Last posted
Total of 443 posts
หมูขาวลูกสาวท่านเอิรล์นี่คือเรื่องไหนวะะ
http://www.nekopost.net/novel/5280
มีใครอ่านบ้างมะ สนุกดี
>>365 ตอนนี้ยอมตัดใจแล้วว่ะ เพราะริวเซ่ประเมินค่าบริทานี่ใหม่ ฐานะริชาร์ดตอนนี้้ไม่คู่ควรกับบริทานี่ อย่างน้อยต้องเป็นเอิร์ลมีดินแดนในครอบครองล่ะ ริชาร์ดเลยจะฮึดสักตั้ง แต่กูแอบตะหงิดๆอยู่ว่าริวเซ่ชอบบริทานี่ว่ะ ภาพในหัวเหมือนเอ็นโจกับเรย์กะเลย ทำเป็นหัวเราะหึๆ แกล้งเค้าทุกวี่ทุกวัน ยิ่งฝ่ายโดนแกล้งตามมุกทันแล้วยอกย้อนก็ยิ่งสนุก 5555
กุอ่านหมูขาว ละนึกถึงเกศสุราง 5555
เรือริชาร์ดนี่เดี๋ยวลอยเดี๋ยวจม แล่นสักพักก็โดนยิง แล้วก็ลอยกลับขึ้นมาใหม่ จากนั้นก็จมลงไปอีกรอบ กูสงสาร 5555 ไหนจะเผลอไปเปิดโพรงให้ท่านพี่อีก นี่ขนาดยังไม่เข้าเรื่องหลักของเมอร์ริลกูยังต้องอ่านไปกัดผ้าเช็ดหน้าไป ยังดีที่บริทานีเริ่มโดขิๆ บ้างแล้ว อย่างน้อยก็มีเขินอายล่ะวะ ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย ไม่งั้นกูคงต้องสวดมนต์ให้ริชาร์ดแล้ว ลูกเอ๊ย
ไม่ชอบริวเซ่ ยิ่งตอนหลังพอรู้ตัวว่าชอบนางเอกแล้วมาทำตีมึนจุ๊บเขา จับมือเขา นี่แม่ง นางเอกก็ยังบื้อไม่รู้เรื่องอีก
...ริชาร์ดนี่เหมือนถูกปูทางมาว่าเป็นพระรองที่เกือบจะได้เป็นพระเอกหรือไม่ก็พระเอกที่เกือบได้เป็นพระรองยังไงก็ไม่รู้แฮะ ริวเซ่ก็ไม่ได้จะไล่บริทานีออกจากเมือง ไม่ได้คาดหวังว่าบริทานีจะมีคู่หมั้นด้วย จะเก็บไว้เองรึเปล่าวะเนี่ย
คนแปลหมูขาวเป็นผู้ชายรึเปล่าวะ เขียนคำว่ามาสคาร่ากับอายไลเนอร์ผิด ปกติแทบไม่มีคำผิดเลย กูฟันธง ผู้ชายชัวร์
กูอวยท่านพี่ริวเซ่อะไม่รู้ทำไมผู้ชายแบบนี้แม่มกร๊าวใจกูจัง
เวนเน้ย เพิ่งอ่านแปลไทยตอนล่าสุด ทำไมเค้าลางความนกลอยมาแต่ไกลเลยวะริชาร์ดรู่กแม่ ท่านพี่อย่านอกใจกูนะ
หมูขาว อ่านถึงอ้วกวาฬแล้วกูตกใจเลย ชื่อเรียกฮาร์ดคอร์มาก ปกติกูอ่านนิยายจีนเขาจะเรียกกันว่าอำพันทะเล หรือญี่ปุ่นมันมาแบบนั้นอยู่แล้ววะ
ขอถามเกี่ยวกับเรื่องบุตรีดยุคหน่อย
คือพี่น้องบ้านดยุคเนี่ย เขาไม่ได้ถูกเลี้ยงมาด้วยกันเหรอวะ แบบ อ่านๆ ไปแล้ว รู้สึกว่าทั้งพี่ ทั้งน้อง มองอีกฝ่ายเป็นคนแปลกหน้า เป็นคนอื่นคนไกลมาตลอดเลยว่ะ
อย่างแบรน คือถ้าถูกเลี้ยงมาด้วยกัน ก็น่าจะรู้จักพี่สาวตัวเองว่าไม่ใช่คนแบบนั้น ถึงจะชอบยูริมากแค่ไหนก็คงจะช่วยพูดใกล่เกลี่ยให้บ้าง (ต่างกับองค์ชาย 2 ที่เราคิดว่าไม่เคยรักไอริสเลย พอเกิดเรื่องถึงได้เข้าข้างอีกฝ่ายได้) ไม่น่าพูดจากันแบบนี้
