บางทีสงสัยอะ นข เขาไม่สงสารตัวละครบ้างเหรอ กูนี่อินเกิน เวลามีคนช้ำรักทีไร โอ้ยยย สงสาร
Last posted
Total of 1000 posts
บางทีสงสัยอะ นข เขาไม่สงสารตัวละครบ้างเหรอ กูนี่อินเกิน เวลามีคนช้ำรักทีไร โอ้ยยย สงสาร
>>566 ลำนำรักเทพสวรรค์ภาค 1ฯ
.
.
.
.
.
ก็คู่พระเอกกับนางเอกนั่นแหละ ที่เป็นชู้กัน แต่ลืมอีกชื่อของนังเอกไปแล้ว จำได้แต่ที่เรียกว่าเทพธิดาปา (สั้นดี)
เพราะนางเอกแต่งงานแล้ว พระเอกก็ NTR เมียคนอื่น โดยเอาคำว่ารักมาบังหน้าว่าเป้นการกระทำที่ไม่ผิด
ตอนแรกสงสารนะ รักกันแล้วต้องแคล้วคลาด (แต่ก็ถงหัวสไตล์ คือ คลาดกันไปคลาดกันมาอย่างไม่น่าจะคลาด ยัดเยียดให้คลาดกัน แบบเฉียดกันอีกนิดเดียว ในความเป็นจริงก็ควรจะเจอกัน หรือเป็นทางเดินคู่ขนานที่มีโน่นมีนี่มีป่าบัง มีคนบัง ฯลฯ แค่เลือกอีกทางหรือเบี่ยงกันอีกนิดก็จะเจอกันแล้ว หรือได้ยินแต่เสียงไม่เห็นตัวพอรีบตามไปดูก็หาไม่เจอซะแล้ว รอไปอีกหลายเดือนหลายปีกว่าจะเจอกันอีก เป็นต้น)
เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเล่นชู้ที่กูไม่ชอบ (spoil ยาว อย่าอ่าน ถ้าอยากลุ้นเอง กูบ่นเยอะ)
.
.
.
.
.
ตอนแรกนังเอกยอมแต่งงานทางการเมืองเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเผ่า หะแรกกูก็นึกนับถือว่ามันยอมตัดใจจากคนรักเก่าแต่โดยดี เสียสะความสุขส่วนตัว ฯลฯ ที่ไหนได้ คืนเข้าหอแม่งเตรียมตัวไว้แล้ว ขู่สามีที่แต่งงานอย่างถูกต้องว่าห้ามนอนกับมันนะ มันจะยื่นเงื่อนไขให้แต่งงานกันในนามอย่างนั้นอย่างนี้ป้นการแลกเปลี่ยน แล้วสามีต้องยอมรับตามที่มันต้องการด้วยนะ บลา ๆ ๆ แล้วพอถึงเวลาที่มันต้องการจะไปสามีต้องยอมหย่ากับมันแต่โดยดีนะจ้ะ ฯลฯ
ฝ่ายพระเอกก็ใช่ย่อย ตอนรู้ว่านังเอกจะแต่งงานก็ตามไปก่อกวนพิธีแต่งงานจะชิงตัวเจ้าสาวต่อหน้าแขกเหรื่อ แต่เพราะตอนนั้นนังเอกปฏิเสธเด็ดขาด ทำให้กูเผลอนึกนับถือและเห็นใจนางเอกไปพักนึง ...(ก่อนจะถึงฉากเข้าหอที่นังเอกเตรียมตัวไว้แล้วว่าจะไม่ยอมเข้าหออย่างที่ว่านั่นแหละ กูถึงรู้ว่ามันปากว่าตาขยิบ) ในขณะที่รำคาญที่พระเอกทำตัวเป็นเด็กเอาแต่ใจไม่สนเหตุผล
หลังแต่งงานพระเอกกับนางเอกก็ยังแอบนัดพบกันอยู่เรื่อย ๆ พอมีอะไรกันจนท้อง นางเอกก็ขอให้สามีแต่งที่ไม่ได้แอ้มนางรับลูกชู้ในท้องเป็นลูกตัว พอคลอดแล้วสามีแต่งผู้ยอมสวมหมวกเขียวจัดงานฉลองลูก (ชู้) คนแรกทั้งเผ่าอย่างยิ่งใหญ่ทีเดียว เพื่อรับรองให้คนเห็นว่าให้ความสำคัญกับู (ชู้) คนนี้มาก
เออชัก spoil เยอะไปล่ะ เพราะกูเซ็งกับคู่นี้จนอดบ่นยาวไม่ได้ ข้าม ๆ ไปเลยละกัน ตอนหลังมีเรื่องทำสงครามระหว่างเผ่าเข้ามาเกี่ยว พระเอกกับนางเอกก็ยังแอบพบปะกันจนในที่สุดถึงกับพบกันอย่างเปิดเผย นางเอกก็อ้างว่าตัวเองทำหน้าที่ดีที่สุดแล้วต่อทุกฝ่าย ไม่ได้ทำผิดต่อใครเลย (เออ...แล้วที่เรียกร้องให้ผัวแต่งรับลูกชู้ไว้ตบตาประชาชี แถมทำให้ความลับในการทำสงครามระหว่างเผ่ารั่วไหลจนคนตายทั้งสองฝั่งอย่างเปล่าประโยชน์ตั้งมากมายหลายครั้งนี่มันอัลไล) ยกเว้นที่นางทำผิดต่อพระเอก....ตรงนี้กูชักลืม ๆ แล้วว่านางคิดว่าทำผิดยังไง แต่น่าจะหมายความว่า นางทำผิดที่ไม่สามารถทำตามที่พระเอกต้องการได้กระมัง (ขนาดประเคนให้ทั้งตัวทั้งลูกทั้งความลับการสงคราม ชีวิตของคนในเผ่า ทั้งเกียรติของสามีแต่งกับเกียรติของเผ่าตัวเองนี่ยังบอกว่าทำผิดต่อพระเอกอีกเหรอ)
.
.
.
.
.
>>578 เมิงก็เกินไป นางเอกโคตรซวยนะเรื่องนี้ สถานการณบังคับหลายอย่าง คนที่นางเอกแต่งด้วยก็ไม่ใช่ว่าดีต่อนางอะไร ทำร้ายนางหักหลังนางก็มีทั้งๆที่นางช่วยไว้แท้ๆ ถ้าเลือกได้นางเอกคงเลือกแต่งงานกับพระเอกสบายๆ แต่นี่ด้วยข้อจำกัดของญาติโกโหติกาไง
แต่กูเห็นด้วยเรื่องคลาดไปคลาดมา รำคาญมากเหมือนกัน
>>581 >>581 สามีนางเอกไม่ใช่คนดีมาก แต่ก็ไม่ใช่คนเลว มันเป็นคนธรรมดา สีเทาที่ทำในสิ่งที่ต้องทำ ในฐานะผู้ปกครอง ในฐานะคนที่มีความรับผิดชอบ ก่อนที่จะคิดถึงเรื่องของตัวเอง แ้วถึงยังไงสามีนางก็เป็นสามีที่ถูกต้อง ไม่ใช่ว่าหักหาญฉุดคร่าหรือใช้กลอุบายสกปรกแย่งชิงนางเอกมาเสียหน่อย การที่สามีนางยอมรับเป็นพ่อให้ลูกชู้ช่วยปิดบังทั้ง ๆ ที่รู้ว่าพ่อเด็กเป็นศัตรูนี่ ในฐานะสามีที่ถูกต้องคนนึงกูว่าใจกว้างฝุด ๆ ทั้งนี้ไม่เกี่ยวกับว่าเป็นคนดีหรือคนเลวนะ (แต่ถ้ามันเลวมาก ๆ จริง ๆ มันคงใช้กำลังให้นางเอกเป็นของตัวเองไปแล้วล่ะ หรือเปิดเผยเรื่องคบชู้ของนางเอกให้รู้กันเป็นสาธารณะก็ได้)
ส่วนที่ว่าเพราะผัวหรือเมียที่แต่งงานด้วยเป็นคนเลว อีกฝ่ายถึงมีสิทธิคบชู้ หรือชู้รักถึงมีสิทธิแย่งผัวแย่งเมียคนอื่นเขานี่ กูว่าเป็นข้ออ้างในการนอกใจ/แย่งผัวแย่งเมียคนอื่นว่ะ
>>578 ขอนำเหน่อ คห. ส่วนตัว เรื่องนี้มันแล้วแต่ว่า มุมใคร ใครเขียนว่ะ ถ้าเป็นนางร้าย จะถูกคนด่าแน่นอนที่ทำงี้ แต่พอเป็นนางเอก ก็จะได้ผลงี้แหละ มีทั้งคนชอบไม่ชอบ แต่กูมันโม่งโลกสวยมั่ง คิดว่ามันผิดศีลธรรมไม่ค่อยโอเช่นกัน คือกูอ่านนิยายนอ.ไม่ซิงได้ ตัวเอกไปนอนกะใครก็ได้แค่อย่ามั่วไม่เลือกหรือนอนกับคนที่เขามีเจ้าของแล้ว อย่างนิยายฝ.อะ โอเค หรือของญปบางเรื่อง แบบนั้นได้ กูรับได้ หรือจะกรณีกะจะเลิฟ อันนั้นพอฟังได้บ้าง (ขอยาดเทียบเช่นกัล)
>>584 มึง มึ๊งงง กูขอแก้ตัวแทนเขาหน่อยเถอะ ฮีก็มีข้อดีของฮี
.
.
.
.
.
.
สามีนางเอกเอกรักนางมากนะ แล้วก็รักเด็กคนนั้นมากด้วย ต่อให้รู้ว่าเป็นลูกของพระเอกก็ตาม ตอนแรกอาจจะทำเพราะรู้สึกผิดต่อนางเอก แต่พออ่านภาคสองก็รู้เลย ว่าฮีเป็นคนจริง ต่อให้พระเอกนางเอกไม่อยู่แล้ว ก็ยังรักลูกคนนี้มากอยู่ดี ทั้งอวยยศทั้งต่ำแหน่ง ยกให้ทุกอย่าง เกินกว่าคำว่าชดเชยไปไกลโขเเล้วนะ มึงต้องเป็นผู้ชายใจกว้างมาแค่ไหน ถึงรักลูกของคนอื่นได้มากขนาดนี้ ถึงจะเป็นลูกผญที่รัก แต่ก็เป็นลูกศัตรูหัวใจ ศัตรูการเมืองด้วย
.
.
.
.
.
อ่านลำนำละนึกถึงคำตู่(นันทิ) ถูกใจกับถูกต้องมันไม่เหมือนกัน สิ่งที่ถูกต้อง ก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกใจ เออ เอามาใช้ได้นะ
เห็นคอมเม้นบอกงานโม่เหยียน
เริ่มต้นอาทิตย์ ท่านหญิงมีหนังสือใหม่
มาอวดโฉมให้สหายได้ยลกันค่ะ
.
กับ “บัญชาปราบโฉมงาม” และ “โฉมงามสองหน้า”
จากชุดข่าวลือในยุทธภพ
.
ชาติกำเนิดที่ไม่ธรรมดาซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลัง
เธอและเขาไม่สามารถเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง
ทว่า ท้ายที่สุดความจริงก็เปิดเผยให้อีกฝ่ายได้ล่วงรู้
นางจะทำอย่างไรต่อไป เธอกับเขาคงอยู่ร่วมกันไม่ได้กระมัง
.
ท่านหญิงมาเกริ่นเป็นน้ำจิ้มเล็กๆ น้อยๆ
รับรองว่าสหายทุกท่านจะได้พบกับความน่ารัก ความเอาใจใส่
ของพระเอก นางเอก อย่างแน่นอน
.
เตรียมตัวฟินกันได้เลยน้า☺️
>>583 คือตั้งแต่ก่อนแต่ง ระหว่างแต่ง และหลังแต่ง อิคนที่นางเอกแต่งงานด้วย กรูไม่ขอเรียกว่าพระรองนะเพราะมันไม่ได้รักนางเอกไง หรืออาจจะชอบ แต่มันรักตัวเอง รักประเทศมากกว่า และเลือกอำนาจมากกว่านางเอกเสมอ ภาค 2 มันยังบอกเลยว่ามันติดค้างนางเอกกับพี่ชาย ก็แล้วแต่พวกเมิง แต่สำหรับกรุ นางเอกไม่ได้ทำอะไรที่เรียกว่าติดค้างต่อสามีซักนิด
ยังไงก็มีชู้ ลองเป็นตัวร้ายดิ ด่าจมธรณี
ถงหัวนี่กูชอบลำนำทะเลทรายเรื่องเดียว น่าจะดราม่ากำลังพอดี ๆ ไม่ดูยัดเยียดมากเกินไปที่สุดในบรรดาทุกเรื่องของถงหัวแล้ว การเลือกของพระเอก-นางเอกดูมีเหตุผลพอรับได้ พอนางเอกเลือกแล้วเลือกเลยไม่โลเลดีด้วย พอประทับใจกับเรื่องนี้ที่อ่านเป็นเรื่องแรก เลยหลวมตัวไปหาเรื่องอื่น ๆ มาอ่าน ปรากฏว่า......จะปู้ปู้ฯ ลำนำรักเทพฯ หรือบทเพลงกลางเมฆา ต่างก็จงใจยัดเยียดให้ปวดตับ แบบที่คนอื่นว่ากันแหละ มันเกินพอดีจนรู้สึกว่าไม่สมจริง แถมแนวทางการดำเนินเรื่องจะคล้าย ๆ กันจนทำให้กลายเป็นเดา plot ได้ว่าเรื่องจะจบยังไงด้วย
.
.
.
.
.
จะคู่หลักหรือคู่รองก็พังพินาศเละเทะทุกเรื่อง
ตัวละครไม่ว่าตัวเอก ตัวรอง ตัวประกอบจะเลือกหนทางแย่ที่สุด จะไม่สนใจหนทางที่ทำให้ตัวเองมีความสุข
(ยิ่งบทเพลงกลางเมฆารุ่นลูกเรื่องนี้เห็นชัดเลยว่ายัดเยียดมาก แล้วยังใช้มุกคลาดกัน มุกเข้าใจผิด บังเอิญนั่นบังเอิญนี่ ปิดบังนั่นนี่ บังคับให้ตัวละครไม่สนใจเส้นทางอื่นที่ดีกว่าแต่เลือกทางที่แย่ที่สุดเยอะมาก แถมลำไยนังเอกมากด้วย เรียกว่าทุกอย่างที่เป็นถงหัวสไตล์มารวมในเรื่องเมฆานี่เกือบหมด)
.
.
.
.
.
กูรับเรื่องจบแบบปวดตับได้ ถ้ามีเหตุมีผลน่าเชื่อพอและไม่ซ้ำ plot เดิม ๆ
แต่ตอนนี้เข็ดเรื่องของถงหัวแล้ว กลัววน ๆ เจอมุกเดิม ๆ อีก
>>592 คืองี้นะเมิง นางเอกมันไม่ได้อยากแต่งงาน มันไม่ได้รักสามีนะเมิง แล้วมันก็บอกสามีมันแต่แรกแล้ว สามีมันก็ไม่ได้รักมันนะเมิง แถมยังเป็นต้นเหตุให้พี่ชายนางเอกตายด้วยนะเมิง นางเอกมันรักพระเอก อย่างแต่งงานกับพระเอกแต่โดนบีบบังคับจากทางบ้านไงเมิง ถ้าเมิงสรุปทั้งหมดนี้ด้วยประโยคว่า นางเอกคบชู้ทำให้เมิงไม่พอใจก็ช่วยไม่ได้นะ นางเอกมีอะไรไม่ดี+พลาดหลายอย่าง แต่ที่แน่ๆคือรักเดียวใจเดียว และเป็นคนเห็นใจคนอื่น เคยช่วยชีวิตคนที่เป็นสามีแต่กลับถูกหักหลังนะเมิง
พวกมึงงานจิ่วลู่เฟนเซียงที่จะออกกับยามเช้า ไปอ่านตัวอย่างใน ดด. ฮาดีอะ
เห็นด้วยว่างานถงหัว ปู้ปู้กับทะเลทรายกำลังดี
ที่เหลือยัดเยียดเกิน
แต่กูชมตรงดราม่าการเมืองของถงหัวมันเข้มข้นมาก อ่านแล้วกูอิน เครียดตาม
เวลาตลค.เผชิญสถานการณ์ หรือแก้ปัญหา
(นิยายรักจีนหลายเรื่องมีดราม่าการเมือง
แต่บรรยายให้ตลคแก้ปัญหาไปแบบลวกๆ
จนกูรู้สึกว่าปัญหาใหญ่ในเรื่องไม่เห็นร้ายแรง)
ตลค.เทาเกือบหมด มีตัวร้าย พระรอง นางร้าย ผู้ 2 ผู้ 3 ดีร้ายคนละแบบ
แล้วมันเก็บดีเทลพวกตัวประกอบสำคัญครบ
ทำให้คนอ่านรู้ความเป็นไป อารมณ์ สถานการณ์ของตปก.แบบพอดี
บางเรื่องที่ตลค.เยอะ พอนักเขียนใช้ตัวประกอบเสร็จ
ทั้งที่มีบทบาทมาก พอหมดฉากสำคัญเสร็จก็หายไปเลย
กูสอยลำนำเทพสวรรค์มาตอนมันลด50%และยังดองอยู่ มาเจอโม่งบนๆนี่กูไม่กล้าอ่านเลยว่ะ ตอนนั้นอะไรดลใจให้กูซื้อมาวะทั้งที่กูไม่ชอบเรือหลายลำ แต่เรื่องชู้นี่เพิ่งมารู้จากพวกมึงนี่แหละ ถ้ารู้ก่อนคงไม่ซื้อ
ลำนำรักเทพสวรรค์ ทุกตัวละครมีเหตุผลของการกระทำทั้งหมด อ่านครบสองภาคมึงจะเข้าใจทุกอย่าง เคลียร์จบทุกประเด็น ไม่มีใครดีหรือเลวจนสุดทาง ทุกตัวละครเทาๆหมด เรื่องชู้นู่นนี่นั่น มันไม่ใช่อย่างที่สปอยในทางไม่ดีเลย แนะนำให้อ่านว่ะ สยามลด 50% บ่อยมาก แต่กูซื้อราคาเต็ม 555
>>601 ไม่ชอบเรื่องนี้เหมือนกันโดยเฉพาะตอนจบภาคเเรกห่วยมาก มีชีวิตอยู่เเบบนี้ไปทำไม ตลอดเรื่องดราม่าตลอด ตอนนั้นไม่มีคนมาสปอย อ่านเเค่เรื่องย่อนึกว่าออกเเนวรักหวานซึ้ง เป็นเล่มเเรกๆเลยที่ซื้อมาพยายามอีานจนจบเยากขายทิ้งมากๆ อ่านจบไม่ชอบตัวละครสักตัวไม่อยากลุ้นหรือเชียร์ใครเลยเป็นเรื่องเเรก ถัามารู้สปอยจากโม่งก่อนไม่มีทางซื้อเเน่นอนเราไม่ชอบจบเเบบ be แถมอยู่ไม่สู้ตายเเบบนี้
ขอบ่นเซียนหอมหน่อย
.
