Fanboi Channel

เป็นคดีฆาตกรรมปริศนามากกว่ามั้ง...

>>21
ผมอ้ำอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับเธอไปแบบเรียบๆ
"เรอะ อืม กลับบ้านดึกๆระวังตัวด้วยล่ะ"

ไม่รู้อะไรมาดลใจผมให้คิดว่าน้องสาวผมคงไม่ได้สังเกตว่าปฏิกิริยาตอนที่ได้ยินว่าเพื่อนทอมของเธอตายนั้นต่างออกไป
แต่ก็ช่างมันปะไร สังเกตหรือไม่สังเกตก็ไม่ต่างกันนักหรอก เพราะอีกฝ่ายก็ลาโลกไปแล้วนี่

ตัวผมที่วางสายโทรศัพท์ไปมองดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง ขณะนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น
หกโมงเย็นของวันศุกร์ ผมพยายามล็อกอินเข้า FFXIV มาเป็นชั่วโมงแล้ว ยังไม่มีคำตอบจากสวรรค์สักที จะเล่นเกมทั้งทีทำไมต้องให้กูมาลำบากอย่างนี้ด้วยวะ sqenมันจะห่วยแตกไปถึงไหนวะเฮ้ย...
.
.
.
.
รู้ตัวอีกทีเวลาก็ผ่านไปอีก 3 ชั่วโมงแล้ว
K น้องสาวของผมยังกลับไม่ถึงบ้านอีก

ผมเริ่มรู้สึกเป็นห่วง กลัวน้องสาวจะเจอเรื่องอันตรายจึงออกตามหา

ผมพยายามหาอยู่หลายที่ แต่นึกที่ๆเธอน่าจะไปไม่ออกเลย 'ทำไมผมนึกเรื่องของน้องสาวผมไม่ค่อยได้กันนะ'
ผมเดินหาตามถนนต่างๆระหว่างบ้านกับโรงเรียน

เมื่อผมเดินมาถึงสนามเด็กเล่นแถวบ้าน ก็เจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่ชุดโรงเรียนเดียวกับน้องสาวผม ยืนพิงอยู่กับเสาชิงช้า
ผมตรงเข้าไปหาเธอ เผื่อจะเป็นคนรู้จักของน้องสาวผม

แต่เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ก็รู้สึกคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน

เมื่อเห็นหน้าชัดๆ
นี่มันเหี้ยอ่ะไรวะเนี่ย
คนข้างหน้าผม คือคนที่ไม่ควรจะอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว

ยัยทอมที่พึ่งจะโดดตึกตายไปตามที่น้องผมบอก!!

เข่าผมทรุด ทำอ่ะไรแทบไม่ถูก

แล้วเธอก็พูดออกมาช้าๆว่า
.
.
.
.
"กำลังรออยู่เลยค่ะ พี่ชาย"

ขอคาราดีไซน์สาวทอมหน่อย ชื่อด้วย

>> น่าจะ"กำลังรออยู่เลยครับ/ฮะพี่ชาย"น่ะ จะได้แมนๆหน่อย 555

กลับไปเลียรักแร้ต่อเถอะกุอยากอ่านต่อ

ผมรู้สึกตกใจกับคำพูดของคนตรงหน้า แม้อีกฝ่ายจะอยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่เละเทะแต่ประการใด
แล้วพยายามตั้งสติพร้อมคิดว่าสิ่งที่น้องสาวบอกมานั้นบางทีอาจเป็นเพียงคำล้อเล่น
ถ้าเป็นแบบนั้นบางทีถ้าผมถามยัยทอมตรงหน้าอาจจะได้คำตอบ แต่ไม่สิอาจจะเป็นการเสียมารยาทก็ได้
ผมก้มลงหยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาน้องสาวพร้อมหันตัวหลบคนตรงหน้าแต่กลับไม่มีสัญญาณ
ทันใดนั้นเมื่อผมเงยหน้าขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อเธอคนนั้นมายืนตรงหน้าผมระยะประชิด

ตอนจะแต่งอต่อย่าลืมควอทกลับก่อนหน้าด้วยเน่อ จะได้ไม่งง

>>31

"พี่ชาย อย่าโทรหาเธอคนนั้นจะดีกว่านะ..." ยัยทอมพูดด้วยเสียงดัดให้ห้าวที่เป็นปกติของเธอ ทำหน้ายิ้มอย่างมีเลศนัย
ผมรู้สึกถึงบรรยากาศประหลาด ใช่แล้ว ความออร่าที่แผ่ออกมาจากตัวยัยนี่รู้สึกได้ถึงความไม่ปกติ เหมือนกับ'ยัยพวกนั้น' กับเหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อน

เพราะว่าเห็นผมไม่ตอบกลับกระมัง เธอจึงจ้องหน้าของผมอยู่ครู่นึง แล้วถามเพื่อความแน่ใจ "นี่ พี่ชาย อย่าบอกนะว่าลืมชั้นไปแล้วน่ะ"
"จ...จะไปลืมได้ไง น้องCใช่ไหมล่ะ เพื่อนของKตั้งแต่สมับประถม ไม่ลืมหรอก" ใช่ไม่ลืมหรอก เพราะว่าพักหลังนี้ตัวผมน่ะเผลอคิดถึงเธออยู่บ่อยครั้ง ถึงจะเป็นทอมห้าวและตัดผมสั้นย้อมผมทองคล้ายๆเด็กผู้ชายก็เถอะ แต่ว่าหน้าของเธอมันหวานเกินกว่าจะคิดกับเธอเหมือนทอมคนอื่นๆได้...

เธอได้ยินคำตอบแล้วจึงพยักหน้าหนึ่งที แล้วเริ่มประโยคใหม่ "อะฮึ่ม เข้าเรื่องเลยละกันฮะ พี่ชาย... จริงๆแล้วน่ะตอนนี้ชั้นกำลังหลบหนีอยู่... จากKน้องสาวของพี่นั่นแหละ...พี่ชายคงลืมไปแล้วสินะ เรื่องที่Kทำกับพี่แล้วก็พี่Sน่ะ"

อีกแล้วเหรอ... น้องสาว...ของผมอีกแล้วงั้นเหรอ เรื่องราวเมื่อหลายเดือนก่อนผุดขึ้นมาในหัว เรื่องราวที่เลือนลางและนึกไม่ค่อยออกมาจนถึงตอนนี้ เรื่องของ'ครั้งแรก'กับS ทุกอย่างค่อยๆแจ่มชัดขึ้นมา... จริงสิ ในคืนนั้นน่ะ เรากับS....

ーーーーーーーーーーーーーーーーーー

คนต่อไปเชื่อมตอนเรียรักแร้กระทู้เก่ากับตอนเริ่มของกระทู้นี้ให่โหน่ย

เขียนแนวหื่นๆไม่ถนัด ไม่ค่อยได้อ่าน
ปล. ผมสั้น ย้อมทอง ทำไมในหัวมีคำว่าชุดว่ายน้ำตามมาแบบออโต้เลยวะ

แนะนำตัวละครที กูลืมหมดแล้ว

K - น้องสาวแท้ๆ overpoweredมาก เขียนยังไงมันก็ไม่เสียท่าสักที
S - สาวแว่นโนตม เพื่อนสมัยเด็ก ปักflagไปมากมาย แต่สุดท้ายหลังจากซีนรักแร้ก็หายตัวไปจากชีวิตตัวเอก
V - เด็กเกรียนม.ต้น ผมหางม้า โผล่มาทำไมไม่รู้
V2 - เด็กเกรียนม.ต้น ผมหางม้า ที่น่าจะเป็นคนละคนกับข้างบน พบตัวได้ที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
M - สาวออฟฟิซ พบตัวได้ที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
พี่มืดเดร็ดล็อค - พี่มืดที่ออกมาลวนลามสาวออฟฟิซในตอนแรก เล่นFFXIVด้วย

C - สาวทอมรุ่นน้องเพื่อนของK ที่น่าจะตายไปแล้ว -New-!!

>>36 พูดกับ V แบบนี้คว้านท้องซ่ะ!!!! เป็นตัวละครเดียวที่มี FanArt น่ะเว้ยย

ไหนๆก็ไหนๆ ใครว่างวาดแฟนอาร์ทตัวอื่นๆมั่งป่าว อยากเห็นสาวทอมกับสาวแว่น

มันยังตามมาหลอนอีกเว้ย แก๊งลวนลามบนรถไฟเนี่ย

พอได้ไหมแจ้

http://imgur.com/IQwjwoK

ใส่ชื่อผิดแฮะ C นะไม่ใช่ K ขออภัย

สาวออฟฟิศสวย ส่วนอีทอมหล่อกว่าที่จินตนาการ

http://imgur.com/UBL1sw8 น้องK

เอาใหม่ดิๆ http://imgur.com/izUqVPR

น้องKUY......

>>45 อย่าด่าน้องKของผม

ก็เห็นในภาพมันแอบเขียนไว้

น้องKแม่งcoolแสด

>>44 แทงกูที

ไม่มีใครมาเชื่อมเนื้อเรื่องให้เลยเหรอวะ... เสียใจ

ลองรวบกระทู้นู้นมา
http://bit.ly/17BZkmI
เผื่อมีใครอยากอ่านแบบต่อเนื่อง

กูขอถามนอกเรื่องหน่อยนะ
ถ้าสมมุตพวกพึ่งมารู้ว่า เพื่อนสนิทมึงที่คบมาเป็นสิบปี หนีหนี้พวกมึงแล้วหยิ่งหายตัวไป
แล้วมึงมารู้ทีหลังว่าแม่งมาวาดรูปภาพประกอบนิยายoloมาลงเวปบอร์ดเวปนึงที่ไม่เปิดเผยชื่อผู้ใช้ เพราะมึงจำลายเส้นรปที่แม่งวาดได้ขึ้นใจ
พวกมึงจะรู้สึกยังไงวะ กูเจ็บสุดๆตอนนี้
กูสมมุติเฉยๆนะเว้ย กูไม่ได้หมายถึงไอเหี้ย>>44นะ กูแค่สมมุต อย่าเข้าใจผิดว่ากูหมายถึงไอเหี้ย44 แม่งเหี้ย กูอยากร้องไห้

เอิ่ม...... อันนี้กูไม่รู้ละ... มึงเคลียร์กับ>>44เองละกัน กูนั่นกดรีเฟรชรออ่านนิยายต่ออยู่เนี่ย...หลงดีใจนึกว่ามีคนมาแต่งต่อ

เหยด ดราม่าในบอร์ดโม่ง

หนีหนี้มันหยิ่งตรงไหนวะ

นั่นดิ...หนีหนี้มันหยิ่งตรงไหนวะ
ไหนๆ ก็เป็น topic แล้ว ต่อด้วยน้อง K หยิ่งๆ ให้กุอ่านหน่อยนะ

หนีหนี้มันหยิ่งตงไหนวะ

ลายเส้น >>44 ก็ไม่ได้ unique ซักเท่าไหร่นะกูว่า...

