Fanboi Channel

มู้แม่บ้านนักนินทากับอันอื่น ฝอยแต่นักวาด จะวาดคอมมิคมึงต้องมีโครงเรื่องแบบเขียนนิยายใช่ปะวะ
กุอยากรู้ว่าวงการนักเขียนมีเหี้ยไรนินทามั่ง เหนในพันทิปชอบด่านิ้วกลมกันใครรู้บ้างปะทำไม
รู้แค่ถ้ามืออาชีพนินทากันโม่งแตกแน่นอน แล้วมือสมัครเล่นเขียนนิยายทำเอง เขียนตามเว็บมีเหี้ยไรให้เสือกมั่ง

เออๆ อยากรู้เหมือนกัน กูตามวินทร์อยู่ช่วงนึง แล้วพอไปดูพันทิพย์เฮียแกก็โดนด่าอยู่เหมือนกัน

นินทาเจ๊หลินโหม่ว กะ ลิขิตเหนือเขนย ว่าไปนั่น //ราคาแม่งแพงน้ำหูน้ำตาไหล

เดี๋ยวนี้หลินโหม่วกับลวิตร์นี่เป็นนักเขียนดังไปแล้วเหรอวะ
กูเคยเล่นบอร์ดนักเขียนที่เดียวกับเขาสมัยสิบกว่าปีที่แล้ว
ตอนนี้กลับมามองตัวเองที่ทำงานค้าขายแล้วเศร้า อิจฉาเขาว่ะ

หลินโม่วนี่คนเดียวกับซีเรียใช่ป่ะ คือกูยืมหนังสือศึกจอมขมังเวทย์ของเพื่อนมาอ่าน เออ สนุกดี กูเลยหลังไมค์ไปหาว่าจะปรินท์มั้ย ได้คำตอบว่ายังไม่ถึงเวลาเหมาะสม ฟังคำตอบแล้วรู้สึกว่ายัยคนนี้แม่งต้องอาร์ตตัวแม่แน่นอน

แล้วกูเจอดราม่าเขาในพันทิป ประมาณว่าจ่ายเงินค่านิยายแปลไปแล้วหลายพัน หนังสือรอมาสองปียังไม่ออก คำตอบแม่งก็อินดี้สัสๆ บอกงานยังไม่มีคุณภาพ จึงยังไม่อยากผลิต เอากะเขาสิ

>>2 คนในพันทิปเหมือนแม่งรู้อะไร แต่ไม่พูดแขวะอย่างเดียว
>>4 เจียดเวลาว่างมาเขียนสิเพื่อนโม่ง กูรู้จักแต่ลวิตร์ว่ะ ไม่เคยอ่านงานเขาเพื่อนบอกเฉยๆคงไม่ใช่แนว
>>5 รีปรินท์นี่อยู่ที่ทุน ไม่ออกงานสิเหี้ยศิลปินติสท์ได้แต่นี่มากไปมั้ง ความเป็นมืออาชีพอยู่ไหนวะ

กุเจอประมาณว่ามีคนไปคอมเม้นเร่งเจ๊หลินมั้ง ชีเลยเลิกอัพต่อเลยทีเดียว แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือตอนนี้หนังสือเจ๊แม่มแพงระยับถึงจะพิมพ์เองขายเอง. ม่านม่านนี่รอกันเกือบบๆสี่ปีมั้ง

กุเห็นลดราคาขายอยู่งานหนังสือเล่มละ50 ตรงร้านข้างธนาคารกรุงไทยว่ะ ศึกจอมขมังเวทอ่ะ

สี่ปีนี่กูลืมไปแล้วมั้ง เรื่องนี้มันสนุกสมการรอคอยรึเปล่าวะ

ยืดๆว่ะ -_-

พวกมึงรอนิยายเขาหลายคนเลยนะ แอบอ่านมาติสท์เหี้ยๆแต่แปลเก่งจริงว่ะ
แค่โดนเร่งงานยังเลิกอัพมาเจอมู้โม่งไม่เลิกทำเลยเหรอวะ555

อาจจะดองยาวๆ5ปีก็ได้นะ กูยังไม่ได้จองชุดใหม่ จน

ลวิตร์งานดีนะ กุชอบงานเขา

ถ้าจะเผาขอเรื่องเจ้าสำนักพิมพ์ผีเสื้อหน่อยได้เปล่า เห็นมีอะไรๆอยู่

เอาเลยกุรอความจริงกุอยากเผา pubat ด้วยซ้ำ ;p

ทำไมทู้นี้มาอยู่บอร์ดนี้ครัช
แอนตี้นิ้วกลม นินทาวินทร์ นินทานักเขียน เชิญทู้นี้ https://fanboi.ch/lounge/195/
ถามหานิยายเชิญทู้นี้ https://fanboi.ch/lounge/432/

หน่ามารวมๆที่นี่แหละดีแล้ว

จากกระทู้นั้น กูเห็นคนเกลียดอีนิ้วกลวงเยอะจัง กูดีใจ กูไม่ชอบแม่งกลวงชิบหาย แต่เพื่อนกูชมว่า deep มาก โรแมนติกมาก feel good มากกกก กูอยากอ้วกออกมาเป็นตัวอักษรจัง

กุอ่านงานนิ้วเอียงไม่เข้าใจว่ะ ปราบดาด้วย

ไม่รู้ดิดูนิ้วเอียง แม่งมโนน่าดูเลย

deep พ่อง -______-

งานปราบดากูโอเคนะ แต่งานนิ้วกลมกูไม่

นิ้วกลมมันงานประเภทเวิ่นๆไงสาระมันไม่ค่อยมีหรอกเหมือนเอาขำหล่อๆมาต่อกันสั้น คนอ่านมันก็ชอบแต่ถ้ามึงดูงานมันดีๆไอ้คำหล่อๆแม่งจะชอบขัดแย้งกันกับตัวเองบ่อยๆ

>>19 ตั้งแต่แม่งให้สัมพาษย์ว่านิยามความรักอมตะว่าเหมือนทไวท์ไลท์ กูก็เอาขึ้นแบล็กลิสต์แล้ว

ใครอ่านนิยายจีนบ้างครับ
กูสงสัยว่ากิมย้งมันเป็นเหี้ยไรต้องแก้งานเรื่อยๆ
แล้วที่มันแก้นั่นเลวลงหรือดีขึ้นวะ

ปล นิ้วกลมนี่งานชั้นสวะเลยนะหลังๆ เหมือนหนังสืออะบุคเกือบทุกเล่มนั่นแหละ

โทษที ผมสายโกวเล้ง

กูไม่อ่านนิยายรักกับหนังสือปรัชญาคำคมนำชีวิตอะ ประเภททำหนังสือออกมาเป็นของสะสมกูก็ไม่ซื้อ ทำเป็นพอคเกตบุ๊คน่ารักๆ ข้างในจัดอาร์ตเวิร์คแบบ หน้าละคำสองคำกลางหน้า กุอ่านเอาเนื้อหานี่นาทีเดียวจบมั้ง
พวกอเดย์เลยไม่เคยได้แดกตังจากกู
กูชอบที่เนื้อหาเยอะๆเข้มข้น มีใครแนะนำให้ได้มั่ง

>>25 กูอ่านนะ แต่อ่านของโกวเล้ง ถึงจะไม่ชอบแนวคิดแต่สไตล์เนื้อเรื่องมันล้ำดี

>>27 มึงบอกชื่อนิยายที่มึงชอบมาก่อนสิ แนวไหน
>>28มึงเคยอ่าจับอิดนึ้งปะ กูว่าห่วย มึงว่าไง

หัวข้อเป็นชื่อวงการนิยายไทย แต่ทำไมพวกมึงวกเข้ามาทางนิยายจีนได้วะ
อยากคุยนิยายจีนไปคุยในห้องเล้าจ์สิคะ
วอนนาบีอยากหานิยายอ่าน https://fanboi.ch/lounge/432/
สำนักวิทยายุทธ (นิยายจีน) https://fanboi.ch/lounge/432/

>>30 พูดไม่เพราะเลยนะน้องสาว อยากเป็นหัวหน้าห้องหรอจ๊ะ
เด่วพี่พาไปห้องกามา มามะ

>>31 โม่งใหม่เหรอมึง

>>32 โม่งแม่งมึงหรอ

เขาพยายามเอาพวกหนังสือมาอยู่หมวดนี้ น่ะจะได้ไม่เกะกะ ในเลาท์

>>29 จับอิดนึ้งไม่แน่ใจว่ะ กูลืมๆ ไปเหมือนกันบ้างนะเนี่ย

>>34 อ่าวเรอะ งง นิยายมันไม่เห็นจะ subculture ตรงไหน ตอนเปิดหมวด subculture ทู้นิยายก็ไม่ติดโผย้ายเลยนึกว่าอยู่เล้าก็ถูกแล้ว

ห้อง subculture น่าเปลี่ยนชื่อเป็น gossip หัวแม่งขึ้นนินทากันทุกอัน

พวกมึงมีใครอ่านนิยายณาราป่าว กูไม่เคยอ่าน แต่ไปเจอหนังช่องสามที่ตัวเอกถามอีกฝ่ายว่า "คุณเป็นอะไรรึเปล่า คิมิ" กูก็นึกว่าชื่ออีกนั่น แค่พออีกตัวเรียกดันไม่ได้ชื่อนั้นแฮะ สรุปมันพูดญี่ปุ่นคำไทยคำใช่มั้ย

