Last posted
Total of 107 posts
มีใครอ่าน โกหกน่าตาย ของอ.เคโงะบ้างไหม เซ็ตคุณคางะ(สุดที่รักของกู)เป็นพระเอก ชอบมากเลยอ่ะ อ่านซ้ำหลายรอบละ ใครยังไม่เคยอ่านลองไปตำกันได้นะเว้ยยยย
มนุษย์กบน่าตำไหม เห็นคนบ่นว่าแปลผิดอยู่ ขอรีวิวหน่อย
มนุษย์กบ/บ้านวิกล/ภูเขาหิมะ(ชอบปก)
ใน3เล่มนี้ มีเงินซื้อ1เล่ม เอาเล่มไหนดีวะ
มนุษย์กบอะถามหน่อย สปอย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. กุงงตรงเรื่องข่มขืน พ่อมันข่มขืนประตูหลัง แต่สรุปเป็นเด็ก ผญ นิ ได้บอกเหตุมั้ยว่าทำไม เอาประตูหลังอะ พอบอกประตูหลังไรงี้ เลยยิ่งไม่เอะใจกับคนร้าย พอเฉลยกุเอ๋ หรือในช่วงที่มันบรรยายน่าเบื่อกุข้ามไรไปป่ะวะ
Ky มึงๆมีโหดๆแนะนำกูไหม มนุดกบกุอ่านแล้ว ขอโหดๆจิตอำมหิตที่สุดของมึง แนะนำกุเอาบุญที ไหว้ย่อ
>>83 กูคิดว่าคนเขียนตั้งใจจะทำให้เราสับสนว่ะว่าจริงๆแล้วคนร้ายแม่งเป็นชายหรือหญิง แต่พอเฉลยแล้วกูเลยเข้าใจว่ามันน่าจะเป็นแค่รสนิยมทางเพศของพ่อมันมากกว่าเลยเลือกประตูหลังแทน จริงๆอาจจะเป็นปัจจัยนึงที่ทำให้แม่มันหนีไปด้วย เค้าไม่ได้ขยายความตรงนี้แต่มันน่าจะเป็นแค่เรื่องรสนิยมเฉยๆเลย
>>84 จริงๆตอนเปิดตัวนัทสึโอะ มันมีบรรยายอยู่ตอนแรกนะว่าเป็นผู้หญิง ที่บอกว่าพ่อมันมองว่าหน้าที่ทำงานบ้านต้องเป็นของผู้หญิงอ่ะ มันเลยต้องทำ แต่พอเราเห็นพฤติกรรมของพ่อเราเลยเหมาไปเองว่านัทสึโอะมันเป็นชาย เหมือนแม่งกลายเป็นภาพจำของสังคมไปแล้วว่าถ้าเป็นผู้หญิงโดนข่มขืนจะต้องโดนที่ช่องคลอดเท่านั้น ถ้าโดนประตูหลังจะอนุมานได้ว่าเป็นผู้ชาย มันเลยเกิดเป็นคาแรคเตอร์ของพ่อที่เขียนฉากข่มขืนประตูหลังมาเพื่อให้เราหลงคิดว่าคนโดนต้องเป็นชายอ่ะ ทั้งๆที่ความจริงก็มีผู้ชายหลายคนอยากลองเอาตูดผู้หญิงเหมือนกัน
กุชอบคอนเซปของเรื่องนี้ชิบหาย เป็นฆาตกรรมเป็นวงกลมและทุกคนคือเหยื่อหมดเลย ชอบในการพยายามจะเอาคืนกฎหมายมาตรา 39 ของมัน ซึ่งสุดท้ายก็ไม่มีใครรอดจากวงกลมนี้ไปได้ ไปสร้างปีศาจขึ้นมาเพื่อล้างแค้นจนสำเร็ตแต่สุดท้ายก็โดนวงกลมย้อมกลับมาหาตัวเองอีก ทริคฆาตกรรมแม่งอย่างปั่น ทำให้กุรู้สึกเลยนะว่าพอเรายืนอยู่ฝั่งตำรวจเราจะรู้สึกว่าชาวบ้านแม่งบ้าสมควรโดนตีน แต่ถ้าเรายืนฝั่งชาวบ้านที่คิดว่าตำรวจไม่ทำเหี้ยไรเพื่อจับคนร้ายเราก็อยากประเคนตีนให้ตำรวจเหมือนกัน อ่านจบแล้วทำกุบรรลุเรื่องการตัดสินคนไปหนึ่งอย่างเลย ปกก็สวย แต่กุว่าภาษาแอบอ่านยากเวลาที่พวกตัวละครหัวหน้าตำรวจมันพูดประโยคยาวๆอ่ะ รู้สึกว่าแม่งกำกวม