.
.
.
.
แม่งเอ๊ย!!!! พี่จู้จือกูล่ะอีดอก!!!!! กุอ่านมาจนจบเล่มเจ็ดเพื่อพี่จู้จือ!!!! อุตส่าห์พูดอย่างดิบดีว่าจะต้องเจอกันอีก จะต้องปกป้องน้องสาว ดันไม่มีบท!!! อีเหี๊ยยยยยยยย
โกรธมาก พี่จู้จือของกู เหมือนคนเขียนลืมตัวละครนี้ไปแล้วมานึกได้ตอนเขียนใกล้จบอะอิเวงงงงงง
กูอยากกรีดร้อง เรื่องนี้กูอุตส่าห์คิดว่าดีกว่าหมอหญิงมากแล้วนะ แต่พี่จู้จือของกูอะะะะะ!!!!!
กูโกดดดดดดดดดดดดดด
>>598 ไหน ๆ ซื้อมาแล้วก็อ่านไปเถอะ ความเห้นก็แตกเป็นหลายทางแล้วแต่มุมมองของคนอ่าน
.
.
.
.
.
เรื่องชู้บางคนก็ไม่ชอบ แต่บางคนมองว่าพระเอกกับนางเอกน่าเห็นใจ มีเหตุผล
มันก็แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนล่ะนะ ถ้ามึงอ่านแล้วเห็นใจนางเอกกับพระเอก หรือ มองว่าสามีนางเอกเลวสมควรโดนสวมเขาอยู่แล้ว มึงอาจจะมองข้ามเรื่องมีชู้ของพระเอก - นางเอก ไปอินกับความรักที่ต้องพลัดพรากแทนก็ได้
แต่ไม่ว่ามึงจะเห็นว่าเรื่องเล่นชู้ผิดหรือไม่ ยังไงคู่พระเอก - นางเอกก็จบ
.
.
.
.
.
BE
.
.
.
.
.
ไม่รู้นะ คนที่ยังไม่อ่านกูไม่รู้สึกไร คนที่อ่านแล้วมองแค่ว่านางเอกสวมเขามีชู้นี่กูเพลีย แบบมึงจะต้องความคิดคับแคบ ขาดความเห็นอกเห็นใจคนอื่นซักแค่ไหนวะ ไม่สงสารชะตากรรมของนางเอกกับพระเอกยังไม่เท่าไหร่ ยังไปด่าว่าซ้ำเติมอีก เอ้อ เอากะเค้าสิ
>>609 มันด่าความคิดของคนอ่าน จะไปด่านิยายทำใม
กูอ่านแล้วก็คิดคล้ายๆ >>608 ละว่ามองโลกแคบมาก แต่โอเคว่าคนเรามองต่างกันได้ ถ้าอ่านตกหรือไม่เข้าใจแล้วพาลก็อีกเรื่อง
ส่วนตัดสินคนจากการด่าชมนิยาย ที่ผ่านมาก็ทำกันตลอดไม่ใช่เหรอ แค่ไปอยู่ที่ตำหนักเผือกแทน จริงอยู่ว่าตามหลักไม่มีสิทธิตัดสิน แต่จะมากินน้ำส้มตอนนี้ก็ไม่ใช่มั้ง
>>608 สงสารในชะตากรรมว่ะ แต่ "ชะตากรรมที่น่าสงสารไม่ใช่ข้ออ้างในการทำผิด" สงสารก็ส่วนสงสาร ผิดก็บอกว่าผิด กลายเป็นซ้ำเติมได้ไงวะ
ไอ้เรื่องด่าว่าซ้ำเติมนี่กูไม่เห็นด้วยที่มึงไปหาว่าคนอื่นเขาซ้ำเติมนะ แสดงความคิดเห็น ว่าทำไมไม่ชอบเรื่องนี้ จุดนี้ ตัวละครนี้ ซึ่งที่เล่ามา ตลค. ก็ทำจริง กลายเป็นไปด่าซ้ำเติมตัวละครได้ไงวะ งี้เวลาบอกเหตุผลว่าทำไมไม่ชอบตัวละครไหนเพราะอะไร ทั้งที่ ตลค. ทำแบบที่ว่ามาจริง แค่เพราะมึงโมโหที่คนอื่นเขาไม่เห็นด้วยไม่เห็นใจ ตลค. แบบมึง กลายเป็นซ้ำเติมไปเลยเหรอ ใจแคบ กับ โลกแคบน่ะมันมึง >>608 กับ >>610 ต่างหาก ไม่รับมุมมองของคนอื่นแล้วหาว่าเขาใจแคบโลกแคบแบบนี้เนี่ย
กูอ่านงานถงหัวทุกเรื่องที่มีแปลไทย ยกเว้นเรื่องล่าสุดที่ออกกับเมืองยิ้ม ซื้อมาละแต่ยังไม่ได้อ่าน กูเบื่อถงหัวที่ชอบยัดเยียดดราม่า โดยเฉพาะบทเพลงกลางเมฆา ยัดซะจนกูอ่านเกือบไม่จบ ลำไยดราม่าเกิน แต่กูชอบพี่ชายนางเอกมากกกกกกกกกก จนได้แต่หวังว่าจะมีค่ายไหนซื้อมาให้อ่าน
ที่กูชอบที่สุดก็ลำนำเทพภาค1 กูว่ากูชอบความดราม่าของเรื่องนี้ เขียนให้กูอินที่สุดแล้ว ปู้ปู้กูอ่านแล้วไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่อินยังไงก็ไม่รู้ แต่ตอนดูซีรีย์คือน้ำตาพรากเลย ส่วนลำนำทะเลทราย กูก็ชอบนะ แม้จะดูงง แต่ก็ชอบ ถือว่าเป็นเรื่องที่แฮปปี้มาก
กูว่าเรือถงหัวเดาทางไม่ยาก อ่านปุ๊บก็รู้ได้อะว่าถงหัวจะเลือกใครเข้าวิน กูไม่เคยลงเรือถงหัวผิดซะเรื่องเลย หรือเป็นเพราะกูถูกจริตผู้ที่ถงหัวเลือกก็ไม่รู้นะ
>>610 ถ้าอยากจะด่า นินทาคนอ่านก็เชิญไปคฤหาสน์ ไปตำหนักเผือกให้ถูกที่ อย่ามาทำให้ตำหนักจีนแปดเปื้อนเลยเหอะ ที่นี่เค้าไว้ถกนิยาย หรือนักเขียนนิดๆหน่อยๆ แต่ถ้าอยากสร้างประเด็นเรื่อง "ความคิดอันคับแคบของคนอ่าน" โน่นนน ไปเลยคฤหาสน์
กูมารอตำหนักเดียวดาย
พับดราม่าละก็ไปให้ถูกตน.โลดดด
ไม่เห็นด้วยเรื่องชู้ แม่งกลายเป็นใจคับแคบ ซ้ำเติมอีก
กูเข้าใจนะว่ามันโดนการเมือง ครอบครัวบีบคั้น
ตอนอ่านภาค 1 กูก็สงสารมันหลายอย่าง พ่อพี่เลวหมด
แต่คนละเรื่องกับการกระทำ ลองกลับกันถ้านางเอกเป็นฝ่ายถูกสามีเล่นชู้บ้าง
เพราะสามีแต่งแบบจำใจ คนด่าสามีนางเอกแล้วอะ
คือแต่งเพราะได้ผลประโยชน์กันสองฝ่าย
อย่างน้อยก็ต้องให้เกียรติกันป่ะ
ถ้ามึงจะเห็นใจ เข้าใจตลค. ก็ไม่มีใครว่าอะไรมึง
มันเป็นสิทธิ์มึง แต่มึงกำลังด่าคนอื่น
แค่เพราะเค้าไม่เห็นใจตลค แบบมึง ถถถถถถ
ไม่ยอมรับคห.คนอื่นแบบนี้ ใจกว้างเหรอวะ
จริงๆ มึงจะแสดงความคิดเห็นว่า
มึงเข้าใจตลค. อิน เชียร์ พอ. นอ.เพราะอะไร จะไม่มีว่ามึงเลย
แต่มึงไปด่าคนอื่นเองก่อนนะ
เรื่องลำนำรักเทพฯภาค 1
.
.
.
.
.
กูคลับคล้ายคลับคลาว่าตอนที่นางเอกแต่งงานมันยังไม่รู้เรื่องว่าผัวนางทำอะไรไม่ดีลับหลัง หรือหักหลังทำร้ายนางนี่หว่า แต่นางก็เล่นแง่หลอกแต่งงานก่อนแล้วค่อยบอกให้เป็นการแต่งงานกันในนามทีหลัง แล้วก็ยังลักลอบไปคบกับชื่อโหยวอยู่ดี(เห็นข้างบนมีโม่งบอกประมาณว่า สรุปคือจะให้พระเอกเป็นชู้ แต่กูจำตรงนี้ไม่ได้ด้วยแฮะ) ส่วนชือโหยวนี่ก็ไม่เคยสนกฎเกณฑ์อะไรกับใครเขา ทำตามใจตัวเองตลอด
แต่กูอาจจำผิดไปก็ได้เช่าอ่านมานานแล้วไม่มีเล่มอยู่ในมือให้เช็ค
เรื่องชู้นี่ กูว่ามันไม่ใช่ประเด็นใหญ่อะไรหรอก พอดีเป็นประเด็นที่โม่งกำลังหยิบมาถกกันน่ะ ส่วนตัวกูกูก็ออกจะตะขิดตะขวงใจอยู่ถ้าคู่พอ.นอ.ของกูเป็นชู้กัน มันรู้สึกว่าจะเชียร์ก็เหมือนส่งเสริมความรักที่ไม่ถูกต้อง อารมณ์จะอินกับความรักมันเลยไปไม่สุด กูเลยไม่ค่อยชอบเรื่องที่มีประเด็นเป็นชู้ ถึงจะมีเหตุผลว่าน่าสงสารก็เถอะ
.
.
.
.
.
แต่บทเพลงกลางเมฆานี่ทำเอากูขยาดที่จะอ่านภาคต่อเรื่องพี่ชายไปเลย เหตุผลก็แบบที่คนอื่นว่าแหละ
ก็เหมือนเหตุการณ์ในเรื่องนั่นแหละ พระเอกนางเอกถูกมองว่าผิด มองว่าชู้ มองว่าผิดศีลธรรม แต่เจ้าตัวทั้งสองคนและพระรองรู้ดีที่สุดว่าอะไรเป็นอะไร อธิบายไปก็ไม่มีใครรับฟัง
เถียงกันพอหอมปากหอมคอแล้ว กูว่าหลายคนมีวิจารณญาณในการอ่านกันพอสมควร ใครรับได้กับพฤติกรรมแค่ไหนก็เป็นเรื่อองปัจเจกกัน สำหรับโม่งหใ่ที่อยากรู้เรื่องกูว่าพวกมึงก็ได้ข้อมูลกันไปละ ปิดประเด็นๆๆ
คุยนิยายกันเตอะ กูมารอวังเดียวดายปวดตับ 55555
Ky กูขำน้ำส้ม (คั้น) = น้ำนางเอก (หนังไทย) ว่ะ ไม่เจอสำนวนนี้มาหลายปีดีดักตั้งแต่นิยายรุ่นพจมานโน่นแล้ว (บอกอายุมาก)
เห็นตอนแรกก็งงนึกว่าไหน้ำส้มสายชู = หึง แบบสำนวนจีน (พวกเสิ่นเจิ้นก็ชอบเอาสำนวนนี้ไปใส่ให้ดูเป็นแนวนิยายจีนเพราะเล่นง่ายจำง่ายกว่าสำนวนอื่น) นอยายไทย หนัง ละครไทยสมัยหลัง ๆ ไม่มีน้ำนางเอกแล้ว ต่อให้ไม่ใช่ตำหนักจีนกูว่าเด็กรุ่นใหม่หลายคนก็คงนึกไม่ออกว่านางเอกไทยต้องดื่มน้ำส้ม (ใส่ยานอนหลับอีกตะหาก)
กูรอสปอยล์ (หรือรีวิว) ของวังเดียวดายกับเรื่องใหม่ของถงหัวอยู่นะจ๊ะ ทำไมจำชื่อไม่ได้สักทีก็ไม่รู้ 555 หวังว่าจะไม่ยัดเยียดดราม่าอีกนะ
>>626 อ้อ
งั้น >>624 มึงไปคุยตามนี้นะ เลือกหัวข้อเอาเลย
นิยายไทย https://fanboi.ch/literature/6152/recent/#bottom
นิยายเซินเจิ้น https://fanboi.ch/literature/6699/recent/#bottom
หนังไทย https://fanboi.ch/movie/6057/recent/#bottom
ละครไทย https://fanboi.ch/movie/2423/recent/#bottom
โม่ง กูอ่านจบแล้วความทรงจำที่โปรยปรายในห้วงดารา เล่ม 1 (ปล ชื่อยาวมาก) จบตี 1 ค่ะ เล่มค่อนข้างบางอ่านไม่นานเท่าไหร่ กูจะรีวิวแบบไม่สปอยดก่อนนะ.
ฉากหลังเป็นยุคอนาคต เกี่ยวกับสงครามระหว่างดวงดาวที่นางเอกซึ่งสูญเสียความทรงจำทั้งหมดเข้ามามีส่วนสำคัญ กลิ่นอายดราม่ามาแต่เล่มนี้ยังไม่มีไรมาก อ่านแล้วชอบความคิดของนางเอก คาร์นางเอกเข้มแข็งดีงามมาก เป็นจุดเด่นเลยเรื่องนี้ จิตใจดีมีความเห็นใจคนอื่น ฉลาด กูยังหาข้อเสียนางไม่ได้นะ ส่วนผู้เรื่องนี้มีหลายผู้ เท่าที่เห็นเด่นๆ 3 คน คาร์ชัดเจนทั้งหมด ต้องมีสักคนที่ถูกไทปเมิง 555 กูยังไม่เรียกว่าเรือนะยังไม่ออกจากท่าเท่าไหร่ สำนวนก็พอไหวอ่านแล้วไม่ขัด ออกจะเรียบๆเหมือนจีนปัจจุบัน ไม่เน้นบรรยายมาก สรุปเล่มนี้ออกแนวผจญภัยไปกับนางเอก ก็สนุกดี กูให้ 8/10 เพราะกูชอบแนวนี้
อันนี้เฉพาะโม่งที่อ่านแล้วหรืออยากรู้สปอยด์
.
.
.
.
กูชอบเขียนสวี่นะแต่กูว่าออกตัวแรงตอนแรกแบบนี้แม่งไม่ใช่พระเอกแน่นอน อาจจะตายภายใน 2 เล่มแรกรึเปล่า กูเผื่อใจสุดๆ เฉินซากูให้ความรู้สึกเหมือนน้องชายมากกว่า ตลกดี แต่กูว่าโอกาสเป็นพระเอกค่อนข้างสูง ดูจากการปูบท อ่านแล้วกลัวระแวงไปหมดว่าเจ๊ถงจะฆ่าใครเมื่อไหร่ 555 ขำตัวเอง แต่กูชอบแนวคิดในเรื่องนะ แปลกใหม่ดี สุดท้ายก็อยากให้ออกไวๆ น่าจะออกทีเดียวเลย เซ็ง ตอนแรกกูคิดว่านางเอกเดินทางมาจากปัจจุบัน แต่ไม่น่าใช่เพราะนางอายุยืนเหมือนคนในอนาคต ไม่รู้ตอนจบจะเฉลยที่มานางเอกป่าวด้วยซ้ำ
.
.
.
.
.
Ky กูเพิ่งได้อ่านจะรักใคร สองจิตสองใจว่าจะหยิบมาจากงานหนังสือดีไหม และกูคิดว่ากูคิดถูก 555 กูชอบมากเลย แต่เพิ่งอ่านจบไปเล่มเดียวนะ ตอนพวกมึงหวีดๆ กันที่ยามเช้าลงให้อ่านตัวอย่างกูยังแอบขัดใจเต้ แต่อ่านเองแล้วโอนะ รำคาญผัวเก่านางเอกเท่านั้น ไปต่อเล่มสองดีกว่า // เมื่อคืนกูอ่านเล่มแรกจบตอนตีสาม ไม่ได้ลุยดะแบบนี้มานานมากแล้ว
ลำนำเทพฯถ้ากุไปอ่านภาค 2 เลยจะรู้เรื่องป่ะวะ มันเป็นเรื่องของใครจากภาคแรกอ่ะ บรีฟให้กุที กุไม่ถูกกับดราม่าเท่าไหร่ตอนอ่านปู้ปู้เฟลไปเป็นอาทิตย์
>>635 รู้เรื่องเมิง แต่จะอินน้อยหน่อย บริฟให้ เอาแค่หลักๆนะ
.
.
.
.
.
