Last posted
Total of 1000 posts
>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร
>>>/801/2077/57 หิ้งโม่ง
กุกลัวใจเด็กสมัยนี้ กลัว ผลกระทบว่ะ แต่มันก็เป็นสิทธิ์ของ พวกสนพ ก้นอะนะ ที่จะเอาฮาเร็มทาสตีพิมพ์ ปกสวย เนื้อยใน...เรื่องเสียว
สนพ.Rev นี่วางขายตามร้านหนังสือปกติป่าววะ
กูขอต่อเรื่องเพจ เสียดายคนจ่ายไม่ได้อ่านก่อนซื้อ จากมู้ก่อน เห็นละคันปาก เพจนี้วิจารณ์เหมือนจะดูดีมีหลักการ แต่เอาเข้าจริงก็วิจารณ์เอามันส์เข้าว่า
เสียดายคนจ่ายไม่ได้อ่านก่อนซื้อ กูว่ามันก็เป็นพวกนักอ่านกากๆคนนึง ไม่ใช่บก.หรือนักเขียนหนังสือซีไรซ์มาจากไหนหรอกมึง เหมือนเพจวิจารณ์หนังทั่วไป สรุปอ่านแล้วมึงก็คิดเอาเองว่าเชื่อดีมั้ย เรื่องไหนเพจบอกกากก็จะมีคนเม้นต์เห็นด้วย พอเรื่องไหนกากในสายตากูแต่เพจอวยสัสๆก็จะมีพวกอวยตาม มึงจะเชื่อใครล่ะนอกจากใจมึงเอง
แต่เหมือนแอดพินเพจเสียดายฯจะเป็นนักเขียนปะ เหมือนเคยบอกว่าเขียนนิยายพิมพ์ขายเองนานมาแล้วขายได้เป็นร้อยๆเล่ม
บางอันอ่านก็เห็นด้วยนะ แต่บางทีก็แรงเหี้ยๆ ที่มีอยู่ทีนึงนักเขียนที่โดนสับเขามาตอบในเพจ แอดมินแม่งก็ด่าเขาซ้ำแบบทรามมาก
เขาเขียนไม่ดีเขาก็ยอมรับ แอดมินแม่งก็ยิ่งกระทืบเขาจมดินยังกะแค้นมาแต่ปางไหน โคตรน่าสงสารนักเขียนอะ เป็นกูคงเฟลตายห่า
แต่เรื่องไหนที่แม่อวยหนักๆเสือกเป็นเรื่องที่กูอ่านแล้วเฉยๆถึงขั้นเบะปาก กูเลยเลิกตามเพจนี้ละ เปิดตัวมาซะดิบดีสุดท้ายก็แค่ด่าเอามันส์
กูไม่ตามตั้งแต่แรกอยู่ละ เห็นอวยปลาบนฟ้าก็โบกมือลาในรสนิยมแล้ว
เรื่องที่โดนวิจารณ์ ของนักเขียนคนนั้น ไม่ดีจริงเว้ย คือแย่มาก แต่เป็นผลงานเก่าของมือสมัครเล่นที่มาลองเขียนแล้วลองขาย ซึ่งได้โอกาสขายในงานหนังสือ เพราะฝากบูธๆ หนึ่งขาย แล้วโดนเอามาวิจารณ์ ตรงจุดนี้ คือแม่งวิจารณ์ได้ไร้สติมาก ยอมรับว่า งานเขาแย่นะ แต่เป้นงานปีที่แล้วๆๆ โน่นไง มือใหม่กูว่าแย่หมด แต่สับเละ ที่ไม่ชอบคือการ ทับถม ตรง ฉันเป็นบก. นะ ฉันเคยพิมพ์หนังสือขายได้ร้อยๆ เล่ม ฉันเขียนเก่งกว่าเธอนะ กุเห็นตอนเขาทะเลาะกัน แล้วคือต่างคนต่างโกรธเว้ย อารมณ์คงขึ้น ฝั่งนักเขียนก็แบบ ไม่ดีแล้วมึงจะอ่านเพื่อ?
ดึงมาเรื่องต่างประเทศเขาวิจารณ์หนักกว่านี้ กุยอมรับนะ วิจารณ์แรงกุก็ชอบ แต่แอดมินเพจนี้ ไม่ควรพูดทับถมแบบเลิศเลอ กูดีกว่ามึง กูเลยมองว่างานมึงกาก
โท่ว มึงใส่โม่งมาวิจาร ห้ามคนอื่นคุ้ย เพื่อนก็ห้ามบอกว่านางเป็นใคร มึงก็สนุกปากเลยสิมึง เอาแต่ ด่าๆ กูว่า มวยคู่นี้มันสนุก แต่ปวดใจตรงมีคนอวยแบบไม่รู้เรื่องทั้งสองฝั่งอะมึง คือ บทวิจารณ์หยาบคายมาก โดยกุเห้นหลายเม้นที่มาสนับสนุนบ้างมาด่า แล้วเขาก็บอกว่า ไม่ชอบก็อย่ามาอ่านสิ ยุง่ทำไม บลาๆ
อีเหี้ย มึงเป็นเพจรีวิว และ มึงบอกว่ามึงจะวิจาร อีพวกสมองน้อย กินหญ้า ฉลาดน้อยกว่าควาย บางคน อ่านที่มึงด่า มันก็เชื่อ ไปอ่าน บ้างก็ไม่ชอบ สร้างฐานเสียงแย่ๆ โดยทีมึงไม่อยากรับผิดชอบไง มาตอนนี้ถามว่า รีวิวดีมั้ย?
มันแล้วแต่คนชอบอะมึง
คำหนึ่งที่กูตามอ่านทันแล้วกูปิดเลยคือประโยคที่บอกว่า ให้ฉันมาเขียนเอง ฉันยังเขียนดีกว่าเลย อะไรทำนองนี้ (ตอนเขาทะเลากัน) คือ กูอยากถามพวกมึงว่า อีเหี้ย มึงเป็นนักรีวิว สมมตว่า กุแต่งนิยายอยู่ดีๆ ไม่ได้หวังว่าจะมีคนซื้อ แล้วพยายามขายให้ออกเพื่อเงิน เข้าใจว่าต้องโดนด่าจากคนซื้อ แต่พอวันหนึ่ง มีคนเดินมา ซื้อ เอามาด่าประจานแบบไม่ให้เกียติมึงเลย แล้วพูดว่า กูเขียนดีกว่ามึง กูเลยด่ามึงได้ เป็นมึง มึงจะยอมมั้ยวะ
>>10 กูอ่านแล้วปรี๊ดตรงมาทับถมกันเหมือนกัน ถ้างานมันไม่ดีก็วิจารณ์จุดที่ไม่ดีก็พอแล้วปะวะ จะมาทับถมกันเพื่อ?
แล้ววิจารณ์แบบให้เกียรติกันมันจะตายหรือไงวะ หรือต้องแรงต้องทรามไว้ก่อน คนจะได้ติดตามเยอะๆ
จริงๆกูแอบคิด ถ้าแม่งมั่นว่าตัวเองเจ๋งจริง บอกลูกเพจมาเลยดิวะว่ามึงเขียนเรื่องอะไรมาก่อน กลัวอะไร ถ้าคิดว่าตัวเองดีจริง
นี่แม่งปิดบังตัวเอง แต่ทับถมคนอื่นว่าเขียนดีกว่าคือน่าหมั่นไส้ม้ากกกก (ที่จริงก็คงกลัวนิยายตัวเองโดนสับบ้างน่ะแหละ55)
แรกๆเพจยอดไลค์พุ่งเร็วมากแต่ตอนนี้นิ่งแล้ว ก็บอกอะไรได้อยู่นะlol
กูเข้าไปดูมาละ สันดานทรามดีว่ะ ตรงที่ยกตัวเองมาถมคนอื่นก็หนึ่งละ
ยิ่งเห็นวิวิดกับปลาบนฟ้าได้ 7.5 กับ 7
กูนี่เอิ่มมม
ยกมาจากมู้ที่แล้ว ที่มีโม่งบอกว่าอยากให้มันลองไปวิจารณ์นิยายเด็มซ่า กูฮาสัด ติ่งปัญญาอ่อนเยอะด้วย กูว่าไม่กล้าหรอก นักเขียนก็สันดานพอกัน แต่ถ้ามันกล้ากูว่าสนุกสนานแน่ๆ ผีเน่ากับโลงผุดี 55555555
กูมองว่าแต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน เขาจะวิจารณ์ติอะไรเขาก็มีสิทธิ์
ซึ่งคนเขียนก็ต้องยอมรับว่ะ แม้คำวิจารณ์มันอาจจะจริง หรือไม่จริง แต่มันก็คือฟีคแบ็ค มีประโยชน์ต่อคนเขียนไม่มากก็น้อย รับได้ไม่ได้ก็ว่ากันอีกทีนะ 5555
เพียงแต่คำที่เราพูดเราพิมพ์ มันก็ส่อถึงตัวเราอ่ะ เจ้าของเพจเขาก็บอกอยู่ว่าเขารสนิยมสู๊งงงง เค้าจะพิมพ์แบบนี้ ใครจะด่าก็เชิญ
กูก็ขอด่าตรงนี้ ว่ากูเบื่อ การติเพื่อด่า อวยตัวเอง ยกตนข่มท่าน เพราะกูไม่กล้าในเพจ เดี๋ยวรู้ตัวตนกูแต่กูไม่รู้ตัวตนมัน 555555555 ว่าแต่เขาเคยพิมพ์ยอด 800 จริงรึเปล่า โม้ไหม กูก็อยากเห็นหลักฐาน เพราะเจ้าของเพจโม้จัง
>>16 คนละคนนะมึงง Dezair กับ Demza(saisoo)
Dezair แม่งชอบเขียนอะไรที่อ่านแล้วคิดว่าดูละครไทยมากไป(แต่เห็นเรื่องล่าสุด จันทร์จ้าว
อ่านฟีดแบคแล้วเริ่มมาดี แต่ไม่รู้จะตกม้าตายตอนหลังมั้ย)
ส่วน Demza นี่เป็นประเภทเขียนมากี่เรื่องๆก็ไม่ได้มีคุณค่าทางวรรณกรรมสักกระผีกริ้นจนกูว่าควรเลิกเขียนได้แล้ว 5555555
นักวิจารณ์มันต้องเป็นกลางไม่ใช่เหรอไง 55
เจ้าของเพจรีวิวนั่นก็คุณที่เคยเขียนฟิค(นิยาย)ยากูซ่ากับเด็กง้องแง้งป่าหว่า? ที่เคยทำค่ายนิยายไพเรท แล้วก็หายทิ้งไปไม่ทำให้จบ เคยมีคนถามก็ตอบประมาณว่ามันมีต้นทุนบลาๆๆเสียเวลาบลาๆๆได้ไม่คุ้มเสีย แล้วก็หายจากการทำนิยายไปสู่โลกตุ๊กตา เอวัง
กูไม่รู้ว่าใช่ไม่ใช่นะ แต่คนที่ปกติดูไม่ปากจัดจะมาทำตัวปากจัดในเว็บไม่เปิดเผยตัวตนก็ไม่แปลกหรอก ปกติพวกมึงถอดโม่งแล้วปากเหมือนในโม่งมั้ยล่ะ
กูไม่รู้หรอกนะว่าอีเจ้าของเพจเป็นใคร แต่กูว่าวิจารณ์แรงไปปะวะ บางเรื่องมันอาจจะไม่ดีจริง แต่มึงก็น่าจะเลือกใช้คำหน่อย ที่สาธารณะนะเว้ย ไหนๆก็เปิดเพจมาวิจารณ์น่าจะใช้ภาษาดีๆหน่อย นี่ใช้ภาษายังกะแม่ค้าปากตลาด
เพจไหน??? ขอลิงค์หน่อย ขี้เกียจย้อนอ่าน
Demza นี่เอาจริงกูเห็นใจนิดหน่อยที่โดนติ่งหัวกระโปกลอกฟิคไป แต่เรื่องล่าสุดที่กูกดเข้าไปดูเจอตัวละครเคะแม่ง
บ่นประมาณ เพียซไม่สนใจคะแนนในห้องเรียนหรอกถึงยังไงสอบไม่ติดก็เข้าเอกชนอยู่แล้ว
เป็นลูกหลานกูพูดแบบนี้จะตบให้ดิ้นเลยห่า....
เข้าไปส่องมาและ นางเขียนวิจารณ์ Dezair สามสี่เล่มติดกันอ่ะมึง เป็นกูนะเข้ามาเห็นคงช้ำใจตายไปและ ถูกวิจารณ์นิยายทั้งหมดของตัวเองในคราวเดียว...
กูมองแต่กางเกงมันไปหามาจากไหนวะ สั้นข้างยาวข้าง กูไม่คิดว่าจะมีคนทำขายและใส่เล่นกันในชีวิตจริง
สำหรับกุนะ กุบอกเลยว่า กุไม่ชอบ vivid กุซื้อมาไม่เสียดายเงิน แต่เสียใจ ทั้งการเล่าเรื่อง ลำดับเนื้อหา แต่นั้นละ ใครๆ ก็ชอบ ขนาดเพจนี้อวยได้กุหัวเราะเลย
ถามว่างานดีมั้ย ใช่ แต่แย่มั้ย เยอะกว่าดี แบบมาก ๆ กุสับสน ไม่รู้ว่าจะตลกหรือขำ เพราะมันเป็นเรื่องของคนบ้าทั้งเรื่องเลย ดุจอ่านนิยายศรีธัญญาถือมีดฆ่าคนตามง้อภรรยา
ถ้านี้เรียกว่าได้คะแนนดี กุคงเศร้าใจ ยอมรับว่าถ้าเขาจงใจแต่งให้เป็นแบบนี้คงว่าอะไรไม่ได่ แต่ก็ไม่แนวเราเลย
>>20 >>22 กูคอนเฟิร์มแอดมินเพจเป็นNaki Aแน่ๆ เพราะกูเห็นความเชื่อมโยงบางอย่างของข้อมูลเขากับคนรู้จักกู
เลยลองไปโคนันมา มั่นใจ99.99%ว่าใช่แน่
ตอนแรกกูตะหงิดๆละว่าน่าจะเป็นคนที่รู้จักอยู่ เพราะนักเขียนสายวายที่ขายได้เยอะๆเมื่อสิบกว่าปีก่อนมีไม่กี่คน ไม่กี่กลุ่มหรอก
พอรู้ว่าเป็นเขานี่ไม่ค่อยแปลกใจว่ะ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนปากร้ายและชอบยกตัวเหนือชาวบ้านขนาดนี้
นี่ไม่ได้ซื้อไอ้เรื่องยากุซ่านั่นไว้ ไม่งั้นจะขุดมาอ่านแล้วรีวิวมั่งว่ามันเจ๋งขนาดที่โม้ป่าว5555
ลองเอาชื่อไปหา เห็นมีกระทู้บอกนิยายเขาลอกรัศมีจันทร์ของป้าทมมา เปลี่ยนนางเอกเป็นนายเอกนี่มันจริงป่ะวะ
>>39 จริงตอนขายมีย้ำเอาโครงเขามาเหมือน Outlander น่ะ ก็ขายรีปริ้นกี่รอบไม่รู้ก่อนประกาศรอบสุดท้ายหมดแล้วหมดเลยไม่ทำแล้ว
กูเคยอ่าน addict to crime ปกโคตรไม่สวย ขายทิ้งไปละ ก็พออ่านได้ระดับอ่านรอบเดียวจบ สำนวนสมัยนั้นจัดว่าดี แต่กูว่าน่าเบื่อ รมณ์ป้าทมแต่ไม่เว่อร์เท่า
แต่นิยายบางเล่มที่เขาด่าอย่างรักนี้ลิ้นกับฟันกูว่าสนุกกว่าเรื่องเขานะ (แต่กูก็ไม่ได้ชอบรักนี้เท่าไรอ่ะนะ)
คอนเฟิร์มอีกเสียงว่าเป็นป้า Naki ชัวร์ ตอนแรกกูสับสนเรื่องสำนวนที่ดูวัยรุ่นไปหน่อย แต่เชื่อมโยงข้อมูลแล้วมันใช่อย่างที่ >>38 บอก เห็นฝีปากกับนิสัยยกตนข่มท่านแล้วยิ่งไม่แปลกใจ ยิ่งพวกมึงบอกเค้าอวยน้องมีนกูยิ่งไม่แปลกใจหนัก เพราะเคะในนิยายเค้าก็สาวแตกทุกเรื่อง
>>39 จริง แต่รอดตัวไปตรงที่บอกไว้แต่แรกว่าดัดแปลงจากเรื่องไหน พูดถึงเรื่องลอกรัศมีจันทร์แล้วกูเขียม ตอนทำประกาศอย่างภาคภูมิใจว่าเรื่องนี้ตีพิมพ์ ไม่ได้ซีรอกซ์เหมือนเจ้าอื่น เพราะเป็นรสนิยมส่วนตัว รสนิยมสูงว่างั้น มึงไปดูหนังสือเหอะ กูไม่เห็นจะมีอะไรต่างกับหนังสือซีรอกซ์ไสกาวตรงไหน
ไม่แปลกใจที่แอดมินเพจนั้นคือนาง จำได้เคยมีคนซื้อนิยายaddict crime มาอ่านแล้ววิจารณ์นางยังมาไล่ด่าคนที่วิจารณ์ในบล็อกเขาอยู่เลย ส่วนเรื่องลอกนิยาย มึงไปหาหัวข้อ กรณีลอกเลียนนิยายaddict crime อ่านดู แล้วจะซึ้งถึงความเยอะและความตลกที่ว่าแต่เขาอิเหนาทำเอง เป็นป้าแก่ในวงการที่ไม่คิดจะพัฒนาตัวเองจริงๆ
ทำไมพวกมึงรู้เบื้องหลัง รู้จริงกันจังวะ
บางทีกูก็ตะลึงในพลังโม่ง
ถ้าน้องมีนคะแนนดี น้องยีนส์ก็มีสิทธิ์
กูไปตามอ่านรีวิวเพจนั้นมาละ ทำไมกูเฉยๆกับฝีปากวะ คือเล่นกู้ดรีดส์แม่งด่ากันเป็นขยะวรรณกรรมมากกว่านี้เยอะ
แต่ก็เข้าใจแหละวงการวายมันแคบๆน่าจะถ้อยทีถ้อยอาศัยกันิดนนึง แล้วคิดจะทำเพจภาษาแบบนี้คนจะหมั่นไส้มาด่าก็ไม่แปลกว่ะ
ยิ่งพอรู้เป็นเจ้าของค่ายdenki กูยิ่งไม่ชอบตั้งแต่เหวี่ยงดองนิยายละ 555 คนสืบมาได้นี่ก็เก่งว่ะ
เรื่องรสนิยมการอ่านก็แล้วแต่บุคคลละกัน อย่างของนาบูถ้ากูรีวิวคงให้คะแนนน้อยกว่ามันอีก 5555555
แต่กูไม่ค่อยอ่านนิยายไทยด้วยแหละไม่ใช่แนวจริงๆยกเว้นแต่งดีมากๆ
แต่สงสัยเรื่องที่มันรีวิวเรื่องเสื้อกาวน์ไรนั่น (ไอ้เหี้ยแค่ชื่อเรื่องกูก็อายที่จะเปิดอ่านแล้วสัสส)
ตรงภาษาอังกฤษที่มันติเรื่อง have กับ have got จริงๆมันใช้ได้ทั้งคู่ไม่ใช่หรอวะ แค่เป้น AmE กับ BrE นี่
อีเรื่องยากูซ่าของนากิเอนี่ระดับ "ปาทิ้ง" สำหรับกูเรื่องนึงเลยนะ
Outlander ก็ปาทิ้ง กูเกลียดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต้นฉบับก็เรื่องแบบนี้ใช่ป่ะ? กูขอโทษแฟนๆต้นฉบับป้าทม
พอดีกูซื้อมาแบบไม่รู้ จากใจเลย ตอนนี้แม่งไปนอนกองใต้ตู้สักตู้อ่ะ ไม่ได้อยู่ในชั้นหนังสือ
เรื่องไม่มีเหี้ยอะไรเลย นายเอกตอนแรกก็เปิดมาแนวแก่นๆ สู้คน โดนอีชีคจับตัวไปจะให้แต่งงานด้วย
ผ่านไปไม่เกินสิบหน้า ไม่เกินนี้จริงๆ แม่งหงอกับผัวเป็นหมาเลย
แล้วทั้งเรื่องไม่มีอะไรนอกจากจับขืนใจไปมา แล้วไปตอนท้ายๆมีตัวร้ายโผล่มาจะชิงนาง จบตรงนั้นแล้วก็เข้าช่วงง้อๆหวานๆ แล้วจบ
ขยะสัสๆ แต่ภาษาจัดว่าโอเคเรื่องนึงเลยมึง มีโอเคแค่นี้แหละสำหรับกู
>>48 ภาษาวิจารณ์กูเฉยๆเหมือนกัน แต่ตอนอวดตัวเองว่าได้ตีพิมพ์เยอะงั้นงี้บลาๆ นี่ไม่ไหวมั้ง กู้ดรีดส์เขาก็ไม่ทำนะมึง
เขาก็แค่ยกเอาจุดด้อยของเรื่องนั้นนั่นแหละมาด่า
>>49 Outlander ไม่ใช่ดัดแปลงงานป้าทมนะ มันดัดแปลงจากนิยาย ตามหัวใจไปสุดหล้า (Daughter's Hudson) เรื่องนี้กูเข้าใจนะว่ามันเป็นความนิยมในช่วงนึงของยุคสมัยว่ะ ดักแก่ก็มันเป็นนิยายรุ่น Acho ดั้งเดิมเป็นสมัยนิยายซีรอกแจกวนกันไปอ่าน (คือมึง internet ยังมีแค่บางบ้านว่ะ) จากนั้นพอมายุคสมัย VBK จัดงานแถวสีลมคอมเพล็กก็มารวมเล่มขายอ่ะแหละ เพราะนิยายเรื่องนี้จึงมีจุดที่มาอ่านตอนนี้จะมีค่านิยมหรือพลอตที่เก่ามาก กูอ่านตอนเด็กๆ ก็สนุกนะ ยิ่งวัยอยากรู้ เบียวๆ มีฉากเยอะไงเลยแบบชอบๆ แต่มาตอนนี้ได้เสพงานหลากหลายขึ้นกลับไปอ่านก็คงอ่านไม่สนุกเหมือนกัน
ให้เปรียบก็เหมือนกรณีกาเหว่า เพชรพระอุมา จริงๆ ตอนเห็นมันมาขายใหม่ กูไม่ชอบเลย มายุคนี้การลอกแบบนั้นไม่เป็นที่ยอมรับแล้ว ยังจะเอามาขายอีกแถมมันเชยแล้วด้วย
ส่วนของนากิเอ ใหม่กว่าหน่อย แต่มันยังเป็นยุคที่คนออกนิยายทำมือน้อยมาก โรงพิมพ์แบบ print on demand ยังไม่มีก็ทำได้แค่ไสกาวหลอกกัน ในตัวเลือกน้อยนิด เขาเลยเป็นตัวเลือกที่ดูดี (คือกูไม่ชอบนิยายของ FBDL ด้วยน่ะนะ) แต่ก็ไม่สนุกมากมายขนาดนั้น กลับไปอ่านตอนนี้ก็คงบ่นเหมือนกัน
ว่าไปให้ดักแก่ Outlander ช่วงซีรอกแจกวนกันอ่าน นี่มีช่วงนึงวาดแฟนอาร์ต แถมช่วงนั้นเกิดฮิตแนวมีลูกได้ขึ้นมาหรือไงไม่รู้ เนื้อหามีวางไปไกลถึงให้พระนายมีลูกกันด้วย คือไม่รู้คิดเล่นๆ หรือมีเขียนออกมาจริง ตอนนั้นกูแทบจะเลิกอ่าน แบบมันเละเทะมาก จนเห็นข่าวเขาเอามารวมเล่มไม่มีเนื้อหาพิลึกๆ นั่น (หรือมีวะ กูไม่ได้อ่านมาเป็นสิบปีแล้วลืม) ก็เลยซื้อมาเก็บไว้เป็นที่ระลึก
กูขอ KY แปป กูอยากอ่าน Midnight มหานครรัตติกาล อีกว่ะ แต่คนเขียนเล่นลบเรื่องทิ้งแล้วไปแต่งฟิคดงบัง...//กรี๊ด
>>52 ทำไมถึงคิดว่านิยายแรร์คือนิยายที่สนุกวะ5555 เรื่องนี้มันแรร์เพราะน่าจะพิมพ์น้อย เป็นไอเท็มในตำนานของสาววายยุคนั้น
พล็อตมันอาจจะสนุกสำหรับคนยุคนั้นแค่นั้นแหละ เด็กรุ่นหลังที่อยากอ่านแต่หาอ่านไม่ได้ ก็อุปาทานคาดหวังว่ามันต้องดีงู้นงี้
พออ่านแล้วไม่ใช่แนวก็เป็นไงล่ะ555
แต่ถึงจะล้าสมัยแล้วแต่คนชอบแนวนี้คงเยอะอยู่ไม่งั้นคงไม่ออกมาเรื่อยๆอะ ล่าสุดนิยายทะเลทรายแปลของhermitใช่มะที่ปกสวยโคตร
แต่พล็อตคงหนีไม่พ้นขนบทะเลทรายเดิมๆอยู่ดี
บางทีกูก็สงสัยนะ ถ้าเขียนนิยายนายเอกสาวแตกแถมยังท้องได้อีกนี่ ทำไมไม่เขียนผู้หญิงไปเลย
นิยายแปลทะเลทรายของhermitกูเชียร์ NL เมียเก่านายเอกเคมีเข้ากันกับอีตาเภสัชกรมาก ส่วนนายเอกตอนแรกเหมือนจะดี พอตอนสองตอนสามเริ่มส่อแววน่ารำคาญละ พระเอกก็พิมพ์นิยม ตอนแรกกูว่าจะซื้อนะ ตอนนี้บายละ
>>54 จริงๆกูว่าพล็อตขนบบางเรื่อง(ย้ำว่าบางเรื่อง)กูก็ยังอ่านแล้วเพลินได้นะแบบพวกแนวยากูซ่าปากร้าย/พระเอกเถื่อนๆจับนายเอกมาข่มขืน
ตอนหลังรักกันตามธรรมเนียม จนปัจจุบันมันก็ยังมีออกมาวางขาย(นิยายญี่ปุ่นนี่แหละ พล็อตมันก็วนๆมาที่เดิมบ้างบางเรื่อง)
แต่คือเรื่อง outlander นี่มันเหี้ยทุกอย่าง พล็อตก็ส่วนนึง ตัวละครแม่งก็ไม่น่าพิสมัยเลย พระเอกนี่ถ้าตามขนบพออ่านๆไปจะเริ่มโอเคกับมัน นี่ก็ไม่เลย
ด่าได้ต้นเรื่องยันท้ายเรื่อง ยิ่งนายเอกนี่ตัวน่ารำคาญระดับ S++++++++++ คือกราฟแม่งเป็นเส้นตรงไม่พอแม่งดิ่งลงเหวด้วย
>>54 คือกูก็ไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องแรร์มันจะต้องสนุกระดับมาสเตอร์พีซหรอกมึง
แต่มันต้องมีอะไรสักอย่างให้มันแรร์ได้น่ะ อันนี้จะดูแง่มุมไหนนอนตะแคงดูกูยังไม่เห็นความดีของเรื่องนี้เลยไง
กูก็ไม่ใช่เด็กรุ่นหลังไรมากด้วย แค่มาไม่ทันตอนมันพิมพ์เฉยๆ
กูว่ากูคิดคล้ายๆ >>57 ว่ะ แล้วพวกเรื่องแนวคลิเชๆกูก็อ่านได้นะ ถ้ามันดำเนินเรื่องสนุกอะ ถึงอ่านไปไม่กี่หน้าก็รู้ว่าแม่งจะจบยังไงก็เหอะ
แต่เรื่องนี้แม่งไม่ใช่
>>63 แรงประมาณไหนวะ มึงแซมเปิ้ลได้ปะ? ได้ซักเสี้ยวของคนด่าฟิฟตี้เฉดออฟชิทส์ในกู้ดรีดส์ไหม
พูดถึงเรื่องของแรร์ นิยายในตำนาน พวกมึงคิดว่าที่มันเป็นตำนานในตอนนั้น มันดีจริงๆรึเพราะมันหายากวะ กูเคยเป็นนักอ่านที่คลั่งวายในตำนาน ขวนขวายหามา ซึ่งตำนานแต่ละอันที่กูได้อ่านนี่ค่อนข้างผิดหวังเลยว่ะ
ยกตัวอย่างเช่น นิยายแนวมหาลัยของนักเขียนดังคนนึงที่เขียนกับเพื่อน กูอ่านแล้วถามว่ามันดีไหม มันก็ดีนะ แต่ไม่ได้ดีมากมายขนาดนั้นว่ะ เป็นแนวที่ปัจจุบันมีกันเกลื่อน สูตรสำเร็จโคตรๆแต่เออ ตรงนี้เข้าใจว่ามันเป็นตำนานเพราะตอนนั้นมันหาอ่านยากจริง กูชอบเทปคาสเซ็ท โทรศัพท์บ้าน แผ่นซีดีในเรื่องจังว่ะ คลาสสิคสัสๆ
เรื่องที่สองก็หิมะแดง นิยายวายจีนในตำนาน ว่ากันว่างั้น ซึ่งก็อ่านแล้วไม่สนกเลยว่ะ รู้สึกว่าแปลไม่รู้เรื่อง อิฉากxxxกันสิบหน้าที่ฮือฮากันนั่นอ่านแล้วเฉยสนิท ในใจกูนี่คิดว่ามันทำเหี้ยอะไรกันวะ ไม่พูดถึงพล็อตอื่นๆนะ มันน้ำเน่าและอ่านไม่รู้เรื่อง นึกจะตัดก็ตัด คิดแล้วกูยังหงุดหงิดไม่หาย
ต่อมา นิยายของนักแปลนิยายวายจีนมือดีของฝู กูอ่านไปแล้วหลายเรื่อง ชอบที่ภาษาสวย บรรยายดี แต่ก็ยังไม่พีคสำหรับกูอยู่ดี อาจเพราะกูคาดหวังกับกิตติศัพท์ความดีงามของนิยายเขามากเกินไป
เรื่องสุดท้าย นิยายของนักเขียนที่พวกมึงนินทากันข้างบน กูยิ่งเฉยมาก โดยเฉพาะอิเรื่องทะเลทรายที่เขาว่าเป็นตำนานนั่น อ่านแล้วเพลียจนไม้รู้จะรีวิวยังไง ได้มากูต้องเปิดอ่านข้ามๆบ้างเพราะเบื่อจัด
นิยายที่กูว่าเบื้องต้นคือนิยายที่ว่ากันว่ามันดีงามพระรามเก้าต่างๆนาๆ ซึ่งอ่านแล้วกูไม่ประทับใจนัก (จริงๆมีอีกแต่ยกตัวอย่างคร่าวๆ) เป็นเรื่องที่ทำให้กุมานั่งถกกับเพื่อนว่าเพราะอะไรกันแน่มันถึงเป็นตำนาน นิยายดี เรื่องดัง เพราะหาอ่านยาก เพราะเป็นจุดเริ่มต้นรึต้นฉบับวางรากให้วงการวายปัจจุบัน ที่ถูกกล่าวว่าเป็นตำนานมัน เพราะอะไรกันแน่ ?
