Fanboi Channel

ของเรา

บุคลิคที่1
1.​ร่าเริง
2.มีความมั่นใจและลังเลในระดับเดียวกัน
3.กระดือรือร้นและขี้เกียจบางเวลา
4.แอคทีฟ​
5.ชอบฟังเพลงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
6.สนุกกับการอยู่กับผู้คนและชอบเที่ยวบางครั้งและชอบอยู่บ้าน
7.ซุกซนมากๆ
8.มีความมุ่งมั่นมีเป้าหมายชีวิต
9.ชอบจัดการสิ่งต่างๆในตอนที่อยากทำหรือตอนที่นึกได้
10.ชอบแต่งตัวหลากหลายแนว(บางทีการแต่งตัวและเพลงที่ฟังจะส่งผลต่อบุคลิคย่อยอื่นๆ)
11.ชอบกิน
12.ชอบเสนอความคิดเห็นแต่ก็รับฟังคนอื่น
13.จำบุคลิคที่2,3ได้ไม่หมด​ จำบุคลิคที่4ได้แต่ทำตามไม่ได้
14.มีแต่พลังบวก
15.พูดตรงๆไม่เก็บอะไรมาคิดมาก
16.มองโลกในแง่ดีมีความสุขกับทุกอย่าง
17.โมโหง่าย​ โกรธง่ายหายเร็ว
18.ขี้ลืม​ โก๊ะๆ
19.ขี้เล่นเป็นคนสนุกสนานเข้ากับคนง่าย
20.ขี้สงสัย
21.กลัวผี​ กลัวความมืด
22.ขี้อ้อน
23.ง๊องแง๊งเอาแต่ใจ

บุคลิคที่2
1.ซึมเศร้า
2.สูญเสียงความมั่นใจอย่างรุนแรง
3.ไม่อยากทำอะไร
4.ไม่กล้าตัดสินใจ
5.ไม่ชอบฟังเพลง
6.อยากอยู่คนเดียว
7.อยู่นิ่งๆ
8.ไม่มีเป้าหมายในชีวิตรู้สึกว่างเปล่า
9.คิดมาก
10.ไม่อยากแต่งตัว>ไม่อายถ้าเดินเปลือย
11.เบื่ออาหาร
12.ไม่คิดอะไรทั้งนั้น
13.รู้สึกอยากทำอะไรตามใจตัวเองในทางที่ไม่ดี
14.อยากหายไปจากโลก
15.จะจำเรื่องที่ทำให้รู้สึกร่าเริงหรือบุคลิคอื่นๆ
ไม่ได้ชั่วขณะ
16.ไม่นึกถึงคนรอบข้าง
17.รู้สึกอยากฆ่าตัวตาย

บุคลิคที่3
1.​รู้สึกอยากฆ่าใครสักคนอาจจะเป็นใครก็ได้ที่อยากฆ่า,คนในครอบครัว(ที่ไม่ใช่ตัวเอง)
2.วางแผนฆ่าไว้ในหัวตลอดเวลา
3.นึกถึงภาพการฆ่า
4.ไม่นึกถึงการดำเนินชีวิตในเรื่องอื่นๆ​ คิดแต่จะฆ่า
5.ไม่กลัวอะไร
6.จำบุคลิคอื่นไม่ได้ชั่วขณะ

บุคลิกที่4
1.ฉลาดแก้ไขสถานการณ์​เก่ง
2.พูดจาฉะฉาน
3.ตัดสินใจได้ดีมาก
4.ใจเย็น
5.เย็นชา
6.เผด็จการ
7.มีสมาธิในสิ่งที่ทำ​
8.ไม่มีความลังเล
9.มองทุกคนเป็นแค่คนอื่น(เบี้ย)ที่อยู่ในการควบคุมทุกอย่าง
10.ทำทุกสิ่งได้ดี
11.วางแผนการใช้ชีวิตได้ดีมากๆ
12.รู้สึกไม่รักใครนอกจากตัวเองและครอบครัว
13.รู้สึกหลายๆอย่างเป็นเรื่องไร้สาระ
14.ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง

อันนี้ก๊อปมาจากพันทิปกระทู้นึง
ที่เราพิมตอบจขกท.เองด้วยบุคลิคที่3​ พิมไปเรื่อยๆแล้วมือสั่นมากๆยิ้มและหายใจแรงมากๆ​ จนคนที่บ้านมาเห็นแล้วเรียกเรามากอดเราเลยได้สติ​ ​​ บุคลิคนี้เป็นบุคลิคที่เรากลัวว่าจะออกมามากที่สุด​

