กูไม่รู้จะบ่นเรื่องนี้ที่ไหนดีอะ ขอบ่นในนี้นะคือพ่อกูโครตเอาแต่ใจเลย มีอะไรให้คนนอกบ้านหมดแล้วคนในบ้านก็ไม่ได้มีอะไรกินเยอะขนาดนั้น เหมือนมึงเอาเงินไปละลายแม่น้ำให้พ่อใช้อะ ที่บ้านทำกิจการส่วนตัวอะแหละไม่ใหญ่มาก พอมีเงินได้บ้าง พ่อเป็นสโตรค(อัมพฤตครึ่งซีก)แล้วต้องเอาค่าใช้จ่ายมาใช้กับกายภาพนี่แหละ วันละ 600 - 800 บาท พออยู่บ้านแล้วพ่อก็ไม่ยอมทำห่าอะไรทั้งนั้น จะกินกับนอนอย่างเดียว กูบอกแม่ไปแล้วอย่าตามใจพ่อ แม่ก็ตามใจอยู่นั่นแหละ พอกูว่าก็ร้องไห้วิ่งขึ้นบ้าน พอกูว่าพ่อ พ่อแม่งก็โวยวายกูจะต่อยหลายทีละ แม่งอาละลาดเหมือนเด็กอนุบาลอะ เหตุผลบางเรื่องแม่งโครตปัญญาอ่อนเลย พอกูเถียงก็หาว่ากูไม่รู้อะไรสักอย่าง พอกูสวนแม่งก็จะต่อยกูอยู่นั่นแหละ เอาจริงๆใจกูอยากออกไปหางานทำแล้วไม่ต้องมายุ่งเรื่องพ่อแม่อีก อีกใจนึงก็สงสารคนที่บ้านที่ต้องมารับภาระอะไรแบบนี้ กูเลยไม่รู้จะทำยังไงดีนี่แหละ คือพ่ออะกูอยากเอาไปไว้บ้านพักคนชราสักอาทิตย์นึงมากแต่ที่บ้านไม่ยอมแน่ๆ กูอยากดัดสันดานพ่อมากๆเลยแม่งเอาแต่ใจแล้วไม่เคยเห็นหัวอะไรคนในบ้านเลย แม่งเอาแต่ใจกับปากดีสุดๆ พอออกมาข้างนอกก็ตอแหลทำเป็นดูดีอะ กูโครตเกลียดเลย ปากบอกกูไม่ชอบคนตอแหล พ่อโครตตอแหลเลยนี่แหละ ขอบคุณที่รับฟัง ขออภัยที่ใช้คำหยาบคาย กูไม่มีที่บ่นละจริงๆ