นางเอกภาค1 เป็นแม่นางเอกภาค 2 ตอนนั้นเทพแบ่งออกเป็น 3 อาณาจักร ขอใช้สีเรียกละกัน คือ แดง เหลือง ขาว แม่นางเอก = มนอ เป็นลูกของผู้ครองเหลือง
พ่อนางเอก= พนอ เป็นคนที่ผู้ครองแดงเก็บมาเลี้ยงดู
สามีแม่นางเอก =สม เป็นลูกผู้ครองขาว
จักรพรรดิแดงป่วยทำให้สมดุล 3 เมืองพัง ขาวเหลืองจับมือสู้แดง พนอถูกผู้มีประคุณขอให้ช่วยแดง มนอกับสมถูกจับคลุมถุงชน มนอต้องยอมเพราะแม่ซึ่งเป็นเมียหลวงของพ่อซึ่งเป็นจักรพรรดิเหลืองถูกกดดัน นางเอกมีพี่ชาย 2 คน คนโตเป็นเพื่อนสม พนอเอกมีลูกกับมนอ แต่ไม่มีใครรู้ มนอขอให้สมช่วยดูแล มนอต้องทำสงครามกับพนอทั้งๆที่รักพนอแต่ทำเพื่อครอบครัว สุดท้าย เมืองแดงแตก พนอตายเพื่อช่วย มนอ มนอกลายเป็นสัตวประหลาดที่แผ่รังสีความร้อนตลอดเวลา พนอขอให้มนออยู่ต่อไปเพื่อ นอ, นอกลายเป็นลูกในนามของ สม, พี่ชายมนอ 2 คนตายหมด เพราะ สม ตัดสินใจอะไรสักอย่าง เหลือลูกของพี่ชายคนรองซึ่งสนิทสนมกับนอ เป็นลูกพี่ลูกน้องกันโตมาด้วยกันตอนเด็กๆ
.
.
.
.
.
>>640 แก้นิดนึง
.
.
.
.
.
นางเอกภาค1 เป็นแม่นางเอกภาค 2 ตอนนั้นเทพแบ่งออกเป็น 3 อาณาจักร ขอใช้สีเรียกละกัน คือ แดง เหลือง ขาว แม่นางเอก = มนอ เป็นลูกของผู้ครองเหลือง
พ่อนางเอก= พนอ เป็นคนที่ผู้ครองแดงเก็บมาเลี้ยงดู
สามีแม่นางเอก =สม เป็นลูกผู้ครองขาว
จักรพรรดิแดงป่วยทำให้สมดุล 3 เมืองพัง ขาวเหลืองจับมือสู้แดง พนอถูกผู้มีประคุณขอให้ช่วยแดง มนอกับสมถูกจับคลุมถุงชน มนอต้องยอมเพราะแม่ซึ่งเป็นเมียหลวงของพ่อซึ่งเป็นจักรพรรดิเหลืองถูกกดดัน มนอมีพี่ชาย 2 คน คนโตเป็นเพื่อนสม พนอเอกมีลูกกับมนอ แต่ไม่มีใครรู้ มนอขอให้สมช่วยดูแล มนอต้องทำสงครามกับพนอทั้งๆที่รักพนอแต่ทำเพื่อครอบครัว สุดท้าย เมืองแดงแตก พนอตายเพื่อช่วย มนอ มนอกลายเป็นสัตวประหลาดที่แผ่รังสีความร้อนตลอดเวลา พนอขอให้มนออยู่ต่อไปเพื่อ นอ, นอกลายเป็นลูกในนามของ สม, พี่ชายมนอ 2 คนตายหมด เพราะ สม ตัดสินใจอะไรสักอย่าง เหลือลูกของพี่ชายคนรองซึ่งสนิทสนมกับนอ ภาค2 เป็นลูกพี่ลูกน้องกันโตมาด้วยกันตอนเด็กๆ
.
.
.
.
.
ถาม จะเลิฟใคร
.
.
.
.
ทำไมนางเอกตอนแต่งงานกับผัวเก่าถึงไม่ได้นอนด้วยกันได้ล่ะ
.
.
.
.
.
กุอ่านบรี๊ฟลำนำภาคแรก กุรู้สึกว่าตัวเองต้องทีมสามีนางเอกภาคแรกแหง
กูช้ำใจกับเรือหลายลำ ในเรื่อง ลำนำ2 จริงดีที่ผู้
ดังนั้น กูเลยเยียวยา หัวใจตัวเองด้วย 8 สามี 5555กะขันทีสาว
ลำนำ1 สำหรับกูนะ
.
.
.
.
.
เป็นชู้มันก็ใช่ แต่ว่าสามีก็ไม่ได้ถูกสวมเขานะ เพราะมันรู้กันทั้งโลกว่าพระเอกนางเอกเขารักกัน อีนี่มาแยกคู่รักทั้ง ๆ ที่รู้อยู่จะมาร้องเรียนอะไรได้อะ แถมสิ่งที่ทำกับนางเอกแต่ละอย่างนั้น....
นางเอกก็แทบจะเรียกว่าถูกมัดจับแต่งแล้ว ส่วนพระเอกที่เป็นชู้ คือตามเซ็ตติ้งเนี่ยนางเป็นสัตว์ป่าที่ไม่รู้หอกอะไรเรื่องศีลธรรมจารีตเลยนะ ถึงจะถูกจับไปเลี้ยงก็ยังสัญชาตญาณสัตว์แรง มันรู้แค่ว่ามันรักเขา เขารักมัน คนอื่นไม่เกี่ยว สมองส่วนหนึ่งแม่งเด็กมาก สอนก็ไม่รู้เรื่ีองอีกต่างหาก
.
.
.
.
.
>>651 ตอนแต่งงานพระเอกมันก็ไม่ไก่กาขนาดนั้นแล้วไหมมึงก็ 5555
.
.
.
.
.
เป็นแม่ทัพใหญ่ของเสินหนงแล้ว เหตุที่ไม่ได้แต่งเพราะ พ่อนางเอกอยากเชื่อมสัมพันธ์เผ่าเทพ แย่งเขาเสินหนงมาเท่านั้นแหละ จริงๆ ไม่คิดกลับกันบ้างวะ ถ้าส่งเสริมพระเอกนางเอกก็อาจจะได้แคว้นมาแบบไม่เสียอะไรเลยก็ได้
.
.
.
.
.
ลำนำสำหรับกู เท ไม่สนใจ อ่านสปอยพวกมึงแล้ว ไม่แนว บาย นิยมอ่านแนวอื่นมากกว่า ฝ่าฟันอุปสรรคอย่างอื่นงี้
กูถามเรื่องชุด red eye ของเจ้เฮยไป ส้มไม่ตอบอะ ตกลงจะมาทั้งเซตปะ 😭
จุดสปอยนี่ยกเลิกไปก็ได้นะ เพราะถึงมีก็ไม่ทำกัน
>>659 มึงจะยอมยกเลิกกฎกติกาไปเพราะพวกมักง่าย? ที่นี่มันโม่งอะเนอะ ดีดคนออกไม่ได้ ใครไม่ทำตามกติกา กูก็พยายามจะมองว่าเป็นพวกมือใหม่ไม่เคยอ่าน >>1 กูเคยหัวร้อนเรื่องนี้ จนเลิกหัวร้อนละ
>>658 เท่าที่กูอ่านมาสองเรื่อง กูอ่านแล้วมันขัดใจมาก เพราะไม่ได้อ่านมาทั้งเซ็ตตั้งแต่ต้น ดันมาอ่านสองเรื่องสุดท้ายของเซ็ต ทำให้กูปะติปะต่อเรื่องตัวละครไม่ค่อยรู้เรื่อง แม้มันจะไม่สนุกนะสำหรับกู แต่ถ้ากูได้อ่านแล้วก็อยากอ่านทั้งเซ็ต แต่กูคิดว่าแจ่มคงไม่เอามาทั้งเซ็ตแล้วว่ะ เพราะจู่ๆก็โผล่มาซะสองเรื่องสุดท้ายอะ
>>630 ความทรงจำที่โปรยปรายในห้วงดารา งานของถงหัวอีกล่ะ กูอยากรู้แค่ว่ามีแววจะจบ BE หรือ HE ถ้ามีแววว่าจบ BE กูบาย
ไม่ใช่ว่ากูเป็นพวกต้องอ่าน HE เท่านั้นนะ ของคนเขียนอื่นที่บางเรื่องจบ BE กูก็ชอบ แต่บางเรื่องที่จบ HE หลายเรื่องกูยังนึกเลยว่าถ้าจบแบบ BE จะงานดี น่าอ่านกว่าจบ HE เอาใจคนอ่าน
แต่งานของถงหัวเรื่องที่แกชอบจบ BE นี่ กูอ่านแล้วเหนื่อยกับความดราม่าว่ะ รู้สึกว่าเป็น BE ที่ไม่สมเหตุสมผลเท่าเรื่องที่จบแบบ HE เลย
กูว่างานของถงหัวที่จบแบบลำนำทะเลทราย
.
.
.
.
จบ HE
.
.
.
.
.
ทำได้ดีกว่าเรื่องอื่น ๆ ที่แกชอบยัดความดราม่าให้จบ BE นะ
มีรีวิวมายาจิ้งจอก ของยามเช้าบ้างยังคะ
เอาล่ะกูเองคนที่ลืมจุดสปอย.... กติกากูรู้ปกติกูทำแต่เม้นต์นั้นกูลืม กูขอโทษแล้วกัน มารู้ตัวตอนกดส่งไปแล้วจะเม้นต์ต่อว่าขอโทษที่ลืมก็กลัวมันจะเปลืองคห. ไม่นึกจะเป็นประเด็นจนกูต้องมาเม้นอีกจนได้ ถามจริงว่าถ้ากูเม้นต์ต่อข้างล่างว่าขอโทษที่ลืมจะยังโดนด่าอยู่ป่ะ แล้วคนลืมควรทำไงวะ555
ไอ้คนที่ประชดมึงจับกูไปประหารเก้าชั่วโคตรเลยก็ได้นะกูมันสัพเพร่าสมองหมาปัญญาควาย ไม่เหมาะกับกระทู้ปัญญาชนที่ควรมีแต่คนแบบมึง ส่วนคนที่เตือนดีๆกูก็ชื่นชมและขอโทษ ถ้ามันอีดิทได้กูก็ทำไปแล้วล่ะ ต้องให้มึงมาด่าเหมือนกูโง่ดักดานหนักหนากูก็เสียความรู้สึกนะ
>>674 ไม่โดนมึงงงง สำหรับกู ผิดก็แก้ไข กูไม่แค้นเคืองๆ แค่ไม่อยากให้กลายเป็นดราม่ายาว พวกไม่ชอบสปอยอะเยอะ แต่กูสารภาพว่ากูไม่ค่อยแคร์สปอย หลบทันก็ทันไม่ทันก็ไม่ว่า แค่ไม่อยากให้คนที่เขาจริงจังเสียจังหวะ ไม่อยากให้บรรยากาศมันต้องมาด่ากัน//ตบบ่า บางคห.ดูดุเดือด ปล่อยมันไป กูเชื่อว่าโม่งอีกเยอะเข้าใจ
>>674 ผิดแล้วแก้ไขอันนี้กูโอเค คนเรามีลืมเลือนกันได้บ้างไม่เป็นไร ผิดเป็นครู รอบนี้พลาดรอบหน้าก็แก้ไขใหม่ได้ กูเป็นคนที่แคร์เรื่องสปอยในระดับนึง เพราะไม่ชอบอ่านสปอย แต่ก็หลบสปอยเก่ง กูพยายามไม่อ่านความเห็นที่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่กูยังไม่ได้อ่านเพื่อหลบอยู่ละ กูฝึกสกิลมาดี
แต่กูว่าช่วงนี้มีโม่งหัวร้อนง่ายเยอะมากจนรู้สึกบรรยากาศแปลกๆ ไม่เหมือนโม่งสมัยก่อนๆเท่าไหร่ ไม่รู้ว่ากูรู้สึกไปเองเปล่า ช่วงนี้อากาศร้อนระอุ เราก็อย่าหัวร้อนตามอากาศเลย
เพราะมันมีคนสปอยไม่ใส่จุดทุกตำหนัก บางมู้นี่เพิ่งบอกไปว่าใส่จุดด้วย สักพักมีคนสปอยแบบไม่ใส่จุดอีกละ ก็ไม่แปลกที่จะมีโม่งด่าอะ
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะร้อนหรือนิยายไม่สนุก สปีดในการอ่านตกวะ นิยาย 400 หน้า อ่านทั้งวันเลย กว่าจะจบ สมาธิไม่ค่อยมี 😂
กูเป็นไรไม่รู้อะพวกมึง อ่านนิยายเรื่องไหนมีดราม่าร้องไห้แม่งหมด ร้องแบบหยุดไม่ได้สะอึกสะอื้น จนเพื่อนกูด่าบ่อยมากว่าอินเกินไป คือหลายๆเรื่องเพื่อนกูอ่านเหมือนกันแต่มันบอกว่าก็แค่เศร้า ไม่ได้ถึงขนาดน้ำตาไหลแบบกู แต่ในชีวิตจริงกูแทบไม่ค่อยร้องไห้เลยนะมึง มีใครเป็นแบบกูมะ ผิดปกติรึป่าว
ไม่เคยร้องนะ แต่เคยแค่แบบปริ่มมาก คือ ขอบๆตา เรื่องคู่สงครามของเจ๊๊๊เฮย
.
.
.
.
.
ฉากที่พระเอก ขายเทียนได้ แล้วกลับมาหานางเอกอะ แค่คิดอีกทีก็ซึ้งงง มันบริสุทธิ์มาก
.
.
.
.
.
>>651 ลำนำ1 ที่กูจำได้ไม่เหมือนที่มึงบอกนะ
.
.
.
.
.
ที่ว่าเรื่องพระเอกนางเอกรักกันก่อนนางเอกแต่งงานมันไม่น่าจะเป็นเรื่องที่คนรู้กันทั้งโลกไม่ใช่หรือวะ คนรู้มีแค่ครอบครัวกับคนใกล้ชิดหรือคนในเผ่าพอ.นอ.จำนวนหนึ่งไม่ใช่รึ กูลืมหรือกูอ่านข้ามตรงไหนไป ถ้ากูจำผิดก็ขอโทษด้วยละกัน แต่ถ้ากูจำถูกแล้ว กูว่าคนสปอยไม่ควรเปลี่ยนเนื้อเรื่องเอาเองเพื่อชักจูงคนอ่านรีวิวนะ ใส่ความเห็นได้ว่าทำไมชอบไม่ขอบเพราะอะไร แต่อย่าเปลี่ยนเนื้อเรื่อง พวกโมง่ข้างบนกลุ่มที่บอกว่าไม่ชอบเพราะเรื่องชู้เลยโดนด่าหาว่าไม่ใช่อย่างที่มาสปอล์ยในทางไม่ดีบ้าง ใจแคบ โลกแคบบ้าง ยกเรื่องชู้เป็นเรื่องใหญ่บ้าง แต่เนื้อเรื่องส่วนที่พวกนั้นเล่ามาสปอยล์ก็ไม่ผิดจากในหนังสือที่กูจำได้นะ ตอนนี้กูอยู่นอกบ้าน ไว้กลับบ้านแล้วเปิดเล่มดูถ้าปรากฏว่านอ.พอ.มันรักกันก่อนแต่งแล้วคนรู้กันทั้งโลกจริงๆ กูก็ขอโทษที่จำผิดเองไว้ก่อนตรงนี้เลยละกันเพราะกว่าจะกลับไม่รู้ทู้จะไหลไปไกลถึงไหน หรืออาจขึ้นตำหนักใหม่ไปแล้วก็ได้
ปล. แต่ถ้าคนทั้งโลกรู้ว่าพอ.นอ.รักกันมาก่อนแต่งงานแล้วทำให้เป็นชู้กันได้ไม่ถือว่าสวมเขารึ ถ้ารู้ว่าเมียมีแฟนอยู่แล้วก่อนแต่ง แล้วเมียก็ยอมแต่งงานด้วยถึงจะเพราะสถานการณ์บังคับ แต่ผัวก็ต้องยอมให้เมียเป็นชู้กับแฟนต่อไป ไม่มีสิทธิของสามีทั้งที่แต่งกันอย่างถูกต้องเหรอ กูงง
.
.
.
.
.
สำหรับคนที่อยากอ่านลำนำรัก2 แต่ไม่อยากตับพังกับดรามาของลำนำรัก1 นะ กูแนะนำอีกทางให้มึงเข้ากูเกิล หาตำนานจักรพรรดิเหลือง(หวงตี้)กับชือโหยวผู้นำแห่งเผ่าจิ่วหลีมาอ่าน อ่านหลายๆแหล่ง หาอันที่มีเนื้อหาเยอะๆละเอียดๆ โดยเฉพาะตำนานสงครามระหว่างหวงตี้กับชือโหยว เพราะเจ้ถงแกเขียนเรื่องลำนำรัก1 โดยหยิบตำนานหวงตี้ ชือโหยว เสิ่นหนง พวกนี้เป็นเบส ชื่อเทพเซียนต่างๆในเรื่องมีในตำนานหวงตี้ รายละเอียดการทำสงครามในเรื่องก็ดำเนินตามบันทึกตำนานการทำสงครามของหวงตี้กับชื่อโหยว เรื่องถึงได้จบแบบนั้นเพราะต้องเป็นไปตามตำนาน แต่เจ้ถงแกเอาความรักความดรามามาใส่คสพ.ตลค.มาใส่เพิ่ม มันเลยกลายเป็นปวดตับไป มึงอ่านแค่ตำนานหวงตีกับชือโหยวพวกนี้ก็จะเห็นพล๊อตของลำนำรัก 1 จนจบแล้วล่ะ จะได้ไม่ต้องปวดตับกับเรื่องดรามา แล้วก็ใช้ความรู้จากตำนานนั่นไปอ่านลำนำรัก2 ต่อ
>>687 ก็กูจำเป็นอย่างนั้นอะ อ่านนานแล้วเหมือนกัน เมื่อกี้ไปดูใหม่แล้ว
.
.
.
.
.
ที่ว่าทั้งโลกแม่งก็เว่อร์จริงแหละ แต่สามีก็รู้ว่านางมีคนในใจนะ ถึงกูจะไม่แน่ใจว่านางรู้เปล่าว่าคนนั้นใคร เพราะไม่ได้พูดถึง (ตอนอ่านกูคงมโนไปว่ารู้ เพราะเห็นนางแม่งรู้ทุกเรื่องเลย แล้วตอนพระเอกมาป่วนงานแต่งแม่งโคตรนิ่งไม่แปลกใจ) แต่ว่านางเอกก็ไม่ได้ข่มขู่เก็บซิงอะไรเลยนะ นางแค่ถามว่าจะให้นางเป็นเมีย (แบบผัวเดียวเมียเดียวรักกันตลอดไป) หรือจะให้นางเป็นพระชายา (พันธมิตรทางการเมืองตลอดกาล) แล้วอีสามีเลือกเป็นพันธมิตรเองนะเว้ย เลยโดนนางเอกใส่ข้อแม้มาเต็มขนาดนี้อะ กูว่านางเอกเลยไม่คิดว่าตัวเองเป็นเมียสามีเพราะทำสัญญาพันธมิตรกันไปแล้วว่ะ
ปล. กูไม่ใช่คนที่เม้นว่าว่าคนไม่ชอบ คิดว่าคบชู้ผิดนะ (คือเม้นนั้นอะเม้นแรกเลย) กูแค่บอกเนื้อเรื่องในมุมมองของกูเฉย ๆ ซึ่งอ่านนานนนนนแล้ว เลยจำพลาดไปไกลเหมือนกัน ขอโทษที
.
