Fanboi Channel

มู้เริ่ม >>>/animanga/16608/
พูดคุย สอบถาม แลกเปลี่ยนความคิดได้ตามอัธยาศัย

อันเก่าปล่อยตกไป
เริ่มคุยโล้ด เรื่องอะไรวะ ที่นางเอกมันโดนเลี้ยงในดอกบัวอะ กุจำได้ว่าเรื่องนี้พระเอกก็เหี้ยนะ หาความสุภาพบุรุษแม่งไม่มี 555

>>2 ไม่ นางปทุมวดี(จากโสวัด) ก็นางอุบลมณฑาปะ

>>3 ไม่แน่ใจ อันที่มีพี่พรามด้วย มั้ย น่าจะใช่ นึกชื่อไม่ออก แต่พระเอกแม่งไปได้นางเอกในดอกบัวจนท้องอะ

แต่กูตามไปอ่านโสวัตมา ล้ำอีกละ มาลัยลอยไปหาคู่โซลเมทว่ะ 5555

>>5 สมัยก่อนคงแบบ หาคู่แบบพรหมลิขิต สมัยนี้มาอ่านมันก็จะแบบ แม่เหยด โครตแฟนซี555555 พล็อตล้ำชิบหายถ้าตัดเรื่องผัวเหี้ยหรือเรื่องเหี้ยๆในเรื่องออก55555 เป็นการเจอ/หาคู่ได้แฟนตาซีมากจนอยากรู้สทัยนั้นเขาคิดเรื่องอะไรอยู่ถึงเขียนออกมาได้

>>6 ออกลูกก็แฟนตาซี กูประทีบใจโสนน้อยเรือนงามสุดละ555

>>7 พระสังข์อีกตัว แอบในหอย คิดได้ 555 แต่มันล้ำจริงว่ะ สมัยก่อนกุจำได้ว่ามีวาดการ์ตูนอยู่นะ หรือแค่ดูการ์ตูนจากช่องสามวะ แต่กูไม่ชอบที่มันแบบ ใส่ฟามแบบ เทคโนโลยีเข้าไปแบบขำๆ อะ มีโทรศัพท์ มีคอมพวเตอร์งี้ รู้ว่าเป็นมุข แต่กูแบบอยากเห็นที่มันวาดงานออกมาจริงจังหน่อย อย่าเอาเทคโนสมัยนี้ไปปน

>>6 มีเทวดาอุ้มไปด้วยนะ กลางคืนอุ้มไปส่งที่ห้องนางเอก เช้ามาอุ้มพระเอกกลับมาส่งบ้าน 55555555555555555

>>8 เกือบๆ20กว่าปีที่แล้วกุเคยเห็นตูนเก่าๆที่ปกแข็งนูนๆขายนะ ภาพสวยไว้ให้เด็กอ่าน มีพวกวรรณดคีไทยเยอะมากกกก เล่มแบบให้เด็กอ่าน(แต่ต้องโตระดับนึงนะเพราะคำอ่านอ่านเยอะมาก ไม่ใช่สั้นไแบบนิทาน แต่ใช้ภาษาทั่วไปเด็กเลยอ่านได้) เมื่อก่อนเข้าห้องสมุดไปนั่งอ่านประจำมันสนุกดี เมื่อก่อนชีวิตดูว่างจนไม่มีไรทำเลยต้องไปหาหนังสืออ่าน5555 แต่ของสมัยนร่ไม่เคยอ่าน แต่พวกแก๊กยังไงมันก็ทีการปรับเปลี่ยนตามนุคอยู่แล้วเลยพอเข้าใจได้ว่าทำไมมันมีพวกเทคโนโลยีเข้าไปอยู่ในวรรณคดี

>>10 เพลินจริงมึง หลายอย่างว้าวซ่าเปิดโลกจิตนาการดี แต่ก็แอบขัดใจ พระเอกหลายเมียหลายเรื่อง

>>11 ตอนเด็กไม่เคยคิดเรื่องหลายเมียเลยจนโตมาหน่อยก็คิดมาได้ว่าทำไมห้ามมีหลายเมียแต่พระเอกในวรรณคดีเก่าๆที่คนรู้จัก/อ่าน/เรียนมามันมีเมียหลายคนจังฟะะ555 สิบทอดวัฒธรรมดีๆเลยให้มีเมีย/ผัวคนเดียว แต่วรรณคดีไทยที่แต่งมาดันมาหลายเมียซะเยอะ หรือสมัยก่อนเสพความใคร่เรื่องหลายเมียผ่านวรรณกรรม😂?

อยากชวนถกประเด็น น้องเงือกนี่สรุป มันนับว่าไปแย่งผัวเขามะ เร็วๆ นี้จะถูกดัดแปลง ถ้าดัดออกมาแล้วเงือกน้อยกลายเป็นอีดอกไปกุคงเสียใจ เซ็งค่ะ

>>13 กุว่านางกึ่งจำยอมว่ะ เพราะนางพาพระอภัยหนีตามคำสั่งเสียพ่อแม่ พอไร้ที่ไปฤาษีก็ให้ที่พักพิง พระอภัยต่างหากที่ฉวยโอกาสเอานางเป็นเมีย ตอนเจอนางสุวรรณมาลีพระอภัยขอติดเรือกลับก็ไม่คิดหาทางพาเงือกไปด้วย ทิ้งไว้แต่แหวนให้ลูก...//ว่าไปพระอภัยนี่แหวนเยอะฮะ ให้สินสมุทรวงนึง ให้สุดสาครวงนึง ตอนโดนไล่ออกจากเมืองไม่ใช่ว่าพี่แกออกมาในสภาพสวมวองโกเล่ริงครบเซ็ตใช่มะ ฮา

>>6 ในแง่ความล้ำของพล็อต กุยกให้อิลราชคำฉันท์เลย ท้าวอิลราชโดนคำสาปพระอิศวรจนกลายเป็นสตรีชื่อนางอิลา แต่พระอุมาให้พรสลับเพศคืนได้เดือนเว้นเดือน+จะจำเรื่องตอนสลับเพศไม่ได้ แล้วทีนี้นางอิลาก็ได้คู่เป็นพระพุธ แถมมีลูกด้วยกันอีก แอบเสียดายที่ตอนจบแก้คำสาปให้กลับเป็นท้าวอิลราชถาวร จะสงสารก็ลูกนางอิลากับพระพุธนี่แหละต้องจากแม่จากเมียไปตลอดกาล แต่แม่มพล็อตล้ำจนกุอึ้ง5555

>>12 สมัยก่อนมีเมียหลายคนไม่ผิดไง เมียห้าด้วยซ้ำอะ เมียแต่ง เมียรัก เมียบ่าว เมียแต่งนี่ยังแยกเป็นไปขอเขามากับเขาให้มา เมียรักมักเป็นได้แค่เมียน้อยเพราะเมียหลวงยศสูงกว่า เป็นเมียแต่งการเมืองด้วยซ้ำอะบางที เมียบ่าวนี่เงี่ยนเฉยๆเลยจับเย

แม่งมีวรรณคดีเรื่องไหนโรแมนติกๆ แบบอ่านละหัวใจพองฟูบ้างมั้ยเนี่ยแนวพระเอกดีงามรักเดียวใจเดียวสุด ๆ ไม่บ้งชนิดรับไม่ได้ ปิตายังพอไหว กุไม่ค่อยตั้งใจเรียนวรรณคดี จำได้แต่อีพวกมากเมีย 555

>>15 เออวงวารพระพุธจริง ถ้าจะขนาดนี้แล้วแฟนตาซีให้สุด แยกร่างให้ไปเหอะ
>>14 พอดัดแปลแล้วฟอกขาวทั้งยักษ์ทักพระอภัยเลย ถ้ายังจะยัดบทอีดอกให้น้องเงือก กุสูน

>>17 มีพระสุธนน่ะ เท่าที่ถกๆ กัน เป็นคนดี มีเมียเดียว

ช่วงหนึ่งที่ยกพี่ทศมาเป็นตัวแทนรักแท้นี่กุคลื่นไส้มาก คนแต่งเพลงเหมือนไม่ได้อ่านทั้งเรื่อง(คนแต่งมันต้องรู้จักแต่เวอร์ไทย แล้วเวอร์ไทยก็คือสองคนนี้มันพ่อลูกไง) รู้นิดรู้หน่อยแล้วจัดเลย คนที่ควรยกย่องเรื่องรักแท้ คือนางมณโฑคนเดียวเลย

>>16 พูดงี้แล้วกูอยากรู้จังว่าชีวิตจริงจะมีชายไทยสมัยก่อน (อาจจะยศสูง ๆ มีหน้ามีตาในสังคม) แต่ไม่เห็นด้วยกับการหลายเมียแบบนี้มั้งป่ะวะ รู้ว่าแนวคิดเมียเดียมันเป็นค่านิยมสมัยใหม่ แต่คนที่มันอยากมีคนรักคนเดียวจริง ๆ นี่มันก็ต้องมีบ้างแหละ คงใช้ชีวิตลำบากน่าดูเลย ฮือ ๆ

>>19 กุลืมเนื้อเรื่องหมดละลองไปหาอ่านเรื่องย่ออีกรอบ เชี่ย นี่มันสายดราม่าเลยนี่หว่า รักกันตั้งแต่ชาติที่แล้ว (พระรถเมรี) ละสาวอธิษฐานให้สลับบทคนตามรักบ้าง โอ้ย ชอบอะ นิยายไทยมีใครเอาพล็อตไปแปลงเขียนยัง กุชอบ ๆๆๆ

>>22 พระรถนี่ลูกกตัญญูด้วยนะ ทำมาหาเลี้ยงแม่กับป้าๆตาบอด 12 คน รู้ว่านางยักษ์มันเก็บตาของแม่กับป้าไว้ก็ไปเอาคืนมา ได้เมียก็รักเมียแต่ก็กตัญญูกับแม่ที่เลี้ยงมาจนตัวเองรักไม่สมหวังเพราะต้องช่วยแม่ เมียแค้นเลยสาปแช่งให้ชาติหน้ามึงต้องลำบากตามกูกลับบ้าง ชาตินี้กลับมาเจอกัน เมียหนีก็ดั้งด้นบุกป่าฝ่าดงไปเอาคืน แล้วก็รักกันไม่มีหญิงอื่นอีก

พระเอกดีๆอีกคนกูว่าหลวิชัย-คาวี เป็นลูกเสือกับลูกวัว แม่ตายทั้งคู่ ฤาษีเลยเอามาเสกให้เป็นคนแล้วเลี้ยง โตมาสองพี่น้องเสือวัวออกผจญภัยแล้วแยกกันไปคนละทางแต่สัญญาว่าจะกลับมาเจอกัน คาวีไปเจอเมืองร้างแต่ได้ยินเสียงเหมือนคนอยู่ในกลองเลยผ่าดู มีสาวงามอยู่ข้างในบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงของเมืองนี้ พ่อเอามาซ่อนในกลองเพราะจะมีนกยักษ์มาคาบคนไปแดก คาวีเลยสู้กับนกจนชนะมา ได้ครองเมือง

วันนึงเมียคาวีทำผมตัวเองร่วงลอยน้ำไปแล้วพระราชาเมืองนึงเก็บได้ หลงใหลกลิ่นหอมมากๆ ถามไปทั่วว่านี่ผมใครแล้วแม่นมของเจ้าหญิงบอกว่านี่ของเจ้านายเดี๊ยนเอง พระราชาเลยไปหาแต่เจอว่าเขามีผัวแล้ว อยากได้เมียเขาเลยให้อีแม่นมไปหาอุบายว่าทำไงก็ได้เอาเจ้าหญิงมาเป็นเมียกูให้ได้ อีแม่นมเลยยุแยงว่าผัวมึงอะเวลาอยู่ด้วยกันก็ยังพกมีดพกดาบตลอด ไม่ไว้ใจกันสินะ อีเจ้าหญิงมันเลยงอนผัวด้วยเรื่องนี้ คาวีมันเลยยอมบอกเมียมันว่าจริงๆแล้วหัวใจมันโดนเก็บไว้ในนี้เลยต้องพกติดตัวตลอด อีเจ้าหญิงก็เบาใจแต่เสือกเอาไปเล่าให้แม่นมฟัง อีแม่นมก็รีบไปวางอุบายทำลายมีดอันนี้แล้วจับเจ้าหญิงส่งไปหาไอ้พระราชาเหี้ยนั่น

ส่วนหลวิชัยเห็นน้องยังไม่มาตามนัดเลยไปดูว่าเกิดไรขึ้น เจอน้องนอนสลบอยู่เพราะมีดโดนเผา ช่วยชีวิตขึ้นมาได้แล้วพากันไปชิงเมียน้องกลับมา ไปถึงเมืองเจออีพระราชาหาคนมาชุบให้เป็นหนุ่มเพราะว่าเมียสาวที่เพิ่งได้มาไม่ยอมรับรัก หลวิชัยเลยปลอมตัวเป็นฤาษีไปหลอกว่ากูมีวิชาทำให้มึงกลับเป็นหนุ่ม แต่วิธีมึงโหดมากคือขุดหลุมไว้ลึกๆแล้วเอาไฟสุมไว้ หลอกว่าโดดลงไปในกองไฟแล้วจะกลายเป็นหนุ่ม อีพระราชาเชื่อก็โดดลงไปแล้วก็โดนไฟเผาตายในหลุม ส่วนหลวิชัยก็ไปเอาน้องมันออกมาสวมรอยว่ากูชุบพระราชาพวกมึงให้เป็นหนุ่มแล้วนะโว้ย คาวีเลยได้ครองเมืองของพระราชานี้ต่อแบบงงๆ ส่วนหลวิชัยก็ออกเดินทางท่องเที่ยวต่อไป ตอนอ่านรู้สึกหลวิชัยแบดแอสสัสๆ

>>23 จำได้ๆ แต่หลวิชัยแบดแอสจริงมึง คาร์ในละครก็หล่อแบดอะ MVP เลย แต่ต้นฉบับพี่แกไม่มีเมียเหรอวะ หรือที่กุจำว่ามีเมียนั่นคือฉบับดัดแปลงละคร แต่อีพี่มันก็แบดตั้งแต่เป็นลูกเสือแล้ว มันฆ่าแม่ตัวเอง เพราะแม่มันไปฆ่าแม่วัวของคาวีก่อน

>>24 จบแค่ช่วยน้องได้ เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วก็เดินทางต่อไปนะ

>>24 หลวิชัยนี่กูยกให้เป็นพระเอกแบบโชเนนแห่งวรรณคดีไทยเลย555 ช่วยน้ิงตั้งแต่ยังเป็นสัตว์ ถึงจะฆ่าแม่ก็เหอะแต่มีเหตุผลดีพอรับได้ มาช่วยน้องก็ช่วยดีๆไม่ntrเมียน้องไป ไม่ไปยุ่มย่ามเมียคนอื่นด้วย แบบนอกจากแม่ตัวเองกับราชาแก่นั่นไม่ทำใครเดือดร้อนเลยว่ะ โคตรโอนี่จังเดอะเบสบอยเชี่ยๆ

>>26 กูว่าคาวีเป็นพระเอกโชเน็นมากกว่า ส่วนหลวิชัยมันคาร์พี่ชายพระเอก มาช่วยแบบเท่ๆตอนเดือดร้อน แอร์ไทม์ไม่เยอะแต่ออกมาแต่ละทีคือเท่และขโมยซีนพระเอกสัสๆ

อีเรื่องเมียเยอะ อย่างพระไชยเชษฐ์ มีสนมอยู่ก่อน 7 แล้วถึงได้จำปาทองมาเป็นมเหสี เมียน้อยที่มาก่อนเลยอิจฉาวอดวาย ใส่ร้ายว่าว้าย ออกลูกเป็นท่อนไม้ อีพระเอกก็หูเบาชิบหายเลยมึง ได้สืบอะไรหรือยัง ขับไล่ส่งไปเลย เป็นทรงผัวชั่วตามง้อเมีย มีลูกช่วยง้อไปอีก อีความว้าวซ่าคือลูกเกิดใหม่โดนฝั่งไม่ตาย เจอกันลูกยิงธนูใส่เป็นดอกไม้ธูปเทียน อีพ่อยิงกลับเป็นขนม เลยได้พาพ่อไปง้อแม่555555

>>27 คาวีนี่กูนึกถึงชุนในเซนเซย่าอะ คือมึงก็บทเด่นแหละแต่แม่งให้พี่ฮะมาช่วยตลอดเลยนะมึง ถ้ามองเส้นเลิฟไลน์เออคาวีมึงพระเอกว่ะ ถ้ามองเส้นมิตรภาพหลวิชัยก็พระเอกไง

>>23 นางเอกต้องโดนด่าสักกรุบนะเมิง555

>>30 นางเอกมันก็คงคิดไม่ถึงล่ะว่าแม่นมมันจะเป็นสายให้อีกฝั่ง ไว้ใจไงเลยเล่าให้ฟัง แต่นางก็วีนแตกนะเอาผัวกูคืนมาไม่เอาผัวใหม่ อีกพระราชามันถึงต้องมาหาคนชุบให้มันเป็นหนุ่มเผื่อนางเอกมันจะหันมารับรัก

ยืนยันค่ะว่าพี่หลวิชัยแบดแอสทุกเวอร์ชั่น 555

https://www.picz.in.th/image/2323565465.v7KWNW

>>32 เวอร์ชั่นกลางคือหล่อมาดตัวร้ายตามเว็บตูนเลยวะ นึกถึงตลค.ในffอีกแม่งทรงเดียวกัน ว่าแต่นิสัยแบดแอสเหรอ555555

>>33 กุจำได้ว่าสมัยดูละคร กุอิจนางเอกพี่หลวิชัย เร้าใจกว่าคาวีเยอะ555555555

พระเอกแบบแหวกๆอีกคนก็ท้าวแสนปม เกิดมาอัปลักษณ์แต่เป็นคนดีชิบหาย เนื้อตัวมีแต่ตุ่มปม วันนึงไปช่วยเจ้าหญิงไว้จนตัวเองบาดเจ็บ แต่พระราชาเหี้ยเห็นลูกสาวอยู่กับคนอัปลักษณ์เลยพาลูกสาวกลับวังแบบไม่ขอบคุณซักคำ วันนึงเจ้าหญิงอยากกินมะเขือ ทหารเลยไปเก็บมะเขือของแสนปมมาให้เจ้าหญิงกิน เจ้าหญิงกินแล้วท้องคลอดลูกออกมา พออายุ 5 ขวบ หลานถามหาพ่อ พระราชาเลยจัดพิธีเสี่ยงทาย ถ้าหลานรับข้าวจากคนไหนคนนั้นจะได้เป็นพ่อ แต่งลูกเขยเข้า

