Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www(ดอต)nekopost(ดอต)net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
>>>/webnovel/4018 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
>>>/webnovel/4099 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการซื้อบ้านพร้อมที่ดินในหมู่บ้านมีรักถวายเจ้าแม่ [หลังที่ 17]
>>>/webnovel/4218 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับไอเดียบรรเจิดเพ้อฝันของเจ้าแม่ [ขอปฏิเสธรอบที่ 18]
>>>/webnovel/4296 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการขี่โพนี่พุ่งทะยานข้ามแดนไปหาเจ้าชาย [หน้าตาสมัยศตวรรษที่ 19]
>>>/webnovel/4454 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโอนิวาบังในเงามืด [ชั่วช้าสามานย์ ทุกประการเพื่อฮาเร็มทั้ง 20]

>>>/webnovel/4574 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [กรรมการชูมือนับครั้งที่ 21]
>>>/webnovel/4659 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับศึกแย่งชิงพื้นที่การออกอากาศ [ชัยชนะของ tag food ครั้งที่ 22]
>>>/webnovel/4903 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ (กัญ) ชาซุยรันกับซูชิไข่ปลวกและหนังสือหนังมนุษย์ [หนอนตัวที่ 23 กระดึ๊บออกมาแล้วค่า]
>>>/webnovel/5102/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแผนการล้างสมองของจักรพรรดิจอมมาร [วิ่งเข้าไปซะ! เจ้าสัตว์กีบคู่! รอบที่ 24]
>>>/webnovel/5401 : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับงานชมดอกไม้ไฟในฝัน [ขอตอนต่อไปรอบที่ 25]
>>>/webnovel/5719 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับประกายแสงแห่งความหวัง งานดอกไม้ไฟมันก็ต้องหน้าร้อนสิ!!! [ระเบิดแห่งกาวครั้งที่ 26]
>>>/webnovel/5876 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเสียงโหยหวนของเหล่าโม่ง [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]
>>>/webnovel/6040 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับถุงกาวที่ไม่มีวันหมด ไม่เหนื่อยล้าแม้จะร้องไห้ [เติมถุงกาวครั้งที่ 28]
>>>/webnovel/6114 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการรอคอยให้ท่านฮิมาต่อพร้อมกับการเปิดตัวพระเอกที่เหล่าโม่งกำลังสับสน [การย้ายเรือไปมารอบที่29จากการเมากาวของเหล่าโม่งฟิค]
>>>/webnovel/6627 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับจิตวิญญาณแห่งการรอคอยที่โชติช่วงด้วยพลังเผาไหม้แห่งกาว [เช็กหน้าเว็บครั้งที่ 30xxxxxxxx ]
>>>/webnovel/7425 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการรอคอยอย่างใจจดใจจ่อ พวกเรารอท่านฮิโยโกะอยู่ที่ท่าน้ำทุกวันเลยนะ! [ฤดูกาลผันผ่านครั้งที่31]

.
.
.
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

กุมาเจิม รอฟิคเพื่อนๆอยู่นั

อ่านฟิค A-Z รอบที่ 5 แล้วจ้าาา
เป็นฟิคที่ทำเราย้ายเรือ

กูเพิ่งมาอ่านเรื่องนี้แล้วอยากหาคนเม้ามอย แต่ตลาดวายไปแล้วสินะ งึมๆๆ

>>5 มาคุยกันได้น้า มึงชิพคู่ไหนบ้าง

>>6 ไม่ได้ชิพเป็นพิเศษ อ่านเอาความฮากับอาหาร เรื่องนี้ทำกูหิวได้ตลอดเลย อ่านๆอยู่ก็อยากกินคีชมั่งกินสปาเกตตี้มั่ง แต่กูคิดไว้ว่าพระเอกคงไม่พ้นเอ็นโจ เพราะปูบทมาว่าชอบเรย์กะซะขนาดนั้น แล้วเรย์กะก็ดูมีใจให้ด้วยเหมือนกัน ส่วนคนอื่นๆกูคิดว่าอุเมวากะจีบอยู่แต่อ้างหมาบังหน้า แต่บทหายไปยาวๆเลย ส่วนคาบุรากิกูยังไม่เห็นความคิดที่มองเรย์กะแบบผู้ชายมองผู้หญิง มีแต่เรื่องวาคาบะจังเต็มไปหมดทุกครั้งที่คุยกัน อิมาริกูมองเป็นแฟนท่านพี่ไปแล้วเลยไม่ชิพ ที่ฮาสุดสำหรับกูคือตอนคาบุรากิมาทักเรื่องจะเก็บแต้มนักษัตรกับตอนที่สาวๆเอาครีมไปทาขนคิ้วแหว่งๆของเรย์กะ กูขำจนน้ำตาไหล ที่น่าสงสารก็เพื่อนเขามีแฟนหมดแล้วแต่เรย์กะนางยังเป็นผู้ใหญ่บ้านคานทองอยู่ ให้นางเข้าใจไปว่าเพื่อนๆจะเป็นสาวขึ้นคานพร้อมกับนางทั้งๆที่เขาย้ายหนีไปอยู่หมู่บ้านมีรักกันหมดแล้ว ทำไมถึงน่าสงสารขนาดนี้ 555555555