ไอริสก็เหมือนกัน เท่าที่อ่านรู้สึกว่าจะโตมากับพวกทาเนียมากกว่าโตมากับน้องชายตัวเองอีกนะ ตอนที่น้องมาหาแม่ (น่าจะตอนที่ 17-18) นางยังบอกเลยว่าความรู้สึกต่อน้องน่ะเป็นศูนย์ น้องจะเป็นจะตายก็ช่าง แต่ปล่อยไว้ไม่ได้เพราะเกี่ยวพันถึงตระกูล
เลยรู้สึกว่าพอกันทั้งพี่ทั้งน้อง คือไม่ได้มองว่าอีกฝ่ายเป็นพี่น้องตัวเอง เห็นคนอื่นดีกว่า เลยสงสัยถึงการเลี้ยงดูของพ่อแม่น่ะ ในนิยายมีบอกมั้ย ใครอ่านแล้วเล่าให้ฟังที
>>383 ตอนแรกที่ไล่ออกจากโรงเรียน น้องชายไม่อยู่ด้วยเหรอ อ่านนานแล้ว จำไม่ได้
สงสัยเหมือน >>382 นะ แม่งนั่งอยู่ตรงนั้นอะ ควรจะรู้ป่ะวะ ถึงจะบอกว่าดูดีขึ้นเพราะแชมพู/สบู่ บลาๆ แต่ก็ไม่ขนาดเปลี่ยนไปจนจำไม่ได้มะ เว้นแต่ว่าจะไม่เคยเจอกันเลยจริงๆ แต่ฮัลโหล น่าจะเอะใจนิดนึงนะเว้ย สีผมเหมือนแม่ขนาดนั้น อนาคตเอ็งจะสืบทอดตระกูลไหวมั้ยเนี่ย
แต่ก็ชอบเรื่องนี้อยู่ดีเพราะอ่านแรกๆ ของนิยายแนวนี้เลย
กูชอบเรื่องนี้เพราะนางเอกขยัน แต่เห็นด้วยตรง ฮัลโหล คุณน้องชาย จำพี่สาวตัวเองไม่ได้เลยเหรอวะ เว่อร์เกิน ถ้าเป็นหมูขาว ลดได้ 40 kg ก็โอเคนะ แบบ หายไปครึ่งร่างเลย
>>386 กูรู้สึกแปลกๆตรงที่นางเอกมันปรับตัวได้เร็วมากนี่ล่ะ พอวิญญาณสาวออฟฟิศมาสวมร่างนางร้ายในเกมปุ๊บ แสดงความเทพปั๊บประหนึ่งว่ากูคือไอริสและกูเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด ไม่รู้สึกผิดแปลกอะไรเลย เริ่มแรกก็เจรจากับพ่อไม่ให้โดนส่งไปบวช แล้วก็มาแสดงความเทพทางการค้าและบัญชี คนรับใช้หรือพ่อแม่นางไม่สงสัยหน่อยเหรอวะ ไอริสตามเซ็ตติ้งนางก็ดูเป็นลูกสาวขุนนางทั่วไปที่ไม่จำเป็นต้องทำงาน แต่งตัวสวยไปวันๆเป็นพอ อยู่ๆนางก็เทพซ่าส์เรื่องการเงินไปซะงั้น ไม่มีปูพื้นฐานมาก่อนเลยว่านางเคยถูกพ่อแม่สอนเรื่องนี้มาก่อน มันก็ชวนตงิดๆใจอยู่นะว่านางไปเอาความรู้พวกนี้มาจากไหน
เท่าที่กูอ่านมาคือก็ไอริสคนเดิมแค่เหมือนได้ความทรงจำตอนเป็นสาวออฟฟิศเพิ่มมานี่แบบระลึกชาติได้ เวลาในเรื่องก็ผ่านพอสมควรนะเท่าที่กูอ่านมันก็มีช่วงนึงมั้งที่นางเริ่มศึกษาพื้นทีี่สถานะการเงินแต่มันในเรื่องใช้เวลานานอยู่นะแต่ดำเนินเรื่องเร็วเฉยๆมั้ง
ดำเนินเรื่องเร็วล่ะมั้ง จากตอนแรกถึงตอนน้องชายมาเวลาผ่านไปสองปี
อ่านหมูขาวล่าสุดมา ทำไมเรือริชาร์ดพุ่งแรงแซงโค้งอย่างนี้วะ ถึงกูจะเรือริชาร์ดก็เถอะ ใจคอไม่ดีเลย กลัวไปล่มกลางทาง เพราะนี่นางเอกของเรื่องยังไม่โผล่มาเลย แสดงว่าไม่ถึงกลางเรื่องด้วยซ้ำ
ขอถาม นิยายเกิดใหม่ในต่างโลกหลาย ๆ เรื่องน่ะ เป็นการเกิดใหม่ แล้วระลึกชาติได้ หรือเป็นวิญญาณมาเข้าสิงกันแน่
ไล่อ่าน 公爵令嬢の嗜み ในนาโร่ตั้งแต่ตอนแรกจนจบใช้เวลาไปวันนึง ปวดตาชิบหาย...
