พวกเบียวกับweebนี่ก็ประเภทเดียวกันซินะ
https://youtu.be/csX1-g9_QJI แบบนี้เรียกเค้าเบียวอะไรอ่ะ
Last posted
Total of 994 posts
พวกเบียวกับweebนี่ก็ประเภทเดียวกันซินะ
ชอบใช้ชื่อตัวเองเป็นภาษาญี่ปุ่นนี่จัดว่าเบียวมะ แต่กูมโนชื่อขึ้นเองไม่ได้เอามาจากการ์ตูน555555
แบบนามปากกาไง
อยากกลับไปเบียว ทำไงดี
เด็กป.4 ถามกูว่า พี่อยากย้อนเวลากลับไปได้มั้ยครับ
กูก็ อืม...
น้อง : ผมก็อยาก แต่แม่ผมไม่ให้ย้อน
กูแดกจุด
อยากกลับไปเบียวมาก เสียดาย555555
จริงๆแล้วเบียวมาก แต่พอขึ้นมหาลัยมาก็ไม่กล้าเบียวใส่ใครอีกจนมันหายไปเอง
https://m.pantip.com/topic/33905769? ตัวอย่างกระทู้จูนิเบียว
มีใครแกล้งเบียวเพื่อคบกับเพื่อนในกลุ่มปะ55555
อยากกลับไปเบียวแบบไม่อาย ทำไงดี
ตอนเด็กดิดลาฟลอร่า ละชอบตัวละครที่พูดลงท้ายด้วยเจ้าคะเจ้าค่ะ เลยพูดตาม อะไรนะเจ้าคะ ให้ตายเหอะกุเกลียดตัวเอง
ตอนเด็กๆเคยเอามือทำเป็นปีกบินพั่บๆเพราะอยากเป็นนางฟ้า
>>522 กูเลิกอ่านมาหลายปีละ แต่กูว่าไม่ต้องอ่านต่อเนื่องนะแค่พอรู้จักตัวละครคร่าวๆก็ได้ แต่ถ้าโตเป็นควายแล้วอย่าอ่านเลยมึง 555555
บางเล่มเหตุการณ์จะต่อเนื่องจากเล่มก่อนแต่ก็น้อยนะ แต่ช่วงแรกๆอ่ะสนุกจริงแบบเล่มแรกเลยๆ เป็นเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนเจ้าหญิงที่สอนให้คนกลายเป็นเจ้าหญิง ก็จะมีเด็กผู้หญิงจากประเทศต่างๆมาเรียนรรนี้ แล้วก็มีแยกต่อเป็น ประเทศฉันสุดยอด อะไรนี่แหละ
ถ้าจะอ่านแนะนำให้อ่านเล่มแรกๆ เล่มหลังๆกูว่าเปลี่ยนคนวาดหรือคนแต่งไม่รู้ รู้สึกสนุกน้อยลงอ่ะ
กูเริ่มกลับไปเบียวได้แล้วว่ะ คราวนี้เบียวบุงโกว(คณะประพันธ์) แต่ยังอายๆ อยู่ ทำไงดีถึงจะเบียวได้แบบเมื่อก่อนวะ
พอไม่ได้อ่านการ์ตูนแอคชั่นนานๆแล้วเบียวไม่ออกเลยว่ะ อยากหาการ์ตูนที่ทำให้กลับไปเบียวได้
กุชอบเบียวการ์ตูนกีฬา อ่านทีอยากเล่นเองที แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยมีการ์ตูนกีฬาหนุกละอะ ชอบอายชีลสุดละ
>>527 เหมือนกู กูชอบคำว่า "ก้าวข้ามขีดจำกัด" ในการ์ตูนกีฬามาก เวลาไปออกกำลังเล่นกีฬาอะไรแล้วเหนื่อยจะไม่ไหวก็จะคิดในใจว่า "ก้าวข้ามขีดจำกัดซะ" แล้วก็จะมีแรงต่ออีกนิดหน่อย เหี้ยเอ๊ย เป็นเบียวพลังบวกที่กูชอบจริงๆ แต่บางทีกูก็เผลอพูดกับเพื่อนร่วมงานที่ไม่ได้เสพการ์ตูน กูไม่รู้เขาคิดว่ากูเพี้ยนรึเปล่า
ปล. กูอยากลองตะโกนแบบการ์ตูนหรืออนิเมญี่ปุ่นว่ะ นึกภาพพวกซีนอารมณ์ที่ตัวละครมันแหกปากพูดความในใจด้วยอารมณ์รุนแรงออกปะ นั่นแหละ แต่กูต้องโดนมองว่าบ้าแน่ๆ
ปลล. กูอยากลองตะโกนชื่อท่าไม้ตายดูซักครั้งด้วย เสียดายชีวิตจริงไม่มีท่าไม้ตาย SAD AF
ปลลล. อยากให้ชีวิตจริงมีซีนวิ่งพร้อม BGM ประกอบฉากแบบหนังวัยรุ่นญี่ปุ่น อยากรู้ว่ามันจะอารมณ์ประมาณไหนวะที่คนเราจะวิ่งเหนื่อยแทบตายแต่จะหยุดขาไม่ได้เพื่อใครหรืออะไรที่เรารักด้วยการแข่งกับเวลา และไม่มีพาหนะอื่นพาไปได้นอกจากขาตัวเอง
พึ่งวิ่งท่านารูโตะในโรงเรียน
ปล.กูไม่ใช่นักเรียน
ดันให้มีคนมาเล่าต่อ
สำหรับกูการเบียวแม่งช่วยให้ลืมความเจ็บปวดของโลกแห่งความเป็นจริงได้นะ ตอนนี้กูอยากเบียวแต่เสือกเบียวไม่ออก T T
สมัยฮารุฮิดังแรกๆ กุอยู่มอ1 กุติดมากจนเบียวเลียนแบบตัวเองเป็นฮารุฮิโดยการทำแผ่นพับชวนผู้มิีพลังวิเศษ มนุดต่างดาว คนมาจากอนาคตมาเข้าแก๊งกู แต่ทำแจกเฉพาะคนที่กุเลือกเท่านั้น แบบไอ้นี่โหงวเห้งดีมาอยุ่แก๊งกะกูซะ ซึ่งคนที่กุเลือกก็เพื่อนในห้องนี่แหละ คนได้ไปคือทำหน้าอิหยังวะ
https://pantip.com/topic/39940964
เบียวในตำนาน น่าประทับใจมาก
เด็ก13ขนาดนี้เบยเหรอวะ โม่งแพ้ความเบียวน้อน
เคยกินทุกอย่างกับมาลองเยสตามคุณฮิจิคาตะ
ความเบียวที่สุดของกูคือเบียวในแชทกับเพื่อนทางเน็ตว่ะ อายชิบหาย ทุกวันนี้ไม่ได้ติดต่อกันแล้ว
ขอวิธีไป อิเซไค โดยไม่ต้องใช้ทรัคซังหน่อยครับ
)
ทุกวันนี้กูยังโรลเพลย์ในใจว่าตัวเองเป็นวัยรุ่น วัยเรียนอยู่ทั้งๆที่อายุจะ 30 ละ แบบชอบแต่งตัวคล้ายๆนักศึกษา เสื้อสเว็ตเตอร์ กระโปรงสก๊อตบ้าง หรือเสื้อยืดเกงยีนส์เหมือนวัยมหาลัยฝรั่งแล้วโรลว่าเวลาไปทำงานก็เหมือนไปเรียนอยู่ ไม่แต่งอะไรที่มันไม่อินการเป็นวัยเรียนเลยอย่างพวกชุดทำงานหรือส้นสูงนี่ก็ไม่ใส่เลย ชอบอินว่าอยุ่ในมหาลัยเป็นมาร์ค ซักเกอร์เบิร์ค ไม่ก็สตีเฟ่น ฮอว์คิง อะไรงี้
เรียกว่าเบียวป่ะวะ สมัยมอต้นตอนบ้ากาตูนญี่ปุ่นมากๆก็ชอบใส่ชุดนอนเป็นชุดยูนิฟอมกระโปรงสั้นแบบในกาตูนแล้วก็เล่นเป็นนักเรียนญี่ปุ่นเหมือนกัน
กุเคยเบียวว่าตัวเองเป็นช็อคโกล่า(ชูก้าๆรูนอะมึง) ที่เป็นแม่มด แล้วกูก็จินตนาการเลยนะว่ากุมีเพื่อนเป็นวนิลาจริงๆ มีตลค.นี้นั้นอยู่ด้วย แล้วก็ชูนิ้วส่องหาหัวใจผช แล้วก็มีกล่องอันนึงทำเป็นว่่เก็บใจไว้ โอยกุแบบ/เคียด
ทุกวันนี้ก็ยังเบียวอยู่ ยังคิดอยุ่เลยว่าสักวันนึงจะมีจดหมายฮอกวอร์ตส่งมาหา
เคยตามสตอล์กรุ่นน้องแล้วเบียวหลอกว่ามีพลังจิตอ่านใจได้
เคยเบียวไปดวลดาบที่สวนสาธารณะ ทุกวันนี้ไม่กล้าไปอีกเลย
เคยเบียวเป็นโทนี่สตาค แบบว่าวาดแปลนตัว arc reactor ดูหนังช่วงนั้นวนซ้ำ ๆ ว่าทำยังไง อ่านพวกทฤษฎีเกี่ยวกับเตาปฏิกรณ์ หาดูพวกงานเกี่ยวกับ free energy ทั้งเรียลทั้งเฟค แม่งบ้าชิบหาย เกือบสั่งซื้อ palladium มาละด้วย 5555555 ดีนะช่วงนั้นก็ไม่มีตัง เลยจบที่แบบแปลนแล้วอยู่ ๆ กูก็หายบ้าไอรอนแมน เพราะการมาของโอคาริน เอล ไซ คองกรู หยิบเสื้อกาวน์ห้องแลบมาใส่แล้วนั่งส่งเมลข้อความหาทรศอีกเครื่องที่ปรับเวลาเป็นห้าหกปีก่อน 55555 ตอนนั้นแม่งสนุกชิบหาย ทำให้กูชอบวิทย์ด้วย แต่แม่งเบียว 55555
เคยเบียวไปอยู่วัดฝึกพลังจิต มโนว่าตัวเองมีพลังพิเศษ
https://youtu.be/csX1-g9_QJI แบบนี้เรียกเค้าเบียวอะไรอ่ะ
เคยอ่านนิยายแฟนตาซีเล่มที่อ่านไม่จบและจำชื่อเรื่องไม่ได้มีเนื้อหาว่าช่วงกลางปี ประตูโลกปีศาจจะเปิดออก พลังแห่งความมืดจะแฝงตอยู่ในตัวเด็กที่เกิดเดือนพฤษภาคม เพราะเป็นช่วงกลางปี พลังแฝงจะตื่นขึ้นเมื่ออายุครบ10ปี และถึงจุดพีคเมื่ออายุ17 และกูตอนป.1ก็เบียวอยู่และเชื่อ ซึ่งกูก็เกิดเดือนพฤษภาคมด้วยไง เลยเบียวว่ามีตาที่เห็นวิญญาณได้ เลยต้องใส่ผ้าปิดตาไว้ข้างนึงไม่ให้เห็นผี กูเลยทำสัญญากับจ้าวนรกที่แขนซ้าย วาดดาวหกแฉกไว้ที่แขนซ้ายแล้วพันผ้าพันแผลทับ และใส่เสื้อกันหนาวสีโทนดำๆ แบบคลุมไหล่ไว้เฉยๆ ไม่ได้ใส่แขน ไม่มีปมก็พยายามคิดให้ตัวเองดูมีปม เวลาเข้าสหกรณ์ต้องเอื้อมมือไปที่ประตู กางนิ้วออกห้านิ้ว แล้วตะโกนว่า 'ดิจิตอลเกท โอเพ่น!!' แล้วเดินเข้าไปแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น แทนตัวเองว่า 'ผม'เรียกคนอื่นว่า 'ท่าน' 'นาย' พูดคำพูดเบียวๆ เช่น 'ชักจะน่าสนใจแล้วสิ' เวลามีใครไม่สบาย กูก็จะบอกว่าโดนวิญญาณร้ายตามติด กูนึกแล้วอายชิบหาย
