กูบ่นนักอ่าน อย่าหัวร้อนในนี้นะคะซิส กูแค่อยากบ่น
Last posted
Total of 246 posts
กูบ่นนักอ่าน อย่าหัวร้อนในนี้นะคะซิส กูแค่อยากบ่น
ถุงขั้นต้องตั้งมู้ใหม่เลยเหรอคะซิส นมัสการนะคะ
เอ้า มึงมีอะไรจะบ่นก็ว่ามา
นี่คือกระทู้ระบายนักอ่านเหรอ ดี กูก็อยากระบายบ้าง555555555
เคยเปิดพรีนิยายเรื่องนึง มีคนพรีมาสองร้อยกว่าคน พอเอาเข้าจริงคนโอนมาแค่แปดสิบคน อีกร้อยกว่าคนนั่นหายเงียบไปกับสายลมจ้า กูว่าทุกคนน่าจะเคยเจอแบบนี้นะ
โดนบอกว่าอยากอ่านมากๆ แต่ไม่อยากเสียตัง เสียใจจัง ไม่อ่านละ
ต้องทำไงวะ
กุสะเทือนใจมาก
เคยเจอนักอ่านประเภทนี้มั๊ย
1. หนังสือออกช้า หรือเลื่อนออกก็มาโวยวายตีโพยตีพายด่าสนพ.เสียๆหายๆ สุดท้ายออกมาบอกว่าไม่เคยซื้อ มีแต่หาของฟรีอ่าน
2. หนังสือออกแล้วแต่สายส่งส่งไปตจว.ช้า ก็ออกมาโวยวายด่าว่าไม่เห็นใจคนตจว. กว่าจะได้อ่านของฟรีก็มีให้โหลดอ่านแล้ว จะเสียเงินซื้อไปทำไม อ่านของฟรีเลยดีกว่า
กูงง เดี๋ยวนี้นักอ่านเป็นไรกันไปหมด ออกช้าก็บ่นด่า ออกแล้วกระจายของช้าก็ด่า บางคนถึงขั้นสาปส่งให้สนพ.เจ๊งไปเลยด้วยซ้ำ แล้วที่ออกมาบ่นแล้วบอกว่าจะอ่านของฟรีกันคือไรวะ แม่งละเมิดลิขสิทธิ์ชัดๆ ทำไมเดี๋ยวนี้นักอ่านรอกันไม่ได้คือกูไม่เข้าใจจริงๆ หรือเคยชินกับอ่านรวดเดียวจนจบแบบพวกที่ออกจบแล้วค่อยมาอ่านไรงี้เหรอวะ ไม่เคยเจอที่แบบสองสามปีเล่มออกทีบ้างเหรอวะ
ทู้ดักปะวะ กูมาดักเผือกอย่างเดียว กูไม่ใช่นข.นะ นักอ่านธรรมดาๆ เนี่ยแหละ นักอ่านบางคนเยอะไปจริงๆ วะ จะเอาอย่างนู้น จะเอาอย่างนี้
ปล.ถ้าตีความแล้วไปเผือกนข. ผิดคนนี่เขาซวยเลยนะ วอนขาเผือกใจเย็นๆ
นักอ่านเราน่ารัก เราไม่รู้จะบ่นอะไร
เออ แต่ก็มีอย่างนึงว่ะ เล่าสู่กันฟังขำๆ นะ มันมีครั้งนึง เราหยุดลงนิยายไปพักนึงเพราะญาติผู้หญ่เข้า ICU ออกจาก ICU ก็รักษาตัวเป็นเดือนเลย ต้องดูแลใกล้ชิดอะ พอต้องดูแลญาติผู้ใหญ่เราเลยไม่ว่างเขียนนิยาย เพราะเราเองก็ต้องทำงานอื่นด้วย เชื่อไหม จากที่นิยายมีแต่คนโหวตเห็นด้วยกับบทวิจารณ์ห้าดาว เจอคนมายกนิ้วลงรัวๆ เลยจ้ะ ทั้งๆ ที่ราก็บอกไปแล้วนะ ว่าเราต้องดูแลญาติ ไม่ได้หายไปไม่แจ้งอะไร
