มู้เริ่ม >>>/animanga/16608/
พูดคุย สอบถาม แลกเปลี่ยนความคิดได้ตามอัธยาศัย
Last posted
Total of 177 posts
มู้เริ่ม >>>/animanga/16608/
พูดคุย สอบถาม แลกเปลี่ยนความคิดได้ตามอัธยาศัย
อันเก่าปล่อยตกไป
เริ่มคุยโล้ด เรื่องอะไรวะ ที่นางเอกมันโดนเลี้ยงในดอกบัวอะ กุจำได้ว่าเรื่องนี้พระเอกก็เหี้ยนะ หาความสุภาพบุรุษแม่งไม่มี 555
แต่กูตามไปอ่านโสวัตมา ล้ำอีกละ มาลัยลอยไปหาคู่โซลเมทว่ะ 5555
>>7 พระสังข์อีกตัว แอบในหอย คิดได้ 555 แต่มันล้ำจริงว่ะ สมัยก่อนกุจำได้ว่ามีวาดการ์ตูนอยู่นะ หรือแค่ดูการ์ตูนจากช่องสามวะ แต่กูไม่ชอบที่มันแบบ ใส่ฟามแบบ เทคโนโลยีเข้าไปแบบขำๆ อะ มีโทรศัพท์ มีคอมพวเตอร์งี้ รู้ว่าเป็นมุข แต่กูแบบอยากเห็นที่มันวาดงานออกมาจริงจังหน่อย อย่าเอาเทคโนสมัยนี้ไปปน
>>8 เกือบๆ20กว่าปีที่แล้วกุเคยเห็นตูนเก่าๆที่ปกแข็งนูนๆขายนะ ภาพสวยไว้ให้เด็กอ่าน มีพวกวรรณดคีไทยเยอะมากกกก เล่มแบบให้เด็กอ่าน(แต่ต้องโตระดับนึงนะเพราะคำอ่านอ่านเยอะมาก ไม่ใช่สั้นไแบบนิทาน แต่ใช้ภาษาทั่วไปเด็กเลยอ่านได้) เมื่อก่อนเข้าห้องสมุดไปนั่งอ่านประจำมันสนุกดี เมื่อก่อนชีวิตดูว่างจนไม่มีไรทำเลยต้องไปหาหนังสืออ่าน5555 แต่ของสมัยนร่ไม่เคยอ่าน แต่พวกแก๊กยังไงมันก็ทีการปรับเปลี่ยนตามนุคอยู่แล้วเลยพอเข้าใจได้ว่าทำไมมันมีพวกเทคโนโลยีเข้าไปอยู่ในวรรณคดี
>>11 ตอนเด็กไม่เคยคิดเรื่องหลายเมียเลยจนโตมาหน่อยก็คิดมาได้ว่าทำไมห้ามมีหลายเมียแต่พระเอกในวรรณคดีเก่าๆที่คนรู้จัก/อ่าน/เรียนมามันมีเมียหลายคนจังฟะะ555 สิบทอดวัฒธรรมดีๆเลยให้มีเมีย/ผัวคนเดียว แต่วรรณคดีไทยที่แต่งมาดันมาหลายเมียซะเยอะ หรือสมัยก่อนเสพความใคร่เรื่องหลายเมียผ่านวรรณกรรม😂?
อยากชวนถกประเด็น น้องเงือกนี่สรุป มันนับว่าไปแย่งผัวเขามะ เร็วๆ นี้จะถูกดัดแปลง ถ้าดัดออกมาแล้วเงือกน้อยกลายเป็นอีดอกไปกุคงเสียใจ เซ็งค่ะ
>>13 กุว่านางกึ่งจำยอมว่ะ เพราะนางพาพระอภัยหนีตามคำสั่งเสียพ่อแม่ พอไร้ที่ไปฤาษีก็ให้ที่พักพิง พระอภัยต่างหากที่ฉวยโอกาสเอานางเป็นเมีย ตอนเจอนางสุวรรณมาลีพระอภัยขอติดเรือกลับก็ไม่คิดหาทางพาเงือกไปด้วย ทิ้งไว้แต่แหวนให้ลูก...//ว่าไปพระอภัยนี่แหวนเยอะฮะ ให้สินสมุทรวงนึง ให้สุดสาครวงนึง ตอนโดนไล่ออกจากเมืองไม่ใช่ว่าพี่แกออกมาในสภาพสวมวองโกเล่ริงครบเซ็ตใช่มะ ฮา
>>6 ในแง่ความล้ำของพล็อต กุยกให้อิลราชคำฉันท์เลย ท้าวอิลราชโดนคำสาปพระอิศวรจนกลายเป็นสตรีชื่อนางอิลา แต่พระอุมาให้พรสลับเพศคืนได้เดือนเว้นเดือน+จะจำเรื่องตอนสลับเพศไม่ได้ แล้วทีนี้นางอิลาก็ได้คู่เป็นพระพุธ แถมมีลูกด้วยกันอีก แอบเสียดายที่ตอนจบแก้คำสาปให้กลับเป็นท้าวอิลราชถาวร จะสงสารก็ลูกนางอิลากับพระพุธนี่แหละต้องจากแม่จากเมียไปตลอดกาล แต่แม่มพล็อตล้ำจนกุอึ้ง5555
แม่งมีวรรณคดีเรื่องไหนโรแมนติกๆ แบบอ่านละหัวใจพองฟูบ้างมั้ยเนี่ยแนวพระเอกดีงามรักเดียวใจเดียวสุด ๆ ไม่บ้งชนิดรับไม่ได้ ปิตายังพอไหว กุไม่ค่อยตั้งใจเรียนวรรณคดี จำได้แต่อีพวกมากเมีย 555
ช่วงหนึ่งที่ยกพี่ทศมาเป็นตัวแทนรักแท้นี่กุคลื่นไส้มาก คนแต่งเพลงเหมือนไม่ได้อ่านทั้งเรื่อง(คนแต่งมันต้องรู้จักแต่เวอร์ไทย แล้วเวอร์ไทยก็คือสองคนนี้มันพ่อลูกไง) รู้นิดรู้หน่อยแล้วจัดเลย คนที่ควรยกย่องเรื่องรักแท้ คือนางมณโฑคนเดียวเลย
>>16 พูดงี้แล้วกูอยากรู้จังว่าชีวิตจริงจะมีชายไทยสมัยก่อน (อาจจะยศสูง ๆ มีหน้ามีตาในสังคม) แต่ไม่เห็นด้วยกับการหลายเมียแบบนี้มั้งป่ะวะ รู้ว่าแนวคิดเมียเดียมันเป็นค่านิยมสมัยใหม่ แต่คนที่มันอยากมีคนรักคนเดียวจริง ๆ นี่มันก็ต้องมีบ้างแหละ คงใช้ชีวิตลำบากน่าดูเลย ฮือ ๆ
>>22 พระรถนี่ลูกกตัญญูด้วยนะ ทำมาหาเลี้ยงแม่กับป้าๆตาบอด 12 คน รู้ว่านางยักษ์มันเก็บตาของแม่กับป้าไว้ก็ไปเอาคืนมา ได้เมียก็รักเมียแต่ก็กตัญญูกับแม่ที่เลี้ยงมาจนตัวเองรักไม่สมหวังเพราะต้องช่วยแม่ เมียแค้นเลยสาปแช่งให้ชาติหน้ามึงต้องลำบากตามกูกลับบ้าง ชาตินี้กลับมาเจอกัน เมียหนีก็ดั้งด้นบุกป่าฝ่าดงไปเอาคืน แล้วก็รักกันไม่มีหญิงอื่นอีก
พระเอกดีๆอีกคนกูว่าหลวิชัย-คาวี เป็นลูกเสือกับลูกวัว แม่ตายทั้งคู่ ฤาษีเลยเอามาเสกให้เป็นคนแล้วเลี้ยง โตมาสองพี่น้องเสือวัวออกผจญภัยแล้วแยกกันไปคนละทางแต่สัญญาว่าจะกลับมาเจอกัน คาวีไปเจอเมืองร้างแต่ได้ยินเสียงเหมือนคนอยู่ในกลองเลยผ่าดู มีสาวงามอยู่ข้างในบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงของเมืองนี้ พ่อเอามาซ่อนในกลองเพราะจะมีนกยักษ์มาคาบคนไปแดก คาวีเลยสู้กับนกจนชนะมา ได้ครองเมือง
