Last posted
Total of 1000 posts
>>275 รีบหาให้เจอเลยมึง ยักษ์นี่ของดีสัสๆ อ่านแล้วคิดถึงนิยายสยงขวัญญี่ปุ่นสมัยบลิส ถ้าไม่มีเวลากูแนะนำอ่านตอนสองทัตซึมะซังงะโคโรชิตะ เป็นเรื่องสั้นที่ส่วนตัวกูให้พีคที่สุดในเล่ม บรรยากาศหลอนๆโดยไม่มีผีแต่หลอนเพราะความน่ากลัวในจิตใจของมนุษย์
ดอกไซคาเมน กุหลาบอาจารย์เมย์ ฝันร้าย ก็ออกแนวนี้ แต่ละเรื่องจบในตอนใช้เวลาอ่านไม่นาน 20นาทีก็อ่านจบ
>>275 รีบหาให้เจอเลยมึง ยักษ์นี่ของดีสัสๆ อ่านแล้วคิดถึงนิยายสยองขวัญญี่ปุ่นสมัยบลิส ถ้าไม่มีเวลากูแนะนำอ่านตอนสองทัตซึมะซังงะโคโรชิตะ เป็นเรื่องสั้นที่ส่วนตัวกูให้พีคที่สุดในเล่ม บรรยากาศหลอนๆโดยไม่มีผีแต่หลอนเพราะความน่ากลัวในจิตใจของมนุษย์
ดอกไซคาเมน กุหลาบอาจารย์เมย์ ฝันร้าย ก็ออกแนวนี้ แต่ละเรื่องจบในตอนใช้เวลาอ่านไม่นาน 20นาทีก็อ่านจบ
พวกนาย เราอยากอ่านนิยายผีๆ แบบ ฟีโนมีโน ของ dex มีเรื่องไหนแนะนำไหม
แบบพวกนักสืบเห็นผีไม่เอานะ เคยอ่านมาเยอะแล้วอะ
หลอนบรรยากาศ เช่นอะไรบ้างอะ
>>286 นิยายสยองขวัญที่ผีไม่ออกมาไล่ฆ่าเหมือนหนังผีเกรดBของฝรั่ง หรือหนังผีไทย
แต่บรรยากาศในเรื่องชวนให้คนอ่านรู้สึกหวากระแวง สงสัย ไม่ไว้ใจตัวละครและไม่ไว้ใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่อง
เวลาอ่านจะรู้สึกอึดอัดเหมือนดูหนังผีที่ผีไม่โผล่มาซักทีแต่คนดูรู้ว่าสถานการณ์ในเรื่องมันผิดปรกติ
พูดถึงเรื่องผีญี่ปุ่น พวกมึงได้ดูที่ตัวอย่างเดอะริงรีเมคกันรึยังวะ
ขนาดหนังผีไทยเขาว่าตลกกูยังกรีสสส อย่างกูสมแค่ผีในนิยายเท่านั้นละ
เดอะริงนี่กลายเป็นแบรนหนังผีที่ติดตลาดไปแล้วว่ะ กูแอบเสียดายนะที่ทำอกอมาแค่ภาคหนึ่ง ทั้งที่จุดพีคของซีรี่ย์มันอยู่ที่ภาคสามแต่ไม่มีใครเอามาทำต่อ ก็พอเข้าใจแหละว่ามันกลายเป็นหนังสยองขวัญที่ขึ้นหิ้งสำหรับใครหลายคนถ้าเอาภาคสามมาทำมีหงายเงิบอ่ะ 5555
เป็น ring ฝั่งฮอลลีวูดน่ะ ฉาย พ.ย.
>>295 ญี่ปุ่นทำสไปรัลแล้วออกมาเจ๊งบ๊งไง ถึงกับต้องทำภาคสองใหม่แล้วเจ๊งบ๊ง คือริงมันดังเพราะ horror ไปแล้ว จะย้อนกลับมาไซไฟจิตวิทยาแบบต้นฉบับก็ไม่ได้แล้ว เพราะมันเคยทำตามต้นฉบับแล้วเจ๊ง (อย่างริงหนังทีวี ที่ตายเพราะหัวใจวายก็ไม่ดัง)
ซาดาโกะ 3D นี่ก็ทำตาม S นิยายภาคใหม่ แต่ก็ออกมาห่วยอีก ต้องทำใจว่ะว่าบางอย่างในหนังสือมันทำออกมาเป็นหนังเป๊ะๆ ไม่ได้ อย่างฉากที่ XXX อธิบายทฤษฏี ถ้าเป็นหนังคนดูก็หลับแล้ว
คนดูหนังผีกับคนดูหนัง Scifi นี่คนล่ะกลุ่ม ทำตามนิยายเป๊ะๆคนดูคงหายไปเยอะจริงๆ สุดท้ายเลยเอาแบรนเดอะริงมารีเมกเรื่อยๆ
ใครอ่าน คำอธิษฐานของโอดูบอน แล้วมั่ง หนุกป่าววะ กูเห็นแม่งแพงเลยชั่งใจอยู่
https://www.facebook.com/animagbooks/photos/pcb.1174384492581725/1174384445915063/?type=3&theater
ทำไมบลิสมาขาย นี่คือสายส่งที่เก็บสต๊อกของบลิสมาปล่อยของเหรอวะ
ดะไซเปิดพรีแล้วว่ะ หน้าเพจ สนพ. ไม่มีข่าวอะไรเลย แต่ไปเห็นอยู่หน้าเว็บ readery
และก็ไปเจอนี่มาด้วบ ไม่รู้ว่าจริงแท้ หรือจะเริ่มกันเมื่อไหร่
https://m.facebook.com/?_rdr#!/story.php?story_fbid=1116364448451646&id=1030548200366605&permaquick=true
>>311 เจลิทเปิดพรีไม่เคยมีส่วนลดเหมือนเรื่องอื่นๆ เขาเลยว่ะ ฟรีชิปปิง แต่ลดสักห้าเปอร์เซ็นต์ก็ยังดี ว่างั้นว่างี้กูก็ซื้ออยู่ดี
เล่มนี้รอเดือนหน้า พร้อมเล่มอื่นๆ กูไม่พรีแล้ว ไม่มีของแถม แอดมินทวิตแม่มหลอกกู โยโกะที่ว่าแถมโปส กูก็อดใจไว้ไม่เอาเพราะรอดะไซนี่แหละ หมดพรีแล้ว โปสยังเหลืออยู่ ห่านนน
ตกลงไอ้วรรณกรรมคลาสสิคของสมาคมอะไรนั่น เค้าไม่ทำแล้วใช่มั้ยวะมึง
เจลิททำเหมือน มวจ. มั้ง ส่งฟรีอย่างเดียว ไม่ลดราคา แต่ มวจ. จะลดตอนพรีนะ อันนี้คงไม่ลด
พวกนี้มันขายได้เรื่อยๆไง คนที่อยากอ่านวรรณกรรมคลาสสิคญี่ปุ่น ยังไงก็ต้องวนมาโดนดะไซกับนัตสึเมะ
ราคาก็ไม่ได้โหดร้ายอะไรมาก แต่เมียชายชั่วนี่ ทำไหมตั้งราคาได้ห่วยบรม มีเศษไปเพื่อ?
เอ้อ ใครอ่าน รีเวนจ์ แล้วมั่ง ที่ปกชมพูๆ
พวกมึง กุเห็นโอเพ่นเอามูซาชิมาพิมพ์ใหม่
กุไม่เคยอ่านเลยอะ มันคือเรื่องเล่าชีวิตมูซาชิเหรอ หรือปรัชญามูซาชิ
มึงงงงงงงงง งานของอ.รัมโป
สนพเจคลาสเอามาแปล ดีใจที่งานวรรณกรรมญี่ปุ่นเก่าๆมีแปลไทยมาเรื่อยๆเลย
เพิ่งจะได้อ่าน ยักษ์ สนุกว่ะ เรื่องสั้นในเล่มสนุกเกือบทุกเรื่องเลย
ยกเว้นไซเรน ระเหย และบ้านริมทะเลสาป ที่กุรู้สึกเฉยๆ
>>321 ยักษ์นี่ของดีมีคุณภาพคืนฟอร์มมากๆได้อารมณ์เดียวกับอ่านนิยายบลิสเลย ทั้งคุณภาพเนื้อเรื่องทั้งปกนิยาย
ระเหยกับบ้านริมทะเลสาบ(สาบนะไม่ใช่สาป) เป็นสองเรื่องที่คัดมาจากงานในอินเตอร์เน็ต อายะไม่ได้เขียนเอง
ไซเรนนี่อ่านไปครึ่งตอนก็พอเดาๆได้ว่าตัวละครมาทำอะไรกัน
พีคสุดกูยกให้ทัตซึมะซังงะโคโรชิตะ อ่านแล้วหลอนๆกับความคิดของคนมากกว่าผี
หักมุมสุดในเล่มก็ยักษ์นี่แหละ หน้าปกอย่างหลอน พออ่านจบแล้วน้ำตาซึม
>>322 กูมียักษ์ ส่งให้มึงฟรีเอาป่าว แต่มึงอ่านจบต้องส่งให้กูคืนด้วยนะ แต่แนะนำว่าเล่มนี้ของดีจริงๆ
ถ้าเป็นแฟนนิยายแปลญี่ปุ่นควรมีเก็บไว้บนหิ้งหนังสือ ตอนนี้ซื้อไม่ไหวก็รอตอนมีเงินแล้วค่อยซื้อ
งานของอายะตอนนี้มี 4 เรื่องมั้ง อยู่กับ Talent1สองเรื่อง อยู่กับ Hummingbook 2 เรื่อง(พิมพ์แล้ว1กำลังจะพิมพ์อีก1)
กูซื้อกุหลายเลือดมาอ่านตอนปลายดี ก็โอเคนะรูปเล่มดีปกสวยแปลไหลลื่น เนื้อเรื่องก็ออกแนวสืบสวนปนสยองขวัญ
เดี๋ยวกะว่าปกใหม่ออกตอนงานหนังสือจะซื้อมาอีกเล่ม
งานญี่ปุ่นที่จะปล่อยตอนตุลามีอะไรน่าสนใจมั่งเพื่อน
ถ้าเจอสนพ.ไหนออกนิยายญี่ปุ่นเล่มใหม่เอามาลิงค์แปะลงในนี้กันดีมั้ย เพราะบางทีตามข่าวไม่ทัน ไม่ค่อยเข้าเฟส อาจจะพลาดเล่มน่าสนใจไป
ช่วยแปะ เผื่อใครหาไม่เจอ
เปิดตัวพักใหญ่
JLIT https://www.facebook.com/JLIT-105948546469264/
เพิ่งเปิด
JClass https://www.facebook.com/JClass-สำนักพิมพ์เจคลาส-1768815693405897/
ก็อปมา
สำนักพิมพ์ JClass (ในเครือคลาสแอคท์) เปิดตัววรรณกรรมสืบสวนเรื่องเอกของญี่ปุ่น โดยฝีมือปรมาจารย์ "เอะโดะงะวะ รัมโปะ"
ตุลานี้พบกันแน่นอน!
--------------------------------------------
ลองอ่านบทเกริ่นเรียกอะดรีนาลินดูนะจ๊ะ
เด็กกำพร้า ปริศนา ลายแทง
กับรุ่นพี่ผู้น่าเลื่อมใส...ทั้งหมดนี้พัวพันกับเกาะปีศาจและการฆาตกรรมที่ลึกลับที่สุด
เหยื่อฆาตกรรมรายแรก คือ ‘เธอ’!
ฆาตกรรมรายที่สอง คือ ‘เขา’ ผู้เป็นนักสืบ
มิโนะอุระเสียใจแทบล้มประดาตาย เมื่อ ‘เธอ’ ซึ่งเป็นคนรัก ถูกลอบฆ่า เขาเคียดแค้น เขาชิงชัง เขาจะตามล่าฆาตกรมาให้ได้
ทว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำ ชายหนุ่มรุ่นพี่ของมิโนะอุระเข้ามาเกี่ยวพันได้อย่างไร พัวพันถึงขั้นจะขอ ‘เธอ’ แต่งงานเชียวหรือ? ทั้ง ๆ ที่บอกว่าเกลียดผู้หญิง
ปริศนาเริ่มลึกลับขึ้นทุกที และในที่สุดสองชายหนุ่มก็เผชิญหน้ากัน แต่ผลที่ออกมานั้นกลับเหนือความคาดหมายยิ่งกว่า
ปริศนาชักนำไปสู่เกาะไกลห่าง...มันคือเกาะปีศาจ!
ต่อ
ไจไจบุ๊ค https://www.facebook.com/chaichaibooks/
ออกมาสองเรื่อง ล่าสุดrevengeปกชมพูที่โม่งข้างบนถาม
ก็อปมา
Revenge
สิบเอ็ดเรื่องสั้นโดย Yoko Ogawa
ในเมืองที่มีหอนาฬิกา
หญิงคนหนึ่งสูญเสียซึ่งลูกชายแวะเข้าไปในร้านขนมเค้ก
ช่างตัดเย็บกระเป๋าสำหรับใส่หัวใจ
เสื้อกาวน์มีความลับซุกซ่อนไว้
ลมหายใจสุดท้ายของเสือเบงกอลในพิพิธภัณฑ์แห่งการทรมาน
กลิ่นความตายยังฝังตัวอยู่ทั่วไปในเมืองที่มีหอนาฬิกา
Revenge สิบเอ็ดเรื่องสั้นแนว Short Story Cycle
ทุกเรื่องให้บรรยากาศราวกับอ่านในห้องดับจิต
ขอต้อนรับสู่โลกมืดมิดและบิดเบี้ยว
ที่จะรบกวนจิตใจของคุณไปอีกนาน
เอางานในอนาคตอย่างปีหน้า ปลายปีด้วยไหม นานหน่อย แต่ได้อ่านแน่ๆ จะได้เตรียมแผนยาวกันลงตัว
มีงานของ Higashino Keigo หรือ Ootsuiji เล่มใหม่ๆ ออกบ้างมั้ย T_T
กุยังฝันว่าจะอ่านของนัตสึฮิโกะ เคียวโกขุอยู่นะ
[ก็อปมา]
ปก 'รีโมตคอนโทรล' ผลงานของ Kotaro Isaka (ผู้เขียน 'คำอธิษฐานของโอดูบอน') ดราฟท์แรกมาถึงแล้ว
กำหนดออก : ปลายปีนี้ - ต้นปีหน้า
เรื่องย่อ : อาโอยากิ มาซาฮารุ เป็นพนักงานบริษัทส่งของ เขาเคยเป็นข่าวดังเพราะได้ช่วยชีวิตดาราสาวจากการถูกปล้นอพาร์ตเมนต์เมื่อสองปีก่อน ตอนนี้เขากลับมาเป็นข่าวดังอีกครั้ง เมื่อตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีวางระเบิดติดเครื่องร่อนโดรนสังหารนายกรัฐมนตรีหนุ่มคนใหม่ของญี่ปุ่น ในขบวนแห่กลางเมือง
ติดตามการหลบหนีของชายผู้ตกเป็นเหยื่อการสมคบคิด ถูกจัดฉากป้ายสีโดยองค์กรลึกลับ ไม่เหลือเพื่อนให้พึ่งพา ไหนจะบรรดาเครื่องมือรักษาความปลอดภัยที่รัฐติดตั้ง กล้องวงจรปิดตามท้องถนน สอดส่องโทรศัพท์ เจาะอีเมล ควบคุมชีวิตประชาชน
กุเคยเห็นกำมะหยี่บอกว่าจะเอาแมวมองของนัตสึเมะมาพิมพ์ใหม่ ใครมีข่าวอัพเดทมะ
ในนี้มีใครรู้จักฮัคเคนเด็นมั่งอะ
งานใหม่ของอายะ โดย Hummingbook เล่มนี้คุณพลอยเป็นคนแปลด้วย หลังจากเล่มก่อนหน้าเธอเป็นแค่กองบก.
เจลิสจะปล่อยงานรัมโปในงานหยังสือว่ะเพื่อน
หวังว่าเรื่องจะไม่ชนกับ J class นะ
ฮิงาชิโนะ โอตสึอิจิ ซุสุกิ หรือเจ้มิยาเบะ เนี่ยปัจจุบันเขายังเขียนหนังสืออยู่ไหมวะ กูตามข่าวฝั่งญี่ปุ่นไม่เป็น วันนี้ค้นหนังสือเก่าๆ แล้วรู้สึกอยากอ่านงานพวกนี้อีก
เอ้อ ฝากด้วย ระหว่างนี้กูก็คงจะหาเองด้วยเหมือนกัน ที่แปลเป็นเล่มภาษาอังกฤษน่ะ ถ้าเจอก็แปะๆ ในนี้บ้างนะ
>>365 งานแปลของมิยาเบะ http://pantip.com/topic/35313219
งานรัมโปของjlitเป็นอาเคจิ กรี๊ดดดด
ไหงสนพ.ร่วมใจกันเอางานเอโดงาวะ รัมโปเข้ามาวะ 555
ไม่รู้จักอาเคจิ แต่สนงานสืบสวนสอบสวน
เลยไปค้นได้บล็อกนี้มา มันตอนละเล่ม?