นายสุริยเทพคือใครวะ?
พักนี้เรื่องแนวไล่ออก party ดันบูมขึ้นมาเฉยๆ
ถ้าตัวเอกโดยเล่นงานหนักหน่อยเช่นโดน ntr คนรักเก่าไปจะเป็นแบบแก้แค้นก็มี
แต่รวมๆคือแนวสมน้ำหน้าปาร์ตี้เก่า
>>408 เท่าที่อ่านมันคล้ายกับเรื่องที่กูเคยอ่าน ตัวเอกมีสกิลติดตัวคือทุกสิ่งทุกอย่างกลับด้าน ตอนอยู่ในปาตี้เก่าไร้ประโยชน์ จนถูกคนในปาตี้ขายให้เป็นทาส จนมาเจอเหตุการให้ต้องจับอาวุธต้องสาปนี่แหละถึงได้เข้าใจความสามารถของตัวเอง หลังจากนั้นก็ออกมาสร้างตี้เป็นนักผจญภัย ส่วนตี้เดิมก็ค่อยๆ แตกไปกันคนละทิศคนละทางเพราะตัวเอกไร้พลังต่อสู้ก็จริงแต่ก็พยายามซัพพอร์ตเรื่องอื่นอย่างเต็มที่ พอตัวเอกหายไปแต่ละคนถึงได้เข้าใจคุณค่าของตัวเอก ที่ 405 บอกมันเหมือนกันเลย
แถมอีกนิดคือไอ้คนที่ไล่นางเอกมันทำเองคนเดียว คนอื่นในตี้ไม่ได้เกี่ยว นางเอกก็ไม่ได้อยากแก้แค้นอะไร แล้วก็เป็นเรื่องแนวยูริไม่ฮาเร็ม 尊い มากมาย
ยังไม่ค่อยตรง template ที่่ว่าเท่าไหร่
*ต้องเรียกว่าตัวเอกสินะ เพราะเรื่องแนวยูริมีเมดเป็นนางเอก
kuro no maou ทำ comicalize แล้วนะ ตามอ่านได้ใน comic walker
หมูขาวแปลไทยล่าสุดปูมาขนาดนี้ถ้าตอนจบริชาร์ดยังนกอีกนี้โคตรน่าสงสาร
หมูขาวเวอร์ชันมังงะแปลชื่อนางเอกว่าบริทนีย์ กูนี่แทบจะร้อง hit me baby one more time เลย
เหมือนเห็นมู้เงียบไป ช่วงนี้ไม่ค่อยอ่านนาโร่กันแล้วหรอ พอดีเพิ่งอ่านคุณหนูของลอร์ดหมาป่า อยากหาคนเม้าอยู่เชียว
>>415
>>409
ทำเป็นคอมมิคล่ะ
http://comicride.jp/omaegotoki/
นาโร่ตอนนี้มานั่งอ่านกาวทมิฬ
https://ncode.syosetu.com/n0611em/
ก็อ่านอยู่เรื่อยๆแหละแต่มู้ร้างเกินเลยไม่รู้จะพิมพ์อะไร
อ่านญี่ปุ่นไม่ออก เลยได้แต่ตามเรื่ิงที่มีแปลอังกฤษอะ
มีใครอ่านเอริก้าเดธแฟล็กมะ อยากรู้สปอยล์เรื่องพี่ชายในภาคสี่อะ
เรื่องไม่อยากเป็นเจ้าหญิงรัชทายาทนี่มีแปลไทยมั้ย? ทำไมรู้สึกชื่อมันคุ้นๆ ออกเป็นเล่มมาตั้งสิบเล่มแต่ในนาโร่ก็ยังไม่ลบนะ เออ ปกติในเวบกับรวมเล่มมันต่างกันมากมั้ย
ช่วงนี้ไม่ได้อ่านแนวโชโจเลยอะ
ไปดำ 異世界の迷宮都市で治癒魔法使いやってます ต่อจากแปลอิงจนหมดละ
ยูเอลเหมือนเป็นนางเอกคนเดียวไปเลยว่ะ ถึงจะมีฮาเร็มแต่คนอื่นแม่งบทหายกลายเป็นตัวประกอบ
ล่าสุดยังไม่ได้กินแต่มีลูกด้วยกันแล้ว (ถึงจะเป็นมังกรก็เถอะ)
