ตามข่าว #ดอมฟ้าปะทะคนแก่ตกยุค แล้วนึกถึงนิยายปัวโรต์เล่มโปรด One, Two, Buckle my Shoe
นิยายปี 1941 ของราชินีสืบสวนสอบสวนเล่มนี้มีประเด็นการเมืองมากกว่าเล่มอื่น ซ้ายหัวก้าวหน้า vs ขวาอนุรักษ์นิยม
เป็นที่รู้กันว่าคริสตีเป็นนักเขียนอนุรักษ์นิยม และนิยายนักสืบแบบของเธอ ก็เป็นฌองที่เอียงขวาตั้งแต่แรก
อย่างไรก็ดี คริสตีแทบไม่เคยเขียนถึงการเมืองตรงๆ และแทบไม่เคยด่าฝ่ายซ้าย หรือโจมตีคอมมิวนิสต์ในงานเขียน
ใน One, Two, Buckly my Shoe หมอฟันของปัวโรต์โดนยิงตาย ใครคือฆาตกร
แน่นอนว่ายอดนักสืบต้องจับผู้ร้ายได้อยู่แล้ว ไม่สปอยรายละเอียดคดี แต่สิ่งที่ตรึงใจมากๆ คือคำพูดสุดท้ายของปัวโรต์ เมื่อเขายอมรับ "ความพ่ายแพ้" บางอย่าง
"The world is yours, the new heaven and the new earth. In your new world, my children, let there be freedom, and let there be pity...That is all I ask." / "โลกใบนี้เป็นของพวกเธอแล้ว ทั้งผืนพิภพและท้องนภา หนุ่มสาวเอ๋ย ขอให้โลกใบใหม่นี้มีอิสรภาพ และก็ขอให้มีความเห็นอกเห็นใจกันด้วย...ผมขอพวกเธอเพียงเท่านี้"
ชอบความกำกวมของประโยคนี้ ปัวโรต์ (และคริสตี) ฉลาดเกินกว่าจะเชื่อว่าพวกเขาสามารถหยุดโลกไว้นิ่งๆ และสิ่งเดียวที่คนตกยุคเช่นพวกเขาจะทำได้คือ อวยชัยให้คนหนุ่มสาว และร้องขอความเห็นอกเห็นใจ
เราไม่ได้ต่อต้านฝ่ายขวาหรือผู้หลักผู้ใหญ่ทุกคน ผู้ใหญ่ที่เข้าใจความเปลี่ยนแปลง รับรู้ข้อจำกัดตัวเอง และไม่เคยหยุดเรียนรู้จะมีเสน่ห์สำหรับเราเสมอ
#มิตรสหายท่านหนึ่ง