ความคิดเห็นที่ 26
เราเคยประสบอุบัติเหตุ​ค่ะเคยขับรถชนคนตายเพราะรีบแล้วก็วิสัยทัศน์​ไม่ดีคนเมาวิ่งตัดหน้า​ เลยชนเค้าตายคาที่...
ตอนนั้นเราตกใจมากค่ะแล้วก็รู้สึกผิดมากไปประฏิบัติธรรมอุทิศส่วนกุศลให้เค้าอยู่ค่ะ
....
แต่หลังจากนั้นชีวิตเราแย่ลงเรื่อยด้วยปัญหาฟ้องร้อง​ ต่างๆ​ เรามาทำงานกทม.​ เจอที่ทำงานกดดัน​ ตอนเหมือนสมองเราเพี้ยน​

เราอยากฆ่าคนมากๆค่ะคือความรู้สึกตอนอยากฆ่า​คืออยากฆ่าเฉยๆเลยคาะความแค้นไม่มีอยากเอามีดเฉือนอยากแร่เนื้ออยากเลียเลือดเลียไขมันของเค้าแล้วเอาชั้นเนื้อเย็บติดที่เดิมอยากคักลูกตาออกมาล้างให้สะอาดแล้วเอาใส่กลับไปที่เดิม​ เห็นแขนเด็กน้อยเล็กๆน่ารักอยากหักอยากถอดออกมาแล้วประกอบเข้าไปใหม่ค่ะ55555​ เป็นความรู้สึกที่แปลกมาก​ แต่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกแค่ได้พิมก็รู้สึกดีมากๆแล้วค่ะ​ เราว่าเราควรหาหมอมากๆ​ เรากลัวว่าจะคุมอาการๆม่ไหวเลยคาะเรากลัวมากบอกไม่ถูกเลยค่ะเราอยากหยุดรู้สึกแบบนี้แต่มันยังชอบคิดอยู่เรื่อยๆเราอยากผลักคนตกบันได้อยากลอกหนังหัวเค้าออกมาแล้วเอาวิกใส่ไปแทนผมเค้าจะได้สวยๆบางทีเราก็อยากฆ่าตัวตายคาะแต่กลัวเจ็บมากๆเลยอยากไปเฉือนคนอื่นแทน​

ไปรักษาเถอะ

มันไม่ใช่โรคหลายบุคลิกนะ อันนี้มันเรื่องปกติ คนเราพออยู่ต่างสังคมนิสัยก็เปลี่ยนไปตามสังคมนั้นๆอ่ะ

>>2 ไอนี่แม่งจูนิเยียว กูก็เคยเป็น ไปตรวจก็ดีบางทีแค่เบียวบางทีแม่งเป็นอาการทางจิต ถ้าเบียวก็ไม่ทําจริงหรอก ทําตัวเอจจี้ไปวันๆอ่ะแหละ

เราคิดว่าเรามีหลายบุคลิกแต่ไม่เคยยอมรับจนกระทั่งไปตรวจเมื่อเดือนก่อนหมอก็ตั้งขอสันนิษฐานแบบนั้น พอไปสแกนสมองเมื่อวันพุธปรากฏว่าเป็นจริงๆ คือส่วนแสดงอารมณ์มีปัญหา แล้วก็ส่วนความทรงจำ แต่อาการหลายบุคลิกไม่ค่อยปรากฏเพราะชุดความคิดส่วนตัวที่มันค่อนข้างขวางโลก กลายเป็นว่าไม่ยอมรับบุคลิกเหล่านั้น คิดว่าพวกมันเป็นแค่ช่วงหนึ่งของนิสัยตัวเองที่พอผ่านเหตุการณ์ต่างๆมันก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆเองเพื่อปรับตัว อาจจะเป็นเพราะครอบครัวเลี้ยงให้โตมาแบบพึ่งพาตัวเองได้ด้วยเลยไม่ค่อยมีปัญหากับมันนัก