วันนึงเมียคาวีทำผมตัวเองร่วงลอยน้ำไปแล้วพระราชาเมืองนึงเก็บได้ หลงใหลกลิ่นหอมมากๆ ถามไปทั่วว่านี่ผมใครแล้วแม่นมของเจ้าหญิงบอกว่านี่ของเจ้านายเดี๊ยนเอง พระราชาเลยไปหาแต่เจอว่าเขามีผัวแล้ว อยากได้เมียเขาเลยให้อีแม่นมไปหาอุบายว่าทำไงก็ได้เอาเจ้าหญิงมาเป็นเมียกูให้ได้ อีแม่นมเลยยุแยงว่าผัวมึงอะเวลาอยู่ด้วยกันก็ยังพกมีดพกดาบตลอด ไม่ไว้ใจกันสินะ อีเจ้าหญิงมันเลยงอนผัวด้วยเรื่องนี้ คาวีมันเลยยอมบอกเมียมันว่าจริงๆแล้วหัวใจมันโดนเก็บไว้ในนี้เลยต้องพกติดตัวตลอด อีเจ้าหญิงก็เบาใจแต่เสือกเอาไปเล่าให้แม่นมฟัง อีแม่นมก็รีบไปวางอุบายทำลายมีดอันนี้แล้วจับเจ้าหญิงส่งไปหาไอ้พระราชาเหี้ยนั่น
ส่วนหลวิชัยเห็นน้องยังไม่มาตามนัดเลยไปดูว่าเกิดไรขึ้น เจอน้องนอนสลบอยู่เพราะมีดโดนเผา ช่วยชีวิตขึ้นมาได้แล้วพากันไปชิงเมียน้องกลับมา ไปถึงเมืองเจออีพระราชาหาคนมาชุบให้เป็นหนุ่มเพราะว่าเมียสาวที่เพิ่งได้มาไม่ยอมรับรัก หลวิชัยเลยปลอมตัวเป็นฤาษีไปหลอกว่ากูมีวิชาทำให้มึงกลับเป็นหนุ่ม แต่วิธีมึงโหดมากคือขุดหลุมไว้ลึกๆแล้วเอาไฟสุมไว้ หลอกว่าโดดลงไปในกองไฟแล้วจะกลายเป็นหนุ่ม อีพระราชาเชื่อก็โดดลงไปแล้วก็โดนไฟเผาตายในหลุม ส่วนหลวิชัยก็ไปเอาน้องมันออกมาสวมรอยว่ากูชุบพระราชาพวกมึงให้เป็นหนุ่มแล้วนะโว้ย คาวีเลยได้ครองเมืองของพระราชานี้ต่อแบบงงๆ ส่วนหลวิชัยก็ออกเดินทางท่องเที่ยวต่อไป ตอนอ่านรู้สึกหลวิชัยแบดแอสสัสๆ
>>24 หลวิชัยนี่กูยกให้เป็นพระเอกแบบโชเนนแห่งวรรณคดีไทยเลย555 ช่วยน้ิงตั้งแต่ยังเป็นสัตว์ ถึงจะฆ่าแม่ก็เหอะแต่มีเหตุผลดีพอรับได้ มาช่วยน้องก็ช่วยดีๆไม่ntrเมียน้องไป ไม่ไปยุ่มย่ามเมียคนอื่นด้วย แบบนอกจากแม่ตัวเองกับราชาแก่นั่นไม่ทำใครเดือดร้อนเลยว่ะ โคตรโอนี่จังเดอะเบสบอยเชี่ยๆ
อีเรื่องเมียเยอะ อย่างพระไชยเชษฐ์ มีสนมอยู่ก่อน 7 แล้วถึงได้จำปาทองมาเป็นมเหสี เมียน้อยที่มาก่อนเลยอิจฉาวอดวาย ใส่ร้ายว่าว้าย ออกลูกเป็นท่อนไม้ อีพระเอกก็หูเบาชิบหายเลยมึง ได้สืบอะไรหรือยัง ขับไล่ส่งไปเลย เป็นทรงผัวชั่วตามง้อเมีย มีลูกช่วยง้อไปอีก อีความว้าวซ่าคือลูกเกิดใหม่โดนฝั่งไม่ตาย เจอกันลูกยิงธนูใส่เป็นดอกไม้ธูปเทียน อีพ่อยิงกลับเป็นขนม เลยได้พาพ่อไปง้อแม่555555
ยืนยันค่ะว่าพี่หลวิชัยแบดแอสทุกเวอร์ชั่น 555
พระเอกแบบแหวกๆอีกคนก็ท้าวแสนปม เกิดมาอัปลักษณ์แต่เป็นคนดีชิบหาย เนื้อตัวมีแต่ตุ่มปม วันนึงไปช่วยเจ้าหญิงไว้จนตัวเองบาดเจ็บ แต่พระราชาเหี้ยเห็นลูกสาวอยู่กับคนอัปลักษณ์เลยพาลูกสาวกลับวังแบบไม่ขอบคุณซักคำ วันนึงเจ้าหญิงอยากกินมะเขือ ทหารเลยไปเก็บมะเขือของแสนปมมาให้เจ้าหญิงกิน เจ้าหญิงกินแล้วท้องคลอดลูกออกมา พออายุ 5 ขวบ หลานถามหาพ่อ พระราชาเลยจัดพิธีเสี่ยงทาย ถ้าหลานรับข้าวจากคนไหนคนนั้นจะได้เป็นพ่อ แต่งลูกเขยเข้า
ทีนี้ฝั่งตัวร้ายมันเลยส่งไอ้หลานชายรูปหล่อมาเพราะวางแผนจะรวบเมืองผ่านการเป็นลูกเขย ได้ทั้งเมียได้ทั้งเมือง แต่เจ้าชายดันไปรับข้าวจากแสนปม พระราชาเลยต้องแต่งเข้ามาเป็นลูกเขยตามที่ลั่นวาจา แต่เข้ามาแล้วมีแต่คนรังเกียจความอัปลักษณ์โดนขับไล่หนี เจ้าชายเลยตามพ่อตัวเองไปด้วย เจ้าหญิงก็ตามผัวไปเหมือนกัน ไปอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก แสนปมก็ใช้ความรู้วิชาสมุนไพรหาเลี้ยงลูกเมีย
ฝั่งตัวร้ายมันมาจับนางเอกไปต่อรองกับพระราชาพ่อของนางว่าเอาเมืองมึงมาแล้วกูจะปล่อยลูกสาวมึง แต่แสนปมไปช่วยเมีย พระอินทร์ก็ลงมาช่วยให้ขอพรวิเศษ เลยขอพรให้กลับมาเป็นหนุ่มหล่อ ขอเมือง แล้วก็ขอของอะไรซักอย่างให้ลูก ช่วยเมียได้แล้วแต่ไอ้ตัวร้ายมันยังไม่หยุด จะยกทัพไปตีเมืองพ่อตา แสนปมก็ไปช่วยรบจนชนะ พ่อตาใจอ่อนว่ามึงนิสัยดีจัง กูยกลูกสาวให้มึงก็ได้ แล้วฮีก็อยู่กับเมียไป เป็นพระเอกมักน้อยและนิสัยดีจัดๆ
เมื่อก่อนจะมีละครวัยซยคนมหัศจรรย์ปะ ที่ชอบทะลุไปป่วนกันในวรรณคดีอะ โคตรสรา้งสรรค์อยู่
>>40 แต่จะให้นางเอกมีลูกทั้งที่ยังซิงแบบพระแม่มารีย์ก็ไงอยู่นะ555 อันนั้นยังมีทูตสวรรค์มาสปอยให้ผัวไม่เข้าใจผิดว่าแอบแซ่บกับใคร อันนี้คือจู่ๆท้องจนพ่อกริ้วเลยนังตัวดีมีผัวตอนไหน พอให้เลือกผัวดันเอาคนขี้เหร่แถมจนอีกยิ่งยัวะ สมละที่พระเอกต้องโชว์หล่อเยอะหน่อย ทั่งเมียทั้งพ่อตาคือเป็นผู้เสียหายงงๆ เอาจริงท้านแสนแมก็ซวยด้วยกูอยู่เฉยๆต้องมาลำบากอีก เทวดาจะเสกไรให้ไม่สปอยกันก่อนวะ
ว่าไปเทวาดาไทยนี่แม่งก็อีโมไม่แพ้พวกเทพกรีกโรมันนะบอกเลย5555
กูขอทดไว้ตามอ่านนิดนึงนะ
1. พระรถ-เมรี / พระสุธน-มโนราห์
