ไม่มีตังว่ะ รอมือแปด ลด 70%
Last posted
Total of 1000 posts
ไม่มีตังว่ะ รอมือแปด ลด 70%
อ้าว สรุปศิษย์ข้านี่ลอยแพเหรอมึง กูมองๆเรื่องนี้อยู่ กูคือหนึ่งในคนประเภทที่รอออกจบก่อนค่อยอ่านเหมือนกัน555 กูเคยซื้อนิยายพวกที่ออกทีละเล่ม ปรากฏไม่เวิร์คว่ะ กว่าเล่มถัดไปจะออกกูลืมชื่อตลค./ดีเทลบางเรื่องไปแล้ว อ่านแล้วต่อไม่ติดจริงๆ แต่ข้อเสียคือเวลาซื้อยกชุดกูก็คิดหนักเหมือนกัน ไม่ใจง่ายเหมือนตอนซื้อทีละเล่ม555
ส่วนคุนหนิงกูว่าลองอ่านตัวอย่างก่อนมั้ย กูโดนตกจากตัวอย่าง แต่เข้าใจว่าบางคนอาจชอบตัวอย่าง แต่พออ่านจริงกลางๆเรื่องอาจเข็นไม่ขึ้น (กูคือโม่งที่มาอวยเรื่องนี้ว่าพีคต้นกับปลาย แผ่วกลางนั่นแหละ) แต่สำหรับกู กูว่าจันทราอัสดงสนุกกว่าสมกับที่ไฮป์ แต่ทั้งสองเรื่องกูโดนตกเองเพราะพล็อตตั้งแต่ซีรีส์ยังไม่ออนเลย (ไม่รู้ช่วยอะไรมึงได้มั้ย555) แต่คุนหนิงก็ยังถูกจริตกูนะ
เดี๋ยวนี้รู้สึกนิยายซีรีย์แมสง่าย
บางทีหลายเพจอวยพร้อมกันว่าหนุก
แต่ไม่ถูกจริตเราก็มี
สุดท้ายก็ต้องไปตำเองอยู่ดี 😂
.
.
.
.
.
ขอระบายหน่อย
.
.
.
.
.
เศร้าจังวะ ร้านหนังสือเช่าร้านสุดท้ายในจังหวัดประกาศปิดตัวแล้ว TT ร้านหนังสือยิ่งน้อยๆ อยู่ ร้านในห้างคือเล็กลงๆ ทุกวัน
อีบุ๊กก็ไม่ได้ถูกเลย
สิ้นหวังจังเลยวะ
>>558 เช่าออนไลน์ได้นะ แต่จะแพงที่ค่าส่งไปกลับ รวมๆตก 20-30% ของปกเลย ไม่รู้สำหรับมึงราคานี้คุ้มมั้ยนะ
ห้องสมุดปชช.ก็พอเป็นที่พึ่งได้อยู่ แต่มันจะมีแต่เรื่องเก่าๆ แล้วก็แล้วแต่ที่ด้วยบางที่ก็แห้งแล้งจนไม่สมควรเรียกห้องสมุด...
แต่ช่วงนี้กูว่านะ กดแอพส้มแบบล่าโค้ดโหดๆเอา จะได้อยู่ที่ราวๆ 50-65% ของราคาปก อ่านจบแล้วปล่อยที่ 50% เอาก็พอเซฟเงินได้.อยุ่ แต่เปลืองแรงและวุ่นวายหน่อย บางเรื่องก็ขายไม่ออกนะ ขนาด 50% แล้วก็เหอะ คือมีความเสี่ยงเหมือนกัน 😂
>>561 ใช่ ลดไปลดมา สรุปจ่ายพอๆกะค่าเช่าแล้ว พักหลังกุเลยยอมเช่าเอา จ่าย 30 % อ่านจบคืน ไม่ต้องปวดหัวแย่งโค้ด ลำบากถ่ายรูปขาย หนังสือไม่ล้นตู้ด้วย เช่าแล้วสนุกจัดมีอีบุคกดอีบุคไว้อ่านยาวๆอีกที หรือบางอันก็ซื้อเล่มไว้อ่านพักสายตาจากจอ บริหารพื้นที่ชั้นหนังสือได้สบายตัวดี
เพิ่งอ่านคุณหนิงจบ มีนิยายเรื่องไหนนางเอกแนวๆนี้อีกไหม แนะนำที
>>358
.
.
.
.
พอ. รักนางเอกตั้งแต่ตอนเดินทางมาด้วยกันล่ะแต่ไม่รู้ตัว มารู้ตัวตอนปลายเล่มสี่ นางเอกนี่ติดปมที่ชาติก่อนเข้าใจว่าพอ.ไม่ยอมช่วยตัวเองตอนเยี่ยนหลินขืนใจ ละส่งมีดมาให้กะจะบีบให้นางเอกตาย มาคลายปมตอนพระเอกส่งมีดให้ตอนพวกนิกายจับตัวไป ว่าเอ้อ เค้าให้มีดมาแทงคนอื่นป้องกันตัวเอง ตอนให้มีดชาติก่อนคือกะจะให้แทงเยี่ยนหลินตายจ้า ไม่ใช่แทงตัวเอง (แต่ใครจะไปคิดทางนั้นอ่ะ นั่นน้องชายสายเลือดฝั่งแม่คนสุดท้ายนะ...) บวกกับใจอ่อนตอนพระเอกเลือกแทงมือตัวเอง ทั้งๆที่ตัวเองยึดติดกับพิณมากกก นิสัยนางเอกแบบที่พระเอกบอก เจ้าดีกับนางนิดเดียว นางจะดีตอบเป็นพันเป็นหมื่นเท่า แล้วตอนเล่มสุดท้ายนางเอกก็รู้หมดละว่าพระเอกดีกับนางเอกมากๆๆ เพียงแต่พี่แสดงออกในรูปแบบยันๆจิตๆ แพ้ทางเลยทีนี้ ทั้งรักทั้งสงสาร เลยลงเอยกันด้วยดี
.
.
.
สรุปพระเอกเรื่องนี้คือ รักแรง ใจแคบ เจ้าคิดเจ้าแค้น ขี้หึงมากกก(แบบจะฆ่าเค้าตายหมด)
>>566 ไปทู้เซินเจินนะ เรื่องนี้ไทยแต่ง
https://fanboi.ch/literature/11353/recent/
อ่านลูบคมจบละ เหี้ยทั้งพระเอกทั้งพระรองเลยสัส แต่พระเอกดันได้ดิบได้ดี กูว่าไอ้เหี้ยนี้แม่งตัวร้ายชิบหายเลยนะ เหลี่ยมชิบหาย เป็นลาสบอสนิยายเรื่องอื่นได้เลย
ส่วนพระรองนี้เรื่องในหลังบ้านนี้เหี้ยจริง แต่เรื่องหน้าที่การงานกูว่าทำได้ดีมากแล้ว แต่สุดท้ายดันต้องตายแบบโง่ๆเพราะเกมการเมือง เจอรอบข้างรุมแทง ความรู้สึกกูไม่ควรมาตายยังหมาแบบนี้จริงๆ
นักเขียนน่าจะเกลียดพระรองมากตอนพิเศษยังยัดบทแย่ๆให้อีก ส่วนไอ้เลวแบบพระเอกก็ชีวิตดีดี๊
>>571 ลูบคมนี่เกลียดพอๆ กับแม่เลี้ยงผัวเก่า กูมีปัญหากับคาร์ ของคนเขียนมาก แม่เลี้ยงผัวเก่านางเอกก็ไม่ชอบ ผัวเก่ามันกำหนดชีวิตตัวเองได้เหรอ ในเมื่อมันนิยายอะ อีเรื่อง ท่านอาก็ประหลาด จะเซ็ตให่เป็นนิยายทำห่าอะไร มันเลยดูดหวอ นางเอกที่ไหนจะดอกแย่งผัวพี่สาว พล็อตเหี้ยพอๆ กับตูนเกาเลย ใส่พล็อตนิยายต้นฉบับมาแล้วพาบ้ง
โม่งแม่งด่าพี่ลูบกูซะไม่มีดีเลย เอาเถอะบนบกชีวิตดีเป็นพระเอกลูกรักนักเขียนไปแล้ว โดนโม่งด่าเละบ้างจะเป็นไรไป
ลูบคมพระเอกได้ดิบได้ดีเพราะฮ่องเต้ไว้ใจ เป็นขุนนางที่ทำหน้าที่ตัวเองไม่คิดหาพวก ในขณะที่พระรองไปสร้างสัมพันธ์เข้ากับขุนนางพวกตระกูลใหญ่ด้วยการแต่งงาน ซึ่งตระกูลใหญ่พวกนี้แต่งงานกันสร้างเครือข่ายคานอำนาจกับราชวงศ์ด้วย ตรงนี้ที่ทำให้ชีวิตราชการต่างกัน
กุไม่สงสารพระรองเลย อ่านแล้วกุยี้กับพระรองมาก mindsetคือพวกเอาแต่ได้ อยากได้ทั้งความสำเร็จในชีวิต อยากได้ทั้งผู้หญิงที่ตัวเองรัก อยากบรรลุเป้าหมายโดยให้คนอื่นเป็นผู้จ่ายราคา ในแง่คนรักก็ไร้ความจริงใจ ในแง่ขุนนางก็ไม่ได้จงรักภักดีไว้ใจได้เต็มที่
ปู่ของพระรองแสดงออกชัดว่าอยากให้แต่งกับนางเอก ทุกคนในบ้านรับรู้ กึ่งๆหมั้นหมาย รู้ทั้งรู้ว่านางเอกรัก แต่ก็ไปแต่งงานกับคนอื่น ปล่อยให้นางเอกถูกแม่ตัวเองและคนในบ้านดูถูก ในใจคงคิดว่านางเอกเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยง ได้เป็นอนุมันก็ดีถมถืดแล้ว ส่วนคุณหนูอีกตระกูล ทั้งที่แต่งเพราะตัวเองหวังพึ่งตระกูลเขา ก็หวังแต่ประโยชน์ไม่คิดแลกเปลี่ยนหยิบยื่นความอาทรห่วงใย มองเค้าเป็นคู่ชีวิตอย่างที่อีกฝ่ายควรได้รับ ตัวเองแต่งเพื่ออำนาจก็คิดว่าอีกฝ่ายแต่งเพื่ออำนาจเหมือนกัน การปฏิบัติต่อผู้อื่น สะท้อนมุมทองความคิดตัวเองออกมานั่นแหละ กุไม่สงสารพระรอง สมน้ำหน้าวิญญูชนจอมปลอม
มันเหี้ยจริง แต่มันไม่ควรตายยังหมาแบบนี้วะ
อย่างน้อยก็ควรให้มันตายได้แบบสมเกียรติหน่อย
แม่ทัพที่ทำผลงานมาเยอะแยะ มาตาย เพราะเจอพวกเหี้ยๆแบบพระเอกกับขุนนางในเมืองรุมแทงหลัง
ตายทั้งๆที่ยังมีข้อหาป้ายสีว่าทรยศขายชาติ แก้ตัวออกไปรบก็แผลเก่ากำเริบจนตาย ข้อหาขายชาติก็ยังเคลียไม่เรียบร้อย
คือถ้าแค่ไม่แคร์หลังบ้านแต่งานการเมือง แล้วต้องได้รับผลกรรมเป็นพวกขายชาติ นี้แม่งก็เกินไป
>>578 ขุนนางแทงข้างหลัง แต่พระเอกไม่ได้แทงข้างหลัง พระรองเป็นแม่ทัพที่กล้าหาญ แต่จัดการทัพไม่มีวินัย ปล่อยให้ทหารปล้นราษฎร เรื่องถูกหาว่าทรยศเป็นเพราะพระรองอาศัยขั้วอำนาจฝ่ายนึงสนับสนุน ทำให้อีกฝ่ายเข้าใจว่าอยู่ขั้วตรงข้าม พอได้โอกาสสร้างความดีความชอบก็พยายามทำตัวเป็นกลางไม่เข้าข้างใครเลยกลายเป็นศัตรูกับทั้งสองฝ่าย ถูกรุม พระเอกไม่ได้ร่วมมือกับขุนนางในเมืองหลวงรุมพระรอง แต่รายงานตามความจริง ซึ่งพระรองก็มีแต่แสดงความเป็นปรปักษ์กับพระเอกมาตลอด พระเอกจะช่วยปกปิดความผิดไปทำไม
เรื่องข้อหาขายชาติ ฮ่องเต้ให้นางเอกมาตรวจสอบ ซึ่งนางเอกก็ไม่เชื่อว่าพระรองขายชาติ พระรองได้รับการปล่อยตัว แต่ก็ขอไปออกรบอีกจนบาดแผลกำเริบตาย อันนี้กุมองว่านักเขียนเขียนคาร์พระรองได้เรียลมาก บทลงเอยเลยเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะนักเขียนให้ตัวละครแต่งงานไม่แคร์หลังบ้านแต่งงานการเมืองเลยมีจุดจบตายอนาถ แต่สร้างตัวละครที่มีความขัดแย้ง พระรองมีความสำนึกลึกๆแบบทหารที่รังเกียจขุนนางสอพลอเล่นพรรคเล่นพวก แต่การกระทำในยามจนตรอกก็คือฉวยโอกาสก้าวหน้าจากการเข้าพวก ไม่ว่าจะเป็นการแต่งงานการเมือง การแสดงออกว่าเข้ากับขุนนางฝ่ายหนึ่งกดข่มอีกฝ่ายเพื่อให้มีคนช่วยพูดในท้องพระโรงยามออกศึก แต่พอบรรลุจุดประสงค์ก็ถอยห่างตัดละทิ้งพรรคพวกอ้างความชอบธรรมของตน ตรงนี้ต่างหากที่ทำให้ตายอนาถ พระรองพยายามใช้ประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่มีความจริงใจให้ ที่บอกว่ารักนางเอกก็เพียงแค่ความรู้สึกบั่นทอนตัวเอง แต่ในความเป็นจริงนางเอกหายไป ทุรนทุรายตามหานางเอกยังไง ก็ไม่ได้คิดว่าจะยกย่องนางเอกเป็นเมียอยู่ดี
พระเอกลูบคมคือพ่อพระเอกเรื่ององครักษ์เสื้อแพร
องครักเสื่แแพร มันมีหลายคนเขียน
เพื่อนโม่ง มีใครนึกออกมั้ยว่าฉากนี้เรื่องไหน คาใจมาก
เป็นแนวจีนโบราณฉากท้ายๆเรื่องใกล้จบ นางเอกท้องลูกแฝด พระเอกเป็นองค์ชาย แล้วแบบเต้ที่เป็นพี่หรือพ่อพระเอกนี่แหละไม่แน่ใจ เอานางเอกไปกักตัวในวัง ถ้าเป็นแฝดชายต้องฆ่าคนนึงเพราะเป็นอัปมงคลกับบ้านเมือง ถ้าเป็นแฝนช.-ญ./ญ.-ญ.ลูกก็จะรอดทั้งคู่