แล้วเขาจะพิมพ์ครบไหมวะ บางเล่มมันก็ทับกับของสยาม
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=kenichi-kotani&month=06-11-2014&group=8&gblog=8
หนก่อนมีคนบ่นเรื่องปกไป หนนี้เลยมีปกแถมมาให้ด้วยแฮะ https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1078405328933725&substory_index=0&id=134310463343221
กูจนกับของล่อใจแบบนี้มาเยอะแล้ว บริหารเงินดีๆ แล้วใส่ใจที่เนื้อเรื่องดีกว่า ปกเอามาก็ไม่เข้ากับอีกสองเล่มก่อนหน้า เดี๋ยวอาจเหมือนโปสเรือนร่างฯ ที่ว่าได้แต่รอบพรี แต่ตอนนี้กูเห็นในร้านยังเหลือเบอะ
มีข่าว สนพ. ออกงานแปลเยอะแยะเลยนะช่วงนี้
กูชอบมากกว่าปกลายผ้าแหะ55555
กุพรีไปแล้วว่ะ ไหนๆก็เป็นปกสวมทับ ใช้ก็ได้ไม่ใช้ก็ได้นี่ เห็นมีคนไปถามว่าจะทำปกแจ็คเก็ตสูญสิ้นความเป็นคนออกมาด้วยมั้ย เค้าบอกว่าอาจจะว่ะ กุเลยว่าจะรอข่าวอีกที
ปกหนังสือของ readery ไม่สวยนี่ยังไม่ทำให้ความอยากซื้อกูลดฮวบได้เท่ากับเข้าเพจแล้วไปเจอ cover แนว hipster wannabe
>>378 ทางเว็บคงมีนักวาดหรือไม่ก็เป็นทีมงานที่ชอบวาดรูปมั้ง หน้านักเขียนในเว็บบางคนก็มีรูปประจำตัว
แต่กูก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันที่ใส่คำว่า Hipster ลงไป ทั้งที่รูปมันก็ไม่มีอะไรนะ แต่พอมีคำนี้แล้วรู้สึกหมั้นไส้แปลกๆ
โดยรวม Readery น่าจะเป็นระบบหน้าร้านออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุดตอนนี้แล้วมั้ง
กูสั่งหนังสือกับที่นี่บ่อยๆ เลข Order ไปถึง20000กว่าและ
JLIT https://www.facebook.com/105948546469264/videos/239422213121896/?pnref=story
JCLASS https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1771276873159779&id=1768815693405897
พวกมึง 明智小五郎 2 สนพ. เลย มันจะไม่ทับกันเหรอวะ
แต่ทาง Jclass ยังไม่เห็นบอกว่าเป็นซีรีส์น่ะนะ รู้แต่ว่า นักสืบอะเคจิ แต่ถ้าจะแปลออกมาเรื่องเดียว กูก็ว่ามันแหม่งๆ นะ รอดูกันต่อไป
หวังว่คงจะไม่มีปัญหาซื้อซ้อนกันอีกนะ
กุว่าประสานงากันแน่ๆ เหมือนคราวไต้ฝุ่นชน มวจ.
ใครออกไวกว่าก็ชนะไป ง่ายๆ
ทำเรื่องเดียวกัน คงเป็นปัญหาของทั้งสองค่ายเลยว่ะ ส่วนแบ่งงานแปลญี่ปุ่นที่น้อยอยู่แล้ว คงยิ่งน้อยลงไปอีก ถ้าไม่ปังก็แป๊กละกูว่า
ราคา รูปเล่ม นักแปล สนพ. โปรฯ มากกว่า ความไวไม่มีผลต่อกูที่ชอบจดลิสต์ไปสอยทีละล็อตใหญ่ๆ
อยากอ่านบั้นปลาย คิดว่าเจลิทจะทำมั้ย
เข็นงานดะไซมาขนาดนี้
กูอยากอ่าน ginga tetsudou no yoru อ่ะ สงสัยไม่มีหวัง 555
กูอยากอ่านเมลอสของดะไซ
ข้าพเจ้าคือแมวของนัตสึเมะ
รถไฟทางช้างเผือกของมิยาซาวะ
ซีรี่ย์เคียวโกคุโดของเคียวโกคุ
วอนขอใครซักคนพาเข้ามา ส่วนรถไฟนั่นกูอยากให้รีปริ้นใหม่ ; ;
ถ้าเราระดมทุนทำเองจะไหวป่าววะ
ขนาดงานแปลที่หมดลิขสิทธิ์แล้วยังต้องระดมทุนเป็นแสนๆ เลยนะมึง
พวก สนพ.ต่างประเทศไม่ค่อยปล่อยสิทธิ์ให้คนโนเนมด้วยนา
พวกมึง ซีรี่ย์โมโนกาตาริที่แปลไทย มันโอเคไหมอะ
เออ แล้ว เคียวโกคุโด นี่ีคืออะไรอะ ไม่รู้จัก
เสียงตอบรับ anime ในไทยดีอยู่นะ ไอ้พวกอี๋เกย์ๆนั่นมันส่วนน้อย แต่คนจะซื้อนิยายมั้ยมันอีกเรื่อง
เรื่องมันไม่เกย์เลยนะ มันเป็นแค่ระบบสังคมในเรื่อง ไม่น่าเอามาเป็นประเด็นด้วยซ้ำ แต่ได้ยินว่าซาโตรุรักชุนจริงๆ แม้จะถูกปรับเป็นปกติแล้ววะ
ถ้าชินเซไคมาได้จริง มันจะมากับ สนพ. ไหนวะ กุดูไม่ออกเลยว่าจะมีที่ไหนเล็งแนวนี้
>ชินเซไค
>ขายสาววาย
WUT
สาววายจะอ่านซินเซไคเหรอวะ กุว่าไม่ม้าง
J class ออกปกแล้วเพื่อนโม่ง มองผ่านๆนึกว่าบลิสคืนชีพ (ฮา)
ปล. ถ้าบอกว่าขายสาววายกูว่าโคโคโระนี่ชัดกว่านะ เด็กหนุ่มหลงใหลชายวัยกลางคนจนตามเค้าไปถึงบ้านแถมไม่สนเมียสาวสวยของเจ้าของบ้าน
>>418 กูว่ามันแปลกๆตั้งแต่หน้าแรกแล้วว่ะ ข้าพเจ้าไปว่ายน้ำเจอหนุ่มวัยกลางคนแล้วสนใจโดยที่ไม่รู้ภูมิหลังมาก่อน คือเหมือนเป็นรักแรกพบอ่ะ เจอหน้าแล้วปิ๊งเลยว่างั้น แล้วก็ตามๆไปถึงบ้าน พอรู้จักกันมาขึ้นอะไรๆก็เซนเซย์ๆตลอดเหมือนโลกข้าพเจ้าหมุนรอบเซนเซย์
ฝ่ายเซนเซย์ก็ใส่ใจกับข้าพเจ้าชิบหาย มีจดหมายบอกความรู้สึกส่งมาก่อนตายด้วย
กูชอบนะ คิดถึงบลิสสมัยแรกๆ แต่เสียอย่างเดียวคือรูปผู้ชายตรง Foreground มันโดนกลืนไปกับรูปผู้หญิงในฉากหลัง
กูดูรอบที่สองเพิ่งจะสังเกตว่าปกนี้มันมีคนสองคน แบบนี้สู้ตัดรูปผู้ชายออกไปเลยดีกว่า
>>405 ซีรี่ย์นิยายแนวสืบสวนผสมกับความเชื่อทางด้านภูตผีปีศาจของญี่ปุ่น ข้อมูลแน่นปึ้กเพราะคนเชียนเป็นประธาน(ไม่แน่ใจนะ)สมาคมภูตผีปีศาจ/ความเชื่อของญี่ปุ่น ที่เจ๋งคือตอนเคียวโกคุโด(อารมณ์ประมาณตัวนักสิบของเรื่อง เป็นเจ้าของร้านหนังสือบนเนินที่รับจ๊อบเสริมเป็นนักปัดเป่า)ไขคดี เพราะตอนอ่านๆ มึงจะไม่เข้าใจเลยว่าจุดไหนอะไรในเรื่องมันเชื่อมกันยังไง มาเจอเคียวโกคุโดร่ายยาวเป็นบทนี่ล่ะ ถึงเข้าใจ
เออ มันมีอนิเมะออกมาอยู่ ชื่อmouryou no hako ลองไปหาดูนะ แต่แนะนำที่สุดเลยคือให้ลองอ่านแบบมังงะที่สยามเอามาแปล แม่งเจ๋งจริง(ถึงจะเหลือเชื่อ+บางจุดไม่เมคเซ้นส์ก็เหอะ แต่บางคดีนี่ก็คิดว่านี่คนแต่งแม่งคิดออกมาได้ไงเนี่ยเลย55)
ตกลง JLIT จะออกงานของรัมโปมั้ยวะเนี่ย Jclass เปิดตัวมาหลายวันไม่เห็นฝั่ง JLIT จะเปิดตัวมั้ง เห็นโปรโมทแต่เมียชายชั่ว
ตอนนี้นิยายที่กูรอในงานหนังสือเปิดตัวหน้าปกหมดแล้ว ทั้งบิเบลีย4 และฆาตกรรมล้างตระกูล เหลืองานรัมโปของJLITนี่แหละ ว่าจะรอพรีออเดอร์พร้อมฆาตกรรมล้างตระกูล
กูไม่ค่อยรู้กระบวนการ หรือวงในอะไรนะ แต่สงสัยว่าถ้าสอง J นี้มันทำเรื่องเดียวกันออกมาอย่างที่กลัว คือมันจะไม่รู้อะไรหน่อยหรือวะว่า เรื่องนี้ J1เขาซุ่มทำอยู่นะ J2 เราทำตามอีกก็แย่สิ การทำหนังสือมันเป็นความลับขนาดอีก สนพ. หนึ่งจะไม้รู้เลยหรือ ยิ่งจับไลน์เดียวกันด้วย ถึงรัมโปจะหมดลิขสิทธิ์ไปแล้วก็เหอะ
กุเดาว่า มันอาจจะไม่รู้ทีแรกหรอก แต่พอตอนลงมือแปลไปแล้ว เพิ่งมารู้ไรงี้ ก็แบบจ้างคนแปลไปแล้วปะ ชนก็ชน #มโนล้วน
นึกถึงเรื่องเด็กสาวกระโดดข้ามเวลา Earnestโพสหน้าเพจว่าเตรียมอ่านเวอร์ชั่นนิยายได้เร็วๆนี้ แต่พอมีคนท้วงว่าLCอยู่กับสยามไม่ใช่เหรอ
Earnestเลยไปเช็คดู และกลับมาขอโทษเรื่องความเข้าใจผิด
นี่ขนาดนิยายยังไม่หมดลิขสิทธิ์เลยนะ ยังเกือบจะพิมพ์มาสองเจ้าแล้ว
Ky มีใครเคยอ่าน ฟ้าสั่งมาสืบบ้าง? เคยพิมพ์ออกมา 3 เล่มของ jbook เป็นนิยายแปลญี่ปุ่นนะ กุชอบมากเลย ตอนนั้นกุชอบพอๆ กับยาคุโมะ กุรอร้อรอให้เฮียซื้อ LC หลายเรื่องจาก jbook เฮียก็ซื้อมาทำต่อ แต่ดันไม่มีเรื่องนี้ กุแซดดด //ใครรู้บ้างว่ามีเอามาแปลต่อรึเปล่า?
>>439 นิยายแปลมันต้องติดต่อผ่านเอเจนซี่นี่หว่า หลักๆที่กูเจอก็ Tuttle mori กับศูนย์สิทธิต่างชาติญี่ปุ่น ไม่ใช่นึกจะแปลก็แปล เคสสาวกระโดดข้ามเวลานี่ไม่รู้ว่าเข้าใจผิดกันยังไง
>>440 เคยเห็นในร้าน M bookstore คงไม่มีโอกาสเอามาแปลต่อแล้วมั้งเพราะเรื่องมันไม่ดังมากเท่าไร อยากอ่านต่อคงต้องไปเรียนภาษาญี่ปุ่นแล้วสั่งจากยุ่น
Kyแปป กูชอบไม้บรรทัดของยมทูตมากเลยว่ะ แต่อ่านแล้วรู้สึกไม่เต็มอิ่ม อยากอ่านเยอะกว่านี้ มันมีไรเพิ่มเติมบ้างมั้ยวะ
ละวันก่อนไปเดินคิโนแล้วเหมือนเห็นการ์ตูนของเรื่องอนเมียวจิกำมะลอเลย เรื่องนี้น่ารักสุดไรสุด
อ่านพระอาทิตย์เที่ยงคืนจบแล้ว ชอบว่ะ
ถึงจะหนาแต่ก็สนุก (หนากว่า crime and punishment อีก)
ตรงที่ค่อยๆเฉลยอะไรออกมานี่ชวนให้ติดตามมาก
บีบเลียนี่คุยที่นี่หรือห้อง LN ?
เล่ม 4 นี่ออกยัง เห็นบอกอังคาร ยังไม่เห็นของเลย T T
ไม่ค่อยได้อ่านนิยายญี่ปุ่น เห็นมีนิยาย ดะไซ เรื่องเมียชายชั่ว ออกมา น่าอ่านมั้ย?
นิยายญี่ปุ่นเท่าที่จำได้ เคยอ่านแต่เรื่องสั้นของรัมโป กะ บิเบลีย และก็เรื่องสั้นๆจำชื่อคนเขียนไม่ได้
ปกติอ่านนิยายไม่ค่อยเยอะ แนวที่ชอบแบบเรื่องสั้นหักมุม สยองขวัญ ปนโรแมนติก แบบสรจักร วินทร์เลียววาริณยุคแรกๆ ครูเหม โรอัลดาห์ล
มีเรื่องไหนแนะนำมั้ย
เดี่ยวไปลองหามาอ่านซักเล่มละกัน ดะไซ
เดี๋ยวนะ ถ้าเพิ่งเริ่มอ่าน น่าจะเริ่มจากงานพวกโอตสึอิจิก่อนดีกว่ามั้ง ไปหาดะไซเลยเดี๋ยวธาตุไฟแตก
>>455 โอตสึอิจิ คือคนชอบก็ชอบนะ แต่กูไม่เลยว่ะ ลองมาหลายเล่มแล้ว ว่างั้นว่างี้ตอนนี้กูก็อ่าน Goth อยู่ละหวา ซื้อมาแล้วต้องอ่าน กูว่าโดนสุดในจำนวนงานจอง นข. คนนี้ ส่วนดอกไม้ไฟฯ โทรศัพท์สลับมิติ กลลวงเทพจิ้งจอก พวกเรื่องสั้นของเขาน่ะ กูไม่ค่อยโดนเท่าไหร่ มันแฟนตาซีไป คือกูไม่ใช่คอแฟนตาซีด้วยแหละ
>>456 สิ้นหวังตั้งแต่ต้นยันจบ มืดหม่น แต่ก็อ่านไม่ยากหรอกนะ ควรลอง แต่อาจไม่เหมาะสำหรับเริ่มอ่านเหมือนเม้นท์บนว่า
แต่ถ้ามึงอ่านงานหนักๆ อย่างวรรณกรรมคลาสสิครัสเซีย ยุโรป โนเบล ชีไรต์มาแล้ว กูก็ว่าไม่เท่าไหร่นะ มันเครือๆ กันล่ะ
คือถ้าเดินสายคลาสสิกมาแล้ว ดะไซนี่สบายๆ ออกจะเป็นงานสนุกเลยล่ะมึง
เห็นปก ณ จุดสิ้นสุดฯ ของกำมะหยี่ที่มันทำเป็น 3D ละความรู้สึกอยากได้ลดฮวบเลยว่ะ กูต้องการหนังสือธรรมดา ไม่ต้องมีลูกเล่นก็ขายได้หรอก ดูแบบไม่ผ่านแว่นมันไม่สวยเลย/แต่ที่ทำลูกเล่นมาก็เพื่อดึงดูดใจคนซื้อใช่ไหมวะ?
มีใครชอบอ่านงานมิชิม่าบ้างมั้ย เพิ่งได้อ่านรวมเรื่องสั้นที่อาจารย์รื่นฤทัยแปล ชื่อ ความตายกลางฤดูร้อนมั้ง ดีมากๆ
มันเป็นเมะก่อนนิยายนี่ ไอ้ที่ปล่อยมานี่เหมือนภาคเสริมเนื้อหาตอนไปทะเล ไม่ใช่ภาคใหม่อะไร
นิยายที่แปลมา กุเห็นมีเล่มเล็กเล่มใหญ่ มันต่างกันไหม?
ข้อมูลกูผิดเอง โทษที
แค่ให้ข้อมูลผิดกูว่าไม่ต้องใส่อารมณ์สวนกลับแรงอย่างงี้ก็ได้นะ.....