>>7 เคสสยบฟ้าก็ถือเป็นความผิดของสนพ.ส่วนหนึ่งละ ตอนแรกบอกเดื่อนละเล่ม ต่อมาเดือนเว้นเดือน แต่บางเดือนก็เว้นไป 2 เดือน พึ่งมีดราม่าออกช้าไปก็เว้นไปอีก 3 เดือน คนไม่ด่าสิแปลก ถึงเขาจะมีเหตุผลดีแค่ไหนก็เถอะ
ในกระทู้นิยายจีนส่วนใหญ่เข้าข้างคนแปลและสนพ. แต่ถ้ามองตามมาตราฐานทางธุรกิจ ไม่ว่าจะมุมไหนสนพ.ก็ "ล้มเหลว" เต็มๆ โดยเฉพาะคนแปล คิดง่ายๆ ว่าถ้ามีลูกน้องมาเสนอโปรเจคใหญ่ และจำเป็นต้องคุมงานเอง แต่บอกว่านี่เป็น "งานอดิเรก" ทำเฉพาะตอนที่ว่างเท่านั้น เจ้านายคนไหนไม่ปาแม็กใหญ่ใส่หน้ากูก็ปรบมือชมแล้ว
ถึงพวกที่มาโวยนี่ก็เล่นใหญ่จริง แต่ถ้าไม่นับพวกที่โหลด PDF คนที่ออกมาพูดก็เพราะชอบเรื่องนี้ทั้งนั้น ถ้าออกช้ายังไงก็ไม่หือไม่อือ กูว่าก็ไม่ต่างจากกวางมูสหสม. ได้แต่รอเข้าป้อนอย่างเดียว แล้วต้องสำนึกบุญคุณคนแปลด้วย
ปล. ถ้าเรื่องนี้มีแค่ 10 เล่มจบกูเชื่อว่าจะไม่มีดราม่าแบบนี้
>>11 โนวๆ กูไม่พูดถึงเคสสยบฟ้าหรอก เพราะเคสนั้นสนพ.ผิดเต็มๆที่ไม่ตุนสต็อกไว้ก่อน แต่มันมีอีกหลายเคสไงที่สนพ.โดนด่าเพราะเลื่อนออกบ้าง ออกไม่ตรงวันที่ประกาศบ้าง กระจายของช้างี้ เดี๋ยวนี้ส่วนใหญ่นะพอสนพ.ขอเลื่อนออกหน่อยนักอ่านก็เริ่มด่ากันละแล้วมักจะมีตบมาว่าไม่อุดหนุนหรอกรอโหลดอ่านฟรีอย่างเดียว กูแบบไปต่อไม่ถูกเลย
ขอบ้างนักอ่านผู้ประเสริฐ เมื่อไรพวกมันจะเลิกเมนต์ "อัพ" "เมื่อไรจะอัพ" "ถ้าไม่อัพจะเลิกอ่านแล้ว" "ทำไมไม่อัพซะที" บราๆๆๆ ทั้งที่กูก็เขียนไว้ว่าอัพทุกวัน...(ตรู๊ด...) มีพีคสุดทำกูระเบิดกูเพิ่งกดอัพงาน เชี่ย ไม่ถึง 5 นาทีมีเมนต์มาเลย "อัพตอนใหม่(เลขตอนต่อจากที่เพิ่งอัพ)ซะทีสิ" แม่งเอ๊ย... คิดว่านักเขียนเสกงานขึ้นมาได้เหรอวะ
เหนื่อยใจนักอ่านรุ่นใหม่นิสัยมารยาทแย่จริงๆ พอได้อะไรที่ไม่พอใจก็ขู่เลิกอ่าน บางคนไล่ให้ไปตายเลิกเขียนเลย ทำเหมือนคนที่ลงผลงานติดหนี้ต้องชดใช้ให้ จิกกัดด่าเป็นขยะไม่ได้คิดถึงใจเขาใจเราเลย