คุยกับหมอ เราก็วิเคราะห์สาเหตุว่าทำไมถึงมีอาการแบบนี้ ก็พอจะสรุปได้ว่า บุคลิกเหล่านี้มันเกิดขึ้นมาเพราะตัวเราเคยตัดสินใจพลาดเลยกลัวที่จะตัดสินใจ ไม่ไว้ใจคนอื่น สมองจึงสร้างบุคลิกอื่นขึ้นมาเพื่อรับมือต่อเหตุการณ์นั้นๆแทน สมองหลอกตัวของมันเองว่าให้คนอื่นจัดการเหตุการณ์นี้แล้ว เวลาพลาดเราจะได้ไม่รู้สึกผิดรึเสียใจมากนัก มันเป็นตัวตนที่มั่นมาก ภูมิใจในตัวเอง กล้าตัดสินใจอย่างเด็ดขาด

ข้อต่อมาคือเรียกร้องความสนใจ แต่ไหนแต่ไรครอบครัวนี่ชื่นชมเราเสมอ ภูมิใจในตัวเราเสมอ เพื่อนก็ชอบชมบ่อยๆ แต่พอยิ่งโตขึ้นความสนใจที่ได้รับมันก็ลดน้อยลงเลยสร้างตัวตนอื่นขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองรู้สึกไม่โดดเดี่ยวมากนัก เป็นบุคลิกที่ร่าเริง สดใส outgoing รักอิสระ ชอบผจญภัย ออกจะติสๆหน่อย เล่นดนตรี ทั้งๆที่เมื่อก่อนไม่ได้ชอบดนตรีขนาดนั้น

เหตุผลที่ 3 คือนี่เคยโดนบุลลี่มาก่อน สมัยม.ต้นเคยโดนคนที่น่าจะรู้จักคนนึงตามแกล้งในเฟส ก๊อปรูปไปโกงบัตรทรูคนอื่น ไปโพสรูปในเว็บขายตัวแล้วก็เอาเบอร์เราไปแปะในนั้นด้วย คนไม่รู้มันก็โทรมา เคยโดนหนักถึงขั้นคนที่จะมาซื้อบริการมาดักหน้าบ้าน นี่เลยเสียความมั่นใจในตัวเอง แล้วก็ความเชื่อใจต่อคนอื่นไปเลย เพราะรูปในเฟสตั้งให้เห็นแค่เฉพาะเพื่อน เพื่อนก็เลือกรับมีแค่ 500 กว่าๆซึ่งก็รู้จักทั้งหมด สมองมันก็เลยสร้างบุคลิกอีกอันขึ้นมา เวลาอยู่ในพื้นที่สาธารณะ นี่จะ paranoid มาก ถ้าไม่ได้พกอะไรที่สามารถใช้ป้องกันตัวได้ จะรู้สึกระแวงตลอดเวลา เลยต้องพกมีด พกปืนปลอมในกระเป๋าตลอด มันเป็นบุคลิกที่ไม่เชื่อใจใครแม้กระทั่งตัวเอง เคยพยายามฆ่าตัวตายเพราะบุคลิกนี้มาแล้ว ชอบเก็บตัว ชอบโดดเดี่ยว เย็นชา

สุดท้ายก็คือต้นกำเนิดของตัวเอง นี่เป็นลูกครึ่ง ยีนต์ที่มีมันน่าจะเป็นยีนต์ด้อยที่ได้มาไม่จากฝั่งเผ่าพ่อก็ฝั่งแม่ คือมันมีโอกาสป่วยมากกว่า เช่นตาแพ้แสงมาก ผมร่วงบ่อย หายใจไม่ค่อยสะดวก แล้วก็นิสัยอ่อนน้อมถ่มตนแบบไทยๆอย่างที่ถูกปลูกฝังมาในยีนต์ ทางด้านสมองก็น่าจะเป็นไปด้วยเช่นกัน คือนอกจากโรคหลายบุคลิกก็มีโรคทางประสาทอย่างอื่นอีก 2 ชนิดทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ในสังคมที่มีความเสี่ยงแท้ๆ ปัจจัยหลักคงเป็นยีนต์นี่แหละ เคยเขียนคุยกับตัวเองในสมุดอยู่ช่วงหนึ่งก็เห็นเหมือนกันว่า "ไร้สาระ" รู้สึกตลก แล้วก็ look down กับโรคทางประสาทพวกนี้มากเพราะนี่ก็ใช้ชีวิตได้ปกติ แค่มันอาจจะออกมากวนใจบ้างบางครั้ง ทำให้เป็น MDD ได้ แต่พอรู้วิธีจัดการตัวเอง ก็ไม่มีปัญหาอะไร