คงกดผิดมั้งกูว่า
อ่านบิเบลีย เล่ม 4 จบ คุ้นๆกับเรื่องสั้นของรัมโป 2 เรื่องที่อยู่ในเล่ม
ไปค้นดูเรื่องสั้นของรัมโปก็เจอจริงแฮะ ชื่อเรื่องแปลไทยเป็น เก้าอี้พิศวาส กับ นักเดินทางกับรูปผ้า
แต่ลืมเนื้อเรื่องไปหมดละ เอามาอ่านใหม่ดีกว่า
อยากอ่านงานนัตสึเมะโซเซกิ ที่แปลไทยออกมามีเรื่องอะไรบ้างวะ ตอนนี้เคยอ่านแต่โคะโคะโระกับฝันสิบราตรี ชอบโคะโคะโระ อยากอ่านงานอื่นอีก
บทจังเคยเห็นว่ามีแปลเมื่อนานมาแล้วแต่ได้ข่าวว่าแย่ มันจะมีแปลใหม่ไหม อยากอ่าน ; ;
สมุดบันทึกร้อยปีศาจ
กล่องภูตพราย
ปริศนาหัวกะโหลก
เห็นก่อนๆ นี้พูดเรื่องเคียวโกขุกัน ที่แปลไทยกูหามาได้ ๓ เรื่องนี้ มันมีแค่นี้ใช่ไหม
ปกสูญสิ้นความเป็นคน มีสิทธิ์จะได้แจ็กเก็ตงาน อ.โอบาตะปะวะ
ของที่ผ่านฟ้านี่ถ้าหมดแปลว่าขายออกหมดแล้วใช่มั้ยเพราะมันเป็นสายส่งเจ้าใหญ่
คุณชิโอริโกะนี่แฟนคลับเยอะเหมือนกันนะ เปิดตัวไม่กี่วันขึ้นที่1 ของ readeryเลย
>>316-317 กูชอบบรรยากาศในเรื่องเหมือนกัน รู้สึกว่ามันมีความเป็นญี่ปุ่นดี เศร้าๆเหงาๆและแอบหลอน เป็นแนวทางนิยายที่ไม่ค่อยเจอในงานเขียนประเทศอื่น ตอนแรกแม่ลูกตายเอาตัวเข้าไปในตู้เย็นอยากรู้ความรู้สึกลูก ตอนสองลูกเมียน้อยชวนเพื่อนไปเจอพ่อ บลาๆๆ อ่านแล้วเหมือนจะสื่อถึงความตายความเหงา รู้สึกหม่นๆ
คุ้นๆว่าเดธโน้ตมีเวอร์ชั่นนิยายใช่มะ และแปลโดยเนชั่น
ตอนนี้ยังพอหาได้รึเปล่า ว่าจะไปหาในงานหนังสือ
Talent1 นี่มันเทแล้วใช่มั้ย เฟสไม่อัพเดทอะไรเป็นปีแล้ว ถ้ากูจะซื้อเก็บเล่มก่อนๆของสนพ.นี้ที่งานหนังสือจะมีบู๊ทไหนขายมั้ย
>>505 มีข่าวว่าปีที่แล้วขาดทุนหนักมาก ทำยอดไม่เข้าเป้าจนผู้บริหารไม่พอใจ กูว่าไม่น่ารอดแล้วว่ะ
ส่วนหนังสือเก่าๆตามซื้อได้ใน http://www.mbooks-shop.com/
นิยายเดธโน้ตมันสนุกมั้ยมึง หรือได้ตามมาตรฐานงานแนวสืบสวน
J class ออกงานของรัมโปแล้วนะเพื่อนโม่ง เกาะปีศาจกับกิ้งก่าดำ ราคาไม่แรงมากแถมสั่งพรีลด 20%
ปกสวยแบบหลอนๆสไตล์บลิส
กุจะหวังเกียวโกคุโดกับเจคลาสได้ไหมวะ สนพ. ที่เดินสายนี้ล้มตายไปเยอะแยะแล้ว
>>522 แจ่มใสแยกไลน์กันชัดเจนนะ ได้ยินว่าไม่เอาไลน์ที่ได้กำไรไปโปะไลน์ที่ขาดทุน ซึ่ง JLN น่ะ มันส่อแววล่มตั้งแต่เปิดไลน์แล้ว แต่ละเรื่องที่เลือกมาขายไม่ดูตลาดบ้างเลย ไม่แปลกใจที่ไปไม่รอด ส่วนเอ็นเทอร์มันมีทั้งไทย จีน ญี่ปุ่น ฝรั่งด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจ และมันขายได้ กูว่ามันไม่ล้มง่ายๆ หรอก
กูขอขัดประเด็นที่คุยกันอยู่แป๊บ ในนี้มีใครอ่านคินดะอิจิเล่ม 12 ผีเสื้อดูดเลือด(สมัยBliss) บ้างเปล่า กูเพิ่งมาอ่านซ้ำตั้งแต่เล่ม 1 ยันเล่มนี้ แต่รู้สึกว่าเล่มนี้บางประเด็นมันจบค้างคาใจว่ะ มีใครสามารถคุยกับกูได้บ้าง...
มีหนังสือที่ไม่ใช่แนวสืบสวนแนะนำมั้ย กูอ่านแนวนี้ไม่ขึ้นจริงๆ ยกเว้นแนวสืบสวนอ่อนๆ แบบบิเบลีย เฮียวกะ ไรงี้ยังอ่านได้อยู่
>>531 สืบสวนอ่อนๆก็สึคุโมโดะของ Enter ส่วนแนวอื่นไม่รู้จะแนะนำยังไงว่ะ บอกแนวที่ชอบมาก่อนดิ
ปล. พูดถึงเรื่องนิยายสืบสวน ชาติตะวันตกนี่มีนักเขียนนิยายสืบสวนที่เขียนซีรี่ย์สืบสวนออกมายาวๆเหมือนรัมโป กับเซชิของญี่ปุ่นรึเปล่าวะ
รู้สึกว่านิยายสืบสวนกับสยองขวัญมันเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของญี่ปุ่นไปและ หรือกูอยู่ในกะลาเองเลยไม่รู้ว่ามีนิยายนักสืบตอนยาวๆของชาติอื่นอยู่ด้วย
>>531 นักประเมิน q สนพ. Enter
สาวน้อยวรรณกรรม สนพ. Zenshu เพิ่งอ่านไปสองเล่ม แต่เล่ม 5 ได้ยินว่าแปลห่วย ถ้าไม่อะไรมากก็ข้ามๆ มันไปก็ได้
อยากได้แนวอื่นก็ถามมาได้
>>532 ยาวๆ สามสิบกว่าเล่มกูไม่รู้หรอก แต่เท่าที่เห็นก็มีของ ฮาลาน โคเบน, เชอร์ล็อก โฮล์ม, in death, แจ็ค รีชเชอร์, นักสืบริซโซรี่กับหมอไอเอิลส์ (2 เรื่องหลังนี่ สนพ. น้ำพุ) ไม่ยาว แต่มันก็เป็นซีรีส์อะนะ
>>532 นิยายสืบสวนตะวันตกดีๆ มีเยอะนะกูว่า แต่บรรยากาศในเรื่องมันจะดำเนินไปไว เหมือนดูหนังเเอคชั่นมากกว่า ในขณะที่นิยายสืบสวนญี่ปุ่นมันจะมีบรรยากาศหลอนๆ ให้มึงขนลุกหลังคอเป็นระยะ (ความเห็นส่วนตัวกูนะ) แล้วก็เรื่องยาวไม่ค่อยมี ยาวสุดที่เห็นก็เหมือนเพื่อนโม่งข้างบนบอกไว้คือชุด In death ส่วนเรื่องเเจ๊ก รีชเชอร์ นี่สำหรับกูก็สนุก เหมือนดูหนังเเอ๊กชั่นอารมณ์แรมโบ้ ข้ามาคนเดียวงี้เลยมึง มันส์
>>538 กูอ่านเรื่องประวัติศาสตร์นานกิงในวิกิพีเดีย ในเว็บบอร์ดต่างๆ แล้วไม่กล้าซื้อเลยเล่มนี้ โหดเหลือหลาย ยิ่งอิงประวัติศาสตร์ ยิ่งมีความรุนแรงเกี่ยวกับเด็ก กูขนลุก อ่านๆ ไปก็อยากจะอ้วก พอไหวแต่เรื่องที่มันหลอนเย็นๆ แบบญี่ปุ่นส่วนใหญ่ ไม่ต้องบรรยายพุงปลิ้นไส้ไหลอะไรมากมาย
หนังสือสืบสวนของจีนไก้ยินว่ามันบรรยายโหดนี่จริงไหมวะ อย่างสิบคดีบาปน่ะ กล้าๆ กลัวๆ อยู่
เพิ่งสังเกตว่า สนพ.ที่พิมพ์นิยายญี่ปุ่นแปลงานนี้เค้ามารวมตัวกันแฮะ Humming book Jclass กำมะหยี่ ไจไจ Eernest รวมขายบูทเดียวกันเลย
มองแง่ดีมันก็ดีนะที่ สนพ.รวมตัวกันแบบนี้ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเดี๋ยวนี้นิยายญี่ปุ่นพิมพ์น้อยและคนไม่สนใจมากจนต้องรวมบูทกันขายของ
>>539 เดรัจฉานแห่งนานกิงกูชอบปกมาก ปกสวย(แบบสยองขวัญ)ระดับเดียวกับปกนิยาย Bliss เนื้อเรื่องก็วิปริตดี
ส่วนคดีสิบบาปเคยมีโม่งบอกว่าขายฉากแหวะ ไม่เน้นสืบสวนเท่าไร กูเคยหยิบมาเปิดๆอ่าน มีคดีศพในลิฟย์ที่หัวขาดแล้วยืนตาย
รู้สึกเฉยๆนะ ถ้าชอบงานหลอนเย็นๆ กูแนะนำงานของอิมามุระ อายะ กับโยโกะ โอกาวะ ข้างบนมีโม่งรีวิวไว้แล้ว
>>541 อายะของฮัมมิงบุ๊กส์ คงรอเก็บหลังงาน ไม่ได้ไป แถมไม่มีเวลาอ่าน กูไม่อยากซื้อมาดองว่ะ รู้สึกผิดต่อตัวเองฉิบหาย
>>540 หนังสือญี่ปุ่นน้อยแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะเมื่อเทียบกับไลน์อื่น (ไม่นับ LN) ส่วนตัวกูว่าพอๆ เดิมว่ะ แค่ทุกวันนี้มันออกหลาย สนพ. ขึ้น แต่ละ สนพ. ก็ไม่ได้จับงานญี่ปุ่นแบบเป็นจริงเป็นจังด้วย เลยดูกระจัดกระจาย
จะว่าไปคินดะอิจิบางเล่มนี่ขายกันแพงมากเลย เห็นราคาแล้วน้ำตาจะไหล หนังสือในตลาดมือสองมันมีจำนวนเล่มไม่ใกล้เคียงกันเลยหรือวะ กูเพิ่งมาเริ่มสะสมสองสามปีหลังนี้เอง มันเริ่มแพงช่วงไหน กูมาช้าใช่ไหม
>>540 จริตนิยายญี่ปุ่นไม่ค่อยตรงกับคนไทยอยู่แล้ว อากับกิริยาและความนึกคิดมีเอกลักษณ์มากไป จนบางครั้งก็โยงกลับมายังผู้อ่านไม่ได้
นึกถึงกระทู้นึงในพันทิปที่บอกว่าทำไมญี่ปุ่นไม่ปรับปรุงหนังตัวเองบ้างทั้งที่รู้ว่าต่างชาติดูไม่รู้เรื่อง ติ่งญี่ปุ่นก็ยกญี่ปุ่นให้สูงจนคนไม่อยากยุ่งด้วยอีก
>>539 แหวะจริง คนจีนชอบโหดดิบๆ แบบ evil death, saw มากกว่าบรรยากาศเย็นๆ อย่าง dark water, ring ดูหนังผีจีนก็ได้
แนวคิดจีนไม่ถือว่าผีจับต้องไม่ได้ ถ้าผีมีจริงก็ต้องหายันมาแปะ ไม่ก็ผีเป็นเรื่องงมงาย ขอเพียงตะโกนชื่อประธานเหมาก็ขับไล่ผีร้ายได้
มิงงงง เพิ่งเห็นในฟีดมาว่า Jlit จะแจกปกเวอการ์ตูนเรื่องสูญสิ้นความเป็นคนกับฝันสิบราตรี ให้คนที่พรีออเดอร์เมียชายชั่วว่ะ รูปไปหาดูในเพจ jlit เอานะ แปลว่าคนพรีเมียขายชั่วได้สามปกปะวะ
กูเฉยๆนะ ส่วนตัวมองว่าเป็นการตลาดเพิ่มยอดขาย แค่ปกหนังสือ
กุเคยพรีทั้งสูญสิ้นความเป็นคนกะฝันสิบราตรีมา นี่เพิ่งพรีเมียชายชั่วไปเลยสบายไป แต่สำหรับคนที่ซื้อไม่ครบนี่เป็นแผนกดดันให้ซื้อครบๆสินะ แต่กุชอบปกแจ็คเก็ตของเมียชายชั่วสุดละ อีกสองปกเฉยๆว่ะ
เมียชายชั่ว กับเรื่องอื่นๆ ของเซ็ตนี้ เรื่องเป็นแนวไหนวะ? กุชอบปกที่ฮารุนะวาด แต่กุกลัวไม่ใช่แนวว่ะ เป็นนิยายแนวรัก? ปรัชญา?
พรีตอนนี้ยังทันมั้ยวะ 555
>>552 น่าจะยังได้นะ เห็นบอกคนพรีได้ก็น่าจะยังทัน ก็อปมาแปะ กุควรได้ค่าโคสะนาจาก jlit นะเนี่ย 555
Jacket แบบ Limited Edition สำหรับหนังสือ #เมียชายชั่ว รวมเรื่องสั้นของ ดะไซ โอซามุ จากสำนักพิมพ์ JLIT พิเศษสำหรับ ผู้ที่ Pre-Order หนังสือเรื่องนี้กับ Readery หรือรอซื้อที่บูธ JLIT ในงานสัปดาห์หนังสือที่กำลังจะถึงนี้เท่านั้น
Pre-Order ได้ที่ http://readery.co/jlit003
Jlitไหนล่ะงานของอ.รัมโป ;____;
เพิ่งอ่าน ปริศนาหน้ากากมนุษย์ จบ ซื้อมาไม่ได้อ่านเรื่องย่อเพราะลดถูก ข้างในเป็นแนวสืบสวนปนอาชญากรรมในคฤหาสน์ติดแม่น้ำ สนุกดีอ่านเพลินๆ แต่ก็มีจุดบอดเยอะอยู่ อ่านจบแล้วบอกได้คำเดียวว่า เล่นใหญ่กันชิบหาย
บูท Jlit มีจข.สนพ.กับผู้แปลสูญสิ้นฯ มานั่งประจำที่แล้ว ใครไปอุดหนุนฝากทวงรัมโปให้ด้วย
ใครยังไม่ได้อ่าน goth กับ zoo ยังมีขายที่บูธโฆษิตอยู่นะ ส่วน talent1 ลด 60% หลายเรื่อง กูแนะนำ บริษัทจัดส่งแมวขโมย กับฆาตกรรมตำนานเลือด สนุกมากมึง
ยักษ์ กับ ฝันร้ายในลิฟท์ มันดีมั้ย ลดราคาแล้วกูจะไปสอย
ฝันร้ายในลิฟต์มีสองเล่มจบ กูซื้อมาแบบไม่รู้เลยจ้าว่ามีสองจบเพราะมันไม่กำกับเลขบนปก แต่ลองเปิดดูหน้าสุดท้าย เหมือนจะไม่อ่านต่อก็ได้ ถามหน่อยสิว่าถ้าอ่านเล่มสองเนื้อเรื่องมันจะสมบูรณ์ขึ้น? ไม่อ่านก็ได้?
นิทานมืดดีมั้ย คราวก่อนพนักงานประจำบูทเชียร์มาก แต่กูซื้อไปดองเยอะแล้วเลยไม่ได้เอาติดมา
ไปถามเจลิทมลเขาบอกงานรัมโป พิมพ์ไม่ทัน
แต่ว่าท้ายๆงานนสอาจจะทันเอามาขาย ถ้าใครมาช่วงท้ายๆงานก็แวะมาดูได้
คนที่บูธก็ไม่ได้บอกกูนะว่าเรื่องอะไร เจ้าของเขาไม่อยู่
คนที่ประจําบูธเขาจําชื่อเรื่องไม่ได้
พูดถึงงานรัมโป ใครไปส่องที่บูธเจคลาสมมายัง กูไปพลิกๆ มาแล้ว รู้สึกว่าบทแปลเกาะปีศาจฆาตกรรมแปลกับปริศนากิ้งก่าดำมันไม่ค่อยเสมอกัน คือเกาะปีศาจฯ นี่แปลลื่นดี แต่กิ้งก่าดำนี่อ่านแล้วเหมือนแปลมาจากภาษาอังกฤษเลยว่ะ ลักลั่นแปลกๆ กูเลยเอาเกาะปีศาจมาเล่มเดียว แต่ทั้งสองเล่มนี้ถอดเสียงแบบที่กูไม่ค่อยถนัดทั้งคู่เลยว่ะ อะเกะชิ โคะโงะโร อ่านแล้วกระฉึกกระฉักชอบกล
งานโอตสึยังเหลือไรบ้างเนี่ย อยู่บูทไหน ชี้ทางหน่อยครับ T___T
เผื่อใครตามหา โคะโคะโระ ฉบับ ดอกหญ้า มีที่บูธ โฆษิต-ณัฐกานต์ c บน
โคะโคะโระ ฉบับดอกหญ้า เช็คดีๆนะมึง กุเคยซื้อ มันพิมพ์พลาดหายไปหนึ่งยก
กูจะไปงานหนังสือพรุ่งนี้ เกาะปิศาจของรัมโปอยู่บูธไหนวะ คนละบูธกับเจลิทที่ออกงานดาไซกับนัทสึเมะใช่ป่ะวะ กูแอบงง
เจลิทงานรัมโปน่าจะเป็นรวมตอนของอาเคจิ โคโกโร่ ออกธันวา
http://imgur.com/Qvna8A5
ช่วยแนะนำหน่อยฮะ ถ้าจะเริ่มอ่านงานของรัมโป(ที่มีแปลไทยและวางจำหน่ายอยู่) ควรเริ่มจากเรื่องไหนดีฮะ
อ่าน "สูญสิ้นความเป็นคน" จบแล้วตะกี้ ส่วนตัวไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
หลักๆคือรู้สึกว่ามันเริ่มเรื่องมาด้วยเรื่องของคนที่มีปัญหาด้านการเข้าใจอารมณ์ของคน แล้วต้องแกล้งทำตัวตลกๆกลบเกลื่อน
หลังๆมันกลายเป็นเรื่องราวชีวิตลุ่มๆดอนๆและบ้าๆของคนที่อาจจะไม่ค่อยปกติหรือมีปัญหาด้านการเข้าสังคมบ้าง
แต่กูไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นตัวละครตัวเดียวกับตอนแรกแล้ว มันหลุดคาร์แรคเตอร์ของตัวละครที่มีปัญหาด้านการเข้าใจอารมณ์ของคนไปแล้ว
อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าตัวเอกจะเป็นคนไม่เข้าใจอารมณ์ความรู้สึกของคนตรงไหนเลย
Jlit เห็นว่าปีหน้าจะมีหนังสืออกใหม่อีกประมาณ6เล่ม
โซเซกิประมาณ3เรื่อง
กูอ่านเมียชายชั่วของดะไซแล้ว ชั่วจริงๆ ยอมรับเลย ตอนอ่านสูญสิ้นความเป็นคนยังมีส่วนที่เห็นใจตัวเอกบ้าง นี่มีแต่ทุเรศกะสมเพชอย่างเดียวเลยว่ะ
ทำไมกูคิดว่าปกของฮิรุนะมันไม่ค่อยเข้ากับนส.แนวนี้ไงไม่รู้วะ
กูอ่านเมียชายชั่วไม่รู้เรื่องว่ะ ตกลงอีผัวมันไปขโมยเงินเพื่อมาฉลองกับเมีย แต่เมียดันมีชู้หรืออะไรยังไงวะ ไม่เข้าใจจริงๆ ใครก็ได้ช่วยอธิบายกูหน่อย
>>603 มีสปอย
กูอ่านตีความเองว่า
.