2. หลงวิชัย-คาวี
3. ท้าวแสนปม
โอเค ต่อเลยเพื่อนโม่ง บันเทิงมาก ม่วนคักๆ
>>42 มันมีอีกเวอร์ชั่นที่แสนปมเป็นเจ้าชายอีกเมืองว่ะ ปลอมตัวเป็นคนน่าเกลียดอัปลักษณ์มาลองใจ แต่เค้าโครงก็เหมือนเดิมคือนางเอกแดกมะเขือแล้วได้ลูก ลูกไปเลือกแสนปมมาเป็นพ่อเลยโดนไล่ออกจากวัง แสนปมพาลูกเมียกลับไปเมืองตัวเอง คืนร่างเป็นหนุ่มหล่อแล้วบอกว่าเค้าเป็นเจ้าชายล่ะตัวเอง พออยู่กับลูกเมียไปซักพัก แล้วทีนี้ได้ข่าวว่าเมืองพ่อตากำลังโดนโจมตีเลยยกกองทัพมาช่วย พ่อตาเลยซึ้งใจมึงเอาเมืองไปปกครองด้วยเลย
แต่กุมีไกรทองเวอร์ชั่นช่อง 3 ที่เป็นการ์ตูนอะ ปาทับใจตอนจบอยู่นะ ดัดแปลงให้พี่ไกรทองจริงๆ ไม่เจ้าชู้ คบแค่ตะเภาทองคนเดียว คือไม่ได้หลายเมีย ไม่ได้ตะเภาแก้วที่พี่ชาล่าลากไปด้วย จับฉากจับมือกันหน้ารูปปั้นชาล่าตอนแก่ได้ 555
ท้าวแสนปม เรื่องกินมะเขือแล้วท้อง มันน่าจะแบบเอามะเขือเอาผักไปถวาย แล้วก็แอบบ๊ะๆกันจนท้องนั่นแหละ แต่เวอร์ชั่นแฟนตาซีขึ้นมาคือฉี่ใส่แล้วเจ้าหญิงท้อง
กูไปลองส่อง ไปมา เจอปก หลวิชัยคาวี อันนี้ยังกะ การ์ตูนญี่ปุ่นเลยว่ะ ภาพเล็กมาก นะ
กูอยากลองอ่าน เลยค้นเมบ ว่าละ ต้องมีคนจิ้นวายหลวิชัยคาวี5555
พระเอกนิสัยดีมันหมดแล้วเหรอวะ มีแค่นี้เองเหรอ ทำไมนิยมแนวผัวชั่วกัน
ถ้าเอาแค่เป็นผัวรักเดียวใจเดียวนี่กูให้พระสังข์อีกคน นี่เท่าที่อ่านก็ไม่เจอว่าไปมีคนอื่นนอกจากรจนานะ
เอ...เรื่องยอพระกลิ่นนี่มีเมียเดียวมั้ยวะ ลืมอ่ะ
อ้อ เรื่องคนตระกูลสูงสมัยก่อนที่เห็นด้วยกับการมีเมียวเดียว กูเคยอ่านเจอในหนังสือก็มีนะ เป็นระดับ มจ. กับขุนนางอ่ะ แต่กูลืม กูกำลังสั่งซื้อหนังสือมาอ่านอีกรอบเนี่ย 555
หลวิชัยคาวีนี่กูจำไม่ผิด ตอนแรกมันไม่ได้กำพร้านะ แม่คาวีโดนแม่หลวิชัยกิน แบบลูกเป็นเพื่อนกันเลยมาเลี้ยงด้วยกัน แล้วแม่เสือก็ออกอุบายไปหาอาหารกะแม่วัวแล้วกิน พอสองตัวในถ้ำรู้ก็เลยออกอุบายฆ่าแม่เสือด้วยการผลักตกหน้าผา กูอึ้งตั้งแต่ฆ่าแม่ละ 5555555555
>>62 เพิ่มเติมนิด แม่เสือออกไปหาอาหารแล้วทิ้งลูกเสือ(หลวิชัย)ไว้ที่ถ้ำตัวเดียว ลูกเสือหิวจนจะตายเดินไปเจอวัวแม่ลูกอ่อน แม่วัวใจดีแบ่งน้ำนมให้ลูกเสือกิน พอแม่เสือกลับมาลูกเสือก็ตัดพ้อว่าทิ้งลูกไว้เกือบตาย ดีที่แม่วัวมาช่วย เพราะงั้นขอให้แม่วัวมาอาศัยถ้ำด้วยกัน ลูกเสือกับลูกวัว(คาวี)เลยได้เป็นเพื่อนกัน แต่แม่เสือคิดไม่ซื่อ ลวงแม่วัวไปกิน ลูกเสือกับลูกวัวเลยร่วมมือกันจัดการแม่เสือจนตาย ร่อนเร่พเนจรจนมาเจอฤาษีชุบร่างให้กลายเป็นคน
จริงๆเรื่องนางพิกุลทอง จะคิดว่ามันรักเดียวใจเดียวได้มั้ย ตัวพระเอกมันโดนยักษ์ปลอมเป็นนางเอก ส่วนพิกุลทองโดนสาปให้เป็นชะนี แต่หลังจากคิลนางยักษ์แล้วก็ไม่มีอะไร กลับมารักเหมือนเดิม
กูเจอละที่นางเอกเกิดในดอกบัว แล้วได้กับพระเอกจนท้อง เรื่องสิงหไกรภพ แต่พอไปลองๆ อ่าน ไอ้เวอร์ชั่นมีน้าผีนี่ช่องเจ็ดสินะ บางอันที่อ่าน นางเอกก็ไม่ได้เกิดมนดอกบัว หรือเขาย่อเรื่อง ใครถามหาพระเอกเมียเดียว มีคนนี้อีกคน เเต่พระเอกเห็นหน่อย ทำพ่อบุญธรรมและพ่่อตาตาย🤣
ว่าไปในวรรณคดีไทยมีพระเอกตัวไหนได้รับกรรมเจ็บแสบบ้างวะ ขนาดฮิคารุ เก็นจิมันยังได้รับกรรมที่ตัวเองเจ้าชู้ในบั้นปลายชีวิตเลย มุราซากิเมียรักจากไปแบบอธิษฐานว่าชาติหน้าขออย่าเจอกันอย่าเผาผี ตัวเก็นจิก็อยู่แบบช้ำๆแล้วเฉาตายไปเองเป็นจุดจบที่เหมาะกับมัน ตอนเขาอยู่ก็ดูแลเขาไม่ดีเท่าไหร่แถมยังเอาเมียน้อยเข้าบ้านเรื่อยๆให้เขาช้ำใจอยู่นั่น แถมก่อนมุราซากิตายมันมีอีเวนท์เมียคนสุดท้ายเยกับลูกชายเพื่อนเก็นจิ สร้างความเสื่อมเสียเพราะแม่งเป็นการคบชู้ เก็นจิก็ทำอะไรไม่ได้ด้วย นั่นก็เมียพระราชทาน นั่นก็ลูกชายเพื่อน ลูกคลอดออกมาก็เป็นปัญหาไปอีกเหมือนเป็นตราบาปทุกคน แต่วรรณคดีไทยเท่าที่อ่านเหมือนได้คืนดีกับเมียแล้วก็ครองเมืองมีความสุขกันไปชั่วกัลปาวสาน น่าเบื่อเหี้ยๆ
>>68 ถ้าของไทยนึกออกแต่มัทนะพาธา แต่มันก็จบไม่สมหวังมันทุกฝ่าย แต่อีสุเทษณ์เทพบุตรแม่งลอยตัวสัสๆ ตื้อสาวแต่สาวไม่เล่นด้วยต้องถึงกับสาปเขาขนาดนี้เลยเรอะ นกไปตลอดชาติซะเถอะมึง
แต่ถ้าวรรณคดีอินเดีย กุยกให้รามายณะเลยที่ตอนจบนางสีดาคืนสู่ธรณี ทิ้งพระรามให้รู้สึกผิดไปตลอดชีวิต
