กระทู้แรก Bliss never die[นิยายญี่ปุ่นแปล] --- https://fanboi.ch/literature/2333/
พื้นที่สำหรับนวนิยาย วรรณกรรม สารคดี non-fiction ญี่ปุ่นแปลไทย ยกเว้น Light novel และ Web novel ให้ไปใช้พื้นที่ห้องอื่น
Last posted
Total of 1000 posts
กระทู้แรก Bliss never die[นิยายญี่ปุ่นแปล] --- https://fanboi.ch/literature/2333/
พื้นที่สำหรับนวนิยาย วรรณกรรม สารคดี non-fiction ญี่ปุ่นแปลไทย ยกเว้น Light novel และ Web novel ให้ไปใช้พื้นที่ห้องอื่น
เจิมกระทู้ใหม่ กูอยากอ่านงานมิยาเบะ อยากอ่านงานเคียวโกะคุโด
เพื่อนๆ งานแปลรัมโปของเจคลาสเป็นยังไงบ้างอะ เพื่อนกุบอกเรื่องเกาะปีศาจดี แต่ที่เหลืออีกเรื่องเหมือนจะไม่ดี กุเลยชั่งใจกับแมงมุมสังหารอยู่ อยากฟังคนอื่นวิจารณ์มั่งอะ คือกุอยากได้งานแปลดีๆอะ ถ้ามันโอเคจะได้สั่ง
อ้อ กุเมนท์ 3 นะ ใช่ๆ อีกเรื่องที่เพื่อนกุบอกว่าไม่ดี คือปริศนากิ้งก่าดำ เพื่อนกุบอกจริงๆมันต้องเป็นจิ้งเหลนรึไงนี่แหละ
กูอ่านกิ้งก่าไปนิดนึง แล้วก็วางไว้ ดองยาว รู้สึกเหมือนเเปลมาจากภาษาอังกฤษมากกว่าจะเเปลจากภาษาญี่ปุ่นอะ
เกาะปีศาจแปลดีนะ เล่มนี้ได้ทั้งเนื้อเรื่องคนแปลดีเลย จะอย่กหักคะแนนแค่ปก คิดว่าน่าจะทำปกสื่อดีกว่านี้ได้
กิ้งก่าดำ อ่านๆหยุดๆ สำนวนไม่พลิ้วมาก ตัวเนื้อเรื่องสืบสวนช่วงแรกก็เชยด้วย แต่ครึ่งหลังถึงสนุกขึ้นมาหน่อย
กิ้งก่าดำ พล็อตและการเดินเรื่องเชยมากๆ สำหรับกูมันเป็นการอ่านเพื่อเรียนรู้ว่านิยายสมัยสงครามโลกเขียนยังไงก่นพัฒนามาเป็นนิยายสืบสวนญี่ปุ่นแบบปัจจุบัน
งานหนังสือรอบนี้กูเดินๆดูไม่เจอบูท Talent 1 เลย
เค้าไม่มาขายแล้วหรอ หรือกูหาไม่เจอเอง
ว่าจะอ่านของเจคลาสละ
พอเจอแบบ เอะโดะงะวะ รัมโปะ
อ่านเป็นสระเสียงสั้นแบบนี้แล้วฉันเหนื่อย555
เข้ามาแค่บ่นๆ แล้วไปอ่านต่อ
>>13 เสียงอ่านยังพอทน แต่ไม่ค่อยชอบวิธีการตอบของกองบก.เท่าไร ดูมีอีโก้ว่ากูถูกนะโว้ย
>>>/animanga/2786/737
>>>/literature/2333/988/
กูเพิ่งมาเห็น พอบอกได้มั้ยว่าบูทไหน เผื่องานหน้าเค้าขนมาอีก
มีใครอ่านดอกไม้มายาแล้วมั่ง
รู้งี้กูน่าจะซื้อมาตุนไว้แล้วขายพวกมึงราคาเต็ม
คิดถึง โอตสึ อิจิ
มีใครเคยอ่าน ฟ้าสั่งมาสืบ บ้าง?
จำได้ว่าเคยอ่านนานมากๆ อยู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ ไม่มีสนพ.ไหนอยากซื้อ LC ต่อเลยเหรอ
อยากอ่านต่ออ่ะ ใครพอรู้แหล่งอ่านเป็นเว็บอิ้งก็ได้ จะลองงมดู /กราบ
ปล. Enterก็ซื้อยาคุโมะแล้ว ทำไมไม่ซื้อเรื่องนี้ ฮืออออ
กูอ่านราตรีแสนสั้นแต่รักฉันยาวไปล่ะ ทำไมรู้สึกเหมือนคนแปลใช้ศัพท์งงๆ ยังไงชอบกลหว่า หรือมันเป็นมาตั้งแต่ต้นฉบับวะ
เพิ่งเห็นว่าฝันร้ายในลิฟต์มี 2 เล่ม กูมีแต่เล่ม 1 และดูเหมือนมันจะจบลงตัว (รึเปล่า)
1. อยากรู้ว่าเล่ม 2 นี่จะอ่านหรือไม่อ่านก็ได้ไหม
2. เกี่ยวข้องกับเล่ม 1 มากน้อยแค่ไหน
ขอความกรุณาอย่าสปอยล์มากนะ กูยังดองเล่ม 1 อยู่ กำลังจะอ่าน
>>34 เกี่ยวข้องกับเล่มหนึ่งเเต่นอน คือเป็นเหตุการณ์ต่อจากเล่มหนึ่งเลย ถ้าไม่อ่านเล่มหนึ่งก่อน ไม่มีทางเข้าใจ เพราะไม่อธิบายที่มาที่ไปตัวละครด้วย ส่วนความสนุกกูว่าเล่มนี้เฉยๆมาก กูเข็นตัวเองนานมากกว่าจะอ่านจบ คิดว่าเล่มเเรกดีกว่าเยอะ จบเเค่เล่มเเรกก็ดีอยู่เเล้ว ถ้าสำหรับกูคนเดียวนะ กูคิดว่าไม่อ่านเล่มสองก็ได้อะ เเต่ถ้ามึงอยากอ่าน ติดตามเป็นเเฟนคนเขียน ก็ซื้อมาอ่านตามหน้าที่ได้ เเต่อย่าคาดหวังเยอะ
อ่านงานของรัมโปเรื่องเกาะปีศาจฆาตกรรม
ไอ้มุขจามเวลาคนนินทากูนึกว่าเป็นของไทยนะเนี่ย แต่ญี่ปุ่นยุคสงครามโลกก็มีความเชื่อเรื่องจามเวลาคนนินทาเหมือนกัน
เพิ่งสั่งคินดะเล่มสุดท้ายจาก SE-ED เปิดออกมาได้ยินเสียงกรอบแกรบ เหมือนเพิ่งเจียนขอบใหม่ๆแล้วหนังสือถูกเก็บอย่างดีไม่มีการเอาไปวางบนชั้นหนังสือ ทั้งที่ก็พิมพ์มาเป็นปีแล้ว
ปกตินิยายญี่ปุ่นแนวรัก สนพ.ไหนเอามาแปลวะ พึ่งนึกถึง cookie ของแจ่มใสที่ปิดไปแล้วเสียดายว่ะ นี่ก็ไม่ได้อ่านนิยายนาน ที่โคตรประทับใจก็เรื่อง natural kiss ของ fuu นี่แหละ (เห็นเขาว่าดังที่ญี่ปุ่นมาก) กูเสียดายภาคต่อสัส อยากอ่านโว๊ยย ถ้าเรียนญี่ปุ่นต้องอยู่เวลไหน ถึงจะอ่านนิยายญี่ปุ่นรู้เรื่องวะ //มาถูกมู้ใช่มั้ย555
ถามหน่อยสิ นิยายของสนพ JLIT นี่หาซื้อได้ที่ไหนบ้าง กูหาตามร้านหนังสือแล้วหาไม่เจออ่ะ
>>38 ถ้าเริ่มจะอ่านนิยายไม่ต้องเวลสูงมากก็เริ่มได้ (แต่ขอให้เริ่ม) เริ่มจากนิยายแนวไลต์ฝั่งผู้หญิงจะเข้าใจง่ายกว่านะ เพราะตัวอักษรจะน้อยหน่อย เนื้อหาเข้าถึงง่าย (แนวเลิฟคอมกำลังดี) อย่าไปเริ่มจากเรื่องแนวเข้าใจยากๆเพราะศัพท์-รูปประโยคมันจะยากตามไปด้วย และอย่าคาดหวังว่าจะต้องอ่านแล้วเข้าใจทุกตัวอักษร everything ทุกสิ่งอย่าง เริ่มจากอ่านเอาความก่อน ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร อ่านไปเรื่อยๆพร้อมกับเรียนไปด้วย เดี๋ยวก็ได้ จากนั้นค่อยเลื่อนขั้นไปอ่านแนวอื่น
ถามหน่อย เรื่องนักประเมิน Q ควรคุยห้องนี้หรือห้อง LN
แต่กุอยากให้คุยที่นี่นะ ให้มันชัดเจนกันหน่อย
เคยไปไต้หวันนะ แต่ดันอ่าน Q แค่เล่มเดียวเลยไม่รู้ว่าทริกมันมีอะไร
กุอ่าน Q เล่มนั้นแล้ว แต่กุไม่เคยไปไต้หวันเลยไม่รู้เหมือนกันว่าจริงๆมันเป็นไง
แต่กุคิดว่าทริคของ Q มันเว่อร์เกินเหตุมาตั้งแต่เล่มแรกแล้ว โคตรเป็นไปไม่ได้ เลยไม่สนใจอะไร
มานั่งลุ้นตัวเอกดีกว่าว่าจะจีบกันแบบไหน
ไม่มีใครอ่าน ชดใช้ ปริศนาดอกไม้มายา มั่งเหรอวะ
เพื่อนโม่ง กูอ่าน นักล้วง ของฟุมิโนริ นาคามุระ แล้วโครตชอบ มีแนวนี้แนะนำมั๊ย
กูอ่านฝันสิบราตรีแล้วอึนมากเลย กูควรมีอะไรปิ๊งในหัวไหม หรือว่าคนปกติเค้าก็อึนกัน
>>61 กูไม่อึนนะ ทั้งเล่มกูโดนแค่สองสามราตรีเอง มันเพ้อเกินไป เซอเรียลสัสๆ ซึ่งกูชอบอะไรที่มันเป็นรูปธรรมมากกว่าความฝัน แต่บางตอนที่มันสะท้อนชีวิตจริงก็จุกอ่อนๆ เลยเหมือนกัน ฮื่อ ชีวิตจริงๆ แล้วมันก็ไม่ต่างกันหรอก อธิบายไม่ถูก แต่ก็ชอบอยู่แหละ ถึงจะไม่อินเท่าไหร่ ถถถถ
ฝันสิบราตรี โดนจัดๆ ก็ฝันแรก รองมาอันที่อยู่ในเรือ แล้วก็ที่ต้องขี่ม้าไปช่วยเมียแล้วเสียงไก่ขันดังก่อน อันที่เป็นพ่ออุ้มเด็กก็สนุกดีนะ คือหลายๆ พลอตกูว่าเอามารีเมคเขียนต่อยอดเป็นงานอื่นๆ ได้น่าสนใจเลย
นะ..นัทสึฮิโกะ เคียวโกขุ! เอาเข้ามาเถอะะะะะะะะ
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1900850426869089&id=1768815693405897
คินดะนี่ยังเหลือตอนที่ยังไม่ได้แปลซินะ ว่าแต่จะขายออกมั้ยหว่า ขนาด Talent1ยังเจ๊งมาแล้ว
ในจุดนี้ขอแค่มีคนเอาเข้ามาและแปลระดับเดียวกับเกาะปีศาจกูก็ยอมแล้วว่ะ
กำมะหยี่เปิดรับคนแปลงานของโซเซกิเพิ่มหลังคนแรกหายต๋อม กูว่าเล่มนี้ล่มชัวร์
ตกลง Talent 1 นี่ไปแล้วจริงๆหรอ กูเพิ่งเริ่มสนใจจะอ่านคินดะอิจิ
คินดะอิจิหามือสองเอาดีกว่า ตามกลุ่มซื้อขายมือสองในเฟสพอมีอยู่
แนะนำนิยายหรืออะไรสำหรับคนเริ่มเรียนญี่ปุ่นหน่อยดิ กูผ่าน N5 ละนะ 555555 มีแบบง่ายมากๆมั้ย แล้วถ้ากูอ่านไม่ออกกูต้องหาความหมายด้วยวิธีไหนวะ เสิร์จในกูเกิ้ล ในเว็บแปลไม่ค่อยเจอ ไม่ตรง
เอาจริงๆ แช่งให้ไม่ได้พูดเหมือนจะมีค่ายอื่นอยากทำเลยว่ะ เป็นเรื่องที่ขนาดฉบับการ์ตูนยังโดนเท ฉบับนิยายยังไม่รู้เลยจะทำได้กี่เล่ม แต่เจคลาสประกาศรัวๆ จนกูสงสัยเลยทีมเขาคนแปลเยอะป่ะนะ
ถามมู้นี้ได้มั้ยอะ ยาคุโมะตอนนี้ออกถึงเล่มไหนแล้ว ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้อยู่กับเอนเทอร์ป่ะ หรือยังไง ?
คนในเจลิทเล่นโม่งหลายคน
ที่แน่ๆ คือกูคิดถึง Bliss T_T
>>102 เห็นด้วยกะมึง กูเจอบก.เจคลาสที่งานหนังสือคราวก่อน กูไปพลิกๆดูแมงมุมสังหาร เขาเลยมาเชียร์ 2 เล่มแรกด้วย กูบอกกูซื้อไปแล้ว เล่มแรกดีแต่กิ้งก่าห่วย รู้มั้ยเขาว่าไง เขาบอกว่ารัมโปเขียนมาห่วยอยู่แล้ว เขาอุตส่าห์แก้ให้ตั้งเยอะ ไอ้พวกคนไม่รู้เรื่องยังมาว่าเขา เขาบอกว่ารัมโปนี่ไม่ได้เขียนดีทุกเรื่องนะ กิ้งก่าห่วยมาตั้งแต่ต้นฉบับ กูเลยถามกลับว่าแล้วทำไมไม่เลือกเรื่องดีๆมาแปลวะ เขาบอกเล่มใหม่นี่ไง ดี สรุปกูเลยไม่ซื้อละ ไม่ชอบบก.
>>93 ที่ประกาศของโซเซกิ กูว่ามันไม่น่าจะกันท่าเท่าไหร่นะ
เพราะเจคลาสทําแต่แนวสืบสวนนิ ถ้ากันก็ต้องประกาศแนวเดียวกันแหละ
กูเกลียดเจคลาสตอนที่เขามาตอบข้อความในเฟสอ่ะ ที่มีคนทักเรื่องการออกเสียง
อ่านละแบบเออสนพนี้อีโก้สูงจัง ตอบแบบไม่ดีเลย
>>104 ถ้าพูดแบบนี้จริงกูแบนละ
กูไม่ได้ชอบอะไรเจคลาส แต่กูชอบรัมโปเลยตามซื้อเก็บ
เจอแบบนี้ไม่ซื้อละ
หืมมมม สมมุติกูจะทำเพจสับนิยายแปลญี่ปุ่น สับเฉพาะคำแปลนี่แหละ อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง จะเปิดเพจเปิดบล็อกอะไรได้บ้างวะ เอาแบบคนตามตัวไม่ถูก เดี๋ยวโม่งแตก ว่างๆ ก็คันไม้คันมืออยู่เหมือนกัน
กูข้างบนที่มาขอความเห็นเอง เอาเป็นว่ากูจะลองเปิด blog ดู เพจนี่กูกลัวหลุดสลับกับเฟสส่วนตัวว่ะ ความเสี่ยงสูง ยังไงจะลองทำไปเรื่อยๆ ก่อน พอได้ระดับนึงแล้วจะเอามาแปะที่นี่กับห้องแม่บ้านนักแปลละกัน
มีเล่มใหม่ของ Maxx publishing น่าจะออกเร็วๆนี้
อ่านเกาะปีศาจจบแล้ว ก็พอโอเค อ่านได้เรื่อยๆ
แต่ไม่ชอบการบรรยายที่ว่า ไม่คาดเลยว่า x จะตาย แบบนี้อย่างแรง
กิ้งก่าดำ เฉยๆ ค่อนข้างไปทางน่าเบื่อ
ไว้ว่างๆค่อยอ่านแมงมุมต่อ
>>>/literature/2383/589-598
กูอ่านถ้าโลกนี้ไม่มีแมวแล้วชอบว่ะ
ไอ้ตอนพระเอกเลิกกับแฟนมันดูไร้สาระนะ แต่สำหรับคนที่อ่านนิยายญี่ปุ่นมาเยอะๆ กูว่าเหตุผลที่เลิกกันก็สมกับเป็นญี่ปุ่นดี คือดูงี่เง่าไร้สาระแต่ถ้าคนที่ชอบก็เข้าใจได้
แต่ในสายตานักอ่านทั่วไปที่ไม่ค่อยเก็ตอะไรแบบญี่ปุ่นคงไม่ค่อยชอบเท่าไร
แถม เม้นนี้ก็น่าจะอธิบายได้ว่าทำไมมีคนไม่ชอบถ้าโลกนี้ไม่มีแมว >>>/animanga/2908/143-145
กูก็ชอบโลกนี้ไม่มี่แมวนะ แต่กูคิดว่าถ้าเติมหลายๆส่วน เพิ่มเนื้อหา เข้าไปจะสมบูรณ์มากกว่านี้ แต่ชอบตอนจบที่ให้เราเดาว่าพระเอกจะตายกลางทางก่อนถึงบ้านพ่อ หรือไปแล้วพ่อไม่อยู่อะไรแบบนี้ ส่วนเลิกกับแฟน ก็สมนะ
มึงงงงงงงงง เเพรวประกาศสองเล่มใหม่ เล่มนึงของคะนะเอะ อีกเล่มของฟุตาริ กูดีใจมาก จะร้องไห้ละ
ขุดหน่อย JClass ประกาศงานแปลของรัมโปรัวๆ เลยว่ะ
ดีใจจังเลยย
มึงๆ เห็นดราม่าเรื่องรีวิวหนังสือดะไซ ของเจลิตป่ะ พวกมึงคิดว่าไง กูอ่านแล้วกูว่ากูงง
>>129 ที่อีจ่ามันรีวิวแล้วเพจเจลิทแชร์มาสินะ กูรู้สึกว่าเป็นการให้ค่าอีจ่าเกินไปที่จะไปดิ้นๆ กับคอมเมนต์ของมันซึ่งไม่มีอะไรเลย คว้างๆ กลวงๆ เหมือนเอาตีนเขี่ยรีวิว แต่จะคิดจะรีวิวยังไงก็เรื่องของจ่ามัน กูว่าคนที่ไปดีดดิ้นว่าทำไมเพจต้องแชร์มาด้วย เห็นว่าดีแล้วเหรอนี่แหละกระแดะยิ่งกว่า กูบอกเลยว่าอีจ่าเหี้ยยังไงมันก็มีลูกเพจตามอ่านเยอะจริง อะไรที่มันแชร์ออกไปก็มีผลทั้งนั้น ดีกว่าพวกบูชาวรรณกรรมที่เขียนอะไรยืดยาวแต่ไม่มีคนอ่าน ชาบูๆ กันอยู่แต่ในพวกตัวเองละวะ
>>129 ตามที่ 130 ว่านั่นแหละ กูตกใจที่คนไปคอมเมนต์กันแรงๆ ว่า นสพเลิกทำวรรณกรรมดีมั๊น เหมือนไม่มีใจอยากทำให้ดีเลย อะไรประมาณนี้ คือ ? 5555 ตลก ตรงไหนที่แสดงว่าเค้าไม่ตั้งใจเหรอ ทุกอย่างกูว่าตั้งใจหมดแหละ แต่มุมมองคนเรามันไม่เหมือนกัน คุณไม่ชอบก็ไม่เห็นต้องใช้คำพูดแรงๆ เลย เกินไปนิดนึงกูว่า
>>131 บอกตรงๆ เป็นจุดนึงที่ทำให้กูเซ็งวงการหนังสือมาก เหมือนคนในวงการมีดีแต่อีโก้ที่พองคับตัว พอมีคนทำอะไรไม่โดนใจก็ก็กระหน่ำเหยียบย่ำกันใหญ่ เหมือนกับเรื่องถอดเสียงไม่ถูกใจที่เป็นประเด็นอยู่ตอนนี้ อะไรคือมีคนอธิบายแล้วไม่เข้าใจ ไม่ยอมรับ ถ้าไม่ถูกใจก็ใช้สิทธิผู้บริโภค อย่าไปซื้อ อย่าไปอุดหนุนสิ แต่มาด่ากันเสียๆ หายๆ นี่มันใช่เรื่องเหรอวะ
>>131 ละอีกอย่างนะ กูว่าคนคงหมั่นเจลิตตั้งแต่ไอ่คำนิยมรัมโปแล้วล่ะ เจออันนี้ไปอีกเสียบกันใหญ่ ซึ่งตามความเห็นกูแล้ว เคสนี้ เพจแม่งก็แค่แชร์ป่ะวะ ให้คนเห็นอีกมุมมองหนึ่ง แน่นอนว่ามันต้องมีคนเห็นด้วยบ้างไม่เห็นด้วยบ้าง แต่มันคือการ 'เอางานศิลปะมาตีความ' คนสร้างสร้างแบบนึง คนเสพเข้าใจอีกแบบนึง มันก็อย่างนี้ทุกอย่างไม่ใช่เหรอวะ คุณไม่เห็นด้วย คุณก็มาบอกสิว่า ทำไม ไม่ใช่ไล่ด่าเพจที่เค้าเอามานำเสนอ อันนี้พูดถึงคอมเมนต์ที่ไร้เหตุผลอ่ะนะ กูอ่านแล้วกูงงว่ากูรู้สึกคนเดียวเปล่า
กูอยากอ่านงานโอตสึ อิจิอ่ะ เดี๋ยวนี้หาอ่านได้ที่ไหนวะ งานเก่าๆที่แปลไทยกุอ่านหมดแล้วอ่า
กูมองแค่ไอ้แบบที่ไอ้จ่าพ่นมาประโยคเดียวมันเรียกว่ารีวิวได้เหรอวะ แล้วเจลิทไปเขียนซะเหมือนปลื้มที่เขารีวิวเลยดูตลกสัสๆ 5555
น้ำตากูจะไหล รักลวงตาย เรื่องเดียวของ อ.เคโงะ ที่กุหาไม่ได้มีคนเอามาทำใหม่แล้ว ;______;
https://www.facebook.com/DaifukuPUB/posts/735293193323108
ปกนิยายเล่มใหม่ของ JLIT แม่งงามโว้ย จัดเข้าลิสต์งานหนังสือไป
ข่าว(ใหม่+เก่า)ช่วงนี้
รักลวงตายพิมพ์ใหม่เปิดให้พรีแล้ว ในเพจสนพ.ไดฟุกุ
https://www.facebook.com/DaifukuPUB/photos/a.301948113324287.1073741827.298651560320609/737616663090761/?type=3&theater
อาทิตย์สิ้นแสงงานดะไซ(JLIT)ก็เปิดพรีที่readery มีปกjacket
Jclassจะออกนิยายชุดเจ้าหนูนักสืบไขคดีพิศวงของรัมโปเล่ม7-8 ที่ส.ส.ท.เคยพิมพ์เล่ม1-6ในชื่อแก๊งจิ๋วเจาะคดี โดยจะพิมพ์ย้อนทีหลัง
แพรวออกนิยาย2เรื่อง คดีฆาตกรรมบนเนินฮิบาริงะโอกะของมินาโตะ คานาเอะ กับเกมลวงโลกของโอคาจิมะ ฟุตาริ
แก๊งจิ๋วเจาะคดีนี่สนุกไหม ดูน่าสนใจดี
https://imgur.com/a/Vnb2w
ไต้ฝุ่นจะออกโอตสึอิจิเล่มใหม่ที่ไม่ใช่โอตสึอิจิ
>>142 เคยดูเวอร์หนัง เยดดดดดดดมากอ่ะ ลืมไม่ลงในหลายๆ ตอน ทั้งมันยังมีประเด็นที่ทำจุกมาก คือถ้ามีคนถามกูว่า ทำไมถึงชอบบ่นว่าคิดถึง แต่ไม่ค่อยกลับไปเจอเพื่อนเจอคนที่เค้าดีกับมึงมากๆ ในสมัยก่อนเลย จะแนะนำให้มันดูเรื่องนี้
เพราะความทรงจำดีๆ มันมาพร้อมความเจ็บปวด ปล่อยให้แม่งเป็นเรื่อง natsugashii อย่างนี่แหละดีแล้ว อย่าไปสัมผัสมันเลย
ตอนเห็นชื่อคนเขียนยังว่าใครวะ พอบอกโอตสึอิจิ
กับเวอร์หนังคือ My pretend girlfriend ซื้อแน่นอนจ่ะ
รบกวนหน่อย พอจะแนะนำสนพ.อื่นๆ คนเขียน หรือหนังสือที่ภาษาการแปลกับแนวเรื่องไปในทางสนพ. Bliss กับ Talent 1 Publishing แนะนำมั่งมั้ยงุ
ตอนนี้โหยอยากอ่านหนังสือใหม่มาก ตั้งแต่ปิดนี้ไม่ได้ตามเลยจนตอนนี้ไม่ไหวล่ะ อยากอ่าน (ชอบแนวสืบสวน มีนักเขียนที่ชอบหลักๆก็โอตสึอิจิอ่ะ)
>>146 เคยอ่านโอตสึอิจิแค่เล่มเดียวเองง่ะ คือ รอยสักหมา ไม่แน่ใจว่าแนะนำไปจะถูกจริตมั้ย แต่เอาเป็นว่าถ้ามีโอกาสก็ลองดูแล้วกันนะ audrey kurkov เรื่องดังเขาคือ death and the penguin มันเหวอๆดีอะ แต่ไม่มีบรรยากาศน่ากลัวหรือหลอนๆอย่างโอตสึอิจินะ มันแนวตลกร้าย satire มากกว่า ขอโทษที่ช่วยอะไรไม่คอยได้555 ถ้านึกออกจะมาเพิ่มแล้วกัน (โจทย์กว้างมาก แล้วนี่ก็ไม่สันทัดเรื่องวรรณกรรมญี่ปุ่นด้วย)
>>144 ของฮัมมิ่งบุ๊คมีเอางานของอิมามุระ อายะมาออก 2 เรื่องคือฆาตกรรมล้างตระกูล กับกุหลาบเลือด (นข คนนี้มีแปลกับบลิส / ทาเลนต์วันหลายเรื่อง) งานหนังสือรอบนี้ยังไม่มีของใหม่ออก
ของแพรวแปลญี่ปุ่นมีงานของมินาโตะ คานาเอะ คนเขียนคำสารภาพ ชดใช้ คดีฆาตกรรมเจ้าหญิงสโนไวท์ พวกนี้มีสร้างเป็นแบบคนแสดงด้วย ดูแล้วโคดกดดันเลย แต่ชอบ งานหนังสือรอบนี้มีออกฆาตกรรมบนเนินฮิบาริงะโอกะ
งวดนี้ สนพ. น้ำพุมีงานฮิงาชิโนะ เคโงะแบบ 2 เล่มจบมาออกด้วย เซอร์ไพรส์มาก รีบจดลงลิสต์ด่วน
เพิ่งเห็นเหมือนกันว่ามีของ Keigo Higashino วางด้วย เดี๋ยวนี้จะหานิยายแปลสืบสวนญี่ปุ่นอ่านยากจัง ตอนนี้ทาเลนต์วันไม่มีแล้วจะตามหามิเกะเนะโกะโฮลมส์จากไหนก็ยังไม่รู้เลย หลังจากบลิสล่มสลายเหมือนนิยายแปลมันกระจัดกระจายไปทั่ว บางที่ก็ได้เรื่องนู้นเรื่องนี้ไปแปล ส่วนเรื่องเก่าๆ หายังไม่ทันซื้อก็กลายเป็นของแรร์หายากไปละ เพราะสำนักพิมพ์หายไรงี้ มือสองยังหายากเลย TwT
ฮิงาชิโนะ เคโงะยังไม่รู้เรื่องย่อ แต่กูคงสอยหมดอยู่แล้ว สนพ. บอกว่าเล่มหน้ากากเป็นเนื้อเรื่องเกิดก่อนเล่มตุ๊กตาญี่ปุ่น แต่เค้าแนะนำให้อ่านเล่มตุ๊กตาญี่ปุ่นก่อน แต่ตอนนี้เพิ่งรู้กำหนดวางในงานแค่เล่มเดียว อีกเล่มยังไม่รู้
ของเคโงะที่น้ำพุ มีใครซื้อแล้วบ้างยังอะ กูอยากได้เรื่องย่อ....
