เรื่องการปั้นมนุษย์ออกด้วยมาด้วยอำนาจชีวญาณ (Biopolitics) ตามแนวทางของฟูโกต์ นี่ ใช้ได้กับทั้งระดับไมโคร (ครอบครัว) ไปจนถึงระดับมาโคร คือสังคม เลยครับ
หลักๆ เลยคือสายตาที่เรามองชีวิตคนอื่นเป็นการ crafting (แกะสลัก) ผ่านอำนาจที่เรามีในฐานะผู้ปกครอง จะปกครองบุตรธิดาหรือปกครองพลเมืองก็ด้วยคอนเซปต์ไม่ต่างกันนัก คือตัดสินหรือควบคุมในบงการของผู้มีอำนาจ
ตรงนี้ไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องบวกหรือลบ แต่อยากให้มองเป็นการทำความเข้าใจปรากฏการณ์ (phenomenon) มากกว่า
ลักษณะภาษาทางกายภาพเรื่องหนึ่งที่แสดงถึงอำนาจ คือส่วนสูง คนมีรูปร่างสูงจะถูกมองว่ามีอำนาจทางความรู้สึกมากกว่า เช่น สายตาทอดลงล่าง คนเตี้ยมากๆ ต้องแหงนมอง
คอนเซปต์เรื่องความสูงใหญ่ โอ่โถงนี้ไม่ใช่แค่กับคน ในยุคบูชาศาสนจักร สิ่งก่อสร้างทางศาสนาที่จะแสดงถึงความแรงกล้า ศรัทธาที่แข็งแกร่งจะต้องสร้างในลักษณะสูงเทียมฟ้า เข้าไปในห้องโถงต้องแหงนหน้ามอง เพื่อศิโรราบยอมสำเหนียกว่าตัวเองเป็นแค่สิ่งเล็กๆ อยู่ต่อหน้าอำนาจเทียมฟ้า
ซึ่งคอนเซปต์นี้อ.วรเจตน์ (ท่านเป็นคนตัวเตี้ย) เคยถอดรื้อให้ฉุกคิดกัน ว่าศาลในไทย มีลักษณะจัดวางบัลลังก์ให้สูงแบบลูกความต้องแหงนหน้ามอง ขณะที่ศาลใน ตปท ที่พ้นเรื่องนี้ไปแล้ว จะจัดวางสิ่งแวดล้อมทางกระบวนการยุติธรรม รวมถึงโต๊ะศาล โต๊ะรัฐสภา ให้อยู่ในระนาบเดียวกันทั้งผู้ใช้อำนาจและลูกความ
อย่างไรก็ตามลักษณะ "ความสูง" ทางกายภาพของพลเมือง ก็ยังเป็นภาษากายแสดงอำนาจที่ผู้คนเฝ้าฝัน เกาหลี ญี่ปุ่น บ้าการสร้างประชากรให้สูงผ่านกลไกรัฐเพื่อควบคุมทางโภชนาการมานุษยวิทยา ( Nutritional Anthropology ) เกาหลีมีนมรสกล้วยช่วยรณรงค์ให้ประชากรหันมาดื่มนม ส่วนญี่ปุ่นก็มีให้เห็นกันอยู่ ของไทยก็มี สมัย จอมพล ป. ท่านชาตินิยมมากๆ หวังจะเห็นให้ประชากรไทย รูปร่างสูงใหญ่ทัดเทียมนานาอารยะประเทศ ไม่หงอไหล่ห่อเสียแต้มต่อประชากรตะวันตก จึงสร้างนโยบายที่เน้นโภชนาการและพลานามัยจัดระเบียบร่างกายเยาวชนขึ้นมาในโรงเรียน
http://digi.library.tu.ac.th/thesis/so/0121/01ชื่อเรื่อง.pdf
ปล. ปัจจุบัน ลืมจอมพล ป. ไปซะ สภาพการเมืองเศรษฐกิจปัจจุบันลูกเด็กเล็กแดงคนไทยอยู่ในภาวะ malnutrition ขาดสารอาหาร แดกนมข้นหวาน กินขนมกรุบกรอบ เอาตรงๆ อนาถกว่ายุคก่อนที่ป้อนกล้วย แกะปลาทูให้กินด้วยซ้ำ ก็อาจจะเป็นปัญหาเรื่องทุนนิยมกับการบีบคั้นในชีวิตที่ส่งผลต่อภาวะทุพโภชนาการของเด็ก ก็ขอให้สู้ต่อไปนะทาเคชิ
#มิตรสหายท่านหนึ่ง