>>71 เท่าที่จำได้คือไม่มี ขนาดสุภาษิตสอนหญิงผู้ชายยังแต่งเลย สมัยนั้นผู้หญิงไม่ได้เรียนกันหรอก ถ้าไม่ใช่เจ้านายแบบยศสูงๆมากๆ แถมมีแนวคิดแบบที่เรียนไปทำไมสุดท้ายก็มีผัวอยู่เฝ้าบ้าน ยุคประมาณร.4หรือ5นี่ล่ะที่เริ่มก่อตั้งโรงเรียนหญิงล้วนขึ้นมาจากพวกคณะมิชชันนารี แต่คนที่เรียนก็ลูกเจ้าลูกขุนนางอยู่ดีเพราะสอนกันในรั้ววัง แล้วพวกคณะมิชชันนารีอื่นๆก็มาทำก็ทำพวกโรงเรียนคอนแวนต์เป็นที่ที่ลูกคนมีกะตังกับลูกฝรั่งในเมืองไทยเข้าเรียนเพราะค่าเล่าเรียนสูง อีดำอีแดงในยุคนั้นจ่ายไม่ไหว พวกไฮโซหน่อยก็จะไปเรียนปีนังเพราะมันมีโรงเรียนหญิงล้วนที่นั่น ได้อวดโก้ๆว่าจบจากเมืองนอกนะคะ จนยุคคณะราษฎร์นี่ล่ะที่เร่งสร้างโรงเรียนกระจายการศึกษาไปตามภูมิภาคอื่นๆให้เข้าถึงคนทั่วไปใครๆก็เข้าเรียนได้
จะว่าไป พระฤาษีในวรรณคดีไทยนี่เป็นคีย์แมนแทบจะทุกเรื่องเลยนะ คิดไม่ออกบอกฤาษี ฤาษีเอม่อนช่วยด้วยยยยยยยยย รับนี่ไปยยยย์วิชาถอดรูปปปปป วิชาชุบชีวิตตตตต
อิเหนาเล็กไง ถ้าจำไม่ผิด เป็นของเจ้าหญิงสององค์สมัยอยุธยาตอนปลายที่เป็นคนแต่งหญิง
คือผู้หญิงสมัยนั้นก็มาแนวๆ มีหลายเมียก็ได้ เพราะระบบมันมาแบบนั้น แต่ก็หึงหวงกันตามประสา ไม่โทษ ผช เพราะถือว่าเค้าทำได้ไง
>>80 เออ จริงๆก็ไม่ 12 ดิ มีคนนึงหลุดรอดไปได้ แต่ก็เกือบโดนจับทำเมียเหมือนกัน ไปแต่งกับอีกคนเป็นเมียเอกเชิดหน้าชูตาดีกว่ามาเป็นเมียน้อยในฮาเร็ม (แต่ไอ้เชี่ยนั่นได้แต่งเพราะเข้ามาข่มขืนเขา) อีกคนไม่ได้เป็นเมียทางพฤตินัยเพราะไม่สวยรวมๆกับเก็นจิคุยแล้วสบายใจเลยแต่งเข้าเรือนให้มาเป็นเพื่อนคุยเฉยๆ ตัวผู้หญิงเขาจะได้พ้นข้อครหาว่าขี้เหร่เลยไม่มีใครเอาแถมยังได้ผัวเจิดจรัสแบบท่านเก็นจิอีก
>>68 ไม่เชิงว่าจบเจ็บแสบ แต่พระรถเสนนี่ก็จบไม่สวยอยู่นะ หลังช่วยแม่กับป้า พ่อยกตำแหน่งราชาให้ พอกลับไปรับเมรีจะพามาอยู่ด้วยแล้วพบว่านางตายแล้วก็ร้องไห้ตรอมใจตายตามเลย (อันนี้ไม่รู้สึกสมน้ำหน้าแฮะ เพราะรู้แหละว่าหน้าที่ช่วยแม่ต้องมาก่อน) อีกเรื่องก็สุวรรณหงส์ เข้าใจผิดว่าเมียมีชู้เลยฆ่าเขา พอรู้ว่าไม่จริงก็ร้องไห้ปานจะขาดใจ
หาเรื่องพระเอกจบแย่ในไทยนี่ยากว่ะ ส่วนใหญ่ชอบจบให้กลับมาคืนดีกับเมีย ถ้าเป็นตำนานประเทศอื่นนี่จบไม่สวยเพียบ อย่างกรีก พวกวีรบุรุษอย่างเจสันนี่จบได้อนาถจัด
>>87 พระลักษณวงศ์ไง แต่อันนี้สงสารนางเอก ได้เขาเป็นเมียแล้วบอกต้องไปตามหาแม่ ก็เสือกได้เมียมาอีกคน นางเอกเลยปลอมตัวเป็นผู้ชายไปตามหาผัว เจอว่ามีเมียใหม่ไปอีกคนแล้วก็ช้ำใจจะแย่ อีเมียใหม่ก็ระแวงว่าผัวแม่งสนิทกับไอ้หนุ่มนี่จัง ใส่ความแม่ง อีพระเอกก็เอานางเอกไปประหาร พอหัวหลุดมนต์ปลอมตัวคลายออก นางเอกกลับคืนร่างเดิมแถมคลอดลูกอีก เหี้ยชิบหาย
กูอยากเขียนแนวไปช่วยนางเอกในวรรณคดีอ่ะ 5555
พูดถึงยักษ์แล้วทศกัณฐ์นี่แม่งดีไซน์เท๊เท่แม้บทแม่งจะบัดซบชิบหาย ปกรามเกียรติ์ อวสานทศกัณฐ์นี่แม่งตราตึงมากเพราะยักษ์หล่อเท่
เว็บตูนสีดำ ตีความว่านางเงือกเป็นอีดอกนาจ้า กุสูนเลยค่ะ แต่นางเอกที่มาสิงนางยักษ์อีกดอกกว่า
เหมือนคนอ่านต้นฉบับไปอ่านพวกบทที่คนเขียนอวยยักษ์มาก่อนปะ แต่ไม่ได้อ่านตรงที่เขาด่านางยักษ์ เหิ่มๆ
กูตอบจากเม้นบนละกัน คาร์นางยักษ์เดิมก็มีปัญหา ขี้อายแต่จับเขามาข่มขืน ??? คืออะไร ตั้งใจฟอกขาวจัด
อ้อ กูเพิ่งเห็นๆ ที่บอกว่าน้องเงือกปลาทูน่ะนะ อ่านไปขมวดคิ้วไป เงือกแม่งตกกระไดพลอยโจนชัดๆ ไม่ได้ไปยั่วอะไรก่อนเลย จริงๆ เป็นตัวละครที่กูสงสารมากด้วยซ้ำ คิดดู พ่อโดนจับไป ก็ยังเมตตาอยากช่วยพาหนี หนีไปกลายเป็นโดนผีเสื้อจับพ่อแม่กิน ก็ยังต้องพาเค้าหนีอีก หนีพ้นก็มาได้กัน ได้แบบนางปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย ได้แล้วพอเห็น ผญ สวยคนอื่นก็ทิ้งเค้า ลูกโตมาไปหาพ่อ ก็ได้แต่ว่ายเวียนอยู่แบบนั้นจนลูกโต กว่าจะมาตัดหาง กว่าจะรับไปอยู่ด้วย แล้วคือรู้ได้ไงว่าอยากอยู่ในวัง เงือกนะไม่ใช่พี่บัวน้อยพาต้าจะได้คิดอยากพาเค้าไปนั่นไปนี่
ผีเสื้อเหรอ รักแต่ตัวเอง อยากได้พระภัย หน้ามืดตามัวขนาดลูกตัวยังจะฆ่าทิ้ง รักน่ะรักจริง แต่ไม่ได้รักคนอื่น รักตัวเองแท้ๆ
>>17 กุนึกถึงจันทโครพอีกคน มีเมียทีละคนไม่มีเล็กไม่มีน้อยตามรายทาง ตอนแรกก็มีแค่โมรา พอตัวเองโดนโจรฆ่าโมราโดนสาป ฮีได้คืนชีพเพราะพระอินทร์มาตามชุบให้ เลยได้พบรักกับเจ้าหญิงนาคชื่อมุจลินท์ อยู่ด้วยกันแฮปปี้ในถ้ำทองจนเมียท้องเลยจะพากลับบ้าน แต่ซวยระหว่างทางเจอนางยักษ์มาหลงเสน่ห์แปลงร่างมาสวมรอยแทน ส่วนเมียตัวจริงโดยเขวี้ยงตกทะเล ตอนหลังรู้ความจริงก็เจี๋ยนนางยักษ์ทิ้ง แล้วออกตามหาลูกเมียบุกป่าฝ่าดง(ฟิลเดียวกับพระสุธน)อยู่หลายปี สุดท้ายก็ได้เจอกันจบแฮปปี้
ถือว่านิสัยดีมากอยู่นะเทียบกับพระเอกวรรณคดีคนอื่น ตอนตามหาเมียก็มั่นคงกับตามหาเมีย ถ้ากุจำไม่ผิดประมาณ7ปีเลยมั้ง เปลี่ยนเอาอิเหนาหรือขุนแผนเป็นพระเอกกว่าจะได้เจอนางมุจลินท์ คงมีเมียงอกเพิ่มเป็นโหล