.
.
.
เรื่องคือ ผัวไม่ดูดำดูดีครอบครัว ทิ้งลูกทิ้งเมีย ไม่กลับบ้าน วันเกิดเรื่องอิผัวกลับบ้าน พร้อมขโมยเงิน เจ้าทุกข์มาตามเมียเลยรู้ความเป็นไปของผัว ไม่ว่าจะมีเมียน้อย ขี้เหล้า ติดหนี้ ผัวหลุดไปได้ เมียไปถ่วงเวลาที่ร้านเหล้านั้นกลายเป็นสาวเสิร์ฟ นางก็รู้สึกแฮปปี้หลังจากทุกข์มานานปี แต่วันนึง นางกลับบ้านโดยมีชายมาส่ง กลายเป็นนางโดนคนนั้นปล้ำ แต่นางก็ต้องทำเหมือนไม่มีอะไร พอผัวพูดแบบนั้น อารมณ์กูคือ นางคงปลงตกกับชีวิต เจออะไรแย่ๆ มาตลอดยิ่งโดนปล้ำ คงคิดว่าไม่เหลือดี เลยพูดไปแบบนั้นว่าถึงเดนมนุษย์ก็ต้องยอมเพื่อมีลมหายใจอยู่
ฆาตกรรมล้างตระกูล เปิดตัวน่าสนใจ ช่วงครึ่งแรกทำได้ดี ลึกลับและสยดสยอง แต่พอเข้าครึ่งหลังนี่เฉลยแบบจัดยัดไปหน่อย(เพราะตัวละครนักสืบมันรู้ความจริงมาครึ่งหนึ่งแล้ว) พิเฉลยแล้วรู้สึกว่าคนร้ายไม่น่ามีแรงจูงใจพอว่ะ จะบอกว่าอิจฉาญาติๆที่ได้มรดกก็ไม่น่าทำถึงขนาดฆ่าในห้องปิดตายตั้ง6ศพ แถมตายห่าแบบว่า.........เอิม อ่านเองล่ะกัน
ปล.บทนำของเรื่องทำหน้าที่ปัจฉิมบทไปในตัว ถ้าอ่านจบแล้วย้อนกลับมาอ่านบทนำอีกรอบจะรู้ว่าบทนำเฉลยปริศนาไว้บทแล้ว เป็นเทคนิคการเขียนที่ใช้ได้เลย ตอนย้อนกลับมาอ่านใหม่นี่แบบว่า "อ้าว คนเขียนเฉลยไว้ตั้งแต่เปิดเรื่องแล้วนี่หว่า"
เพิ่งอ่าน ขับปะ จบ แม่งเหี้ยชิบหาย (ชม)
>>606 กูว่ามันขึ้นอยู่กับประสบการณ์และอารมณ์ร่วมของคนอ่านด้วยว่ะ กรณีเดียวกับเจ้าชายน้อยนั้นแหละ หลายคนอวยว่าโดนใจแต่หลายคนก็บอกว่านิยายเหี้ยอะไรอ่านไม่รู้เรื่องก็แค่เด็กเอาแต่ใจเมากัญชา สูญสิ้นความเป็นคนก็บอกตรงๆว่าอ่านแล้วแอบขำ ตอนฆ่าตัวตายพร้อมเมียแล้วเสือกรอดมาคนเดียวนี่กูหัวเราะในใจว่า ไอ้เหี้ยซวยชิบหาย ฮ่าๆๆๆๆ
ส่วนนิยายญี่ปุ่นที่อ่านแล้วมืดมนสำหรับกูก็พวกนิยายชินไคว่ะ อย่าง 5cm กูอ่านจบครั้งแรกนี่เศร้าๆหมองหม่นไปพักใหญ่เลย คือมันอึดอัดอ่ะแล้วตอนอ่านมีอารมณ์ร่วมมากด้วย ประมาณว่าถ้ากูมีรักแรกแล้วเค้าหายไปนานแบบนี้ พอจะเจอหน้าเค้าก็ไม่รอเรา แบบนี้มันค้างคามากๆ
>>606 กูเสนอให้มึงไปลองอ่าน Manga (การ์ตูน) เรื่องนี้ดู
[Shikishiro Konomi] Netoraserare
คนเขียนเจาะเรื่องเซ็กซ์เฉพาะได้ดาร์กดีมากๆ
แบบให้เมียไปนอนกับคนอื่นแล้วตัวเองจึงมีอารมณ์
สุดท้ายจบดาร์กดี ที่นางเอกหลงในดงกาม พระเอกแม้จะกลับมาคืนดีแต่ต้องยอมรับเรื่องนี้ที่ตัวเองก่อด้วย
เขียนได้บัดซบมาก
>>608 เจ้าชายน้อยกูชอบแค่พาร์ทจิ้งจอกว่ะ เพราะคำพูดมันอิงกับความเป็นจริงดี อย่างจะเข้าใกล้ได้ต้องทำให้เชื่อง ต้องทำให้ไว้ใจ ถ้าลาจากจะคิดถึง จะร้องไห้อะไรแบบนั้นอะ ส่วนบทอื่นๆกูว่ามันเมากาวเซอร์เรียลไปหน่อย อย่างวาดแกะไปแดกหญ้าบนดาวหรืองูเหลือมแดกช้าง
สิ้นความเป็นคนกูรำคาญพระเอกมาก เหมือนพระเอกเรื่อง catcher in rye อะ แม่งบ่นด่าทุกอย่างบนโลก แต่มึงตกต่ำก็เพราะทำตัวเองทั้งนั้น สิ้นฯกูชอบแค่ช่วงแรกๆว่ะ ที่พระเอกต้องคอยแกล้งทำเป็นเข้าใจคนอื่น แต่กลางๆกับหลังๆพระเอกก็กลายเป็นคนละคนไปเลย ไม่เห็นว่าพระเอกจะไม่เข้าใจอารมณ์ของคนตรงไหน ในเมื่อพระเอกก็แสดงอารมณ์ของมนุษย์ออกมาได้ครบถ้วนถูกต้อง และประเด็นไม่เข้าใจอารมณ์นี้ก็ไม่เห็นพูดถึงอีกเลย กลายเป็นตีแผ่ความเหลวแหลกของพระเอกแทนว่าไปเด้าสาวมากี่คน แดกเหล้าเท่าไหร่ อารมณ์แบบดูหนังจิตวิทยาอยู่ดีๆ กลายเป็นรายการวงเวียนชีวิตอะ
มันแล้วแต่ ปสก ร่วมแต่ละคนแหละ อย่างเจ้าชายน้อยกูชอบนะ พาร์ทจิ้งจอกก็ตามที่คุย หรือตอนที่ไปดาวต่างๆ ก็คือพูดถึงมนุษย์แต่ละประเภท ส่วนตัวกูกลับชอบเรื่องงูกับหมวกนะ มันเหมือนพอเราโตเป็นผู้ใหญ่ เราสูญเสียจินตนาการไป มองโลกแบบเมื่อวัยเยาว์ไม่ได้ละ เลยว่าอ่านตอนโตกับตอนเด็กต่างกัน แต่ไม่ถึงกับซาบซึ้ง
ส่วน 5 cm นี่กูไม่อินเลย จะหลับ กว่าจะพยายามอ่านจบ เรื่องมันเนือยๆ เอื่อยๆ และกูไม่อินกับพระ-นาง ติสจัดไงไม่รู้ ถ้าอ่านตอนวัยรุ่นอาจจะชอบมากกว่านี้ละมั้ง
>>606 แนวแบบนี้กูไม่สนุกแต่แรก แต่อ่านแล้วเหมือนมันกำลังบอกอะไรบางอย่าง....
เจ้าชายน้อยเป็นอีกเรื่องที่กูอ่านตอนป.4 กูจำได้เลย หลังกูอ่านอาเธอร์กับอัศวินโต๊ะกลม กูก็มาอ่านเจ้าชายน้อย ปรากฏว่าอ่านจบไป 1 บท ก็วางแล้วไม่อ่านอีกเลย ....
จน ม.ปลายเพื่อนบอกโห ดีสุด แต่กูก็ยังไม่ไปอ่านอยู่ดี
อาจเรียกว่าfirst impression
เพิ่งอ่าน Revenge ของโยโกะ โอกาวา จบ แอบสงสัยว่าทำไมชื่อเรื่องแบบแปลไทยมันยาวแปลกๆ พอไปหาข้อมูลในเน็ตคำแปลมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
นักเขียนคนนี้ท่าทางจะดังพอสมควร มีงานรีวิวในเว็บภาษาอังกฤษด้วย ส่วนตัวเนื้อเรื่องกูอ่านแล้วก็โอเคนะ เข้าใจสิ่งที่คนเขียนตั้งใจจะสื่อ
แต่ถ้าไม่ใช่นักอ่านที่ชอบวัฒนธรรมญี่ปุ่นคงเสียดายเงิน เล่มล่ะเกือบ300 แต่เสือกอ่านไม่รู้เรื่อง
ฆาตกรรมล้างตระกูล แรกๆเหมือนจะสนุก แต่อ่านไปอ่านมารู้สึกว่ามันไม่ใช่
แต่เรื่องสร้างบรรยากาศในเรื่องนี่ถือว่าดีมาก
>>616 ครึ่งแรกทำได้ดี บรรยากาศลึกลับชวนให้สงสัยและสยองพร้อมๆกัน ว่าทำไมพี่น้อง6คนมาไล่ฆ่ากัน เพราะคำสาปของบ้าน เพราะผีเข้า เพราะเกิดเป็นบ้าสติแตก หรือแค่มีฆาตกรที่วางแผนอย่างเีมาจัดฉาก
พอเข้าช่วงเฉลยแล้วความสนุกหายไปเยอะ คือดูรีบร้อนเฉลยมากเกินไปแถมเหตุผลก็ดูไม่มีน้ำหนัก
เทียบกับงานเก่าของอายะอย่างกุหลาบเลือดกูว่ากุหลาบเลือดลงตัวกว่าทั้งบรรยากาศและปริศนาในเรื่อง
>>618 นักเขียนคนนี้เก่งเรื่องการสร้างบรรยากาศในเรื่อง จะเปิดตัวแบบว่าให้คนอ่านสงสัยความผิดปรกติรอบๆตัวละคร บรรยากาศเยือกเย็นชวนให้สยอง ถ้าอยากตามงานเก่าๆ กูแนะนำกุหลาบเลือด งานแนวเดียวกับฆาตกรรมล้างตระกูลแต่เดินเรื่องได้คงที่กว่า พอเฉลยแล้วรู้สึกยอมรับเหตุผลได้มากและคงความสยองขวัญไว้ได้จนจบเรื่อง
อีกเรื่องก็ "ยักษ์" ของTalent1 รวมเรื่องสั้นที่เหมือนจะสยองขวัญแต่จริงๆแล้วมีแง่มุมอะไรให้น่ากลัวมากกว่าผีออกมาหลอกแบบหนังไทย
talent1นี่ใกล้ตายแล้วใช่ไหม งานหนังสือเล่นลดราคา60เปอร์ นี่คือเตรียมปิดกิจการใช่ไหม
Kimi no nawa ฉบับนิยายมาแล้วนะเพื่อนๆ จองตอนนี้แถมโปสเตอร์A2
LCที่ไม่ได้ประกาศสินะ
กูเคยอ่าน 5cm กับเสียงดวงดาว ไม่เหมือนกันหมดนะ แต่เหมือน 99%
จะมีแค่รายละเอียดปลีกย่อยนิดหน่อยที่ต่างกัน
อย่าง 5cm ฉบับมังงะตอนจบสาวเซิร์ฟบอร์ดมาเจอพระเอก ฉบับหนังไม่มีใครรอ
เสียงจากดวงดาว ตอนจบของมังงะกับหนัง จะแตกต่างเรื่องความชัดเจนของพระเอก ส่วนฉบับนิยายถ้าจำไม่ผิดจะบรรยายตรงๆไปเลยว่าพระเอกขอเข้าทีมช่วยเหลือ(ในหนังหรือมังงะมีฉากแค่เก็บข้าวของ)
ถ้าไม่นับงานของชินไค นิยายเรื่องอื่นที่เขียนมาทีหลังอนิเมนี่ก็เหมือนเด๊ะเลยนะ
อย่างลูกหมาป่าของโฮโซดะ มาโมรุนี่ นิยาย(ที่เขียนทีหลัง)โคตรเหมือนหนังงงงงง ทั้งการลำดับเรื่อง ไดอะล็อกพูด กูนึกว่าอ่านScreenplayบทอยู่
เพิ่มมานิดหน่อยตรงอธิบายว่าจิตใจตัวละครมันคิดอะไรอยู่ เพราะในเรื่องแม่งไม่วอยซ์โอเวอร์ให้
ส่วนนิยายที่เขียนมาก่อนจะสร้างเป็นอนิเมอย่างPaprikaหรืออีสาวโดดข้ามเวลา ก็ไม่ค่อยจะเหมือนซักทีเดียว แค่หยิบโครงมาใช้คร่าวๆ
ปล. มาให้ข้อมูลเพิ่มเฉยๆ เผื่ออยากรู้เพิ่ม
มันมีนิยายสองแบบน่ะ นิยายที่เป็นนิยายเลยกับ Novelize
อันแรกจะไม่เหมือนหนังหมด อาจจะหยิบโครงเรื่องมาใช้แล้วแต่งใหม่หมดโดยคงใจความสำคัญเดิมไว้ อาจจะจบเหมือนกันหรือไม่เหมือนกันเลยก็ได้
อันหลังคือเปลี่ยนหนังให้เป็นนิยาย ก็ตามนั้น จะเหมือนกับหนังหมดเลย บางทีภาษาศิลป์ก็ไม่ค่อยมี เน้นเข้าใจง่ายๆ น่าจะเพื่อขายเพื่อส่งเสริมการขายของหนัง
ซึ่งหนังหลายเรื่องก็มีทั้ง 2 แบบเลย ทั้งหนังฝรั่งหนังญี่ปุ่น ซาดาโกะ vs คายาโกะ งี้มีนิยาย 原作小説 ทั้งแบบปกติทั้ง novelize ノベライズ版 ซึ่ง คิมิโนะนะวะ เองก็มีทั้ง 2 แบบเหมือนกัน
ส่วนที่เอามาขายนั้นลองเปิดบนเว็บดูเขียนว่าเป็นแบบ 原作小説 (Original Novel)
ส่วน Summer Wars กับลูกหมาป่าที่สยามเอาเข้ามาขายเป็นแบบ
ผิดตรงไหนแย้งได้นะ ไม่เคยอ่านครบทั้งสองแบบเลยอธิบายตามข้อมูลที่มี
Your Name ของหมดแล้ว ถ้าเหมือนหนังเป๊ะจะปล่อยผ่าน
นิยาย your name บอสใหญ่ออกแล้ว
กุหลาบเลือดสนุกปะ เว็บซีเอ็ดลด50% น่าสอยอยู่
www.se-ed.com/product/กุหลาบเลือด.aspx?no=9786169244301
ใครอ่านเรื่องเกาะปีศาจฆาตกรรมจบละบ้าง
ใครได้อ่านคิมิโนะแล้วมั่ง
>>647 กูอ่านจบ กูชอบนะ แต่ไม่แนะนำให้คาดหวังเป็นนิยายสืบสวนว่ะ ครึ่งแรกเหมือนจะสืบสวนแต่เฉลยมันจะ เอางี้เหรอ แต่รัมโปบรรยายให้กูอยากรู้เป็นไงต่อ และบางฉากทำให้กูขนลุกได้ว่ะ ดูวิปริตดีในหลายจุด (ชอบตอนที่เล่าบันทึก) ส่วนตัวชอบมากกว่าเล่มกิ้งก่าดำว่ะ
แต่อ่านมาสองเล่ม รสนิยมรัมโปนี่วิปริตใช้ได้ (ชม) อ่านบิเบลียจบไปกูนี่อยากอ่าน ชายผู้เดินทางกับรูปภาพ กับ เหรียญสองเซน จัง
>>651 เหมือนในบิเบลีย4บรรยายประมาณว่าเป็นความเก็บกดในใจของรัมโปแล้วเขียนลงนิยายมั้ง กิ้งก่าดำพล็อตทื่อๆมาก ไม่มีความน่าติดตาม(แต่ก็นะนิยายสมัยสงครามโลกนี่หว่า เก่ามากแล้ว)
ส่วนที่น่าสนใจคือกิ้งก่าดำนี่วิปริตดี เปิดตัวมาก็แก้ผ้าเต้นต่อหน้าลูกน้อง เจ้านายสาวสวยแก้ผ้าเต้นแบบนี้กูนึกถึงพล็อตโดจิน 18+ 55555
>>653 อือ แบบในบิเบลียบอก รัมโปเอาความชอบตัวเองใส่ลงไปในผลงาน ตอนอ่านกิ้งก่าดำ กับ เกาะปีศาจ ในหลายจุดกูจะรู้สึก แม่งดูจะชอบเอามากๆ (เพื่อนกูเคยบอก ของโปรดรัมโปก็เช่น ฝาแฝด คนแคระจะเห็นมุกแบบนี้ลงไปในเรื่องบ่อยเป็นต้น) แต่กูชอบจินตนาการเขานะ มันดูหลอน บิดเบี้ยวดีทั้งที่งานก็นานแล้วแต่ยังสนุกกับมันอยู่
กูว่ากิ้งก่าดำมีช่วงน่าเบื่อๆ ให้กูหยุดเป็นพักๆ ทั้งที่บางกว่าใช้เวลาอ่านนานกว่าเกาะปีศาจอีก มีจุดขี้โม้เป็นพักๆ ด้วย ข้อดีอย่างที่บอกคือเล่าเรื่องได้น่าติดตามว่าแล้วไงต่อวะ แต่ไงก็ชอบชุดเรื่องสั้นสยองขวัญกว่าอยู่ดี กูว่าเล่มนั้นสนุกมาก หรือเพราะความประทับใจวัยเยาว์ก็ไม่รู้
นี่รอ คดีฆาตกรรมบนเนิน D ต่อเลย
รัมโปเรื่องใหม่มาแล้ว
งานรัมโป/ด้อิ ธิพลมาจากอลันโปใช่ป่ะ
อลันโป งานสมัยนั้นออกแนวลึกลับ ชวนหลอนๆขนลุกนิดๆ
มากกว่าสืบสวนสมัยนี้ด้วยแหละ
ได้อิทธิพล พิมพ์ตกกราบขอโทษ
เพิ่งอ่านสยองขวัญของรัมโป อ่านๆไปละนึกถึงจุนจิเลย
ใครรอฆาตกรรมในเนิน D อยู่ manager มีแปลลงเป็นตอนๆ ให้อ่าน
ในโคโคโระ สรุปคุณหนูชอบKป้ะวะ
กูเห็นคุณหนูอ่ะอะไรๆก็K เล่นคารุตะก็เข้าข้างK มองยังไงคุณหนูก็มีใจให้ว่ะ แต่พอเซนเซมาขอแต่งงานก็ไปกับเขาเฉย แต่หลังแต่งงานกับเซนเซก็ดูรักกันดี อะไรวะเนี่ย
Your Name(หนัง)ได้แรงบันดาลใจจากYour Name (นิยาย)ไม่ใช่หรอวะ คนเขียนก็ชิงไกอีกนั่นแหละ พูดง่ายๆเอานิยายตัวเองมาทำเป็นอนิเมะ เหมือนยามซากุระร่วงโรย(มั้ง?)
