Fanboi Channel

มู้เก่า
https://fanboi.ch/lounge/1161 โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง
https://fanboi.ch/lounge/2603/ โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง 2nd quotes
https://fanboi.ch/lounge/3016/ โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง 3rd quotes
https://fanboi.ch/lounge/3530/ โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง 4th quotes
https://fanboi.ch/lounge/4357/ โม่งมิตรสหายท่านหนึ่ง 5th quotes

เห้ย ทำไมอันเก่ายังไม่ครบพัน อันใหม่มาแล้วฟะ

สมกับเป็นพวกลิเบอร่านจริงๆ

ตั้งใหม่กันตอน 99x เป็นปกติอยู่แล้ว มึงเพิ่งเคยเล่นโม่งหรอ

>>4 ทีมู้จ่าแม่งครบพันไปสองสามวันแล้วเพิ่งจะมีอันใหม่อะ

>>5 ห้อง nw มันตั้งเองไม่ได้เว้ย ต้องไปขอ

เอามาตราฐานห้อง nw มาอ้างเนี่ยนะ
kek

อ้างสมเป็นลิเบอร่านจริงๆว่ะ

หมายถึงถ้าไม่ซีเรียสกับหลักการมากพอ เวลาตัดสินใจอะไรลงไปก็จะดูไม่ซีเรียสในสายตาคนซีเรียส

ขอแชร์ตัวอย่างความชิบหายวายปวงที่เคยเห็นในชีวิตจริง ธุรกิจ SME แห่งนึง เจ้าของตัดสินใจขยายเวลาบริการลูกค้าเพิ่มจาก 5 โมง เพิ่มเป็น 3 ทุ่ม และจากหยุดสัปดาห์ละ 2 วัน เพิ่มวันทำการเป็นเปิดร้านทุกวัน แต่ไม่คิดซีเรียสเรื่องสวัสดิการแรงงาน พนักงานเหนื่อยล้า หรือค่าตอบแทนล่วงเวลา อ้างแต่เราต้องทุ่มเทต่องาน มีใจกับงาน ไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย ไม่พูดถึงเรื่องเงิน

พนักงานรุ่นบุกเบิกมี 10 คน แต่ละคนมีประสบการณ์ตรงกับธุรกิจเฉพาะทางนี้ มาด้วยใจรัก ทีนี้ตั้งแต่มีนโยบายขยายเวลาทำการแต่ไม่คุยกันเรื่องค่าตอบแทน หาพนักงานเพิ่ม หรือเวลาพักผ่อน ทุกคนใส่หน้ากากยิ้มว้่า สู้ๆ ทุ่มเทตามเจ้าของธุรกิจ บางคนเริ่มมีปัญหาครอบครัว บางคนเริ่มเป็นภูมิแพ้จากการพักผ่อนน้อย ขณะที่เจ้าของธุรกิจ ได้กำไรมาเปลี่ยนรถ รถญี่ปุ่นเป็นรถยุโรป

มีแกะดำคนนึงเป็นคนซีเรียส เธอจบปริญญาโทจิตวิทยาสังคม เธอยืนกรานว่ายังไงเธอต้องการมีเวลาอยู่กับครอบครัว เธอไม่ยอมกลับบ้านดึกเด็ดขาดและไม่สนว่าใครจะนินทาเธออย่างไร แถมเธอไซโคเพื่อนร่วมงานด้วยความเป็นห่วงว่า ชีวิตของพวกเรากำลังจะเปลี่ยนไปในทางที่แย่ลงถ้าองค์กรทำกับเราแบบนี้ ตั้งแต่ปรับนโยบาย คุณไม่ค่อยได้เห็นหน้าลูกคุณเลย คุณไม่ได้ไปวิ่งสวนสาธารณะมากี่เดือนแล้วจนเป็นภูมิแพ้ ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวและสุขภาพของตัวเองควรมาก่อน