แวะมาบอกว่าเห็น goth ขายอยู่ในบู๊ทหนึ่งในโซน c1 เผื่อมีใครอยากเก็บ เห็นมีบางเรื่องของเคโงะด้วย
ใครสอยเคโงะเล่มใหม่ที่น้ำพุแล้วกูรบกวนขอเรื่องย่อด้วยคน ไปดูที่เพจมาไม่เห็นลงซักที ทั้งๆ ที่หนังสือก็มาแล้ว
เรื่องย่อ พิกัดต่อไปใครเป็นศพ? ปกตุ๊กตาญี่ปุ่นนะ อีกเล่มคงออกไม่ทันงานหนังสือ
3 ศพ 3 สถานที่ กลางกรุงโตเกียว ตัวเลขปริศนาถูกทิ้งไว้ท้าทายตำรวจ มันคือคำบอกใบ้พิกัดของการลงมือสังหาร เป้าหมายถัดไปคือโรงแรมหรูแห่งหนึ่งใจกลางเมือง รองสารวัตรนิตตะ โคสุเกะ ตำรวจสืบสวนได้รับคำสั่ง ให้ปลอมตัวเข้าไปเป็นพนักงานของโรงแรม 10 วันก่อนที่คนร้ายจะลงมือครั้งถัดไป... ท่ามกลางคนแปลกหน้าที่แวะเวียนเข้ามาในโรงแรม ทุกคนล้วนดูแต่น่าสงสัยและเก็บงำความลับบางอย่างเอาไว้ ราวกับกำลังสวม "หน้ากากดำมืด" เข้าหากัน ทั้งลูกค้า พนักงานในโรงแรม ไม้เว้นแม้แต่ตำรวจคนอื่นๆ ที่แฝงตัวเข้าไปด้วยกัน "ใครคือคนร้ายตัวจริง" เป็นคำถามที่เชื้อเชิญนิตตะให้เข้ามาหาคำตอบ แต่เมื่อตกลงไปในวังวนความแค้นที่ก่อตัวขึ้นภายในโรงแรมแล้ว คำถามเดียวที่อยู่ในหัวเขาคือ "ใครจะเป็นศพต่อไป"
เพิ่งอ่าน กลลวงซ่อนตาย จบ
ฮือ....... ;_____;
ไม่มีใครพูดถึงงานรัมโปที่ออกใหม่ของเจคลาสเลยรอบนี้
หรือว่ามันไม่ค่อยสนุกหรอ
อาทิตย์สิ้นแสง
กุข้ามคำนำเพราะประโยคแรกเลย
มีใครจะปล่อยปกแจ็กเก็ตสูญสิ้นความเป็นคนไหม
ทำไมกูเฉยๆกับการแปลของเจคลาสวะ(ไม่นับไอ้ที่มึงถอดเสียงอาเคจิ โคโกโร่เป็นตัวอะไรไม่รู้นะ)เล่มล่าสุดกูว่าก้แปลดีอยู่นะ
เออ อ่านมาสองสามเล่มล่ะ รู้สึกว่านิยายรัมโปะ ถ้าเทียบกับคินดะอิจิ กูว่ามันเดาทางง่ายกว่านะ เนื้อเรื่องก็ตรงๆทื่อๆกว่าด้วย แต่ก็ว่าไม่ได้อ่ะนะ แม่งเขียนก่อนคินดะตั้งหลายปี
ลำดับความชอบของกูนะ
1.เกาะปีศาจ กิ้งก่า เสือดาว
2.แมงมุม ดวงดาวมืด
สองเล่มล่างนี่ กูว่ามันเดาตัวคนร้ายง่ายเกินอ่ะ
เห็นชื่อดะไซแล้วนึกได้กูว่าจะซื้องานเขามาอ่าน กูไม่แน่ใจว่าจะซื้อแปลไทยหรือแปลอิ้งดี แนะนำหน่อย มุราคามิด้วย คนนี้ถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะมีดราม่าเรื่องสำนวนแปล/คนแปลงี้
มุราคามิมันแปลไทยมันแปลจากอิงส่วนใหญ่ แต่กุไม่ค่อยชอบมุราคามิเท่าไร 5555
ส่วนดะไซ ก็คงต้อง สูญสิ้นความเป็นมนุษย์ แปลไทยแปลดีนะ
กูเกลียดการใช้เสียงสั้นของเจคลาสมากกกกกกก
แม่งทำให้การอ่านในหัวกูแบบสะดุดกึกๆๆๆๆ ไม่ชินเลย เหมือนพอเวลาเจอก็ต้องอ่านทุกครั้ง แบบปกติก็จะอ่านแล้วก็ผ่านเลยช้ะ อันนี้มันแบบเหมือนมัน กึก! แล้วก็ โมะโระโตะ (ยกตัวอย่างชื่อเฉยๆ) มันทำให้กูแบบ โมะ-โระ-โตะ ในหัวอ่ะะะะ 55555555
เจคลายเรื่องการแปลเสียงสั้นกูเฉยๆนะ
กูอ่านนวนิยายญี่ปุ่นสมัยใหม่ แม่งเสียงถอดอ่านลําบากกว่าอีก
แต่กูเกลียดการที่เจคลาสตอบคอมเมนต์ในเพจตอนที่ออกหนังสือรัมโปใหม่ๆ
ได้ดูหยิ่ง ดูอีโก้สูงมากกกกก กูเลยเออเอาเหอะเรื่องของมึง เทจบ
พิกัดต่อไปใครเป็นศพ รู้สึกเงียบจัง มีรีวิวมั้ย...
มึง เรื่อง Revenge ปกชมพูอ่ะ ส่วนที่เชื่อมต่อกับบท Little Dustman กับ ตอนเสื้อกาวน์สีขาวคือตรงไหนวะ หาไม่เจอ
ใครอ่านโมโมเสะแล้วมั้งอ่ะ หนุกมั๊ย
โมโมเสะร้านนายอินทร์แถวบ้านกูยังมีอยู่นะ กูไปเจอเล่มสุดท้ายพอดีเลยด้วย โชคดีไป
มึง โมโมเสะนี่เต็มคิโรนะเลย วันนี้กูเพิ่งไปมา
เว็บนายอินขึ้นว่าสินค้าหมด แต่ SE-ED นี่ไม่มีรายการเลย ไม่รู้สนพ.นึกยังไงถึงไม่ส่งวางหน้าร้านกับ SE-ED หรือใช้วิธีพิมพ์น้อยแล้วเลือกลงร้านที่มั่นใจว่าขายได้? หรือ SE-ED หัก% เยอะ เลยไม่ยอมวางในร้านแล้วเปลี่ยนไปวางกับนายอิน คิโนะ แทน
ในบรรดานิยายรักญี่ปุ่นที่ออกมาช่วงนี้ กูให้
ตับอ่อน > โมโมเสะ > ดอกไม้ไฟ
ตับอ่อนที่เรื่องย่อเหมือนจะดราม่าแต่พอได้อ่านจริงๆ ตรรกะในเรื่องแม่งยังกะการ์ตูนจีบสาว
.
.
สปอยนะ
.
.
.
.
.
.
ตอนไปเที่ยวต่างจังหวัด กูว่ามันน่ารักดี มีอ่อยพระเอกให้อุ้มไปนอน เหมือนอ่านการ์ตูนเลิฟคอมอยู่ว่ะ คือบทมันก็น่ารักดีแต่ผิดจากความคาดหวังแรกนี่คิดว่าเรื่องมันจะดราม่ากว่านี้
เห็นว่าปีหน้าจะทำอนิเมะด้วย ก็น่าสนใจนะคาแรคเจอร์นางเอกนี่เหมาะแก่การเอามาทำอนิเมะมาก
โมโมเสะ ปกหลังโปรยว่าสี่เรื่องสั้นหวานขม กูนุกว่าจะออกแนวชินไค แต่จบหวานกว่า ถึงตอนจบตัวละครแต่ละตอนจะไม่ได้คบกัน แต่คนอ่านก็ตีความได้ว่าคงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในอนาคตแน่ พล็อตเรื่องธรรมดา ตอนที่สี่เรื่องสาวสวยอยากขี้เหร่นี่ออกจะน้ำเน่าด้วยซ้ำ ส่วนตัวชอบตอนที่สองที่นางเอกจมน้ำแล้วโคม่า ฟื้นมาเจอพระเอกที่เติบโตขึ้น ดูหวานแบบหม่นๆดี
ดอกไม้ไฟ....... แม่งรีเซทจักรวาลกันเลยวุ้ย
อ่านแล้วไม่ค่อยอินกับความรักของพระเอกเท่าไร
ตอนต้นเรื่องก็ไม่ได้บรรยายว่ามันชอบนาซึนะอะไรขนาดนั้น แค่สนใจตามประสาเด็กผู้ชาย พอรีเซ็ทจักรวาลแต่ละรอบเลยพาลคิดว่านี่มึงลงทุนมาแก้ไขข้อผิดพลาดของตัวเองด้วยเหตุผลว่าแอบชอบเพื่อนเนี่ยนะ
โมโมเสะ (สำหรับกูที่ชอบโอตสึ)
แนวความรักวัยรุ่น ที่ไม่จำเป็นต้องสมหวัง แต่ให้ประสบการณ์ความรักไปในทางบวก
ยังมีสไตล์ของเจ้าตัวอยู่คือ มีหักมุมนิดๆหน่อยๆ (ซึ่งกูชอบ บางเรื่องอ่านแล้วยิ้มๆดี อย่างกับแนวโชโจ)
ถ้าชอบโอตสึ ก็แนะนำให้ซื้ออ่านนั่นแหละ อ่านเพลินแนวน่าจะประมาณ โทรศัพท์สลับมิติ แต่ไม่จบโหดร้ายเท่า
หันมาทางนี้เถอะนะโมโมเสะ
ชอบเรื่องที่2 วะ มีครบทุกอารมณ์
เหงา น่ารัก และอบอุ่น
เรื่องที่2นี่โคตรจะสไตล์โอตสึอะ ชอบนะ คิดถึงงานเค้ามากกกก
ขอบ่นหลังจากอ่านเกาะปีศาจจบ โคตรสงสารโมะโรโตะเลย เป็นตัวละครที่ชอบที่สุดในเรื่องแล้ว
ส่วนอีพระเอกถ้าจบแบบไม่มีเมียใหม่จะดีกว่านี้อ่ะ
มีใครอ่านงานอ.เคโงะเล่มล่าสุดยัง ที่ปกสีดำๆ จำชื่อไม่ได้ สนุกมั้ย
อ่านกัปตันธันเดอร์โบลต์ของสนพกำมะหยี่ แล้วเจอใช้สรรพนามมึงกู.... ช็อกเลย ไม่ชินTT แล้วใช้ทั้งเล่มเลยนะ หมดอารมณ์อ่านเลยแม่มมม
นิยายแปลญปเรื่องอื่นมีใช้มึงกูมั่งมั้ยวะ
กำมะหยี่นี่ปกติก็ตอบรับฟบกลางๆอะ แต่ที่ดราม่ารอบนู้นคือบอกว่างานมุราคามิมันไม่ได้เหมาะกับทุกคนอะไรซักอย่าง แนวดูถูกคนอ่านมรคมไม่ได้ว่ารสนิยมไม่ค่อยดีงี้ เก๊กมากเจ้าของสนพเนี่ย พอโดนถล่มเยอะเข้าก็ออกมาขอโทษ ขอโทษนี่ยังวางมาดได้อีกนะ บอกว่าความหวังดีจากแฟนๆทำให้มีกำลังใจก้าวต่อไป (นางบอกมีแฟนสนพส่งข้อความมาหาว่าชอบสนพนี้นะ แต่ที่โพสต์เรื่องมรคมอะไม่โอเค ไม่อยากเลิกติดตาม ขอให้ปรับปรุงด้วย) นางเหนื่อยไม่อยากทำต่อแล้วเพราะโดนด่าเยอะ (สมควร)
อยากรู้ความเห็นคนอื่นด้วยอะ หรือนี่เรื่องมากไป
ใช้มึง กู ก็โอเคนะ พออ่านได้
มานึกออกว่าเคยเจอในนิยายจีนแปลเรื่องนึงนิดหน่อย ก็พอรับได้ด้วยบริบท แต่ว่าอันนี้ใช้ทั้งเล่ม ถึงจะเป็นเพื่อนผู้ชายคุยกัน แต่ใช้ฉัน-นายแบบทั่วไปก็ได้มั้ง
อืมมเคยเห็นแต่ในนิยายไทย นิยายแปลไม่ค่อยเท่าไหร่
อยากให้มีสนพ.ซื้อลิขสิทธิ์งานโอตสึเก่าๆจากบลิสมารีปริ๊นใหม่จัง เหมือนที่เอนเทอร์รีปริ๊นยาคุโมะอะ ไม่ได้แปลใหม่ แค่เปลี่ยนปกเอา หรือต้องดีลกับทางญี่ปุ่นใหม่อีก? ใครมีความรู้ด้านนี้มาตอบหน่อยสิ
บลิสแปลไม่ดีเหรอ ตอนงานหนังสือสนพบอกแปลใหม่ของโชเน็นอนเมียวจิแปลครบกว่าของเก่า แล้วให้เอาเล่มเก่าไปแลกเล่มแปลใหม่ได้ลด50%
มีใครเคยอ่านของคาวาบาตะซังบ้างมั้ย เป็นไงบ้าง อ่านยากมั้ย
คนรอบตัวร่ำลืองานดะไซมาก แต่พออ่านๆ ไปแล้วดันโดนงานอาคุตะงาว่ากับทานิซากิมากกว่าซะงั้น งานดะไซก็ดีนะ แต่ช่วงนี้ทำไมไฮป์กันจัง หรือแค่คนรอบตัวกูวะ 55555555
ไฮป์จริงๆ 555 คิดว่าบางส่วนคงกรี้ดดะไซกันตามมาจากบุงสเตรย์ไรงี้
อย่างในบุงสเตรย์เราก็ชอบดะไซนะ แต่พอมาตามอ่านงานชอบนัทสึเมะ โซเซกิกะอาคุตะกะวะมากกว่า
ส่วนใหญ่งานของอาคุตะกะวะเป็นเรื่องสั้น เขาชอบหยิบตำนานญี่ปุ่นหรือจีนขึ้นมาเล่าใหม่ สไตล์จะคล้ายๆอ่านนิทานอยู่หน่อยๆ
แนะนำเล่มราโชมอนและเรื่องสั้นอื่นๆเลย
เป็นรวมเรื่องที่ดังที่สุดของเขาแล้ว
ในป่าละเมาะ สนุกมาก อ่านจนแล้วนั่งคิดหัวแตกไปอีก
ในป่าละเมาะนี่เป็นเรื่องที่มีผกกเอาไปทำหนังรวมกะเรื่องราโชมอน จนทำให้คำว่าราโชมอนกลายเป็นชื่อเรียกสไตล์การเล่าเรื่องจากหลายๆมุมมองของตัวละครที่อาจพูดจริงหรือโกหกก็ได้ปล่อยให้คนอ่านคนดูต้องตีความเอาเอง
เอาจริงตอนนี้หนังสืออาคุซังเห็นแปลไทยออกมามีแค่
ราโชมอน และเรื่องสั้นอื่นๆ
ท่านหญิงแห่งโระคุโนะมิยะ
ความจงรักภักดี และเรื่องสั้นอื่นๆ
เป็นรวมเรื่องสั้นหมดเลย มีเรื่องสั้นขนาดยาวหน่อยคือ ขัปปะ เรื่องเดียว
แต่ขัปปะนี่เราอ่านแล้วแอบมึนหน่อยๆ 555 มันเหมือนเสียดสีสังคมยุคนั้นแต่เราไม่รู้บริบทของสังคมญี่ปุ่นยุคนั้นไง
>>โอยย ขอบคุณมาก พิมพ์ยาวเลย
คนรอบตัวกูที่อ่านดะไซ ชอบมาพูดใส่ว่าดาร์กๆๆๆ
กูงงดาร์กหรอวะ กูอ่านละเฉยๆ
เวลาเขามาพูดกูเลยได้แต่ อือๆพยักหน้าฟังแบบหํซ้ายทะลุหูขวา
กู >>242 นะ
>>244 ส่วนตัวชอบโซเซกิบางงาน แต่บางงานอ่านแล้วคิดจนปวดหัวว่าเค้าจะสื่ออะไรกูเลยไม่รู้จะพูดว่าชอบงานเค้าดีมั้ย 55555 ฝันสิบราตรีงี้กูเก็ตที่จะสื่ออยู่ไม่กี่อัน แต่กูชอบโคโคโระนะ 555
>>246 ส่วนตัวถ้าเพิ่งอ่านงานอาคุฯแนะนำเซตราโชมอน+ค.จงรักภักดีนะ กุว่าค่อนข้างเข้าถึงง่าย กูมาติดกับอาคุซังจังๆ เพราะสองเล่มนี้แหละ
>>248 กูนี่ก็โดนพูดว่าดาร์กๆๆๆ ใส่เหมือนกัน แต่พออ่านแล้วเห็นแต่ค.งี่เง่าของดะไซ 555555 งานดะไซที่เคยอ่านมากูว่ามันมีความดาร์กในเนื้อเรื่องจริง แต่มันไม่ได้ดาร์กเวอร์วังทำคนดิ่งอะไรขนาดนั้นอ่ะ
กุ >>244 นะ
โซเซกิกุมาชอบตรงโคโคโระเหมือนกัน ฝันสิบราตรีอ่านแล้วเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างแต่ชอบบรรยากาศ พอกุอ่านบิเบลียแล้วอยากให้เขาแปลงานโซเซกิเข้ามาให้อ่านอีก
ดะไซนี่คงเป็นเป็นเพราะฟิลเตอร์กุหนา อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าดาร์กรู้แต่ว่านายจูนิเบียว 5555 ก็ชอบบางส่วนในหนังสือของเขานะ แต่ไม่ค่อยชอบทัศนคติต่อผู้หญิงของเขาอะ ถึงจะเข้าใจว่าเออ ผู้ชายญี่ปุ่นยุคนั้นคงคิดแบบนั้นก็เหอะ
>>250 งานของโซเซกิเดี๋ยวมีมาอีก รอก่อน
ตอนนี้คิดว่าสนพคงปั่นดะไซออกมาเพราะกระแสจากสูญสิ้นมากกว่า
งานดะไซสูญสิ้นนี่กูอ่านไปด่าไป ด่าตัวเอกเนี่ยแหละ ปั้ดโถ่ทำตัวเองทั้งน้านน
จริงๆงานอีกคนที่กุอยากอ่านคือโทซงอ่ะ
คือมีเล่มฮาคาอิแล้วแหละ แต่สภาพเก่ามากจนไม่กล้าอ่าน 55
อยากให้มีสนพเอาไปแปลจัง อยากอ่านนน
อีกคนก็โมริ โอไง
อยากอ่านเป็นการส่วนตัวแบบไม่มีเหตุผลใดสนับสนุนเพิ่ม 5555
>>252 ดีจังมีเล่มฮาคาอิด้วย กูอยากลองอ่าน แต่เคยอ่านเรื่องสั้นเขาในรวมเรื่องสั้นญี่ปุ่นของจุฬา เป็นการบรรยายลูกสาวผ่านสายตาพ่อ กูรู้สึกมันเปโดแปลกๆ 555
ดะไซไม่รู้เพราะ สนพ ทั้งหลายพยายามขายประวัติพี่แกเรื่องซึมเศร้า เรื่องพยายามฆ่าตัวตาย + ด้วยชื่อเรื่องสูญสิ้นความเป็นคนหรือเปล่า ผลออกมาคนเลยคิดกันไปว่าเป็นงานที่ต้องอ่านแล้วดาร์ค จิตตก เหมือนเพลง Gloomy Sunday ทั้งที่กูว่าบางช่วงมันน่าเบื่อชวนหลับ แถมดะไซหลงตัวเองอีกต่างหาก นี่ก็ชอบอาคุตะกาวะมากกว่าเหมือนกัน เป็นคนเขียนเรื่องสั้นอ่านแล้วไม่ตกยุคเลยว่ะ งานร่วมสมัยมาก แถมไปดูชีวิตอาคุตะกาวะเครียดกว่าดะไซอีก
บ่นไปแต่กูก็ชอบงานดะไซบางเรื่องนะอย่างคำอุทธรณ์ หรือ วิ่งไปเถอะเมลอส โดยเฉพาะคำอุทธรณ์ กูว่าเพ้อได้บรรยากาศดีว่ะ ว่าไปชอบทั้งสองเรื่องที่ฉากเสือกไม่ญี่ปุ่นอีก 55
ทานิซากิลองอ่านแค่บันทึกชายเฒ่าก็สนุกดีนะ งานแกแอบอีโรติคโดยที่ไม่มีฉากร่วมเพศเลย ยิ่งช่วงท้ายเฟติซชิบหาย ชอบว่ะ
>>255 มันต้องไปยืมแล้วซีรอกซ์เอาว่ะ จริงๆ เสียดายนะอยากให้เอาเรื่องอื่นมาแปลเพิ่ม กูว่าสนุกหลายเรื่องดี นี่นานๆ เปิดเข้ามาก็งง จู่ๆ ห้องนี้ คห รันเร็วมากแถมเป็นเม้าดะไซ กูอยากเม้า 55555 คือกูไม่อินงานดะไซแง่อ่านแล้วจิตตก เวลาคนบอกงานดะไซมืดมนโดยยกแต่สูญสิ้นฯกับตะวันลับฟ้า กูจะรู้สึกดะไซเขียนงานแนวอื่นด้วยนะเฟ้ย แถมสูญสิ้นอ่านแล้วกูอยากกรีดร้อง มึงทำตัวเองงงง มากกว่าน่ะ แต่ก็คิดเงียบๆ ไม่พูดออกไปนะ งานดะไซมันก็มีจุดที่เล่าถึงความอ่อนแอในตัวมนุษย์ (หรือตัวดะไซเองนั่นแหละ) ได้ดี พอคิดงี้กูก็รู้สึกมิชิมะจะเกลียดดะไซก็ไม่แปลกมั้ง