ปล.ลืมบอกว่าหลายเรื่องมีรีปริ้นแล้วนะ หาไม่ยากแล้ว แต่สมัยกุเริ่มเข้าวงการช่วง7-8ปีก่อน มันถือได้ว่าหายากจริงๆ
ในความคิดกูนิยายที่ควรเป็นตำนานควรเป็นอะไรที่คลาสสิคอ่านได้เรื่อยๆ ไม่รู้สึกเชยหรือเนื้อหาที่นำกลับมาอ่านใหม่ยังดูไม่เก่า นี่คือในแง่นิยายทั่วไป ถ้าเป็นการ์ตูนก็อย่างงานของ อจ เทตสึกะ โอซามุ หรือของ ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ ที่กูว่าโดเรมอน หรืออย่างหลายเรื่องเอามาอ่านตอนนี้ก็ยังสนุกอยู่ อย่างงานของ อจ โอซามุเองก็เป็นตำนานเพราะเป็นรากฐานให้การ์ตูนต่างๆ หรือ แสลมดังก์ที่ทำให้เกิดยุคกีฬาบาสบูมเป็นต้น คือมันต้องสร้างปรากฏการณ์อะไรขึ้นมาน่ะ
ซึ่งสเกลพวกนี้ใหญ่เกินนิยายวายโดยเฉพาะนิยายที่เขียนเองว่ะ คือนิยายวายก็เป็นนิยายรัก น้ำเน่าประโลมโลกซะส่วนมากอยู่แล้ว กูคิดไม่ค่อยออกมีงานไหนดีมีคุณค่า ที่พอนึกออกก็คงแบบ สุดปลายสะพาน ที่เคยมีคนพูดกัน (แต่กูว่าเครียด) ส่วนใหญ่ค่าความแรร์ในสายนี้คือ หาอ่านยาก หาซื้อไม่ได้แล้ว ส่วนความสนุกจะขึ้นกับจริตคนแล้วว่ะ
เรื่องที่กูว่าแพงเกินไปแต่ไม่สนุกสำหรับกูก็มี Deadlock นิยายของค่าย Fu อย่างลำนำวิหคสวรรค์กูก็ไม่ชอบ ยาวเป็นคำสาปฟาโรห์เลย Outlander ก็ด้วย แต่พอเข้าใจ Outlander ในแง่มันดังอยู่ยุคที่ไม่มี internet และกลายเป็นงานที่เชยแล้ว ยิ่งสมัยนั้นมันไม่มีคนเขียนนิยายวายทะเลทรายออกมาเป็นเรื่องเป็นราว และเรทเยอะๆ คนเลยชอบน่ะ
ลำนำวิหคสวรรค์ไม่ถูกจริตอย่างแรง โชคดีที่กูขายทิ้งไปสมัยมันดังๆและไม่ตามต่อ กูซื้อแค่เล่ม1-4 ตอนขายนี่ให้อารมณ์แปลกใหม่มากประกาศปุ๊บ คนติดต่อซื้อปั๊บ บางคนบอกให้เรียกราคาได้ตามสบายเลย555 ถ้ามาขายตอนนี้กูว่าคงกริบ
>>64 มันแรงช่วงแรกเพราะงานห่วยจริง เลยมีเรื่องให้ด่าเยอะมาก แต่ที่มาแรงระดับสูงคือ นักเขียนเปิดวอร์นี่แหละ เลยกลายเป็นตีกันด้วยภาษาผู้ดีแบบ... เชี่ย
ยกตัวอย่างเหรอ
อือ นางพิมพ์ยาวชิบหายเลย เชี่ย บอกว่า ไอ้ตัวละครทั้งเรื่องมันห่วยแตก ภาพปกชุ่ยมาก พัดรูปเหมือนเกี๊ยว เอามาขายได้ไง บอกตัวละครอย่บลาๆ มันยาวมาก งานมันพลาดก็เยอะอะมึง เอาว่ามันไม่ใช่การวิจารณ์
มันคือการด่าหนังสือประจานออกสื่อ ประมาณนั้น
ด่าปกชุ่ยเนี่ย กูไปรื้อไอ้เรื่อง addict to crime มาให้ดูเลย 55 แต่เจ้าตัวคงอ้างสมัยนั้นกับสมัยนี้ไม่เหมือนกันละมั้ง สมัยนั้นนิยายวายปกสวยๆ หายากจะตาย
จะว่ายุคนั้นปกกากก็ไม่เต็มปากวะ เพราะปกยามตะวันรอนของพี่เฟื่องก็สวยแบบเรียบๆนะ แต่แก็งค์เขานี่ปกมาแบบเดียวกันเลย นิยายของคิงเพนกวินก็แนวนี้ปกกากพอกัน กูว่าทำเป็นรูปวิวหรือตัวอักษรสวยๆยังดีกว่า แต่เรื่องนี้กูเคยอ่านในเน็ตแรกๆสนุกนะ แต่พอพระนายเริ่มจูนเขาหากันอีเคะนี่เริ่มสาวแตกตัวนิ่มมาเชียว กูว่าเป็นนิยายขนบมาอ่านตอนนี้ก็ไม่สนุกแล้ว โชคดีตอนนั้นไม่มีเงินเลยไม่ได้ซื้อเก็บ พึ่งมารู้จากพวกมึงนี่แหละว่าเรื่องนี้เขาลอกมา หมดกันอดีตที่กูเคยติ่ง5555 ทำไมนักเขียนที่กูชอบแต่ละคนถึงมีแต่พวกลอกๆกันมาวะ
>>72 เห็นปกแล้วนึกขึ้นได้สมัยสาววายสุมหัวกันในบอร์ดไม่กี่บอร์ด ป้าแกเคยเอารูปรอยสักพระเอกลงบอร์ดนึงแล้วแฟนคลับมาบอกว่าสักให้ถึงก้นเลยหรือไงเนี่ยแหละ แล้วป้าแกออกมาฟาดงวงฟาดงาว่าไม่ชอบผู้ชายสักถึงก้น คือหลักๆต้องการสื่อเท่านี้ แต่พล่ามเหวี่ยงซะยาวซึ่งกูอ่านแล้วไม่เข้าใจว่ามันจะเหวี่ยงหาไรฟะ
>>74 เรื่องที่ลอกรู้สึกจะชื่ออิสมาร่า กูไม่ได้อ่านเช่นกัน
มาเสริมเรื่องที่ดราม่าให้หน่อยนึง เพราะแอบทัน
ก็ตามที่ >>71 บอก เรื่องปก เรื่องเกี๊ยว แล้วก็ทำนองว่าไม่หาข้อมูลแล้วมาเขียน นิยายเรื่องนั้นมันแนวจีนโบราณป่ะ? แต่เขียนข้อมูลผิดๆถูกๆ เหมือนไม่ทำการบ้านมาเขียน ซื้อมาเสียดายตังค์
คนเขียนก็มาต่อคอมเม้นท์ประมาณว่า จะโอนค่าหนังสือคืนไปให้ แต่ขอให้ส่งหนังสือคืน
นางก็บอกไม่ส่งคืน ซื้อมาแล้ว
คนเขียนก็แบบ เออ มึงด่าซะเละขนาดนี้ จะเก็บไว้ให้รกหูรกตาตัวเองทำไม นั่นงานเก่าตัวเอง เขียนเอง วาดเอง ห่วยก็วิจารณ์กันไป แต่นี่คือด่าไม่มีชิ้นดีเลยไง
คอมเม้นท์อื่นๆก็แยกเป็นสองฝั่งทั้ง เขียนไม่ดีไม่หาข้อมูล กับ ด่าแรงไปนะ ภาษาที่ใช้อ่านๆไปกูก็ว่านางกวน'รมณ์ +ทับถม กรูเขียนเองดีกว่า อะไรอย่างเงี้ย
อีเคะ addicted crime นี่กูจำได้แม่งใส่เสื้อคลุมอาบน้ำกับเอาผ้าขนหนูโพกหัวเดินนวยนาดออกมาจากห้องน้ำ เหี้ย สาวแตกชิบหายวายป่วง เขาใช้คำว่านวยนาดเลยนะเว้ย กูอ่านแล้วโคตขนลุก ขนาดยุคนั้นยังไม่นิยมเคะแมนเท่าไหร่นะ
เมื่อคืนกูเพิ่งไปนั่งอ่านดูเพจเขาละเอียดๆ ว่าไปถ้าไม่นับที่เคยไปทะเลาะกับนักเขียนระดับโอ้อวดว่าตัวเขาเขียนได้ดีกว่า (นี่ฟังจากโม่ง ไม่ได้เห็นของจริง) เขาก็รีวิวโอเคอยู่นะ มีการชี้จุดไม่สมเหตุสมผลของเรื่องซึ่งกูอ่านหลายเรื่องก็เห็นด้วยกับเขาว่ะอย่างเรื่อง รักนี้ CSI หรือ หรือไอ้เรื่องลูกฑูตที่เขาบอกมันไม่สมเหตุสมผล คนเขียนไม่ทำการบ้าน กูก็เออทำไมหลุดได้ขนาดนี้ (แต่ตรงนี้ถ้าเป็นนิยาย สนพ กูว่า บ.ก. ควรตรวจให้ดีกว่านี้ว่ะ ยิ่งไอ้เรื่องลูกฑูต กูไม่ได้อ่านเล่มจริงหรอก แต่ที่เขารีวิวมันแปลกจริงๆ แหละ) ถ้าบอกว่าแรง กูว่าตอนในนี้ด่าน้องมีนก็แรงพอกันนะ เถื่อนกว่าด้วยซ้ำเพราะโม่งไม่มีตัวตนว่ะ ส่วนเพจนี้จากเดิมไม่มีตอนนี้ก็มีแล้ว
แต่เห็นด้วยว่ะว่า แอดมินเพจนี้มีอีโก้ แต่ถ้าสืบประวัติและวีรกรรมก็ไม่แปลกจะเป็นคนแบบนี้
ขอแทรกหน่อย ใครก็ได้แนะนำหนังสือภาษาอังกฤษให้หน่อย แนวไหนก็ได้ (แต่ไม่เอาแบบ น้องมีน ไม่ไหวว่ะ)
>>80 กูเข้าใจ คือเห็นด้วยกับมึงว่ะว่าแอดมินมันก็รีวิวตรงไปตรงมา จริงหลายจุด อันนี้ไม่เถียงว่ะ แต่ประเด็นคือแอดมินเพจนี้พูดจาแบบเหยียบย่ำนักเขียนให้จมดินไปเลย ไม่ได้ติเพื่อก่อ นี่มันเหมือนทำลายกันชัดๆ ส่วนที่ดีมันคงต้องมีบ้างแหละนิยายเรื่องนึงอะ คือถ้าวิจารณ์ตรงไปตรงมาบอกทั้งข้อดีข้อด้อย ถึงจะให้ 2-3 คะแนนนักเขียนคงรู้สึกดีกว่านี้และมีกำลังใจเอาไปปรับปรุงได้ แต่นี่เธอไม่พูดข้อดีอะไรเลย ด่าอย่างเดียว โดยเฉพาะอันที่เอารูปเกี๊ยวมาล้อเลียนภาพพัดที่นักเขียนวาดเอง กูไม่โอเคว่ะ มันเกี่ยวอะไรกับวิจารณ์นิยายด้วยวะ นี่มันเล่นด่าเอามัน ด่าสะใจแล้ว กว่าเขาจะวาดรูปนึงไม่ง่าย
>>82 ก็เห็นด้วยว่ะว่าแอดมินหยิบมามีแต่ด่า ไม่เห็นมีข้อแนะนำให้ปรับปรุงตรงไหนเลย แต่กูไม่แน่ใจแนวทางเพจนี้มันยังไง แต่ส่วนตัวว่ามันก็เหมือนตอนในโม่งสับกัน (กูเองก็ร่วมสับ) ก็ไม่มีข้อแนะนำอะไรที่ควรปรับปรุงเท่าไร กูเลยว่ามันก็ไม่ต่างกันว่ะ อย่างของเดมซ่า นิงิริซูชิ พี่ว้าก จอมร้ายก็มีแต่ด่านะ (แต่สองเรื่องหลังยังพอเห็นมาออกตัวว่าชอบบ้างหรือเปล่า กูไม่แน่ใจ)
อ้อ กูไม่เห็นเรื่องเขาเอามาปกมาล้อเลียนนะ แยกเฉพาะเรื่องนี้ออกมากูเห็นด้วยว่าเหี้ยจริง ยิ่งคนเขียนเขาวาดเอง มารยาทโคตรทราม ถ้าจะเล่นน่าจะเล่นที่ไม่ทำการบ้านหาข้อมูล เนื้อหาไม่สมเหตุสมผล ตัวละครไม่สมจริง แต่ไปล้อเลียนปกเขานี่ดูถูกกันชิบหาย
อีกนิดกูคิดนะ ถ้าไอ้คนตามเพจนี้เชื่ออีแอดนี้หมดทุกอย่างก็ควายเกินนน น่าจะแยกแยะเองกันได้บ้าง มันก็แค่ปากคนๆ เดียว แถมรสนิยมอาจไม่เหมือนกันก็ได้
>>83 นางเหมือนโม่งก็แค่ไม่มีใครรู้ว่านางเป็นใครก็เท่านั้น ถึงตอนนี้จะรู้กันแล้วก็เถอะ ส่วนเรื่องวิจารณ์โม่งมันก็คือโม่งปะใช่ว่านักเขียนทุกคนจะเข้ามาอ่าน ที่นี่ไม่ใช่เพจรีวิวหนังสือมีอะไรไม่ชอบก็บ่นชอบอะไรก็ชม แต่มึงต้องแยกให้ออกว่านั่นเพจรีวิวนิยายและที่นี่คือโม่ง จะรีวิวอะไรมันควรมีความเป็นกลางบ้าง โอเคอิแอดมินมันบอกว่าวิจารณ์ตามรสนิยมของมัน กูก็คิดเหมือนมึงรสนิยมคนเราไม่เหมือนกัน อาหาร ความชอบคนเราก็ยังชอบต่างกัน แต่คิดจะรีวิวทั้งที่มึงก็แยกเป็นสองส่วนไปก็ได้ ความคิดเห็นแบบเป็นกลางกับความคิดเห็นส่วนตัว อันนี้กูอาจจะคิดไปเองว่าอิแอดมินมันพยายามเลียนแบบเพจอวยไส้แตก ซึ่งกูมองแล้วมันร่วงมากกว่ารุ่ง สักแต่จะหยาบอ่านแล้วไม่บันเทิงสักนิดอิลูกหาบก็เอาแต่อวย
เห็นด้วยกับข้างบน ว่าถ้าใครเชื่อตามที่อีเพจนี่รีวิวไปทั้งหมด ก็หยักสมองตื้นจริงๆแหละ คิดแยกแยะเองไม่เป็นรึไงวะ รสนิยมมันไม่ใช่อะไรที่จะมาเหมือนกันเป๊ะ 100 เปอร์เซ็นต์ซักหน่อย
แต่หลายคนก็เออออกันจัง
กูว่าก็เป็นเหมือนกันหมดทุกทีล่ะวะ พวกลากมากไป ในโม่งนี่ก็เป็น นิยายไหนที่โดนด่าเยอะๆ คนก็เฮโลด่าตามๆกัน ล่าแม่มดกันสนุกเลยมึง พวกมึงก็แค่กลัวตัวเองจะไม่เข้าพวก กลัวว่าจะมีรสนิยมในการอ่านไม่สูงพอ หิ้งโม่งอะไรนั้นก็เป็นแค่การเก็บรวบรวมรสนิยมตามความชอบของใครคนหนึ่งไม่ใช่ของทุกคน สำหรับกูนิยายที่ดีคือนิยายที่กูชอบ จบ
>>84 กูมองว่าจะเป็นเพจหรือเป็นโม่งก็ไม่ต่างกันว่ะ เพราะสุดท้ายก็เป็นการแสดงความเห็นว่า อ่านเรื่องนี้แล้วคิดเห็นยังไงเหมือนกัน แค่โม่งไม่ได้ประกาศตัวว่าตัวเองเป็นเพจรีวิว เป็นแค่ที่สุมหัวคุยกันเฉยๆ เท่านั้นน่ะนะ
>>87 กูเม้าในนี้เพราะกูเห็นคนคุยกันเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นไงสนุกดีมากกว่า แบบด่ากันตลกดี ไม่ได้คิดว่ารสนิยมในนี้จะดีเลิศให้กูเอาไปข่มใครได้ว่ะ 555 ส่วนหิ้งโม่ง กูว่าไม่ได้ทำเพื่อใช้ยกย่องขนาดนั้น มันเหมาะเวลาใครถามเรื่องนั้นเรื่องนี้เป็นไง แล้วปักหมุดให้ลองไปอ่านว่าเคยมีใครสักคนบอกไว้แบบนี้ แล้วมึงไปพิจารณาเอาเองมากกว่านะ
ห้องนี้มันจะได้คุยเรื่องหนังสือจริงๆมั้ยวะ กูต้องการรีวิวเกี่ยวกับหนังสือว่ะ
กูว่าพวกมึงตั้งห้องนินทาวงการวายไปเลยดีมั้ยวะ มีอะไรเสือกมานินทาห้องนี้แม่งตลอด ถ้ามึงจะนินทามึงไป netwatch ได้มั้ยจะได้ถูกห้อง ไม่ก็ตั้งทู้ใหม่ไปเลย
ไหนๆพูดเรื่องปกละขอแจมหน่อยเรื่องที่มาม่ากันนี่เห็นปกในบูทงานหนังสือละแต่แบบตะหงิดๆเลยไม่ได้หยิบ
แบบกูว่าปกเค้าไม่ดึงดูดอ่ะ วาดแปลกๆเมิง คือกูก็ไม่ได้วาดสวยมาจากไหน แต่สำหรับกูปกดีมีชัยไปกว่าครึ่งค่ะเมิงแบบรามิเรสงี้ เอไมน์งี้ปกแม่งสวยอ่ะ แต่เนื้อเรื่องไม่โดนจริตกูมาก แต่กูก็อยากซื้อเก็บปกมากนะ
นักอ่านผ่านไปผ่านมาแบบกูตอนคนแม่งแน่นๆมีเวลาแค่ดูปกกูก็ปล่อยเบลอไปนะ
เห็นปกใหม่ของ everY กันรึยัง เรื่องเล่นเพื่อน คิดว่าดึงดูดตังค์ในกระเป๋ามั้ยวะ
เนื้อในเป็นไง ใช้ได้มั้ย เผื่อใช่แนว
เพราะถ้าปกสวยอย่างเดียว ก็เสียดายเงินว่ะ เอาไปซื้อเรื่องอื่นแทนได้
ปกสวย คำโปรยเข้าทางกูดีแต่ไม่รู้จักคนเขียนว่ะ
แล้ว sound deep เป็นไงบ้างวะ
เล่นเพื่อน ภาษาเก่าหมายถึงเลสเบี้ยน ดังนั้นเรื่องนี้เพื่อนสาวทั้งคู่จะใช้ดิลโด้2หัวเบี้ยนกันเอง
#จบข่าว
ใช่มึง เล่นเพื่อน สมัยก่อนมันเป็นคำที่ใช้ระหว่าง ญ-ญ
กูยังสงสัยว่า ช-ช ก็ใช้คำนี้ด้วยเหรอวะ
อ่านแล้วภาพน้องยีนส์กับน้องปอตอนเล่นเพื่อนลอยมาเลย
>>96 กูเคยอ่าน เข้าสูตรน้ำเน่าสามัญประจำบ้าน เนื้อเรื่องไม่ดีไม่เลวมั้งในความรู้สึกกู แต่กูติภาษาด้วยอคติกูมันคนโลกสวย
ไม่ชอบอ่านนิยายที่กูๆๆมึงๆ มันแปลกๆไงไม่รู้ ส่วนเรื่องนี้ไม่มีไรมาก เริ่มจากเคะชื่อเต้นหลงรักเพื่อนสนิทตัวเองชื่อจ๊อบซึ่งอีเมะนี้แบบตอนแรกปฎิเสธ
ประมาณว่ากูไม่ได้ชอบผู้ชนะบลาๆ แต่เสือกทำตัวเหมือนแฟนนายเอก นายเอกก็ช้ำๆระทมจนมีรุ่นพี่ชื่อทีเป็นเมะคู่รองในเรื่องมาจีบไอ้จ๊อบก็เริ่มจะรู้ตัว
ว่ากูไม่ได้ชอบเพื่อน แล้วก็ดราม่า รัก3เส้าเรา3คน พ่วงรายที่4เป็นเคะคู่รองแฟนเก่าพี่ที ซึ่งคู่หลังดราม่าพิลาศประหนึ่งเขมชาติที่โดยสุริยาวดีทิ้ง
โดยไม่ทราบสาเหตุ เลยทั้งเจ็บทั้งแค้น ปล้ำข่มขืนแก้แค้น ประมาณนี้แหละมึง
กูข้องใจว่าทำไมนิยายวายคนไทยมันต้องวกไปเรื่องผัวๆเมียๆตลอด เดี๋ยวไอ้นี่ก็รักไอ้นั่น เดี๋ยวไอ้นั่นก็ไปชอบไอ้โน่น วนเวียนกันแต่เรื่องใต้สะดือ ไม่มีแนวๆใช้สมองประลองปัญญา เรื่องรักเป็นเรื่องรองลงมาเหรอวะ กูเคยโดนรุ่นน้องแนะนำให้อ่านว่าเรื่องนี้ดีมาก ไม่เน้นรัก ตัวพระเอกนายเอกเรียนคณะเศรษฐศาสตร์มีความรู้บลา บลา กูก็ตั้งความหวังไว้เต็มที่ พอไปอ่าน...พระเอกนายเอกรักกัน มีพระรองมาคอยตามรักนายเอก ไหนวะเศรษฐศาสตร์ของมึง เป็นแค่ป้ายคณะประดับฉากเฉยๆ นอกนั้นก็วนเวียนกับชีวิตรักสามคน ไหนบอกไม่เน้นรักไงงงงงงงงงงงงงง
มึงรู้มั๊ยว่าคนเขียนนิยายในต่างประเทศมักจบสูงนะ คือเขามีความรู้อื่นๆนอกจากเรื่องวรรณกรรมแล้วถึงมาเขียนหนังสือ แล้วกลับมาดูนักเขียนไทย เขียนหนังสือยังผิดเลย มึงจะหวังความรู้อะไรจากหนังสือพวกนี้ละ
นิยายแปลยุ่นก็มีแต่รักๆใคร่ๆเหมือนกันนิ กูว่ามันเป็นพวกนิยายรักประโลมโลก จะคาดหวังมันเป็นซีไรต์ก็เกินไป ไม่งั้นต้องมาจับอ่านนิยายจิ้นๆ แทนว่ะ
อืมมม กูมีความเห็นว่า เพราะมันเป็นนิยายวายมันเลยเป็นเรื่องรักๆไคร่ๆว่ะ เพราะส่วนมากคนมาเขียนวายก็ต้องอยากเขียนความสัมพันธ์เรื่องความรักป่าววะ แต่กุเข้าใจมึงนะ กุเองก็อยากอ่านแบบที่เป็นวายแต่มีเนื้อเรื่องมันส์ๆไม่ต้องใส่เรท พวกนิยายวายรักไคร่เขาก็มีตลาดของเขา เขาจะเน้นขายความรัก กูว่ามึงมาผิดทาง มึงอาจจะต้องไปหานิยายจิ้นแบบที่ >>109 แนะนำแหละ เสี่ยงเรือล่มอีก อีสัสสสสส
*รักใคร่ ขอโทษที่เขียนผิดเพื่อนโม่ง
>>110 นิยายจิ้นส่วนใหญ่มันก็เน้นรักๆของตัวละครกันอยู่ดีนี่หว่า ที่กูอยากเห็นแบบ....ยกตัวอย่างพวกนิยายทั่วไปไม่ใช่นิยายวาย ตั้งพระเอกมาคนนึง นางเอกมาคนนึงเอาไว้เดินเรื่อง แทบไม่มีฉากหวานต่อกัน ทำแต่งาน ทำหน้าที่ตัวเอง แต่ใส่ hint ใส่โมเมนต์ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ให้คนดูติดตาม ให้ลุ้น พอมีอารมณ์มุ้งมิ้งแต่ละทีแทบจะจิกหมอนขาด เท่าที่กูนึกออกก็คือ psycho pass รักเป็นเรื่องรอง แทบไม่ต้องจิ้นให้ได้กันเพราะยังไงก็คู่กัน ถึงจะไม่ได้อยู่ด้วยกันก็เหอะ อีกตัวอย่างก็เจ้าหญิงจอมฟลุ๊ค ก็มีรักๆใคร่ๆมาเกี่ยวล่ะ แต่เรื่องการเมืองของนางเอกมันแรงกว่า เรื่องรักก็กลายเป็นเรื่องเสริมไป