>>38 กูไม่อ่าน แต่ไปร้านหนังสือทีไร บนปกชื่อคนเขียนปาไปครึ่งปก ชื่อเรื่องเล็กนิดเดียว มีช่วงนึงกูสงสัยมากว่า นิยายเรื่องณารานี่มันคือซีรี่ย์อะไร ทำไมยาวจัง

>>38 ไม่เคยอ่าน แต่เห็นคนอวยเขาเยอะอยู่นะ

ณารากูอ่านเขาได้ประมาณห้าเรื่อง สามเรื่องแรกเป็นเรื่องที่เพิ่งเขียน ดูมีความตั้งใจในการทำงานดี และขยันหาข้อมูล แต่หลังๆมาชีมักจะมโนอย่างเดียวจนคนทำอาชีพนั้นๆออกมาด่าว่าไม่มีแบบนี้หรอกนะ แต่นิยายเขาก็ขายดี มีแต่ฉากเย็ด ไอ้เรื่องรอยฝันที่ฉายทางทีวี จริงๆมีฉากข่มขืนด้วย แต่คงโดนตัดออกเพราะดาราที่เล่นดูไม่เหมาะกับบทแรงๆเลย
ส่วนเรื่องที่ทำให้กูเลิกอ่านงานเขาไปเลยคือเรื่องกลรักเพลียใจที่พระเอกเป็นทูตแล้วต้องหาเมีย เพื่อนมันเลยยุให้ไปหากระหรี่เอามาบังหน้า นางเอกที่แอบชอบพระเอกอยู่ก็บอกเป็นไซด์ไลน์ ก็ไปแต่งงานหลอกๆแล้วไปเมืองนอก ต่อมาพระเอกมันข่มขืนนางเอกมั้ง แล้วก็เย็ดกันมาเรื่อยจนเรื่องมาแตกว่านางเอกเป็นคุณหนู ไม่ใช่กระหรี่นะ พระเอกก็งอนหนีไปที่อื่น สุดท้ายก็ได้กันตามระเบียบ นิยายเขาก็ประมาณนี้ล่ะ

สรุปคือเป็นนิยายเย็ดสื่อรักงี้เรอะ

ก็เย็ดกันทุกเรื่องนั่นล่ะ บางเรื่องมีข่มขืนด้วยของณารา

ดีแล้วที่กูไม่อ่าน

นิยายเย็ดกัน แล้วก็มาทำละครต่อ แม่งเมืองไทยดีเนาะ เมืองพุทธจริงๆ

พยายามสร้างความสมจริงด้วยการมโนเกี่ยวกับวิชาชีพต่างๆ ไปเองด้วย

กุว่านิยายชุดคละคนเขียนแม่มไม่สนุกว่ะ แต่แม่งออกมาเรี่ยราดชิบหาย

อะบุค มึงว่าใครเขียนดีบ้างวะ
กูว่านั่งสำนักมีนิ้วกลมกับทรงกลดยุคแรกๆเลย
นอกนั้นมีแต่ขยะ ไอ้เหี้ยใบพัดนี่ยิ่งขยะ ลาออกครั้งสุดท้ายพ่อมึง

อะบุคกูซื้อแค่ช่วงปี47-48ว่ะ ของทรงกลดตอนนั้นกูซื้อนั่งฝั่งตะวันตื่นยืนฝั่งตะวันตกมาอ่านมั้ง แต่อ่านแล้วก็ไม่ได้อินไร ส่วนนิ้วกลมกูพลิกสองสามหน้าก็วางคืนที่ละ ไม่ใช่แนวกูจริงๆ
คือพักหลังๆกูว่าอะบุคทำตัวอินดี้แบบจงใจมากขึ้น เหมือนเป็นlabelว่ามึงอ่านอะบุคแล้วมึงจะอินดี้ ก็เลยมีวัยรุ่นซื้อเพิ่มขึ้น แต่กูอ่านแล้วแบบเหี้ยไรเนี่ย กูไม่เข้าใจทำไมต้องพยายามคูลขนาดนี้ ที่กูอ่านเข้าใจมีอยู่ไม่กี่คนมั้ง เรียวตะ ต้องการ วิศุทธิ์อะไรงี้ ยิ่งเจนหลังๆกูยิ่งอ่านไม่เข้าใจ ตอนนี้กูหนีมาไต้ฝุ่นแทนละ

ในสายงานกูคนฉลาดเก่งๆจะเขียนของยากๆให้แม้แต่เด็กจบใหม่ยังเข้าใจได้ง่ายๆ
จะมีบางพวกที่พยายามอวดโลกว่ากุเก่ง,กุอินดี้,กุดีพ แหละที่เขียนเรื่องง่ายๆให้คนอื่นอ่านไม่เข้าใจ

ชอบเต๋อนวพล แต่เขาไม่ได้เขียนลงอะบุ๊คอย่างเดียว มีออกกับค่ายอื่นด้วย

ในอะบุ๊คกูชอบภูภู่ที่สุดแล้ว ทรงกลดกูชอบแค่ชื่อหนังสือเขา โปรดอ่านใต้แสงเทียน เพราะผมเขียนใต้แสงดาว

ไปงานหนังสือกุอยากจะวางระเบิดบูทนี้ที่สุดละ
เกะกะโลกชิบหาย

ขอเสริมนิด กูว่าบางทีก็ลักลั่นแปลกๆ เด็กแนวซึ่งมีแนวเป็นของตัวเอง อ่านอะเดย์ให้ชี้นำว่าแนวควรจะเป็นไงอีกที55

ถ้ายุคแรกๆเลยคนอ่านอะเดย์แนวนะเว่ย คือมันแนวอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนอ่าน
แต่ตอนนี้กุว่าอะเดย์มันทำให้คนทั่วไปที่ไม่แนวไม่ติสท์อยากทำตัวให้คนอื่นมองว่าติสท์
เดี๋ยวนี้คนติสท์จริงๆมันหายาก แล้วมันก็ไม่อ่านอะเดย์ด้วย

มีใครอ่านงานมุราคามิบ้างมั้ย คือเพื่อนกูมาอวยว่านอร์วิเจียน วู้ด ดีสุดๆ พวกมึงว่ายังไงบ้าง

กูชอบยุคพินบอล แดนซ์แดนซ์แดนซ์ ไรงี้มากกว่า นอร์เวอเจี้ยนแม่งอีโมไปว่ะ
ว่าแต่ไม่ใช่นิยายไทยคุยได้เหรอวะ

>>55 คนติสท์แม่งอ่านงานแปลเยอรมัน เกท่งเกเท่อ วรรณกรรมไทยใต้ดิน ไรงี้กันหมดละ

เกอเท่ กูหาซื้อแปลไทยไม่ได้

>>56 กูก็ชอบนอร์วีเจี้ยนหวูดนะ เหมาะกับพวกช้ำรักไม่สมหวังมาก่อน
นิยายมุราคามิมันจะมีสองแนว เป็นแบบชีวิตคนสามัญธรรมดาดาษดื่น กับมหัศจรรย์หลุดโลกไปเลย นอร์วีเจี้ยนหวูดเป็นแบบแรก แนวๆ เดียวกันแต่เล่มเล็กกว่าลอง South of the border west of the sun ดู แต่ไม่รู้ว่าหาซื้อยากหรือเปล่า มันออกมานานแล้ว

กูอ่านเกอเท่อแล้วปวดหัวชิบหาย แต่ต้องอ่านเพราะกูเรียน.. อย่างWertherแม่งไม่ทำเหี้ยอะไรนอกจากพรรณนาธรรมชาติกับคร่ำครวญสองอย่างเนี่ย
แวเท่อแบบแปลไทยมีอ.ถนอมนวลแปลแล้ว http://bit.ly/1kzmsOh ไม่รู้ยังหาซื้อได้ไหม ภาษาจะเก่าๆนิด คือเกอเท่อมันก็โบราณไง กูอ่านเยอยังแทบประสาทกิน

อันที่จริงนิยายเยอรมันเดี๋ยวนี้เห็นหลายสนพ.เอามาแปลแล้วนะ ไลต์เฮาส์เอาเรื่องของมิสเตอร์ซอมเมอร์มาแปล วงกลมก็Herr Jensen steight aus ส่วนมากอ่านง่ายแต่ความหมายจะลึก แต่ถ้าอ่านแล้วไม่คิดไรมากมันก็ไม่มีไรลึก เหมือนอ่านชีวิตประจำวันของคนแปลกๆ

อย่างมาริโอกับนักมายากลของโธมัส มันน์ ก็มีอ.อารตีเอามาแปลแล้ว ภาษาดี เนื้อหาก็เยอรมันๆปกติ หรือพิราบ(พัททริค ซึสคินท์)แปลไทยนี่ก็มีสนพ.คบไฟพิมพ์มานานแล้ว ตอนนี้น่าจะหายาก แต่อย่างพิราบนี่กูว่าเป็นหนังสือเยอรมันที่อ่านเข้าใจง่ายนะ คือsymbolมันชัดมาก

>>61 อยากรู้จักมึงจังเลยเพื่อนโม่ง ไม่คิดว่าในนี้จะมีคนอ่านวรรณกรรมยุโรป
เยอรมันกุเคยอ่านแค่เฮสเส คาฟกา แบบแปลไทย
ตอนนี้อยากอ่านเกอเท่กับมานน์ กุซื้อ the magic mountain ฉบับอิงมา แต่เห็นแล้วยังไม่กล้าอ่านเลยว่ะ หนาชิบ