>>256 ใช่ๆ เฟติซเท้า กูชอบมากตอนไคลแมกซ์ของบันทึกชายเฒ่า แบบลุ้นดีๆ แม่งสุดโต่ง ชอบ กูว่าทานิซากิเขียนงานอีโรติคได้สะอาดมาก เสียแต่แปลไม่ค่อยดีเท่าไรว่ะ กูดองหนามรักเพราะรู้สึกมันอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่อง เยิรเงาสลัวก็เสียดายดันแปลจากภาษาอังกฤษ แต่แง่มุมบรรยายความงามรู้สึกทานิซากิรสนิยมดีอยู่ ส่วนดะไซ เออแม่งง้องแง้งสัสๆ กับเพราะเสือกอ่านประวัติอย่างที่มาของวิ่งไปเถอะเมลอสเลยมองเจ้าตัวเขาในแง่มุมดราม่าเครียดๆ ไม่ออกไม่รู้...
เอาจริงๆ ไม่คิดว่างานดะไซดาร์กทำคนดิ่งหรอกนะ ตรงกันข้ามคือดะไซจะอารมณ์เข้าใจความอ่อนแอของมนุษย์ อ่อนแอแบบระดับปวกเปียกมากกกกกกกกก แล้วงานเด่นๆที่จริงแล้วจะบอกว่าอ่อนแอก็ไม่เป็น เป็นคนแพ้ก็ไม่เป็นไร จะเป็นคนเลวยังไม่เป็นไรเลย ขอแค่มีชีวิตอยู่ก็พอล่ะ ถ้าอ่านดีๆจะรู้ว่างานดะไซคือให้ความหวังกับการมีชีวิตอยู่น่ะ
ส่วนเรื่องง้องแง้งนี่จริงแท้แน่นอน55555555555555555555
โอ้ย ดีใจมากมีเพื่อนคุยด้วย
อยากอ่านของโอดะซาคุกะอังโกะมาก ช่วยแปลเข้ามาทีเถิด จะไปยืมซีรอกตามห้องสมุดมหาลัยก็ลำบาก
>>257 ทานิซากิ ตอนนี้เคยอ่านแต่เยิรเงาสลัว ทั้งชอบทั้งหมั่นไส้ในความจุกจิกเรื่องรายละเอียดของเขา 555 แบบจะจุกจิกอะไรขนาดนั้นแต่พอคิดภาพตามที่เขาบรรยายก็รู้สึกว่ามีสเน่ห์มาก
นี่ซื้อบันทึกชายเฒ่ามาแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านเลย พอได้ยินเพื่อนโม่งพูดถึงแล้วจะรีบไปอ่านละ
อยากอ่านงานจูยะ เคยเห็นคนแปลมาสั้นๆไรงี้ เขาเขียนกลอนสวยมากจนหันกลับไปดูนิสัยนายแล้วแบบ...ไม่น่าเชื่อ //ผิด
นี่อ่านประวัติอาคุตะกะวะแล้วเศร้ามาก คืออ่านจดหมายที่เขาทิ้งไว้แล้วรู้สึกว่าเขาดูพยายามสู้แล้วแต่สิ้นหวังจริงๆ ยิ่งประโยคที่ทิ้งไว้ใน cogwheels นี่แบบใครก็ได้ไปปลอบเขาที ฮือออ หดหู่กว่าเยอะ ยิ่งเทียบกันยิ่งรู้สึกว่าดะไซ นายมันง้องแง้งง
เจลิทเคยพูดอ่ะว่าจะมีงานอังโกะ ไม่รู้ทางสนพลืมไปรึยังเนี่ย
ต้องไปคุยๆกับเขาดูบ่อยๆให้เขารู้ว่ายังมีคนรออยู่นะ
ขำที่มาคุยกันเยอะแต่เสียงเดียวกันว่าดะไซง้องแง้ง5555
>>267 โอ้ยยยย กุดีใจมากที่มีคนเล่นบุงอัลด้วย ดอมเล็กมากกุเหงาาา 5555
กุว่าบุงอัลทำนิสัยนักเขียนออกมาได้ตรงกะความจริงกว่า บุงสเตรย์เขาจงใจกลับความสัมพันธ์กลับนิสัยบางอย่าง
กุขำสุดคืออ่านบุงสเตรย์ก็รู้สึกเฉยๆกะทานิซากิ เปิดมาเจอบุงอัลแล้วตามไปเจอหนังสือเขาต่อนี่หงายเลย 555 แบบนายเป็นคนแบบนี้เหรอ
กูว่าแล้วว่าที่เม้าท์อยู่ต้องมีคนเล่นบุงอัลแน่ๆ คุ้นมาก 55555 เห็นด้วยเรื่องทานิซากิมากๆ ทานิซากิบุงสเตรย์นี่คงมาจากงานแนวจริงจังแกสินะ ส่วนทานิบุงอัล... 555555 เอาจริงๆ คนญี่ปุ่นก็ดูแซะๆ นะ จากทวิตไรงี้ 5555
เออ ถามหน่อยสิ อยากอ่านสยองขวัญของรัมโปยังมีขายที่ไหนอยู่มั้ยอะ ไปตอนงานนสแล้วเขาบอกหมด จะรีปริ้นท์มั้ยเนี่ย
ไหนๆ ก็มีคนเล่นบุงอัลเยอะ ขอถามนิดนึงข้องใจมานานมากแล้วเขาแบ่งคลาสนักเขียนตามอะไรอะ
ตอนแรกเข้าใจแบบมั่วมากว่า ดาบ-วรรณกรรม ปืน-กลอน โซ่-เป็นเจ้าของนิตยสาร? ธนู-นักวิจารณ์??
แต่เห็นคนพูดถึง Junbungaku taishubungaku กัน
ลากกลับมาคุยเรื่องหนังสือต่อละกัน พวกมึงคุยกันกูเลยหยิบเรื่องกัปปะที่ดองไว้มาอ่านดู กูว่าดาร์กชิบหาย เหวอกับตอนกัปปะคลอดลูก แล้วกัปปะถามเด็กอยากเกิดมามั้ย คือนี่มันอินเนอร์อาคุตะกาวะเขาชัดๆ T__T หลายซีนนี่เจ้าตัวเขาเก็บกดสินะ
นี่พออ่านที่ >>261 พูดก็คิดนะ เออ ดะไซเนี่ยเหมือนจะเล่าเรื่องชีวิตบัดซบ(เพราะทำตัวเอง) แต่จะสูญสิ้นฯ หรือ ชาโย รวมไปถึงพวก โอซัง เมียชายชั่ว ชีวิตห่าเหวยังไงแต่ตัวละครเขาก็ยังพยายามมีชีวิตต่อไปว่ะ ขณะที่ของอาคุตะกาวะ แต่ละเรื่องนี่จบไม่สวยบอกไม่ถูก...
แปลไทยอาคุตะงาวะ มีแค่ 3 เล่มที่เพื่อนโม่งว่าเหรอวะ กูก็ชอบงานเขานะ ชอบความโบราณที่มันร่วมสมัยดี
อาทิตย์อัสดงของดะไซกูจะหลับอะ ตอนนี้ยังไม่จบบทแรกเลย ฮือ แต่สูญสิ้นความเป็นคนกับเมียชายชั่วอ่านได้ปกติ
คนยังไม่เข้ามหาลัยก็เศร้าไปว่ะ
>>296 โอ้ สงสัยไม่ใช่ คณะกูหมาไม่เยอะนะ แค่อ้วนมากมาก
อยากให้เขาเอามาพิมพ์ใหม่เหมือนกัน หวังว่ากระแสบุงโกบุงอัลจะทำให้เขาหยิบมาแปลเยอะๆ
พูดถึงนี่กำลังรอให้กระแสองเมียวจิบูมมากๆบ้าง จะได้มีสนพหยิบเรื่ององเมียวจิเข้ามาแปลบ้างอะ
เห็นมันมีหนังสือที่เป็นต้นฉบับของหนัง Onmyoji ด้วยนิ กูดูแล้วชอบมาก อยากอ่านนน
กุขอ+1ชอบงานนัตสึเมะกับอาคุซัง
>>298 ควบตห้องสมุดมอกุเยอะมากอ่ะ มีพวกเล่มเก่าๆกุว่าแปลโอเคนะ ยังไม่เคยลองพวกเล่มใหม่ของสนพ.นาคร เอาจริงถ้าไม่หาตามห้องสมุดมหาลัยก็หายากอ่ะพวกเล่มเก่าๆ ฮือ แต่มอกุไม่มีเซตพวกเรื่องสั้นญี่ปุ่นเลยว่ะ แต่อย่างอื่นค่อนข้างเยอะ นัตสึเมะ/อาคุตะงะวะ/รัมโปมีหมด
ตอบคนที่หาสนพ.ผีเสื้อ มึงรองานหนังสือก็ได้ กูว่ามีครบหมด รอบที่แล้วกุยังหาได้อยู่นะเรื่องสั้นผีของเฮิร์นกับสยองขวัญของรัมโป
สยองขวัญเราอ่านแล้วงั้นๆ อ่ะ
ชอบเรื่องที่ดังเรื่องเดียว เรื่องเก่าอี้นั่นน่ะ แต่ก็ไม่มากอะไร
เล่มนี้เราซื้อมาจากร้านหนังสือคำนำก่อนปิดตัว
ลองติดต่อไปที่เพจเขา อาจจะยังเหลือหนังสืออยู่นะ
รัมโปกุอ่านจากรวมเรื่องสั้นของสยามอ่ะจำชื่อนส.ไม่ได้ แต่มันมีบางเรื่องที่ทับซ้อนกันอยู่นะ มึงต้องดูดีๆ เล่มนั้นน่าจะหายากกว่าของผีเสื้ออีกว่ะ เออ ใครรู้มั่งวะว่าเล่มเนินดีของเจลิทมีเรื่องอะไรบ้าง กุกลัวซื้อมาแล้วเจอแต่เรื่องที่เคยอ่านแล้ว
>>303 เล่มนั้นชื่อ ห่องสีเลือด จะมี ปริศนาเหรียญสองเซน และ เรื่อง หนอน เพิ่มเข้ามา หนอนแม่งอ่านแล้วอี๋สัสๆ แต่จบดีนะ
รัมโปกูชอบเล่มสยองขวัญนะ บางเรื่องมองจากยุคนั้น กูว่ามุกมันล้ำอย่างไอ้เรื่องห้องสีแดง หรือบางเรื่องอย่างเก้าอี้มนุษย์หรือชายผู้เดินทางกับรูปภาพ ฉากนั่งรถไฟกลายเป็นฉากคลาสสิกไปเลย แต่พวกเล่มหลังๆ ที่เจคลาสเอามาแปลมันจะไม่มาสเตอร์พีซว่ะ มนุษย์เสือดาวนี่ถ้าไม่เป็นแฟนรัมโปคงมีก่นด่าสาปแช่ง มุกงี้ก็ได้เหรอ กันบ้างมั้ง
>>305 เรื่องห้องสีแดงกูก็ชอบๆ
ชอบอีกเรื่องก็เกมจิตวิทยาอ่ะ ที่เหมือนทายคำจับตัวผู้ต้องสงสัย แต่มีอยู่เรื่องนึงที่มันวดฟมากๆที่มีคนเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในลูกบอลกระจก กูแบบ ไรวะ555 เออ พอมึงพูดถึงเรื่องหนอนกูก็รู้สึกอี๋ตามขึ้นมาเลยว่ะ เรื่องนั้นอ่านแล้วภาพมันติดอยู่ในหัว หรือพวกพาร์ทแผดกับมนุษย์พิกลพิการในเกาะปีศาจกูก็ขนลุกพอกัน สยองแบบไม่ใช่น่ากลัวอ่ะมึง แขยง55
>>306 กูชอบเรื่องบอลกระจกนะ มันวิปลาสดี 555 ไปๆมาๆ กูชอบจินตนการที่ออกกุโร่ของรัมโปเขามากกว่าแนวคิดเรื่องทริคแฮะ คือคิดมาได้นะ 555+ เกมจิตวิทยา นี่กูก็ชอบ ทริคดีกว่าหลายๆ เรื่องยาวที่รัมโปเขียนอีก และไม่ถูกนำมารียูสบ่อยเท่าเก้าอี้ หรือมุกปลอมตัวไปปลอมตัวมา 55+
*รวมเล่ม
งานโอตสึมือสองจะหาซื้อได้จากไหนอะ มีใครอยากขายต่อมั่งมั้ย5555 ขาดหลายเล่มเลย
>>310 +1 มึงกุอยากได้เหมือนกัน555 โอตสึพวกของblissนี่ไม่รู้จะไปหาที่ไหนเลย จนปัญญา นอกจากยืมตามห้องสมุด แต่ของเนชั่นนี่พอหาได้อยู่นะ ตามงานหนังสือน่าจะพอมีมาโละๆอยู่แหละ ไม่ก็ตามb2sชอบมีของสนพ.เนชั่นที่ปิดไลน์ไปแล้วโละเล่มละ50 กูชอบไปคุ้ยหาเคโงะเล่มเก่าๆที่ยังไม่มี ส่วนสภาพก็ตามราคา
ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างของนพดลมาเยอะมากจนกูไม่กล้าอ่านงานของมุราคามิแปลไทย แต่ช่วงนี้เริ่มสนใจเลยว่าจะลองอ่าน Norweigian wood เป็นภาษาญี่ปุ่น กูพอจะมีN1แต่อ่านรีวิวของคนญี่ปุ่นแล้วเขาบอกว่าจะได้เสพexpressionมากกว่าเนื้อเรื่อง จนกูเริ่มไม่แน่ใจว่าจะอ่านรู้เรื่องไหม 5555 ใครเคยอ่านบ้าง หรือถ้าอยากอ่านมุราคามิควรเริ่มจากเล่มไหนก่อนดี(ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้)
มุราคามิภาษาญี่ปุ่นอ่านง่ายกว่าภาษานพดลอีกมึง 5555555 ภาษามุราคามิมันไม่ยากอ่ะ N1 อ่านได้สบายอยู่แล้ว แต่ด้วยความมุราคามิมันเลยเวิ่นเว้อไง ไม่ได้เวิ่นเว้อที่ตัวภาษา แต่เวิ่นเว้อด้วยการลงรายละเอียดเนื้อหาเยอะเกินความจำเป็น แต่กูว่านอวีเจี้ยนถือว่าโอเคแล้ว เมื่อเทียบกับ 1Q84 กูใช้เวลาอ่านนานมากเพราะรำคาญกิจวัตรประจำวันของตัวละคร ใส่มาทำไมเยอะแยะวะ
ลุงมูมานี่อย่าไปกวนคนอื่น >>>/literature/2382/
งานหนังสือรอบนี้มีไรน่าสอยบ้างวะเพื่อนโม่ง กูเห็นเจลิสออกรัมโปเล่มใหม่+ปกแจ็คเกต เจคลาสกุยังไม่เห็น
เล่มใหม่นัทสึเมะโซเซกินี่เจลิทจะออกเมื่อไรอะ กูกลัวสั่งรัมโปไปก่อนแล้วมันเพิ่งออก อยากประหยัดค่าส่ง
คิดว่าจะมีโอกาสได้อ่านแปลไทยเคียวโกขุไหมวะ
อยากระบายความอัดอั้นตันใจเล็กน้อย บังเอิญเจอสนพ.ใหม่ที่หยิบงานฮิงาชิโนะ เคโงะมาแปล เราก็คลิกอย่างไวกะตั้งใจอุดหนุน ไปๆมาๆ แม่งหยิบแต่เล่มที่บลิส/เนชั่นเคยแปลมาแล้วเอามาแปลซ้ำหมดเลยนี่หว่า ไม่คิดจะหาอะไรใหม่ๆมาแปลบ้างหรือวะ คอยกินแต่บุญเก่านี่แหละ
>>326 เราจำชื่อนิยายไม่ได้ จำได้แต่ชื่อสนพ. (Daifuku) เล่มแรกนี่ซ้ำกับรักลวงตายของเนชั่นก็ยังไม่แปลก
แต่เล่มสองนี่คือรักต้องฆ่าของบลิสไง เราเลยว่าชักยังไงๆแล้วนะ (แต่รูปเล่มสวยดี ตังค์เหลืออยากซื้อเก็บก็ได้)
ของอ.เคโงะนี่กระจายไปหลายสนพ.อยู่นะ ตอนแรกนึกว่า Talent1 จะมารับไม้ต่อ แต่สงสัยจะได้ฝันเก้อ
>>328 ก็เป็นไปได้แฮะ ต้องรอดูไปอีกนานเลยว่าตั้งใจทำยกชุดรึเปล่า ที่เช็ควิกิมา นิยายเรื่องยาวกาลิเลโอมี 4 เล่ม แปลไทยมาแล้วสาม เหลือเล่มที่สี่ไม่รู้แปลรึยังแต่เราเช็คไม่เจอนะ รวมเรื่องสั้นสองเล่มก็มีแพรวที่แปลแล้ว ถ้าทำยกชุดจริงเดี๋ยวค่อยเหมาแล้วขึ้นสเตตัสขอโทษทีหลังแล้วกัน บังเอิญด่าไปแล้ว ปากไวเกิน
>>330 ยินดีที่ได้ร่วมแชร์ อยากเก็บก็สอยเลย รูปเล่มสวย เราเห็นยังอยากได้เอง สองเล่มหลังเรายังไม่ได้ข่าวว่าใครจะรีปริ้นท์นะ แต่ลองไปโฉบงานหนังสือดู จำได้ว่าบลิสเอาพวกเล่มเก่าๆมาวางขายแต่ไม่แน่ใจว่ามีงานอ.เคโงะไหม ไม่งั้นก็ลองไปโฉบๆพวกบูธหนังสือเก่าอ่ะ ตาดีอาจเจอเล่มที่อยากสอย ถ้าอยากอ่านเล่มใหม่ น้ำพุก็หยิบมาแปล 2 เล่มนะ
>>332 โอตสึพิมพ์ครั้งแรกๆปกไม่ค่อยสวย พอพิมพ์ซ้ำปกดันสวยกว่าซะงั้น บลิสก็อย่างงี้ทุกที
(ดันไม่อยู่ให้แซะแล้วซะงั้น เฮ้อ) งานมันเริ่มปลายเดือน ส่วนมากสนพ.จะประกาศเล่มที่ออกก็ช่วงกลางๆเดือนนี่แหละ ส่วนน้ำพุนี่ไปดูเอาสองสามวันก่อนงานเริ่มนู่นเลย ไม่เคยจะเร็วกว่านั้น ราคาก็ไม่บอก ปล่อยให้เดาเอา ความลับบริษัท ปีที่แล้วหันมาจับตลาดสืบสวนญี่ ไม่แน่ว่าปีนี้อาจได้อ่านงานงานญี่ปุ่นเล่มใหม่ๆเพิ่มก็ได้
ความจริงไม่ได้ชอบงานเคโงะมาก เคยอ่านไม่กี่เล่ม ชอบสุดน่าจะเป็นสมการเปื้อนเลือดของทาเลนต์วัน รู้สึกเค้าเขียนงานสืบสวนไม่ค่อยสนุก แต่บางทีก็ชอบที่มันจืดๆเนี่ยแหละ555 บางเล่มอย่างฆาตรกรรมคืนฝนดาวตกเนี่ย เล่มหนาแต่มีแต่น้ำ ส่วนตัวเรายังไม่เคยอ่านพวกงานดราม่าของเค้าอะ อย่างเรื่องจดหมายจากฆาตกร หรือความลับเงี้ย พล่ามมาเยอะ สรุปคือถ้าเพื่อนโม่งคนไหนเคยอ่านงานอ.เคโงะมาเยอะ อยากให้ลิสต์ลำดับความชอบหน่อยอะ เผื่อจะซื้อตาม ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
>>334 พวกนิยายเล่มยาว ที่เราชอบสุดก็ชุดกาลิเลโอนะ นอกนั้นก็เหมือนอ่านแก้เหงา ไม่ว้าวมากแต่ก็ไม่แย่อะไร พวกรวมเรื่องสั้นของเคโงะก็สนุกดี มีเรื่องนึงที่เราประทับใจมากอยู่ในเล่ม "อย่าหลุดว่าฆ่า" ของเนชั่น ชื่อเรื่องว่า "ผิดแผน" เกี่ยวกับแม่ม่ายยังสาวสามีเพิ่งประสบอุบัติเหตุตาย แล้วสถาปนิกที่ทำบ้านให้ก็หายตัวไป ปมสืบสวนไม่ค่อยเท่าไร แต่เราชอบรายละเอียดความรู้สึกนึกคิดของตัวละครมาก แถมตอนจบยังขยี้ใจอีก อ่านแล้วน้ำตาหยดแหมะ 5555
>>337 เรื่องอื่นอ่านแล้วเฉยเหมือนกัน ชอบสุดแค่เรื่องนั้นเรื่องเดียว จริงๆคือประทับใจประโยคปิดท้ายเรื่อง ชอบที่เขาถ่ายทอดความเศร้าความโหยหาและการลาจากได้ในหนึ่งบรรทัด จุดเด่นงานเคโงะก็เหมือนที่ >>334 ว่า แต่ปีกกิเลนจำไม่ได้แล้วว่าเรื่องเป็นไง เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว
เคโงะเป็นนักเขียนประเภทที่เราเห็นงานเขาออกก็หยิบมาจ่ายตังค์ไม่คิดไรมาก เจอเล่มสนุกจัดๆอย่างกาลิเลโอก็เหมือนถูกหวยไป ตอนบลิสยังอยู่นี่เอาไว้อ่านตบท้ายเวลาอ่านคินดะอิจิจบแล้วยังติดลมบน (ใครก็ได้รับไม้ต่อจาก Talent1 ทีเถอะว้าาาา)
งานเคโงะกูชอบนิ้วสีเเดง, ความลับใต้ทะเลสาบและ suspect X ที่สุดแล้ว ที่เหลืออ่านได้เพลินๆ อีเล่มรักในโลกพิศวงกับจม.จากฆาตกรนี่เข็นแล้วเข็นอีก จะหลับวูบกลางอากาศตอนอ่านหลายที ;_;
เสียงแตกแฮะ แต่ละคนชอบไม่ค่อยซ้ำกันเลย คงต้องลองอ่านเองให้หมด😂
พิษรักสั่งตายนี่เคยพิมพ์แล้วเปล่าอะ หรือลิขสิทธิ์ใหม่เลย
จำไม่ได้..