คนเขียนเรื่องนี้เขาหายไปกี่ปีแล้วไม่มาต่อเหรอ ทำไมกูมาเจอเรื่องนี้ช้าไปขนาดนี้ ถ้ากูพูดเยอะก็ขออภัยด้วย แบบว่าเพิ่งอ่านจบแล้วตื่นเต้นอยากเม้าไปหน่อย

>>7 หายไป 3 ปีแล้วละมั้ง

>>8 กูอยู่กระทู้เพื่อนบ้านน่ะ เห็นพวกมึงคุยกันเยอะๆเลยว่าจะอ่านแต่ยังไม่มีเวลาอ่านซักที แล้วกูเห็นมีเกือบๆสามร้อยตอนกูก็นึกว่าจบแล้วถึงได้อ่าน แต่พอมึงบอกคนเขียนหายไปสามปีกูก็ เอิ่มมมมม กูไม่ชอบอ่านนิยายที่ไม่มีตอนจบซะด้วยสิ ไม่ใช่นิยายไม่ดีนะ แต่กูไม่อยากค้างแล้วรอนานๆง่ะ

โอ๊ย ไม่ได้แวะมาตั้งนาน ลูกกูจะเข้าอนุบาลแล้วท่านเรย์กะก็ยังไม่มาจริงๆ ด้วย แต่แฟนๆ ก็ยังอยู่ยั้งยืนยงกันแท้ๆ กูแวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงนะจ๊ะ จุ๊บๆ

ดีงาม
https://twitter.com/_kohiu/status/1352291835515817986?s=19

>>11 งามมมมม จอมมารนั่งแหกมาก(หยอกๆ แซวเพราะรักนะคะ 5555555555)
กูเองก็อยากจ้างคอมมิชชั่นจอมมารกับเจ้าแม่เหมือนกัน เล็งๆนักวาดไว้อยู่แต่ตอนนี้ยังไม่มีตัง แล้วคิวเขาก็เยอะด้วยล่ะ

กูเพิ่งย้อนอ่านตั้งแต่ต้นใหม่จบไปอีกรอบ อยากอ่านฟิคเพิ่มกาวในกระแสเลือดจัง รอเพื่อนโม่งมาต่อนะคะ จุ๊บๆ

ยังคิดถึงท่านเรย์กะอยู่เลย

>>11 ตอนแรกมองจอมมารเป็นบากะรากิ ดูแบดๆ (ภายนอก)​ 555555555​ แต่ใดๆ คือดีมาก ดีขนาดนี้ฟิคกาวต้องมาแล้วมั้ย แนวมาเฟีย บอสฉายาเจ้าแม่กาลีงี้

ไม่ได้เข้านาน ตอนใหม่ไม่มายังอุตส่าห์มาถึง30+ได้ ยอมใจเพื่อนโม่งเลย

สวัสดีเพื่อนโม่ง ตอนนี้กูกำลังตามอ่านมู้เก่าๆอยู่ อ่านถึงมู้ 22 แล้วและพอดีกูเผลอหลับไป
แล้วฝันว่ากูอ่านถึงมู้สุดท้ายไม่มีฟิคกาว... ไม่ค่อยมีโม่งมาคุย กูช็อคมาก ตื่นมาเลยเข้ามาดู
ค่อยสบายใจหน่อยที่พวกมึงยังอยู่

ชอบนิยายเรื่อง "วิถีเรย์โกะ ถูกหาว่าเป็นคุณหนูนางร้าย แต่จริง ๆ ยาจกนะคะ" แต่มีแปลแค่20ตอนน่าจะแปลตามอิ้ง อ่านไปแล้วก็ชอบจินตนาการไปว่าถ้าเป็นท่านเรย์กะจะทำยังไงหนอ เหมือนได้เจอท่านเรย์กะในโลกคู่ขนานพอจะเยียวยาหัวใจได้บ้าง

อ่อย คิดถึงเรื่องนี้มาก ไม่ได้เข้ามานานพอมาส่องแล้วก็ยังไม่มีตอนใหม่ เส้า TTTTT
(ชาตินี้เอ็นโจจะได้เดตกับเจ้าแม่มั้ยนะ ลุ้นแทนมาเป็นปี ๆ แล้วเนี่ย โอ๊ยย)
ตอนนี้มีฟิคเรื่องไหนแนะนำบ้างมั้ย นี่อ่านได้ทุกคู่เลย