หลายบุคลิก ใช่ แต่ตัวตนพวกนั้นมันไม่ใช่คนจริงๆ มันเป็นแค่ส่วนหนึ่งของเราในร่างชีวะภาพนี้ก็เท่านั้น มีแค่บุคลิกเดียวที่เป็นคนจริงๆ ก็คือตัวเราเอง พอคิดได้แบบนี้ มันก็ค่อยๆถูกกลืนหายไป ไม่ออกมาอีกเอง เป็นแค่เรื่องเพ้อเจ้อไร้สาระที่สมองซึ่งมีโครงสร้างผิดปกติสั่งการให้เห็นและคิดแบบนั้น แต่อย่างเขาว่าคนบ้ามักจะคิดว่าตัวเองไม่ได้บ้า แต่แบบไหนคือบ้าล่ะ? รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะเลยที่ได้เล่าอะไรแบบนี้ออกไป ขอบใจที่ตั้งกระทู้แบบนี้นะคะ

https://themomentum.co/momentum-feature-split-movie-dissociative-identity-disorder/ ลองศึกษาดู

กูก็หลายบุคลิกนะ อยู่กับเพื่อนจะเป็นคนแว้ดๆ อยู่ต่อหน้าผู้ชายก็จะเรียบร้อย

>>8 สันดานกะเทย

มันรักษาให้หายได้ นี่โคตรเบื่อเวลาคนบอกว่าโรคพวกนี้ไม่หาย เอ่อ... ค่ะ ก็ยอมแพ้ไปคนเดียวละกัน

>>7 แต่จริงๆมันก็ controversial อยู่นะว่าโรคนี้มีจริงไหม https://www.webmd.com/mental-health/qa/is-dissociative-identity-disorder-real

ไม่ใช่หลายบุคลิคแล้วแบบนี้ ขึ้นอยู่กับอารมณ์แล้วล่ะ

เรา​โม่ง 1กับ2​ เอง​
เราไม่ได้เป็นแบบนี้ตามสิ่งรอบตัวนะเช่นอยู่กับ​ ผช​ เป็นอีกอย่างอยู่กับ​ ผญ​ เป็นอีกอย่าง​ เราจะนิสัยบุคลิค1(หลัก)​กับทุกคนกับผู้ใหญ่ที่ทำงานด้วยจนดูเหมือนเราเป็นคนขี้เล่นเกินไป​
แต่บางทีบุคลิคอื่นก็มาแทรกเองจนคนในที่ทำงานก็งงว่าทำไมเป็นแบบนี้เฉยตอนแรกยังดีๆอยู่เลย
เรามีความทรงจำอีกบุคลิคแบบเลือนลางแบบไม่ละเอียดมากแต่ก็ไม่ถึงขนาดจำไม่ได้
บางทีก็พยายามควบคุมตัวเองแต่ก็ทำได้ยาก​

เพลงไอดอลที่เราเคยชอบฟังในอีกบุคลิคนึง
แต่พอเป็นอีกบุคลิคกลับฟังเพลงคนละอย่างและรู้สึกว่าเราไปชอบฟังเพลงแบบนั้นได้ยังไงกันอะไรทำให้เราชอบฟังเพลงอย่างแรก​

แล้วก็งงตัวเอง​
พอเปลี่ยนไปอีกบุคลิคกลับเกลียดการฟังเพลงมากฟังแล้วปวดหัวน่ารำคาญไปหมดไม่รู้ชอบไปได้ยังไง

คือตอนแรกเราก็คิดว่าเป็นแค่อารมณ์​แปรปรนรึเปล่า

​ เราเลยเริ่มสังเกตุตัวเองเริ่มให้คนรอบข้างสังเกตุเรา​ เราก็เริ่มรู้สึกว่ามันอาจจะเป็นมากกว่าอารมณ์​แปรปรวน​ บางเรื่องที่เราทำลงไปเราก็จำไม่ได้จริงๆเว้ยว่าตอนนั้นเราทำแบบนั้นไปตอนไหนละทำ​ทำไม​ จนคนรอบข้างมาบอกว่าวันนั้นเราทำแบบนี้ๆนะ​เราเลยรู้ตัวว่าเราทำอะไรแปลกๆแบบที่รู้ตัวบ้างและไม่รู้ตัวบ้าง