กูอยากเห็นนิยายวายแนวๆนี้เยอะๆ นิยายชายหญิงยังเขียนแบบที่กูกล่าวมาได้ ทำไมวายจะเขียนไม่ได้แว้
กูว่ามันเป็นเพราะในความเข้าใจของคนส่วนใหญ่ ฌอง bl มันถูกแยกออกมาจากฌองอื่นๆ เหมือน bl เป็น subset ของฌองโรแมนติกอีกที (ทั้งที่มันควรจะกลับกัน) ซึ่งกูเองก็ถูกหล่อหลอมมาด้วยแนวคิดนั้นเหมือนกัน55 กูชอบอ่าน bl ในแง่ความโรแมนติกล้วนๆ ชอบดูความสัมพันธ์ของตัวเอก ว่ากันจริงๆมันเขียนยากนะ ไอ้การสร้างความสัมพันธ์ของคนสองคนที่ดูเรียลและน่าติดตามเนี่ย นิยายไทยที่เน้นเรื่องรักๆใคร่ๆยังทำจุดนี้ได้ไม่ดีพอ มันเลยไม่สนุกไง
ยกตัวอย่างนิยายแปลที่เนื้อหาวนเวียนอยู่กับเรื่องรักๆใคร่ๆแต่สนุก(สำหรับกู)ก็ utsukushii koto ของอ.โคโนะฮาระ คนเขียนยังบอกเลยว่าขนาดชื่อบริษัทก็ไม่ได้คิด บอกแค่ว่าตัวเองทำงานอะไรแต่ก็ไม่ได้ลงลึกในแง่การทำงาน แต่ความสัมพันธ์ของตัวเอกมันน่าติดตามในตัวของมันเองจนรายละเอียดอื่นๆกลายเป็นของไม่จำเป็นไปเลย
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลนี่มันเขียนยากจริงๆนะ เพราะลองคิดๆดู ใครจะไปสนใจอะไรมากว่าตาคนนี้รักกับคนนี้นะ อะไรแบบนี้ มันเลยต้องมีจุดที่ดึงความรู้สึกเราไปร่วมกับตัวละครได้ ทำให้รู้สึกอยากเชียร์ อยากเห็นต่อไปว่ามันจะเป็นยังไง แต่ก็นั่นแหละ..มันหายาก..แบบดีๆอะ กูชอบutsukishii kotoเหมือนกัน แต่ก็อยากอ่านนิยายวายที่เรื่องรักมาเป็นรองๆนะ อย่างทำงานเป็น slice of life แล้วค่อยมีความรักแทรกๆมาเป็นซับให้ได้ชุ่มชื้นใจหน่อยก็ดี อะไรงี้ จะว่าไปแล้วก็มีใครแนะนำนิยายทำนองนี้ได้บ้างมั้ย 55 อยากอ่านอะ
เออกูก็อยากอ่านแนวเนื้อเรื่องมีสาระว่ะ คือทำงานทำการจริงๆไม่ใช่แบบเมิงไปทำงานบ.นี้เซนเอกสารสองทีแม่งออกมาซิ่งรถแล้ว แบบเรื่องที่แม่งลงลึกข้อมูลสายอาชีพที่ทำหน่อยอ่ะเมิงมีความรู้ประดับหัวกูมั่ง รักใคร่หาผัวชิงเมียยันจบนี่กูไม่เอานะ
จะว่าไปใครแนะนำนิยายแนวนี้ให้กูหน่อยดิ เพื่อนแม่งไม่ค่อยชอบอ่านกัน
มึ้งงงงงง กูเห็นมีคนเข้าไปบอกในเพจของ everY ว่าน่าจะติดต่อเอางานของเด็มซ่ามาตีพิมพ์ แล้วทางเพจก็ตอบว่าจะลองติดต่อดู
กูนี่ยิ้มแรงเลย 555
ถ้าแจ่มเอามาจริงๆก็ดีนะ กูจะได้ตัดสำนักพิมพ์นี้ออกจากลิสต์ที่ต้องซื้อได้เลย ไม่ต้องเสียเวลาพิจารณา
แต่ถ้าเอามาจรองๆ ก็คงขายได้ขายดีละมั้ง เด็กเห่อหมอยเค้าชอบ
อาจถือเป็นการเรียกแขกก็ได้มั้งมึง เด็มซ่าแม่ง้ด็กเห่อหมอยเยอะ//กำลังซื้อชั้นดี
แต่กูก็ยังอยากให้แจ่มเลือกนิยายดีๆมากกว่าว่ะ ทุกวันนี้ราคานิยายวายสูงจนกูปวดไต กูอยากซื้อได้ในราคาที่ไม่โขกสับกันมาก เหมือนอย่างที่นักเขียนรวมเล่มเอง
>>121 คือดีในมุมมองบ.ก.สนพ. กับดีในมุมมองคนอ่านมันต่างกันว่ะ
มู้ก่อนๆเคยมีกรณีศึกษาว่า ส่งนิยายไปให้คอมเมนต์มาว่าตัวละครไม่น่ารัก ไม่มีเสน่ห์ กูเลยอนุมานว่าก็คงจะผ่านพิจารณาแต่แนวผัวๆเมียๆจีบไปจีบมาแหละ
ซึ่งเอาจริงๆเลยนะ ไม่ใช่ว่ากูอ่านไม่ได้ แต่คนแต่งแม่งแต่งไม่น่าสนใจวนมาแต่แนวเดิมๆแทน แบบแนวความรักบิดเบี้ยว หักหลัง ซ่อนเงื่อนอะไร ไม่เคยเห็นคนไทยแต่งเป็นเรื่องเป็นราวเลย (หรือไม่ก็แต่งแบบไม่ได้เรื่องแบบแฟนผมเป็นฆาตรกร) ทั้งๆที่นิยายญี่ปุ่น นิยายไต้หวัน มันยังพอเห็นความหลากหลายบ้าง บางเรื่องนี่เน้นแต่ความสัมพันธ์ตัวละครจริงๆ แต่แม่งมันมากกกก อ่านแล้วแบบอย่างกับแนว thriller ถถถถถถถถถถถถถถถถ
กลับไปนาบูกันเถอะค่ะมึง
เด็มมันมีประเด็นกับแจ่มใสไม่ใช่เหรอ แต่ก็ไม่แน่หรอก ตัวเรียกเงินกับเงิน อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ยิ่งกูเห็นนักเขียนสถาพรบางคนส่งวายไปแต่ไม่ผ่าน เพราะเนื้อเรื่องไม่ค่อยตลาด ก็นะ ไม่แน่ เจ๊เด็มของเด็กๆอาจจะได้ออกกับที่นี้ ไม่แน่ๆ เงินทั้งนั้น 55555
เห็นในกรุ๊ปขายหนังสือมีคนขายอีเรื่องคนเจ้าอารมณ์(ที่ใช้เชื่อตลค.จากเพชรพระฯอ่ะ)มาลงขายแล้วบอกไม่ใช่แนว แฟนๆนักเขียนท่านนี้ก็เข้าไปเชียร์ใหญ่เลย เนี่ยภาษาคนนี้กระชับนะ อ่านแล้วกลับไปอ่านเวิ่นๆไม่ได้เลย ลองอ่านคู่สุดท้ายยัง อ่านคิสเลิฟมั้ย เรื่องนั้นสุดยอดมากเลยนะติดอันดับเด็กดี(คนขายบอกเฉยๆ555) บลาๆ ซึ่งคนขายก็บอกย้ำๆว่า ไม่ใช่แนว(โว้ยยย กุเพิ่มให้) ดูแล้วสงสารคนขายสัสๆ กูอยากเข้าไปเปิดวอร์ว่าเห็นด้วยว่านีกเขียนแม่งห่วยก็กลัวจะทำขายไม่ออก คนอวยนี่มันอวยจริงๆว่ะ คนเขาบอกอยู่ว่าไม่ชอบยังจะยัดเยียดให้เขาชอบให้ได้อีก
กูเอานิยายเรื่องปลาบนฟ้า กับบรรดาพ่อหมอของเจ้เดมซ่าให้พี่ชายกูที่เป็นแพทย์อ่าน
มันอ่านได้นิดนึงทำหน้าแปลกๆแล้วบอก ทำไมดูว่างกันจังวะ อิจฉา 5555555555555555
ฝูประกาศลิขสิทธิ์นิยายเก่าๆ+รีปรินท์แล้วววว เงินในมือกูนี่สั่นไปหมด
ว่าแต่ทาสหัวใจ-จ้าวหัวใจของเฟิงน่งสนุกปะวะ กูกลัวซื้อมาแล้วไม่สนุก กูยังไม่เคยอ่านงานวายเฟิงน่ง แต่จอมนางที่อวยๆกันก็ไม่ถูกโฉลกกับกูว่ะ ใครเคยอ่านแล้วรีวิวให้ฟังที
>>131 กูชอบจ้าวหัวใจ ส่วนทาสหัวใจเฉยๆ คือทาสหัวใจกูเกลียดนิสัยนายเอกมัน แต่ประเด็นของเรื่องดีทั้งคู่
คือทาสหัวใจนายเอกจะเป็นคนมีแนวคิดแบบทุกคนเท่าเทียม คนเหมือนกันหมด มีแต่คำถามทำไมกูต้องเชื่อฟังมึง เป็นจักรพรรดิ์แล้วสั่งมันได้ไง หรือฐานะเหนือกว่าคืออะไรใครกำหนด กูเป็นตัวกูแบบนี้แหละ พระเอกมันชอบพยายามเอามาเป็นของตัวเอง นายเอกแม่งก็ดื้อ รนหาเรื่องให้ตัวเองโดนลงโทษตลอด แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือกูเชื่อของกูงี้แหละ ในหลายๆ ครั้งกูนี่โคตรสงสารพระเอก เหมือนจะมีบางตอนทำให้รู้สึกสุดท้ายพระเอกน่ะติดอยู่ในกรอบและนายเอกดูเป็นคนมีความอิสระสูงชิบหายกว่าไปเลย
ส่วนจ้าวหัวใจ กูชอบกว่ามาก อันนี้ข้างบนเคยเขียนถึงไปละ ประเด็นคือ ทั้งที่ดำรงตำแหน่งเป็นจักรพรรดิ์แต่กลายเป็นมึงไม่มีอำนาจดั่งใจเลย มึงตามใจตัวเองไม่ได้เพราะมึงเป็นจักรพรรดิ์ เป็นหน้าที่ของมึงเพื่อประชาชน เพื่อขุนนาง ไม่งั้นจะชิบหาย นายเอกดีนะ ถึงขมขื่นแต่ก็ไม่ได้สาวแตก แค่หัวเราะระคนร้องไห้ในอกกับชะตามันเอง มีพระเอกนี่แหละที่ดึงนายเอกออกจากตรงนั้น ทำให้นายเอกไม่ต้องแขวนป้ายจักรพรรดิ์เอาไว้ ฉากตอนพานายเอกไปเล่นว่าวจำได้ว่าซึ้งดี ตอนจบแอบร้องไห้เหมือนกัน กูชอบประเด็นเรื่องนี้มากกว่าทาสหัวใจว่ะ
ไปดูที่ประกาศ รักไม่ได้ลิขิต กับ กลกุณฑี ซื้อมาละ สองเรื่องนี้ก็ดีนะ แต่กูชอบรักไม่ได้ลิขิตมากกว่า มันคนธรรมดาดี
เรื่องไหนของฝู่กูก็ซื้อหมดอ่ะ ปกติอ่านของเขากูไม่เคยเสียอารมณ์ แม้นิสัยนายเอกบางเรื่องจะน่าตบ แต่ด้วยโครงเรื่องสนุกหมด
กูเห็นลิสฝู กูจุดพลุฉลองล่ะ รักไม่ได้ลิขิต รอเรื่องนี่มานานมาก มาตามหาตอนสายไป ในที่สุดกูก็จะมีวาสนาได้ครอบครองกับเค้าซักที
ส่วนเรื่องอื่น กูเชียร์กลกุณฑี กับจ้าวหัวใจ
จ้าวฯนี่ตามด้านบนบอกเลย กูชอบปมของจักรพรรดิ์มาก ยิ่งถ้าตอนท้ายพระเอกมาไม่ทันแล้วนายเอกตายไป ทิ้งให้พระเอกมานั่งเสียใจทีหลัง จบได้แบบนี้กูจะยกขึ้นหิ้งเลย ชอบมากกกก เสียดายที่พระเอกดันแพ้ใจตัวเอง กลับมาซะก่อน (สาววายสายสุขนิยมอย่าฆ่ากูนะ)
ทาสฯ กูรำคาญนายเอก มันยึดมั่นในความคิดตัวเองก็ดีอยู่หรอก แต่กูว่ามันมากไปอะ มันไม่รู้จักเรียนรู้บ้างเลย ส่วนอีพระเอกตอนหลังก็ตามใจตะพึดตะพือเกินไป
นี่รอลุ้นเรื่องใหม่อีก ขึ้นชื่อว่าฝูมีรอบจองกูรีบจองไว้ก่อนล่ะ ไม่ถูกจริตค่อยปล่อย (แต่มักไม่มีโอกาสปล่อยซักเท่าไหร่)
ลืมพูดถึงลำนำ
คือกูไม่เคยอ่านฉบับนิยายเพราะมาเห็นอีตอนออกไปประมาณ20 เล่มล่ะ พอเค้ารีมันก็ยังไม่จบเลยซื้อไม่ลง
เวอร์ชันการ์ตูนกูอ่านของ cn อะ แต่เอาตรงๆ กูอ่านไม่รู้เรื่อง มันแปลไม่ดีหรือเรื่องมันกระโดดเกินไปวะ?
คือยังลังเลว่าซื้อรึไม่ซื้อดี แล้วไอ้ การ์ตูนนี่ที่นู่นเค้าออกมากี่เล่มแล้วอะ
ลำนำกูแนะนำว่าควรอ่านถึงเล่มแปด นอกนั้นปล่อยเบลอ หลังๆเรื่องมันเยอะแถมเดินเรื่องอืดอิรุงตุงนังมาก กูเทขายทิ้งไปล่ะ
>>137 มึงอ่ะะะ ;A; ของกูขอองค์ชายเก้ามีความสุขเห้อออ กูว่าชีวิตพี่แกรันทด แถมเป็นภายนอกดูมีสุขแต่ข้างในนานไปยิ่งไม่แฮปปี้เรื่อยๆ จบแบดเอนด์กูควร้องน้ำตาท่วมแหง
แต่กลับกันกูนี่อยากให้พี่หม่าคนเลี้ยงม้าไม่สมหวังชิบหาย สงสารเมียพระเอกต้องมาเจอยันเดเล่เป็นผีบ้าอย่างพี่หม่า55
ลำนำกูเลิกตั้งแต่เล่ม 3 ขายทิ้งเพราะส่อแววจะยาวยืด นับว่ากูคิดถูก55
ลำนำ เอาจริงๆ แม้เล่มหลังๆก็ยังสนุกอยู่นะสำหรับกู ถึงกูจะเบื่อคู่ผัวเมียแห่งซีเล๋ยแบบสุดตีนก็ตาม แต่ยังมีคู่อื่นๆมาเพิ่งสีสันให้กู
อย่างจือเหยียนกับองค์ชายรองแห่งตันหลิง คู่3เส้า เลี่ยเอ๋อร์ หยงอี้ หยูล่าง รวมๆเลยยังสนุกอยู่ แต่เรื่องนี้สำหรับกูมันส์สุดคือตอนลู่ตัน
กับตอนสู้กับเหร่อเหยียน พีคสุดแล้วของกูเล่มหลังๆวนเรือในอ่าวมากแต่ยังพอตื่นเต้นบ้างอ่ะนะ น่าเบือตรงๆม่จบสักทีอิห่า อารมณืแบบคำสาปฟาโรห์
กูว่าจะจบได้ ไม่เหร่อเหยียน หรือหยูล่างตายห่าก่อน คงต้องให้อิเฟิงหมิงมันไปตล่อนให้ครบ12รัฐก่อนแหงๆ
>>140 เก้านี่คือจักรพรรดิใช่ปะ (คืออ่านนานแล้ว กูลืมลำดับไปล่ะ) แหมมึง จบแบบ bad end ก๊าวใจดีออก นายเอกตรอมใจจนจะตายอยู่แล้ว พระเอกก็ควรจะทรมานหลังนายเอกตายซะเถอะ...
แต่จบแบบที่มันเป็นก็โอเคแหละ กูก็ชอบเหมือนกัน
ส่วนตอนพิเศษ His name กูอ่านแล้วก็น้ำตาจะร่วง แม่งขนาดชื่อจริงยังไม่มีคนเรียก บอกกับใครก็ไม่ได้ ต้องบอกกับดอกไม้(หรือต้นไม้หว่า)
>>142 กูก็อยากลองอ่านนิยายอยู่หรอก แต่แบบ มันโคตรมหากาพย์อะ กูแพ้ทางนิยายที่ยาวแล้วไม่จบซักกะที เพราะซื้อมาก็ดองตลอด เห็นจำนวนเล่มแล้วท้อ (แถมส่วนใหญ่ไม่มีเงินพอซื้อด้วย) แต่กับการ์ตูนจะไม่ค่อยเป็นเพราะมันอ่านแปปเดียวจบ
http://www.dek-d.com/writer/39450/ เพิ่งเห็นแฮะ คิดว่าไงกันบ้าง
>>143 เล่นน่าจะองค์ชายเก้านะ กูก็ไม่ได้อ่านนานแล้วลืม จริงๆ ที่มึงพูดก็ถูก เรื่องนี้ต่อให้จบเศร้าก็ขึ้นหิ้งแหละเพราะกูชอบโครงเรื่องอยู่ดี ตอนพิเศษ His Name มึงพูดทีนึกออกเลย นั่นก็เศร้า อาภัพชิบหาย
ว่าไปงานของเฟิงน่งกูคงชอบเรื่องนี้สุดแล้วมั้งที่เคยมีแปลมา อย่าง Bond กับ Affection ชื่อนี้ป่ะนะ สองเรื่องนี้กูว่าตัวละครมันจิตๆ ไป ไม่อยากกลับไปอ่านใหม่เพราะเหนื่อยเกิ๊นน แต่เป็นนิยายแปลจีนเรื่องแรกที่เขาเอามาแปลกันเลยติ่งมาก + มุก ที่เขี่ยบุหรี่ ประทับใจกูจัดตอนอ่าน
>>145 กูชอบเรื่อง Bond เหมือนกัน ประทับใจฉากที่เขี่ยบุหรี่นั่นแหละ 555 ส่วนอีกเรื่อง Affection ของคู่น้อง สมัยก่อนอ่านก็สนุกดี พอโตขึ้น กูรู้สึกว่า พระเอกเลวไปหน่อย แต่ยังไงก็อ่านเอาบันเทิง ของฝูนี่กูเก็บทุกเรื่อง ซื้อโดยไม่อ่านเรื่องย่อ เพราะ กูไว้ใจคุณเฟื่อง 5555
กลกุณฑี เล่มสองเป็นไงมั่งอ่ะ นี่ซื้อเล่มหนึ่งมานอนสงบนิ่งอยู่ในกล่อง
>>151 เล่ม 1 พีคมากกกก โดยเฉพาะจุดไคลแมกไปจนจบเล่ม 1 ดราม่าดี แต่เล่ม 2 เบาลง แบบทุกอย่างค่อยๆ คลี่คลายเลยรู้สึกมันน่าจะพีคได้มากกว่านี้นะ แต่เรื่องนี้ชอบวิธีการพูด การบรรยายดี คือมันไม่ได้ซับซ้อน คมคายอะไร แต่เหมือนบางช่วงไม่ได้บอกกันโต้งๆ ต้องคิดตามนิดหน่อยจะ นายเอกแม่งตั้งใจอย่างนี้เอง ชอบเรื่องนี้ตรงจุดนี้ว่ะ
เพื่อนโม่ง มีใครเคยอ่านจอมเผด็จการของ Hermit บ้าง
กุอยากรู้ว่ามันสนุกมั้ย
>>158 กลางๆว่ะพล๊อตพิมพ์นิยม นายเอก+พระเอกเป็นพี่น้องแม่เดียวกันคนละพ่อ แต่นายเอกมันไม่รู้นะว่านี้พี่ชายมัน แต่พระเอกรู้เพราะสมัยเด็กๆ
ชอบไปแอบดูแม่กับผัวใหม่และลูกเขา ซึ่งต่อมานี้บ้านทั้งพระนายพ่อแม่ตายห่าทั้งคู่เลยไปเจอกันในบ้านเด็กกำพร้า พระเอกที่อิจฉาน้องชายอยู่แล้ว
เลยแกล้งเอาตุ๊กตาหมีน้องไปสอน ผลคือน้องป่วยแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย พระเอกเลยมีปมจากจุดนั้นว่ามันขโมยของไปน้องถึงป่วยใช่มั้ยไรงี้สมัยนั้นยังเด็กทั้งคู่ ต่อมาพระเอกโตรวย ก็มาเจอน้องมันอีกครั้ง ฮีก็เบยวางแผนจับน้องทำเมียเพราะลึกๆมันชอบแต่เด็กแล้ว แล้วก็เข้าสูตรดราม่าพิลาส
นายเอกจะนิสัยหยิ่งๆ เชิ่ดๆ พระเอกก็พยายามกระเทาะเปลือกออกด้วยวิธีรุนแรง แต่พอทำให้ป่วยทีไรมันก็จะให้ตุ๊กตาหมีน้องมัน1ตัว
ประมาณนี้แหละมึง แนะนำว่าไปอ่านตัวอย่าง5ตอนมีในเว็บ เพื่อจะได้ไม่เสียตังฟรี
กูอ่านที่มึงรีวิวแล้วอยากอ่านวะ แต่กูเห็นว่ามี3เล่ม แล้วกูท้อ
น่าจะโรคจิตน้อยกว่าเรื่องนี้ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37182.0
>>166 เห็นพล็อตแล้วคิดถึงมังงะเรื่องหนึ่งกูว่าน่าติดตามกว่าอันนี้
แม่แต่งงานใหม่มีลูกติดเป็นน้องชาย ฝ่ายน้องชายก็แบดแอสหิ้วผู้หญิงมานอนที่ห้องทุกวัน แล้วห้องติดกันเป็นห้องพี่ พี่มันชอบน้องเลยแอบช่วยตัวเองตอนน้องทำ น้องมันเคยกลับบ้านมาเจอพี่กำลังทำอะไรกับผู้ชายอยู่เลยรู้ว่าพี่เป็นเกย์ เอาไปบอกที่โรงเรียน พี่เลยหยุดไปเรียน
ไม่ได้ดาร์คอะไรมากค่อนข้างน่ารักด้วยซ้ำ
มีใครอ่านเรื่องไรของวายแจ่มใสละมั่ง
มีนิยายวายเรื่องไหนที่นายเอกเป็นTrapบ้างป่ะ แบบแตกสาวจริงๆเลยอ่ะ
เพื่อนโม่ง กูเพิ่งเห็นเพจ EverY ประกาศว่ะ เรื่องเดือนเกี้ยวเดือนคนเขียนเพิ่งทำมือเองไม่ใช่เหรอวะ แล้วสนพ.เอามาพิมพ์ซ้ำอีกรอบ?