>>19 กอดๆมึงนะ ต้องได้เดทสิวะ แต่หลังเดทจะมีระเบิดลงโครมมั้ยนี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เรื่องนี้แม่งชอบเซอร์ไพรส์กูอยู่เรื่อย อาจจะแบบเปิดเทอมมาจอมมารประกาศงานหมั้น(?) แบบที่คาบุไปสนิทกับวาคาบะตอนปิดเทอมก็ได้มั้ง

>>20 ช็อก 55555555555 แต่จะระเบิดลงก็ได้ อะไรก็ได้ อยากให้คนเขียนมาต่อซักที ฮืออ

ฟิควันวาเลนไทน์แบบเลทๆ

--------------------

ใกล้วันวาเลนไทน์ ในซุยรันก็อบอวลไปด้วยบรรยากาศแห่งความรัก รอบข้างก็มีแต่พวกปรึกษากันว่าจะซื้อของที่ไหน มอบให้ใคร หรือเจ้าพวกมีแฟนก็นัดกันพาไปทำช็อคโกแลตแบบทำมือให้ ท่าทางสนุกกันใหญ่เลยล่ะ

แต่ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันซักหน่อยนี่นา เจ้าพวกหลงระเริงในความรักไม่รู้จักไปหาหนังสืออ่านในช่วงใกล้สอบ ระวังจะน้ำตาเช็ดหัวเข่า

ฉันทำจมูกเชิดเดินหน้าไปยังแผนกประถมอันเป็นแซงทัวรี่ของฉัน วันนี้ก็นัดหมายกับมาโอะจังเอาไว้อะนะ เห็นว่าเจ้าตัวมีเรื่องจะปรึกษา ถ้าจะปรึกษาในเวลาแบบนี้คงหนีไม่พ้นอยากทำช็อคโกแลตให้ยูริคุงแหงๆ

พอเปิดประตูห้องเปอติต์เข้าไปก็เห็นมาโอะจังกำลังจิบชาอยู่คนเดียว พอหันมาเห็นฉัน มาโอะจังก็ยิ้มหวาน ลุกจากที่นั่งวิ่งตรงมาหาฉันแล้วจูงมือไปนั่งโซฟาที่ตัวเองนั่งอยู่

“ยูริคุงล่ะจ๊ะ”

“ยูริมีเรียนพิเศษน่ะค่ะ” มาโอะจังเลื่อนชุดน้ำชามาให้ฉัน ของว่างวันนี้เป็นมาการองกลิ่นเชอรี่ทำเป็นรูปหัวใจให้เข้ากับเทศกาลแห่งความรัก

“แล้วเรื่องที่จะปรึกษานี่คือ…”

“คือว่า….”

เมื่อฟังปัญหาจากสาวน้อยก็เป็นไปตามคาดหมาย มาโอะจังนั้นเตรียมทำช็อคโกแลตทำมือเพื่อจะให้ยูริคุงอยู่แล้ว เราสองคนเลยคุยกันอย่างเพลิดเพลินเรื่องการทำช็อคโกแลตทำมือ ฉันก็แบ่งปันประสบการณ์ที่เคยทำช็อคโกแลตมาในอดีตให้มาโอะจังฟัง ดวงตาสาวน้อยนี่เป็นประกายเลยล่ะ

ฉันยิ่งคึกเลยเล่าเรื่องการทำช็อคโกแลตกับท่านไอระให้ฟัง มาโอะจังก็ยิ่งปลื้มหนัก เอ่ยปากชวนฉันไปทำช็อคโกแลตด้วยกันที่บ้าน ...เอ่อ คือว่ามัน

“ไม่สะดวกเหรอคะ”

จะให้ฉันไปงกๆเงิ่นๆต่อหน้าคุณแม่มาโอะจังที่สกิลการทำอาหารเป็นเลิศมันก็เกร็งๆอะนะ ให้คุณแม่หรือคุณอาคิมิสอนจะดีกว่ามั้ง

แต่พอเห็นท่าทางหงอยๆของสาวน้อย ฉันก็ใจอ่อนตกปากรับคำไปจนได้ มาโอะจังเลยกลับมายิ้มร่าเริงตามเดิม

งั้นวาเลนไทน์ปีนี้สอนสูตรทำฟองดองต์ช็อคโกล่าให้มาโอะจังด้วยดีกว่า สูตรของวาคาบะจังน่ะไว้ใจได้ อร่อยมากๆด้วย ปีที่แล้วท่านพ่อกับท่านพี่ก็ชมกันยกใหญ่เลยนี่นะ