แล้วก็ที่ว่าเราเบียวไหมเราก็ไม่รู้นะแต่เหมือนตอนที่บุคลิคที่3ออกครั้งแรกเราวางแผนทำร้ายคน​ ต้มน้ำจนเดือดแล้วสาดน้ำเดือดใส่คน​ และเราก็ทำมันจริงๆด้วย​ พอได้สติเราก็ขอโทษเค้าใหญ่เลยเราไม่ตั้งใจมากๆ​ แล้วก็ชดใช้ค่าเสียหายไป​ ไม่รู้ตอนนั้นคิดอะไรอยู่​
ตอนรถชนคือรู้นะว่าวิ่งมางี้ชนแน่วิสัยทัศน์​ก็ไม่ค่อยดีแถมวิ่งตัดหน้าแต่เราก็ตั้งใจชนเอาสะใจคือไม่แบรกเลย(ขอโทษนะคะ T^T)​
พอได้สติก็แบบงงอ้าวเราขับรถชนคนตายเลยหรอ​ เรื่องจริงหรือฝันนะอะไรแบบนี้

เราแยกเรื่องจริงกับความฝันไม่ออกว่าสิ่งที่ผ่านมานั้นคือเรื่องจริงหรือความฝันบางทีเราก็จำเรื่องเมื่อวานไม่ได้​เลย​

แล้วก็เราเหมือนสมองตื่นเองบ่อยๆคือเราหลับอยู่แหล่ะแต่สมองตื่นแล้วร่างกายเราขยับไม่ได้​ หรือที่เรียกกว่าผีอำอะ
เราเป็นบ่อย​ แบบ​ บ่อยมากๆ​ สัปดาห์​ละหลายครั้ง​ ไม่รู้เกี่ยวอะไรกันไหม

>>9 มึงสิอีกะเทย

>>14 กูจะแจ้ง กูจะแจ้ง

ไม่ใช่ว่าโรคหลายบุคลิกนี่มันสร้างตัวตนแบบอีกตัวตนไปเลย แบบสมมุติร่างแรกธรรมดาชะ ร่างที่สองเป็นผู้ชายคนดําแอฟริกา หรือเป็นตุ๊ด หรือเป็นคนไอริชพูดสําเนียงไอริช คือแบบมาจากคนละที่เป็นคนละช่ติคนละบุคลิกแบบคนละเรื่องไปเลย อะไรประมาณนี้เหรอวะ คือเหมือนมีวิญญาณคนอื่นมาสิงอ่ะไรงี้
>>1 ของมึงอ่ะ กูก็เป็นครับ ทั้งบุคลิกที่1 2 3 4 อะไรอ่ะ กุก็เป็น ทุกคนเป็นงี้หมด เดี๋ยวดีดเดี๋ยวซึม เดี่ยวชอบอย่างนู้นอย่างนี้ ไปอยู่บางที่เป็นผู้ใหญ่ผู้นํา บางที่ก็เป็นคนขาดความมั่นใจ
ธรรมชาติมนุษย์อ่ะ เรามีพื้นฐานนิสัยเหมือนกัน มันก็เป็นงี้แหละ แล้วแต่อารมณ์ สถานการณ์ สถานที่ ผู้คนที่พบเจอ
ส่วนโรคทางจิตอื่นๆ มึงก็อาจจะมีก็ลองไปตรวจอ่ะแหละ อย่าไปDownมาก

และเสริม >>1 ไม่มีใครเป็นบุคลิก1 อย่างเดียว 2อย่างเดียว หรอก คนเรามันมีมิติมากกว่านั้น ไม่ใช่คาร์แรคเตอร์ไหนคาแรคเตอร์เดียว สมมุติคนที่เราเจออาจดูใจดี มีความสุข ดูเหมือนจะเจอแต่เรื่องดีๆ แต่เขาจริงๆก็ไม่ต่างจากเราอ่ะ

อย่าดูการ์ตูนเยอะ

กูมีบุคลิกที่สอง เป็นคนดําสวนลุม

>>1 พยายามเเยกเเยะคำว่า อารมณ์,การกระทำ,ความชอบ,บุคลิค ให้ออกนะคับ ห่าอะไรกลัวความมืดทีมึงเป็นอีกบุคลิคนึงเลยเหรอ
ถ้าอีกบุคลิคมึงมาสั่งการเเทนจริงๆ ความนึกคิดในตอนนั้นต้องตัดขาดจากความเป็นจริง มึงจะไม่ใช่ตัวมึง มึงจะจำอะไรเกี่ยวกับพ่อเเม่มึงไม่ได้