จากการที่เจอคนซีเรียสสะกดจิตว่าไม่แฟร์ หน้ากากยิ้มสู้ชีวิตก็ร่อนออกหมดครับ ทุกคนเห็นตรงกันว่าถูกเอาเปรียบเกินไป ระบบเริ่มล่มครับ ค่อยๆ ลาออกตามๆ กันมา ไม่มีใครอยากอยู่โรงงานนรกที่อ้างว่าอยู่กันแบบพี่น้องเป็นครอบครัว แต่ไม่ซีเรียสเรื่องความแฟร์ สุดท้ายทุกคนต่างเลือกตัวเองและครอบครัวครับ

พนักงานชุดแรกที่มีความรู้เฉพาะทางออกไปหมด คนใหม่ๆ เข้ามาก็ไม่ค่อยได้เรื่องได้ราว แถมไม่มีคนเทรนจริงจัง สุดท้าย SME รายนั้นก็ต้องปิดกิจการลงครับ

อยากให้ลูกจ้างซีเรียสกับงาน นายจ้างก็ควรซีเรียสกับความเป็นอยู่ของลูกจ้างด้วยครับ

#มิตรสหายท่านหนึ่ง

>>9 โอ๊ยแทงใจ กูนี่อยากออกจากงานอยู่ บ.ต้องการให้พนักงานทุ่มเท แต่เสือกถอดสวัสดิการที่พนักงานเคยได้ออก จริงๆ เป็นเรื่องผิดกฎหมาย แต่ไม่มีใครซีเรียสพอจะทำเรื่องฟ้องร้องบ. ใครอยากอยู่ก็ต้องทนรับสภาพไป รับไม่ได้ก็ต้องลาออกไปหางานใหม่เอาเอง

" The shortcut on my Desktop actually says "Shadow Shaman" and not "Dota 2" :D "
:มิตร

>>9 แล้วพนักงานชุดแรกก็หางานใหม่ไม่ได้เพราะ hr มองว่าไร้ประสิทธิภาพทำที่เก่าเจ๊ง

รวมถึงแกะดำที่โดนทุกบริษัทขึ้นแบล็คลิสต์

#มิตรสหายโลกมืด

พูดถึงเรื่องสินสอดนะ จริงๆมันก็เป็นธรรมเนียมของไทยเราแหละ เหมือนกับว่าเป็นค่าเลี้ยงดูที่แม่ได้เลี้ยงลูกสาวมา

แต่เมื่อก่อนส่วนใหญ่นะ เขาไม่เรียกสินสอดแบบแพงๆหรอก เขาเอาแค่นิดหน่อยๆ พอเป็นพิธีไป

แต่สมัยนี้นะแม่ง มันมีไอ้แม่บางตัวมันหน้าเงินไง มันมีความคิดแบบ กูเลี้ยงลูกกูมาอย่างดี ลูกกูเป็นนางฟ้านะ มึงจะแต่งกับลูกกู ก็ต้องหาสินสอดมาให้สมกับลูกกูหน่อย บลาๆๆ สุดแล้วแต่จะหาเหตุผลมาพูด ซึ่งส่วนใหญ่นะ ลูกสาวแม่งก็เออออห่อหมกตามแม่มัน ไม่กล้าขัดใจแม่มัน ไอ้ผู้ชายน่ะเหรอ แม่งหาเงินค่าสินสอดไปสิ หาไปเหอะ ยิ่งเรียกเป็นล้าน กี่ปีมึงจะหาได้วะ

ส่วนผู้ ญ น่ะเหรอ บอกกับผู้ชายว่า ถ้ามึงรักกูจริง มึงก็ต้องหาเงินมาขอกูให้ได้ ไม่งั้นแสดงว่ามึงไม่รักกูจริง

เพราะแบบนี้แหละ หลายคู่ที่กำลังจะแต่งงานกัน กลับต้องยกเลิกงานแต่ง ต้องเลิกกันไป เพราะ สินสอด ที่พวกแม่ๆพ่อๆมันเรียกร้องมาแหละ ผู้ชายบางคนแม่งถึงกับท้อ ถอดใจไปเลยทีเดียว

ก่อนที่พวกมึงจะไปโทษผู้ชายหาว่าผู้ชายไม่รักมึงจริงหรืออะไรต่างๆนานา มึงโทษตัวมึงเองกับแม่มึงเองก่อนดีกว่า
#มิตรสหายท่านหนึ่ง