กูเคยอ่านแค่คาฟกาเล่มบางๆเองว่ะ ไม่รู้จะหาแปลไทยเล่มอื่นได้จากไหน ภาษาอังกฤษกูก็ไม่กล้าอ่านสะพรึง

>>61 หมายถึงกูที่ >>60 ใช่ไหมเพื่อนโม่ง..
อันที่จริงกูก็ไม่ได้อ่านวรรณกรรมยุโรปเยอะขนาดนั้น หนึ่งคือกูไม่มีเวลา สองคือส่วนมากที่กูอ่านเพราะต้องเรียน.. ; ; อย่าง Faust ถ้ามันไม่ออกสอบกูก็คงไม่อ่าน5555 แต่กูไม่ได้อ่านลึกมากนะ อย่าง Isolt หรือ Der Räuber ก็แค่ให้จับเนื้อความได้ เพราะเทอมที่แล้วกูเทควรรณกรรมเยอรมันยุคกลาง ที่กูต้องเรียนก็คือยุคนั้นวรรณกรรมเป็นแบบไหน มีเรื่องอะไรบ้าง เนื้อหาเป็นยังไง ใครแต่ง ทำนองนี้
อันที่จริงกูชอบจับตัวภาษาต้นฉบับนะ กูชอบจับอารมณ์ จับภาษาที่ใช้ แต่อ่านแบบนั้นกับภาษานี้คือนานเหี้ยๆกว่าจะจบ กูย๊อม ; ; /หันไปหาหนังสือแปล
นี่มาริโอกับนักมายากลที่กูพูดถึง http://readery.co/book/publisher/sommadhi/9786117196034 เป็นพ็อกเก็ตบุคเล่มเล็กๆ 140หน้า แต่ก็เป็นประวัติมันน์ไป40หน้าแล้วอะนะ..

จะว่าไปกูรู้สึกเหมือนโม่งกูค่อยๆหลุดทีละนิด.. /จับโม่งไว้แน่น /ว่าแต่นี่กระทู้นิยายไทยใช่ไหม /กูขอโทษแต่กูขอเป็นกาฝากแป๊บนึง /คือนิยายฝั่งตะวันตกแม่งคนน้อยมาก..

ไม่เป็นไร กูชอบอ่าน มึงว่าของมึงไปเถอะ

>>63 โม่งท่านนี้มีชื่อว่า จ. ปะครัช สำบัดสำนวนเป๊ะมาก

กูซื้อเฮสเสมาดองไว้สองเล่ม เป็นปีแล้วยังไม่ได้แตะเลย แค่หยิบขึ้นมาก็ทำท่าจะหลับแล้ว

นั่งอ่านพวกมึงด่าอะบุ๊คเพลินๆ ทำไมหลังๆ กูกลับได้ลิสต์หนังน่าอ่านเพียบเลย

ถ้าอะบุ้คเหี้ย แล้วแซลม่อนบุ้คล่ะมึง

>>65 กูไม่ใช่ /หึ ว่าแต่จ.นี่ใครวะ55555
แค่เลียฟตอลสตอยกูยังทำใจอ่านไม่ได้เลย ; ; วอร์แอนด์พีซหนาเป็นเกมออฟโตรนสองเล่มรวมกันเลยแม่งเอ๊ย
วันก่อนเข้าคิโนะแล้วเห็นคนเอา the kitchen boy มาแปลแล้ว อันที่จริงนี่ก็สนุก อ่านไปเรื่อยๆได้ศัพท์รัสเซียติดมาบ้าง แต่ไม่แน่ใจว่าแปลดีไหมนะ
นึกถึงอะบุ๊คหน้านิ้วกลมก็ลอยมา เอาจริงนะ กูว่าถ้าจะอ่านนิ้วกลมนี่อ่านคาลิลยิบรานแทนเถอะ.. ภาษาสวยด้วยได้ฝึกภาษาด้วย

ถ้ากูอย่างแต่งไลท์โนเวลขายบ้าง กูควรติดต่อใครดี...สำนักพิมพ์นิยายทั่วไป หรือลักพิมพ์ที่ชอบพิมพ์ไลท์โนเวลญี่ปุ่นขาย?

แล้วไลท์โนเวลนี่เป็นที่นิยมในไทยหรือเปล่า หรือคนก็ยังนิยมอ่านโนเวลเล่มหนาๆ กันเหมือนเดิม

>>68 จุดร่วมสองสำนักพิมพ์นี้คือหนังสือแพงชิบหาย แซลม่อนหลังๆ เบื่อพวก essay เขียนมาอ่านรอบเดียวจบก็จบเลย บางเล่มไม่ถึงรอบยังอยากด่าเลย

>>70 ยกมาจากกระทู้เก่าๆละกัน
เท่าที่กูเห็นมีไลท์โนเวลของไทยนะ ของสถาพร แต่กูไม่เคยอ่านเนื้อในข้างในไม่รู้เป็นยังไง ..

กูเห็นสถาพรหรือเปล่านะ ที่ทำไลท์โนเวลคนไทยเขียน นอกนั้นกูเห็นแต่LNแปลกับนิยายไทยเล่มใหญ่ๆว่า ไม่ไลท์เบย

ส่วนตัว กูว่านิยายไทยสถาพรกากสัด หรือกูดวงซวยมืออัปมงคลหยิบโดนแต่เรื่องกากๆมาเองวะแม่ง กูอ่านได้ไม่ถึงครึ่งเล่มโคตรเสียดายตังค์

>>63 >>69
ฮือออ กูอยากรู้จักมึงจนกูรู้สึกเศร้าเลยว่ะเพื่อนโม่ง
ในชีวิตกูแทบไม่ได้เจอคนคุยเรื่องหนังสือแบบมึงเลย คือกุเรียนสายวิทยมาตลอดไง
อยากให้มึงได้อ่านตอลสตอยว่ะ ทั้งอันนา ทั้งวอร์แอนพีซ มันคุ้มค่ากับเวลามากเลย
หลังจากกุรุ้จักตอลสตอย กุก็เริ่มหางานยุโรปมาอ่านมากมายและกุก็เริ่มเอาหนังสืออะบุคที่วางเกะกะชั้นไปเผาทิ้ง
ทั้งๆที่เมื่อก่อนกุเคยชอบระดับนึง แต่ตอลสตอยทำให้กุเห็นความกลวงของพวกมัน
เดี๋ยวนี้พอกุไปเดินงานหนังสือ กุจะมองคนเลือกหนังสือนิ้วกลม หรืออะบุคแบบดูถูกสัสๆ

ปล ว่างๆใส่โม่งไปเดินงานหนังสือกันเถอะ

สถาพรนิยายกากจริง มีเรื่องหนึ่งเพื่อนกูชมนักชมหนาโคตรดี งู้นงี้ ให้กูยืมอ่าน อ่านเสร็จกูอยากปาแม่งทิ้งถ้าไม่ติดว่าเป็นของเพื่อน
พระเอกโคตรแกรี่สตู เล่มแรกหนังสือหนาราวๆสามสี่ร้อยหน้า แต่เรื่องไม่เดินเลยสัส 20%คือแนะนำพวกพระเอก อีก80%คือโชว์ความเมพพระเอก พระเอกเก่งดาบ พระเอกทำอาหารเก่งอาจารยังอาย พระเอกไม่อยากเด่นแต่ก็ได้เด่น ใครๆก็รัก สัส บรรยายแม่งก็น้ำท่วมทุ้ง บทสนทนาก็แม่งแข็ง
พอกูไปบ่นกับเพื่อนเพื่อนก็บอกให้อ่านเล่มสองก่อน กูก็อ่านไม่ต่างกะเล่มแรกเลยสัส เป็นหนังสือที่แม่งอัดแน่นด้วยการโชว์เมพพระเอกตัวละครอื่นกากสัสหมา กูไม่รู้แม่งความสนุกมันอยู่ตรงไหนทำไมเพื่อนกูบูชานัก ดีที่ตอนนั้นเล่มสามยังไม่ออกไม่งั้นเพื่อนกูต้องเอามาให้กูอ่านอีกแน่เลย

>>75 กูก็เรียนสายวิทย์ แต่ได้มาอ่านตอลสตอยเพราะตัวโกงในเรื่องไซโคเมทเรอร์มันอ่าน Crime and Punishment กูเลยไปหามาอ่านบ้าง

แล้วปกติโม่งๆ พวกมึงชอบอ่านนิยายแล้วอะไรกัน ระหว่าง
- แฟนตาซีสายบู๊ อัศวิน อาณาจักร เจ้าหญิง จอมมาร มังกร
- เลิฟดราม่า สู้ชีวิต แย่งผัว พล้อตละครไทย
- เลิฟคอมมีดี้ ง้องแง้ง พ่อแง่แม่งอน หวานๆ ซึ้งๆ
- ไซไฟ วิทย์จ๋า ตะลุยดาว ย้อนเวลา กู้จักรวาล
- อีโรติก อึ้บกัน เอากัน 50shades of gray
- ฮาเร็มการ์ตูนญี่ปุ่น แนวรั้วโรงเรียน ตัวละครหญิงเยอะ เซอร์วิส พี่จ๋า
- อื่นๆ กูนึกไม่ออก

เฮสเสโคตรสนุกนะเว้ย มึงอย่าไปจับเกมลูกแก้วก็พอ อย่างอื่นจับไปเหอะ ถ้าชอบจิ้นวายอ่านเดเมี่ยนก็ได้

ชอบไซไฟ สมัยก่อนต้องขอตังค์ที่บ้านไปซื้อ พอมีเงินซื้อเองเสือกไม่มีจะให้อ่าน
แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ซื้อนิยายแล้วว่ะ ไปลงกับพวก การเมือง ประวัติศาสตร์ สารคดีแทน
ไลท์โนเวลไม่นับสินะ

>>75 งานหนังสือหาตัวกูง่ายมาก ลองมองหาคนที่ไปนั่งยองๆค้นหนังสืออังกฤษมือสองอยู่นานๆ นั่นแหละ กูเอง..
จริงๆกูก็เกือบต่อสายวิทย์แล้ว แต่กูอยากเรียนภาษา กูชอบภาษา เลยมาสายศิลป์ /คิดผิดไหม /นิดนึง..