กูถามห้องนี้ถูกมั้ยวะ
อยากรู้ว่าเรื่องของท่านเรย์กะ(นอบน้อมฯ)
ตอนนี้ยังเขียนไม่จบใช่มะ?
ปล.ท่านเรย์กะจะเป็นหัวหน้าหมู่บ้านคานทองจริงๆอ่อ
ลาก่อน Talent 1
>>680 ปมอะไรวะ สปอยที กูอยากรู้ใจจะขาด กูทีมเอ็นโจ แต่กูก็แอบเชียร์อิมาริเบาๆ 555555555555
กูว่าเรย์กะแม่งน่าจะลงเอยกับเอ็นโจว่ะ ดูแล้วเอ็นโจชอบมาป้วนเปี้ยนรอบตัวเรย์กะ มีออร่าคล้ายท่านพี่ อยากเห็นพี่เมียปะทะน้องเขยว่ะ ท่าทางจะมันส์หยด คนนึงก็ซิสค่อนกู่ไม่กลับ คนนึงก็จอมมาร(??) คงหาทางแย่งความสนใจจากเรย์กะกันสุดฤทธิ์แน่ๆ
อีกไม่นานเหรอ กุจะอดทนนนนน ใบ้ได้ไหมช่วงตอนที่เท่าไหร่
เอ็นโจมีแววสุดแล้ว คนเขียนหยอดไว้เยอะมาก อาจจะเข้าวินซักตอนที่ 400 มั้ง 55555555555 แต่อิมาริก็ดีนะ น้องสาวเพื่อนที่เห็นกันมาแต่เล็กแต่น้อย โตเป็นสาวแล้วหรือนี่ กูชอบฟีลประมาณนี้อะ คาบุรากิกับเรย์กะได้ฟีลเพื่อนชายที่ชอบกวนตีนกันและกันมากกว่าจะเป็นคู่รัก แม่งฮาชิบหายที่ตบไหล่เรย์กะป้าบๆเพราะนึกว่าอกหักเหมือนกัน เอากลอนมาให้อีก ถ้าเรย์กะกล้ากว่านี้หน่อยคงเอาหนังสือกลอนตบหัวไปแล้ว
คนเขียนแม่งใจร้ายกับเรย์กะชิบหาย ชอบใครก็อกหัก ไม่มีใครกล้าจีบอีกต่างหาก พวกฝ่าวงล้อมมาได้ ถ้าไม่มีเจ้าของแล้วก็ดันไม่ได้คิดอะไรด้วยอีก สงสัยจะได้เป็นบราค่อนไปยันจบแน่ๆ
เชียร์เอ็นโจ ถึงแม้ว่าท่านเรย์กะจะมีแววไร้คู่ ฮา
เชียร์เอ็นโจด้วยคน เพราะคนนี้ดูบทเยอะตั้งแต่อดีต=>ปัจจุบัน แต่ว่า...มันกี่ตอนจบวะเนี่ย กุอยากให้มีตีพิมพ์ในไทยอ่ะ
กู >>686 ขอบคุณพวกมึงมากที่สปอย กูนี้รีบย้ายเรือเลย เสียใจ กูชอบความฮาของคาบุรากิอ่ะ เอามาตบมุขท่านเรย์กะได้ 5555 ท่านอิมาริกูก็ชอบนะ แต่ยังอ่านไม่ถึงโมเมนต์ฟินๆ สงสัยได้ลงลำเอ็นโจ ดูวอแวท่านเรย์กะอยู่เหมือนกัน //กูขอถามอีก นายตัวสำรองกับเอ็นโจนี้ชอบคุณนางเอกมั้ย?? กราบพวกมึงมากที่ช่วยสปอย กูได้ทำใจทัน
ว่าแต่ ทำไมคาบุรากิถึงไม่กล้าหือเอ็นโจว่ะ
>>703 กูว่าเอ็นโจมีบรรยากาศทำให้คนเกรงใจป่ะวะ ไม่ใช่แบบเดียวกับคาบุรากิ ออกแนวท่านพี่ของเรย์กะอะ ฉากหน้าสุภาพนุ่มนวล แต่จริงๆแล้วดำมืดเป็นจอมมาร เป็นเพื่อนสนิทกันก็คงจะรู้นิสัยกันดีอยู่ อีกอย่าง เอ็นโจคงให้คำปรึกษาดีๆเรื่องยูริเอะด้วยมั้ง เพราะคาบุรากินี่เป็นพวก YOLO อย่างเดียวเลย ดูไม่ค่อยคิดหน้าคิดหลังเท่าไหร่ มีเอ็นโจมาเบรกๆไว้บ้างคอยเตือนสติ พูดกระตุ้นเตือนหรือด่าบ้าง ชี้จุดอ่อนบ้าง แต่ไม่รู้ทำไมกูว่าเอ็นโจดูยอมๆคาบุรากิมากเลย เหมือนคาบุรากิมาก่อนตลอด อย่างตอนขอร้องให้เรย์กะช่วยมาซายะให้หายอกหักไรเงี้ย อะไรๆก็มาซายะ ไม่เคยพูดถึงตัวเองเลย
กูลองมาคิดๆดู เอ็นโจนี่แม่งก็น่ากลัวสมเป็นจอมมารเหมือนท่านพี่เลยนะ เหมือนจะรู้เรื่องเกี่ยวกับเรย์กะแม่งทุกเรื่องประหนึ่งสโตรกเกอร์ ตอนที่วาคาบะจังบอกขอบคุณที่แนะนำขนมให้ พวกแม่งก็บอกว่าไม่ได้กินเองแต่คนที่ให้ไป(ก็คือเรย์กะ)บอกว่าอร่อยดีนะ ซึ่งตอนนั้นพออ่านเจอกูงงมากว่าเอ็นโจพูดถึงเรย์กะรึเปล่า แล้วเรย์กะไปบอกเอ็นโจตอนไหนว่าขนมอร่อย ไปหาย้อนอ่านอีกทีถึงเจอว่าเรย์กะไม่ได้พูดกับเอ็นโจ แต่พูดกับยูกิโนะน้องชายเอ็นโจว่าเอ็นโจฝากขนมมาให้แล้วอร่อยดี (น้องแม่งเป็นสายเรอะ555) อย่างล่าสุดก็ที่เรียนพิเศษ มีรู้อีกว่าเรกะชอบผู้ชายอายุเยอะ กูขอมโนว่าสายข่าวที่เรียนพิเศษบอกมา ถถถถถถ
>>706 กูว่าที่โรงเรียนกวดวิชาไม่น่ามีสายหรอก น่าจะเห็นกริยาตอนอยู่กับรุ่นพี่โทโมเอะ แล้วก็คุณอาของน้องมาโอะที่งานเลี้ยงอะ เรย์กะดูมีความสุขมากกว่าตอนคุยกับเพื่อนผู้ชายคนอื่นๆ คนฉลาดอย่างเอ็นโจ เห็นแล้วก็น่าจะรู้อะไรเป็นอะไร แถมเดาทางเรย์กะออกทุกอย่าง ที่ถามก็เหมือนโยนก้อนหินถามทางไปงั้นล่ะ คือรู้คำตอบ แต่เอาความชัวร์ด้วย
>>707 กูลืมตรงนี้ไปเลย 555แต่ที่กูคิดว่าเป็นสายก็มีส่วนนิดๆนะเพราะว่าตอนนึงมันจะมีตอนที่พวก ผญ กลุ่มทิเบตันให้เรย์กะเข้าไปทักทาย ผช ที่มาจาก รร. ซุยรันเหมือนท่านเรย์กะอ่ะมึง เรย์กะก็ไปถามว่าอยู่ห้องไหนแล้ว ผช คนนั้นก็ตอบว่าอยู่ห้องเดียวกับเอ็นโจ จากนั้นตอนเช้ามาแม่งก็เจอทักเลย อะไรมันจะเหมาะเจาปานนี้ 555
แปลไทยตอนล่าสุด แม่ยกเอ็นโจอย่างกูตีปีกรัวๆเลยว่ะ เพราะเรื่องน้องชาย เรย์กะถึงกับกล้าพูดด้วยก่อน มองเขม่นใส่คาบุรากิด้วย ถ้าเป็นปกติจะหลบตาหลีกเลี่ยงสองหนุ่มนี่ไปแล้ว แถมเอ็นโจยังกางร่มให้อีก กูปลาบปลื้มใจมาก
แล้วอิชิโนะคุระละ นี่แม่ยกคู่นี้นะ สองคนไปเดทกินข้าวด้วยกันออกบ่อย ทำไมไม่มีคนเชียร์คนนี้กับเรย์กะ T_T
กูอ่านดิบไปเรื่อยๆ แล้ว สรุปได้ว่า
เรื่องนี้แม่งคือฮาเร็มของเรย์กะ เรย์กะสร้างฮาเร็มรอบตัวเพื่อไม่ให้ใครไปปักธงคาบุรากิแทนวาคาบะ
นี่ถ้าไม่ใช่ทำตามต้นฉบับวาคาบะนี่หนึ่งในฮาเร็มของเรย์กะแล้ว
ทำไมพอกูอ่านความเห็นพวกมึงล่ะ กูค่อนข้างจะเอียงไปทางเอ็นโจว่ะ พระเอกแน่ๆ คือมีปม ค่อยๆเผยมาเรื่อยๆ ดูมีอะไรสุดอ่ะ คือพอเอามาปะติดปะต่อกันนี้ เอ็นโจสังเกตมาตลอดเลยนี้หว่า
//เรื่องคาบุรากิ กูว่าคงเป็นเพื่อนรัก ปล่อยไปไม่ได้ไรงี้ นิสัยคาบุรากินี้ถ้าไม่มีใครช่วยแดกแห้วรัวๆ ถึงจะหล่อรวยก็เถอะ อาจจะมีปมตอนเด็กๆที่คาบุรากิเคยช่วยเอ็นโจไว้ไรงี้เลยคอยดูแล /ทำไมคิดไปคิดมาสองคนนี้มันน่าจิ้นขนาดนี้ มโนหนักมาก 55555
ที่จริงกูแอบลุ้นนายหมาบ้าอยู่เหมือนกันนะ แบบดูฮาดี ส่วนท่านอาสายแดกนี้ เรย์กะคงหมดฟีลกรี้ดแล้วรึป่าว?? 5555
กูก็ว่าเอ็นโจนั่นล่ะพระเอก ถ้าคนเขียนไม่ใจร้ายกับเรย์กะเกินไป มาซายะในต้นฉบับดูเป็นผู้ชายคูลๆขรึมๆเย็นชานะ แต่เวอร์ชั่นเรย์กะนี่ทำไมดูเป็นไอ้บ้าคนนึงไปซะได้วะ 55555555555555 //ธงทีมเอ็นโจกูโบกสะบัดพัดปลิวมากๆ
นี่มโนส่วนตัวของกูเองนะ แรกๆเอ็นโจอาจจะสนใจในแนวที่ว่ายัยนี่ไม่กรี๊ดพวกเรา เรียกร้องความสนใจอยู่รึเปล่า หรือเป็นศัตรูกับมาซายะ ต้องเช็คให้ชัวร์ก่อน แล้วจับตามองไปก็รู้ว่าเรย์กะเมินมาซายะจริงๆ ได้ทำงานร่วมกันก็เห็นนิสัยอะไรหลายอย่าง ไปเจอด้านตลกๆของเรย์กะก็อาจจะมีชอบๆบ้าง แต่ยังไงก็มาซายะมาก่อนอยู่ดี เหมือนพยายามเสียสละให้เพื่อนได้ของดีๆก่อนตัวเองอะ เพราะหลายครั้งละที่อีตานี่ทำท่าจะชงให้เรย์กะหันไปสนใจมาซายะบ้าง แต่ตัวเองก็มาป้วนเปี้ยนรอบตัว คำพูดคำจาเหมือนไม่เกี่ยวข้องกัน แต่พูดถึงตลอด อย่างตอนแนะนำของฝากให้วาคาบะ หรือตอนซ้อมวิ่งที่เรย์กะไปซ้อมวิ่งสามขากับเพื่อน ปกติมาซายะจะทำอะไรชนะเอ็นโจเสมอ เรื่องเรียน เรื่องกีฬา แต่ตอนนั้นเอ็นโจวิ่งแซงไป กูจะมโนว่าเพราะเรย์กะมองอยู่ละกัน ถึงพยายามเอาชนะให้เธอดูอะไรแบบนี้
>>717 กูขำตรงแดกแห้วรัวๆ ตรงใจกูมาก กูฮาคาบุรากิตอนอกหักถ้าไม่มีเอ็นโจไปฉุดกระชากลากถูกลับมากูว่าคงม้วยไปแล้วมั้ง 5555
จะว่าไปกูจำตอน 70 ได้ที่เป็นบทท่านเรย์กะในมุมมองของหัวหน้าสาวน้อยกับเณรน้อย แล้วมันจะมีประโยคชวนจิ้นอันนึงที่หัวหน้าห้องเล่าว่า 'เขาเองก็คอยสอดส่องคุณคิโชวอินอยู่เสมอเหมือนกันนะ ตอนนกอึใส่หัวยังเห็นแล้วยิ้มด้วยล่ะ' จากนั้นก็จบพาร์ทหัวหน้าห้องแล้วต่อด้วยพาร์ทของเณรน้อยที่พูดถึงเอ็นโจ เพราะงั้นไม่ต้องสืบเลยว่าเขาคนนั้นคือใคร 5555
>>718 ทำไมกูมโนเหมือนมึงเลยตอนวิ่ง 5555 กูมีความรู้สึกว่า ที่เอ็นโจเคยช่วยมาซายะกับวาคาบะจังในต้นฉบับอ่ะ เหมือนกับมาช่วยเรย์กะกับมาซายะแทน เหมือนเปลี่ยนความสนใจไปที่เรย์กะแทนวาคาบะอ่ะ พอเจอวาคาบะเข้าจริงๆก็ไม่น่าสนใจแล้ว เรย์กะน่าสนใจกว่าประมาณนี้ อีกเรื่องกูว่าที่ตอนแรกเอ็นโจไม่ป้วนเปี้ยนเรย์กะเท่าหลังๆเพราะรู้ว่าชอบประธานด้วยรึป่าว นิสัยพระรองเหลือเกิน แต่กูอยากให้เป็นพระเอก 55555555
นี่ 711 นะ… ใจร้าวเลย อิชิโนะคุระ ทำไมทำแบบนี้ ขึ้นเรือผิดลำหรือเนี่ย ช้ำใจยิ่งนัก T___T
ขอบใจที่สปอยให้รู้นะ
>>720 วาคาบะไม่น่าสนใจเท่าเรย์กะ นางเป็นผู้หญิงสายสดใสร่าเริงที่หาได้ทั่วไปตามนิยายแจ่มใสและโชโจมังงะอะ ถึงเอ็นโจจะอ่านทางเรย์กะออก แต่แม่นางก็สามารถทำให้เซอร์ไพรส์ได้ทุกครั้ง เหนือความคาดหมายตลอด อย่างตอนให้ช่วยดามใจมาซายะ แต่นางแนะให้ไปบวช หรือตอนใส่ชุดแฟนซีที่ไม่มีใครคาดคิดว่าคนระดับนี้จะใส่ เรื่องนกอึใส่หัวนี่อีก เป็นกูก็คิดว่าผู้หญิงคนนี้น่าสนใจนะ อยู่ใกล้ๆแล้วตลกดี
>>725 ส่วนเรกะเป็นบราค่อน ล่าสุดพ่วงท้ายโชตะค่อน มีข่าวลือแฝงว่าเป็นฟาเธอร์ค่อน เหม็นหน้าคาบุรากิ หยะแหยงเอ็นโจ แต่ติ่งคุณลุงคาบุรากิ มีมาดราชินีที่น่าเกรงขาม แต่ความจริงแล้วโก๊ะมาก งานอดิเรกคือโหนราวในตู้เสื้อผ้า เป็นที่รักของสัตว์โลก มีคนบอกหน้าตาคล้ายหมา แถมมีคนลุกให้นั่งเพราะนึกว่าท้อง ชอบสะสมของแปลกๆ ลิ้นจระเข้ ว่างๆก็เล่นโยคะ นิสัยเพิ่มเติมคือชอบตามสตอร์กเกอร์วาคาบะ
ไม่เหมือนใครจริมๆ นางเองฉัน 5555
