ไปกินข้าวกับแม่ นั่งรออาหาร กำลังหิวได้ที่ ก็มีวัยรุ่นประมาณ 8 คนมานั่งโต๊ะข้างๆ พวกนังก็เสียงดังโวยวายกันตามประสา นี่ก็พยายามไม่สนใจ จนกระทั่งอีผู้ชายคนนึงในกลุ่มตะโกนขึ้นมาว่า "เห้ย มีแมลงสาบอยู่ในข้าว" ทุกคนก็คือหันมอง แต่ความจริงคือนังตอแหล ตะโกนเล่นๆ พอพนักงานเดินมาถามก็หัวเราะกันคิกคัก นี่หันมองหน้าแม่ด้วยสายตาแบบเอือมๆ แม่ก็ทำมือเป็นสัญญาณว่าให้ใจเย็น
พักนึงพนักงานก็ยกต้มยำหม้อไฟมาเสิร์ฟโต๊ะนี่ ซึ่งอีหม้อไฟคือจะต้องเอาปืนไฟมายิงจุด จังหวะพนักงานจะจุด อีโต๊ะข้างๆขอเมนู พนักงานก็ยื่นให้ พอจะจุดอีกที อีโต๊ะข้างๆจะสั่งเมนูเพิ่ม แต่ก็กวนตีนด้วยการสั่งโดยใช้เสียงไม่ชัดล้อเลียนพนักงานที่เป็นคนพม่า 2019 แล้วยังเหยียดอยู่อีกเหรออีควาย พนักงานก็ล่กเหลือเกิน ไม่จุดไฟให้กูซักที แม่กูถือช้อนรอจนเมื่อยมือแล้วยังไม่ได้แดกเลย นี่รำคาญเลยแย่งปืนไฟมาจากมือแล้วจุดเองแม่งเลย มึงไปทะเลาะกับอีโต๊ะนู้นต่อนู่น กูจะกิน
ซักพักพวกนางก็เริ่มเล่นกัน มีการหยอกล้อตั่งต่าง ตั้งแต่เอาตะเกียบเขี่ยตูดเพื่อน โยนจานแบบนินจา เหี้ยสุดคือปาน้ำแข็งเล่นแล้วกระเด็นมาตกบนจานไก่ผัดเม็ดมะม่วงกู อีคนปาก็ตะโกนมาว่าขอโทษค่ะ แต่ยังเล่นต่อ พวกนางโยนของกันเล่นอย่างสนุกสนานจนกระทั่งตะเกียบข้างนึงที่เลอะอาหารแล้วลอยมาโดนไหล่กู เท่านั้นแหละกูหยิบที่คีบน้ำแข็งปาไปกลางโต๊ะแม่งเลย พร้อมหันไปด่าว่า "อีเหี้ย"
ทั้งร้านคือเงียบ ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว ยกเว้นแม่กูที่กำลังตักหัวปลาช่อนในหม้อต้มยำ หลังจากนั้นประมาณ 5 วินาทีทุกอย่างก็กลับเข้าอยู่สภาวะปกติ ยกเว้นอีโต๊ะข้างๆที่นั่งก้มหน้าก้มตากินกันแบบไม่พูดไม่จา ตักข้าวแผ่วเบาเหมือนกลัวว่าถ้าช้อนกระทบจานเสียงดังแล้วกูจะสาดต้มยำ ไม่มีแม้แต่เสียงเคี้ยวเหมือนพยายามบดอาหารด้วยปุ่มเหงือก จนกระทั่งกินเสร็จแล้วเช็คบิลออกจากร้านไป
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเล่นอย่างนี้ไปเล่นกันที่บ้านพ่อมึงนู่น อีเหี้ย
#มิตรสหายท่านหนึ่ง