>>11 เคสสยบฟ้า กูขอบอกว่าโมโหเฮียมาก ตอนแรกรับปากไว้ดิบดี จาก 1 เดือน จะเป็น 2 เดือน ตอนนัั้นก็ดราม่าไปทีหนึ่งแล้ว
คนอ่านก็ทำใจกันไปว่า โอเค 2 เดือนก็ 2 เดือน แม่งเป็นคนบอกเองด้วย คนอ่านก็ตกลงรอก็รอ
พอมาเจอเลื่อนเป็น 3 เดือน ด้วยเหตุผลเดิม เพิ่มเติม กูว่าเพราะงานหนังสือด้วยวะ ถึงเฮียมันจะบอกว่า ไม่ใช่ๆ ยอดเท่าเดิม มีงานหรือไม่มีงานก็ตาม บลาๆ กระบวนการทำหนังสืออย่างนั้นอย่างนี้
แต่กูดูจากสิ่งที่ผ่านมา เดือนหนึ่งมึงก็ออกได้ทัน งานนี้คนแปลโดนโยนเป็นหนังหน้าไฟ เพราะงานหนังสือนั่นแหละ สยบฟ้าฯ ตอนนี้ถือเป็นหัวที่ทำยอดขายดีมาก
เคยเจอแบบเมนต์เหมือนเดิมติดกันทุกตอนเหมือนปั่นมั้ยอะ กูเคยเจอแบบ "ขอบคุณนะ" "สนุก" ติดกันสิบๆ ตอนยังกะก็อปวาง ไม่รู้ต้องการอะไร
>>18 เจอนักอ่านไร้มารยาทจนท้อ จิกด่ามาก แบบเขียนมานานแล้วยังสะดุ้งกับนักอ่านรุ่นนี้ (หยุดเขียนไปหลายปีแล้วมาลงงานใหม่ คนที่อ่านจะเป็นนักอ่านกลุ่มใหม่แล้ว) เจอแบบนี้ทำให้อยากเลิกลงแล้วเขียนเก็บไว้เองหรือไม่ก็อัพขายไปเลย
>>21 ใจเขาใจเรานะ ถ้าเป็นนักเขียนลงงานในเน็ตก็ต้องอยากได้คอมเมนต์จากนักอ่าน มันไม่ยากเกินไปหรอกถ้าอ่านตอนนั้นแล้วจะทิ้งข้อความไว้บ้าง แต่ถ้าเจอนักเขียนที่เรียกร้องคอมเมนต์หรือโหวตมากๆ ก็ไม่ไหวเหมือนกันจะเลิกตามอ่านเรื่องนั้นมากกว่า
กูเจอมาทุกรูปแบบ จนสตรองแล้ว ตอนนี้ใครจะเร่งจะด่า จะงอแง กูไม่คิดมากละ เวลากูออกเล่มขอแค่ช่วยอุดหนุนกูก็พอ สำหรับพวกที่บอกว่าจะไม่อุดหนุน พวกนี้ไม่ใช่ผู้สนับสนุนของกูอยู่แล้ว ไม่ได้ขอแดก ไม่แคร์ พวกมึงรายที่นอยด์เพราะนักอ่านก็สตรองๆ กันไว้นะ
พอหัวใจมึงด้านชา มึงจะยิ้มรับเงินทั้งน้ำตา(เวลาโดนด่า)แบบกู
>>25 ระวังไม่ให้พลาดก่อนกดโพสอยู่ ส่วนใหญ่จะตั้งให้เห็นแต่คนที่สนิทมากๆ เห็น ไม่งั้นไม่ไหวเหมือนกันนะ เก็บกดอยู่คนเดียวมันจะทำให้บ้าง่ายๆ