กำลังตกลงเรื่องสถานที่ว่าจะใช้บ้านใครดี ยูกิโนะคุงก็ถือถาดน้ำชาเดินเข้ามาหา แย้มรอยยิ้มที่แทบจะเห็นดอกไม้บานเป็นแบ็คกราวน์เบื้องหลัง

“คุณพี่เรย์กะฮะ ขอนั่งด้วยคนนะฮะ”

เล่นพูดด้วยเสียงน่ารักๆแบบนั้น ใครจะไปห้ามปรามได้ล่ะคะ เอ้า เชิญเลยจ๊ะ

“กำลังคุยอะไรกันอยู่เหรอฮะ”

“เรื่องทำช็อคโกแลตน่ะ” มาโอะจังตอบไปว่างั้น ยูกิโนะคุงเลยหันมองฉันเหมือนจะขอคำอธิบายเพิ่ม

“ปีนี้พี่กับมาโอะจังจะไปทำช็อคโกแลตที่บ้านด้วยกันน่ะจ๊ะ”

“เห ทำขนมกันเหรอฮะ” ยูกิโนะคุงเลิกคิ้ว “ฟังดูน่าสนุกจัง”

“เน้อ”

มาโอะจังกับฉันคุยกันเรื่องพิมพ์ขนมน่ารักๆและเริ่มลิสต์ชื่อขนมที่อยากทำอย่างครึกครื้น จนมาโอะจังได้เวลาไปเรียนพิเศษ พวกเราก็เลยแยกย้าย

ฉันกับยูกิโนะคุงเดินไปด้วยกัน ยูกิโนะคุงมองฉันอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มออกมา

“มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ”

“เรื่องทำขนมที่บ้านนี่ ผมขอไปด้วยได้มั้ยฮะ”

“เอ๋!”

“หรือว่าไม่ได้เหรอฮะ”

“ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอจ๊ะ เพียงแต่พี่แค่คิดว่ายูกิโนะคุงเป็นผู้ชายจะรู้สึกเบื่อๆกับห้องครัวที่มีแต่เด็กผู้หญิงรึเปล่าน่ะ”

“ไม่เบื่อหรอกฮะ ผมเคยทำอาหารกับท่านพี่ ก็สนุกดีออกนะฮะ”

“ทำอาหาร...”

“ใช่ฮะ หลังจบค่ายฤดูร้อน ผมก็เอาสูตรอาหารที่ได้มาจากแคมป์มาลองทำให้ทุกคนที่บ้านทาน มีท่านพี่ช่วยก็ออกมาอร่อยมากๆเหมือนตอนกินที่แคมป์เลยเลยล่ะฮะ”

อ๋อ หมายถึงตอนนั้นที่เอ็นโจเล่าให้ฟังสินะ อีตาเจ้าเล่ห์นั่นก็ช่วยน้องชายทำอาหารแบบที่บอกไว้จริงๆด้วย ...รักน้องจังเลยน้า

เห็นสีหน้ายิ้มแย้มดีอกดีใจตอนอวดเรื่องทำอาหารกับพี่ชายให้ฟัง ฉันก็พลอยยิ้มตามไปด้วย นึกภาพเทวดาน้อยในชุดเชฟกำลังทำอาหารอย่างตั้งอกตั้งใจก็รู้สึกน่ารักจนอยากจับมาฟัดๆเลยล่ะ

“....คุณพี่เรย์กะฮะ”

โอ๊ะ ไม่ได้การแล้วสิ เมื่อกี้เผลอแสดงสีหน้าท่าทางอะไรออกไปรึเปล่านะ จะทำตัวให้เป็นคนน่าสงสัยในสายตาของเทวดาน้อยไม่ได้เป็นอันขาด

ฉันรีบกลับมายิ้มแย้มสงวนท่าทีไว้ตามเดิม

จนมาถึงที่รถ ยูกิโนะคุงก็โบกมือแล้วขึ้นรถไปอย่างร่าเริง ฉันโบกมือตอบกลับไปจนรถที่ยูกิโนะคุงนั่งลับสายตา

เอาล่ะ รีบกลับบ้านไปซ้อมดีกว่า ยังไงก็จะให้ยูกิโนะคุงเห็นภาพของพี่สาวไม่เอาไหน ใช้เครื่องมือเครื่องไม้ไม่คล่องได้แต่เงอะงะอยู่หน้าเตาก็ไม่ได้ซะด้วยสิ

เรื่องทำขนมคงพอกล้อมแกล้มไปได้ล่ะมั้ง ก็ฉันมีตัวช่วยแสนวิเศษอยู่นี่นา
.
.
.
.
.