>>581 ครูหรือผู้ปกครองเพื่อนจะค่อนข้างไม่ยุ่งกับกูและมองกูแปลกๆ ตลอดเลยว่ะ เพื่อนร่วมห้องเอือมกูชิบหาย ตอนนั้นแทบทุกคนในชั้นป.1-5 (กูเบียวแบบนั้นยันป.5) จะรู้จักกูในฐานะคนประหลาดเบอร์หนึ่ง กูทำตัวเด่นจนภารโรงที่โรงอาหารยังจำกูได้ทั้งที่ไม่เคยคุยกัน ทุกคนจะมงกูแบบมองสิ่งแปลกปลอม โชคดีนะหาเพื่อนได้มีเพื่อนอีกคนในห้องที่เบียวเหมือนกัน มันเป็นเบียวประเภทDQN ผสมกับSubculturalอะมึง มันเป็นพวกวอนนาบีอัธพาล พยายามทำตัวแรง ทำตัวเหลวไหลแต่ลึกๆไม่ได้เป็นแบบนั้น ชอบขวางโลก อยากจะแตกต่าง พยายามทำตัวเด่นให้คนสนใจอะมึง กูเลยมีเพือนคบอยู่คนนึงจนจบ
>>582 ก็ตอนนั้นกูไม่รู้ว่ากูเบียวอะ สีหน้าคนนั้นก็แบบรำคาญปนอิหยังวะอะมึง
ถ้าวันไหนได้นั่งข้างหน้าต่าง กูต้องเท้าคางมองออกไปวิวข้างนอกตลอด
ตัดแปะภาพมั่วๆมารวมกัน ฟังเพลง vaporwave ถ่ายรูปที่หอศิลป์ ทำตัวเป็นมนุษย์ศิลปะนี่คือเบียวประเภทไหน หลายคนเป็นแต่มันไม่เห็นจะมีคนที่ชอบศิลปะจริงซักคน
>>591 ก็แบบเสพงาน ชื่นชอบงานศิลปะต่างๆไม่ใช่แค่ไปถ่ายรูปทำท่าติสท์แล้วกลับหรือว่าพยายามทำตัวให้คนเห็นว่าฉันเป็นนักศิลปะนะ ทั้งที่ตัวจริงไม่ได้อิน อันนี้ขออ้างอิงจากเพื่อนรอบตัวที่ชอบงานศิลปะจริงกับคนที่ติสท์ให้ดูเท่ลงไอจี มันก็ต้องดูเป็นรายคน บางคนทำตัวติสท์มากแล้วก็ชอบจริงด้วย บางคนติสท์แต่ไม่ได้ชอบจริง บางคนชอบแต่ไม่ติสท์ ถ้าเป็นอันที่ 2 จะเข้าข่ายเบียวนิดนึง
มันเข้าข่ายชีวิตจอมปลอม เสเเสร้งว่ะ มันไม่ได้เบียวแบบ
สักวันฉันจะเป็นจิตรกรอันดับหนึ่งของโลก, รู้ไหม รูปเหี้ยนี่เทียบกับที่กูวาดเล่นไม่ได้หรอกว่ะ, พวกมึงนี่น้าาา โง่เขลาจริง ๆ ไม่รู้ซะแล้วว่าอะไรคือศิลปะขนานแท้
กูจะฆ่าไททันนนนนนนนนนนนนนนนนนน
คิดว่าตัวเองเป็นแวมไพร์แล้วหลบแดด แกล้งทำเป็นจะตายตอนโดนแดด
ทำท่าควบคุมก้อนเมฆ เข้าใจว่าตัวเองควบคุมสภาพอากาศได้
ตอนประตูเซเว่นจะเปิดกูชอบทำมือเหมือนใช้พลังจิตให้มันเลื่อนเอง55555
ตอนป.2กูเคยเล่นกับเพื่อน ประมาณว่าเล่นละครไรงี้ ผลัดกันเป็นนางเอกนางร้าย เป่ายิ้งฉุบกัน บทเหี้ยไรไม่รู้ล่ะ บทกูก็ด้นสดเอา อารมณ์ว่านั่งปรึกษาหัวข้อกันว่าจะเอาเเบบไหน กูจำได้ วันนั้น เเม่นมาก วันนั้นกูได้บทคนใช้ เพื่อนกูอีกสองคนเป็นคุณหนูเเบบร้ายๆ มันให้กูเสริฟอาหารให้มัน(ไวไวเเบบที่เอามาทุบๆเเล้วใส่ผงชูรสกับปาปริก้าหรือขนมเชี่ยไรซักอย่าง) กูก็กระชากถุงอ่ะ มึงเข้าใจเเรงเด็กป.2มะ กูพยายามมากๆจนสุดท้ายไวไวเเม่งก็ฉีก เเม่งกระจัดกระจายท่ามกลางสนามเด็กเล่นหญ้าเทียม ไอ้สัส หญ้าเทียมมม55555 กูบับ กูขอโทษนะคะภารโรงงง กูกลัวโดนด่า กูกลับบ้านละนะ เเล้วกูก็ทิ้งซากนั้นไว้เลย หนีไว้ก่อน55555
กูว่าโม่งในนี้แม่งไม่เข้าใจคำว่าจูนิเบียวเยอะนะ จูนิเบียวมันควรจะนับตั้งแต่ช่วงม.ต้นเป็นต้นไปเว้ย โดยช่วงม.2
ถ้าเป็นตอนประถมไม่ถือว่าเบียว
เเต่กูอายจริงๆนะ ม.ต้นม.ปลายกูไม่เบียวอ่ะ กูมีเเค่ช่วงประถม อายๆสัสๆเลยย55555
ใส่ผ้าปิดตาข้างนึงกับหมวกแบบชิเอล(ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร) แล้วให้เพื่อนสนิทคอยตามประกบ แล้วคอยติลว่าเยสมายลอร์ดให้
พูดถึง วันนี้กูนั่งดูคลิปอนิเมะ ฟังเพลงอนิเมะ แล้วรู้สึกว่าโลกในนั้นมันสวย มันสนุก มันน่าอยู่เนอะ กูไม่แปลกใจที่บางคนต่อให้อายุมากแล้วก็ยังเบียวไม่เลิก เพราะโลกจินตนาการมันสนุกไง มันมีความสุข
จริงๆความเป็นเด็กของคนแม่งก็ไม่ได้หายไปไหนนะ แต่ด้วยรูปแบบของสังคมมันกดไม่ให้มึงแสดงออกมันเลยกลายเป็นเรื่องประหลาดไป คนเป็นผู้หใญ่ต้องนิ่ง ต้องห้ามทำตัวปัญญาอ่อน ห้ามเล่นโง่ๆ ถ้าทำก็จะถูกเรียกว่าพวกจูนิเบียวไม่รู้จักโต ทั้งๆที่บางทีมันก็แค่ไลฟ์สไตล์ความต้องการ เหมือนอย่างกรณีเอาเข็มขัดฮีโร่มาแปลงร่างแล้วคนเข้าไปรุมด่าอ่ะ
บอกตามตรงมันก็เหนื่อย อยากกลับไปสมัยประถม ม.ต้น ที่ทำตัวเสี่ยว ปัญญาอ่อนยังไงก็ไม่มีใครว่า กูว่าคนเราวางภาพลักษณ์ให้ความเป็นผู้ใหญ่ในรูปแบบเดียวมากเกินไป ว่าผู้ใหญ่ต้องไม่เล่นเกม ต้องไม่ดูการ์ตูน ห้ามเล่นของเล่น ห้ามพูดจาเหมือนอนิเมะ หลายอย่าง บางอย่างมันทำแล้วมีความสุขก็ทำไปสิวะ ไม่ชอบก็ไม่เห็นต้องเข้าไปวุ่นวาย
>>610 ทุกวันนี้กูเลยยังทำตัวเบียว แต่เบียวแต่ในสังคมตัวเองหรือบ้านพอ แค่ไม่ไประรานคนที่ไม่ชอบก็โอเค ส่วนพวกที่มาระรานนินทาเพราะเราเบียวอันนั้นขี้เสือก แต่ถ้ามันไม่กระทบชีวิตสังคมกูก็ไม่สนใจคำด่า กูมีความสุขมากในสังคมเบียวเพราะมันมีความสุข สวยงาม แฟนตาซี ไม่ต้องมาเครียดกับความจริงจังหรือต้องเป็นผู้ใหญ่ยังไง ว่าแล้วก็อยากกลับไปประถมปลายว่ะ ทุกคนแม่งเบียวแต่ก็สนุกกันได้ไม่มีใครว่า อยากไปเรียนเพราะอยากผจญภัยกับเพื่อนนี่แหละ พอโตมาไม่ต้องถึงขั้นเบียวหรอก แค่เล่นมุกทำท่าเหมือนในเกมก็โดนนินทาแล้ว
>>610 ไม่เกี่ยวกับเรื่องเบียว แต่กูก็เป็นคนนึงที่ชอบอ่านการ์ตูน ดูอนิเมะ ฟังเพลงอนิเมะ
แต่ทุกวันนี้ในที่ทำงานไม่กล้าแสดงออกด้านนี้เลย เพราะคนที่ชอบอะไรแบบนี้มีภาพลักษณ์ไม่ค่อยดี
ซึ่งก็เข้าใจได้ เพราะคนที่แสดงออกเรื่องพวกนี้ในที่ทำงานคือมีแต่พวกไม่มีมารยาทไม่รู้กาละเทศะ ทำงานเหี้ยกันทุกคนเลย
คนที่สนิทๆกันยังไม่มีใครรู้เลย ยังดีว่ากูมีความสนใจเรื่องอื่นๆที่เอามากลบสร้างภาพลักษณ์ให้ตัวเองเป็นอีกแบบได้
อย่างชอบหาของกินอร่อยๆ กินเหล้า เล่นเกมฝั่งตะวันตก
แม้กระทั่งตอนอยู่มหาลัยมีคนที่ชอบอะไรเหมือนๆกันมันยังแขวะกันเองเลย เหมือนลึกๆแล้วทุกคนก็คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าอาย
ใครเอาอนิเมะมาดูในคณะนี่คือโดนพวกเดียวกันล้อไป 3 วัน 7 วัน
เพื่อนที่เป็นเด็กคอสยังเคยพูดเลยว่ารุ่นน้องที่เอาอนิเมะมาดูที่คณะมันดูไม่รู้กาละเทศะ
แน่นอนว่าไม่ต้องพูดถึงคนที่ไม่ชอบอะไรพวกนี้นะ มันมองด้วยสายตาขยะแขยงอยู่แล้ว
>>615 อย่างว่าแหละ บางคนแม่งเบียวแล้วดูอิหยังวะจริงๆภาพลักษณ์มันเลยไม่ดี แต่อีกแง่นึงคือภาพลักษณ์แม่งก็ถูกสร้างมาจากบรรทัดฐานของสังคมว่าการมีนิสัยเด็กในวัยผู้ใหญ่มันไม่ดี หรือง่ายๆคือนิสัยเด็กถูกจัดให้อยู่ในหมวดหมู่นิสัยที่ไม่ดีน่ะแหละ
บอกตรง ขนาดกูมาบ่นๆงี้ แต่ถ้าในชีวิตจริงเจอคนมาให้สรพพนาม ผม-ท่าน แล้วก็พูดอะไรก็อิงแต่กาตูน กูก็อิหยังวะเหมือนกันทั้งๆที่กูก็เบียว ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทุกวันนี้กูยังอยากเล่นเป็นเด็กญี่ปุ่นในอนิเมะตาหวานอยู่เลย แต่พอมาเห็นคนง๊องแง๊ง พูดจาท่าทางเหมือนหลุดมาจากการ์ตูนในชีวิตจริง กูก็ เอิ่มมม งี้อ่ะ
งั้นเริ่มเบียวแม่งเลย เริ่มที่ไหนดี?