เพื่อนโม่งขอถามหน่อย Mou Yukai Nante Shinai ของทาเล้นท์ วันมีกี่เล่มจบอะ
มนุษย์ตุ๊กตา ของเคโงะ
รูปปกกับคำโปรยนึกว่านิยายสยองขวัญ
แต่เนื้อเรื่องจริงๆเป็น Sci fi ปรัชญา
มีใครเคยอ่านเรื่องสารลับจากความตายมั้ย อ่านจบแล้วงงมาก มีใครตีความนิยายเรื่องนี้ได้บ้าง เหมือนมันลึกซึ้งเกินไป อ่านแล้วไม่อินเลย
>>353 เล่มนี้กุอ่าน ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกหรือเปล่าแต่ชอบนะ เหมือนกับว่าตัวนางเอกเป็นคนที่มีเซนส์อะไรบางอย่างรุนแรงอยู่แล้ว นางพยายามหาคำตอบให้สิ่งนั้นด้วยการเรียนจิตวิทยา แต่ปรากฎว่าไม่ตอบโจทย์ พอพี่ชายตายก็เลยเหมือนเป็น trigger ให้ตัวเองออกหาคำตอบ ซึ่งสิ่งที่ได้ก็เป็นการผสมผสานกันระหว่างความเป็นคนทรงสมัยเก่ากับสังคมแบบใหม่ สุดท้ายนางเลยออกมาตั้งลัทธิเยียวยาผู้คนด้วยการเสพเซ็กส์ ซึ่งเรื่องก็ไม่เฉลยว่าสิ่งที่นางทำอยู่ถูกหรือผิดกันแน่อ่ะ
เนื้อเรื่องที่พี่กับน้องมันเกลียดกัน คนพี่โดนครูเรียกไปบำบัด ให้ลองคิดว่าถ้าตัวเองเป็นน้องชาย จะมองตัวเองยังไง จำดีเทลไม่ค่อยได้ แต่คนพี่จะชอบเอากระดาษวางไว้หน้าประตู ตรงลิ้นชัก เวลาใครมาแอบเปิด
มีใครพอจะจำชื่อเรื่องได้บ้างมั้ย หนังสือแปลค่ายนี้นี่แหละ อ่านนานละ
ไดฟุกุ re-LC เคโงะอีกเล่มละ
>>351 รีวิว มนุษย์ตุ๊กตา
ก่อนอื่น ปกหลอก ถ้าใครซ์้อเพราะคิดว่าเป็นนิยายสยองขวัญนี่โดนหลอกแล้วล่ะ
แต่แม่งหลอกยันบทนำจริงๆเลยนะ เปิดตัวด้วยบรรยากาศแบบนิยายสยองขวัญ
มีเด็กหลงไปเจอบ้านหลังถึงที่มีแม่พาลูกสาวที่นอนหลับบนรถเข็นมาเดินเล่น
แต่พออ่านไปเรื่อยๆมันกลายเป็นนิยายไซไฟ ปรัชญา เด็กจมน้ำ
พ่อทำบริษัทเกี่ยวกับเทคโนโลยีการแพทย์เลยเอามาใช้กับลูก
ครึ่งหลังเป็นประเด็นเชิงจริยธรรมว่าด้วยเส้นแบ่งของภาวะสมองตาย
ตอนท้ายเรื่องรำคาญคนแม่ที่ดูประสาทแดก แต่เข้าใจได้ว่าประสาทแดกเพราะ
ยอมรับความจริงเรื่องลูกไม่ได้ สุดท้าย Happy ending เด็กเข้าสู่กระบวนการบริจาคอวัยวะ
ส่วนคนรับก็คือเด็กในบทนำ
ปล.ในเรื่องไม่มีใครตาย แต่โปรยปกหลังเขียนว่ามีโศกนาฎกรรม สงสัยแม่งอ่านแต่เรื่องย่อแล้วมาเขียนคำโปรย
กูเคยทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กพิเศษน่ะ เข้าใจคนเป็นแม่เลย
คือถึงจะอาการจะเห็นชัดขนาดไหน แต่คนเป็นแม่ยังจะหลอกตัวเองว่าลูกรักษาได้อยู่ดี
บทท้ายๆที่อีแม่ประสาทแดกนี่น่ารำคาญแต่ก็เข้าใจตัวละครในเรื่อง
บทตรงแม่เด็กประสาทแดกจะแทงลูก กูว่าดราม่ามาเร็วไปเร็ว ตำรวจมาเคลียร์แปปเดียวจบ อ่านแล้วรู้สึกว่าตำรวจจบเรื่องง่ายไปหน่อย ช่วงต้นไเรื่องน่าจะใส่บทของตำรวจมาซักหน้าว่ารู้เรื่องในบ้านดี(ยังไงก็โซนคนรวยแถมบ้านตัวปัญหาหลังใหญ่สุด) พอรู้ว่าลูกสาวบ้านนี้ประสบอุบัติเหตุจมน้ำได้แต่นอนนิ่งบนรถเข็น พอแม่สติแตกจะแทงลูกเลยเข้าใจเรื่องได้เร็ว
มนุษย์ตุ้กตา ชอบตรงบทจบอ่ะ ออกแนวอบอุ่นหัวใจดี วิญญาณเด็กมาลาแม่แล้วก็ตาย
พ่อก็ไปคุยกับหมอ พ่อบอกว่าตัวเองคิดว่าลูกตายตอนหัวใจหยุดเต้น
หมอเลยบอกว่าถ้างั้นลูกก็ยังมีชีวิตอยู่ เพราะหัวใจยังอยู่ในตัวเด็กคนอื่นที่รับบริจาค
แล้วเอาเนื้อเรื่องตรงบทนำมาใช้ต่อ เปลี่ยนจากมุมมองของเด็กที่หลงมาเจอบ้าน
เป็นมุมมองของแม่เด็กที่จมน้ำ แล้วเฉลยว่าเด็กหลงได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ
ไหนๆคุยเรื่องเคโงะแล้วกุสงสัยเรื่องเซตกาลิเลโอ แปลไทยตอนนี้มีกี่เล่มแล้ว ละแปลครบหมดยังอ่ะ ที่กุมีก็รีแอลซีของไดฟุกุสองเล่ม กับเรื่องสมการอะไรซักอย่างจำชื่อไม่ได้แล้ว ของทาเลนท์วัน ใครรู้สงเคราะห์กุที
คือกุพึ่งมาตามพวกวรรณกรรมญี่ปุ่น ตอนนี้เจอราโชมอนในคิโนะแล้ว แต่กุหาเว็บสั่งท่านหญิงแห่งโระคุโนะมิยะไม่เจอว่ะ เพื่อนโม่งคนไหนมีช่วยกุที
หาแล้วไม่เจออ่ะ กุไปขุดเจอลิงค์ที่รีดเดอรี่ลงไว้ แต่เข้าไปเจอ Error งานหนังสือคราวที่แล้วกุก็เดินหาตามบูธที่เพจสนพ.ไปฝากขาย แต่สตาฟบอกว่าสนพ.คือไม่พิมพ์เพิ่มแล้ว เลยไม่มีของมา อห. ต้อแต้
>>371 โห เชียงใหม่ 5555
เออใครไปตำb2s ซื้อนิยายเล่มสองลด30เปอร์เซ็นมาแล้วบ้าง กุอยากรู้ว่ามันลดสนพ.ไหนบ้างหรือรวมหมด
https://www.facebook.com/B2SThailand/photos/pcb.10155748066567061/10155748059592061/?type=3&theater
>>367 ลองดูทวีตของ @sanpet1412: https://twitter.com/sanpet1412/status/1014521184015155205?s=09
มาและโทดทีที่ช้า พอดีงานกูยุ่ง จาก 140 กูขอครึ่งเดียวพอ 70บาทรวมส่งลงทะเบียน
โดรายากิขนมนี้ทำด้วยใจ อบอุ่นหัวใจดีว่ะ
แนะนำให้อ่าน
สปอยสำหรับคนยังไม่ได้อ่าน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ในโดรายากิ คุณยายบอกว่ากฎหมายกักกันคนป่วยโรคเรื้อนเพิ่งเลิกไปไม่กี่ปี
และมีข้อเท็จจริงในเรื่องว่ายกเลิกปี 1996 ฉากหลังของเรื่องก็น่าจะอยู่ช่วงปี 2001-2004
สายอินเตอร์เน็ตแบบอนาล็อคน่าจะหมายถึงโมเด็ม 56k
โอ้ย รู้สึกแก่ขึ้นมาเลยเนี่ยยย นึกถึงสายโมเด็มแบบตู้ดๆๆๆๆ โทรศัพท์ดังเข้ามาที เนตหลุด 555555555
กูเพิ่งบรรลุวันนี้เองว่าโมเดมคือสายอนาล็อค กูนึกว่าคนพิมพ์ผิดจากคำว่าโมเดล ถถถถถถถ
โดรายากิ นี่คุ้มราคาว่ะ ซึ้ง อบอุ่นหัวใจสไตล์ญี่ปุ่น ขอบคุณ Maxx นี่หยิบนิยายดีๆฝั่งญี่ปุ่นมาแปลเรื่อยๆ
งานหนังสือปลายปีจะมีงานโอตสึอิจิให้อ่านมั่งมั้ย
ของโยรุ ซุมิโนะ เรื่อง ตับอ่อนฯ, ฝันถึงเรื่องนั้น
นี่โอเคป่ะ
คือกูเพิ่งอ่านร้านชำนามิยะจบ รู้สึกไม่ค่อยฟินอ่ะ
ดูจากโม่งข้างบนกูคงเอาโดรายากิมาอ่านต่อ อยากหาอะไรมาอ่านเพิ่ม ขี้เกียจเข้าเมืองบ่อยๆ
ข่าวดี มีคนได้ลิขสิทธิ์นิยายคินดะอิจิเล่มที่ไม่เคยแปลแล้ว เพิ่อนโม่งว่าใครได้ไป
อยากให้คินดะอิจิ ยอดนักสืบเอากลับมาพิมพ์ใหม่จัง ตอนคินดะอิจิออกมาครั้งเเรกอายุเเค่5ขวบเองวะ
ดูเหมือนอาจจะไม่ใช่ สนพ.นำพุ นะที่ได้ลิขสิทธิ์คินดะอิจิ ยอดนักสืบนะ ลองถามดูเเล้ว เห็นบอกว่าจะลองนำเสนอดูนะ
เจลิทใช่ว่าจะดีนะเจอที่พิมพ์ก็เยอะนะ
นิยาย NieR:Automata งานดีมั้ยอะ สำหรับนักอ่านแท้ๆ ไม่เล่นเกม ภาษาดี, เนื้อเรื่องสนุกมั้ย เล่มเดียวจบเลยรึเปล่า
กุคือคนที่สนใจหนังสือเจลิทที่มันออกตลอดนะไม่เคยสนใจปกการ์ตูนที่มันพยายามขายเลย5555
หนังสือสำนักเล็ก ๆ ก็แพงแบบนี้แหละ ไม่ใช่แค่เจลิทนะ ไปไล่ดูเล่มเล็กของเจ้าอื่นดูก็ไม่ถูกกว่ากันเลย กูซื้อมือหนึ่งตลอดเพราะอยากช่วย แต่มันก็เริ่มแพงขึ้น ๆ ทุกวันเนี่ยยย เหนื่อยเลย
มีคนว่าหนังสือถูกแพงอยู่ที่ใจ ความชอบ แต่เราก็ควรดูจากสิ่งที่จับต้องได้กันก่อนไหมอะ อย่างจำนวนหน้าต่อราคา จำนวนหน้าว่าง (ที่บางเล่มแทรกมาเยอะยังกะจะให้จดโน้ตเล่น) คุณภาพกระดาษ การแปลว่ามันสมราคาไหม เผื่อคนอ่านแล้วไม่ชอบมั่ง
>>407 เรื่องคุณภาพงานเค้ากูยอมรับว่าอยู่ในเกณฑ์ที่กูรับได้ อีกอย่างคือสนพ.ที่จับตลาดงานแปลญี่ก็ใช่ว่าจะมีมากในบ้านเรา ปกติกูก็ซื้อมือหนึ่งทุกครั้งเพราะอยากสนับสนุนสนพ. แต่กูมองว่านิยายเล่มขนาดนั้นเรื่องนึงมันไม่ควรแพงขนาดเกือบสี่ร้อยบาทว่ะ แต่ก็อย่างว่า เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับความพอใจ คนคิดว่าคุ้มค่าสมราคาแล้วก็สนับสนุนกันไป สนพ.จะได้อยู่ได้ อย่างกูคิดว่าแพงเกิน กูก็ไม่อุดหนุน ไปซื้อเจ้าอื่นแทน ยังไงกูก็อ่านหลากหลายแนวอยู่แล้วเลยไม่เดือดร้อนถ้าไม่ได้อ่านเล่มนี้
ขายมือสอง 200 ถ้าขายออกก็ถือว่าได้ลด 50% เลยนะ
ไดฟุกุมีหนังสืออ.เคโงะออกใหม่อะ
มีใครเอาเรื่องลาปลาซเข้ามามั้ยนะ
เคโงะเอามาตีพิมพ์ใหม่กันเรื่อยๆ แล้วทำไมโอตสึอิจิไม่เอามาทำใหม่กันมั่งว้า ฐานแฟนในไทยเยอะแยะ
ใครอ่าน ผีควักหน้ามั่ง สนุกไหม
ได้ข่าวว่าสนพ.ไดฟุกุ จะเอาซี่รี่ย์กาลิเลโล ที่ไม่เคยพิมพ์มาพิมพ์
รอรีปริ้นคินดะอิจิ ใครจะเอามาพิมพ์ต่อ
กูสงสัยว่าเมื่อไรไ_ฟุกุจะเลิกตามก้นชาวบ้านแล้วหยิบงานที่ไม่เคยแปลมาแปลซักที?
>>424 อาจไม่มีวันนั้นก็เป็นได้ ห้าเล่มเข้าไปแล้วยังงมโข่งอยู่กับที่ กูว่าหวังพึ่งน้ำพุไม่ก็แพรวแทนดีกว่า
>>425 เออ กูก็แอบคิดเหมือนมึงเลยว่ะ แบบสนพ.ฝีมือไม่ถึงรึเปล่าเลยต้องอาศัยงานชาวบ้านเป็นแนวทาง จะหาว่ากูอคติก็ได้ แต่เล่มสองเล่มกูยังพอเข้าใจ นี่ห้าเล่มเข้าไปแล้วนะเว้ย ชักอยากซื้อมาเปิดเทียบแล้วสิว่าเหมือนกันขนาดไหน
Hummingbooksก็หายแซ่บหายสอยไปเลย สงสัยจะไปอยู่กับ Talent1 กับ Bliss แล้วมั้ง
อย่างน้อยก็มีให้เก็บสำหรับคนรุ่นใหม่ที่สนใจเเนวสืบสวนญี่ปุ่น เเต่มือสองคินดะอิจิขายเเพงมาก ครบชุด14500 เเถมฟรีหนังสือในเครือสำนักพิมพ์Talent1จำนวน10 เล่ม ใน facebookหนังสอคินดะอิจิยอดนักสืบ อยากได้เเต่เเพงเวอร์T^T
เดดดเดกห
เราว่าผู้ต้องสงสัยที่ได้ลิขสิทธิ์คินดะอิจิยอดนักสืบคือ เเพรวนวนิยายเเปล ชัวร์100% เคยถามทางfacebook ว่ายังรอคำตอบจากทางบก.อยู่ เเต่ไดฟุกุ เคยถามเเล้วไม่ตอบ
JLIT เล่มใหม่ปกสวยดี แต่กูขัดหูขัดตาโลโก้โก๋แก่ท้ายเล่มมาก ไม่ได้ดูกลมกลืนกับปกเล้ยแต่ก็ยังยัดมา สปอนเซอร์หลักเหรอวะ?
ใครเคยอ่านนิยายญี่ปุ่นเล่มนึงที่เล่มเล็กๆ เป็นเรื่องเล่าของคนสามคนที่เกี่ยวข้องกันคือ สามี-อดีตภรรยา-ชู้รักของสามี มีใครเคยอ่านบ้างงง จำชื่อไม่ได้อะ อยากอ่านอีกแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออก 😭
ชอบดูหนังละครญี่ปุ่นแนว feel good แต่ไม่ค่อยได้อ่านนิยายญี่ปุ่นเท่าไหร่ อยากขอให้ช่วยแนะนำนิยายญี่ปุ่นแนว feel good ให้หน่อย
อยากอ่าน เมื่อสวรรค์ให้รางวัลผม ไมไม่มีใครตีพิมพ์ใหม่บ้าง
สนพ.นำพุ เงียบจังเลย จะมีพิกัดต่อไปใครเป็นศพซี่รี่ย์ต่อของเคโงงะไหมน้า...
