"ฝ่ายนึงมี ประเทศกูมี ฝ่ายนึงมี หนักแผ่นดิน ...เพื่อความปรองดอง ก็ขอรวมเพลงว่า ##ประเทศกูมีคนหนักแผ่นดิน## ก็สิ้นเรื่อง"
#มิตรสหายท่านนึง
Last posted
Total of 1000 posts
"ฝ่ายนึงมี ประเทศกูมี ฝ่ายนึงมี หนักแผ่นดิน ...เพื่อความปรองดอง ก็ขอรวมเพลงว่า ##ประเทศกูมีคนหนักแผ่นดิน## ก็สิ้นเรื่อง"
#มิตรสหายท่านนึง
หนึ่งในหนังสือที่เปลี่ยนชีวิตผมไปเยอะมาก ..... และเป็นหนังสือที่ทำให้ผมตั้งคำถามเกี่ยวกับ "ชีวิต" ใหม่
เพราะมันฉีก paradigm ความคิดของ carbon-based lifeforms หรือ life as we know it, life as it is ... ลงไปถึงพื้นฐาน นิยาม ว่า ถ้ามันไม่มีพวกนี้อยู่เลย แล้ว "what is life?"
เรียกว่าลงไปตั้งแต่ first principle ....
เนื้อหาน่ะเหรอ ..... computation theory, information theory ...... self-replicating strings/codes ..... statistical physics & thermodynamics ... percolation theory ... complexity and complex systems .... self-organization to criticality .... fitness landscape .... learning .... information propagation .... evolution ...
เป็นหนึ่งในหนังสือเล่มที่อาจารย์ที่ research group ผม ให้ทำ group study กันในตอนที่ผมเรียนปีสี่ที่มหาลัย
อ่านยากนะ เต็มไปด้วย Math ..... (อธิบายทุกอย่างเป็น Math หมด) .... คือแต่ละเรื่องนี่อาจจะต้องไปอ่านหนังสือเฉพาะทางเพิ่มอีกหลายเล่มกว่าจะเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไรกันแน่
คือมัน "intro" ก็จริง แต่มัน intro ด้วยการเอาเรื่อง fundamentals + advanced ของแต่ละเรื่องมาใช้พอควร
ก็อารมณ์เดียวกับ "intro to quantum algorithms" นี่ถึงจะเป็น intro ก็ต้องรู้เรื่อง computation theory, quantum computing, algorithms มาบ้าง ถ้าไม่รู้เลยก็ "ยาก" แหละ
ก็ยังคงเป็นหนังสือที่มีผลกับชีวิตผมมากๆ และมีผลกับความคิดของผมมากๆ จนถึงทุกวันนี้
(นี่ซื้อครั้ง่ที่ 3 .... อ่านขาดคามือไปสองเล่มแล้ว)
>>973 คำว่าทั่วไปของกูหมายถึงว่า ถ้าคนเรียนสาขาเดียวกับมันมันก็เป็นเนื้อหาทั่วไป มึงอย่าคิดว่าถ้าสาขาอื่นไม่ได้เรียนหรือว่ามึงไม่เคยได้ยินแล้วมันจะไม่ใช่เนื้อหาทั่วไป มันก็อารมณ์เดียวกับการที่พวกที่เรียน biochem ได้เรียน crystallography แต่คนฟิลด์อืนที่ไม่ได้เรียนก็จะมองว่ามันไม่ทั่วไปนั้นแหละ ซึงถ้าจะให้พูดสั้นๆ คือ มันไม่ใช่เรื่องที่น่าเอามาอวดหวะ
ตั้งแต่เรียนที่คาสะโxด คอร์สเดียวก็เปลี่ยนชีวิตผม
>>976 รู้จัก humble brag ไหมครับ ชัดๆเลยก็
"อ่านยากนะ เต็มไปด้วย Math ..... (อธิบายทุกอย่างเป็น Math หมด) .... คือแต่ละเรื่องนี่อาจจะต้องไปอ่านหนังสือเฉพาะทางเพิ่มอีกหลายเล่มกว่าจะเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไรกันแน่"
"(นี่ซื้อครั้ง่ที่ 3 .... อ่านขาดคามือไปสองเล่มแล้ว)"
หลังๆกระทู้นี้แม่งมีแต่ quote กลวงๆไม่ก็พวกขายคอร์สขายตรงมาจากไหนไม่รู้เยอะแยะ
pim tai mai dai
Math = เลข !!!