แล้วได้เป็นละคร? ละครอะไรวะ เพิ่งเคยเห็นตอนประกาศนี่ล่ะ
EverY นี่เป็นร่างอวตารของ Hermit เหรอวะ เห็นเอาแต่นิยายในเล้ามาทำ อีกหน่อยคงเป็นสำนักพิมพ์แห่งเล้าเป็ด
ปลาบนฟ้ามึงเห็นบอกว่าจะเสนอทำละคร โอ๊ยอีเหี้ย เนื้อเรื่องมันไม่มีเชี่ยอะไรเลยนะ นี้กุต้องเห็นน้องมีโพโระโพโระเหรอว่ะ รับไม่ได้
คนเรียนหมอจะออกมาด่าป่าววะ เพราะพวกตัวละครในเรื่องแม่งสบายเกินไป ไม่ใช่ชีวิตเด็กเรียนหมอเลย
โพโระโพโระคือไรวะ?? ศัพท์ใหม่?
โม่งงง 69 ตอนใหม่มาแล้ววว
http://my.dek-d.com/sweetie-jun/writer/viewlongc.php?id=1278441&chapter=20
กูชักเริ่มสงสัยว่าที่แปะๆนี่ >>198 คนเขียนมาแปะเองหรือมีหน้าม้ามาช่วยแปะโฆษณาตอนใหม่หรือเปล่า
กูเองไม่ได้อ่านเรื่องนี้หรอก แค่สิงมู้นี้มาตลอด เห็นพูดถึงเรื่องนี้บ่อยๆ และที่ผ่านมาก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะกูไม่อ่าน กูก็ไม่ได้คุุย แต่เพิ่งมาสังเกตว่าเป็นเรื่องเดียวเลยที่มีคนบอกบ่อยๆเวลาอัพตอนใหม่ แถมรอบนี้มาแบบใจดีแปะลิงค์ด้วย ทั้งที่โดยทั่วไปในโม่งก็แค่คุยกันว่า เห้ย xxxตอนใหม่ อ่านแล้วเป็นไง หรือถ้าเป็นมู้นี้ก็ อ่านเรื่องyyyแล้วเป็นไงมั่งวะ กันแค่นั้นเอง ก็ไม่เห็นมีเรื่องไหนถึงกับเมาท์มอยกันทุกตอนหรือแค่ตอนใหม่อัพก็เปิดวาร์ปมาซะขนาดนี้ กูก็อดสงสัยไม่ได้อ่ะนะ แต่บางทีกูอาจคิดมากไปเอง จริงๆอาจเป็นแค่โม่งติดเรื่องนี้เลยเอามาแปะบ่อยๆ ก็โทษทีละกัน
เรื่องเดือนเกี้ยวเดือนนี่คนเขียนแม่งก็ใจร้ายสัด ล่าสุดมาบอกที่ออกกับแจ่มมีตอนพิเศษเพิ่ม แล้วคือแม่งปิดรีปริ้นไปไม่นานไง ต่อให้ลงให้อ่านในเน็ตแล้วไงวะ ระยะเวลาก็ไม่ได้ต่างเลยมึง ไม่ถึงปีออกใหม่ละ คือมึงไม่คิดถึงคนที่ซื้อของมึงไปก่อนมั่งเลยเหรอวะ จะทิ้งระยะห่างกว่านี้ค่อยส่งต้นฉบับให้พิจารณายังไม่ทุเรศเท่านี้ นี่ส่งช่วงเปิดรีปริ้นด้วยอะนะ
กูขอแทรกหน่อย กูสงสัยกับสนพ.มีดีสมาก ปกไม่สวยเลย ยกเว้นนักเขียนดังๆอย่างเดมซ่าปกนี่จัดเต็มมาเชียว สนพ.ใหญ่ซะเปล่าแต่ทำไงยังไงๆ ผ่านมาตั้งนานปกแม่งก็ยังไม่สวยสักที อาร์ตเอิทไรก็งั้นๆ กูเห็นแล้วหงุดหงิด เนื้อเรื่องก็ไม่ไดีเด่ถึงขนาดน่าเก็บ พวกแปลก็ยังงั้นๆอยู่สำหรับกู แต่ปกแม่งไม่พัฒนาเลยจริงๆ
>>203 กูเห็นโพสไว้อาลัยให้กับตัวเองของคนที่ซื้อไปแล้ว เห็นใจว่ะ เพิ่งปิดรีปริ๊นไป เพื่อนในเฟสกูบางคนยังเด็ก ตั้งใจเก็บเงินโอนวันสุดท้าย มาเจอแบบนี้เสียความรู้สึกไปตามๆกัน
ทิ้งระยะห่างไม่ถึงปี พิมพ์กับสนพ.ใหญ่ ราคาถูกกว่าแน่นอน มีตอนพิเศษเพิ่มอีก!!! จริงๆมันดีนะ แต่ช่วยเว้นระยะหน่อยเถอะ
อ่านคำชี้แจงของนักเขียนแล้ว....ยังไงก็ไม่พ้นคำว่าใจร้ายแบบที่มึงว่าอ่ะ ทำตามความฝัน แต่ก็ทำลายความรู้สึกแฟนๆชิบหาย
พึ่งเห็น EverY ประกาศพิมพ์ 7 เรื่องจากในเล้าทั้งนั้น พวกมึงว่าไงกันบ้างวะ ตกลงล่านักเขียนที่มีฐานแฟนอยู่แล้ว แต่ไม่เปิดรับต้นฉบับใหม่ แจ่มใสจะเดินตลาดแบบนี้ใช่ม่ะ
แล้วที่เขาประกาศมามีเรื่องไหนหนุกบ้างอ่ะ
เดือนเกี้ยวเดือนที่คนเขียนมาโพสต์ บอกว่าทำตามความฝัน กูอ่านแล้วสะเทือนใจว่ะ ทำตามความฝันด้วยการเอาเรื่องอื่นส่งไม่ได้หรือไง กูเห็นคนเขียนมีเรื่องเยอะแยะ ความฝันของคนเขียนมันก็ต้องมีคนอ่านเป็นคนผลักดันด้วยป่าววะ มาถึงจุดนี้ได้ หนังสือขายได้เป็นพันๆชุด รอบรีปริ้นนี่สามร้อยชุด คนที่ซื้อไป คนอ่านที่ตามผลงาน แม่งไม่แคร์เหรอ กูว่าเรื่องตามความฝันมันฟังไม่ขึ้น ใช่ว่าคนเขียนจะไม่มีทางเลือกให้ส่งแค่ดกดอย่างเดียวซะเมื่อไหร่ กูเฟลมากบอกเลย
>>214 มึงอย่าดูหมิ่นไป นักเขียนระดับชนะรางวัลเซ็งเป็ดอะวาร์ดทั้งนั้น
แม่งชงกันเองโหวตกันเอง 555555555555555555555555555555555555555555
สรุปเรื่องเหี้ยอะไรก็ได้อ่ะ ส่งไปเหอะ ถ้าเป็นนักเขียนดังก็ได้ตีพิมพ์หมดแหละ
นี่ก็มากันจะหมดเล้าแล้วมั้ง เฮอร์มิทหนาวๆร้อนๆมั่งป่ะวะ ฮา
เข้าเพจEverY กูฮาค.หนี้ว่ะ //โอ่ๆๆ แปลว่ารับแต่นักเขียนดังๆใช่มั้ยคะสนพ.นี้ สตองสัส
ว่าไปจะคาดหวังอะไรกับแจ่มใสที่ปกติก็ผลิตงานนักเขียนแบบแสตมเบอรี่ ฮิเดโกะว้าาาา มันก็ต้องออกแนวเบาสมองอ่านง่ายแหละ
พูดไปงั้นเดิมกูก็เคยหวังเขาจะจับตลาดงานแปล เห็นทำพวกมากกว่ารัก นึกว่าจะจับนิยายวายจีนมาทำ อืมมมม สรุปจะไปทางแจ่มใสเลิฟซีรีส์ภาควายแหละนะ
น่าจะทำปกให้คล้าย ๆ JLS ไปด้วยเลยนะ เป็นเอกลักษณ์ดี
>>223 เออใช่มันแจ่มใส่เลิฟซีรี่ย์ภาควายแค่เปลี่ยนจากนางเอกมาเป็นนายเอกนอกนั้นน้ำล้วนๆ อีปลาเป็นต้น แต่แสดงความรู้สึกไรนั้นพอใช้ได้นะ นอกนั้นก็ตามสูตรหมดให้อารมณ์เดียวกับพวกงานเลิฟซีรี่ย์นั้นแหละ ก็ดีนะ คงไม่ได้ตังกูสักเรื่อง ยกเว้นหยูหยูที่เป็นนิยายแปลเจิ้น นอกนั้นบ๊ายบายค่ะ
ทำไมแจ่มใสมันเลือกนิยายที่มีแต่หมอเป็นพระเอกนายเอกวะ
แต่น่าตลกตรงที่คนเขียนให้ตัวเอกเป็นหมอที่มีเวลาว่างมากๆ ไม่มีใครจบหมอซักคน มโนเอาว่าคณะแพทย์ต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ตามสื่อละครน้ำเน่าหลังข่าว ตัวเอกเรียนหมอก็ดูเป็นคนฉลาดแล้ว
กูแวะเข้าไปดู เจอปกชื่อเล่นเพื่อน กูก็อมยิ้ม.......คือ อีสองตัวหน้าปกนี่มันเป็นเบี้ยนกันสินะ เล่นเพื่อนมันหมายถึงผู้หญิงตีฉิ่งกัน
ปกแรกยังแมนอยู่นะ แต่ปกสองนี่...อย่างน้อยมันก็ไม่ทาลิปกลอสแบบปลาบนฟ้าแล้วกัน
กูเฟลนักเขียนเดือนเกี้ยวเดือนแทนคนซื้อมากๆ ขนาดไม่ได้ซื้อกูยังเซ็งเลย แม่งโคตรใจร้าย
ในเคสยังงี้ เพิ่งพิมพ์ไปรีปริ้นไปตั้งเท่าไหร่ รวมแล้วเป็นพันๆเล่ม
แต่มาส่งสนพ.แล้วพิมพ์ใหม่อีกรอบก็ไม่ผิดนะ สิทธิ์ของนักเขียน แต่ทุเรศ
รู้สึกว่าคนเขียนนี่แม่งไม่แฟร์กับคนอ่านเลยว่ะ ถ้าเป็นนิยายที่พิมพ์มานานแล้วและหาไม่ได้อีกก็ว่าไปอย่างนะ แต่นี่เล่นรีปรินท์ราคาถูกกว่าทั้งๆที่คนเขียนเพิ่งพิมพ์ขายเองไม่นาน ขนาดกูไม่ได้เป็นคนซื้อยังคิดว่าแม่งทุเรศชิบหาย ยิ่งคนเขียนเสนอสนพ.ไปเองด้วยใช่มะ
มึงตามความฝัน มึงก็ควรจะเขียนเรื่องใหม่ส่ง ไม่ใช่ทำเรื่องเหี้ยๆกับคนอ่านของมึงแบบนี้อีดอก
ไม่แฟร์อย่างแรง คือรีปริ้นตามยอดจองคนก็เข้าใจรึเปล่าว่าถ้าไม่จองตอนนี้คืออดแล้วแน่ๆ ราคาก็ไม่ได้ถูกนะ 1260 3เล่ม+1บล็อค
แต่เล่นไปเสนอสนพ.เองทั้งที่ตัวเองเพิ่งขายแล้วออกใกล้กัน มันไม่แฟร์กับคนที่จองไปก่อนหน้ามากๆว่ะ ถ้าเขารู้กันว่าจะออกกับสนพ.
เขาจะได้ไปรอซื้อทีเดียวมั้ยไม่ว่าใครก็อยากได้ปกสวยๆว่ะ แบบที่พิมพ์เองปกไม่แย่ก็จริง แต่ทำแบบนี้ทุเรศมาก คนไทยก็ใจดีอ่ะนะมึง
โดนเขาเห็นแก่ตัวใส่บางคนยังบอกว่าอย่าว่าเขาเลย ซึ่งควรติกรณีนี้นะ มีสิทธิ์ก็จริงแต่ควรมีมารยาทมั้ยไม่แคร์เลยแบบนี้อ้างความฝันอีก
>>235 พวกโง่ที่ไม่ปกป้องสิทธิ์ตัวเองก็ปล่อยแม่งให้เขาเอาเปรียบต่อไปเหอะ จะปกป้องคนเขียนไปทำไมในเมื่อมันเหี้ยอยู่เห็นๆ ส่วนแจ่มใสขอให้ดังไว้ก่อนก็ได้ตีพิมพ์แล้วใช่มั้ย มาตรฐานการเลือกเรื่องของมึงนี่คือดังไว้ก่อน พล็อตเหี้ยกลวงโบ๋ ตัวละครปัญญาอ่อนอะไรยังไงก็ไม่สน ทีหลังมึงก็ควรบอกไปเลยว่าเรื่องไหนไม่ดัง ไม่ต้องเสือกส่งมาให้รกพื้นที่อีเมล์ คนเขาจะได้เข้าใจว่ะ เพราะกูดูงานแม่งแล้วมีแต่นิยายมาตรฐานเดียวกับแสตมป์เบอรี่เลย แค่เปลี่ยนจากนางเอกเป็นนายเอกเท่านั้นเอง
ก็มันสำนักพิมพ์เดียวกับที่มีแสตมป์เบอร์รี ฮิเดโกะ จะหวังให้มีหนังสือดีๆได้เหรอวะ เน้นกลวงๆอ่านง่ายอยู่แล้ว
>>237 +1 สนพ ไม่ผลิตนิยาย นายเอกเผาบ้านเพื่อจะได้เจอพระเอกอีกครั้ง หรือ นายเอกที่จับผลัดจับผลูได้เป็นผู้จัดการวงพระเอกที่เป็นแบดบอยแล้วโดนแฟนคลับอิจฉาผลักลงเหวที่มีแต่หมาป่า หรือ แก๊งนายเอกที่ไม่มีเงินเลยวางแผนขโมยรถพระเอกซึ่งเป็นเจ้าชาย หรือ นายเอกที่เป็นตระกูลนักฆ่าและสวยที่สุดในโลกจะมาลอบฆ่าพระเอก หรือ นายเอกที่มีบ้านอยู่กลางโรงเรียน ก็ดีเท่าไรแล้ว
เขียนเองมาอ่านใหม่ทำเอานิยายวายที่เขาเลือกมาดูดีไปเลยวุ้ย.................... (กูเอาพลอตมาจากตอนห้องหนังสือเขาเผาแนวนี้เคยเจออะไรบ้างน่ะ)
แจ่มใสดูเป็นตัวเลือกที่ดีมั่นคง แต่ถึงมันจะมีหัวเอนเตอร์ หรือมากกว่ารัก หรือทำนิยายแปล แต่ยังไงความเด่นของเขาก็อยู่ที่ นิยายอีโมติคอน พลอตเรื่องอะไรวะเนี่ยอยู่ดีนะ
>>239 The Terrorist แผนร้ายกลายเป็นรัก ของเจ้าปลาน้อย
เรื่องย่อในเวบ
ป๊าดดด ยังไม่ทันที่ ‘เจ้าชายเคลลี่’ จอมแสบจะได้ขึ้นครองบัลลังก์ พระองค์ก็แสดงแสนยานุภาพด้วยการสั่งให้ ‘เมโลดี้’คนนี้ที่ได้ชื่อว่าสวยที่สุดเดินทางข้ามประเทศไปยั่วยวน ‘เจ้าชายโนเอล’แล้วลอบสังหารเขาซะ -*-
ฮือๆ เนื่องด้วยภารกิจที่ได้รับมอบหมายนั้นใหญ่หลวงเกินที่จะปฏิเสธ ฉันเลยจำต้องสวมบทนักฆ่าโดยฝืนตัวเองแบบสุดๆ แต่ระหว่างที่ทำภารกิจอยู่นั้น ฉันกลับถูกเป้าหมายก่อกวนหัวใจไม่หยุดหย่อน >_< แล้วไหนจะมี ‘เจ้าชายอนาคิน’ จากอีกประเทศโผล่มาทำให้หัวใจฉันว้าวุ่นอีก >O< ที่สำคัญ...อีตาเจ้าชายประเทศฉันก็ยังตามมาคอยเช็กผลในระยะประชิดจนฉันเองเริ่มหวั่นไหวกับองครักษ์ของเขาด้วยอ่ะ (อ้าว!) >///< โอ๊ะ นี่ถ้าฉันไม่รีบทำภารกิจให้สำเร็จ ฉันอาจจะกลายเป็นชนวนเหตุทำให้ทั้งสามประเทศทะเลาะกันใหญ่โตก็ได้นะ TOT
เรื่องอื่นกูไม่รู้ แต่ยิ้มหวานของหมอนี่ ... ต้นแบบตัวละครเค้ารู้ป้ะวะว่ามีคนเอาอิมเมจตัวเองมาแต่งวายเนี่ย
ลองไปอ่านยิ้มหวานของหมอ รู้สึกนายเอกที่แจ่มเลือกมามันประเภทเดียวกันหมดเลยนี่หว่า น้องมีนงี้ ยิ้มหวานงี้
อีกอย่างคือ ทำไมมันมีเวลาว่างล้นเหลือกันจังวะ เรียนหมอ เรียนถาปัตย์งี้
ผู้ชายชื่อยิ้มหวานเหรอวะ แค่หวานเฉยๆนี่ก็นึกว่าผู้หญิงแล้วนะ
กูงงกับสาววายนะ บอกชอบแมนๆชนกัน ไม่เอาสาวไม่เอาตุ๊ด
แต่ดูแต่ละเรื่องที่ดังๆสิมึง 555555555555555555
กูเกลียดนิยายที่ตลค.เรียนคณะกุแต่ดูมีเวลาว่างสัสๆ ซิกเนเจอร์คณะกุคือมึงต้องไม่มีเวลาว่างสิ จะแต่งนิยายช่วยศึกษากันหน่อยเถอะไม่ใช่เอะอะจับตลค.ยัดใส่คณะที่คิดว่าเท่แล้วแต่งมาแบบผิดๆ เห็นแล้วหงุดหงิด
มีใครในโม่งอ่าน Hot Room ป่ะว่ะ??? โอเคดีนะ กูชอบ แนะนำ 55555 อยากสปอยล์นะ แต่สปอยล์ไม่เก่งว่ะ เดี๋ยวหลุดโน่นหลุดนี้เรื่อย เอาเป็นว่าอย่าตัดสินจากแค่ชื่อเรื่องแล้วกัน
คณะยอดนิยมคือวิศวะและหมอ รองมาก็สถาปัตย์และบริหารมั้ง
ยิ้มหวาน นี้ชื่อผู้ชายเหรอว่ะ แสดงว่าพ่อแม่ตั้งใจให้ลูกเป็นตุ๊ดแต่เด็กแล้วมั้ง ชื่อถึงสาวน้อยขนาดนี้ ว่าไปสมเป็นแจ่มเลิฟซีรี่ย์สาขาวายว่ะ
ชื่อตัวละครทำกูปวดหัว
ว่าแต่บ่วงเลห์อะไรซักอย่างที่มีคุณสี่นี่สนุกป่ะ ถ้าสนุกจะสอยมาอ่านแทนกลกุณฑี ทั้งชั้นมีแต่ไอ้นี่แหละที่น่าสนใจสุดแล้ว
>>254 จับมือมึง ของกูก็คณะยอดฮิตนะ ถาปัตย์.....กูอ่านแล้วเบ้ปากแรงมาก โห อิดอกมึงว่างนักก็มาช่วยกูตัดโมนี่มา สัดเอ๊ยยยย วันๆ ไม่ทำไรเหรอมึงนอกจากอ่อยหนุ่มวิศวะ ที่ชอบแต่งๆ กันอ่ะ ซึ่งความจริงแล้วแม่งไม่ใช่อย่างนั้นเลย พวกกูอดหลับอดนอนกันชิบหายจะเอาเวลาที่ไหนวะ ฮือๆๆๆๆ
บางทีกูก็สงสัยว่าพวกที่เขียนนิยายให้คนเรียนหมอเรียนสถาปัตย์แต่ว่างชิบหายนี่มันเคยผ่านชีวิตมหาลัยมาจริงๆรึเปล่าวะ นึกถึงพวกเด็กมอปลายที่จินตนาการสวยหรูว่าชีวิตมหาลัยแม่งสบ๊ายสบายเลย
เพื่อนโม่ง มีนิยายเรื่องไหนป่ะ ที่นายเอกแมนๆ แต่พระเอกตัวใหญ่แต่ใจเสาะมั่ง แนะนำกูหน่อย
>>262 นั่นดิ ทำไมกูรู้สึกว่าพวกนี้มันมโนได้เพ้อเจ้อมาก เด็กถาปัตย์ร้อยละเก้าสิบเก้า ต่างอดหลับอดนอนตัดโม เป็นแฟนกับออโต้แคด 3Dmax Sketchup เป็นกิ๊กกับโฟโต้ชอป เป็นเพื่อนกับเซเว่น เพื่อนมีแฟนอยู่ว่างๆก็ลากมาช่วยตัดโม เป็นม้าเร็วซื้อของใช้คอยส่งข้าวส่งน้ำ พอส่งงานเสร็จก็ไปนอนตายที่หอเพื่อนแล้วค่อยแยกย้าย อาจจะว่างซักแป๊บ แต่ก็เข้าลูปเดิมตลอด แฟนจะเลิกก็เพราะแบบนี้ล่ะ ไม่ค่อยมีเวลาให้
>>257 เหมือนเป็นฉายาเฉย ๆ นะ อ่านผ่าน ๆ ไม่แน่เหมือนกัน
เอ้อ ถ้าจะเอานิยายวายเล่มเก่า ๆ ไปขายนี่มีเว็บหรือวิธีไหนแนะนำไหม? บางเรื่องอ่านรอบสองรอบสามซ้ำได้ครึ่งเล่มก็อยากวางละ
ป.ล. เดือนเกี้ยวเดือนนี่ถ้าเงินไม่หมดพอดีคงเสียเงินละ ขนาดไม่ได้โดนเองยังเซ็งขนาด ถ้าโดนนี่คงแบบ....
