Ky หน่อยนะ มีเรื่องอึดอัดใจมาระบาย
กูรู้จักพี่คนนึงทางเน็ตตั้งแต่ ม.ต้น คุยกันแบบเฟซอวตาร์ แต่ก็รู้สึกว่าเขาเป็นพี่ที่ดีมาก คุยกันแบบไม่เกินเลย เขาแคร์ปัญหาของกูจริงๆ เปิดอกเล่าเรื่องปัญหาภายในบ้านได้เหมือนเป็นมิตรแท้ในโลกออนไลน์ก็ว่าได้ กูไว้ใจเขามาก คืออยู่คนละจังหวัดก็ส่งขนมมาให้ ไปเที่ยวเขาก็ส่งของฝากเล็กๆน้อยๆมาให้
ทีนี้พอ ม.ปลาย กูเข้ากรุงเทพเลยได้นัดเจอกัน กูไม่ปฏิเสธนะตามประสาพึ่งเข้าวัยรุ่นกูก็รู้สึกดีกับเขา แต่ก็มองว่าเป็นพี่ชายมากกว่า
แต่ทีนี้พอได้เจอจริงๆ เขาก็สกินชิปกู จับมือ โอบเอว ในตอนนี้กูรู้สึกหัวใจมันวูบ มันชา กูรู้สึกผวา กูทำตัวไม่ถูก กูไม่ได้คิดว่ามันจะเกิดขึ้นแบบนี้
พวกมึงจะต่อว่ากูก็ได้ที่ทำตัวล่อแหลมเองที่ไปนัดเจอผู้ชาย กูในตอนนั้น แต่งตัวไม่เก่ง แต่งหน้าไม่เป็นด้วยซ้ำ กูใส่กระโปรงครั้งแรก และทาลิปไปเจอเขา กินข้าวด้วยกัน ดูหนัง ความรู้สึกโดกิโดกิแบบในโชโจมังงะ
แต่ความรู้สึกดีในตอนนั้นมันไม่ใช่อะไรแบบนี้ พอโดนสัมผัส ร่างกายกูมันวูบ ในหัวกูคือ ไม่ๆๆๆๆ แต่สิ่งที่กูทำในตอนนั้นคือยิ้มฝืดๆ กูสั่น กูตัวแข็ง กูไม่กล้าพูดอะไรเลย
กูเข้าห้องน้ำไปล้างหน้า เปลี่ยนกระโปรงเป็นกางเกงวอร์ม แล้วออกมา ไปดูหนังกัน ตลอดเวลาที่ดูหนัง กูนั่งกอดอกอย่างระวัง พอดูหนังเสร็จ เย็นๆ ก็เรียบแกรบกลับ
พอกูขึ้นรถแล้ว กูก็ร้องไห้ เขาไม่ได้พูดหยาบโลน หรือปฏิบัติกับกูไม่ดีเลย เขาใส่ใจ แต่มันไม่ใช่แบบที่กูคิด กูไม่เคยคิดว่าเขามองกูในทางนี้ กูนึกว่าเราเป็นเหมือนพี่น้อง ซึ่งก่อนหน้านี้กูไม่ใช่ประเภทที่ขีดพี่น้องโซนให้แต่ให้ท่าเขาเขาเองหรืออะไรแบบนั้น เราแชทคุยกัน ปรึกษาปัญหาชีวิต เล่นเกม ไม่คอลไม่ส่ง text ลามกอะไรเลย กูเคารพนับถือเขาเป็นพี่จริงๆ
หลังจากนั้นกูแชทบอกเขาว่ากูรู้สึกไม่ดีนิดหน่อยวันนั้น เขาได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกแย่ แอบโกรธกูด้วยตอนนั้น แต่หลังจากนั้นก็ยังแชทคุยกันอยู่
จนมหาลัย กูบอกเขาว่ากูมีคนที่ชอบ หลังจากนั้นหลายเดือนก็คบกัน เขาก็เลิกคุยกับกู พอผ่านไปอีก เขาก็บล็อกกูทุกช่องทาง หายไปเลย
กูรู้สึกแย่นะ กูคิดว่าอย่างน้อยเราน่าจะเหลือเยื่อใยความเป็นมิตรหน่อย เรารู้จักกันมานานมากๆ ผ่านการเปลี่ยนแปลงอะไรต่างๆมาด้วยกัน
กูเห็นแก่ตัวไปไหมที่อยากคีปความสัมพันธ์ไว้ คือยิ่งโต มิตรแท้ยิ่งหายไป ยิ่งหาคนที่จริงใจกับเรายาก กูเสียคนสำคัญไปทีละคนๆในช่วงเปลี่ยนผ่าน เขาก็เป็นคนสำคัญ อย่างน้อยกูก็อยากรับรู้ชีวิตเขาบ้าง คุยกันบ้าง ถามสารทุกข์สุขดิบ
ตอนนี้หายไปสองปีแล้ว พวกมึงว่ากูควรมูฟออนไหม กูอยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง แต่ไม่รู้ว่าเขาจะรู้สึกแย่ที่กูคุยด้วยไหมเพราะเขาบล็อกกู ขอโทษที่ฟังดูเห็นแก่ตัว แต่เขาเป็นคนสำคัญนะสำหรับกู ในตอนที่มันแย่เขาก็ช่วยเป็นที่ปรึกษา เขาแนะนำเรื่องการเรียนและต่างๆ กูเสียดายมิตรภาพเหล่านั้น
พวกมึงคิดว่ายังไงบ้าง กูควรทำยังไงดี