หนีหนี้แล้วไม่คุย = หยิ่งเหรอวะ?

กูหมายถึงเงียบหายไปอะ
มันเป็นคำพูดติดปากของกลุ่มกูเองแหละ ความหมายมันเลยไม่ตรงกับที่บรรญัติไว้ในพจนานุกรมของพวกมึง

กลายเป็นห้องปรึกษาปัญหาชีวิตของจริงแล้วเหี้ย...

>>60 *บัญญัติ

>>62 ทำไรไว้ก็ออกมายอมรับ มึงจะเล่นมุขเหี้ยไรก็เล่นไป แต่อย่าให้มันค้างแบบนี้
กูอยากอ่านนิยายต่อ กูเริ่มรำคาญละนะ

>>32
แทนที่จะนึกถึงเรื่องSที่ผมพยายามจะลืมไปก่อนหน้านี้ คำถามหนึ่งกลับโผล่ขึ้นมาในหัวผมเสียก่อน
"ทำไมC ที่เพิ่งจะโผล่มาตอนนี้ ถึงรู้เรื่องของพวกเราได้?"
เหนือสิ่งอื่นใดก็คือ ทำไมเธอที่น่าจะตายไปแล้วถึงมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ ผมนึกหาเหตุผลไม่ออกจริงๆว่าKจะโกหกผมเรื่องเพื่อนตัวเองไปทำไม

มือผมยังขัดขืนคำพูดของC ด้วยการกดเบอร์โทรศัพท์ในมืออย่างรวดเร็วโดยไม่ต้องดูแป้นพิมพ์ ถึงKจะใจร้ายกับผมมากแค่ไหนแต่ผมก็ยังไว้ใจเธออยู่ (แม้ว่าจะไม่มีสัญญาณก็ตาม)

สายตาผมยังจับจ้องอยู่ที่ร่างของC ที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนที่จะรู้สึกถึงอะไรเย็นๆคว้าหมับเข้าที่แขนข้างที่กำลังจะกดโทรออก

"อะไรกัน~ คุยกันก่อนสิ แมนๆด้วยกันแท้ๆ"
มือเย็นเฉียบของC ที่คว้าแขนของผมไว้ พยายามจะลากทั้งมือทั้งโทรศัพท์ของผมกลับเข้าไปในกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม
Cในตอนนี้หมุนแขนตัวเองแล้วอ้อมมาอยู่ข้างหลังผม ในลักษณะที่มือข้างหนึ่งของเธอดันเข้าไปอยู่ในกระเป๋ากางเกงของผมจนได้

ผมกำลังถูกล็อคจากด้านหลังโดยสาวทอม และมือเย็นๆของเธอก็ยังขยับตุกติกอยู่ในกางเกงผม!

เหยด เริ่มเข้าอีโรติค

>>64

ผมรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มนิ่มที่ข้างหลัง...โอว มันคือหน้าอกของCนี่เอง... ขนาดน่าจะซักคัพBคัพCได้ ซึ่งใหญ่กว่าที่ผมเห็นภายนอกพอสมควร
มือเย็นๆของCที่ขยุกขยิกอยู่ในกางเกงผมลูบคลำไปที่น้องชายของผมที่แข็งโด่อย่างไม่รู้ตัว เฮ้ย!ใจเย็นสิเว่ย ยัยนี่มันทอมนะ!

"กะแล้วเชียว พี่ชายเนี่ย...ยังไงก็มองว่าชั้นเป็นผู้หญิงสินะ..." เสียงของเธอถอนหายใจออกมา ผมปฏิเสธเรื่องนี้ไม่ได้เพราะร่างกายมันตอบแทนผมไปแล้ว ใช่ หน้าตาน่ารักแบบเธอน่ะ ต่อให้เป็นผู้ชายจริงๆผมก็คงหลงบ้างแน่ๆ

"นี่พี่ชาย...ถ้าอย่างงั้น ช่วยฟังเรื่องของชั้นหน่อยได้ไหม..." มือของเธอยังไม่หยุดนิ่ง เลื่อนขึ้นเลื่อนลงช้าๆสลับไปมาทั้งๆท่าเดิม ผมไม่ตอบอะไรไปมากกว่าคำว่า"อืม..." สถานการณ์นี้จะให้พูดอะไรออกไปได้

"ชั้นน่ะ... โดนเด็กผู้หญิงที่คบกันบอกเลิกมาล่ะ...เธอคนนั้นบอกว่า ยังไงซะ คงคบกับเด็กผู้ชายจะดีกว่า" Cยังคงพูดต่อด้วยเสียงเรียบเย็น ผมจับสังเกตได้ว่าเสียงของเธอนั้นเศร้าลงไปบ้าง "แย่จังนะ..."ผมนึกคำปลอบใจได้แค่นี้ ที่สำคัญสมาธิของผมตอนนี้มันไปรวมอยู่ที่กล่องดวงใจเสียมากกว่า
"อยากจะรู้จริงๆ พี่ายช่วยแสดงให้เห็นหน่อยได้ไหมฮะ ว่าผู้ชายแมนๆน่ะ ต้องเป็นยังไง...!!!" มือของเธอคว้าหมับเอาไว้ทันที แล้วสโตรคระรัวขึ้นลงที่จุดนั้น

ผมไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้านแล้วแทบจะทันที ร่างกายเริ่มอ่อนระทวยและเหมือนจะปะทุ ช่างมันสิ!! อ่า รู้สึกดีเหลือเกิน จะกลั้นเอาไว้ไม่ไหวอีกแล้ว จุดนี้จะทอมหรือเด็กผู้ชาย หรือผู้หญิง ก็ช่างมันแล้ว ขอแค่สวรรค์ชั่วพริบตานี้ให้ผมก่อนเถอะ เรื่องหลังจากนั้นค่อยคิด!!!! อะ...อา.....

แต่ในจังหวะนั้นเอง ก็มีมีดราวสี่ถึงห้าเล่มพึ่งมาในที่ที่ผมและCยืนอยู่...

"อันตราย!!!" เสียงที่ไม่ได้ยินหลายเดือนตะโกนเรียกแล้วผลักผมและCกระเด็นไปอีกทิศนึงเพื่อหลบการโจมตีของมีดสั้นที่บินมา มือของCที่สโตรคอย่างรัวอยู่เมื่อครู่แยกออกจากกล่องดวงใจของผมไปซะแล้ว(ไอ้สัดเอ้ยยย!!!) เสียงของสาวแว่นSที่หายตัวไปนานนั่นเอง

อุวา... อัค ...อะฮึ.... ความรู้สึกของผมยากจะพูดออกมาได้ เพราะว่ามันกำลังจะออกมาแล้ว แต่แล้วก็จำต้องหดกลับเข้าไปใหม่ มันเป็นความรู้สึกที่อึดอัดอย่างบอกไม่ถูก ทั้งทรมาณแล้วเจ็บปวด เชี่ยเอ้ย! Damm! Fuck Youไอ้คนแต่ง!!

ก่อนที่ผมจะเหลือบตาไปเห็นที่มาของมีดเหล่านั้น... เธออีกแล้ว... น้องสาวของผม... เธอยืนอยู่พร้อมมีดอีกนับยี่สิบเล่มในมือ และใบหน้าเคียดแค้น

ไม่ต้องเรียก น้องKก็มา

ถือยังไงวะ20เล่ม

สงสารตัวเอกชิบ
ปล.น้องKแม่ง หยั่งกะซาคุยะจากโทโฮ.....

มาถึงก็ลามกเลยเว้ย ว่าแต่อี K นี่มัน Main Heroine ใช่มั้ยเนี่ย บทเยอะแถม Overpower มาก

>>70 กูอ่านยังไงก็บอสชัดๆ

>>67
ทัศนียภาพภาพรอบตัวผมดับมืดลงแบบไม่ทันตั้งตัว ขณะที่ยังได้ยินเสียงไม่พอใจของ C ที่ล้มลงไปกองกับพื้นจากแรงผลักของSเมื่อครู่ เพราะจู่ๆก็มีตัวสอดรู้โผล่ออกมาถึงสองคน
"เฮ้ย พวกเธอนี่ไม่รู้จักมารยาทกันเลยรึไงวะ หา?"

สนามเด็กเล่นแห่งนี้ถึงจะเป็นตอนกลางคืนก็ยังมีแสงจากไฟถนนให้เห็นตามนโยบายความปลอดภัย
แล้วทำไมที่ตรงนี้มันถึงได้มืดแบบนี้ฟะ ผมคิด
แต่ก่อนที่มือของผมจะทันได้ยันพื้นแล้วลุกขึ้นมาดูสถานการณ์ ก็กลับรู้สึกถึงแรงบีบจากสองทิศทาง

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
จากเสียงหวานๆที่ไม่คุ้นหูนั่น ทำให้ตอนนี้ผมรู้แล้วว่ามันคืออะไร
มันคือขาของC ที่หุบเข้ามาด้วยสัญชาตญาณสาวน้อย แถมยังกดหัวผมลงไปจูบกับพื้นสนามเด็กเล่นไม่ให้เงยขึ้นมาอีกตะหาก

"หึ ยัยโง่C ทีนี้เธอก็หนีไปไหนไม่รอดแล้ว"

แม้มองไม่เห็นแต่ผมก็รู้สึกได้ว่า Kกำลังใช้ท่าเท้าย่นระยะของเธอเข้ามาใกล้เพื่อจะได้จ้วงได้ถนัด
แต่ก่อนจะล้มผมยังได้ยินเสียงSอยู่เลยนี่ เธอหายไปไหนแล้วล่ะ?