3-4 วันนี้คนเทขายคุนหนิงกันฉ่ำเลย กุโชคดีที่รอด
กี่ภพกี่ชาติมีใครดำน้ำแล้วบ้างไหม มีพระเอกปะวะเรื่องนี้ ใครพระเอก
>>593 เออกูไปส่องแล้ว บทบรรยายความงามใช้คำแบบพิลาสเฉิดฉัน คิ้วโก่งดั่งคันศร บลาๆ กูนึกถึงบทชมโฉมนางในวรรณคดีไทยเลย แต่ฉากทั่วไปก็บรรยายดีนะ ลิเกเป็นหย่อมๆ แล้วก็ไปเจอคำว่านรลักษณ์ คืออยากรู้ว่าคำนี้ต้นฉบับหมายถึงโหวงเฮ้งใช่มั้ย ถ้าโหงวเฮ้งก็ต้องแปลว่าเบญจลักษณ์ (ลักษณะที่ดีห้าประการ - คิ้ว ตา หู จมูก ปาก) เพราะนรลักษณ์มันหมายถึงลักษณะคนทางโหราศาสตร์ของไทย ว่าด้วยการทำนายลักษณะดีและร้ายของชายหญิงจากอวัยวะต่างๆบนร่างกาย โดยเฉพาะอวัยะเกี่ยวกับระบบสืบพันธุ์ ได้แก่ อวัยวะเพศ เต้านม ขนในที่ลับ น้ำกาม กลิ่นกาย และพฤติกรรมของบุคคล เช่น การเดิน การนั่ง การขับถ่ายปัสสาวะ การแสดงออกเรื่องเพศ เป็นต้น
บก เล่มถนัดนิยายจีนมั้ย หรือถนัดแต่เซินเจิ้น สงสัยแค่นี้
แล้วคำว่านางอัปสรเนี่ยควรใช้ในนิยายจีนเหรอ มันคือนางฟ้าเผ่าหนึ่งที่เกิดขึ้นจากการกวนเกษียรสมุทรในมหาภารตะ มึงจะนางฟ้าก็นางฟ้า อย่ามานางอัปสงอัปสรเพราะหวังจะให้ภาษาสวยแต่ผิดความหมาย
บ.ก.จีนมันหาแบบเป๊ะปังไม่ได้หรือเพราะไม่กล้าไปยุ่งกับคนแปลวะ
กุเฉยๆ กับการแปลเรื่องนี้มาก ไม่ได้ชอบแต่ก็ไม่ได้ติด ผ่านอาหมูอาหมามาแล้วกูชิลล
แต่ช้างขี่ตั๊กแตนนี่ไม่ติดนะ ใช้สุภาษิตสื่อความหมายได้ถูกต้อง อันนี้ปรบมือให้
>>604 กูว่าแม่งแปลกๆ ถ้าตรงนั้นเป็นสุภาษิตจีนก็ อธิบายเป็นเชิงอรรถก็ถูกแล้วเปล่า แต่ต้องแปลเป็นจีนไปนะไม่ใช่ทับศัพท์ทั้งสำนวน555 แต่ยังไง กรณีนี้กูว่าก็ยังอนุโลมได้ อยากให้มันเป็นอันที่เขาใช้ แต่เห็นละ ที่ด่ากันเกินเบอร์ไปมาก แต่ในนั้นมีประเด็นพวกทับศัพท์ขึ้นมา สิ่งที่ไม่ควรทำคือแบบอาหมูอาหมาของพริกหยวก ที่รับม่ายด้าย
Kyโม่งที่หาแนวนางเอกน้องนุ่มนิ่ม กูเจอแล้วว่ะ...แต่สนพ.นั้นน่ะ
Ebook5เล่มจบ เพิ่งออก น้องสวยนุ่มนิ่มน่ารักเจียมตัวกูชอบ กุมาบอกแค่นี้แหละ
งานจีนกูไม่ติดนางอัปสรนะ แต่มันต้องให้ภาษาเท่า ๆ กัน จะมาสวยเหมือนนางอัปสรไม่ได้ มันต้อง งามดั่งนางอัปสรสวรรค์อะไรเทือก ๆ นี้ เป็นแบบว่าบทกวีหรือพร่ำเพ้อหน่อย ๆ
ถ้าไม่แปลตามต้นฉบับ เราจะมีต้นฉบับนิยายไว้ทำไม
ทับศัพท์อีก ทุกคนไม่ได้ต้องการความรู้รอบตัวเพิ่มว่ะ
สงสัยกูรับภาษาลิเกพอไหวว่ะเลยรอด กูขอแค่เบสิคอ่านเข้าใจ+ไหลลื่น=ส้มในอดีต ปจบไม่รู้555 กูไม่ชอบแบบที่กูรู้สึกว่ากูต้องมาแปลในแปล อันนั้นกูรู้สึกขัดใจเพราะรู้สึกติดๆขัดๆ อ่านแล้วแทนที่จะเข้าใจ90-100% กูเข้าใจแค่60-70% มันบ่ชั่ยยยยยย อย่างขุนนางหญิง กูโอเคกับเนื้อเรื่องนะ แต่ติดเรื่องภาษาเลยไม่ได้สอยเก็บ อ่านแล้วกูต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่ว่าจะสื่อว่าอะไร
Kyกูเพิ่งรู้ว่าเพียงหนึ่งใจ ค่ำคืนฯ กี่ภพฯ คนแต่งเดียวกัน555 กูชอบเพียงหนี่งใจสุด แต่ค่ำคืนฯกูเท กี่ภพนี่กูอ่านตอนชาติแรกแล้วยังเฉยๆเลยไม่สอย แต่ยิงแอดจนกูเขวอีกแล้ว เลยมาดูลาดเลาห้องนี้ก่อน555 รอใครมาสปอย+ป้ายยาที555
ป.ล. ใครเป็นอย่างกูบ้าง สมัยก่อนกูซื้อเพราะนขเป็นหลักเลย ถงหัว อวี๋ฉิง จิ่วลู่ ฯลฯ แต่กลายเป็นว่าบางทีเรื่องอื่นของนขก็ไม่ถูกจริตกู อย่างเรื่องว่าด้วยฯกูชอบ แต่เรื่องอื่นของคนนี้กูเฉยๆ หรืออย่างในห้องนี้หวีดอาจารย์หญิง กูเท แต่กลับชอบปราชญ์หญิงของนขคนนี้มากจนอยากไปตามสอยเรื่องอื่น แต่ยั้งไว้ทันเพราะอาจารย์ญเนี่ยแหละ ตอนแรกกูไม่รู้ว่านขคนเดียวกัน555 ตอนนี้กูเลือกจากพล็อต+ตัวอย่าง ช่วยกรองได้ระดับนีง แต่ก็ยังมีหลุดๆบ้าง หนือใครมีวิธีกรองเรื่องที่น่าจะถูกจริตยังไงแนะนำกูเป็นแนวทางได้นะ กูจะล้มละลายแล้ว555
อยากได้งานแปลแบบส้มเก่าๆ +ไม่เอาทับศัพท์อาหมูอาหมี
กูอ่านวังเดียวดายมาเล่มนึงละ ตลค ชื่อตำแหน่ง เหตุการณ์เยอะมาก จนกูงงว่ากูอ่านนิยายหรือหนังสือวิชาการประวัติศาสตร์ พระนางไม่ค่อยมีบท แต่กูสนใจฮ่องเต้ ฮองเฮาว่าเค้ามีปมไรกันวะ 555555 ฮ่องเต้นี่แบบเจ้าชู้ชห แนวกินนิ่มๆฟาดเรียบ จนกูสงสารฮองเฮาเลยอะ ใครเคยอ่านช่วยบอกกูทีบทดราม่าตับแตกอยู่เล่มไหน
>>613 กูดูนักเขียน กับอ่านตัวอย่าง ละถ้าเรื่องเล่มเยอะๆเกินเบอร์กุก็ไม่อ่าน แนวทะลุมิติก่อร่างสร้างตัว อธิบายฉากทำอาหารยาวๆกูก็ไม่อ่าน
มีใครมีสปอย ยอดพธูพลิกชะตา ของหมื่นลี้ปะ
นี่ตอนแรกสนใจเพราะปกสวย คาดหวังจะได้อ่านแนวสู้ไปด้วยกัน แก้ไขความผิดพลาดชาติที่แล้ว
แต่จากที่ลองดำน้ำไป 30 กว่าตอน อห นึกถึงม่านวสันต์
ไม่รู้จะมีเฉลยต่อไปมั้ยว่าหลอก แต่ถ้าไม่ แล้วเป็นของจริง จะได้เท
.
.
.
.
.
ชาติก่อนพระเอกไม่เคยมีใคร ชาตินี้รับสาวใช้อุ่นเตียงแล้ว 4
.
.
.
.
.
เห็นบ่นเรื่องการแปลกันนี่กุนึกถึง
คนแปลตงฟางปุ๊ป้าย เป็น บูรพาไม่แพ้
ชั้นครูจริงๆ แปลได้สวยมาก
>>626 เหมือนเป็นปัญหาโลกแตกว่ะการทับศัพท์ แต่ถ้ากูเป็นเจ้าของ สนพ.กูเลือกแปลดีกว่านะ อิสัสเสียกลุ่มที่ไม่เอาทับศัพท์ไปซะเฉยๆ ซะงั้นอะ เพราะถ้าไม่ทับ อีคนคลั่งๆ ทับอะ ความจริงมันมีไม่เยอะหรอก แต่เป็นกลุ่มปากแจ๋ว เฟียสกีจีน คล่องขนาดนี้ไม่แปลจีนไปเลยล่ะ แต่ๆ ถ้าแปลหมดแบบ อีสาพังก็ตลก ที่แปลซะคนใช้เรียกพวกคุณหนูว่า ลูกอวี๋ ลูกซู อันนี้กูก็เอ๋อแดรกไปหลายวันกว่าจะทำใจมาอ่าน แบบช่างหัวมัน
>>624 กูชอบแบบแปลไปเลยนะ พวกกระบี่อิงฟ้าดาบฆ่ามังกร จักรวาลในแขนเสื้อไรเงี้ย
แต่การแปลสำนวนมันค่อนข้างละเอียดอ่อน พวกสำนวนกลางๆแบบ "ขี่ช้างจับตั๊กแตน" "ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงา" หรือแปล "แบกหม้อดำ" เป็น "แพะรับบาป" มันยังพอเนียนๆกลืนไปกับบริบทความจีนของเนื้อเรื่องได้นะ แล้วก็ควรแปลด้วยแหละ
แต่บางอย่างพวก "ยึดถือ (คำพูดคนอื่น) เป็นลมพัดผ่านหู" แล้วไปแปลว่า "เหมือนตักน้ำรดหัวตอ" หรือ "ควงขวานต่อหน้าหลู่ปัน" แปลเป็น "เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน" ไม่ก็ "ซ่อนดาบในรอยยิ้ม" แปลว่า "ปากหวานก้นเปรี้ยว" อันนี้กูว่ามันหลุดบริบทวัฒนธรรมไปหน่อย กลิ่นกะปิปลาร้าหนักมาก ถ้าเป็นนิยายแนวปัจจุบันคงพอไหวมั้ง แต่นิยายโบราณกูว่ามันแปลกๆ นักแปลต้องชั่งน้ำหนักดีๆอะ
ถ้าเป็นพวกกระบวนท่า ฉายาตัวละครอะไรพวกนี้ กูว่าแปลไทยไปเลยดีกว่า
มันได้ความเท่ ความสวยงามของภาษาไทย+ความเบียว อ่านแล้วแหกปากตามในใจได้
แบบพวกพระเอกตะโกนชื่อกระบวนท่า มังกรผยองได้สำนึก กับ แปลแบบชื่อจีน อ่านแล้วแบบแปลยังไงก็ได้อารมณ์กว่า
>>626 +1ล้านไลค์ไปเลย กุทำใจซื้อเล่มมาอ่าน กะว่าถ้าไม่ไหวยังขายต่อได้ แต่ก็ไม่สามารถฝ่าด่านอาหมีอาหมา เทกลางทาง วางเล่มไว้ในกองดองต่อไป เสียดายนิยายอย่างที่มึงว่า อยากให้เอามาแปลใหม่มาก ตั้งแต่นั้นกุต้องชั่งใจทุกครั้งที่จะซื้อนิยายของส้ม มันไม่ได้ดีเหมือนแต่ก่อนอีกต่อไป เหมือนที่ในนิยายบอกว่าโดนงูกัดแล้วก็จะกลัวเชือก เข็ดจริง
อยากอ่านนางเอกเทาๆจนมืด มีลิสแนะนำไหม
บางสำนวนกูอ่านแล้วจากภาพในหัวชุดจีนกรุยกรายสวยๆ กลายเป็นใส่นุ่งซิ่นห่มสไบเคี้ยวหมาก กุชอบให้แปลนะ แต่ขี่ช้างจับตั๊กแตนบางมุมกุก้สงสัย จีนมีช้างมั้ย บางทีไม่แปลสำนวนมันก็ดูดัดจริตดีอะ กูชอบ
>>633 ต้นเรื่องเป็นนิยายปัจจุบันว่ะ เลยพอกล้อมแกล้ม แต่ถ้าสำนวนนี้ไปอยู่ในจีนโบ กุว่าโคตรทะแม่ง แต่เรื่องสุภาษิต กุว่าแปลตามจีนไปดีกว่า เพราะมันขัดมู้ด เพราะกูเองก็เผลอคิดมากว่า บ้านมันมีช้างแบบที่เยอะจนเอามาเป็นสำนวนในชีวิตประจำวันเลยเหรอวะ แต่มีคนบอกว่าอ๋อเพื่อน(นป)เป็นคนจีนโตไทย เลยเชี่ยวชาญมาก เกี่ยวไรกับเชี่ยวชาญ มันเกี่ยวกับฟีลลิ่ง ซึ่งอีตรงนี้มันคนละอย่างกับทัยศัพท์นะ ทับศัพท์พวกนั้นมันบ้าบอเกิน จนต้องกลอกตามองบน
>>633 จีนรู้จักช้างนะ แต่อยู่ในฐานะสัตว์หายาก สำนวนเกี่ยวกับช้างจะออกแนวยิ่งใหญ่ มีค่า ไม่ค่อยได้พบเจอ อย่าง งูอยากกลืนช้าง ปากสุนัขไม่มีงาช้างงอกเงย ตาบอดคลำช้าง ประมาณนี้
ขี่ช้างจับตั๊กแตนไม่ค่อยให้ฟีลจีนเท่าไหร่ เหมือนหนังจักรๆวงศ์ๆมากกว่า แต่ก็แปลได้ไม่ผิดหรอก อยู่ที่คนชอบ
>>633 จริง สำนวนหลายสำนวนเลยที่สะท้อนชีวิตความเป็นอยู่ไทยๆ เช่น ผักชีโรยหน้า กระดี่ได้น้ำ ขนมพอสมน้ำยา กินน้ำพริกถ้วยเก่า เก็บเบี้ยใต้ถุนร้าน ไก่แก่แม่ปลาช่อน ขิงก็ราข่าก็แรง ชั่วช่างชีดีช่างสงฆ์ ผัวหาบเมียคอน ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ตักบาตรอย่าถามพระ ตาลยอดด้วน น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง etc.