อยากได้วรรณคดีเรื่องที่พระเอกมีเมียคนเดียวใช่ป้ะ มา ๆ เดี๋ยวฝอยให้ฟัง แต่เรื่องนี้นางเอกเด่นนะ ไม่รู้ตรงบรีฟเปล่า
เอาเรื่องสาวิตรีละกัน ร.6แต่ง เรื่องก็คือนางเอกคือสาวิตรีเป็นเจ้าหญิงที่ไม่มีใครมาสู่ขอซักที พ่อเลยบอกให้ไปเดินทางตามหาผัวเองนะ สาวิตรีก็เดินทางตามหาผัวจนไปเจอพระเอก เป็นเจ้าชายตกยากแต่เป็นคนดีโดนใจ เลยแบบว่าคนนี้นี่แหละผัวหนู พากลับเมืองมาด้วยกัน แต่มีคนทำนายว่าพระเอกจะมีชีวิตอยู่แค่ 1 ปี แต่นางเอกก็หาได้แคร์ไม่ พอถึงวันที่พระเอกต้องตาย พระยายมก็มารับพระเอก แต่นางเอกเป็นลูกช่างตื้อ เดินตามพระยายม พระยายมก็แบบ เอ้าอีนี่ตามจังวะ อะ ๆ มีความพยายามข้าจะให้พรข้อนึง ขออะไรก็ได้ยกเว้นชีวิตผัวนะ นางเอกก็ขออะไรซักอย่าง จำไม่ได้ แต่ก็ดื้อตาใสเดินตามต่อ พระยายมก็ให้พรมาเรื่อย ๆ จนถึงข้อ 3 นางเอกขอให้มีลูก 100 คน พระยายมบอก อะ พรข้อสุดท้ายแล้วนะ ไม่ใจอ่อนแล้วเฟ้ย แต่นางเอกก็ยังจ้องตาปริบ ๆ พระยายมเท้าเอวแล้วดุนางเอก แต่นางเอกบอกว่าข้าจะมีลูก 100 คนได้ยังไงถ้าไม่มีผัวอะ พระยายมก็แดกจุดแบบเออว่ะ ก็เลยคืนพระเอกให้นางเอก แล้วก็เป็นดั่งพร จบแฮปปี้มีความสุข เย่
จริง ๆ แนวพระเอกรักเดียวใจเดียวมีไม่น้อยนะ แค่ไม่ดังเท่ามีหลายเมียเอ้งงงง ถ้ามีเรื่องไหนอีกเดี๋ยวรื้อฟื้นเนื้อเรื่องก่อนนะ 55555
>>114 นี่ว่า ร.6คนแต่งเขาอาจเป็นเฟมินิสต์ว่ะ คือวรรณคดีหลายเรื่องเขาจะใช้ชื่อพระเอกมาเป็นชื่อเรื่องใช่ม่ะ พระอภัยมณีงี้ อิเหนางี้ แต่ที่ร.6แต่งอะ หลายเรื่องใช้ชื่อผู้หญิงนะ สาวิตรี ศกุนตลา มัทนพาธา เหมือนพึ่งจะฮิตใช้ชื่อผู้หญิงในชื่อเรื่องด้วยแหละในสมัยนี้นี่แหละ
>>115 ยุคนั้นประเทศเราเริ่มเจริญด้วยแหละรับความรู้มาจากเมืองนอกกันเยอะแยะ แนวคิดเฟมินิสต์ก็เลยเริ่มมีมามั้งเพราะสมัยก่อนผู้หญิงไทยเรานี่มีค่าเป็นสมบัติเลยอะ ผัวขายเมียยังมี ยกเมียให้เพื่อนแลกเส้นสายก็ได้ มีเมียสี่เมียห้าไม่ผิดงี้ แต่หญิงมีผัวได้คนเดียวอะจ้า
แต่ไหงร.หกดันโดนชาวนกฟ้าฉอดยับวะเวลามีคนเอางานแกมาชม555 อย่างล่าสุดที่กูทันมีคนเอางานแปลมาชมว่าแปลสละสลวยจนเด็กภาษาต้องกรีดร้อง เจอเอดุเขตกันตรึมแหงดิก็เป็นเจ้ามีเวลาว่างได้ไปเรียนเมืองนอกเมืองนาความรู้สูงกว่าชาวบ้านเลยมีปัญญาแปลภาษาเทพๆงี้ไง
เอาตรงยุคปัจจุบันที่หาความรู้ในเนตได้ไม่ต้องถ่อไปเรียนเมืองนอก ก็ยังหาคนที่ถอดภาษาสวยๆแบบร.หกได้ยากอยู่ดีนะนั่น มันเหมือนเป็นสกิลเฉพาะตัวอะ ต่อให้คนเราเข้าถึงความรู้ในระดับเดียวกันได้ แต่ความสามารถในการแปลงสารมันก็ไม่หมือนกันอยู่ดี กูจะกลายเป็นพวกอวยเจ้าบ่นี่ คือกูชอบงานร.หกจริงๆว่ะ ชมได้ทั้งวันแต่แม่งพูดดังบ่ได้
>>119 เพราะคนส่วนใหญ่ไม่รู้จักภารตะปะ โตมากับพวกนิทานชาดกงี้ วรรณคดีก็มีอ่านตอนเรียน นอดเวลาเรียนก็ไม่ค่อยตามอ่านกัน
ส่วนภารตะต้นฉบับนี่มันจะโยงๆกับเทพเยอะมาก แบบเป็นตัวช่วยหลักเลย นั่งเรือก็ขอเทพ เข้าตาจนเทพก็ส่งบัฟให้ คือแต่งตามอิงศาสนาฮินดูอะเนอะสารพัดเทพ ส่วนไทยนี่จะลดบทบาทเทพไปเยอะมากจนเหลือแค่ตัวเอกลุยเดี๋ยว มีฤษีเป็นตัวซัพหลัก
แต่ภารตะนี่กูเคยอ่านฉบับเต็มนะ แบบไม่ใช่ยกมาทุกเรื่องแต่เขาคัดๆมารวมเล่มอะ ปกแข็งสีชมพูหนาชิบหายแบบห้าร้อยกว่าหน้ามั้งจำบ่ได้ แต่หนามากแบบใช้หนุนแทนหมอนได้ไม่เกินจริง555 แต่อ่านเพลินอ่านมันมาก เรื่องมันก็ฉีกๆจากไทยไปเยอะ อย่างท้าวอิลราชนี่พระพุธคือหล่อสัสๆ แบบไทยว่าหล่อแล้วแต่ภารตะคือหล่อเชี่ย ๆ สุภาพบุรุษมาก เป็นฤษีไม่กี่คนในจักรวาลนี้เลยมั้งที่เป็นผู้เป็นคนหน่อยไม่สาปใครมั่วซั่ว อย่างชอบตอนอยู่กับท้าวอิลราชเลยอะแรกๆเจอตอนโดนสาปคือหลงนะสวยตะลึง ก็พาไปอยู่แหละแบบช่วยๆไปเนอะคนหลงมาจากไหนไม่รู้จำตัวเองไม่ได้ รู้ใจว่ารักแต่แบบค่อยๆจีบอะไม่รุกแรง พอตอนคลายคำสาปก็แบบตัดใจแรงมากไม่อยากแยกแต่เห็นแก่ความสุขเลยยอมแก้ปล่อยไป คือแม่งถ้ายกมาเทียบสมัยนี้คือคาร์พระรองดีๆนี่เอง555 ดูแลเทคแคร์อย่างดีแต่สุดท้ายต้องปล่อยเธอไป
แล้วก็มีอีกเรื่องคือรามเกียรติ์ ตอนจบที่สีดาจากพระรามนี่คือโคตรขยี้อะแบบสมน้ำหน้ามึงว่ะพระราม ยืดยื้อเป็นมหากาพย์แต่จบเชี่ยเพราะมึงไม่เชื่อใจเมียเนี่ยนะ สีดาก็ใจเด็ดมากตัดเป็นตัดไปเลย พอมาแปลงเป็นไทยนี่ยังกะหนัังคนละม้วนเลย เอาเหอะคนแปลงคงสงสารหนุมานแบกมาทั้งเรื่องแล้วจบแบบเดิมคือเหนื่อยเปล่าไปเลย555
>>113 มาเล่าต่อ ๆ คิดได้อีกเรื่องนึง เรื่องนี้ชอบมาก จนเอากะจะเอามาดัดแปลงลงเว็บตูน แต่ก็ได้แค่ฝัน 55555