กุเพิ่งซื้อคนมีดลงทัณฑ์มายังไม่ได้อ่าน แต่กุขัดใจปกไม่ไหว เหมือนคนเพิ่งหหัดวาดรูปเลย วาดไรก็เบี้ยวไปหมด นิ้วงี้ หน้างี้ ฉากก็วาดลวกๆ ไม่มีดีเทล ถ้าจะทำปกการ์ตูนกุอยากให้สำนักพิมพ์คัดงานหน่อยว่ะ ถ้าแบบมนุษย์กลกุว่าโอเคเลยนะ แต่ของเรื่องนี้นี่แบบดูลวกจัด กุเกือบไม่ซื้อเรื่องนี้เพราะอายที่จะต้องเอาหน้าปกแบบนี้ไปอ่านข้างนอกละ เซ็ง ดันมาเกิดกับงานอาจารย์เคโงะกุ
เพิ่งอ่าน ภาพวาดปริศนา กับการตามหาฆาตกร จบ เลยแวะมารีวิวเล็กน้อย
อ่านได้ไม่สะดุดดี แต่ก็อาจจะเพราะคนเขียนเล่นกับทริคเรื่องภาพมากเกินไป เลยรู้สึกว่าตัวละครเป็นแค่ตัวดำเนินเรื่อง ไม่ได้มีชีวิตชีวาน่าเอาใจช่วยสักเท่าไร แต่ก็อาจจะดีแล้วเพราะจะไม่อินขนาดนั้นตอนที่มีใครตาย
โดยรวมแล้วถ้าชอบแนวทริคและการเล่าเรื่องให้หาทางเชื่อมโยงเหตุการณ์ก็น่าจะชอบนะ ส่วนตัวให้คะแนนกลางๆ ประมาณว่าควรอ่านแต่คงไม่ซ้ำรอบสอง
>>56 กูเพิ่งอ่านจบมา กุเห็นต่างว่ะ
กูคิดว่าอิชิมันไม่ใช่ Stalker โรคจิตอย่างที่มึงว่า แต่พฤติกรรมโรคจิตคือคาแรคเตอร์ที่มันสร้างขึ้นมาเพื่ออำพรางคดี ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากที่แม่ลูก ยาซึโกะ มิซาโตะ มันก่อเรื่องไปแล้ว โดยปกติแล้วอิชิมันก็แค่เป็นคนปกติที่ฉลาดมาก แต่ซึมเด้าไร้แรงจูงใจในการใช้ชีวิต รู้สึกไร้ค่าจนอยากตายกระทั่งได้เจอยาซึโกะที่เป็นเหมือนแสงสว่างในชีวิตมันจนมีแรงขับเคลื่อนให้อยู่อีกครั้ง ง่ายๆคือ ความสุขของยาซึโกะคือสิ่งที่อิชิมันพยายามจะปกป้องเอาไว้อ่ะ มันเลยยอมทำทุกอย่างจนถึงขั้นยอมให้ตัวเองต้องเล่นเป็นคนโรคจิตเพื่อให้คดีสาวไม่ถึงยาซึโกะกับลูก ขอแค่ให้ยาซึโกะยังมีชีวิตที่มีความสุขได้ให้แลกกับอะไรก็ยอม
เพราะงี้ยุกาว่ามันถึงได้บอกว่าอิชิแม่งคือคนที่บริสุทธิ์จริงๆ มันไม่ได้บ้งตรรกะป่วยเข้าข้างเพื่อนตัวเอง แต่มันรู้ว่าอิชิยอมแลกทุกอย่างแบบไม่ขออะไรตอบแทนเลย ถึงต่อให้ยาซึโกะแต่งงานใหม่ อิชิมันก็ไม่ได้จะทำอะไรมันยังบอกให้ไปแต่งงานใหม่อยู่เลย ไม่ได้ต่อว่าหรือบอกว่ายาซึโกะต้องมาได้กับมัน ทั้งหมดนั้นคือตัวละครแม่ลุกมันคิดไปเองว่าอิชิช่วยมันขนาดนี้คงจะหวังผล แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ขอเหี้ยไรเลยซักอย่างแล้วยอมติดคุกไปเงียบๆ ยุกาว่ามันถึงทนไม่ได้ต้องมาพูดให้รู้ไงว่าเพื่อให้มึงได้มีชีวิตที่ปกติสุข เพื่อนมันต้องเสียอะไรไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้บอกว่าให้สำนึก แต่แค่อยากให้รู้ไว้ว่าเพื่อนมันรักชีแค่ไหน