เบียวผิดที่ผิดทางมันก็อีหยังวะจริง ๆ แหละ ช่วงโจโจ้กำลังบูม ๆ เพื่อนกูคนนึงเดินไปเปิดโจโจ้ขึ้นจอใหญ่ในห้องเลคตอนอ.ไปเข้าห้องน้ำ ไอสัส
ถ้ากูทำตัวแบบพระเอกโชเนนญี่ปุ่นจ๋าๆนี่นับว่าเบียวมั้ยว่ะ แบบทำตัวเฮฮา ผูกมิตรกับคนอื่นไปทั่วไรเงี้ยะ
พวกที่ใส่เสื้อเหี้ยahegao เนี่ยนับว่าเบียวหรือเห่อหมอยดีวะ
มันคือการเปลี่ยนเพื่อความอยู่รอดว่ะ ยิ่งโตยิ่งเห็นว่าใครๆก็ทำ บางทีจะด่ายังทำเป็นพูดดีแต่จีบปากจีบคอ ไม่จัดว่าเบียวแต่จัดว่าตอแหล,เฟค
เมื่อก่อนชอบดีไซน์ตัวละครชื่อยามิในเรื่องทะลักรูมาก นางเป็นนักฆ่าหน้านิ่งเว้ย กูก็เอาเข็มขัดมารัดขาให้เหมือนนางแล้วใส่ไปโรงเรียน ดีนะไม่มีคนเห็น ท่าจะบ้า
พวกมึงทำให้กูนึกถึงตอนที่กูใส่เสื้อกันหนาวคลุมไหล่แล้วเรียกทุกคนว่าคุณ แทนตัวเองว่าผม พูดลงครับ กับตอนคบแต่กับพวกคุ วี๊บ เบียว สาววายเห่อหมอยแล้วเบียวด้วยกันจนเป็นสมาพันธ์ขึ้นมาเลยว่ะ อายชิบหาย กูอุตส่าห์ลืมไปแล้ว
เคยไปซื้อถุงมือปอกทุเรียนมาใส่แบบพวกคาแรคเตอร์ที่ใส่ถุงมือว่ะ
กูเคยเบียวเป็นนักฆ่าล่าหัว.... แม่งเหี้ยมาก
มึง ขอยาดนอกเรื่อง คิดเห็นยังไงกับพวกที่พยายามขอดูคลิปฆ่าปาดคอคนในโพสต์ที่เตือนว่าห้ามไปดูบ้าง
คือไอ่พวกชั้นต่ำนี่ต้องการอะไรจากสังคมเหรอ คิดว่าตัวเองเท่งี้?55555
>>650 ปกติของมนุษย์คือความอยากรู้อยากเห็น ยิ่งมีคนห้ามก็ยิ่งอยากเห็นเพราะแปลว่ามันสุดจริงคนถึงห้าม เหมือนกรณีไทยมุงอ่ะ เวลาเกิดอะไรผิดปกติขึ้นมามันก็เรียกความสนใจจากคน ไม่ใช่ว่าชั้นต่ำอะไรมันคือเรื่องปกติ
แทนที่จะบอกว่าอย่าขอ อย่าอยากดู ก็แค่บอกไปว่าไม่มี แค่นี้ก็จบละ ยิ่งไปห้ามแม่งยิ่งจะมีคนอยากดูเยอะขึ้นอ่ะดิ
เบียวนักฆ่า อายว่ะ
เคยเบียวว่าเป็นเด็กเก่ง อัฉริยะ แต่จริงๆเป็นเด็กโง่ชอบแอบแดกหนมในคาบ
เบียวเป็นสับเซตของเห่อหมอยหรือว่าเห่อหมอยเป็นสับเซตของเบียวหรือว่าเห่อหมอยกับเบียวเป็นเซตเดียวกัน
อวกาศมาแล้ว
เคยเบียวเป็นเด็กแว่นโคนันคุง ขี้เสือก ขี้สงสัย ขี้จับผิด แต่ยังไงๆก็สายตาดีเห็นแม่งทุกอย่างแบบมันไม่ได้ มันท้อเลยเลิกเบียวไปเอง
ช่วงนี้กูดูเมะแนวโชเน็นตามความฝันเยอะไปหน่อยจนรู้สึกว่าโลกแม่งสวยงามเกินไปว่ะ เอาความจริงปาอัดหน้ากูที
ข้าคือนักสู้ผู้เดียวดาย
กุพิมพ์ตกใจ !!!! เยอะๆแบบนี้มันดูเบียวปะวะ แบบคุยกะเพื่อนหรือคุยคนเดียวไรงี้นะ
ขอปรึกษาในมู้นี้ได้มั้ย
มีเพื่อนเบียวคุยด้วยยังไงวะ คือทำเป็นมีหลายบุคลิกอะ บุคลิกนึงดี ร่าเริง เฟรนด์ลี่ อีกบุคลิกคือแบบร้ายๆ ที่สุดแห่งความชั่วร้ายนิสัยไม่ดี เกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ การทรยศหักหลัง ฯลฯ
ซึ่งตอนแรกกูก็ไม่อะไรแต่แม่งเหมือนผีเข้าผีออก ทำตัวเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายใส่ละบอกเป็นตัวที่ร้ายๆทำจนกูเริ่มกำหมัดแล้ว จะทิ้งไปก็ไม่ได้เพราะกูแม่งก็ชอบมันด้วย
คุยกับใครก็บอกอินี่เบียว ส่วนกูเลิกเบียวไปนานแล้วเพราะโดนโลกความจริงกระแทกหน้าก็ยากที่จะเข้าใจส่วนใหญ่เลยตอบแนวอ๋อเหรอ เออออไป แต่บางครั้งการกระทำแม่งเหี้ยอะ หัดสนใจครส.คนอื่นบ้าง กูควรทำไงวะ
สำหรับฉัน คนอื่นก็แค่ถุงเนื้อที่ข้างในอัดแน่นไปด้วยเครื่องจักรที่คุ้นเคย ทุกอย่างชัดเจน แล้วก็น่าเบื่อ แต่...มีมนุษย์เพียงคนเดียวที่อยู่นอกเหนือความเข้าใจของฉัน นั่นคือตัวฉันเอง แม้แต่ตัวฉันเองก็ยังอ่านสิ่งที่อยู่ในสมองนี้ไม่ออก ทุกอย่างในนี้มันเป็นดั่งช่องว่างระหว่างบรรทัดกับรรทัดในนิยายน่ะ
คือกูมีเพื่อนคนนึง ภายนอกดูมีสตินะ แต่มีรอบนึงกูต้องไปทำงานกลุ่มมัน มันบอกกูว่าช่วยไปยืมอุปกรณ์กลุ่มอื่นให้หน่อย ไม่อยากเสวนากับมนุษย์ กูว่ากลิ่นตุๆละ ไหนจะแบบทำเป็นรู้ไปทุกเรื่องทั้งที่ไม่รู้จริง พอกูสังเกตมันไปเรื่อยๆคือ โอเค เบียวเรียกร้องความสนใจชัวร์
โตจนอายุเยอะแล้ว แต่ก็อยากเบียวอยู่ไม่รู้ทำไม
เบียวเป็นไก่
ขึ้นมหาลัยแล้วเข้าร้านเหล้าทุกวันถือว่าเบียวมั้ย เห็นสตอรี่เมาทุกวัน
จะทำอะไรก็เบียวหมดอะกูด่ากราด
สรุปเบียวคือไร ก็ปกติ? 555
สมัยเด็กกูเคยใส่ลูกมะพร้าวไว้ที่หัว แล้วเบียวว่าเป็นร็อคแมน
คือมึงไม่ต้องมองว่าอะไรหรอก เบียวมันปกติมากเวลาที่เราทำอะไรมากเกินไปเพื่อสนองความต้องการอะ ทำแล้วฟิน รู้สึกหล่อเท่ เหมือนเป็นหนึ่งเดียวกับอะไรบางสิ่ง แต่ละคนมักจะเบียวคนละประเภท แต่ที่ cringe กันเพราะเบียวบางอย่างมันดูไม่ปกติในสายตาคนที่มองมา
เบียว เบียว เบียว
แย่งกันเป็นจูเรนเจอร์สีแดงนี่เบียวไหมวะ
ข้าคือราชาปีศาจ
สวัสดีครับพวกเบียว
โรลเพลย์เป็นคนอื่นค่ะ
อยากมีหน้าต่างสเตตัส ตื่นเช้ามากวาดสองนิ้วพร้อมพูดว่าสเตตัสถึทุกเช้าเลย
เวลากูใช้สมาธิกูชอบประสานอินแบบนารูโตะว่ะ
อยากมีหน้าต่างเสิรจแบบ ctrl + f เวลาหาอะไรไม่เจอ
โรลเพลย์เป็นโม่งปากร้าย
เบียวให้คนอื่นอิจฉา และแม่งก็อิจฉากุด้วย 5555555
กูเคยเบียวตอนประถม บอกเพื่อนในห้องว่ากูเป็นบุคคลจากต่างมิติมาเพื่อทำภารกิจลับ อิสัสนึกได้ทีไรล่ะโคตรเขิน อยากเอาหัวมุดดิน
เอาตีนทำคอนเฟลกขายคนรอบตัว
ทำไมพวกเบียวมันชอบใช้คำว่าbruh~ จังเลยวะ ดูเสี่ยวชิบหาย เห็นแล้วหงุดหงิด
ปล.กูไม่ได้บ่นเบียวห้องนี้นะ บ่นเบียวเสี่วๆที่กูเจอมาเฉยๆ
อยากเบียวเป็นนินจาอ่ะคับ วันก่อนลองโดดลงจากตึกชั้น 2 ตอนลงพื้นลงไม่ดีเข่าถลอกปลอกเปิดหมด แขนเป็นรอยครูดขราด
ผมต้องฝึกอีกกี่ปีคับกว่าจะกระโดดจากตึกชั้น 7 แล้วไม่เป็นอะไรเลยแบบอิทาจิได้
ไอ้bruhมันน่ารำคาญที่คนใช้มันเอาไว้ข่มคนอื่น เจอได้บ่อยในคลิปอนิเมะกับเกม
แต่กูรำคาญศัพท์ twitch สุดละ 4Head Pog KEKW OMEGALUL คือมันแคบๆไม่ได้เป็นที่รู้จักขนาดนั้นแล้วยังกล้าเอามาใช้อีก เลยดูสะเหล่อทันที
พยายามกระโดดน้ำแล้วโผล่ขึ้นมาหวังว่าตัวเองจะมาเป็นอีกคนในต่างยุค เป็นความจำเสื่อม จำเชี่ยไรไม่ได้เลย อยู่ๆคนที่แอบชอบ(ในยุคนั้น) ก็เสือกสนใจขึ้นมา ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่สนใจ เพราะรู้สึกชอบบุคลิกที่เป็นอยู่ตอนนี้ ผ่าม
อยากมีพลังที่จะเปลี่ยนโลกได้อ่ะคับ
จิบุนโววววว
พี่นอนวยเบียวไหมครับ
แล้วคำว่าcringeนี่เบียวปะ
อยากไปย้อมผมทองใส่คอนแทคเลนแล้วspeak englishให้พวกโง่ทำหน้างงใส่
กูเขียนชื่อเพื่อนลงมาในสมุดกูแล้วจินตนาการว่ามันคือเดธโน๊ต
ทำไมกูรู้สึกเดี๋ยวนี้คำว่าเบียวแม่งใช้ไปทั่วเลยวะ ทำตัวเหี้ยไม่นับว่าเบียวเว้ย
คงไม่มีโม่งเด็กประถมล่ะมั้ง เพราะฉะนั้น โม่ง อา เบียว
กูอยากเบียวตลอดไป กูจะไปวิ่งท่านารูโตะกลางถนน
กูคือ >>150 และ>>231 นะ กูกลับมาupdateอีกแล้ว และเรื่องนี้ก็ออกจะสุขภาพจิตหน่อยๆแต่เบียวเยอะกว่า
