>>230 ครั้งแรกสินสมุทรเข้าหา นางก็ไม่ยอม เพราะบอกว่าสัญญากับเสาวคนธ์ไว้ว่าจะไม่มีผัว ถ้าเสาวคนธ์แต่งงานถึงจะยอมแต่งเช่นกัน สินสมุทรมันซื่อก็เลยยอมถอย แต่เสาวคนธ์ดันหนีไป สินสมทรจึงตรอมตรมใจ สุวรรณมาลีเห็นสินสมุทรมันเกี้ยวหญิงไปเป็นเลยไปสอนให้ นางบอกว่าอรุณรัศมีนั้นรักสินสมุทรนั่นแหละ แต่ทำตัวข่มผัวเฉย ๆ ถ้านางขู่ว่าจะฆ่าตัวตุยก็คว้าหมับเลย นางไม่กล้าทำอะไรหรอก สินสมุทรที่จีบเป็นแล้ว (?) ก็เลยเข้าไปหาอรุณรัศมี แล้วก็ทำตามที่แม่บอก อรุณรัศมีปฏิเสธแล้ว แต่สินสมุทรก็โอ้โลมอยู่ดี นางทั้งหยิกทั้งข่วนจนเล็บหักแถมหมดแรง (ใครจะไปสู้แรงมันได้ฟะ) สินสมุทรก็ไปต่อจนได้นางอรุณรัศมี เสร็จปุ๊บอรุณรัศมีก็บอกว่าอย่าไปมีเมียอื่นนะ สินสมุทรก็เค ๆ แล้วก็อยู่กันอย่างมีฟามสุข
ประมาณนี้ข่มขืนสำหรับชาวโม่งบ่ หรือเป็นลักษณะการโอ้โลมเฉย ๆ ล่ะ