"แหม นานๆทีพี่จะทำตัวมีประโยชน์กับเขาบ้างนะเนี่ย"
เสียงของ K ใกล้เข้ามาจนถึงขั้นที่ว่ายืนอยู่เหนือตัวผมที่โดนCจับกดอยู่กับพื้นในท่าหนีบขานี่เอง

"เดี๋ยวจะให้ดูอะไรสนุกๆเป็นการตอบแทนก็แล้วกันนะคะพี่"
.
.
.
.
.
.
.
สิ้นเสียงนั้น ผมก็รู้สึกถึงแรงบีบจากน่องขาวๆทั้งสองข้างของC ค่อยๆคลายออก
พอผมเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับศพของ C สาวทอมหน้าหวานอยู่ในสภาพตายสนิท

ผมเคยคิดว่าผมชินแล้วกับการมีน้องสาวสุดโหดแบบนี้อยู่ใกล้ตัว แต่ที่จริงแล้วผมก็ยังไม่ชิน และไม่มีวันชิน

"รู้ว่าไม่มีประโยชน์ก็ยังจะทำแบบนี้อีกนะ"
เสียงหล่อๆของ C กลับดังขึ้นมาจากอีกฝั่งของสนามเด็กเล่นที่มืดสนิท
ผมยังคงสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ที่แน่ๆเหมือนว่าKจะรู้อยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร

"แล้วไง?"
K โต้ตอบด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์อย่างแรง
ร่างที่เดินออกมาจากเงามืดนั้น ช่างเหมือนกับC อย่างไม่ผิดเพี้ยน

แล้วS เธอหายไปไหนอีกแล้วฟะ ฮ่วย!

ผมเห็นภาพซ้อนลางๆราวกับเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาแล้ว ใช่ ผมเคยสู้กับน้องสาวแต่ว่า..มันตอนไหนกัน?
ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่สะดวกคิดเท่าไรนักผมมองน้องสาวและมีดที่เธอถือ คงต้องใช้วิธีนี้แล้วสินะ...ทันใดนั้นผมก็กลั้นใจแล้วเปล่งเสียงออกมา
"จิงเกิลเบล จิงเกิลเบล จิงเกิลออลเดอะเว"

73 >> 68

73 >>68

73 >>66

>>73 ต้อนรับว่าวเรฟ2เดือนหน้าเหรอวะ

อ่าว เพิ่งเห็นว่า quote ผิด แถมมีแต่งชนอีก

ต่อเป็น>>72-73ไปเลยก็ได้ เหตุการณ์มันปะติปะต่อกันได้อยู่ เพียงแต่มึงต้องต่อจิงเกิลเบลกูให้ได้นะ

>>77 เครดิตจากโชวโกะเลยนะมึง ไม่มีโชวโกะป่านี้ซากิตายห่าคาหุ่นไปละ

วาดคุณCใหม่ แบบเก่าทอมเกินมาคลำตัวเอกแล้วไม่ไหวอ่ะ

ปล.เล่นมุกไรกันอธิบายเพิ่มเติมหน่อยก็ดีนะครับ ไม่ค่อยได้ดูเมะเท่าไรครับ

http://imgur.com/gdjnw33

สรุปก็ยังไม่รู้ว่าครั้งแรกของพระเอกกับสาวแว่นเป็นไง

>>81 มาจากเรื่อง valvrave the liberator ฉากที่โชวโกะโดนยัยกลุ่มผู้หญิงด่าอะไรสักอย่างแล้วคุณเธอก็ทน แล้วผู้หญิงนามว่าซากิก็เข้ามาขัดขวางแล้วทะเลาะกับกลุ่มผู้หญิง โชวโกะเห็นท่าไม่ค่อยดีก็เลยร้องเลพงจิงเกอเบลเพื่อให้ทุกคนเข้าสู่สันติสุข...

เจอจิงเกิลเบลที ติดสตันกันหมดเลย

>>73 ผลัก!!

ความรู้สึกแข็งๆของส้นรองเท้าฟากเข้าเต็มปากผม... หน้าผมหันสะบัดไปตามแรงเตะอย่างรุนแรน

มันคือรองเท้านักเรียนนันยางของKน้องสาวผมเอง ไม่รู้ว่าเธอมาอยู่ตรงหน้าผมตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ๆคือท่าเตะของเธอวน180องศาเหมือนกับพันเอกตัวเตี้ยจากอนิเมตามกระแสที่เกี่ยวกับการล่ายักษ์เรื่องนึง ฟันกรามซี่ล่างขวาของผมกระเด็นหลุดไปบนพื้น

"หุบปาก!!"เสียงเธอตะโกนลั่น
น้องสาวของผมไม่รอช้า ลงมือลงตีบถีบ/เตะ/ชก/ฟาด ผมอย่างไม่ลดละ ผมพูดอะไรแทบไม่ออก ความรู้สึกที่โดนตรีน/กำปั้นของเด็กสาวทุบตีมันก็ดีอยู่หรอก แต่โคตรเจ็บเลยสัตว์!! นี่สินะ คือผลที่ได้จากการร้องเพลงจิงเกิลเบลตามอีขอมดำดินจากอนิเมหุ่นยนต์คนนั้น

"แหมๆๆ หนูKนี่ใจร้ายกับพี่ชายจังเลยนะ" ยัยทอมCที่ควารจะเป็นศพไปแล้ว กลับเดินเอ้อระเหยลอยชายเข้ามายังพวกเราทั้งสองหน้าตาเฉย Kทำหน้าไม่สบอารมณ์แล้วกระเดาะลิ้นทีนึง เธอวางมือจากการซ้อมผมซักที

ข้างๆผมมีศพของCที่ตะกี้โดนKจัดการไปอยู่ ผมสงสัยว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ ที่จริงก็พอจะเดาได้อยู่ว่ายัยCคงเป็นพวก"ผิดมนุษย์"เหมือนๆกับน้องสาวและเพื่อนสมัยเด็กรวมถึงสาวออฟฟิศคนนั้นไม่ผิดแน่

"อย่าฆ่ากันบ่อยๆแบบนี้สิฮะ หนูK มันเปลืองร่างกายไม่ใช่รึไง?" Cเดินเก๊กหน้าสวย(หรือหล่อ?) เข้ามาที่ศพของตัวเอง เธอก้มลงแล้วบรรจนหยิบศพของตัวเองขึ้นมาแดรกเหมือนกับมาสคอตในอนิเมสาวน้อยเวทมนตร์ชื่อดังเรื่องนึง

"ยังน่ารังเกียจเหมือนเดิมเลยนะ ยัยอมตะเอ้ย" Kที่ยังเหยียบหน้าผมอยู่หันไปพูดกับCด้วยท่าทางรังเกียจเดียจฉันท์

"หนูKนี่พูดจาใจร้ายจังเลยนะ... พูดแบบนี้ผมก็เสียใจแย่สิ ว่าไหม?คุณพี่ชาย" Cหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มยิงฟันแบบทะเล้นเล็กน้อย... กวนตรีนนะหล่อน แต่ก็ น่าร้าก

"ทั้งเธอแล้วก็ยัยแว่นนมใหญ่น่ะ! อย่าเข้ามายุ่งกับพี่ชายชั้นอีกนะ!!! พี่ชายเป็นของชั้นคนเดียว!! ถึงเธอจะยังอยู่ในองค์กรต่างจากยัยแว่นคนทรยศนั่น แต่ก็ไม่ยกโทษให้หรอก!!" Kประกาศกล้า ตรีนของเธอเหยียบหน้าผมแน่นขึ้นตามความเครียดของบทสนทนา

จะว่าไปแล้ว เพื่อนสมัยเด็กของผมเมื่อครู่หายไปไหนแล้วล่ะ? พอนึกถึงเธอเข้า ผมก็เหลือบตาไปทางขวา ที่กระดานลื่นรูปราชาเพนกวิ้น ข้างหลังกระดานลื่นนั้นผมก็เห็นเธอแอบอยู่Sนั่นเอง แอบหนีไปหลบตอนกำลังชุลมุนกันสินะ เธอเองก็สบตาผมเช่นกัน S เธอทำมือชี้โบ้ชี้เบ๊อะไรซักอย่างเหมือนจะเป็นการให้สัญญาณนับ1 2 3ห่าเหวอะไรไม่รู้ ผมไม่เข้าใจหรอก แต่รู้สึกอุ่นใจมากเมื่อรู้ว่าเธอกำลังจะมาพาผมออกไปจากที่นี่แล้วแหงๆ!!

.........................................................

หวังว่าจะมีคนแต่งต่อนะ

>>73 กูว่าจบ(เห่)ที่มึงแล้วล่ะ

C แม่ง คิวเบย์หรอวะ

>>86 คห.มึงใจร้ายมาก

>>85
"พี่เนี่ยช่างอยู่ไม่สุขจริงๆนะ ไม่อยากจะใช้วิธีนี่เลยแต่ว่ามันจำเป็นจริงๆ"น้องผมพูดออกมาเบาๆด้วยน้ำเสียงน่ากลัวพร้อมหยิบของจากกระเป๋าเสื้อ
ก..กุญแจมือ!!!
ปึ๊ก!!
ผมที่พยายามดิ้นหนีถูกจับไหล่แล้วพลิกตัวอย่างแรง น้องสาวนั่งคร่อมบนตัวผมพร้อมเอากุญแจมือของเธอใส่มือผมไว้
"หวงพี่ชายของตัวเองขนาดนี้เลยงั้นหรือเนี่ย"Cพูดหน้าทะเล้นแล้วมองมาที่Kด้วยสายตาสมเพชนิดๆ
ยัยนี่แม่งโครตกวนตีน...
แต่ไม่อยากจะยอมรับสักนิดว่าไอความกวนตีนแบบนี้แหละแม่งน่ารักสมเป็นเธอจริงๆ
"จะไสหัวไปไหนก็ไป๊!!!!"
"โฮ่?"Cทำหน้าเฉยๆแล้วก็เดินจากไพร้อมแอบยิ้มมาทางผม น่ารักจนนาทีสุดท้ายเลยนะเธอ
เพี๊ยะ! เพี๊ยะ!
"ยิ้มอะไร ห๊ะ?! ทำไมกัน! ทำไม! ทำไมพี่ถึงต้องหนีฉันไปทุกครั้ง!?"Kพูดหลังจากตบผมจนหัวหันไปถึงสองรอบ
"ได้...ถ้าพี่อยากไปจากฉันขนาดนั้นซะละก็..."Kพลางเอามือไปหยิบของจากกระเป๋ากางเกงอีกครั้งโดยใช้มืออีกข้างจับหัวผมกดดิน
"ก็ตายๆไปซะเถอะ!!"
ทันใดนั้นผมก็รู้สึกถึงของคมๆที่แทงผ่านตัวผมจนจมดิน นี่ผม...ตายแล้วสินะ?