อาจเพราะตอนเด็กๆกูชอบอ่านงานของโรอัลด์ดาห์ลด้วยมั้ง กูเลยติดพวกหนังสือจากฝั่งนี้ แต่หนังสือญี่ปุ่นงานแปลอ.ผุสดีก็ชอบนะ ; ; คือวัยเด็กกูโตขึ้นมาจากหนังสือสนพ.ผีเสื้อล้วนๆเลย5555
พอม.ปลายมีเรียนวรรณกรรมอเมริกันเลยได้อ่านพวกเรื่องเล่าเนทีฟที่มันเป็นโคโยตี้สู้กับวาฬ ผู้หญิงที่ตกลงมาจากฟ้าแล้วสร้างโลก แล้วเริ่มอ่านพวกเอเมอร์สัน ตอโร ฟอล์คเนอร์ โป อะไรงี้ต่อ
ตอโรเหมือนจะอ่าน Walden แค่ the Pond in Winter เพ้อเจ้อๆชื่นชมธรรมชาติ /กูโดนตอโรลุกจากหลุมมาชก พอเข้ายุคเฮอเร่อก็มีอ่าน A Rose for Emily ของฟอล์คเนอร์ ส่วนโปจำไม่ได้ว่าอ่านอะไรบ้าง น่าจะแมว เพนดูลัม ไอ้เรื่องที่มันแงะฟัน ส่วนบ้านอัชเชอร์เปิดอ่านแค่ผ่านๆ

เออ พวกฝั่งเมกานี่ชอบ John Steinbeck นะ กูเคยอ่านแค่ Of Mice and Men แต่ชอบมาก ชอบเหี้ยๆ ; ; ตอนค้นหนังสือมือสองเจอขายอยู่เล่มบางๆสิบบาทนี่แทบร้องไห้ปิติ ; ;;;; Grape of Wrath นี่ดีไหม จะได้ค้นๆมาอ่านสักที
ส่วนพวกงานดีๆที่อ่านแล้วปวดตับก็มี แบบ the Crucible อ่านแล้วกูอยากเอาน้ำมันราดเผาแม่งทั้งหมู่บ้าน TT
เชคสเปียร์นี่ก็ยังไม่มีเวลาอ่าน เพิ่งอ่านไปแค่แมคเบธ(แน่นอน เพราะออกสอบ..) ขนาดออสการ์ไวล์ด กูวางดอเรียนเกรย์ไว้บนชั้นนานแล้วยังไม่ได้อ่านสักที ฮือ

Grape of Wrath นี่บัดซบมาก คือไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่แม่งรันทดเหี้ยๆ กูต้องเลิกอ่านกลางคันเพราะทนความบัดซบไม่ได้ นี่ขนาดมีภูมิต้านทานจาก Of Mice and Men แล้วนะ

ปล. ของป๋า Oscar กูชอบนิทานของแกมากกว่า อ่านแล้วสะเทือน ฮือ...

>>77 กูจำผิดนี่หว่า Crime and Punishment มันของดอสโตเยฟสกี้ แต่ก็เป็นจุดเริ่มให้ไปหาตอลสตอยมาอ่านหละ
จากนั้นก็มาอ่านพวก กามูส์, คาฟกา รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ตอนหลังๆ ไม่ค่อยมีเวลาเลยเพลาๆ พวกนิยาย เปลี่ยนมาอ่านพวก non-fiction เยอะหน่อย

>>78 ชอบอ่านแนวชีวิตบัดซบว่ะ เรื่องรักๆ อ่านแล้วไม่อิน

>>81 โคโยตี้สู้กับวาฬ
ภาพในหัวกูคือผู้หญิงหุ่นดีแต่หน้าเหี้ยนุ่งน้อยห่มน้อยสู้กับวาฬ

>>85 คงเป็นพริตตี้ที่แข็งแกร่งที่สุดในปฐพีแล้วล่ะมั้ง หรือพริตตี้บ้านเราธรรมดาเขาก็สู้กับปลาวาฬเป็นปกติอยู่แล้ว

พริตตี้บ้านเราธรรมดาเขาก็สู้กับปลาวาฬเป็นปกติอยู่แล้ว
http://www.urbandictionary.com/define.php?term=whale&defid=7431455
whale มันเป็นแสลงแปลว่าพวกป๋าจ่ายหนักทุ่มเงินเยอะก็ได้

ส่วนเด็กคอสไทยต้องสู้กับหมี

>>82 โอเค เดี๋ยวกูลองอ่านนิทานไวล์ดก่อน แล้วจะรวบรวมความกล้าอ่านองุ่น ; ;

แต่ พวกมึง เดี๋ยวนี้พริตตี้ไทยงอกสาหร่ายมาสู้วาฬแล้วนะเว้ย

เออ อ่านอมตะของป๋ามิลาน คุนเดอราด้วยนะ เป็นนักเขียนที่กวนที่สุดที่เคยเจอมา

>>79 เกมลูกแก้วมันแย่หรอวะ กูอ่านเฮสเสหลายเล่มอยู่ เห็นว่าเล่มนี้ดังพอสมควร

>>81 ม.ปลายนี่มึง รร อะไรวะ โคตรน่าอิจฉา รร. กูแม่งขนาดเป็นรรชื่อดังพอสมควร เสือกให้กุท่องแต่แกรมม่า รีดดิ้งอ่านแต่ข่าวเหี้ยไรก็ไม่รู้
งานอมเริกันกูไม่ค่อยรู้จักว่ะ เคยอ่านแต่แกทส์บี้กับงานเฮมิ่งเวย์ แล้วก็พวก the cathcher in the rye / lord of flies
ของผีเสื้อมึงเคยอ่านของบัลซัคป่าว กูชอบมากเลย ทำให้กูเริ่มสนใจงานฝรั่งเศส
งานหนังสือตุลานี้ไปวันไหนบอกกูด้วยนะ จะใส่โม่งเดินไปหามึง

>>84 ชอบบัดซบมึงอ่านงานดอสก็พอแล้ว ท่านดอสเค้ารวมทุกความบัดซบบนโลกนี้ไว้หมดแล้ว

ปล.ตอนแรกุกะจะมากระทืบอะบุคเล่นๆในนี้ ไม่คิดว่าจะได้เจอนักอ่านหลายคน ดีใจสัสๆ
เฮสเส กามูส์ ดอส ตอลสตอย ชื่อพวกนี้สังคมเพื่อนของกุตั้งแต่มัธยมยันมหาลัยแม่งไม่มีใครรู้จักสักคน

>>90 มันไม่แย่หรอก แต่สูงเกิน กูเอื้อมไม่ถึง กลัวมือใหม่จะพลอยใจฝ่อ

นิทานของออสการ์ ไวลด์ดีมากเลย เรียลสัส กูโคตรชอบ แต่กูเป็นสายอ่านหนังสือเด็กน่ะมึง หนังสือคลาสสิคที่ว่ามากูอ่านแล้วชอบมั่งไม่ชอบมั่ง อ่านแล้วเหนื่อยไปหน่อย

เหยด ในที่สุดก็มีฝั่งหนังสือยุโรปมาคุยกัน/กูปลาบปลื้ม กำลังหานิยายเข้าสต๊อคพอดี/จดเรคคอมเม้นด์/ชื่อแต่ละคนนี่กูไม่คุ้นทั้งน้าน...
ขอถามนินึง เรื่องMoby Dickนี่มันเป็นยังไงมั่งวะ แล้วมันแนวอะไรวะ../เผลอซื้อมาอย่างไร้สติ

>>81 ดีไฟน์วิธีหาตัวกันกว้างๆ แบบนี้เดี๋ยวคนเค้าก็นึกว่ากูเป็นมึงกันพอดี โม่งแตกอ้อมๆเลยนะสาด

>>90 ม.ปลายที่ว่าคือตอนกูไปแลกเปลี่ยนน่ะ โชคดีที่กูบ้าลงตัวนั้นไว้ เลยได้รู้จักนิยายฝั่งนั้นอีกเยอะ ; ;
เอาจริงๆม.ปลายที่ไทยกูก็ไม่ได้เข้าคลาสอังกฤษบ่อยขนาดนั้น กูโดดประจำแหละ เห็นเป็นอังกฤษกูก็โดดแล้ว หนังสือนอกเวลาของเพนกวินเล่มบางๆนั่นก็มี Captain Corelli's Mandolin ไม่ก็ A Time to Kill แนวๆนี้ แต่ข้อสอบเป็นแบบที่กูเกลียดมาก คือเอามาถามว่าโรงแรมที่พระเอกไปชื่ออะไร นู่นนี่ชื่ออะไร เอ๊าห่ากูจะจำได้มั๊ย กูเก็บกดมากทำไมไม่ให้กูวิเคราะห์เนื้อหา แต่พอเข้ามหาลัยคือมาเต็มเลยไอ้วิเคราะห์เนื้อหาเนี่ย ละกูเป็นไง กูก็ตายอะ OTL
บัลซัคใช่ไหม โอเคเดี๋ยวกูไปเก็บ ล่าสุดซื้อโนเวเชนเต้มายังอ่านไม่จบเลย ฮือ
ส่วนงานหนังสือตุลานี้กูคงไปวันศุกร์ว่ะ /ใส่โม่ง ไม่ก็จันทร์ กูไม่มีเรียนจันทร์ ส่วนวันศุกร์เรียนครึ่งวัน คงไปขุดหนังสือเก่าเหมือนเดิม คือมันถูกกว่าซื้อที่ดาสะ ; ;