ขอแทรกหน่อย มีใครเลยอ่าน เธอคือ...ลมหายใจ ของ Anonymus ไหม
มันดีงามดังที่เขาเล่าลืมกันจริงป่าววะ ? กูอ่านถึงบท 6 มันยังไม่เห็นอะไรดูเรื่อยๆ แถมเนื้อเรื่องยาวมาก ถ้าดีกูว่าจะซื้อนิยายเขาเพราะชอบอ่านเป็นเล่มมากกว่าอ่านในเน็ต
กูขอนินทาอะไรแบบเสือกไม่เข้าเรื่องหน่อยดิ กลุ่มปล่อยของนี้บางคนมันแม่ค้าหัวใสไปมั้ยว่ะ ราคาองค์ชาย+รัชทายาทกูเงิบแล้วนะ
นี้แบบมีคนเอาบล็อคบ่วงเลห์ ที่ทำแบบขึ้นรูปแล้วพับไม่ใช่บล๊อคแข็ง กระดาษมันไม่หนามากมาประมูลได้ไป600
ราคาโหดมากตอนนี้ของฝูอะไรก้ขายได้ไปหมด ค่ายนี้มีอะไรกูว่ากูรีบซื้อดีกว่าหัวหมอเพียบขนาดนี้
ซื้อมือ2ราคาหินมากบล็อคแพงกว่าหนังสือทั้งชุดที่กูซื้ออีก
ของฝูนี่สนุกมากเลยเหรอวะ กูเห็นกี่เล่มๆก็เป็นแรร์ไอเท็มหมด ทุกคนไขว่คว้า ทุกคนค้นหา ทุกคนอยากได้ไรงี้
กูว่ามันเป็นกระแสว่ะ ซึ่งช่วงนี้ฝูมาแรง กูจำได้ว่าก่อนรีปริ๊นองค์ชายฯกับรัชทายาท ราคายังไม่ขนาดนี้
หลังรีและหมดไปอีกรอบ ตอนนี้ราคาสูงมาก แต่มันก็ยังมีคนสู้ราคาไง ก็เลยยังมีราคาสูงๆออกมาเรื่อยๆ
ที่ตลกคือ บางชุดนี่ ขายวนกันอยู่นั่น ซื้อแล้วเอาไปถ่ายรูปอวดว่ามี จากนั้นก็ขายต่อ 555555
>>272 สำหรับกูเองคือชอบนะ แต่ไม่พีคสักเรื่อง ส่วนใหญ่แผ่วปลาย
ไม่ก็อ่านๆไปเริ่มถามตัวเองว่า อะไรวะเนี่ย? (แต่น้อยมากกกก ที่อ่านมาคือแค่มันไม่พีค) อารมณ์เป็นเรื่องที่กูชมก็ชอบมากกกกกกกก แต่ให้บ่นก็บ่นได้ ฮา
เอาจริงๆกูว่ามันเป็นกระแสอ่ะแหละพูดตรงๆ เเบบได้ยินเขาว่าสนุก หายาก งั้นงี้ ไม่เกี่ยวว่าสนุกหรือไม่สนุกเท่าไหร่แล้วว่ะในกรณีที่กูเห็นๆนะ แบบจะยังไงไม่รู้แต่ตอนนี้แปะว่าฝูคือขายได้ จบ
พวกปั่นราคานี่บางทีก็โหดไปว่ะ แต่ก่อนนิยายฝูไม่ได้ราคาโหดปานนี้ ขนาดกูจะขายให้เท่าราคาที่ซื้อมายังคิดมากเลยห่า
นอกเรื่องหน่อย กูเห็น onederwhy ลงแนวทหาร มันน่าสนใจมั้ยวะ กุว่าค่ายนี้ทำการบ้านปกออกมาโอหลายอันเลยว่ะ ยกเว้นลู่เหริน...
นิยายคุณแซมมอนมีสนพติดต่อไป กูลุ้นไม่เอาแจ่มใสนะะะแง
นาบูได้จะดีมาก กราบบบ
เพจวายแจ่มใสมีคนไปโพสถามว่า 'อยากสอบถามหน่อยครับ ปกติ สนพ จะเอาทุกเรื่องที่มีคนมาแนะนำมาออกหมดเลยรึเปล่าครับ เห็นอันไหนมีคนแนะนำก็ได้ออก กังวลเรื่องจะเอานิยายแบบเน้นขายncเยอะๆมา หรือมีแต่นิยายดังๆที่ไม่ได้มีอะไรเท่าไหร่ (ความจริงแอบเห็นคนมาเสนอชื่อนักเขียนคนนึงลยแอบกังวลถ้าได้ออกจริงๆ เพราะแฟนคลับเยอะมาก แต่นิยายขายncตลอด) ไม่อยากให้คนมองภาพนิยายวายไม่ดีครับ ยิ่งวางแผงทั่วไปด้วยแล้ว' ด้วยว่ะ โหดสัสสสส มึงว่ามันหมายถึงเดมซ่าปะวะ55555
อิเดมแน่นอน
กูเห็นเมนท์ที่โม่งบ่นเรื่อง หน้าปกนิยายของมีดีส์ ที่ว่าทำไมของเดมซ่าถึงหน้าปกสวยกว่าคนอื่น เอาตามตรงกูดูแล้วกูก็ไม่คิดอ่ะว่าสวย....มาตรฐานแม่งพอ ๆ กับ แฟนผมเป็นฆาตกร หรือเรื่องอื่นเลยสัตว์ แต่กูว่าหน้าปกมีดีส์ดูเหมือนกันว่ะ ไม่รู้เพราะจ้างวาดแต่คนเดิมหรือเปล่า
มึงก็ เขาอาจจะตีตลาดก่อน เอาดังๆเข้าไว้ หมองี้ วิดวะงี้ ถาปัดมาแปะเป็นข้อมูลตัวละครไว้ล่อสาววายหมอยๆ ดังไว้ก่อน เนื้อเรื่องช่างแม่งเพื่ออัพฐานตลาด พอดังมากๆสตรองมากๆไม่ต้องง้อแล้ว ก็ค่อยหานิยายดีๆมาโดยไม่เน้นดัง ไรงี้ไงมึง กูมองแบบโลกหวานสุดๆนะ ถถถถถถ
>>281 >>291 ไม่เคยอ่านของเดม คือเน้นขาย nc ใช่มั้ย งี้ที่เค้าพิมพ์กับmeedees ก็ nc กระจายหรอ?? (คือกูก็เห็นของมีดีส์วางขายทั่วไปเหมือนกันแต่ไม่เคยหยิบ)
พวกสนพ.ใหญ่ๆกล้าพิมพ์ nc กันด้วยเรอะ??
กูตกใจนิดๆ นึกว่าแนวnc เยอะๆ จะตีพิมพ์กับพวกสนพ.เล็กๆ แล้ววางขายออนไลน์เท่านั้น แต่ไม่ใช่ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไปอะ (อย่างน้องยีนเป็นต้น)
>>294 กูไปขุดมาให้ จำได้ว่ามีโม่งบอกว่าโอเคอยู่ เรื่องนี้กูอ่านแล้วส่วนตัวชอบ เห็นด้วยกับโม่งที่มันเคยบอก เนื้อหามันได้อีก อ่านแล้วจะอิ่มก็ไม่อิ่ม อยากอ่านอีก แต่อย่างว่าแหละ สนพ.มันมีจำกัดกระดาษเป็นปกติ ถ้าไม่ดังจริงก็ต้องคุมๆกระดาษ ยกเว้นพวกที่ดังๆที่เขียนลวกๆส่งนะ
https://fanboi.ch/801/1995/784/
>>294 สายnormal แต่ nc เยอะกูพอได้ยินมาบ้าง เช่นพวกปกที่พระเอกหน้าพิมพ์เดิม รึของนักเขียนชื่อดังของสถา แต่กล้วยกูเพิ่งรู้จากมึงนี่แหละ พอดีกูสายแฟนตาซี กับนิยายจีน มากกว่า
ส่วนวายกล้วย กูเคยอ่านซีรีส์แมวดำ 3 เล่ม กูไม่ค่อยชอบว่ะ ขายทิ้งไปล่ะ
ซีรีส์บรรณาธิการ อ่านไป 1 เล่ม ก็ธรรมดา
หลังๆเลยเลิกซื้อล่ะ เรื่องย่อก็ไม่ได้ดึงดูดด้วยอะนะ
อันที่กูสนใจของกล้วยก็ จอมยุทธ์ 7 เมียนั่นน่ะ แต่กะรอลดเยอะๆก่อน กูเข็ดกับกล้วยแล้ว
ปรึกษาหน่อยสิเพื่อนโม่ง ตอนนี้แต่งนิยายเรื่องนึงไว้เกือบจบแล้ว เป็นแนวนักศึกษาเพิ่งเรียนจบกำลังเริ่มทำงาน มีฉาก NC นิดหน่อยไม่เยอะ ลองส่งที่ไหนดีระหว่างนาบูกับ everY
ขอบใจมากเพื่อนโม่ง เขาคงเลือกกูทั้งสองที่นั่นแหละ 555
นาบู กูเห็นเขามีคอนเท้นที่แน่นอนอยู่แล้วนะตั้งแต่เผิดสนพ.ใหม่ๆ เน้นแฟนตาซีคอมเมดี้ ไม่ผ่านก็ลองสนพ.เดียวกับน้องยีนก็ได้ ปกสวยดี
กู >>296
>>298 ... 8 สามี กับขันที นี่สรุปถือว่า nc แรงหรอเนี่ย คือกูอ่านทั้ง 2 เรื่องน่ะ มีฉาก แต่สำหรับกูมันไม่ได้เยอะ มีกูก็อ่าน ไม่มีก็ไม่เป็นไร เพราะเนื้อเรื่องหลักๆของมันก็มีอยู่ ไม่ใช่เน้นแต่ฉาก
แต่ถ้าถามว่าเหมาะกับเด็กวัยใสมั้ย... ก็คงไม่ อย่างน้อยซัก 15 up ค่อยอ่านน่าจะดีกว่า
กูเข้าใจว่านิยายขายnc คือแบบมีแต่ nc เกือบทั้งเรื่อง แทบหาเนื้อหาไม่ได้ซะอีก
งี้นิยามของ "นิยายขายnc" คืออะไรกันแน่? กูอยากรู้ เผื่อกูคิดไม่เหมือนคนอื่นจะได้จูนความคิอใหม่
>>306 สำหรับกู มันคือนิยายที่มัจุดเด่นที่ nc ว่ะ ถ้าไม่มี เนื้อเรื่องมันจะเปล่าๆ ไม่น่าอ่านเลย 55555 แต่ถึงมีก็เพิ่มความน่าอ่านได้อ่าน 0.001% นิยายขาย nc กูชอบไว้อ่านเวลาใกล้สอบเว้ยยย เพราะเนื้อเรื่องมันเปล่าๆเนี่ยแหละ ไม่ต้องคิดเยอะ ไม่ต้องลุ้น ชิลๆ ไว้อ่านผ่อนคลายความเครียด 55555
>>306 เหรอ ไม่แรงเหรอ พอดีกูไม่ได้อ่านนะ โทษที 555 แต่เห็นด้วยว่าไม่เหมาะกับเด็กว่ะ ปกโคตรหลอกตา แต่วายบางเรื่องก็ใช่ย่อย ปกนี่อื้อหือมาก กูไม่กล้าหยิบไปจ่ายตังค์เลยบอกตรงๆ อย่างปกอีน้องยีนส์ ใครมาเห็นคงนึกว่ากูอ่านหนังสือโป๊แหง ฮ่าๆ
อ้อ เกือบลืมตอบ นิยายNCสำหรับกูคือนิยายที่เน้นเย็ดๆนั่นแหละ ไม่ต้องทำอะไรทั้งเรื่อง เอาแต่จ้องกินกันอยู่อย่างเดียว
กูขอ ky แปป พวกมึงช่วยแนะนำนิยายให้กูอ่านหน่อยยยย กูว่างมาก เบื่อมากด้วย ที่หาอ่านเองแม่งก็ไม่สนุกสักเรื่อง ช่วยสงเคราะห์กูที
เอาเรื่องที่พวกมึงชอบก็ได้ กูไม่อยากไปงมหาอ่านเองแล้ว ; _ ;
>>312 http://writer.dek-d.com/Sammon_scene/story/view.php?id=1409302 Diagnosis : การวินิจฉัย - กูขายตรงอันนี้ก่อน เปิดเรื่องมาด้วยตัวเอกเป็นหมอชื่อ ต้น อยู่ปี 5 ต้องราวนด์วอร์ด ทีนี้มาถึงวอร์ดจิตเวชเก็บเคสจากคนไข้ชื่อ ธนา ทำตัวปกตินั่นล่ะมึง แต่ ธนาบอกว่าถ้าหายเมื่อไหร่จะตามหาหมอ จะมาเจอหมออีกครั้ง------------ เนื้อเรื่องกูไม่ถือว่าเครียดมากหม่น ๆ บางช่วง น่ารักกรุ๊งกริ๊งผสมไปด้วย แต่อีไวยสิทธิ์นี่น่าตบ น่าตบและน่าตบ
http://writer.dek-d.com/honeychalala/story/view.php?id=1392092 แผนกวุ่นชวน'คุณ'มารักกัน ❤
อันนี้ก็แสนดีเป็นพวกเรียนรู้ช้า แต่มีพรสวรรค์ด้านศิลปะอาศัยอยู่กับแสนรักที่เป็นน้องชาย 2 คน อยากหางานทำช่วยแบ่งเบาภาระน้อง เลยไปสมัครงานที่หนึ่ง คุณ CEO เห็นเข้าถูกใจก็เลยรับมาแล้วทำการตามจีบ อันนี้ปกติกูให้ว่าน่ารักเป็นหลัก แต่ช่วงหลังจะเริ่มเปิดปมวัยเด็กของแสนดีกับแสนรัก มี 2 ภาค ภาคของแสนดี กับภาคของแสนรัก
อะไรไม่รู้กูรออ่านภาคแสนรัก กูอยากบอกว่าแสนรักแซ่บมาก ยิ่งตอนท้ายที่.........กับเรื่องของ..... กูแบบ เหี้ย *เขวี้ยงหมอน*
http://writer.dek-d.com/sweetie-jun/story/view.php?id=1278441 69
อีกเรื่องกูไม่ขาย 555555 กูเดาว่าเผลอ ๆ มึงอ่าน 69 แล้วด้วย แต่กูชอบกูเลยแปะย้ำอีกรอบ
ส่วนอันนี้กูถาม http://writer.dek-d.com/may-kwang/story/view.php?id=1326620 มีใครเคยอ่านเรื่องนี้ยังวะ ที่เป็นภาคแรก คือกูว่าธีมเรื่องมันดูโอเค แต่แบบเขามาแค่ลงตัวอย่างอ่ะ จะซื้อกูก็ไม่กล้าซื้อกลัวตอนแรกดีตอนท้าย ๆ ห่วย =_=''
กู >>306
>>308 กูก็ชอบ 8 สามี เหมาะกับสาวช่างฝันแบบกูที่อยากมีแฟนกับเขาซักทีแต่ไม่มีโอกาส ได้แต่มโนว่าตัวเองจะเป็นเหมือนนางเอกในเรื่อง มีความสุขกับสามีแสนดีทั้ง 8
เสียดายตอนจบไปหน่อย กูอยากให้จบแบบฮาเร็มทั้งในยุคโบราณและปัจจุบันว่ะ
>>309 ไม่รู้ว่าที่กูคิดว่าไม่แรง เป็นเพราะเคยอ่านเรื่องที่แรงกว่ามาก่อนรึป่าวนะ แต่ถ้าตัดฉากออกไป เนื้อเรื่องมันก็ยังสนุกอยู่
8 สามี ปกมันยังดูเป็นโทนผู้ใหญ่หน่อย แต่ขันทีปกมันโคตรแบ้ว ดูเหมาะกับเด็ก แต่ไส้ดันมีบางส่วนที่ล้ำเกินเด็กไปซักหน่อย... แต่ถ้ามองว่าเราอยู่ในประเทศที่มีเด็กท้องกันตั้งแต่ 9-10 ขวบ มันก็นะ
>>312 ถ้าสนนิยายแปล ลองไปtest ขุนศึกกับจอมเผด็จการ ของฮูกดูดิ มีตัวอย่างอยู่กี่ตอนไม่รู้ กูชอบจอมเผด็จการ (ชอบเคะ แต่หมั่นไส้เมะ) แต่ขุนศึกยังไม่แน่ใจ จากตัวอย่างก็น่าสนอยู่แต่กูไม่เคยอ่านแนว Mpreg นี่สิ
เพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยง-นิยายตลกมากๆ คอเมดี้สุดๆ นายเอกเป็นพวกมองโลกในแง่ดี เป็นเด็กดีผู้รักษาศีล5 ส่วนพระเอกเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยล่วงเกินนายเอกเลย น่ารักมากๆ ทุกคนเชียร์ให้พระเอกกับนายเอกลงเอยกันแทบตาย ทุกวันนี้แค่จูบก็ยังไม่เคยทำ
ลองอ่านดูนะ แล้วมึงจะหัวเราะจนคิ้วขมวดติดกัน
แล้วก็อีกเรื่อง คนเขียนคนเดียวกับเรื่องเพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยง
อัปลักษณ์-กูพึ่งอ่านไปประมาณตอนสองตอน ไม่รู้ว่าสนุกเปล่า แต่น่าสนใจ พระเอกเป็นตัวเหี้ยอะไรก็ไม่รู้มาข่มขืนนายเอกในฝัน ซึ่งรอยที่พระเอกทำในฝันมันส่งผลต่อนายเอกในชีวิตจริงด้วย(แต่ไม่ชัดเจนเท่าในฝัน) พระเอกค่อนข้างหื่นกามพอควร
ส่วนเรื่องนี้ กูไม่มั่นใจว่ามีให้อ่านในเว็บรึเปล่า เป็นหนังสือในสำนักพิมพ์นาบู
ตรวนพายพันธนา-พระเอกเป็นลูกเขยของนายเอก ส่วนนายเอกเป็นพ่อตาที่ค่อนข้างเหลวไหล พระเอกกับนายเอกเกลียดกันมากแต่เพราะลูกสาวของนายเอกทั้งสองคนเลยยังยอมลงให้กันอยู่ แต่พอลูกสาวนายเอกม่องไปพระเอกกับนายเอกก็ปะทะกันรุนแรงมาก ถ้าใครชอบนายเอกลุงๆกูแนะนำเรื่องนี้ นายเอกอายุ38 ถึงจะแก่แต่แซบ คารมดี หุ่นไม่เหี่ยว มีกล้ามตึงๆด้วย อ่านครึ่งแรกกูรู้สึกหมั่นไส้ความงี่เง่าเอาอารมณ์ตัดสินของพระเอกมาก แต่พออ่านครึ่งหลังกูสงสารพระเอกชิบหาย ทุ่มเททุกอย่างเพื่อรั้งนายเอกเอาไว้ กว่าจะลงเอยกันได้นี่กูแทบขาดใจตาย
KY ขอถามสหายโม่งที่แต่งนิยายหน่อย พวกมึงลงบอร์ดไหนกันบ้างวะ
เออ กูนึกเล่นๆขึ้นมาว่ะ ถ้าสมมตินิยายที่มึงแต่งได้ตีพิมพ์แต่ดันเป็นแนววาย พวกมึงจะบอกคนใกล้ตัวว่าไงดีวะ
>>312 Hot Room:::รักร้อน ห้องลับ:::
my.dek-d.com/Kitty_boy/writer/view.php?id=1158853
คือเรื่องนี้มันเซ็กซี่อ่ะ โดยเฉพาะนายเอก นางมองเห็นอนาคตได้ไง มันก็เลยดูลึกลับน่าค้นหาไปหมด พระเอกก็ชอบค่ะ ตรงสเปคเขา 55555
คู่รองแฝด กูชอบมาก แต่ไม่รู้มึงจะอ่านได้ไหม? ถ้าไม่ชอบคู่ที่เป็นพี่น้องกัน มันผิดศีลธรรมอะไรก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ ข้ามตอนคู่นี้ไปเลย
อันสุดท้องนี่น่าจะเรียกคี่รอง 55555 มันเป็น 3P อ่ะ เป็นเพื่อนนายเอกคนนึง เพื่อนพระเอกสองคน น่ารักดี เพื่อนนายเอกก็เหมือนนายเอกอ่ะ ราชินีชิบ
โอเคพอ กูขายตรงเรื่องเดียว 55555
>>313 เฮ้ย Diagnosis ดูดีมากเลยว่ะ หลอนๆดีด้วย เป็น นักศึกษาแพทย์ที่ไม่ว๊างว่าง ภาพประกอบก็ดีงามมาก ขอบคุณที่แนะนำนะ (ปล.กูผ่านมา ไม่ใช่ 312 แต่อย่างใด)
>>314 8 สามี ก็ดีเหมือนกัน ถ้าไม่มี nc ก็ไม่เป็นไร มันก็ไม่ได้...มาก (แต่ก็ไม่เหมาะกับเด็กๆอยู่ดี) สรุปชอบมากเหมือนกัน (เล่นอ่านรวดเดียวอดหลับอดนอน หลายวันติดกันจนจบ ถึงจะ เกิดอาการ WTF ตอนจบเล่ม 8 ขึ้นเล่ม 9 ก็เถอะ โต้รุ่งจนจบอ่ะคิดดู)
หน้าปกขันทีนี่ มันดูใสๆไปหน่อยจริงๆ (ข้างในนี่ หลังจากเล่มแรกๆ (?)...ไม่เหมาะกับเด็กๆเลย)
>>312 กู >>321 นะ ให้ลิงค์เล้าเป็ดมึงดีกว่า จะได้ไม่ต้องเสียเวลาค้น nc 55555
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=43519.0
ปริ่มแปป กูมีนิยายอ่านไปอีกยาวเลย ขอบใจพวกมึงมากกกกกก /พราก
อ่านเรื่องไหนแล้วจบแล้วกูจะมาสครีมในนี้แหละ 555555555
กู 312 เองงงงง แนะนำมาได้เรื่อยๆเลย ยังทันเสมอ กูว่าง 555555555555 /กอดพวกมึงทุกคน
ตอนนี้กำลังไล่อ่านการวินิจฉัยอยู่ พล็อตแปลกโดนใจกูดี แต่ค่อนข้างรำคาญคำว่าผม คนแต่งแม่งใช้เยอะไปหน่อย มีแต่ผมๆๆๆๆๆๆ
เหมือนจะต้องเรียกตัวเองว่าหมอตั้งแต่ยังเรียนเลยนะ มีเพื่อนคนนึงเป็น นศพ. นางเล่าว่าอาจารย์บอกว่าจะได้รู้สำนึกไว้เสมอว่าต้องทำหน้าที่รับผิดชอบชีวิตคนอื่น
ได้กาวน์ ใส่กาวน์ลงคลินิคแล้วจะเรียกตัวเองว่าหมอไม่ว่าจะแพทย์หรือทันตะเรียกเหมือนกัน แทนตัวเองว่าหมอด้วย
กูบอกเลยตั้งแต่อ่านปิตุครรภ์สนธยามา กูชิปคู่ไหนตายห่าหมด แม่งงง กูจะร้อง ;w;