กูตาไม่ฝาดใช่ไหม!!!　　มีคนต่อของกูด้วย!! >>89 ผมรักคุณ แต่งงานกับผมเถอะ

ออกค่าตั๋วไปนิวซีแลนด์ให้กูสิกูจะไปแต่งกับมึงที่นั้นเลย

ทำไมต้องนิวซีแลนด์วะ - -*

ปล.กุไม่ใช่90นะ

นิวซีแลนด์พึ่งผ่านกฎหมายให้เพศเดียวกันแต่งงานกันได้น่ะ

เหยดดดดดด ขอแต่งงานกันเลยเรอะ 5555

fanart
http://i.imgur.com/eCVhz3X.jpg
http://i.imgur.com/jyWDdPS.jpg
http://i.imgur.com/m6sCiIE.jpg

สไตล์เข้าท่าดี แต่โมเอ้น้อยไปหน่อย

เท่ว่ะ ว่าแต่อีดาบคนแรกนี่ใครวะ

วาดมั่วครับ ขออภัย เห็นเมะซีซั่นนี้ผู้หญิงถือดาบมาแรง

พวกมึงก้สร้างตัวละครถือดาบมารองรับสิวะ จะได้ไม่ต้องทิ้งแฟนอาร์ต

อีทอมทำอะไรได้มั่งยังไม่รู้เลย ใครไอเดียบรรเจิดแต่างต่อหน่อย กูแต่งทีไรเงียบเป็นเป่าสากุกทีตั้งแต่เลียรักแร้และ >>85 จนกูเปิดปมในใจไม่กล้าแต่งต่อแล้ว

กูอุตส่าแต่งต่อมึงจะมีปมไรในใจอีกวะ กูแต่งจิงเกอเบลรอมึงมาแต่งต่อนานกว่าอีก

ไปๆมาๆ ทั้งเรื่องมีพวกมึงแต่งกันอยู่2คน

ทุกอย่างมืดไปหมด นี่ผมกำลังจะตายที่นี่แล้วเหรอ
ผมกำลังจะตายสินะ
ที่ผ่านมาผมยังไม่ได้ทำอ่ะไรให้พ่อแม่ดีใจเลย อนิเมซีซั่นใหม่ก็ยังไม่ได้ดู แผ่นคิริโนะก็ยังเก็บไม่ครบ
แถมต้องมาตายในสภาพน่าอนาถอย่างงี้

ผมยังไม่อยากมาตายที่นี่
.
.
แต่ผมจะทำอ่ะไรได้ล่ะ ตอนนี้ความรู้สึกแทบไม่เหลือแล้ว เรื่ยวแรงจะลุกก็แทบไม่มี

อาา ทุกอย่างดูมืดไปหมด

...
.
.
.
.
.

"คุณจะยอมแพ้แค่นี้หรอคะ"
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยถามผม
ที่นี่มันที่ไหนกัน นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นที่เราเจอพวกKนี่
ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องๆหนึ่ง ตรงหน้ามีสาวออฟฟิสคนหนึ่งนั่งอยู่ กับพี่มืดคนหนึ่งยืนอยู่ข้างๆเธอ

"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ"

ดูท่า ถ้ากูจะแต่งต่อกูคงต้องย้อนกลับไปอ่านไอนิโกรลวนลามผู้หญิงบนรถไฟสินะ กูลืมสาวออฟฟิศไปแล้วววว
แต่ว่า ถ้าเป็นเลียรักแร้กูจำแม่นมาก

สาวออฟฟิสชื่อMมีskillเหมือนบาโยเน็ตต้านะ ถ้าจำไม่ผิด

กูชอบนะเลียรักแร้ อ่านแล้วคันลิ้นเลย

ไม่มีใครแต่งต่อเหรอ กูรออ่านอยู่นะ

>>103

ผมมองรอบๆห้อง ที่นี่คือเวลเวทรูม เอ้ย ห้องปรึกษาปัญหาชีวิตที่อยู่ในร้านอาหารจีนนี่เอง... แบบนี้เขาเรียกว่ากลับจุดเซฟเพราะเกมโอเวอร์รึเปล่าก็ไม่แน่ใจ....

"ไม่ใช่อย่างที่พี่ชายคิดหรอก" สาวออฟฟิศ หรือM เอ่ยอ้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "พี่ชายยังไม่ได้ตายและกลับจุดเซฟหรอก"

"งั้น...ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงล่ะ " เพราะเท่าที่จำได้ ผมกำลังโดนน้องสาวใส่กุญแจมือหรืออะไรนี่แหละ....จริงสิ ก่อนหน้าจะเกิดเรื่องนั้นSที่หลบอยู่แถวๆนั้นส่งสัญญาณมือมาให้ผมนี่นา

"S　was a girl who พาพ่อหนุ่มออกมาเอง โย่ว์!" พี่ดำร้องแรปกล่าวอธิบาย "แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่ที่นี่แล้ว has GONE!" ทำไมไม่เลือกพูดซักภาษาวะ

"พี่ชายจะงงกับลำดับเหตุการณ์ก็ไม่แปลกหรอก เพราะแต่งนิยายข้ามกระทู้ไปมาแบบนี้ย่อมสับสนเป็นธรรมดา แต่ช่วยเข้าใจSหน่อยละกัน เธอมีเหตุผลที่จะปรากฏตัวออกมาชัดๆไม่ได้น่ะ" สาวออฟเดินหันหลังไป แล้วหยิบอะไรซักอย่างออกมาจากกระเป๋า มันคือฟิกเกอร์คิริโนะในสุดเมดที่ผมเคยซื้อเมื่อลูปที่แล้วจากสะพานเหล็ก

"ถ้าจะเป็นพระเอกนิยายโอตะเห่อหมอย พี่ชายจำเป็นต้องมีพลัง รับนี่ไปแล้วใช้พลังของMagnumซะ รอบนี้Kเอาจริง "
"พลังงั้นเหรอ... จะให้ผมสู้กับน้องสาวตัวเองเหรอ!?" ถึงะรู้ว่าน้องสาวผมเป็นคนใจร้ายขนาดไหน แต่สำหรับผม ถ้าจะให้สู้ขนาดเอาชีวิตกันล่ะก็ ผมคงทำใจไม่ได้แล้วใจอ่อนอีกแน่ๆ

"รู้อยู่แล้วล่ะฮะว่าพี่ชายต้องใจอ่อน...."
"เพราะงั้นคราวนี้ เราจะขอร่วมปาร์ตี้ด้วยค่ะ รู้ว่ากากค่ะ เลยจะมาช่วยค่ะ!" ประตูห้องปรึกษาปัญหาชีวิตเปิดออก เด็กหญิงม.ต้นสองคนยืนอยู่ตรงนั้น
Cสาวทอมผมสั้นยอมทอง กับ Vอีหางม้ากวนประสาทนั่นเอง

"พี่ชายแค่ใช้พลังของแมกนั่มทำให้Kอ่อนกำลังลงก็พอฮะ"
"ส่วน เรื่องปิดเกทยกให้เป็นหน้าที่ของเราสองคนเองค่ะ ไว้ใจได้ค่ะ เมพมาเองค่ะ!"

「เวียนเนตต้า LV.2เข้าร่สมปาร์ตี้」 「Cube LV.21เข้าร่วมปาร์ตี้」 ตรงหน้าผมมีข้อความเด้งขึ้นมาพร้อมเสียงเพลงแต่งแตนแต๊น ฉ่างๆๆ

"อะไรวะ โม้ซะดิบดี เวล2เองเหรอ...." สมเป็นยัยหางม้าจริงๆ

"ผู้ชายขี้แพ้หุบปากไปเลยค่ะ อันนี้เลเวลของคลาส2ค่ะ! จริงๆMAXคลาสแรกไปแล้วค่ะ!!"　สงสัยจะโม้ แต่ช่างเหอะ...

"'งั้นถ้าพร้อมแล้ว ＬＥＴ’ｓＷＡＲＰ！" พี่มืดไม่รอช้า เปิดประตูวาร์ปแล้วถีบผมเข้าไป

"เฮ้ย เดี๋ยวเซ่!!" ผมยังไม่พร้อมเลย แต่ก็โดนถีบเข้าไปแล้ว

"ไปล่ะนะฮะ!สู่ศึกตัดสินกับน้องK!" แต่อีทอมนี่ท่าทางพร้อมเต็มที่
"ความถูกไม่มีวันตายค่ะ!" ส่วนทีแรกเป็นตัวร้ายไม่ใช่เรอะ!

ปาร์ตี้ล่าบอสทั้งสามโดดเข้าประตูวาร์ปไป..... ในห้องปรึกษาปัญหาชีวิตตอนนี้เหลือเพียงแค่สาวออฟฟิศกับพี่ดำยืนอยู่

............................................

"S แบบนี้ เธอไม่เสียใจเหรอ..." สาวออฟฟิศ ยืดกอดอกพูดออกมา

พอมั่นใจว่าปาร์ตี้ล่าบอสออกไปจากห้องแล้วเธอจึงขยับตัว...S สาวแว่นมุดออกมาจากใต้เตียง ที่พระเอกนอนอยู่เมื่อครู่
"ดีแล้วล่ะ...ถ้าฉันอยู่ข้างๆ เขาต้องรู้สึกผิดแน่ๆ ไม่อยากให้เขาต้องมารับผิดชอบที่เอา’ครั้งแรก’ของฉันไปหรอก..." น้ำเสียงของเธออาลัยอาวร

"เป็นตัวละครที่น่าสงสารจังเลยนะ เพื่อนสมัยเด็กเนี่ย" สาวออฟฟิสถอนหายใจเฮือกใหญ่

＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝＝

น้องVกูกลับมาแล้ว แฮ่กๆๆๆๆ

เป็นตัวละครที่น่าสงสารจังเลยนะ เพื่อนสมัยเด็กเนี่ย ถูกใจวะ lol

Vจังงงงงง แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆ

จะว่าไปรอบก่อนที่มันยังไม่จบรูทอี V ใช่มั้ย?

Vยังเลย

อันที่จริงยังไมเห็นกู๊ดเอนด์ของใครซักคนยกเว้นอีน้องเหี้ย เอ้ย อีน้องK

จบดีของน้อง K นี่อันไหนวะ ที่เป็นแวมไพร์ตัดไข่?