เฮ้ยยย กูเห็นควายด่าคนว่าโง่ว่ะ ฉงนยังฉลาดกว่านี้เลย
คนโง่อวดฉลาดเต็มโม่งเลยว่ะ
“เวลาเห็นคนที่วิพากษ์วิจารณ์ความเป็นไทย วัฒนธรรมไทย ประเทศไทย ความชาตินิยมของไทย ฯลฯ แล้วถูกหาว่าเป็นพวก 'ชังชาติ' จะนึกถึง ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ขึ้นมาทุกที
.
เพราะเป็นไปได้ไม่น้อย ที่คุณชายคึกฤทธิ์อาจเป็นคนแรกๆ ที่ถูก 'คนไทย' เหล่านั้นกล่าวหาว่าเป็นพวก 'ชังชาติ' แม้ว่าคุณชายคึกฤทธิ์จะเป็นคนสำคัญคนหนึ่งที่ช่วย 'สร้าง' สิ่งที่เรียกว่า 'ความเป็นไทย' ขึ้นมาก็ตามที
.
ตัวอย่างที่จำได้ติดใจเลยก็คือการที่คุณชายคึกฤทธิ์วิจารณ์ตัวละครที่ตัวเองสร้างขึ้น คือ 'แม่พลอย' ที่คนไทยจำนวนมากมองว่าเป็นตัวละครที่เป็นแสนจะเป็นตัวแทนความเป็นไทย
.
เช่นบทสัมภาษณ์ 'คึกฤทธิ์คิดลึก ทศกัณฐ์วรรณกรรม' ใน ถนนหนังสือ 3, 1 กรกฎาคม 2528, หน้า 19 (เสิร์ชในอินเทอร์เน็ตก็พบได้ทั่วไป)
.
"แม่พลอยเป็นคนที่ไม่มีสิทธิของผู้หญิงเลย ไม่เคยเรียกไม่เคยร้อง แล้วแม่พลอยนี่เป็นคนเชยที่สุด คุณจะว่านางเอกก็นางเอก แต่เป็นคนที่เชยที่สุด แม่พลอยถ้าแกอยู่มาจนถึงทุกวันนี้แกก็ลูกเสือชาวบ้าน แกจะไปรำละครบ้าๆ บอๆ ถึงขนาดนั้น
.
"พลอยเป็นคนเชยมากนะครับ เป็นคนที่อยู่ในกรอบ ใจดี ถูกจับคลุมถุงชนแต่งงานก็รักคุณเปรมได้ ตามคติโบราณนั้นไม่เป็นไรหรอก แต่งไปก่อนแล้วรักกันเองทีหลัง แม่พลอยก็เป็นอย่างนั้นทุกอย่าง ทีนี้คนอ่านคนไทยปลื้มอกปลื้มใจเห็นแม่พลอยเป็นคนประเสริฐเลิศลอย ก็เพราะคนไทยก็เป็นคนแบบนั้น ยังไม่ได้ไปถึงไหนเลย คนอ่านส่วนมากก็เป็นคนระดับแม่พลอยเท่านั้น (หัวเราะ)
.
โง่ยิ้มเลยจะบอกให้ สี่แผ่นดิน ถึงได้ดัง (หัวเราะ)"
.
หรืออีกตอนหนึ่งในบทสัมภาษณ์เดียวกันบอกว่า
.
"คนไทยนั้นหลอกง่าย เขียนหนังสือหลอกง่าย อยากมีชื่อมีเสียงง่ายที่สุด คนไทยนี่ ขอให้ไทยดี ไทยเก่ง รักชาติไทย พอแล้ว อะไรๆ เป็นชาติไทยหมด ชกมวยก็เป็นชาติไทย"
.
โดยส่วนตัวคิดว่า ในแง่หนึ่ง การวิจารณ์แบบนี้ของคุณชายคึกฤทธิ์ อาจมองว่าเป็นอิทธิพลที่ได้รับมาจากการศึกษาในโลกตะวันตก (คือออกซ์ฟอร์ด) ที่เต็มไปด้วยการใช้เหตุผล คารม วาทะ รวมไปถึงการโต้วาที เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกที่วิถีตะวันตกจะถูกนำมาใช้วิจารณ์ความเป็นไทย และวิจารณ์กระทั่ง 'ตัวละคร' ที่ตัวเองเป็นผู้สร้างขึ้น โดยเปรียบกลับไปหาตัวโครงสร้างสังคมที่ 'สร้าง' หรือ 'ฟูมฟัก' ตัวละครพวกนี้ขึ้นมาด้วย
.
(ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ยังเคยบอกด้วยว่า นางเอกของ 'สี่แผ่นดิน' จริงๆ คือช้อย ไม่ใช่พลอย โดยอธิบายทำนองที่ว่า ช้อยเลือกชีวิตตัวเองได้ แต่พลอยเลือกไม่เป็น อยู่ไปโดยปล่อยให้ชีวิตพัดพาไปทางไหนก็ไปทางนั้น)
.