ทีนี้ฝั่งตัวร้ายมันเลยส่งไอ้หลานชายรูปหล่อมาเพราะวางแผนจะรวบเมืองผ่านการเป็นลูกเขย ได้ทั้งเมียได้ทั้งเมือง แต่เจ้าชายดันไปรับข้าวจากแสนปม พระราชาเลยต้องแต่งเข้ามาเป็นลูกเขยตามที่ลั่นวาจา แต่เข้ามาแล้วมีแต่คนรังเกียจความอัปลักษณ์โดนขับไล่หนี เจ้าชายเลยตามพ่อตัวเองไปด้วย เจ้าหญิงก็ตามผัวไปเหมือนกัน ไปอยู่กันสามคนพ่อแม่ลูก แสนปมก็ใช้ความรู้วิชาสมุนไพรหาเลี้ยงลูกเมีย

ฝั่งตัวร้ายมันมาจับนางเอกไปต่อรองกับพระราชาพ่อของนางว่าเอาเมืองมึงมาแล้วกูจะปล่อยลูกสาวมึง แต่แสนปมไปช่วยเมีย พระอินทร์ก็ลงมาช่วยให้ขอพรวิเศษ เลยขอพรให้กลับมาเป็นหนุ่มหล่อ ขอเมือง แล้วก็ขอของอะไรซักอย่างให้ลูก ช่วยเมียได้แล้วแต่ไอ้ตัวร้ายมันยังไม่หยุด จะยกทัพไปตีเมืองพ่อตา แสนปมก็ไปช่วยรบจนชนะ พ่อตาใจอ่อนว่ามึงนิสัยดีจัง กูยกลูกสาวให้มึงก็ได้ แล้วฮีก็อยู่กับเมียไป เป็นพระเอกมักน้อยและนิสัยดีจัดๆ

>>15 เรื่องนี้เหมือนเคยเห็นเอาไปดัดแปลงเป็นละครแบบโมเดิร์นอยู่มั้ง สมัยก่อนละครดีๆเยอะกูนั่งดูกับแม่ทุกวัน เดียวนี้มีแต่อะไรไม่รู้

เมื่อก่อนจะมีละครวัยซยคนมหัศจรรย์ปะ ที่ชอบทะลุไปป่วนกันในวรรณคดีอะ โคตรสรา้งสรรค์อยู่

>>37 สมัยก่อนละครดีๆเยอะมึง แนวอิเซไกทะลุมิติก็ทำกันมาก่อนยุ่นปี่กับเกาจะฮิตเกิดใหม่ต่างโลกอีก วาร์ปไปยุคชัยวรมัน วาร์ปไปยุคดึกดำบรรพ์ ตัวละครในวรรณคดีก็ทะลุมิติออกมาจากโลกหนังสือแบบปลายเทียน ตอนนี้มีแต่อะไรก็ไม่รู้ ตบเมียน้อยตีเมียหลวงชิงรักหักสวาทไปวันๆ

>>35 แหวกจริงยันวิธีทำลูก คือท้านแสนปมมันไปฉี่รดมะเขือเทศทุกวันจนออกผลแล้วไปขาย>มะเขือเทศเข้าวัง>เจ้สหญิงกิน>ท้องออกลูก
มันก็ออกเป็นอีเว้นบังคับไงไม่รู้แฮะ จู่เจ้าหญิงจ้องมาท้องกับผัวที่ไม่เคยเห็นหน้า

>>39 คงไม่อยากแต่งฉาก nc ที่นางเอกเยกับพระเอกที่ไม่หล่อมั้ง

>>39 อารมณ์ลูกทิพย์อยู่นะ แต่นางเอกมันก็ชอบๆ ท้าวแสนปมอยู่แล้วปะ มันเป็นนิทานด้วยอะเนอะ มีแบบเวอร์ชันละเอียดๆ มั้ย

>>40 แต่จะให้นางเอกมีลูกทั้งที่ยังซิงแบบพระแม่มารีย์ก็ไงอยู่นะ555 อันนั้นยังมีทูตสวรรค์มาสปอยให้ผัวไม่เข้าใจผิดว่าแอบแซ่บกับใคร อันนี้คือจู่ๆท้องจนพ่อกริ้วเลยนังตัวดีมีผัวตอนไหน พอให้เลือกผัวดันเอาคนขี้เหร่แถมจนอีกยิ่งยัวะ สมละที่พระเอกต้องโชว์หล่อเยอะหน่อย ทั่งเมียทั้งพ่อตาคือเป็นผู้เสียหายงงๆ เอาจริงท้านแสนแมก็ซวยด้วยกูอยู่เฉยๆต้องมาลำบากอีก เทวดาจะเสกไรให้ไม่สปอยกันก่อนวะ

ว่าไปเทวาดาไทยนี่แม่งก็อีโมไม่แพ้พวกเทพกรีกโรมันนะบอกเลย5555

กูขอทดไว้ตามอ่านนิดนึงนะ

1. พระรถ-เมรี / พระสุธน-มโนราห์
2. หลงวิชัย-คาวี
3. ท้าวแสนปม

โอเค ต่อเลยเพื่อนโม่ง บันเทิงมาก ม่วนคักๆ

>>42 มันมีอีกเวอร์ชั่นที่แสนปมเป็นเจ้าชายอีกเมืองว่ะ ปลอมตัวเป็นคนน่าเกลียดอัปลักษณ์มาลองใจ แต่เค้าโครงก็เหมือนเดิมคือนางเอกแดกมะเขือแล้วได้ลูก ลูกไปเลือกแสนปมมาเป็นพ่อเลยโดนไล่ออกจากวัง แสนปมพาลูกเมียกลับไปเมืองตัวเอง คืนร่างเป็นหนุ่มหล่อแล้วบอกว่าเค้าเป็นเจ้าชายล่ะตัวเอง พออยู่กับลูกเมียไปซักพัก แล้วทีนี้ได้ข่าวว่าเมืองพ่อตากำลังโดนโจมตีเลยยกกองทัพมาช่วย พ่อตาเลยซึ้งใจมึงเอาเมืองไปปกครองด้วยเลย

>>43 ก็ได้มาจากอินเดียที่เอามาจากกรีกไง แปลงกันไปมาแบบยังเหลือรากเดิมอะ

>>45 เฮ้ยเวอร์ชั่นนี้หล่อพอฟังขึ้น แบบเริ่มมาเพราะตั้งใจเองเลยพอหยวนๆกันได้ เวอร์ชั่นที่กูอ่านมาแรกๆคือผู้บ่าวไทบ้านสู้ชีวิตสัสๆ5555 จู่ๆไปทำเจ้าหญิงท้องงงๆ โดนเลือกเป็นผัวงงๆ จนต้องไปทำภารกิจซื้อใจพ่อตาเทวดามาเสกให้หล่อทีหลัง

>>47 รู้สึกไอ้เวอร์ชั่นผู้บ่าวไทบ้านนี่มันแนวนิทานพื้นบ้าน แต่ร.6เอามาอัพเกรดให้มันมีสกุนรุนชาติขึ้นด้วยการเปลี่ยนให้มันเป็นเจ้าชายน่ะ

แต่กุมีไกรทองเวอร์ชั่นช่อง 3 ที่เป็นการ์ตูนอะ ปาทับใจตอนจบอยู่นะ ดัดแปลงให้พี่ไกรทองจริงๆ ไม่เจ้าชู้ คบแค่ตะเภาทองคนเดียว คือไม่ได้หลายเมีย ไม่ได้ตะเภาแก้วที่พี่ชาล่าลากไปด้วย จับฉากจับมือกันหน้ารูปปั้นชาล่าตอนแก่ได้ 555

ท้าวแสนปม เรื่องกินมะเขือแล้วท้อง มันน่าจะแบบเอามะเขือเอาผักไปถวาย แล้วก็แอบบ๊ะๆกันจนท้องนั่นแหละ แต่เวอร์ชั่นแฟนตาซีขึ้นมาคือฉี่ใส่แล้วเจ้าหญิงท้อง

>>25 ไม่ใช่ว่าพี่มันได้เมียก่อนแล้วน้องขอออกเดินทางต่อเหรอวะ จบที่น้องได้ครองเมืองเดิมของราชาเหี้ยนั่น พี่ก็กลับเมืองตัวเอง

>>51 กุจำได้เวอร์ชั่นที่มันไปปราบยักษ์มั้ง แล้วเหมือนคนปราบได้อะคาวี แต่หลวิชัย เขาปิ๊งลูกสาวเจ้าเมืองนั้น อิน้องเลยสละความดีความชอบ แล้วก็ไปต่อ จนตัวเองเจอนางผมหอม ประมาณนี้ปะ ถ้าประมาณนี้เหมือนจะเป็นเวอร์ชั่นละครช่องเจ็ด วัดเกาะมะ

>>52 กุเคยอ่านเวอร์การ์ตูนกับดูอนิเมชั่นช่อง3 ถึงบทจะต่างกันนิดหน่อยแต่หลวิชัยจบที่ได้แต่งเมียก่อนน้องหมด หรือมีเวอร์ไหนที่พี่แกโสดยันจบวะกุจะไปหาดู 5555

>>51 กูจำไม่ได้ว่ะ จำได้แค่คาวีได้เมียผมหอมแล้วเกิดสู่ขิตเพราะยายแก่เอาไปเผาไฟ หลวิชัยเลยมาช่วยน้องแล้วพากันไปช่วยเมียน้องต่อ

กูไปลองส่อง ไปมา เจอปก หลวิชัยคาวี อันนี้ยังกะ การ์ตูนญี่ปุ่นเลยว่ะ ภาพเล็กมาก นะ

https://www.picz.in.th/image/imagescadwx9gp.vSdGYg

กูอยากลองอ่าน เลยค้นเมบ ว่าละ ต้องมีคนจิ้นวายหลวิชัยคาวี5555

พระเอกนิสัยดีมันหมดแล้วเหรอวะ มีแค่นี้เองเหรอ ทำไมนิยมแนวผัวชั่วกัน

>>57 ผัวชั่วก็เหมือนพริก รู้ว่าเผ็ดกินแล้วแสบลิ้นร้อนท้อง ทรมานกระเพาะลำไส้ อร่อยปากลำบากตูด แต่มันอร่อยอะก็แดกไม่พัก ถ้าสักวันมีอะไรที่เด็ดกว่าความเผ็ดนี้เดี๋ยวมันก็หายไปเอง

>>57 เพราะผู้ชายคนแต่ง แล้วสมัยนั้น ปิตา แถมหลายเมียไม่ผิด มันก็เลยบันเทิงอย่างทีเ่ห็น55

ถ้าเอาแค่เป็นผัวรักเดียวใจเดียวนี่กูให้พระสังข์อีกคน นี่เท่าที่อ่านก็ไม่เจอว่าไปมีคนอื่นนอกจากรจนานะ

เอ...เรื่องยอพระกลิ่นนี่มีเมียเดียวมั้ยวะ ลืมอ่ะ

อ้อ เรื่องคนตระกูลสูงสมัยก่อนที่เห็นด้วยกับการมีเมียวเดียว กูเคยอ่านเจอในหนังสือก็มีนะ เป็นระดับ มจ. กับขุนนางอ่ะ แต่กูลืม กูกำลังสั่งซื้อหนังสือมาอ่านอีกรอบเนี่ย 555

หลวิชัยคาวีนี่กูจำไม่ผิด ตอนแรกมันไม่ได้กำพร้านะ แม่คาวีโดนแม่หลวิชัยกิน แบบลูกเป็นเพื่อนกันเลยมาเลี้ยงด้วยกัน แล้วแม่เสือก็ออกอุบายไปหาอาหารกะแม่วัวแล้วกิน พอสองตัวในถ้ำรู้ก็เลยออกอุบายฆ่าแม่เสือด้วยการผลักตกหน้าผา กูอึ้งตั้งแต่ฆ่าแม่ละ 5555555555

>>62 มันเป็นสัตว์อะนะอย่าไปเอาตรรกะคนตัดสินดิ เออแต่แม่งสัตว์ปกติมันก็ไม่คิดวางแผนแบบนี้นะ เอาเป็นว่ามันแฟนตาซีละกัน5555

>>62 เพิ่มเติมนิด แม่เสือออกไปหาอาหารแล้วทิ้งลูกเสือ(หลวิชัย)ไว้ที่ถ้ำตัวเดียว ลูกเสือหิวจนจะตายเดินไปเจอวัวแม่ลูกอ่อน แม่วัวใจดีแบ่งน้ำนมให้ลูกเสือกิน พอแม่เสือกลับมาลูกเสือก็ตัดพ้อว่าทิ้งลูกไว้เกือบตาย ดีที่แม่วัวมาช่วย เพราะงั้นขอให้แม่วัวมาอาศัยถ้ำด้วยกัน ลูกเสือกับลูกวัว(คาวี)เลยได้เป็นเพื่อนกัน แต่แม่เสือคิดไม่ซื่อ ลวงแม่วัวไปกิน ลูกเสือกับลูกวัวเลยร่วมมือกันจัดการแม่เสือจนตาย ร่อนเร่พเนจรจนมาเจอฤาษีชุบร่างให้กลายเป็นคน

จริงๆเรื่องนางพิกุลทอง จะคิดว่ามันรักเดียวใจเดียวได้มั้ย ตัวพระเอกมันโดนยักษ์ปลอมเป็นนางเอก ส่วนพิกุลทองโดนสาปให้เป็นชะนี แต่หลังจากคิลนางยักษ์แล้วก็ไม่มีอะไร กลับมารักเหมือนเดิม

>>65 เวอร์ที่กุอ่านก็จบแค่นั้นแหละ พี่แกบทน้อยอะเอาจริง หลักๆให้พิกุลทองดำเนินเรื่อง แต่ถ้าเป็นละครดัดแปลงนิยายวัดเกาะจะมีแต่งเพิ่มให้พระพิชัยมงกุฏไปได้สาวยักษ์เป็นเมียเพิ่มมาอีกคน กลายเป็นคนนอกใจเมียไปเฉย5555

กูเจอละที่นางเอกเกิดในดอกบัว แล้วได้กับพระเอกจนท้อง เรื่องสิงหไกรภพ แต่พอไปลองๆ อ่าน ไอ้เวอร์ชั่นมีน้าผีนี่ช่องเจ็ดสินะ บางอันที่อ่าน นางเอกก็ไม่ได้เกิดมนดอกบัว หรือเขาย่อเรื่อง ใครถามหาพระเอกเมียเดียว มีคนนี้อีกคน เเต่พระเอกเห็นหน่อย ทำพ่อบุญธรรมและพ่่อตาตาย🤣

ว่าไปในวรรณคดีไทยมีพระเอกตัวไหนได้รับกรรมเจ็บแสบบ้างวะ ขนาดฮิคารุ เก็นจิมันยังได้รับกรรมที่ตัวเองเจ้าชู้ในบั้นปลายชีวิตเลย มุราซากิเมียรักจากไปแบบอธิษฐานว่าชาติหน้าขออย่าเจอกันอย่าเผาผี ตัวเก็นจิก็อยู่แบบช้ำๆแล้วเฉาตายไปเองเป็นจุดจบที่เหมาะกับมัน ตอนเขาอยู่ก็ดูแลเขาไม่ดีเท่าไหร่แถมยังเอาเมียน้อยเข้าบ้านเรื่อยๆให้เขาช้ำใจอยู่นั่น แถมก่อนมุราซากิตายมันมีอีเวนท์เมียคนสุดท้ายเยกับลูกชายเพื่อนเก็นจิ สร้างความเสื่อมเสียเพราะแม่งเป็นการคบชู้ เก็นจิก็ทำอะไรไม่ได้ด้วย นั่นก็เมียพระราชทาน นั่นก็ลูกชายเพื่อน ลูกคลอดออกมาก็เป็นปัญหาไปอีกเหมือนเป็นตราบาปทุกคน แต่วรรณคดีไทยเท่าที่อ่านเหมือนได้คืนดีกับเมียแล้วก็ครองเมืองมีความสุขกันไปชั่วกัลปาวสาน น่าเบื่อเหี้ยๆ

>>68 คนแต่งเป็นผู้ชาย คงไม่เขียนจุดจบแสนสาหัสหรอก มีเมียฟินๆ สาสมใจคนแต่งมันไง อีกอย่างแต่งให้เจ้าอ่านกันซะเยอะ เจ้าแม่งผู้ชายอีก เซลอินเสิทตัวเองเป็นพระเอกอยู่แล้วมันจะกล้าเหรอ จบเหี้ยอะ55555 อีกอย่างอีเก็นจินี่มันเรื่องแต่ง หรือมีเค้าจากเรื่องจริง?