แล้วเลียรักแร้คือจบไม่ดีเหรอวะของsน่ะหรือว่านั่นยังไม่จบ

อันนั้นไม่จบ มันมาต่อกระทู้นี้ไง

ไม่มีใครต่อเลยเหรอวะ มันจัดตี้ลุยบอสกันแล้วนะเว้ยยย

อยากช่วยแต่งต่อแต่แต่งแอคชั่นไม่เป็น+ขี้เกียจขุดดูสกิลกับการพูดของนางV&M

กูว่า K มันเวล90+แล้วนะ จากตอนจบเก่าๆ ไม่มีใครสวนกลับได้เลย ไม่แพ้ก็หนีตลอด

สรุปอีKนี่ดีโอ้ใช่ป่าววะ เป็นผีดูดเลือด นิสัยเลว ปามีดได้ ถ้าหยุดเวลาได้นี่โคตรชัดเลย

แต่งไปเรื่อยๆมันอาจจะหยุดเวลา/แช่แข็ง/ยิงบีมจากตาได้จริงๆ

น้องสาวแม่งน่ากลัว... พี่สาวสิแหล่มกว่าเยอะ

>>108
บรรยากาศรอบตัวนั้นโล่งและเงียบ ทุกอย่างในวาร์ปล้วนเป็นสีม่วงเข้มจนคล้ายสีดำ ตัวผม V และ C ลอยเคว้งคว้างอยู่ในวาร์ป
"ถึงมันจะมืดแบบนี้แต่ก็อย่าเผลอช็อคตายไปเสียนะคะ! ขี้เกียจแบกลงไปค่ะ ตัวถ่วง"
"อย่างเธอเงียบไปเลย ยัยเตี้ยเลเวล 2"
"ฮึ!! ไม่รู้ซะเลยนะคะความเตี้ยเป็นเสน่ห์พิฆาตใจของเด็กโลลิ ที่พูดแบบนี้ความจริงหลงเสน่ห์อยู่สินะคะ? เสียใจ
เฮนไตโรคจิตอย่างพี่ชายไม่ได้ยลโฉมฉันในชุดแต่งงานหรอกค่ะ!! แม้แต่จะแตะต้องเพียงสักขี้เล็บก็ไม่มีวัน... กรี๊ดดดดด ทำอะไรกันค่ะ!!"
"ไงละตอนนี้เธอกลายเป็นของฉันแล้ว จนกว่าจะออกวาร์ปนี้ได้ฉันไม่ปล่อยหรอกนะ"
"ทุเรศที่สุดค่ะ!! น่ารังเกียจมาก อะไรกันค่ะการลอบทำร้ายข้างหลังแบบนี้ ขี้ขลาด ขี้ขลาดที่สุด ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะคะ!!"
Vตะโกนโวยวายพร้อมดิ้นพล่านไปมาในอ้อมกอดของผม เด็กผู้หญิงทำไมถึงนุ่มนิ่มและกลิ่นหอมแบบนี้นะ
ยิ่งการมัดผมหางม้าแบบนี้ยิ่งทำให้ผมเห็นซอกคอขาวเนียนของเธออย่างชัดเจน การไว้ผมหางม้ามันยั่วยวนได้ขนาดนี้เชียวงั้นหรือ
แสดงว่าคนครึ่งโลกที่มัดหางม้านั้นพยายามโชว์ซอกคอที่มีเสน่ห์กันอยู่สินะ อะไรกันยัยVความจริงเธอต้องการให้ผมทำร้ายสินะถึงได้มัดหางม้าแบบนี้
ผมไม่รอช้า ค่อยๆยื่นหน้าเขาไปในซอกคอของเธอที่มีกลิ่นหอมหวานแบบเด็กๆและเลียเบาๆ
"ร..โรค..โรคจิ..ต ปล่อยเดี๋ยวนี้นะคะ"V พูดเสียงอ่อยจากเดิมที่พยายามแกะแขนของผมออกก็มือไม้อ่อนลงไป
ผมค่อยๆสอดมือเข้าไปในเสื้อและกระโปรงของเธอ แม้จะยังเด็กอยู่นักแต่ก็พอจะมีหน้าอกอยู่บ้างผมค่อยๆขยำเบาๆ
และถอดกางเกงในลายสัตว์ของเธอออกจากกระโปรง ผมรู้สึกถึงความน่ารักของเด็กสาวตรงหน้าจนทนไม่ไหวเลยเผลอจูบVลงไปอย่างกระหาย
และดึงเสื้อผ้าเธอออกจนตอนนี้คงแทบไม่เหลืออะไรหุ้มตัวอีกแล้ว หูของVแดงระเรื่อเสียจนผมเผลองับลงไป เธอร้องเสียงหลงแทบไม่เป็นภาษา
"อย่าสิคะ อย่าทำแบบนี้สิคะ"Vพูดออกมาเบาๆและสะอื้นเล็กน้อย น้ำตาคลอเบ้า
"พี่ชายเป็นคนใจร้ายแบบนี้งั้นหรือคะ"
"พี่ชายจะไม่ปล่อยฉันจริงๆงั้นเหรอ..."
"พี่คะ!!"Vตะโกนเสียงดังและทุบตัวผมไปมาจนผมเริ่มรู้สึกตัว
นี่ผม..กำลังทำเรื่องเลวร้ายลงไปรึเปล่า ผมกำลังทำมิดีมิร้ายเด็กม.ต้นที่กำลังเติบโต อะไรกันความรู้สึกผิดพวกนี้แม้กระทั่งคำว่าเลวยังบรรยายความชั่วของผมออกมาไม่ได้
ผมทำให้เด็กม.ต้นเสียใจและกำลังจะเอาครั้งแรกของเธอไปโดยไม่เต็มใจ ทำไมบนโลกนี้ยังมีคนเลวและชั่วช้าแบบนี้อยู่
แล้วที่น่าสงสัยสุดคือไอบ้านั่นเป็นผมได้ไง
"เอ่อ... ใจเย็นๆอย่าพึ่งร้อง มาๆให้พี่กอดพี่ไม่แกล้งแล้ว"ผมค่อยๆดึงเธอมากอดเบาๆใจจริงก็อยากหยิบกางเกงในมาให้ใส่ด้วยแต่มันลอยคว้างไปในแล้วไม่รู้สิยิ่งเสื้อกับกระโปรงก็ถูกผมฉีกจนขาดไปแล้ว และที่สำคัญที่สุด
Cไปไหนวะ!!!

หายไปนาน มาถึงก็ตัดเข้าบทหื่นได้ไงวะ!!

ว่าแต่แม่ง เลียซอกคอใต้ผมหางม้านี่เฟติชเฉพาะทางมาอีกสายแล้ว เจ๋งกว่าเลียรักแร้อีก

Vจัง แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆ

แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

V จุง แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ออกวาร์ปมากลายเป็นอีเปลือยนะ

V แฮ่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พระเอกมันลืมจุดประสงค์ของตัวเองไปแล้วใช่มั้ยเนี่ย...

C ไปไหนวะ!

สรุปนี้มึงจะไปล่าบอสแน่ปะวะ

เรื่องแม่งไปไกลละ ว่างๆจะมานั่งรุปให้คนใหม่จะได้แต่งง่ายๆ จากคนที่ตามอ่านมานาน:3

ล่าพรหมจรรย์น้องVก่อนเลย

แฮ่กๆๆๆๆ

นี่มันเหรี้ยอะไรเนี่ยสัสสสส

ไม่มโม่งใหม่มาช่วยแต่งต่อจากเดิมบ้างเหรอวะ เซงว่ะแม่งไร้ประโยชน์ชิบหาย

สรุปเนื้อเรื่องตั้งแต่แรกจนถึง>>123 แบบเข้าใจง่ายๆ

====================ภาคorigin(อยู่ในกระทู้เก่า)=========================
"ตัวเอก" หนุ่มวัยกลางคน กำลังเดินทางกลับจากซื้อDVDและฟิกเกอร์คิริโนะจากสะพานเหล็กขึ้นรถไฟฟ้าและเห็นสาวออฟฟิศคนนึงกำลังโดนนิโกรลวนลาม จึงเข้าไปช่วย สาวออฟฟิศตอบแทนน้ำใจของตัวเอกโดยขอเบอร์ติดต่อไว้

ตัวเอกรู้สึกตัวอีกทีว่าถูกส่งมาในโลกสองปีก่อน ช่วงเวลาก่อนที่S เพื่อนสมัยเด็กสวมแว่นตาของเขาจะโดนรถชนตาย เขาคิดว่าต้องหาทางช่วยเธอให้ได้ แต่ก่อนจะได้ทันทำอะไร K น้องสาวอายุ13ของตัวเอกที่แท้จริงเป็นแวมไพร์ และเกิดคลั่งขึ้นมาเพราะหึงหวงไม่อยากให้พี่ชายไปหาS

ตัวเอกได้เสียงโทรศัพท์จากเบอร์ปริศนาช่วยเบนความสนใจ ทำให้ไม่ให้โดนน้อยสาวยันเดเระฆ่าและหนีออกมาจากบ้านได้ในที่สุด เขารีบวิ่งตรงไปหาSที่โรงเรียนอนุบาล เพื่อแก้ไขอดีตไม่ให้Sโดนรถบรรทุกชนตาย เมื่อมาเจอกับS จึงทำให้เขารู้ว่า รถบรรทุกที่จะชนSตายนั้น แท้จริงแล้ว ขับโดยK น้องสาวปีศาจของเขานั่นเอง คราวนี้ไม่ใช่แค่S แต่ตัวเอกเองก็จะโดนชนตายห่าไปด้วยพร้อมกัน

Sปลดปล่ยพลังแห่งผู้ทำสัญญาลำดับที่12(โซเฟีย)แล้วเข้าไปรับรถบรรทุกด้วยมือเปล่าเพื่อปกป้องตัวเอก ก่อนจะอุ้มตัวเอกโดดหนีไป Kเมื่อเห็นพลังของSจึงได้หัวเราะอย่างสะใจ และพูดว่าในที่สุดก็หาตัวคนทรยศต่อองกรณ์เจอเสียที

ตัวเอกลี้ภัยจากน้องสาวของตัวเองไปค้างที่คอนโดของS ด้วยอารมณ์และบรรยากาศ ทั้ง2คนจึงเริ่มต้นเล้าโลมกันตามประสาหนุ่มสาวโสด แต่ก็โดนขัดจังหวะโดยอีเด็กเปรตชื่อV (เวียนเน็ตต้า) ผู้ทำสัญญาลำดับที่9 เพื่อนของK ที่โจมตีเข้ามาทางหน้าต่างคอนโดแบบโคตรKY