หลังจากกูได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้าเรื้อรังนั่นกูก็เริ่มกินยาที่รพ.จังหวัดร่วมกับพบนักจิตวิทยา แต่ทีนี้นักจิตเค้าเป็นมักเกิ้ลซึ่งไม่เข้าใจกูและพยายามทำให้กูหายเบียว ส่วนอาจารย์หมอที่บอกให้กูเบียวต่อไปเค้าก็ไม่ค่อยมีเวลาให้กูเพราะคนไข้เยอะมาก ผลกูรู้สึกเหี่ยวลงเรื่อยๆจนกูกินยาไม่สม่ำเสมอและอาการขึ้นๆลงๆ
จนกลางปี2019 ช่วงที่ผู้กล้าโล่SS1กำลังฉาย ญาติกูก็ลากกูไปรพ.มหาลัย อาจารย์หมอที่นั่นก็ถามกูว่าเรื่องมันเป็นไงมาไง กูจึงสรุปสั้นๆว่ากูเคยเบียวผู้กล้าแต่ตอนนี้กูโกรธแค้นประชากรที่กูควรปกป้องเหลือเกิน พอกูพยายามเลิกเบียวก็ยิ่งเหี่ยวลงเรื่อยๆกูไม่รู้จะทำไงดี
หมอ(ซึ่งน่าจะดูผู้กล้าโล่เหมือนกัน)จึงบอกว่ากูยึดติดกับภาพจำว่าผู้กล้าต้องดีเสิศมากไป ผู้กล้าก็มีสิทธิ์โกรธแค้นเหมือนกัน เจ้าหญิงก็ไม่ได้ดีเลิศเสมอ เจ้าหญิงเหี้ยๆก็มี ประชาชนกากๆไม่สำนึกบุญคุณก็มี
แล้วหมอก็บอกว่าสิ่งที่กูควรทำตอนนี้ไม่ใช่เลิกเบียว แต่เป็นการเบียวเป็นผู้กล้าล้างแค้น วางแผนแก้เค้นให้เต็มที่จนกว่ากูจะสะใจแต่อย่างไปทำจริงให้จดลงสมุดให้เต็มที่ร่วมกับกินยาใหม่ที่หมอสั่ง
ทีแรกกูก็เหวอมากว่าเอาจริงดิ แต่กูก็ทำตามหมอสั่งจนผ่านไป6เดือนกูถึงดีขึ้นจริงๆ และหมอก็มาเฉลยว่าจริงๆแล้วกูมีAutistic trait ซึ่งทำให้กูเบียวเข้มข้นกว่าคนทั่วไป สมองกูจำไปแล้วว่าการเบียว(หรือที่ทางการแพทย์เรียกว่าFantasy)เป็นกลไกป้องกันทางจิตที่กูใช้ได้ดีที่สุด พอกูพยายามเลิกเบียวสมองเลยหลั่งสารเครียดเยอะจนการรักษาไม่ได้ผล
ตอนนี้กูหายจากโรคซึมเศร้าแล้ว เหลือแค่อาการโกรธง่ายกับอาการเบียวเป็นพักๆที่หมอบอกว่าจะอยู่กับกูไปตลอดชีวิตไม่ต้องรักษา กูเลยมาเล่าให้พวกมึงฟัง
ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าคนเบียวต้องเป็นออทิสติกนะ เบียวเป็นภาวะปกติที่เด็กหลายๆคนจะต้องผ่านซักช่วงในชีวิต โตแล้วจะลดลงเอง
ส่วนคนเป็นออทิสติกก็ไม่ได้ต้องเบียวทุกคน แค่ถ้าคนมีอาการออทิสติกเบียวแล้วจะไม่ค่อยหายเฉยๆ
ยิ่งโตยิ่งเบียวไม่ออก กูอยากกลับไปเบียว ตอนเบียวกูมีแพสชั่น มีตัวละครในเมะเป็นแบบอย่าง
พอหายเบียวแล้วชีวิตกูน่าเบื่อมาก ไร้แพสชั่นไร้จุดมุ่งหมาย
เพื่อนโม่ง นี่ไม่ใช่ลิ้งโฆษนาไวรัสห่าเหวไรทั้งนั้น มันเป็นแอพที่เราเล่นแล้วหนุกดีมันให้เรามาชวนคนต่อเพื่อจะให้ใบกาชา แน่นอนไม่ใช่แค่เรา เพื่อนโม่งก็ได้เหมือนกัน กดแล้วโหลดมาเล่นให้ที กราบ
>>741 อ่อ เค กูชอบเรื่องของมึง อ่านมาตั้งแต่โพสแรกละ เซอไพรซ์ตรงไม่คิดว่าจะมีใครเอาความเบียวไปเป็นประโยชน์ ทำให้คนเราสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ในแต่ละวันเลย
กูกติดไททันเหมือนกันแต่ตอนนี้ไม่เบียวละ เบียวไม่ออก สมัยก่อนนี่เบียวเกม เบียวไฟนอลแฟนตาซี เอาไม้กับยางยืดมาทำเป็นธนูแล้วไปไล่ยิงเพื่อนเพราะเบียวว่าตัวเองเป็นนักธนู ไม่ก็เอาไม้มาทำกันเบลดเลียนแบบพระเอกในเกม
กูเคยเอากาวมาเซ็ทผมแบบคลาวด์ด้วยสาด
เพื่อนโม่งคิดเช่นไรกับพวกเบียว anti-humanism บ้าง ประมาณว่าชอบทำตัวรังเกียจมนุษย์ มนุษย์ก็แค่สปีชีส์ที่ชอบทำตัวเป็นใหญ่ ทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆ เดือดร้อน พยายามใช้คำพูดปรัชญายากๆ (แต่กลวง) ตั้งคำถามกับความเป็นมนุษย์ด้วยคำพูดเหยียดๆ เพื่อรื้อถอนความเป็นมนุษย์ตัวเอง อยากเกิดเป็นสิ่งมีชีวิตอื่นที่ไม่ใช่มนุษย์ บลา ๆๆ อะไรทำนองนี้อ่ะ
กูจะไปต่างโลก
กูจะเบียวเป็นไกจิ้น กูไม่อยากเป็นคนไทย กูสมเพศพวกมึงที่ต้องทำงานแทบตายจ่ายภาษีให้ รบ นอนในสภาสบายๆ ซื้อนาฬิกาหรู ขับรถยุโรป ในขณะที่พวกคนไทยน่าโง่บางคนยังไม่มีรถขับเลย อุ้ยๆ
กูเจอเพื่อนร่วมงานเบียวแล้วปวดหัวชิบหาย เบียวเป็นพระเอกการ์ตูนว่ะ นั่งๆทำงานอยู่ก็บ่นออกมาคนเดียว 'หึ! งานตรงนี้ฉันรู้แล้วว่าปัญหามันอยู่ตรงไหน! ปัญหามันเกิดจากเราไม่ได้กดpage brakeเอาไว้ทำให้หน้าเลื่อน เราต้องแก้จากตรงนี้ๆ' ทำงานไปoveractingไป อิเหี้ยนั่งทำเงียบๆไม่ได้หรอวะรบกวนสมาธิชิบหาย อยากย้ายที่ว้อยยน
อ่านแล้วสงสารมึงสัดๆ 55555 ที่ทำงานมึงใส่หูฟังได้มั้นอะ? กูโคตรเข้าใจความรำคาญ เคสของกูไม่เบียวนะ แต่ลุงใกล้เกษียณที่นั่งติดกูแกแก่แล้ว จะลุกจะนั่งจะขยับแขนขยับตัวนิดหน่อยลุงแกจะมีเสียงโอดโอยตลอด คือไม่สามารถขยับตัวโดยไม่อ้าปากครางได้อะ เสียงเอฟเฟกต์แม่งต้องมา กูพยายามทำจิตเมตตาสุดๆ แล้วยังรำคาญเลย มันเสียสมาธิมากที่ต้องมาได้ยินเสียงคนแก่ครางโอดโอยแทบจะเกือบตลอดเวลา แถมที่ทำงานกู conservative ใส่หูฟังไม่ได้อีก ทรมานสัด ดีหน่อยช่วงนี้ wfh มีความสุขชิบหาย
กูเบียวเป็นนอมี่ว่ะ นับปะวะ 555
ด้วยความที่เดี๋ยวนี้มันมีอนิเม ให้ดูผ่านสตรีมมิ่งเยอะขึ้น คนเลยเข้าถึงเยอะขึ้นตาม หลายๆครั้ง topic ที่คนคุยกันในที่ทำงานก็จะวนไปเกี่ยวกับพวกเรื่องอนิเมบ่อยขึ้น ซึ่งพอคุยเกี่ยวกับอนิเมปุ๊บ กูจะ "หืม... เรื่องอะไรน่ะ สนุกมั้ยครับ มันเป็น 'การ์ตูน' เหรอ อืมๆ" / "เดี๋ยวว่างๆหาโอกาสดูนะครับ" (ตอบให้เหมือนกูจะไม่ดูมันแน่ๆ 555) ทั้งที่จริงๆนี่บางเรื่องกูดูครบ+ovaทุกตอน บวกกับมังงะ ln ที่กองเต็มห้องจนไม่มีที่จะเก็บแล้ว (กับพวกหนังสือเล่มบางทั้งหลายแหล่ที่เก็บไว้แบบมิดชิด 555) มีพวกแผ่นเพลงนักพากย์กับพวก seiyuu photobook เพียบเลยด้วย
ถึงตรุษจีนก็ทำให้พวกเบียวจีนเยอะขึ้นเป็นกอง แต่เบียวแค่ปีละครั้ง
อยากให้เมียกูเบียวเป็นเมดเรียกกูว่านายท่านจัง ทุกวันนี้แม่งเบียวเป็นลูกคุณหนูเอาแต่ใจ ใช้กูจัง
>>772 งี้วันสงกรานต์สก๊อยก็เบียวสงกรานต์งี้เหรอ วาเลนไทน์ก็เบียววาเลนไทน์งี้เหรอ กูคิดแบบ 769 ว่าแบบนี้ไม่เรียกเบียว ต้องถามมึงมากกว่าว่าเข้าใจคำว่า 中二病 จริงๆ มั้ย คันจิตัวเบียวแปลว่าโรค ไม่ได้เป็นวันเดียวหาย คนไทยบางคนยังเข้าใจผิด คนญี่ปุ่นถามว่าเป็นไงมั่งวันนี้สบายดีมั้ย ตอบ "เบียวกิเดสสส" คนญี่ปุ่นช็อก ถามแบบคารุยๆ แม่งตอบมาว่าเป็นโรคเฉย ความจริงแค่ไม่สบายนิดหน่อยเค้าไม่ใช้คำว่าเบียวกิ เค้าใช้ 体調が悪い
เดี๋ยวนี้พอคำว่าเบียวเริ่มใช้กันเกร่อ กูต้องย้ายไปใช้คำอื่นแทนอย่างพวก จูนิ, ป่วยม2
แม่งรู้สึกไม่ชินเลย
หึ เป็นลาบที่อร่อยดีนี่
ถ้าชูสามนิ้วเอามาจากฮังเกอร์เกมนี่ถือว่าเบียวไหมวะ
>>774 ถ้าให้มองกูว่ามันแล้วแต่ว่าทำยังไงว่ะ ใช้กับเทศกาลไม่ได้ ใช้ได้กับการกระทำ ถามว่าเบียวจีนมีมั้ย มันมี แต่เบียววาเลนไทน์ เบียวสงกรานต์ไม่มีหรอก มันไม่มีอะไรให้รู้สึกอยากเห่อหมอยจนฟินขนาดนั้น ส่วนเรื่องภาษากูว่าจูนิเบียวที่ใช้ในไทยมันดูต่างกับเบียวขิในภาษาญี่ปุ่นอะ ในญี่ปุ่นมันคือโรคเลย ในขณะที่ไทยมันเป็นแค่การกระทำนึง