.
.
.
.
กุเป็นพวกไม่มายเรื่องสปอยล์ว่ะ
กุโหวดว่ายกเลิกกติกาสปอลย์ไปเหอะ มันก็เกินไปที่ทีผิดแล้วต้องโดนด่าขนาดนี้ แถมต้องมาจับผิดกันมากมาย
มู้แรกๆที่ไม่มีกฏนี้กุว่าเพื่อนโม่งก็คุยกัน หลบกันได้อยู่นะ แมร่งพอเป็นกฏขึ้นมาก็เซนสิทีฟเชียว สามจุดไม่ได้ต้องห้าจุดอีก แล้วก็ด่ากันซะแรงว่ะ อ่านเจอเม้นโม่งหัวร้อนหยาบคายกุเสียรมมากกว่าอ่านเจอสปอยล์อีก กุว่าต่อไปใครใคร่จุดก็จุดละกัน ขออยู่กันแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยดีกว่า
แล้วอันข้างบนนี่กุก็เห็นด้วยกับคนโพสว่าไม่เห็นสปอยล์ตรงไหน กุเห็นใจโม่งนะเว้ย เออถ้าเป็นนิยายสืบสวนแล้วสปอยล์ฆาตรกรอะไรงี้ก็ว่าไปอย่าง
กูก็อ่านงานถงหัวรอดแค่ลำนำรักทะเลทรายนะ
เรื่องลำนำเทพนี่กูอ่านไปยังไม่จบเล่ม1 ไม่รอด เล่ม2-4ยังอยู่ในซีลอยู่เลย กูดั้นด้นไปซื้อมาจากงานหนังสือเพราะเชื่อมั่นในถงหัวจากลำนำทะเลทรายแต่กูก็อ่านไม่รอดจ้า
กูว่าข้างบนเตือนสปอยกันเยอะ ให้โอกาสกันเยอะละนะ มีแค่เม้นอันเดียวที่หยาบคายมาก ซึ่งกูก็คิดว่าด่าเว่อเกินเบอร์ โม่งมันก็ขอโทษละส่วนใหญ่ทุกคนไม่ติดใจ และไม่มองเป็นเรื่องขอคาดบาดตาย แค่ขอความร่วมมือใส่จุด ไม่ได้ชิงโชค ค่อยๆใส่กะได้ ก็ทำไปบ้างก็ได้มั่ง ในเมื่อเปิดให้แสดงคห.ได้เสรี เขาขอตรงนี้นิดเดียว ก็ทำให้เตอะ กูอาจจะอยู่ไม่นานเท่า>>690 เพราะกูมาตอนเลข 2 แต่กูคิดว่ามันโอเคเลยนะกติกานี้
ถ้าไม่อยากจุด อย่างน้อยก็จั่วหัวนิดนึงว่าสปอยล์+ชื่อเรื่อง แล้วเว้นสักบรรทัดก็ยังดีนะ เตือนคนอ่านนิดนึงจะได้กระโดดข้ามกันทัน
จะมาบอกว่าอ่านอาเจ๋อ ลิขิตรักด้ายred เข้าเล่มสามละค่ะ เข้าใจละว่าทำไม ใครๆ ก็อยากได้เป็นหลัว ก็แบบน่ารักเบอร์แรง เอาจริงๆ ถ้าอาเจ๋อไม่ดีงาม กูน่าจะอ่านไม่รอดมาจนถึงเล่มสาม เพราะคดีมันยืดย้วย ไร้ความตื่นเต้นเหลือเกิน หากเขียนส่วน คดีได้กระชับและตื่นเต้นมากกว่านี้ มันจะดีงามมากกกกก
ถ้าโม่งยกเลิกกฎสปอยล์กูเป็นคนนึงที่คงไม่เข้าโม่งอีกบ่อยๆ ถ้าจะตามใจฉันกันขนาดนั้น กฎไม่เป็นกฎ เออดีจริง
ไหนๆใกล้จะครึ่งปีแล้วนะ
เตรียมทำลิสโพลกันด้วยอีก2 เดือนข้างหน้าจะมีสามีโม่งมาจุติหรือเปล่าว้า
ปีนี้ยังไม่มีใครโดดเด่นจนมีสิทธิ์เข้าชิงหลัวแห่งปีเลย ท่านโหวสายหื่น กับเต้หมาป่า ก็ยังไม่กรี๊ดเท่ากลัวเก่าๆ เลยอะ
ตั้งแต่กูอ่านนิยายมา ยังไม่เจอใครล้มอาเจ๋อได้ หลัวแห่งชาติ หลัวดีเด่น กูรักเขา ใครเห็นว่ามีหลัวดีกว่าอาเจ๋อลองมาแนะนำกูเผื่อไปลองอ่านดู ปล. ขุยอ๋องอ่านแล้ว ท่านเก้ายังไม่ได้อ่าน
กอดหรงจื่อไม่มีใครแทนทีท่านได้
อาเจ๋อนี่เรื่องไหนวะ
สามคราใครอ่านแล้ว คืออ่านจบแค่เล่ม 1 มันน่าเบื่อพาร์ทสืบอะ คืออ่านได้สามร้อยกว่าหน้า ดองยาวข้ามชาติ เพิ่งอ่านจบเล่ม 1 เลยอยากได้สปอยว่า นางเอกตาบอดเนี่ย มันเกี่ยวพันกับคดีมะ เพราะอ่านๆ ไป แล้วรูู้สึก นางเอกหาเรื่องยุ่งไปปะวะ แล้วนางบางที ก็ดูไม่กระตือรือร้นจะสืบอะไรเลย เฮ้อ
ลิขิตรักด้ายแดงก็คือมีสามเล่ม แต่สืบสวนไปแล้วสองเล่มครึ่ง อีกครึ่งเล่มถึงเป็นพาร์ทความรัก นี่ก็เลยอาเจ๋อก็ดีนะ แต่เรารับไม่ได้ มองไปที่หนังสือก็คือพะอืดพะอมกับเรื่องช่วงสืบสวน ขายทิ้งเลยจ้าา เก็บเป็นความทรงจำดีๆพอ ฮรือ~
พาร์ทความรักมันก็ค่อยๆ ก่อตัวตั้งแต่เล่มแรกๆ แล้วเปล่า ระหว่างทางเจออะไรมาด้วยกันตั้งเยอะ ผ่านอุปสรรคมาก็มาก กูรู้แต่ว่าตอน
.
.
.
.
.
อาเจ๋อขอนางเอกแต่งงาน กูร้องไห้ ซึมๆ แบบปริ่ม อิ่มอกอิ่มใจ คำพูดแต่ละคำที่อาเจ๋อสื่อออกมาคือดีคือมันทัชใจนางเอกและกูมากๆ
.
.
.
.
.
มึงแย่งพี่เยี่ยกับน้องโจวอะไรกันตรงนี้คะะะะะ //จูงหวงเส้ามาตามกลับมู้แป๊ปปป
เรื่องด้ายแดง กูชอบที่ใช้การวิเคราะห์จิตใจคนร้ายร่วมกับการสืบคดีนะ เพราะเวลาหาตัวร้าย คลายทริคในการฆ่าแบบโคนันกูอ่านไม่เข้าใจ @_@ แต่ถ้านขเขียนให้กระชับกว่านี้จะดีมากๆ เลย
กูเป็นคนนึงที่ไม่รู้สึกว่าอาเจ๋อเอื่อย อาจจะเพราะกูชอบแนวที่ให้รายละเอียดเยอะๆแบบนี้ กูชอบเรื่องที่ไปแบบช้าๆ กูอ่านบันทึกปิ่น,บันไดหยกงาม,เจินหวน แล้วรู้สึกว่ามันเร็วไป ตามไม่ค่อยทัน แปปๆไปนั่นล่ะ แปปๆไปนี่
ด้ายแดง กูชอบเยวี่ยเหลามาก ใจบริการ และทุ่มเทสัสๆ 55555
กูว่าอาเจ๋อไม่ยืดอะไรนักหนา มันเป็นจังหวะที่ขับเน้นบุคลิกของอาเจ๋อด้วยซ้ำ ถึงบางช่วงมันเอื่อยๆแต่เรื่องมันเดินไปข้างหน้า
เรื่องที่ยืดๆยานๆกูว่าแบบอาหนานนี่แหละน่าเบื่อมาก แม้จะเยกันบ่อยกูยังว่าอืดยืดมากเลย เพราะเยไปเรื่องก็วนๆที่เดิม
อย่างท่านโหวปรปักษ์การเยบ่อยเยโหดยังมีการอธิบายตอนท้ายและมีการเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ของพระนางผ่านการเยที่พัฒนาการตามอีก จากเบื่อๆข้ามๆตอนท่านโหวระบายอารมณ์เล่ม4 ก็มีฉากที่นางเอกและคนอ่านพึงพอใจสะที555
Ky อ่านสปอยลำนำเทพภาค 1 หลายมู้แล้วชักมึนว่ะ
(กูไม่ค่อยกลัวสปอลยเพราะไตกูมีจำกัดต้องเลือกเปย์ดีๆ แต่กูเข้าใจความรู้สึกคนกลัวสปอยลนะ)
แต่เวลาเจอรีวิวเสียงแตกคนละทางแบบนี้กูถือว่าต้องลองอ่านและตัดสินใจเองแล้วล่ะ
เพราะกูมองว่าเป็นเรื่องความเห็น/รสนิยมเฉพาะคนซะแล้ว
แถมมีมาม่าว่าอาจจะมีสปอลยปลอมมามั่วอีกต่างหาก
เหมือนรีวิวปรปักษ์ฯ ที่ก่อนหน้านี้มีทั้งคนหวีดท่านโหวกับฝั่งคนที่บอกว่าเบื่อแนวนี้
เสียงแตกคนละทางพอกันทั้งสองฝั่งเลย
มาๆ กูสรุปลำนำเทพภาค1ที่กูรวบรวมได้จากสปอยทั้งสองฝั่งให้เอง
(เสนอตัวเอง ใครไม่เอาก็ช่าง ถถถถ)
.
.
.
.
.
1. พระเอกกับนางเอกเป็นชู้กันจริง
2. สามีนางเอกทำร้ายนางเอกจริง
3. สามีนางเอกรับเป็นพ่อของลูกพระเอกนางเอกให้จริง ซึ่งจะเป็นเรื่องต่อเนื่องไปยังภาค 2
4. จบ BE จริง อันนี้เห็นตรงกันทั้งสองฝั่ง
(กูสนใจภาค2มากกว่า1เพราะคนสปอยลว่า HE
แต่กูกะลังคิดอยู่ว่าควรจะอ่าน 1 ก่อนดีไหม กลัวดราม่า BE ของถงหัว)
5. ระดับความน่าเห็นใจพระเอกนางเอก ระดับความผิดของการเป็นชู้
ระดับความสาสมกับการโดนสวมเขาของสามี/ติดค้างนางเอก
จะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับมุมมองของคนอ่าน
6. โปรดใช้จักรยานในการรับชม
.
.
.
.
.
ลำนำเทพ เราก็อ่านแต่ภาค2 ไม่อ่านภาค1 เพราะได้ข่าวตอนจบของภาคแรกนี่ล่ะ แต่ก็อ่านเรื่องย่อengก่อนอ่านนะ เพราะตอนนั้นแปลไทยยังไม่ออก อ่านengติดขนาดต้องไปดำจีนไม่กี่บทตอนจบด้วยสกิลจีนตำ่เตี้ยติดดินของตัวเองเพราะengเค้าไม่แปลมาซักที สรุปอ่านeng ไป2 รอบ ไทยไป2 รอบละจ้า ภาค1 พอโม่งคุยกันแบบนี้ เลยคิดว่าหรือจะไปเช่ามาลองอ่านดี
ถามหน่อยโม่ง ปรปักษ์จำนนนี่ คู่พี่สาวจะมีบทบาทต่อเรื่องอีกมะ พึ่งอ่านถึงครึ่งเล่ม1 อ่านเร็วกว่าเต่านอนนิดนึง555555555
>>718 สามครากูอ่านนานแล้ว ตอบแค่หัวข้อหลักที่มึงถามละกัน ขี้เกียจรื้อกอง (เล่มไหนไม่ค่อยอ่านอีกกูทับมันไว้ใต้ๆกอง)
.
.
.
.
.
นางเอกตาบอด มีสาเหตุมาจากคดีที่พัวพันอยู่จริง ๆ
.
.
.
.
.
สามคราเรื่องหลักกูขี้เกียจอ่านซ้ำเหมือนกัน แต่กูดันชอบภาคพิเศษท้ายเล่มจบของตัวละครอื่น
ใบ้ให้ว่าไม่ใช่เรื่องของพี่น้องพระเอกด้วย แต่เป็นเรื่องของ
.
.
.
.
.
คุณหนูติง
กูชอบมากเลยเพราะพออ่านเรื่องหลักจบแล้ว กูก็นึกอยู่ว่าตัวละครนี้ดูน่าสนใจมีอะไรมากกว่าที่ปรากฏตัวมาในตอนแรก ๆ ในบทบาทของนางอิจฉาทั่ว ๆ ไป เล่ม 1 กับ 2 กูทับไว้ใต้ ๆ กอง หยิบแต่เล่มสามมาไว้บน ๆ เพราะอ่านเรื่องภาคพิเศษของคุณหนูติงซ้ำบ่อยกว่าเรื่องหลัก
.
.
.
.
.
กูว่าสนุกกว่าเรื่องหลักทั้งสามเล่มอีก (แต่อย่างว่าแหละ ถ้าไม่อ่านเรื่องหลักให้จบก็อ่านภาคพิเศษแถมท้ายไม่รู้เรื่อง)
>>737
.
.
.
.
.
มึงเดาเก่งจังกูแค่บอกว่าเรื่องของคุณหนูติง ไม่ได้บอกว่าคุณหนูได้คู่
ตอนแรกจะพิมพ์ไปแล้วว่าคู่ของคุณหนูติง แต่ตอนหลังกเปลี่ยนใจไม่อยากสปอลมากเลยบอกแค่ว่าเป็นเรื่องของคุณหนูติง มึงยังเดาได้ว่าคุณหนูต้องได้ผัว 5555
เฉลย
.
.
.
.
.
อ้ายหนุ่มเป็นตัวละครใหม่ที่ไม่มีในภาคหลักน่ะ สร้างขึ้นมาในภาคพิเศษเพื่ออุ้มสมมาสอยคุณหนูลงจากคานโดยเฉพาะ
.
.
.
.
.
กูชอบคุณหนูติงมากกกก นางเป็นนางเอกแนวๆเอาแต่ใจ คุณหนูๆได้เลย
>>741
.
.
.
.
.
คุณหนูเย่อหยิ่งจองหองเอาแต่ใจ แต่หลังจากผ่านประสบการณ์ชีวิต นางปั้ดตะนาตนเองได้อย่างสมเหตุสมผล มีวุฒิภาวะ โดยไม่ทิ้งตัวตนดั้งเดิม เนื้อแท้นางก็ไม่ใช่คนเลวแบบนางร้ายนางอิจฉาทั่วไปอยู่แล้วด้วย กูชอบมากกว่าพวกนางเอ๊กนางเอกตัวจริงของหลายเรื่องเสียอีก
.
.
.
.
.
สะปอยภรรยาเจ้าดวงใจให้กุที กุชอบคาร์คุณหนูรองจวนเพื่อนบ้านนางเอกมาก ชีวิตนางเป็นไงบ้าง
กำลังอ่านวังเดียวดายอยู่ ผัวเรื่องนี้ไมโครเวฟมาก นิสัยเบต้าไปหน่อย แต่ฮีเป็นคนดีจริงๆ ดีจนสงสารเลย
>>745 ถามหน่อย ตลค. ไมโครเวฟ กับ คำว่าเบต้าแปลว่าอะไรวะ
>>738 สามคราภาคพิเศษ กับฉางอันของพี่จาง (แค่สามสิบกว่า ๆ กูไม่อยากเรียกลุงเรียกป้า)
.
.
.
.
.
ตอนอ่านฉางอันของพี่จาง ก็เจอฉากคล้าย ๆ กัน มี ตลค. ที่พอหลุดปากด่าออกมาปุ๊บ คนอื่นยืนยันได้เลยว่าเป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ คนอื่นนึกบรรยายในใจประมาณว่า เพราะปากจิกด่าผู้อื่นแบบนี้ ชาวบ้านสามัญที่ไหนจะสอนลูกหลานให้กล้าพูดออกมาได้ แบบว่า กูนึกถึงฉากตบด่าของคุณหนูติงทันทีเลย
.
.
.
.
.
กูอ่านตาแดงเจ๊เฮยจบสองเรื่องแล้ว มารีวิว+สปอยละกันนะ
พูดโดยรวมๆก่อนคือ สองเรื่องนี้มันดันเป็นเรื่องที่ 6กับ7ของเซ็ตตาแดง เพราะงั้นเวลาอ่านแม่งจะงงโคตรๆว่าตัวละครที่มันพูดถึงลอยๆขึ้นมามันคือใครบ้าง อ่านแล้วไม่เก็ต สำหรับกูคือถ้าเรื่องมันมาเป็นเซ็ต เป็นซีรีย์ ต่อให้มันไม่สนุกทุกเรื่อง กูก็อยากอ่านให้ครบทุกเรื่องเพราะมันจะต่อเนื่องแล้วเข้าใจพื้นเพตัวละครมากกว่านี้ อันนี้กูอ่านไปแล้วก็ได้แต่เหวอว่า เชี่ยตัวนี้มันคือใครวะ นิสัยเป็นไงวะ หน้าตาเป็นไงวะ ทำไมคนกลัว ทำไมคนล้อ ทำไมคนเอ่ยถึงไรงี้ กูเลยโคตรจะไปชอบอารมณ์แบบอ่านแล้วครึ่งๆกลางๆเชี่ยๆ
ส่วนเนื้อเรื่อง เกริ่นนิดๆว่า ถ้าอยากอ่านให้รู้เรื่องอ่านเล่มฟ้าก่อนค่อยอ่านเล่มเขียว เพราะเรื่องมันคาบเกี่ยวกัน เหตุการณ์จะเป็น เล่มเขียวตอนต้น เล่มฟ้า เล่มเขียวตอนปลาย แต่แนะนำว่าแม่งอย่าอ่านเลยจะดีกว่า
เล่มฟ้า
.