ที่มึงบอกว่ายาซึโกะไม่ได้ขอให้ทำมันก็ใช่ แต่ยาซึโกะก็ไม่ปฎิเสธผลพลอยได้นั้นไง คดีสืบกันมาตั้งนานยาซึโกะไม่ปริปากเลยว่าตัวเองเป็นคนทำทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องมันเป็นมายังไง อิชิบอกเด๋วกุจัดการเองก็ปล่อย สุดท้ายจะบอกว่าไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ขอร้อง มันก็ไม่ได้มั้ง ตัวมันก็รู้อยู่แก่ใจ แค่มันไม่รู้อิชิถึงกับลงมือฆ่าคนอื่นเพื่ออำพรางคดีให้มัน ตอนสุดท้ายมันถึงมาร้องอ่ะ เพราะมันไม่น่าเชื่อว่าจะมีใครที่รักมันมากขนาดที่จะยอมทำให้มันขนาดนี้โดยไม่ขออะไรตอบแทน มันเป็นความสะเทือนใจที่รับต่อไปไม่ไหวแล้วอ่ะ ถ้าจะให้เป็นไปอย่างที่มึงพูดคือยาซึโกะมันต้องถูกช่วยเหลือโดยที่ตัวเองไม่รู้ว่าถูกช่วยเหลืออ่ะ แบบนี้ถึงจะบอกว่าอิชิมันทำของมันเองจริง แต่นี่ยาซึโกะก็รู้ว่าอิชิมันจัดการอยู่แล้วก็ยอมให้ทำด้วย แค่ไม่รู้ดีเทลเท่านั้นแหละ
เรื่องเครื่องดักฟัง แอบถ่าย จดหมายขู่ มันเป็นของที่ถูกเตรียมขึ้นมาตอนหลังเพื่อทำให้มีหลักฐานว่าอิชิมันโรคจิตแค่นั้นแหละ ตอนแรกมันก็แค่ไปซื้อข้าวกล้องร้านที่เค้าทำงานทุกเช้า ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นเลย ถ้ามัน Stalker จริงอย่างที่มึงว่า ไอ้ผัวเก่าไม่ได้อยู่รอดจนให้แม่ลูกมาฆ่ามันหรอก ถ้าเครื่องดักฟังมีตั้งแต่แรกอิชิมันบุกไปช่วยตั้งแต่ตอนที่ผัวเก่ามาคุกคามแล้ว
>>91 กูว่าเรื่องนี้มันเล่นใหญ่เกิน ทั้งที่ปมเหตุไม่มีไรเลย แม่บ้านโดนผัวเก่ารังควานเลยเผลอฆ่าแบบไม่ตั้งใจ ได้ทนายเก่งๆก็หลุดแล้ว ถึงติดคุกก็คงไม่กี่ปี แต่เรื่องมันมายุ่งยากเพราะไอ้อิชิเข้ามาเสือก กูมองเป็นการแส่มากๆ มันทำให้เรื่องยุ่งยากขึ้นโดยใช่เหตุด้วย นางเอกมันก็ผิดที่เงียบปากแล้วโยนให้อิชิมันรับเคราะห์ แต่จะมาบอกว่าเป็นรักยิ่งใหญ่เสียสละคือไม่ใช่ เพราะนางเอกไม่ได้ขอให้มันทำตั้งแต่แรก อันนี้เขาเรียกว่าเสือก
อีเรื่องมนุษกบ ปกติ มันต้องเขียนสอพอแบบนั้นเหรอวะ ตอนแรกกุงงมากคือเหี้ยไร555