>>93 เรื่องที่มันมีวาฬตามล่าพริตตี้เอ้ยกัปตันปะ รู้สึกจะเป็นพวกวรรณกรรมคลาสสิคแนวๆผจญภัย? แต่กูก็ไม่เคยอ่าน.. /รอผู้รู้มาตอบ

>>94 กูขอโทษ.. โม่งที่หาตัวกูก็มองหาคนใส่ชุดนิสิตนักศึกษา สูงไม่เกินร้อยหกสิบหน้าตาไม่เป็นมิตรละกันนะ... /ไม่ใช่เหมือนมึงอีกนะ

นิยายไทยกรูอ่านแต่ MSO
กับงานของพัณณิดา ภูมิวัฒน์

>>96 เหมือนกันตรงหน้าตาไม่เป็นมิตรนี่ละนะ ฮ่าๆ

กูอ่านทุกเรื่องที่กูลองอ่านแล้วรู้สึกว่าสนุกยกเว้นแนวรักน้ำเน่าผัวเมียงุ้งงิ้งกันไปมา

พวกมึงทุกคนคือร่างแยกของกู... /สวมกอด

Moby dick ที่กูอ่านสมัยเด็กๆ โคตรชอบเลย เพราะมันเป็นเรื่องย่อๆ ประกอบภาพ เต็มไปด้วยความสนุก ตื่นเต้นเร้าใจ พอโตมาอ่านตัวเต็มเจอสำนวนโบราณมาก กูหลับ...

กูชอบอ่านแนวที่อ่านจบแล้วกูตื้นตันจนต้องใช้เวลานั่งรีคัฟเวอร์ตัวเอง /กูเองก็อธิบายไม่ได้
>>93 ใช่ๆ จริงๆกูก็อยากจะอ่านก่อนแล้วค่อยมาฟังรีวิวคนอื่น แต่มองความหนาแล้วใจมันฝ่อ O<---< /ถ้าไม่ติดว่ากูต้องอ่านเตรียมสอบ
เห็น >>92 พูดถึงหนังสือเด็กแล้วนึกถึง wonder ของ palacio อ่านจบละจุ๊งเบาว์ๆ...
>>100 กูจะพยายามไม่หลับนะ...
อยากฟังโม่งๆคุยกันเรื่องหนังสืออีก/กูก็ได้อานิสงค์บุ๊คเรค/งั้นกูจะแต่งชุดม.ปลายไปหาโม่งนิสิตข้างบนนะ

>>93 เกี่ยวกับความเพ้อเจ้อบ้าคลั่งของชายแก่ที่ตามล่าวาฬขาวอ่ะ มันมีจุดเด่นตรงการบรรยายที่เหมือนกระชากมึงลงเรือออกทะเลไปล่าวาฬเมาคลื่นแรมเดือนกับพวกมันทั้งคณะด้วย อ่านด้วยสายตาของคนเกิดยุคมีหนังมีทีวีมีสารคดีให้ดูแล้วก็ชวนง่วงอยู่

ว่าแต่ตกลงโม่งวรรณกรรมตะวันตกจะยึดทู้นี้กันแล้วรึไง กูควรนินทาอะบุ๊คกับแซลมอนต่อไหม

>>102 ขอบคุณมากมึง/ซาบซึ้ง นินทามาก็ดีนะ กูที่ไม่รู้อะไรเลยจะได้เปิดหูเปิดตา

นินทาก็ได้นะ กูนินทาเจ้าสนพ.ผีเสื้อจนเบื่อแล้ว

>>102 นินทาต่อเถอะ นินทาแซมวรรณกรรมตะวันตกน่ารักออกมึง /น่ารักพ่อง คือตอนแรกกูก็จะเข้ามาด่าอะบุ๊คนี่แหละ แต่เห็นมีชื่อเกอเท่ออยู่กูก็เลยยาว.. /กราบรัว
แต่กูก็ไม่รู้จะด่าอะไรอะบุ๊คดีนะ เพราะกูเลิกอ่านนางไปนานแล้ว ตอนแรกกูเลิกอ่านอะเดย์หลังเอาพวกทีมจูเนียร์เข้ามาทำและหน้าโฆษณาเยอะขึ้นเรื่อยๆและเริ่มจักรยานมากขึ้นเรื่อยๆ มีช่วงนึงมันเยอะจนถึงขั้นกูเปิดอะเดย์แล้วเห็นหน้าโฆษณาสลับกับหน้าจักรยานราวๆหกหน้าถึงเห็นเนื้อหาอื่น.. หลังจากนั้นกูก็เลิกอ่านอะบุ๊คตามไปหลังนิ้วกลมขยายเขตแดนอาณานิคมกว้างขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งพี่ตั้ม(วิศุทธิ์ พรนิมิต)หันไปทำหมัด ออกหนังสือกับไต้ฝุ่น กูก็บายละจ้าอะบุ๊ค แต่พี่ตั้มเค้าไม่ได้ทำนิยายเออปล่อยเค้าไป
เอาเป็นว่าตอนนี้อะบุ๊คไม่มีอะไรที่ดึงดูดกูได้แล้วอะ5555 ใครอยากอินดี้ก็อ่านหนังสืออินดี้สูตรสำเร็จต่อไปละกัน แต่กูไม่เอาด้วยละ กูหนีไปอ่านเกมออฟโตรนละแม่ง

>>93 เป็นนิยายเชิงศาสนาเปรียบเทียบด้วยนะ
ถ้าอ่านด้วยความคิดที่ว่า โมบี้ดิ๊ก = พระเจ้า จะสนุกอีกแบบ

กูอ่านอาชญากรรมและการลงทัณฑ์จบแล้ว กำลังจะไปหาพี่น้องครามาชอฟมาอ่าน มีใครอ่านมาดามโบวารี่บ้างมั้ย อยากรู้ว่าชวนหลับป่าววะ

>>95 อ่าวเฮ้ย ตอนแรกกูคิดว่ามึงเป็นโม่งชายมาตลอด ตอนนี้ชักไม่แน่ใจละสิ ทำไงดีวะ กูไม่พูดมึงกูกับผู้หญิงว่ะ
อีกอย่างกุเริ่มสงสัยว่าโม่งทุกคนจะหน้าตาไม่เป็นมิตรว่ะ เพราะกูก้ไม่

>>105 เห็นด้วยสัสๆ อะบุคไม่รู้มันเป็นเหี้ยไรกับจักรยานมากนัก ไม่จักรยานก็ปลูกต้นไม้

>>107 ไม่หลับ นอกจากเรื่องรักเรื่องชู้แล้วมันมีอารมณ์ตลกแบบฝรั่งเศสที่มักจะมีอยู่ในนักเขียนฝรั่งเศสหลายๆคน กูชอบตรงนี้แหละ

ปล.ใครเล่น Goodreads บ้างวะ มาตั้งกลุ่มโม่งกันเถอะ จะได้แชร์หนังสือสะดวกๆ
ถ้ากลัวโม่งแตกก็ไม่ต้องเอารูปตัวเองลง ใช้รูปหมาแมวไรก็ได้

>>108 อ้าวกูก็ไม่ได้ปิดบังว่ากูเป็นผู้หญิง5555 คิดว่ากูเป็นผู้ชายก็ได้ กูอาจจะแค่โกหกว่ากูเป็นผู้หญิง /เอ๊ะ หรือถ้าเรียกกูว่าเธอหรือโม่งหญิงนิรนามแล้วสบายใจกว่าก็ตามนั้น เพราะกูไม่ซีเรียสแต่มึงอะจะโอเครึเปล่า

ว่าแต่อะบุ๊คแม่งยังรักกลมเกลียวกับจักรยานอยู่อีกหรอ อีกหน่อยคงจัดทริปปั่นปั่นกับนิ้วกลมละ เอ๊ะหรือจัดไปแล้ว
ต้นไม้นี่อยากปลูกปลูกไป แคคตงแคคตัส แต่อย่าทำพืชกินแมลงกูเป็นกระแสหลักก็พอ กูจะหวงอยู่ในรูของกูคนเดียว ; ;;

>>109 ยาก ไม้กินแมลงไม่ใช่อะไรที่พวกขี้เห่อจะเลี้ยงได้ ประคบประหงมกันยิ่งกว่าเด็กอ่อนอีก
การปั่นเทรนด์ให้ติดตลาดวัยรุ่นที่คิดตื้นๆ ว่าการซื้ออะบุ๊คทำให้ตัวเองแนวกว่าใคร คือเป็นอะไรที่พวกมันจะคิดว่า "แค่นี้กูก็ทำได้"

ps. กูอยากตั้งกระทู้โม่งชาวสวนมากๆ เลย แต่กูกลัวโม่งแตกฉิหัย ; ;

>>110 เอาเลยเพื่อนโม่ง ตอนนี้โม่งกูก็ปลิวหมดแล้วแหละ โชคดีวันนี้กูไม่ได้นินทาใคร..