อยากให้เอาผลงานของนักเขียนนวนิยายสืบสวนญี่ปุ่นรุ่นใหม่มาเเปลจังเลย มีเเต่พวกที่เคยมีผลงานในอยู่ในbliss talent1
ใครอ่าน บริษัทจัดส่งเเมวขโมย1เเละ2 ของtalent1 มั่งสนุกไหม หนังสือหายากมากตอนนี้
ญีี่ปุ่นมันไม่เหลืองานดีๆแล้วเหรอ ไม่มีใครเอางานอะไรมาแปลเท่าไหร่เลย
หรือว่าเพราะมันไม่ใช่ยุคญี่ปุ่น แต่เป็นยุคงานจีน
เราอยู่ในยุคงานเเปลนวนิยายญี่ปุ่นล่มสลาย ไลโนว์เวลญี่ปุ่นรุ่งเรือง งานเเปลจีนรุ่งเรือง งานวายครองเมืองใช่ไหม
เดานะ ญปขอลิขสิทธิ์ยาก แพงด้วย ขนาดเจลิทยังทำแต่งานที่หมดลิขสิทธิ์อย่างเดียว
>>452 น้ำพุจะออกรายชื่อหนังสือใหม่ก่อนงานหนังสือประมาณ 4-5 วัน ตอนนี้ไม่ต้องไปส่องหรอก ไม่มีอะไร
ของมติชนกูเคยอ่านตี๋เหรินเจี๋ย มันก็ไม่แย่นะ อ่านได้เพลินๆแต่ไม่ได้สนุกถึงขั้นต้องหาเล่มต่อมาอ่านให้ได้ อีกเล่มของแปลจีนที่กูเคยอ่านเป็นของสนพ.แมงมุม จำชื่อเรื่องไม่ได้ เล่มนั้นอ่านไม่จบ สำหรับกูกูว่าข้อด้อยฝั่งนิยายจีนตอนนี้คือการบรรยายเยิ่นเย้อเกิน ของจีนที่กูอ่านแล้วรอดมีแต่นิยายกำลังภายในยุคเก่าๆ พวกโก้วเล้ง กิมย้ง เคยลองอ่านพวกนข.ใหม่อย่างเจาะเวลาฯก็ไม่รอด กูรำคาญความมั่นหน้าและความฮาเร็มของพระเอก
นวนิยายสืบสวนจีนบางเรื่องก็ไม่สนุกนะอ่านเเล้วรู้สึกง่วงนอน ของอกาธา คริสตี้ ยังสนุกกว่า นวนิยายสืบสวนญี่ปุ่นบางเรื่องก็สนุกนะ เเต่ไม่เคยเห็นหนังสือนวนิยายสืบสวนเกาหลีเลย ใครเคยเห็นบ้าง
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=2150895164929168&id=109984705686901
เมื่อสวรรค์ให้รางวัลผม พิมพ์ใหม่มาแล้วมึง
ใกล้งานสัปดาห์หนังสือเเล้วหานวนิยายสืบสวนญี่ปุ่นแานกันเถอะ
มาเเล้วของเเพรวนิยายสืบสวน พิโรธ ของโยชิดะ ชูอิจิ เด็กสาวของมินะโตะ คะนะเอะ รอว่าจะจำหน่ายในช่วงงานสัปดาห์หนังสือหรือไม่น้า
กูรอน้ำพุว่าจะมีเคโงะเล่มใหม่ไหม
ปีหน้าhumming books อาจจะออกหนังสือเล่มใหม่ถามเพจเเล้ว เเล้วเขาบอกว่าปีหน้าคินดะอิจิอาจจะออกมา...เเต่hummingbooks ไม่ได้ลิขสิทธิ์
เฮ้ย!จับตาดูสนพ.ไดฟุกุ ให้ดี เริ่มนำนวนิยายจากญี่ปุ่นนอกจากนักเขียนเคโงะ เอานักเขียนคนอื่นมาเเล้ว จะฟื้นฟูเเบบ bliss talent1ไหม ไดฟุกุvs hummingbooks vs jclass vs เเพรว vs jlit ใครจะอยู่รอดสานต่องานญี่ปุ่นน้าา
>>481 A+ เริ่มแล้วมึง เรื่องแรกของค่ายที่เป็น Jbook
https://www.facebook.com/animagbooks/photos/a.1991970460823120/1993023490717817/?type=3&theater
หมายตาเรื่อง ฆาตกรบ้านพักคนตาย屍人荘の殺人 ของไดฟุกุ เเม้หน้าปกจะผิดหวังมาก(อยากได้เเบบญี่ปุ่นมากกว่า)เเต่เรื่องนี้น่าสนใจมากติดอันดับ1ในญี่ปุ่น ส่วน พิโรธ ของเเพรวหนามากทั้งหมด400กว่าหน้าเคยสร้างเป็นหนังในญี่ปุ่น2010 ก็น่าสนใจ เเรกรัก เพียงชั่วเวลากาเเฟยังอุ่น ก็น่าสนใจ โอ๊ยหมดตูดเเน่กู นวนิยายญี่ปุ่นเเยอะมาก
Shojo ของป้ามินาโตะก็เคยสร้างเป็นหนัง กูดูแล้วไม่หนุกเลย รู้สึกงานแกแผ่วๆ ว่ะ ไม่ค่อยพีคเหมือนคำสารภาพแล้ว
https://m.facebook.com/readery/photos/a.440123146095283/1872598986181018/?type=3&source=54&ref=page_internal
ดูรายชื่อหนังสือญี่ปุ่นเยอะมาก
จะไลท์โนเวลหรือวรรณกรรม มันต้องดูแง่ของการใช้ภาษาในเรื่อง ไม่ใช่หน้าปกนะ
ถ้าบิเบลียขายดี กุก็งงว่ามำไมมันไม่หันมาจับแนวๆนี้เพิ่ม หายไปนานเพิ่งจะออกนิยายทั่วไปอีกทีก็งานนี้
พูดตรงๆเลย กุว่า บก อยิแมกแม่งก็อินดี้เกิน เดาใจยากจับแนวทางยาก
อนิแมกอินดี้แค่ไหนน่ะหรือ ก็งานที่แล้วบูธมันรับฝากขายหนังสือของไข่แมวอ่ะคิดดู ถถถ
มีผลงานของโอตสึ อิจิเล่มใหม่เเล้ว เเต่เป็นนามปากกาอื่น
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1876547022462928&id=314427608674885
กูกรี๊ดมาก งานโอตสึอิจิ กูเคยอ่านโมโมเสะเเล้วกูโคตรชอบเลย กูรอเล่มนี้ แม่งต้องได้ตังค์กู555
เคโงะมีเล่มใหม่ๆมั่งป่ะ
อ่านหันมาทางนี้เถอะนะ โมโมเสะทีไร กูนึกถึงเพลง Wait ของ Maroon 5 ทุกที โดยเฉพาะตรงท่อน Wait, can you turn around, can you turn around?
ใครอ่านกล่องจำลองฝันบ้างเนื้อหาสนุกไหมจะไปซื้อในงานสัปดาห์หนังสือ
เฮ้ยพวก บิเบลีย เล่มใหม่มาเเล้วโว้ย วางจำหน่ายในงาน23 ต.ค
แต่โอตสึอิจินี่กูชอบ goth กะ zoo สุดนะ น่าเสียดายไม่มีแนวนี่แล้ว
อยากรู้จังว่าคนที่เเปลนวนิยายญี่ปุ่นที่ดีที่สุดน่าจะเป็นใคร
กูโอเคกับซังนะ บางครั้งโอเคกว่าคำว่า คุณ ด้วยซ้ำ กูว่าซังกับคุณมันไม่ได้เป็นคำที่แทนกันได้เป๊ะๆขนาดนั้น แต่ซามะนี่ตลกจริง
>>527 กูเคยเจอ ท่านxxxซามะ ไปรอบหนึ่งจำไม่ได้เรื่องไรรีบวางเลยสัส หลอนมาจนถึงตอนนี้ คือซังมันแทนคำไทยได้เยอะอะคุณชาย นาย คุณ เธอ บางทีใช้ท่านก็ได้ ถ้าบริบทได้ก็ผ่าน คุง จังอนุโลมเพราะแทนยากบริบทอาจไม่ให้ แต่ซามะนี่กูยอมแพ้
ท่านโม่งซามะ คิดแล้วกรี้ดดดดด กูนึกภาพคนพูดมั่นใจพูดเสร็จแล้วแม่งต้องสะดุดพื้นต่อแน่ๆ
กูว่าซังใช้แทนคุณดื้อๆเลยบางทีมันตลกอ่ะ อย่างชิสุกะเรียกโนบิตะว่าโนบิตะซังเงี้ย พอเป็น คุณโนบิตะ แล้วมันแปลกๆ
แต่ที่แปลกสุดคือการใช้ มิสเตอร์ อย่างในคาฟกาออนเดอะชอร์ กู ไม่ ชอบ!!
>>530 บางทีเขาก็ละไปเลยนะ เพราะซังอะไรพวกนี่ปัจจุบันก็เหมือนกับครับ/ค่ะ คือลงท้ายเพื่อความสุภาพเฉย ๆ แทบจะกลายเป็นพื้นฐานไปละ
ว่าแต่ชิสุกะเรียกโนบิตะว่าซังเหรอ นึกว่าคุงมาตลอด
ความรู้สึกตอนมึงเจอมิสเตอร์นั่นแหละคือความรู้สึกกูเวลาเจอซัง แต่กูชอบมิสเตอร์นะเพราะความหมายมันใกล้กว่าคุณในภาษาไทยเยอะ
>>531 กูจะโอเคกับมิสเตอร์ ถ้ามันเป็นหนังสือแปลภาษาอังกฤษ
แต่มิสเตอร์มันไม่ควรมาอยู่ในหนังสือแปลญี่ปุ่นป่ะ เพราะถ้าคนแปลใช้คำนี้ คนอ่านอาจจะเข้าใจผิดว่าต้นฉบับใช้คำนี้ด้วย ทั้งๆที่มันไม่ใช่ กรณีคาฟกามันหลุดมาเพราะคนแปลแปลจากภาษาอังกฤษ ไม่งั้นก็ไม่มีทางมีมิสเตอร์/มิสหรอก มุราคามิไม่เคยใช้คำนี้
แต่ในกรณีของซัง กูว่ามันไม่ขัดเหมือนมิสเตอร์ เพราะต้นฉบับใช้คำนี้มาจริงๆ และคนอ่านก็มีความเข้าใจรับรู้ว่ามันเป็นคำลงท้ายชื่อเพื่อความสุภาพอ่ะ
อ้อ และกูว่าการแปล จัง/คุง เป็นคำว่า หนู ก็ตลก จำไม่ได้แล้วว่าเคยเห็นในเรื่องไหน แต่น่าจะเก่าละ
การแปล ซัง นี่ถ้าไม่ใช่ความหมาย คุณxxx ก็ไม่โอเคว่ะ ไม่งั้นตัดทิ้งไปเลยดีกว่า เป็นภาษาไทยกว่าเยอะ
ยังมีใครอ่านยาคุโมะอยู่มะ
นำพุ เน้น เเต่นิยายฝรั่งทั้งนั้นเลยคราวนี้เซ็ง
Jclass ออกไม่ทันเซ็ง เคโงะ เล่มที่ไม่เคยตีพิมพ์อยู่ที่ Jclass 2เรื่อง เหนื่อย
Jlit หนังสือ ราคาเริ่มเเพงขึ้น จะไม่ไหวเเล้ว
เเพรว มีเเต่เล่มน่าอ่านทั้งนั้นเลย
ไดฟุกุ มีงานน่าอ่านทั้งนั้น งานพบเเฟนเคโงะ น่าสนใจเเต่กูไปไม่ได้
>>546 translation คือแปลตรงๆ เช่น คุณพอตเตอร์ คุณฮิเดโอะ
Localization คือแปลแบบเปลี่ยนให้เข้ากับบริบทและวัฒนธรรมของฝั่งปลายทาง เช่น เคสโนบิตะที่ตัดไปเลย
คือของแบบนี้มันผสมผสานกันได้ แต่จะใช้อันไหนเป็นหลักนี่แล้วแต่วัฒนธรรม อย่างฝั่งฝรั่งจะชอบใช้ localization มากกว่า
localization ง่ายๆ คือ Pheonix Wright อ่ะ มึงลองไปหาดู
localization คือปรับให้เข้ากับปลายทางดิ
เหมือนอย่างโคนันภาคฝรั่งอะ เค้าเปลี่ยนชื่อให้เป็นภาษาอังกฤษหมดเลย คนจะได้จำง่ายๆ ทุกอย่างภาษาอังกฤษหมด
ส่วนตัวกูยังไงก็ได้ คิดว่าการแปลนี่เป็นศิลปะ ทำออกมาแล้วดีแล้วไม่เสียอารมณ์ต้นทาง ใจความไม่ขาดไม่เกิน ก็โอเค (ซึ่งจริงๆทำยาก) กูไม่ชอบคนแปลดังๆหลายคนเลยด้วยซ้ำ และกูไม่ชอบการไม่แปลจากภาษาต้นฉบับ คิดว่าการแปลครั้งนึงก็มี lost แล้วส่วนนึง ยิ่งแปลยิ่ง lost ละไปแปลซ้ำอันที่มันก็ lost ไปส่วนนึงแล้วมันก็ยิ่งไปกันใหญ่ป่ะ
ทำไมกับการหาคนแปลภาษาญี่ปุ่นดีๆในประเทศเรามันยากนักรึไง แปลจากภาษาอังกฤษกันอยู่ได้ (ไม่ได้เจาะจงชื่อนะ 555555555555555555)
เซเลบแย่งกันแปลทั้งๆที่ไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นไง
คนแย่งเคโงะกันด้วยนะ
งานสัปดาห์หนังสือเป็นไงบ้าง หนังสือฆาตกรบ้านพักคนตายของ สนพ.ไดฟุกุมายังจะได้กะวันถูก
กุอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ talent?
ดูทรงแล้วคงจะเจ๊งแหละ แล้วทีม บก ไปอยู่ที่ไหนใหม่กัน?
เห็นเจ๊งเร็วแบบนี้มันทำเอากุย้อนกลับไปถึงตอนบลิสล่มว่ามันเกิดจากทีมนี้พาซวยจริงๆรึเปล่า?
>>562 Talent 1 เหรอ เจ้าของไม่อยากทำหนังสือแล้วเพราะกำไรไม่มาก เลยกระโดดไปทำหนังไทยแทนเรื่องแรกอย่าง ลาสซัมเมอร์ก็ดังอยู่ได้เงิน เลยทิ้งตรงนั้นไป แล้วไปทำซีรีย์ กับ หนัง แต่ทำไปทำมาหนังไม่ทำเงิน เรตติ้งซีรีย์ที่ตัวเองทำก็แย่ แถมเจ้าของก็ชอบแทรกแซงงานผู้กำกับจนทิ้งงานไปสามสี่คน เรื่องล่าสุดคือ เรื่องที่ลอกญี่ปุ่นมาแนวสลับร่าง เจ๊งยับเลยมึง แถม เจ้าของยังมายุ่งจนผู้กำกับคนเก่าทิ้งงานไป อีเจ๊เจ้าของเลยกำกับเอง (แต่เจ๊ไม่มีความรู้อะไรหรอก ให้พวกในกองน่ะช่วย) หนังกากสัส สุดท้าย Talent 1 ไม่มีเงินจ่ายทีมทำหนัง ลาออกกันหมด Talent ก็กำลังหาทีมใหม่ไปทำ แต่ติดงบที่ค่ายใหญ่ที่ตัวเองสังกัดกับป้อนงานให้ไม่ปล่อยมาเลยหยุดไปมึง
หนังสือมันกำไรไม่มากหรอก แต่ไม่เจ๊ง เพราะมึงฐานแล้ว แต่ส่วนมากพังเพราะ ผู้บริหารอยากรวยเร็ว ๆ อยากดังไว ๆ
ใครเป็นเจ้าของtalent1อยากรู้จักชื่อ
งานหนังสือ มีรับซื้อหนังสือมือสองไรงี้มั้ย เพิ่งซื้อมูราคามิมา ลองอ่านแล้วไม่ชอบเลย อยากขาย
ควรซื้อขัปปะมั้ยเพื่อนโม่ง เห็นที่งานนส 150บาทเองมั้ง
รู้สึกเจลิตชักแพงเกินแล้วว่ะ ช่วงเปิดพรีฯ น่าจะได้ลดซัก 10-15 เปอร์เซนต์นะ แต่นี่ไม่มีเลย
ฆาตกรบ้านพักคนตายเรื่องมันเกี่ยวซอมบี้ใช่ไหมเห็นอ่านเเล้วมีซอมบี้
อ่านบิเบลียเล่มจบแล้ว ฉากหวานกันนี่มีแค่หน้าสองหน้าแต่จิกหมอนชิบหาย แต่ว่าจะมีหวังได้อ่านภาคสปินออฟมั้ยนะฮือ
ช่วงนี้อยากอ่านแนวผีของญี่ปุ่นอะฆาตกรรมสยองขวัญแนวๆนี้ก็ได้
มีใครแนะนำเรื่องที่ออกใหม่ในช่วงนี้บ้างไหม (ผีควักหน้าอ่านแล้ว)
ขอบคุณล่วงหน้าจ่ะ
เธอกับแมวของเธอ อ่านแล้วว้าวกว่าที่คิดว่ะ ตอนแรกนึกว่าจะมาแนวๆชินไค
เหงาๆ คนกับแมว อะไรแบบนี้ แต่ความพิเศษอยู่ที่หมาในเรื่องว่ะ
แม่งเป็นไอสสไตน์กับโสเครติสกลับชาติมาเกิดเป็นหมาแน่ๆ
พูดอะไรแต่ล่ะอย่าง ทั้งปรัชญาทั้งวิทยาศาสตร์
อ่านจบแล้วก็ใช้ได้นะ สนุกและอบอุ่นหัวใจดี
ปกติเวลาอ่านแปลญี่ปุ่นชอบแบบไหนมากกว่ากันอะระหว่างเอานามสกุลขึ้นก่อนชื่อแบบที่ญี่ปุ่นใช้ หรือชื่อก่อนนามสกุลแบบที่ไทยใช้ คือเพิ่งซื้อเคโงะของไดฟุกุมาอ่านเล่มนึงเห็นใช้แบบชื่อขึ้นก่อนแล้วไม่ค่อยชินเลยอะ ไม่รู้เป็นแค่เล่มนี้เล่มเดียวหรือแปลญี่ปุ่นทั้งหมดของที่นี่ก็เป็นแบบนี้ พอดีส่วนตัวชินกับการเอานามสกุลขึ้นมาก่อนน่ะ
ชอบแบบนามสดุลขึ้นก่อน ไม่งั้นงง
กูไม่ค่อยมายด์กับการเอาชื่อขึ้นก่อน ถ้าต้นฉบับเอาชื่อขึ้นก่อนก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ามาเอาขึ้นก่อนเองก็อาจจะตงิดๆในใจบ้างอะไรบ้าง กูจะไปสะดุดกับพวกการแปลงเสียงชื่อมากกว่า อย่างมะซุโกะ ทะเคโอะ ทะคะระ คิคูเอะ ทาจิบานา ยามาดา อาโอนูมา ฯลฯ กูอ่านแล้วเหนื่อยจนพาลไม่อยากอ่านยังไงไม่รู้ดิ
นวนิยายญี่ปุ่นชอบปกเเบบไหนกันระหว่างปกjacketกับปกธรรมดา
หงุดหงิดกับสนพ.maxx มากชอบพิมพ์งานผิดมาก
เช่นโดริยากิ
ลองดูทวีตของ @TaiiNeko: https://twitter.com/TaiiNeko/status/1067321744338247680?s=09
ตอนจบโทรศัพท์สลับมิติเป็นไงวะ หนังสือไม่มีขายแล้วด้วย ตัวจริงของผู้หญิงนี่ลูกสาวในอนาคตเหรอ
กูแนะนำหนังสือให้เพื่อนไปแต่เป็นนพดลแปลอะมึงว่ามันจะเกลียดเรื่องนั้นไปเลยมั้ย
แล้วที่แปลร่วมกับเมีย นี่พอใช้ได้มั้ย คือตอนนี้สนใจบันทึกนกไขลานอยู่
แต่เห็นความหนากับราคาแล้วยังลังเล ถ้าแปลใช้ได้(เพราะเมียช่วยแปล)ก็อาจจะซื้อ
ใครอ่านร้านสะดวกซื้อแล้วบ้างสนุกป่าว มันเป็นแนวแบบชีวิตประจำวันงี้หรอ
มนุษย์น้านสะดวกซื้อขายดีเหมือนกันแฮะ
หมดสต๊อกทั้ง SE-ED และนายอินทร์
เหลือแต่readery กับ Animag shop
ผม แมว และการเดินทางของเรา สำนวนเเปลดีไหม ตั้งเเต่อ่านตับอ่อน โดริยากิ ก็เลิกซื้อของสนพ.maxxเลย การจัดหน้าเเย่ คำผิดก็เยอะ
หวังว่าผม แมว และการเดินทางของเราคงเเปลดีนะ
กลับมาเกิดใหม่เป็นสนพ.ทาเลนต์ป้ะ
ร้านกาแฟย้อนเวลาสนุกมั้ยวะ
อยากให้พวกมึงอ่าน โคโคโระ กันดูนะโคตรดี
Wellcomebook.lnwshop มีฤดูร้อน ดอกไม้ไฟฯ ของโอตสึอิจิอยู่เล่มนึงนะ เผื่อใครอยากได้
>>630 อันนี้ป่ะ เห็นว่าทำเป็นหนังด้วย
http://asianwiki.com/Cafe_Funiculi_Funicula
มีใครอ่าน The Travelling Cat Chronicles แล้วบ้าง ช่วยรีวิวให้หน่อยจ้า
กลัวสนพ.maxxมาก เอาความลับเเละจดหมายจากฆาตกร ของ ฮิงาชิโนะ เคโงะ มาตีพิมพ์ใหม่กลัวการทำสำนวนได้เเย่มาก
กูสงสัยสนพ.ใหม่ที่ชื่อbunshouว่าอาจจะเป็นคนถือลิขสิทธิ์คินดะอิจิยอดนักสืบทุกคนคิดว่ายังไง???
กูว่าไม่อ.ก็จ.
อ่านแรกรักจบละ เรื่อยๆ มาทั้งเล่ม แต่พออ่านถึงสามบรรทัดสุดท้าย...
