ช่วงนี้กูคิดเรื่องฆ่าตัวตายบ่อยมากเลย ชีวิตแม่งเหี้ย ทำไมคนอายุ 25 คนหนึ่งถึงต้องแบกเหี้ยไรมากขนาดนี้วะ ทั้งที่กูมีพ่อแม่อยู่ครบแต่ทำไมพึ่งใครไม่ได้เลยวะ รายจ่ายของบ้านก็ต้องหา ค่าน้ำค่าไฟ ค่าเหี้ยไรนักไม่รู้ ให้บิลมากูก็ต้องไปจ่าย แล้วรายได้กูก็แค่หมื่นห้าอ่ะ ตอนแรกกูก็ยังพยายามหรอก ก็หางานนอก หาฝิ่นทำจนไม่มีเวลาทำอะไรที่กูรัก แล้วทำไมแม่งต้องมาบั่นทอนอะไรอีก กูแม่งไม่มีสิทธิเสียงเหี้ยไรในบ้าน พูดไรไปก็โดนสวนว่าเป็นเด็กทำไมพูดแบบนี้ เอ้า เด็กแล้วต้องเป็นใบ้เหรอ แล้วถ้ามองว่ากูเด็ก ทำไมถึงโยนภาระมาให้กูขนาดนี้อ่ะ ทำไมวะ แล้วเวลากูบ่นเหนื่อยแม่ก็ชอบพูดว่าทำไมไม่ไปเกิดกับคนที่เค้ารวย ไอ้สัสเอ้ย กูเลือกได้เหรอ ถ้าถามกูตอนนี้กูไม่อยากเกิดมาด้วยซ้ำ ก็ต้องถามแม่แล้วมั้งว่าตอนนั้นแม่ต่างหากที่เลือกได้ ทำไมถึงเลือกมีลูกทั้งที่ยังไม่มีกำลังดูแลให้เค้าเติบโตดีๆได้แทนล่ะ