>>69 เรื่องแต่ง แต่คนแต่งเป็นผู้หญิงชื่อมุราซากิ ชิกิบุ แต่งให้เก็นจิทำตัวระยำมากมายจากความเจ้าชู้ สุดท้ายจบแบบไม่เหลือใครเลย

>>70 แล้ววรรณคดีไทยนี่มันมีผู้หญิงแต่งบ้างมั้ยวะ ถ้ามันมีแต่ผู้ชายก็ถึงได้แบบเหมือนแพทเทิร์นเขียนมาสอนหญิงให้ยอมผัวเหมือนกันหมด

>>68 ถ้าของไทยนึกออกแต่มัทนะพาธา แต่มันก็จบไม่สมหวังมันทุกฝ่าย แต่อีสุเทษณ์เทพบุตรแม่งลอยตัวสัสๆ ตื้อสาวแต่สาวไม่เล่นด้วยต้องถึงกับสาปเขาขนาดนี้เลยเรอะ นกไปตลอดชาติซะเถอะมึง

แต่ถ้าวรรณคดีอินเดีย กุยกให้รามายณะเลยที่ตอนจบนางสีดาคืนสู่ธรณี ทิ้งพระรามให้รู้สึกผิดไปตลอดชีวิต

>>71 เท่าที่จำได้คือไม่มี ขนาดสุภาษิตสอนหญิงผู้ชายยังแต่งเลย สมัยนั้นผู้หญิงไม่ได้เรียนกันหรอก ถ้าไม่ใช่เจ้านายแบบยศสูงๆมากๆ แถมมีแนวคิดแบบที่เรียนไปทำไมสุดท้ายก็มีผัวอยู่เฝ้าบ้าน ยุคประมาณร.4หรือ5นี่ล่ะที่เริ่มก่อตั้งโรงเรียนหญิงล้วนขึ้นมาจากพวกคณะมิชชันนารี แต่คนที่เรียนก็ลูกเจ้าลูกขุนนางอยู่ดีเพราะสอนกันในรั้ววัง แล้วพวกคณะมิชชันนารีอื่นๆก็มาทำก็ทำพวกโรงเรียนคอนแวนต์เป็นที่ที่ลูกคนมีกะตังกับลูกฝรั่งในเมืองไทยเข้าเรียนเพราะค่าเล่าเรียนสูง อีดำอีแดงในยุคนั้นจ่ายไม่ไหว พวกไฮโซหน่อยก็จะไปเรียนปีนังเพราะมันมีโรงเรียนหญิงล้วนที่นั่น ได้อวดโก้ๆว่าจบจากเมืองนอกนะคะ จนยุคคณะราษฎร์นี่ล่ะที่เร่งสร้างโรงเรียนกระจายการศึกษาไปตามภูมิภาคอื่นๆให้เข้าถึงคนทั่วไปใครๆก็เข้าเรียนได้

จะว่าไป พระฤาษีในวรรณคดีไทยนี่เป็นคีย์แมนแทบจะทุกเรื่องเลยนะ คิดไม่ออกบอกฤาษี ฤาษีเอม่อนช่วยด้วยยยยยยยยย รับนี่ไปยยยย์วิชาถอดรูปปปปป วิชาชุบชีวิตตตตต

>>74 ตันคิดต่อไม่ออกบอกฤาษี

>>74 ฤษี=นักปิ้งไก่ในตำนาน
ตัดกลับไปที่ภารตะ แม่งตัวชิบหายของเรื่องเลย สาปคนเป็นว่าเล่น สาปแข่งกับเทพ เผลอๆเก่งกว่าอีกสาปเทพเองก็มี555 พูดจาไม่ถูกใจก็โดนสาป เผลอทำให้ไม่พอใจเขาขอโทษก็ไม่หายโกรธกูจะสาป แม่งเป็น NPC ที่เรื่องมากชิบหายเลย

>>76 ฤาษีฝั่งนั้นไม่อ่อนโยนแบบฝั่งไทยเลย55

>>74 ก็มันแนวผู้วิเศษคอยฝึกวิชาให้พวกพระเอกหรือไม่ก็มาเสกเวทมนต์อะไรซักอย่างที่มีประโยชน์กับกลุ่มพระเอกน่ะ แถมนางเอกจะมาพึ่งพาก็ได้ เดี๋ยวฤาษีช่วยเอง เอาลูกมาฝากเลี้ยงก็สอนวิชาให้มันไปด้วย

อิเหนาเล็กไง ถ้าจำไม่ผิด เป็นของเจ้าหญิงสององค์สมัยอยุธยาตอนปลายที่เป็นคนแต่งหญิง

คือผู้หญิงสมัยนั้นก็มาแนวๆ มีหลายเมียก็ได้ เพราะระบบมันมาแบบนั้น แต่ก็หึงหวงกันตามประสา ไม่โทษ ผช เพราะถือว่าเค้าทำได้ไง

>>79 เก็นจิที่เจ๊ชิกิบุแต่งมี 12 เมีย ทำระยำตำบอนไว้มากมายเพื่อมาขยี้ในตอนจบสุดท้ายว่ามึงไม่เหลือใครเลย ไม่มีใครเอามึงด้วย ขนาดเมียที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาแบบมุราซากิก็ขอไม่เผาผี ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาที่แท้ทรู ถถถถถถถถถถถ

>>80 เออ จริงๆก็ไม่ 12 ดิ มีคนนึงหลุดรอดไปได้ แต่ก็เกือบโดนจับทำเมียเหมือนกัน ไปแต่งกับอีกคนเป็นเมียเอกเชิดหน้าชูตาดีกว่ามาเป็นเมียน้อยในฮาเร็ม (แต่ไอ้เชี่ยนั่นได้แต่งเพราะเข้ามาข่มขืนเขา) อีกคนไม่ได้เป็นเมียทางพฤตินัยเพราะไม่สวยรวมๆกับเก็นจิคุยแล้วสบายใจเลยแต่งเข้าเรือนให้มาเป็นเพื่อนคุยเฉยๆ ตัวผู้หญิงเขาจะได้พ้นข้อครหาว่าขี้เหร่เลยไม่มีใครเอาแถมยังได้ผัวเจิดจรัสแบบท่านเก็นจิอีก

>>81 เออ กูเกลียดมากเลยนะ ที่โดนข่มขืนแล้วรักกันทีหลัง เมียไอ้นั่นก็ป่วยอยู่ด้วย

แต่เกนจิมันก็ดีแหละ ตรงที่สุดท้ายก็ไม่เหลือใคร กูชอบมาก 5555

>>79 อิเหนาเล็กจบแฮปปี้เหี้ย อีอิเหนาน่าตบ 555 แต่กูตามไปดูอิเหนาใหญ่ ดาหลัง เข้เอ๊ย พระเอกแม่งพาลเหี้ยใหญ่โตมาก อาละวาดรบไปทั่วเพราะเมียรักคนแรกตายห่า

>>82 ตามที่อ่านสปอย คือพ่อแม่เหี้ยมาก จำได้ว่าเป็นประเพณีอย่างหนึ่งด้วย คือพอแม่อนุญาตอะ ให้เข้าไป

>>82 จะถามว่าใช่มั้ย อ่านสปอยนานแล้ว

>>84 ใช่ พ่อของนางอนุญาตให้ไอ้นั่นเข้าหานางได้ มันเห็นหน้าเขาแล้วรักเลยบุกเข้าไปข่มขืน โคตรน่าสงสารเลย โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง เลือกเองก็ไม่ได้ด้วย

>>68 ไม่เชิงว่าจบเจ็บแสบ แต่พระรถเสนนี่ก็จบไม่สวยอยู่นะ หลังช่วยแม่กับป้า พ่อยกตำแหน่งราชาให้ พอกลับไปรับเมรีจะพามาอยู่ด้วยแล้วพบว่านางตายแล้วก็ร้องไห้ตรอมใจตายตามเลย (อันนี้ไม่รู้สึกสมน้ำหน้าแฮะ เพราะรู้แหละว่าหน้าที่ช่วยแม่ต้องมาก่อน) อีกเรื่องก็สุวรรณหงส์ เข้าใจผิดว่าเมียมีชู้เลยฆ่าเขา พอรู้ว่าไม่จริงก็ร้องไห้ปานจะขาดใจ
หาเรื่องพระเอกจบแย่ในไทยนี่ยากว่ะ ส่วนใหญ่ชอบจบให้กลับมาคืนดีกับเมีย ถ้าเป็นตำนานประเทศอื่นนี่จบไม่สวยเพียบ อย่างกรีก พวกวีรบุรุษอย่างเจสันนี่จบได้อนาถจัด

>>87 พระลักษณวงศ์ไง แต่อันนี้สงสารนางเอก ได้เขาเป็นเมียแล้วบอกต้องไปตามหาแม่ ก็เสือกได้เมียมาอีกคน นางเอกเลยปลอมตัวเป็นผู้ชายไปตามหาผัว เจอว่ามีเมียใหม่ไปอีกคนแล้วก็ช้ำใจจะแย่ อีเมียใหม่ก็ระแวงว่าผัวแม่งสนิทกับไอ้หนุ่มนี่จัง ใส่ความแม่ง อีพระเอกก็เอานางเอกไปประหาร พอหัวหลุดมนต์ปลอมตัวคลายออก นางเอกกลับคืนร่างเดิมแถมคลอดลูกอีก เหี้ยชิบหาย

>>88 ก็จบแบบคืนดีนะ ตอนหลังมีคนเอาศัพนางเอกไปชุบชีวิต แล้วเปลี่ยนชื่อ อีพระเอกก็เดินทางไปตามง้อ

>>88 แต่ละเรื่องที่พระเอกต้องจบไม่สวยนี่มีแต่ต้องให้นางเอกตายแล้วเพิ่งมารู้สำนึกทั้งนั้นเลยว่ะ มีจบแบบไหนที่นางเอกทิ้งพระเอกไปเลยเหมือนสีดาต้นฉบับมั้ยเนี่ย ไม่งั้นก็ต้องรอดูคนเขียนแนวอิเซไคมาเกิดเป็นนางในวรรณคดีเหมือนวันทอง

>>90 กูอยากเขียน แต่เดี๋ยวเขียนละโม่งจะแตกมั้ย กูเคยคิดอยากเขียนมานานละ 55555

>>91 ไม่แตก มีคนเขียนทะลุมิติไปเป็นขุนแผน รักนางวันทอง มีคนขียนทะลุไปเป็นเมียอินทรชิต มันมีมานานแล้ว แนวทะลุมิติไปในวรรณคดี มึงลองเลย

>>91 เยอะแยะมึง เมื่อก่อนก็มีแนวอิเซไกทะลุไปเป็นนั่นเป็นนี่ในวรรณคดี ทะลุออกจากวรรณคดีมามีตัวตนในโลกจริงยังมีเลย

>>91 แต่กูอยากเชียร์ให้เขียนนางกากีได้ย้อนเวลามากกว่า ไม่ค่อยชอบอิเซไก

>>94 กากีควรย้อนเวลามาเพื่อกระทืบคนที่ทำชีวิตตัวเองพังอะ555 ไม่ก็ถ้าเวิร์สโลกปัจจุบันก็ให้ระลึกชาติได้แล้วไปตามล้างแค้นคืน5555

กูอยากเขียนแนวไปช่วยนางเอกในวรรณคดีอ่ะ 5555

>>96 เอาเลยเพื่อน คนแรกไปช่วยนางกากีตบผู้เหี้ย5555

>>97 ถ้าเขียนจริงคือรับรู้นะ จะเอามาบอกในนี้แหละ ว่าเขียน 5555555555555555555555 ยอมโม่งแตกอ่ะ

>>92 เมียอินทรชิตนี่เรื่องไหนวะ ขอลิงค์ตามไปอ่านหน่อย ยักษ์ตัวโปรดในรามเกรียนทั้งที

>>99 กุไปเช็คมาอีกที อินทรชิต เหมือนไม่ทัลุมิติมั้ง แต่พี่อินเปงพระเอก เด็กดีเลย เอาชื่อไปหา จะเจอ อินทรชิตยังพ่ายwife

พูดถึงยักษ์แล้วทศกัณฐ์นี่แม่งดีไซน์เท๊เท่แม้บทแม่งจะบัดซบชิบหาย ปกรามเกียรติ์ อวสานทศกัณฐ์นี่แม่งตราตึงมากเพราะยักษ์หล่อเท่

>>101 พอเป็นยักษ์มันก็ดูแบดบอยขึ้นมาเลย คาร์จะไปไหนได้นอกจาก หล่อร้าย555

เว็บตูนสีดำ ตีความว่านางเงือกเป็นอีดอกนาจ้า กุสูนเลยค่ะ แต่นางเอกที่มาสิงนางยักษ์อีกดอกกว่า
เหมือนคนอ่านต้นฉบับไปอ่านพวกบทที่คนเขียนอวยยักษ์มาก่อนปะ แต่ไม่ได้อ่านตรงที่เขาด่านางยักษ์ เหิ่มๆ

กูตอบจากเม้นบนละกัน คาร์นางยักษ์เดิมก็มีปัญหา ขี้อายแต่จับเขามาข่มขืน ??? คืออะไร ตั้งใจฟอกขาวจัด

>>103 จะกลายเป็นศึกอีดอกกัลอีดอกชนกันปะวะ555 จะเรียกแหวกได้ปะ ปกติเจอนางเอกเฟียสๆซูๆชนกับอีดอกแอ๊บใส แต่เรื่องนี้คือนางเอกก็ดอกอยู่ละ น้องเงือกเลยดอกมั่ง

>>104 เออกูงงพัฒนาการตลค.นี้มาก ขี้อายแต่ไปเอาพระเอกมาขังแล้วข่มขืนจนมีลูกได้ งงเด้อยางอายมันควรจะหายไปด้วยตั้งแต่ทำกันละนะ ยังมาเป็นคนหัวอ่อนยอมให้ลูกด่าได้อีก อิหยังวะ

อ้อ กูเพิ่งเห็นๆ ที่บอกว่าน้องเงือกปลาทูน่ะนะ อ่านไปขมวดคิ้วไป เงือกแม่งตกกระไดพลอยโจนชัดๆ ไม่ได้ไปยั่วอะไรก่อนเลย จริงๆ เป็นตัวละครที่กูสงสารมากด้วยซ้ำ คิดดู พ่อโดนจับไป ก็ยังเมตตาอยากช่วยพาหนี หนีไปกลายเป็นโดนผีเสื้อจับพ่อแม่กิน ก็ยังต้องพาเค้าหนีอีก หนีพ้นก็มาได้กัน ได้แบบนางปฏิเสธอะไรไม่ได้เลย ได้แล้วพอเห็น ผญ สวยคนอื่นก็ทิ้งเค้า ลูกโตมาไปหาพ่อ ก็ได้แต่ว่ายเวียนอยู่แบบนั้นจนลูกโต กว่าจะมาตัดหาง กว่าจะรับไปอยู่ด้วย แล้วคือรู้ได้ไงว่าอยากอยู่ในวัง เงือกนะไม่ใช่พี่บัวน้อยพาต้าจะได้คิดอยากพาเค้าไปนั่นไปนี่

ผีเสื้อเหรอ รักแต่ตัวเอง อยากได้พระภัย หน้ามืดตามัวขนาดลูกตัวยังจะฆ่าทิ้ง รักน่ะรักจริง แต่ไม่ได้รักคนอื่น รักตัวเองแท้ๆ

>>107 เห็นว่าคนทำบทคือ ฝั่งอีเกา มีน่าเละเทะชิบหาย แต่ไม่เข้าใจ จำเป็นต้องให้นางเอกอีดอก อะไรขนาดนั้น

>>17 กุนึกถึงจันทโครพอีกคน มีเมียทีละคนไม่มีเล็กไม่มีน้อยตามรายทาง ตอนแรกก็มีแค่โมรา พอตัวเองโดนโจรฆ่าโมราโดนสาป ฮีได้คืนชีพเพราะพระอินทร์มาตามชุบให้ เลยได้พบรักกับเจ้าหญิงนาคชื่อมุจลินท์ อยู่ด้วยกันแฮปปี้ในถ้ำทองจนเมียท้องเลยจะพากลับบ้าน แต่ซวยระหว่างทางเจอนางยักษ์มาหลงเสน่ห์แปลงร่างมาสวมรอยแทน ส่วนเมียตัวจริงโดยเขวี้ยงตกทะเล ตอนหลังรู้ความจริงก็เจี๋ยนนางยักษ์ทิ้ง แล้วออกตามหาลูกเมียบุกป่าฝ่าดง(ฟิลเดียวกับพระสุธน)อยู่หลายปี สุดท้ายก็ได้เจอกันจบแฮปปี้

ถือว่านิสัยดีมากอยู่นะเทียบกับพระเอกวรรณคดีคนอื่น ตอนตามหาเมียก็มั่นคงกับตามหาเมีย ถ้ากุจำไม่ผิดประมาณ7ปีเลยมั้ง เปลี่ยนเอาอิเหนาหรือขุนแผนเป็นพระเอกกว่าจะได้เจอนางมุจลินท์ คงมีเมียงอกเพิ่มเป็นโหล

>>109 โมรานี่สรุปจะว่าซวยก็ซวยนะ พระเอกดสืออยากรู้อยากเห็น กูเพิ่งรู้เนี่ยสรุปเมียคิอนางมุจริน

>>110 กูสงสารนางนะ คิดดูเหมือนเด็กอ่ะ ออกจากผอบมาก็คือมีผัวเลย มีค่าเป็นแค่ sex object ชัดๆ รู้จักรักรึยังเหอะ ละตอนผัวกับโจรสู้กัน นัวนุงนังขนาดนั้น อาจจะตกใจยื่นให้ก็ได้ เลยพลาด

>>111 แล้วอีฤาษีอะ มึงเป็นไร ต้องอำพะนำ กูไม่เข้าใจ แล้วมีโมราไปเพื่ออะไรวะ พอนางเป็นชะนีแล้วยังมีบทอีกมั้ย คือแบบโคตรซวย แต่บางทีกูว่าเป็นชะนีไปก็อาจจะบุญแล้ว ไม่งั้นอาจจะลงเอยแบบกากี

อยากได้วรรณคดีเรื่องที่พระเอกมีเมียคนเดียวใช่ป้ะ มา ๆ เดี๋ยวฝอยให้ฟัง แต่เรื่องนี้นางเอกเด่นนะ ไม่รู้ตรงบรีฟเปล่า
เอาเรื่องสาวิตรีละกัน ร.6แต่ง เรื่องก็คือนางเอกคือสาวิตรีเป็นเจ้าหญิงที่ไม่มีใครมาสู่ขอซักที พ่อเลยบอกให้ไปเดินทางตามหาผัวเองนะ สาวิตรีก็เดินทางตามหาผัวจนไปเจอพระเอก เป็นเจ้าชายตกยากแต่เป็นคนดีโดนใจ เลยแบบว่าคนนี้นี่แหละผัวหนู พากลับเมืองมาด้วยกัน แต่มีคนทำนายว่าพระเอกจะมีชีวิตอยู่แค่ 1 ปี แต่นางเอกก็หาได้แคร์ไม่ พอถึงวันที่พระเอกต้องตาย พระยายมก็มารับพระเอก แต่นางเอกเป็นลูกช่างตื้อ เดินตามพระยายม พระยายมก็แบบ เอ้าอีนี่ตามจังวะ อะ ๆ มีความพยายามข้าจะให้พรข้อนึง ขออะไรก็ได้ยกเว้นชีวิตผัวนะ นางเอกก็ขออะไรซักอย่าง จำไม่ได้ แต่ก็ดื้อตาใสเดินตามต่อ พระยายมก็ให้พรมาเรื่อย ๆ จนถึงข้อ 3 นางเอกขอให้มีลูก 100 คน พระยายมบอก อะ พรข้อสุดท้ายแล้วนะ ไม่ใจอ่อนแล้วเฟ้ย แต่นางเอกก็ยังจ้องตาปริบ ๆ พระยายมเท้าเอวแล้วดุนางเอก แต่นางเอกบอกว่าข้าจะมีลูก 100 คนได้ยังไงถ้าไม่มีผัวอะ พระยายมก็แดกจุดแบบเออว่ะ ก็เลยคืนพระเอกให้นางเอก แล้วก็เป็นดั่งพร จบแฮปปี้มีความสุข เย่

จริง ๆ แนวพระเอกรักเดียวใจเดียวมีไม่น้อยนะ แค่ไม่ดังเท่ามีหลายเมียเอ้งงงง ถ้ามีเรื่องไหนอีกเดี๋ยวรื้อฟื้นเนื้อเรื่องก่อนนะ 55555

>>113 นางเอกสตรองสัส5555 นี่มันเฟมินิสต์ผู้มาก่อนกาล ผัวไม่มาหาก็ออกหาผัวเองเลย ผัวจะตายก็ตามไปทวงผัวอีก พ่อก็ขี้เกียจจังวะไม่เหมือนเรื่องอื่นที่ไปสรรหามาให้เลือกเอง

>>114 นี่ว่า ร.6คนแต่งเขาอาจเป็นเฟมินิสต์ว่ะ คือวรรณคดีหลายเรื่องเขาจะใช้ชื่อพระเอกมาเป็นชื่อเรื่องใช่ม่ะ พระอภัยมณีงี้ อิเหนางี้ แต่ที่ร.6แต่งอะ หลายเรื่องใช้ชื่อผู้หญิงนะ สาวิตรี ศกุนตลา มัทนพาธา เหมือนพึ่งจะฮิตใช้ชื่อผู้หญิงในชื่อเรื่องด้วยแหละในสมัยนี้นี่แหละ

>>115 ยุก ร6 คือเริ่มไปเรียนนอกด้วยมั้ง ตัว ร6 ก๋ตั้งใจจะมีเมียเดียวมั้ั้ง มีคู่หมั้นแซบอยู่แล้วด้วยไม่ใช่เหรอ แต่สุดท้ายก็ไม่ถึงฝัน 🤣