...ต้องมานั่งพลิกอ่านอีกรอบ
อ่านอาซาฮินะของโอตสึอิจิจบแล้ว เรื่องสั้น5เรื่อง
2เรื่องเเรกเล่าแปลกๆ ดี จบค้างคามาก ควรจะเรียกว่านิยายรักดีเปล่าวะ แต่ก็อ่านสนุกอยู่
ส่วนตัวเเล้วชอบเรื่องที่3สุด เรื่องความสัมพันธ์สามเหลี่ยม ที่เพื่อนสองคนชอบผู้หญิงคนเดียวกัน พล็อตดูธรรมดา แต่ภาษา-บรรยากาศเรื่องมันดูฟุ้งๆ ละมุนๆ ดี
เรื่องที่4 ท้องร้อง แม่งกาวสัส อ่านแล้วแทบวาง
เรื่องที่5 อาซาฮินะ ดีงามสมเป็นชื่อหนังสือ ส่วนหักมุมก็ทำให้เหวอใช้ได้เลย ก็สนุกนะ แต่ไม่ได้ชอบมากขนาดนั้น
โดยรวมแล้วกูชอบโมโมเสะมากกว่า กูอ่านโมโมเสะแล้วติดงอมแงมแถมเนื้อหายังติดอยู่ในหัว แต่อาซาฮินะออกแนวอ่านเพลินๆ อ่านแล้วก็จบไป คุ้มตังค์แต่ไม่ตราตรึง
>>624 มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ ของ Animag
นิยาย SoL
ตัวเอกมีปัญหาในการเข้าสังคมแต่เวลาทำงานที่ร้านสะดวกซื้อแล้วรู้สึกผลอดภัยและได้รับการยอมรับว่าตัวเองเป็นส้วนหนึ่งในสังคม
แต่พออายุมากขึ้น พอไปเจอเพื่อนรุ่นเดียวกันก็เจอคำถามว่าไม่คิดจะมีครอบครัวเหรอ แถมเด็กใหม่ที่อายุน้อยกว่าก็มาตอกย้ำเรื่องนี้
โดยรวมก็สนุกดีนะ อ่านเพลินๆ แต่ไม่พีคอะไรมากมายเท่าไร
>>645 กูพึ่งอ่านจบเลยมึงงง อารมณ์เดียวกับมึงเป๊ะ เรื่อยๆ มาทั้งเล่ม อ่านถึงหน้าสุดท้ายปุ๊บเหวอแดกไปเลย เเล้วไล่อ่านใหม่ทั้งเล่มแบบผ่านๆ กูไม่รู้ว่าตัวเองเข้าใจถูกรึเปล่านะ แบบว่า (สปอยล์)
.
.
.
.
.
ตกลงชื่อพระเอกจริงๆ คือ ทัตสึยะ ยูกิเหรอ เหมือนจะเคยคบกับนางเอกตอนนางเอกเรียนวิทยาลัย แล้วก็เลิกกัน ก่อนจะมาเจอกันใหม่ในเดตหมู่ตอนพระเอกอยู่ปี4 แล้วพระเอกก็ตีเนียนทำเป็นเจอกับนางเอกครั้งแรก
เอาจริงๆ กูงงไทม์ไลน์มากเลยว่าเคยคบกันเมื่อไหร่กันแน่ เห็นนางเอกบอกว่าตอนม.ปลายมีเพื่อนชื่อยูกิ แต่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ กูก็นึกว่าพระเอกคบกับนางเอกตั้งแต่ม.ปลายซะอีก แต่พระเอกแก่กว่านางเอก2ปี เลยคิดว่าไม่น่าจะใช่ช่วงนั้น แล้วพระเอกเมื่อก่อนน่าจะเป็นเด็กเฟี้ยวพอดูเลยอ่ะ ขับรถได้ด้วย แต่พอมาเจอนางเอกใหม่ก็ทำเป็นหงิมๆ
เรื่องนี้อ่านรอบแรกกับรอบสองได้อารมณ์ต่างกันสัสๆ อ่านรอบแรกเหมือนคนพึ่งตกหลุมรักครั้งแรก อ่านรอบสองบทบรรยายช่วงเดตหมู่ต้นเรื่องคือได้อารมณ์โหยหาแฟนเก่าสัสๆ
กูว่าใช้ได้นะ หักมุมดี แต่สงสัยว่าทำไมนางเอกจำพระเอกไม่ได้วะ พระเอกมันศัลยกรรมเหรอ
.
.
.
.
.
>>648 สปอยแรกรัก
.
.
.
.
.
เรื่องมันแบ่งเป็นพาร์ท a , b ใช่ป่ะ ผู้ชายเป็นคนเล่าเรื่อง จริงๆแล้วนางเอกคบผู้ชายสองคนที่นามสกุลเหมือนกัน นางเลยตั้งชื่อเล่นให้เหมือนกัน เวลาเรียกจะได้ไม่พลาด นางเอกคบอยู่กับบีก่อน แล้วต่างคนต่างก็คบซ้อน นางเอกมาคบกับเอที่เป็นนักศึกษา บีก็คบกับเพื่อนร่วมงาน แต่การเล่าเรื่องให้เอเล่าก่อน เลยเหมือนคบกันตั้งแต่เป็นนักศึกษาจนทำงาน แต่จริงๆแล้วไทม์ไลน์มันซ้อนกันอยู่ คือต่างคนต่างคบซ้อนทั้งคู่ อ่านจบแล้วต้องกลับไปอ่านใหม่จะเข้าใจเหตุการณ์ทั้งหมด คนเขียนเค้าวางเรื่องดีนะ ผู้ชายสองคนแต่เล่าเนียนจนเป็นคนเดียวกันเลย
.
.
.
.
.
.
มีใครอ่าน บอกรักเธอผ่านหุ่นยนต์ แล้วบ้าง
ขอคอมเมนต์หน่อย
ขอถามหน่อย กาลิเลโอไขคดี ของ เคโงะ มีกี่เล่ม จบรึยัง
สรุปคราวๆ จำนวนนวนิยายญี่ปุ่นที่คิดว่าจะออกในงานสัปดาห์หนังสือครั้งสุดท้ายตามการวิเคราะห์ของเรา
สนพ.jlit เเละjlittleประมาณ3-4เล่ม(?)
สนพ.jclassประมาณ3-5เล่ม(?)
สนพ.ไดฟุกุประมาณ3-5เล่ม(?)
สนพ.maxxประมาณ3เล่ม(?)
สนพ.น้องใหม่bunshou อาจจะยังไม่ออกถ้าออกประมาณ1-2เล่ม(?)
สนพ.อมรินทร์ ไม่เเน่ใจ ไม่ทราบสถานะ
สนพ.hummingbooksประมาณ2เล่ม
ลิขสิทธ์ที่jclass ได้ไปมี
1) Higashino Kiego, Brutus no Shinzo (ブルータスの心臓―完全犯罪殺人リレー)
2) Higashino Kiego, Utsuro na juujika (虚ろな十字架)
3) Shiratori Satsuji Jiken (白鳥殺人事件) , เปิดตัวนักสืบหนุ่มหล่อเจ้าเสน่ห์คนใหม่สู่สายตานักอ่านชาวไทย Aasami Mitsuhiko ในบทประพันธ์อมตะ ของอาจารย์ Uchida Yasuo ผู้ล่วงลับ
https://youtu.be/fkBuGvTi23M
ลงทุนทำ PV ด้วยว่ะ อยากดูฉบับอนิเมะเลย
มึงง มีใครอ่านงานของเคนซาบุโร โอเอะ บ้างป่ะวะ สนุกชิบหาย กูอ่านฆ่ามันซะ อย่าให้มันโต(nip the buds, shoot the kids) แล้วปวดใจชิบหาย อิพวกผู้ใหญ่เหี้ย กูอินจัง อยากหางานนักเขียนคนนี้อ่านต่อ โคตรชอบเลย
three days of happiness จะมาแล้ววว
นิยายของ MAXX ปกติแปลไม่ดีเหรอ
ยังอยากอ่านงานอาจารย์นัตสึฮิโกะอยู่เด้อ จะไม่มีสนพ.ไหนแปลจริง ๆ เหรอวะ
ใครช่วยอธิบายเรื่องยูโกะ ในเล่มฤดูร้อน ดอกไม้ไฟฯ ให้ฟังหน่อยสิ สรุปว่ายังไง
.
.
.
.
.
ยูโกะตายแล้วใช่มั้ย พระเอกแต่งเรื่องหลอกหมอใช่เปล่า สรุปใครหลอน
.
.
.
.
.
มีใครอ่านเกมเลือกฆ่า ของสนพบุนโชยัง
ฝันถึงเรื่องนั้นอีกแล้ว ตอนจบงงๆหน่อย
พอไปอ่านสปอยในพันทิปถึงกับต้องมาย้อนอ่านใหม่หมดเลย
https://www.facebook.com/843608572425587/posts/2132522136867551/?app=fbl
Hummingbookยังไม่ตาย
อีกเรื่องของฮัมมิ่งคือของเคโงะแฮะ จดลงลิสต์
ตังค์หมดกับเคโงะเเล้ว
ทำไมแม็กซ์หนังสือมันแพงจังวะ เห็นรีปริ๊นท์จดหมายฯ จองเคโงะ กะจะเก็บซักหน่อย เจอราคากุขอคิดก่อน เทียบกับเจบุ๊กก็ต่างกันหกสิบกว่าหน้าแน่ะ สนพ.นี้จัดหน้ากระดาษยังไงเนี่ยย
เคโงะลิขสิทธิ์เยอะหรือเปล่า ไม่ชอบmaxx ตรงที่
จัดรูปเล่มผิดอย่างผม เเมว เเละการเดินทาง
จัดช่องไฟผิด คำผิด สำนวนเเย่ หวังว่าจะไม่ผิดพลาดในเรื่องของเคโงะนะ
เ
ของmaxxนี่แปลไม่ดีเหรอ กูลังเลจะซื้อของเขาหลายเรื่องเลยเนี่ย
กูมาดันมู้ให้
https://www.thepaperless.co/blog/บทส-มภาษณ-เร-องเดช-จ-นทรค-ร-ข-อเสนอ-ระบบราคาหน-งส-อมาตรฐาน
ลองอ่านดูสาเหตุที่ทำให้หนังสือเเพงขึ้น
ไฟรักฤดูร้อน ใครเคยอ่านเป็นไงมั้ง
เเมงกะพรุนไม่เป็นนำเเข็งรูปเล่มเเปลกมาก
https://www.facebook.com/298651560320609/posts/1055847111267713/
เคโงะในงานสัปดาห์หนังสือออกมา6เล่มเเล้วหมดตูด555++
คินดะอิจิ งานหนังสือครั้งนี้ยังมีขายไหมอ่ะ ถ้ามีบูทไหนเหรอ ขอบคุณมาก
เพิ่งอ่านฝันร้ายในลิฟท์จบ อ่านแล้วถอนหายใจมากเสียดายเงิน ทนอ่านไปจนจบอย่างทรมาน กลับกันชิงช้าสวรรค์ฝันร้ายกลับสนุกใช้ได้ซะงั้น
มีใครอ่าน "คาเฟ่ลูส เมนูที่รักจากการเดินทาง"
แล้วบ้าง
ขอรีวิวหน่อยครับ
เพื่อนโม่ง นับตั้งแต่ talent1 มันล่ม กุก็ทิ้งวรรณกรรมญี่ปุ่นไปเลยอะ มัวแต่ไปอ่าน Light Novel แทน ทีนี้ตอนนี้เห็นว่าวงการมีวรรณกรรมญี่ปุ่นออกเยอะมาก หลาย สนพ ด้วย เลยอยากรีเทิร์นแล้วอะ สไตล์กุคือชอบอ่านแบบซีรีย์ไม่ชอบนิยายเล่มเดียวจบ กุชอบโมเมนต์การอ่านที่จะได้พบเจอตัวละครหน้าเดิมๆคุ้นตาอย่างน้อยๆปีละครั้งที่หนังสือออก เหมือนสมัยบลิสทำคินดะอิจิ ทำแมวสามสี อะ
มีแนะนำอะไรมั้งมั้ย ตอนนี้ที่ ดูๆไว้คือ ซีรีย์อะเคจิ โคโกโร่ ของรัมโป
ยุคาว่า นี่เรื่องอะไรของ สนพ ไหนอะ
สนพ.jclassเปลียนการสะกดเเล้ว
อาคากาว่า จิโร่ เสื่อมหมดความนิยมไปแล้วเรอะ??
ปกรวมเรื่องสั้นบุงโกะนี่อุบาทว์สัส
ปกกเล่มเก่าๆยังสวยนะ (อันที่ไม่ใช่ปกการ ตูน) หรือเล่มนี้ไม่ได้จ้างคนออกแบบปก เลยทำกันเองรึเปล่า
ในสายตากูที่เป็นคุ กุว่าปกแจ็คเกตของ jlit ห่วยหมด
กูชอบแค่ปกของรัมโปที่เป็นเส้นคุณ sketcha? ชื่อนี้ป่ะวะ? นอกนั้นกากหมด
เห็นมีแต่คนไม่ชอบ แต่กุชอบปกแจ็คเกตของjlitนะ เผื่อนักวาดผ่านมาเห็น ยังมีคนที่ชอบอยู่เน้อ5555 ไม่ต้องเสียใจ
คนที่เคยชอบตอนนี้ไม่ชอบแล้วยังมี ก็เสียใจแล้วพัฒนาบ้างก็ดีนะ อันนี้พูดจากใจ
เขาสวยได้กว่านี้ อันนี้มันดูเผาๆ ในเพจวากเล่นเองงามกว่าเยอะ
ปกที่ออกงานหนังสือรอบนี้ไม่มีเล่มไหนสะเทือนใจกูเท่าสองเล่มนั้นของฮัมมิ่ง โดยเฉพาะของเคโงะ เกรดบีเหี้ยๆ
กระเป่าสตางค์กับคำให้การเหรอ กูมองว่าปกไม่เหมาะมากกว่า ไม่ใช่ไม่สวยนะแต่ไม่เหมาะ
ไหนๆก็วันศุกร์ มาเสนอชื่อปกที่เห็นแล้วรับไม่ได้ของนิยายญี่ปุ่นแปลกันดีกว่า กูเสนอรอยสักรูปหมาปกแรก 1 ชื่อ
ปกเจคลาสยังดีกว่า
เห็นบอกว่ามีส่งญี่ปุ่นตรวจปกด้วย ถ้าเค้าให้ผ่านก็ต้องทำใจว่ะ
แต่บางสนพ.นี่ เอางานไม่มีลิขสิทธิ์มาแปล ไม่มีสนพ. ก็เลยทำปกตามใจฉันไม่ต้องให้ใครตรวจสินะ
นักเรียนของฉันตายยกห้อง คืนเดียว 24 ศพ
ใครอ่านเเล้วรีวิวหน่อย ของสนพ.เเพรว ส่วนตัวชอบปกเเบบญี่ปุ่นมาก
อ่านยักษ์จบละ เรื่องสั้น 10 เรื่อง ยอดเยี่ยม 1 เรื่อง ดี 3 เรื่อง งั้นๆ 3 เรื่อง เหี้ยไรวะ 3 เรื่อง
ใครอ่านเรื่องคฤหาสน์หลอนบ้างของสนพ.เเพรวเห็นบอกว่าได้รับรางวัลยอดเยี่ยมครั้งที่24ประกวดนิยายสยองขวัญ เห็นคนขายบอกว่าเเนวเนื้อเรื่องทำนองการเขียนเดียวกับ มินะโตะ คะนะเอะ ซึ่งเคยอ่านเเล้วกรูไม่ชอบเลยประเภทเเบบกดดันอะไรอย่างเนี้ย
อ่านคนที่หายไปใครที่กลับมาของมินาโตะ คานาเอะจบละ กูว่าไม่ใช่แนวกดดันนะ อ่านแล้วง่วงชิบหาย เดินเรื่องเอื่อยสัสๆ คนเขียนแม่งใส่รายละเอียดเหตุการณ์เยอะเกิน 170หน้าแรกคือเรื่องย่อหลังปกทั้งหมดอ่ะ ช่วงเฉลยปมบทสุดท้ายก็ไม่พีค ไม่อินเหตุผลในการกระทำของตัวละครเลย
ตอนกูอ่านคำสารภาพกูชอบมากนะ ระทึกสัสๆจนวางไม่ลง แต่เรื่องนี้กูว่าไม่เวิร์คว่ะ
>>742 เล่มบุงโกนี่ก็ชอบนะ กูว่าปกแจ็คเก็ตเดียวที่กูอยากร้องคือ ซันชิโร่ อ้อ เล่มเทียนไขด้วย คือหาจุดขายไม่เจอ ส่วนปกจริงกูชอบพวกลายปริ้นต์เค้าอ่ะ สวยจนเลือกไม่ถูกจะโชว์ปกไหน (แต่เข้าใจว่ามันไม่ขาย เลยต้องทำแจ็คเก็ต) พอมาเจอรัมโปชายแคระ กับบุงโก เลยขมวดคิ้วหน่อยๆ แต่ดีใจที่แปลโอดะซาคุมาให้อ่านนะ ถ้ามีโพเอมของชูยะด้วยนี่ (เล่มเดี่ยวไปเลยเถอะ)
กุท้อใจปกสไตล์ใหม่ของเจลิทเหมือนกัน แบบเก่ามันก็ดีอยู่แล้วจะเปลี่ยนทำไมวะ แต่กูก็คิดนะว่าหลังๆมือตกลงเยอะนะเรื่องสไตล์หน้าปก เห็นปกบุงโกแล้วเครียด(ที่จริงปกนอกกุก็ไม่ชอบนักวาด) แล้วยิ่งชายแคระนี่เล่มก่อนหน้านั่นเป็นเซ็ตเดียวกันหมด อยู่ๆมึงโผล่มาเหมือนไม่อ่านไลน์กลุ่ม
ใครชอบปกบลิสสมัยเค้าจ้างคุณทรงศีลมาวาดบ้างวะกูโคตรชอบเลย
>>759 กุอ่านตามคนในทวิต555ภาพรวมสนุกใช้ได้ พล็อตอาจจะไม่ล้ำทุกเรื่อง มีเดาได้บ้าง แต่ด้วยบรรยากาศในเรื่องกับสำนวนนี่ว่าก็อ่านได้เรื่อยๆอยู่
หน้าปกหลอนๆแม่มทำให้เหมือนหนังเกรดบีเลย
กูละสงสัย เรื่องปกเนี่ย คือ คนทำหนังสือ ไม่รู้เหรอว่าปกคือสิ่งแรกที่จะดึงดูดให้คนหยิบ หรือมั่นว่านิยายดี ปกกากยังไงคนก็ซื้อ?
บางค่ายกูว่าน่าจะตีตลาดผิดเฉยๆ คิดว่ากลุ่มคนอ่านสองคนชอบเหมือนกัน
บางค่ายอาจไม่มีเงินจ้างคนออกแบบปกแล้ว บางค่ายอาจจะอย่างหลัง
ของเจลิทนี่น่าจะเพราะคิดว่ามีฐานจากคนที่ตามมาจากอนิเม การ์ตูนเยอะมั้ง แต่ไม่ใช่ทุกคนที่ชอบไง ขนาดกูตามมาจากเกมยังไม่ชอบเลยปกแจ๊คเกตอะไรเนี่ย แปลดีๆ ก็พอละ แล้วหลังๆ แพงชิบหายเล่มนิดนึง ราคาเว่อร์มาก
เออแม่งเจลิทแม่งแพงมากเลยแพงเหี้ยไรวะ ออกแบบปกเหรอหรือค่านายหน้าคนแปล กูเห็นเล่มบุงโกมีจ้างซัมบอดี้ในทวิตด้วย มีใครรู้จักป่ะวะ
แพงเพราะรู้ส่าตัวเองขายได้มั้ง เหมือนตั้งราค่นิยายวายอ่ะมึง ขายได้ทำไมจะไม่ขาย
>>768 นิยายวายกูเข้าใจว่ามันมีค่าลิขสิทธิ์ด้วยนะ ส่วนเจลิทมันเอางานพับลิกโดเมนมาขายไง จะว่าตลาดญี่ปุ่นมันเล็ก ขายได้น้อย เลยตั้งแพงให้คุ้มทุนไวๆ หรือไง แต่ขอบอกไว้เถอะ ที่หนังสือตัวเองขายได้น้อยลงก็เพราะราคานี่แหละ กูเป็นคนหนึ่งที่กรีดร้องจะเป็นจะตายตอนรู้ว่ามีสนพ.ออกดะไซกับนัตสึเมะมาขาย กดพรีฯ ตั้งแต่วันแรก ทว่าพอเล่มต่อๆ มาก็เริ่มไม่ไหวละ ราคาเกินเบอร์ แจ็กเก็ตนั่นก็ไม่ได้ต้องการเลยซักนิด ของพรีเมียมที่ไม่ใช่พรีเทียมแล้วภาระก็ตกใส่คนซื้อซึ่งเลือกไม่ได้ กูเริ่มงงตัวเองละ พอดีกว่า
เจลิทอาจจะเจ๊งตามบลิส ทาเลนต์ ในอนาคต
อ่านความลับของmaxx publishingเเล้วสำนวนไม่มีปัญหาเหมือนตับอ่อนของเธอขอฉันเถอะนะ ไม่มีคำผิด ปรับปรุงดีขึ้นนะเนี่ย
เออ ตกลง บลิส กับ ทาเลนต์ เจ๊งเพราะอะไรกันแน่วะ
กุจำได้ว่าตอนบลิสล่มใหม่ๆ แม่งลือกันไปมาถึงเหตุผลต่างๆนาๆ ในโม่งนี่ละ แม่งมีมาบลัฟกันไปมาเองด้วยว่าเหตุผลโม่งนั่นนี่มันมั่ว
ความจริงมันเป็นยังไงกันแน่
จริงๆ กูอยากให้ใช้นักแปลดีๆ แปลไปเลยทั้งเล่มมันยากหรอวะ กูรู้ว่านศ.เขาเก่งแหละถึงให้แปลได้ แต่กูก็อยากได้คนที่น่าเชื่อถือกว่าอยู่ดี
แต่สิบราตรีบางเรื่องนี่กูสงสัยว่ามันเป็นงี้ตั้งแต่ต้นฉบับ หรือแปลงง หรือกูโง่ 555555
ใช้นศ.จ้างถูกกว่า?