>>93 นิยายเมื่อ 20-30+ ปีที่แล้วเขียนแบบนั้นแหละ นางเอกเป็นนักข่าวก็เรียก บก. ว่า "บอกอ" ในเครื่องหมายคำพูดไปเลย ถ้าชินกับนิยายเก่าๆมันก็ไม่แปลก แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นใครใช้ รบฑสมัยก่อนก็ไม่ว่าอะไรนะ ส่วนรบฑสมัยนี้คงแอคทีฟกว่าเดิมมั้ง ซึ่งถ้าดูจากผลงานเก่าเคสคำว่า "แซ็ว-แซว" แล้ว กูจะไม่ยกเขามาอ้างว่ะ กูจะแค่บอกสนพว่ามันอ่านยาก อยากให้หาทางแก้เฉยๆ
>>96 ไม่นะ เรียกเป็นฉายาเล่นๆ แค่ไม่กี่คำใช่ได้สิ อย่าง "บอกอ" ที่มึงว่านักเขียนขายหัวเราะก็ใช้กัน เล่มนี้มันเล่นแทบทุกคำย่อเลยมั้ง อย่าง บอกอ มันยังย้อนไปหาต้นทาง บ.ก. ได้ไง ผอออ นี่กูว่าแปล สอพอ กับ ส.ภ. นี่ไม่ต้องพูดถึง ย้อนกลับไปหาต้นทางยาก แถมลดทอนความเป็นทางการลงไปอีก แล้ว รบฑ. ตอบตามหน้าที่เพราะมีคนเอาไปถามเฉยๆ
>>97 ผอออกูไม่เคยเห็นจริง เพราะนิยายสมัยโน้นส่วนใหญ่ใช้ "ท่าน" ไปเลย สภก็เหมือนัน ส่วนใหญ่ใช้ว่า "สถานี" มันขึ้นอยู่กับคนจริงๆในยุคนั้นใช้กันยังไงมากกว่า แต่นี่มันนิยายแปลอะนะ กูก็เห็นด้วยว่าควรมีทางเลือกที่อ่านแล้วงงน้อยกว่านี้
ส่วนเรื่องรบฑ ที่บอกว่าแอคทีฟกว่าเพราะสมัยก่อนมันไม่ค่อยมีตอบคำถามอะไรแบบนี้ไง แต่ตอบเยอะก็พลาดเยอะ แล้วภาษาเนี่ย บางทีมันไม่มีคำตอบที่ถูกผิดแน่นอน ถึงบอกว่าเป็นกู กูจะไม่อ้างเขา วันนี้อาจถูก วันหน้าไม่รู้เหมือนกัน
>>92 แต่มึงต้องมองในแง่สังคมญี่ปุ่นป่ะวะ ชนะคดีแต่มีมลทินอ่ะ ลูกมันก็ต้องโดนมองว่าเป็นฆาตกรอีก สังคมที่นั่นก็ไม่ได้ชิลเหมือนบ้านเรามั้ย ติดคุกไม่กี่ปีมึงพูดเหมือนง่าย แต่ลูกมันเสียอนาคตนะ ไม่ได้เรียนต่อ มีประวัติ หางานอาจจะไม่ได้ พังไปทั้งชีวิต เป็นมึง มึงยอมรับได้หรอ แถมแม่มันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวทำงานร้านข้าวกล่อง ให้เอาเงินที่ไหนไปจ้างทนายเก่งๆ แถมยังต้องมาเสี่ยงว่าจะชนะมั้ยอีก อยู่ๆมีคนมาบอกว่าจะจัดการให้ทุกอย่างก็ไม่แปลกที่แม่มันจะเอาไว้ก่อนอ่ะ
อิชิมันเข้ามายุ่งอ่ะใช่ แต่มึงจะเรียกว่าเสือกได้คืออีกฝ่ายต้องไม่เอาด้วยนะ เช่น กูบอกว่าจะทำการบ้านให้มึง แต่มึงไม่เอา แต่กูก็ยังจะทำ อันนี้เรียกเสือก แต่ถ้ามึงเอาด้วยมันต้องสมรู้ร่วมคิดป่าววะ พอเดือดร้อนแล้วจะมาบอกคนอื่นเสือกเองกูว่าแปลกๆนะโม่ง
แล้วนิยามความรักยิ่งใหญ่กูว่าไม่เกี่ยวกับเรื่องมายุ่งเองโดยไม่ได้ขออะไรแบบนั้นนะ เหมือนสมมติแฟนมึงตายแทนมึงทั้งๆที่มึงไม่ต้องการ มึงจะบอกว่าการเสียสละของแฟนไม่ใช่รักที่ยิ่งใหญ่ แต่เรียกว่าเสือกตะหาก กุอ่านแล้วแปลกๆ