“ยินดีต้อนรับจ้า”

ฉันเดินออกไปรับยูกิโนะคุงที่หน้าบ้าน มาโอะจังเองก็มาถึงในเวลาไล่เลี่ยกัน ก็เลยเดินเข้าไปพร้อมๆกันทั้งสามคน ระหว่างทางก็คุยเรื่องขนมที่จะทำกันในวันนี้อย่างครึกครื้น

ฉันพาเด็กๆไปกล่าวทักทายท่านแม่กับท่านพ่อที่กำลังจิบชาอยู่ในห้องรับแขก ท่านแม่นี่ดูปลื้มหนักหนาที่มีเด็กน่ารักๆมาเที่ยวบ้าน ทำท่าจะไม่ยอมปล่อยตัวเหล่าเทวดาน้อยๆของชั้นเปอติต์ให้ไปเข้าครัวกับฉันแต่จะพาไปชอปปิ้งแทนจนฉันต้องรีบตัดบท อื๋อ อะไรคะท่านพ่อ ทำหน้าแบบนั้นนี่หมายความว่ายังไงน่ะ

มาโอะจังอยากทำนามะช็อคโกแลต แต่ก็กลัวว่าจะละลายก่อนที่จะได้ให้ยูริคุง จะอบเค้กเต็มรูปแบบให้เหมือนท่านคาซึมิทำให้รุ่นพี่โทโมเอะก็ยากเกินความสามารถฉันในตอนนี้ ก็เลยตกลงทำเป็นพวกช็อคโกแลตทรัฟเฟิลหรืออะไรทำนองนั้นดีกว่า ใช้พิมพ์น่ารักๆแถมยังได้ตกแต่งตามใจชอบอีก

ในครัวมีวัตถุดิบที่คุณเมดเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว มีทั้งดาร์กช็อคโกแลตและไวท์ช็อคโกแลตให้เลือกหลากหลาย ฉันเริ่มหยิบช็อคโกแลตมาหั่นให้เป็นชิ้นเล็กๆแล้วเอาไปใส่ในชามแก้ว เตรียมนำไปอังกับน้ำร้อนเพื่อให้ช็อคโกแลตละลาย อังน้ำร้อนนี่สำคัญมากเลยล่ะ

มาโอะจังเองก็ทำแบบเดียวกับฉัน ดูท่าจะได้รับการสอนจากคุณแม่มาก่อนหน้านี้แล้ว ฉันก็เลยไปดูยูกิโนะคุงแทน ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง

“คุณพี่เรย์กะดูคล่องจังเลยนะฮะ” ยูกิโนะคุงเอ่ยชมแบบนั้น ฉันเลยรู้สึกจมูกยืดขึ้นมานิดๆ

“พี่มีงานอดิเรกทำอาหารอยู่แล้วน่ะจ๊ะ”

ที่จริงผ่านการเคี่ยวกรำอย่างหนักจากท่านอาจารย์คันตะต่างหากล่ะคะ

พอเล่าปัญหาให้วาคาบะจังฟังทางโทรศัพท์ ก็เลยได้นัดหมายกันไปที่บ้าน หารือเรื่องเมนูที่จะทำ แล้วก็เข้าหลักสูตรทำขนมวาเลนไทน์กับคันตะคุงอย่างเร่งด่วน แต่ถึงอย่างไรคันตะคุงก็ไม่อ่อนข้อให้ฉันแม้แต่นิด คำสอนอันเข้มงวดของท่านอาจารย์ยังมีให้ได้ยินเป็นระยะๆ เช่นว่า

“หั่นช็อคโกแลตให้เป็นชิ้นเล็กๆก่อนค่อยเอาไปอังน้ำร้อนนะ ดูอุณหภูมิด้วยล่ะ”

หรือ

“นี่ โคโรเน่ ห้ามเอาหม้อวัตถุดิบไปโดนไฟตรงๆนะ เดี๋ยวก็ไหม้หรอก อย่าขี้เกียจสิ”

และ

“เนยยังจับเป็นก้อนๆอยู่เลยนะ อย่าทำชุ่ยๆสิโคโรเน่ คนให้มันเข้าๆกันด้วย”

ก็อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ

กว่าจะผ่านมาตรฐานของคันตะคุงก็เล่นเอาเหงื่อตกไปทั้งคนเรียนและคนสอน แต่ก็ได้ผลลัพธ์ออกมาเป็นที่น่าพอใจอยู่นะ ช็อคโกแลตที่ทำวันนั้นก็อร่อยดีด้วย