>>115 ยุคนั้นประเทศเราเริ่มเจริญด้วยแหละรับความรู้มาจากเมืองนอกกันเยอะแยะ แนวคิดเฟมินิสต์ก็เลยเริ่มมีมามั้งเพราะสมัยก่อนผู้หญิงไทยเรานี่มีค่าเป็นสมบัติเลยอะ ผัวขายเมียยังมี ยกเมียให้เพื่อนแลกเส้นสายก็ได้ มีเมียสี่เมียห้าไม่ผิดงี้ แต่หญิงมีผัวได้คนเดียวอะจ้า
แต่ไหงร.หกดันโดนชาวนกฟ้าฉอดยับวะเวลามีคนเอางานแกมาชม555 อย่างล่าสุดที่กูทันมีคนเอางานแปลมาชมว่าแปลสละสลวยจนเด็กภาษาต้องกรีดร้อง เจอเอดุเขตกันตรึมแหงดิก็เป็นเจ้ามีเวลาว่างได้ไปเรียนเมืองนอกเมืองนาความรู้สูงกว่าชาวบ้านเลยมีปัญญาแปลภาษาเทพๆงี้ไง
เอาตรงยุคปัจจุบันที่หาความรู้ในเนตได้ไม่ต้องถ่อไปเรียนเมืองนอก ก็ยังหาคนที่ถอดภาษาสวยๆแบบร.หกได้ยากอยู่ดีนะนั่น มันเหมือนเป็นสกิลเฉพาะตัวอะ ต่อให้คนเราเข้าถึงความรู้ในระดับเดียวกันได้ แต่ความสามารถในการแปลงสารมันก็ไม่หมือนกันอยู่ดี กูจะกลายเป็นพวกอวยเจ้าบ่นี่ คือกูชอบงานร.หกจริงๆว่ะ ชมได้ทั้งวันแต่แม่งพูดดังบ่ได้

>>117 อะไรที่เขาจริง ทำดี กุว่าชมไปเถอะ คือบางทีคนเราก็ ปสด จนไม่แยกแยะ แน่นอนว่ากุไม่ใช่ส่ยฮวยเจ้า แต่ก็เห็นด้วยว่า งานดีจริง น่าชื่นชม

>>115 พอมึงพูดถึงแต่ละเรื่องที่ร.6แต่ง กุก็พึ่งสังเกตแฮะว่าเอาต้นฉบับมาจากอินเดีย แล้วส่วนใหญ่วรรณคดีไทยที่มีรากมาจากของอินเดีย พระเอกที่รักเดียวใจเดียวมีเมียเดียวมีเยอะอยู่นะ ศกุลตลา สาวิตรี อิลราช พระนล กนกนคร แต่คนไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่

>>119 เพราะคนส่วนใหญ่ไม่รู้จักภารตะปะ โตมากับพวกนิทานชาดกงี้ วรรณคดีก็มีอ่านตอนเรียน นอดเวลาเรียนก็ไม่ค่อยตามอ่านกัน
ส่วนภารตะต้นฉบับนี่มันจะโยงๆกับเทพเยอะมาก แบบเป็นตัวช่วยหลักเลย นั่งเรือก็ขอเทพ เข้าตาจนเทพก็ส่งบัฟให้ คือแต่งตามอิงศาสนาฮินดูอะเนอะสารพัดเทพ ส่วนไทยนี่จะลดบทบาทเทพไปเยอะมากจนเหลือแค่ตัวเอกลุยเดี๋ยว มีฤษีเป็นตัวซัพหลัก
แต่ภารตะนี่กูเคยอ่านฉบับเต็มนะ แบบไม่ใช่ยกมาทุกเรื่องแต่เขาคัดๆมารวมเล่มอะ ปกแข็งสีชมพูหนาชิบหายแบบห้าร้อยกว่าหน้ามั้งจำบ่ได้ แต่หนามากแบบใช้หนุนแทนหมอนได้ไม่เกินจริง555 แต่อ่านเพลินอ่านมันมาก เรื่องมันก็ฉีกๆจากไทยไปเยอะ อย่างท้าวอิลราชนี่พระพุธคือหล่อสัสๆ แบบไทยว่าหล่อแล้วแต่ภารตะคือหล่อเชี่ย ๆ สุภาพบุรุษมาก เป็นฤษีไม่กี่คนในจักรวาลนี้เลยมั้งที่เป็นผู้เป็นคนหน่อยไม่สาปใครมั่วซั่ว อย่างชอบตอนอยู่กับท้าวอิลราชเลยอะแรกๆเจอตอนโดนสาปคือหลงนะสวยตะลึง ก็พาไปอยู่แหละแบบช่วยๆไปเนอะคนหลงมาจากไหนไม่รู้จำตัวเองไม่ได้ รู้ใจว่ารักแต่แบบค่อยๆจีบอะไม่รุกแรง พอตอนคลายคำสาปก็แบบตัดใจแรงมากไม่อยากแยกแต่เห็นแก่ความสุขเลยยอมแก้ปล่อยไป คือแม่งถ้ายกมาเทียบสมัยนี้คือคาร์พระรองดีๆนี่เอง555 ดูแลเทคแคร์อย่างดีแต่สุดท้ายต้องปล่อยเธอไป
แล้วก็มีอีกเรื่องคือรามเกียรติ์ ตอนจบที่สีดาจากพระรามนี่คือโคตรขยี้อะแบบสมน้ำหน้ามึงว่ะพระราม ยืดยื้อเป็นมหากาพย์แต่จบเชี่ยเพราะมึงไม่เชื่อใจเมียเนี่ยนะ สีดาก็ใจเด็ดมากตัดเป็นตัดไปเลย พอมาแปลงเป็นไทยนี่ยังกะหนัังคนละม้วนเลย เอาเหอะคนแปลงคงสงสารหนุมานแบกมาทั้งเรื่องแล้วจบแบบเดิมคือเหนื่อยเปล่าไปเลย555

>>113 มาเล่าต่อ ๆ คิดได้อีกเรื่องนึง เรื่องนี้ชอบมาก จนเอากะจะเอามาดัดแปลงลงเว็บตูน แต่ก็ได้แค่ฝัน 55555
เป็นเรื่องที่อวยเมียเกินเหตุจนเกิดเรื่อง เรื่องกนกนคร
เรื่องมีอยู่ว่าพระเอกเป็นคนธรรพ์ นางเอกเป็นนางฟ้าที่สวยแบบสวยชิบหาย พระเอกกับนางเอกเป็นผัวเมียกัน แล้วพระเอกมันก็ไปอวดชาวบ้านชาวช่องว่าเมียสวยมั่กมาก สวยแบบไม่มีอะไรกั้น ใครก็สวยสู้เมียมันไม่ได้ คนที่ได้ยินก็แอบเบะปากแล้วบอกว่าไม่เชื่อ ถ้าสวยจริงก็ลองไปยั่วฤๅษีให้ตบะแตกดูดิถึงจะเชื่อ พระเอกโกรธมากมาว่าเมียไม่สวยเลยรับคำท้าให้นางเอกไปเต้นยั่วฤๅษี นางเอกก็งง ๆ แต่ก็ไปเต้นจ้ำบ๊ะหน้าฤๅษี ฤๅษีก็คือตัวบัครู้เรื่องราวเลยโกรธมาก สาปอีสองผัวเมียพระเอกนางเอกต้องพลัดพรากจากกันแบบระทมทุกข์มากถึงจะกลับมารักกันอีกครั้ง ทั้งพระเอกกับนางเอกเลยไปเกิดในแดนมนุษย์ นางเอกเป็นเจ้าหญิงที่ไม่อยากแต่งงาน เพราะหนูฝันถึงผู้ชายและหนูจะเอาผู้ชายในฝันเท่านั้น พ่อก็เลยตามหาผู้ชายในฝันให้(?)โดยการประกาศว่าใครรู้จักเมืองในฝันนางเอกบ้าง(เพราะนางฝันว่าเจอผู้ชายในเมือง ๆ นึง) ส่วนพระเอกก็เกิดมาเป็นเจ้าชายที่ไม่อยากแต่งงานเพราะเจอสาวในฝันเหมือนกัน แต่อีพ่อเมืองนี้จับพระเอกไปขังแทน พระเอกมันก็แหกคุกหนีออกมากะจะ ฆตต แต่ได้ยินประกาศคนรู้จักเมืองในฝัน ก็เลยแบบเฮ้ยรู้จักกกก จนพระเอกนางนางเอกพบกันก็รู้สึกว่าเคยเจอกันมาก่อน ปิ๊ง ๆ จนนางเอกถามว่ารู้จักเมืองในฝันป้ะ พระเอกก็ดันเอ๋อแดก เมืองในฝันอะไรเหรอ นางเอกก็แบบอ้าวอีนี่หลอกลวงกันนี่หว่า เลยไล่ตะเพิดพระเอก พระเอกก็โดนทำร้ายร่างกายกระซิก ๆ กะจะ ฆตต อีกรอบ แต่ก็ได้ผจญภัยไปเรื่อย ๆ หลายปีพลัดพรากจากนางเอกเนิ่นนานนนนน จนมาเจออีกครั้งแล้วก็จำกันได้ทั้งคู่เลยได้กลับไปเป็นคนธรรพ์นางฟ้าอีกครั้ง เอวัง

เขียนไปเขียนมานี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย 5555555

>>121 อีผัวคลั่งรัก 555555 เหตุผลที่โดนสาปคือ ขำ

>>114 อีกเรื่องที่นางเอกสตรอง กูว่าก็นางทมยันตี(ไม่ใช่ป้าทมนักเขียน) เมียแบกผัวที่ผีพนันเข้าสิง ประมาณว่าเจ้าหญิงกำลังจะหาผัว แต่นางมีชายในดวงใจแล้วคือพระเอก พ่อเจ้าหญิงก็จัดพิธีหาคู่ให้เลือกเอาที่ตัวเองชอบนะลูก ส่วนพระเอกก็แอบชอบนางเอกอยู่แต่โดนเทพเทวดา 4 คนมาบอกมึงไปเป็นพ่อสื่อให้กูหน่อย บรรยายความดีกูเยอะๆนะสาวเขาจะได้ปิ๊ง ถึงจะปวดใจแต่พระเอกก็ต้องรับหน้าที่พ่อสื่อขายของ แต่จะอวยแค่ไหนนางเอกเขาไม่เอา เขาจะเอาพระเอก นุก็รักของนุอะค่ะต่อให้เป็นเทพเทวดามาจากไหนนุไม่เอา

แล้วมีตัวร้ายที่มาช้าไปหน่อย เจ้าหญิงเขาเลือกผัวไปแล้วเลยโกรธ ไปสิงร่างพระเอกแล้วเอาไปเล่นพนันจนเสียบ้านเสียเมือง พระเอกโดนเนรเทศ นางเอกก็ตามไปด้วยไม่กลัวความลำบาก ส่วนตัวร้ายเห็นว่าพระเอกอยู่กับเมียมันมีความสุขดีเลยร้อนตูดจะเริ่มแผนชั่ว แต่พญานาคที่พระเอกช่วยไว้พ่นพิษใส่ พระเอกกลายเป็นคนอัปลักษณ์แต่พญานาคบอกว่าทำเพื่อช่วยนายนะเบ่เบ๋ เดี๋ยวเราให้ผ้าอีกผืนถ้านายใส่นายก็จะคืนร่างเป็นคนหล่อ แถมยังแนะนำให้ไปรับใช้พระราชาอีกเมืองที่เล่นพนันเก่งๆอีก ไปฝึกวิชาจากเขาไป๊

ส่วนนางเอกตื่นมาไม่เห็นผัวแต่มีโจรป่ามาเจอจะจับทำเมีย นางก็ขอเทวดาคุ้มครองจนโจรป่าขาดใจตายไปเอง หนีโซซัดโซเซมาเรื่อยไปโดนเจ้าหญิงอีกเมืองเก็บได้เลยเอามาเป็นนางกำนัล แล้วได้เจอขุนนางที่มาจากเมืองของพ่อก็เลยพากลับวัง ไปคร่ำครวญมุแง้พ่อจ๋าผัวนุหาย พ่อนางเอกก็สั่งคนไปออกตามหา ตั้งคำถามที่ผัวเมียเขารู้กันให้คนนั้นคนนี้ทาย แล้วไปได้ไปโดนอีตาอัปลักษณ์คนนึงที่ตอบได้หมด นางเลยมั่นใจว่าไอ้นี่ผัวกูแน่ ไปทำอะไรมาไม่รู้หรอกนะแต่คำพูดนี้มีแต่ผัวกูที่รู้

พ่อนางเอกเลยจัดพิธีหาคู่ให้ลูกอีกหน งวดนี้ไปเชิญพระราชาอีกเมืองที่เป็นเจ้านายพระเอกในตอนนี้อยู่ พระเอกขับรถม้าเร็วโคตรเหมือนเป็นโชเฟอร์สาย 8 พระราชามันเลยทึ่งบอกว่าถ้ามึงสอนเคล็ดลับขับเร็วตีนผีแบบนี้ให้ เดี๋ยวกูสอนวิชาพนันให้มึง ข้อตกลงสำเร็จเกิดการดีล ส่วนตัวร้ายที่สิงร่างพระเอกกลัวจะซวยเลยรีบเผ่นหนีออกจากร่าง พระเอกไปเจอนางเอกในงานพิธี เล่นตอบปัญหากัน นางเอกบอกคืนร่างเดิมเถอะกูเหนื่อยแล้วเลยได้คืนร่างแล้วกอดกันกับลูกเมีย ไปท้าพนันกับไอ้ที่มันยึดเมืองพระเอกไปอีกหนแล้วพระเอกชนะ ตัวร้ายเผ่นไปจากร่างพระเอกแบบงงๆเหมือนไม่รู้จะให้จบยังไงเลยตัดบทดื้อๆ

>>123 555555 แล้วอีปีศาจนี่ที่เคยได้ยิน มันไปสิงพระเอกได้เพราะพระเอกไม่ยอมล้างเท้าด้วย หรือเรื่องนี้มันกะจะสอนว่าให้รักความสะอาดวะ มีความสุขอนามัยใด ๆ 55555

>>71 พูดถึงวรรณคดีที่ผู้หญิงแต่งก็มีนะ อย่างคุณสุวรรณ แต่เขาแต่งแต่เรื่องปั่น ๆ อย่างหม่อมเป็ดสวรรค์ก็แต่งเกี่ยวกับการเล่นเพื่อน(หญิง-หญิง)ในวัง พระมะเหลเถไถ ที่แต่งแปกแต่อ่านรู้เรื่อง อุณรุทร้อยเรื่อง ที่เอาตัวละครในวรรณคดีมายำใหญ่ อ่านแล้วบันเทิงดี
อีกสองคนที่น่าจะรู้จักคือเจ้าฟ้ากุณฑลมงกุฏ แต่งอิเหนาใหญ่(ดาหลัง) อิเหนาเล็ก(อิเหนา) สมัยปลายอยุธยา

>>124 จะแต่งนิทานให้คนรักสะอาดเลยต้องให้พระเอกโดนผีสิงเพราะไม่ยอมล้างตีน ถ้ามึงไม่ล้างตีนก็จะเกิดความชิบหายแบบนี้นะจ๊ะ เป็นกุศโลบายอันแยบยลของคนโบราณ 5555555555555555555

พูดถึงอิเหนา กูล่ะอย่างชอบอิเหนาต้นฉบับ อ่านที่กระทู้พันทิปเอามาเล่านี่ฮามาก จากเจ้าหญิงสู่จอมโจรสู่การเป็นนักร้อง เทียบกับเวอร์ไทยนี่เหมือนแค่ยืมชื่อมา

>>127 เป็นนักร้องเหรอ นึกว่าไปเป็น คนเชิดหุ่น

>>127 ไอ้เรื่องนั้นมัน wtf จริงนะ บันเทิงชิบหาย เหมือนเรื่องรวมดาร์กไซด์มนุษยชาติ เจ้าหญิงปลอมตัวเป็นผู้ชายไปออกรบแล้วเสือกชนะ ได้เมียมากอดจูบลูบคลำแต่ไม่ทำอะไร นางกำนัลเก็บดอกไม้วี้ดว้ายกันในวังมาตลอดชีวิตพอปลอมตัวเป็นผู้ชายเสือกไปรบชนะตีเมืองชาวบ้านเขาได้อีก หักมุมแล้วหักมุมอีก คาดเดาไม่ได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป 55555555555555

>>128 คนเขียนกระทู้น่าจะเล่นมุกชื่อนางเอกจินตะหราเพราะมันไปตรงกับนักร้องจินตหรา พูนลาภพอดี

>>127 ver.อินโดในพันทิปอันนั้นน่าจะเป็นต้นฉบับของเรื่องดาหลัง(อิเหนาใหญ่)มากกว่า เนื้อเรื่องมีส่วนที่คล้ายกันเยอะมาก ส่วนอิเหนา(เล็ก)ที่คนส่วนใหญ่รู้จัก เห็นคนอื่นเขาว่าต้นฉบับมาจากพงศาวดารอิเหนาฉบับอารีนครา กุก็อยากลองอ่านเรื่องนี้นะแค่ไม่รู้จะไปหาอ่านได้ที่ไหน

เรื่องอิเหนานี่กูดันชอบจินตราวาตรี 5555
อาจเพราะตอนนั้นดูช่องสามแล้วชอบคนเล่นด้วย อีเหี้ยหน้าหวานมากๆๆๆ สวยล้ำบุษบาอะ

คนที่อ่านต้นฉบับพระอภัยแล้วสงสารนางยักษ์นี่มันเกิดขึ้นในอารมณ์ของเค้าได้ไงวะ

>>133 เมียคนแรก โดนทิ้ง รวมสมการในสมองได้ว่าเพราะไม่สวยใช่มั้ยเลยถูกทิ้ง แต่ลืมไปว่าอียักษ์มันเป็นคนไปลักพาตัวมาเป็นผัวแบบเขาไม่เต็มใจ ลองกลับจากผู้ชายไปฉุดผู้หญิงมาทำเมียดิ ความร้ายแรงมันก็ระดับเดียวกันล่ะ แต่เพราะเป็นผู้หญิงทำมันเลยดูลดทอนความรุนแรงเหรอ

>>134 อยากทักไปถามป้าคนเขียนนิยาย ที่เอาเรื่องนี้มาตีความแล้วเข้าข้างยักษ์เหมือนกัน จ้วก

กูอ่านอีบทที่พระอภัยลาเงือกอะ อิชิบหายสงสาร ท้องอยู่ด้วย มึงถ้าเป็นคนสงสารเกิดภาวะเบบี้บลูหลังคลอดแล้ว

>>136 ทึ่งมากที่การ์ตูนไทยเรื่องนั้นตีความว่า นางเงือกแอ๊บใส ผ่านมุมความคิดนางเอก เหมือนไม่เคยอ่านต้นฉบับมาก่อนว่า นางเงือกมันพาหนีเพราะพ่อแม่ขอป่ะ อีอภัยมาจีบตอนเมียยักษ์ตาย (จริงๆ ไม่ควรเรียกคนที่ข่มขืนคนอื่นว่าเมียด้วยซ้ำ) แล้วจะเอาอะไรมาเรียกเงือกว่าชู้