พอเอามาใช้ในนิยายแปลแล้วมันไม่ใช่ เคยเจอนักแปลบางคนแปลตรงๆมีหมายเหตุไว้ก็โอเคนะ รับได้ หรือถ้าได้ก็เลือกแปลให้กลางๆ จะดีกว่า
นิยายจีนช่วงนี้มีเรื่องไหนหนุกบ้าง ขอจีนโบราณนะ หญิงชายวายไม่เกี่ยง
ทุกโค้นนมีใครรู้บ้าง นางกำนัลที่มีหน้าที่สอนครั้งแรกให้พวกองค์ชาย เรียกว่าอะไร เหมือนเมื่อนานมาแล้วมีคนเคยให้ความรู้เรื่องนี้อยู่ แต่กููลืมน่ะ TT แล้วก็เคยอ่านเจอในนิยายเรื่องไหนสักเรื่องอีกนี่แหละ แต่กูก็ลืมเช่นกัน กูพยายามหาแล้วคือหายากมาก เพราะนิยายส่วนใหญ่ก็เน้นพระเอกมีนางเอกเป็นคนแรก
เพื่อนโม่ง กุควรสอยตกรางวัลมั้ยวะ สนุกควรค่ามั้ย กุเห็นราคาหนังสือแต่ล่ะเรื่องแล้วคิดไม่ตก ลองทดลองอ่านแล้วก็ยังลังเล
แต๊งกิ้วเพื่อนโม่ง กุชอบหญิงงามมาก กุไม่ควรพลาดตกรางวัลสินะ แต่ช่วงนี้โค้ดแอพส้มกดยากมาก แล้วลดแค่100เดียว ร้านที่ลด150บางร้านเรื่องตกรางวัลของหมดอีก🤦🏻♀️
เรือนเหม็นหลายหลี้นี่เป็นพี่น้องกับจงหยวนปะ ถอนเสียงพินอินแปลก ๆ ปกติมันต้องเป็นซื่อมั้ย ทำไมชื่อมันเลยอะ ที่มันหมายถึงผู้หญิงที่แต่งงานแล้วไรนั่นน่ะแงๆ อ่านละขัดใจ ไหนจะหยูหยีๆ อีก
Ky ขอถามหน่อย กูเห็น >>224 บอกว่าเรื่องลูบคมองครักษ์เสื้อแพร กับเรื่องหวนคืนอีกคราฯ นี่ เอา ครต. มาจากประวัติศาสตร์จริง ฮ่องเต้ หรือโครงเรื่อง เช่น ลำดับชิงบัลลังก์ ก็เห็นมีคนบอกว่ามาจากประวัติศาสตร์ด้วย
("ครต."? ย่อมาจาก คาแรกเตอร์หรือเปล่า)
กูอยากรู้ว่าเรื่องลูบคมฯ กับ หวนคืนฯ สองเรื่องที่ว่านี่อ้างอิงมาจากประวัติศาสตร์ยุคไหน หรืออ้างอิงจากตัวตนจริงของใครน่ะ
KY มีแนวหลายชาติภพ พระนางรักกันทุกชาติไปแนะนำบ่ แบบเทพเซียนลงมาเผชิญด่านเคราะห์ก้ได้ หรือกลับมาเกิดใหม่บลา ๆ ดราม่าก็โอเค พร้อมรับหมดจร้า ขอบพระคุณล่วงหน้า
วิวา์ดอกดารา งานคนเขียนอาเก้า น่าตำมั้ย
กุค่อนข้างโอเคอาเก้า แต่ไม่ชอบแม่เลี้ยงผัวเก่า แล้วก็ไม่ชอบลูกคบ คิดว่ามันจะไปรอดมั้ย
>>665 นักเขียนอาเก้ากูว่าเริ่มต้นเขาน่าสนใจ แต่พอกลางๆเรื่องไปจนถึงตอนจบคือแผ่วกับน่าเบื่อมาก เหมือนใส่ประเด็นที่อยากเขียนหมดไปละตั้งแต่ต้นเรื่อง ตอนกลางไม่มีประเด็นอะไรให้เล่นเพราะมันถูกเคลียร์ปมไปแล้ว เนื้อหามันเลยดรอปไม่น่าสนใจแบบตอนต้น แล้วเป็นแบบนี้ทุกเรื่องเลยด้วย
เพื่อนโม่ง มีใครพอจะคุ้นเรื่องที่ตอนท้ายๆ มีฉากประมาณว่าร่างที่นางเอกใช้จริงๆแล้วปั้นหน้าให้เหมือนคนที่พระเอกชอบมั้ย น่าจะเป็นเทพธิดาซัมติง ละพระเอกเป็นจอมมารอะ สุดท้ายนางเอกกรีดหน้าตัวเองพอรู้ความจริง รู้สึกว่าเคยอ่านแต่หาไม่เจอแล้วว่าเรื่องไร
ร้อยรักปักดวงใจ มีม่านฮวาด้วยนะ ไปลองส่องในเม็พได้ ตอนนี้ลดราคาด้วย
มีนิยายพระเอกนิสัยแนวหรงจื่อจากหงส์ขังรักแนะนำไหมเพื่อนโม่ง
ท่านจงถอยไปเสีย ไทโปเหมือนนิยายผีเมากาว
โรคจิต
ขอโทษนะโม่ง ไม่รู้กูมาถูกมู้ไหมเพิ่งเคยเข้าห้องliteratureในโมงครั้งแรก ไม่รู้มู้นี้พูดถึงนิยายจีนใหม่ๆ นิยายเว็บจีน หรือวรรณกรรมจีนสมัยไหน แต่กูขอถามเกี่ยวกับวรรณกรรมคลาสสิกจีนแบบเรื่องความฝันในหอแดงที่มีแปลไทยเป็นชุดหนาๆ4เล่มboxสีแดงๆนั่นหน่อยดิว่าภาษาอ่านยากไหม ยาวไม่กลัว กูกลัวเป็นแบบฉบับแปลตั้งแต่หลายสิบปีที่แล้วละใช้ภาษาเก่าๆกูจะปวดหัวตายเอา ใครเคยอ่านฉบับนั้นรบกวนรีวิวให้กูที ไม่กล้าblind buy
กุไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องห้วงเวลาบุปผาผลิบาน ถึงใช้คำว่า คนสกุลเฉิน แทนแม่ของนางเอก (แต่ในบทแรกก็ยังใช้คำว่าท่านแม่นะ) สำหรับกุภาษามันฝืดๆวะ กุอยากอ่านต่อนะแต่กุห่อเหี่ยวมากเลย 😭
พวกมึง กูอ่านบันทึกคฤหาสน์ซ่อนอาถรรพ์ ตอนจบแล้วกูไม่เข้าใจเลยว่ะ ทำไมแม่งเหมือนตัดจบแปลกๆ
.
.
.
.
.
พาสปัจจุบันคืองงจัด เพื่อนที่ให้พระเอกทำพิธีถ่ายรูปคือใคร แล้วทำไมบอกว่ามีพระเอกอีกคนที่อยู่อีกมิติ คืออะไร
ช่วงเล่มต้นๆ คือดีนะ พอมาเล่ม 9 คือมั่วมาก พล็อตงงจัด แล้วผู้อยู่เบื้องหลังจริงๆคือใคร รัฐบาล
.
.
.
.
.
ลิขิตรักพิทักต้าถังน่าตำเป่าวะ เห็นลดราคา
เซียนกลอรี่เลหลังขาย 20 แพคสุดท้ายละมึง ใครเล็งไว้ตำด่วนก่อนหมดสต๊อก //ว่าแต่เรื่องนี้มีนางเอกปะวะ
ไปโหวตโม่งโพลมา เห็นรายชื่อพระรองละเจอทั่วป๋าเจวี๋ยหมิงแร้วเส้าว่ะ อ่านนานจนลืมเนื้อเรื่องส่วนใหญ่แล้วแต่ดันจำได้แค่ฉากพระรองที่ติดใจมากที่สุด จำได้ว่าอินจนน้ำตาไหลถึงตาตุ่มTT อยากอ่านซ้ำเพราะลืมหมดละแต่ไม่อยากปวดไตอีก
>>705 กลับไปเปิดมาด้วยความคาใจ ผิดจริงด้วย55556 ขอแก้ข่าวหน่อย
.
.
.
.
ตอนแรกไปช่วยนางเอกออกมาก่อน แต่นอ.ขอให้กลับไปช่วยพอ. สรุปคนที่ทั่วป๋าเจวี๋ยหมิงแบกกลับมารอบสองจนโดนธนูยิงตายไปแล้วแต่ม้ายังวิ่งอยู่คือพอ. เอามาส่งจนปลอดภัย ตอนนอ.ถามว่าเป็นไรมั้ยไม่ตอบ ต้องดึงตัวถึงตกม้า เลยได้รู้ว่าโดนยิงพรุนไปหมดแล้ว ฉากนี้นักเขียนขยี้ดี หรือนี่เซนซิทีฟเองไม่แน่ใจ น้ำตาไหลยิ่งกว่าอกหัก
.
.
.
.
.
กลอรี่กูรอฉบับพิมพ์ใหม่แก้คำแปลตกแปลผิดเละเทะที่ผ่านมา ฉบับนี้ทำใจซื้อไม่ได้จริง ๆ
ว่าแต่ปีนี้หลัวชั่วเยอะสาส โม่งโพลดุเดือด ชังน้ำหน้าใครอย่าลืมไปโหวตนะ
มีใครสปอยกี่ชาติกี่ภพมั้ยย เล่ม5มันไม่จบarcอะ อยากรู้ว่าarcนี้จะจบไง
มีใครสปอยท่านจงถอยไปเสียบ้างไหม อยากรู้ความในใจ พอ (นางดูมีอะไรอยู่นะ)
ยอดพธูพลิกชะตาสนุกมั้ย
เพิ่งอ่าน ย่างก้าวเกิดปทุมจบเล่มสอง ไม่ค่อยเห็นเพื่อนโม่งคุย แต่รู้สึกไม่ค่อยสนุกเท่าที่คิดอะ ธรรมดาไปหน่อย บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าไม่สนุกที่ตรงไหน…
ไม่รู้ชาวโม่งคิดว่าไงกันบ้าง
>>723 อ่านยังไม่เยอะ อ่านถึงตอนที่พระเอกนางเอกรู้แล้วว่าอีกฝ่ายคือคู่หมั้นเก่า ทนอ่านได้ถึงแค่นั้นก็ไปต่อไม่ไหว
คาร์พระเอกนางเอกไม่ประทับใจ อาจเพราะไม่ชอบแบบทีแรกบอกเป็นพี่น้องตอนหลังท้องติดกัน
setting ก็ประหลาด นางเอกเป็นราชนิกูล แต่ถูกเลี้ยงแบบปล่อยๆ ใช้ชีวิตเป็นคุณชายหัวโจกในเมืองกรุงไม่มีใครรู้ ตามเรื่องนางเอกอายุ16แล้ว ผ่านความรักผ่านความตาย น่าจะรู้ความกว่านี้ ตอนแรกใช้ฐานะเด็กผู้ชาย คบหาพระเอก ตอนหลังเป็นน้องสาว มีซีนถึงเนื่อถึงตัวแบบ งงๆ ส่วนพระเอก เท่าที่อ่านก็สนใจนางเอกเพราะรูปโฉมเป็นหลัก แล้วก็เป็นพวกชายแท้ไม่ยี่หระ คีพแอตติจูดกุเป็นเทพลดตัวลงมาทำภารกิจอยู่ภพนี้ ส่วนพระรองก็ง่าว ชายแท้หนักข้อไปอีก เบลมเก่งด้วย แต่ด้วยว่าไม่ถูกจริตกับนางเอกสาย คนสวยแอ็บซื่อ กับพระเอกแนว จริงใจแต่ให้ได้ในกรอบแค่นี้ เลยไม่ด่าอะไรพระรองมาก ออกแนวเวทนาว่าทำตัวองแท้ๆ
อยากบอกนักเขียนควรพอแล้วกับเรื่องราว ที่มีพล๊อตให้นางเอกพระเอก เกิดหวั่นไหวใจรักกัน เพราะความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นเพราะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายไม่รักษาระยะห่างระหว่างชายหญิง โคตรเชย
>>729 มีความผิดหวังกับคาร์ฯ พระ/นางเหมือนกัน คือมันมีบทในเล่มก่อนหน้ามาเยอะ ละดูเหมือนคู่รักหย่าร้างเล่นพ่อแง่แม่งอน เลยนึกว่าตัวเฉินอวี้จะแสบๆ กว่านี้หน่อย แต่นี่สาวสวยใสซื่อเลยนี่หว่า เล่มสองคือพ่อแง่แม่งอนเกือบทั้งเล่มจริงๆ บทหลังๆ ให้พระเอกโชว์พาวง้อสาวเวอร์วังสุดๆ ละก็มาแทรกเชื่อมนางเอกเป็นเทพดึกดำบรรพ์ ในอีกบุคลิกนึงย้อนหลัง งงมาก รู้สึกเล่มแรกพอรับได้ แต่เล่มสองน่าเบื่อมากจริงๆ
พอไม่ลอก ความสนุกก็ลดลง
นอกเรื่องนิยายจีนนิส นึกถึงแม่อีอาตี้ขึ้นมาเลย กรณีเดียวกัน งานหลังเรื่องดังมีแต่จืดและดับ
>>715 มันไม่ใช่แปลผิดแบบคนแปลไม่มีความรู้ภาษาจีน แต่แปลผิดแบบชุ่ย เช่นเท่าที่กูได้ยินมาคนแปลตอนแปลจะใส่ชื่อคน/ทีมเป็นตัวย่อเพื่อความเร็วแล้วค่อยมาแก้เป็นชื่อเต็มทีหลัง แล้วแม่งใส่ชื่อย่อผิดหรืออะไร พอมาใส่ชื่อจริง ๆ เลยใส่ชื่อผิดคนแม่งเลย แล้วไม่ได้อ่านทวนเอาเนื้อหาเลยมั้ง ตัวละครชื่อเปลี่ยนเฉย
หรือว่าชื่อสกิลที่เคยแปลมาไม่ได้จดไว้เลยว่าตัวเองเคยแปลว่าอะไร อยู่ ๆ ไปชื่อเปลี่ยนซะงั้น
ไม่นับคำผิด
และมีบางย่อหน้าเนื้อหาหายไปทั้งย่อหน้า แต่พี่แกบอกว่าเป็นเพราะฉบับเล่มไม่เหมือนกันฉบับออนไลน์ โดนตัดออกไป
>>737 เรื่องนี้กูเคยฟังเขาให้สัมฯ แต่ไม่ใช่อย่างที่มึงบอกนะ เหมือนเขาพูดถึงปัญหาการแปลเรื่องยาว แล้วเขาใช้วิธีตั้งค่าให้กดแค่ไม่กี่ตัวแล้วโปรแกรมพิมพ์ชื่อยาวๆให้เองเลย ไม่ใช่มาใส่ชื่อเต็มที่หลัง อารมณ์เหมือนรหัสชวเลข แต่ทีนี้ตัวละครมันเยอะ รหัสชื่อซ้ำกับชื่อขึ้นต้นตัวละครอื่น เขาก็เลยต้องคอยแก้ ประมาณนี้ อาจจะมีหลุดรึเปล่ากูก็ไม่รู้ แต่ไม่ใช่ใส่ตัวย่อแล้วมาแก้ทีหลังอ่ะ
ส่วนชื่อสกิน กูได้ยินเขาบอกว่าตอนแปลนึกออกแต่คำนี้ เลยใช้คำนี้ไปก่อนเพราะเวลาจำกัด พอคนอื่นมาแปลชื่อสกินได้เข้ากับบริบทมากกว่า เขาเลยแก้ตามไม่ได้เพราะงานมันพิมพ์ออกมาแล้ว มีเปลี่ยนชื่อรึเปล่ากูไม่แน่ใจ แต่เขาให้สัมฯว่าเขามีตารางเทียบชื่อเฉพาะอยู่นะ เรื่องไม่จดไว้คงไม่ใช่มั้ง