เป็นเรื่องที่อวยเมียเกินเหตุจนเกิดเรื่อง เรื่องกนกนคร
เรื่องมีอยู่ว่าพระเอกเป็นคนธรรพ์ นางเอกเป็นนางฟ้าที่สวยแบบสวยชิบหาย พระเอกกับนางเอกเป็นผัวเมียกัน แล้วพระเอกมันก็ไปอวดชาวบ้านชาวช่องว่าเมียสวยมั่กมาก สวยแบบไม่มีอะไรกั้น ใครก็สวยสู้เมียมันไม่ได้ คนที่ได้ยินก็แอบเบะปากแล้วบอกว่าไม่เชื่อ ถ้าสวยจริงก็ลองไปยั่วฤๅษีให้ตบะแตกดูดิถึงจะเชื่อ พระเอกโกรธมากมาว่าเมียไม่สวยเลยรับคำท้าให้นางเอกไปเต้นยั่วฤๅษี นางเอกก็งง ๆ แต่ก็ไปเต้นจ้ำบ๊ะหน้าฤๅษี ฤๅษีก็คือตัวบัครู้เรื่องราวเลยโกรธมาก สาปอีสองผัวเมียพระเอกนางเอกต้องพลัดพรากจากกันแบบระทมทุกข์มากถึงจะกลับมารักกันอีกครั้ง ทั้งพระเอกกับนางเอกเลยไปเกิดในแดนมนุษย์ นางเอกเป็นเจ้าหญิงที่ไม่อยากแต่งงาน เพราะหนูฝันถึงผู้ชายและหนูจะเอาผู้ชายในฝันเท่านั้น พ่อก็เลยตามหาผู้ชายในฝันให้(?)โดยการประกาศว่าใครรู้จักเมืองในฝันนางเอกบ้าง(เพราะนางฝันว่าเจอผู้ชายในเมือง ๆ นึง) ส่วนพระเอกก็เกิดมาเป็นเจ้าชายที่ไม่อยากแต่งงานเพราะเจอสาวในฝันเหมือนกัน แต่อีพ่อเมืองนี้จับพระเอกไปขังแทน พระเอกมันก็แหกคุกหนีออกมากะจะ ฆตต แต่ได้ยินประกาศคนรู้จักเมืองในฝัน ก็เลยแบบเฮ้ยรู้จักกกก จนพระเอกนางนางเอกพบกันก็รู้สึกว่าเคยเจอกันมาก่อน ปิ๊ง ๆ จนนางเอกถามว่ารู้จักเมืองในฝันป้ะ พระเอกก็ดันเอ๋อแดก เมืองในฝันอะไรเหรอ นางเอกก็แบบอ้าวอีนี่หลอกลวงกันนี่หว่า เลยไล่ตะเพิดพระเอก พระเอกก็โดนทำร้ายร่างกายกระซิก ๆ กะจะ ฆตต อีกรอบ แต่ก็ได้ผจญภัยไปเรื่อย ๆ หลายปีพลัดพรากจากนางเอกเนิ่นนานนนนน จนมาเจออีกครั้งแล้วก็จำกันได้ทั้งคู่เลยได้กลับไปเป็นคนธรรพ์นางฟ้าอีกครั้ง เอวัง
เขียนไปเขียนมานี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย 5555555
>>114 อีกเรื่องที่นางเอกสตรอง กูว่าก็นางทมยันตี(ไม่ใช่ป้าทมนักเขียน) เมียแบกผัวที่ผีพนันเข้าสิง ประมาณว่าเจ้าหญิงกำลังจะหาผัว แต่นางมีชายในดวงใจแล้วคือพระเอก พ่อเจ้าหญิงก็จัดพิธีหาคู่ให้เลือกเอาที่ตัวเองชอบนะลูก ส่วนพระเอกก็แอบชอบนางเอกอยู่แต่โดนเทพเทวดา 4 คนมาบอกมึงไปเป็นพ่อสื่อให้กูหน่อย บรรยายความดีกูเยอะๆนะสาวเขาจะได้ปิ๊ง ถึงจะปวดใจแต่พระเอกก็ต้องรับหน้าที่พ่อสื่อขายของ แต่จะอวยแค่ไหนนางเอกเขาไม่เอา เขาจะเอาพระเอก นุก็รักของนุอะค่ะต่อให้เป็นเทพเทวดามาจากไหนนุไม่เอา
แล้วมีตัวร้ายที่มาช้าไปหน่อย เจ้าหญิงเขาเลือกผัวไปแล้วเลยโกรธ ไปสิงร่างพระเอกแล้วเอาไปเล่นพนันจนเสียบ้านเสียเมือง พระเอกโดนเนรเทศ นางเอกก็ตามไปด้วยไม่กลัวความลำบาก ส่วนตัวร้ายเห็นว่าพระเอกอยู่กับเมียมันมีความสุขดีเลยร้อนตูดจะเริ่มแผนชั่ว แต่พญานาคที่พระเอกช่วยไว้พ่นพิษใส่ พระเอกกลายเป็นคนอัปลักษณ์แต่พญานาคบอกว่าทำเพื่อช่วยนายนะเบ่เบ๋ เดี๋ยวเราให้ผ้าอีกผืนถ้านายใส่นายก็จะคืนร่างเป็นคนหล่อ แถมยังแนะนำให้ไปรับใช้พระราชาอีกเมืองที่เล่นพนันเก่งๆอีก ไปฝึกวิชาจากเขาไป๊
ส่วนนางเอกตื่นมาไม่เห็นผัวแต่มีโจรป่ามาเจอจะจับทำเมีย นางก็ขอเทวดาคุ้มครองจนโจรป่าขาดใจตายไปเอง หนีโซซัดโซเซมาเรื่อยไปโดนเจ้าหญิงอีกเมืองเก็บได้เลยเอามาเป็นนางกำนัล แล้วได้เจอขุนนางที่มาจากเมืองของพ่อก็เลยพากลับวัง ไปคร่ำครวญมุแง้พ่อจ๋าผัวนุหาย พ่อนางเอกก็สั่งคนไปออกตามหา ตั้งคำถามที่ผัวเมียเขารู้กันให้คนนั้นคนนี้ทาย แล้วไปได้ไปโดนอีตาอัปลักษณ์คนนึงที่ตอบได้หมด นางเลยมั่นใจว่าไอ้นี่ผัวกูแน่ ไปทำอะไรมาไม่รู้หรอกนะแต่คำพูดนี้มีแต่ผัวกูที่รู้
พ่อนางเอกเลยจัดพิธีหาคู่ให้ลูกอีกหน งวดนี้ไปเชิญพระราชาอีกเมืองที่เป็นเจ้านายพระเอกในตอนนี้อยู่ พระเอกขับรถม้าเร็วโคตรเหมือนเป็นโชเฟอร์สาย 8 พระราชามันเลยทึ่งบอกว่าถ้ามึงสอนเคล็ดลับขับเร็วตีนผีแบบนี้ให้ เดี๋ยวกูสอนวิชาพนันให้มึง ข้อตกลงสำเร็จเกิดการดีล ส่วนตัวร้ายที่สิงร่างพระเอกกลัวจะซวยเลยรีบเผ่นหนีออกจากร่าง พระเอกไปเจอนางเอกในงานพิธี เล่นตอบปัญหากัน นางเอกบอกคืนร่างเดิมเถอะกูเหนื่อยแล้วเลยได้คืนร่างแล้วกอดกันกับลูกเมีย ไปท้าพนันกับไอ้ที่มันยึดเมืองพระเอกไปอีกหนแล้วพระเอกชนะ ตัวร้ายเผ่นไปจากร่างพระเอกแบบงงๆเหมือนไม่รู้จะให้จบยังไงเลยตัดบทดื้อๆ
>>71 พูดถึงวรรณคดีที่ผู้หญิงแต่งก็มีนะ อย่างคุณสุวรรณ แต่เขาแต่งแต่เรื่องปั่น ๆ อย่างหม่อมเป็ดสวรรค์ก็แต่งเกี่ยวกับการเล่นเพื่อน(หญิง-หญิง)ในวัง พระมะเหลเถไถ ที่แต่งแปกแต่อ่านรู้เรื่อง อุณรุทร้อยเรื่อง ที่เอาตัวละครในวรรณคดีมายำใหญ่ อ่านแล้วบันเทิงดี