ลักพาเด็กชายอายุ 15-16 กักขังหน่วงเหนี่ยว ข่มขืนกระทำชำเรา พรากผู้เยาว์ ขังไว้เกือบสิบปีจนเขามีคนมาช่วย จะอ้วก เอาอะไรมาสงสารมัน
พระอภัยเมียเยอะจริงแต่เมียเขาconsent ไม่ใช่เรอะ

>>138 มีเมีย5คน
-นางยักษ์ อันนี้รู้ๆกัน โดนลักตัวมาแถมข่มขู่กลายๆ พระอภัยกลัวขึ้นสมองจนต้องยอมนอนด้วยแบบฝืนใจเพราะกลัวโดนแดก
-เงือก มาจีบหลังหนีมาเกาะแก้วฯได้ เงือกก็ไร้ที่ให้พึ่งพิงเพราะพ่อแม่ตายหมด ตอนพระอภัยจะขึ้นเรือออกจากเกาะนี่อย่างเศร้า ท้องแก่ด้วยตอนนั้น
-สุวรรณมาลี จีบตอนเรือนางมาติดเกาะแก้วฯ นางก็หลงแหละแต่ติดที่มีคู่หมั้นแล้ว แถมงอนพระอภัยหนักมากตอนที่จะคืนนางให้คู่หมั้น(เพราะบุญคุณที่ช่วยพระอภัยไว้) กว่าจะได้แต่งนี่งัดกลยุทธ์มาง้อนานอยู่
-วาลี รูปชั่วแต่หัวดี บทค่อนข้างน้อยจนเสียดาย เป็นสนมแต่ได้เข้าหอก่อนนางสุวรรณมาลีอีก ฮา
-ละเวงวัณฬา ใช้มนต์ล่อลวงจนพระอภัยหนีออกจากเมืองตัวเองมาอยู่กินที่เมืองนางเลย จริงๆก็มีแอบหลงคารม(เสียงปี่)พระอภัยแต่แรกแล้ว ฟีลเมียเด็กกับหนุ่มใหญ่อะนะ แต่เพราะหนี้แค้นเลยต้องทำสเน่ห์แย่งเขามา อิรุงตุงนังเป็นสิบปี

>>139 ถ้าพูดถึงชายสมันก่อน 5 คนนี่ถือว่าเมียน้อยนะ แถมเป็นเจ้าครองนครไรพวกนี้ แต่จบแบบออกบวชนี่พี่ภู่เขาจะสื่ออะไรวะ 5555

>>139 เออน้อยจริง เรื่องอื่นนี่อิรุงตุงนังหลักสิบก็มี อย่างนางสิบสองงี้เชี่ยมาก ต้องเป็นคนแบบไหนวะเหมาพี่น้องทั้งโหลมาทำเมียหน้าตาเฉย อีกเรื่องก็พระไชยเชษฐ์ มีเมียอยู่ละ 7 คน ได้นางสุวิญชามาอีกคนก็รวมแปดคนพอดี
แต่เรื่องที่มีน้อยจริงๆก็มีแบบมีเมียเดียวหรือมีสองเมียงี้ แต่อุปสรรคก็เยอะกว่าจะตกสาวได้เจอด่านฝ่าใจพ่อตาไม่พอเมียยังต้องมีอันพลัดพรากกันไปมาเดี๋ยวโดนฉุดกะทำเมีย เดี๋ยวเจอจับขัง ยังกะนางแครอลเวอร์ลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาอะสัส

>>140 ลูกหลานตีกันจนปลงมั้ง555 พอลูกๆโตหมดก็วางใจให้ดูแลเมืองกันต่อได้ คิดว่าวรรณคดีสมัยก่อนได้อิทธิพลจากฝั่งพราหมณ์-ฮินดูด้วย ที่พอเสพสุขในชีวิตจนพอแล้วก่อนตายจะต้องบวช เพื่อมุ่งบรรลุธรรมไรงี้

>>141 นางสิบสองนี่กุอึ้งจริงที่เหมาพี่น้องทำเมียยกโหล แถมเมียเสือกท้องพร้อมๆกันด้วย น้ำยาดีเกิน555 แต่พอได้กับนางยักษ์หลายสิบปีดันไม่มีเด็กสักคน จนกุสงสัยว่านางหมันแดกปะวะ

>>143 ยักษ์น่าจะคุมกำเนิด555 คือมาntrผัวนางสิบสองนี่ไม่ได้เอามาเพราะรัก แค่อยากแก้แค้นนางสิบสองเฉยๆ เลี้ยงอย่างดีรักเหมือนลูกดันหนีกันซะงั้น ระหว่างสิบปีคงใช้เป็นดิลโด้เฉยๆก็ได้อะงั้น

>>144 เวง5555 เออแต่ตอนจับนางสิบสองไปควักตา นางยักษ์ก็อ้างว่าเพราะแพ้ท้องเลยต้องกินลูกตาคนท้องนี่หว่า หลังจากนั้นราชาแม่งไม่สงสัยหน่อยเหรอว่าเอาเมียๆไปสังเวยแล้วแต่นางยักษ์ก็ไม่ได้มีลูกจริงๆ เท่ากับว่าเอาทายาทตัวเอง11คนไปตุยฟรีเลย(ไม่นับพระรถเพราะรอด) โคตรเหี้ย

>>143 ยักษ์มันแค่เป่ามนต์ใส่ปะ อาจจะไม่ได้นอนด้วยจริงๆ ส่วนเหมาโหล นี่จริงๆ ชอบตะเภาคนเดียวป่ะ แต่ว่าน้องตะเภาเป็นคนดี๊ดีชิบหาย เลยอยากให้พี่ๆ มีความสุขด้วย

>>140 พระอภัยมีแผลทางใจตั้งแต่สมัยวัยรุ่นที่ถูกนางยักษ์จับขัง หลังจากนั้นเลยไม่สามารถมีความสัมพันธ์ครอบครัวแบบปกติได้ สุดท้ายออกบวชหาทางดับทุกข์ (ไม่มีจิตแพทย์ล่ะนะ) // กูมโนล้านนึง

>>139 เมีย5คนน้อยจริงว่ะ สู้ปัจจุบันยังไม่ได้

>>146 ใช่ๆ แรกเริ่มคือหลงรักน้องคนเล็ก แต่น้องอยากให้พี่ได้ดีด้วยเลยขอให้พามา เลยรับเป็นเมียยกโหลเลย สัส ไม่แบ่งๆให้พวกขุนนางหน่อยเหรอวะ
เออแต่เรื่องนี้โคตรจะดาร์กเลยเหอะ แดกลูกตัวเองเนี่ย พอนึกเรียลๆคือแบ่งแดกกันยังไงวะทารกตัวเท่าลูกหมาอะ ผู้ใหญ่ 12 คนแบ่งกันกินจนอิ่มไงเป็นปีๆ

>>149 ฉบับที่กุอ่าน นางยักษ์ให้คนคอยส่งข้าวส่งน้ำอยู่นะ แต่ช่วงใกล้ตลอดให้หยุดส่งเพราะจงใจให้เด็กตุย พอคลอดออกมาก็จำใจต้องกินร่างเด็กประทังชีวิต กรณีนางเภาคือเก็บเนื้อส่วนตัวเองไว้+อ้อนวอนเทวดาให้ลูกตัวเองรอด พอเด็กคลอดก็เอาเนื้อส่วนนั้นให้พี่ๆกิน คนส่งข้าวปลาก็ได้เทวดาดลใจให้เกิดสำนึก เอาอาหารมาส่งจนพอเลี้ยงพระรถจนโตมาได้

>>150 งี้เอง ฉบับกูอ่านมันตัดรายละเอียดเรื่องคนส่งข้าวไปว่ะ รู้แค่หลังนางยักษ์จับขังถ้ำก็แดกเด็กวนไปจนพระรถคลอดออกมา

>>149 ความดีของน้องก็สัมฤทธิ์ผล อยู่เด้อ เทวดาเลยออกมาเซฟลูก แต่เรื่องนี้ทำกุกลัวไปเลยนะ ไม่กล้าทำร้ายปลา

ขวานฟ้าหน้าดำนี่เป็นนิทานที่ไม่มีนางเอกสินะ ช่องเจ๊สปรับบทนี่เอง
มันมีแฟล่งที่อ่านนิทานพวกนี้เยอะๆ มั้ยหรือหนังสืออะ อยากอ่านอีก บางทีนิว้าวซ่ากับพล็อตฉิบ แบบว่าล้ำจุง 555

อาจจะแบบไม่ตรงมู้ในห้องลิทไปหน่อยนะ แต่เห็นบ่น เรื่องพาอาไภกันด้วย อยากแนะนำบุษบาเสี่ยงตรีนในเว็บตูน ถ้าเรื่องนี้ถึงจะเรียกว่าตีความ อ่านแล้วรู้สึกได้ว่านว.ทำการบ้าน ไม่ใช่อ่านแต่สรุปเรื่องย่อ แล้วต้องอ่านหลายเรื่อง เพราะมันยำวรรณคดีไทยมาก ส่วนอีกเรื่องนั้นเรียกว่าเอาแค่ชื่อมาเถอะ ไม่อายหรือไงที่โหนคำว่าตีความแบบนั้น

>>154 เรื่องนี้กูชอบนะ นักวาดแม่งมีเซนส์เล่นมุกดีมาก ตรงไหนควรเล่นมุก ตรงไหนควรจริงจัง ไม่ยัดเนื้อหาแบบให้ตัวละครมาสอนใจเป็นพี่อ้อยพี่ฉอดด้วย ถึงจะบอกว่ายำรวมแต่เนื้อเรื่องวรรณคดีก็ยังมีอยู่ หาข้อมูลมาดีมากๆแล้วเอามาพาโรดี้ ไม่ได้เหมือนอีกเรื่องที่เหมือนอ่านเรื่องย่อแล้วเขียนเลย ข้ามดีเทลไปหมด

>>155 กูเหมือนพูดผิด บุษยาต้องเรียกว่าเอามาใส่ด้วยกันหลายเรื่อง แต่ถ้าพาอาไภสิเรื่องว่ายำ ยำจนเพ่ภู่นอนร้องไห้กระซิกๆ แล้วมั้ง

>>156 ต้องบอกว่าบุษบามันรวมหลากวรรณคดีมาพาโรดี้ ส่วนพ้าภัยนี่เรียกว่ายืมชื่อมาเฉยๆยังได้ เหมือนอ่านแค่เรื่องย่อในตำราเรียนภาษาไทยแล้วเอามาเขียนเหมือนที่ >>155 บอก

แต่นางเองือกในเว็บตูนมันได้กับพระอภัยไปแล้วไม่ใช่หรอวะ ไหนจะให้สินสมุทรเรียกแม่อีก มันก็เป็นอีดอกจริงๆนะ

>>158 ก็คนเขียนแม่งจะยัดบทให้ไง เลยต้องพยายามทำแบบนั้น แต่ถึงอย่างนั้น กูก็ว่าไม่ดอก คนเราจะเรียกคนที่ข่มขืนตัวเองว่าเมียมั้ย ทำไมต้องยอมอีคนที่ข่มขืน เป็นกูก็หาเมียใหม่ แล้วคนเขียนบทเหอะ ถ้ามันลงแบบนี้ อีพระเอกก็เหี้ยนะ ถ้าต่อไปจะไปหลงอียักษ์คนเดียว เขียนบทยังไงเหรอ ดูตัวละครพฤติกรรมมั่วและเหี้ยไปหมด

>>158 ได้กันแล้วเหรอ? แต่ถ้ามึงเรียกเจ๊ผีว่าเมียหลวงต้องปรับMindsetใหม่นะ พระอาไภยังฟรีค่ะ มีแค่ตำแหน่งพ่อของสินสมุด

>>159 ถ้าอิงวรรณกรรมเดิมนางเงือกก็น่าสงสาร แต่ถ้าอ้างอิงจากเซ็ตติ้งของเรื่องนี้ นางก็ถือว่าเป็นเมียน้อยได้นะ ในบริบทของคนในเรื่องอ่ะ

>>160 มันก็ใช่แหละที่ไม่นับผีเสื้อเป็นเมียหลวง แต่อันนี้มันในมุมคนที่รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วไงว่าพระอภัยแม่งถูกฉุด

ถ้าในมุมนางเงือก นางก็ฟังความข้างเดียวแล้วก็ยอมมาเป็นเมียเลยโดยที่ไม่รู้ว่าพระอภัยตอแหลรึเปล่าก็ด้วย นึกถึงพวกเคสที่เป็นเมียน้อยเพราะฝ่ายชายบอกว่าไม่รักเมียแล้ว เลิกกันแล้วแต่เมียไม่ยอมเลิกเลยมาหาเมียใหม่ แต่ความจริงคือผู้ชายตอแหล ผู้หญิงเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเค้ามีเมียแล้วแค่ไม่รู้ว่ารายละเอียดความสัมพันธ์เป็นไง ฟังแต่ผู้ชายแล้วก็ยอมเป็นเมียเลย นางเงือกรู้ได้ไงว่าพระอภัยถือว่าฟรี ตลอดมาก็รู้แค่เค้าไม่รักกันและฝ่ายชายพยายามจะทิ้งแต่ฝ่ายหญิงไม่ยอม ถ้าเราไม่รู้มาก่อนว่าพระอภัยถูกฉุดเราจะเข้าข้างนางเงือกหรอ นางเงือกมันดูเป็นอีดอกเพราะกุไม่ได้มองในสายตาของคนที่รู้จักวรรณกรรมทั้งเรื่องไง กุมองในสายตาของตัวนางเงือกเองอ่ะ แล้วแย่กว่าตรงที่นางให้สินสมุทรเรียกตัวเองว่าแม่อ่ะ ต่อให้รู้เรื่องราวทั้งหมดแล้วแต่อะไรคือสอนลูกคนอื่นให้เกลียดแม่ตัวเอง แล้วให้มองตัวเองเป็นแม่ใหม่

>>161 ไม่รู้ว่าทำไมต้องโหนเรื่องนี้ก็ไม่รู้ ยิ่งตอกย้ำด้วยคำว่าตีความ คนเขียนบทโคตรสอบตก เลย ตีความพ่องมึงดิ เหมือนอ่านแค่สรุป แล้วยืมคาแรคเตอร์กับโหนความดังของเรื่องนี้ กูทนอ่านไม่ไหวเลย เปย์ด้วย อยากขอตังค์คืนชิบหาย คนที่อ่านต้นฉบับแล้วมองว่าผีเสื้อสมุทรน่าสงสาร ต้องเอามาฟอกขาวคือตรรกะพังเวอร์ เหมือนพวกอวยพี่สิบมือสิบหน้าที่ฉุดเมียคนอื่นว่ารักแท้ กุจะอ้วก

>>161 กูไม่ได้อ่านทั้งหมด กูเปย์เฉพาะบางตอนดูคาร์ที่มันตีความ ซึ่งก็นั่นแหละฮะ เละเทะน่ารำคาญ นางเอกเหี้ยได้ แต่เขียนมาเหี้ยแบบอีดอกขนาดนี้ เอาใจช่วยไม่ไหว ขนาดกูชอบตัวเหี้ยๆ ในการ์ตูนญี่ปุ่นเลวหยำหมา กูยังรับนางเอกไม่ลง แถมคนเขียนบท ใส่ความคิดตัวเองลงไปในตัวนางเอกแน่นอน เรื่องสาวน่ารักมักตอแหล กูเบะปาก

>>161 อ้อ ถ้ามึงจะคุยเรื่องเว็บตูน กับการอ่านของมึง ลองไปถามเพื่อนๆ ในนี้ แนะนำ ตรงประเด็นกว่า https://fanboi.ch/animanga/16691/recent/

เพราะตอนที่คุยกัน เกี่ยวกับต้นฉบับ ก็เลยตั้งมู้นี้ แต่ถ้าจะคุยถึงตัวละครในเรื่องที่ถูกตีความจนไม่ใช่เรื่องเดิม มึงไปมู้เว็บตูนได้เลย

กุทนได้แค่ตอนฟรี นั่นนางเอกเหรอ กุนึกว่าอีดอกที่ไหนจับฉลากได้บท555

มู้เว็บตูนสับแหลกจนถึงทรวงไปละ อ่านจริง วิเคราะห์จริง น่าจิก บ.ก.แอพดำมาดูงานนะ บ้งไม่ไหว ท่าดีทีเหลวชิบ

>>164 อ่อ เคๆ ตอนแรกกุอ่านผ่านๆแล้วเจอเม้นนึงพูดถึงนางเงือกในเว็บตูนน่ะ กุเลยคิดว่ามันคุยเรื่องนี้เหมือนกัน

หมู่นี้เหมือนเห็นนิยายสองเรื่องละนะ ที่ตีความว่าอียักษ์ผีโดนผัวไภทิ้ง 555

ใช่ๆ นี่ไม่มองไม่อ่านทั้ง2เรื่องเลย ไม่อิน

>>169 กูว่าถ้านักเขียนเขาเขียนแนวพระเอกข่มขืนนางเอกแล้วได้เป็นผัวนางเอกได้ เจ๊ผีก็แค่จิ๊บๆ เผลอๆ อ่านแล้วก็คิดว่าพระอภัยต้องฟินแน่ๆ เมียแปลงกายมาสวย

>>170 อันนี้กูหมายถึงนักเขียนทั่วไปโดยรวมนะ เหมือนตรรกะ ที่แบบว่าข่มขืนแล้วรักอะนะ ไม่ได้เจาะจงหมายถึงสองเรื่องที่เห็น

>>168 เออ กระแสมาจากไรวะ อย่าบอกนะว่าเรื่องจากเว็บตูนแอพดำนั่น ตัวอื่นมีเยอะแยะทำไมต้องเอานางยักษ์มาดีเฟ้นวะ

>>172 ไม่หรอก มีมาก่อนอยู่นะ อย่างป้าบัวก็เขียนก่อนแอพดำจะปล่อยตูน ส่วนตูนแอพดำ คือยิ่งแย่ มองว่านางเงือกแอ๊บ อีดอกแย่งผัวไปอีก ยอมใจในการตีความ

กุงงมากว่าพวกนักเขียนเนี่ยมันควรอ่านเรื่องยักษ์ผีได้แตกนะ ยังกล้าหยิบเอามาเป็นนางเอกแล้วเบลมผู้หญิงอื่นว่าเมียน้อย

อยากให้มีวรรณกรรมไทย นักขเยีนเอามาเขียนแบบ พวกน่าสงสารหาผัวใหม่ว่ะ แบบน้องเงือก นางกากี นางโมรา หรือพวกที่พระเอกเสือกม่ีเมียเป็นฮาเร็มนะ อียักษ์ผีนี่ไม่เอานะ เบื่อ นักเขียนมีแต่คนสงสารเอามาเขียน