มึง กูส่องนิยายวายหลายเรื่องล่ะ ช่วงนี้ฮิตหลายPกันจังเลยวะ 4P 5P เงี้ย แล้วไม่ได้รู้สึกว่ามันรักกันเลยว่ะ
มีใครอ่านปักษาปีกหักป่ะ กูว่าก็โอเคนะ นานๆทีจะมีนิยายดีๆในเด็กดวก
มีใครอ่านจอมใจอรันยาป่ะ ครอบครัวอรันยาน่ารักดี กูชอบ 55555
กูเพิ่งเห็นว่ามีกระทู้นี้ด้วย >>>/netwatch/1107/
กูอยากอ่านนิยายวายแนวจีนๆที่มันเป็นจีนจริงจัง มีไหมวะ เรื่องอนธกาลจิ้งจอกข้างบนก็ดีนะ สนุกดี แต่กูอ่านแล้วรู้สึกมันยังออกแนวจีนแฟนตาซี ชื่อตลค.แบบเชกัลอะไรนี่มันแปลกๆ อยากได้วายที่ภาษา ขนบธรรมเนียมอะไรมันคือจีนจริงจัง แต่หายากสัส กูหาเจอนิยายคอสเพลย์เป็นจีนโบราณ เล่นเป็นฮ่องเต้ กูขัดใจ
>>347 กอดมึงที โคตรหายากเลยว่ะแนวนี้ ขนาดนิยายชายหญิงยังยาก วายนี่กูหาอ่านในเน็ตเจอแล้วกุมขมับเลย นิยายจีนบ้าอะไรตรรกะโคตรไทย อ่านแล้วอยากเอาหลางหยาไปตีหัวคนแต่ง มีพอผ่านก็เรื่องสายน้ำอะไรสักอย่างที่จะออกกับนาบู ตอนนี้ก็ตามแปลฟิคตงฟางของเจิ้น นอกนั้นนี่กูเบลอใส่หมด
กูเคยอ่านเจอแบบเทพเซียนว่ะ ชื่อดอกไม้ในอุ้งมือมังกร ใช้ได้เลย ดูเป็นจีน กลิ่นอายแบบป่าท้อสิบหลี่ เเต่พล็อตไรก็ไม่ได้คล้ายอะไร อ่านไปเพลินๆ //เเต่คนไทยเเต่งจีนโบราณนี่สำหรับกูกูว่ามันทะแม่งๆว่ะ เหมือนกลับกันให้คนจีนแต่งพีเรียดอยุธยา อะไรแบบนั้น
>>350 จริงๆกูว่าไม่ถูกซะทีเดียว กูว่าชาตินั้นๆเองนักเขียนบางคนยังแต่งแนวพีเรียดไม่ได้เลยมึง มันขึ้นอยู่กับข้อมูลในมือมากกว่า คือถ้าเป็นคนชาตินั้นๆเองการหาข้อมูลรีเสิร์ชต่างๆมันง่ายกว่าแบบให้กูคนไทยไปเขียนพีเรียดจีน ข้อมูลที่เข้าถึงได้มันจำกัดกว่า แต่ถ้ามีความสนใจ มีความรู้กว้างขวาง หาข้อมูลมาได้ สร้างพล็อตได้ มันก็ไม่น่ามีปัญหาป่ะวะ? ให้คนไทยเองเราแต่งแนวพีเรียดจะแต่งได้เนียนดูสมจริงก็ต้องหาข้อมูลอยู่ดี
>>351 คนไทยแต่งพีเรียดจีนซักกี่คนที่จะเข้าถึงข้อมูลพวกนี้กันล่ะ กูเห็นส่วนใหญ่ก็จับตัวละครมารักกันแล้วจบ มโนเอาจากหนังจีนที่เคยดูซะมากกว่า ถ้าให้ต่างชาติมาเขียนเรื่องเกี่ยวกับคนไทยกูว่ามันก็ออกมาแนวๆ anna and the king นั่นล่ะ น้อยคนที่จะหาข้อมูลมาเขียนละเอียดเป๊ะๆ
>>352 ก็พวกที่แต่งพวกนั้นไม่มีความรู้ไง กูหมายถึงว่าถ้ามีความรู้จะชาติไหนก็แต่งได้ อันนี้เป็นเรื่องของคนเขียนแล้ว กูแค่บอกความเห็นกูเฉยๆ ว่าจะไปเหมารวมว่าคนชาตินั้นๆเท่านั้นถึงจะรู้ขนบธรรมเนียมดีมันก็ไม่ถูกซะทีเดียว คนไทยบางคนแต่งพีเรียดไทยก็ดูแล้วมโนเหมือนกัน ไม่ได้ดูมีความรู้ความพยายามหาข้อมูล แค่นั้นแหละ
กูไม่ได้แอนตี้คนไทยที่แต่งแนวจีนนะ แค่เขียนดี ใช้ภาษาดี และวางเรื่องมีเหตุมีผลสนุกได้ก็โอเคแล้ว อีกอย่างนิยายจีนที่กูผ่านๆมา แนวรั่วแนววัง
มันก็ไม่ได้โชว์วัฒนธรรมประเพณีจ๋ามากอะไรขนาดนั้น
>>354 ข้อมูลในความหมายกูคือรวมทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะไปต่างประเทศ สัมภาษณ์บุคคล หาเอาจากเนต รีเสิร์ช ทุกอย่างถือเป็นข้อมูล ความรู้ที่คนเขียนไปหามา เพราะนักเขียนที่เขาจะเขียนจริงๆมีความสนใจและปัจจัยเอื้อเวลาเขาหาข้อมูลเขาก็ทุ่มทุกอย่างอ่ะ จะเขียนเรื่องสเปนกูไปสเปนแปป อยากเขียนเรื่องช่างทำรองเท้ากูไปสัมภาษณ์แปป แต่แน่นอนว่ามันก็ใช่ว่าจะทำได้ทุกคน ด้วยทุนด้วยปัจจัยอื่นๆมหาศาล แล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าจะพูดถึงแค่ไหนอะไรยังไงด้วยเหมือนกัน ว่าจำเป็นต้องลึกขนาดไหนบ้าง สรุปสิ่งที่กูต้องการจะสื่อคือ ถ้าจะเขียนจริงเขียนได้ขึ้นอยู่กับตัวนักเขียนเอง แต่ถ้าให้ง่าวๆสัญชาติไทยอย่างกูเขียนพีเรียดจะไทยจะชาติไหนก็ทำไม่ได้ว่ะ 5555
มึงๆ กูถามหน่อย คิโนะไทยนี่คือไม่มีนิยายบีแอลของญี่ปุ่นวางขายใช่ปะ ถ้าอยากได้ก็ต้องสั่งจากททางอื่นเอา? แล้วkindleของอเมซอนเนี่ย มันล็อคโซนซื้อเปล่าวะ
ขอต่อเรื่องแนวพีเรียดแป๊ป พีเรียดฝรั่งกูเห็นหลายเรื่องเลยที่ให้กษัตริย์มีสนม ถ้ากูจำไม่ผิด ฝั่งนั้นมีธรรมเนียมผัวเดียวเมียเดียวตามหลักศาสนาคริสต์ไม่ใช่เหรอ
ฝรั่งก็มีสนมได้ แต่จะไม่ตั้งตำแหน่งให้เป็นสนมนู่นนี่เหมือนจีนปะ จะตั้งเป็นตำแหน่งอื่นอ้อมๆไป แต่รู้กันว่าคนนี้เมียน้อยคิง
>>363 ไม่ใช่สนมอะ แต่เป็นชู้ ดูอย่างเฮนรี่ที่แปดตัดสัมพันธ์กับสันตะปาปาตั้งนิกายโบสถ์อังกฤษขึ้นมาเพราะจะได้แต่งงานกับแอน โบลีนและหย่าจากแคทเทอรีนแห่งอารากอน ต่อมาแอนมีอำนาจมากไปในราชสำนักบวกกับไม่มีลูกชายให้ก็สั่งประหารแล้วไปแต่งกับเจน ซีมัวร์แทน เฮนรี่ไม่ได้เป็นคาทอลิคแล้วเลยจะทำยังไงกับเมียตัวเองก็ได้ แต่ยังไงก็ไม่ได้ตั้งตำแหน่งสนมให้ จะเป็นเลดี้นั่นนี่มากกว่า
มาดามปอมปาดัวของฝรั่งเศสรู้กันไปทั่วว่าเป็นชู้รักของหลุยส์สิบห้า อำนาจและอิทธิพลมากกว่าควีนของฝรั่งเศสสมัยนั้นซะอีก ในยุคนี้การมีสนมแบบเปิดเผยไม่ใช่เรื่องผิด คนที่เป็นสนมจะถูกแต่งตั้งให้มีตำแหน่งแบบเดียวกับเลดี้ของอังกฤษนั่นล่ะ แต่เป็นตำแหน่งเฉพาะและเปิดเผยกว่า
เห็นห้องสมุดบอกว่าจะเอานิยายวายมาขายสำหรับปีหน้า 3 เรื่อง แต่ขายกับค่ายไหนยังไม่รู้เพราะเรท SM หนักมาก
ไม่ได้แปะตราสนพ.ห้องสมุดปกติ มึงว่าจะแป้กแบบ ITW ป่ะวะ กลัวใจค่ายนี้
ป.ล. ตัว ITW เองอ่ะไม่ได้แป้ก แต่ยอดขายของไทย บวกกับการแปลเหี้ยๆ(อันนี้สำคัญสุด) บวกกับอะไรหลายๆอย่าง กูว่าแป้ก
กูด่ารัวๆด้วยเรื่องการแปล 5555
เออ จะว่าถึงแล้วลืมอยู่นั่น เดี๋ยวนี้เฮอมิตขายในบีทูเอสแล้วด้วยเหรอวะ
โม่งไหนแนะนำปิตุครรภ์
จะบอกว่ากูซาบซึ้งมาก T T
ชอบๆ ถ้ามีเรื่องไหนสนุกๆอีกก็แนะนำหน่อยนะ
กูเห็นนิยาย hermit จะวางขายใน b2s นิยายวายเริ่มเปิดเผย แต่กูก็กลัวเหลือเกิน...
>>377 เอาตัวอย่างที่แบบง่ายเห็นชัดๆเลย คือคนแปลแปลผิดจาก angle (มุม) เป็น angle (เทวดา) ประโยคมันประมาณว่าหาช่องโหว่(angle ในที่นี้)มาแก้ต่างให้ความผิดตัวเอง แต่ของห้องสมุดแปลเป็น หาเทวดาผู้พิทักษ์มาปกป้องตัวเอง แล้วก็แปล misery(ความทุกข์ทรมาน) เป็นลึกลับ mystery แล้วยังมีแปลดำน้ำแปลผิดแปลความหมายไม่ครบ เนื้อความหาย สารพัด แปลชนิดอ่านแล้วงงไปเลยก็มี คือบางอย่างอ่ะแปลรอบแรก(ย้ำว่าแปลรอบแรกก่อนตรวจแก้)ของนักแปลมันจะแปลผิดบ้างก็ไม่แปลกแบบ angle angel มันยังพอมองผิดกันได้ แต่บางประโยคแม่งแปลแล้วจิตใต้สำนึกมันไม่ร้องประท้วงบ้างหรือไงก็ไม่รู้ ถ้าจำไม่ผิดมีแปลปลอกมีดเป็นไรหนวดบ้าบออะไรสักอย่างด้วย แต่ที่สำคัญคือมันแสดงให้เห็นว่าคนแปลไม่มีความรู้พอ บ.ก.ก็ไร้ความสามารถ ถ้าตามๆในเฟสมีคนท้วงตั้งแต่ห้องสมุดเอารีวิวที่แปลมาลงโชว์หน้าเฟสแล้วว่าแปลผิด ทางทีมงานก็ออกมาตอบว่า ที่ลงให้ดูแค่แปลเล่นๆไม่ได้ตรวจทานให้ดูฟอนต์เฉยๆ แล้วก็พูดกลับไปกลับมาว่าเดี๋ยวบอกแปลจากจีน(ของที่ลงรีวิวแล้วมีคนท้วงห้องสมุดบอกว่าแปลจากจีน) เดี๋ยวบอกว่าแปลจากภาษาอังกฤษ แล้วก็ยืนยันว่าของจริงแปลได้ถูกต้องตรงกับต้นฉบับ แต่ของจริงออกมาก็อย่างที่บอก สรุปคือคุณภาพงานขยะมาก แต่กูขอชมเรื่องรูปเล่มและกระดาษที่ใช้ คุณภาพดีและสวยมาก แต่หนังสือมีไว้อ่าน ไม่ได้มีไว้โชว์ สวยอย่างเดียวคงไม่ได้ ยิ่งหนังสือแปลความสำคัญสูงสุดคือการแปล ทำเอากูระแวงด้วยเหอะว่าอีภาษาจีนที่แปลๆนี่ถูกแน่ใช่มั้ย 55555
เอาแบบไม่อคติภาษาจีนกูว่าแปลไม่ผิดนะ แต่ภาษาอังกฤษกูไม่รู้แฮะเพราะไม่ได้ซื้อเรื่องนี้
เห็นคนอวยเยอะว่านิยายแปลจีนแปลดีมาก แต่เรื่องผิดไม่ผิดยังไงก็ต้องเทียบเอาว่ะ เพราะมันก็มีเคสแปลผิดที่แถได้เนียนโคตรมาแล้ว 555
https://fanboi.ch/animanga/1922/94
เจอแล้วๆ แม่งอ่านกี่ทีก็ฮา โดยเฉพาะไรหนวด 555
พวกมรึง ใครซักคนที่บอกใครอีกคนให้อ่านปิตุครรภ์ กูเลยลองบ้าง ต้นจนจบทำกูนอนดึกเลยเนี่ย
แต่กูโดนพวกมึงที่บ่นกันว่าเชียร์คู่ไหนเดี้ยงตลอดจนกูไม่กล้าเดาซักคู่ มาตอนท้ายนู่นเลยถึงจะกล้าเดา
ไม่เลวนะ กูชอบ ลุ้นชิบหายว่าตัวร้ายจะตายเมื่อไหร่
กูจิ้นอาศุวิภัคด้วยล่ะ
ส่วนยาเยียน้อย นึกว่าจะมีบทมากกว่านี้ซะอีก
>>387 โทษทีกูจำชื่อเรื่องไม่ได้แล้ว แต่มันไม่ใช่วายนะ เป็นเรื่องในวังหลวง แล้วคือแปลจากองค์ชายลำดับหนึ่งเป็นรัชทายาทเว้ย คือมันไม่ใช่อย่างเดียวกันอ่ะ องค์ชายหนึ่งไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นรัชทายาทเสมอไป พอมีตอนนึงที่คนเขียนเขาท้าวความว่าทำไมองค์ชายหนึ่งถึงไม่ได้รับเลือกเป็นรัชทายาท แม่งก็ดำน้ำตรงนั้นไปเหมือนกลบเกลื่อนความผิดตัวเอง มีอีกแหละ แต่จำไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่าใช่เรื่องเดียวกับ >>382 หรือเปล่านะ ของ >>382 เรื่องอะไรวะ ไหนมาดิ๊ อยากรู้ 55555
เออใช่ เหมือนมีโม่งอยากอ่านแนวที่ตัวเอกไม่ใช่คนอยู่ใช่มะ? เรื่อง ปีศาจของผม ก็ดีนะได้รู้จักปีศาจเยอะอยู่ ข้อมูลค่อนข้างดี แต่อย่าไปยึดติดอารมณ์ของตัวละคร เพราะเปลี่ยนอารมณ์กันเร็วมาก กูอ่านกูยังงงเลย กูยังไม่ทันเขินให้กูไปดราม่าต่อ กูไม่เข้าใจ 55555
พวกมึงง ขอถามไรหน่อย มีใครเคยสั่งหนังสือจากเว็บBfriendบ้างมั้ย ปกติมันใช้เวลานานมั้ยกว่าจะส่งมา แล้วมันจะเมลมาแจ้งก่อนป่ะ
ใครแนะนำเพราะเขาคือพ่อเลี้ยงนะ? ตลกพ่องงง จิตใจอันบอบบางของกู //กุมอก
มึงออกมารับผิดชอบกูเลย กูต้องการอะไรฟีลกู๊ดอบอุ่นน่ารักมาเยียวยาหัวใจ
คนที่รีวิวว่าพ่อเลี้ยงตลกใจร้ายว่ะ 555555555555555555
กูจะไล่อ่านที่พวกมึงแนะนำนะ คงไม่มีใครใจอำมหิตวางกับดักทำร้ายกูแล้วใช่มั้ย...
กูบ่นนิดได้มั้ย กูเกลียดคำว่าเมียในนิยายวายจัง ในจิตใต้สำนึกกูคำนี้ยังคงสงวนไว้ใช้กับผู้หญิง แถมยังฟังดูหยาบโลนมาก พูดกับผู้หญิงว่าฟังดูเหี้ยแล้ว พูดใส่ผู้ชายยิ่งฟังดูเหี้ยยกกำลัง ทำไมในเรื่องดูชอบ นี่กูเกลียดพอๆกับเคะท้องเชียวนะ orz
พวกมึง กูขอ KY นิดนึงนะ
คือกูอัดอั้นตันใจมาก จะโพสในเฟสบุ๊คก็ไม่ได้ เดี๋ยวโดนติ่งถล่ม
เพื่อนกูเลยแนะนำให้กูมาที่นี่
คือแบบกูอยากจะนินทา คน 2 คน ซึ่งแม่งบอกเลย
กูโคตรเกลียดคนประเภทนี้มาก พวกกลืนน้ำลายตัวเอง
คือเกริ่นก่อนว่า สมัยก่อน 2 คนนี้พอเจอคนขายนิยายแพง บ่น ว่าทำตัวน่าเกลียด บลาๆ
คนแรก S...... . ...........l คือแบบ เป็นแอดมินกลุ่ม ตล...าย
ตอนแรกกฏของกลุ่มคือ หนังสือวายหายากยังไงก็ไม่ควรเกินมือ 1
(ตอนนี้แก้ละ ว่า หายากราคาแพงได้)
แล้วประเด็นคือ กูเห็นเจ๊เค้าจองนิยายหายยาก/นิยายราคาถูกทั้งหลายทันตลอด
(กูจองไม่เคยทันเค้า แต่กูจำเรื่อง+ราคาได้)
หลังจากนั้น เจ๊แกก็เปิดเพจ B........s เพื่อรีวิวนิยาย
ตอนนี้เมื่อปีที่แล้ว - ปัจจุบัน เจ๊แกขายหนังสือที่เคยซื้อมาถูกๆในราคาแรร์จ้า
แล้วบอกนิยายหายาก ไม่มีพิมพ์
กูจำได้นะ ว่าเมิงซื้อมาแค่ 200-250
(บางเล่มเจ๊แกจองไม่ทันก็ไปล็อบบี้ขอให้คนที่จองทันสละสิทธิ์ ใครไม่ให้เจ๊แกแบนเลย)
คนที่สอง N... .......n (ชื่อเดิม i....e) คนนี้มือวางในการจองมาก
จองเร็ว จองนิยายหายาก/นิยายราคาถูก กูไม่เคยจะจองทันแม่ง
เปิดเพจ Y ...e ตอนแรกเพจนี้คือรวมหนังสือ / อันคัตที่เจ๊แกมี ไม่ขาย เหมือนเป็นเพจไว้อวด
ตอนนี้อ่ะนะ เห็นนิยายวายหายากราคาดี ลงขายนิยายวายหายาก ในราคาแพงๆทั้งนั้นเล๊ย
ปล. ขอบคุณที่รับฟัง กูแค่บ่น กูสังเกตมานานละ
กูหมั่นไส้ อีห่า ว่าคนอื่นเห็นแก่เงิน สุดท้าย ตัวเมิงทั้ง 2 คนก็ไม่ต่าง
ปล2. ยังมีคนอื่นๆอีกที่จองไวๆ จองหายากเรื่องเดิมซ้ำๆ แต่กูยังหาความเชื่อมโยงไม่เจอ
มึงเอาอันนี้ไปอ่านดูนะโม่ง >>402 http://writer.dek-d.com/feerfer/story/viewlongc.php?id=1391021&chapter=8 แล้วบอกกูว่าอีดอกพวกนี้คือผู้ชายอยู่ใช่ไหม...
โม่ง กูถามหน่อยดิ พวกมึงรู้สึกยังไงกับการที่นายเอกในนิยายลงท้ายประโยคว่า "อ่ะ" วะ กูอ่านแล้วขัดใจแปลกๆว่ะ รู้สึกเหมือนนานเอกไม่แมน 55555 กูขอโทษ กูอยากระบาย
เพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยง กูขอรีวิวแบบจริงๆหน่อยได้มั้ย หัวใจกูบอบบาง 55555 ขอฟังไว้ตั้งหลัก อยากเข้าไปอ่าน
>>407 กูระแวงคำว่าตลกสัดของมึงชิบหายเลยค่ะ นี่กูมีแผลใจนะเนี่ย ไอ้คำว่าตลกเนี่ย
>>408 อ่ะที่มักมาคู่กับการแทนตัวด้วยชื่อใช่มั้ย ถ้าต่ำกว่า ป.6 กูยอมให้พ้อยโมเอ้ มากกว่านั้นให้ 2 รูท ระหว่างตอแหลแอ๊บแบ๊วกับสมองกระทบกระเทือน
จริงๆ ตอแหลอาจจะแซ่บนะมึง ทำเป็นใสข้างในร้ายกาจเงี้ย
"อ่อ แกล้งทำน่ะ คุณคงไม่คิดว่าผมปัญญาอ่อนแบบนั้นจริงๆ ใช่มั้ย? นั่นน่ะแค่ทำให้เขาเอ็นดูตายใจ ถ้าให้ผมแทนตัวว่าน้องเออย่างนู้นน้องเออย่างนี้เวลาคุยกับคุณด้วยก็ออกจะน่าขนลุกเกินไปนะ" เอกรินทร์เบะปาก ต่อให้ย้อนกลับไปสมัยเขาใช้คำว่าเด็กชายนำหน้าชื่อก็ไม่มีทางพูดประโยคทำนอง 'น้องเอหิวแล้วอ่ะ' 'น้องเอชอบคุณหมีมากเลย!' 'น้องเอยากกอดจัง' ออกมาแน่ ต่อให้ในมุมมองของคนบางคงจะเห็นว่ารูปร่างหน้าตาเขาสอดคล้องกับการพูดจาแบบนี้แล้วดูน่ารักก็ตาม
แน่นอนว่าเด็กหนุ่มทำลืมๆ ไปชั่วคราวว่าตนเองเพิ่งพูดประโยคเหล่านี้เมื่อ 15 นาทีที่แล้ว ตอนที่เจ้าของบ้านยังอยู่ในห้อง
เด็กหนุ่มมองคู่สนทนาที่ดูอึ้งค้างไปไม่น้อย ขยับยิ้มบางพร้อมโยนตุ๊กตาหมีที่เคยทำเป็นติดนักหนาไปไว้อีกฝั่งของโซฟา
"ไม่เอาน่า โควต้ารอยยิ้มโง่ๆออดอ้อนของวันนี้หมดแล้ว เขาไม่อยู่ก็ขอผมแบบพูดจาแบบปัญญาชนบ้างเถอะ เมื่อกี้คุณเล่าถึงไหนนะ? บอกว่าเขานอกใจผมใช่มั้ย"
"เอ่อ..."