อันที่จริงมันก็มีเทรนด์หลายอย่างนะที่มาพร้อมราคา คือถ้ามีเงินก็ซื้อได้ จักรยาน กล้อง แต่คนที่ชอบมันจริงๆไม่ใช่แค่เพราะว่ามันแนวก็มีแค่ครึ่งครึ่งน่ะกูว่า พูดแล้วก็นึกถึงตอนที่กระแสอูคูเลเล่มา ตอนนี้เป็นไง เหลือเปิดอยู่ไม่กี่ร้านเนี่ย
สิ่งหนึ่งที่อะเดย์หรืออะบุ๊คไม่ได้สอนให้วัยรุ่นก็คือความทุ่มเท มีแต่ความคิดที่ว่า อ๊ะหกสิบบาทซื้ออะเดย์กูแนวแล้ว(มันยังหกสิบบาทอยู่ใช่ไหมวะ หรือโฆษณาหนาขึ้นด้วยราคาแพงขึ้นด้วย) หรือ อ๊ะซื้อนิ้วกลมหน้านึงสามบรรทัดอ่านป้าบๆจบอ่านหนังสือจบแล้วได้คติการใช้ชีวิตด้วยคูลด้วย ใครมันจะมานั่งทุ่มเทอ่านนิ้วกลมไปวิเคราะห์ไป เพราะวิเคราะห์ไปก็คงไม่ได้ไรนอกจากตาสว่างปาทิ้ง /กูไม่ได้รังเกียจนิ้วกลมขนาดนั้นจริงๆนะ

อีกสิ่งหนึ่งก็คือการลดทอนคุณค่า การอ่านหนังสือมันไม่ควรเป็นการพยายามทำให้ตัวเองคูล แต่มันควรเป็นการอ่านเอาคุณค่าที่อยู่ในเล่มมากกว่า เช่นถ้าถามว่าทำไมกูถึงอ่านโธมัสมันน์ อ่านยากเหี้ยๆแถมอ่านไปไม่ได้ตังค์ กูไม่ได้อ่านเพราะคนอ่านน้อยอ่านแล้วมันคูล แต่กูอ่านเพราะต้องการรู้ว่าในเล่มนี้มีคุณค่าอะไรบ้าง ถ้าวันนึงกระแสที่อะบุ๊คขีดเส้นลากให้วัยรุ่นคือ "ซื้อเล่มนี้สิ อ่านแล้วคูล ถือเดินเฉยๆก็เฟี้ยวแล้ว" และมันลามมาถึงวรรณกรรมพวกนี้ กูก็คงเศร้าว่ะ..

เออ จริงๆต้นไม้กินแมลงของกูก็แนว แนวกรมป่าไม้.. /กอดต้นไม้เดินเข้าป่า

>>111 นิ้วกลวงแม่งคำพูดขัดแย้งกันเอง เหมือนพยายามหาคำหล่อๆมาพูด เหมือนเพจกลวงๆที่มีแต่คำเหี้ยอะไรก็ไม่รู้มาให้กดไลค์กดแชร์ แต่จริงๆแล้วตื้นเขินสิ้นดี

เดี๋ยวนี้กูอ่านhappeningแล้ว หนังสือก็เริ่มไปอ่านแซลมอน บันบุ๊ค

กูไม่อ่านอะบุ๊ค เอ๊ะ หรืออะเดย์วะ ไม่อ่านเลยไม่ค่อยแม่นชื่อ ตัวหนังสือมันน้อยไป กูว่ากูซื้อมาอ่านไม่คุ้ม ถ้าจะอ่านที่ว่างให้คุ้มค่า กูสนับสนุนเมนต์ข้างบนสักเมนต์ที่บอกไปอ่านคาลิลยิบรานดีกว่า แต่ห้ามเทียบกันนะ กูโกรธจริงๆ ถ้าอ่านแล้วมึงคนไหนยังกล้าจะเอายิบรานไปเทียบน้ิวกลมอีก

ออ บอกตามตรง กูดีใจมากนักที่ได้เห็นคนอ่านหนังสือมาชุมนุมกันอยู่ที่นี่ แบบว่าผิดความคาดหมายอย่างแรง (ขอโทษนะกูประเมินบอร์ดโม่งต่ำไป) กูก็เรียนคณะสายศิลป์ที่ต้องอ่านหนังสือ แต่กูแม่งไม่มีเพื่อนคุยเรื่องหนังสือเลย... ต้องมาหาออนไลน์เอา orz

นิ้วกลมอ่านยิบรานนะมึงอย่าดูถูก

>>115 โม่งที่นี่ไฮคลาส ทั้งนั้นมึง เป้นพวกเบื่อสังคมบอร์ดหน้ากาก ทำตัวดีๆ ให้คนมาอวยๆ มาอยู่ที่นี่ทั้งน้านมึง

ที่นี่ใส่โม่งอยากเหี้ยแบบไหนก็ได้ไม่ต้องแคร์หน้าสื่อ

เดี๋ยวนี้ชอบซื้อมาดองว่ะ แม่งไม่มีเวลาอ่าน เศร้าสัด ดองไม่ทันไรงานหนังสืออีกแล้ว

>>118 ของกูกองแยกเป็นปีๆเลยมึง ตอนซื้อโคตรมันส์ ตอนนี้ไม่มีเวลาอ่าน ; - ;

กูล่ะอยากซื้อบ้านทำห้องหนังสือจริงๆ

ใครรู้บ้างว่าวิศุททำไมถึงไปดังในญี่ปุ่นได้วะ
กุอยากไปดังบ้างอะ

E-book ก็ดีนะ กองเท่าไหร่ก็ไม่มีสะสมให้แทงใจ

*ให้เห็น

>>121 บินไปญี่ปุ่น ฝากหนังสือขายตามร้าน เริ่มคอนเนคชั่นจากศิลปินในไลฟ์เล็กๆในคาเฟ่ คนชอบงาน (มีงานเก่าที่พิมพ์ในไทยอยู่แล้ว) แล้วก็ไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ

แล้วมีนักเขียนคนอื่นที่ไปดังที่นั่นอีกปะ

>>116 กูไม่ได้ว่าเขาไม่อ่านนี่มึง คนเขียนหนังสือต้องเป็นคนอ่านหนังสือมาก่อนทั้งนั้นแหละ กูแค่อวยยิบราน แล้วก็ไม่ชอบถ้าใครจะเอานิ้วกลมไปเทียบว่าเป็นยิบรานยุคปัจจุบัน กูว่าไม่ใช่ ในความรู้สึกกูมันไม่ควรเทียบกันได้น่ะ

>>125 ปราบดา หยุ่น ดังแบบ niche

อยากอ่านนิยายเลิฟคราฟท์แบบแปลไทย กูจะหาอ่านได้ที่ไหนบ้าง คืออ่านอิ๊งแล้วปวดหัวกับสำนวนเขาว่ะ

>>115 ในไทยหาคนคุยเรื่องแบบนี้ยากจริงๆว่ะ ยกตัวอย่างเรื่องหนัง คือ ก็เหมือนจะรู้จักแต่Hollywood เรื่องเพลงก็เหมือนจะรู้จักแต่เพลงที่คลื่นวิทยุเปิดวนๆซ้ำๆแล้วเข้าใจว่าเป็นเพลงดีเพลงดัง
คือกูก็เข้าใจแหละว่าส่วนใหญ่เค้าก็ไม่ได้มาสนใจเรื่องแบบนี้กันเท่าไหร่หรอก แต่นี่คนที่คุยได้แม่งมันน้อยไปว่ะ คนรู้จักกูนี่ไม่มีใครรู้จักShawshankเลยนะ ทั้งๆที่กูคิดว่าตอนนี้ก็ค่อนข้างmassแล้ว

มาแชร์ top 5 กันเถอะ นักเขียนหรือหนังสือก็ได้ของกู
One hundred year of solitude
1984
The trial
The castle
พันธ์หมาบ้า

>>115 มึงต้องลองเข้าทางเฟสบุ้คแทนแล้วกัน มีคนที่เก่งๆแล้วก็อ่านพวกนี้เยอะอยู่ แล้วก็พวกที่อ่านพวกนี้ไม่ค่อยเปิดเพจเปิดอะไรด้วยนะเป็นเฟสส่วนตัวมากกว่า พวกเขาก็คุยกันเองกันตามสเตตัสน่ะ

>>128 มีเรื่องเพลงผี (THe Music of Erich Zann)

ถ้าของกู Top 5 มันต้องจัดเป็นหมวดๆว่ะ
การเมือง
-1984
-ปีกแดง
-animal farm
-อำนาจ
-ชีค

รักๆใคร่ๆ
-มาลาเค
-ธุวตารา
-มณีร้าว
-สูตรเสน่หา
-L Club

แฟนตาซี/ผจญภัย
-แฮร์รี่/บารามอส
-Story Teller
-คำสาปแม่มดราตรี
-นาร์เนียร์
-เพชรพระอุมา

สืบสวน
-คินดะอิจิ ตอนเกาะโกกุมง
-คินดะอิจิ ตอนเจดีย์สามเศียร
-อกาธา คริสตี้ ตอนฆาตกรรมยกเกาะ
-เชอร์ล็อค โฮล์ม ตอน ตุ๊กตาเต้นรำ
-ฮาลาน โคเบน ตอน หาย