ไม่มีนิยายที่เอาวรรณคดีมาตีความแบบเจ๋งๆ แบบเว็บตูนเรื่อง ดอกไม้เสี่ยงตีนบ้างเหรอ

>>176 มีของ ท่านหลอดจงหยวนกำลังแต่ง เกี่ยวกับยักษ์ในตำนานที่ใครหลายคนมองว่าเป็นตัวร้าย เจ๋งไม่เจ๋งก็แล้วแต่คนอ่านอีกนั่นแหละว่ะ

นางยักษ์ในอภัยมณีนี่กุว่าไม่เทาๆ แล้วนะอิสัส เงี่ยนแล้วจับผู้ชายมาเย่เนี่ย

แล้วเรื่องของเพ่ภู่นี่มันมีเรื่องไหนน่าเอามาทำเว็บตูนอีกบ้าง กูว่าไม่ต้องมีอีทะลุมิติหรอก สมัยนี้ก็ยังไม่รู้จักอีกเยอะ แม่งก็ทำตามเนื้อเรื่องไปเลย เหมือนละครช่องเจ็ดที่คนดูเยอะแยะ ไม่ต้องไปพยายามอิเซไก ใส่ความโว้คทั้งหลาย เอาเรื่องแบบตรงๆ เลย

>>179 เรื่องขายดีของพ่อภู่ก็มีพระอภัย กับขุนช้างขุนแผน(บางตอน) ที่เหลือจะเป็นลำนำ/นิราศ ที่แต่งระหว่างท่องเที่ยวว่ะ จริงๆแค่พระอภัยมันหยิบช่วงอื่นๆมาทำได้เยอะนะ แถมสนุกด้วย แต่ส่วนใหญ่ชอบติดภาพจำจากแบบเรียนว่าต้องเป็นพาร์ทหนีนางยักษ์ อย่างพาร์ทนางละเวงนี่ดังแต่หาคนรีเมคยากว่ะ ถ้าทำเว็บตูนคือเป็นแนวเรต19+ได้เลย5555

>>163 เทเพราะอันนี้ด้วยส่วนนึง แบบกุไม่ได้เปย์นะ อ่านแค่ตอนฟรีละนางเอกแม่งแบบสงสารนางยักษ์ กุตีนอยากจะก่ายหน้าผาก คือวรรณคดียุคนั้นมันก็ชายเป็นใหญ่แหละ แต่ในเรื่องคือนางยักษ์แม่งผิดเหี้ยๆและเป็นคนเริ่มเรื่องทั้งหมดอ่ะ ส่วนอิพระอภัยนี่คือเหมือนหลังจากออกจากนางยักษ์ได้(ในวรรณคดีนะ)ก็คงรักนางเงือกด้วย+โดนฝากฝังอีก+ทำพ่อแม่เขาตายอ่ะ เขาตัวคนเดียวฟีลรักด้วยสงสารด้วยเลยอยู่กินกันจนมีลูก(ในความคิดกุนะ)
แต่ถ้าในเว็บดำนี่ไม่ผ่านอ่ะ ไม่ผ่านตั้งแต่หยิบคาร์นางยักษ์มาอ่ะ หรืออยากทำเหมือนพวกมังฮวาที่ทะลุเข้าไปเป็นตัวร้ายเลยทำตัวร้ายเลยงี้เหรอ ก็ไม่ได้อ่ะ

>>178 ต้นฉบับก็จับมาเพราะหล่ออ่ะมึง55555555555 ในนางยักษ์ก็คงอยากใช้สเตปฟอกสันดานนางเอก แต่บ้ง สงสารนางยักษ์ใส่ฟีลเมียหลวงสวยๆ ทำไมไม่รัก แต่ เห้อ

>>180 พระอภัยนี่คือเรท19+จริง ทำทีนี่คือยิ่งกว่าจันเอาน้ำแข็งมาถูหลังชั้นซิ๊55555555555555

>>182 พาร์ทอื่นมันยังพอเลี่ยงบาลีได้บ้าง แต่พาร์ทนางละเวงใจความหลักมันอยู่ที่สาวทำของใส่ผู้แล้วเอาผู้ไปกกที่เมืองอะ555 รุ่นใหญ่รุ่นเล็กโดนหมด สาวๆที่เป็นเมียก็ระทมกันไป

>>181 เนี่ยเสียดายงานเขียนของนักเขียน ที่เขียนงานเจมจี้กับเต๋ย ดันเปิดเรื่องมาด้วยนางเอกสงสารนางยักษ์กุหมดอารมณ์เลย ทั้งๆที่เซตติ้งเป็นฟิคนิยายวายที่เอานางยักษ์เป็นผู้ชายนะเว้ย คือแบบถ้าจะเขียนให้ได้กับยักษ์คือไม่ติดเลย มันไม่ได้ไปขัดคู่ใคร แต่พอเริ่มเกริ่นพรรณาเร่องนางยักษ์เมียหลวงนะเว้ย แล้วเห็นใจกุไปต่อไม่ไหวเลย

*นักเขียน นิยายละครมาต๋าละด้า ของเจมจี้กับเต๋ย

>>179 จริงๆเรื่องของสุวรรณมาลีก็สนุกนะ เป็นเจ้าหญิงสวยๆอยู่ดีๆ เรือแตกมาเจอผู้กับเด็กลูกครึ่งยักษ์ เด็กรักฉิบหายจองไว้ให้พ่อ แต่ตัวชีดันมีคู่หมั้น คู่หมั้นตายก็โดนน้องคู่หมั้นจองเวรแย่งผัวอีก มีศึกมาประชิดเมืองอิผัวก็ป้อแป้ ชีก็ต้องลุกขึ้นแต่งทัพสู้ศึกเอง ศึกรบศึกรักศึกอะไรก็ไม่รู้กูสู้หมด สู้ยิบตาเพื่อบ้านเมืองและผู้ชาย สตอรี่เยอะนะ ยิ่งตอนเสาวคนธ์มาแจมด้วยยิ่งสนุก เป็นตัวละครที่หัวร้อนสุดแล้วมั้ง หมั่นไส้สุลาลีวันก็ยิงแม่งเลย ปัญหาอื่นๆเอาไว้ทีหลัง

>>179 ลักษณวงศ์ก็ดีนะ

>>186 ทั้งเรื่องจริงๆนี่กุก็สงสารนางเงือกอยู่นะ ไม่รู้ว่าตอนจบจริงๆนางได้ไปอยู่กับผัวกับลูกมั้ย เหมือนกุไปอ่านเจอว่าพอเคลียร์ไรจบสุดสาครก็มาพาแม่ไปอยู่ด้วย แบบไปอยู่กับพระอภัยและบรรดาเมียของฮีอ่ะ

>>183 กุนี่กะว่าจะพิมว่าที่นางทำของใส่ละอิพระอภัยไม่เป็นอันทำไรเลย จะไปหานางท่าเดียวแต่กลัวจะผิด สรุปโดนของสินะ555555555555

>>188 ได้ไปอยู่กับลูก จะตามผัวไปบวช ผัวบอกมึงเป็นสัตว์ บวชไม่ได้ ไอ้ชิบหายนี่

ถ้านับแล้วเงือกนี่แหละ เมียหลวงที่ถูกผัวทิ้งจนลืม ไม่นับผีเสื้อสมุทรเพราะนั่นโดนจับมาปี้

>>190 มีซีนนี้ก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่ จะว่าสมกับเป็นสังคมพุทธเมื่อ200ปีก่อน5555 มะนุสโสสิ๊?

ถ้าตัดเลนส์ยุคปจบออกไปพระอภัยสนุกนะมึง อารมณ์นิยายแฟนตาซีแบบแฮรี่พอตเตอร์ที่สมัยนั้นไม่ค่อยมี อย่างมากก็ขุนช้างขุนแผนแต่อันนั้นไม่ค่อยแฟนตาซีเท่าไหร่แถมขุนแผนก็เหี้ยเกิน เรื่องนี้ตลคหลายตัวคือเอามาต่อยอดได้เยอะมากอ่ะ ถ้าอยากได้แนวตัวเอกชายสายรักดนตรีชีวิตระทมเลือกพระอภัยมณี อยากได้ตัวเอกสาวเจ้าหญิงสู้ชีวิตทั้งการรบการรักเลือกสุวรรณมาลี อยากได้สาวแว่บแย่งซีนเลือกระเวง รึถ้าอยากได้แนวโชเน็นก็เลืือกสินสมุทรสุดสาครก้ได้นะ5555

นอกเรื่องนิด กุชอบมากตอนที่คนในทวิตเอาพวกพระเอกชายเหี้ยๆในวรรณคดีจับมาติดเกาะแล้วให้เอาไปคิดสตอรี่กันเองมาก โคตรบันเทิง

>>192 จำไม่ได้ว่าชีได้ขาเพราะบำเพ็ญเพียรละมั้ง คือพยายามจะมีขาตามผัวมา ดูอีผัวนี่ 🤣 แม่งควรให้นางเงือกไดย้อนเวลามาสะบัดครับตบมันตอนอีนี่มาจีบ ไม่ก็ปล่อยมันแห้งตายในถ้ำนางยักษ์ต่อไป ตัวเองช่วยพ่อแม่จากเด็กเปรตไว้ได้555

>>194 กูจำได้ว่าเทวดาหรือใครซักคนเหาะมาซัดหางให้

>>195 ลูกกลับไปรับ ฤาษีเห็นใจที่คอยรักษาศีลทำดีิเลยเสกขาให้

>>194 เออจริง เปิดมาด้วยนางเงือกช้ำรักโดนผัวบอกว่าเจ้าเป็นสัตว์ นั่งร้องไห้ด้วยความเจ็บแค้นจนสลบอยู่ๆโผล่มาเจอหน้าพ่อแม่ละตัวเองย้อนเวลาได้เงี้ย
เออ ละทำไมสินสมุทรถึงชอบสุวรรณมาลีจนถึงขั้นจองให้พ่อวะ แม่เงือกล่ะลูกกกก ฮัลโหลวววว แม่เงือกกุล่ะน้องงง 😭😭

>>189 ของพระอภัยนี่มาโดนลูกหลงจากมนต์ภาพก่อน พอสุดสาครแก้มนต์ให้ก็ไปเจอกันอีกทีในสนามรบแล้วต่างฝ่ายต่างถูกชะตากัน แต่ด้วยตำแหน่งที่นางต้องแก้แค้นให้พ่อ+สังฆราชที่เป็นราชครูเสี้ยม เลยใช้วิธีทำสเน่ห์ใส่ไปเลย ไม่ต้องรบให้เปลืองแรงแถมได้ผู้ที่เล็งไว้อีก555 แต่เรื่องมันอิรุงตุงนังหนักข้อตรงที่นางละเวงอยากขยายอำนาจเลยให้น้องสาวกับลูกบุญธรรมไปทำสเน่ห์ให้ญาติๆพระอภัยด้วย ทั้งน้องทั้งลูกๆก็เฮโลไปเมืองนางละเวงกันหมดเลย

>>197 สุวรรณมาลีอันนี้พระอภัยจงใจให้สินสมุทรไปฝากตัวเป็นลูกเลยเว้ย กะจีบสาวโดยเข้าทางลูก5555 แต่สินสมุทรเด็กดีไง พ่อว่าไงก็ว่างั้น แถมรักแม่เลี้ยงมาก ออกตัวปกป้องแม่ตลอด

>>178 ลองสลับเพศดู ยักษ์เป็นผู้ชายเถื่อนๆ เห็นพระอภัยเป็นสาวน้อยนักดนตรีเอ๊าะๆ ละชอบใจเลยอุ้มเข้าถ้ำแล้วจับเรฟเป็นปีๆจนมีลูกโตแล้ว พอมีเงือกมาช่วย หนุ่มยักษ์มันก็ตามมาจะลากกลับถ้ำแบบมึงเป็นเมียกูแล้วมีลูกด้วยกันยังกล้าหนีกูเหรอ สาวน้อยอภัยมณีกระเตงลูกหนีตัวเปล่าอะไม่มีอาวุธสู้เลย
สัส น่ากลัวชิบหายเลย555 ได้ฟีลพวกผู้ชายขี้แพ้ที่ไม่ยอมเลิกกับแฟนดีๆละตามหวงก้างไปทำร้ายร่างกายถึงจั้นฆ่าให้ตายตายกัน ไหนจะก่อนหน้านี่กักขังไว้เรฟยับๆอีห แค่เปลี่ยนเพศเลยซอฟลงเหรอวะ

>>193 มีครบรส แฟนซียุคต้นรัตนโกสินทร์ พระอภัยแนวพระเอกปัญหาชีวิตดวงซวยไปเรียนดนตรีแล้วพ่อไม่ยอมรับ สินสมุทรก็พระเอกแนวโชเน็นเป็นโจรสลัดตามหาพ่อ เนื้อหาล้ำๆสมแล้วกับที่มีแฟนคลับคอยคอมมิชให้เขียนต่อ
>>200 นางยักษ์นี้มันแนวพระเอกมันฮวา5555 ถ้าพระอภัยเป็นนางเอกแล้วมีหนุ่มๆมีให้เลือกมากมายแล้วยังเทิร์นกลับไปหานางยักษ์มู้เว็บตูนเอามาด่ายับๆ5555

>>201 มันไม่มีใครเอาสินสมุทรมาต่อยอดเป็นคอมมิคมั่งหรอวะ กุอยากเห็นโชเน็นบอยออกผจญภัย อยากเบียว555555 หนีบสุดสาครไปอีกคนก็ได้ คาแรคเตอร์แม่งโคตรพระเอกพระรองอนิเมะเลย

>>202 สุดสาครนี่ก็เดอะแบกอยู่นะ555 คล้ายหนุมานอะ หลังโดนหลอกก็อัปเลเวลรัวๆจนแซงหน้าพี่ไปละ555 เป็นตลค.เดียวในเรื่องมั้งที่เอามาต่อยอดได้เยอะจนมีจ้ะทิงจาไง ภาพจำกูเลยม้านิลมังกรในตำนาน

>>202 มึงกุเคยนั่งวาดเล่นตอนประถมอยู่นะว่าบาป แบบพี่น้องมันไปเจอกันตอนโตเงี้ย ไม่ได้วุ้ย ชั้นอยากเห็นเจ้าสินสมุทรมันอุ้มน้อง กุก็สานฝันตัวเองสนุกๆ ตอนนี้คือลืมหมดละ5555555555

แต่น่าเอามาวาดเล่นว่ะ รอทวิตเลิกเป็นบ้าก่อนเดะไม่มีที่ลง

>>203 ไม่แปลกใจที่เป็นเดอะแบก เป็นถึงลูกศิษย์พระเจ้าตาสุดยอดnpc/gmแห่งโลกวรรณคดีเลยนะ(ฮา) แถมนิสัยก็ดีด้วย รักเดียวใจเดียวอบายมุขไม่ยุ่ง อยู่ในศีลธรรมท่ามกลางค่านิมยมหลายเมียได้นี่สุดจัด

>>205 อยากเห็นเลยแฮะ แต่ระวังโม่งแตกนะเพื่อน5555

อยากให้สงสารนางยักษ์น่าจะทำเรื่องนางพันธุรัตน์แทน อุตส่าห์รับเลี้ยงเด็กที่ไม่ใช่ลูกตัวเอง แปลงกายตัวเองกับบริวารให้เป็นมนุษย์เพื่อที่จะทำให้ไอ่สังไม่กลัว ไอ่สังเสือกเหี้ยเนรคุณพอรู้ว่เป็นยักษ์เข้าหนีออกจากเมืองไปตามแม่แท้แถมขโมยของวิเศษไปด้วย ไม่คงไม่คุยก่อนอะไรทั้งนั้น นางพันธุรัตน์ไปร้องไห้ขอให้กลับเมืองก็ไม่ยอมจนขาดใจตาย ก่อนตายยังอุตส่าห์เขียนคาถาเรียกสัตว์เพื่อที่ไม่ให้ไอ่สังมันอดยากระหว่างเดินทาง น่าตบกะโหลกซักทีไอ่เด็กเหี้ยนี่

>>208 จริง เป็นยักษ์ดีๆไม่กี่ตัวในวรรณคดีเลยนะ เรื่องแดกคนก็เหมือนที่คนแดกหมูอะ ปกติธรรมชาติ หมูที่ถูกทรีตเป็นสัตว์เลี้ยงก็มี พระสังข์ก็คล้ายๆกันอะ นางพันธุรัตน์แดกคนแต่ก็เห็นไอ้สังข์เป็นลูก จะยกให้เป็นเจ้าเมืองด้วยซ้ำนะในอนาคต
ยักษ์อีกตัวที่ว่าดีก็แม่เลี้ยงนางสิบสอง แต่อันนี้คือแก้แค้นพวกลูกเลี้ยงได้แสบอยู่555 แต่พ้อยเดียวกันคือแรกๆรับมาเลี้ยงแบบลูก เอ็นดูเหมือนลูกแท้ แดกคนแต่ก็ไม่ได้เลี้ยงไว้แดกเองปะ แต่ลูกเลี้ยงพอรู้ว่าเป็นยักษ์ก็หนีเฉย

>>208 พันธุรัตน์นี่โคตรน่าสงสาร อ่านไปกูด่าพระสังข์ไอ้เด็กเหี้ยตลอดเวลาตั้งแต่มันขโมยของหนีออกจากบ้าน ทำแม่เลี้ยงขาดใจตาย จนแม่งไปตัดหูตัดจมูกพี่เขยกูก็ยังด่า 555555

ใครก็ได้เขียนเกิดใหม่ทั้งทีก็กลายเป็นพันธุรัตน์ให้กูที อยากให้แม่จ๋าหนีจากไอ้เด็กเหี้ยนี่ให้ได้เหลือเกิน

>>209 เอาจริงๆในบทประพันธ์ไม่เคยบรรยายว่านางจับคนกินเลยนะ เห็นมีแต่บรรยายว่าเข้าป่าไปจับสัตว์กิน
ถึงจะไปเจอครัวมีโครงกระดูกมนุษย์โครงกระดูกสัตว์ซากผีก็เหอะ แต่ก็อาจจะเป็นของยักษ์ตัวอื่นด้วยก็ได้

เคยเห็นงาน อลินา เรื่องแม่รักยักษา นางเิกชื่อะ พันธุรัต อันนี้ยังไม่ได้ลองิแค่กิมมิคชื่อยักปะวะ

>>212 ไม่ๆ เป็นเหมือนอีกภาคอวตารหนึ่งเลย หุ่นสูงแบบยักษ์สวยๆปากแดงธรรมชาตินางเอกเคยเลี้ยงลูกสังข์น้อยจนเติบใหญ่และโดนลลูกทรยศจนเป็นปมในใจมานาน แล้วคือภาคนี้ก็ไปเป็นครูอนุบาลเพราะมีใจรักเด็กเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือเป็นอาร์มี่ ตามติดคอนbtsเมนจองกุ๊ก ว่าซั่น แต่ใดๆคือพระเอกเท่มากมึง ขับมอไซ เอาใจใส่ดี กุชอบพระเอก