แต่ในอีกแง่หนึ่ง ถ้ามองว่า คุณชายคึกฤทธิ์เป็นคนหนึ่งที่สร้าง 'ความเป็นไทย' ขึ้นมา ก็อาจมองแบบโลกสวยได้ด้วยว่า อย่างน้อยที่สุด 'ความเป็นไทยแบบคึกฤทธิ์' นั้น คือความเป็นไทยที่ 'วิจารณ์' ตัวความเป็นไทยเองได้ และวิจารณ์ถึงขนาดบอกว่า 'ตัวแทนความเป็นไทย' แบบ 'แม่พลอย' นั้น 'เชย' และใช้คำว่า 'โง่ยิ้ม' ด้วย ซึ่งก็คือการ 'ยั่ว' ให้คนคิดและย้อนกลับมาตรวจสอบความชอบในทางวรรณกรรมของตัวเอง
.
ก็น่าสนใจดี ที่ความเป็นไทยยุคก่อนนั้นกว้างขวาง โอบรับความเป็นออกซ์ฟอร์ดและวัฒนธรรมการวิจารณ์เข้ามาไว้ในความเป็นไทย และทำถึงขั้นวิจารณ์ตัวเอง วิจารณ์สิ่งที่ตัวเองสร้างขึ้นมาได้ด้วยซ้ำ แต่ทำไม 'ความเป็นไทย' ยุคใหม่ ถึงได้ 'เรียวลง' จนแทบไม่มีที่ทางให้หายใจ อึดอัด คับแคบ และให้ความรู้สึก 'หนัก'
.
โดยส่วนตัวคิดว่า ความเป็นไทยควรเป็นเรื่องโปร่งเบาสบาย
.
อย่าทำให้ความเป็นไทยเป็นเรื่องหนักของแผ่นดินเลย”
#มิตรสหายท่านหนึ่ง
เห็นบริษัท Software house และ Startup หลายเจ้า พยายามโชว์ Culture บริษัท พยายามสร้างภาพลักษณ์ให้ดูเก๋ Cool มีโต๊ะปิงปอง โต๊ะ Pool งานสบายรายได้ดี Flaxi-hour บลาๆ
แล้วก็เริ่มมาบ่นว่า น้องๆ รักสบาย ไม่มีความรับผิดชอบ งานไม่ได้ตามเป้า สุดท้ายงานก็ไม่ได้สบายจริง Flaxi-hour ไม่จริง.. ลาไม่จำกัดที่ไม่มีจริง เพราะสร้างเงื่อนไขมากมาย ต้องแจ้งล่วงหน้า 2 วัน ต้องอย่างนั้นอย่างนี้
เอ้า.. ก็สร้างภาพว่างานสบายรายได้ดี เน้นเรื่องเล่น คนก็คาดหวังว่า จะเข้าไปเล่นไง :-) สุดท้ายก็มาด่าเด็กว่า ไม่โอเค ก็โปรโมทซะนึกว่าทำสวนสนุก ไม่ใช่ทำบริษัทเนอะ 🤫
ว้ายๆๆ math คือเลข
"นาฬิกาเลวไม่เท่าจำนำข้าวฮับ"
มิตร... ไม่ๆ มันไม่ใช่เพื่อนกู
ไอ้เหี้ยตัวหนึ่งกล่าวไว้ละกัน
เมื่อก่อนผมเคยคิดว่า รองเท้า Suede ต้องดูแลยาก พังง่าย ฯลฯ ...... นั่นก็เพราะว่าผมไม่รู้วิธีดูแลมันต่างหาก
จริงๆ แล้วรองเท้า Suede นี่ถือว่าทน และดูแลง่าย (แถมใส่สบายมากอีกตะหาก) เพียงแต่ว่ามันใช้วิธีการและเครื่องมือต่างจากรองเท้าหนังทั่วไปก็เท่านั้นเอง
ที่ต้องการ ก็คือ Omnidain (น้ำยาทำความสะอาด -- คล้ายๆ สบู่ -- มาพร้อมแปรงเล็กๆ) Renovetine (บำรุงหนัง) แปรง 2 อย่าง แล้วก็ยางลบ Suede (ทุกอย่างมีขายที่แผนกรองเท้าใน Central)
รูปที่สอง นี่เป็นรูปหลังจากที่ทำความสะอาดด้วยน้ำยาแล้ว แล้วก็ล้างด้วยน้ำเปล่าอีกรอบแล้ว (ไม่ได้เอาไปแช่น้ำหรือผ่านน้ำนะ แต่เอาแปรงชุบน้ำเปล่าปัดจนไม่มีฟองเหลือ) .... รอให้แห้งอย่างน้อย 6 ชั่วโมง ก่อนจะพ่นสเปรย์ .... (ตอนถ่ายนี่ยังเปียกอยู่)