เคยถามสนพ.เจคลาสว่าต้องขายเท่าไรถึงจะได้ต้นทุนลิขสิทธิ์ของเคโงะคืน สนพ.ตอบว่าต้องขายอย่างน้อย2000เล่มถึงจะได้ค่าลิขสิทธิ์คืนมา
!!
อ่านคราวๆที่ร้านมาเรื่องนักเรียนของฉันตายยกห้อง คืนเดียว 24 ศพเเต่ไม่ได้ซื้อ เรื่องมันเป็นว่าเด็กหญิงที่ชื่อโทโมเอถูกเพื่อนเเกล้งรุนเเรงมากถึงขั้นเพื่อนพาไปข่มขื่นเเล้วโทโมเอก็ไปเจอมายะที่มีชะตาเดียวกันคือถูกพ่อเเท้ๆที่เป็นหมอทารุณกรรมตั้งเเต่เด็กเเต่มายะมีดวงตาปีศาจที่ใครมองเเล้วต้องตายโทโมเอจึงใช้มายะฆ่าคน
คงตั้งใจทำตลาดเป็นนิยายพรีเมียมกับคนการ์ตูนที่รู้จักวรรณคดีญี่ปุ่นจากเรื่องอื่นหรือพวกบุงโกะสเตไรงี้แหละ
แร้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะแมสสส กดเอฟให้กำลังใจเจลิทด้วยนะคะ
อยากทำตลาดพรีเมียม มึงต้องไปศึกษางานของ สนพ phoenix
>>788 ปกไม่มีแจ็คเก็จกูว่าดีอยู่นะ โดยเฉพาะพวกปกลายพิมพ์น่ะ คลาสสิคสัส ส่วนแจ็คเก็จทำมาขายตลาดวายด้วย แต่กูเข้าใจมึง ถึงจะไม่เอาแจ็คเก็จตอนซื้อ แต่มันก็เป็นต้นทุนที่ทำให้ราคาแพง อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเค้าเลิกทำแจ็คเก็จจริงๆ ฟีดแบคจะดีกว่าป่าว
ส่วนบุงโก ล่าสุดกูว่างานแปลโออยู่นะ อาจต้องมองเป็นมุมๆ ไป งานขายมีบกดูอยู่ ปล่อยง่อยออกมาก็เสียชื่อเปล่า แล้วยังได้ให้โอกาสเด็กที่มีแววด้วย
ส่วนเรื่องราคา จนบัดนี้กูยังซื้อทานิซากิ กับรัมโปเล่มหน้ากากไม่ลงเลย โขกราคามาได้แพงเว่อมาก คือที่ร้านหนังสือก็เหลือวางกองกันจนกระดาษเหลืองปกเยินแล้วอ่ะมึง บางทีกูก็อยากหลับหูหลับตาซื้อนะ แต่ที่ร้านมันไม่มีแจ็คเก็จอ่ะ บางเล่มกูว่าแจ็คเก็จสวยนะ
เออ บุงโก เล่มล่า ราคาพอซื้อ + คุณภาพกระดาษกูว่าดีกว่าบิเบลียอีก (ถ้ากูจำสัมผัสเล่มซันชิโร่ไม่พลาดนะ) คิดว่ารัมโป เล่มคนแคระน่าจะเหมือนกัน
มีนักแปลญปคนไหนงานดีบ้าง แนะนำหน่อย
>>795 ถามก่อนว่า ดีคือยังไง สำนวนอ่านเข้าใจง่ายงี้ หรือถ่ายทอดได้เกือบครบทุกรายละเอียดจากภาษาต้นฉบับ (ซึ่งกูว่ายาก) กรณีคนอ่านที่ไม่ได้อ่านทั้งสองฉบับ (ต้นฉบับ+ฉบับแปล) น่าจะเปรียบเทียบได้ยากว่ะ อย่างกูก็แค่ดูว่าอ่านแล้วงงมั๊ย หรืออ่านแล้วต้องทวนประโยคซ้ำย้ำๆ หลายรอบกว่าจะเข้าใจหรือเปล่า ซึ่งก็ไม่รู้อีกว่าต้นฉบับเค้าเขียนให้มึนมาแต่แรกเลยหรือไม่ จะตำหนิก็ไม่ได้เต็มปาก
แต่ถ้าคนแปลที่หลายสนพใช้บริการบ่อยๆ ในช่วงหลังนี้ กูพอนึกออกอยู่นะ
ky สวัสดีเพื่อนโม่ง กูห่างหายจากนิยายจาปานไปสักใหญ่ มีนิยายฆาตกรรม สืบสวนอะไรที่น่าสนใจในระยะนี้บ้างมั้ย ข่อมค้าา
อ่านคาเฟ่ลูสแล้ว
ครึ่งแรกใช้ได้ แต่ไม่ชอบเนื้อเรื่องครึ่งหลังเท่าไหร่ อยากให้เน้นเรื่องตัวละครไปมากกว่าเรื่องปัญหาครอบครัว
ไม่มีปกลายการ์ตูนไม่ซื้อหรอก
ผีควักหน้า กูอ่านจบแล้วงง รู้สึกตอนจบไท่เฉลยอะไรมากเท่าไร อย่างเรื่อง GPS ต้นเรื่องตำรวจบอกว่าศพคนตายเหมือนจะเดินจากฟุกุโอกะมาถึงโตเกียว มีหลักฐานชัดเจนคือรองเท้าคนตายพังและมีคราบโคลนคราบใบไม้ติด แต่พอมากลางเรื่อง นักวิ่งตายระหว่างกำลังนั่งแท็กซี่หนี ทั้งที่ห่างจากตำแหน่งโดนไล่เป็นร้อยโล แล้วก่อนตายไอ้ GPS ติดลบมันคืออะไร
นิตยสารนี่ตกลงใครตีพิมพ์? ผีพิมพ์เอง ฉบับพิมพ์ใหม่ตอนจบเลยไม่มีผล?
ตอนจบนางเอกเอาช้อนพรวนดินไปคืน แต่มีคนไปหยิบออก? นางเอกเลยกลายเป็นผีมาไล่ฆ่า??
>>815 ประเด็นไม่ใช่ผีไล่ฆ่าอย่างไร้เหตุผลอ่ะดิ แต่พล็อตเรื่องมันเสือกขัดกันเอง
ตอนต้นเรื่องจะสื่อว่าคนตายจะกลายเป็นผีควักหน้า เดินจากฟุกุโอกะมาโตเกียวเพื่อหาเหยื่อรายต่อไป มีหลักฐานชัดเจนคือรองเท้าสภาพยับเยิน
แต่ตอนท้ายเรื่องทิ้งประเด็นนี้ไปซะงั้น จู่ๆก็โผล่มาในรถ แถมไม่มีเฉลยอีกว่าหลักการเข้าหาเหยื่อมันเป็นยังไง ต้นเรื่องเดินมาหา ท้ายเรื่องแว้บมาซะงั้น
ร้านขายของชำสนุกปะวะ เป็นนิยายแนวไหน
ใครเคยอ่านหญิงสาวในแสงตะวันบ้างวะ
จะถามเนื้อเรื่องหน่อย
.
.
spoil
.
.
.
.
.
.
.
.
ตัวจริงของนางเอกเป็นแมวใช่มั้ย
.
.
.
.
.
หญิงสาวในแสงตะวัน ตอนอ่านครั้งแรกกูนึกว่าเป็นนิยายรักโรแมนติกธรรมดา
คำนำนักแปลดันหยิบเอาประโยค "จะมีความรักที่ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนด้วยเหรอ" มาใช้
กูก็นึกว่านางเอกแต่งงานมีสามีแล้วแต่พอมาเจอพระเอกที่เป็นรักแรกสมัยเด็ก เลยเกิดความหวั่นไหว
พออ่านๆไปก็เริ่มแปลกๆละ นางเอกดูมีปริศนาเยอะ พออ่านถึงตอนจบนี่แบบว่า
เออ....ก็จบได้สมกับเป็นนิยายญี่ปุ่นดี ลึกลับ มีปริศนา เหงาๆหน่อย แต่ก็ไม่ได้แย่
แถมพอมาอ่านย้อนกลับไปเกี่ยวกับพฤติกรรมนางเอกนี่ก็ไม่แปลกใจเท่าไร
คนเขียนใบ้ระหว่างทางไว้เยอะ
คำถามในคืนหิมะตก โคตรห่วย ตัวเอกน่ารำคาญ นางเอกแสนดี จบเหี้ย อยากขวางหนังสือ
หญิงสาวในแสงตะวัน
นางเอกเป็นแมว ???
เเมงกะพรุนไม่เคยเป็นนำเเข็งสนุกดีเเต่เบื่อตรงบรรยายภาคพื้นดินหน่อย
Ky กูว่าจะซื้อนิยายแปลญี่ปุ่นในเว็บนายอินทร์ เห็นของเคโงะ ยังไม่เคยอ่านงานคนนี้เลย มีใครเคยอ่านบ้างวะ มันดีมั้ย?
++++++++++++
เพิ่งอ่านเกมเลือกฆ่าจบ งงตอนจบ ใครช่วยอธิบายหน่อยได้ไหม กับอีกเรื่อง rental chrildren ลูกไม่ใช่ลูก สรุปตอนท้ายพ่อมันโมโหอะไรอ่ะ กูพยายามอ่านย้อนใหม่อีกรอบ ก็ไม่เข้าใจอยู่ดี คือเด็กมันไม่ใช่ร่างทดลองเหรอ ขอบคุณล่วงหน้านะ
โอตสึอิจิเล่มใหม่เป็นไง ยังเบียวอยู่มั้ย
เจอคนเรียกแนว slice of life ว่า ซิส ออฟ ไลฟ์
กับเรียกมังงะว่า มังง่า
ฟังแล้วปวดกบาลชอบกล
อ่าน คำขอสุดท้ายของผู้ตายถึงผม จบแล้ว เรื่องนี้ซื้อมาเพราะโดนปกตกล้วนๆ เลย ปกสวยมากก
เนื้อเรื่องประมาณว่าพระเอกโดนชวนไปทำงานพาร์ทไทม์เป็นยมทูต มีหน้าที่สะสางเรื่องค้างคาใจของคนตายให้ไปสู่สุขคติได้ ก็เรื่องจะดำเนินเป็นเคสๆ ไป มีเคสที่กูชอบอยู่เหมือนกัน จุดหักมุมก็มี แต่โดยรวม อ่านจบเล่มแล้วกูดันไม่ค่อยชอบเรื่องนี้เท่าไหร่ เหมือนเรื่องมันจะเน้นการทำดีเพื่อผู้อื่น ความสุขแบบอุดมคติไปหน่อย อ่านแล้วขัดใจเบาๆ แต่ก็ไม่ได้แย่หรอก อีกอย่างนึงที่ขัดใคือนางเอกเรื่องนี้ช่วงแรกๆ นิสัยการ์ตูนชิบหาย ดูร่าเริงมากๆๆ ขี้อ่อยไรเงี้ย แต่คงไม่แปลกมั้งเพราะคนเขียนเคยเขียนไลท์โนเวลมาก่อน (เรื่องผมยอมตายให้พรุ่งนี้มีเธออยู่ ซึ่งกูเคยอ่านเเล้วก็ไม่ค่อยชอบเหมือนเรื่องนี้เลย555)
12 อาณาจักรภาคใหม่เล่ม 3 - 4 มาแล้ว
ไม่แน่ใจว่าเรื่องนี้ควรจัดอยู่ในหมวดไลท์โนเวลหรือโนเวลธรรมดา เลยลงข่าวมันทั้ง 2 ห้องเลย
มึง เดี๋ยวนี้เจลิทเค้าขายหนังสือที่ไหนอ่ะ กูดูในรีดเดอรี่เห็นเหลือแค่เล่มเมียชายชั่ว แถมลดแรงเหมือนโละ
หาญท้าชะตาฟ้า เวอร์นิยายสนุกไม่มึง ดูรี่แล้วอยากอ่านเลย
สนพ.Maxx ปิดตัวไปเเล้วยังคาลิขสิทธิ์เคโงะ กับ last letter อยู่เลย
สอบถามครับ ตอนนี้มีสนพ.ไหนเอานิยายคินดะอิจิมาreprintใหม่บ้างรึยังครับ?
+++++
วันนี้เพิ่งอ่านอยากกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลกจบ จริงๆได้ยินชื่อมานานและ
จำได้ว่าประมาณ 10 กว่าปีที่แล้วเรื่องนี้ดังในไทยพอสมควร มีซื้อซีรี่ย์มาฉายด้วย
แต่พอกูอ่านจบแล้วรู้สึกเฉยๆอ่ะ คงเป็นเพราะมาอ่านในวัยทำงาน ผ่านการอ่านนิยายมาเยอะด้วยมั้ง
เลยเริ่มไม่ค่อยอินกับเนื้อเรื่องแบบนี้ พระเอกนางเอกเป็นเด็กมัธยม รักกัน นางเอกตาย
พระเอกทำใจได้ การเดินเรื่องก็ธรรมดา แถมไม่ค่อยเล่าตอนจีบกันเท่าไร คนอ่านอย่างกูเลยไม่ค่อยอิน
แต่ก็พอเข้าใจได้ล่ะ นิยายเรื่องนี้ขายมาตอนปี 2000 หรือ 20 ปี ที่แล้ว ถ้ากูอ่านตั้งแต่สมัยวัยรุ่นก็คงซาบซึ้งกับเนื้อเรื่องอยู่
เออ พอไปหาข้อมูลจากวิกิ ฉบับพิมพ์ครั้งแรกขายได้ 8000 เล่มเอง พอมีดาราเอาไปช่วยโปรโมทเลยกลายเป็นนิยายเรื่องดัง
เทียบกับนิยายแนวเดียวกัน กูว่าตับอ่อนเขียนออกมาได้น่าติดตามกว่า เหมือนกู่ร้องบอกรักเวอร์ชั่นอัพเดทที่ไม่เฉยแล้ว
เสนอไอเดียใหม่ๆให้คนอ่าน (แอบคิดไปว่าคนเขียนตับอ่อนเคยอ่านกู่ร้องมาก่อนเลยรู้ว่าจะทำยังไงให้นิยายตัวเองมันสดใหม่กว่า)
ช่วง 14-15 ปีที่แล้ว นี่ยุคทองของนิยายแนวรักน้ำตาท่วมของญี่ปุ่นเลยนะ
ทำเป็นซีรี่ย์เป็หนังแล้วบ้านเราก็เอามาฉายเยอะ
Be with you อยากกู่ร้องบอกรักให้ก้องโลก บันทึกน้ำตาหนึ่งลิตร
แถมซีรี่ย์แนวๆนี้ของเกาหลีของเพลงรักในสายลมน้ำก็ดังในบ้านเราเหมือนกัน
มีนิยายรางวัลอะคุตะงาวะเรื่องไหนที่ทีแปลไทยไหมวะ อยากลองอ่านดู
>>861 ลองไปไล่ดูชื่อมาเหมือนจะไม่มีเลยว่ะ https://en.wikipedia.org/wiki/Akutagawa_Prize
แต่ทำไมต้องเป็นรางวัลนี้อะ รางวัลอื่นไม่ได้อ่อ ถ้าเอา 本屋大賞 มีแปลเพียบเลย
เเพรวซื้อลิขสิทธิ์คินดะอิจิมาพิมพ์https://www.facebook.com/130396337025095/posts/3098620513535981/
เอามาฝากสำหรับคนชอบอ่านเรื่องสั้นญี่ปุ่น โปรเจกต์รวมเรื่องสั้นจากนักเขียนดัง 50 คนของโคดันฉะ มีภาษาอังกฤษด้วย ว่างๆก็ไปอ่านเล่นกันได้ https://tree-novel.com/works/8afc163032cd84182a298eaa9bb432e0.html
ดันมู้
เพิ่งได้อ่านชดใช้ ของมินาโตะ คานาเอะ เห็นรีวิวอันหนึ่งบอกว่าเนื้อเรื่องมืดมนหดหู่
แต่กูอ่านแล้วคิดว่ามันก็มืดมนนะ แต่ไม่ได้มืดมนอะไรมากขนาดนั้น
.
.
มีสปอย
.
.
.
.
.