เราว่าที่มาซายะไม่เป็นหนุ่มคูลเย็นชาก็เพราะเรกะนั่นแหละ เราว่าฉากตอนเด็กที่เจ้าเด็กคาบุรากิโดนยูริเอะโกรธ ในเรื่องจริงอาจไม่มีคนช่วยแก้ปัญหา จนทำให้คาบุรากิเปลี่ยนนิสัยตัวเอง เพื่อให้ยูริเอะหันมามอง แต่ในรอบนี้ ท่านเรย์กะดันโผล่มา ทำให้อะไรๆมันง่ายขึ้น คาบุรากิเลยเป็นไอบ้าจนมาถึงปัจจุบัน 5555555555555555
>>726 กูว่าเพราะเรย์กะโลกเดิมรู้จักอย่างผิวเผินตามแต่โชโจมังงะจะเสนอ รูปลักษณ์ภายนอกมองแล้วเคร่งขรึม เย็นชา หล่อ สาวกรี๊ดท่านจักรพรรดิขา ตอนม.ปลายก็เลิกแข่งขี่ม้าส่งเมืองไปแล้ว นอกจากยูริเอะก็วางตัวเหินห่างกับผู้หญิงทั้งหมด เลยรักษามาดคูลๆในมังงะไว้ได้ แต่พอเข้ามาในโลกนี้ มารู้จักกันจริงๆตั้งแต่ประถม ความหลงใหลที่เคยมีก็หายไปเพราะเห็นธาตุแท้แล้ว 555555555
>>727 เออเรียลดี เหมือนเพื่อนกุ หล่อแค่ไหน กุก็ไม่เอา นิสัยันเกินกว่าจะรับได้ กุสงสารพวกที่มากรี้ดมันมาก 5555
ส่วนเอนโจในเรื่องจริงเป็นคนอ่อนโยนสินะ เอาจริงนางก็อ่อนโยนนะ แต่แค่มันเป็นหน้ากาก เอนโจนี่ร่างอวตารพี่ชายดีๆนี่เอง นิสัยเหมือนที่ท่านอิมาริเล่ามากว่าอยู่ต่อหน้าคนอื่นใส่หน้ากากเสมอ
เพราะงั้น กุเชียร์เอนโจจจจจจ
เรือเอ็นโจแล่นฉิวโคตรๆ ดีใจที่ลงลำนี้ตั้งแต่แรก (หวังว่าคนเขียนจะไม่ยิงเรือทิ้ง)
ถามคนอ่านต้นฉบับแล้วหน่อย กุสงสัยว่าจนถึงตอนล่าสุด หัวหน้าห้องสมหวังยังวะ 55555 โคตรเอ็นดู นี่ถ้ามันไม่ได้มีสาวที่ชอบแล้ว กูก็จิ้นกะเรย์กะแล้วนะ โดยเฉพาะตอนงานโรงเรียน ที่บอกว่าเรย์กะลูกแกะห่มหนังหมาป่าต่างหาก เลยจะให้ใส่ชุดพ่อบ้านหูแกะ โอ๊ยย มีนายเนี่ยแหละที่รู้จักเรย์กะดีที่สุด 55555
ทั้งหัวหน้าห้อง ทั้งคาบุรากิ ให้หัวหน้าหมู่บ้านคานทองเป็นกุนซือให้ นี่จะไปรอดกันเหรอวะ
เรย์กะมีสเปคเป็นแบบท่านพี่ แถมชอบเอ็นโจมาตั้งแต่อยู่โลกเดิม คนเขียนใบ้ขนาดนี้ เอ็นโจเข้าวินแน่ๆ แต่กูก็ยังนึกไม่ออกเลยว่าเรย์กะจะไปตกหลุมรักเอ็นโจได้ยังไง ดูนางแหยงๆ ไม่อยากเข้าใกล้จะตาย
อ่านพวกมึงมโนแล้วกูเกลียดดดด กูอุตส่าห์ยับยั้งชั่งใจแล้วนะ พอเจอพวกมึงคุยกันแล้วกูชักอยากเห็นตาม ถ้าพระเอกเป็นเอ็นโจจริงๆกูอยากเห็นฉากพี่เมียปะทะน้องเขยด้วยคน ส่วนทานุกิกับขุ่นแม่ปล่อยไปเถอะ ท่านพี่กับเอ็นโจแม่งเจ้าเล่ห์เหมือนกันกูว่าท่านเรย์กะหมันหมุนเป็นลูกข่างแน่ๆ 5555
แต่อื่นใดที่สุด...ท่านเรย์กะ..ขอฉากแบบโชโจสาวน้อยทั่วไป ใจเต้นตึกตักๆโดกิโดกิกับเอ็นโจให้เห็นสักนิดได้มั้ยยย ตอนล่าสุดแปลไทยนี่เหมือนนะ แต่ต่างคนต่างเฉยๆ ปล่อยให้คนภายนอกมโนคิดไกล(เช่นกูเป็นต้น) แต่กูขอมโนว่าถ้าปมเอ็นโจเคลียร์หมดแล้วพี่แกสนใจจีบเรย์กะจริงจัง..กูว่าท่านเรย์กะไม่รอด
ท่านอิมาริล่ะ ฝ่าด่านท่านพี่มาไม่ได้เหรอ
>>735 ถ้าพี่แกจะเอาจริงก็ฝ่าได้นะ แต่ท่านพี่ไม่ปลื้มเพราะอิมาริเจ้าชู้ มีการบอกสาวๆตอนอายุสิบเก้าถ้าได้แหวนเงินจากหนุ่มๆเป็นของขวัญวันเกิดจะทำให้ชีวิตมีความสุข เดี๋ยวน้องอายุสิบเก้าแล้วพี่จะซื้อแหวนเงินเริ่ดๆมาเป็นของขวัญนะจ๊ะ แต่ตอนนี้เอาแหวนสีชมพูนี่ไปก่อน (จองไว้เรอะ ถถถถถถถถ)
ปล่อยอิมาริไปเถอะ เพราะอิมาริเป็นของท่านพี่ ถ้าทำให้ท่านพี่หึง..แฮ่ม! โกรธขึ้นมากูเกรงว่าอิมาริจะถูกจับถ่วงอ่าวเปอร์เซีย
ถ้าเรื่องดำเนินตามรอยเดิมอย่างบ้านเรย์กะล้มละลาย จะมีใครยื่นมือเข้ามาช่วยมั้ยวะ ในโรงเรียนดูไม่ค่อยมีใครเป็นเพื่อนกับนางเลย พวกคิคุโนะ เซริกะ แก๊งสาวๆในเรื่องก็ดูเหมือนลูกสมุน อย่างหัวหน้าห้องหรืออาคิซาวะก็ดูไม่มีพาวเวอร์เท่าไหร่ เอ็นโจกับคาบุรากิก็รู้จักกันห่างๆ ไม่ได้สนิทอะไรกัน ตอนนี้คาบุรากิก็ไปเดทกับนางเอกตามต้นฉบับแล้ว เหลือเรย์กะนี่ล่ะที่ไม่รู้จะเป็นยังไงต่อ
กูว่าคนที่ทำงานด้วยบ่อยๆ หรือสนิทกับเรย์กะน่าจะรู้นิสัยนางทุกคนนะ แกะน้อยแท้ๆ แต่ชอบตอนคาบุรากิแซว 55555 ท่านอิมารินี้ กูว่าพี่แกไม่น่าเข้าวินวะ เหมือนเรย์กะจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนนี้เลย มองเป็นที่ปรึกษาหรือเพื่อนพี่ชายมากกว่า แต่เฮียแกน่ารักดีนะ กูชอบ //ไม่รู้ทำไมกูอยากให้นายตัวสำรองกับวาคาบะคู่กัน ส่วนคาบุรากิแห้วไปอีกรอบล่ะกัน 55555 แต่ใจนึงก็แอบกลัว ถ้าแห้วอีกรอบ คงจะไม่ใช่แค่ไปด้อมๆมองๆแถวหน้าผา สงสัยจะโดดลงไปจริงๆ 555555555 เป็นตัวละครที่กูชอบ แต่ก็อยากแกล้งด้วยอ่ะ อิอิ
ท่านเรย์กะแปลไทยตอนใหม่มาแล้ว กูอยากเห็นธาตุแท้ของยูกิโนะที่ทำให้เอ็นโจมีรอยยิ้มปริศนาขึ้นมาได้ ส่วนคาบุรากิแม่งชักเป็นตัวฮาประจำเรื่อง ขนาดโผล่แค่ชื่อเฉยๆกูยังขำลำบากเอ็นโจกูแท้ๆ ต้องไปยืนดูพายุท้องฟ้ามืดครึ้มด้วยกันโรแมนติกไหมล่ะ 5555
ท่านเรย์กะกูว่าคงไม่ใช่เรื่องที่รวบรวมฮาเร็มแล้วล่ะ น่าจะรวบรวมลูกสมุนมากกว่า
ท่านเรย์กะกุ นับมันเริ่มมีสมุนแปลกๆเยอะขึ้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ริรินะนี่ควรรวมเป็นสมุนด้วยไหม นางดูเป็นติ่งเรย์กะนะ แต่ซึน 555
ริรินะนางรัก+นับถือเรย์กะมากแหล่ะ แต่ทำซึนไปงั้น
คาบุรากินี่กลายเป็นไอ้บ้าเต็มตัวไปแล้วสินะ หมดมาดคูลๆในมังงะแบบกู่ไม่กลับแล้ววววววว
สรุปคือเรย์กะคือบุคคลที่ให้ความบันเทิงกับสองพี่น้องนี่สินะ
ทีแรกกูเชียร์คาบุรากิคู่เรย์กะนะ แต่ไปก้าวขาลงเรือเอ็นโจตอนที่เรย์กะโดนยัดเยียดงานกรรมการห้องมาให้ แล้วเอ็นโจก็มาเป็นกรรมการห้องเหมือนกัน พอเรย์กะไม่เป็น เอ็นโจก็ไม่เป็นด้วย ตอนเรย์กะต้องไปพูดกับห้องที่มีปัญหาแล้วทำท่าจะคุมไม่อยู่ เอ็นโจตามมาซัพพอร์ตทันที เป็นโมเมนต์เล็กๆที่ทำให้กูกรี๊ดอะ ถ้าเป็นคนอื่นคงจะคิดว่าท่านเรย์กะคนเดียวก็รับมือได้สบายอยู่แล้ว ไม่ต้องไปช่วยหรอก จากนั้นกูก็คอยมองหาโมเมนต์เอ็นโจเรย์กะตลอดเลย 5555555555555 มาเจอตอนถามว่าชอบผู้ชายอายุมากกว่าเหรอ ทำให้กูกรี๊ดหนักกว่าเดิม จะถามทำไมคะ เช็คสเปคกันเหรอ กับคนที่เราไม่ได้สนใจ ไม่ได้แอบชอบ เราก็ไม่ได้อยากรู้อะไรเกี่ยวกับเขาเท่าไหร่หรอกใช่มะ แต่ถามแบบนี้จะสื่ออะไรคะ อย่าทำให้คิดมากสิ
>>742 กูขำรวบรวมลูกสมุน แต่สายตาคนภายนอกเสือกมองเป็นฮาเร็ม เป็นเรื่องโรแมนซ์ๆของเจ้าแม่ไปซะงั้น ทั้งที่ตัวจริงนางช่างแห้งแล้งความรักเหลือเกิน
กูอยากเข้าวงเม้าท์ท่านเรกะด้วย คนแปลก็ขยันอัพดี หายไปก็บอกล่วงหน้า เวลามีตอนใหม่กูก็อยากพุ่งมากรี๊ดแต่ไม่มีใครอ่านด้วยอ่ะ5555 แต่เกรงใจห้องนี้จัง
แต่เอาตามความคิดกุ ผู้ชายรอบตัวเรกะก็ไม่เชิงลูกสมุนอ่ะนะ แค่ไม่ใช่ฮาเร็มรักหลายเส้าแบบที่คนอื่นมองเฉยๆ5555 มีแค่ผู้ชาย(?)สองคนมั้งที่เป็นสาวก(?) ที่เหลือนี่ก็รู้จักธาตุแท้แกะผมหลอดหมดเลย (เหลือแค่เณรน้อยคนเดียวที่ไม่ใช่ทั้งสาวกทั้งคนแหย่...) กุจะรอลุ้นคู่ท่านเรกะต่อไปนะ เสียใจอ่ะ อยากรู้แล้วแต่ขนาดทางต้นฉบับยังไม่ลงเอยเลย555
ตอนนี้ต้นทางนี่พีคมาก (สำหรับกู ส่วนเรย์กะเฉยๆ)
.
.
.
เอ็นโจควงหญิงมาเจอเรย์กะถึงในงานปาร์ตี้ล่ะเว้ยเฮ้ย ส่วนเรย์มีท่านพี่ประกบมาด้วย เรือเอ็นโจของกู~~~~
ตอนนี้ สนพ ที่ทำ Jbook เหลือ สนพ อะไรบ้างวะ Talent 1 ล่มแล้วจะมีค่ายไหนอีก
จะว่าไป ท่านพี่ยังโสดอยู่เหรอ ดูทรงแล้วคงไม่ขึ้นคานนั่งข้างเรย์กะหรอก
แปลไทยตอนไปทำให้ทีมเอ็นโจปวดหัว เอ็นโจชงคาบุรากิกับเรย์กะอีกแล้ว
แปลไทยล่าสุดมาแล้ววว ตอนนี้กูก็เดาความคิดเอ็นโจไม่ออก เหมือนชงแต่ก็ไม่ชงว่ะ แต่อิตรงที่คาบุรากิบอกปัดจะไม่เล่นเปียโนให้เรย์กะฟังว่าใครจะเล่นกันน่ะ แล้วเอ็นโจแม่ง "อื๋อ? มาซายะ" พร้อมรอยยิ้มนี่มัน......ข่มขู่? แม่งข่มขู่สินะ มาฉายาเจ้าชงเจ้าชายอะไรรร นี่มันจอมมารชัดๆ
สรุปว่าฉายาของแต่ละคนในรร.นี่มีอะไรบ้างนะ คาบุรากิ-จักรพรรดิ เรย์กะ-จักรพรรดินี เจ้าหญิง กาลี แม็กกี้ ผมหลอด ฯลฯ เอ็นโจ-เจ้าชาย
แล้วขุนพลนี่คือใครอ่ะ?เอ็นโจป่ะ? คือเห็นเพื่อนเรย์กะซุบซิบกันบางทีก็งง
ไม่ไปคุยห้อง web novel ล่ะ
ปะ หมู่เฮา ไปคุยห้อง web novel กัน
มีโม่งไปเปิดประเด็นไว้ที่ web novel กระทู้ Syosetu-ka ni Narou [นิยายนาโร่] ล่ะ เชิญตามกันไปโดยพลัน
มีนิยายแนวอบอุ่นหัวใจ หรือไม่ก็แนวหม่นๆชวนปวดใจไปเลย แนวๆงานของ ดาไซ , โยชิโมโตะ บานานะ , โอตสึอิจิ , นัตสึเมะ โซเซกิ มาแนะนำบ้างไหม จะเป็นชื่อหนังสือของนักเขียนที่ว่ามาก็ได้ แต่ขอแบบที่หาได้ในร้านหนังสือนะ
จิตตกมาก อยากหาอะไรมาดำดิ่ง วันนี้แหละจะเดินไปซื้อที่ร้าน ขี้เกียจรอไปรษณีย์
ช่วงหลังไม่เห็นงานของเคโงะ ในเมืองไทยเลย
สงสัยค่าลิขสิทธิ์แพง แถม ล่าสุดที่ออกก็เป็ talent 1 อีก
สงสัยคงไม่ได้อ่านเล่มใหม่ๆแล้วมั้ง
แนะนำเรื่องสั้นแนวลึกลับ ที่เป็นแนวเดียวกับเรื่องเล่าจากเงาสลัวให้ทีสิ เมื่อเร็วๆนี้หยิบมาอ่านรอบสองแล้วรู้สึกประทับใจกว่ารอบแรกมาก อยากอ่านเรื่องสั้นแนวลึกลับอีก
มีใครรู้บ้างว่าเช็ต strawberry night ของฮนดะ เท็ตสึยะมีแค่ 3 เล่มเหรอ คือในไทยเห็นมีแค่ 3 เล่ม แล้วในญี่ปุ่นนี่มีกี่เล่ม
กูอยากลองอ่านนิยายสืบสวน ฆาตรกรรม หักมุม เยี่ยมๆสักหน่อย แนะนำกูหน่อยดิเพื่อนโม่ง
ถ้าเป็นหักมุม น่าจะเป็นของอายะเกือบทุกเรื่อง แต่ถ้าแนวดราม่า สืบสวนต้องของเคโงะ