เห็นน้องๆ หลายคนดูถูกสุภาพสตรีว่าที่มาสนใจพี่ป๊อบนั้นเพราะพี่ป๊อปมีชื่อเสียงเงินทอง แนวคิดดูถูกทางเพศกันแบบนี้พี่โจวว่าไม่ควรมีพวกปัญญาชนเรานะครับ เพราะความจริงแล้วผู้หญิงอาจชอบพี่ป้อบเพราะว่าอวัยวะเพศของแกใหญ่ยาวก็เป้นได้ ไม่ใช่เรื่องเงินทองชื่อเสียงใดๆ
เรื่องคบซ้อนเราไม่จำเป็นต้องไปตัดสินแทนใคร ว่าใครดีไม่ดี ถูกไม่ถูก มันเป็นเรื่องของเขา มันเกิดขึ้นได้กับคนทุกระดับ ทุกฐานะนั่นแหละ มีรุ่นน้องให้นิยามกับผมกับว่า มันคือ "สัญญาใจ"
ผู้หญิงหรือผู้ชายก็มีโอกาสเลือกคนที่คิดว่าใช่ที่จะเข้ามาอยู่ในชีวิตเรา ในระหว่างเลือก ถ้าเลือกเยอะ ผู้ชายก็จะถูกเรียกว่า "เจ้าชู้" ผู้หญิงก็จะถูกเรียกว่า "ลัลลา" ต่อให้เป็นแฟนกันแล้ว ก็อาจจะถูกเปลี่ยนใจไปเลือกคนอื่น ชีวิตคู่มันก็ไม่ง่าย
การที่คนสองคนที่ไม่เหมือนกันมาคบกัน ต้องปรับตัวเข้าหากัน ต้องเรียนรู้อะไรที่อีกฝ่ายรับได้รับไม่ได้ แล้วปรับตัวเข้าหากันได้แล้วมั่นใจว่าอยู่กันได้ตลอดชีวิต ซึ่งในระหว่างคบกันก็ไม่ใช่ทุกคู่จะเห็นทุกอย่างจากอีกฝ่ายหมด พอคบกันแล้วก็มีเรื่องครอบครัวของอีกฝ่ายอีก
ผมก็มีแฟนมาหลายคน ในระหว่างที่มีแล้วเลิกไป ฝ่ายหญิงก็ไปมีคนใหม่ทั้งนั้น แล้วก็มีในระหว่างที่คบเราเป็นแฟน แต่เราไม่รู้ ถ้าจะไปโทษว่าอีกฝ่ายผิด ก็ต้องมองดูตัวเองว่ามีข้อบกพร่องอะไร ก็มีเต็มไปหมด ไม่เอาใจใส่ ทำแต่งาน หรืองานที่ทำเกี่ยวข้องกับการพบเจอผู้หญิง ฐานะไม่มั่นคง อะไรที่ทำให้อีกฝ่ายไม่มั่นใจก็ล้วนแล้วแต่ทำให้เป็นเหตุที่ต้องหาทางเลือกใหม่เกิดขึ้น เราก็แค่หวังว่าทางเลือกใหม่ที่เขาเลือกจะทำให้ชีวิตเขาดีขึ้น ดีกว่าตอนที่คบกับเรา
ถึงแม้ว่าเราคาดหวังกันว่า การคบกันจะต้องให้เกียรติกัน เคารพในความเป็นตัวของตัวเองอีกฝ่าย ยอมรับซึ่งกันและกัน ซื่อสัตย์ แต่ในระหว่างที่คบกันเรามองเห็นสิ่งเหล่านั้นหมดหรือไม่ ถึงแต่งงานกันแล้ว การยอมรับซึ่งกันและกันก็มีโอกาสเปลี่ยนแปลงได้ ตามสถานการณ์และเวลาที่ผ่านไป เพราะโลกมันหมุนทุกวัน อากาศเปลี่ยนแปลงทุกวัน
เรื่องการคบกัน มันอาจจะไม่ต้องใช้เหตุผลหรือตรรกะมาก มันเป็นเรื่องของหัวใจ วันหนึ่งที่สัญญาใจเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยนได้ ไม่ต้องไปตัดสินใครหรอก เราไม่ได้รู้เรื่องราวเขาดีพอ ดูแลคู่ของตัวเองให้ดีเถอะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.