เริ่มงานที่ใหม่ได้สองเดือน แต่กูต้องหอบงานกลับมาทำที่บ้านทุกวันเลยว่ะ นั่งหน้าคอมจนตาล้าไปหมดแล้ว วันหยุดก็ไม่ได้ไปไหนต้องทำแต่งาน อาการออฟฟิศซินโดรมก็กลับมา ปวดหลัง ไหล่ ข้อมือ เงินมันดีมากนะ แต่เหมือนทำงานเพื่อเอาเงินมารักษาตัวยังไงไม่รู้สิ แต่ปริมาณงานคือกูต้องทำคนเดียวทุกอย่างแล้วไม่สามารถให้ใครในออฟฟิศช่วยได้ เพราะมันเป็นงานเฉพาะทางมาก หัวหน้าที่เขารับกูมาก็ไม่มีความรู้เรื่องนี้ กูเคยแย็บๆถามว่าไม่รับคนเพิ่มเหรอ เขาก็ตอบว่ากูเป็นเหมือนตัวทดลองว่าแผนกนี้ควรเปิดรึเปล่า จะไปรอดมั้ย เลยไม่มีงบมาจ้างคนเพิ่มแล้ว
กูไม่ได้เกลียดงานนี้นะ แต่ให้ทำงานหนักแล้วทุกงานคือเร่ง พอทำไปแล้วก็จะมีงานมาแทรกๆๆๆตลอด งานที่กูรันคิวไว้ว่าจะทำอะไรก่อนหลังก็รวนหมด กูจัดตารางงานของตัวเองไว้หมดแล้วนะ แต่ก็จะมีงานนั่นนี่โน่นมาแทรกตลอด พอกูทำงานด่วนให้ ก็จะเจองานใหม่เร่งกว่าแบบขอภายในสองชั่วโมงนะ แต่งานเก่าก็จะเอา แล้วกูยังทำไม่เสร็จก็จะโดนด่า กูนี่ไม่รู้จะทำอะไรก่อนแล้ว งงไปหมด แถมยังต้องรบตบตีกับการเมืองภายในบริษัทอีก กูอยากลาออกนะ แต่งานที่ได้เงินขนาดนี้ก็ใช่ว่าจะหากันได้ง่ายๆ แถมเศรษฐกิจแบบนี้ไม่ควรตกงานอีก กลุ้มใจว่ะ