ว่าแต่คนเขียนมันลืมซัคคิวบัสไปแล้วหรือไงไม่พูดถึงเลย
อ่านเรื่อง 今度は絶対に邪魔しません ในนาโร่แล้วคือแบบว่าคนละเรื่องเดียวกันกับฉบับการ์ตูนเลยแม่ง ในการ์ตูนนี่แสนจะสดใสมุ้งมิ้ง ฉบับนาโร่คือมืดมนหม่นหมองน้ำเน่าน้ำคลอง อ่านแล้วอยากกอดยูรันคนช้ำรักกกกกก
เพิ่งได้อ่านเกิดใหม่เป็น mob สนุกดีว่ะ เดี๋ยวค่อยนิยายเล่มมาสนับสนุนคนเขียน
https://ncode.syosetu.com/n3191eh/
ลุคซิออนนี่มันโดราเอม่อนจริงๆ
กูเพิ่งได้อ่าน My fiance is in love with my sister ซึ่งกูว่าเรื่องโคดดีเลยอะ อ่านแล้วปวดตับจิตตก นั่งซึมไปทั้งวัน แต่แปลกไม่ค่อยมีใครพูดถึง
>>430 นางเอกยอมคนไปเลยอ่านไม่ไหว ช่วงนี้อากาศร้อน อ่านดราม่าแล้วจะหัวร้อนมาก 5555 ตอนนี้ชอบแนวใสๆแบ้วๆเบาสมอง อย่างลูกสาวบ้านอัลเบิร์ตกับแย่แล้วคู่หมั้นเป็นตัวร้าย
เจ้าสาวท่านลอร์ดหมาป่าพอเข้าภาคสองคือหวานไป คะเยอคอมาก ตาก็ร้อนมากด้วย 55555 แต่ก็วกเข้าดราม่าต่อตามสไตล์ แหม่
กระทู้ยังมีคนอยู่ป่ะวะ กูไปเจอเรื่องดีๆมา (薬屋のひとりごと)
https://ncode.syosetu.com/n9636x/
แนวปริศนา/สืบสวน ปริศนาออกแนวๆเฮียวกะมากกว่าพวกคินดะอิจิ เซตติ้งอยู่ในประเทศจำลองคล้ายๆประเทศจีนโบราณ หลายๆอย่างที่กูเคยเห็นในหนังจีนก็เจอในเรื่องนี้(แต่กูก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหนังจีนหรอก)
เรื่องนี้ตัวละครกับไดอะล็อกแม่งดี นางเอกปกติจะพูดสุภาพแต่monologueตอนคิดในใจจะห้วนๆ ตอนเผลอหลุดพูดหยาบใส่พระเอกหรือพี่ชายแม่งฮาดี ส่วนพระเอกจะพูดสุภาพ ใช้วาตะชิ/อานะตะ แต่ตอนพูดกับคนใกล้ตัวจะพูดห้วนๆ ใช้โอะเระ/โอะมาเอะ
ของดีอีกอย่างคือบทRomance แต่ไม่ค่อยมีหรอก เนื้อหา90%เป็นแนวปริศนา Romanceมีสัก10% แต่โคตรน่าเอาใจช่วยพระเอก นางเอกตายด้าน(สาเหตุมาจากการเลี้ยงดูกับเชื้อฝั่งพ่อ) ไม่เขิน ไม่เดเระ ไม่ห่าอะไรทั้งนั้น พระเอกจีบยังไงก็ทำเป็นไม่รู้เรื่องตลอด ตอนดูแลพระเอกก็ดูแลแค่ตามหน้าที่ในฐานะหมอ/คนไข้ หรือเจ้านาย/คนใช้ แต่ลึกๆแล้วนางเอกก็เชื่อว่าพระเอกเป็นคนดี และการกระทำหลายๆอย่างของนางเอกก็สื่อให้เห็นว่านางแคร์พระเอกนิดๆเหมือนกัน(ถึงจะโคตรsubtleก็เถอะ)
ฉบับนิยายออกปีละเล่ม มีแก้จากฉบับนาโร่วเยอะอยู่ มีเพิ่มฉากใหม่/ฉากเดิมแต่เปลี่ยนตัวละคร และแก้ไขประโยคหลายๆอย่าง ทำให้อ่านลื่นกว่าฉบับนาโร่ว