"ความจริงเรื่องเล่าคุณออกจะช่องโหว่เยอะไปหน่อย พล็อตน้ำเน่าไปนิด แต่ไม่เป็นไรนะ ผมเป็นเด็กหนุ่มใสซื่อผู้จิตใจเปราะบางและเชื่อคนง่าย ดังนั้นจึงตัดสินใจจะเชื่อคุณ เอาล่ะ... คุณมาช่วยผมคิดสิว่าระหว่างงอนตุ๊บป่องไม่ยอมคุยด้วยกับหนีออกจากบ้านไปเลยอะไรดูสะเทือนใจกว่า อืม... ความจริงก็ต้องอย่างหลังล่ะนะ มุกแรกเคยเล่นไปแล้ว ผมไม่ค่อยอยากออกไปลำบากเท่าไหร่ แต่คาแรกเตอร์ผมไม่น่าจะฉลาดพอจะฉุกใจคิดว่าควรหยิบเงินไปด้วยนี่สิ น้องเอผู้ใสซื่อจะไปกล้าขโมยเงินได้ยังไง!? ”
เขาเท้าคางใช้ปลายนิ้วอีกข้างเคาะที่เท้าแขน ความจริงท่าทางที่ถูกต้องของน้องเอตอนใช้ความคิดคือกุมแก้มสองข้างแล้วเหม่อ แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ใครสนกันล่ะ
"อ้อ คิดดูอีกทีคุณเป็นศัตรูของเขานี่นา สนใจลักพาตัวผมมั้ย สักอาทิตย์เป็นไง คุณต้องการแค่ถ่วงให้เขาพะวงจนไม่มีสมาธิกับเรื่องสำคัญสุดสัปดาห์นี้ใช่มั้ย ผมจะให้ความร่วมมืออย่างดีทำเสียงร้องไห้ใส่โทรศัพท์ให้ด้วย มีข้อแม้ว่าจะต้องดูแลผมอย่างดี เตียงห้ามแข็ง อาหารทุกมื้อต้องอร่อย และรบกวนหาสมาร์ทโฟนเครื่องใหม่พร้อมโปรอินเตอร์เน็ตให้ด้วย ผมเป็นโมโบโฟเบีย ติดมือถือน่ะ แต่เครื่องที่ใช้อยู่โดนเล่นลูกไม้ เอาไปด้วยไม่ได้หรอก"
ชายหนุ่มที่ฟังเขาอย่างตกตะลึงอยู่พักใหญ่เริ่มตั้งสติได้ หรี่ตามองพลางยิ้มเยาะ "ไม่วางใจไปหน่อยรึไง มาเฟียที่ไหนจะดูแลดีปานนั้น"
"แหม พูดอะไรแบบนั้น ผมเป็นคนสำคัญของเขานะ ไม่ดูแลดีๆได้ยังไง อีกอย่างผมน่ารักขนาดนี้ คุณต้องเอ็นดูสิ" เอกรินทร์ยิ้มแย้ม
กร๊อบ
เสียงอะไรบางอย่างแตกหัก
"เนอะ?" รอยยิ้มหยีไปไม่ถึงแววตา ศรีษะเอียงน้อยๆด้วยองศาที่เขาคิดมาดีแล้วว่าน่าเอ็นดู
ซากสมาร์ทโฟนยับยู่ยี่ร่วงลงสู่พื้น ด้วยมือเปล่าของคนที่ดูบอบบาง
"แย่จัง ไอ้นี่ช่วยนับเป็นผลงานคุณด้วยได้มั้ย คุณเอายาสลบกับผ้าเช็ดหน้าติดมาด้วยรึเปล่า ทิ้งไว้ข้างๆ แล้วเราไปกันเถอะ ใกล้หมดเวลาแล้ว"
ไม่นานที่แห่งนั้นก็เหลือเพียงโซฟาที่ว่างเปล่า แก้วที่จงใจทำตกแตก และซากมือถือ พร้อมกับคนที่กลับมาพบเห็นด้วยอาการคลุ้มคลั่ง
พล็อตงอก.... กูขอโทษ ตอนแรกจะยกบทพูดมาสัก 2 ประโยค ยาวเลย แต่พิมพ์ไปพิมพ์มากูแอบมันส์แฮะ คิดว่ากูเขียนฟิคสั้นนิยายโหลเวอร์ชันนายเอกหลุดคาร์ฯให้อ่านเล่นแล้วกันนะ 555
กูว่าจะขาย in these word ของห้องสมุดแล้วไปเก็บเวอร์แปลอังกฤษแทนดีไหมวะ
ปล.ตั้งแต่ซื้อมากูยังไม่ได้แกะมาอ่านเลย ยังอยู่ในห่อบับเบิ้ล
ปลล.กูเห็นมีโม่งบอกว่าฉบับไทยแปลผิดเยอะ จริงป่าววะ ถ้าใช่กูจะขาย
ปลลล.ขอถามอีกนิด ใครซื้อฉบับแปลอังกฤษเก็บไว้บ้าง หนังสือทำออกมาดีป่าวเมื่อเทียบกับไทย(หมายถึงคุณภาพกระดาษ ภาพที่พิมพ์ออกมา ประมาณนี้)
ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง
>>403 กุคนหนึ่งที่คิดแบบมึงไม่นึกว่าจะมาเจอคนระบายในนี้ แถมเป็นเรื่องที่กุคิดอยู่ เพราะล่าสุดเจ๊ N.. เพิ่งปล่อยขายแรร์ 555
กลืนน้ำลายตัวเองทั้งคู่ สงสัยจะลืมไปว่าตัวเองเคยพูดอะไรไว้
แต่เอาจริงๆก็เรื่องของเขานะ มองในแง่ของการทำมาหากินอ่ะ แต่พอเห็นแล้วก็อดนินทาไม่ได้อ่ะนะ
>>417 ฉบับต้นฉบับดีที่สุดมึงไม่ต้องเอาฉบับอื่นมาเปรียบ กูขอมาแบบสั้นๆละกันนะ คือเอาจริงๆจะให้เทียบกัน ถึงห้องสมุดจะลอกรูปแบบต้นฉบับมา แต่มันไม่ครบเท่าต้นฉบับ พวกภาพประกอบ ปกใน รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เขาไม่ได้ให้ลิขสิทธิ์มาทุกอย่างเขาให้เท่าที่เขาตกลงทำสัญญาด้วย ว่าให้อะไรบ้าง และให้มาทำอะไร(ไม่ใช่เหมือนที่คุณ ป. ของห้องสมุดเข้าใจผิดๆว่าเขาให้ภาพมาครั้งนึง จะเอาไปทำอะไรต่อก็ได้ซื้อมาแล้ว) ถ้าจะเปรียบเทียบกูยอมให้เปรียบแค่ฉบับเยอรมัน เพราะพี่แกล่อเอาไปทำแบบปกแข็ง กูโฮกฮากมาก สวยไปอีกแบบ แต่กูอ่านเยอรมันไม่ออก 5555
>>391 กูไม่ใช่โม่งที่หาแนวปีศาจนะ แต่ตามไปอ่านแล้วกูชอบน้องแมวชิบหาย ถ้ากูข้ามภาคคุณจิ้งจอกแล้วไปอ่านน้องแมวเลยได้ไหมวะ กูจะพลาดอะไรรายทางรึเปล่า กูใจร้อนอยากเห็นพี่ยักษ์น้องแมวเร็วๆ ตอนนี้กูอ่านภาคเทนกุอยู่ ไม่ค่อยมีโมเม้นท์มุ้งมิ้งน้องแมวให้กูชุ่มชื่นหัวใจเลย
>>422 มึง กู >>391 นะ กูจะบอกมึงว่าน้องแมวออกเยอะนะภาคจิ้งจอกอ่ะ
*สปอยล์*
แมวเป็นจุดเปลี่ยนของจิ้งจอกว่ะ เพราะจิ้งจอกมีอะไรกับน้องแมว แล้วนาโอะจังมาเห็น ความแตกปึงๆเลยว่าโดนหลอกเขามาหลายปี กูโคตรสะใจและอยากให้มึงสะใจแบบกู อ่านเถ๊อะะะ แต่ถ้าไม่อ่านก็ไม่เป็นไร มันไม่ได้เกี่ยวอะไรมากขนาดนั้น แต่ว่าภาคนี้น้องแมวทำกูร้องไห้เยอะเหมือนกัน นางพูดดีมาก กูชอบ
กูขออีกเรื่องได้มะ(ยอมโม่งแตกละ) in these word เอาไงดีกับเรื่องราคาวะ กูนั่งส่องราคามือสอง ราคาแรงมาก กูเห็นมีตั้งแต่ 1200-1700 อ่ะ แถมขายออกด้วย = = ส่วนของกูมือหนึ่งนะ(ยังไม่แกะอ่าน) ควรขายเท่าไหร่ดี ตั้งราคาไม่ถูกเลยกู สตั้นกับราคามือสอง // จะไปสอยเวอร์ต้นฉบับบบบบ
>>430 เอาที่มึงสบายใจ กูไม่ได้กวนตีนนะ อย่าเพิ่งตบกู คือมึงอยากจะตั้งราคาเท่าไรก็ไม่มีใครว่าหรอก ถ้ามึงสบายใจจะตั้งราคาสูงก็ตั้งสัก 2000 ไปเลย ถ้าไม่มึงก็ตั้งราคาเท่ากับที่มึงซื้อมา+ค่าส่งไปให้เรียบร้อย เป็นการฉีกหน้าพวกมือสองโก่งราคาทั้งหลายด้วย เอาไงก็แล้วแต่มึงนะ มาบอกด้วย กูไม่รู้ว่าเพื่อนกูยังอยากได้อยู่หรือเปล่า
>>430 ตามที่ >>432 บอกอ่ะ ว่าตั้งเท่าไรก็ได้
แต่กูจะบอกว่า ตอนนี้มีมือหนึ่งขายอยู่ คุณหมีขาย 1500 บาท
ตามความเห็นกูนะ กูแนะนำให้มึงขายแพง เอาที่มึงกำไรเลย
เพราะว่า กูบอกเลยนะ มึงขายถูกไป คนจองบรึม ขายออกอย่างไว
แต่คนที่จองของมึงได้อ่ะ แม่งคือพวกแม่ค้า หวังเอาไปขายแพงอยู่ละ
(เรื่องจริง กูสังเกตมาสักพักละ แม่ค้าพวกนี้แม่งเจอของหายากราคาถูก แห่กันมาอย่างไว
จองหายาก เรื่องเดิมอยู่นั่นแหละ ดูก็รู้ว่าเอาไปขายต่อ เพลีย - -)
ดังนั้น หากมึงไม่อยากให้ไปขายแพง มึงก็ขายแพงตั้งแต่ต้น
หรือมึงจะขายไม่แพงก็ได้ ถ้ามึงไม่สนใจว่า คนซื้อต่อจะเอาไปข่ายต่อเท่าไร สนแค่มึงขายออกพอ
>>430 กูแนะนำให้มึงขายแพงไปเลย เพราะกูเคยเจอแล้วพวกที่ซื้อของกูราคาถูกแต่ไปตั้งราคาขายแพงเป็นเท่าตัว เห็นแล้วเซ็งชิบหาย ตั้งแต่นั้นกูไม่เคยขายเล่มหายากราคาปกติอีกเลย หรือถ้ามึงกระดากที่จะตั้งราคาแพงก็ปล่อยประมูลแทน แต่ช่วงนี้ราคาน่าจะยังไม่แรงเท่าเมื่อก่อนมึงอาจต้องรอให้เล่มสามออกขายแล้วราคาเล่มแรกมันจะพุ่งเองอีกรอบ
>>436 ตบบ่า กูเข้าใจอารมณ์มึงเลยแสส
ซื้อของกูราคาถูกแล้วเอาไปขายแพงๆ อีเหี้ย
เช่นกัน ตั้งแต่นั้นกูก็ไม่เคยขายราคาถูกเลย (แต่ก็ไม่ได้ขายราคาแพงเวอร์นะ)
แต่สุดท้าย กูขายราคาแพงในระดับนึง ก็ยังมีคนซื้อของกูไปขายต่อในราคาแพงเวอร์ๆ อีก
เหี้ยเอ้ย กูต้องทำใจอย่างเดียวเลยใช่ไหม T_T
เคยขายไปโดยไม่รู้ว่าเรื่องนั้นเป็นแรร์ เพราะแค่อยากจัดบ้าน เลยหากรุ๊ปไปปล่อยขาย ก็ทำไรไม่ได้นอกจากหวังว่าคนแรกที่จองไปคือคนอยากอ่านจริงๆ
>>432 ตอนแรกกะตั้งราคาเท่าตอนที่ซื้อมา 550 แต่พอเจอราคามือสอง+สิ่งที่กูกังวลคือ จะมีคนมาซื้อแล้วไปขายต่ออย่างแพงตามที่ >>433 บอกว่ะ ถ้าต้องเจอแบบนั้น กูขายแพงเองดีกว่า 5555555555 // กูงก
>>434 กูไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้นน่ะสิ กดเข้าปุ๊ปถ้ามีคนส่องโม่งอยู่ โม่งแตกรัวๆ // ถึงจะบอกว่ายอมโม่งแตกก็เถอะ แต่พอคิดว่าต้องเปิดเผยตัวจริง กูเขิลล 5555+
>>435 >>436 ประมูลก็น่าสนนะ แต่ไม่รู้ยังมีคนอยากได้อยู่อีกไหม หรือต้องรอเล่มสาม(ซึ่งไม่รู้ว่าจะมีเมื่อไหร่ TvT) เดี๋ยวดูอีกที
ขอบคุณมากพวกมึง มากอดที (づ￣ ³￣)づ
ไอ้เหี้ย ผมบาง 555555555555555555555555
https://twitter.com/Hoka_Horoka/status/683674769141579776
>>449 55555 ขำว่ะ กูไม่ไหวแล้วเหี้ยขำ มึงก็ใจเย็นๆเนอะเพื่อนโม่ง สำหรับกูนะ เวลาอ่านในเว็บมันไม่เหมือนกับในหนังสือ ว่าไงดี เมื่อก่อนกูไม่ค่อยชอบนิยายที่เว้นย่อหน้าเกินหนึ่งบรรทัด แบบสามบรรทัดแล้วต้องเลื่อนจอโทรศัพท์ตาม มันแย่มาก แต่พอมันไม่มีแล้ว ตัวหนังสือในเว็บมันก็ติดกันไปหมด กูไม่ชอบยิ่งกว่าอีก นักเขียนเขาคงคิดว่ามันอ่านแล้วเห็นอะไรๆชัดกว่ามั้ง กูไม่ได้โลกสวยนะ แต่คนเป็นนักเขียนเห็นว่ามันน่าจะสื่อได้เข้าใจมากกว่า มันน่าจะง่ายต่อการอ่านของมึงมากกว่า หรือไม่เขาก็ชอบแบบนี้มากกว่า ก็นิยายของเขาน่ะนะ 55555 ถ้ามึงรำคาญก็อ่านเรื่องที่มันจัดสวยๆก็ได้มึง มีอีกเยอะะะ
กูเคยรำคาญหนักขนาดก็อปมาลงเวิร์ด แก้คำผิด จัดหน้าใหม่ แล้วปริ้นออกมาอ่านเองเลยว่ะ 555555+ บางเรื่องเขียนดีมากแต่คำผิดตรึมเลย คนอ่านสะเทือนใจแรง
มมล. จนป่านนี้คนจองแม่งยังไม่ได้หนังสืออีกเรอะ กูไม่ค่อยได้ติดตามเลย
พวกมึงเคยรู้สึกหมั่นไส้พวกที่พูดว่า อ่านวายไม่ได้เพราะอายุเยอะแล้วเลยรู้สึกแปลกๆมั้ย คือกูก็เข้าใจนะว่าลางเนื้อชอบลางยา
รสนิยมคนไม่เหมือนกัน เขาก็พุดปกติ แต่กูรู้สึกหมั่นไส้ว่ะ เกี่ยวไรกับอายุ สงสัยกูจะอคติเกินไปแต่เจอคำพูดทำนองนี้โครตบ่อย
กูลองอ่านจอมใจอรันยาดู กูขัดใจเคะภาคแรกมาก มึงจะแม่พระเกินไปแล้วนะะะ
>>456 กูเป็นว่ะ พอเจอแต่วายงี่เง่า เคะเจ้าน้ำตาหวานละมุนกว่าผู้หญิง เมะหื่นๆจ้องเย็ดเคะไม่ทำการทำงาน แม่งก็พาลไม่อยากอ่าน นิยายวายร้อยละเก้าสิบแม่งเป็นงี้หมด แก่แล้วรสนิยมการเสพมันก็เปลี่ยนไปเป็นธรรมดา แค่วายที่เคยอ่านๆมา มันตอบสนองรสนิยมปัจจุบันไม่ได้แล้วไง หาเรื่องถูกใจยากนักก็ไม่อ่านแม่ง
>>456 กุว่าก็เกี่ยวแหล่ะ อายุเยอะขึ้นรสนิยมเปลี่ยน หรือไม่ก็เสพมาเยอะจนเอียน เจอแพทเทิร์นเดิมๆเลยเบื่อ เรื่องไหนมุ่งขายฉากหื่นไม่เน้นเนื้อเรื่อง สมัยยังเยาว์ฮอร์โมนพุ่งพล่านก็อ่านสนุกดี แต่พอเลยวัยแล้วก็รู้สึกงั้นๆ หรือพวกฉากเซ็กซ์ในจินตนาการของคนเขียนที่เด็กๆหน่อย อ่านแล้วกร่อย ไม่มีความสมจริง 555
>>455 สงสารคนจองมาก ดีที่กูไม่ได้จอง
ตามไปที่พันทิปเลยพวกมึง http://pantip.com/topic/34635577
..
>>456 ส่วนเรื่องวัยกับนิยายวายกูว่าเกี่ยวนะ
ยกตัวอย่างสมัยก่อน กูอ่านแจ่มใสเลิฟซีรี่ย์ มีอีโมติค่อน ชอบมาก หลายปีผ่านไป มองย้อนไปกูอ่านเหี้ยไรเนี่ย
หรือแบบสมัยก่อนชอบมากเคะนุ่มนิ่มมุ้งงมิ้ง เอวบาง ร่างน้อย สวยงามราวสาวน้อย มองย้อนไปมโนสัส เรื่องจริงมีที่ไหน
...
นั่นแหละมึง วัยเปลี่ยน เห็นอะไรมาเยอะ ความคิดก็เปลี่ยน - -
>>456 กูว่าอายุเกี่ยว หรือไม่จริงๆอ่านเยอะๆแล้วมันก็จะไม่ค่อยอยากรับของเดิมๆมาเติมเพิ่มน่ะแหละ กูนี่ อ่านวายญี่ปุ่นแล้วแบบ..มันหลายแนวจนใจกูด้านชาละ55 เจ็ดพีแปดพีกรวยล้างท้องสวนทวารตำข้าวกระพรวนอุปกรณ์รักหวานๆเคะตัวบางเคะตัวหนาเคะกล้ามเคะแปดสิบเมะสิบขวบ..คือมันด้านจนกูรู้สึกว่าทุกอย่างคือแฟนตาซีไปละ55555
>>456 กูเดานะว่ามึงยังอายุน้อยอยู่ ไม่ใช่วัยทำงานหรือรุ่นใกล้สามสิบแล้ว กูว่าสาวๆในนี้แม่งเกินสามสิบหลายคนเลยเข้าใจโมเมนต์นี้นะ ก็กูเจอแต่อะไรเดิมๆ เคะร่างบางเสียงหวานสวยน่ารักกว่าผู้หญิงกับเมะหล่อลากรวยเว่อๆไม่ทำงานเอาแต่เย็ดแม่งก็เบื่อสิวะ คนเราแม่งก็อยากได้อะไรประเทืองสมองบ้าง กูอายุน้อยๆนี่โปรดปรานนิยายอีโมติค่อนมาก ชอบเคะนุ่มนิ่มร่างบาง เรื่องไหนเย็ดกันเยอะๆ อู้ยยยย ชอบค่าาาาา แต่พอกูเป็นป้าวัยสามสิบกว่าๆ มองย้อนกลับไปแล้วกุมขมับ ชอบไปได้ไงวะกู
ปล.กูไม่อ่านนิยายวายมานานมากแล้ว อ่านไม่ไหว กูเกลียดสิ่งที่ขัดกับสามัญสำนึกกู
>>456 อืมมมม กูก็พอเข้าใจมึงนะ เห็นด้วยกับโม่งหลายๆคนข้างบนว่าอายุเกี่ยวกับรสนิยมที่เปลี่ยนไป
กูก็เลยวัยติ่งมานาน เวลาเจอวายที่มันแฟนตาซีมากๆ เวอร์ๆบ้าง เคะตุ๊ดบ้างก็อ่านเอาตลก เอาขำ อ่านฟรีไม่เครียด ฮ่าๆ
กูว่าที่มึงมีปัญหาไม่ใช่เรื่องรสนิยม แต่เป็นเรื่องที่คนกลุ่มนี้เอาอายุมาข่มมากกว่าใช่มั้ย? เช่น กูแก่แล้ว อ่านเรื่องแนวนี้มันไม่อิน มันปัญญาอ่อน ไร้ซึ่งรสนิยมทางวรรณศิลป์สิ้นดี บลาๆๆ กูก็รำคาญนะ บางเรื่องไม่ต้องพูดเพื่อข่มคนอื่นก็ได้ เด็กๆมันชอบก็ปล่อยมันไปเดี๋ยวโตมามันก็เข้าใจเอง กูเจอนิยายเพี้ยนๆก็มองให้เป็นเรื่องตลก ไม่ชอบก็ปิดแล้วผ่านไป ผู้ใหญ่บางคนก็อดไม่ได้ที่จะต้องไปเมนท์ข่มเด็ก สนุกมั้ยวะเนี่ย
โลกสวยมะ คริๆ
>>464 เมิงงงงง กูอายุยังไม่สามสิบ 23 เอง คือจะบอกว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขเว้ย
ถ้ามึงอ่านมาเยอะๆ มันจะแนวๆ เดียวกัน สุดท้ายมึงจะเอียน และมึงจะปลงตกได้ในที่สุด
กูก็เหมือนมึง ปัจจุบันคืออ่านแนว เคะน้อย น่ารักไม่ได้ละ ไม่อิน
คนเราพออ่านมาเยอะๆ มันจะมีตัวเปรียบเทียบในใจเยอะขึ้นเรื่อยๆ
สุดท้าย มึงจะแทบหาเรื่องที่ถูกใจมึงไม่ได้เลย
T_____________________________T
>>466
กูมาละ
เรื่อง เพราะเจ้านายเป็นของไอ้เข้ม โดย Marmalade (ย่อกันว่า มมล.)