ตอนนี้สนพ ที่เหลือแปลญี่ปุ่นคงเหลือ Maxx Jlit Jclass แพรวนิยายแปล กำมะหยี่ Hummingbooks มั้ง
พรุ่งนี้ชั้นจะจีบเธอในวันเมื่อวาน เปิดให้พรีแล้ว
เนื้อเรื่องคล้ายๆ Kimi no nawa
ปลายปี jlit จะปล่อยงานโซเซกิอีก 3 เรื่องแหนะ ดีๆ รู้สึกวงการวรรณกรรมยุ่นคึกคักดีนะ (หรือเปล่า) เห็นละอิจฉา555 ;__;
ขอระบายแป๊บ ตอนนี้ตามหา ขบวนการนักสืบเยาวชน ของรัมโปอยู่
หามือสองไม่ได้เลย เห็นแค่เล่ม 1 เป็นไฟล์ Epub
พอไปถามสมาคมฯก็ตอบว่า ไม่มีนโนบายพิมพ์เพิ่ม
อยากอ่านมากมาย ถึงจะมีแค่ 6 เล่มก็เถอะ
มีใครชี้เเหล่งซื้อได้บ้าง
กูนี่ยังคงร้องไห้กับเคียวโกคุโด YwY ยอมนั่งค้นประวัติปีศาจญี่ปุ่นต่อไปก็ได้วะ ฮรือ
เออ รถไฟสายทางช้างเผือกนี่มีสำนักพิมพ์ไหนคิดจะพิมพ์ใหม่บ้างมั้ยวะ กูอยากอ่านมากๆ เคยเปิดไปเจอเว็บนึงที่ลงเป็นแบบภาษาอังกฤษแต่มันสั้นจนกูสงสัยว่านี่คือฉบับเต็มเลยรึเปล่า หรือว่าย่อๆมา
ไม่ได้แท็กนะ มือไปโดน ลืมดู โทษนั
>>801 เคียวโกะคุโดนี่ยากมากจริงๆ ว่ะ หนังสือแต่ละเล่มแม่งหนาเป็นปิ่นโต แถมเรื่องก็ยิบย่อยเก็บรายละเอียดเยอะ บรรยายยาว แปลก็ยาก แถมสมัยนี้ยังหานักอ่านที่จะละเมียดกับหนังสือที่ไปช้าๆ แบบนี้ได้ยาก กระแสมันไปทางเดินเรื่องเร็วฉับๆ กันหมด ไปเรียนญี่ปุ่นมาอ่านเองยังง่ายกว่าเลย
มีใครอ่าน tmr ill date with yesterday you ยัง
เห็นคนด่านิยายบุงโกสเตรด็อกแปลไทยกันเพียบเลย ใครแปลอะ กูไม่ได้ซื้อแต่อยากรู้
>>815 ต้นฉบับมันเรียกตัวเองว่า 僕 แต่อ่านว่า やつがれ
เป็นภาษาสุภาพแบบที่คนปกติไม่ใช้กันน่ะ
แปลเป็นไทยก็คง กระผม หรือ ข้าพเจ้า นั่นแหละ (ถ้าแปลภาษาปกติแบบ ผม หรือ ฉัน นี่ไม่ควรนะ เพราะมันเป็นเอกลักษณ์ตัวละคร)
กุอ่านแต่มังงะไม่ได้อ่านนิยาย แต่เรื่องนี้ภาษาแม่งโคตรลิเกอยู่แล้ว ทั้งสำนวนพูดกับการใช้คันจิในเรื่องก็ด้วย ถ้าจะแปลให้ถูกก็ต้องลิเกหน่อยๆ นั่นแหละ
กูสงสัยหน่อย ชื่อพลังของดะไซอ่ะฉบับญป คือ 人間失格 ป่ะ
เห็นในนิยายแปล สูญสิ้นมนุษย์สมบัติ กับ สูญสิ้นความเป็นคน ที่เป็นชื่อหนังสือของเขา
ความหมายภาษาไทยถือว่าเหมือนกันป่ะ
กูก็ไม่มีความรู้ภาษาญี่ปุ่นด้วย
แต่เห็นว่าเรื่องนี้ชื่อพลังมาจากชื่อหนังสือจริงๆเลยสงสัย
>>820 เออ คำผิดสมควรปรับปรุงแต่เรื่องนี้น่าจะเล่นคำเยอะ จะให้ผมๆคุณๆก็คงธรรมดาไป ไหนจะเอกลักษณ์ของแต่ละตัวละครอีก อย่างสมมติตัวละครเอ็ดการ์ โปนี่ใช้วากะไฮ แล้วแปลออกมามันก็ต้องลิเกอยู่แล้วป่ะวะ ก็มันคำเก่าอ่ะ จะให้แปลผมก็กระไรอยู่ (กูไม่เคยอ่านทั้งมังกะกับนิยาย)
ถามโม่งแถวนี้หน่อย หนังสือมุราคามิไทยกะอังกฤษ กุควรอ่านอะไรดี เคยอ่านสปุตนิกภาษาไทยไปเปิดเทียบกับเล่มอังกฤษ ค่อนข้างต่างกันพอสมควรเลย
ช่วยแนะนำนิยายแนวลึกลับให้หน่อย กูอ่านปริศนาตลาดนัดราตรีแล้วชอบมาก อยากอ่านเรื่องสั้นอีก
หลังๆนพดลไม่ได้แปลมุราคามิเลย ซึ่งดีแล้ว
งานคนอื่นที่แปลมุราคามิจากภาษาอังกฤษกูก็ไม่ค่อยชอบว่ะ เปลี่ยนมาแปลจากภาษาต้นทางก็ดีกว่า
เพื่อนโม่งใครมีหนังสือแปลเรื่องบ๊ทจัง ชื่อไทยว่า ต้นส้ม น้ำตา พายุ ของนัตสึเมะ โซเซกิ ช่วยเปิดดูปกข้างในให้หน่อยได้ป่าวว่าเขาแปลมาจากต้นฉบับภาษาญี่ปุ่น หรือแปลมาจากภาษาอังกฤษอีกที
คือเราเคยอ่านนานมาแล้วจำไม่ได้ แถมตอนนั้นยืมคนอื่นมาอ่าน จำได้แค่ว่าอ่านจบไปสองรอบแล้วยังจับใจความอะไรไม่ได้ แต่พอได้ดูหนังที่นิโนะแสดงเป็นบ๊ทจัง ดูไปสามรอบแล้วประทับใจมาก เลยสงสัยว่าทำไมตอนอ่านฉบับแปลไทยแล้วไม่ประทับใจแบบนี้ (อาจเพราะอ่านหนังสือแล้วเราจินตนาการไม่เห็นภาพมั้ง) ตอนอ่านภาษาญี่ปุ่นถึงมันจะเล่มบางๆแต่ก็เครียดกับการใช้ภาษาของท่านโซเซกิมาก อ่านไปทึ้งหัวไปหลายรอบ Orz
// ตอนนี้กำลังคิดหัวข้อทำตัวจบ เห็นหลายคนบอกว่าเรื่องบ๊ทจังนี้แปลไทยไม่ค่อยโอเค เลยอยากลองอ่านต้นฉบับแล้วเอามาเทียบกับแปลไทยดู แต่ก็ไม่แน่ใจอีกว่าถ้าแปลไทยเล่มนี้แปลมาจากภาษาอังกฤษแล้วจะทำได้มั้ย อีกเรื่องนึงคือ ได้ยินต่อๆกันมาจากรุ่นพี่ว่าถ้าไม่แน่จริง อย่าริทำตัวจบเกี่ยวกับนัตสึเมะ โซเซกินี่จริงมั้ย เล่นพูดซะแอบกลัวเลยว่ะ ไอ่เราก็ความรู้ญี่ปุ่นกลางๆ หรือควรตัดใจไปทำตัวจบงานของนักเขียนญี่ปุ่นร่วมสมัยคนอื่นดีวะเพื่อนโม่ง ขอคำปรึกษาเลยแล้วกัน
ช่วงนี้แลงานญี่ปุ่นเงียบไปเยอะเลยว่ะ มีแต่งานคลาสสิกที่ไม่ค่อนถูกกะแนวกุเลย
คนอ่านญี่ปุ่นไม่ใช่สายเปย์มั้งนะ กูเห็นตำหนักจีนคึกคักกันสุดๆ แล้วลอบกรีดน้ำตา
งานญี่ปุ่นคงเหมือนเหมืองที่ถูกขุดจนเหลือแค่ขี้ดินอะมึง ตอนยุคทองก็แห่แปล งานเกาหลีก็เคยเป็น ตอนนี้ทองหมดแล้ว คนเลยหันมาขุดจีน เห็น STP ก็ปล่อยนิยายธีมกำลังภายใน สยามก็ปล่อยรัวๆ แนวรักของสำนักพิมพ์อื่นๆ ก็ปล่อยจีน นี่ก็กลัวตลาดจีนจะวายเร็วกว่าที่คิดเหมือนกันเพราะกุก็ตามจีน
ญี่ปุ่นโดนพวกไลท์โนเวลดูดไปหมดแล้วปะ หรือนับคนละตลาดกัน
ถ้าจีนวอดจะไปไหนกันต่อวะ?
>>836 จีนตลาดมันใหญ่ สายผลิตเยอะมาก สนพ.อื่นกูไม่รู้ แต่สยามไม่มีทางล่มหรอก นิยายมันดีที่สุดในสายนี้แล้ว
แล้วกูว่าเกาหลีไม่เคยเข้าไทยนะ เข้ามาแต่ละอันน้อยมากๆ มีแต่นิยายรัก หมวดนิยายแฟนตาซีเกาหลียังแทบไม่มีเข้ามาเลย ตลาดมันยังเปิดได้อีก
แล้วที่ญี่ปุ่นไม่ค่อยรุ่งตอนนี้เพราะคนแปลดีๆ มันน้อย ไม่เหมือนจีนที่คนแปลมีเยอะกว่ามาก และคนอ่านไม่เรื่องมากเหมือนคุยุ่น ส่วนใหญ่ขอแค่แปลถูก จะเปลี่ยนสำนวนให้จีนยังไงก็รับได้ พูดให้ถูกคือถ้าไม่ทำให้สำนวนเป็นจีนคนจะไม่อ่านมากกว่าด้วยซ้ำ
>>843 คนอ่านนิยายแปลจีนมันจะมีสองกลุ่ม กลุ่มพวกอ่านกำลังภายในยุคเก่า ๆ มาก่อน กับกลุ่มพวกที่เพิ่งเริ่มอ่านงานใหม่ ๆ กลุ่มแรกเป็นพวกสามารถอดทนกับการทับศัพท์ต่าง ๆ แล้วก็สำนวนที่จี๊นจีนได้ดีกว่ากลุ่มหลัง แล้ว prefer การแปลแบบนั้น กลุ่มหลังจะชอบให้แปลทับศัพท์เท่าที่แปลได้ ซึ่งสำหรับเรา ขอให้ความหมายถูก context จะทับศัพท์หรือแปลยังไงก็ได้ เลยรู้สึกเฉย ๆ กับเรื่องนี้
ฝั่งจีนมันดราม่าเรื่องอื่นจนดราม่าเรื่องแปลไม่ถูกจริตมันจิ๊บ ๆ ไปเลยน่ะ
>>836 ก็ไม่นะ นิยายญี่ปุ่นเจ๋งๆ ยังมีอีกเป็นกะตั้ก ตลาดนิยายย้อนยุคญี่ปุ่นยังไม่มีใครแตะเลยด้วยซ้ำ พวกนิยายสืบสวนดีๆ ก็ยังมาเรื่อยๆ
ส่วนตอนนี้ที่พอขายได้น่าจะเป็นพวกแนวสี่ช่องจบน่ารักๆ แบบของ Daifuku ไม่ก็พวกฮาวทูของ welearn ส่วนนิยายญี่ปุ่นที่ไม่ใช่ LN... ตอนนี้เหลือแต่เจ้าใหญ่อย่างแพรวเองมั้ง (ไม่นับพวกสายคลาสสิคอย่าง JLIT)
ทำไมวัฒนธรรมสายญี่ปุ่นมันไม่ค่อยโตวะ ทั้งที่สื่ออะไรก็ออกจะกว้าง ตอน Kimi no nawa เข้าก็ทำยอดเป็น 40ล้าน
กูอ่าน Revenge เเล้ว รู้สึกว่าก็ดี คนเขียนเขียนผูกเรื่องเก่งดี ที่สำคัญรู้สึกว่าปกไม่สวย แต่สนพอวยหนักมาก
>>851 กูชอบตอนสองกับตอนสี่(มั้ง) ตอนสองที่เด็กสาวคนหนึ่งไปหาพ่อแท้ๆแต่ตัวเองเป็นลูกเมียน้อยเลยต้องแอบไปแล้วขอให้เพื่อนชายที่ไม่ได้สนิทอะไรไปด้วย ขากลับแวะเที่ยวเล่น ไอ้เพื่อนชายก็ไม่ได้คุยอะไรด้วยเท่าไร พอหลายปีต่อมาเธอโทรมาขอบคุณ บอกว่าแค่ตอนนั้นมีคนอยู่เป็นเพื่อนก็ดีใจแล้ว แล้วก็ร้องไห้เหมือนน้ำตาที่ไม่ได้ไหลตอนนั้นไหลออกมาตอนปัจจุบันแทน
กับอีกตอนที่แม่ลูกเดินในสวนสัตว์ตอนหิมะตก แล้วคนลูกมันบรรยายฝ่ามือแม่ว่าเล็กนิดเดียว
เป็นเรื่องสั้นที่ให้บรรยากาศเศร้าๆหม่นๆแบบญี่ปุ่นดี
Revenge กูงงกับไทมไลน์ในเรื่องว่ะ พอเทียบช่วงเวลากับตอนก่อนหน้าแล้วไทมไลน์มันเลื่อมๆกัน
>>856 กูก็ชอบตอนนี้เหมือนกัน ขอช่วยขยายความเพิ่มนิด
คือหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องสั้นต่อเนื่อง โดยมีตัวละครเกี่ยวข้องกัน ตอนแรกตัวเอกเป็นแม่ที่ลูกตาย แล้วนางเคยบรรยายถึงความเงียบ มืด ของตู้เย็นที่มีศพลูกอยู่ข้างใน นางมาหาซื้อขนมเค้กแบบที่ลูกตัวเองชอบ จะเอาไปให้ทั้งที่รู้ว่าลูกตายไปแล้ว
ตอนที่สองของเรื่อง ตัวเอกเป็นสาวร้านทำขนมเค้กจากตอนหนึ่ง นามีอดีตในวัยเด็กที่เป็นลูกนักการเมือง พ่อเลยเปิดเผยตัวไม่ได้
วันหนึ่งพ่อนางเรียกนางไปกินข้าว นางก็ชวนเพื่อนชายไปด้วย เรื่องถูกเล่าด้วยมุมมองของเพื่อนชาย มีกีวี่เป็นสัญลักษณ์ในเรื่องแทนน้ำตา
สมัยที่นางโดนพ่อเรียกไปกินข้าว ขากลับนางไม่ร้องไห้ ชวนเพื่อนชายแวะเก็บลูกกีวี่ข้างทางมาแดก น้ำกีวี่ไหลท่วมเปื้อนเสื้อเหมือนน้ำตา
ตัดกลับมาปัจจุบัน นางเธอไปหาเพื่อนชายจากร้านเค้ก แล้วร้องไห้บอกว่าขอบคุณมากที่เวลานั้นอุตส่าห์อยู่เป็นเพื่อน น้ำตาของนางที่ควรจะไหลในวันที่เจอพ่อกลับไหลในวันนี้แทน
ฮือออออออออ พวกมึง พ.เอาMugen Bana อ.ฮิงาชิโนะ มาเเปลล่ะ กูดีใจมากกกก อยากร้องไห้ ก่อนหน้านี้ก็บอกหน้าเพจว่าเอางานอ.มินะโตะมาเเล้ว น้ำตาจะไหลลลลลลลลลลลลล
อยากรู้เรื่องย่อ แต่ระดับเคโงะ คงไม่ผิดหวังหรอก
ตำรวจสืบวิญญาณของEnterอ่านแล้วสนุกดีว่ะ
มีเรื่องไหนของเคโงะแนะนำไหม กุไม่เคยอ่านงานเขาเลย
รออ่านเรื่องใหม่ของลุงมุราคามิฉบับภาษาไทยว่ะ แต่ไม่อยากให้นพดลแปลเลย...
