กูเหนื่อยหน่ายกับการรับสมัครคนมาทำงานมากขอบ่นหน่อย
ฝ่ายกูมีกูทำงานคนเดียวมาเป็นสิบปีละ งานแม่งโคตรโหลด ทำงานให้ฝ่ายอื่นไม่ค่อยจะทันงานมาติดคอขวดที่กูเป็นประจำ ดีที่คนทั้งบริษัทเข้าใจเลยไม่เคยด่ากู(หรืออาจจะด่าแต่กูไม่รู้ 555)
ตอนนี้ผู้บริหารเริ่มให้ความสำคัญกับงานฝ่ายกูเลยให้เพิ่มคนได้สองคน(ดีใจสุดๆ) กูเลยรับสมัครคนเพิ่ม นี่กูสัมภาษณ์คนมาครึ่งปีละน่าจะเกือบๆสามสิบคนได้ละ แต่ยังรับไม่ได้ซักคน
สเปคที่ต้องการคือ Junior Level พอมีประสบการณ์ทำงานมาบ้าง หรือเด็กจบใหม่ที่โปรไฟล์ไม่ขี้เหร่ แต่จุดสำคัญที่ต้องการมากๆคือต้องได้ภาษาอังกฤษและต้องมีกึ๋น เพราะงานกูเป็นงานติดต่อกับต่างชาติ ใช้สมองหนักมากและต้องดีลกับคนเยอะและต้องหว่านล้อมคนให้เห็นด้วยให้ได้ ไม่งั้นงานไม่จบ
ต่อไปนี้จะเป็นรายการบ่นว่าทำไมกูถึงรับคนไม่ได้ซักที
1. หลายๆคนเขียน resume มาแย่มาก ให้ข้อมูลพื้นฐานยังไม่ครบ เรียนจบเกรดเท่าไหร่ไม่บอก จบเมื่อไหร่ไม่บอก อายุเท่าไหร่แม่งยังไม่บอกเลย บางคนไม่ใส่รูปมาแล้วดันไม่เขียนคำนำหน้าชื่อมาอีกแม่งเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกูยังไม่รู้เลย แต่ข้อมูลกิจกรรมตอนเรียนที่ไม่เกี่ยวห่าอะไรกับการทำงานเลยเสือกใส่มาเป็นหน้า เจอแบบนี้เข้าไปเลยไม่อยากเรียกมาสัมภาษณ์ รู้สึกว่าเสียเวลา
2. บางคนมาสัมภาษณ์แบบไม่ทำการบ้านมาเลย บริษัทกูเป็นบริษัทใหญ่ระดับโลก(มั่นใจมากว่าไม่มีใครไม่รู้จัก) แต่พอกูตั้งคำถามง่ายๆแบบรู้มั้ยว่าบริษัทนี้ทำธุรกิจอะไร แม่งตอบไม่ได้ คือกูคิดว่าเรื่องแค่นี้มึง google ก่อนมาสัมภาษณ์นิดเดียวก็รู้แล้วแต่ดันไม่ทำ เหมือนมึงเองก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะเข้ามาทำงานกับกูเท่าไหร่อ่ะนะ เมื่อสิบปีที่แล้วก่อนกูจะมาสัมภาษณ์บริษัทนี้กูแทบจะทำรีเสิร์ชด้วยซ้ำว่าบริษัทนี้ทำอะไร สถานการณ์เป็นยังไง ตอนสัมภาษณ์เลยได้คะแนนจิตพิสัยเยอะจนได้งานทั้งๆที่มีแคนดิเดตคนอื่นที่โปรไฟล์ดีกว่ากูตั้งเยอะ ตอนนี้กูเลยเฟลหน่อยๆว่าคนรุ่นใหม่ๆความตั้งใจกับความพยายามมันน้อยไปรึป่าววะ
3. บางคนดูจากการสัมภาษณ์แล้วรู้เลยว่าทำงานเช้าชามเย็นชามแน่ๆ แล้วงานฝ่ายกูมันค่อนข้างหนักเอาคนเช้าชามเย็นชามเข้ามากูว่ามันรับไม่ได้ แป๊บๆออกแน่ๆกูก็เลยไม่เอา ไม่อยากให้เสียเวลากันทั้งสองฝ่าย กูก็ขี้เกียจไปหาคนใหม่หลายๆรอบด้วย
4. บางคนก็ตรรกะพังพินาศจนกูไม่กล้ารับ บอกว่าอยากออกจากที่เก่าเพราะไกลบ้าน แต่ที่ทำงานกูไกลบ้านมันมากกว่าที่เก่าอีก แล้วมาอยู่กับกูมันจะง้องแง้งขอลาออกในสามเดือนรึเปล่าวะ หรือบางคนบอกไม่ชอบที่ทำงานเก่าเพราะต้องส่งงานให้ทันตามกำหนดซึ่งมันชอบทำงานชิลๆเสร็จเมื่อไหร่ก็ส่งมากกว่า(พ่องมึงดิที่ทำงานไหนจะตามใจมึงขนาดนั้นวะ) เจอแบบนี้กูก็เชิญออกจากห้องสัมภาษณ์สิวะ
5. หัวหน้ากูเป็นคนต่างชาติ การสัมภาษณ์เลยเป็นภาษาอังกฤษอย่างเลี่ยงไม่ได้ เจอคนไม่เก่งภาษาอังกฤษแต่โปรไฟล์ส่วนอื่นๆดีมาสมัครซึ่งกูก็ไม่ว่าอะไรก็ให้โอกาสเรียกมาสัมภาษณ์ดูก่อน ขอดูแค่ว่ามึงมีความพยายามที่จะตอบคำถามรึเปล่า แต่เจอผู้สมัครบอกขอสัมภาษณ์เป็นภาษาไทยได้มั้ย กูแย้งไปว่าคนสัมภาษณ์คุณเป็นคนต่างชาติถ้าคุยภาษาไทยเค้าจะสัมภาษณ์คุณได้ยังไง แม่งก็ยืนยันจะขอสัมภาษณ์เป็นภาษาไทย กูก็ต้องเชิญออกแหละ
6. ฯลฯ
คือกูรู้ตัวนะว่ากูเรื่องมาก แต่นี่คือโอกาสแรกและน่าจะเป็นโอกาสเดียวที่กูได้รับคนเพิ่มกูเลยอยากได้คนที่เหมาะสมที่สุดเข้ามาทำงาน
เอาเป็นว่าโม่งคนไหนที่หางานอยู่ก็ลองเก็บไปเป็นข้อคิดละกันว่ามันมีนายจ้างที่คิดแบบกูอยู่นะ เวลามึงไม่ได้งานอาจจะมีสาเหตุมาจากเรื่องพวกนี้ก็ได้
ปล. ศุกร์นี้กูจะสัมภาษณ์อีกสี่คน หวังว่ากูจะได้คนซักทีนะ คนนึงก่อนก็ยังดี