กูแนะคร่าวๆให้แล้วกันนะ
>>761 หลายคนรอบตัวนายคงเคยบอกแหล่ะว่าเราอยู่ตัวคนเดียวไม่ได้ ตอนกูรับน้องมหาวิทยาลัย กูก็เคยเจอรุ่นพี่มันพูดแบบนี้ เพราะตอนรับน้อง นี่เรื่องสำคัญจริงคือจะบอกน้องให้รู้จักใช้ทีมเวิร์ค ขอความช่วยเหลือเพื่อน,รุ่นพี่,อาจารย์ บางคนเข้าม. มาได้เพราะเรียนเก่งไงทำอะไรด้วยตัวคนเดียว แต่เวลาทำงานใหญ่มันทำไม่ได้ไง สุดท้ายก็ต้องไปยุ่งกับคนนู้นนิดคนนี้หน่อยอยู่ดี อันนี้ก็แล้วแต่สายวิชานะ แต่สกิลสังคมยังไงเราก็ต้องมี
ชีวิตนายก็ยังดีที่ครอบครัวหนุนอยู่นะ เขาคงไม่อยากพูดอะไรรุนแรงกระทบอารมณ์นาย เราเองเป็นคนนอกไม่ได้เห็นความเป็นอยู่ของนาย เลยตอบได้ไม่มาก ถ้านายคิดว่าจะอยากให้ใครช่วยเราต้องรู้จักพึ่งพาคนใกล้ตัวก่อน เป็นวิธีที่ถูกต้องของคนไทย
ถ้านายตอนนี้รู้สึกว่าถึงทางตันชีวิต ทำอะไรไม่ถูกก็ควรปรึกษาพ่อแม่ แล้วทำใจรับฟังให้มากๆ แล้วค่อยๆแก้ปมชีวิตนาย
กูเองมีอยู่ช่วงที่จิตตกมาก เล่นแน่เกมส์สุขภาพก็แย่ด้วย มีอยู่วันนึงเลยคุยกับพ่อแม่ว่าอยู่แบบนี้ไม่ไหวแน่ แม่เลยชวนไปว่ายน้ำ กูอายุสามสิบแล้วยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย ก็ชับรถพอครอบครัวไปสระแถวบ้านฝึกสองสามวันก็เป็นละ พอว่ายน้ำบ่อยๆสุขภาพดีขึ้น ผอมลง หน้าตาดูดีขึ้นเลยจิตใจแจ่มใส พี่ชายชวนไปวิ่งมาราธอน ก็กล้าตามไปกับเขา ช่วงหลังก็เลยออกไปวิ่งทุกวัน วันละชม.
กูว่าที่ซึมๆเพราะทำตัวเอง นอนดึกตื่นสาย ตื่นมาก็ทำงานไม่เต็มที่ จิตตก แล้วสุขภาพแย่ด้วย พอหนักๆเข้ามันจะซึมไม่อยากทำอะไรใหม่ๆ ถ้าอยากจะหาความสุขให้ตัวเอง มันต้องมีจุดเปลี่ยนที่ตัวเองอยากจะทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นเอง กล้าๆบอกคนรอบตัวเถอะ คนอื่นเขาเอาใจช่วยอยู่
ส่วนเรื่องเรียนนี่ ใครขอลอก ถ้าไม่ใช่งานแบบ สอบซีเรียส ผลแลปซีเรียสก็ให้เขาลอกไป ทำอะไรตามน้ำชีวิตสังคมจะดีขึ้น