ผู้นิยมซาตานของตะวันตก ส่วนมากเป็นเบียว goth ชอบเวทย์มนตร์ ไสยศาสตร์
ผู้นิยมซาตานของไทย ส่วนมากเป็นเบียว edgy เด็กแว้นเล่นยา
ดันให้ 29XL9pFeZd
วันกลางเดือนสิงหาวนมาอีกแล้วสินะ
ปล.อะไรกันวะ วันนี้อยู่ ๆ ก็กลับไปฟังเพลง Kagerou ไม่พอเข้าโม่งมายังเจอชินทาโร่อีก หรือกูติดอยู่ในลูป
มั่นใจเบียวไทยเกินล้านเคยฟัง KPTH
เบียวเพราะคิริโตะ
กูเพิ่งประสบอุบัติเหตุหนักๆมาต้องใช้ผ้าพันแผลเต็มแขน ตอนนี้แผลแม่งหายแล้วกูก็ยังจะพันแผลต่อเพราะแม่งเท่สาด
โดนแมวข่วนเป็นแผลเต็มมือ ไม่อยากให้แผลหายเลย เพราะกูว่ากูเท่มากเวลามีแผลบนมือ
กูเบียวเป็นผู้สร้างจุดเปลี่ยนทางการเมือง กูควรทำอย่างไรดีวะ สับสน มันอยู่ในหัวกูเอาออกไม่ได้
>>801 https://youtu.be/FUH9S44D1BM
ฟังเพลงนี้วันละ100รอบครับ ประมาณ1เดือน ก่อนและหลังอาหาร3มื้อ แล้วเดี๋ยวจะหายเบียวผู้เปลี่ยนแปลงทางการเมืองเอง
กูว่าตัวเองเป็นคน low profile ว่ะ ไปไหนมาไหนไม่ค่อยมีคนสังเกต นั่งอยู่เงียบๆ ก็ไม่มีคนมาทัก โผล่มาอีกทีก็มีแต่คนตกใจ
แบบนี้ชาติก่อนกูต้องเป็นนักฆ่าหรือสปายแน่ๆ
พวกมึงอาจจะเหมาะเล่นตลกนะ 555 โยนกันโบ๊ะบ๊ะดี
กูเป็นคนกลางๆ เรียนเก่งกลางๆ งานอดิเรกมีแค่นอนอ่านการ์ตูน ตอนเด็กๆเคยเป็นนักกีฬาโรงเรียน แต่ทุกวันนี้แค่ทำงานแล้วกลับมากินข้าว นอน
สักวันกูคงวาร์ปไปโลกอีกมิติที่ความสามารถของกูจะ OP สุดๆซินะ อืมๆ กูจะรอ
>>808 แต่เดธโน๊ตนี่มึงต้องมาชดใช้กรรมหลังตายด้วยนะ คือถ้ามึงเขียนฆ่าใครไปยังไง อ่ะสมมุติมึงเขียนให้คน100คนว่าโดนตุ๋ยตูดตาย มึงก็ต้องโดนตุ๋ยตูดตาย100ร้อบตามจํานวนที่เขียน
//อันนี้เอามาจากตอนพิเศษที่ไลท์แม่งมาชดใช้กรรม แต่ไอสัสแม่งหาเรื่องไปเปลี่ยนตัวเองให้เป็นยมทูตจะได้มาคัดสินคนชั่วต่อด้วย (รู้สึกว่าน่าจะโดจินมากกว่าcanon)
แต่กีอัสนี่แม่งต้องไอคิว300 กูโง่เกินจะมใช้ กูก็อยากเบียวใช้กีอัสแก้ระบบการปกครองนะเว้ย แต่ใช้ได้กับคนแค่1ครั้ง อย่างกูแม่งคงความแตกแน่แบบมันสืบได้ว่าเกิดเหี้ยอะไร อยู่ๆคนนี่ทําไมกระทําเหตุไม่สมเหตุสมผล
กูว่าถ้าได้มาจริงคงสั่งแต่เรื่องโง่ๆ ไปหานายทุนแล้วบอกแตกตังค์คืนปชชให้หน่อยเดือนละ20%ของรายได้บริษัท โอ้วเย่ห์
เป็นไปได้กูอยากได้พลังแบบบร๊ะเอกเรื่องerasedหน่อย ใช่กูอยากย้อนเวลาไปแก้ไขชีวิต 😂😩💦😭😭😭😭😭😭
เบร่อ ถึงกูย้อนเวลาไป กูก็ไม่ได้เจอครูเปโด้หรือเหตุการณ์ฆาตกรรมในวัยเด็กหว่ะ ดังนั้นกูก็ไม่ต้องนอนเป็นผักต่อด้วย
เอ๊ะหรือเพราะชีวิตกูมันไม่มีอันตรายในอดีต เลยไม่ได้รับบทตัวเอกที่ย้อนเวลาได้สินะ เห้อ
จะสั่งปิดห้างไวเพื่อไรวะ งี้กูก็อดไปนั่งคุ้ยๆกองสมุดสีดำใน B2S สิ ได้ยินว่า ถ้าไปคุ้ยๆดูช่วงใกล้ห้างปิด จะมีโอกาส Drop เป็น Death note สูง
ไอพวกไม่ได้นั่งติดหน้าต่างอ่ะมึงไม่รู้ มันดรอปตอนมึงเรียนแต่มึงไม่เห็นไง แล้วภาโรงเขาก็เก็บเอาไปทิ้งแล้วสัส
- มึงย้อนเวลากลับไป สร้างเรื่องในวัยเด็ก
- มึงตอนวัยรุ่นเลยมีพลังย้อนเวลากบับไปช่วยเพื่อน
- มึงพบว่าคนที่ทำคือตัวมึงที่ย้อนเวลากลับมา แพ้ กลายเป็นผัก
- นอนไปหลายปีเลยจำไม่ได้ว่า ฆาตกรหน้าตายังไง สร้างไทม์แมชชีนย้อนเวลากลับไปก่อนจะเกิดเหตุ
- มีต่อ
จริงแล้วไม่มีต่อ กูว่ากูควรเลิกเล่นเว็บนี่ละ
แล้วทำไมพวกมึงต้องย้อนเวลาไปเป็นเปโดด้วยวะ ในเมื่อมึงเป็นอะไรที่ดีกว่านี้ได้เพราะรู้อนาคต งงไปหมด
นอนวย เบียวระดับไหน
ถ้าได้กีอัสพลังแบบไอ้ลู่ จะเปลี่ยนแปลงประเทศก็ไม่ยาเกินหวังมั้ง สั่งแบบที่สั่งชไนเซลกับทุกคนแม่มให้หมด "จงรับใช้กูซะ!" ออกคำสั่งเพื่อเข้าถึงคนระดับสูงขึ้นไปเรื่อยๆพอได้ลุงกับสึนะมาก็สั่งให้แก้กฎหมาย บริจาคสมบัติให้หมดตัว แล้วจะไปเมากัญชาที่ไหนก็ไป
แต่ถ้าเป็นเดธโน้ตก็ต้องลำดับคำสั่งดีๆหน่อย ที่ยากคือต้องรู้ก่อนว่าใครใช้งานใครได้บ้าง
Earth isn't yours to conquer
เบียวเห็นผี
ท่ามกลางสถานการณ์เศรษฐกิจตกต่ำ ผู้คนจํานวนมากมายก็ตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง ทั้งข่าวในทีวี ทั้งคนรอบข้างต่างก็ตายจากกันไป
แม่ก็บ่นขึ้นมาว่า “พวกนี้มันสิ้นคิดเนอะ พ่อแม่อุสาตส่งเสียเลี้ยงดูมา”
“ช่างพวกเขาสิ มนุษย์มันมีมากเกินไปละ ธรรมชาติมันก็ต้องคัดสรรให้มีการลดจำนวนไป คนที่ฉลาดและแข็งแกร่งเท่านั้นที่จะอยู่ได้!” *เสียงหล่อ*
ลูกที่เป็นนีทได้พูดให้แม่เขาฟัง ขณะที่กําลังเดินขึ้นบันได ไปสิงในอยู่ห้องนอน และsimp vtuberต่อไป
//แม่งกักตัวแล้วทําคนเป็นเบียวหนักได้หว่ะ กูไม่อยากเชื่อว่ากูพูดประโยคโครตเบียวออกมาในชีวิตจริงได้
จะว่าไปกูก็พลาดดูไลฟ์จนได้ แม่งไม่น่าดูข่าวปัญญาอ่อนเล้ยส้าสสสสสส
ก็คือเป็นคนเหี้ย = เป็นคนแข็งแกร่ง และ ฉลาด ว่างั้น
จริงๆสมัยกูโดนบูลลี่เนี่ยก็สาปแช่งให้มีเหตุการณ์คนตายเยอะๆ แบบมีสงคราม ภัยพิบัติอะไรแบบนี้ไปเลย เพราะกูแทบไม่ทําอะไรเลยก็โดนบุลลี่เพียงเพราะกูมาจากต่างจังหวัด แล้วมาเรียนกรุงเทพแรกๆกฟุตามเพื่อนไม่ทัน โดนบุลลี่แม่กระทั่งครูก็เอากูไปใช้เป็นตัวตลกไปล้อต่างๆนาๆ คนดีๆในห้องก็คบกับกูปกตินะแต่ไม่ได้สังเกตเลยว่ากูโดนบุลลี่ กูแอบน้อยใจสัสๆ แล้วก็เบียวขอให้เกิดเหตุการร้ายๆขึ้นมากูคงมีความสุขที่ได้เห็นคนมีความทุกข์ มาจนปัจจุบันผ่านมาจะ10ปีแล้วกูก็ผ่านสังคมมีเพื่อนมีอะไรแล้ว แต่กูก็ยังไม่ลืมสมัยมัฐยมเลยหว่ะ ยังฝันมาหลอกหลอนตลอดตัวละครเพื่อนๆในวันเหี้ยๆ จนตอนนี้นิสัยที่แช่งคนอื่นก้ยังติดตัวมา คนตายห่านไปเยอะๆ หรือรัฐบาลมันโง่ กุก็ไม่รู้สึกเดือดร้อนเลย แม้ตัวกูจะแทบไม่มีแดกแล้ว กูคิดว่าตายไปเยอะๆก็ดีหว่ะ แล้วกุมีความสุขด้วย กูว่ากูเบียวตรรกะวิบัตหมดแล้วแต่ก็ยังไม่โง่พอแสดงด้านนิสัยเห็นแก่ตัวให้คนอื่นเห็น หรือไปกราดยิง กุใช้ชีวิตเงียบๆต่อไปดูสังคมที่กูเกลียดล่มสลายไปเองก็พอ
ทำไมเบียวส่วนใหญ่ถึงต้องเบียวเป็นฆาตกรชอบเลือดแล้วหัวเราะหึหึวะ
หึหึหึหึหึ
ตอนนี้กุแยกตัวเองไม่ออกว่าเป็นนักปรัชญาหรือเบียวว่ะโม่ง
.
DQN (dokyun-kei) - กลุ่มคนต่อต้านสังคมหรือเหล่าแก๊งสเตอร์ที่ชอบทำตัวอันธพาล แม้ว่าตัวเองจะไม่ใช้คนประเภทนั้นโดยเนื้อแท้
.
Subcultural/Hipster - กลุ่มคนนอกกระแส เบื่อหน่ายความเมนสตรีม ซึ่งจริงๆ แล้วพวกเขาไม่ได้หลงใหลในวัฒนธรรมนอกกระแสเป็นพิเศษ เพียงแค่รู้สึกว่ามันคูล
.
Evil Eye - กลุ่มคนที่เชื่อว่าตัวเองมีเวทมนตร์ หรือพลังวิเศษซ่อนอยู่ หาอุปกรณ์อะไรมาปิดตา ข้างหนึ่งเพื่อป้องกันพลังรั่วไหล หรือปิดพลาสเตอร์ทั้งที่ไม่เป็นแผลจริงๆ
.
Denpa/denpa-kei - กลุ่มคนที่ตัดขาดจากคนรอบข้าง หรือแยกตัวออกจากสังคม
.
