>>117 การเมืองอีกเรื่องคือ บันไดหยกงาม ไม่รู้ว่ามึงเคยอ่านรึยัง จบแบบไม่เชิง Bad Ending แต่ก็หน่วง บอกไม่ถูกว่าพระเอกเป็นพระเอกรึเปล่า
>>122 มึงคิดเหมือนกูเลย ชอบ ตปก. ทั้ง 2 เรื่อง
ข้าก็เป็นแรกๆสนุก หลังๆอวยกับมั่นนางเอก พระเอกหมาน้อยไป
ส่วนเรื่องเยในวัยรุ่น กูรับได้กับแนวโบราณ
สังคมยุคนั้นแต่งงานกันไว อาจสะเทือนใจบ้าง
ถ้าบางเรื่องโดนมาตั้งแต่ 11-12
แต่แนวปัจจุบัน ต้องดูพล็อต เนื้อเรื่อง
บางทีถ้านักเขียนทำให้เราอินได้ ลำดับเรื่อง
คาแรคเตอร์ตัวละคร สภาพแวดล้อมในเรื่อง
ชวนให้อารมณ์เราคล้อยตาม จะ 15 หรือ 17
กูก็รับได้ ไม่พูดถึงเรื่องความรับผิดชอบ
การป้องกันและผลที่จะตามมานะ
แต่ส่วนใหญ่จะไม่เจอนักเขียนที่ทำให้คล้อยตามได้
บวกกับทัศนคติส่วนตัว มันทำให้ถ้ากูอ่านเจอแล้ว
เหม็นมากกว่า คิดว่าผญ.แรด ผช.เงี่ยน
ถ้าสุภาพบุรุษก็น่าจะรอให้พร้อมทางสถานะ (ไม่ใช่ร่างกาย)
ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ใช่ทั้งหมด กูขอยกตัวอย่าง
เรื่องการปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก
งานญี่ปุ่นของมูราคามิ เป็นเล่มแรกของมุราคามิ
ที่กูอ่าน แล้วเข้าใจเลยว่าทำไมงานลุงถึงเป็นที่นิยม
นิยายเรื่องนี้สามีนอกใจเมียหนีไปกับเพื่อนเก่าในวัยเด็ก
ปกติเจอแบบนี้กูต้องเกลียดผู้ชาย เลว เห็นแก่ตัว บลาๆ
แต่คนเขียนทำให้กูเข้าใจอารมณ์ชั่วขณะ
ความโหยหาที่ไม่เอาอะไรแล้ว ไม่สนลูกเมีย
แล้วจะหนีไปกับผู้หญิงที่เป็นเพื่อนเก่า
มันมีภูมิหลัง คือทั้งสองเป็นคนที่เข้าใจกัน
มีอดีตที่หอมหวานชวนจดจำ
เป็นเซฟโซน คอมฟอร์ทโซนกัน แล้วอยู่ดีๆเพื่อนคนนี้ก็หายไป
ผู้ชายก็ค้างคาใจมาตลอด ทั้งที่ภรรยาปัจจุบันก็เป็นคนดี
ทั้งสองมีขีวิตคู่ที่เรียบง่าย ไม่เคยทะเลาะกัน
คือกูไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องปกติ หรือดีงาม หรือโรแมนติก น่าสนับสนุนอะไร
ก็แค่เออ เราเข้าใจมัน
แค่จะบอกว่ามันขึ้นอยู่กับมุมมองของคนอ่าน
+กับความสามารถของนักเขียน