อีกสองคนที่น่าจะรู้จักคือเจ้าฟ้ากุณฑลมงกุฏ แต่งอิเหนาใหญ่(ดาหลัง) อิเหนาเล็ก(อิเหนา) สมัยปลายอยุธยา
พูดถึงอิเหนา กูล่ะอย่างชอบอิเหนาต้นฉบับ อ่านที่กระทู้พันทิปเอามาเล่านี่ฮามาก จากเจ้าหญิงสู่จอมโจรสู่การเป็นนักร้อง เทียบกับเวอร์ไทยนี่เหมือนแค่ยืมชื่อมา
>>127 ไอ้เรื่องนั้นมัน wtf จริงนะ บันเทิงชิบหาย เหมือนเรื่องรวมดาร์กไซด์มนุษยชาติ เจ้าหญิงปลอมตัวเป็นผู้ชายไปออกรบแล้วเสือกชนะ ได้เมียมากอดจูบลูบคลำแต่ไม่ทำอะไร นางกำนัลเก็บดอกไม้วี้ดว้ายกันในวังมาตลอดชีวิตพอปลอมตัวเป็นผู้ชายเสือกไปรบชนะตีเมืองชาวบ้านเขาได้อีก หักมุมแล้วหักมุมอีก คาดเดาไม่ได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป 55555555555555
>>127 ver.อินโดในพันทิปอันนั้นน่าจะเป็นต้นฉบับของเรื่องดาหลัง(อิเหนาใหญ่)มากกว่า เนื้อเรื่องมีส่วนที่คล้ายกันเยอะมาก ส่วนอิเหนา(เล็ก)ที่คนส่วนใหญ่รู้จัก เห็นคนอื่นเขาว่าต้นฉบับมาจากพงศาวดารอิเหนาฉบับอารีนครา กุก็อยากลองอ่านเรื่องนี้นะแค่ไม่รู้จะไปหาอ่านได้ที่ไหน
เรื่องอิเหนานี่กูดันชอบจินตราวาตรี 5555
อาจเพราะตอนนั้นดูช่องสามแล้วชอบคนเล่นด้วย อีเหี้ยหน้าหวานมากๆๆๆ สวยล้ำบุษบาอะ
คนที่อ่านต้นฉบับพระอภัยแล้วสงสารนางยักษ์นี่มันเกิดขึ้นในอารมณ์ของเค้าได้ไงวะ
กูอ่านอีบทที่พระอภัยลาเงือกอะ อิชิบหายสงสาร ท้องอยู่ด้วย มึงถ้าเป็นคนสงสารเกิดภาวะเบบี้บลูหลังคลอดแล้ว
ลักพาเด็กชายอายุ 15-16 กักขังหน่วงเหนี่ยว ข่มขืนกระทำชำเรา พรากผู้เยาว์ ขังไว้เกือบสิบปีจนเขามีคนมาช่วย จะอ้วก เอาอะไรมาสงสารมัน
พระอภัยเมียเยอะจริงแต่เมียเขาconsent ไม่ใช่เรอะ
>>138 มีเมีย5คน
-นางยักษ์ อันนี้รู้ๆกัน โดนลักตัวมาแถมข่มขู่กลายๆ พระอภัยกลัวขึ้นสมองจนต้องยอมนอนด้วยแบบฝืนใจเพราะกลัวโดนแดก
-เงือก มาจีบหลังหนีมาเกาะแก้วฯได้ เงือกก็ไร้ที่ให้พึ่งพิงเพราะพ่อแม่ตายหมด ตอนพระอภัยจะขึ้นเรือออกจากเกาะนี่อย่างเศร้า ท้องแก่ด้วยตอนนั้น
-สุวรรณมาลี จีบตอนเรือนางมาติดเกาะแก้วฯ นางก็หลงแหละแต่ติดที่มีคู่หมั้นแล้ว แถมงอนพระอภัยหนักมากตอนที่จะคืนนางให้คู่หมั้น(เพราะบุญคุณที่ช่วยพระอภัยไว้) กว่าจะได้แต่งนี่งัดกลยุทธ์มาง้อนานอยู่
-วาลี รูปชั่วแต่หัวดี บทค่อนข้างน้อยจนเสียดาย เป็นสนมแต่ได้เข้าหอก่อนนางสุวรรณมาลีอีก ฮา
-ละเวงวัณฬา ใช้มนต์ล่อลวงจนพระอภัยหนีออกจากเมืองตัวเองมาอยู่กินที่เมืองนางเลย จริงๆก็มีแอบหลงคารม(เสียงปี่)พระอภัยแต่แรกแล้ว ฟีลเมียเด็กกับหนุ่มใหญ่อะนะ แต่เพราะหนี้แค้นเลยต้องทำสเน่ห์แย่งเขามา อิรุงตุงนังเป็นสิบปี
>>139 เออน้อยจริง เรื่องอื่นนี่อิรุงตุงนังหลักสิบก็มี อย่างนางสิบสองงี้เชี่ยมาก ต้องเป็นคนแบบไหนวะเหมาพี่น้องทั้งโหลมาทำเมียหน้าตาเฉย อีกเรื่องก็พระไชยเชษฐ์ มีเมียอยู่ละ 7 คน ได้นางสุวิญชามาอีกคนก็รวมแปดคนพอดี
แต่เรื่องที่มีน้อยจริงๆก็มีแบบมีเมียเดียวหรือมีสองเมียงี้ แต่อุปสรรคก็เยอะกว่าจะตกสาวได้เจอด่านฝ่าใจพ่อตาไม่พอเมียยังต้องมีอันพลัดพรากกันไปมาเดี๋ยวโดนฉุดกะทำเมีย เดี๋ยวเจอจับขัง ยังกะนางแครอลเวอร์ลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาอะสัส
>>144 เวง5555 เออแต่ตอนจับนางสิบสองไปควักตา นางยักษ์ก็อ้างว่าเพราะแพ้ท้องเลยต้องกินลูกตาคนท้องนี่หว่า หลังจากนั้นราชาแม่งไม่สงสัยหน่อยเหรอว่าเอาเมียๆไปสังเวยแล้วแต่นางยักษ์ก็ไม่ได้มีลูกจริงๆ เท่ากับว่าเอาทายาทตัวเอง11คนไปตุยฟรีเลย(ไม่นับพระรถเพราะรอด) โคตรเหี้ย
>>146 ใช่ๆ แรกเริ่มคือหลงรักน้องคนเล็ก แต่น้องอยากให้พี่ได้ดีด้วยเลยขอให้พามา เลยรับเป็นเมียยกโหลเลย สัส ไม่แบ่งๆให้พวกขุนนางหน่อยเหรอวะ
เออแต่เรื่องนี้โคตรจะดาร์กเลยเหอะ แดกลูกตัวเองเนี่ย พอนึกเรียลๆคือแบ่งแดกกันยังไงวะทารกตัวเท่าลูกหมาอะ ผู้ใหญ่ 12 คนแบ่งกันกินจนอิ่มไงเป็นปีๆ
>>149 ฉบับที่กุอ่าน นางยักษ์ให้คนคอยส่งข้าวส่งน้ำอยู่นะ แต่ช่วงใกล้ตลอดให้หยุดส่งเพราะจงใจให้เด็กตุย พอคลอดออกมาก็จำใจต้องกินร่างเด็กประทังชีวิต กรณีนางเภาคือเก็บเนื้อส่วนตัวเองไว้+อ้อนวอนเทวดาให้ลูกตัวเองรอด พอเด็กคลอดก็เอาเนื้อส่วนนั้นให้พี่ๆกิน คนส่งข้าวปลาก็ได้เทวดาดลใจให้เกิดสำนึก เอาอาหารมาส่งจนพอเลี้ยงพระรถจนโตมาได้
ขวานฟ้าหน้าดำนี่เป็นนิทานที่ไม่มีนางเอกสินะ ช่องเจ๊สปรับบทนี่เอง
มันมีแฟล่งที่อ่านนิทานพวกนี้เยอะๆ มั้ยหรือหนังสืออะ อยากอ่านอีก บางทีนิว้าวซ่ากับพล็อตฉิบ แบบว่าล้ำจุง 555