>>850 ตอนม2 กูเป็นevil eye เบียวจอมเวทย์อนิเมะ วันๆแม่งไม่เรียนนั่งเหม่อพยายามคิดค้นเรื่องวิญญาณ กระแสจิต เรื่องพระเจ้า เรื่องจักรวาล (เสียดายกูจําไม่ได้และว่ากูคิดเรื่องพระเจ้ายังไงบ้าง แต่จําได่ว่าตอนนั้นตัวเองมโนว่าได้ถึงแก่นแท้แล้ว) คือเป็นขั้นหนักมาก กูไม่เข้าใจด้วยว่าทําไมต้องเป็นตอนม2 แบบเอ่อแปลกดีตรงกับชื่อโรคจูนิเบียว
วันกนึ่งมองพระจันทร์แล้วเห็นเลขหวยแล้วมโนว่ากูทายถูกด้วย (กูโมเมว่ากูเดาเลขก่อนหน้านี้แล้วมันตรงกับเลขที่ออกหวย แต่จริงๆกูจําเลขไม่ได้ กูหลอกตัวเองไอสัส) แล้วเอาไปโม้ว่ากูใบ้เลขได้ สรุปป้าๆในตลาดแม่งเชื่อกูจริง พยายามจะขอเลขกูกัน แล้วกูก็หายเบียวเลยสัสแบบละอายใจ555555555 (แม่งคือขนาดเด็กม2ยังเชื่อได้ พวกร่างทรงอเวนเจอร์มันถึงมีตัวตนอยู่ในสังคมได้ไง)
คือตอนขึ้นม3ก็หาย แล้วกูจําไม่ได้เลยว่าตอนนั้นกูคิดค้นทฤษฎีอะไรไปบ้าง คือเคยเอาไปแพร่ลัทธิให้เพื่อยด้วย แล้วมันมาถามตอนกูขึ้นม3แต่กูกลับจําอะไรไม่ได้เลย แปลกดี อ่าช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าคิดถึงจังวะ
>>852 แล้วสมัยนั้นกูเข้าชมรมภาษาญี่ปุ่นแล้วเซ็นเซแม่งสอนวิธีการทําไอกระดาษคามิ อะไรทีรเขาห้อยตามศาลเจ้าอ่ะ แล้วไอเหี้ยกูโดดเรียนเอาไปพันที่ต้นไม้200ปีของโรงเรียนกู แล้วจังหว่ะนั้นแม่งเพื่อนร่วมคลาสออกมาพักเบนคเลยเห็นกูหมดเลย ไอสัส555555 แล้วสาวที่กูแอบชอบแม่งเหมือนชมๆว่ากูเท่ด้วย โว้ยยยยคิดถึงจัวโว้ยยยนนน
โตมากูก็เบียวนะ เบียวซึมเศร้าเนี่ย
>>856 คือพวกที่อ้างว่าซึมเศร้าแม่งก็เป็นคนที่ต้องการความช่วยเหลืออ่ะแหละ ถึงจะน่ารำคาญในสายตาพวกมึงก็ต่ม จะบอกอะไรมห้คนที่ป่วยจริงก็ตรรกะเดียวกันเลย อ้างซึมเศร้าแล้สไม่ทําส้นตีนอะไร คือสมองพวกนี้มันไม่functionalเหมือนคนทั่วไปแล้ว
แต่กูว่าเบียวซึมเศร้านี่คนละอย่างกับพวกอ้างซึมเศร้า เบียวซึมเศร้าแบบพวกแซดบอย เอดจี้บอยป่ะ ทําตัวอีโมเท่ๆไปงั้นแหละ
>>857 ตัวอย่างพวกอีโมเบียวซึมเศร้า https://m.youtube.com/watch?v=SSC_BUF5Z60
ไอเหมียวไงเบียว จ้องรุ้งกินน้ำเสร็จก็หันมาพูดกับชาวบ้านว่ากำลังกินรุ้งกินน้ำ เดี๋ยวมันก็หายไปเพราะชั้นกินไปเอง ตกลวไอเหมียวมันเป็นตัวอะไรแดกรุ้งกินน้ำได้ด้วนแม่ง
โอ่ยพิมพ์ผิดเยอะเกินซอรี่
จากผมวิเคราะห์นะครับ ในความคิดผมนะ ทำไมถึงคิดว่าทีมโทนี่จะชนะ เพราะผมมองว่า ทีมกัปตันยังไงก็ชนะ
- ทีมโทนี่ขาดความเป็นทีมสูงมากกกก ไม่สามัคคีกัน แต่ละคนไปคนละทิศคนละทาง
- ทีชาล่าก็จะเอาแต่บารนส์ไม่สนใจทีม และที่สำคัญโทนี่กล้าสั่งทีชาล่ามั้ยแล้วมีชาล่าจะรับฟังมั้ย
- สไปเดอร์แมนแม่งเอาแต่คุย ผูกมิตรกับทุกคนไปทั่ว แล้วบอกตัวเองเป็นแฟนพันธ์แท้กัปตันอีด คุยจนแซมบอกว่าเค้าไม่คุยกันขนาดนี้หรอก ฉากที่คุยกับกัปตันเรื่องโล่ ถ้าจังหวะนั้นกัปตันเขวี้ยงโล่อีกรอบก็จบ เผลอๆ ถ้าเจอวันด้าชวนวันด้าคุยเรื่องพลังอีก เจอแอน์แมนด้วย ด้วย
- วิชั่นเหมือนยังไม่รู้พลังตัวเอง แถมยังไม่ค่อยกล้าทำร้ายใคร เพราะวิชั่นเหมือนยังมีความเมตตา คนนี้ก็รู้จัก คนนี้ก็รัก
- นาตาชาที่อยู่ฝั่งแคปมานาน สู่ตามหน้าที่ไม่กล้าทำร้ายใครตรงๆ เพราะอีกฝั่งคือเพื่อนรักเพื่อนตาย สุดท้ายก็อยู่ฝั่งแคป ทีนี้มาดูกัน โทนี่ไว้ใจใครได้บ้างในทีม ไว้ใจได้แค่โรดี้...
กลับมาฝั่งกัปตัน
- ความเป็นทีมเวิร์คค่อนข้างสูง ตอนต้นเรื่องจะเห็นได้ว่า มีการซ้อมกับวันด้าบ่อยๆ ออกศึกด้วยกัน ตอนวันด้าเสียความรู้สึก ก็มีกัปตันคนเดียวเห็นใจไปนั่งคุยเป็น วันด้ายังไว้ใจคลิ้นท์เพราะเป็นคนชวนเข้าทีม แถมตอนฉากในสนามบิน คลินท์ยังคอยปกป้องวันด้า
- สเกลพลังวันด้านในขณะนั้น ย้ำว่าในขณะนั้น ยังไม่ต้องถึงวันด้าวิชั่น วันด้าสามารถใช้พลังให้อีกทีมหันมาตีกันเองได้ด้วยซ้ำ และวันด้าคอยเสริมทุกคนอย่างเช่นคลิ้นท์ กัปตัน
- กัปตันเน้นความรู้สึกเพื่อนในทีม มีเป้าหมายเดียวกัน
- ความไม่ทิ้งเพื่อน นี่คือ ปัจจัยสำคัญ ซึ่งทีมโทนี่ไม่มี
วาทกรรม'กฎธรรมชาติของชาร์ล ดวิน'แม่งเบียวจะตายห่าน ตลาดชิบหาน แม่งพวกเบียวidealist ignorantชอบเอามาใช้พรํ่าเพรื่อ cringeพอๆกับวาทกรรมผู้ชนะเขียนปวศ
คำว่าเบียวชักใช้พร่ำเพรื่อพอๆกับคำว่าโรคสวยแล้วหวะ สงสัยแม่งต้องพูดแบบเด็กแว๊นหรือพวกวัยรุ่นพูลวิลล่าถึงจะไม่เบียวมั้งสัส
ไอหนังที่ถ้าลูกเกเรหน่อยก็จะส่งไปเรียนเมืองนอกนี่ มันจะทำให้เกเรน้อยลงหรอวะ
เบียวพระพุทธเจ้า
กูดีใจที่สมัยกูยังไม่มีคำว่าเบียวแพร่หลาย ไม่งั้นกูโดนแน่ๆ 555
ถ้างั้นสิทธัตถะกับเยซูโครตเยียวเลยศิวะ ส่วนไอ้หมัดแม่งเหี้ย
เบียวเป็นลูกผู้ดีในโม่ง
วิ่งหนีคนบ้ามาเมื่อกี้สดๆร้อนๆ ตื่นเต้นชิบหายเลย
วิ่งไล่คุมาเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว เหนื่อยชิบหายเลย
ต่อไปนี้กูจะอดนอนให้มากที่สุด เพื่อที่จะได้ตายไวๆเพราะเป็นโรคหัวใจอยู่แล้วด้วย และเมื่อวันที่กูหลับแล้วตายไปเลย พอกูตื่นขึ้นมาอีกที คงได้เจอโลกที่กูมีสกิล 100max สุดๆทุกด้านแล้วแน่ๆ กูสู้ต่อในโลกนี้ไม่ไหวแล้ว เจอกันที่โลกหน้านะเพื่อนๆโม่ง
พอไม่เบียวแล้ว
กูอยากไปเกิดใหม่ในต่างโลกที่มีแต่สาวๆแล้วกูจะเป็นเจ้าแห่งนักเยดให้ได้เลย
เห็นมู้นี้แล้วมีแรงบัลดาลใจในการเขียนการ์ตูนเลย กูจะเขียนการ์ตูนที่เบียวที่สุด เบียวยิ่งกว่าKPให้ได้เลย
กูจะเขียนการ์ตูนที่ปลุกความเบียวในตัวเด็กไทย
เบียวเป็นโทรลในโม่ง
แมสคือผ้าหนึ่งชิ้น ดังนั้นถ้ากูแก้ผ้าแล้วใส่แมสไปเดินนอกบ้านก็ไม่ถือว่าเป็นการอนาจารแต่อย่างไร
เลิกเบียวได้5ปีแล้วค่ะ รู้สึกเหงา😢
กูไปเจอเฟซบุ๊กสมัยเบียวปี2012มาว่ะ จำรหัสไม่ได้ด้วย จะลบยังไงดีวะ ตอนนี้กูหน้าที่การงานดีด้วย ใครมาเห็นคืออายเขาตายเลย
ทำไมสาววายมันชอบเบียวเป็นทอมจังเลยวะ เจอหลายคนละวู้ กรี๊ดผชบ้าผชแต่เป็นทอมนะฮะ
>>906 เพื่อนกูก็สาววาย อ้างว่าตัวเองแมนและเป็นทอม แต่ไม่แลผญเลยนะชอบแต่ผชโพสแต่รูปผชเต็มฟีต อาจมีความคิดว่าการที่อยากให้ผชได้กันเองแปลว่าตัวเองไม่ใช่ผญแล้วก็ได้ แต่มันดันเบียวขั้นไปเล่าประสบการณ์การเป็นทอมให้ความรู้ชาวบ้านไปทั่ว หยุดก่อนเพื่อนเดี๋ยวคนอื่นได้ความรู้ผิดๆไป กูก็มีญาติเป็นทอมเป็นกระเทยจริงๆเยอะแยะ พวกหล่อนไม่ได้เบี่ยวเบนพวกหล่อนแค่ชอบเสพแนวเบี่ยงเบนเว้ย อย่าอินเกิน
อ่านเพลินดีว่ะ ดันๆ
พวกเบียวร่าล เอะอะโทษแต่ร้าบานนี่มันที่สุดของความเบียวจริงๆ
พวกฟุชอบเรียกคนหล่อเป็นเมียมันด้วย เบียวกว่าคุอีกเอาดิ เบียวให้สุด🤭
พวกคุที่ชอบมโนว่าสาวๆจะต้องชอบมันอะนะ เบียวให้สุดไปเลย สุดท้ายไม่มีสาวเอาสันดานแบบพวกมันอยู่ดี ได้แต่สำเร็จความใคร่ในหัวตัวเอง
ฟุไม่เคยคลั่งไปทำร้ายใครให้เขาบาดเจ็บ แต่คุชายเหม็นเปรี้ยวเนี่ยข่าวออกประจำ เพราะคุเป็นผชความรุนแรงเลยเกิดจ้า
อยากเป็นไก่
จะตี1แล้วก็ยังอยากเป็นไก่อยู่