>>101 มึงเอาความสัมพันธ์ของแฟนกับคนนอกมาเทียบกันเนี่ยนะ ตรรกะมึงประหลาดแล้วว่ะ เป็นแฟนกันนี่ใกล้ชิดในระดับหนึ่ง มีความผูกพัน คุ้นเคย รักกันมากจะยอมตายแทนกันนี่มันจะแปลกตรงไหน แต่ไอ้อิชิคือคนนอก คุยกันนับครั้งได้ ความสัมพันธ์แค่แคชเชียร์กับลูกค้าที่มาซื้อของ ไม่ได้รู้จักมักคุ้นสนิทสนมอะไรเลยด้วย อันนี้มันเทียบเท่าแฟนได้เหรอ
เสือกคือการแทรกเข้าไปแบบไม่มีใครร้องขอ เข้าใจว่าอยากดีเฟนด์นิยาย แต่คิดถึงความเป็นจริงด้วยจ้า ตัวอย่างง่ายๆก็คนข้างบ้านมึงทะเลาะกับผัวมานานจนพลั้งมือฆ่ากันตายแล้วมึงไปอาสาซ่อนศพให้ อันนี้เขาจะมองมึงเป็นฮีโร่หรือมองว่าเสือก
>>103 ก็ใช่ มีคนมาช่วยให้หลุดคดีแบบไม่ได้ร้องขอ มีหนทางรอดอะไรก็เอาไว้ก่อนนี่มันเรื่องปกติมาก
แต่การที่กูด่าอิชิมันเสือกนี่มันจะแปลกตรงไหนเพราะกูก็อ่านในมุมมองคนอ่านนิยายว่าเรื่องทุกอย่างมันยุ่งยากขึ้นเพราะอิชิมันเสือกเองทั้งนั้น จากคดีพลั้งมือฆ่าไม่ได้เจตนา ให้ทนายช่วยสู้คดีว่าเป็นอุบัติเหตุก็ได้ ไม่ต้องทนายเก่งๆระดับท็อปห่าไรหรอก ทนายทั่วไปก็ทำได้ ผัวเก่าตามคุกคามเข้าบ้านแล้วลงไม้ลงมือเลยป้องกันตัว ความผิดมันคนละเรื่องกันเลยกับวางแผนฆาตกรรมฆ่าโหดๆ ในเรื่องมันก็เตรียมตัวไปมอบตัวกับตำรวจแล้ว แทนที่จะช่วยหาทนายสู้คดีเสือกมาใช้วิธีอำพรางศพและฆ่าคนทำให้เรื่องมันไปกันใหญ่
มันไม่ได้ฟินเหี้ยไรเลยกับการที่ไอ้ยุกาว่ามันจะมาบอกความรักของอิชิมันยิ่งใหญ่จนทำให้นางเอกต้องไปกราบตีนถึงคุก เหมือนแถๆเข้าข้างแบบตรรกะพิการให้นางเอกมันรู้สึกผิดว่าทำคนเดือดร้อน โดยที่นางก็ไม่ได้ร้องขอให้มันทำด้วย แต่ต้องมารู้สึกผิดจากความเสือกของใครก็ไม่รู้ที่ไม่ได้เกี่ยวเหี้ยไรกันเลยแล้วสาระแนเข้ามา ตรรกะพิการชิบหายเรื่องนี้ สุดท้ายมันก็เข้าเวย์นางเอกมอบตัวสู้คดี ถ้ามึงไม่อำพรางศพหรือทำอะไรให้มันซับซ้อน นางเอกคงติดคุกไม่กี่ปีแล้วออก ย้ายบ้าน ทำตัวโลว์โปรไฟล์ บทลงเอยมันก็ไปในทางที่มึงทำเพื่ออะไรเนี่ย สิ่งที่อิชิทำมาสูญเปล่าหมด แถมยังติดคุกไปเพราะความเสือกโง่ๆของมันแบบที่มันเต็มใจจะทำเอง สมน้ำหน้า