พอละลายช็อคโกแลต ใส่เนยและน้ำตาล คนจนเข้ากันดีก็ได้เวลาเทใส่พิมพ์ มาโอะจังเตรียมพิมพ์ที่อยากใช้มาไว้ด้วย แน่นอนว่าต้องเป็นรูปหัวใจตามความนิยม ส่วนฉันกับยูกิโนะคุงเทใส่พิมพ์เล็กๆน่ารักๆ มีหลากหลายรูปแบบ ทั้งดวงดาว ดอกไม้ หัวใจ คุณหมีและคุณกระต่าย

อื้อๆ น่ารักมากๆเลยล่ะ

ระหว่างที่รอให้ช็อคโกแลตเซ็ตตัวในพิมพ์ ฉันเลยเอาพวกผลไม้กับช็อคโกแลตที่เหลือๆจากการทำเมื่อครู่นี้มาลองชุบทำเป็นฟองดูว์ไว้ทานเล่นฆ่าเวลา นี่ก็สูตรจากวาคาบะจังอีกเหมือนกัน

“ห้ามใส่เหล้าลงไปนะโคโรเน่”

เสียงของท่านอาจารย์คันตะยังตามมาหลอกหลอน อุก แค่เผลอชายตาไปมองพวกเหล้าหวานที่วางอยู่บนชั้นเองนะ

แต่มีเด็กๆทานด้วยให้ใส่เหล้าลงไปก็ไม่ได้สินะ งั้นเอาไว้ใส่ให้ทานุกิทานก็แล้วกัน รสชาติของผู้ใหญ่ก็ต้องให้ผู้ใหญ่ทาน

“หวา อร่อยจัง”

มาโอะจังกับยูกิโนะคุงดูจะเป็นปลื้มกับช็อคโกแลตฟองดูว์ที่ทานอยู่ ฉันเองก็ชอบเหมือนกัน ส้มกับช็อคโกแลตนี่หวานๆอมเปรี้ยวเข้ากันดีกับความขมของช็อคโกแลตที่ทานอยู่จังเลย

ยูกิโนะคุงเองก็ดูจะถูกใจกับมาร์ชเมลโล่ชุบช็อคโกแลตด้วย งั้นเอาไอศกรีมในตู้เย็นมาชุบด้วยดีกว่านะ

พอช็อคโกแลตเซ็ตตัวดีแล้วก็ได้เวลาแกะออกมาตกแต่ง มาโอะจังบีบครีมตกแต่งเขียนเป็นคำว่าให้ยูริคุงด้วยท่าทีมุ่งมั่นแฝงความรู้สึกอย่างเต็มที่ ส่วนฉันกับยูกิโนะคุงก็วาดอะไรตกแต่งเล่นตามเรื่องตามราวไปเรื่อย แต่ยูกิโนะคุงวาดรูปเก่งจัง หรือความเก่งมันจะถ่ายทอดกันตามสายเลือดนะ

ทั้งทำทั้งชิมไปจนรู้สึกอิ่มๆ ช็อคโกแลตที่ทำออกมาได้ก็มีหลากหลายแบบ ทั้งน่ารักแถมอร่อยด้วย สนุกจังเลย รู้ตัวอีกทีก็เกือบๆจะห้าโมงเย็นแล้ว เวลาผ่านไปไวขนาดนี้เลยเหรอ

ฉันกับเด็กๆช่วยกันจัดวางลงกล่อง พอมองแบบนี้แล้วก็ออกมาดูดีไม่แพ้ที่ทำขายในท้องตลาดเลยนะนี่ ไม่เสียแรงที่ไปหาซื้อแพคเกจน่ารักๆมาเตรียมไว้ก่อนหน้านี้ เท่านี้ก็เอาให้คนอื่นๆได้ไม่อายใครแล้ว

ยูกิโนะคุงห่อช็อคโกแลตก้อนเล็กๆพวกนั้นใส่ถุงแก้วใสๆแล้วผูกปากด้วยริบบิ้นหลากสีสัน แพคเกจดูน่ารักน่าชังสมกับเป็นเทวดาน้อย เห็นบอกว่าจะเอาให้คนที่บ้าน

พวกเราแบ่งช็อคโกแลตที่เหลือเอากลับไปทาน ก็ทำออกมาตั้งเยอะนี่นะ น่าจะทานได้หลายวันเลยล่ะ

มาโอะจังโบกมือลากลับไปด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ชำเลืองมองถุงใส่ช็อคโกแลตเป็นระยะๆด้วยใบหน้าเปี่ยมสุข คงอยากรีบเอาให้ยูริคงไวๆจนอดใจแทบไม่ไหว

วาเลนไทน์ก็พรุ่งนี้แล้ว ยูริคุงเตรียมรับช็อคโกแลตที่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกของสาวน้อยได้เลยนะ

