>>37 กูลองไปหาข้อมูลดู ถ้าเมิงอยากจะปรับทุกข์หรือมีคนรับฟังต้องหานักจิตวิทยาว่ะ ถ้าเป็นจิตแพทย์เขาจะเน้นรักษาแล้วให้ยามากกว่า ถ้าเมิงอยากลองพิสูจน์กูแนะนำให้ลองหาดูอีกทีอย่าเพิ่งเชื่อกู
>>38 >>39 >>41 เหยดเข้ มาให้กูจูบทีดิโม่ง ไม่นึกว่าจะมีคนซีเรียสเรื่องที่กูมาบ่นขนาดนี้ T T
ส่วนหนึ่งที่ไม่อยากพูดเพราะกูแคร์ความรู้สึกเขาด้วยว่ะ กูเคยโดนด่าตอนทะเลาะกับแม่ครั้งนึงว่ากูเป็นพวกนึกจะทำอะไรก็ทำ อยากพูดอะไรก็พูดไม่นึกถึงความรู้สึกคนอื่นเลย กูเลยกลัวเรื่องนี้แม่งจะเกิดอีก เสียเซลฟ์ชิบหายเลย แต่กูจะพยายามยอมรับมันให้ได้เหมือนที่เมิงว่านะ ตอนนี้ถามว่ากูมีความสุขไหม มันก็มีอ่ะ เรื่องเรียนกับเรื่องเพื่อนใหม่ก็ไม่มีปัญหา ไม่ได้สนิทกันแบบเพื่อนที่ไทยแต่ก็คุยได้เล่นได้
ถ้านอยด์เรื่องพ่อแม่ก็ประมาณครึ่งวันกูก็หาอะไรทำฮีลตัวเองไป แต่บางครั้งกูรู้สึกว่าต่อให้กูพยายามทำให้ดีแค่ไหนเขาก็ไม่สนใจเท่าไหร่ ได้เกรดดี ทำงานส่งครบ ไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่ อยากได้อะไรกูจัดให้หมด แต่ไอจุดผิดพลาดเล็กๆที่กูเคยทำเขาแม่งก็ชอบขุดมาพูด ขนาดเอาไปเมาท์กับเพื่อนต่อหน้ากูอ่ะ อยากช่างแม่งแล้วดีลิทออกไปให้หมด เคยคิดเหมือนกันนะว่าบวชไปเลยดีไหม แต่กูเป็นพวกกิเลสหนาติดคอมว่ะน่าจะไม่รอด
>>40 กอดเมิงนะคะ กูก็เคยรู้สึกแบบเมิงนะ ไม่รู้จะทำยังไงให้มันหายเลยปล่อยไว้ แต่ถ้ามันทำให้เมิงรู้สึกแย่รีบหาทางแก้เถอะ