นักอ่านไร้คุณภาพเยอะมากจริงๆ เกลียดมากพวกที่มาพากย์เป็นฉากๆ เหมือนบังคับให้เราเขียนตามนั้นพอไม่ใช่ก็ออกมาด่าแรงๆ แล้วก็ชักชวนให้คนอื่นๆ เลิกอ่านแล้วซื้องานเราด้วย เหนื่อยใจ
เซ็งพวกนักอ่านที่ไม่อ่านฉากอธิบายเรื่องว่ะ บรรยายให้รู้เรื่องว่าจะดำเนินเรื่องยังไง สถานการณ์ตัวละครอื่นทำอะไรอยู่ แม่งพิมพ์เมนต์กลับมาน่าเบื่อไม่น่าอ่านเลยไว้ให้หมดช่วงมีพระเอกออกค่อยอ่าน เชี่ยยยยยยยยย แล้วตอนถัดไปก็พิมพ์บอกอ่านไม่รู้เรื่องตัวนี้ออกมาเมื่อไร ตัวละครทำอะไรกัน เชี่ยยยยยยยยมากกกกกกกกกกกก
เดี๋ยวนี้คนอ่านอ่านแต่ฉากพระเอกกับนางเอกเย่กันฉากอื่นๆ เปิดข้ามหมด ขนาดบ.ก.ยังบอกให้ใส่ฉากเย่กันเยอะๆ เลย ถ้าคนอ่านอยากอ่านแต่ฉากแบบนี้ซื้อพวกปกขาวเลยดีกว่านะมีให้อ่านเต็มๆ ไม่มีฉากอื่นมาคั่นให้เสียอารมณ์
กูสงสัยว่า นักอ่านที่เลยวัยรุ่น ยังมีคนมาทวงนิยายแบบทุเรศๆ แบบนี้อยู่รึเปล่า ตามความเข้าใจของกูส่วนมากที่อ่านนิยายในเน็ตนี่คือตั้งแต่วัยมหาลัยลงไป เพราะถ้าทำงานแล้วคงไม่ค่อยมีเวลาอะ พฤติกรรมมันถึงได้แย่แบบนั้น แต่ไม่รู้ว่ากูเข้าใจถูกไหม ถ้าไม่ถูกช่วยบอกกูหน่อยนะ
พวกเด็กอารมณ์รุนแรง ปากดี เม้นท์จัด กำลังช่วยอัดฉีดทางเน็ตสูงชอบแชร์โฆษณางานให้ แต่ไม่ซื้อเอาแต่ของฟรีเป็นหลัก
กูเจอเกรียนนักอ่านคนนึงเว่ย ชอบส่งข้อความลับมาบอกกูว่าพระเอกต้องงี้ๆๆ ปักธงงั้นๆๆ ทำไมไม่เยะน้องสาวเพื่อน ฯลฯ จนกูรำคาญ มีวิธีบล็อกมันป่าววะ กูรำคาญมาจริงๆ อะไรของแม่งวะ
ระบายหน่อย เขียนนิยายที่พระเอกกับนางเอกชัดเจน แนวแฟนตาซีนะ แต่พระเอกไขว้เขวกับนางรองนิดหน่อย
แฟนคลับออกมาเมนต์กึ่งๆ ไม่พอใจว่าอยากให้คู่นางเอก
คือมันคู่กันนั่นแหละแต่ไม่อยากสปอยล์ กลัวคนอ่านถอดเฟบด้วย ทำไงดี
จะเขียนมีนางเอกหนึ่งเดียว ก็ต้องรักคนเดียว
จะเขียนควบสอง ก็ต้องเขียนควบสองให้ชัดเจนไปเลย
สมัยนี้คนอ่านเค้ากลัวลงเรือผิดลำ ถ้าไม่งั้นก็เหมาไปเลยแบบนิยายจีนราชสำนัก