ขุดให้พวกเบียว

ก็เข้าใจนะ

เรียกว่าเบียวครับ

" 2 ปีเต็ม ๆ ที่พ่อกูกดความบ้าของกูไว้ เป็น 2 ปีเต็ม ๆ
ที่กูไม่ได้เปลี่ยนโปรเป็นหน้าจริง

แล้วก็เป็น 2 ปีเต็ม ๆ ที่กูไม่ได้ใส่สกิลแบบแต่ก่อน
และถ้าสังเกตจริง ๆ กูไม่ใช่บุคลิก​เดิมแม้แต่น้อย
กูเป็นคน 3 บุคลิก​

1.ร่างปกติ ไปโรงเรียนตามปกติ ฝึกซ้อมกับพ่ออู๊ง

ร่างนี้เหมือนตายห่าไปนานแล้วสัมผัส​ไม่ได้เลย

2.ร่างนี้ร่าง 2 ปีก่อน มักใช้ตอนวอบู๊ บุคลิกปืนไว เสียอวัยวะเพราะวอนตีนก็ยังไม่เข็ด , อ่านใจยากเพราะกูไม่ได้คิดอะไร , ไม่ใจเย็น ,ไม่รีรอ, หนีอย่างเดียวไม่คิดชีวิต, ปืนกระสุนไม่มีวันหมด, ชอบหลงมิติ

ทำไมปืนกูกระสุนไม่หมดก็ไม่รู้

3.ร่างปัจจุบัน​ ทำงานกับลูกสาวเจ้าพ่อ, คิดก่อนทำ, หน้าที่ต้องมาก่อน, ตายเป็นไม่มีฟื้น, ปืนสำรองมีเป็นร้อย, อยากใช้ชีวิตเเบบปกติ, overpower, ไม่เน้นไว้ชีวิต, อยากเอาปืนยิงกรอกปากตัวเอง

ร่างนี้ใช้บ่อยมาก
เหมือนมันครอบงำบงการ​จิตใจไปแล้ว

ร่างนี้ต่อให้ยิงเก่งยังไงแต่ก็ดูกระจอกกว่าร่าง 2 อยู่ดี
เพราะไม่รู้จะชุบยังไง

เพราะไอ้คนเเต่งคนดียว คนเเต่งบอกอย่าออกทะเลกว่านี้ได้ไหม สภาพก็ตามนี้เลย ไม่ออกทะเลเเต่ระเบิดจักรวาล"

>>24 ไอ้สัสกูคุ้น

>>21 มึงเบียวสุด

>>24 หวัดดีไอสะกด

ใกล้เลือกตั้งก็ยิ้มแย้ม นอบน้อม พอได้รับเลือกตั้งแล้วก็เก้วกาด ขี้หงุดหงิดคับ

>>28 เหี้ยเข้าสิง

เป็นโรคไบโพล่าป่ะว่ะ กูก็เป็น ส่วนโรคหลายบุคลิกนี่เท่าที่กูเข้าใจเหมือนจะเป็นการสร้างตัวตนใหม่ขึ้นมาเลยอ่ะ เช่น นายเอเป็นคนรักสัตว์ ชอบช่วยเหลือเพื่อนบ้าน ไม่เคยคิดร้ายกับใคร แต่พอเป็นนายบีกลับไปฆ่าคนต่างหมู่บ้านแทน แล้วพอเป็นนายซีกลับจำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่เพื่อนบ้านหรือการไปฆ่าคน ประมาณนี้อ่ะ

เราก็เป้น

>>29 ลุงแถวบ้านเข้าสิงป่าว

ระหว่างบุคลิกไม่คงที่ ขาดการติดต่อกับ self ของตัวเอง เปลี่ยนเรื่อยๆแบบพวก cluster กับโรคหลายบุคลิกมันต่างกันยังไงวะ

>>33 โรคหลายบุคลิกDID ก็จะมีหลายSelf แต่ละAlters (self) จะจําเรื่องราวของตัวเองตอนที่มีสติได้เท่านั้น แต่พอเปลี่ยนAlterเป็นอีกคนก็จะInsomnia
แนะนําให้ดูคลิปนี้จะเข้าใจคนเป็นDIDมากขึ้น https://www.youtube.com/watch?v=ek7JK6pattE

>>16

>>19 เท่ห์