>>738 โดนด่าแล้วถึงจดอะดิ เพราะกูก็จดเหมือนกันว่าแม่งมั่วตรงไหน
https://glorybook-th.blogspot.com/p/blog-page_8.html
อันนี้จดเฉพาะชื่อสกิลนะ
>>742 จิ้มคหกู คืออยากได้คหกูใช่มั้ย
อะเคร งั้นกูขออธิบายนิดนึงก่อน กูมองว่ามันเป็นเทคนิคนึงในการทำงาน ไม่ใช่ทำเล่นๆ
ขอเท้าความหน่อย กูไม่ได้ตามงานของนักแปลคนนี้หรอกนะ แต่ช่วงที่กูนิ้วล็อคและต้องทำธีสิส กูไปได้ยินสัมฯอันนี้ของนักแปลในงานหนังสือพอดี กูเลยลองเอามาใช้ ถึงได้จำสัมฯอันนี้ได้นี่แหละ
เอาตรงๆมันเซฟเวลาไม่ได้หรอก แต่มันเซฟนิ้วกูได้นิดหน่อย กูเลยคิดว่าคนที่แปลเรื่องยาวๆแบบนั้นเขาทำเพื่อเซฟสุขภาพเขาหรือเปล่าเราก็ไม่รู้ไง แต่กูก็รู้สึกขอบคุณเขาอยู่ที่มาแชร์ ไม่งั้นกูอาจจะต้องผ่านิ้วไปแล้ว ความเห็นกูอาจจะมีอคติก็ได้เพราะกูได้ประโยชน์ ถือว่ามาแชร์แล้วกัน
>>741 กูก็พูดถึงแต่งานนิ งานมันแปลชุ่ยจริง ๆ อะ จะให้พูดว่าไร คนก่อนหน้ามาถามว่าแปลเห้เหรอกูก็ไม่ได้ไปบอกว่าแปลสัดหมาแปลไม่เป็นกากไม่มีความรู้ไม่อินสำนวนกระจอก ถ้าแบบนี้สิถึงเรียกว่าโจมตี กูยังมา clarify ว่ามันแปลผิดเพราะความสะเพร่า ไม่ใช่ความสามารถนักแปล ในความหมายหนึ่งกูก็บอกไปแล้วนะว่านักแปลมีความสามารถในการแปล แต่แม่งขาดความรอบคอบอย่างร้ายแรง
กูไม่ได้จดทุกสกิลผิดที่กูเจอนะ กูจดแต่ตอนที่กูอ่านแล้วกูเอ๊ะๆๆ แล้วไปหาต้นฉบับ ซึ่งอีที่กูไม่ได้จดแม่งต้องมีอีกเยอะอะ เพราะตอนกูอ่านกูก็ไม่ได้ตั้งใจอ่านแบบจับผิดนิยาย
แล้วไม่นับพวก ชื่อผิด ที่สำหรับกูแม่งร้ายแรงกว่าเยอะ แล้วคือมันไม่ได้ผิดเล่มละคำไง มันผิดแทบจะทุกบท โดยเฉพาะเล่มแรก ๆ แม่งผิดกระจาย ส่วนเรื่องสำนวนการแปลบอกตรง ๆ ว่ากูไม่ซี ใครจะแปลสำนวนยังไงทับศัพท์หรือแปลลิเก ถ้าภาษามันสม่ำเสมอส่วนใหญ่กูก็เอนจอยไปได้อยู่แล้ว ยกเว้นที่มันแปกจริง ๆ อย่างอิหมวยน้อย
เคยได้ยินว่าหาบเค้าแรงด้วยนะคนนี้ น่าจะมีลูกหาบมาเนียนอยู่บ้าง
ในชินจังก็มีตอนเดินทางไปที่ๆถ่ายทำซี่รี่ย์เกาหลีปี2000ที่พระเอกใส่แว่น(มั้ง)
อุซุยลายเส้นแบบนั้นแต่แกวาดลงนิตยสารผู้ใหญ่นะ(มุขทางเพศเลยเยอะ)
แต่เรื่องล่าสุด ชินจัง แรกๆก็มุขเสียดสีครอบครัวญี่ปุ่น มีประเด็นทางเพศบ้าง ดันเสือกดังระเบิด
เลยต้องค่อยๆปรับเรทให้เข้าถึงวัยเด็กเล็กจริงได้ด้วยจนมุขขำอาจไม่เท่าสมัยอ่านตอนแรกๆ
หย่าผัวตัวร้ายนี่เห็นพระเอกนิยายสดใสน่ารักสมวัยเด็กนี่คือสงสารตัวมันในต้นฉบับเลย กลายมาเป็นไอ้เหี้ยเพราะคนรอบตัว ส่วนตัวร้ายตามต้นฉบับก็เหี้ยเพราะพ่อไม่เอาแม่เพราะแม่เหี้ยก็ขาดความรัก ทีนี้ลูกมาขาดความรักอีกต่อ ตลค.ฮาเร็มนางเอกแม่งขาดความรักกันทุกคนเลยว่ะ พอนางเอกทะลุมาเลยโชคดีทีชีนิสัยดีเลยมัดใจพ่อตัวร้ายอยู่หมัด เลี้ยงพระเอกนิยายมาอย่างดี(fyi ฝากพ่อเลี้ยง555) ผัวก็รัก ตัวร้าย(ลูก)ก็เกิดมาแบบได้ความรักเลยไม่เป็นไอ้เหี้ยแน่นอน ทีนี้เหลือนางเอกนิยายละ นางเอกนิยายเกิดรึยัง ตัวร้ายจะเกิดแล้วนะ555555 แต่ก็อยากรู้ว่านางเอกนิยายจะเลือกใครละเพราะตอนนี้ไอ้เหี้ยตามต้นฉบับนิสัยดีหมดแล้ว หรือนางเอกนิยาวจะไปได้คนที่ตัวเองรักจริงๆ(เพราะในนิยายมันไม่ได้รัก2คนนี้อยู่ละ)
เอาตามความจำกูอาจมีจำผิด คือพ่อกับแม่มันชอบกัน แต่ตอนนั้นพ่อมันไม่รวยซื้อตัวแม่ไม่ได้ แม่เลยปล่อยท้องจะได้ลดค่าตัว แต่พ่อเสือกมีภารกิจต้องหายตัวไปยาว มาอีกทีคือแม่ก็คิดว่าโดนพ่อหลอกและต้องไปรับลูกค้าจนติดโรคติดอะไร ไอ้ยายก็โกรธพ่อ ส่วนพ่อคือก็คิดว่าเมียไม่อยู่แล้ว มารู้ว่าอยู่อีกทีคือเมียมันก็แทบไม่ไหวอยู่ด้วยกันไม่นานก็ตายไป
ขอโทดเพื่อนมึงด้วยนะแต่ การเมือง555555555แก้ปัญหาได้55555555 ฉลาดในการเมืองนี่กูไม่ขอเก่งแบบขงเบ้ง ขอแค่เป็นพวกที่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง มองคนออก สามารถดีลผลประโยชน์กับคนไม่สนิทได้ หรือขอพวกที่เก็บจุดแข็งจุดอ่อนเงียบๆ แล้ววางหมากเก็บทีละคน กูขอแค่นี้แต่ส่วนมากให้ไม่ได้ ไม่เอาสิคร่ะ จะให้ตัวละครที่มีไว้เซลอินเสิ้ทไปลงแรงได้งัยยย์ อยู่สวยๆใช้สปอยฟาดๆก็พอคร่ะ
แต่พูดก็พูดเถอะการเมืองในโรแมนซ์แฟนซีมันใช้เวลาเกลาเยอะ ใช้เวลานานไปไม่ทันใจมังฮวาที่ผลิตกันง่ายๆเหมือนฟาสฟู้ดหรอก
ถ้าใน fanfic รุ่นที่3 มืดสุดในเรื่อง รองมาดันโซ
.1 ตอนเขี้ยวขาวโดนรุมประนามรุ่นที่3 ไม่ออกมาแก้ข่าวเพราะต้องลดศักร์ศรี แต่ดันฆ่า ตัวตาย
2. รุ่นที่ 3 หมู่บ้านอุสึมากิ ไม่ส่งคนไปช่วยทั้งที่เป็นพันธมิตรเพราะต้องการวิชาผนึกและกลัวกลุ่มนี้เลยกำจัดสะ ส่งไปรับแค่คุขินะเพื่อเป็นร่างสถิตหาง
3. รุ่นที่3 จงใจให้ตระกูลเซนจูตายห่าหรือหายหมดในสงครามครั้งที่2 เพื่อตัวเองตระกูลจะได้มีอำนาจไม่เกรจใจใคร
4. ล้างตระกูลอิจิวะคล้ายกันกับข้อ3
5. ตระกูลอิวงะ ทั้งๆที่ช่วยฮินาตะจากหมู่บ้านไรคาเงะ แต่กลับโดนบังคับให้ตาย
6. ทดลองมุดันหรือทดลองมนุษย์ รุ่นที่3ต้องรู้
7. เห็นสึนาเดะ มีโอกาศแย่งตำแหน่งจัดให้ แฟนและน้องชาย ตายห่าเพื่อทำร้ายทางอ้อม
8. นารูโตะ ทิ้งเด็กให้โดนรุมด่าแต่แทบไม่ช่วยอะไร มาช่วยเพราะจะได้เห็นว่าตัวเองดีกับแค่นารูโตะคนเดียวจะได้ควบคุมง่าย
>>745 ไม่ๆ ถ้ามึงบอกว่างานมันมีที่ผิดน่ะ มึงพูดถึงงาน แต่ถ้ามึงพูดว่าชุ่ย มึงกำลังหมายถึงคนนะ
ชุ่ย = ไม่ตั้งใจ ไม่ละเอียดประณีต มักง่าย
มันเป็นคำขยายผู้กระทำ ไม่ใช่ขยายชิ้นงาน ต่อให้พูดว่า "งานนี้ทำชุ่ยๆ" คำว่า "ชุ่ย" ก็จะขาย "คน" ที่ทำงานชิ้นนั้นอยู่ดี เพราะตัวงานเองไม่สามารถชุ่ยได้ มันคือการตัดสินว่า "นักแปลคนนี้มักง่าย" ซึ่งที่จริงแล้วก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าเขาเป็นคนมักง่ายหรือเปล่า แต่มันเป็นการดิสเครดิตที่ตัวเขา ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์กับสาธารณะ แถมยังทำให้เขาเสียหาย ถ้าเขาจะเอาเรื่องขึ้นมาก็อาจจะต้องเดือดร้อนไกล่เกลี่ยกัน
กลับกัน ถ้ามึงบอกว่าแปลสัดหมา แปลไม่เป็น กาก ไม่อิน มันกลายเป็นวิจารณ์ตัวงานและความสามารถของเขา ไม่ใช่ตัวเขา และจัดเป็นความเห็นส่วนตัวของมึงได้ มันจะกลายเป็นการวิจารณ์ตามสิทธิผู้บริโภค อย่างมากคนก็แค่บอกว่ามึงปากร้ายจัง แค่นั้น
แต่เอาจริงๆนักแปลกับสนพคงไม่มาอะไรกับโม่งหรอก แค่อยากเตือนเฉยๆว่าถ้าจะพูดแรงๆก็อย่าให้โม่งแตก ต่อให้เขาไม่ฟ้องก็อาจกลายเป็นดิจิม่อนฟุดฟิดนะมึง อย่างน้อยกูคนนึงก็อ่านบล็อกมึงแล้วมีอิมเมจแบบ อ้อ คนเขียนบล็อกนี้น่าจะเป็นคนแรงๆ อะไรเงี้ย
>>752 ชุ่ยเป็นคำวิเศษณ์ขยายกริยาค่ะมึง ไม่ได้ขยายคำนาม
- เขาทำงานชุ่ย กริยาคือทำงาน บทขยายกริยาคือชุ่ย
- ครูสอนหนังสือเก่ง กริยาคือสอนหนังสือ บทขยายกริยาคือเก่ง
ถ้าคำวิเศษณ์ขยายคำนาม (ประธาน) ต้องเป็น “นักแปลหล่อแปลนิยายเล่มนี้” หล่อเป็นวิเศษณ์ขยายนักแปลค่ะ
ศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ https://www.trueplookpanya.com/learning/detail/31460
วิธีสังเกตง่าย ๆ คือ คำวิเศษณ์ตามหลังคำไหนก็ขยายคำนั้น อยู่หลังกริยาก็ขยายกริยา อยู่หลังคำนามก็ขยายคำนาม 🥰
>>753 555555555
เอาจริงปะ สมมติมึงไปด่าใครว่าเขาทำงานชุ่ย แล้วดันเปิดหน้าเปิดตาให้เขารู้ด้วย เขาฟ้องขึ้นมา มึงจะไปแก้ตัวแบบนี้จริงดิ
ถ้าคุณตำหนวดถามว่า สิ่งที่ชุ่ยคือคนหรืองาน มึงตอบว่าไง ในเมื่อชุ่ยมันแปลว่าไม่ตั้งใจ,มักง่าย งานมันสามารถตั้งใจหรือไม่ตั้งใจได้เหรอ
จะอาศัยหลักภาษาตะแบงเอางี้จริงดิ? งั้นแล้วแต่เลยนะ ปลอบใจตัวเองแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆก็ได้ กูไม่ได้เดือดร้อนอะไรหรอก
งานแปลผิดแปลสลับก็ควร มีความผิดชอบต้องยอมรับและแก้ไข
เคยอ่านเจอแปลผิดแบบอ่านสะดุดหัวทิ่มแบบไม่น่าผิดได้ เลยไปแจ้งนักแปล เค้าก็ยอมรับและเล่มต่อไปก็ไม่มี
ประเด็นชุ่ย ทำงานผิดไม่ระวังวิจารณ์แค่นี้ไม่ได้ว่าหยาบคายน่าจะเปิดใจรับฟังและแก้ไขดีกว่านะ
>>755 กูคนด่าการแปลนะ กูไม่ใช่ 753 นะ
แต่ถ้าเอาตามมึงว่าอย่างนี้ก็ไม่สามารถด่าอะไรได้แล้วล่ะ ด่าอาหารว่าไม่อร่อยก็เท่ากับด่าคนทำนะ เพราะอาหารไม่อร่อยแม่งก็มาจากคนทำมันทำไม่อร่อยปะ
ด่านิยายไม่สนุกก็เท่ากับด่าคนเขียนว่าแม่งเขียนเรื่องไม่สนุก
คือมึงจะเอางี้เลยใช่ไหม
การด่า "สินค้า" ใด ๆ ก็ตามมันย่อมเป็นการด่า "ผู้ผลิต" ไปในตัวอยู่แล้ว ก็ของไม่ได้ผลิตตัวมันขึ้นมาเองนิ มันต้องมีคนทำมันออกมา
มันมีคนแหกโม่งตัวเองมาใช้คำสุ่มเสี่ยงไม่ใช่เหรอวะ เขาเลยเตือน แถมตัวคนเตือนก็บอกด้วยว่านักแปลกับสนพคงไม่อะไรหรอก
แล้วโม่งตัวที่มาแถเรื่องหลักภาษาเนี่ย มึงจะดูแต่ไวยากรณ์ไม่ดูความหมายของคำเลยไม่ด้ายยยยยย
ส่วนเรื่องวิจารณ์ กูว่ามันมีกรอบว่ะ มึงบอกว่านักแปลแปลพลาดได้ แต่บอกว่านักแปลมักง่ายไม่ได้ แค่เนี้ย เข้าใจยากตรงไหน
>>756 ชุ่ยไม่ใช่คำหยาบ แต่เป็นคำด่าไงมึง ด่าคนด้วย ไม่ได้ด่างาน
>>757 กู 755 มึงบอกว่ามึงด่าการแปล แล้วมึงรู้มั้ยว่าชุ่ยแปลว่าอะไร เขาใช้กันยังไง