.
.
.
.
เนื้อเรื่องเหมือนจะชูว่าพระนางเก่งบู๊มาก แต่พอมาอ่านเข้าจริงๆ คือมันก็เก่งแต่ไม่ได้บรรยายฉากการต่อสู้ไง เขียนแค่ว่าเชือดคนนั้น ยิงคนนี้ คนโน้นล้มลง นางเอกเป็นอดีตคนขององค์กรนักฆ่าที่โดนล้างสมองให้ไม่มีความรู้สึก ส่วนพระเอกพื้นเพเป็นพวกสายเลือดที่เหมือนโดนตัดต่อพันธุกรรมคัดยีนส์ไรงี้มาตั้งแต่รุ่นโบราณให้มาเป็นนักฆ่า ใช้ชีวิตอยู่ในสนามรบแต่เด็กเลยเชี่ยวชาญเก่งเวอร์
เรื่องคือ พระเอกออกจากองค์กรตาแดงมาแล้ว นางเอกตามมาอาศัยกับพระเอกตอนหลัง อยู่มาวันนึงคนขององค์กรต้องการให้พระเอกไปทำงานให้หน่อย เลยเอาตัวนางเอกไปก่อนเพราะรู้ว่าเดี๋ยวพระเอกจะตามมา แล้วนางเอกโดนจับไปอยู่ในเกมล่า พระเอกก็ตามเข้าไปช่วย จะเอาตัวนางเอกออกมา เกมนักล่าคือ พวกนายทุนคนสร้างเกมมันจะจับเหยื่อคนธรรมดาทั่วๆไปน่ะแหละ แต่เอ่ยอ้างว่า มีภัยต่อพวกคนใหญ่คนโตไรงี้ เอามาเป็นเหยื่อให้นักล่าที่เป็นพวกคนมีคดี นักโทษเดนตาย ทหารไรงี้ให้ผู้เล่นที่เป็นนายทุนเลี้ยง แล้ววางเงินเดิมพันกันว่าใครจะอยู่รอดคนสุดท้ายบนแมพแต่ละเลเวล
ทีนี้ สถานที่ที่มีเกมล่ามันดันเป็นสถานที่ที่มีความพิเศษตรงที่มันมีวิหารโบราณที่กลุ่มเจ้าของเกมต้องการตามหาอยู่ เลยเอาเกมล่ามาจัดขึ้นในพื้นที่เพื่อกลบเกลื่อนการเคลื่อนไหวในการตามหาโบราณสถานพวกนั้น
ส่วนองค์กรตาแดงคือกลุ่มที่ตรวจสอบความผิดปกติไรงี้ มันตรวจสอบเรื่องเกมล่า เลยต้องการให้มีคนขององค์กรเข้าไปอยู่ในเกมจะได้ตรวจสอบสาวไปถึงต้นตอได้ง่ายขึ้น
ส่วนเรื่องบนเตียงของเรื่องนี้รอบแรกมีกันในบ่อน้ำร้อนกลางป่าฝน หลังจากนั้นก็ไม่มีบรรยายละแค่เอ่ยๆถึงว่าโดนไปกี่รอบไรงี้
.
.
.
.
.
เล่มเขียว
.
.
.
.
.
เปิดเล่มแรกมาเหมือนนิยายรักอีโมติค่อนมาก โคตรไม่มีไรเลย พระเอกกับนางเอกบังเอิญมาเจอกันหลายรอบ สุดท้ายพระเอกไปตามเทียวไล้เทียวขื่ออยู่กับนางเอก แล้วขอคบ มีซัมติงด้วยกัน นางเอกเป็นนักประวัติศาสตร์จอมซุ่มซ่าม โคตรโก๊ะ แต่พอเรื่องบนเตียงเหมือนจะเจนจัดชิบ แต่นางซิงนาจาจนมาเจอพระเอกเผด็จศึกไป คิวบู๊ของเรื่องนี้น้อยกว่าเล่มฟ้าอีก แต่คิวเรื่องอย่างว่าเยอะชิบ ขนาดอยู่ในวิหาร อยู่กลางป่าก็ยังเอากันได้นาจา ใครอยากอ่านหื่นๆก็แนะนำที่เล่มนี้ เล่มเขียวมันเป็นเรื่องที่เกิดก่อนเล่มฟ้า ยันหลังเล่มฟ้า แต่แม่งเอ๊ย เรื่องมันเฉลยไม่สุดไง คือเรื่องเล่มเขียว นางเอกมันเป็นนักประวัติศาสตร์ แล้วโดนศ.คนนึงหลอกใช้ให้หาตำแหน่งโบราณสถานพวกวิหาร แล้วนางเอกโดนจับตัวไปให้ไปหาพิกัดสถานที่ ถ้าเจอสถานที่ A มันจะบอกพิกัดไปสถานที่ B ต่อไรงี้ นางเอกมันก็เจอพิกัดสถานที่ต่อไปแล้ว แต่เรื่องมันก็จบไง ไม่บอกต่อว่าแล้วไงต่อ แล้วอีเกมนักล่าจะจบยังไงน่ะ แล้วของที่ได้มาจากวิหารพวกนี้มันมีประโยชน์โทษผลอะไรก็ไม่บอกต่อ
.
.
.
.
.
สรุปคือ ถ้าแจ่มไม่คิดจะเอามาทำทั้งซีรีย์ให้ครบก็ไม่ควรเอามาทำแต่แรกเลยดีกว่า เพราะอ่านแล้วโคตรงง ไปไม่สุดซักทาง แถมเรื่องจบแบบเททิ้งกลางทาง อ่านแล้วก็คิดว่า แล้วไงต่อวะ ส่วนตัวกูแล้วให้ติดลบเรื่องสองเรื่องนี้ เสียเวลาอ่านโคตรๆ
>>757 มึงอาจจะต้องลองอ่านดูนะ ความชอบของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ตัวกูอาจจะคาดหวังมากเกินไปเอง
>>755 >>756 กูเป็นพวกที่ต่อให้มันไม่สนุกทุกเรื่อง แต่ถ้าเป็นเซ็ตต้องอ่านให้ครบทุกเล่ม ไม่งั้นกูจะรู้สึกค้างคา แล้วกว่ากูจะรู้ว่ามันเป็นเซ็ตยาว 7เรื่อง แล้วที่แจ่มเอามาทำก็ดันเป็นเรื่องที่ 6-7 กูก็ดันพลาดซื้อมาอ่านไปละ พอพลาดปุ๊บ ยังไงก็ต้องเดินหน้าอ่านต่อเพราะเสียตังมาละ แล้วกูก็เซ็ง คือมันอ่านแยกเรื่องได้ก็จริง แต่มันไปไม่สุดเพราะไม่รู้จักพื้นฐานตัวละครงี้อะ
กูส่งข้อความไปถามนะว่าจะเอามาครบเซตไหม ไม่ตอบวะ ลองช่วยกันถามๆ ไหม เพื่อจะตอบมาตรงๆ จะได้ตัดสินใจถูก เอาไงต่อดี
ky ถ้าส้มเอามาครบเซ็ตแล้วแพ็คชุดขายมีใครซื้อไหม กูเห็นบางอันเอามาครบเซ็ต คนแมร่งก็ซื้อไม่ครบเซ็ตอยู่ดี ซื้อเฉพาะเรื่องที่อ่านแล้วชอบงี้ เอามาแล้วขายไม่ได้ จะเอามาทำไมวะ
>>763 มึงก็ถามแปลก ในโม่งก็มีให้เห็นละว่าอยากได้ครบชุด ตามเฟสอย่างเซ็ตหมาก็มีคนอยากได้ครบเซ็ต ปกติพวกเซ็ตๆมันก็มีคนพร้อมเปย์ทั้งเซ็ตและมีคนเลือกเปย์เฉพาะเรื่องอยู่ละ ขนาดพวกเล่มต่อยังมีคนเทกลางทางถมไป คือแต่ละคนเปย์ไม่เหมือนกัน มึงอาจจะเลือกเฉพาะที่มึงสนใจ แต่กูเหมายกแพคงี้ อย่าเอานิสัยส่วนตัวมาเป็นเกณฑ์ดิ
Ky กูไม่เข้าใจทำในห้องเน็ตวอชมาโจมตีห้องลิท ปกติสิงแต่ที่นี่ห้องวอชไว้ส่องเผือก
>>767 มันก็แค่ส่วนนึงที่เห็นไงท แล้วบาวคนซื้อเฉพาะเล่ม ก็ไม่ได้ซื้อเล่มเดียวๆกันหมดทุกคน บางเซ็ต 10เรื่อง 10คนอาจจะซื้อคนละเรื่องก็ได้ ใครจะไปรู้ทคนซื้อยกเซ็ตก็มีไม่ใช่ไม่มี
ky เมื่อกี๊เห็นเมืองยิ้มเปิดพรีซับหรูอี้ละ แต่ฃม่มีรายละเอียดราคา เมืองยิ้มก็รีบเปิดพรีชิบ กูหมุนเงินไม่ทันโว้ยยย เพิ่งจบงานหนังสือไปเองนะ
เพิ่มๆ ส่วนเซตหมานี่ ถ้ามันแยกเรื่องกันไปแต่พล๊อตและตัวละครไม่มีอะไรเกี่ยวกัน จุดเชื่อมโยงแค่สิบสองนักษัตรอ่ะแบบนี้แยกมาก้อได้ แต่ถ้าพล๊อตเชื่อมกัน ตัวละครเชื่อมกัน ควรเอามาหมด
กูขอเรียนถาม ใครเป็นพระเอกในเรื่องจะรักใคร
เห็นพูดๆ กันถึงอาเจ๋อถึงสามครา มีใครอ่านพบรักท่านแม่ทัพรึยัง ขอรีวิวหน่อยดิเพื่อนโม่ง เล่ม 2 เป็นไง
ระหว่างรอหลงต้า ก็ไปหยิบ ท่านหลงเอ้อร์ อ่านอีกรอบ ส่วนหลงซาน อ่านแต่ตอนพิเศษพอ 5555
กูอยากอ่านหลงต้ามากแต่ยังเคืองกล้วยอยู่ รอสอยมือสองละกัน
เฮ้อ พวกมึงนี่ชอบกระตุ้นอาการองุ่นเปรี้ยวของกูจัง ดีนะที่งานของนขคนนี้ไม่อ่านก็มปร
อาเจ๋อกูอ่านไม่จบว่ะ อ่านได้ 2 เล่มเบื่อเลยหยุด คือเรื่องมันเรื่อยๆมาก คดีก็ไม่น่าสนใจ แต่ถ้ามึงจะเอาแค่อาเจ๋อเป็นผัวที่ดีแต่นั้นก็อ่านเถอะ
>>792 กูว่าสไตล์หมิงเยวี่ยคือเขียนพาร์ทคดีได้น่าเบื่อ+ยืด แต่กูชอบโครงเรื่องกับการสร้างคาร์แรคเตอร์ และอาเจ๋อคืองานดี 5555 แต่กูขอเว้นเรื่องหงส์ไว้หน่อย กูอ่านเรื่องนี้ไม่รอด นอกนั้นอ่านได้หมด ตอนอ่านหลงเอ้อร์ก็มีเบื่อๆบ้าง แต่หงส์ร่อนแทบจะเขวี้ยงหนังสือทิ้ง กูลำไยพระนางมากกกกก
ยอดหญิงจะมีเรื่องอาจารย์เว่ยไหมวะเพื่อนโม่ง
ขออภัยตน.จีน แต่ฮาเร็มพี่จะเต็ม ขอนำเหน่อชื่อไว้พิดนา
[Quan Zhi Gao Shou 🌂 The King's Avatar] ฮาเร็มพี่เยี่ยคนดี : เยี่ยมู่รักเรารอเกษียณที่บ้านนา เลี้ยงนินจาไว้ขบเม็ดแตง อ้อมกอดแห่งรักคนสับปลับ ก็ไม่แน่น้าสิบหนึ่ง xxxxxxx(เติมไปตามคหท่านๆ) [LV.9]
>>799 กูแวบไปดูที่ฮาเร็มมา กูชอบ >>>/literature/6546/997 โคตรรร
อะ ถามอีกรอบ คู่พี่สาวในปรปักษ์จะมีบทอีกบ่ นี่พึ่งอ่านถึงครึ่งเล่ม1 อ่านช้าโพดด
[Quan Zhi Gao Shou 🌂 The King's Avatar] ฮาเร็มพี่เยี่ยคนดี : ต้องรีบเปลี่ยนมู้แล้วเพราะเขารีบ เปาบอกสิบหนึ่งชนะไสยๆ คิดว่าทำลายสถิติดวลเดี่ยวเกอได้ไหม น้องว่าก็ไม่แน่น้า~ [LV.9]
เมืองยิ้มเปิดพรี sub หรูอี้พร้อมกล่องละ แต่ไม่บอกเดดไลน์วันพรีแฮะ ช่วงนี้กูตับไตพังยังไม่ฟื้นตัวจากงานหนังสือเลย
>>796 กูจะแปลให้ กูคิดว่า>>795 เขาตั้งใจจะถามถึงเรื่อง ยอดหญิงเซียนเครื่องหอม เรื่องนั้นมีการ "เอ่ยถึง" ตัวละครชื่อ อาจารย์เว่ย กูขี้เกียจทำจุดสปอยยาว ๆ เอาเป็นว่าใครเคยอ่านต้องนึกออกแน่ ๆ ว่า อ.เว่ย คนนี้สำคัญต่อเนื้อเรื่องยอดหญิงเซียนหอมยังไง แล้วคนเขียนเรื่องยอดหญิงเซียนหอม ยังเขียนเรื่องยอดหญิงหมอเทวดา กับยอดหญิงเทพสมุนไพร ซึ่งตัวเอกของ ยอดหญิง 3 เรื่องนี้ มีความพิเศษแนวเดียวกัน/คล้ายกัน โดย อ.เว่ย คนนี้ที่พูดถึงในเซียนหอม ก็มีลักษณะพิเศษที่ว่าเหมือนยอดหญิงทั้งสามเรื่องเช่นกัน >>795 เขาเลยอยากถามว่า นข. คนนี้จะเอาเรื่อง อ.เว่ย มาเขียนให้เป็นตัวเอกดำเนินเรื่องของตลค.นี้โดยเฉพาะ แบบแม่ยอดหญิงทั้งสามเรื่องไหม พิมพ์ในมือถือเหนื่อยฉิบห่ะ
กูคือโม่งที่เคยรีวิว โรคนักฆ่า เมื่อ ตน.ก่อนเองนะ
ก่อนอื่นขอบ่นก่อนละกัน ที่คิดซื้อต่อ เพราะกูโง่เองที่ไม่ดูให้ดีว่ามันกี่เล่มจบ เลยซื้อเล่ม 2 มาอ่านต่อ สรุปในคำนำผู้แปล บอกว่าส่งต้นฉบับเล่ม 4 ไปแล้ว กูคิดว่ามันสองเล่มจบ กะว่าอ่านๆ ให้มันจบเว้ย TT___TT
รีวิวแบบไม่สปอยล์ก่อน
ใครที่เห็นชื่อเรื่องแล้วตัดสินใจเอาเลยแบบกูเนี่ย แล้วคิดว่ามันเป็นนิยายดาร์กๆ ตัวเอกต้องมีชีวิตมืดมนหดหู่จนถูกบีบคั้นไปสู่วิถีแห่งความเป็นนักฆ่า มีการเรียนรู้จนเป็นนักฆ่าผู้เชี่ยวชาญ เคสการฆ่าแต่ละเคสนั้นเต็มไปด้วยความเศร้าสะเทือนใจแบบกูละก็ มึงหยุด ณ บัดเดี๋ยวนี้เลยแม่นาง! เพราะท่านคิดผิดเสียแล้ว มันมิใช่เลยยยยยว้อย เหตุผลในการเป็นนักฆ่า ซึ่งกรูอยากจะบ้าาาาาาอะไรของเมิง เห็นผลเท่าอวัยวะมดมึงก็เป็นนักฆ่าแล้ว โลกนี้มันช่างงงงงฟรุ้งฟริ้งเสียจริงงงงงงงงง เล่มนี้มันการ์ตูนมาก จิตใจของตัวละครก็การ์ตู๊นการ์ตูน เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังมิตรภาพจนกรูขนลุกเกรียวววว มึงสามาัคคีกันฆ่า เสียสละชีวิตเพื่อเพื่อนนักฆ่า ตายแทนกันได้ เป็นตายด้วยกัน จิตใจนักฆ่าช่างบริสุทธิ์ยิ่งนักกกกก อะไรของเมิงงง(อีกรอบ)
แต่ถ้าเพื่อนโม่งเป็นสายอ่านง่ายๆ สบายๆ ไม่คิดมาก ไม่คิดอะไรเท่าไหร่ กูไม่รู้จะเทียบกับเรื่องอะไรของ เอนเท๊อออ สมัยก่อน เพราะกูไม่เคยอ่านอย่างจริงจัง แต่นิยายมันจะออกแนวการ์ตูนๆ แบบนั้นแหละ นักฆ่าใสๆ อ่านไปเถอะอย่าคิดม๊ากกกกก
วกเข้ามาในเล่ม (อาจจะรีวิวบางอย่างซ้ำเดิมจากคราวก่อนนะ) ในเรื่องจะไม่ได้มีตัวเอกตัวเดียวเล่าเรื่องอยู่ตลอดเวลา 1-2 เนี่ยมีทั้งหมดสามคนละ ก็จะมีการกล่าวถึงแรงจูงใจว่าทำไมมาเป็น แนะนำถึงผจัดการ นักฆ่าจะมีผู้จัดการคอยดูแลวางแผนไปฆ่าให้ เรื่องจะเล่าๆ ไป แล้วจะค่อยๆ บอกถึงกฏต่างๆ ในโรคนักฆ่า แต่ในเรื่องไม่ได้เน้นการไปฆ่าเป้าหมายอะไรมากมาย ทั้งเล่ม 1-2 จะเป็นการต่อสู่ระหว่างนักฆ่าด้วยกันเองมากกว่า การต่อสู้ไม่ได้บรรยายโหดเลือดสาดมากนัก ดูชิลมากเลย เหมือนออกจากบ้านไปทำงานปกติ สาดกระสุนใส่กัน มีทริคหลอกกันไปมาแบบ ก็ไม่เห็นว่าจะดูสมจริง แต่ก็เอ่อมันก็ดูการ์ตูนมาตั้งแต่ต้น ไม่รู้ว่าสมควรจะด่าดีไหม
ช่วงนี้น่าจะสปอยล์
.