เดทกับเธอคนเมื่อวานเป็นไงมั่ง
อ่านยากยังไงวะ สะกดเสียงคะตากานะแบบราชบัณฑิตเหรอ
แอบเห็นด้วย กูเป็นคนนึงที่เหนื่อยกับการอ่านชื่อญี่ปุ่นเสียงสั้นๆมาก แบบ "นาโอกิ/นะโอะกิ" กูรู้สึกว่าแบบหลังต้องใช้พลังงานเยอะมากในการออกเสียง 555555
งานหนังสือจะถึงแล้ว จะมีค่ายไหนเอางานแนว ๆ J-Book มาขายไหม
>>>/animanga/3303/510-533
>>>/lightnovel/3245/720-830
ประเด็นน่าสนใจดี
สนพ.ฮัมมิ่งบุ๊คเงียบไปเลย ไม่ไหวแล้วเหรอ กุอยากอ่านงานอายะต่อ
จิบ้าตายทั้งงาน อ.เคโงะ กับ อ.มินาโตะ ;___;
>>889 https://www.goodreads.com/book/show/31423183-penance
เข้าเล่มนี้ใช่ไหมของ อ.มินาโตะ
ky กูอยากบ่น วันนี้จัดห้องแล้วไปเจองานของ yusuke kishi เรื่อง isola มาลองอ่านใหม่แล้วรู้สึกเสียดายงานแกเคยเสพงานแกอยู่ 3 เรื่อง(isola แบบนิยาย Aku no Kyoten แบบการ์ตูน จากโลกใบใหม่แบบอนิเม) แกชอบเปิดเรื่องปูนู้นนี้นั่นไว้อย่างดีแต่พอถึงช่วงท้ายทีไรแกเหมือนโยนไอ้ที่แกปูมาแทบทั้งหมดช่วงต้นทิ้งแล้วไปเริ่มการไล่ล่าสังหารทันที เสียดายช่วงต้นชิบหาย
Ky เพื่อนโม่งนิยายtomorrow i will date with yesterday’s you โอเคป่ะว่ะต่างกับหนังมั้ย
899 ในหนังปรับรายละเอียดพอสมควร แต่กูชอบในหนังมากกว่า เพราะรู้สึกว่านิยายมันฟุ้ง... ฟุ้งแบบ เออ อะไรของมึงวะเนี่ย 55555555 กูอ่านแบบภาษาญี่ปุ่นนะเลยบอกไม่ได้ว่าของไทยแปลเป็นไง
มีใครอ่านนิยายบุงโกะ(หรือไม่บุงโกะก็ได้)บ้างอ่ะ มีเรื่องไหนสนุกๆบ้าง ไม่ต้องมีแปลไทยก็ได้เพราะนี่อยู่ญี่ปุ่น 555 ส่วนตัวชอบ秒速五センチメートル อยากอ่านสไตล์นี้อีก
กู901เอง งานอื่นของชินไคกูอ่านไปแค่คิมิโนะนะวะอ่ะ โคโตโนฮะเพื่อนกูบอกว่ายาก และกูเคยดูอนิเมะแล้วไม่ประทับใจเท่าไหร่ (แต่เรื่องอื่นก็ชอบนะ)
>903 ไม่เคยได้ยินชื่อเลย หรือเคยวะ เอ๊ะ555555 ขอบใจมาก เดี๋ยวไปลองหาดู
บุงโกะที่กูว่าคือไซส์เล็กๆA6แหละ กูผิดเองที่พิมพ์ไม่เคลียร์ ขอโทษที
โต๊ะโตะจังตอนจบเป็นยังไงหรอเพื่อนโม่ง รุ่นกูเหมือนเอามาเรียนไม่กี่ตอนมั้ง ไม่มีอ่านนอกเวลา ให้ซื้อมาอ่านก็ไม่เอาละ
พูดแล้วนึกได้ นึกถึงเพลงโรงเรียนขึ้นมาเลย ในเรื่องบอกใส่ทำนองอะไรก็ได้ใช่มั้ยวะ แล้วอีกประโยคที่จำแม่นเลยคือโต๊ะโตะจังโดนครูดุเพราะเอากรรไกรเข้าไปขยัลกิ๊บกั๊บในปาก กูก็ลองนะ 555
สรุปคืองานหนังสือรอบนี้ แปลญปออกแค่สามเล่ม คือแมงมุมสังหาร (รัมโป), ปริศนาดอกไม้มายา (เคโงะ) แล้วก็ชดใช้ (มินาโตะ) แค่นี้เหรอฟะ ฮืออออ
เอาน่ามึง คิดซะว่าอย่างน้อยก็ได้อ่านงานที่คัดสรรมาแล้วนะ (ว่าขายได้ 555) เอาจริงๆ แบบตอนบลิสหลายเรื่องก็ค่อนข้างธรรมดา (ไปจนถึงงงว่ามึงซื้อเข้ามาได้ไง)
เจลิทน่าจะออกงานรัมโปนะ(ฆาตกรรมบนเนินD) เห็นตัวอย่างปกตั้งแต่ปลายงานเดือนตุลา
แต่ถ้านับสาย Light novel ก็ไม่น้อยนะ
JLIT มีอัพเดทแล้วนะ: (คัดลอกมาจากโพสต์ในเพจ)
รู้หรือไม่ว่า ชื่อของตัวเอกการ์ตูนนักสืบรุ่นจิ๋วอย่าง เอโดงาวะ โคนัน นั้นมาจากชื่อของนักเขียนนวนิยายสืบสวนสอบสวนสองคน นั่นคือ อาเธอร์ โคนัน ดอยล์ ผู้สร้างเชอร์ลอคโฮล์มส์นักสืบชื่อก้องโลก กับเอโดงาวะ รัมโป ผู้สร้างนักสืบอย่าง อาเคจิ โคโกะโร ผู้มีชื่อเสียงของญี่ปุ่น พบกับอาเคจิ โคโกะโร ได้ที่สำนักพิมพ์ JLIT เร็ว ๆ นี้
มิโสะเลือด ลดราคา 50% ใครเบื่อๆ แนวเดิมๆ ลองหาเรื่องนี้มาอ่านได้นะ กูว่าประเด็นในเรื่องน่าสนใจดี เกี่ยวกับผู้ชายที่พาพวกฝรั่งไปเที่ยวย่านอโคจรในญี่ปุ่นแล้วเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรม (แต่แค่เรื่องนี้ไม่ใช่นิยายสืบสวน)
jlit มีออกรัมโป 2 เล่ม-
The MATTER : งานหนังสือที่จะถึงนี้จะมีอะไรออกบ้าง
สำนักพิมพ์ J LIT : มีผลงานของเอโดะงาวะ รัมโป บิดาแห่งอาชญนิยายญี่ปุ่น 2 เล่ม เป็นซีรีส์ของนักสืบชื่อดังมาก 'ซีรีส์ยอดนักสืบอาเคจิ โคโกะโร' ตอนฆาตกรรมบนเนินD และ ตอนดวงดาวแห่งเงามืด
จากโพสต์ในเพจ The Matter บทสัมภาษณ์สนพ.อิสระ
พรุ่งนี้ผมจะเดทกับเธอคนเมื่อวานสนุกดีว่ะ จีบกันครึ่งเล่มก่อนเฉลยปมจากปากนางเอก ช่วงจีบกันนี่เขียนได้น่ารักดี พระเอกหนุ่มกินพืชได้คบกับสาวสวยทำอะไรก็เขินไปหมด(แต่เสือกไปถึงขั้นเย็ดกันด้วย ไม่รู้ในหนังโนตัดฉากพวกนี้ออกไปรึเปล่า) ท้ายๆเล่มก็เขียนได้เจ็บปวดดี รักมากแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ อ่านแล้วสงสัยหลายจุดแต่ก็คิดซะว่านี่คือนิยายรักโรแมนติกไม่ใช่นิยายไซไฟ
>>927 เล่นมุกหรือเปล่า นี่โพสต์ของปีที่แล้วนะเฮ้ย
>>925 เห็นมีอยู่นะ https://www.facebook.com/mbooks.shop/?pnref=story
มีงานของอาคุตากาว่า ของปล่อยสำนักพิมพ์
ชื่อหนังสือ ท่านหญิงแห่งโระคุโนะมิยะ
>>930 แต๊งมาก ไม่รู้ข่าวเลย แปลจากอิ้งหรือญี่ปุ่นอะ เป็นเรื่องสั้นที่ไม่เคยรู้จักเลย
https://m.facebook.com/releasepublishing/photos/pcb.743443692496866/743442372496998/?type=3&source=48
ไม่รู้ข่าวเล่มนี้เหมือนกัน ทำไมมันเงียบอย่างนี้ กลัวมีหนังสือมุมมืดอย่างนี้อีกจัง
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1098242653621204&substory_index=0&id=292388314206646
บันทึกกันลืมฉบับนิยาย อ่านชื่อสำนักพิมพ์ไม่ออกว่ะ รายละเอียดก็ไม่มี
jlit ปล่อยของแล้วเพื่อน ไปโดนกันได้
ไปมาแล้วววว รัมโปยังไม่ออก เค้าบอกที่โรงพิมพ์ยังไม่ส่ง น่าจะมาพรุ่งนี้ (5) บอกไว้ก่อนเดี๋ยวเก้อเหมือนกุ ฮือ
คํานิยมงานใหม่รัมโปคือ เอิ่มมมม คือเล่มเนินd มันมีอะไรให้วายว่ะ
กูอ่านมาก็ไม่ได้มีอะไรให้จิ้นเลย
คือมันไม่ได้มีอะไรให้จิ้นได้วายไว้ ก็อย่าพยายามมากรีดร้องว่าวายๆ จิ้นๆได้มั้ย
อ่านแล้วหงุดหงิด ถ้าไปเขียนในเล่มเกาะปีศาจกูไม่ว่าเลย
อันนี้มันก็จิ้นได้จริง
JLIT กูว่าทีมงานคงเป็นแกงค์นักวาดกลุ่มนึงแหละ เป็นคนในวงการก็เลยมีฟิลเตอร์สูง
อาคุตากาว่ามีเล่มใหม่ เป็นรวมเรื่องสั้น ของสนพ. สมมติ
https://www.facebook.com/sommadhibooks.page/photos/a.472576809477714.1073741828.176034669131931/1294282280640492/?type=3
กระดาษของรัมโป JLIT คราวนี้แย่ลงรึเปล่านิ รู้สึกสะท้อนตามาก เข้าเล่มก็ไม่ดี เป็นคลื่นมาเลย
คุณภาพกระดาษ JLIT รอบนี้ยังกับกระดาษข้อสอบสมัยก่อน...
คือรัมโป JLIT คราวนี้แย่จริงนะ คำนิยมก็.. สาบานว่านี่คือคำนิยม ขนาดเราเป็นสาววายยังไม่โอเลยอะ
J Class เอารัมโปมาอีกรัวๆเลย
มีอาคุตากาว่าลอดสายตาไปอีกละ จะมีเล่มอื่นอีกมั้ยนิ
คนเขียนคำนิยมก็คนแปล+บก.นั่นแหละ ตกลงนี่แกล้งเขียนเล่นใช่ไหมวะ กูชักงงๆ 555
กูว่าเนื้อหาเขาเขียนดีนะ เค้าเขียนชื่นชมรัมโปด้วยซ้ำ (นี่กูไม่กล้าออกความเห็นในที่สาธารณะเลย) ติดตรงสำนวนที่ออกแนวชะนี้เมาท์มอยไปหน่อย กับใส่คำว่า จิ้น กับ วาย เข้ามาทำให้หลายๆคนปรี๊ดแตกจนลืมมองใจความที่เค้าอยากสื่อ
กูว่าที่เขาเขียนแล้วดูไม่ดีคือหน้าสุดท้ายที่พยายามขายความวายกับงานรัมโป คือกูไม่ชอบการตลาดกลวงๆ แบบนี้เป็นทุนบวกกับเล่มนี้ก็ไม่ได้มีวายให้ขายด้วยน่ะเลยดูผิดที่ผิดทาง แต่ตรงเขาวิจารณ์งานรัมโปแรกๆ จะบอกอ่านเอามันส์ก็ดี ไม่มีคุณทางวรรณกรรม หนังโป๊เกรดบี หรือเรื่องเคยโดนเข้าใจผิดเป็นฆาตกร มันเป็นเรื่องจริงหมดน่ะแหละ และแฟนรัมโปก็ชอบงานรัมโปที่เป็นแบบนั้นว่ะ 555+ แต่เขาน่าจะเขียนเสริมให้คนเข้าใจมากกว่านี้หน่อยว่าความเป็นเกรดบี กุโร่ เอโร่ย มันเป็นเสน่ห์ยังไง คงไม่ดราม่ากันขนาดนั้นหรอก
ส้วนตัวเป็นแฟนคลับ อรรถ บุนนาค และเห็นว่าแกเป็นผู้ร่วมก่อตั้ง JLIT
ยังแอบหวังๆลึกว่าแกไม่น่ามีเอี่ยวกับเรื่องนี้ หรืออย่างน้อยถ้ามันผ่านสายตาแก แกน่าจะพยายามเบรคบ้าง
>>960 มึงเป็นแฟนคลับยังไงวะ ถ้าตามจริงๆ ก็น่าจะรู้นะว่าแกสไตล์นี้อยู่แล้ว คำนิยมนี่กูว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไรนอกจากบิทช์ๆ จนดูน่ารำคาญไปหน่อย ส่วนงานรัมโปสมัยนั้นมันก็เป็นงานอ่านประโลมโลกย์จริงๆ ตรงนี้คิดว่าแกเขียนคำนิยมด้วยสำเนียงพูด พอน้ำเสียงมาไม่ถึงคนเลยตีความไปคนละทางกันหาว่าแกดูถูกไปโน่น
กูไม่ได้เป็นแฟนคลับยังรู้เลยว่าแกชอบใช้สำนวนเผ็ชๆ คนที่บอกเป็นแฟนคลับแล้วผิดหวังนี่ตลกมากอะ พูดเหมือนไม่เคยอ่านงานแก 5555+
เฮ้ยยย กุเพิ่งไปที่บูธเจลิทมา เลยไปถามเรื่องคำนิยมเนิน d คนในบูธบอกว่าเนิน d จะไม่พิมพ์แล้ว แล้วมีแนวโน้มว่าจะเลิกทำปกแจ็คเก็ต ฮืออออออ
แบบนี้ทำไงดี ต้องง้อสินะ ฮือฮือฮือฮือฮือฮือฮือฮือฮือฮือ
คำนิยมมันไปทำให้เลิกพิมพ์ได้เลยเหรอ5555555 ถึงจะโดนด่าก็เถอะ แต่งงว่าเกี่ยวไร ปกแจ็คเก็ตอีก
เค้าหมายถึงไม่มีกำหนดจะพิมพ์เพิ่มรึเปล่า ไม่น่าเกี่ยวกับคำนิยมหรอกมั้ง
>>971 พี่ผู้ชายที่เฝ้าบูธอะ ไม่แน่ใจว่าใช่คุณอรรถหรือเปล่า พอแกบอกมาว่าจะไม่พิมพ์เนินดีกะปกแจ็คเก็ตอีกแล้วเพราะเอือมดราม่า เลยจะเทเลย กุก็ไม่รู้ยังไง ถ้าใครอยู่ในงานหนังสือลองไปถามที่บูธดูว่าได้คำตอบแบบเดียวกับกุมั้ย ถ้ากุไปถามย้ำในเพจเจลิทเค้าจะตอบอีกมะวะ แต่กุแบบว่า ฮืออออออออ
ถ้าเป็นคนอื่นไม่ใช่คุณอรรถคงโดนเละเทะกว่านี้ นี่ยังดีหลายคนรู้ว่าเป็นคุณอรรถเลยเห็นดีเห็นงามด้วย
เฉยๆกับคำนิยมนั่นไปแล้ว แต่สนพ.มาทำแบบนี้มันไม่ใช่ปะวะ สิ่งที่ควรทำคือรับเอาบทเรียนครั้งนี้ไปพิจารณา,ปรับปรุง หรือจะไม่ทำอะไรเลยอยู่เฉยๆก็ได้ ไม่ใช่มาบอกว่ามีดราม่าเยอะ เลยไม่พิมพ์ซ้ำเล่มนี้แล้ว คือไร งง เอาใจช่วยตั้งแต่สนพ.เปิดใหม่ๆอย่าทำอะไรตามใจตัวเองแบบนี้เลย
ลืมบอก กุ 976 เองนะ
กูว่าหวยออกแบบก็ดีแล้ว สำหรับคนที่ด่าเอาสนุกปากจะได้คิดกันบ้างว่าทำอะไรมันก็มีผลกระทบทั้งนั้น ถ้าทำแล้วมีปัญหามากนักก็ตัดส่วนนี้ไปมันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ใครจะไปรู้ว่าแก่ไม่ได้คิดมาดีแล้ว งดแจ็คเก็ตก็อาจจะลดต้นทุนค่านักวาดค่าพิมพ์เป็นผลดีกับสนพ.ได้อีก ส่วนเรื่องพิมพ์ซ้ำสำหรับหนังสือแนวนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ อยู่แล้ว ขายยังไงให้หมดสต็อกนี่น่าคิดมากกว่าเหอะ
เพียงแต่ครั้งหน้าแกก็คงเลือกเรื่องมาอย่างระมัดระวังมากขึ้น คำนิยมก็เอาแบบแพลทฟอร์มบ้านๆ ทางสำนักพิมพ์มีความภูมิใจจะนำเสนอผลงานที่เปรียบประหนึ่งเพรชรน้ำงามจากนักประพันธ์นามอุโฆษอะไรก็ว่ากันไป ตัดปัญหาแม่งเลย
>>982 กู >>977 แต๊งกิ้วมึงมากๆ ที่มาส่งข่าว ฟังแล้วก็ตกใจเหมือนกัน แต่กูขอให้เป็นแค่เลิกทำปกแจคเกตละกัน เพราะไงกูสนตัวเนื้อหามากกว่าว่ะ ซึ่งถ้าอุตส่าห์เปิด สนพ แล้ว และมีแพลนจะออกอีกหลายเรื่องคงไม่ล้ม สนพ เพราะเหตุผลนี้ละมั้ง กูคิดแง่ดีไปมั้ย
>>984 +1 กูว่ายังไงต้องมีสตอคกระจายไปตามร้านหนังสืออีก เรื่องแนวนี้ไม่รู้จะขายหมดได้ง่ายมั้ยด้วยซ้ำ
เพิ่มข่าว เจคลาสประกาศรัมโปมาอีก 3 เรื่องออกตุลาว่ะ แปลว่าไงรัมโปคงขายได้จริงๆ ไม่ก็พวกเกาะปีศาจกับกิ้งก่าดำประสบความสำเร็จเขาเลยเดินหน้าต่อมั้ง
เป็นคนนึงที่ด่าเพราะคิดว่าถ้าอยากกรีดร้องก็ควรไปกรีดร้องที่อื่น (คิดว่าสำนวนความกรี๊ดดูเป็นคนแปลจริงๆนั่นแหละ แต่ก็ไม่นึกว่าจะเอานามปากกามาเขียน...ต้องการอะไร?) และไม่รู้สึกผิดด้วยที่ด่า งอนทำไม เล่มต่อไปแค่ต้องมีสติในการเขียนคำนิยมแค่นั้นแหละ แต่พยายามคิดว่าไม่ได้งอนหรอก คงกะพิมพ์ครั้งเดียวตั้งแต่แรกอยู่แล้ว พิมพ์แรกนี่ขายให้หมดเกลี้ยงยังยากเลย ถ้าไม่ดังจริง
แปลเอง คำนิยมก็เขียนเอง ขำว่ะ กูขำตรงนี้แหละ
กูเจอ ราตรีแสนสั้น แต่รักฉันยาว yoru wa mijikashi arukeyo otome ที่กองในงานหนังสือ มีใครจะเอามั้ย ลดตั้งครึ่งราคา
เห็นกระทู้ใกล้หมดแล้วกูเลยไปตั้งกระทู้ใหม่ไว้ล่ะ อันนี้ก็ไว้พูดคุยจนกว่าจะหมดละกัน
https://fanboi.ch/literature/3731/
เจคลาสกูไม่ชอบการออกเสียงอ่ะ อ่านแล้วเหนื่อย55
แต่ถ้าเขาออกรัมโปมาอีกกูก็ตามซื้ออีกอยู่ดี
>>976 งงไปสิ สิ่งที่ตีพิมพ์ออกมาสู่สาธารณะก็ต้องกล้ารับคำวิจารณ์ดิวะ มาทงมาเทอะไร ป้าแกก็อินดี้ดีนะ เออ ติกรุนัก ไม่พิมพ์ซ้ำละว่างั้น ดราม่าไปอี๊กกกกก ซึ่งกูก็ไม่ชอบคำนิยมแบบใส่อารมณ์นิตยสารเม้าดารา นึกภาพเป็นยายเม้าปากกว้างทุกทีอะนะ
กูดองไว้กะจะซื้องานหน้า งวดนี้งบเกินไปละ เจองี้จบข่าว... แต่คงไม่หมดง่ายๆ ละมั้งเนี่ย
จะปิดกระทู้แล้ว อยากบอกว่า
อยากอ่านงานของโอตสึอิจิเล่มใหม่ๆบ้างจังว้อย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.