รถจากบ้านยูกิโนะคุงยังไม่มารับ ฉันเลยพายูกิโนะคุงมานั่งเล่นในห้องของตัวเอง เล่นเกมไพ่ง่ายๆ ดีนะที่บอกให้คุณเมดเก็บห้องเอาไว้ก่อน เลยไม่มีอะไรแปลกๆแบบพวกสเตปเปอร์หรือของจากทีวีไดเร็คที่ซื้อไว้โผล่มาให้เห็น

“คุณพี่เรย์กะจะให้ใครบ้างเหรอฮะ”

“ก็มีให้คนที่บ้านกับเพื่อนที่สนิทๆกันน่ะจ๊ะ แต่ไม่ได้เยอะแยะอะไรหรอกนะ”

“ปีนี้จะมีของผมบ้างมั้ยฮะ”

“แน่นอนว่าต้องมีสิจ๊ะ” ฉันยิ้มๆ วางมือบนหัวยูกิโนะคุง “พรุ่งนี้ก็รอรับได้เลยจ้า”

“พรุ่งนี้คงไม่ได้หรอกฮะ” ยูกิโนะคุงดูหงอยๆไปนิดหน่อย

“เอ๋!!”

“พรุ่งนี้ผมมีนัดตรวจสุขภาพกับคุณหมอที่มาจากต่างประเทศน่ะฮะ ช่วงบ่ายก็ลาโรงเรียนไว้เรียบร้อยแล้วด้วย”

“อุหวา”

จะว่าไปปีที่แล้ว ยูกิโนะคุงก็ต้องไปโรงพยาบาลในช่วงวาเลนไทน์นี่เนอะ

“จะได้แอดมิดรึเปล่าก็ไม่รู้นะฮะ ช่วงนี้ก็อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยด้วยสิ”

ยูกิโนะคุงบ่นงุ้งงิ้งเรื่องไม่อยากไปนอนโรงพยาบาล แล้วก็เรื่องต้องเจาะเลือดหรืออะไรที่มันเจ็บๆ คนใจเล็กอย่างฉันก็อดที่จะเห็นใจไม่ได้ เด็กตัวแค่นี้ต้องเจออะไรหนักๆขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

“ยูกิโนะคุง ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้เลยนะ”

“เอ๋ จะดีเหรอฮะ”

“ไม่ต้องเกรงใจไปหรอกจ๊ะ”

คุณเมดมาแจ้งว่ามีคนมารับยูกิโนะคุงแล้ว ฉันก็เลยช่วยหอบพวกถุงใส่ขนมที่ทำวันนี้ออกไปส่งด้านหน้า มีขนมของฝากที่อยากให้ยูกิโนะคุงได้ทานอยู่ด้วย เอาไปทานกับท่านพ่อท่านแม่นะจ๊ะ

คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าคือเอ็นโจในชุดกึ่งทางการ เสยผมนิดๆทำให้เปลี่ยนลุคไปนิดหน่อย

เพราะมืดแล้ว ทั่วทั้งบริเวณบ้านก็เลยเปิดไฟให้ความสว่าง เอ็นโจดูส่องประกายใต้แสงไฟสีเหลืองอมส้มอ่อนๆจนเส้นผมสุกสว่างเป็นสีน้ำผึ้ง คล้ายกับเจ้าชายในการ์ตูน Kimi Dolce ที่ฉันจำได้

...ไม้แขวนเสื้อดีจะทำผมทรงไหนหรือใส่ชุดอะไรก็ดูดีไปหมดเลยนะ

“สวัสดีครับ คุณคิโชวอิน”

“สวัสดีค่ะ ท่านเอ็นโจ”

แต่งหล่อซะขนาดนี้มีนัดจะไปที่ไหนต่อรึเปล่านะ อาจจะเป็นดินเนอร์ในภัตตาคารหรูๆหรือสถานที่ชิคๆยอดนิยมที่ลงไว้ในนิตยสาร

....มีนัดในช่วงวาเลนไทน์งั้นเรอะ เฮอะ!! น่าโมโห ใส่ชุดไม่เรียบร้อยทั้งที่อากาศหนาวแบบนี้ จงเป็นหวัดไปซะเถอะ

“ขอบคุณที่ช่วยดูแลยูกิโนะให้นะ คุณคิโชวอินคงเหนื่อยแย่”

“ไม่เลยค่ะ ยูกิโนะคุงเป็นเด็กดีออกขนาดนี้ ได้ทำขนมด้วยกันก็สนุกมากเลยล่ะค่ะ”

ฉันข่มอารมณ์ดำมืดในใจแล้วส่งถุงขนมของฝากให้กับเอ็นโจ ส่วนช็อคโกแลตที่ทำวันนี้ยูกิโนะคุงเป็นคนถือเอง