ตัวเอกหยิบฟิกเกอร์คิริโนะเข้าห้ำหั่นกับV และโดนฟิกเกอร์กระเด็นปักหัวตายอนาถ แต่ด้วยพลังของM สาวออฟฟิศที่เจอในต้นเรื่อง ที่ฝากพลังไว้ในฟิกเกอร์นั้นเอง ทำให้ตัวเอกได้พลังของผู้ทำสัญญาM(แมกนั่ม)มาไว้ในครอบครอง เขาแปลงร่างด้วยพลังของM กลายร่างเป็นหนุ่มชุดเมดและล้มVได้ในที่สุด ก่อนจะจับV มัดเงื่อนกระดองเต่าไว้เพื่อรีดไถข้อมูลที่ตึกร้างข้างๆ

Sแอบขึ้นไปพบกับMที่ดาดฟ้าตึกร้าง ทำให้รู้ว่าแท้จริงแล้วSเป็นเพื่อนกับM ที่หนีมาจากองค์กรด้วยกัน Mต้องการจะช่วยSไม่ให้โดนKฆ่าตาย เลยส่งตัวเอกกลับมาในอดีต พร้อมให้พลังของตนเองมาด้วย

ในขณะที่ตัวเอกพยายามจะรีดไถข้อมูลจากV น้องสาวปีศาจKก็ตามพวกตัวเอกมาจนพบ และเปิดฉากต่อสู้กัน Vโม้ว่าจะช่วยตัวเอกสู้กับKเพราะกลัวตาย แต่พอโดนแก้มัดก็แอบหนีหางจุกตูดทิ้งให้ตัวเอกสู้กับKเพียงลำพัง

ด้วยพลังของM และคำแนะของS ทำให้เกือบจะชนะKได้ แต่เมื่อตัวเอกเห็นK กำลังจะโดนSต่อย ก็เกิดสงสารน้องสาวตัวเองขึ้นมา เลยอุ้มน้องสาวหนีไป

Kเมื่ออยู่กับตัวเอกสองคนจึงใช้มารยาน้องสาวหลอกยึดพลังของMมาเป็นของตัวเอง ตัวเอกหมดสติลง Sตามมาช้าไป จึงแพ้ให้กับน้องKที่ได้พลังของMไปครอง สุดท้ายตัวเอกก็ช่วยSไม่สำเร็จ....

===============จบภาคแรก=========================

============เริ่มภาคNew Game Plus===================

2ปีต่อมาหลังจากSโดนKฆ่า หรือก็คือกลับมาที่เวลาตอนเริ่มกระทู้ ความทรงจำของตัวเอกเกี่ยวกับเหตุการณ์ทั้งหลายหายไปจนแทบหมดสิ้น ตัวเอกไปซื้อเกมFF14และขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้าน พบกับเหตุการณ์เหมือนบทแรก คือเจอนิโกรกำลังลวนลามเด็กผู้หญิง(V2)อยู่ เลยเข้าไปช่วย และแลกเบอร์กับเด็กผู้หญิงคนนั้น

เด็กผู้หญิงคนนั้นโทรมานัดเจอตัวเอกที่ร้านอาหารจีน เมื่อเข้ามาในร้าน เขาก็เจอกับสาวออฟฟิศ(M) นิโกรที่ลวนลาม และV2อยู่ในห้อง Mเล่าว่านี่คือห้องปรึกษาปัญหาชีวิต เป็นห้องที่เอาไว้ช่วยเหลือสำหรับการเคลียร์เกมรอบ2 เธอมอบกุญแจห้องให้ตัวเอกแล้วบอกว่า ถ้าต้องการความช่วยเหลือให้เข้ามาในห้องนี้

ตัวเอกตัดสินใจเริ่มเกมรอบ2โดยการสะกดรอยตามV เพื่อไถ่ข้อมูล แต่เพราะน่ารำคาญเกินไป ตัวเอกจึงไปขอskipเกมที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต
M Skip Gameให้ตัวเอก ข้ามซีนไปโผล่ตอนที่เขากำลังเล่นFF14กับK S และพี่นิโกร Kทะเลาะเรื่องเกมกับS ตัวเอกยังตามเหตุการณ์ไม่ค่อยทัน เพราะข้ามฉากมาหลายฉาก

S ปลดเนิร์ฟเกียร์(อุปกรณ์สวมหัวเพื่อเล่มเกม)ออกจากหัวตัวเอก ตัวเอกพบว่าตนเองนอนคล่อมSอยู่บนเตียงระหว่างเล่มเกมมาตลอด จึงเริ่มจะสวีวี่วีกันตามประสาหนุ่มสาว โดยรุกเข้าเลียรักแร้Sอย่างหิวกระหาย (ที่มาของกระแสเฟติชรักแร้ในบอร์ดแฟนบอย) https://fanboi.ch/lounge/123/227/

======================ตอนต่อจากนี้จะมาต่ออยู่ในกระทู้นี้=============================

หลังจากเหตุการเลียรักแร้ไปหลายเดือน ตัวเอกจบความสมพันธ์กับSไปเรียบร้อยแล้วด้วยเหตุผลบางอย่าง ตอนนี้เขากำลังครุ่นคิดถึงสาวทอมที่เป็นเพื่อนกับน้องสาวของเขา(C)

ตัวเอกได้รับโทรศัพท์จากKว่าCโดดตึกตายห่าไปแล้ว จึงตกใจมาก และประจวบเหมาะด้วยเวลาตอนนั้นดึกแล้ว ตัวเอกเลยคิดว่าจะเดินออกไปตามน้องสาวกลับบ้าน แต่ระหว่างทางก็พบกับCที่น่าจะตายไปแล้วอยู่ข้างหน้า

Cเข้ามาหาเรื่องชวนคุยกับตัวเอกและลวมลามน้องชายของตัวเอกด้วยมือจากข้างหลัง ทำให้ตัวเอกไม่กล้าขยับตัวเพราะกำลังถึงจุดสุดยอด แต่Kกลับมาเห็นซะก่อน เลยเกิดอาการคลั่งหึงหวงพยายามจะฆ่าทั้งสองคน Sที่ซุ่มอยู่ที่ไหนไม่รู้พุ่งมาผลักตัวเอกให้พ้นคมมีดของKรอดตายหวุดหวิด ก่อนจะหายตัวไปอีกครั้ง

Kฆ่าCดับอนาถแน่นิ่งต่อหน้าต่อตาตัวเอก แต่CมีพลังอมตะเหมือนคิวเบเลยมีCอีกคนเดินเข้ามาในฉากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตัวเอกโดนKตื๊บจนหมดสติ

ตัวเอกฟื้นขึ้นอีกครั้งที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต เขาพบกับMสาวออฟฟิศและนิโกรคนเดิม เธอมอบพลังแห่งแม็กนั่มคืนให้ตัวเอก และสั่งให้ตัวเอกรวมปาร์ตี้กับVและCที่มาอยู่ที่นี่ได้ไงไม่รู้ เพื่อปราบKให้จงได้ ทั้ง3คนเดินเข้าประตูวาร์ปเพื่อเดินทางไปปราบKหวังจะจบเรื่องทั้งหมดลงเสียที

หลังจากตัวเอกออกไปจากห้อง Sที่หลบอยู่ใต้เตียงตลอดจึงมุดออกมา คนที่พาตัวเอกหนีกลับมาที่ห้องปรึกษาปัญหาชีวิตก็คือS ที่พยายามหลบหน้าตัวเอกอยู่นี่เอง

===========================================================

ต่อที่>>123

====แนะนำตัวละคร====

ตัวเอก- ชายวัยกลางคนที่ต้องย้อนกลับไปเมื่อ2ปีก่อนเพื่อแก้ไขเหตุการณ์ปริศนาของ"เหล่าหญิงสาวผู้ทำสัญญา"

K - น้องสาวของตัวเอก เป็นยันเดเระ เป็นผู้ทำสัญญา มีพลังของผีดูดเลือด และโจมตีโดยการปามีดสั้นหลายๆเล่ม

S - เพื่อนสมัยเด็กของตัวเอก เป็นผู้ทำสัญญาลำดับ12 โซเฟีย ทรยศจากองค์กร กำลังถูกสมาชิกองค์กรคนอื่นๆตามล่า ต่อสู้ด้วยสนับมือ"อเวนเจอร์"

M - สาวออฟฟิศอดีตผู้ทำสัญญาลำดับ13 แม็กนั่ม อีก1ผู้ทรยศองค์กร มอบพลังให้ตัวเอกและส่งตัวเอกกลับไปอดีตเพื่อช่วยชีวิตS พลังของMคือเปลี่ยนชุดเมดมาเป็นอาวุธและโล่ห์ได้ดั่งใจ ปัจจุบันพลังนี้อยู่กับตัวเอก

V - ผู้ทำสัญญาลำดับ9 เวียนเน็ตต้า เพื่อนของK ใจจริงแอบมีใให้ตัวเอก บางครั้งก็เป็นมิตร บางครั้งก็เป็นศัตรู แล้วแต่อารมณ์ มีเคียวสายฟ้า fulmine falce เป็นอาวุธ

C - ผู้ทำสัญญา คิวบ์ ไม่ทราบว่าอยู่ข้างใคร แต่ตอนนี้รวมปาร์ตี้กับตัวเอกเพื่อกำราบK คาดว่ามีความสามารถอมตะ(?)

V2 - ผู้หญิงหน้าตาเหมือนV อยู่ในห้องปรึกษาปัญหาชีวิตกับM

นิโกร - ชายกล้ามใหญ่ไว้ผมเดรดล็อคปริศนา พูดไทยคำอังกฤษคำ อยู่ในห้องปรึกษาปัญหาชีวิต

====ศัพท์เฉพาะ====

องค์กร - แหล่งรวมตัวของเหล่าสาวมากความสามารถ เป้าหมายไม่แน่ชัด อาจจะเป็นการข้ามเส้นแบ่งคำว่าน้องสาวไปเป็นคำว่าคนรัก....รึเปล่าก็ไม่รู้?

