คนรุ่นใหม่สมัยนี้ ดูได้ใช้ชีวิตเยอะมาก เค้าเก็บเงิน/หาเงิน/จัดสรรเงิน กันยังไงครับ
เงินเดือนผมกับแฟน 160,000 เราแบ่งเงินกันอย่างนี้ (เอาเป็บเลขกลมๆนะครับ)
40,000 ผ่อนบ้าน
10,000 ผ่อนรถ เราเลือใช้รถญี่ปุ่นทั้งคู่ คันนึงผ่อนหมดเเล้ว ติดแก็ส lpg maintenanceตลอดระยะ ไม่เคยมีปัญหางอแง ประหยัดน้ำมันไปได้เยอะครับ
20,000 ผมใช้ในชีวิตประจำวัน เหลือ เก็บเป็นงบฉุกเฉิน
20,000 เธอใช้ในชีวิตประจำวัน เหลือเก็บฉุกเฉิน
20,000 ส่งกลับบ้านทั้งคู่คนละหมื่น
30,000 เก็บลงทุนซื้อหุ้น/กองทุน/ประกัน บางส่วนมีกันเป็นเงินฉุกเฉิน
10,000 เป็นกองกลาง ไว้ใช้ไร้สาระ โอกาสพิเศษด้วยกัน...
10,000 ผมเหมือนเป็นเงินทำบุญ ผมเป็นคนไม่เข้าวัดเท่าไร เลยตัดสินใจกับแฟน จ้างครูฝรั่งหมู่บ้านใกล้ๆ ให้เปิดบ้านสอนภาษาอังกฤษให้ ลูกรปภ. ลูกแม่บ้านโครงการที่ผมอยู่ รวมๆเด็ก 10กว่าคน อายุตั้งแต่ 5 - 16(ให้ถึงม.ต้นครับ) ให้มาคุยกัน เล่นเกมส์ เล่นกิจกรรมกันเป็นภาษาอังกฤษ สัปดาห์ละ 2 วัน เดือนละ 8 ครั้ง แต่ให้เน้นการใช้ภาษาในชีวิตจริง มากกว่ามานั่งท่องแกรมม่าไวยกรณ์แบบที่เราเรียนๆในสมัยเด็กๆ
ผมมีวันนี้ได้เพราะภาษาอังกฤษ เลยคิดว่าถ้าเด็กกลุ่มนี้ ได้ภาษา อย่างน้อย เขาก็มีโอกาสที่จะมีชีวิตที่ดีกว่าพ่อแม่เขา
ผมไม่ทำบุญกับวัด เพราะคิดว่าวัดรวยกว่าเราอยู่เเล้ว...เราไม่ให้ ก็มีคนอื่นให้ เราให้คนที่โอกาสด้อยกว่าเราดีกว่า
จะเห็นว่า 160,000 แค่นี้ ก็ตึงมากๆเเล้ว แทบจะไม่มีที่ดิ้นเเล้ว (ผมรีบปิดบ้านให้จบครับ หนี้ก้อนใหญ่)
นี่ยังไม่รวมเงินที่จะกันไว้ให้เจ้าตัวน้อยที่ตั้งใจจะมีหลังแต่งงาน...เงินที่เก็บไว้แต่งงาน ก็เอามาดาวน์บ้านหมดเเล้ว
ในขณะที่ เวลาเราเปิดดูในเฟส เห็นเพื่อนๆในรุ่น ไปเที่ยวต่างประเทศ ใช้ชีวิต กินดีๆกินหรูตามโรงแรม บางคน เห็นฮิจกันกินอาหารญี่ปุ่น ที่เป็นแบบเชฟเสิร์ฟให้แบบomakase แบบหัวละหลายๆพัน โอ้วมายก๊อด เขาจ่ายกันได้อย่างไร เอาจริงๆผมรู้ว่าเงินหายากนะ กว่าจะได้มา เเล้วจัดสรรทีก็หมดแล้ว
จนวันก่อน ไปร้านนั่งกลางคืนกับเพื่อนๆที่มหาลัย(เจอกันเดือนละครั้ง) ทุกคนจะเห็นผมเป็นคนไม่กินไม่เที่ยว ต่างประเทศนี่เรียก 5 ปีครั้งเลยละ
มีคนนึงถามผมว่า เงินเดือน ขนาดนี้เเล้ว ทำไม มะรึง ไม่รวยซักทีวะ?? มันต้องกินเที่ยวใช้ ออกไปเห็นโลก เพื่อหาโอกาสที่ดีกว่า...
ไอคนที่ถามผม ไอนี่ตัวเที่ยวเลย ก็ไม่รู้ทำงานอะไร ทำไมได้เที่ยวได้ใช้ชีวิตเยอะจัง แต่หลายๆคนที่เห็นในเฟส ก็ใช้ชีวิตเต็มที่เหมือนๆกัน(ไม่ใช่ทุกคนนะ)
ไอที่บอกออกไปเห็นโลกเนี่ย เอาจริงๆยังไม่ค่อยเห็นภาพ ว่าเที่ยวบ่อยๆเเล้วมันเปิดหูเปิดตาขนาดไหน เพราะยังไม่ค่อยมีโอกาส แค่ทำงาน 8โมงถึง5โมง ฝ่ารถติดกลับบ้าน บางทีหอบกลับมาทำบ้านก็จะตายเเล้ว วันหยุดขอนอนเฉยๆslow life ตื่นสายๆ ไปนั่งกินกาแฟ อยู่กับแฟนกับแมว แค่นี้ก็พอแล้ว
เอาจริงๆตอนนี้ก็รู้สึกว่าดิ้นไม่ได้หลุด กับรายรับรายจ่าย หนักๆก็เรื่องบ้าน แต่ถามว่าทำไมรีบตัดสินใจซื้อ ผมมองว่า ไม่ซื้อตอนนี้ เเล้วไปซื้อตอนไหน?? งานหายากขึ้น แข่งขันกันมากขึ้น เงินเดือนเท่าเดิมแถมหายากขึ้น เศรษฐกิจเฮงซวยเหมือนเดิม แต่อสังหาฯดันแพงขึ้นทุกวัน
ผมมองว่า เด็กรุ่นหลังๆจากนี้ยิ่งน่าเห็นใจ การจะเป็นเจ้าของอสังหาฯดีๆได้ด้วยตัวเองนี่ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะมันแพงขึ้นไม่หยุด
แถมจะมีครอบครัวแต่งงานมีลูกเเล้ว นี่ยิ่งคิดเยอะเลย
หรือผมจัดสรรเงินได้ยังไม่ดี??? ถึงไม่ได้ไปใช้ชีวิตแบบที่เขาว่ากันครับ???