ถ้ามึงทำงานแล้วโดนใครด่าว่างานมึงชุ่ยมาก มึงกำลังเดือดร้อนแล้วนะ เพราะเขาด่าถึงนิสัยว่ามึงเป็นคนมักง่าย เลยทำงานออกมาชุ่ยๆ
แต่อันที่จริงตั้งแต่คหแรกที่มึงบอกว่านักแปลใช้ตัวย่อแล้วมาแก้ทีหลัง (ซึ่งไม่จริง) กูว่ามึงรู้ดีเลยแหละว่าชุ่ยแปลว่าอะไร และจงใจใช้คำนั้นเลย มึงย้อนกลับไปอ่านความเห็นมึงดีๆเถอะ อย่ามาโกหกกูเลยว่าวิจารณ์งาน มึงพุ่งเป้าที่นักแปลแต่แรกแล้ว กูอุตส่าห์เตือนว่าจะดีเหรอ โม่งมึงแตก แต่ดูเหมือนมึงไม่แคร์ กูก็ไม่รู้จะแคร์ทำไมเหมือนกัน บายว่ะ
>>759 มึงแน่ใจนะว่าไม่ใช่ติ่งคิบอม แล้วสรุปคือมึงจะบอกว่าทำงานชุ่ยจริงก็ด่าว่าชุ่ยไม่ได้ใช่ปะ แล้วคือกูไม่ใช่คนเดียวที่ด่าชุ่ยนะ แม่งแหนนิยายด่ากันไฟลุก ทั้งเฟสทั้งโม่ง แล้วไม่ใช่กูเลยด้วย
เพราะแม่งมันไม่ได้พลาดไง พลาดอะ ใคร ๆ ก็พลาดได้อยู่แล้ว
เรื่องตัวย่อกูก็พูดไปตามที่กูจำได้ มันอาจจะคลาดเคลื่อนแต่เนื่อหาสาระที่ว่า ใช้ตัวย่อแล้วกลายเป็นตัวเต็มมันก็ไม่ได้ผิดเลยนี่หว่า
มึงมาเถียงยิบย่อยอะไรไม่รู้ทั้ง ๆ ที่ประเด็นคือแปลชุ่ยจริงเปล่า แค่นั้น ซึ่งมึงก็เถียงไม่ได้เลย
แล้วกูพุ่งไปที่ตัวคนตรงไหนวะ มีคนมาบอกว่าชุ่ยมันขยายกริยามึงก็เถียงเขาว่าให้ดูความหมายที่ไม่ใช่หลักภาษา พอกูบอกว่ากูหมายถึงงานมึงกลับบอกว่าให้ไปเปิดพจนานุกรม มึงจะบอกว่าความหมายที่ถูกต้องมีแต่มึงเท่านั้นสินะ ความหมายตามหลักการมึงบอกไม่ใช่ ความหมายที่ตัวกูคนเขียนบอกมึงบอกไม่ใช่ มีแต่ความหมายมึงที่มันถูกต้องในสากลโลก
ปล.ถ้ากูโดนด่าว่าทำงานชุ่ยกูคงมาดูตัวเองว่าชุ่ยจริงเปล่า
ky เพื่อนโม่งช่วยแนะนำนิยายแนววังหลังพระเอกเป็นเต้หน่อย ขอไม่ปวดตับมากนะ อยากอ่านคนเขารักกัน ขอบคุณค่า
โม่งบางตัวมึงก็ปล่อยให้เด็กๆบางคนไปหาประสบการณ์เองบ้างเหอะ ไม่ต้องไปเตือนมันหรอก พูดจาโง่ๆทรงนี้ไม่ใช่พวกลูกคุณด้วย 555555555555
เรียกว่าชุ่ยถูกแล้ว คือถ้ามึงแปลสลับแปลผิดแค่ไม่กี่ครั้งถึงเรียกว่าพลาด
นี้แปลผิดแปลสลับตั้งแต่เล่มแรกยันเล่มสุดท้าย
คนบ่นเรื่องนี้ตลอด ก็ไม่เห็นจะแก้
ทำงานแบบนี้ไม่เรียกชุ่ยแล้วจะเรียกส้นตีนอะไร
ขูดกระทู้ปลุกผี พี่เยี่ยคนเหี้ย แปะๆ ไว้เผื่อใครสนใจ 555
https://fanboi.ch/literature/8233/
>>765 เล่มหนาขนาดนั้น แถมเร่งออกจะตายห่า กูว่าพลาดแหละ ไม่ได้ชุ่ยหรอก ถ้าอยากได้คุณภาพ เลิกอ่านเถื่อนกันดิ สนพจะได้ไม่ต้องเร่ง ออกไปเลยสามเดือนเล่ม ยาวๆ
กูเห็นหลายเรื่องละ รีบเข็นออกมาเพราะมีปลิงมักง่ายอ่านเถื่อนแล้วตั้งเพจตั้งบล็อกเล่าเรื่องเอาเอนเกจฉ่ำ ไม่รีบแปลกระแสก็ตก ขาดทุนอีก
คนซื้อรับสภาพ
อาาาา นึกได้ๆ บางเรื่องไม่ได้ดัง แถมไม่ได้รีบออก ก็คำผิดกระจายนี่หวา แบบลำนำเลิฟสองหวัน โม่งเคยนั่งนำคำผิดต่อเล่มมาละ ไม่เกี่ยวกับเร่งไม่เร่งหรอก
>>768
กูเป็นคนนึงนะที่อยากให้ออกช้า ๆ ให้เนี้ยบ ๆ แต่กูก็เห็นคนมาโวยวายเหมือนกันแหละนะ สนพ. และคนแปลคงต้องหาจุดที่มันพอดีอะ (แต่เรื่องนี้ที่คนโวยช้าหลัก ๆ เป็นเพราะดันไปรับปากว่าจะออกเดือนละเล่มแล้วไม่ได้ตามที่รับปากมากกว่า ถ้าบอกแต่แรกว่าสองเดือนเล่มก็ไม่โดนว่ามาก แถมกลางทางยังหนีไปแปลนิยายเรื่องอื่น สนพ.ตัวเองอีกต่างหาก)
เมื่อวานกูไปนั่งอ่านกระทู้ทบทวนความทรงจำมา สรุปปัญหาเรื่องคำแปลไว้แล้วกัน
1. แปลว่าไรเนี่ย? หลัก ๆ คือคำแปลที่บัญญัติเองแล้วไม่มีหมายเหตุอธิบายห่านอะไรเลย เช่น ดำน้ำแกล้งตาย Tน้ำเหลว ซึ่งบางคนไม่เข้าใจ ส่วนกูจะเป็นพวกที่พอเข้าใจได้ ยกเว้น “น้ำเหลว” ที่กูเข้าใจ แล้วก็มีคนมาโวยว่าไม่เข้าใจ แล้วก็มีคนมาบอกว่าแค่นี้ทำไมไม่เข้าใจวะ (และอธิบายความหมาย) แล้วกูที่อ่านคอมเมนต์ก็ “อ้าว ที่คนอื่นเข้าใจแม่งมันไม่ตรงกับที่กูเข้าใจเลยนิหว่า สรุปว่าความหมายจริง ๆ มันคือไรวะเนี่ย” เกิดการงุนงงกันถ้วนหน้า
2. ชื่อผิดชื่อสลับ ไม่มีไรมากแต่มาเรื่อย ๆ ไม่ได้มีคนนับจำนวนจริงจัง แต่ถ้ากูจำไม่ผิดเหมือนมันจะมีอย่างน้อยเล่มละคำ
3. เดือนห้าเดือนสี่เดือนเมษายน อยู่เรื่องเดียวกันดันมีทั้งสองรูปแบบ
4. ตัวละครพูดว่า หนู และ ฉัน ในประโยคเดียว
5. แล้วเมื่อวานกูไปนั่งอ่านกลอรี่อีกรอบ (เกิดคิดถึงขึ้นมา) เจอจุดนึง พี่เยี่ยเรียกตัวละครนึงว่า “เสี่ยวเหยี่ยเหยี่ย” (กูอาจสะกดคำผิดนะ) ซึ่งครั้งแรกที่ออกมาเขียนว่า เสี่ยวเหยี่ยเหยี่ย (เหยี่ยเหยี่ยน้อย) และในฉากหลังจากนั้นก็แปลชื่อนี้ว่า เหยี่ยเหยี่ยน้อย จนกระทั่งตัวละครนี้หายไปช่วงนึง แล้วพอกลับมาอีกที ก็ถูกแปลชื่อเป็นเสี่ยวเหยี่ยเหยี่ยทับศัพท์ซะงั้น กูไม่ได้ไปตรวจสอบต่อไปว่ามันจะสลับกันไปมาอีกรึเปล่าอะนะ เมื่อวานอ่านแต่เล่ม 1 กับ 2
เครือนี้ก็ทำงานแบบนี้เป็นปกติเลยจ้า ไม่ต้องมาปกป้องหรอก แม่งมังงะ ตัวหนังสือไม่เยอะ มึงยังผิดแแหลกเลยพ่อเอ๊ย
เรื่องใหม่ของสองจือที่ยามเช้าเพิ่งประกาศ ชื่อไทยยังกะหนังสือฮาวทู
ตามไปดูมาบ้าง บ.ก.มึงไม่เบื่อแนวเกิดใหม่ทวงแค้นอีกรึ หรือจีนมันไม่เขียนแนวอื่นแล้ว555
รักรสอีโอชาพล็อตค่อยน่าอ่านนนนน
หอมกลิ่นรันจวน โอโห้น้องอวบอ้วน แต่แนวย้อนเวลาอีกละ แต่ก็ยังดีอะนะ ได้อ่านสาวๆ สายนี้บ้าง
เออเว้ยอีเรื่องขุนนางก็พล็อตน่าสนใจ ไม่ย้อนเวลาบ้างก็ดี
ส่วนสองจือ รอคอยนานแสนนาน เสือกมากับพล็อตที่กุเกลียด ปัดตกไปเลย เบื่ออีสาวทะลุมิติจนจะอ้วกแล้ว
อาจารย์มาร นี่กุคาดหวังแล้วนะ นางเอกน่าจะตลก555
เออว่ะ เปลี่ยนใจชม บ.ก. ถึงจะเอาแนวเดิมๆ มา แต่ส่วนใหญ่พล็อตน่าสนใจเว้ย รอเลยปีนี้ของยามเช้า ขอแปลไม่ประลาดๆ แบบลำนำกระดูกก็พอเด้อ
เรื่องไหนเกิดใหม่/ย้อนเวลา กูตัดทิ้งหมด เบื่อ
สนใจอาจารย์มารเรื่องเดียว
เพื่อนโม่งนิยานดุจรักฯสนุกป่ะวะ อยากซื้อมาอ่านแก้เหงาแต่ไม่กล้าเสี่ยงกดมั่วแพงเกิน ปล.เคยดูซีรี่แล้วรู้สึกเฉยๆ ก็ดีแต่ก็เฉยๆ อยากลองนิยายเผื่อสนุกกว่า55555
>>789 จืดๆรอดเป็นบางเรื่องอ่ะ แต่กุแม่งเฉยๆกับเคมีพระนางเรื่องนี้แหละที่กังวล5555 กุดูซีรีแล้วชอบเคมีนอ.กับชายหยวนพ่อหนุ่มปากเปรตเลยกลัวว่าอ่านแล้วจะไม่รักพระเอก5555555 แต่ช่วงนี้อยากอ่านอะไรแนวที่บรรยายความคิดตัวละครลึกซึ้งๆ ให้มานั่งขบคิดไรงี้ว่ะ… หรือกุควรไปอ่านจิ่วฉงจื่อดี แต่ไม่ชอบผัวเด็กอ่ะถถถถ แต่เห็นคนชอบกันเยอะ
พูดถึงจิ่วฉงจื่อ ถามเพื่อนโม่งที่อ่านแล้วหน่อยว่าตัดจบแบบพราวพร่างปะ อยู่ๆก็จบแบบไม่อยากเขียนต่อแล้วพอแล้วงี้ กุลังเลมากเพราะมันหลายเล่ม ชอบพราวพร่างนะ แต่จบแบบกุนึกว่าแปลมาไม่หมด
>>792 มันก็ตัดนะ ตัดแบบหมดมุขแล้วอ่ะมึง แบบอยากต่อแต่ไม่รู้จะเล่นอะไรต่อ ปมพ่อ ปมบัลลังก์ เล่นหมดแล้ว ชีวิตพระเอกก็ปลอดภัยดีแล้ว ก็เลย ชีวิตเราสุขสงบครบครันแล้ว จบ ราวๆฟีลนี้อ่ะ
ข้อเสียคือ มันไม่ตราตรึงเล้ยยยย จือจือนี่อ่านต้องเน้นสนใจการเดินทางอย่าไปหวังความพีคตอนจบ
ยามเช้ากลับมาล่ะ ออกเล่มไวเชียว ปกสวยด้วยแต่กุเห็นราคาแล้วรอก่อนเลย แถมยังมีคนแปล2คนอีก แล้วราคาเหยียบ500ล่ะแต่ไม่มีอะไรเลยนอกจากที่คั่น กุเห็นฝั่งวายก็ราคานี้ แต่มีทั้งการ์ดตัวละคร โปสการ์ด ที่คั่น จิบิ บางเรื่องซื้อ2เล่มได้โปสเตอร์ เอาจริงๆ อุบาดมากนะ 2มาตรฐานสุด
ถ้าจะคุยนิยายวายเชิญมู้นี้ https://fanboi.ch/801/17336/
>>800 ตำรวจมู้หรอว่ะ อันนี้คุยเปรียบเทียบไม่ได้คุยเจาะแค่วายคุยมู้นี้ก็ได้มั้ง เพราะถ้าจะตรงแน่วขนาดนี้ กุไปคุยแบบนี้ในมู้วาย สาววายก็จะไล่กุกลับมาที่นี้มั้ย คุยชญ.ไปคุยที่นี้ แล้วตกลงคุยที่ไหนได้บ้าง
แล้วที่คุยคือทำไมนิยายชญ.มันแพงพอๆกับวายว่ะ ทั้งที่ของก็ไม่ได้เท่าเขา บ่นให้คนอ่านชญ.ฟังอ่ะเพื่อน ถ้ากุไปบ่นแบบนี้ในมู้สาววาย สาววายจะเข้าใจหัวอกกุมั้ย แล้วคนอ่านชญ.จะรู้มั้ยว่าอิสนพ.มัน2มาตรฐานขนาดนี้ คิดหน่อยเพื่อน
แนะนำนิยายที่ พอ ไม่หล่อหน่อยสิ เอาแบบหน้าตาธรรมดา ไม่ถึงขั้นอัปลักษณ์ อ่านหล่อมากๆแล้วเวียนหัว
กุ้งดิ้นแล้ว1
เอ๊ะหรือทางสมอง
สัตว์ที่มีขี้อยู่บนหัวสมอง คือ กุ้ง สาเหตุที่กุ้งมีขี้อยู่บนหัวสมอง มีนิทานปรัมปราว่า แต่เริ่มแรกมานั้นกุ้งมีแต่ก้ามและเปลือกบาง จึงถูกสัตว์อื่นจับกินจนจำนวนกุ้งร่อยหรอ กุ้งจึงไปขอพรจากพระอุมาขอให้มีอาวุธป้องกันตัว พระอุมาจึงให้กุ้งมีเลื่อยสองคมที่หัว และมีดาบแข็งที่หาง เมื่อถูกสัตว์อื่นจับกินจะได้แทงทะลุท้องสัตว์ที่กินหนีออกมา แต่กุ้งต้องให้คำสัตย์ว่าจะกินแต่ซากสัตว์ที่เน่าเปื่อยเป็นอาหาร เมื่อกุ้งมีอาวุธ จำนวนกุ้งก็เพิ่มมากขึ้น ทำให้อาหารไม่พอ กั้งจึงมาชวนให้กุ้งใช้อาวุธเจาะท้องเรือสำเภาให้จมเพื่อให้ลูกเรือจมน้ำตาย พวกเรือสำเภาถูกกุ้งทำให้เรือล่มอยู่บ่อย ๆ จึงไปฟ้องพระอุมา พระอุมาให้พญาอนันตนาคราชลงไปปราบกุ้ง กุ้งกลัวจนกระเพาะและของที่กินเข้าไปขึ้นไปอยู่ที่สมอง
ที่มา : บทวิทยุรายการ “รู้ รัก ภาษาไทย” ออกอากาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ เวลา ๗.๐๐-๗.๓๐ น.