ดาร์กๆ/จิตๆ
-Goth/zoo
-Confession
-พระอาทิตย์เที่ยงคืน
-อันธกาล
-จดหมายจากฆาตกร

ก็ประมาณนี้

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้อ่านนิยาย
แต่ถ้าพูดถึงนักเขียนที่ชอบ ยกให้ฮิงาชิโนะ เคโงะ
เสียดายที่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีแปลไทยแล้ว แถมบางสำนักพิมพ์เอามาแปลก็แปลซะเพี้ยนไปหมด

>> 133
กรูขอเดาแบบสุ่มๆว่าอายุคุณมึงประมาณ 25 บวกลบไม่เกิน 2

พวกการเมืองนี่บ้านกรูพ่อซื้อไว้หลายเล่ม
กรูเคยหยิบมาอ่านแค่ประชาธิปไตยคู่ขนานแม่งก็สนุกดี

แนวแฟนตาซีถ้ามึงชอบ Story Teller ก็น่าจะชอบผู้เสกทรายนะ
ไม่รู้ว่ามึงไม่เคยอ่านหรือว่าไม่ติดอันดับในใจมึงเฉยๆ

คำสาปแม่มดราตรีกรูเซงเล็กๆที่ตัวอวยฝ่ายชายกรูไม่เข้าวิน
แต่ยอมรับว่าทิ้งท้ายได้น่ารักดี

หนังสือหนึ่งเล่มทำให้เกิดหนังสืออีกหลายๆเล่ม
แม่งเดี๋ยวนี้มีมาให้เลือกอ่านเยอะจนไม่รู้จะหาอ่านอะไรแล้ววะ

ถ้าย้อนไปเรื่องล่าสุดก็นิยายแปลจอมคาถามหาติ๊งต๊องที่ยืมเพื่อนมาอ่านเดือนก่อน
หลังๆเหลือแค่แม่งตามแต่มอนสเตอร์โซลในเวป

พูดถึงฮิงาชิโนะ เคโงะ กูเกลียดนักแปลคนนั้นของเนชั่นมาก ที่ชื่อลิเกๆ แล้วชอบได้เรื่องของฮิงาชิโนะไปแปล คือกูสงสัยว่ากองบก.มันไม่อ่านทวนแล้วรู้สึกทะแม่งๆ กันมั่งเหรอวะ
และกูเสียใจที่ Bliss หายไป พอเปลี่ยนเป็น Talent ก็เหมือนจะทำท่าไม่เวิร์ค เงียบหายไปแล้ว แงแง

>>135 ผู้เสกทรายกูอ่านแล้วเฉยๆอะ ไม่อิมแพ็ครุนแรงเท่า Story Teller คือ....มันกระชับ ไม่ต้องยืดเยื้ออ้อมค้อม ที่เหลือก็มาโอ ดราก้อนเดลิเวอรี่...แต่กูชอบงานเก่าๆของเขาที่สุดละ คำสาปแม่มดราตรี กูรอให้เจลวานสมหวังซักที ไปช่วยเป็นพระรองในเรื่องนั้นนี้จนแห้วแดกร่ำไป ประชาธิปไตยบนเส้นขนาน......กูรู้สึกว่าน้ำเยอะ แต่กูลืมพล นิกร กิมหงวน กลิ่นสีกับทีแปรงไปว่ะ

แฟนตาซีรุ่นใหม่ 2-3 ปีหลังของไทยมีเรื่องไหนน่าอ่านมั่ง?

>>137 เออ ตรงข้ามกันเลยแฮะ กูชอบผู้เสกทรายมากกว่า ส่วนตัวคือพีคสุดๆ กับเรื่องนี้ StoryTeller กูว่ามันยังแข็งๆ เครียดๆ ดูคับแค้นใจไปหน่อย แต่ก็ชอบทุกเรื่องแหละ แม้บางทีจะรู้สึกว่าคนเขียนพยายามหาทางปูให้มันจบได้แฮปปี้ทุกตัวละครไปหน่อย แต่ก็โอเคอยู่ เขาเป็นนักเขียนแรดเผือกของกู (หมายความว่าหายากมากเข้าใกล้สูญพันธ์) เพราะงานแฟนตาซีรุ่นใหม่ ถ้าไม่ใช่ของคนนี้กูไม่อ่านอีกเลย

>>138 fox กับ พัณนิดา ภูมิวัฒน์ (ลวิตร์) กูให้สองคนนี้ว่ะ...ว่าแต่คนหลังกูเขียนชื่อเขาถูกไหมวะเนี่ย
ป.ล.กูคนละคนกะข้างบนนะ แต่คิดว่ารสนิยมแนวแฟนตาซีคล้ายกัน

>>139 กูขอยกมือให้ผู้เสกทรายด้วยคน เรื่องนี้กูชอบพอๆกะไมรอนกะเซรีญาเลย ไม่สิชอบกว่านิดหน่อยด้วยซ้ำ

กูคนข้างบนเอง คือรสนิยมการอ่านโม่งแถวนี้ใกล้เคียงกับกูมากจนกูเริ่มตะหงิดๆ ว่าพวกมึงจะเป็นเพื่อนกูยังไงไม่รู้ว่ะ /ยึดหน้ากากโม่งไว้แน่น

ไม่ต้องห่วงมึง กูแน่ใจว่ากูไม่ใช่เพื่อนมึงหรอก แต่ดีใจที่ได้รู้จักมึงแบบโม่งๆนะเพื่อน

มึงจะเสียเวลาหาตัวตนไปทำไม เอาเป็นว่ากูคือร่างแยกของมึงก็พอ

พูดแล้วกูอยากให้บารามอสรีไรท์ใหม่แล้วตัดส่วนที่จูนิเบียวๆออกจัง แต่คงเป็นฝันที่ไม่เป็นจริง

โอทสึอิจิกูชอบเล่มแรกๆนะ แต่เล่มหลังๆกูว่าเริ่มแปลกๆไม่ค่อยเข้าแก็บ ส่วงฮิราชิโนะ เคโงะ กูก็ชอบนะ

แฟนตาซีอีกเรืีองที่กูชอบคิอของคุณ Dr.Cid ที่ลงในเด็กดีอ่ะ แต่ไม่มีรวมเล่มซักที กูสะเทือนจัย

ป.ล. สมัยก่ินที่บารามอสบูมๆ เพื่อนกูแนะนำให้อ่านเรื่องนึงชื่อแปลไทยว่าพระจันทร์นิรันกาล เพื่อนกูบอกว่าเขียนดีเขียนสนุกมากกกก แต่พอกูอ่านจบแล้วเอาไปขายแทบไม่ทัน แม่ง

>>145 กูอยากก็อบคอมเมนต์ของมึงไปให้คนเขียนดูจังเลยว่ะ Dr.Cid อาจลาออกจากงานมานังเขียนนิยายต่อได้ หรือไม่ก็ส่ง pdf รวมเนื้อหาทั้งหมดพร้อมภาพประกอบยกชุดไปให้มึง

>>130 กูเกือบนึกว่าตัวเองละเมอลุกขึ้นมาโพสต์

>>145 บารามอส บางอันกูอยากให้ขยายความหน่อย อย่างท่านแม่คาโลเจอคิงบาโรได้ไง เอวิเดสกับเจ้าหญิงอลิเซีย กูอยากให้มีโมเมนต์ของสองคนนี้เยอะๆ มันดูเป็นรักที่ยิ่งใหญ่ดี

>>147 ไม่ดีมั้งมึง งานเขาดูมั่นคงนะ ให้ลาออกมาเขียนคงไม่งาม 5555 จริงๆ ทำเป็นฉบับทำมือก็ไดนะแม่ม ซิกๆ

ใครอ่านนิทเช่บ้างวะ อ่านยากปะ

>>151 ไอ้คนที่ว่าพระเจ้าตายแล้วอ่ะนะ

เดี๋ยวนี้นิยายไทยมีแต่แนวเกมออนไลน์เหรอวะ นานๆกูเจอชื่อเรื่องออกแนวแฟนตาซีผจญภัยเก่าๆทีอุตส่าห์ดีใจหยิบมาดูคำโปรยปกหลัง แม่ง เมื่อ...ต้องเข้าไป...ในเกม...online นำมาเลยสัด เอาเจ้าหญิง เจ้าชาย มังกร ปีศาจมาให้กูอ่านที

แนวเกมส์ออนไลน์แม่งกรูตามแค่ MSO
เรื่องอื่นให้โอกาสไปห้าสิบกว่าตอนก็บายจ้าแล้ว

>>153 เอาเรื่องใหม่ของผู้แต่งโซเคนโยใหม่ละมึง

มังกรผู้เฝ้าหอคอยอะไรสักอย่าง
แต่แม่งรอบนี้กว่าจะอัพนานมากกรูเลยดรอปไว้ก่อน

เออ...ทำไมไม่มีใครพูดถึง พันธนาการสองเผ่าพันธุ์บ้างวะ
เห็นแม่งก็แฟนผลงานเขากันเยอะเหมือนกัน

นิยายเกมออนไลน์ กูเคยอ่านแต่อาหมวยออนไลน์นะ สนุกดีว่ะ พล็อตซับซ้อนใช้ได้หยั่งกะนิยายจีน
กะอีกเรื่อง ราชาแห่งราชันย์ ที่เจ๊หลินโหม่วแปล ก็เห็นว่าสนุกนะ

>>156 มึงกะลังพูดถึงเรื่อง Blood redemption ใช่มะ คือมันก็หนุกไง แต่ไม่ได้เป็นเรื่องยาวน่ากิ๊วก๊าวเท่าเรื่องอื่นๆ แล้วจะให้คุยไรวะ