>>102 ทำไมจะเทียบไม่ได้ล่ะ แค่มึงสถานะไม่เหมือนกัน แต่ความรู้สึกมันไม่ได้ต่างกันหนิ ไอ้อิชิมันรักของมัน เทิกทูนของมัน แค่มันไม่ได้มีสถานะกับเขาก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะรักน้อยกว่าหนิ มึงบอกว่าคนอื่นไม่คิดถึงความเป็นจริง แต่ว่าสิ่งที่มึงพุดคือการใช้ logic ในมุมมองของมึงเองมาตัดสินโดยไม่ได้มองบริบทอื่นๆ หรือรายละเอียดความเป็นมนุษย์ที่นิยายมันพยายามจะสื่อ หรือแม้แต่สภาพสังคมของตัวละครมึงก็ไม่เอามาวิเคราะห์ มึงเลยมองเห็นแค่ว่าอิชิมันเสือกทำให้เรื่องยุ่งยาก ส่วนยุกาว่าเลยเป็นไอ้เสร่อแดก
>>105 (ต่อ) ใช่ อิชิกับตัวแม่แม่งเป็นเพียงคนขายข้าวกับลูกค้า แม่ไม่ได้มีความรักและผูกพันธ์กับอิชิเลย แต่ในมุมอิชิมันมองว่าแม่คือคนที่ทำให้มันมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ เป็นคนที่มันรักจนยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าได้โดยไม่จำเป็นต้องใช้การฟันฝ่า หรือการผูกพันธ์ร่วมกันมาเป็นตัวช่วยให้ความรู้สึกอิชิมันแนบแน่นมากไปกว่าเดิม การที่หนังสือบอกเราว่าอิชิแม่งซึมเด้าจนอยากตาย และกำลังจะลาโลกอยู่แล้ว อยู่ๆกลับมามีหวังที่จะมีชีวิตต่อเพราะอยากเจอหน้าแม่ทุกๆวัน อยู่ๆแม่ก็กลายเป็นเป้าหมายในชีวิตของมันไปอ่ะ ที่มันต้องเข้าไปยุ่งก็เพื่อปกป้องเป้าหมายในชีวิตของตัวเองให้คงอยู่ด้วยไง ถ้าแม่มันเกม ชีวิตอิชิมันก็ไม่มีอะไรเหลือแล้ว เข้าใจว่าชีวิตไม่เหลืออะไรแล้วมั้ย มันชัดเจนมากนะว่าอิชิมันยึดติดกับแม่มากแค่ไหน ทั้งๆที่เป็นอย่างนั้นมึงก็ยังมองว่ามันก็แค่ลูกค้าคนนึงที่ไม่มีความสัมพันธ์พิเศษอะไรอะนะ เหมือนมึงไม่ได้ตีความหรือทำความเข้าใจเนื้อหาลึกๆ แล้วก็มาบอกว่าของห่วยอ่ะ
อย่างเรื่องเสือกก็เหมือนกัน ตัวอย่างของมึงแม่งตอบง่ายมากเลยนั่นคือมันเป็นได้ทั้งคู่ อิข้างบ้านจะรู้สึกเสือกถ้ามึงทู้ซี้จะทำทั้งๆที่มันยืนยันแล้วว่าไม่ให้ทำ(โดยเฉพาะถ้าทำแล้วแย่กว่าเดิมทั้งๆ ที่ห้ามแล้วแต่ไม่ฟัง) แต่มึงจะเป็นฮีโร่แน่นอนถ้าอิข้างบ้านมันยอกมรับการช่วยเหลือของมึง มึงเทียบกับเหตุการณ์จริงในสังคมเลยก็ได้นะ เช่น ตอนมีผู้ชุมนุมโดนแก้สน้ำตา วงแตก แล้วมันมีคนมาช่วยขับรถพาส่งบ้านอ่ะ ไม่เห็นมีใครซักคนมาบอกว่านี่คือเสือก มีแต่ยกย่องว่ามาช่วย กูดักไว้เลยนะว่ามันเทียบได้ทุกสถานการณ์ ไม่ได้เป็นแค่สถานการณ์ผิดกฎหมายอย่างฆ่าคน คนที่ยอมให้คนอื่นช่วยแล้วพอผลมันออกมาแย่ค่อยมาด่าคนอื่นว่าเสือกมาช่วยกูทำไม อันนี้คือตรรกะคนเหี้ย แม่มันไม่ได้เป็นคนแบบนั้นมันถึงรู้สึกผิดไง ไอ้ยุกาว่าแม่งก็แค่พูดไปตามตรงว่าในมุมมองอิชิมันเป็นไงก็แค่นั้น