มีนิยายขม ๆ ตัวเอก toxic ๆ ตอนจบจบแบบพากันวินาศสันตะโรบ้างมั้ย ถ้ามี e-book ได้จะดีมาก
ขอที่ไม่ใช่ถงหัว กับเฝยหว่อซือฉุนนะ
แบบจันทราอัสดงครึ่งแรกก็ดี
อันนี้มู้ดักดานสินะ เลือกนิยายห่วยกว่าจงหยวนก็อวยก็อ่านกันอยู่ได้
ถามหน่อยครับ บันทึกคฤหาสน์ซ่อนอาถรรพ์มันแนวไหน แนวผีๆไปเลยหรือแนวฆาตกรรมแล้วอำพรางด้วยเรื่องสยองขวัญลึกลับ
เห็นกำลังลด 30% ทั้งชุด สนใจถ้าเป็นแนวฆาตกรรมสืบสวนปนเรื่องลึกลับ
อยากได้ซื้อจีนของนิยาย
ผมย้อนอดีตมาเปลี่ยนชะตายุค80
เพื่อนๆ ถ้าให้เลือกเก็บเล่มได้เรื่องเดียวควรเลือกเรื่องไหนดี (ลิสต์นี้คืออยากหมดแต่บัดเจตและที่เก็บพอแค่1) :ลูบคมองครักษ์,ตกรางวัล,ดุจรักดั่งห้วง,
หยกรัตติกาล
ขอบคุณเพิ่นโม่ง เด่วกุรอเผื่อตรุษจีนมีโปร
อ้าว หยกรัตติกาลไม่หนุกเหรอวะ เห็นโม่งชอบบุปผารัตติกาลกัน
Ky กูถามคหเรื่องสำนวนแปลหน่อย
อย่างสำนวนจีนที่ว่า ดีดฉินให้วัวฟัง ควรแปลตรงๆแบบนี้เลย หรือปรับให้เป็นไทยว่า สีซอให้ควายฟัง
*ฉิน คือกู่ฉิน พิณจีน
>>837 เคยเรียนการแปลมาปะ ถ้าเคยก็ใช้สีควายตามที่เรียนมาเลย ยึดตามหลักการที่ถูกต้อง คนอ่านมีเป็นล้าน มึงไม่สามารถเอาใจทุกคนได้หมด ใครบ่นใครถามดีๆก็อธิบายไป ส่วนพวกแว้ดๆเอาแต่ใจ มึงก็ปล่อยเบลอซะ แต่ถ้าโดนพวก ปสด ไร้การศึกษาด่าแรงๆ มึงแคปไว้แล้วฟ้องได้เลย เหมือนเคสการบินไทยล่าสุด สรุปใช้สีควายให้ซอฟังเถอะ กูอยู่ทีมมึงเอง
>>842 มันเป็นสำนวน สุภาษิต ใช้เปรียบเปรย ไม่ใช่การมีอยู่จริงหรือไม่จริง ต่อให้มึงใช้ดีดพิณให้วัวฟัง ก็ไม่ได้หมายความว่าตัวละครกำลังดีดพิณเตร๊งๆให้วัวฟังจริงๆ แต่หมายถึงพูดไปก็เสียเวลาเปล่า ตัวละครอีกตัวไม่เข้าใจมึงหรอก ซึ่งตรงกับสำนวนไทยว่าสีซอให้ควายฟัง ก็เอามาใช้ได้เลย ไม่เกี่ยวกับว่านิยมวัวหรือนิยมควาย เพราะจะวัวหรือควายก็หมายถึง “คน”
เช่นเดียวกับขี่ช้างจับตั๊กแตน มันก็เป็นการเปรียบเปรยถึงการกระทำที่ใหญ่โตเกินเหตุ ลงทุนเยอะได้ผลน้อย ไม่ได้หมายความว่าตัวละครนั้นๆต้องอยู่ในประเทศที่มีช้าง
ถามว่าแปลตรงตัวได้มั้ย ก็ได้ มันไม่ต่างอะไรกับใช้กูเกิ้ลแปล แต่ถ้านักแปลมืออาชีพ นักแปลที่เชี่ยวชาญทั้งภาษาต้นทางและปลายทางจะสามารถจับใจความแล้ว localize ให้เป็นสำนวนปลายทางได้อย่างถูกต้อง ตรงความหมาย จุดมุ่งหมายในการแปลคือสื่อความ คนปลายทางอ่านแล้วเข้าใจในบริบทภาษาของตนเอง ไม่ใช่แปลแบบ…เอาเบคอนกลับบ้าน ก็หมายถึงเบคอนกลับบ้านจริงๆ 🤣 ฝรั่งเข้าใจ แต่คนไทยไม่เข้าใจ แต่ถ้าแปลเป็น หาเงินเข้าบ้าน ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว คนไทยจะเข้าใจ
เกลียดการทับศัพท์พร่ำเพื่อ แต่เรื่องสำนวนยังไงกูก็ไม่อยากเจอควายกับช้างสำนวนไทยในนิยายจีน ให้ความรู้สึกนิยายเสิ่นเจิ้น
ไม่คิดว่าหลักสูตรมันโบบ้างเหรอ เวลาใส่สำนวนลงไปดูโคตรโดดจากฟีลจีนๆ
>>847 เก็บไว้ด่าตัวเองเถอะ เพราะกูอธิบายแล้วที่ >>843 ว่า “ต่อให้มึงใช้ดีดพิณให้วัวฟังก็ไม่ได้หมายความว่าตัวละครกำลังดีดพิณเตร๊งๆให้วัวฟังจริงๆ แต่หมายถึงพูดไปก็เสียเวลาเปล่า ตัวละครอีกตัวไม่เข้าใจมึงหรอก” ใครอยากร้อนตัวเป็นวัวเป็นควายก็ตามแต่สติปัญญาตัวเอง ไม่มีนักแปลคนไหนแปลตามใจมึงทุกคำทุกประโยค เก่งมากก็แปลเอง อย่าเก่งแต่ในกะลา
KY หนังสือแพงงงงงมากกกก จะไม่ไหวแล้ว
>>841 >>844 เข้าใจแหละว่าหลักการของการแปลว่าต้องให้ปลายทางเข้าใจ บางสำนวนถ้าแปลตรงตัวคนอ่านอาจจะจินตนาการภาพไปอีกแบบจริงๆตัวอย่างสำนวนเอาเบค่อนกลับบ้านนี่ใช่เลย คนอ่านอาจนึกว่าหิ้วเบค่อนไปเป็นมื้อเย็นจริงๆ แต่ถ้าเป็นสำนวนเปรียบเปรยที่คนอ่านไม่เข้าใจผิดแน่ๆ อย่างดีดฉินให้วัวฟัง ซึ่งใกล้เคียงกับสำนวนไทยสีซอให้ควายฟังคิดว่าใช้ดีดฉินให้วัวฟังดีว่า
เพราะบริบทของคำว่าควายในสังคมไทยคือหมายถึงโง่ สีซอให้ควายฟังคือเสียเวลาเพราะอีกฝายโง่ไม่เข้าใจ ในขณะที่จีนคำว่าวัวควายไม่ได้เจือความดูถูกในด้านสติปัญญา ดีดฉินให้วัวฟังคือ เสียเวลาเพราะอีกฝ่ายหยาบกร้านไม่สนใจไม่อยากรับฟัง
คือไทยคำว่าควายคือคำด่า วัวไม่ใช่คำด่า
เพราะงั้นเลี่ยงคำว่าควายได้จะดี เห็นนักแปลบางคนใช้คำว่ากระบือแทนก็มีนะ คือกระบือก็คือควายแหละ แต่คนไทยฟังปุ๊บใจไม่ได้คิดถึงคำด่าว่าควายไง
>>841 +1 มันไม่มีถูกมีผิด มีแต่ถูกใจกับไม่ถูกใจ ซึ่งแน่นอนว่าไม่สามารถทำให้นักอ่าน *ทุกคน* ถูกใจได้ กุเรียนแปลมา localize นี่ยากสุดแระมั้ง ใครทำได้เนียน ๆ แบบไม่ขัดต้นฉบับนี่ขอคารวะเลย
>>855 จะว่าหลักสูตรมันโบฯ ก็ไม่ได้ ประเทศไหนเขาก็เรียนมายังงี้แหละ มันเป็นศาสตร์การแปลอย่างหนึ่ง ไม่ได้ตัดสินว่าอันไหนถูก อยู่ที่ house style สนพ.กะบ.ก.ว่าจะเลือกแปลแบบไหนอะ 55555
เรื่องใหม่เผิงไหลเค่อยุคสาธารณรัฐปกสวยจัง และในฐานะคนที่ไม่ค่อยอินจิบิเท่าไหร่ ทำที่คั่นไดคัตแถมแบบนี้ก็โอเคนะ
>>858 กูกำลังจะมาบ่นในนี้เลยว่าไม่ค่อยมีนิยายแปลยุคสาธารณรัฐ555 (พอดีกูดูซีรีส์แล้วชอบมาก เพียงรักแรกพบงี้ วังวนรักฯงี้ เห็นวังวนรักฯบีทูเอสเข็นออกมานานแล้วแต่ไม่มีโม่งพูดถึง ใครอ่านแล้วรีวิวให้กูได้นะ กูกลัวสอยมาไม่สนุกแบบซีรีส์) กูอยากอ่านลำนำหัวใจในสายหมอกที่เป็นยุคสาธารณรัฐของเฝยหว่อซือฉุนมาก เห็นเค้าว่าดาร์คกว่าซีรีส์ แต่ไม่มีสนพ.ไหนเอามาแปลเลย ส่วนของเผิงไหลเค่อกูคงบายเพราะอ่านเผิงไม่นอดสักเรื่อง+ไม่ค่อยอินเรื่องนางเอกเป็นหมอ
แต่น่าจะมีคนชอบเผิงเยอะอยู่นะ ส้มก็เอางานเขามาบ่อยไม่แพ้นข.พี่ชายเลย แต่ไม่ค่อยโดนแซะเท่า
>>860 หายากมากมึง ส่วนมากกุเจอแต่แบบราคาใกล้ ๆ มือหนึ่งทั้งนั้น และมือสองจะใช้โค้ดไม่ค่อยได้ ไม่เหมือนมือหนึ่งร้าน พวกนี้รวมๆแล้วมือหนึ่งบวกโค้ดจะถูกกว่า และพอหาไปนานๆกูก็เบื่อ ถ้าไม่ใช่ดวงสมพงศ์เจอโคตรยาก ยิ่งมันกำหนดอะไรจิปาถะเยอะ กุยิ่งเห็นมือสองในแอพส้มน้อยลงเรื่อยๆ
>>861 กุยอมให้มันงก แต่ขอราคาหนังสือต่ำลงให้กุหน่อยเถอะ ปล่อยสายวายเค้าบ้าผีเมี่ยมอัพราคาหนังสือกันไปสายเดียวพอ ฝั่งนี้กุขอแค่ที่คั่นพอแล้ว
>>865 ราคาหนังสือลดลงไม่น่าจะได้ ดูยามเช้าสิเมิง มีแค่ที่คั่นแต่ราคาพอๆกับฝั่งวายเลย ส่วนส้มราคาหนังสือก็แพงแล้วเหมือนกัน ไม่มีเรื่องไหนถูกอ่ะเมิง
ร้านที่ขายในแอพส้มเมื่อก่อนหนังสือปกติก็ลด20% จนฝั่งอม-รินออกกฏร้านนอกให้ลดได้แค่15% แต่ส้มร้านนอกก็ยังลด20%อยู่ กุก็ยังดีใจเพราะกุอ่านส้มบ่อยกว่า แต่สักพักก็เปลี่ยนมาลดแค่15%เหมือนกัน กุนอย โค้ดแอพส้มตอนนี้ก็ลดน้อย+ค่าส่งแล้วเหมือนลดไม่กี่บาทเอง กุจะซื้อทีรออ่านรีวิวก่อนตลอด พลาดขึ้นมาขายมือสองก็ยากอีก
>>866 เห็นด้วย งานเผิงกุยังกล้าซื้อโดยไม่อ่านตย. ดูแค่โปรยยังพอไหว บางอันถึงไม่ตรงเทสแต่ยังอ่านได้ แต่งานพี่ชายนี่ไม่ได้ จริงๆกุก็อ่านรอดแค่พี่ชายเรื่องเดียวจริงๆนะ
>>867 หือ อมร.ออกกฎเหรอ กุนึกว่าเพราะค่าธรรมเนียมแอพส้มซะอีก เพราะร้านเริ่มลด 15 % กันตอนแอพส้มมันปรับค่าขาย ตอนนี้ร้านน่าจะแบกfeeกันเกือบ 15 % แหละมั้งถ้าไม่มีสิทธ์อะไรพิเศษ
>>868 งานคนเขียนพี่ชาย เรื่องอื่นคือส่ายหน้าส่ายหัวหมด เพราะแม่งไม่สนุก แต่กุอะอ่านงานนางมากกว่าเผิงอีก ชอบพี่ชายมากเลยแบบเจ็บไม่จำเล๊ย555 นอกจากจะ ยึดติดกับพล็อตพี่จ๋าน้องจ๋าไปหลายเรื่อง พระเอกคลั่งแบบโรคจิต กุว่าหลายๆ หลายเรื่อง ตรรกะไม่ไหวว่ะ ยิ่งชายาแม่ทัพ สงสารนางร้าย(แบบจำใจร้าย)ฉิบหายยยยยยยยย
>>868 ถ้าจำไม่ผิดมีร้านบอกอยู่ว่าทางสนพ.ขอให้เริ่มเท่านี้ เพราะสนพ.เองจะเริ่มลดที่15% วันโปรถึงจะมีลด20%+ ตอนนั้นทุกร้านเลยต้องลดที่15%พร้อมกันหมด เพราะก่อนนี้ร้านขาย20%คนไปซื้อร้านนอกไม่ซื้อตรง คือเมิงห้ามลดเยอะกว่าสนพ.ว่าซั่น แต่ตอนนี้ถึงไม่ใช่ช่วงจัดโปร ร้านในเครือของนอ.ก็ลด20%ก็มีนะ แต่ต้องไม่ใช่หนังสือใหม่
แล้วก็ห้ามขายก่อนที่สนพ.ประกาศด้วย เพราะเมื่อก่อนเซล์ลจะแจ้งร้านไปว่ามีเรื่องไหนเตรียมวางขายพร้อมราคา ร้านเลยเอาลงก่อนสนพ.ประกาศอีก คนไปสั่งร้านยอดไม่เข้าสนพ.โดยตรง กุจำได้เพราะกุเคยกดสินค้าเข้าตระกร้าตอนเช้า พอตอนเย็นจะมาจ่ายเงินอ้าวไม่มีของ ร้านบอกสนพ.ให้เอาลง รอให้สนพ.แจ้งรายละเอียดก่อนค่อยขาย
ส่วนส้มกุไม่แน่ใจนะว่าสนพ.ขอให้เริ่มที่15%มั้ย หรือเพราะชป.ขึ้นค่าธรรมเนียม ร้านเลยพากันปรับลดแค่15%พอ แต่กุจำได้ว่าตอนที่หนังสือในเครืออมร.เริ่มลด15% ร้านนอกก็ยังขายของส้มแบบลด20%นานอยู่ แต่ของส้มอ่ะ ถ้ากุซื้อกุก็ซื้อร้านนอกอยู่ดี เพราะชป.ส้มลดแค่10%เอง ต้องสายผีเมี่ยมมั้ยถึงยอมซื้อชป.ส้ม แล้วข้อแม้เยอะด้วยนะ ถ้าใช้โค้ดลดจะไม่ได้ผีเมี่ยมนะ ยิบย่อยเยอะมากเมิงแล้วบอกแถม ดีนะกุหลุดพ้นผีเมี่ยมแล้ว โชคดีของผีเมี่ยมชญ.ไม่ว้าวด้วยแหล่ะ ไม่ได้ก็ไม่เสียดายอ่ะ
>>863 เพิ่งนึกได้ กูที่บอกว่าอ่านเผิงไม่รอด แสนชังเป็นเรื่องเดียวที่อ่านจบ555 แต่ทาร่า กูอ่านคำโปรยแล้วชอบมาก แต่เจอการแปลก็บายด้วยอีกคน เข็นไม่ไหวจริงๆ ส่วนปรปักษ์นี่กูจำไม่ได้ว่าทำไมหยุดอ่านไป น่าจะอ่านแล้วไม่ติด555 ส่วนพี่ชายนี่กูอ่านเรื่องพี่ชายเรื่องแรก(ป่ะวะ)เรื่องเดียวที่รอด ที่เหลือกูว่ามาแนวเดียวกันเลย แค่เปลี่ยนดีเทล แถมเรื่องพี่ชายโอเคสุด กูเลยเทผลงานนขคนนี้
อัครเสนาบดีผู้แสนสุภาพ ของสนพ. อิงทรี ลดโหด เหลือเซ็ตละ 99 บาทททท
>>873 ก็ได้อยู่นะถ้ามึงถอดสมองอ่านได้ แต่กูไม่ไหวว่ะ
ปัญหากูคืออิเมืองนี่ขุนนางหลักทุกคนแม่งอายุแถว 20 หมดทุกคน แล้วเป็นเพื่อนกันหมด แล้วตำแหน่งเหมือนถ่ายทอดทางสายเลือดอะ
แบบพ่อนางเอกเป็นเสซ้ายก็เกษียณตัวเองแล้วให้ลูกขึ้น
พ่อพระเอกเป็นเสขวา ก็เกษียณตัวเองแล้วให้ลูกขึ้น
หัวหน้าข้าหลวง (มั้ง จำตำแหน่งไม่ได้แล้วว่ะ) เห็นอีเสซ้ายขวาเกษียณตัวเองก็เอามั้ง เกษียณตัวเองแล้วให้ลูกขึ้น
คือประเทศสมมตินี่ขุนนางไม่ต้องสอบอะไรกันเลยเหรอวะ อยากให้ลูกขึ้นก็ได้เลย แล้วแม่งไม่มีขุนนางอื่น ๆ ค้านเลย ทุกคนอยู่อย่างปรองดองไม่มีเกมการเมือง
แล้วพอไปประเทศอื่น ๆ ก็เป็นงี้เกือบทุกประเทศเลยมั้ง (จำไม่ได้แล้ว) จำได้แค่ว่าตัวละครที่มีบทบาทแม่งอายุเท่า ๆ กันหมดเลย
อีกอย่างคือมึงเป็นมหาเสนาบดีแล้วอยู่ ๆ ก็เข้าป่าไปเรียนหนังสือเป็นปี ๆ ไม่ทำงานทำการกันก็ได้เหรอวะคะ?????