ที่สำคัญคือฉากRomance ฉบับนาโร่วจะไม่ค่อยมีRomanceเลย ยิ่งเนื้อหาหลังจากเล่ม5ในนาโร่วนี่คือRomance0% ไม่มีห่าอะไรทั้งนั้น ทั้งๆที่ฉบับนิยายความสัมพันธ์พระเอกนางเอกแม่งคืบหน้าไปไหนต่อไหนละ ถ้าอ่านนาโร่วแล้วชอบRomanceซื้อฉบับนิยายมาอ่านด้วย คุ้มตังแน่นอน
มังงะมีสองอัน ทั้งสองอันเนื้อเรื่องตามนิยายทั้งคู่ ไม่ใช่Side story
อันนึงลงนิตยาสารSunday(มั้ง จำไม่ได้) ภาพแนวโชโจ เรียลๆหน่อย
อีกอันนึงลงビッグガンガン เวอร์ชันนี้เป็นอันที่เล่ม4ขายได้เก้าหมื่นเล่มในสัปดาห์แรกตอนวางขายเมื่อสองเดือนก่อน อ่านอันนี้ดีกว่า ภาพแนวการ์ตูนๆ น่ารักดี
จะเริ่มอ่านจากมังงะก็ได้ ไดอะล็อกแทบจะไม่ต่างจากนิยาย อ่านเสร็จถ้าชอบค่อยไปต่อที่นิยาย/นาโร่ว
ไปเจอเรื่องนี้ น่ารักดี 大公妃候補だけど、堅実に行こうと思います นางเอกน่ารัก พระเอกยิ่งแสนดี อ่านแล้วละลายมาก มันอบอุ่นฟุ้งๆ ขนมสายไหมอะมึง ใครว่างอยากให้ลองนะ ไม่ยาวมาก น่ารัก
ไอ้พวกกระจอกส้มเน่า ควายแดง
พ่อมึงโดนไล่ออกจากสภา แม่มึงก็ไม่ได้เป็น สส
ลุงตู่ของกูชนะแล้ว ไอ้พวกขี้ข้า ขยะสังคม
ลุงตู่ทรงพระเจริญๆๆๆๆๆ ขอเป็นฝุ่นใต้ตีนลุงตู่ทุกชาติไป
ไม่ได้มาบ่นนาน เห็น trend นิยายพักนี้แล้วเพลียใจชิบหาย
โชว์เทพต่างโลกว่าอนาถแล้วนะ ตอนนี้มาบูมโชว์แกรี่โลกจริงกัน อนาถสัสๆ
ไมน์หนอนหนังสืออ่านบทเสริม Hannelore แล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ไอ guidance of the goddess of time นี่คือนางเอกไปช่วยพระเอกให้รอดตายสินะ ยังไม่เคลียร์อยู่ทำไมช่วยไม่ให้พระเอกโดนจับทำเป็นหินเวทมนต์แล้วต้องเอาแม่ทำหินแทนด้วยมีอธิบายตรงไหนไหม
แล้วไอ wooden tag ที่ยุ่นคอมเมนท์กันมาจากตอนไหนวะจำไม่ได้ แล้วที่แวบๆมาว่าพระเอกมีคนที่ชอบสมัยเรียนนี่ก็นางเอกหรือเปล่า ทำไมยังไม่แต่งๆให้จบวะ
กูคาใจตรงคนแต่งเขียนให้ซิลเวสเตอร์สั่งให้วิลไฟร์ไปเป็น Gibe Gerlach ด้วย ดูย้อนแย้งดีทั้งที่มานาน่าจะขาดแคลนเพราะคนมานาเยอะหายไป 2 ก่อนหน้านี้ก็ส่งคนอื่นไปเป็น Gibe ได้ แถมยังต้องรอเป็นปีกว่าจะเรียนจบ ไม่เมคเซนต์เลย
ไม่นึกว่าคนเขียนเรื่องที่กูตามอยู่ที่หายสาบสูญไปสิบปีจะกลับมาเขียนต่อ เหลือเชื่อจริงๆ
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.