กูอยากขอให้เวลาแนะนำหนังสือไรโพสรุปปกทีไม่ก็วางลิ้งหนังสือให้ดูหน่อยบางทีกุสับสน55555

>>155 คนแต่งเรื่องนี้ เขาเขียนคิวบิกด้วยใช่ป่าววะ คืออีคิวบิกนี่ก็ค่อนข้างชอบนะ แต่กูเงิบตอนพระเอกเอาแบเร็ตต้ายิงใส่คนที่ส่องไรเฟิลมาจากดาดฟ้าตึก ระยะกระสุนมันไปได้ไกลขนาดนั้นเลยเหรอวะ

ไม่มีใครอ่านเดอะริงเลยหรอวะ กูว่าขั้นเทพมากสำหรับสายไซไฟ สืบสวน สยองขวัญ

>>161 เดอะริงมันขึ้นหิ้งไปแล้ว กระทู้เก่าๆ ก็อวยกันไปรอบแล้ว

>>161 จะให้พูดซ้ำรึไงวะ

>>162-163 กูขอโทษ กูไม่เห็น ก่อนหน้านี้กูอยู่กระทู้วอนนาบีกูก็ไม่เห็นมีคนเอ่ย ;______;

>>164　โอ๋ๆ ไม่ต้องเสียใจ เรื่องของคนเขียนคนนี้เรื่องอื่นก็สนุกนะ แม้จะไม่พีคเท่าเดอะริงก็ตาม

เดอะริงเวอร์ชั่นหนังสือเทียบกับเวอร์ชั่นหนัง(ต้นฉบับของญี่ปุ่น)ความเจ๋งต่างกันมากมั้ยครับ
เผอิญผมเคยดูแต่เวอร์ชั่นหนังซึ่งก็หลอนดีนะ(โดยเฉพาะชอตโทรศัพท์ดังตอนแรก) แล้วก็อ่านมังงะแต่อันนี้ไม่ค่อยเวิร์คเท่าไหร่

>>166 เล่มแรกกูไม่หลอนเลยอะ แต่มันสนุกในฐานะนิยายสืบสวนมากกว่า

แต่เล่ม 2 มานี่กูเริ่มหลอนเบาๆแล้ว (แต่ก็ไม่มาก)

สารภาพว่า กูดูหนังเดอะริงไม่เข้าใจ จำได้แค่ตอนซาดาโกะคลานออกจากทีวี จนกระทั่งมาอ่านหนังสือ.....อะหือ ขนาดนี้เลยเหรอวะ

Dark water ของซุซุกิ โคจิก็สนุกนา เฮียแกชอบเขียนถึงทะเลแทบทุกเรื่องในนิยายเฮียเลย

>>166 หนังมันนำเสนอในฐานะหนังผีว่ะ แต่ตัวหนังสือมันถูกนำเสนอในแบบสืบสวนสอบสวน แบบตัวเอกก็ไม่ใช่ตำรวจหรืออะไร
แค่อยากรู้เรื่องราวว่าทำยังไงถึงจะได้แก้คำสาป
ส่วนตัวถ้ามึงอยากรู้ว่ามันเทพยังไงต้องให้อ่านครบซีรี่ส์ ริง --> สไปรัล --> ลูป --> เบิร์ธเดย์
>>169 กูชอบนะ Dark Water ยิ่งช่วงนึงมีข่าวเกี่ยวกับศพในแท้งค์น้ำ เรื่องนี้ขึ้นในหัวกูก่อนเลยว่าแม่งฆ่าเลียนแบบเรื่องนี้ป่าววะ 555

>>169 ชอบเหมือนกัน อ่านตอนยัยแม่ปีนแทงค์น้ำไล่ตามลูกที่เห็นหลังไวๆ แล้วนึกขึ้นได้ว่า "ห่า ! ลูกกูกดลิฟต์ไม่ถึงชั้น 7" นี่ขนลุกมาก

>>170 ที่เป็นคดีของเอลิซา แลมใช่ป่ะ

กูอ่านแล้วแอบขนลุกเบาๆนะกระทู้นี้ เอลิซ่า แลม เจอฆาตกรที่หน้าลิฟท์รึเปล่า ศพมีรอบฉีกขาดตรงทวารหนักแถมแก้ผ้า ทำไมปิดคดีเป็นฆ่าตัวตายวะ

ปกติซื้อหนังสือ(eng)จากร้านไหนกันอะนอกจากคิโนะ,เอเีชียบุ้ค อยากซื้อ่อ่านเป็นรูปเล่มเก็บไว้

>>173 ถ้าไม่ซีเรียสเรื่องต้องเป็นของใหม่ ร้านมือสองก็มีเยอะอยู่นะ ข้าวสารก็มี หรือแถวเอมโพเรียมก็มี

>>173 ถ้าหาแนวๆ 2 ร้านนี้ไม่เจอกูสั่งออนไลน์เอา ไม่รู้แปะลิ้งค์ได้มั้ย
bookdepository เว็บนี้ดี Free shipping
จริงๆ สั่งหนังสือต่างประเทศมาก็ดีนะ มันยกเว้นภาษีอากร แต่หนักที่ค่าขนส่ง

>>174 ไม่เคยไปแถวข้าวสารหรือในตัวเมืองเลยอะโม่ง มีร้านไหนที่บอกตำแหน่งร้านแบบเจาะจงได้มั้ย ._. เวลาเข้ากรุงจะได้ไปแบบมีจุดหมายไปเลย
>>175 กรี๊ด ขอบคุณมาก

สัส bookdeposit มันส่งจากอังกฤษนี่หว่า
กูเทียบกับอเมซอนแล้วแพงกว่าเยอะเลย
เพราะค่าเงินหรอวะ

ร้านมือสองแนะนำที่นี่ http://www.dasabookcafe.com/ เดินจากบีทีเอสพร้อมพงษ์นิดเดียว หนังสือเยอะดี มีสามชั้น ชั้นบนสุดมีหนังสือภาษาอื่นๆด้วย ฝรั่งเศส อิตาลี เยอรมันอะไรก็ว่าไป ส่วนริมหน้าต่างชั้นนั้นจะมีกองหนังสือที่ขายไม่ออก เล่มละสิบบาทบ้างยี่สิบบาทบ้าง ร้านนี้จะเอาดินสอเขียนราคาไว้ที่หน้าแรก ลองพลิกดูนะ บางเล่มก็ใหม่โคตร อ่านจบแล้วเอามาขายคืนได้ด้วยมั้ง
/กูไม่ได้ค่าโฆษณาแต่อย่างใด

หรือถ้าไปงานสัปดาห์หนังสือ มันจะมีร้านนึงที่กูชอบไปนั่งรื้อบ่อยๆ ปกติจะอยู่ชั้นสองตรงโซนที่มันมีสองชั้น ริมบันไดข้างหน้าเลย เล่มละราวๆ60-80บาทมั้ง กูไปได้แฮรี่เล่มแรก โทลคีน กับโรอัลด์ดาห์ลจากร้านนี้แหละ

>>178 ร้านนี้ป่าวที่ฝรั่งชอบไปนัดเยิบกัน

>>179 มึงไปห้อง Karma เถอะงั้น ถ้าจะถามอะไรแบบนี้
>>176 แถวถนนข้าวสาร นี่กูเคยเดินผ่านๆ มีหลายร้านอยู่นะ เสียดายตอนนั้นรีบไปทำธุระเลยไม่ค่อยได้แวะ แต่น่าสนใจอยู่นะ
>>178 ขอบคุณสำหรับพิกัดร้านมาก

กูอยากได้อาร์ตบุ๊คอะ แต่บางเล่มคิโนะก็ไม่เอาเข้ามา จะมีร้านไหนที่ไว้ใจได้ว่าเป็นของแท้ ราคาน่าคบป่าววะ

>>181 ปกติถ้าเป็นยังงั้นกุูจะสั่งยิงตรงมาจาก honto.jp อาร์ตบุ๊คญี่ปุ่นนะ
ส่วนอาร์ตบุ๊คอิงหรือประเทศอื่น คงต้องพึ่งพวก amazon แล้วละ

อาร์ทบุ๊คนี่มีที่มันก็อปเนียนจนถึงกับดูไม่ออกด้วยเหรอ

>>183 ถ้าซื้อบนเน็ตกว่าจะได้เห็นก็ตอนเปิดซองแล้วไงมึง

กูปริ่มไม่คิดว่าจะมีโม่งอ่านหนังสือเยอะขนาดนี้ /ปาดน้ำตา

แล้ว LN กับ มังงะไม่ใช่หนังสือหรอวะ 55555555

มึงอย่าทำเล่นไปนะ ที่เค้าด่าพวก LN แมรี่ แกรี่ ได้เป็นวรรคเป็นเวร แม่งก็เพราะรู้ว่าวรรณกรรมที่ดีจริงๆมันเป็นยังไงไงล่ะ

มีเว็บให้อ่านเรื่องแมรี่แกรี่ แบบละเอียดๆไม๊เพื่อน พอดีตามชาวบ้านไม่ค่อยทัน

>>187 เว็บนี้ได้มั้ยมึง มีแบ่งเป็นประเภทๆด้วย แต่อิงก์ล้วนนะ

http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Main/MarySue

เอ ถ้าของไม่ 18+ คิโนะมันสั่งได้หมดเลยนะ ถ้าได้เบอร์ ISBN ก็สั่งเอา