ตอนนี้อยากต่อยปากคนอ่านมาก แม่งจะเหี้ยไปถึงไหนไม่ได้ง้อให้มาอ่านเลยเสือกทวงบุญคุณฉิบหายว่าเพราะมันนะถึงมีคนอ่าน
ถ้างั้นก็เขียนแล้วอ่านคนเดียวดีมั๊ย
ทำใจ กับนักอ่านทำใจ ทำใจ อยากด่าคืนก็ต้อง ยิ้มแล้วก็ "ค่ะ/ครับ" เขาเป็นเทวดานางฟ้ากันทั้งนั้น
เข้ามาอ่านมู้นี้ละช้ำว่ะ เราลงนิยายไปสิบกว่าตอนแล้วไม่มีคอมเม้นเลยซักเม้น รีไรท์ก็ทำมาแล้วก็ยังกริบ อันไหนไม่โอก็เขียนใหม่หมดและค่อนข้างมั่นใจว่าตอนนึงเขียนยาวพอสมควรเลยนะ ต่ำสุดก็4000คำ แล้วก็วางพลอตไว้หมดแล้วด้วยไม่ใช่เขียนแบบไหลไปเรื่อย คือที่เขียนนี่ก็แค่อยากเขียนแหละแล้วเขียนไปแต่ละตอนก็ตั้งใจมากด้วยแต่ไม่มีคนมาเม้นตอบโต้เลยสักนิดนี่นานๆไปมันก็มีเฟลบ้างอะ
พยายามหาวิธีต่างๆนะ ทั้งวาดรูปเรียกแขก เพลงหน้าบทความก็ลบทิ้งเพราะกลัวคนรำคาญ พยายามอัพช่วงค่ำๆที่คนอ่านกันเยอะๆ มีช่วงพูดคุยกะนักเขียนท้ายตอนแต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ยังคงเงียบกริบว่ะ โผล่มากดเฟบคนสองคนละก็เงียบไม่มีไรเคลื่อนไหว
แม่งไม่อยากจะอะไรหรอกแต่ก็มีเฟลมีท้อบ้าง คือเราขาดอะไรไปวะ ควรทำไงดีอะ TT_TT
ปล.นิยายแบบแอดเวนเจอร์ไปเรื่อยๆ มีมิตรภาพแต่ไม่มีรัก
>>50 ตอบยาก มึงลงนิยายถูกเว็บหรือเปล่า อย่าถ้ามึงลงเรื่องปกติในธัญวลัยไม่มีใครสนใจหรอก ที่นั่นต้องเรตหนักๆ หรือถ้าไปลงเรื่องที่หนักในเด็กดีมันก็ไม่มีคนอ่านอีก ลงเยอะไม่ได้แปลว่าคนจะตามนะต้องอาศัยลงถี่ครั้ง 2-4 A4 อย่าเกินกว่านี้ ตอนยาวเกินไปคนไม่อ่านอีก เน้นวนเพราะช่วงที่คนอ่านเยอะคนอื่นก็วนนิยายเยอะเหมือนกันยิ่งในเด็กดีนิยายมันเยอะมาก ปกไม่สวย คนก็ไม่สนใจแล้ว ลองลงหลายๆ ที่แล้วเปิดเพจนักเขียนเองให้มีจุดที่คนอ่านจะตามข่าวมึงได้ตลอด สำคัญมึงต้องทนกว่ากูจะมีคนอ่านตามด่ากูเขียนตลอด 5 ปีนะ ปีแรกๆ ร้างตบยุงเหมือนกัน