ใครอ่านพี่ชายตัวร้ายฯบ้าง กูเพิ่งเห็นว่าใกล้จบแล้ว อยากได้รีวิวประกอบการตัดสินใจ เผื่อโม่งคนไหนกรุณา555
พี่ชายตัวร้ายนี่ซื้อมาสองเล่ม
ขึ้นต้นดีแท้ๆ
แต่ไปอ่านสปอยแล้วได้ยินแบบนี้ถอยเลย
เมื่อข้าเป็นองค์หญิงน้อยของฮ่อวเต้ทรราช เป็นนิยายจันแปลว่ะ แต่พล็อตกุนึกว่าพล็อตมันฮวาเกาหลี พอคลั่งรักลํกสาวเกร่อๆ5555
กุหลาบมรกต แพ็คละ 199 อันนี้ใครยังไม่จัดเปย์เลย ดี
นขเดียวกับลำนำราตรี
สอบถามสายจีนโบ ถ้าพระเอกเป็นเต้ ละนางเอกเป็นลูกตาสีตาสา มาจากครอบครัวชาวบ้านธรรมดา ไม่มีอำนาจอะไร นางมีสิทธิ์ขึ้นเป็นฮองเฮา (เรียกงี้ปะ มนจ.) ได้มั้ยวะ +++ พระเอกมีสิทธิ์ประกาศจะนอนกับนางคนเดียว ไม่ขึ้นเตียงกับอนุคนอื่นมั้ย คือกุอ่านการ์ตูนละเจองี้ รู้สึกว่ามันขายฝันมาก ปกติพระเอกเต้มันมีเมียเดียวได้มั้ย 55555 ในนิยายมีแบบนี้มั่งป่าว
>>885 ถ้าถามนิยายก็มีได้หมดอ่ะมึง แต่คนอ่านก็ wtf ได้ตามแต่เนื้อเรื่อง
ถ้าเรื่องจริงนี่ยากมาก เพราะค่านิยมจริงๆสมัยก่อนคือผัวเดียวหลายเมียว่ะ แค่ตั้งคนที่มาจากสามัญชนเป็นฮองเฮานี่ยังมี แต่แบบล้างวังหลังเอาเธอไว้คนเดียวนี่น่าจะไม่มีว่ะ หรือใครเคยฟังประวัติศาสตร์แนวนี้จริงมาเล่าให้กูฟังที
>>885 นิยายมี เยอะเลย
ถ้าตาม ปวศ จริงๆฮองเฮาที่มาจากสามัญชนมีหลายคนนะ ราชวงศ์หมิงตอนตั้งราชวงศ์มีกฏให้ชายาขององค์ชาย และเชื้อพระวงศ์ต้องเป็นหญิงสาวจากตระกูลสามัญชนที่ไม่มีพ่อเป็นขุนนางหรือมีบรรดาศักดิ์ เพราะงั้น ฮองเฮาราชวงศ์นี้เลยมักมีพื้นเพจากตระกูลสามัญชน
ส่วนประวัติศาสตร์จริงๆ หงจื้อ ราชวงศ์หมิง เป็นฮ่องเต้คนเดียวที่ผัวเดียวเมียเดียว วังหลังมีแต่ฮองเฮา ไม่มีสนมอื่นเลย ส่วนฮองเฮาก็มาจากตระกูลสามัญชนตามกฏ
ฮ่องเต้อีกคนที่(ถือว่า)ผัวเดียวเมียเดียวก็ หยางเจียน /สุยเหวินตี้ มีเกือบตลอดรัชกาล วังหลังมีฮองเฮาคนเดียว ไม่มีสนมอื่นจนกระทั่งช่วงปลายที่รบชนะแล้วนับองค์หญิงราชวงศ์ที่แพ้มาเป็นสนม แต่ก็มีอะไรกันหลังจากที่ฮองเฮาสิ้นแล้ว
ลิขิตรักพิทักษ์ต้าถัง ก็ลดราคาอะ น่าตำเปล่าวะ
กุกดกี่ภพกี่ชาติเล่ม4-5มา อยากกรี๊ดกับความอวยจีนของนักเขียน การแพทย์จีนดีสุดๆ แพทย์ตะวันตกรักษาอะไรไม่ได้เลย นางเอกใช้ฝังเข็มห้ามเลือดให้ผู้หญิงตกเลือดได้ (นางกินยาให้แท้งตอนอายุครรภ์7เดือน) นางเอกใช้ครีมกวนใบบัวบกรักษาผิวหน้าที่แพ้+ผิวอักเสบได้ คืนนึงหายเลย แล้วก็มีบทว่า เนี่ยครีมไม่ใช้เสตียรอยด์ๆ กุผู้เป็นผิวหนังอักเสบอยู่คือ 🙄 คืนนึงเนื้อมึงงอกไม่ได้ขนาดนั้นจ้า ผิวหนังอักเสบไม่ได้หายง่ายชนาดนั้น
คือหลักการใช้เสตียรอยด์มันมีอยู่ นักเขียนไม่กลัวว่านักอ่านบางคนจะคิดจริงจังแล้วไม่ยอมไปหาหมอ/ไปโรงพยาบาลเหรอ มันเป็นการใส่หลักคิดที่อันตราย ***มาก***ให้กับpublicอ่ะ นิยายดังขนาดinternational export เอามาแปลไทย ถ้ามันเขียนบาลานซ์กันหน่อย ทุกศาสตร์การรักษามีประโยชน์ของมัน ไม่ใช่ถ่มถุยการรักษาอื่น (ที่มีproofมากกว่า มีการทดลอง+ปรับใช้+มีมาตรฐานมากกว่า) กุคงไม่สะดุดขนาดนี้แล้วไม่อยากอุดหนุนต่อแล้วด้วย
>>891 ลูกชาวนานั่นส่วนเดียว แต่หลักๆที่ให้รับสาวสามัญชนเพราะไม่อยากให้ขุนนางที่เป็นครอบครัวของผู้หญิงเข้ามาวุ่นวายแผ่อิทธิพลทางการเมืองต่างหาก ราชวงศ์หมิงมันเพิ่งไล่มองโกลออกไปไง มีทั้งกำลังทหารและความป็อบปูล่าร์ ไม่ค่อยต้องพึ่งอำนาจขุนนาง ไม่เหมือนราชวงศ์ซ่งที่โดนทั้งเหลียวทั้งจินทั้งมองโกลบี้แล้วบี้อีก ฮ่องเต้ต้องรับลูกแม่ทัพลูกขุนศึกเป็นสนมเพียบ
>>893 กุเคยดูซร.ที่ลู่ซือเปนนักเรียนแพทย์แผนจีน แล้วดูไม่รอดเพราะเอียนความบ้งอวยของแพทย์แผนจีนงี้เหมือนกัน คนไทยในจีนก็เคยบ่นอยู่นะว่าแม่งไปหาหมอไม่ไม่ผลเหรอกได้ยามาต้ม แม่งป่วยจนหายเองทั้งนั้น แย่อ่ะทั้งที่วิทยาศาสตร์ไปถึงไหนแล้วมึงยังจะมาแผนโบราณกันอีก อารมณ์เหมือนยาผีบอกแดกน้ำบาดาลเยี่ยวในไทย กุว่าแผนจีนมันเป็นแนวฮีลลิ่งอินไซส์อ่ะได้อยู่ แดกน้ำร้อน ยกต้มสมุนไพรไรงี้ แต่ยุคนี้แล้วมึงใช้วิทยาศาสตร์เข้าร่วมด้วยแหอะ คือถ้าเซตแบบโบราณๆกุพออ่านได้นะถ้ามันไม่มีวิทยาการอ่ะ ถ้ายุคนี้แล้วมาอวยแผนจีนดีกว่าแผนวิทยาศาสตร์กุจะอี้สุด
>>898 เสริม >>899 แมนจูเป็นเผ่านอกด่าน ส่วนใหญ่ขี่ม้ายิงธนูกันเป็นปกติ ไม่ให้แต่งกับลูกสาวแม่ทัพก็แทบไม่มีใครให้แต่งด้วยละ จะไปแต่งกับชาวฮั่นที่ตัวเลือกเยอะกว่าก็ให้ยศสูงเสมอชาวแมนจูด้วยกันไม่ได้ สาวฮั่นชาวบ้านๆหน่อยส่วนใหญ่เลยยศต่ำจนไม่มีบันทึกถึง พวกที่มีชื่ออยู่ในประวัติศาสตร์มักเป็นลูกขุนนางสำคัญ หรือไม่ก็มีลูกที่ต่อมาเป็นฮ่องเต้อย่างหลิงกุ้ยเฟยในเฉียนหลง ประมาณนั้น
เต้หมิงหลายองค์มัวแต่ระแวงขุนนางจนโดนขันทียึดอำนาจ บางเต้ครองราชย์ตั้งแต่อายุ 9 ขวบ แม่ก็โง่ ไม่มีอำนาจ ไม่มีปัญญาสอน ปล่อยให้ขันทีชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้
ขอถามนอกเรื่องหน่อย
ขอถามนอกเรื่องหน่อย
คือกูอยากรู้ว่าการซื้อนิยายจีนมาแปลเรื่องนึงเนี่ย ค่าใช้จ่ายต่างๆ รวมแล้วกี่แสนเหรอ ตั้งแต่ค่าลิขสิทธิ์ ค่าแปลหรือมีค่าอะไรนอกเหนือจากนี้อีกไหม ขอถามแบบโง่ๆ เผื่อมีคนรู้
ขอบคุณนะ
พูดถึงตำแหน่ง ฮองเฮา ถ้าไม่ทำตัวหัวขวยจนเกินไป เต้ก็สั่งปลดไม่ได้ใช่ปะ อำนาจในมือคือต่ำกว่าแค่เต้กับไทเฮาใช่ไหม
>>908 แล้วแต่ยุคสมัย ใน ปวศ ปลดเยอะแยะ โดยทั่วไปอำนาจในวังหลังเยอะสุดก็จริง แต่ตาม ปวศ ฮ่องเต้อวยนางสนม ข่มฮ่องเฮาก็เยอะ ยิ่งสมัยราชวงศ์หมิงที่ฮองเฮามาจากตระกูลสามัญชน ไม่ใช่ขุนนาง อำนาจวังหลังแทบไม่ได้อยู่ในมือฮองเฮาเลย อยู่กับไทเฮา สนมที่ฮ่องเต้โปรดปราน ขันทีที่คุมอำนาจ
พระเอกนิยายจีนโบ ถ้าไม่ใช่สายบู๊แบบแม่ทัพ เขานิยมมีซิกแพคกันปะ
>>917 ต่อให้ฝึก บางคนก็ไม่น่ามีอะมึง อย่างอุ้ยเซี่ยวป้อเงี้ย ศัตรูกำลังจะตายแหง็กๆมาตวาดใส่มันยังตกใจไปหลบหลังเมีย เมียๆส่วนใหญ่ก็สปอยล์มัน ขนาดฮ่องเต้ยังตามใจมัน วันๆกระดิกตีนเล่นพนันดูงิ้ว อย่างมากก็ฝึกวิ่งหนีไม่ได้ฝึกกล้ามเนื้อ มันจะมีซิกส์แพคได้ไง หรือต้วนอี้เงี้ย มันฝึกดรรชนีกระบี่หกชีพจร ใช้แต่ลมปราณอะไรสักอย่าง ชีวิตนี้ไม่เคยยกของหนักด้วยซ้ำ เอาอะไรมาปั้นกล้าม ไม่มีหรอก
กุ >>912 คนถามเองจร้า ขอบใจทุกท่าน ถามเพราะอยากรู้เฉย ๆ ไม่ได้เป็นนข.จ้ะ เห็นจีนโบชอบบรรยายแนวหนุ่มหน้าหยก ร่างโปร่ง ๆ หุ่นลีน ๆ แต่ไม่ค่อยเห็นพระเอกทรงลุงทรงแดดดีล่ำบึ้ก (ถ้าไม่ได้เป็นแม่ทัพ) แค่อยากรู้บิวตี้สแตนดาดจีนโบ เขาไม่ชอบผู้กล้ามแน่นบึกบึนรึป่าว บรรยายว่ามีซิกแพคกันมั้ย
ปล.กุฮาขันทีของ >>916 ว่ะ นึกภาพตามละขำ 55555555
>>920 จีนนิยมเนี่ย มันจะมีสำนวนชมโฉมที่เห็นบ่อยๆคือ สูงใหญ่บึกบืน รูปกายกำยำล่ำสัน ทรวดทรงราวพยัคฆ์ รูปงามราวกับหยก สูงโปร่งสง่างาม สูงสง่ามีราศี เพราะงั้นอนุมานได้ว่า มันชอบทั้งสองแบบแหละ ล่ำไม่ล่ำก็ได้หมด แต่บุคลิกต้องดี
แต่ถ้าบรรยายรูปร่างใครในเชิงไม่ดีก็จะบอกว่า ตัวดำล่ำเตี้ย พุงพลุ้ยอัปลักษณ์ หนวดเครารกครึ้มราวมหาโจร ก็พอจะบอกได้ว่ารสนิยมคนจีนไม่ชอบผิวคล้ำๆ ไม่ชอบเตี้ย ไม่ชอบอ้วน ไม่ชอบความซกมก
ว่าแต่พวกมึงอ่านกันแต่สายจีนโบดราม่าใช่มั้ยวะ เหมือนพวกที่อ่านสายกำลังภายในจะไม่เรียกวรยุทธกัน เห็นเรียกกันว่าพลังฝีมือหรือวิชาฝีมืออะไรเนี่ยแหละ
กูสายในรั้วในวัง