เช้ากินต้มเลือดหมู เที่ยงกินตับย่าง/ไส้อ่อนย่าง เย็นกินต้มแซ่บเครื่องใน ซัดเครื่องในรัวๆแบบนี้กูกำลังจะกลายเป็น Ghoul แบบคาเนกิแน่ๆเลย
เบียวเป็นnævis
กรวยเหอะครัชตอกไข่จะมาทอดแทกตอกไป2ฟองปกติเปนเหรี้ยไรฟอง3เสือกเน่าสรุปอดแดกทิ้งให้หมดเปรเหรี้ยยยยยไรรรห้ะะะะกรวยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
จริงๆแล้ว ชั้นเป็นประธานบริสาส
จริง ๆ แล้วกูคือเสี่ยโอ
จริงๆ แล้ว กุเป็นแมว
จริงๆแล้วชั้นเป็นกระหรี่
จุดหนึ่งที่กูหายเบียวตอนม3ได้เป็นเพราะกูรู้สึกว่าตัวเองcringe ชิบหาย เพื่อนก็แกล้งอีก ควาย5555 กูเลยรู้สึกโดน humiliateชิบ มองว่าตัวเองคือvictim พอโตขึ้นมาเข้าวัยทํางานถึงรู้ว่าไม่มีใครสามารถ humiliate มึงได้หรอก นอกจากตัวมึงเอง ถ้ามึงไม่อายมึงก็ไม่อาย แต่การกลับมาเบียวนั้นทําไม่ได้ง่ายๆแบบเก่าแล้ว ยิ่งโตเป็นผู้ใหญ่ก็ยิ่งต้องทําตัวตามกฎจารีตสังคม ทั้งที่ทุกคนแม่งก็เป็นเด็กแหละ เห้อ อยากกลับไปเบียวแบบตอนมต้นจริงๆเบย หลังจากการเขียนessayนี้แล้วกูรู้สึกว่ากูนี่มันเบียวจริงๆ
คือมึง ฟันกูโครตสวยเลยหว่ะ แล้วกูเพิ่งรู้ตัวด้วยแม่ง คือกูเบียวหลงตัวเองแล้วเนี่ยแม่ง กูเป็นแวมไพร์แน่ๆเลยโม่ง เชี่ยแบบฟันกูเรียงตัวสวยมากแล้วฟันเคี่ยวมันยาวแล้วคมด้วยทั้ง4ซี่เลย 2ซี่บน2ซี่ล่าง แล้วฟันไม่เกอ่ะ แล้วฟันกรามพอยิงฟันแล้วดึงกระพุ้งแก้มมาดู เชี่ยแม่งมันเรียงตัวสวยแล้วเป็นลายฟันแบบซี่ๆแหลมๆเกมือนฉลามอ่ะ คือกูคิดว่าฟันแบบกูก็ปกติทั่วไป พอมาดูฟันคนอื่นกูเลยแบบ เห้ยฟันกูมันสวยระดับโลกเลยนี่หว่า แม่ง แล้วฟันกูสะอาดด้วยไม่เคยผุ ฟันขาวไม่เหลือง
>>931 แม่งกูเคยมีเพื่อนที่ขี้อวดๆสมัยมัฐยมอันนี้แม่งเป็นNarcissist จริงจังแล้วแม่งชอบมาโม้ว่าสมัยเด็กมันเคี้ยวยาวจนต้องไปคัดไรไม่รู้ แล้วเบียวว่าเป็นแวมไพร์ แต่แม่งโม้เพราะถ้ามีเคี่ยวจริงฟันแท้ก็ต้องขึ้นอีกดิ ควายตอนนั้นกูไม่รู้ว่ากูเคี่ยวยาวแม่งไม่งั้นกูของตัวเองกลับบ้างสัส กูคือเวทไพร์ของจริงเว้ย
>>932 เลยต้องไปตัดเคี้ยว* ที่แม่งโม้ สาส ฟันกูสวยกว่าเยอะ กูแม่งเป็นNarcissisticแล้ว ไม่วาดงานต่อละมาส่องฟันตัวเองแล้วถ่ายรูปเก็บไว้เป็นชั่วโมงๆ แบบเหี้ยเพิ่งรู้ว่าฟันกูสวย แล้วกูไม่อยากดูเป็นพวกหลงตัวเองเลยไม่บอกเพื่อนแต่มาระบายในโม่งเป็นschizo meltdownแล้วแม่ง เชี่ยเอ้ยกูหล่อจังวะโม่ง ฟันแบบเท่ชิบหายเลย กูต้องมาเขียนระบายในโม่งก่อนเดี๋ยวเป็นแบบนาร์ซิสซัสสิ้นใจคากระจกห้องนํ้าตายห่านไปก่อน
ตอนอยู่ ป.1 กูมักใช้โน๊ตบุ๊คแม่กู ค้นหาเกมต่างๆในยูทูปดู จนวันหนึ่งยูทูปมันไปแนะนำคลิป Metal Gear Rising ของ brf กูเข้าไปดูแล้วรู้สึกประทับใจเกมนี้ ส่วนที่กูประทับใจสุดคือดาบยิงได้ของแซม คือแม่งเท่สัสๆ วันต่อมากูเลยวิ่งไปซื้อปืนแก็ปที่ร้านขายของ และหากิ่งไม้ยาวๆ มาทำเป็นดาบ แล้วเอาไปเล่นกับเพื่อน ตอนที่เล่นต่อสู้กัน กูทำท่าแบบแซม เอาปืนแนบไว้กับดาบแล้วยิง แต่ปืนเสือกไปโดนเพื่อนอีกคนข้างหลัง โชคดีที่มันเฉี่ยวๆตรงมือ เพื่อนกูเลยไม่เป็นไรมาก แต่พอแม่รู้เลยโดนด่าพร้อมเอาปืนไปทิ้ง และแม่ก็ให้กูงดเล่นโน๊ตบุ๊คจนกว่าจะขึ้น ป.2
กุอยากอ่านเรื่องของโม่งที่ทำงานสายแพทย์ แต่จูนิเบียวว่าตัวเองต้องออกไปฆ่าไททันอ่ะ มึงเป็นไงบ้างวะ แล้ว 4 Horsemen of apocalypse เป็นไงบ้างวะ
เบียวเป็นแวมไพร์ เพราะกูเป็นฮิคิไม่ออกจากห้องตอนกลางวัน ทุกวันนี้ซื้อนํ้ามะเขือเทศมาแดก แต่ก็สุขภาพดีอร่อยดีด้วยเย่ะๆ
>>936 บังเอิญจังเว้ยกูเพิ่งว่างหลังคนไข้โควิดซาแล้ว กำลังอยากกลับมาอัพเดทพอดี
คือช่วงโควิดงานกูหนักมากแต่กูมีความสุขมากว่ะ มันฟังดูเลวแต่กูโกรธแค้นระบบสาธารณสุขจนอยากให้มันล่มสลายมานานแล้ว แล้วพอโควิดเข้ามา มันเป็นหายนะที่กูใฝ่ฝันพอดีเป๊ะเลย โรงบาลรับเฉพาะคนไข้หนัก คนไม่หนักมึงจะมีเงินหรือมีเส้นแค่ไหนก็ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องความVIP กูรู้สึกว่าบรรดาประชาชนที่กูแค้นถูกลงโทษอย่างสาสมแล้วเลยปล่อยวางความแค้นได้
ตอนโควิดเข้าถ้าไม่นับผอ.กับรองผอ.แล้วกูแก่สุดในรพ.ประสบการณ์เยอะสุด ผอ.เลยเรียกกูไปคุยให้กูเป็นหัวหน้าฝ่ายควบคุมการติดเชื้อ ผอ.คนนี้เป็นคนใหม่ที่เข้าใจว่ากูป่วยจิตและเบียวมาก เค้าบอกว่ากูไม่ต้องทำอะไรเพื่อคนไข้หรอก ขอให้กูปกป้องรุ่นน้องกับจนท.คนอื่นก็พอ กูเหมือนได้กลับไปเบียวฮีโร่อีกรอบ กูฟินมากและเหนื่อยมากจนไม่มีเวลาอยากตายเลย ตอนนี้กูหยุดยาต้านเศร้าได้แล้วเหลือแต่ยาควบคุมอารมณ์ หลังโควิดมาชาวบ้านก็เลิกคาดหวังให้กูไปนั่งยิ้มหวานเอาอกเอาใจเค้าแล้ว เหมือนทุกคนรับรู้แล้วว่ากูเป็นคนนิ่งๆติดเกรียนแบบนี้แหละแต่ถ้าเค้าใกล้ตายมาจริงๆกูช่วยเค้าได้
สรุปว่าตอนนี้ชีวิตกูโอเคละ กูเริ่มหาความสมดุลย์ระหว่างความเบียวกับความโปรเฟสชั่นแนลได้แล้วล่ะ
นิยายที่กูว่าจะเอาความคับข้องใจไปเขียน กูร่างได้50%แล้ว อีกซัก2ปีน่าจะลงเว็บให้อ่านกัน
อัพเดทเรื่องคนไข้4Horseman แม่งติดโควิดกันทุกคน ตายไปแล้ว3 เหลือไอ้หัวหน้าทีมรอดคนเดียว ตอนนี้กูเรียกมันว่าThe white rider of infectious diseaseเพราะแม่งรอดจากโรคติดเชื้อมาได้ หลังรอดมาได้เหมือนกันมีกำลังใจในชีวิตมากขึ้นคอยช่วยพยาบาลดูแลคนไข้อนาถาชุดใหม่อยู่ตลอด แต่ตูยังไม่เจอใครที่จะจัดกลุ่มเป็น4horsemanชุดใหม่ได้เลยปล่อยว่างไว้ก่อน
The Avengersที่รวยๆนั่นติดโควิดตายห่ายกชุดไปแล้ว ทีมคนรวยห้องพิเศษชุดใหม่พวกพยาบาลเรียกกันว่าThe Justice League มีหัวหน้าทีมคือยายวันเดอร์วูแมนอายุ92ปี รวยมากขนาดบริจาคเงินให้รพ.สร้างตึกกายภาพใหม่เพื่อให้ยายมาใช้บริการเอง แล้วก็มีคุณตาซุปเปอร์แมนที่เป็นทหารเก่าแต่สูบบุหรี่จัดจนถุงลมโป่งพองมานอนรพ.เป็นพักๆ ตานี่เวลาอาหารไม่กำเริบโคตรฟิตอายุ80ยังออกไปสวนได้
คร่าวๆที่โรงบาลกูก็ประมาณนี้แหละ อัพเดทอีกทีคงกระทู้หน้าแล้วมั้ง ถ้าพวกเรายังไม่เลิกเบียวกันนะ555+
เออ ของกูแม่งก็เบียวแหละ แต่ที่มาน่าจะต่างไป
กูเริ่มทำธุรกิจบางอย่างเว่ย คนทั่วไปถามทำไมทำวะ กูก็จะตอบเลี่ยงๆ ว่า ความฝัน
เหตุผลที่แท้จริงคือ กูแค้นบริษัทเก่าที่ทำเรื่องนี้อยู่ กูเลยว่า แสส กูทำเองแม่ง
ฟลายอิ้งบาร์เซโลน่าแอคแทกซ์ ท่าสุดเทห์ ต้องม้วนตัวดีดกำแพง จากนั้นก็บันจีจัมป์ลงมาที่หัวเหยื่อ แล้วกางกรงเล็บออกให้เหมือนแมวตะปป ไม่ใช่ท่าควายอิ้งไอ้บ้าแอคแทกของที่เอาพุงลง ถ้าจะเบียวท่าก็หัดเกรงใจท่านบัลร็อกเขาหน่อยสิไอ้อ้วน อย่างมึงไปคอสเป็นฮอนดะก็พอ
กุสามารถเปลี่ยนติ่งเกาเป็นสาวญปโมเอะได้
แบบอิชูก้ารูนนี่เบียวป่ะวะ กูดูไปจิกตีนไป
เพื่อนโม่ง นี่กูเองนะ โม่งหมอที่เบียวไททันจนเรียนจบน่ะ
กูได้ย้ายออกจาไอ้รพ.เหี้ยนั่นแล้วว่ะ
หนึ่งในดราม่าหมอด่าคนไข้ในทวิตช่วงที่ผ่านมานั่นมีกูรวมอยู่ด้วย
กูไม่ทนแล้ว กูขอบ้าให้เหมือนเอเรน
จังหวะที่ทะเลาะกับอีญาติเหี้ยนั่นกูได้ยินเสียงตัวเองในอนาคตมาตะโกนข้างหูว่า Tatakae!