ผู้ทำสัญญา - คนที่ได้รับพลังพิเศษ แต่ละคนมีชื่อย่อเป็นอักษรภาษาอังกฤษ

ห้องปรึกษาปัญหาชีวิต - ห้องสำหรับขอคำปรึกษา เหมือนเวลเวทรูมในเกมเพอโซน่า

＝＝อ้างอิงกระทู้เก่า==

https://fanboi.ch/lounge/123/ <<ภาคแรก
https://fanboi.ch/lounge/175/ <<กระทู้นี้

https://fanboi.ch/lounge/218/　＜＜ภาคสปินออฟ

หมายเหตุ: ย่อเรื่องราวจากต้นฉบับไว้ทำให้ตอนจบรูทอื่นๆถูกข้ามไป หากอยากทราบเนื้อหาเต็มๆ ให้ไปอ่านกระทู้แรกเอง

>>136 >>137 >>138 นายแม่งขยันสัสอ่ะ

>>139 คิดว่าถ้ามีความเดิมตอนที่แล้ว โม่งใหม่ๆจะแต่งกันง่ายขึ้น แต่ท่าทางจะเหลว...OTL

ในฐานะโม่งเก่าที่แต่งตอนต้นๆ มา... กูยังงงเลยครัช กูเป็นคนแต่งที่จบรูทแรก (ด้วนเอ็นด์) แต่หลักจากนั้นไม่นานกูก็ตามอ่านไม่ทัน 555

กูก็พยายามจะแต่งอะนะ แต่มาตรฐานมันสูงขึ้นเรื่อยๆ
จากที่แต่งเล่นๆพอจะแทรกได้ กลายเป็นเขียนไปแล้วจะ KY สุดๆ...

>>142 มาตรฐานสูงยังไงวะ?ตั้งแต่กูอ่านมายังไม่เห็นใครโดนด่าว่าแต่ง KY เลยนี่
แต่งๆไปเหอะกูรออ่านนนน ตกลงพระเอกมันไม่มีชื่อเหรอวะแต่งมาตั้งนาน

กูสำนึกได้ด้วยตัวเอง ถ้าถามว่ามาตรฐานสูงยังไง มึงลองไปอ่านตอนแรกๆสิ

แต่กูว่าไม่มีใคร KY เท่าไอจิงเกอเบลแล้วละ ซึ่งแน่นอนว่ากูแต่งเองแหละ LOL

กูคนใส่ฉากแปลงร่างคนแรกก็ชักแต่งต่อไม่ค่อยถูกแล้วเหมือนกัน

กูสารภาพบาป กูเป็นคนตั้งกระทู้แรกเองแหละ และกูก็คือ>>136 >>137 >>138

ทีแรกกูตั้งกระทู้หาเรื่องเมาท์เอาฮาไปงั้น ไม่นึกเลยว่ามันจะเลยมาถึงจุดนี้ได้

>>147 กูดีใจที่มึงตั้งมันขึ้นมาจนมีคนริเริ่มเรื่องนี้ กูอยากแต่งนิยายมานานละ มีที่ให้กูได้ยำเล่นสักทีแต่งคนเดียวแล้วแม่งไม่มีรมแต่ง
แต่มีคนมาแต่งต่ออย่างงี้แม่งสนุก อยากรุ้ว่าแม่งจะแต่งยังไงต่อ ว่าแล้วโม่งคนไหนว่างก็มาแต่งต่อเหอะ
กูอยากอ่านแล้วเนี่ย

มาๆกูก็ว่างมาช่วยบอกข้อมูลเพิ่มเติมด้วยละกัน
K ผู้ทำสัญญาลำดับ 10
วันเสาร์ 16 กรกฏาคม 2011 ตอนสี่ทุ่ม = เวลา S ถูกรถชนตายในไทม์ไลน์แรก
ความจริงแล้วมันฝัน แล้วตื่นมาตอน 10.38 วันอาทิตย์
17 กรกฏา 2011 เวลา 21.30 = เวลาอีกไทม์ไลน์ที่พระเอกมันไปช่วยเอส
fulmine falce (เคียวสายฟ้า) ชื่ออาวุธของ V
น้องสาวของพระเอก ถูกแทนที่ด้วย K ส่วน S ถูกไล่ฆ่า เพราะ อยากข้ามจาก sister zone ไปเป็นคนรัก(ในบทบาทเพื่อนสมัยเด็ก)
แล้วก็น้องสาวของพระเอก(ที่ K แทนที่)ก็อยู่ในผู้ทำสัญญานั้นแหละ แต่ไม่รู้ว่าคนไหน ตรงนี้ V บอกตอนไป KY ช่วงพระเอกจะได้ S
และจุดสำคัญที่สุดคือตอนพระเอกใส่ชุดเมดไปห่ำหั่นกับ V แม่งไปงับหู V แล้ว S ก็มาห้าม(รูทโลลิถูกชะงัก)
ส่วน V ที่สลบก็ฟื้น พระเอกเจอกับนิโกร นิโกรบอกว่า มันอวยแมวดำ...

จากนั้นมันก็บอกเพิ่มว่า
โลกตอนนี้มีสองฝ่ายคือฝ่ายอวยแมวดำกับอวยคิริโนะ(ถูกกวาดล้างแล้ว) ซึ่ง S กับพระเอกอยู่ในฝ่ายคิริโนะที่รอดมาได้
แล้วพระเอกมันขัดขวางไอนิโกรตอนฆ่าคนทรยศคนสุดท้าย(M)แถมโลกยังย้อนเวลามาสร้างโลกคุ่ขนานนี้อีก
ทั้งๆที่ S ควรถูกฆ่าไปแล้วก่อนพลังจะตื่นขึ้นมา แต่กลับถูกขัดขวางด้วย M ที่ย้อนเวลากลับมาและให้พลังกับ S ในไทม์ไลน์นี้

ไอย่อหน้าบนมัน Rewrite เพราะ มันไม่สมเหตุสมผลที่กองกำลังน้องสาว(ที่ไล่ล่า S)อยุ่ฝ่ายแมวดำ
กลายเป็นว่านิโกรมันอยู่ฝั่งพระเอก(อวยแมวดำเช่นเดิม) ที่มันลวนลามผญ.บนรถไฟเพราะมันทดสอบพระเอก
ความจริงมันไม่สนญ.3Dแต่ผช.ก็อีกเรื่อง

ไอย่อหน้าบนทั้งสองถูกไม่เอาเพราะเดี๋ยวสับสน จึงถูกเริ่มเนื้อเรื่องใหม่เป็น
V ฟื้นมาพร้อมถูกเงื่อนกระดองเต่ามัด(โดยพระเอก) พอ K โผล่มา V จะให้ K มาช่วยแต่ K ดันหึง V เลยคิดฆ่าให้หมด
V จึงย้ายพรรคมาอยู่กับพระเอกแทน พระเอกแก้มัดให้ V จากนั้น V ก็หนีไป
พลังของM เป็นรองแค่ผู้ทำสัญญาลำดับที่ 1 กับ 7

กษัตริย์ดาวM77 พ่อแม่ Kกับพระเอก มีบุตรชาย1คน และบุตรสาวอีกสิบแปดคน ครอบครัวเต็มไปด้วยความสุข ทุกๆวันKและพี่น้องวิ่งเล่นในสวนของพระราชวังที่สวยงาม พระเอกในตอนนั้นใจดีและเสี่ยงชีวิตเพื่อความเอาแต่ใจของน้องสาวทุกคน และก็ตายเพื่อถ่วงเวลาให้น้องๆหนีไปตอนกบฏจะยึดครองอำนาจ น้องสาวทุกคนทำสัญญากับเทพไกอา(ดาวโลก)K บอกกับพระเอก
เทพไกอาเสนอให้น้องๆเกิดเป้นมนุษย์ในโลกและให้ความทรงจำและความรู้สึกทั้งหมดให้ พร้อมพลังพิเศษที่ชื่อ"พลังของผู้ทำสัญญา"แลกเปลี่ยนกับการต้องทำงานให้องกรค์ไกอา หากทำงานถึงระดับ C9 จะได้ตำแหน่งน้องสาวและคนรักกับพี่ชาย Kกล่าวไว้ทั้งหมด

ย่อหน้าบน K บอกว่าเป็นพล็อตนิยายของ V พร้อมบอกว่าจะฆ่า S ทิ้งซะ วะฮ่าๆๆๆๆ
K ยึดพลัง M จากพระเอกและฆ่า S จากนั้นพระเอกก็ไม่ยุ่งกับน้องสาวไปสองปีหลังจากรุ้ตอนจบคิริโนะชนะก็เผาทุกอย่างเกี่ยวกับคิริโนะทิ้งซะ

ส่วนที่เหลือภาคพลัสก็ตามที่เรปบนสรุปนั้นละ

>>149
มึงแม่งโคตรแฟนพันธุ์แท้เลยว่ะ ขนาดส่วนที่ถูกรีไรท์หรือตัดทิ้งมึงยังรวบรวมข้อมูลได้

กูไม่ย่อไอ้เรื่องพวกนั้นเพราะกูกลัวงงกัน... พวกที่ถูกรีไรท์กับปัดไปเป็นพล็อตนิยายทั้งหลาย ไม่งั้นแม่งจะยาวมาก

จริงๆจะมีตอนจบแยกของK ที่ตัดจู๋พระเอกแล้วกลายเป็นแวมไพร์ทั้งคู่ด้วยอีกอัน

>>150 เปล่าหรอก กูกลับไปอ่านมาอีกรอบ ส่วนตัดจู๋กูเห็นว่ามันไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องแล้วไม่น่าเอามาเล่นอะไรได้
ส่วนตรงแวมไพร์ความเห็นบนสรุปมาแล้วเลยไม่พูดถึง

>>123

"พี่ชาย"
"พี่ชายคะ"
"พี่ชายคะ เป็นอะไรไปทำไมถึงนิ่งไปล่ะ"

"อา.... พี่ขอโทษนะV"

"เรื่องนั้นไว้ก่อนเถอะ แต่ว่าสถานก่รณ์ตอนนี้......."

อืม.... สภาพที่นอนทับสาวน้อยร่างเปลื่อยเปล่า คงไม่ใช้สภาพที่ปล่อยให้ใครๆมาเห็นได้สินะ
"พี่จะลุกเดี๋ยวนี้ล่ะ"

"อย่านะ!!" Vร้องอย่างตระหนกกอดผมแน่น

"?"

"ถ้าลุกตอนนี้ก็เห็นฉันโป๊น่ะสิ!!"