>>207 อห. กุคงลืมไปแล้วอ่ะว่าจะทำไรในจุดนั้น55555555555
>>209 สองเรื่องนี้น่าสงสารอยุ่นา ละแบบพอรู้ว่าเป็นยักษ์ละหนี ยังมีน่ามาตัดพ้อด้วยนะตอนโดนตามจับกลับมา แต่มองอีกมุมในตอนนู้นก็คงแบบเขากะเลี้ยงเราไว้แดกป่าววะไรงี้ ของนางสิบสองจะคิดว่าโดนเลี้ยงเพื่อจะแดกในอนาคตรึป่าวไม่ว่าหรอก แต่อิสังฆ์ทองเนี่ย คือขโมยของเขาออกมาไม่พอ ทำนางตุยแถมตอนนางของร้องอ้อนวอนให้กลับไปที่เมืองด้วยยังมีหน้าไปเทศน์เขาอีก

>>213 สนุกนะมึง กุชอบ

กูว่าเซตนวหิมพานต์น่าเอามาทำเว็บตูนนะ

เอาล่ะ กูลงมือเขียนเรื่องโมรา กากี วันทองละ แต่เป็นแนวที่สามคนนี้ได้เลือกบ้างล่ะว่าอยากทำยังไงกับชีวิตตัวเอง

แม่ยักฯ นี่กูจำได้ว่าทะลุออกมาจากในวรรคดีนั่นแหละ พระเอกก็เป็นยักษ์เหมือนกัน มีตัวละครหลายตัว สังกับรจยังมาเลย

มาปัดฝุ่นมู้นี้ด้วยคอนเทนต์ พระเอกรักเดียวใจเดียว ด้วยเรื่องวิวาห์พระสมุทร ของร.6อะเกน เรื่องนี้คนไม่ค่อยรู้จัก มา ๆ จะมาฝอยให้ฟังกัน ลงทีละต่อนนะ ไม่รู้ว่าเขียนอะไรผิดตรงไหน มันบอกว่ามีคำไม่เหมาะสมอะไรซ้ากกกกอย่าง

เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากตำนานกรีกและสถานการณ์บ้านเมืองในสมัยนั้น เริ่มต้นด้วย ณ เกาะ ๆ หนึ่งมีตำนานความเชื่อเกี่ยวกับพระสมุทรว่าทุก ๆ 100 ปีจะต้องส่งสาวบริสุทธิ์เป็นเครื่องบูชาแก่เจ้าสมุทร หรือไปเป็นเจ้าสาวพระสมุทร ในช่วงที่ใกล้จะถึงคราต้องส่งเจ้าสาวไปให้พระสมุทร อังเดร เจ้าชายตกยาก ได้ไปหลงรัก อันโดรเมดา เจ้าหญิงของเกาะแห่งนี้ แต่เนื่องจากชื่อยาวมากเราก็จะเรียกพวกเขาว่าพระเอกกับนางเอก พระเอกกับนางเอกรักกันมาก แต่พ่อของนางเอกซึ่งเป็นกษัตริย์ของเกาะนี้ไม่ปลื้มพระเอก เพราะมองว่าพระเอกไม่เหมาะสมกับนางเอก

>>218
ขณะนั้นเองก็มีเรือของอังกฤษมาเทียบท่าเกาะแห่งนี้ นำโดยนาวาเอก แล้วก็มีคนจีนติดสอยห้อยตามมาด้วย คนบนเกาะไม่เคยเห็นคนจีนมาก่อน ก็นึกว่าเป็นผีทะเลที่เป็นลูกน้องของเจ้าสมุทร พระสังฆราชที่มีหลานชายซึ่งหลงรักนางเอกก็เลยไปว่าจ้างคนจีนว่าให้สวมรอยเป็นลูกน้องเจ้าสมุทรซะ แล้วก็ให้บอกว่านางเอกเป็นเจ้าสาวพระสมุทร และให้หลานชายตัวเองเป็นตัวแทนเจ้าสมุทร ทั้งคู่จะได้แต่งงานกัน ทั้งคู่เลยดีล

>>219
แผนนี้พี่เลี้ยงของนางเอกดันไปรู้เรื่องเข้า จึงไปขอร้องให้นาวาเอกช่วยเหลือ นาวาเอกหลงรักพี่เลี้ยงเลยตกลงช่วยเหลือ ในวันงานอาคนจีนดำเนินตามแผน แต่นาวาเอกเอาปืนจี้คอ แล้วนาวาเอกก็สวมรอยบอกว่าตนเป็นตัวแทนพระสมุทรต่างหากเฟ้ยยยย เพราะข้ามีแสนยานุภาพ เป็นกองทัพเรือจากอังกฤษ ใครเล่าจะเหมาะสมไปกว่าข้าอีกแล้ว ในฐานะตัวแทนเจ้าสมุทรขอแต่งตั้งให้พระเอกแต่งงานกับนางเอกแทน เย่ แล้วก็จบลงแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ปู๊น ๆ

อ๋อ รู้ละ เขาไม่ให้เขียนคำว่า เ j๊ ก ทำไมวะน่ะ 555555555555

>>220 มีสองคู่ไปเลย ใส่รายละเอียดเพิ่มเอาได้อีกเยอะ กุว่าถ้าทำนะ คู่พี่เลี้ยงมันต้องขโมยซีน แบบรุ่นใหญ่ร้อนแรง5555

>>220 สมัยก่อนจีนนี่โคตรร้ายเลยสินะ555 ขนาดโดนยัดบทจัวร้ายในงานทั้งไทยทั้งฝั่ง อย่างฝรั่งนี่ถึงขั้นมีออกกฏนิยายสืบสวน10ข้อว่าห้ามมีคนจีนในเรื่อง เพราะพวกชอบเขียนจีนให้เป็นตัวร้ายเยอะๆจนเดาทางง่ายละถ้านิยายสืบสวนมีคนจีน=นี่คนร้ายแน่ๆ
แต่เอาตามตรงตอนนี้พี่จีนก็ยังร้ายอยู่ แค่มาในรูปแบบใหม่ จากพวกอั้งยี่มาเป็นจีนเทาเข้าครองมลฑลไท๋กั๋ว

>>221 เออ คู่รองนี่อย่างขโมยซีนเลย รับจบทุกอย่าง แถมใส่รายละเอียดได้เยอะเลอ

>>222 ทำเอาอยากรู้เลยว่าสมัยนั้นจีนทำอะไรอยู่นะ ตอนนนั้นช่วงร.6 จำได้แต่พวกฝรั่ง พวกจีนทำอะไรอยู่หว่า

>>223 จีนมันยุ่งกับสงครามภายในของตัวเองมากกว่าอะ อารมณ์แบบอาณาจักรกูกว้างใหญ่มากต้องดูแล เดี๋ยวอ๋องนั่นก็กบฎ เดี๋ยวอีเผ่านั่นก็รุกราน ช่วงร.6 ปลายๆราชวงศ์แมนจูแล้ว จีนมันยุ่งกับสงครามฝิ่น รบกับฝรั่งอยู่ คนจีนก็หนีตายโล้สำเภามากันเยอะๆก็ช่วงประมาณนี้

แต่บอกว่าจีนเป็นคนร้าย กูว่าไทยแม่งแสบกว่าอีก จีนแม่งมีธรรมเนียมประมาณว่าให้บรรณาการมากูก็ต้องให้ของมูลค่าสูงกว่ากลับไปเป็นการตอบแทน เพราะกูเป็นพี่ใหญ่ใจกว้าง ไทกั๋วเลยแต่งสำเภาไปมอบบรรณาการให้ปีละหลายๆเที่ยวจนจีนบอกมึงส่งมาสามปีครั้งพอ มันเปลืองเงินกู 5555555555555

ตอนแรกจะมาปัดฝุ่นกระทู้อีกเรื่องนึงของสุนทรภู่ เพราะจำได้ว่ามันจะมีเรื่องนึงที่พระเอกของสุนทรภู่รักเดียวใจเดียว ไปอ่านมาเรื่องสิงหไกรภพ พระเอกมันรักเดียวใจเดียวก็จริงแต่ก็ได้คนอื่นเพราะคนอื่นทำเสน่ห์ใส่ แอบเสียดายแฮะ เรื่องนี้นางเอกเป็นยักษ์ด้วย แล้วเรื่องนี้มันยำมาจากเรื่องอื่นตั้งหลายเรื่องแน่ะ 55555

พระเอกของสุนทรภู่นี่มีเรื่องเดียวแหละมั้งที่มีเมียเดียว ก็เรื่องพระไชยสุริยา แต่ชาวโม่งน่าจะรู้จักมั้ง

มาลิสต์หน่อยดีกว่าว่าเมียของพระเอกสุนทรภู่มีใครบ้าง
พระอภัยมณี - นางยักษ์ นางเงือก วาลี สุวรรณมาลี ละเวงวัณฬา
โคบุตร - อำพันมาลา มณีสาคร
ลักษณวงศ์ - ทิพย์เกสร กินรีทั้ง5 ยี่สุ่น
พระไชยสุริยา - สุมาลี
สิงหไกรภพ - สร้อยสุดา เทพกินรา (โดนทำเสน่ห์)

>>225 กุว่าไม่น่าจะนับยักษ์ นะของพี่ไพ เป็นเราจะนับคนที่ฉุดตัวเองมาข่มขืน เป็นผะวมั้ย กุไม่

>>223 ปี 1911 ปฏิวัติซินไฮ่ โค่นราชวงศ์ชิง -> 1912 ก่อตั้งสาธารณรัฐจีน จัดเลือกตั้งใหญ่ แต่ผู้สมัครโดนหยวนซื่อข่ายลอบสังหาร ตัวหยวนซื่อข่ายเองเสนอจะสนับสนุนคณะปฏิวัติด้วยกำลังทหาร แลกตำแหน่งผู้นำประเทศ ซุนยัตเซนเลยยกตำแหน่งประธานาธิบดีให้ -> 1915-1916 หยวนซื่อข่ายหักหลังคณะปฏิวัติ สถาปนาตัวเองเป็นฮ่องเต้ ประกาศตั้งจักรรวรรดิจีน -> 1916-1917 จักรวรรดิอยู่ได้ปีเดียวหยวนซื่อข่ายก็เท่งทึง จีนเข้าสู่ยุคขุนศึก -> 1918 วิวาห์พระสมุทร

>>226 เห็นคนส่วนใหญ่นับคนที่พระเอกได้ก็เป็นเมียหมดน่ะ ก็แล้วแต่มุมมอง อย่างนางยักษ์มันข่มขืนพระอภัยมณี แต่พี่ภัยเขาก็ต้องอยู่กินฉันท์ผัวเมียเพราะหนีไปไม่ได้อะนะ

แล้วอย่างอรุณรัศมีนี่นับเป็นเมียของสินสมุทรไหมสำหรับชาวโม่ง เพราะบักสินสมุทรก็ใช้กำลังบังคับนางน่ะ

>>228 แม่งเชื้อแม่แรง

>>228 ฝั่งสินสมุทรไปขอ คนบังคับให้แต่งงานคือผู้ใหญ่นะ แถมไม่ได้ข่มขืนด้วย หลอกพาลงเรือไปแล้ว แต่พออรุณรัศมีไม่ยอม สินสมุทรก็ไม่ได้ทำอะไรปะ รอเสาวคนธ์แต่งงานก่อนตามเงื่อนไขอรุณรัศมีแหละ หรือกูเข้าใจผิด

>>230 ครั้งแรกสินสมุทรเข้าหา นางก็ไม่ยอม เพราะบอกว่าสัญญากับเสาวคนธ์ไว้ว่าจะไม่มีผัว ถ้าเสาวคนธ์แต่งงานถึงจะยอมแต่งเช่นกัน สินสมุทรมันซื่อก็เลยยอมถอย แต่เสาวคนธ์ดันหนีไป สินสมทรจึงตรอมตรมใจ สุวรรณมาลีเห็นสินสมุทรมันเกี้ยวหญิงไปเป็นเลยไปสอนให้ นางบอกว่าอรุณรัศมีนั้นรักสินสมุทรนั่นแหละ แต่ทำตัวข่มผัวเฉย ๆ ถ้านางขู่ว่าจะฆ่าตัวตุยก็คว้าหมับเลย นางไม่กล้าทำอะไรหรอก สินสมุทรที่จีบเป็นแล้ว (?) ก็เลยเข้าไปหาอรุณรัศมี แล้วก็ทำตามที่แม่บอก อรุณรัศมีปฏิเสธแล้ว แต่สินสมุทรก็โอ้โลมอยู่ดี นางทั้งหยิกทั้งข่วนจนเล็บหักแถมหมดแรง (ใครจะไปสู้แรงมันได้ฟะ) สินสมุทรก็ไปต่อจนได้นางอรุณรัศมี เสร็จปุ๊บอรุณรัศมีก็บอกว่าอย่าไปมีเมียอื่นนะ สินสมุทรก็เค ๆ แล้วก็อยู่กันอย่างมีฟามสุข

ประมาณนี้ข่มขืนสำหรับชาวโม่งบ่ หรือเป็นลักษณะการโอ้โลมเฉย ๆ ล่ะ

>>231 กูเคยดูช่องสาม แม่งตอนจบมันได้เมียที่เป็นลูกน้องเจ๊แหม่มด้วยใช่ป่ะ

>>232 มันได้เมียแหม่มก่อนเพราะโดนทำเสน่ห์น่ะ เพราะงี้อรุณรัศมีถึงไม่อยากเป็นเมียมันเพราะไม่อยากเป็นเมียรอง (เมียแหม่มชื่อยุพาผกา)

>>233 ซึ่งเมียแหม่มเป็นลูกบุญธรรมของนางละเวงด้วย

>>233 อ๋อ งี้นี่เอง จำได้ว่าภาพจบแม่ง เดินรื่นเริง พ่อเมียสอง(มันลืมนางเงือกไปเลย ในละครเหมือนไม่พูดถึงอีกมั้ง อีสุดสาครก็ดูอกตัญญูอะ ร้องหาแต่พ่อ555) ลูกชายควงเมียมาคนละสอง

>>231 ครั้งแรกที่สินสมุทรเข้าหา มันมีท่อนที่อรุณรัศมีรำพึงหลังสินสมุทรออกไปแล้วว่า
"โอ้สงสารป่านนี้พระพี่เจ้า
จะโศกเศร้ามัวหมองไม่ผ่องใส
ขอเทวัญชั้นฟ้าสุราลัย
ให้เห็นในใจหญิงทุกสิ่งอัน
ว่าชอบปลอบชอบง้อสอพลอพลอด
ถึงเง้างอดง้องอนพูดผ่อนผัน
ยิ่งข่วนหยิกพลิกผละไม่ละกัน
เออกระนั้นหรือจะได้ดังใจนึก"
ซึ่งแปลได้ว่า ทำไมโง๊ไง่ ไม่รู้เลยว่าผู้หญิงคิดอะไรอยู่ เทวดาช่วยดลใจให้สินสมุทรรู้ทีว่าเวลาผู้หญิงด่า ให้ง้อ เวลาผู้หญิงหยิก ให้ทน เดี๋ยวจบสวยเอง

ต่อมาท่อนเล็บหักมันว่างี้
"แล้วพาดพิงอิงแอบอุ้มแนบเนื้อ
นางว่าเบื่อเบือนหยิกทำพลิกแพลง
ทั้งข่วนผลักสักเท่าไรก็ไม่เจ็บ
จนเสียเล็บหักหมดกำสรดกันแสง"
ซึ่งอันนี้กูตีความว่ามันเป็นทางกลอน ไม่ได้หมายถึงเล็บหักจริงๆ เพราะ "ว่าเบื่อเบือนหยิกทำพลิกแพลง" เนี่ย "ทำ" อันนี้มันหมายถึงแสดง ว่าง่ายๆคือท่อนนี้แปลว่ากำลังลีลาท่ามากอยู่

ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่าให้ไปตีขลุมว่าผู้หญิงที่เซย์โนทุกคนคือเล่นตัว แต่ในบริบทของอรุณรัศมี ชีเล่นตัว สุนทรภู่เขียนไว้ชัดเจนเลยแหละ เพราะงั้นเคสนี้ไม่ข่มขืนค่ะ

>>236 ถ้าเป็นตัวฝั่งดี ลุงภู่ก็ไม่น่าเขียนให้ข่มขืนใครละมั้ง แต่ป้ายักษ์ พวกที่บอกว่าพระอภัยก็ติดหีนี่ไม่จริงเลย หลงรูปสวยยักษ์ ก็ไม่ใช่อีกแหละ ฮีบอกเหม็นสาปยักษ์ เอาไรมาหลง

>>231 แต่ถ้าคิดว่ายังไม่ชัด ลองเอาไปเทียบกับช็อตพระอภัยกับนางผีเสื้อดู
eg: พระสุดแสนแค้นเคืองรำคาญจิต
เป็นสุดคิดสุดที่จะหนีหาย
ให้อักอ่วนป่วนใจไม่สบาย
มันกอดก่ายเซ้าซี้พิรี้พิไร
จะยั่งยืนขืนขัดตัดสวาท
ไม่สังวาสเชยชิดพิสมัย
ก็จะสะบักสะบอมตรอมฤทัย
ต้องแข็งใจกินเกลือด้วยเหลือทน

and: พระฟังคำจำจิตพิศวาส
ฝืนอารมณ์สมพาสทั้งโศกเศร้า
การโลกีย์ดีชั่วย่อมมัวเมา
เหมือนอดข้าวกินมันกันเสบียง

เนี่ย ไม่คอนเซ็นต์เวอร์ชั่นสุนทรภู่คือแบบนี้

>>237 จริง แล้วที่อยู่ด้วยเกือบสิบปีคือโดนขังว้อย เอาหินปิดปากถ้ำอะจะหนีได้ไงวะ เลยจำใจอยู่เฉยๆ พอรู้ล่าสินสมุทรมันได้แรงแม่มาเลยหนีไปไง

>>236 ตอนอ่านกับตอนแปล นี่อาจจะมองด้วยฟิลเตอร์ว่านางปฏิเสธด้วยมั้งก็เลยมองเป็นขืนใจ เป็นงี้ก็เค ๆ ขอบคุณมากโม่งที่ทำให้เปิดมุมมองใหม่ ๆ

แล้วอย่างพวกโดนทำเสน่ห์อะไรงี้ ชาวโม่งนับเป็นผัวเมียป้ะ เพราะมันก็ไม่ได้เต็มใจอะ อย่างพระลอกะพระเพื่อนพระแพงงี้ สุดสารครกะสุลาลีวันงี้ สิงหไกรภพกับเทพกินรางี้

หรือวันไนท์สแตนท์อย่าง หนุมานกับบุษมาลี อย่างงี้นับเป็นผัวเมียกันเปล่า ชาวโม่งมีความคิดเห็นเรื่องนี้อย่างไร

>>240 พวกทำเสน่ห์ กุตีว่าเป็นพวกข่มขืน วันไนท์สมัยก่อนกุว่าเมียนะ แต่สมัยนี้มันไม่ใช่ละ555