>>920 บิวตี้สแตนดาร์ดจีนขึ้นกับยุคสมัย แล้วก็สภาพสังคม สมัยถังนิยมคนหุ่นอวบๆ ทั้งชายหญิง นัยว่ามีอันจะกิน หรือยุคสมัยที่ทางเหนือของจีนเกิดความอดอยาก คนจีนทางเหนืออพยพมาทางใต้ คนใต้ก็มีเหยียดคนทางเหนือว่า ตัวใหญ่ว่าโง่ ไร้การศึกษา เพราะคนใต้จะตัวเล็ก อาจจะนิยทนิยมร่างสันทัด ดูคล่องแคล่วไรงี่้
สมัยนี้นิยมตัวสูงนะ เห็นทุกเรื่อง ถ้านิยายโรมานซ์เจาะกลุ่มนักอ่านผู้หญิงอ่าน มักจะบรรยายตัวละครชายหน้าตาดีว่า สูงผอม สะโอดสะอง แต่มีกล้าม
>>924 กำลังภายในสำนวน ว ณ เมืองลุง กับ น นพรัตน์ เรียกว่าวิชาฝีมือ/พลังฝีมือจริงๆ ส่วนวรยุทธตอนแรกใช้ในวรรณกรรมเร่งด่วนพวกแปลลงหนังสือพิมพ์กับซีรีส์ ไม่ใช่คลังศัพท์น้อย แต่เป็นคำที่นิยมใช้คนละสื่อกัน ถ้าบอกว่าคนใช้ วิชาฝีมือ/พลังฝีมือ คลังศัพท์น้อย แปลว่าไม่เคยอ่านนิยายกำลังภายในยุคสามสิบปีที่แล้วแน่นอน ยุคนั้นใช้คำดีงามมาก ไม่ลิเก
>>929 บางครั้งวรรณกรรมกับอรรถรสทางภาษามันก็สัมผัสได้จากการปล่อยใจจอยอ่ะ เหมือนแบบเขียนสำนวนงี้ๆ ไม่คุ้นไม่เคยเจอแต่อ่านๆไปคือความหมายรวมทั้งหมดมันใช่ว่ะ มันมีสัมผัสเปรียบเปรยแปลกประหลาดกลมกล่อมดีว่ะ การมองแบบนี้ทำให้อ่านเพลินได้หมดไม่ว่าจะหนังสือยุคสมัยไหนอ่ะ เพราะแต่ละยุคแต่ละแนวมันก็สำนวนต่างกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่นักอ่านเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีกันแล้ว เหมือนหาความสุขจากการจับผิดมากกว่าจะปล่อยจอยกับสิ่งแปลกใหม่ ปล่อยใจเพลินกับอรรถรสทางภาษาที่แปลกใหม่ไม่คุ้นตา
ช่วงนี้มีนิยายใหม่อะไรบ้าง
แจ่มใสทดลองอ่านไม่มีแล้วเหรอ
อยากได้ทดลองอ่านที่หน้าเวปที่กดซื้อหนังสือด้วยนะ บางทีมันยาวกว่าทดลองอ่านใน Blog น่ะ
ประกาศลิขสิทธิ์ใหม่ของหอมเรื่องฮองเฮา ใช่ฮองเฮาเดียวกับที่เพื่อนโม่งกรี๊ดๆบอกว่าสนุกมั้ยวะ กุจะได้ตาม คือนิยายออกเยอะมากกุตามไม่ทัน แล้วชื่อกับเนื้อเรื่องก็คล้ายกันไปหมด หรือนิยายออกใหม่เรื่องไหนที่น่าตาม เพื่อนโม่งชี้แนะได้นะ
กูหนีมาจากไลน์ กูววววไม่ชอบจิวววฉงงงงจื่ออออ
มีแนะนำนิยายที่ พระเอกแนว หรงจื่อ/หงส์, เซี่ยเวย/คุนหนิง รึ ถ่านไถจิ้น/จันทราอัสดง ไหม ตอนนี้ชอบพระเอกไทป์นี้มาก อารมณ์ตัวร้าย จิตๆ ที่เป็นพระเอก
กูก็อ่าน2จือไม่รอด เข็ดแล้วด้วย
พิกัดถ้าจะไปคุยประเด็น ผู้ของตงหยวนกันต่อ https://fanboi.ch/literature/17024/recent/
สัญญา ถ้าปกไหนเหี้ย กูก็จะบ่นในนี้จร้าาา
ส้มจะเลิกทำจิบิชายหญิงเลี่ยหูกี่โม่ง หน้าตาซ้ำซากอีกแบ้วนะ
งานเรือนเหม็นปกสวยทุกเล่ม แต่พล็อตมีแต่ที่กูไม่ชอบ มีเรื่องหนึ่งนักค่าทะลุมิติมายุคโบราณกูกุมหัว
อ่านพริกลิขิตฟ้าของพี่กล้วย แม่งทาร่าโมเดลอิห่า ทับศัพท์ลูกผู้พี่ลูกผู้น้อง หูอ่านเจอแล้วอยากจะกรี๊ดอัดหมอนไอ้สัสสส
เปี่ยวเม่ย เปี่ยวเจี่ย อ๊ากกกกกกกก
>>964 เออ อันนี้กูสงสัยจริง กำลังเรียนการแปลอยู่เลย ถ้าอยากได้แบบแปลเลยจะเรียกอะไรดี ลูกผู้พี่หญิงจาง ลูกผู้น้องหญิงหลี่ งี้อ๋อ? หรือจะย่อเป็นพี่หญิงจาง น้องหญิงหลี่? แล้วถ้าต้นฉบับมันเล่นคำตรงเจี่ยเจีย กับเปี่ยวเจี่ยนี่ทำไงดี?
แล้วถ้าเจอฉากแบบ พี่สะใส้สามแซ่หวังตบน้องสะใภ้หกแซ่เหมยไปกระแทกโดนน้าสะใภ้แปดแซ่ซ่งหกล้ม น้าสะใภ้แปดแซ่ซ่งเลยตะโกนอย่างโกรธแค้นว่า "น้องสะใภ้หกแซ่เหมย เจ้าทำเกินไปแล้ว"
อะไรเงี้ย นักแปลจริงๆเขาแปลกันยังไงวะ
แต่ก่อนเรื่องแปลกล้วยไว้ใจได้ ส้มไว้ใจได้ ตอนนี้สนพ.ไหนก็ไว้ใจไม่ได้ อย่าอ่านแค่เรื่องย่อ ต้องไปตามอ่านตัวอย่างให้แน่ใจ
พี่ชายเป็นราชเลขาฯ ขอสปอยล์หน่อย
กูเคยอ่านนิยายเก่าๆถอดเสียงแต้จิ๋ว มันมีลูกพี่ลูกน้องสองคนเป็นผู้หญิง กับคนนอกครอบครัวที่เป็นแฟนกันอีกคู่นึง จะไปสู้กับศัตรู แล้วคนอายุน้อยสุดมันพูดว่า "xxตั้วกอ xxตั้วซ้อ เปียเจ้ พวกเราเข้าไป" ถ้าเป็นงี้ยุคนี้เค้าแปลยังไงวะ เรียกชื่อให้หมดเลยปะ
>>974 "พี่ใหญ่xx พี่สะใภ้xx พี่หญิงyy พวกเราเข้าไป" เหรอ จริงๆถ้าเป็นเรื่องแนวในรั้วในวังหรือดราม่าก็น่าจะได้นะมึง แต่ถ้าเป็นแนวกำลังภายในกูว่ามันเยิ่นเย้อไปหน่อย
คหสต บางเรื่องถ้าจะไม่ทับศัพท์คนแปลต้องแปลแบบตัดแซ่หรือคำบอกความสัมพันธ์เครือญาติบางอย่างทิ้งว่ะ "พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ พี่หญิง" ไปเลย
แต่ที่ "ไม่" แนะนำสุด คือเปลี่ยนคำเองเลยแบบ >>967 เพราะเปลี่ยนแล้วบริบทแล้วมันหยาบขึ้นอะดิ เอาจริงคนไทยก็ไม่รู้สึกหรอก แต่พวกลูกหลานเชื้อสายจีนเข้มข้นเจอเรียกแซ่ตามด้วยคำว่าซื่อแบบนี้ต่อหน้า แถมจากคนในวงเครือญาติเดียวกัน บอกเลยว่าใช้ไม่ระวังมีตบนะมึง เสียมารยาทมาก
>>965 น้องสะใภ้หกแซ่เหมย ขอต้นฉบับจีนทีได้ไหม ต้นฉบับจีนที่เอามาแปลเรียกกันยาวแบบนั้นเลยเหรอ เท่าที่เคยดำน้ำมา ถ้าเป็นคำพูดที่ตัวละครในครอบครัวเรียกกันไม่เติมแซ่ล่ะ เป็นสะใภ้+ลำดับเลย เช่นพี่สะใภ้รอง น้องสะใภ้สาม
คำว่าสะใภ้ถ้าใช้คู่กับแซ่จะเป็นแซ่บ้านสามี สำหรับคนนอกเรียก เช่นถ้าสามีสกุลหลี่ ป้าข้างบ้านเจอก็เรียก สะใภ้หกสกุลหลี่ สะใภ้สามสกุลหลี่ ให้รู้ว่าคนนี้ลูกสะใภ้บ้านไหน ไม่เคยเห็นใช้ประกอบแซ่เดิม /อาจจะมีแต่ไม่คุ้นจริงๆเลยอยากเห็น
ส่วนถ้าแซ่เดิม+ซื่อ อย่างเหมยซื่อ เห็นในบทบรรยาย หรือเรียกบุคคลที่3 ที่ไม่อยู่แถวนั้น ไม่ค่อยใช้ในคำพูดที่ตัวละครเรียกกันต่อหน้า เคยเจอแบบฮองเฮาเรียกกุ้ยเฟยลับหลังเวลาด่าให้นางกำนัลฟังไรงี้
นอกจากจะตบกันอย่างที่>>979 บอก
แอลศรีใหม่ๆ มีแค่ทะลุมิติย้อนเวลาจนจะอ้วกเลยว่ะ
>>988 นั่นแหละมึง สาเหตุที่นักแปลบางคนเลือกทับศัพท์ แต่เดี๋ยวนี้คนอ่านนิยายจีนไม่ได้มีแต่ลูกหลานคนจีนแบบสมัยก่อนแล้วไง มาเจอลำดับเครือญาติก็จะงงๆกัน มึงพยายามแปลเถอะ กำลังภายในเดี๋ยวนี้ยังต้องแปลเลย ไปหาทับศัพท์แต้จิ๋วแบบสมัยก่อนไม่ค่อยมีแล้ว ดีนะรุ่นพ่อรุ่นแม่กูซื้อเก็บไว้ ไม่งั้นหาอ่านไม่ได้ละ
จริงๆนักแปลเดี๋ยวนี้ก็น่าจะอึดอัดกันพอควร
กูเคยเห็นวายเรื่องนึง ตอนที่ออกตัวอย่างให้อ่านมานักแปลทับศัทพ์ตำแหน่งพระเอกว่า กั๋วซือ ไปเลย แต่โดนคนโวยว่าทำไมไม่แปลว่า ราชครู
กรณีนี้กูเห็นใจนักแปลมาก เพราะกั๋วซือไม่ได้แปลว่าราชครู แต่ดันมีคนแปลไปว่าราชครูจนมันฮิตทั้งๆที่มันผิด แล้วคนอ่านก็เข้าใจผิดตามๆกันไปหมด ความจริงแล้วกั๋วซือออกแนวปุโรหิต แต่พอปุโรหิตไปอยู่ในนิยายจีนมันก็จะดูผิดที่ผิดทางนิดนึง นักแปลคงชั่งน้ำหนักแล้ว ตัดสินใจเลือกทับศัพท์ แต่ดันโดนด่าว่าไม่เก่งภาษาไทยซะงั้น 5555 สุดท้ายนักแปลก็เหมือนยอมใช้ราชครูนะ แต่ก็ทำหมายเหตุไว้ว่าไม่ใช่ราชครูที่เป็นครูของพระราชา ใครจะแปลอะไรแล้วติดขัดเรื่องคำศัพท์ความหมายไม่เป๊ะ ลองวิธีนี้ดูได้
แต่ราชครูนี่ไม่ใช่เลยยยยยย บ้งสุด 👎👎👎
Ky ใกล้งานหนังสือแล้วขอคนมาป้ายยาหน่อยจ้า มีแนวที่นางเอกเป็นตัวร้ายหรือเคยร้ายมาก่อน ละมีคู่คือพระเอกบ้างมั้ย อธิบายไม่ถูก คือกูเพิ่งอ่านดุจอัปสรมา ละชอบตลค.แบบวิไลรัมภามาก5555555 อยากอ่านเรื่องที่นางเอกเป็นแบบนี้แต่จบดีๆมีคู่เป็นพระเอกดีๆอ่า ขอบคุณล่วงหน้าต้ะ
>>991 คำที่มีปัญหาคือไท่ฟู่ ที่มีแปลใช้กันว่าราชครูตั้งแต่สมัยเปาบุ้นจิ้น 30+ กว่าปีแล้ว ในสำนึกของคนทั่วไปก็เข้าใจไปในทางว่าหมายถึงคนสอนในราชสำนัก กูว่าจะใช้ตามนั้นก็ไม่ผิดร้ายแรง เพราะถ้าใช้พระอาจารย์ตามราชาศัพท์จริงๆ คนจะนึกถึงฤาษีในหนังจักรๆ วงศ์ๆ ด้วย แต่ก็แล้วแต่
นิยายแปลประเทศอื่นมีปัญหาทับศัพท์โลกแตกแบบจีนมั้ยวะเนี่ย5555
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.