"....แล้วให้ทำไง"

"ถอดเสื้อออกมาสิ เสื้อพี่ชายน่าจะตัวใหญ่่พอ"

หลังจากนั้นผมก็พยายามถอดเสื้อออกอย่างโดยมีเธอช่วย (โดยที่เธอคอยย้ำอยู่ตลอดว่า "ห้ามลืมตานะ") และใส่เธอพยายามใส่เสื้อโดยมีผมคร่อมทับตัวอยู่

"เอ้า ลุกออกไปได้แล้ว" เมื่อเราทั้งคู่ลุกขึ้น สภาพของVตอนนี้ คือ มีเครื่องแต่งกายเหลือเพียงสองชิ้น คือ ที่รัดผม กับ เสื้อตัวโคร่งของผมที่ชายเสื้อปิดลงมาแค่ครึ่งน่อง ส่วนผมก็เปลื่อยท่อนบนไปตามระเบียบ

"แล้วไงต่อล่ะเนี่ย"

"อย่างแรกก็ต้อง....."

"ต้อง.....?"

"หากางเกงในของั้นให้เจอไง! ชั้นไม่ไปต่อทั้งๆที่ใส่เสื้อแค่ตัวเดียวแน่ๆ"

ไม่หรอก เธอยังมีที่รัดผมอีกอันนะ
ผมลอบคิดในใจ ไม่กล้าพูดออกไป

น้อง V พัฒนาการเยอะมาก ตอนแรกออกห้าว ต่อมาพูดมาก พอเจอหื่นใส่นี่ซึนเดเระเลย
แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อนในที่สุดก็มีคนมาแต่งต่อ กูดีใจ

นักเขียนในนี้จินตนาการหื่นๆล้ำเลิศพอประมาณเลยว่ะ แฮกๆๆๆ ใครก็ได้วาดแฟนอาร์ทน้องVโป๊ให้หน่อย

>>153 มันเป็นงี้มาตั้งแต่กระทู้แรกแล้วล่ะ อันนี้ก็ต้องทำใจเพราะคนแต่งมันไม่ใช่คนเดียวกันตลอด
>>154 ขี้เกียจว่ะขอผ่าน รอโม่งอื่นแล้วกัน

>>154 ไม่ เสื้อเชิ้ตตัวเดียวแหล่มกว่า แฮ่กๆ

ใครแต่งต่อว่าไปหากางเกงในเจอกูงอนนะ

นาทีนี่ผมรออี C

>>153 ผมแค่พยายามให้เรื่องมันเดินต่อได้อย่างราบรื่นเองนะ T.T

>>152
"โอ้ว เศษผ้าชิ้นนี้มันอะไรกันนี่" ซื้ด "กลิ่น ห๊อม~ หอม"
"เอาคืนมานะยัยบ้า!!"

ภาพตอนนี้ คือ ยัย C ที่ถือกางเกงในชูขึ้สูง โดยที่ V พยายามเอื้อมให้ถึง

ช่างน่ารักน่าชังเสียเหลือเกิน

ยัย V ทำท่าจะกระโดดเพื่อคว้าของ ของตนคืน
"อ๊ะๆ ถ้ากระโดดล่ะก็ พี่ชายเห็นหมดนะ?"
"ล... แล้วจะให้ทำยังไงเล่า!"
"ชั้นอุตสาห์เอามาให้ ก็น่าจะได้ของตอบแทนบ้างนะฮะ"
"ก็แล้วมัน อุ.." V พูดยังไม่ทันขาดคำ C ก็ประกบปากเข้าแลกลิ้น V พยายามขัดขืน ทั้งผลัก ทั้งทุบอก แต่ก็ไม่อาจชนะแรงกาย และแรงสวาทของ C ได้ ตอนนี้ V ไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือของ C ไปแล้ว

เมื่อ C ถอนปากออก V ทำได้แต่ยืนนิ่ง หน้าแดงก่ำ ทำอะไรไม่ถูก โดยที่ C ค่อยสวมกางเกงในให้อย่างเบามือ

>>7 มึงไม่เคย หรือมึงทำไม่ได้อย่ามาเหมารวมว่าผู้ชายทุกคนซ่อมทอมไม่ได้ไอ้ควาย เปิดกะลาบ้างนะ

>>161 มึงมาจากอดีตรึเปล่าวะ...

ทอมโดนดุ้นแท้เข้าไปแม่งกลายเป็นผู้หญิงเลยนะมึง กูเห็นมาแล้ว

>>161 มันด่าความคิดที่จะไปปล้ำทอม ไม่ได้บอกว่าทำได้รึไม่ได้ อ่านให้เข้าใจหน่อยดิวะ
ตั้งแต่มีคนไปโพสต์ที่พันทิปแม่งมีแต่เกรียนอ่านหนังสือไม่แตกเข้ามาเยอะไปแล้วว่ะ

>>161 มึงอะหัดเปิดกะลาบ้าง มึงเคยทำได้ก็อย่าเหมารวมว่าทอมทุกคนมันจะชอบ
กูเคยฟันทอมมาแล้วหลายสิบคน กลับใจมาเป็นผู้หญิงจริง ๆ แค่ไม่ถึงสิบ
เพื่อนกูที่เป็นเกย์ไปลองเอาหญิง ก็ไม่เคยมีใครกลับใจเลย
คนที่มองโลกตื้น ๆ นึกว่ารสนิยมทางเพศเปลี่ยนกันได้ด้วยเซ็กส์แค่ครั้งเดียวอย่างมึงน่ะแหละหัดเปิดกะลาบ้างนะ
ไปหาบทความวิจัยเรื่องนี้มาอ่านก็ได้ เค้ามีทดลองมาแล้วเป็นร้อย ๆ พันๆ เคส

ตกลงนี่กระทู้นิยายภาคต่อไม่ใช่แงะ?

>>153 เฮ้ยๆกูไม่ได้ว่ามึง เอาจริงๆน้อง V แกดูซึนๆมาตั้งแต่ >>123 แล้ว
ซึ่งไอ >>123 กูแต่งเองแหละ เพราะ ทำให้เหมือนน้องหอยในแบบเก่าไม่ได้ ยากวะ
>>160 อา... กูไม่น่ารออี C เลย

>>1

>>165 มึงทำอะไรถึงได้ฟันทอมไปเป็นสิบวะ กุอยากรู้ว่ะ

>>169 มันนอนหลับฝันไป

กูคิดถึงน้องVจัง

กูอยากเอาหน้าซุกรักแร้น้องS

สาวใหนสวยกุก็อยากไซร้รักแร้เหมือนกัน

"หยุดเล่นได้แล้ว ทั้งคู่น่ะ" ผมดุไปทั้งๆที่อยากดูต่อแทบขาดใจ Vได้โอกาศจึงผลักตัวออกจากcทันที
"จะถึงทางออกแล้ว Kอยู่ข้างหน้านี่แหละ"
แววตาของCและVเปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมาทันที

ฟิ้ววววววววววววว โครมมมม

พวกผมตกมาที่สนามเด็กเล่นที่เดิม โดยผมไม่ลืมที่จะเลือกท่าที่จะได้ลวนลามVเต็มๆ ยิ่งไม่ได้ใส่กางเกงในด้วยแล้ว เห้ย ไม่ใช่สิ จริงจังๆ

"นี่มันอ่ะไรกัน" kหันมาพูดด้วยความงง ที่เท้าของเธอมีศพผู้ชายนอนอยู่คนนึง

.
.
.

ศพกูนี่หว่า

มีคนต่อแล้ว!?

แถมเปิดมาก็เดดเอนด์เลยสาด!!

เหยดดดด ติดตามๆ

>>176 รอดูคนแถ เอ้ย แต่งต่อ

ว๊าาาาาาาาายยยยยย มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆ (((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))

เย้ๆ

อย่าให้กูต้องแต่งต่อจากของตัวเองเลย

กูอยากช่วยนะ แต่ขี้เกียจไปไล่อ่านเนื้อหาก่อนหน้าเพื่อมาเขียนนี่ดิ

หยดน้ำอุ่นๆ ตกกระทบใบหน้าผมที่นอนแน่นิ่งไม่ไหวติง ถึงจะบอกว่าอุ่น แต่มันก็เป็นแค่จินตนาการของตัวผมที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้ว
ภาพของKที่ทรุดตัวลงแล้วโอบผมไว้ในอ้อมแขนนี่ก็เหมือนกัน

"พี่คะ ทำไมพี่ถึงทำแบบนี้กับหนูอีกแล้ว"
Kตัดพ้อทั้งน้ำตา ด้วยคำพูดที่ผมเหมือนจะเข้าใจแต่ก็ไม่เข้าใจ

Kค่อยๆเงยหน้าขึ้นจากร่างไร้วิญญาณของผมขึ้นมาสบตากับVที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตตัวเดียว

"จะโทษอะไรชั้นอีกล่ะ ชั้นไม่เกี่ยวนะ เจ้าพี่ลามกของเธอมันลงจอดผิดจากท่ามาตรฐานเลยโหม่งพื้นตายไปเองนะ ไม่เชื่อถามยัยทอมข้างชั้นเอาได้เลย"
Vที่มีCยืนคุมเชิงเป็นแบ็ค แก้ตัวน้ำขุ่นๆ จริงๆก็เป็นความผิดผมด้วยส่วนหนึ่งที่ไม่เกาะพวกเธอไว้ให้แน่นตอนถึงปากทาง ก็เลยเจอแรงเหวี่ยงซัดลงพื้นไปเต็มๆ

"ชั้นไม่มีอะไรจะพูดกับเธอแล้ว ยัยเตี้ย--"
"แต่ชั้นมี"
"ชั้นไม่มี"
"ชั้นมี"
"ไม่มี"
"มีสิ"
"ก็บอกว่าไม่มีไงเล่า!!!---อุ๊ก"
Kที่แผดเสียงถึงกับชะงักลงเพราะอะไรบางอย่างกระแทกเข้าที่หลังคอ
"ฮึฮึฮึ เธอคงลืมชั้นไปแล้วสินะ K"
เจ้าของเสียงคือสาวน้อยม.ต้นในชุดนักเรียนคอซอง มีผมหางม้าเป็นเครื่องหมายการค้า
"เปิดช่องว่างขนาดนี้ ไม่สมเป็นเธอเอาซะเลย"
สาวน้อยส่ายหัวอย่างระอา ก่อนจะชูสองนิ้วให้ตัวเองอีกคนที่อยู่ในชุดเกือบโป๊
เธอคือVอีกคนหนึ่งที่โดนคนเขียนลืมไปแล้วนั่นเอง !

น-น้อง V ^q^
http://imgur.com/PH3rQYZ

ภาพประกอบเรื่องนี้แม่ง advance ขึ้นเรื่อยๆ

น้องVสองคน.......กูจินตนาการไปถึง3Pแล้วว่ะ