>>104 มึงก็มองแค่ติดคุกไม่กี่ปีแล้วจบ ทำตัวโลว์โปรไฟล์ แต่ไม่มองเรื่องสภาพแวดล้อมกับความรู้สึกของคนเป็นแม่ ก็ไม่แปลกที่มึงจะไม่เข้าใจ
>>105 โทษนะ การเป็นแฟนกันคือคนทั้งคู่มีความสนิทสนมคุ้นเคยกันในระดับหนึ่งถึงจะตกลงปลงใจที่จะคบกัน จะลองใช้ชีวิตด้วยกัน อย่างน้อยก็ต้องสนิทชิดเชื้อกันแน่ๆ แต่คนนอกคือมึงอาจจะรู้จักหรือไม่รู้จักเขาก็ได้ ความสำคัญมันจะมาเท่าแฟนมึงได้เหรอ มึงยกคนนอกให้สำคัญเทียบเท่าแฟนตัวเองนี่ตรรกะพิลึกมาก แบบนี้มีคนแอบตามมึง แอบทำนั่นทำนี่ให้แต่อ้างว่ากูมีรักที่ยิ่งใหญ่ทำเพื่อเธอได้ ก่อนที่จะเสียสละควรถามฝั่งตรงข้ามก่อนว่าเขาอยากให้มาเสียสละเพื่อตัวเขามั้ย
และใช่ อิชิมันเสือกจริงๆ ส่วนไอ้ยุกาว่าก็เสร่อจริง เป็นคดีห่วยแตกเหี้ยๆก็อวยกันไปได้นะ
>>106 กูอ่านแล้วเข้าใจ แต่กูไม่อินว่ะ ความรักข้างเดียวของไอ้อิชิมันน่ารำคาญสำหรับกู อีนางเอกมันไม่ได้มาอินหรือซึ้งอะไรด้วยเลย และสุดท้ายมันผิดจากที่กูพูดมั้ยว่านางเอกมันก็เข้าสู่กระบวนการสู้คดีอยู่ดี ถ้าอิชิมันไม่ทำให้เรื่องยุ่งยากขึ้นด้วยการอำพรางศพแล้วไปฆ่าคนเพิ่ม ป่านนี้นางเอกคงได้สู้คดีว่าเป็นอุบัติเหตุไปแล้ว ตอนนี้คงโดนเพิ่มโทษสมรู้ร่วมคิดด้วยแล้วมั้งน่ะ ถ้าอิชิมันอยากช่วยจริงๆคือต้องหาทนาย เป็นพยาน ไม่ใช่มาฆ่าคนอำพรางศพทำให้เรื่องมันวินาศสันตะโรไปกว่าเดิม
ถ้าสมมติมีการเอาไปวาดการ์ตูนแล้วไอ้อิชิมันถูกพรีเซนต์ออกมาเป็นลุงอ้วนแก่ๆหน้าเหียก รู้ว่าแม่ม่ายสาวข้างห้องเดือดร้อน เลยเสนอตัวไปช่วยอำพรางศพ มึงว่าคนอ่านเขาจะด่ามันว่าโง่หรือเสร่อป่ะ หรือจะฟินกับความรักยิ่งใหญ่ของลุงวัยสี่สิบที่อยากฆตต.แต่เจอสาวสวยมารั้งไว้ให้มีชีวิตอยู่เลยแอบไปมองเขาที่ทำงานทุกวัน พอมีโอกาสก็เสนอตัวไปช่วยโดยไม่หวังผลตอบแทน ว้าววว รักบริสุทธิ์ คืออยากให้กูอวยแบบนี้ใช่ป่ะ
แล้วมึงเอาการขับรถไปส่งบ้านให้พ้นจากเขตอันตรายมาเทียบกับการอำพรางศพช่วยเหลือเนี่ย ตรรกะมึงประหลาดละ มิน่าถึงเอาความสัมพันธ์คนนอกที่โคตรจะบางเบามาเทียบเท่าแฟนได้
ปล.กูเดาเลยนะว่ามึงเป็นผู้ชายแน่ๆ ถึงมองแค่มุมไอ้อิชิคนเดียวว่าเสียสละ รักยิ่งใหญ่ แต่ไม่นึกถึงใจผู้หญิง
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.