“ยูกิโนะ ขอบคุณคุณคิโชวอินรึยัง”

“ขอบคุณมากเลยนะฮะ คุณพี่เรย์กะ” ยูกิโนะคุงอ้าแขนกอดฉัน ฉันเลยลูบๆหัวไปอย่างเอ็นดู ยังไม่ต้องกลับไม่ได้เหรอจ๊ะ จะอยู่ค้างคืนก็ได้น้า

ฉันยังอาลัยอาวรณ์ช่วงเวลาแห่งความสุขที่ได้อยู่กับเทวดาน้อย จู่ๆยูกิโนะคุงก็เงยหน้าขึ้นมา

“คุณพี่เรย์กะฮะ”

“อื๋อ ว่ายังไงจ๊ะ”

“พรุ่งนี้จะไปโรงพยาบาลกับผมได้รึเปล่าฮะ”

“เอ๋!!”

“ไม่ต้องไปทั้งวันก็ได้ฮะ แค่อยากให้คุณพี่เรย์กะไปเป็นกำลังใจให้ก็พอ”

“ยูกิโนะ เลิกพูดจาเอาแต่ใจได้แล้ว คุณคิโชวอินเขาก็ยุ่งนะ ไปรบกวนแบบนั้นได้ยังไง”

พอถูกปรามด้วยเสียงดุๆ ยูกิโนะคุงก็ก้มหน้าลงไป ท่าทางจ๋อยๆ

อ๋า!...นี่นายพูดแรงเกินไปรึเปล่าน่ะ น้องชายต้องเข้าโรงพยาบาลแท้ๆเลยนะ หัดถนอมน้ำใจให้มากกว่านี้หน่อยซี่

“ไม่ได้ยุ่งอะไรหรอกจ๊ะ” ฉันย่อตัวลงไปให้อยู่พอดีกับระดับสายตาของยูกิโนะคุง “เดี๋ยวเลิกเรียนแล้วพี่จะรีบไปหานะ”

“จริงเหรอฮะ”

พอฉันรับคำ ยูกิโนะคุงก็กลับมายิ้มแฉ่งหน้าตาเบิกบาน ส่วนเอ็นโจยิ้มแบบลำบากใจหน่อยๆให้ฉัน

“ต้องรบกวนคุณคิโชวอินอยู่เรื่อยเลย”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ” ถูกยูกิโนะคุงรบกวนแบบน่ารักๆ ดีกว่าเจอพายุเมล์ของเพื่อนนายตั้งเยอะ ไม่รู้จะส่งมาพร่ำเพ้อเรื่องไม่ได้ช็อคโกแลตจากวาคาบะจังในวันพรุ่งนี้รึเปล่า หรือถ้าได้ก็คงบรรยายเรื่องรสชาติและความรู้สึกที่ได้รับ ….จะอย่างไหนก็รบกวนกันเห็นๆ

“ยูกิโนะ ขอบคุณรึยัง”

“ขอบคุณมากนะฮะ วันนี้สนุกมากเลย”

“พี่ต่างหากล่ะที่สนุกมาก เอาไว้มาทำขนมด้วยกันอีกนะจ๊ะ”

“ฮะ”

“คุณคิโชวอิน ขอบคุณมากเลย บุญคุณครั้งนี้จะตอบแทนให้ทีหลังนะ”

ฮุๆๆ ได้สร้างบุญคุณกับอีตาเจ้าเล่ห์ด้วย จะเก็บไว้ใช้แบบไหนดีน้า

ฉันโบกมืออำลา มองส่งสองพี่น้องเอ็นโจที่ขึ้นรถจนลับสายตาไปจากรั้วบ้านคิโชวอิน

เอาล่ะ ไปทำฟองดูว์ช็อคโกแลตให้ทานุกิดีกว่า เห็นว่าต้องลดน้ำตาล งั้นใส่เหล้าหวานลงไปแทนความหวานก็แล้วกัน เป็นสูตรลับพิเศษจากเรย์กะจังโดยเฉพาะ เตรียมใจรอไว้ได้เลย

-----------------------------
ไม่ได้เข้ามานานนึกว่าจะมีฟิควาเลนไทน์ให้อ่าน ดันไม่มีซะงั้น กูกวนกาวกินเองก็ได้ ฮือๆๆ
จบตอนหน้าจ้า

>>22-25 ขอบคุณมากโม่งฟิคคค ฮีลใจกูมากกกกกกกก รัก TT

https://twitter.com/marudori_kenkyo/status/1363000272428044290?s=19

ช็อคโกแลตวาเลนไทน์ของเจ้าแม่ อ่านไม่ออก แต่ฟิน