>>12 คนเก่ามันลาออกกันก่อนแล้วบริษัทมันค่อยล่มทีหลังไม่ใช่หรอวะ
แล้วในความเป็นจริงต่อให้ออกเพราะบริษัทล่ม ถ้าไม่ใช่ผู้บริหารหรือคนที่เป็นตัวการสำคัญทำงานพลาดทำให้บริษัทล่ม
HR มันไม่เอาเรื่องแบบนี้มาเป็นตัวทำให้ตัดสินใจไม่รับคนกันหรอก มิตรสหายท่านนี้น่าจะเพลาๆเรื่องพยายามจะดาร์คเอาเท่บ้างนะ

ผมไม่ได้เลือกความรุนแรง แต่ความรุนแรงเลือกผม ชีวิตนี้คนคำนวณไม่เท่าฟ้าลิขิต เฮ้ออ

#ช่วงพูดได้คิดได้แต่ทำไม่ได้มาอีกแล้วอ่ะครับ

น่าจะมีวง ISAN48 บ้างนะครับ ส่วน "โอตะ" ให้เปลี่ยนเป็น "บักหำ" แทน
.
พี่น้องที่มาขายแรงงานใน กทม. ก็อาจจะมีงานจกกระติ้บข้าวเหนียวแทนงานจับมือ
.
ถ้าตาชินโฟร์เอสเหลือบมาเห็นไอเดียนี้ นี่เป็นไอเดียที่จะทำให้ค่ายโฟร์เอสกลับมายิ่งใหญ่เลย

#จบไอเดียอ่ะครับ

"Eat some pizza for dinner. Drink a couple of beer for the night and eat some döner when it's after midnight. Perfect multiculturalism."
#มิตรสหายท่านหนึ่ง

"sounds like your average american diet"
#มิตรสหายอีกท่านหนึ่ง

#คอลัมน์คนไทยนี้โยงเก่งจัง
--------------------------------------------------------------
ความเป็นไทยที่แท้ทรูอยู่ตรงไหนใน "คุกกี้เสี่ยงทาย"
--------------------------------------------------------------

สำหรับใครที่ไม่ใช่โอตะ หรือโวตะ หรือโอชิ ก็อยากให้ทราบไว้นะครับว่า BNK48 ไม่เพียงโปรโมทภาพลักษณ์ของประเทศในเชิงที่เป็นภาพจำของทัวริสต์ดาดๆ ทั่วไปเท่านั้น แต่พวกเขายังนำเสนอการดิ้นรนต่อสู้กับสภาพเศรษฐกิจและสงครามการกดขี่ทางชนชั้นของชนชั้นแรงงานอีกด้วย

ที่จริงแล้วคำว่า BNK48 ที่เป็นชื่อวงนั้นก็คือคำย่อมาจาก BANGKOK 48 ซึ่งก็คือเมือง “กรุงเทพฯ” หรือ “บางกอก” เช่นเดียวกับวงเกิร์ลกรุ๊ปต้นแบบอย่าง AKB48 ที่ย่อมาจากย่าน Akihabara นั่นเอง ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว การตั้งชื่อวงโดยใช้เมืองหลวงเป็นสำคัญไม่ใช่เพราะสักแต่จะตั้งตามเจ้าของแฟรนไชส์เท่านั้น แต่วง BNK48 ยังเลือกชื่อนี้อย่างจงใจเพื่อสื่อถึงสภาพเศรษฐกิจและอำนาจการปกครองแบบรวมเข้าสู่เมืองหลวง และสมาชิกวง BNK แต่ละคนก็เป็นสัญลักษณ์ของคนต่างจังหวัดที่ต้องหลั่งไหลเข้ามาใช้แรงงานตามกระแสธารเศรษฐกิจนั่นเอง
ในวง AKB48 ซึ่งถือได้ว่าเป็น ‘โปรโตไทป์’ ของ BNK48 ก็มีเพลง “คุกกี้เสี่ยงทาย” เช่นเดียวกับทุกๆ สปีชีส์ 48 แต่จะต่างกันก็ตรงที่เพลง “คุกกี้เสี่ยงทาย” ของ BNK48 นั้นได้ดัดแปลงเพลงอย่างละเอียดประณีตและแหลมคมเพื่อสะท้อนการต่อสู้ดิ้นรนของคนทำงานและการยอมรับอำนาจเบ็ดเสร็จของชนชั้นกรรมาชีพ

ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมคนต่างจังหวัดถึง “แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ แต่เธอไม่รู้บ้างเลย” นั่นก็เพราะว่า การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานรวมไปถึงเศรษฐกิจทุกภาคส่วนถูกรวมไว้ที่เมืองหลวงไว้แล้ว - แต่ “แอบส่งใจให้นิดนิดแต่ดูเธอช่างเฉยเมย” - ถึงแม้จะมีความพยายามในการปฏิรูปแต่ทางรัฐบาลก็ไม่เคยสนใจอย่างจริงจัง จึงเป็นสาเหตุให้เกิดปัญหาการหลั่งไหลเข้าทำงานเพื่อเสี่ยงหาอนาคตในสภาพสังคมแออัดและย่านชานเมืองที่สภาพเหมือนค่ายลี้ภัย นั่นก็เพราะโครงสร้างสังคมเช่นนี้ทำให้พวกเขา (แรงงานต่างถิ่น) คิดว่า “เอาล่ะเตรียมใจไว้หน่อยมันจะหัวก้อยต้องเสี่ยงกัน”

จึงไม่น่าแปลกใจอีกเช่นกันว่าทำไมแรงงานต่างจังหวัดถึง “รู้ทั้งรู้ว่าเค้าใช้อะไรตัดสินใจ” เพราะเราได้ผ่านปัญหานี้มาอย่างยาวนาน ทั้งๆ ที่เรารู้ว่า “ต้องน่ารักใช่มั้ยที่ใครเค้าคิดกัน” เพราะมีคนน่ารักกลุ่มหนึ่งได้ผลประโยชน์จากการรวมศูนย์เช่นนี้ไว้ แต่ในท้ายที่สุดพวกเขา (แรงงาน) ก็ต้องยอมรับสภาพสถานะของตนเองกลายเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างเช่นนี้ และยอมรับอำนาจอย่างสมบูรณ์ของระบบ และได้แต่ตัดพ้อว่า “ฉันขอแค่ให้เค้าลองมองที่ข้างใน คงจะดีถ้ามีใจให้กับฉัน”

ไม่น่าแปลกใจเลย ว่าทำไม “คุกกี้เสี่ยงทาย” จึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของสำนึกทางชนชั้นที่วง BNK48 ต้องการจะสื่อ เพราะแรงงานต่างถิ่นในกรุงเทพซึ่งเป็นภาพแทนของประชาชนคนไทยส่วนใหญ่จะยังไม่สามารถหลุดพ้นจากชนชั้นของตัวเองได้จนกว่าจะ “เสี่ยงทาย” เข้ามาทำงานเพื่อเข้า “มาลุ้นดูสิอาจจะเจอความหวังที่ยังรออยู่” อ่ะครับ

---------------------------------
30 Jan 2018 by Aunnism
---------------------------------

#มิตรสหายท่านหนึ่ง

>>18 อันนี้แซะ The Matter สินะ

"มองในแง่ดี การตกรอบของทีมจากไทย ก็จะทำให้นักเตะไทยไม่ได้ไปโชว์ลาวในระดับเอเชียนะครับ"
#มิตรสหายท่านหนึ่ง

"If you want to visit the Tang Dynasty, visit Japan.

If you want to visit the Ming dynasty, visit Korea.

If you wanna visit this weird amalgamation of self-hating Chinese dynasties, be Vietnamese.

If you wanna respect glorious Mao, immigrated to north Korea"

#มิตรสหายชาวเจ๊กท่านหนึ่ง

>>21 ไป ยุ่น ตอนนี้คงได้ไปถังแตกแทนได้ไปเยือน ราชวงศ์ถัง ฟ่ะ

History is overrated anyway, especially since it so often repeats itself. We'll get the stuff back in the next cycle anyway...
#มิตรสหายท่านหนึ่ง