.
.
.
.
.
.
จะขอเอ่ยเรียกตัวละครที่เป็นผู้เล่าเรื่องว่า พระเอก1 = พอ1 พระเอก2 = พอ2 พระเอก3 = พอ3
เหตุผลการมาเป็น นักฆ่าของ พอ1 คือ ต้องการเงินไปใช้หนี้ค่ะ แค่นั้น แถมตอนหลังยังตั้งเป้าหมายจะพิชิตอันดับของนักฆ่าคนหนึ่งให้ได้ จะเป็นนักฆ่าผู้หญิงใหญ่ เพราะดันไปชอบแฟนของเขา?? กูกุมขมับเลย -_- อ่านไปก็ไม่รู้สึกอยากเอาใจช่วยมันเลย
พอ2 ฮีดูน่าสนใจขึ้นมานิด เพราะฮีเป็นเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานลับที่ติดตาม พวกนักฆ่า รู้รายละเอียดเกือบทุกอย่างในโรคนักฆ่าเลยอะมึงงงงงแล้วกูก็งงเหตุผลในการเข้ามาเป็นนักฆ่า ก็มึงรู้เรื่องละเอียดขนาดนี้ แล้วจะต้องมาแฝงตัวทำไมวะ แต่ในระหว่างที่แฝงตัวปนิธานของฮีก็คือ รับแต่ฆ่าคนชั่วหรือนักฆ่าด้วยกัน ในเรื่องจ้างนักฆ่าคนนี้ไปฆ่าคนนั้นได้ ฮีจะทำ แล้วแรงบันดาลใจของฮีแท้จริงคือ แฟนฮีเคยถูกพวกนักฆ่าลอบฆ่า เหตุผลไม่รู้ทำไม เพราะไม่ค่อยบอกเหตุผลในการจ้างวานสักเท่าไหร่ เอาเป็นว่าฮีแค้นมากแล้วกัน แต่ตอนหลัง พอ1 โผล่มาช่วยชีวิตฮี พลังมิตรภาพเกิด ตู้มมมม ฮีก็เลยเกิดดวงตาธรรม บางทีนะ นักฆ่าก็ไม่ได้เลวร้ายไปหมดหรอก ฮีจะขอเป็นเพื่อนกันก็ได้ แม่งงงงบรรยากาศการ์ตูนลูกผู้ชายนารูโตะลอยเข้าหัวมาเลย
พอ3 ฮีเป็นนักเขียนค่ะ คนนี้เป็นคนเล่าเรื่ืองเกือบทั้งหมดในเล่ม 3 (กูอ่านแค่ 100 กว่าหน้ากูว่ากูพอละ) ฮีเอาเรื่องโรคนักฆ่าไปเขียนเป็นนิยาย นิยายที่ฮีเขียนคือเรื่องของ พอ1 พอ2 ไม่ได้มีการเกริ่นอะไร โผล่พรวดมาเป็นเพื่อนกันเลย) เพราะ พอ1 โทรมาเรื่อง นี้แกรรเอาเรื่องของฉันไปเขียนนิยายเรอะ สามคนนั้นขำๆ กันไป เฮ้อออออ (ไม่รู้ตอนท้ายจะบอกไหมว่ามาเป็นเพื่อนกันได้ไงเปล่า เพราะขี้เกียจอ่านละว่าจะดอง ฮีเข้ามาเป็นนักฆ่า เพื่อจะเขียนนิยายนี่แหละ
ในเล่ม 1 เนี่ยจะมีการตีกับแอนตี้นักฆ่า พวกนี้จะตาฆ่านักฆ่าเพื่อทำให้อันดับนักฆ่ามันปั่นป่วน เพื่อให้พวกเศรษฐีพนันกัน ส่วนท้ายๆ เล่ม 1 คือ จะมีการเล่นเกมเพิ่มเข้ามา แบบต้องมาสู้กัน แบบจับรวมกันแล้วให้ฆ่ากัน ใครรอดชนะ อันดับก็จะพุ่ง แล้วถ้าอันดับเข้าสู่ 20 อันดับแรก จะไปงานนักฆ่าหน้ากากได้ เล่มนี้ก็เคลียร์เรื่องพวกแอนตี้นักฆ่าด้วย แต่ดูเหมือนอาจจะยังไม่จบดี ส่วนเล่ม 2 จะมีการจัดทีม พอ1 พอ2 พอ3 อยู่ทีมเดียวกันค่ะ ก็ไปสู้ค่ะ มิตรภาพลูกผู้ชาย รวมมือกันไป หยอกเย้ากันไป อ่านไปนึกว่าเกมออนไลน์แบบพี่เยี่ยนะเนี่ย เฮลโหลลล นี่พวกเอ็งอยู่ในสนามแบบกำลังจะฆ่ากันด้วยปืนจริงๆ นะ ตั้งสติกันหน่อยดิ ทีมแรกผ่านไปแบบไม่ยากเท่าไหร่ แต่ทีมสองที่ต้องไปสู้นี่ดิ เป็นทีมหญิงล้วน แล้ว พอ3 มีปนิธาน ข้าไม่ฆ่าผู้หญิงเว้ย กเพราะในอตีดนักฆ่าที่พานางเข้าสู่โรคนักฆ่าได้บอกไว้ แม้ว่าผู้หญิงจะชั่วแค่ไหน ก็มีด้านดี ฮีหลงรักนางเลยเชื่อฟังงงงงง เห็นสามสาวแล้วก็ใจอ่อนฆ่าไม่ลงงงงง แต่แค่จะชนะเกม คือเกมจะแย่งสิ่งที่กำหนดมา เรียกว่าสิ่งนำชัย เลยจับมัดไว้เฉยๆ แมนๆ แต่ในรอบสองมีกติกาเพิ่มส่งอีกทีมลงมา เพราะเวลายังเหลือ อิทีมนี้มาถึงก็ซัดเลย พอ3 ก็ปกป้องผู้หญิงแบบแมนๆ มีฉากลูบหัวสาวหนึ่งที ว้อยยไม่ไหวละกู ระหว่างที่กลิ่นคาวเลือดรอบตัวคลุ้งไปหมด เพราะสองสาวในทีมสามคนนั้นตายห่าไปแล้ว ดอกไม้ก็บานสะพรั่ง บ้อบอจริงเมิงงงงง
.
.
.
.
.
แล้วเรื่องบุคลิกคาร์ของตัวละคร ถ้ามันไม่บอกมาก่อนว่า ฉันคือ... คือมึงอ่านไปนี่ไม่รู้สึกถึงความต่างอะไรเท่าไหร่ แล้วในเรื่องโรกนักฆ่าของพวกเอ็งมันแคบจังวะ คนใกล้ตัวที่รู้จัก แม่งแทบจะเป็นนักฆ่าไปซะหมด เลยแบบ อะ...นึกไม่ถึงเลยว่าคุณก็เป็นนักฆ่าด้วย ก็เข้าประโยคหลักของเรื่อง นักฆ่าจะดูเหมือนนักฆ่าไม่ด้ายยยยย แต่เหมือนนักฆ่ามันไม่ได้อาศัยอยู่ในฮ่องกงเหมือนกัน มันอาศัยอยู่ในตพบลเดียวกันมากกว่า
จบ ขออภัยหากการรีวิวจพทำให้คนอ่านงง ปกติกูจะสุ่มอ่านรีวิวแล้วตามไปตำตลอด เล่มนี้ริทำตัวเปนผู้กล้า ไม่น่าเลยกรู เศร้าใจจุง T_T
โลกนักฆ่าหรือโรคนักฆ่ากันแน่วะ
กูทันเป็นพยานว่าฮาเร็มก่อนให้ฟางต้าไป อีกชื่อเลยผัดมาเป็นมู้ใหม่ เพื่อรักษาสัญญา กะเข้าสถานการณ์ กูเสนอ
[Quan Zhi Gao Shou 🌂 The King's Avatar] ฮาเร็มพี่เยี่ยคนดี : เยี่ยมู่รักเรารอเกษียณที่บ้านนา เลี้ยงนินจาไว้ขบเม็ดแตง ต้องรีบเปลี่ยนมู้แล้วเพราะเขารีบ เปาบอกสิบหนึ่งชนะไสยๆ คิดว่าทำลายสถิติดวลเดี่ยวเกอได้ไหม น้องว่าก็ไม่แน่น้า ~ [LV.9]
เอ่อ พวกมึงฝูเหยานี่มันไม่ใช่ 10 เล่มจบเหรอวะ ทำไมกูเปิดอ่านเล่ม10 แล้วมันไม่จบวะ ปอลิง.ถ้าใครจะซื้อทำใจหน่อยนะหลังๆ กูว่าออกทะเลไปไกลโพ้นมาก
กูสนใจเรื่อง ล่า มากกว่า โรคนักฆ่านะ แต่ยังไม่เจอรีวิวในโม่งเลย
เพื่อให้เข้าตีมมากกว่าเปลี่ยนบ้านนาเป็นการ์ดเถอะ ของน้องม่อยกไปใส่แมตประหารเทพละกัน
[Quan Zhi Gao Shou 🌂 The King's Avatar] ฮาเร็มพี่เยี่ยคนดี : เยี่ยมู่เซ็นต์การ์ดตรงนี้เป็นพยานรักเรา เปาบอกสิบหนึ่งชนะไสยๆ คิดว่าทำลายสถิติดวลเดี่ยวเกอได้ไหม น้องว่าก็ไม่แน่น้า ~ [LV.9]
อะ พอใจยังพวกมึง
[Quan Zhi Gao Shou 🌂 The King's Avatar] ฮาเร็มพี่เยี่ยคนดี : เยี่ยมู่เซ็นต์การ์ดตรงนี้เป็นพยานรักเรา รีบเปลี่ยนมู้เถอะเขารีบ เปาบอกสิบหนึ่งชนะไสยๆ คิดว่าทำลายสถิติดวลเดี่ยวเกอได้ไหม น้องบอกก็ไม่แน่น้า ~ [LV.9]
ตั้งมู้พี่เยี่ยใหม่ละ ขอปรับ>>833 นิดหน่อย ตัวอักษรเกินเด้อ
https://fanboi.ch/literature/6859/
>>823 ฝูเหยาสนพ.บอกกะผิดตินแรกคิดว่า 10 เล่มแปลไปแปลมาอิท่าไหนไม่รู้กลายเป็น 12 เล่ม ส่วนเรื่องออกทะเลกูว่าแม่งออกทะเลตั้งแต่เล่มสองละนะ ถ้ายังไปได้ไกลกว่านั้นคือกูคิดถูกละที่เทไป
Ky ใครอ่านดอกบัวเล่มใหม่เรื่องหลงคุณชายแล้วมั่งวะ ทำไมกูอ่านบทแรกแล้วไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ มันเขียนมางง รึแปลมางง รึกูคิดไปเองวะ ทำไมกูอ่านแล้วงงๆเหมือนประโยคนี้กับประโยคที่แล้วมันไม่ได้ต่อกันแบบนั้นอ่ะ อ่านแล้วเหนื่อยมาก
กูอ่านตาแดงเจ๊เฮยเล่มเขียวจบละ
.
.
.
.
.
เป็นอย่างโม่งบนว่าเลย สายหื่นน่าจะชอบ พระนางหงี่ทุกที่ทุกเวลาไม่สนสุขอนามัยอะไรกันเลย บนเตียงในน้ำยังพอไหว ในป่าดงดิบนี่กูก็ยังโอเค แต่ไอ้ที่โหนเชือกลงมาจากวิหาร นางเอกเกาะเกี่ยวแล้วพระเอกมีอารมณ์ เท้าแตะพื้นเลยแก้ผ้าจัดกันทันทีนี่กูปวดหัวเลย อ่านไปแล้วแอบหมั่นไส้ อยากให้มีคนโผล่มาเจอจริงๆ พับผ่าเถอะ
.
.
.
.
.
>>844 เล่มฟ้า
.
.
.
.
.
กูชอบเลิฟซีนเบาๆ ที่ปูมาก่อนหน้านั้น แบบจริงๆ แล้วพร้อมจะไปด้วยกันทั้งคู่แต่ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายอยากไปด้วยมั้ย ก็อึกอักกันอยู่อย่างนั้นแบบซึนๆ ฉากดึงมากอดที่พระเอกเพิ่งแน่ใจว่านางเอกก็ชอบตัวเองฟินๆ ดี พอเขาได้กันกูเลยรู้สึกว่ายินดีด้วยนะเพื่อน เทียบกับเล่มเขียวที่พร้อมบวกกันตลอดเวลากูเลยเขินเล่มฟ้ามากกว่า
.
.
.
.
.
>>845 ตาแดงเล่มฟ้า
.
.
.
.
.
อันนี้กูเห็นด้วย มันมีบรรยายบรรยากาศก่อนเข้าจังหวะ สร้างฟิลลิ่งที่ดีต่อกันระหว่างตัวละครและผู้อ่าน มันเลยทำให้รู้สึกเขินๆอายๆบ้าง แต่นางเอกเราสตรองจ้า 55555 ส่วนเล่มเขียนก็อย่างที่มึงบอกเลย มันเข้าจังหวะกันได้ทุกที่ทุกเวลาทุกสถานการณ์ แม้กระทั่งห้อยโหนอยู่บนอากาศ อะไรมันจะหื่นแตกปานนั้น
แต่พอพูดถึงเนื้อเรื่องหลักกูก็ไม่ชอบทั้งสองเรื่อง อ่านจบเทขาย
.
.
.
.
.
>>846 กูอยากลองอ่านตาแดงทั้งเซ็ตจริงๆ แม่งจะต้องมีการเจียดอย่างน้อยหนึ่งถึงสองหน้าให้ตัวละครอื่นนอกเล่ม ปมที่งงๆ นี่มันอาจจะไปเฉลยในเล่มอื่นอีก กูจะเก็บรอก่อน หวังลมๆ แล้งๆ ว่าแจ่มจะเอาเข้ามาเพิ่ม แต่ฟีลนิยายชุดนี้กูว่ามันออกโรแมนซ์ตะวันตก สายจีนจ๋าๆ อาจจะไม่ชอบกันเท่าไหร่
อ้าว กูเพิ่งรู้ว่าเจ๊เฮยมาเชียงใหม่เหรอวะ
>>857 ไม่ชอบเล่มคะนึง อยากเห็นความดราม่าในแต่ละชาติ มันเล่าผ่านๆ เลยไม่อินตอนนางเอกมันยื้อกับพระเอกในชาติสุดท้าย ว่าข้าไม่เชื่อท่านหรอก ไม้ชอบคู่อสูร เรื่องนี้ไม่ชอบนางเอก จนยังอ่านไม่จบเลย นางเอกดูอวดเก่วไปหน่อย คู่มนตราสาป อาจเพราะแต่ก่อนมาทางสายโรมานซ์ฝรั่ง มันเลยไม่อิน นอกนั้นให้หมดใจ ชอบมากกกกก
>>862 ไว้กูจะลองพิจารณาอ่านดูอีกทีละกัน ปกติกูชอบเรื่องยาวๆมากกว่าน่ะ เพราะอ่านเล่มฝอยแล้วรู้สึกมันไม่สุดยังไงไม่รู้ หรืออาจจะจับงานมาไม่ถูกคนตลอด แต่อย่างเจ๊อวี๋กูก็อ่านไม่รอดนะ อ่านมาหลายเรื่องไม่ชอบซักเรื่อง รู้สึกเขียนได้ไม่ถึงใจ เล่นดราม่าไม่สุด ที่อ่านแล้วชอบอ่านตามต่อได้คือมีของหูเตี๋ยคนเดียวอะตอนนี้ในบรรดาเล่มฝอย
ky ขอท้าวความไปถึงอันนี้หน่อย >>56 กูเพิ่งไปตามเผือกมาต่อ เห็นคนของสนพ.ออกมาบอกตามนี้นะ
"ตรงจุดนี้ อยากเรียนชี้แจงให้ทราบค่ะว่า ในตอนที่ทำสัญญาลิขสิทธิ์ สัญญาทางฝ่ายเอเยนต์ ระบุใช้ Zhao Gan Gan ซึ่งเป็นธรรมดาที่เราต้องยืนตามที่ระบุในหน้า copyright ไม่อย่างนั้นจะเกิดปัญหาได้ จนกระทั่งในเล่ม อุ่นไอในใจเธอ ทางเอเยนต์จึงได้แจ้งขอแก้ไขมา ในการติดต่อซื้องาน ส่วนใหญ่ติดต่อผ่านเอเยนต์ ไม่ได้ติดต่อผู้เขียนโดยตรงค่า ^^"
"คาดว่านักเขียนก็คงไม่ทราบค่ะ จุดนี้จะว่าเล็กก็เล็ก และที่ผ่านมานักเขียนไม่ได้แย้งมาทางสนพ.โดยตรงหรือแจ้งผ่านตัวแทน จึงไม่ได้มีการชี้แจง ทีนี้ก่อนที่จะตีพิมพ์ สนพ.จะต้องส่งหน้าเครดิตที่ระบุรายละเอียด copyright ให้ทางเอเยนต์ตรวจสอบและ approve ก่อน หากทางเอเยนต์ยังยืนยันตามนี้ เราก็ต้องถือเป็นตามนี้ว่าเป็นรายละเอียดที่ผ่านการตรวจสอบแล้ว (เพราะถ้าหากมีอะไรผิด ในรายละเอียดสัญญา มันคือจุดที่เอเยนต์กับนักเขียนต้องไปคุยกัน แล้วมาแจ้งเรา) // อย่างไรก็ดีในที่สุดก็แก้ปัญหาแล้ว ตอนนี้จ้าวกานกานได้กลับมาเป็นจ้าวเฉียนเฉียน ที่ถูกต้องแล้วค่ะ ^^"
เรื่องตาแดง ของเจ้เฮยยย
ท่านหญิงตอบว่า
ตอนนี้กำลังอยู่ระหว่างการพิจารณาค่า หากมีความคืบหน้าท่านหญิงจะรีบมาแจ้งให้ทราบทันทีเลยนะคะ
อีตาแดงนี่ ส้มไม่ได้จัดอยู่หมวดมากกว่ารักใช่ปะ มันจัดอยู่หมดไหนวะ
เจ้าหญิงนี่เรื่องอะไรหรอ
พูดถึงงานเจ๊เฮยเซตเสน่หาเงามารไรนั่น กูเริ่มอ่านเรื่องแรกคู่เคียง แล้วก็ตามอ่านคู่อื่นจนครบเพื่อมารู้ว่าคู่เคียงดีที่สุด คู่อื่นบางคู่ยอมแพ้ที่จะอ่านต่อ
อืมๆ แต่คู่แค้นสงครามฉากอย่างว่าจัดว่าดี ฉากวัดใจในก็ทำเอาหน่วงเหมือนกัน แต่กูชอบคู่เต้าหู่มากกว่า ร้องไห้จนตาบวม อินจัด
ว่าแต่ต้องรอหลิงอีกนานเท่าไหร่ 😆
บมคถ้าจะอาการหนักขนาดนี้ต่อให้ลด25% คงขอบายว่ะ
โทดๆ ผิดมู้
คู่ชะตาก็ดีนะ ในส่วนเรื่องของนางเอกนะ คือ พระเอกแบบยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอ แม้ว่าเธอจะเคย...มาก่อน
>>879 คู่ชะตา
.