>>51 ลงในเด็กดีอะ ลงแทบทุกวันไม่ก็วันเว้นวันอะไรงี้ แล้วแบบนี้แปลว่าเราลงเยอะไปหรอ นี่ชอบเอาไปคิดว่าเหมือนหนังสือที่บทนึงมันจะยาวๆ555 คือเราอะจริงจังกะเรื่องนี้แล้วก็ไม่ได้อยากไปแต่งใหม่ มันจะพอเป็นไปได้ป่าววะถ้าเกิดว่าแต่งไปเรื่อยๆคนมันจะเยอะขึ้นเพราะมันมีอะไรให้อ่านยาวขึ้น หรือว่าเค้าวัดกันตั้งแต่ต้นเรื่อง ถ้าต้นเรื่องกริบเป็นไปได่สูงว่าหลังจากนั้นจะกริบเหมือนกัน
คือเราไปเห็นพวกนิยายที่ตอนเยอะกว่าเรามากๆแต่คนเม้นน้อยๆก็มีอะ เราก็แอบหวั่นใจว่าจะเป็นแบบนั้น อยากจะมีโมเมนต์ได้คุยเล่นอะไรกันนักอ่านมั่งจังเลยว่ะ กูได้แต่ไปอ่านเรื่องของคนอื่นละอิจฉาที่นักอ่านมาคุยด้วย มาวิเคราะห์เนื้อเรื่องบลาๆ เอาจริงๆสำหรับเรานะแค่คำว่ารออัพอยู่นะก็ดีใจละTT TT แบบนี้มันเหมือนกูพูดคนเดียวไม่มีใครฟัง
ถึงนักอ่านทุกคนเลยละกัน อยากจะบอกว่าคอมเม่นเนี่ยมีผลต่อกำลังใจจริงๆนะ ตอนแรกเราเขียนนี่ฮึดมากเขียนรัวเพราะคิดว่าเรื่องเรามันก็น่าจะสนุกดีอยากให้คนอื่นได้อ่านด้วย พยายามแทรกรายละเอียดต่างๆลงไปด้วย แต่พออัพๆไปหลายตอนยังคงกริบไฟนี่แทบจะมอดหมดเลย
แต่ก็วางพลอตไว้แล้วอะนะยังไงก็คงเขียนให้จบ หวังว่าจะมีใครสักคนเห็นสิ่งที่เราทำบ้าง
ดราม่าไปเปล่าวะ5555
ได้ยินมาว่าเดี๋ยวนี้นิยมตอนสั้น อัพเร็ว คำผิดไม่สน เบียวได้ยิ่งดีนะ
ถ้าไม่ได้แต่งแนวกระแสก็เขียนไปเรื่อยๆก่อนถือเป็นการฝึกฝีมือกับสะสมฐานคนอ่าน ถ้าสี่สิบตอนขึ้นไปแล้ว คนอ่านยังน้อยหรือน้อยกว่าเดิมก็ลองอ่านทวนตั้งแต่ต้นจนจบว่ามันสนุกหรือเปล่า ถ้ารู้สึกว่าไม่สนุกหรือเฉยๆก็ควรหาจุดแก้ไขเพื่อดึงคนอ่านแล้วก็รีไรท์ คือบอกได้แค่กว้างๆน่ะนะเพราะไม่รู้ว่ามันเป็นที่สำนวนการบรรยาย คาร์ หรือพล๊อต กันแน่
// หลักเสริม ตอนนึงสัก 1500-2000 คำ ก็โอเคนะ เพราะคนในเน็ตเน้นเร็วมากกว่าแถมอ่านเยอะๆในตอนนึงมันทำให้ล้าไว
// โฆษณา ลองแปะตามบอร์ดหรือกลุ่มที่เขาอนุญาตแต่อย่าถี่เกินไปล่ะ
//หาร้านวิจารณ์หรือคนวิจารณ์จะช่วยเสริมนิยายเราให้ดูน่าอ่านขึ้น
// ช่วง talk แรกๆก็เหมือนจะพูดคนเดียวนะ แต่พอลงไปเรื่อยๆ คนเขาจะกล้าพูดกับเราเองแหละ 555
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.