อาจจะแบบไม่ตรงมู้ในห้องลิทไปหน่อยนะ แต่เห็นบ่น เรื่องพาอาไภกันด้วย อยากแนะนำบุษบาเสี่ยงตรีนในเว็บตูน ถ้าเรื่องนี้ถึงจะเรียกว่าตีความ อ่านแล้วรู้สึกได้ว่านว.ทำการบ้าน ไม่ใช่อ่านแต่สรุปเรื่องย่อ แล้วต้องอ่านหลายเรื่อง เพราะมันยำวรรณคดีไทยมาก ส่วนอีกเรื่องนั้นเรียกว่าเอาแค่ชื่อมาเถอะ ไม่อายหรือไงที่โหนคำว่าตีความแบบนั้น
>>154 เรื่องนี้กูชอบนะ นักวาดแม่งมีเซนส์เล่นมุกดีมาก ตรงไหนควรเล่นมุก ตรงไหนควรจริงจัง ไม่ยัดเนื้อหาแบบให้ตัวละครมาสอนใจเป็นพี่อ้อยพี่ฉอดด้วย ถึงจะบอกว่ายำรวมแต่เนื้อเรื่องวรรณคดีก็ยังมีอยู่ หาข้อมูลมาดีมากๆแล้วเอามาพาโรดี้ ไม่ได้เหมือนอีกเรื่องที่เหมือนอ่านเรื่องย่อแล้วเขียนเลย ข้ามดีเทลไปหมด
แต่นางเองือกในเว็บตูนมันได้กับพระอภัยไปแล้วไม่ใช่หรอวะ ไหนจะให้สินสมุทรเรียกแม่อีก มันก็เป็นอีดอกจริงๆนะ
>>158 ก็คนเขียนแม่งจะยัดบทให้ไง เลยต้องพยายามทำแบบนั้น แต่ถึงอย่างนั้น กูก็ว่าไม่ดอก คนเราจะเรียกคนที่ข่มขืนตัวเองว่าเมียมั้ย ทำไมต้องยอมอีคนที่ข่มขืน เป็นกูก็หาเมียใหม่ แล้วคนเขียนบทเหอะ ถ้ามันลงแบบนี้ อีพระเอกก็เหี้ยนะ ถ้าต่อไปจะไปหลงอียักษ์คนเดียว เขียนบทยังไงเหรอ ดูตัวละครพฤติกรรมมั่วและเหี้ยไปหมด
>>159 ถ้าอิงวรรณกรรมเดิมนางเงือกก็น่าสงสาร แต่ถ้าอ้างอิงจากเซ็ตติ้งของเรื่องนี้ นางก็ถือว่าเป็นเมียน้อยได้นะ ในบริบทของคนในเรื่องอ่ะ
>>160 มันก็ใช่แหละที่ไม่นับผีเสื้อเป็นเมียหลวง แต่อันนี้มันในมุมคนที่รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วไงว่าพระอภัยแม่งถูกฉุด
ถ้าในมุมนางเงือก นางก็ฟังความข้างเดียวแล้วก็ยอมมาเป็นเมียเลยโดยที่ไม่รู้ว่าพระอภัยตอแหลรึเปล่าก็ด้วย นึกถึงพวกเคสที่เป็นเมียน้อยเพราะฝ่ายชายบอกว่าไม่รักเมียแล้ว เลิกกันแล้วแต่เมียไม่ยอมเลิกเลยมาหาเมียใหม่ แต่ความจริงคือผู้ชายตอแหล ผู้หญิงเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเค้ามีเมียแล้วแค่ไม่รู้ว่ารายละเอียดความสัมพันธ์เป็นไง ฟังแต่ผู้ชายแล้วก็ยอมเป็นเมียเลย นางเงือกรู้ได้ไงว่าพระอภัยถือว่าฟรี ตลอดมาก็รู้แค่เค้าไม่รักกันและฝ่ายชายพยายามจะทิ้งแต่ฝ่ายหญิงไม่ยอม ถ้าเราไม่รู้มาก่อนว่าพระอภัยถูกฉุดเราจะเข้าข้างนางเงือกหรอ นางเงือกมันดูเป็นอีดอกเพราะกุไม่ได้มองในสายตาของคนที่รู้จักวรรณกรรมทั้งเรื่องไง กุมองในสายตาของตัวนางเงือกเองอ่ะ แล้วแย่กว่าตรงที่นางให้สินสมุทรเรียกตัวเองว่าแม่อ่ะ ต่อให้รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วแต่อะไรคือสอนลูกคนอื่นให้เกลียดแม่ตัวเอง แล้วให้มองตัวเองเป็นแม่ใหม่
>>161 ไม่รู้ว่าทำไมต้องโหนเรื่องนี้ก็ไม่รู้ ยิ่งตอกย้ำด้วยคำว่าตีความ คนเขียนบทโคตรสอบตก เลย ตีความพ่องมึงดิ เหมือนอ่านแค่สรุป แล้วยืมคาแรคเตอร์กับโหนความดังของเรื่องนี้ กูทนอ่านไม่ไหวเลย เปย์ด้วย อยากขอตังค์คืนชิบหาย คนที่อ่านต้นฉบับแล้วมองว่าผีเสื้อสมุทรน่าสงสาร ต้องเอามาฟอกขาวคือตรรกะพังเวอร์ เหมือนพวกอวยพี่สิบมือสิบหน้าที่ฉุดเมียคนอื่นว่ารักแท้ กุจะอ้วก
>>161 กูไม่ได้อ่านทั้งหมด กูเปย์เฉพาะบางตอนดูคาร์ที่มันตีความ ซึ่งก็นั่นแหละฮะ เละเทะน่ารำคาญ นางเอกเหี้ยได้ แต่เขียนมาเหี้ยแบบอีดอกขนาดนี้ เอาใจช่วยไม่ไหว ขนาดกูชอบตัวเหี้ยๆ ในการ์ตูนญี่ปุ่นเลวหยำหมา กูยังรับนางเอกไม่ลง แถมคนเขียนบท ใส่ความคิดตัวเองลงไปในตัวนางเอกแน่นอน เรื่องสาวน่ารักมักตอแหล กูเบะปาก
>>161 อ้อ ถ้ามึงจะคุยเรื่องเว็บตูน กับการอ่านของมึง ลองไปถามเพื่อนๆ ในนี้ แนะนำ ตรงประเด็นกว่า https://fanboi.ch/animanga/16691/recent/
เพราะตอนที่คุยกัน เกี่ยวกับต้นฉบับ ก็เลยตั้งมู้นี้ แต่ถ้าจะคุยถึงตัวละครในเรื่องที่ถูกตีความจนไม่ใช่เรื่องเดิม มึงไปมู้เว็บตูนได้เลย
กุทนได้แค่ตอนฟรี นั่นนางเอกเหรอ กุนึกว่าอีดอกที่ไหนจับฉลากได้บท555
มู้เว็บตูนสับแหลกจนถึงทรวงไปละ อ่านจริง วิเคราะห์จริง น่าจิก บ.ก.แอพดำมาดูงานนะ บ้งไม่ไหว ท่าดีทีเหลวชิบ
หมู่นี้เหมือนเห็นนิยายสองเรื่องละนะ ที่ตีความว่าอียักษ์ผีโดนผัวไภทิ้ง 555
ใช่ๆ นี่ไม่มองไม่อ่านทั้ง2เรื่องเลย ไม่อิน
กุงงมากว่าพวกนักเขียนเนี่ยมันควรอ่านเรื่องยักษ์ผีได้แตกนะ ยังกล้าหยิบเอามาเป็นนางเอกแล้วเบลมผู้หญิงอื่นว่าเมียน้อย
อยากให้มีวรรณกรรมไทย นักขเยีนเอามาเขียนแบบ พวกน่าสงสารหาผัวใหม่ว่ะ แบบน้องเงือก นางกากี นางโมรา หรือพวกที่พระเอกเสือกม่ีเมียเป็นฮาเร็มนะ อียักษ์ผีนี่ไม่เอานะ เบื่อ นักเขียนมีแต่คนสงสารเอามาเขียน
ไม่มีนิยายที่เอาวรรณคดีมาตีความแบบเจ๋งๆ แบบเว็บตูนเรื่อง ดอกไม้เสี่ยงตีนบ้างเหรอ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.