.
.
.
.
.
ตอนอ่านก็ช็อคนะ แต่ว่าเริ่มแรกแต่งงงาน มันไม่ถึงขั้นข่มขืนไง แต่พออิผัวเก่ามันเริ่มออกลาย มันเลยกลายเป็นบังคับขืนใจ ซึ่งผลักดันให้เรื่องไปต่อ ให้นางเอกหนีออกมา การมาเจอพระเอกคือการเยียวยา ไม่ใช่แค่นางเอก แต่ตัวกูด้วย แต่สำหรับคนที่ไม่ชอบกูก็ไม่ฝืน เพื่อนกูเพิ่งตามเก็บ กูก็บอกเรื่องนี้เลย แต่อินางบอกสบายมาก กูเลยยก็เล่มนี้ให้ไป เพราะอาจจะไม่หยิบมาอ่านอีก
.
.
.
.
.
มาหวีดภาคพิเศษ ของจะรักใคร เพิ่งอ่านจบ ชอบมาก
กูชอบคู่ชะตาอาญาใจมาก
.
.
.
.
.
มันเป็นการตีแผ่ความรุนแรงในครอบครัวสมัยโบราณ ในยุคที่ชายเหนือกว่าหญิงทุกอย่าง อ่านแล้วสงสารผู้หญิงในเรื่องมากก พระเอกตอนแรกก็คิดว่าเป็นผู้ชายหยาบๆ ดุดัน มุทะลุ แต่จริงๆเป็นคนอบอุ่น ละเอียดอ่อน อ่อนโยนมากกก ผิดกับลุคเลย มีแต่ตอนเยที่ดุ แค่กๆๆ
.
.
.
.
.
รู้อยากจะไปหยิบคู่ชะตามาอ่านแค่ฉากนี้จริงๆ 55
เควาย แบบนี้คือการป่วนบั้มมู้ขึ้นมาเพื่อกลบเกลื่อนอะไรสักอย่างใช่มั้ย ไม่อยากคิดว่าเป็นโทรลจงหยวนหรอกนะ ต้องรีพอร์ตมั้ย
>>882 >>883 >>885 คือภาคพิเศษแม้จะไม่ยาวมาก( อยากให้ยาวกว่านี้ ) แต่เหมือนมันเต็มอิ่มอะ อารมณ์มาเต็ม สงเต้ บอกไม่ถูกแต่อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกเต้ อินกับตลค.ตัวนี้ สปอยล์ จะรักใครฯ
.
.
.
.
.
ตลค. ตัวนี้ ดูมีพัฒนาการ ตั้งแต่เกิด ไม่มีมีใคร ต่อสู้จนมีทุกอย่าง แต่ก็โหยหาใครสักคน พอได้บ้านเมือง ก็ไปเจอขุนนางไม่ดีจนทำบ้านเมืองเกือบล่มจม พวกนางสนมก็ไม่อยากเข้าใกล้(เหตุผลที่ยังจิ้น สงสารแท้พ่อคุณ )เพราะกลัว แต่พอมาเจอนางเอก เหมือนนางได้เจอแสงสว่าง ชอบตอนที่นางอ่านบทความของพ่อกับปู่นางเอก เหมือนคนที่เจอทางรอด แล้วตอนที่รู้เรื่องการตีความภาพวาดจากนางเอกปฏิกิริยาเต้ทำนี่ร้องไห้ ตอนออกรบแล้วนางเอกไม่ทิ้งกลับไป น้ำตาจะไหล ดีใจกับเต้
อยากให้ยาวกว่านี้จริง ๆ
.
.
.
.
.
>>888 ไม่รู้สปอยล์ไหม จะรักใครก็รัก จุดไว้ก่อน
.
.
.
.
.
กูอยากได้นิสัยเต้แบบเนื้อเรื่องหลัก แต่อยากได้นิสัยนางเอกแบบตอนพิเศษ ชอบเพราะนางไม่ควีน ยืดได้หดได้ ไม่ข่มเต้เกินแแบบเนื้อเรื่องหลัก แต่ก็เข้าใจแหละว่า พอสถานะนางเอกกับครอบครัวความเป็นอยู่ต่างออกไป นิสัยกับการวางตัวก็ต่างไปด้วย ไม่ชอบนางเอกเนื้อเรื่องหลักก่อนแต่งงาน นางเอาแต่ใจกับเต้มาก สงสารเต้เวลาได้ยินคำพูดประชด ด่า เหน็บ ยังดีที่เต้มีความอดทนและเข้าใจนางเอกดี
.
.
.
.
.
กูพึ่งไปอ่านเรื่อง เป็นเช่นข้าสิ...คืองาม ทำให้กูอยากอ่านแนวอดีตมาปัจจุบันอะ ช่วยแนะนำกูหน่อย ขอแนวแบบ..น่ารักกุ๊กกิ๊ก ใสใสวัยรุ่นชอบ
พูดถึงเรื่องนี้แล้วนึกถึงอีกเรื่องของยามเช้าที่อ่านตัวอย่างใน ดด. ก่อนหน้านี้ที่เป็นเรื่องสตั้นแมนสาวข้ามภพกับจอมทัพร่างใหม่ ชอบนิสัย นอ. เวลาอยู่กับ พอ. โคตรน่ารัก
กูเพิ่งอ่านจะรักใครจบ กูชอบมากกก แต่กูไม่ชอบภาคพิเศษเท่าไหร่ ชอบภาคปกติมากกว่ารู้สึกว่านี่แหละกิ่งทองใบหยกคู่บุญบารมีที่อยู่ด้วยกันช่วยกันคิดช่วยกันทำแล้วยิ่งส่งเสริมกันสมกันที่สุด
จะเลิพใครต้องเลิฟเต้
.
.
.
.
.
กูชอบทั้งเต้ทั้งกวนในภาคพิเศษ นางเอกภาคพิเศษมีความรับมือกับชะตากรรมได้ดี ยืดได้หดได้ พอมีโอกาสก็แสดงความเทพได้ ภาคปกตินางดูก้าวร้าวไปหน่อย ส่วนเต้จุดพลิกผันมันเรียบง่ายดี แต่พีคมาก แล้วมันเหมือนได้บรรลุเพราะเห็นความผิดพลาดในการบริหารบ้านเมือง เทียบกับที่อ่านแนวทงบ้านกวนแนะนำ คือทั้งสองคนเรียนรู้ความพลาดของตัวเองแล้วแก้ไขได้ โดยไม่ต้องอาศัยการรู้อนาคตล่วงหน้าของนางเอก กูชอบความรักและการพัฒนาการแบบนี้มากกว่า
แต่ในภาคปกติกูก็ชอบการประชันความรู้ในพาร์ทต่างๆมากๆ
.
.
.
.
.
เท่าที่ดูโม่งรีวิวจะเลิฟฟีดแบคบวกมากกว่าท่านโหวปอปักอยู่นะ ผิดคาดกูเหมือนกันเทียบกะความหวีด แต่กูเข้าใจ ถ้ากูซื้อปอปักกูมั่นใจเลยว่า ไม่ไหวแน่นอน ส่วนจะเลิฟไว้กูงานบางลงก่อนจะไปสอยมาละกัน
วันนี้กูเหลือบไปเห็นตัวอย่างสมุนไพรเล่มสามของแจ่ม
.
.
.
.
.
ทำไมคนป่วยมันสลับกัน -"-
นอ. ป่วยจริงใช่ไหม? (รู้สึกเริ่มปวดตับเหมือนหมอ)
พอ.คือ สามี?
.
.
.
.
.
ฮ่งเต้ก็หวีดแบบนี้แหละ แต่พอกูอ่านก็งั้นๆ เรื่องที่กูชอบโม่งจะไม่ค่อยหวีดอะนะ
ท่านโหวปรปักษ์คนหวีดน้อยเพราะเทียบกับตัวอย่างแล้วเนื้อเรื่องที่เหลือมันแทบไม่มีอะไรเลยไง
ช่วงแรกอะดูเป็นพระเอกที่น่ากรี้ดอยู่ คนเลยคาดหวังว่ามันจะดี พออ่านจริงแล้วมีจุดที่ทำกูสะอึกเยอะมาก
แล้วเนื้อเรื่องก็วนอยู่แค่ ไปรบ กลับมากด ไปรบ โมโห กลับมากด ง้อ จบที่เตียง ไปรบ เข้าใจผิด จบที่เตียง ไปรบ กูรำคาญมาก มีเล่มสุดท้ายที่ดูจะมีเนื้อเรื่องขึ้นมาหน่อย แต่ไปรบกับจับกดนี่เยอะจนแบบ อ่านแล้วมันก็ซ้ำๆ แถมรสนิยมบางอย่างของพระเอกก็ไม่ถูกจริตกูด้วย
ถามเซียนหอม กำลังจะเริ่มอ่าน เนื้อหามีแก้แค้นไหม นางเอกมีความคิดหรือได้แก้แค้นคนที่เคยทำตัวเองไว้ชาติก่อนไหม
เพื่อนโม่ง กูไม่มีไรจะอ่านแล้ว เห็นคำโปรยไฟผลาญจันทร์ละน่าสนุกแต่อ่านรีวิวละกล้าๆกลัวๆ เลยมากราบขอความเห็นจากพวกมึงหน่อย
จะเลิฟ
.
.
.
.
ถามหน่อยสิ อิเต้หลบยังไงถึงยังจิ้นอยู่ อีกอย่างดูท่าทางน่าจะเกินสามห้า?
.
.
.
.
.
>>934 จะรัก
.
.
.
.
.
ไม่ถึงสามสิบห้า ยี่สิบเจ็ดได้มั้ง ฮีมีปมถึงได้ยังจิ้นอยู่ ปมมาจากมารดาที่ตายจากไปแล้ว ไทเฮาในวังไม่ใช่แม่แท้ๆ ในตอนที่เต้ขึ้นครองราชย์แล้ว ไทเฮามอบภาพให้เต้ภาพหนึ่ง เป็นภาพเกี่ยวกับชาติกำเนิด ในภาพเป็นหญิงสาวที่เปรอะไปด้วยเลือด ตรงท้องมีเด็กแหวกออกมา ปากเด็กก็เต็มไปด้วยเลือด ภาพนี้บ่งบอกว่า เด็กคนนี้เป็นปีศาจที่แหวกท้องมารดามาเกิด ทำให้เต้เกิดปมในใจ ว่าตนเองเป็นปีศาจ เมื่อพวกสนมทั้งหลายรู้เรื่องนี้ ก็รังเกียจเต้ ไม่กล้าเข้าใกล้ ส่วนเต้ก็ยิ่งเสียใจจนเกลียดชังพวกนาง รวมถึงไม่กล้าที่จะมีเมียมีลูก ด้วยกลัวว่าลูกจะแหวกท้องมารดาเกิดออกมา กลายเป็นเด็กปีศาจ กลายเป็นถูกผู้คนประณามเหมือนตนเอง สุดท้ายปมนี้ก็แก้ได้ในที่สุดเพราะนางเอก ถ้ามึงอยากรู้ก็อ่านต่อ ถ้าไม่อยากรู้ก็ข้ามไป ภาพที่ไทเฮามอบให้เต้ เป็นภาพที่วาดมาจากเรื่องราวจริงที่เกิดขึ้น เพียงแต่บิดเบือนให้ดูน่ากลัวเพื่อที่จะทำร้ายเต้ ไม่ให้เขามีทายาท ไม่ใช่ว่าเด็กมีเล็บยาว มีเขี้ยว ถึงได้แหวกท้องมารดาออกมา ความจริงก็คือ มารดาผ่าท้องเพื่อคลอดลูก เนื่องจากมารดาถูกคนไล่ล่าสังหาร ตัวเองหมดแรงใกล้ตาย อยากช่วยลูกน้อย เพียงแต่หมดแรงแล้ว จึงได้กรีดท้อง หลังจากเด็กออกมา ก็กลัวว่าเขาจะอยู่ไม่ถึงตอนที่มีคนมาเจอ (กลางป่ารอบๆ มีหมาป่าที่ไม่กล้าเข้าใกล้เพราะนางโรยผงยาไว้) จึงกรีดข้อมือ เพื่อใช้เลือดเลี้ยงลูกน้อยจนสิ้นใจ เต้รู้ว่าตัวเองไม่ได้แหวกท้องมารดาและเริ่มสืบหาความจริงอีกครั้งก็เพราะนางเอกให้สาวใช้ผ่าท้องน้องสะใภ้เพื่อนำเด็กออกมา เต้เลยนำเรื่องมาปะติดปะต่อกับของตนรวมกับที่สืบพบ เลยคลายปมในใจมาได้ ทำให้เขาเข้าใจว่าตัวเองไม่ใช่ปีศาจ และมีมารดาที่รักเขายิ่งกว่าชีวิต เป็นเด็กที่เกิดมาพร้อมกับความรักอันยิ่งใหญ่
.
.
.
.
.
อีกคำถาม จะเลิฟเนี่ยจะเป็นแนว
.
.
.
.
ตบเกรียนด้วยปากแบบนี้ทั้งสามเล่มมั้ย
.
.
.
.
.
จะรักใคร เราชอบมาก แม้แต่ตอนปรัชญาก็นั่งอ่านไปคิดไป
ตอนพิเศษก็สนุก เป็นเหมือนตอนยืนยันว่ายังไงพระเอกนางเอกก็ต้องคู่กัน เป็นมิติคู่ขนาน
กูอ่านท่านโหวละ ถ้าข้ามการไปรบกลับมาจับกดแบบนางเอกไม่มีความสุข ตัวเรื่องกูว่าสนุกออก ลุ้นว่านางเอกพยายามเปลี่ยนชะตากรรมได้มั้ย แล้วท่านโหวโคตรพยายามจะหักใจวางความแค้น แล้วเด็ดขาดกับนางร้าย กูสงสารท่านโหวบ่อยๆ ถ้าเรื่องนี้ลดการจับกดแบบไร้สาระ กูกร๊าวใจเวลาท่านโหวคลั่งรักอยู่ฝ่ายเดียวมาก ปากอย่างใจอย่าง
ต่ออีกนิด ชอบนางเอกปอปักมากว่าตรงความไม่ข่มผัวของนางนี่แหละ ถึงอยากจะข่มก้อคงยากพระเอกไม่ได้มาแนวหมาน้อย ซึ่งมันสมจริงสำหรับกูหว่ะ สังคมสมัยนั้นผู้ชายสมัยนั้นจะยอมให้พุชซี่วิปมันก้อกะไรอยู่ นางเอกอยู่เป็นไหลไปได้นี่คือเก่งแล้วสำหรับกู
จะเลิฟใครนี่ ชอบทั้งพระเอก นางเอกเลย ดีกว่าเพียง1ใจมากอะ เพราะเล่มนี้เลยซื้อมาอ่านรอ ชอบแค่เล่มแรก พอกลับมาเป็นคนเท่านั่นแหละ อิหยังวะกับพระเอกมาก5555
กูมีความสงสัยในเรื่อง ประมูลหัวใจ กูว่าปู่นางเอกน่าจะมีจากอนาคต เพราะ
.
.
.
.
.
ปู่นางเอก มีความคิดแบบคนยุคปัจจุบันมาก ไม่ใส่ใจกรอบธรรมเนียมคร่ำครึอะไรเลย แล้วตอนที่ปู่มาตามหานางเอก ที่พูดว่า กลัวนางเอกเป็นพวกหลงรักคนร้าย(สต๊อกโฮมซินโดรม)แล้วก็อะไรสักอย่าง กูจำไม่แม่น แล้วนางเอกก็บอกปู่ชอบพูดศัพท์อะไรแปลกใหม่งี้อยู่เรื่อย บวกกับอีกประเด็นคือ ย่านางเอกบอกว่าเก็บปู่นางเอกมาได้งี้อะ กูเลยคิดว่าหรือปู่นางเอกจะย้อนเวลามา เพราะขนาดหมาป่ากับแวมไพร์ยังดึงออกมาเล่นได้เลย
.
.
.
.
.
ไม่มีใครอ่านความทรงจำในห้วงอวกาศเลยหรา มาเม้ากะกูหน่อย
ฮัลโหลลล ยังไม่มีใครอ่านเรื่องล่าจริงๆ เหรอ เฝ้ารอออ
วังเดียวดายหายสอย หรือกูพลาดโม่งสปอยไปวานบอก
จะเลิฟกูโอเคนะ นิสัยนอ.ไม่ได้ข่มผัวต่อหน้าคนอื่นนะ เพราะนางก็เข้าใจสังคมยุคนั้นอยู่ แต่ออกแนวหลังบ้านไม่ถูกกดขี่มากกว่า นางไม่ไประรานใครทั้งนั้น แนวแมนๆคุยกันมากกว่า
มีใครรีวิววังเดียวดายยังอะ อยากรู้ว่าเป็นไง
ถามเซียนหอม
.