คือเด็ก 4 คน ได้รับผลกระทบทางจิตใจจากแม่เอมิลี่(แม่เด็กที่ตาย)ก็จริง แต่ความเหี้ยที่เกิดขึ้นในชีวิตหลังจากนั้น
แม่งมาจากการที่ไปเจอคนเหี้ยๆทั้งนั้นเลยว่ะ
คนแรก เป็นแผลในใจจากการเจอศพจนประจำเดือนไม่มี แต่นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรแย่
ตอนโตเจอผัวเหี้ย โรคจิต เมนส์มาแล้วคลั่งจะทำร้าย ที่ฆ่าผัวก็เพราะป้องกันตัว
คนที่สอง เป็นแผลในใจเหมือนกันแต่ไม่หนักอะไรมาก มาเป็นครูเพราะรู้สึกผิด แถมคนนี้ไม่ได้ฆ่าคนตรงๆด้วย
และที่ตายมันก็แค่พวกโรคจิตเข้ามาทำร้ายนักเรียนก่อน
สองคนสุดท้ายยิ่งแล้วใหญ่ การเจอศพและการเจอแม่เอมิลี่เรียกไปด่าแทบไม่เกี่ยวกับชีวิตหลังจากนั้นเลย
เพราะครอบครัวแม่งเหี้ยมาตั้งแต่แรกแล้ว คนที่สามถูกล้อปมด้อยตลอดเวลา คนที่สี่ก็พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากันไปรักพี่สาวมากกว่า
แถมคนที่ฆ่าไปนี่เพราะความเหี้ยล้วนๆ คนที่สามลงมือฆ่าพี่ชาย เพราะพี่ชายแม่งเงี่ยนจะเย็เด็กที่เป็นลูกเลี้ยง
คนที่สี่กำลังจะโดนฆ่าปิดปากจากพี่เขยที่ไม่คิดจะรับผิดชอบลูกในท้อง เลยเป็นการป้องกันตัว
สรุปแล้วชีวิตเหี้ยๆที่เกิดขึ้นของแต่ละคนนี่ต้องเรียกว่าเกิดจากครอบครัวและโชคไม่ดีที่มีคนเหี้ยเข้ามาในชีวิตมากกว่า
ประเด็นเรื่องเพื่อนตายในวัยเด็กนี่เหมือนเป็นแค่จุดที่เชื่อมโยงเด็กกลุ่มนี้ไว้ด้วยกันเฉยๆ
>>872 ชดใช้นี่พอเฉลยแล้วแม่งเกิดจากความเหี้ยของแม่เอมิลีซะส่วนใหญ่ (และความไม่ยอมสื่อสารกันดีๆของรักสามเส้ารุ่นแม่)
สมมุตว่าเอมิลีไม่ตายนะ
-เด็กคนแรกมีประจำเดือน ใช้ชีวิตไปตามปรกติ ทำงานแต่งงานกับคนดีๆ หรือถ้าเจอกับผัวโรคจิตคนปัจจุบันน่าจะจบลงที่การหย่าไม่ถึงกับลงมือฆ่า
-เด็กคนที่สองคงไม่ได้มาทำงานเป็นครู หรือถ้ามาทำงานครูก็จบที่ช่วยเด็กและคนร้ายโรคจิตที่ทำร้ายเด็กบาดเจ็บเฉยๆ
ส่วนสองคนท้ายนี่ต่อให้เอมิลีไม่ตายชีวิตก็ยังถือว่าไม่ดีขึ้น เพราะปัญหามันอยู่ที่ครอบครัว
-เด็กคนที่สาม ถูกดูถูกเรื่องรูปร่างหน้าตายังไงก็เป็นปมด้อยให้โตไปไม่มีความมั่นใจ ไหนจะเรื่องพี่ชายที่เงี่ยนจะข่มขืนลูกเลี้ยง
ถ้าไม่เจอเหตุการณ์เอมิลี เด็กคนที่สามไม่น่าถึงขั้นลงมือฆ่าพี่ตัวเอง อาจจะห้ามเฉยๆ
-เด็กคนที่สี่ คนนี้นี่พ่อแม่ไม่ให้ความสำคัญไปรักพี่สาวมากกว่า คือถ้าพ่อแม่รักแล้วดูแลดีๆคงไม่เกิดเฟติชตำรวจ
ถึงเอมิลีไม่ตาย ชีวิตก็ไม่ต่างกันมาก สุดท้ายคงเรียกร้องความสนใจจนทะเลาะกับพี่สาวในซักวัน
ชอบ broadcast โปรดฟังให้จบ ของมินาโตะ คานาเอะมากเลยว่ะ
พระเอกเคยอยู่ชมรมวิ่ง มีความใฝ่ฝันเกี่ยวกับการวิ่ง แต่ดันประสบอุบัติเหตุ ม.ปลายเลยเข้าชมรมกระจายเสียงแทน เป็นนิยายที่โคตรวัยรุ่นอ่ะ อ่านแล้วรู้สึกปลุกไฟฝันมาก ชอบตอนที่สมาชิกในชมรมช่วยกันสร้างละครช่วยกันทำงาน สนุกมาก แนะนำๆ ได้อ่านนิยายแนวอื่นของมินาโตะ คานาเอะบ้างก็ดีเหมือนกันนะ พวกมึงมีใครอ่านเรื่องนี้กันแล้วบ้าง
>>875 เอาละ จะอธิบายให้ฟัง รางวัลวรรณกรรมของญี่ปุ่นปัจจุบันมันมี 3 รางวัลใหญ่ๆ คือรางวัลอาคุตากาวะ รางวัลนาโอกิ และรางวัลร้านหนังสือ
รางวัลอาคุตากาวะ - ตัดสินโดยกรรมการที่เป็นนักเขียน 10 คน เน้นวรรณกรรมบริสุทธิ์ (純文学) เน้นความสวยงามทางภาษา วรรณศิลป์ต่างๆ มักให้รางวัลนักเขียนหน้าใหม่
รางวัลนาโอกิ - ตัดสินโดยกรรมการที่เป็นนักเขียน 9 คน เน้นวรรณกรรมมวลชน (大衆小説) จะให้ความสำคัญกับความสนุก ความเอนเตอร์เทน ความแมสของผลงานมากกว่าตัวภาษา ให้รางวัลนักเขียนหน้าใหม่ไปจนถึงระดับกลางๆ
ปัญหาของสองรางวัลนี้คือกรรมการเป็นนักเขียนจำนวนน้อยนิด เท่านั้น บางปีผลงานที่ได้รางวัลมันเลยมีความงืมมมมมอยู่บ้าง (อารมณ์เหมือนซีไรท์บ้านเราอะ ดีบ้าง บ้งบ้าง)
ส่วนรางวัลร้านหนังสือ เป็นรางวัลที่มาจากการโหวตของพนักงานร้านหนังสือทั่วประเทศว่าอยากขายหนังสือเล่มไหนให้คนซื้อไปอ่านกันมากที่สุด คนนึงโหวตได้สามอันดับ ผลงานที่เข้าชิงจะมีตั้งแต่หน้าใหม่ยันรุ่นเดอะ นิยายแปลก็เข้าชิงมาแล้ว รางวัลนี้คนโหวตเป็นพนักงานร้านหนังสือ=คนอ่านทั่วไปนั่นแหละ เรื่องที่ได้มันเลยเป็นเรื่องที่คนมักจะอ่านแล้วรู้สึกโดนใจกันมากกว่า เพราะงั้นปีหลังๆมานี่รางวัลนี้เลยค่อนข้างมาแรง เรื่องไหนได้รางวัลปุ๊บก็คือยอดขายพุ่งกันเป็นแสนๆทั้งนั้น
นอกเรื่อง เคยมีใครเอานิยายญี่ปุ่นที่อยากให้มีแปลไทยไปเสนอสำนักพิมพ์บ้างมั้ย คิดว่าเสนอที่ไหนมีโอกาสเป็นไปได้มากสุด
รู้สึกมั้ยว่านิยายญี่ปุ่นมีเยอะขึ้น แต่ก็มีแต่นักเขียนซ้ำๆๆๆ อยากให้มีงานนักเขียนใหม่ๆเด็ดๆบ้าง
>>862 อ๊ะ นี่เข้าใจว่า มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ ของมุราตะ ก็ได้อาคุตะมานะ หรือไม่ใช่หว่า
ว่าแต่หลายสนพ (ในไทย) เลยที่ชอบเอารางวัลนี้ไม่ก็นาโอกิมาโปรโมท (บางทีอยู่บนปกหน้า-หลังเลย หรือบางทีอยู่ในหน้าประวัตินักเขียน) แต่ส่วนใหญ่จะโปรโมทว่านักเขียนเคยได้รางวัลนี้นะ กับเรื่องนี้นะ อ่านไปเยอะๆ หลายเล่มเข้า บางทีก็ลืม สับสนว่าตกลงเล่มที่เราอ่านมันได้อะคุตะป่ะวะ
น้านขนมแห่งความลับมีใครอ่านแล้วบ้าง รีวิวกูที
>>883 มนุษย์ร้านสะดวกซื้อก็ได้อาคุตะนี่
https://www.bunshun.co.jp/shinkoukai/award/akutagawa/list.html เลื่อนไปดูตรงครั้งที่ 155
ปาฏิหาริย์ร้านชำทำไมแมสจังวะ เพื่อนกูที่ไม่อ่านวรรณกรรมญปยังรู้จักเลย มันฮิตจากอะไร
กูว่าเป็นเพราะฮิงาชิโนะก็เริ่มมีชื่อในบ้านเราในระดับนึงแล้ว และเรื่องนี้มันก็สนุกจริงๆด้วยปะ
ร้านชำมันสร้างเป็นหนังทั้งญี่ปุ่นทั้งจีนอะ เรื่องไหนสร้างหนังมันก็เหมือนได้บูสท์ให้คนหามาอ่านกันเยอะขึ้นอยู่แล้ว
แต่สำหรับกูร้านของชำมันก็ดีจริงๆ นะ กูไม่ค่อยแปลกใจที่จะดัง คนก็รีวิวกันเยอะทั้งที่อ่านแต่ญี่ปุ่นทั้งสายอ่านนิยายทั่วไป
ตัวกูก็ซื้อมาอ่านเพราะรีวิวกันเยอะนี่แหละว่าดี พออ่านแล้วก็ดีจริง สนุกซึ้งแทรกความรู้หน่อยๆ คนเขียนผูกเรื่องกับตัวละครได้เก่ง
กูว่ามันน่าแปลกใจตรงที่นิยายหลายๆเรื่องมันก็ดีแต่ไม่ได้แมสแบบร้านชำไง สมัยบลิสงี้เรื่องดีๆกว่านี้มีเยอะมาก
เมื่อไหร่ Enter จะเลิกดองยาคุโมะกุว่ะ QAQ ที่ญป. เล่ม 12 เล่มจบแล้ว นี้อีก 3 เล่มเอง
กุดองแมงกระพรุนฯ/ชดใช้/เรื่องสั้นฆาตกรรม/ร้านขนมหวาน เพิ่งอ่าน ไปตายด้วยกันไหม อห บุญบาป ชอบมากกกกก จบแบบดีเหี้ยๆ อิ่ม
พยายามหนีงานเคโงะ เข้าไทยเยอะจนเหม็นนิดๆ 555 (/หลบตีนแฟนคลับ) เลยเลี่ยงไปซื้องานคนอื่นอ่านดู
>>899 มึงไม่พูดถึงนี่กูลืมไปแล้วนะยาคุโมะอ่ะ กูตามตั้งแต่อยู่ลิขสิทธิ์สนพ.เก่าจนมาเปลี่ยนมาอยู่ค่ายเอ็นเธอนึกว่าจะได้อ่านจนจบ กูตามอีกเรื่องของคนเขียนเดียวกันด้วยอ่ะ ที่เป็นอาจารย์ใช้คณิตศาสตร์สืบคดี อย่าพูดงั้นงี้เลย งานแปลจีนหลายเรื่องของเอ็นเธอร์นี่ก็แพไปแล้วมั้ง เรื่องที่ทิ้งค้างกูไว้สงสัยพระเอกแมร่งโดนลากไปกินแล้ว รอขนลืม
อยากมีตังเยอะๆ แล้วเปิด สนพ.จัง T^T
>>900 ว้าย ลืมมุราคามิได้อย่างไร กุพยายามอ่านงานเค้าแล้วนะ Norwegian Woodsหนังกุก็ดู ดูจบแล้วอีหยังว่ะ มุราคามิ เราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆ มันมีกลิ่นญี่ปุ่นปนฝรั่ง แต่ไม่สุดทางว่ะ ให้เลือก กุชอบคนเขียน Never Let Me Go มากกว่า ส่วนกุตอนนี้นั้นนนนน กุไปอ่านนิยายน้องแมวเหมียวผจญภัย (ช่วงนี้ออกแนวแมวๆมาเยอะ) ดีกว่า 5555 /หลบตีนแฟนคลับมุราคามิ
กูเห็นคนญปเชียร์มุราคามิกันจนอยากให้ได้ๆไปซะที เหมือนสมัยลีโอไม่ได้ออสการ์จนกลายเป็นมีมอะ 555555 แต่กูก็รู้สึกว่างานมุราคามิมันไม่ใช่สไตล์โนเบลว่ะ คงยาก
เสียดายไลท์โนเวลของแจ่มจริงๆเพราะทำรูปเล่มดี แปลโอเค ราคาก็ไม่แพง T T นอกจากพวกไลท์โนเวลก็เคยมีนิยายญี่ปุ่นแบบผู้ใหญ่ๆด้วย หัว cookie อะ มีใครเคยอ่านมั้ยวะ กูว่ามันกริบๆ 555555
สมัยแจ่มใสทำคุกกี้กูมัวแต่อ่านไลท์โนเวล พอไลท์โนเวลโดนลอยแพหมด กูเลยไปเรียนภาษาญี่ปุ่น จนตอนนี้ไม่อ่านพวกไลท์โนเวลแล้ว แก่เกิน อ่านแล้วไม่อิน 55555555 ตอนนี้กูอ่านแต่พวกนิยายรักชายหญิงแนวที่คุกกี้เอามาทำอะ แต่นิยายพวกนี้ที่ญี่ปุ่นมันจะเป็นปกการ์ตูนเหมือนพวกไลท์โนเวล (แต่ไม่นับเป็นไลท์โนเวลนะ ถึงจะปกการ์ตูน+มีภาพประกอบในเล่มเหมือนกันก็เถอะ) เห็นคุกกี้เอามาทำปกใหม่ซะมุ้งมิ้งเชียว สงสัยกลัวทำปกการ์ตูนแล้วไม่มีใครอ่านมั้ง
ทำไมไม่ชอบมุราคามิกันวะ เอดจี้เกินเหรอ กูอ่านละเฉยๆนะ ไม่ได้เกลียดแต่ก็ไม่ได้ชอบอะ
สนพ.โมโนแปลไม่ดีเหรอวะ เห็นเอามาลดในเว็บแล้วมีคนบอกว่าแปลห่วยแบบนี้ปิดๆไปดีแล้ว
มีใครอ่านแมวส้มผู้พิทักษ์แล้วบ้าง รีวิวให้ทีดิ น่าสนใจ แต่ยังลังเล
แต่กุชอบมุราคามิน้า~ กุอ่านอิงแล้วรู้สึกชอบมาก เบลอๆดี เมากัญชา
งานมุราคามิจะดีเมื่อมึงอ่านเป็นญี่ปุ่นอะ จริงๆนะ คนญี่ปุ่นชอบกันเยอะเพราะภาษา
งานมุราคามิหลังๆก็แปลจากญปโดยตรงแล้ว และไม่ใช่นพดลแล้วนะ เคยอ่าน 1Q84 ก็โอเคอยู่
อ่าน ปาฏิหาริ์ยแมวลายส้มผู้พิทักษ์หนังสือ จบละ
กูว่าอ่านแล้วได้อารมณ์ประมาณวรรณกรรมเยาวชนผสมกับไลท์โนเวลดีนะ
เนื้อเรื่องประมาณว่า ปู่พระเอกเปิดร้านหนังสือมือสอง มีวรรณกรรมคลาสสิคเต็มร้าน พอปู่ตาย พระเอกก็ได้เจอกับแมวส้มในร้าน แล้วก็ตระเวนไปโลกต่างๆ เพื่อช่วยชีวิตหนังสือ
มันก็สะท้อนปัญหาวงการหนังสือในปัจจุบันได้ดีนะ ทั้งปัญหาเรื่องคนอยากอ่านแต่อะไรกระชับๆ เอย ปัญหาเรื่องสำนักพิมพ์ผลิตเฉพาะหนังสือขายดี ของขายไม่ดีก็เด้งออกจากชั้นเอย
แต่ตอนจบแม่งง่ายไปหน่อยว่ะ พระเอกได้ซีนมาพูดเท่ๆ แล้วก็จบ กูชอบช่วงต้นถึงกลางเรื่อง แต่ไม่ชอบช่วงท้ายเลยว่ะ ไม่ค่อยชอบนางเอกด้วย นิสัยแบนๆ ยังกะตัวการ์ตูน แล้วเอาจริงๆ แมวส้มก็ไม่ได้เด่นอะไรขนาดนั้น พระเอกแม่งแทบจะเด่นอยู่คนเดียวอยู่ละ
โดยรวมก็อ่านได้เพลินๆ เนื้อหาถือว่าแปลกใหม่ดี แต่ไม่ประทับใจเท่าไหร่
ร้านขนมแห่งความลับ อ่านเพลินอ่านชิลมากมึง
เซ็ตติ้งร้านขนมญี่ปุ่นในชั้นใต้ดินของห้าง เหมือนเป็นแนวสืบสวนที่ใช้ขนมกับพฤติกรรมของลูกค้าในการไขปริศนา ตัวละครทุกคนน่ารักมาก พระเอกนางเอกน่ารักนุ่มฟู ใครอยากอ่านอะไรเบาๆ ฮีลๆ ก็แนะนำมากๆ
ในเรื่องบรรยายขนมได้น่ากินและน่าสนใจจนกูไปเซิร์จดูหน้าตาเลย แต่ปริศนาที่โผล่มาในเรื่องก็เล่นชื่อขนมภาษาญี่ปุ่นเยอะเหมือนกัน ถ้าไม่รู้ญี่ปุ่นกูว่าบางอันอาจจะงงๆหน่อย
เรื่องนี้กระเเสดีใช้ได้นะ พึ่งพิมพ์1มาไม่นานก็หมด ตอนนี้มีพิมพ์2แล้ว เห็นที่ญี่ปุ่นมีทำเป็นมังงะแล้วก็มีเล่มต่อด้วย กูหวังว่าจะเข้าไทยนะ อยากอ่านต่อ
มุราคามิเดี๋ยวนี้ที่ญี่ปุ่นก็กริบๆ เห็นออกรวมเรื่องสั้นมาเดือนก่อนแต่กระแสจางมาก คนคงเซ็งที่ลุ้นให้ได้โนเบลมาหลายปีแม่งไม่ได้ซะที
เดี๋ยวนี้เคโงะครองตลาด
ชาวโม่งบลิสทั้งหลาย กำลังตามหาหนังสือท่านหญิงแห่งโระคุโนะมิยะของปล่อยสำนักพิมพ์อยู่ แต่หาไม่ได้เลยอะ มีใครสนใจปล่อยมือสองเปล่า ราคาไม่เกี่ยง ติดต่อมาได้ //จริงจังนะอันนี้
>>937 เห็นมีไปต่อคิวซื้อกันที่ญี่ปุ่น แต่แบบไม่รู้ฟีดแบคหรือกระแสจากนั้นว่าไง (คือเงียบจริงใช่ป่ะ?) ส่วนที่ไทยก็กลางๆ คือ ไม่ค่อยเห็นรีวิวที่ว่าว้าวๆ แค่แบบ ก็ประมาณนี้ล่ะนะ มุราคามิน่ะ จะหวังอะไรแหวกจากขนบของคนเขียน เรามาเสพองค์ประกอบที่คุ้นเคยของเรื่อง บลาๆๆ // เคย์โงะมันอ่านสนุกกว่ามีพีคมีดราม่ามีเมโลดราม่า แถมแปลออกมาเยอะอีกต่างหาก เอาไปแดกหมด
มุราคามิในไทยมันแนวฮิปสเตอร์อ่านอะ คนมองว่าอ่านยากกันเพราะสำนวนแปลเล่มแรกๆมัน เอ่ออ่า อย่าให้กูพูดดีกว่า 555555 แนวเรื่องก็ไม่ได้หวือหวาเหมือนเคโงะ กูว่าเคโงะเหมือนหนังบล็อกบัสเตอร์ มุราคามิเหมือนพวกหนังเมืองคานส์ไรงี้
กูชอบเรื่องสั้นมุราคามินะ ส่วนเรื่องยาว บางเรื่องกูก็ชอบแนวคิด อย่าง 1q84 งี้ แต่มันยาวเกินไปหน่อย มีรายละเอียดที่ไม่จำเป็นเยอะมาก คือมึงไม่ต้องสาธยายชีวิตประจำวันตัวละครละเอียดขนาดนั้นก็ได้มั้ยอ่ะฮารุกิคุง
มุราคามิถ้าจะเริ่มอ่านควรเริ่มจากเล่มไหนดี แนะนำหน่อย
>>951 กูเริ่มอ่านมุราคามิเรื่อง Kafka on the shore นะ สนุกดี ตอนนั้นกูรู้สึกว่าเป็นคนที่เขียนได้แปลกมาก แตกต่างจากนักเขียนคนอื่นๆที่เคยอ่านมา เลยตามอ่านหลายๆเรื่องเลย เรื่องที่ยังอ่านไม่จบเลยหลังจากซื้อมาหลายปีคือ The Wind-up bird chronicles เกือบอ่านจบแต่ไม่จบสักที
มุราคามินี่ชอบเรื่องสั้นนะ 3 เล่มเด็ดๆ เลย after the quake, ปีศาจเล็กซิงตัน ละก็ลึกลับโตเกียวเรื่องสั้น เรื่องยาวขึ้นมาหน่อยชอบ after dark ส่วนชอบมากเป็นบทสัม underground
เอาจริงกูก็เบื่อเคย์โงะอยู่แหละ แต่ก็ถือว่าดีที่งานถูกแปลออกมาเยอะๆ อย่างน้อยภาพรวมงานเค้าก็บันเทิงดี ชื่อเคย์โงะการันตรีว่าหยิบมาอ่านแก้เซ็งได้ไม่เสียดายเวลา น้อยเล่มที่จะไม่ชอบ อีกอย่างเคย์โงะขายได้เยอะๆ สนพเห็นกำลังซื้อ จะได้เปิดตลาดอ่านงานนักเขียนหน้าใหม่ๆ บ้าง (แต่ก็อาจจะมาแนวเดียวกับเคย์โงะอีก 55)
ช่วงนี้ก็เริ่มมีงานนักเขียนหน้าใหม่ๆเข้ามาเรื่อยๆแล้วนะกูว่า แต่แนวมันก็ยังวนๆอยู่กับสืบสวนและฆาตกรรมต่างๆอยู่ดี
ไดฟุกุเปิดตัว เดอะริง ฉบับพิมพ์ใหม่
อยากให้มีคนเอาแบทเทิล รอยอล วิชาฆ่าภาคบังคับมาตีพิมพ์ใหม่จัง อยากอ่านอีก เล่มที่เคยซื้อไว้ลอยไปกับน้ำรอการระบายแล้ว
>>960 กับอีกแบบคือฟีลกู้ดดด ฉดใฉ นั่งในคาเฟ่อ่านชิลล์ๆ เอาจริงแนวนี้กูก็เบื่อ คือบางทีเรื่องมันไม่มีอะไรเลย โฟกัสก็มั่วไปหมด อ่านแล้วก็ลืม แบบวันที่เหมาะกับขนมปัง ซุป และแมว นั่น หรือ แบบคาเฟ่ลูส อ่านจบแล้วผิดหวังหน่อยๆ ใจกูอยากได้ดราม่าหนักๆ แบบไม่ต้องมีฆาตกรรมได้มั๊ย สรุปคือหลับตาข้างหนึ่งอ่านเคย์โงะต่อไปป
>>963 จริงนะ กูเอามาอ่านใหม่เมื่อเร็วนี้ แล้วก็คิดว่า มันก็สนุกในช่วงนั้นแหละ แต่ตอนนี้อาจจะไม่ได้รับความนิยมเท่านั้นแล้ว ในวันที่เราเจอพล็อตคล้ายๆ แบบนั้นเยอะๆ นักเรียนก็คงไม่ค่อยอินแล้วมั้ง สังคมมันเปลี่ยนไปแล้ว
แต่คิดอีกแง่ กูก็ว่าน่าสนใจอยู่นะถ้าโปรโมตดีๆ เหมือนตัวงานมันจะพูดว่า กฏตัวนั้นมันสร้างขึ้นมาให้เด็กตระหนักว่าคนกำหนดชะตาชีวิตพวกเขาคือผู้ใหญ่ เพราะเด็กในประเทศนั้นท้าทายและไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่ และผู้ใหญ่เองก็เริ่มกลัวเด็ก โครตจะเหมาะกับบริบถในสังคมไทยตอนนี้ที่เด็กกล้าออกมาตั้งคำถามกับผู้ใหญ่มากขึ้น
ช่วงนี้สนพ.นิยายญี่ปุ่นผุดเป็นดอกเห็ดเลยว่ะ ตลาดมันใหญ่ขนาดนั้นเลยเรอะ
>>971 เคยมีคนพูดแบบนี้หลายปีก่อน
>>>/animanga/2908/145
>>975 น่าสนใจ เห็นด้วยว่าคนไทยชอบนิยายจีนมากกว่าญี่ปุ่น แต่กูว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องวัฒนธรรมว่ะ มันเป็นเรื่องการดำเนินเรื่องต่างๆด้วย นิยายญี่ปุ่นมันค่อนข้างเนือยๆเนิบๆไม่ทันใจ ไม่เหมือนนิยายจีนที่ชึ้บชั้บ หวือหวากว่ามาก ส่วนเรื่องสำนวนแปลน่าจะจริง เห็นคนอ่านนิยายญี่ปุ่นใหม่ๆชอบบ่นมีปัญหากับสำนวนกันทั้งนั้น
มีใครตาม ยาคุโมะของเอนเทอร์มั่งมั้ย กูอยากรู้ว่าฉบับปุ่นมันไปถึงไหนแล้ว ฉบับไทยคาอยู่เล่ม9นานมากละ กูกลัวโดนแพ
>>979 จบที่เล่ม 12 ยุ่นเพิ่งออก กุ ib ด่วนไปหา Enter Book ละ นางว่า รออกครบ ทางกอง บก. จะพิจารณาอีกที แบบ วดฟ
จะว่าไปส้มก็แพเยอะมากเลยนะ
>>985 อ่ะมึง เล่มล่าสุด ออกพฤษจิ ปีที่แล้ว ที่ลงใน amazon.jp นะ
https://www.amazon.co.jp/gp/product/B081HY954L/ref=dbs_a_def_rwt_bibl_vppi_i23
อ. มานาบุแม่งดองงานตัวเองงงงงงงงง
ยาคุโมะ ส้มดองซีรีย์ missing files/another file (spin off จากภาคหลัก) อีกหลายเล่ม อีสัส
กูเสียใจอะ เป็นเรื่องที่กุชอบมาก มันจะแพจริงหรอวะ แม่ง พอกูเจออะไรแบบนี้ละไม่อยากจะสนับสนุนเรื่องอื่นต่อเลย
ค่ายนี้นึกอยากจะแพก็แพอยู่แล้วนี่ ตอนหัวไลท์โนเวลสำหรับผู้หญิงก็แพทั้งแผงเลย
>>962 กูมีครบสองเล่มเลย อิอิ แต่กูว่าเอามาคงไม่คุ้ม เพราะแม่งหนา
แต่ BR กูมาอ่านตอนนี้แล้วนึกถึงการเมืองว่ะ การปกครองอีกแบบที่ชีวิตอยู่ในกำมือผู้ใหญ่ พอมาอ่านตอนนี้แล้วคิดว่าแม่งทำไมมันดูเกิดขึ้นได้ง่ายๆเลยวะ
>>965 กูว่า ตลาดยังติดเรื่องแนวสืบสวนสอบสวนอ่ะ อย่างคาเฟ่ลูสกูไม่ชอบเลยที่ใส่เรื่องสืบสวนครึ่งๆ กลางๆ แบบนั้น 555 ส่วนนิยายแนวอื่นก็ไปอยู่กับสนพ.สายวรรณกรรมอ่ะแหละ
เมื่อก่อนมันมี Jamsai Light Novel แบบดูบูมมาก ออกตั้งหลายเรื่อง แล้วก็เทจ้า
Nation bookกลับมาทำนวนิยายญี่ปุ่นอีกครั้งวะออกสามเล่มเลย
กูคิดไปเองหรือเปล่าว่าสนพ.ไดฟุ*แปลไม่ค่อยดี
ปิดให้เสด็จพ่อเคโงะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.