>>240 ทำเสน่ห์กูมองว่าประมาณเดียวกับมอมยา ถ้ามอมยาคือขืนใจ ทำเสน่ห์ก็ขืนใจ

>>240 >>242 เออ แต่พระลอนี่กูว่ามันคือการตลาดแบบโฆษณานะ ไม่ใช่ทำเสน่ห์ให้หลงใหล คือเรื่องนี้มันมีการใช้เวทมนตร์สองช็อต ช็อตแรกมาพร้อมกับการขับซอ เนื้อหาเพลงซอเป็นหลัก เวทมนตร์เป็นออปชั่นเสริม ตรงนี้กูตีความว่ามันคือความหลงใหลใน(ชื่อ)เสียง เหมือนมึงฟังโฆษณาแล้วอยากเห็นของจริง ช็อตสองคือไก่แก้ว ตรงนี้กูเข้าใจว่ามันคือความลวงให้หลงทางไปพบสิ่งหนึ่งสิ่งใด เหมือนมึงไปเดินห้างเพื่อหาสินค้าที่มึงอยากเห็นนั่นแหละ แล้วมีพนักงานมาผายมือเชิญไปชมถึงที่ ตั้งแต่ต้นมาพระลอไม่เคยเห็นรูปของพระเพื่อนพระแพงเลย ฉะนั้นสิ่งที่กระตุ้นให้ฮีเดินทางไปเมืองสรองคือความอยากรู้อยากเห็นในชื่อเสียงหนึ่ง และการหลงตามอิพนักงานไก่แก้วมาอีกหนึ่ง เมื่อพบแล้วถึงรักกัน ตรงนี้ปู่เจ้าไม่น่ามีส่วนอะไรได้ ปู่เหมือนแค่ทำเคมเปญโปรโมทดีๆ พอสินค้าดี คนใช้ก็ซื้อ ประมาณนั้น

เพราะงั้นเคสพระลอกูว่าไม่ใช่ขืนใจ แค่นำเสนอเก่ง

>>243 เป็นเคสที่ควรเอาสาวทะลุมิติมาเข้าร่างเมียหลวงมาก โหยแย่งผัวสะท้านโลกา

เออเนี่ยถ้าจะเขียนลองทะลุเข้าร่างสาวที่ไม่ได้รับความยุติธรรม ไม่ก็เอามาเขียนเป็นได้ย้อนเวลา ตบเกรียนคนเหี้ย ทั้งผัวเหี้ยทั้งอีร่านสักทีี

สาวๆ ในวรรณคดีมีให้อิเซไกเยอะแยะ แอพนั้นทำไมเลือกยักษ์ผีว่ะ เป็นตัวร้ายด้วยซ้ำ ไม่น่าเลย

สรุปห้องเว็บตูนก็บอกว่า คนเขียนบทคนไทยด้วยนะ จะว่าไม่เข้าใจเรื่องทั้งหมดก็ไม่ใช่ละ

ถ้าจะอิเซไก กูว่าเอาปู่เจ้านี่แหละ อิเซไกมาเป็นมนุษย์ปัจจุบัน ไม่มีเวทมนตร์ ใช้ชีวิตแก้ปัญหาโดยมีทรัพยากรเท่ามนุษย์เงินเดือนเพิ่งทำงานมาสามปี น่าจะสนุก

>>243 ห้ะ พระลอมันโดนทำเสน่ห์จริง ๆ เว้ย จำได้เลยว่าชื่อสลาเหิน พระลอโดนปู่เจ้าสมิงพรายทำเสน่ห์ตั้ง 3 ครั้งด้วย 2 ครั้งแรกโดนแก้ได้ ครั้งสุดท้ายใช้สลาเหิน มันแรงเพราะกินเข้าไป เลยทุรนทุรายมาก แม่กับเมียพระลอหาวิถีทางแก้ไม่ได้ พระลอมันต้องลาแม่ไปหาพระเพื่อนพระแพง แม้รู้ว่าจะตายก็ตาม (ถึงจะแอบหลงใหลตั้งแต่มีคนมาขับซอให้ฟังก็เถอะ)

>>249 ไม่ได้บอกว่าไม่โดนทำเสน่ห์นะ บอกแต่ว่าไม่ใช่เสน่ห์ที่ทำให้หลงใหล เสน่ห์ในเรื่องพระลอดูจะเป็นเวทมนตร์ที่ทำให้อยู่ไม่สุขต้องไปตามหาให้เห็นกับตามากกว่า ที่คิดงี้เพราะ 1. ปู่เจ้าเช็คดวงแล้วบอกว่ามีบุญบาปต่อกันมาแบบ “หย่อนหย่อนตึงตึง” “เท่าว่าจะพลันสุดพลันม้วย ด้วยผลกรรมเขาเอง“ “แต่เพรงเขาทั้งสอง ทำบุญปองจะไจ้” เมื่ออ้างบุญกรรมเขาเอง กูเลยมองว่าปู่เจ้าน่าจะแค่เป็นสะพานให้เขาได้มาพบกันเท่านั้น ที่เหลือผลงานพระลอกับพระเพื่อนพระแพงล้วนๆ และ 2. ทุกช็อตที่ใช้เวทมนตร์จะบรรยายอย่างอลังการ ผีมาทั้งป่า ตบตีกันอุตลุด สภาพการโดนของก็บรรยายละเอียดมาก ตัวสั่นฟั่นเฟือน ทุรนทุรายงั้นงี้ แต่ตอนที่เจอพระเพื่อนพระแพงเข้าจริงๆกลับไม่มีบรรยายถึงเวทมนตร์กลเสน่ห์อะไรเลย บอกแค่ว่า
ดำรงใจได้อ่อน อายซบ อยู่นา
สองบังคัลเคารพ กราบไหว้
โฉมสองชื่นดาสบ ใจราช แลนา
พิศพี่พิศน้องไท้ ท่านท้าวลืมตน ฯ
กูเลยตีความว่าพระลอไม่ได้หลงพระเพื่อนพระแพงด้วยเวทมนตร์ ตอนทุรนทุรายมาน่ะใช่ นั่นผีเมืองพระลอแพ้ผีของปู่เจ้าแล้วโดนสลาเหิรเล่นซ้ำ แต่นั่นน่าจะไม่ได้ทำให้รักกัน มานึกรักตอนเห็นหน้าแล้ว “ชื่นดาสบใจราช” ต่างหาก

>>250 นี่ก็ว่าไม่ได้รักด้วยมนต์อะไรหรอก แต่ก็โดนทำเสน่ห์บังคับแบบทุรนทุรายให้มานะ ไม่ถือว่าใช้กำลัง (เวท) ในการได้มารึ

>>249 >>250 ว่าแต่อันนี้เรากำลังพูดถึงเรื่อง "ทำเสน่ห์เท่ากับข่มขืนหรือเปล่า" อยู่ช้ะ?
กูตีความว่าพระลอกับพระเพื่อนพระแพงหลั่นล้ากันแบบไม่มีเสน่ห์มาเกี่ยวข้องเพราะเรากำลังคุยกันว่ามันใช่หรือไม่ใช่การข่มขืนนะ แต่ถ้าพูดถึงมนตร์คาถาที่มีส่วนต่การตัดสินใจ มันจะเป็นอีกเรื่องนะ

>>251 ต้องแยกเป็นสองเรื่องว่ะ
1. การล่อลวงให้มาพบกัน
2. การล่อลวงให้มีเซ็กส์กัน
จะบอกว่าล่อลวงให้มาพบ = ล่อลวงให้มีเซ็กส์ไม่ได้

ยกตัวอย่าง มีคนจะจีบมึง แล้วเข้าทางเพื่อนให้เพื่อนมึงชวนมึงไปปาร์ตี้ที่บ้านเขา ถ้ามึงไปแล้วเจอเขา ชอบเขา คบกับเขา อันนี้ไม่ถือว่าเขาใช้กำลังบีบให้มึงคบเขาใช่ปะละ ก็เหมือนกันอ่ะ แค่ปู่เจ้าใช้วิธีชวนแบบฮาร์ดคอร์ไปหน่อย

>>253 น่าสนใจนะ เพราะฉะนั้นในกรณีทำเสน่ห์ก็ดูเป็นเคส ๆ ไป อะไรงี้ช่ะ

>>253 ว่าแต่ลักษณะการชวนของปู่เจ้ามันไม่ฮาร์ดคอร์เกินกว่าจะเรียกว่าเชิญชวนเรอะ 5555

>>255 ถ้าเอามาตีความในเชิงสัญลักษณ์ การทำเสน่ห์ของปู่เจ้าอยู่ในลักษณะโฆษณานะ อย่างฝันเห็นตัวเองอยู่กับพระเพื่อนพระแพงงี้ น่าจะเทียบได้กับการกระหน่ำยิง ads ทุกสื่อ หันไปทางไหนก็เจอจนหลอน หรือสลาเหิรนี่คือขนาดจะกินยังเจอ ถ้าไงลองนึกภาพยุคเกาหลีฟีเวอร์ ช่วงซีรีส์รักสี่ฤดู ทงบังฯ full house น่ะ ตอนนั้นทุกสื่อโฆษณากระหน่ำมาก สวยแบบเกาหลี ขาวแบบเกาหลี ผ้าอนามับแบบเกาหลี สาหร่ายเกาหลี ตำนานรักดอกเหมยเปลี่ยนจากฉายละครจีนเป็นซีรีส์เกาหลี ทุกอย่างเป็นเกาหลีไปหมด คนไทยจากที่ไม่เคยเห็นเกาหลีในสายตาก็พยายามจะไปเกาหลี กูเรียกสิ่งนี้ว่าการตลาดแบบฮาร์ดคอร์จากทุกฝ่าย ทั้งเกาหลีเองและโทรทัศน์ช่องหนึ่ง

>>256 ฮีก็ยังรู้ตัวใช่มะ รู้ว่าจะตาย แต่กีมันเรียกร้องเลยต้องไปจัดสักหน่อย ละเรื่องนี้แม่งจัดแบบ 3P ด้วยใช่ปะ555 ห่าเอ๊ยสงสารแม่กับเมียเจออีดอกสองพี่น้องนี่เข้าไป

ลองไปหาเรื่องย่ออ่านสักหน่อย แหมตายเพื่อบูชาความรักแท้ เออแย่งผัวคนอื่นเค้าอะนะ5555555555555

>>258 ก็แย่งผัวเค้าจริงแหละ แต่ที่เขาว่าตายบูชารักแท้เนี่ย คือยายสองพี่น้องนั่นเป็นเจ้าหญิงอยู่บ้านเมืองตัวเอง ถ้ายอมเสียผู้ชายก็ไม่ต้องตายหรอก แต่นี่ก็เลือกจะตายไปพร้อมเขา จะว่าบูชารักก็ไม่ผิดอะ

สงสารแต่แม่กับเมียพระลอ

เรื่องพระลอเนี่ย อ่านหลายๆความเห็นแล้ว กูว่าบางทีเราต้องแยกก่อน ระหว่าง "มักมาก" กับ "มากรัก" นะ บางตัวแม่งมักมาก อย่างหนุมานในรามเกียรติ์เงี้ย (ในรามายณะไม่นับ) จริงๆไม่ต้องไปลวนลามนางอากาศตะไล (ในโขน) ก็ได้ ไม่ต้องเอาบุษมาลี นางวารินทร์ นางเบญจกาย นายสุวรรณมัจฉาก็ได้ แต่เอาหมด ฟาดเรียบโดยไม่คิดจะจริงจังรับผิดชอบอะไร อันนี้คือมักมาก แต่ไอ้พวกที่มีรักหลายคน อย่างพระลอเงี้ย ตอนลานางลักษณวดี ก็ดูน่าจะรักเมียจริง สัญญิงสัญญาว่าจะกลับมาหา เห็นชีเสียใจก็พลอยเสียใจไปด้วย แต่พอไปเจอพระเพื่อนพระแพง ก็รักสองคนนั้นจริงๆเหมือนกัน ได้กันแล้วยังยอมเสี่ยงตายอยู่ด้วยทั้งๆที่จะหนีออกมาก็มีโอกาสตั้งหลายครั้ง จะว่ากีมันเรียกร้อง กูมองว่าไม่น่าใช่ ถ้าอยากได้กีก็ยังมีอีกหลายกีให้ไปตามเก็บ แต่นี่ขนาดทิ้งชีวิตไว้ก็น่าจะเป็นความรู้สึกที่ละเอียดกว่านั้น แบบนี้กูเรียกว่ามากรัก

เห็นพวกมึงเถียงกันเรื่องเสน่ห์งี้กูนึกถึงที่มีคนถกเรื่องกฏหมายในเรื่องเงือกน้อยเลย555 ที่เถียงกันจริงว่าใครผิดระหว่างแอเรียลที่บิดสัญญา กับเออซูล่าที่หลอกทำสัญญา

>>260 มากรักหรือมักมาก ก็เท่ากับเหี้ย อยากให้เมียได้ย้อนเวลา มาหาผัวใหม่ดีกว่า 5555555555

>>262 มองแบบเผินๆก็เหี้ยหมดตามที่มึงว่านั่นแหละ แต่กูคิดว่าในรายละเอียดมันก็มีรูปแบบความเหี้ยที่ต่างกันอยู่ แล้วถ้ามองด้วยกรอบของยุคสมัยที่โอกาสของผู้หญิงกับผู้ชายไม่เท่าเทียมกัน การมีเมียมากของผู้ชายสามารถแก้ปัญหาบางอย่าง โดยเฉพาะทางเศรษฐกิจ ให้ผู้หญิงได้ มันก็จะยิ่งต่างกันออกไปอีก

มาแหวกทวนกระแสน้ำด้วยคอนเทนต์ผัวมีเมียคนเดียว แต่เมียมีผัว 5 คน ด้วยเรื่องกฤษณาสอนน้องคำฉันท์มาแนะนำให้รู้จักนะฮะ ของพระปรมานุชิตฯ ณ เมือง ๆ หนึ่ง กษัตริย์มีลูกสาว 2 คน คือกฤษณาและจิรประภา กษัตริย์จัดงานแต่งให้ กฤษณาเลือกสามีได้ 5 คน ส่วนจิรประภาเลือกสามีได้ 1 คนถ้วน เวลาผ่านไป จิรประภานั้นมักจะทะเลาะเบาะแว้งกับสามีเสมอ ในขณะที่กฤษณานั้นรักกันดีกับสามีทั้ง 5 จิรประภาสงสัยว่าเหตุใดพี่สาวจึงเอาสามีได้อยู่หมัด จึงไปถามพี่สาวว่าใช้วิธีอันใดหรือใช้มนต์เสน่ห์ก็อยากจะใช้บ้าง กฤษณาบอกว่าไม่ได้ใช้จ้า แล้วก็บอกกลเม็ดวิธีพิชิตใจผัว (ก็เหมือนสุภาษิตสอนหญิงอะแหละ ก็คือเป็นค่านิยมผู้หญิงสมัยนั้นอะนะ) เมื่อจิรประภารู้แล้วก็ลองนำไปใช้ดู ปรากฎว่าผัวก็กลับมารักใคร่กลมเกลียว แล้วทั้งสองครอบครัวก็ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุข เอวัง

>>264 ผัวโอเคนี่ก็ได้มั้ง แต่ส่วนใหญ่เมียในวรรณคดีก็ไม่ค่อยโอเคให้ผัวมีเพิ่มนะ จำใจกันทั้งนั้น ว่าแต่เพิ่งรู้จักเลยนะเนี่ย

งั้นแนะนำเทราปทีอีกคน แต่ไม่ใช่วรรณคดีไทยนะ

>>266 อันนี้ออกจะน่าสงสารนะ5555 ถึงสุดท้ายนางจะรักกับผัวทั้งห้าดี แต่จุดเริ่มต้นเห้ไปหน่อย แม่ผัววุ่นๆก้มหน้าก้มตาทำงานไม่ทันเห็นว่าลูกชายพาเมียมาแนะนำตัว พอลูกบอกได้รางวัลมาเลยบอกลูกได้ของดีก็มาแบ่งกับพี่ๆเขานะ พอหันมาดูละรู้ว่าเป็นเมียคือเงิบดิแต่พูดแล้วกลับคำไม่ได้อะ แล้วผัวมีพี่น้องอีกสี่คน เลยต้องแชร์เมียตามที่แม่บอกอะ555
แล้วมันมีตอนจบด้วยปะวะ ที่หกคนนี้จะขึ้นสวรรค์แต่ต้องค่อยๆเดินทางเจออุปสรรคให้ละกิเลสก่อน นางเทราปตีดันขิตคนแรกเพราะอดีตคือเคยหึงหวงผัวอีกคนที่ไปมีหญิงใหม่ แล้วบรรดาผัวๆที่เหลือก็ทยอยขิตไปตามกรรมเก่าที่ก่อไว้ จนเหลืออยู่คนเดียวที่ไม่ขิตเพราะเหลือแต้มบุญเยอะจนกลับไปชุบน้องกับเมียได้อีก
อ่านตอนนี้กูอิหยังวะมาก เมียหึงผัวแม่งผิดตรงไหนวะ ก็ผัวมันไปมีเมียใหม่อะ ถึงมันไม่ได้ทิ้งกูแต่เมียใหม่มันไม่ได้ตกลงกับกูนี่ว่าจะเอา แล้วผัวไปเห่อของใหม่มากเข้าจนของเก่าหึง เลยกลายเป็นกรรมฉุดให้ขิตคนแรกซะงั้น

>>267 สอนใจหญิงมะ อย่าขี้หึง มึงต้องใจกว้างค่ะอิสาว555

>>267 ภีมะขิตเพราะตะกละเลยนะ บ้าบอกว่าอีก ชอบกินมันผิดตรงไหน ส่วนยุธิษฐิระนี่ตัวต้นเหตุความเดือดร้อนของเมียและน้องๆชัดๆ แต่แค่อยู่ร่วมทุกข์กับน้องๆ(ซึ่งก็ทุกข์เพราะมึงนั่นแหละ)จนสุดทาง ดันได้รับเสียงชื่นชมว่ามีคุณธรรม ได้ขึ้นไปบนยอดหิมาลัยทั้งยังมีชีวิต กูเป็นอรชุนกูไม่รบนะบอกเลย สิบกฤษณะมากล่อม ร้องภควัตคีตาซักร้อยรอบก็ไม่เอาด้วยอะ

>>269 เออกูลืมภีมะอีกด้วย นี่ก็ขิตเพราะตามใจปากเฉยๆ เห้ไรวะ ถ้ามันเป็นพวกผีตู้เย็นชอบแย่งแดกก็ว่าไปอย่าง
ส่วนพี่ใหญ่นี่คือแต้มบุญสูงกว่าจนรอดเป็นคนสุดท้าย เพราะมีความอดทนว่าซั่น ตอนนั้นกูเด็กอยู่อ่านไปก็ไม่ค่อยเข้าใจนะ555 คิดว่าคงเพราะเป็นคนขยันอดทนไรประมาณนี้อะเนอะ พอโตละกลับไปอ่านอีกทีอย่างที่มึงว่าเลยอะ แม่งไทปฺ์เดียวกับพระเวสสันดรเลยสัส