.
.
.
.
ใครขโมยเงินหนึ่งล้านตำลึงของนางเอกเล่ม 1 / จะได้เจอครอบครัวหม่าจู้เอ๋อร์ที่ช่วยนางเอกไว้ตอนแรกอีกไหม
.
.
.
.
.
เรื่องนี้นางเอกลำบากมาก กูไม่เคยอ่านอะไรแบบนี้มาก่อน ทั้งอึดอัดทั้งขัดใจทั้งรำคาญตัวละครบางตัว แต่ก็สนุก เอาใจช่วยนางเอก
>>957
.
.
.
.
.
ตอนเงินหายนี่กูโกรธประหนึ่งเป็นเงินของตัวเอง มันมีจุดประสงค์อะไรถึงขโมยไป กูไม่รู้ว่าการที่นางเอกมีเงินมากอยู่กับตัวจะเป็นภัยไหม แต่แม่งแทบไม่เหลือไว้ให้ตั้งตัวบ้างเลย ผู้หญิงตัวคนเดียวไม่มีที่พึ่ง มีเด็กมาด้วยสองชีวิตแถมกลับไปเมืองนั้นก็ไม่ได้เพราะมีเจ้าเมืองรังควาน จำเป็นต้องบีบกันขนาดนี้เลย แพ้ไม่เป็นหรือไงใจแคบฉิบหาย อันนี้กูด่าเพราะไม่รู้จุดประสงค์ที่มันขโมยไปนะ
.
.
.
.
.
ถามหน่อย ร้าน BFriend กะในเว็บ BFriend เนี่ย หนังสือมันขายราคาเท่ากันไหม
กูได้ลิขิตรักด้ายแดงมาแล้ว ก่อนสงกรานต์พอดี หวังว่าอาเจ๋อของโม่งจะดีจริง
จริงๆกูก็ยังอ่านไม่จบนะ กำลังต่อสู้กับเล่มสุดท้ายอะวะ ได้เกือบจะ 200 หน้าละ มาถึงขั้นนี้ได้เพราะอาเจ๋อจริงๆ
อาเจ๋อกุชอบมาก ช่วงสืบคดีกุไม่หลับนะพาร์ทที่กุชอบที่สุดคือตอนอยู่ใสค่ายกลว่ะมึงแต่กุจะหลับตรงช่วงออกจากค่ายกลมาแล้วก็ต้องไปสืบคดีของสำนักต่างๆช่วงนั้นแหละเนือยแต่โดยรวยเรื่องนี้ดีจริงๆขึ้นหิ้งนางเอกน่ารักกำลังดีไม่ลำใยพระเอกก็งานดี
รออิเต้ จะเลิฟ งือ วันนี้ไม่มา คือคงติดสฃกรานต์ละ
กูอ่านวังเดียวดายจบแล้ว จอขอรีวิวแบบไม่สปอยล์มากไปนะ
.
.
.
.
.
เรื่องนี้คำนำของสนพ.ถือว่าเด็ดขาดมาก แสดงแก่นของเรื่องได้เด่นชัดไร้ที่ติ "เล่าเรื่องราวกับใช้ภาพประกอบเล็กๆ เป็นบทตอน ก่อนประกอบขึ้นเป็นภาพใหญ่ เรื่องราวไหลลื่นอย่างไม่อาจหยุดอ่าน เมื่อถึงฉากบีบคั้นอารมณ์เราก็ร่วมดิ่งลงลึกกับตัวละครอย่างไม่อาจไถ่ถอน" ้ป็นเช่นนี้จริงๆ คำตามปิดท้ายคนแต่งกล่าวว่าใช้ภาพชื่อดังสมัยนั้นมาผูกโครงเรื่อง และนิยายก็ทำตามคำนำสนพ.อย่างตรงตัว จุดนี้กูชอบมาก
จุดที่กูอ่านจบแล้วคิดได้ การเปิดเรื่องคือการปิดเรื่อง เพราะฉากแรกเริ่มด้วยประตูวังยามวิกาลกลางพายุที่องค์หญิงพยามเปิดออกมาเพื่อกลับไปยังวัง (รัง) ของตัวเอง จุดนี้สำคัญมากจริงๆ เพราะอย่างที่คำโปรยบอกไว้ ศัตรูของความรักครั้งนี้คือประเพนี คือขบบธรรมเนียม คือสังคม คือขุนนาง คือคนรอบข้าง และคือความเป็นจริงที่ว่าพระเอกเป็นขันทีที่ถูกตอน
ตัวละครในเรื่องมีมากมายหลายตัว มีความรักหลายคู่หลายแบบ แต่มันเป็นตัวละครในประวัติศาสตร์ ยากจะผิดแผกแตกต่างหรือเอาจิตใจเข้าไปจมดิ่งได้ทุกตัว แต่อย่างนึงที่กูอยากพูดก่อนคือ เหล่าคนที่คอยขัดขวางความรักของพระเอกนางเอก แม้จะดูเหมือนตัวร้าย แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย เวลาอ่านคำโต้แย้งกูยังรู้สึกเลยว่าพวกนี้พูดถูก อย่าง "ฝ่าบาทคิดถึงแต่ความสุขของธิดาตัวเอง แต่ไม่นึกถึงหัวอกของ***หูหยินว่ามีเลือดเนื้อเท่าเทียมพระองค์ นางทำผิดอะไร เหตุใดความสุขขององค์หญิงต้องแลกมาด้วยความทุกข์ของนางด้วย" ประโยคไม่ตามนี้ แต่ใจความตามนี้เลย กูอ่านแล้วยังผงกหัวตามเลย
ในเรื่องจะมีคนที่องค์หญิงรักอีก 2 คน คนแรกเมื่อเจอราชทัณฑ์กล้ำกลาย จึงกล่าวกับองค์หญิงตามตรงว่า "องค์หญิง ข้ารักองค์หญิง แต่ข้ารักครอบครัวมากกว่า" และเลิกรากันไป ตอนนี้สำคัญมาก เพราะทำให้องค์หญิงหัวใจสลาย เพราะต้องไปอยู่กับคู่หมั้นที่เป็นคนดีมากจริงๆ แต่นางก็เกลียดมากๆ และเป็นจุดที่ทำให้องค์หญิงเริ่มเห็นหัวใจของขันที ว่าไม่ได้เป็นเพียงแค่คนรับใช้ รวมถึงขันทีเองก็ยอมเปิดอกบอกความในใจเป็นครั้งแรก
คนที่สอง คู่หมั้น ถ้าจะสรุปความ คงเป็น "ขุนช้าง" นั่นละ ไม่ได้มีรูปโฉมหรือสติปัญญาพอเอ่ยชม มีแต่ความรักแท้จากใจจริง นอกจากพระเอกนางเอกแล้ว คนนี้ละน่าสงสารที่สุด ทำทุกอย่างให้แล้ว แต่คนไม่ใช่ยังไงก็ผิด ทั้งสร้างสวนใหญ่โตหวังให้กล่าวชม แต่องค์หญิงชมซักคำยังไม่เคยชม องค์หญิงชอบภาพวาดก็ไปฝึกวาดภาพ ทั้งที่ไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น สุดท้ายใช้เวลากว่า 5 ปีสร้างผลงานชิ้นหนึ่งที่สื่อถึงใจได้ แต่ก็พบว่าภาพที่ตัวเองวาด (ฝัน) ลงไป คือช่วงเวลาธรมดาๆ ที่ขันทีอยู่กับองค์หญิง เพราะสำหรับทั้งคู่แล้ว ตัวตนของทั้งคู่คือที่มาของความสุขทั้งหมด เป็นสิ่งที่คู่หมั้นไม่มีวันได้รับ แต่คู่หมั้นเป็นคนดีจริงๆ
กดผิด โทษทีๆ ยังไม่จบนะ กูขอคั่นสั้นๆ ก่อน เดี๋ยวพิมพ์ยาวๆ ที่เหลือให้จบ
.
.
.
.
.
แต่คู่หมั้นเป็นคนดีจริงๆ นะ ตอนนึงที่ฮองเฮาประทานเหล้าพิษมาให้เพื่อตัดขาดกับองค์หญิง ก็ดื่มไม่ลังเล เพื่อให้องค์หญิงมีความสุขที่ตนไม่อาจให้ได้ กูนับถือหัวใจจริงๆ
.
.
.
.
.
ต่อ
.
.
.
.
.
ตอนแรกกูคิดว่าจะเกลียดขุนนางหัวเก่าที่สุดในเรื่อง แต่อย่างที่บอก ฝ่ายคัดค้านมีเหตุผลมากๆ จนกูคล้อยตามเลย แถมกูดันเกลียดองค์หญิงซะงั้น เพราะนางเอาแต่ใจมากๆ แม้จะมีเจตนาดี ไม่ได้มุ่งร้าย แต่ความเอาแต่ใจจนเสียตัวก็ทำให้เรื่องทุกอย่างแย่ลงมาก ถ้านางผ่อนปรนได้มากกว่านี้ ไม่มีอคติราชบุตรเขยอย่างที่เป็น ยางอาจจะมีความสุขเล็กๆ น้อยๆ ได้ แต่นางทำไม่ได้ จนผลักใสทุกคนให้มาถึงทางตัน เพราะนางไม่อยากถูกขังไว้ นางพูดเองว่า "เรา (พระเอก/นากเอง) ถูกขังไว้ที่นี่ (วัง) เสียแล้ว"
อย่างที่กูเขียนไว้ตอนต้น การเปิดเรื่องคือการปิดเรื่อง ฉากที่องค์หญิงมาเปิดประตูวังยามราตรีอย่างดื้อรั้น คือคำนิยามและบทสรุปของเรื่อง ถัดจากฉากนี้จะย้อนกลับไปตอนพระเอกเข้าวังมาเป็นขันที่ใหม่ๆ และได้เรียนรู้ว่าเมื่อประตูวังเปิดในเวลาห้ามเปิด จะต้องมีโทษเสมอ อย่างต่ำเนรเทศ อย่างมากประหาร (ตาย) และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ประตูนั้นเปิดและปิดตามเวลา เมื่อเปืดนอกเวลาคือละเมิดธรรมเนียมและกฎระเบียบ ย่อมมีโทษตามมา องค์หญิงไม่ต้องการถูกกักขังในบ้านราชบุตรเขย จึงย้อนกลับมาที่วังเพื่อเปิดประตูวังยามพายุโหมกระน่ำ และอย่างที่พระเอกได้เรียนรู้ เมื่อเปิดประตูวังนอกเวลา ย่อมมีผลตามมาเสมอ องค์หญิงผู่ใช้กำลังและความโปรดปรานฝ่าฝืนขบบธรรมเนียม จึงถูกลงโทษพร้อมกับผู้ที่นำนางมาถึงจุดนี้ (ประตูวัง/ธรรมเนียม) ในตอนนึงที่ชื่อว่า "ผลาญใจ" องค์หญิงพูดว่า "ข้าคิดถึงท่านเหลือเกิด จนคิดว่าถ้าจุดไฟเผากำแพงทั้งหมดทิ้ง สิ่งที่กีดขวางเราไว้จะหายไป" แต่เรื่องราวไม่ง่ายแบบนั้นเลย เพราะสุดท้ายสิ่งที่กีดขวางทั้งคู่ไว้ ก็คือทั้งคู่เอง
คนรอบข้างดูจะเข้าใจเรื่องนี้มากนะ เป็นจุดที่กูค่อนข้างแปลกๆ ที่สุดแล้ว เพราะแม้แต่ฮ่องเต้กับฮองเฮาก็จำยอมในท้ายที่สุด ฮ่องเต้ถึงกับยอมสู้ขุนนางทั้งหมดเพื่อให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันเลย แต่ก็พอเข้าใจได้ละ ความรักที่ไม่สมหวังมีส่วนสำคัญในเรื่องมาก ทั้งความกตัญญูที่ไม่สำเร็จของฮ่องเต้ ความรักที่อยู่บนหนามแหลมของฮ่องเต้และฮองเฮา มันประกอบกันให้ทั้งคู่เข้าใจและเห็นใจ แม้จะไม่เห็นด้วย แต่ก็รู้ว่าถ้าขาดพระเอกไป นางเอกต้องตายแน่นอน ถึงยอมจำนนในท้ายที่สุด
ถ้าพูดตามตรง เล่ม 1- 2.5 กูไม่อินเท่าไหร่ เพราะเล่ม 1-2 เป็นจุดวางเรื่อง ดราม่าขององค์หญิงจะมาคลายปมที่เล่ม 3 เป็นสำคัญ กูมาน้ำตาแตกตอนจบนี่ละ มันเหมือนซึมมาถึงตอนสุดท้าย หลังจากรู้บทสรปทุกอย่างแล้วได้เห็นภาพสุดท้ายที่พระเอกได้รับ ไปจนถึงดอกไม้ปลอมบนต้นไม้ น้ำตามันไหลออกมาเองจริงๆ เพราถึงจะรู้ว่าจะจบแบบนี้มาตั้งแต่แรก และไม่อยากให้จบแบบนี้ แต่ต้องยอมรับจริงๆ ว่ามันควรจบแบบนี้ละ ไม่ว่าจะเศร้ายังไงก็ตาม
.
.
.
.
.
จบละ รีวิวยาวมาก อันแรกของกูในโม่งเลย แค่ 3 เล่มหนาหน่อย แต่กูชอบมากจริงๆ ไม่ผิดหวังเลย
องค์หญิงวังเดียวดาย อิงเรื่องจริงปะ
>>977 อิงปวศ.จริง ในท่านเปาคือคดีสับเปลี่ยนรัชทายาท ฮ่องเต่พ่อองค์หญิงคือรัชทายาทที่ฮ่องเอาสับเปลี่ยนมาเลี้ยงนั่นละ
>>979 ตอนจบวังเดียวดาย เตรียมใจหน่อยนะ
.
.
.
.
.
พระเอกกล่อมให้องค์หญิงเลือกความกตัญญู เพราะฮ่องเต้ปกป้องตัวเองจนป่วยหนัก แยกกับพระเอกไม่พบหน้าตลอดไป แต่พบกันผ่านดอกไม้ปลอมบนต้นใม้ต้นนึงปีละครั้ง เห็นดอกไม้เหมือนเห็นหน้านางเอก พระเอกยอมรับสภาพนี้อยู่หลายปี พอเข้าปีที่ 8 องค์หญิงที่เดียวดายในวังที่ว่างเปล่ามานานไม่อาจยื้อสังขาร จากไปก่อนได้แขวนดอกไม้ให้พระเอกเห็น ในคำตาม พระเอกจากไปอย่างสงบหลังจากนั้นปีนึง
.
.
.
.
.
อ่านรีวิววังเดียวดายจากโม่งแล้ว แต่หลบสปอยล์ตอนจบ 55555555 คงต้องไปหามาเบิกเนตรหน่อยแล้ว
กูผ่านละกันวังเดียวดาย สงสารราชบุตรเขย
โห ปวดตับมาก ยังไม่ต้องการเสพย์ดราม่า งั้นกูขอผ่านก่อน ข่อมค้า
ดราม่าเกินไปกุผ่านดีกว่าปวดตับ
>>984 กูไม่เข้าใจคำถาม เย่กันเหรอ? อันนี้ไม่สปอยล์มั้ง เพราะมันก็โต้งๆ นะว่าขันทีทำไม่ได้ มากสุดแค่กอดจูบ แค่นี้จริงๆ
>>985 ราชบุตรเขย
.
.
.
.
.
ไม่ตายนะ ตอนแรกทุกคนเข้าใจว่าโดนพระราชทานเหล้าพิษจริง เพราะคนเบื้องบนคิดว่าทางนี่ดีที่สุด แต่ฮองเฮาขวางไว้ คนที่มาส่งเหล้าให้ก็เหมือนจะทดสอบด้วย จงใจไม่อธิบายก่อนราชบุตเขยดื่ม แต่ดื่มไปแล้วก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น นอกจากสายตาของฮ่องเต้ฮองเฮา องค์หญิงยังไงก็ไม่รักอยู่ดี ได้แต่อยู่กันอย่างคนแปลกหน้าชั่วชีวิต น่าสงสารไม่แพ้พระเอกนางเอกเลย
.
.
.
.
.
อย่าเพลินจนลืมเปิดมู้ใหม่นะ
วัง1 ดราม่าเกิน กูไม่ไหว กูใจบาง
วดดนี่คือดราม่าอยู่ที่องค์หญิงใช่ปะ
.
.
.
.
.
ถ้าองค์หญิงไม่เอาแต่ใจก็จะผ่านดราม่าได้หมด? ตัดใจจากคนรักคนแรกได้ ทำไมตัดใจจากขันทีไม่ได้ ทั้งที่มันไม่มีหวังตั้งแต่แรกแล้ว
.
.
.
.
.
>>995 จะพูดแบบนั้นก็ได้
.
.
.
.
.
คนรักแรกมันไปกันไม่ได้แน่นอน เพราะอีกฝ่ายเลือกจะจากไปด้วย ทั้งคู่เริ่มรู้ตัวเองตอนนี้ละ อย่างที่กูบอกว่าไม่ชอบเพราะนางดึงดันไป แต่ก็ไม่คิดว่าที่รักขันทีผิดนะ ในเรื่องจัมีอีกคู่นึงที่คล้ายกัน แต่ตัวจันทีเลือกตะออกห่างสุดชีวิตเพื่ออีกฝ่าย ฝ่ายหญิงก็รู้และเคารพการตัดสินใจ ส่วนพระเอก จะบอกว่าซื่อสัตย์ต่อตัวเองกว่าก็ได้ ถึงอยากยื้อให้นานที่สุด จนทุกอย่างแก้ไม่ได้ เพราะทั้งคู่คือความสุขหนึ่งเดียวของกันและกัน
กูไม่คิดว่าเรื่องนี้มีคนผิดจริงๆ นะ กูไม่ชอบองค์หญิงแต่ก็ไม่ได้เกลียด นางแค่อยากมีความสุจกับคนที่มองว่านางไม่ใช่องค์หญิง แต่เป็นแค่ผู้หญิงคนนึง แม้จะไม่มีหวังแต่แรกก็ตาม
.
.
.
.
.
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.