กูจึงด่ามัน ด่ามันและ ด่ามัน!!!
แล้วกูก็โดนย้าย 5555
แต่ย้ายมารพ.ชายแดนขนาดเล็กลงชีวิตสบายขึ้น ประชาชนน้อย คนไข้ไม่หัวหมอ
กูอยากบอกว่า Attack on Titan Final Part3.1ฉายแล้วนะเว้ย อย่าลืมไปเบียวด้วยกันนะ 5555
สมัยเรียนชอบอ่านปวศโลกจนเบียวว่าตัวเองรอบรู้อยากเป็นแบบ assassin's creed ที่ได้ย้อนไปอยู่ในปวศจริงๆแล้วก็เหยียดพวกที่บ้าเกาหลีบ้าซีรี่ส์ว่าเป็นพวกใช้สมองไปกับเรื่องไร้สาระ ถถถ
มึง กุเคยนึกเหยียดๆ ผัวกุที่มันติ่งวีทุปว่าเบียวช่ะ ละวันนี้เวรกรรมห่าไรไม่รุ้กุมาติ่งวีทูปเอง นั่งดูสตรีมตาแหก อายตัวเองชิบหาย อายรูมเมทด้วย ล่าสุดกุเริ่มไลฟ์สตรีมเป็นวีเองแล้ว แม่งงง รู้สึกตัวเองโคตรเบียว
มาชวนโม่งเบียว ใครอยากแต่งนิยายเบียวๆสั้นๆไม่เล่นด้วยกันที่กระทู้กวีโม่ง ห้องLougeด้วยกันเถอ พวกกูต่อกันอยู่4-5คน เหงาแล้ว อยากได้ความเบียวเพิ่ม ยินดีให้เข้ามาปั่น เม้นอะไรก็ได้ เดี๋ยวกูกับไอ้โม่งอีกคนจะช่วยกันแถให้เข้าเรื่องได้เอง
พวกเอ๋อ
กูคือโม่งที่เบียวกันทั้งบ้านที่ลูงเบียวโจโจ้น่ะ
ตอนนี้พ่อแม่กูเกษียณแล้วและกำลังเบียวหนังซอมบี้ มันมีกระทู้เตรียมการวันสิ้นโลกกูเลยไปเล่าความเบียวของพ่อแม่ คนทู้นั้นแม่งขาว่ากูแต่งเรื่องเฉย ไม่มีใครยอมเข้าใจกูเลยว่าพ่อแม่กูเบี้ยวจริงๆ 55555
ที่ทํางานกูแบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มแรกแม่งกลุ่มเรียกตัวเองว่า (ชื่อบริษัท)แฟมิลี่
กลุ่มนี้เป็นวัยจบใหม่ถึงสามสิบต้นๆ กลุ่มนี้เป็นพวกเบียวสายเฮฮา ชอบแหกปากคุยกันเสียงดังตอนทํางาน
ส่วนอีกกลุ่มนึงกูจะเรียกว่า พวกพรี่ๆ
เป็นวัยผู้ใหญ่สี่สิบบวกๆ กลุ่มนี้ทํางานกันจริงจังใส่เฮดโฟนครอบหูกันทุกคน แทบไม่มีการคุยเล่นตอนทํางานเลย แต่ไม่ได้โกรธเกลียดอะไรกัน
ทั้งสองกลุ่มมีจํานวนคนพอกันๆ ตําแหน่งที่นั่งทํางานถูกแบ่งโซนกันชัดเจน ระหว่างกลุ่มแฟมิลี่ กับ กลุ่มพวกพรี่ๆ
ตัวกูวัยเฉียดๆสามสิบแต่ได้ไปนั่งอยู่กับพวกพรี่ๆ เพราะกูชอบทํางานเงียบๆ+กูรําคาญพวกกลุ่มแฟมิลี่
เรื่องมันเกิดคือกลุ่มแฟมิลี่แม่งคุยกันเสียงดังตอนทํางาน พวกพรี่ๆเลยไปเตือน หัวหน้าแฟมิลี่แม่งก็รับปากว่าจะปรามให้ เลยเงียบลงอยู่พักนึง
จนมีวันนึงหัวหน้าแฟมิลี่แม่งลาหยุด กลุ่มแฟมิลี่ที่ไร้คนคุมบังเหียน ก็กลับมาคุยแหกปากกันเสียงดังลั่น
พวกพรี่เริ่มจะไม่ทน กูก็พยายามปรามให้ใจเย็น จนมีพรี่คนนึงกูจะสมมุติว่าพรี่แกชื่อ พรี่A แกเป็นคนตัวสูงหุ่นลํ่าหน่อยๆ
แกทนไม่ไหวเลยปรี่เข้าไปยืนชี้หน้าด่า พวกแม่งก็พูดยียวนกวนประสาทใส่ แล้วมีคนในกลุ่มแฟมิลี่แม่งขึ้นมาว่า " เจ้าข้าเอ้ย ไททันบุก "
พรี่Aปรี๊ดแตก เลยหันไปเตะถังขยะที่อยู่ใกล้ๆเต็มแรงไปทางที่กลุ่มแฟมิลี่นั่งอยู่ กลุ่มแฟมิลี่แม่งเหวอแดกเงียบไปพักนึง
กูเลยตะโกนไปว่า " วอลมาเรียแตกแล้วววววว " แล้วแหกปากร้องเพลงเปิดไททันแบบดํานํ้าใส่ พรี่Aก็ยืนชี้หน้าด่าต่อ
โดยมีพรี่ๆคนอื่นเข้าไปเสริมทัพด้วย กลุ่มแฟมิลี่บางคนพยายามจะโต้กลับแต่แผ่วลง
เหตุการณ์ดําเนินต่อไปอีกพักนึง บอสเข้าบริษัทมาพอดีเหตุการณ์เลยยุติลง
เรื่องจบตรงที่บอสลงทุนกั้นห้องให้พวกกลุ่มพรี่ๆเข้าไปอยู่ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีปัญหาเรื่องนี้อีก
โดยที่ห้องนั้นถูกพวกกลุ่มแฟมิลี่เรียกลับหลังว่า วอลมาเรีย และเรียกกลุ่มพรี่ๆว่า กลุ่มวอลมาเรีย
ส่วนพวกพรี่ๆก็เรียกกลุ่มแฟมิลี่ว่า พวกไททันเห่อหม๋อย ส่วนพรี่A ก็โดนตั้งชื่อเล่นลับหลังว่า ไรเนอร์ กับ ไททันเกราะ
ร้านของกูมีสามเทพเมายา บริษัทกูมีหมาเทพจุติ (เอาภาษาคนก็พวกเพี้ยนๆ นั่นแหละ แต่เพื่อนๆ เรียกเป็น coding)
สรุปว่าจูนิเนี่ยหมายถึงฝันกลางวันหรือว่า delusional
>>สรุปว่าจูนิเนี่ยหมายถึงฝันกลางวันหรือว่า delusional
what
ว้าววี้ เมื่อไหร่คนจะหยุดเอาความผิดพลาดไปตีความเป็นความตั้งใจไปทำเหี้ยวะ ทำของแตก กุตั้งใจขว้างให้แตกมั้ง ทำของหล่นโดน กุตั้งใจขว้างใส่มั้ง ขอโทษจนกลายเป็นดูเหี้ย กุต้องสร้างไทม์แมชชีนมั้ย จะได้กลับไปแก้ได้
พวกนั้นแม่งสนุกกับการทำร้ายคนอื่นจริงๆนะกูว่า มีความสุขมากมั้งกับการเห็นคนอื่นโดนปั่นหัว อืมๆๆจ้าๆ กูจะบ้า
กูแม่งไม่รู้จะเอาอะไรมาช่วยมึงละ
น่าสนใจ
เอาเวลาที่จูนิเบียว พอให้เก็บเงินได้หลาย ๆ แสน
แล้วเอาไปเทรด Forex ได้แล้ว
ผมเทรดไม่กี่วันได้มาแล้ว 450,000
อ่านอายาโนะโคจิสนุกกว่า
ไอพวกบุกรุนพื้นที่อวกาศเชิงแนวตั้งมันทำไปเพื่อะไรวะ
ดีจริง ที่สมัยกูยังไม่มีคำว่าเบียว ไม่มีคำว่าคุ ไม่งั้นกูโดนเบิ้ลแน่
>>976 https://i.imgur.com/ozFH2HB.jpeg
กุโดนเพื่อนในห้อง ตั้งรางวัลนำจับ ติดไปทั่วเพื่อดิสเครดิตกู แบบนี้เพื่อนกุเบียวไหม
Most wanted อะ
แต่กุไม่เบียวนะ กุเป็นตัวกุ เหมือนเดิม ต่อให้ใครจะว่ายังไงก็ช่าง
>>978 ในชีวิตจริง ไม่เหมือนกาตูน2D ถ้าค่าหัวเท่าลูฟี่ จะเอาไรไปรอด ยุคนี้เงินคือพระเจ้า พระเจ้าคือเงิน คนจะตามล่าเมิงกันทั้งโลก
ชีวิตมันโหดกว่านั้นเยอะ ไม่มีพลังวิเศษอะไร
นอกนั้นยังตายได้ง่ายๆ เพราะทุกอย่างในโลกนี้ฆ่าเราได้หมด แม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะดูเล็กน้อยไม่สำคัญแค่ไหน
กูเคยเบียวคุยกะงูเหลือมที่เลื้อยมาจ้องว่ะ
กูมาตามอ่าน lore โม่งหมอเบียวไททันอีกรอบ
สวัสดีพ่อแม่พี่น้อง
โม่งเกิดใหม่ครั้งนี้จะสะสมเงินให้ได้ 9แสนเหรียญทองในต่างโลก
นี่โม่งหมอเบียวไททัน >>150 เจ้าเดิมนะ จิตแพทย์บอกกูว่าสิ่งที่ทำให้อาการใจร้อนหงุดหงิดของกูกำเริบคือคนไข้ กูจึงควรไปทำงานที่จะไม่เจอคนไข้ ซึ่งถ้าจะทำเช่นนั้นได้กูต้องเรียนเฉพาะทาง แต่กูไม่อยากเรียนแล้ว กูไม่อยากเป็นหมอมาตั้งแต่ต้น กูเลยจะลาออกจากราชการ ไปเก็บเงินเอกชนแล้วเลิกเป็นหมอไปเรียนสายภาษาที่กูชอบแทน
เม้นต์นี้ไม่ค่อยเบียวแต่กูไปหาจิตแพทย์ได้เพราะกำลังใจจากมู้นี้เลยอยากอัพบทสรุปของกูไว้ก่อนมู้นี้เต็มว่ะ
ขอบคุณโม่งเบียวทุกคนที่รับฟังกูมาตลอดนะ
>>991 กุไม่เคยไปหาหมอวะ กุมีน้องสาวเป็นหมอกำลังเรียนโทอยู่ จฬ กุเลยไปกินข้าวกับน้องสาวที่บรรทัดทองบ่อยๆ น้องสาวรู้ว่ากุคือคนปกติ
แต่ในโม่งกุจะโดนหาว่าเบียวประจำ งงจริงๆ พวกไม่ใช่จิตแพทย์ แต่ชี้คนอื่นได้ว่าเป็นแบบนั้นแบบนี้
กุก็เป็นตัวกุเหมือนเดิมในวันวาน เป็นเงา เป็นอากาศธาตุ ท่ามกลางฝูงชน
แต่ถ้าเป็นจิตเวชแบบเมิง ต้องเลิกกินเหล้า เลิกสูบบุหรี่ และ ออกกำลังกาย แบบกู มันจะทำให้จิตใจและร่างกายดีขึ้น
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.
