กูอยากสารภาพและขอคำแนะนำจากโม่งชายหน่อยว่าที่กูคิดมันถูกมั้ย และควรทำไงต่อไปดี
กูชอบเพื่อนร่วมงานคนนึง แม่งเป็นคนเถื่อนๆหน่อยแล้วกูก็เป็นพวกหยิ่ง ปากหนัก เวลาชอบใครก็มักจะทำเป็นไม่สน ไม่ได้คิดอะไรด้วย เข้าหาแบบเพื่อนเพราะคิดว่าการเข้าไปทำความรู้จักก่อนและทำตัวน่ารักกับเค้ามันจะทำให้เค้าหันมาชอบกูได้ กูไม่กล้าจีบ
ซึ่งกูก็ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนเป็นเพื่อนกันได้ แต่กูก็รู้สึกว่าเหมือนถูกจัดให้อยู่ในเฟรนโซนไปละ มีครั้งนึงเค้าแซวกูแบบว่านี่สร้างโอกาสแกล้งหยอดเค้ารึเปล่า แล้วด้วยนิสัยหยิ่งๆ+กระทันหัน เลยตอบแบบ ไม่ๆๆๆ ใส่เค้าไป วันนั้นก็จบลงโดยที่หลังจากนั้นกูและเค้าก็ไม่มีโมเม้นไรอีกเลย ซึ่งกูมารู้ตอนหลังว่า ตอนนั้นจริงๆเค้าเองก็มีคนคุยอยู่เหมือนกัน เลยคิดว่าเค้าคงแซวเล่น ไม่มีไร
แต่วันนึงเค้าเลิกกันแล้วเค้าก็บอกกูว่าเค้าอกหัก แล้วกูก็ถามนู่นนี่นั่น ซึ่งเค้าตอบทุกอย่างนะ กูในตอนนั้นก็คิดว่าเค้าคงมองกูเป็นเพื่อนแน่ๆถึงได้พูดเรื่องผู้หญิงที่เค้าเคยจีบกับกูตรงๆได้แบบนั้น บอกตรงๆตอนนั้นก็รู้สึกอกหักแล้วแหละ แต่อีกใจก็คืดว่าบางทีโอกาสของกูอาจมาถึงแล้วก็ได้ กูเลยอยากทำไรดีๆให้เค้าหายเศร้า ตั้งใจจะปลอบใจเค้าเลยซื้อขนมมาให้ แต่กูเสือกพูดไปว่าขอให้ครั้งหน้าโชคดีกับความรักนะ เค้าก็ดูดีใจนะ กูก็มีความสุขที่เค้ายิ้มได้แต่อีกใจก็รู้สึกว่ากูพูดเหมือนบอกให้เค้าไปจีบคนอื่นแล้วสมหวังป่ะวะ เหมือนปิดประตูความสัมพันธ์ไปเฉย
หลังจากนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรที่เหมือนจะชอบเค้าเลย แถมเสือกปฎิบัติตัวกับเค้าเหมือนกับที่ทำกับคนอื่นด้วย กูพยายามชวนเค้าไปเดทหลายรอบละ(ในรูปแบบว่า ไปนี่กันป่ะ ไรงี้ ไม่ได้พูดว่าชวนเดทตรงๆ เหมือนชวนเที่ยวมากกว่า) แต่เค้าก็ไม่เคยไป ครั้งนึงเลยชวนไปร้านเหล้าแม่งเลย สุดท้ายเลยได้ไปด้วยกัน และกูก็ได้ไปดื่มกับเค้าอีกสองสามครั้งพร้อมกับเพื่อนเค้า
ซึ่งเพื่อนเค้าหลายคนก็ถามว่ากูชอบเค้ามั้ย และปกูปฎิเสธตลอด ใครทักว่าแฟนกันหรอกูก็ได้แต่ไม่ๆๆๆ เค้าไม่ได้อะไรนะ แต่กูว่าเค้าไม่ได้ชอบกูว่ะ กูเลยไม่ยอมพูดอะไรที่จะบอกว่ากูรักเค้าเลยซักอย่าง แต่ทุกครั้งที่เมากูบอกรักเค้าทุกรอบเวลาอยู่ด้วยกัน ซึ่งเค้าไม่เคยตอบรับหรือปฎิเสธเลยซักครั้ง เค้าทำเหมือนกูไม่ได้พูดอะไร แล้วพอหายเมา กูทำทีว่าจำไรไม่ได้แล้วถามเค้าว่ากูพูดอะไรกับเค้าบ้าง เค้สก็ไม่ยอมเล่าเรื่องที่กูบอกรักให้ฟังด้วย
นับวันกูยิ่งมั่นใจว่ากูเข้าเฟรนโซนแท้ๆ แต่ไม่รผุ้ว่าเข้าไปตอนไหนและเพราะอะไร ครั้งนึงกูแซดเรืาองนี้มาก อยากบอกให้เค้าฟังชัดๆเลยว่ากูเศร้าสุดๆ สุดท้ายกูเมาร้องไห้กับเค้าเฉยแต่เสือกพูดไม่ออกว่าร้องเพราะชอบเค้าจะแย่และเศร้าที่เป็นได้แค่เพื่อน เลยเสือกโกหกเค้าไปว่ากูร้องเพราะอกหักจากรักครั้งก่อน เค้าก็ปลอบกูนะและปูก็บอกรักเค้าอีกครั้งแต่เค้าก็ไม่ตอบอะไร กูขอกอด เค้าก็ให้กอด แต่วันนั้นกูเสือกบอกเค้าส่งท้ายว่ากูไม่ได้คิดอะไรกับเค้าหรอกเพราะกูรับไม่ไหวแล้วกับความรู้สึกแอบรักเนี่ย เลยพยายามหลอกตัวเองว่าไม่ชอบเค้าโดยการบอกเค้าว่ากูมองเค้าเป็นเพื่อน เค้าก็ไม่ได้ตอบอะไรอยู่ดี
จนวันนี้เค้ามีแฟน และเค้าก็เล่าให้ฟังด้วย อันที่จริงมันเริ่มจากกูถามน่ะแหละ แต่ก็นะ เค้าก็ตอบตรงๆ อธิบายรายละเอียดอย่างที่เคยทำ บอกว่าเค้าเต็มที่มากกับคนนี้ ส่วนกูก็ตระหนักได้ว่า จบละ ความรักของกู แต่กูไม่รู้ว่าทำไมว่ะ ทำไมมันถึงไม่คืบหน้า ทั้งๆที่กูมีโอกาสมากกว่าคนอื่นแต่ทำไมถึงเข้าเฟรนโซนได้ เพราะกูไม่แสดงออกหรอวะกูเลยไม่สมหวัง หรือมึงว่าเค้าไม่ได้ชอบกูตั้งแต่แรกแล้ววะ หรือการตีซี้เป็นเพื่อนนี่มันคือวิธีที่ห่วยแตกวะ กูควรแสดงออกไปให้ชัดตั้งแต่แรกเลยรึเปล่า
เพื่อนกูบอกว่าเป็สเพราะกูไม่ยอมแสดงออกว่าชอบเค้าเนี่ย มันเลยเป็นงี้ แต่พวกมึงว่าไงวะ