FB :https://www.facebook.com/marmalade1985/?fref=ts
ตามอ่านใน FB เอาเลยมึง
ขอให้สนุกในการเสือก
>>456 กูว่าเกี่ยววะ สมัยก่อนกูชอบอายาเสะ ณ No moneyมาก ปัจจุบันกูไม่ชอบเคะแบบนั้นวะ เรื่องฉากเรทก็เหมือนกันเมื่อก่อนกูชอบเสพย์มาก ปัจจุบันกูอ่านข้าม ไม่ใช่ดัจริตหรืออะไร แต่แม่มมีแต่ท่าเดิมๆแบบเดิมๆ กูเบื่อ กูรีบอ่านรีบฟินรีบเอาเนื้อเรื่อง เวลาอ่านนิยายกูน้อย แถมกูเป็นพวกอ่านช้าอีก
>>464 กูทำงานแล้วอายุ26แล้วมึง ส่วนไอ้ที่กูบ่นเนี้ยคือขัดตาน่ะ หมายถึงคนที่ฉันอ่านไม่ได้เพราะว่าฉันแก่แล้ว คือเล่าแม่งเลยล่ะกัน
ตอนแรกว่าจะกล่าวลอยๆกลัวโม่งแหก คืองี้มีคนมาขอให้แนะนำวายให้อ่าน กูเลยแนะองค์ชายไปมึงคงน่าจะรู้สึกนะ เรื่องนี้ไม่มีเคะตุ๊ดเคะดัดจริต
ปู้หญิงมีควยให้รำคาญใจ แต่แล้วก็มีคนมาแหวกใส่ว่า เราอยากอ่านวายได้บางจังแต่อ่านไม่ได้สงสัยจะแก่แล้ว- - ต่อมหมั่นไส้กูพุ่งทันทีเลยประมาณนั้น
คือกูรู้ว่ากูไร้สาระแหละ แล้วเข้าใจอารมณ์มึง สมัยก่อนใครๆก้ต้องเคยผ่านแนวเคะตุ๊ดร้องไห้ บ้าผู้ชายนุ่มนิ่มแล้วรู้สึกฟินกันมาทั้งนั้น แต่พออายุมากหน่อย
ระดับการอ่านมันก้พัฒนาไปตามสภาพอายุ
นิยายมมล.ไปถึงไหนละวะ
>>478 ใช่อารมณ์นั้นแหละ แล้วกูเจอแบบนี้มาหลายแหละ แต่คนที่พูดไม่ใช่คนที่ขอให้กูแนะนำนะ เป็นคนอื่นที่มาอ่านๆคนเขาคุยกันแล้วก็แทรกขึ้นมา อยากอ่านได้บ้างแต่เราแก่แล้ว -*- กูเลยแบบอิเชี่ยไม่อ่านก็ไม่อ่านไม่ชอบไป อายุเกี่ยวอะไร ตอนแรกกูว่าจะจะกล่าวลอยๆนั้นแหละ มาอ่านโม่งอีกทีเข้าใจไปคนละทางกับกูเลยเล่า แต่หลักๆมาคิดดูกูไร้สาระเองแหละ แต่เจอพุดทำนองนี้ยังไงก็หมั่นว่ะ 5555
กูลืมมมล.แล้วนะเนี่ย 555 ดีเลย กำลังเบื่อๆ
>>483 นอกจากจะร้องให้เขาฟัง(ถ้ามีคนมาพูดแบบนี้กับมึงอีก) ยังใช้ร้องได้ในอีกสถานการณ์นะมึง ใช้ร้องเวลาสาววายอย่างพวกเราอายุมากขึ้นแล้วยังอ่านวาย(เผื่อใครมาพูดว่า แก่แล้วยังอ่านวายอีกหรอ) 55555555555555 // อายุเป็นเพียงตัวเลข ไม่สำคัญ ทั้งหมดทั้งมวลนั้น จะอ่านอะไรก็เรื่องของกู(เผื่ออยากฮาร์ดคอร์)
>>428 ขอบคุณที่มึงแนะนำนะ กูไม่อ่านข้ามละ ตอนนี้อ่านจิ้งจอกอยู่ มันก็แซ่บนะ แต่น้องแมวกูแม่ม กูกลัวอยู่ไม่ถึงภาคตัวเอง(ถึงคนเขียนจะแต่งภาคน้องแมวแล้วก็ตาม) เดียวคนนั้นเหวี่ยงคนนี้ขว้างรับมือรับตีนทั้งฝั่งตัวเองทั้งฝั่งศัตรูจนกูกลัวช้ำในตายก่อนจริงๆ แมร่งโครตตัวประกอบอดทน
กูมีเรื่องจะถามโม่ง คือบอร์อดฝูนี่มีอะไรพิเศษ ที่น่าสมัครเข้าไปวะ คือเขาสกรีนเยอะมาก เมื่อสี่ห้าปีที่เเล้วกูเคยลองเข้าไปสมัคร เเต่อิเชี่ย กูตอบคำถามไม่ได้ ยกตัวอย่างจัดกลุ่มการ์ตูนนักวาดห่าเหวไรสักอย่าง คือกูอยากลองสมัครอีกรอบ พวกมึงพอจะบอกล่อใจให้กูมีแรงฮึดไมวะ
>>486 เหตุมันมาจากยุคหลุดดำ ตอนนั้นร้านเขาโดนหนัก ตำรวจไปเลยนะมึงก็วายมันกลายเป็นของร้ายแรง เขาเลยต้องตั้งระบบสกีนไว้ตวรจคน
กูก็ว่าดีนะคุยไรลับๆก็ดี ส่วนสอบมึงลองอีกที อ่านวายมามึงน่าจะไหวแหละ เขาถามง่ายนะ ส่วนแรงจูงใจเอาเป็นว่านิยายเขาสนุกอยู่หลายเรื่อง
ภาษาแปลดี รูปเล่มดี รู้สึกเรื่องใหม่ที่LC จะเป็นแนวย้อนยุคที่มีภูตผีปีศาจเข้ามาเกี่ยว จูงพอมั้ยว่ะ
คือกูพึ่งเห็นนักเขียนแม่งใช้คำหยาบกับนักอ่านว่ะ แบบ กู มึง ไรงี้
กูตกใจ มันมีมานานแล้วกูพึ่งมาเห็นหรืออะไร
ล้ำสัด
>>496 ธัญวลัยทำให้กูได้พบกับเรื่องนี้ >>>/801/1995/331/ เปิดโลกกูมาก
>>498 เห็นด้วยกับมึง กูลองตามที่อ่านละ(อ่านได้นิดนึงปิดละ) แบบว่ากูก็เคยอ่านนะแนวท้องได้เนี่ย แต่กูเลือกนะเว้ย ถ้าเหตุผลรองรับไม่เพียงพอว่าทำไมถึงท้องได้ กูก็ไม่อ่าน (ส่วนใหญ่เลยแม่งออกแนวนิยายวายแฟนตาซี มีสาเหตุที่ทำให้ท้องได้ 555555555555555) // แล้วก็กลับมาอ่านแนวโชเน็นไอต่อ แนวฮาร์ดคอร์พักบ้าง ช่วงนี้ต้องการแบบใส ๆ มาฮีลหัวใจหน่อย
มมล.ยังไม่ตายอีกวุ้ย พอคนเขาจะเอาผิดโผล่มาบอกรอการตีพิมพ์
Silence serin นี่ก็พอๆกัน
ปล.เรื่องเจ้านายฯ ของมมล.มันสนุกจริงๆหรอวะ กูรู้สึกไม่มีแรงดึงดูดให้อ่านเลย ใครชอบบ้างมาฝอยฝห้ก
กูลองตามไปอ่านก็พบว่านิยายพรรค์นี้แม่งมีคนสั่งจองกันเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ สงสารนิยายดีๆแต่ขายไม่ออกจัง
หลังจากโดนเพราะเขาคือพ่อเลี้ยงทำจิตใจกูหดหู่ กูไปหาอะไรดีๆมาปลอบประโลมจิต แผนกวุ่นกับเรื่องทฤษฎีรักนั่นพระเอกอร่อยมาก ดีงามจริมๆ ทั้งคู่ ทีนี้กูเลยวกกลับมาอ่านไม่มีรุกแท้ที่ใครสักคนเกริ่นไว้ (กูจะอ่านนานละ แต่ไปเลียแผลใจมาก่อน 2 เรื่อง นั่นแหละ)
อ่านจบ............. สัด
กูจะเอาชื่อนักเขียนขึ้นแบล็คลิสต์ ว่าไว้ช่วงไหนกูมีความสุขมากไปค่อยหาเรื่องของเขามาอ่าน เตรียมใจด้วยนิยายฟีลกู๊ดมาก่อนสัก 3 เรื่อง เป็นนักล่าตับรึไงวะ
กูขอโทษที่ปั๊ม กดโพสแล้วเพิ่งนึกได้ อีกสามเรื่องของเขาแม่งมาแนวนี้อีกรึเปล่า กูไม่กล้าอ่านแล้วเนี่ย
>>403 ขอย้อนไปเยอะหน่อย กูเพิ่งมานึกออกว่า ning หรือ iammoe นี่คนไหน แม่งงมีคนไม่ชอบเหมือนกูเลยว่ะ กูรำคาญความเป็นมาเฟียของนางในกรุ๊ป ใครลงอะไรยังไงต้องมาตรวจสอบ ซึ่งบางทีกูว่าเยอะ+ยุ่งกับการขายชาวบ้านเกินไป
โอเคมันควรเป็นเนทวอช แต่กูไม่ได้อยากต่อประเด็นอะไรมาก แค่อยากพิมพ์มีคนไม่ชอบเหมือนกูด้วยฮ่าๆๆ
>>512 กูชอบคุณภาพวาดนะ กูว่าแต่ละเรื่องแม่งแหวกจากกันพอสมควร แต่งแม่งทุกสาย กูเคยอ่านเรื่องนึงของเขา เย็ดกันทั้งเรื่อง แต่ตลกชิบหายแต่ไปๆมาๆเคะเมะมันก็ยังไม่ได้กันสักที เกือบสิบตอน มีพูดถึงเรื่องการใช้ถุงยาง เจล โรคติดต่อไรแบบนี้ โคตรฮา 5555555555 เสียอย่างเดียว ดองงงงงสัส อัพช้า ไม่ค่อยจบ
>>514 กร๊ากกกกก
เออดีๆ มีคนไม่เห็นด้วยกับกู
เวลานางเห็นใครขายของราคาเกินมือ 1 นางจะไปเม้นแบบว่า มือหนึ่งยังมีนะคะ
มือหนึ่งราคา xxx บาทค่ะ ยังซื้อได้อยู่นะคะ
แต่ในเพจของนางดันขายนิยายราคาแพงชิบหาย (ทั้งๆที่นางซื้อมาไม่แพง)
พวกกลืนน้ำลายตัวเอง แลดูย้อนแย้ง ชอบว่าคนอื่นแต่ตัวเองทำ
เอ..หรือว่า เค้าไม่ได้ย้อนแย้งวะ เพราะที่นางขายแพงมันคือ นิยายหายากนี่นา # เบะปาก
ปล. แต่กูชอบนางอย่างนึงนะ คือโพสที่นางรวบรวมนิยายเปิดจองอ่ะ อันนี้กูโอเค
แต่ก็แค่นั้นแหละ #เบะปาก มองบน
>>514 >>521 กูว่าจะไม่ยุ่งล่ะ ดันมีคนพูดต่อ กูเลยขอแจมนิดนึง กูก็ไม่ชอบเค้าว่ะ แม่งกูจะขายนิยายยังไงก็เรื่องของกูปะนะ มันเกินมือหนึ่งแต่ของกูก็แรร์ เสร่อมายุ่งกับวิธีการขายกูอีก
บ่นจบล่ะ ขอเปลี่ยนเรื่อง
ใครอ่านน้ำแข็งในเปลวไฟบ้าง มันดีขนาดเป็นแรร์ไปแล้วหร้อ กูงง (เพิ่งรู้ว่าแรร์เมื่อ2-3วันก่อน)
คือกูอ่านเมื่อนานมาแล้ว กูว่าทั้งพระทั้งนายดูเด็กมากๆ ไม่ค่อยสมกับอายุที่ปาเข้าไป20กว่าๆแล้ว เล่มแรกนายเอกดูง้องแง้งมาก จากที่บรรยายว่าเป็นถึงหม่อม ดูสุขุมเกินวัยเพราะพ่อแม่ตาย เรียนจบเมืองนอกสาขาทูตรึไงนี่แหละ แต่พูดจาไม่เหมือนคนเรียนด้านนี้มาเลย เหยียดคนจีนจนออกนอกหน้าแล้วก็โดนพระเอกปั่นหัวเหมือนเด็นวัยทีนเลยว่ะ แต่เล่มสองก็ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นนะ
ส่วนพระเอกนี่ก็เด็ก แกล้งคนที่ชอบ แล้วหึงแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ แถมก็จบแบบ ดูปัญหายังไม่ค่อยเคลียร์เลยอ่ะ คือจะอยู่ด้วยกันหลบๆซ่อนๆต่อไปอะนะ? ถ้าย้ายกลับมาทำงานที่ไทยแล้วไปลักลอบพบกันความก็ต้องแตกซักวันแหละ
>>522 กูอ่าน แต่จะว่าแรร์ก็ไม่แปลก นิยายเกือบ10ปีแล้ว คงหายาก ถ้ามีคนให้ราคาดีกูก็พร้อมปล่อย กูมีทั้งภาค1-2 แต่ภาค2ตอนนี้ยังนอนอยู่ไม่ได้แกะอ่านเลย ส่วนตัวกูเฉยๆวะ อ่านได้เรื่อยๆ ไม่ถึงกับชอบมากขึ้นหิ้ง กูชอบยามตะวันรอนมากกว่า ถึงพระเอกมันจะน่าเอามาตบหัวสักครั้งก็ตาม
>>521 >>522 ตามนั้นแหละ คือกูรำคาญเวลาเขามานั่งจี้ชาวบ้าน พอมาอ่านในนี้เพิ่งรู้ว่ามีเพจด้วยตามไปดูเลยอ้าวเชี่ย ไหงทำแบบที่ตัวเองไปไล่ด่าเขาวะ แถมมีหลายชุดยังกะซื้อมาเก็งกำไรขายอีก คือจะไม่ไรเลยถ้าแม่งไม่เคยด่าชาวบ้านเรื่องแบบนี้ ก็ขอบคุณที่ทำให้กูได้รู้อะไรดีๆ โอเค กูจะพยายามไม่ต่อประเด็นนี้ละ
กูติ่งคุณเฟื่อง น้ำแข็งในเปลวไฟ มันเก่ามากแล้วว่ะ แต่อ่านสมัยมหาลัยกูชอบนะ คือมันเป็นยุคที่นักเขียนยังต้องทำเพจแล้วมีบอร์ด thaimisc ไว้อัพนิยายอ่ะมึง เล้าป่งเล้าเป็ด ไม่มีหรอก พวก fu หรือ inu มีหน้านิยายแล้วเวบบอร์ดก็ไม่ได้ลงนิยายกันเยอะมากน่ะ ที่พูดคือ นิยายสมัยนั้นมีให้อ่านน้อย พอมีแนวไทยย้อนยุค สำนวนดีๆ แล้วแบบพวกแนวเศรษฐีใหม่ vs ผู้ดีเก่า โหยยยยย กูคนนึงแหละแพ้ทางแนวนี้ สมัยนั้นก็ชอบสิ ช่วงนั้นคุณเฟื่องกำลังพีคๆ เลยยิ่งแบบคนชื่นชอบอ่ะ
เนื้อหามันก็น้ำเน่าแหละ ภาค 2 โคตรคล้ายยามอรุณฉายเหอะ ขนาดคุณเฟื่องยังเขียนไว้เลยว่า มันเหมือนกัน55555 นิยายคุณเฟื่องเป็นพลอตขนบและมาตรฐานเยอะว่ะ แต่กูชอบสำนวน ภาษา การเล่าเรื่องของเขา อ่านตัวละครคุยกันแล้วเพลินดี ชอบที่สุดของกูคือเรื่อง Heartguard ที่อยู่ในรวมเรื่องสั้นของแถมของ That's Y พลอตง่ายๆ ไม่ซับซ้อนแต่เขียนแล้วอิน ซึ้งคำพูดตอนพระ-นายมันปรับความเข้าใจในที่สุดชิบหาย
ส่วนน้ำแข็งในเปลวไฟ กูชอบคำพูดตอนจบภาค 1 นะ คือกูว่าเนื้อหาไม่มีอะไรมาก โมเอะยุคสมัย + ธีมที่เล่นกับชื่อเรื่องมันดี สำหรับกูน่ะนะ
ของคุณเฟื่องกูชอบไม่เหมิอนชาวบ้านแน่เลย ชอบฝันใบไม้ผลิ 5555555555555
โอเคนังแอชลินอาจจะแรดเงียบและน่ารำคาญ คุณเหลียงกูก็คิดมากกลัวทำลายอนาคตเด็กแต่ก็รัก
แถมเรื่องยังปรับระดับความเป็นลูกครึ่งของนังแอชในสังคมให้กลายเป็นสิ่งน่ารังเกียจไปเลยทั้งๆที่จริงๆแล้วลูกครึ่งเป็นแค่ของแปลกในสมัยนั้นเฉยๆ
แต่กูชอบตรงที่นายเอกแบบเคยมีความรักแบบเด็กๆตกหลุมรักแล้วก็คบกันกับคนอื่น แล้วค่อยมาเกิดความรู้สึกดีๆมากขึ้นเรื่อยๆกับพระเอก
แล้วก็ต้องแยกจากกันตอนไปเรียนต่อเพราะพระเอกคิดถึงอนาคตนังแอช แล้วมาเจอกันอีกทีตอนเป็นผู้ใหญ่แล้ว มีความสุขุม คิดอะไรเป็น
กูอ่านแล้วแบบเออถึงจะหงุดหงิดหลายๆจุด แต่พอดูแยกๆกันไปแล้วก็ค่อนข้างชอบ ค่อนข้างดี
ไม่ได้อารมณ์มาแบบต้องรักต้องได้กับพระเอกคนแรกคนเดียวอะไรแบบนี้ แล้วได้เห็นว่านังแอชโตขึ้นจากตอนเด็กจริงๆ มีพัฒนาการ
แต่น่ารำคาญตอนมันคร่ำครวญกันแต่ละคน ยิ่งคุณเหลียงกูแม่งคิดมากชิบหาย กดๆไปเหอะ กลัวเขาบอบช้ำอยู่ได้ 5555
กู>>522
>>523 >>525 นิยายมัน 10 ปี แต่เพิ่งรีไปเมื่อปีก่อนปะนะ กูซื้อมาจากงานหนังสือเดือนมีนาปีที่แล้วมั้ง เห็นเป็นของคุณเฟื่องเลยลองดู เพราะกูชอบ when fall wind blow และตอนซื้อก็ไม่ได้รู้ว่ามันแรร์หรือมันดังอะไร
สำหรับสำนวนภาษา กูก็โอนะ (แต่กูไม่มีความรู้เรื่องหม่อมเรื่องเจ้าอยู่ล่ะ เขียนมาไม่เรียลกูก็จับผิดไม่ได้อยู่ดี) แต่ตัวเนื้อเรื่อง พลอตน่ะน่าสนใจ แต่อย่างที่บอก กูขัดใจที่นิสัยที่ดูไม่เข้ากับปูมเดิมที่พยายามปูไว้น่ะ
พออ่านจบเลยไม่ได้รู้สึกพีคว่า "โอ้โห มันยอดม๊วก ต้องเก็บขึ้นหิ้ง" ไรงี้ แต่ก็นะ รสนิยมคนไม่เหมือนกัน
ส่วนอรุณฉาย... กูยังอ่านตะวันรอนไม่จบเลยว่ะ อ่านแล้วง่วง
>>526 กูเห็นด้วยกับมึงนะ เอาจริงๆคือเรื่องที่กูบอกว่าชอบก็อ่านจบแบบอึนๆมึนๆ แต่ชอบหลายๆจุดที่เขาเอามาใส่ในเรื่อง อ่านจบแล้วไม่พีคเลย อ่านไปรอบนึงก็เก็บเข้าตู้ 55555 แต่ภาษาสวยเขียนดีมาก สรุปกูก็อ่านแต่นิยายเขาแปลต่อไป เรื่องอื่นที่เขาแต่งกูไปเปิดๆของเพื่อนอ่าน กูก็เฉยๆกับไม่ชอบไปเลย เพราะกูว่าเรื่องมันไม่ค่อยมีอะไร แต่ก็เข้าใจเหมือนกันว่านานาจิตตัง
>>522 >>523 >>524 >>525
กูจะบอว่านิยายคุณเฟื่องสำหรับกูคือ มีดีที่ภาษาสวย บรรยายสวยมาก
ส่วนเนื้อเรื่อง ชอบเขียนแพทเทินเดิมๆอ่ะ
เช่น แบบ พระเอกคือคนข้างๆที่อยู่ด้วยกันมาตลอด แต่นายเอกเสือกไม่เห็นค่า แล้วไปเอาคนอื่นแทนก่อนตลอด (คนอื่นแม่งได้ครั้งแรกของนายเอกตลอด
พระเอกได้กินของเหลือตลอด) เช่น spring dream, hush shout
หรือแบบพ่อแง่แม่งอน นายเอกงี่เง่ามาก แบบน้ำแข็ง - -
ตามที่ >>526 นิยายคุณเฟื่องมันก็ดี แต่มันไม่ได้ว้าว ถึงขั้นต้องซื้อแพงๆ รอรีก็ได้ เดี๋ยวก็รี
ปล. คุณเฟื่องตัวจริงนิสัยดีน่ารักมาก มีวุฒิภาวะมาก ไม่เหมือนคุณเปรม รายนั้นมีแต่คนอวยจนจะบินละ
ไม่มีไรมาก กูหมั่นไส้คุณเปรม มีปัญญาซื้อลิขสิทธิ์นิยายแพงๆ แต่ไม่มีปัญญาจ้างวาดปก แม่งหนังสือโคตรแพง
แต่ปกราวกับ 20 บาท แล้วติ่งแม่งก็อวยจริง สวยงามเลิศเลอ
ล่าสุดปกผลาญบอกเลย เหี้ยมาก ทั้งๆที่เนื้อเรื่องสนุกมากแท้ๆ ออกแบบดีกว่านี้ก็ไม่ได้ //วิ่งไปร้องไห้
>>528 กู >>524 เห็นด้วยกับมึงเรื่องเขาเขียนแพทเทิร์นเดิมๆ น่ะ ตอนกูอ่าน spring dream คือกูเพิ่งอ่าน A Hush Shout ไง เลยทำไมสถานการณ์มันคล้ายๆ กันฟะ 55555 คือต้องพระเอกไม่ใช่คนแรกของนายเอกน่ะ แต่ตอน spring dream จำได้ว่ากูชอบตอนฉากมีอะไรครั้งแรกของนายเอกนะมันดูเป็นไปด้วยอารมณ์ ความพลุ่งพล่านล้วนๆ ซึ่งกูชอบคุณเฟื่องตรงจุดนี้แหละ บรรยายเข้าถึงอารมณ์ได้ แล้วไม่ต้องใช้สำนวนเว่อร์วังก็รู้สึกมันสวยแล้ว (สำนวนสวยของกูคือมีคลังคำศัพท์เยอะแล้วสื่อให้คนเข้าใจง่ายน่ะ) แต่ยอมรับว่าพลอตเขาจะเรียบๆ ค่อนไปทางขนบแบบมึงอ่านแล้วเดาได้เลยใครพระ-นาย จบแฮปปี้แน่ไรแบบนี้
จริงๆ เสียดายอยากให้เขาเอางานเก่าๆ บางเรื่องมาพิมพ์อย่าง Aishiteru หรือ Dirty ไรสักอย่างมาพิมพ์ กูมาอ่านงานเขาช่วงเขาพิมพ์ยามตะวันรอนครั้งแรก เล่มทำมือเก่าๆ ก็แย่งมือสองไม่เคยทัน
>>527 เรื่องเขาดูเรียบๆ กูเลยไม่ได้ติ่งงานเขียนเค้ามากนัก แต่กูรองานแปลเขาตลอด ส่วนใหญ่ดีงามเกือบทุกเรื่องและภาษาสวย อ่านแล้วไม่สะดุด เห็นบางคนบ่นว่าสนพ.อื่นแปลไม่สวยเท่านี้ ซึ่งกูยังไม่ได้พิสูจน์เพราะลู่เหรินยังอยู่ในซีล ส่วนตราบสิ้นแสงตะวันกูยังไม่คิดจะซื้อ(แต่แม่งหมดจากสนพ.ไปแล้ว)
>>528 แปะมือมึง กูก็ว่าปกห้องสมุดมันไม่สวยว่ะ แต่เห็นคนอวยกันจริ๊ง ปกผลาญไม่สวย ซีรีส์เพชรธรรมดา แต่กูไม่ชอบมธุรสเลย ตอนที่เค้าปกมาโชว์ก็มีแต่คนอวยจนกูงงว่านั่นสวยแล้วเรอะ?
แต่รูปผลงานของทีมวาดปกใหม่กูโอเคนะ แม้ว่าปริมาณกล้ามเนื้อจะดูเยอะจนดูไม่เข้ากับหน้าตา รวมถึงโครงหน้าที่ดูเล็กแต่ขนาดตัวล่ำมาก (แต่กูไม่ใช่นักวาดอะ พูดไปตามที่เห็นแบบบ้านๆ)
คนวาดปกจีนบ้านเราที่เข้าตาคงไม่มีมั้ง
พูดถึงนิยายสมัยก่อน กูติดใจเรื่อง wolf ของพี่รายว่ะ เสียดายไม่มีต่อ
>>528 ร่างแยกกูใช่มั้ย กูเห็นด้วยตอนแรกๆคุณเปรมไรเนี้ยกูนึกว่าจะอารมณ์คุณเฟื้องแต่ไม่เลย ทำตัวน่าหมั่นไส้น่ารำคาญและชอบพูดไรเว่อร์
ติ่งแม่งก้อวยหูดับตับไหม้ และค่ายแม่งขายนิยายได้เยอะนะแต่ไม่ลงทุนนักวาดงจ้างปกไรเลย มีครั้งหนึ่งเคยมาถามเพราะว่าจะทำบล็อคขาย
ให้แนะนำนักวาด แล้วทิ้งท้ายว่าอิโนะกับอิบูกิ เรทราคา3หมื่นขึ้น มีคนแนะคนดังๆให้เยอะแยะสุดท้ายไปเอาเฉียนอวี้คนวาด3ชาติภาค2ค่ายเจ๊หลิน
กูไม่ได้ไรมากนะ แต่นักวาดคนนี้ไม่ใช่ตัวท็อปวงการและงานไม่แย่ไรหรอกก็สวยแต่คนอื่นดีกว่ามาก ซึ่งกูก็ฉุนๆแบบมาขอแนะนำ คนเขาแนะแต่ตัวเด็ดๆให้ แล้วก็ไปเอาคนวาดระดับกลางๆมาซะงั้น กูว่างกเกินไอ้สัส แถมให้เหตุผลนี้ทุกรอบว่าทางสนพ.หามาให้ นิยายค่ายมึงติดต่อนักวาดเองไม่ได้หรือไง คือจริงๆเอานักวาดถูกก็ว่ามา กูเลยยิ่งเปรียบกับฝูปกท่าน4เล่มพิเศษจ้างวาดใหม่ อีโนะวาดด้วยทั้งที่ค่ายเล็กกว่า แต่งานไม่แพ้คือไรอ่ะ
แถมปกไม่เคยลงทุนเลยปกเดียวเปลี่ยนสีตลอด มึงก็จ้างนักวาดลงทุนหน่อยดิ แต่แม้ไม่สวยนางก็อวยสวยมากดีงามงามมาก ติ่งก็โอคลอด - -
กูดีใจจังที่เจอคนคิดเรื่องคุณเปรมกับสนพ.เขาในแง่อื่นบ้าง นอกจากอวยว่าเขาดีเลิศตลอด
ช่วงกูอ่านซีรีย์เพชร ชอบนะ กูก็อวยกับเขาไปด้วย ตามไปในกรุ๊ปด้วย แล้วมาโป๊ะแตกตรงที่ มีคนมาถามว่าซีรีย์หมาป่าสนุกไหมเป็นยังไง
แล้วกูเสือกไปตอบตามตรงว่า เฉยๆ คืองานมิรินทั้งเซตเฉยมากสำหรับกู ไม่ได้ไปด่าว่าแย่อะไรด้วยนะ แต่รู้ไหมสิ่งที่กูโดนคือ เตะออกจากกรุ๊ปจ้า ทักไปถามก็บอกว่า กูสร้างความแตกแยกในกลุ่ม แล้วบล็อคกู กูโกรธมาก ที่กูโง่ หลงอวยนางมาพักใหญ่ๆ
สวัสดียามค่ำเพื่อนโม่ง วันนี้กูมีนิยายมาแนะนำ อันที่จริงมันเป็นแฟนฟิคเกาหลีว่ะ แต่มองข้ามไปได้เพราะแม่งไม่เกี่ยวห่าไรกับวงเลย
เป็นแนวย้อนยุคปะปนกับปัจจุบัน คือมันมี 3 ชาติ ชาติสุดท้ายเป็นปัจจุบัน
อ่านแล้วได้ความรู้ดีบางตอนคนแปลก็แปะอะไรให้อ่านไว้ท้ายตอน
อิงประวัติศาสตร์บ้างไม่เรียลทั้งหมด (จีน-เกาหลี-ฝรั่งเศส)
ชาติแรกพระเอกเป็นรัชทายาทอันดับสองของราชวงศ์หยวนโดนเขี่ยทิ้งให้พ้นทางรัชทายาทอันดับหนึ่งโดยการส่งไปโครยอ
ระหว่างทางจะมีการลอบปลงพระชนม์ ซึ่งนายเอกถูกสั่งให้ฆ่าพระเอก
พระเอกเอาป้ายยืนยันพระองค์ใส่ศพคนอื่นไว้และปลอมตัวเป็นผู้หญิงเลยรอด
ระหว่างนั้นนายเอกช่วยเด็กในกองเพลิงมีทหารตามมาจับ พระเอกเลยขี่ม้าขาวมาช่วย
แล้วก็ไปอาศัยอยู่กองโจรนายเอกชั่วคราว พระเอกแรด หยอดนายเอกออกหน้าออกตา
แต่สุดท้ายก็รู้จนได้ว่าพระเอกเป็นผู้ชายแถมยังเป็นเชื้อพระวงศ์
ชาติสองนายเอกเป็นผู้หญิงครอบครัวเกาหลีมาอยู่ฝรั่งเศสมีกิจการเกี่ยวกับกาแฟ
พระเอกเป็นใครก็ไม่รู้ กูลืม 555 ถ้าจำไม่ผิดเป็นนักวิจัย
พระเอกเข้าใจผิดว่านายเอกเป็นผู้ชาย รู้สึกพระเอกจะมีปมเรื่องรักเก่าด้วย
ชาติที่สามนายเอกทำนมหกใส่พระเอกบนเครื่องบิน เจอกันอีกที่ร้านกาแฟนายเอกเป็นบาริสต้า
กัดกันสนุกดี พระเอกชอบมากวน บังเอิญแม่พระเอกเป็นกับแม่นายเอกรู้จักกับนายเอกด้วย นายเอกเลยต้องทนเจอหน้าพระเอก
จำได้คร่าวๆประมาณนี้
คหสต.รู้สึกว่าน่ารักดี ยามรักก็รัก ยามกวนตีนก็กวนตีน คนแปลอัพถี่อยู่นะ แต่กูก็ขี้เกียจรอเหมือนเดิม ถถถ
กูไม่ค่อยอ่านแนวนี้เลยรู้สึกว่าบางทีมันก็เวิ่นเว่อไปเลื่อนผ่านเลยแล้วกัน(เกลียดตัวเองตรงนี้แหละ)
อีกอย่างที่ชอบคือกลอน เอามาแปลแล้วปรับเปลี่ยนได้คล้องจอง
แม่งมีสามชาติด้วย ไม่รู้เมื่อไหร่จะจบ แต่ก็ไม่อยากพลาดบรรยากาศดีๆระหว่างที่อ่านและความรู้หลายๆอย่างที่สามารถนำมาประดับสมองได้
ใครสนใจลองหาอ่านดู --> รักนิรันดร์หมื่นพันราตรี
ปล.พูดถึงฟิคแล้วนึกถึงอีเด็ม เจิมมมมม เจิมๆๆๆ เจิมเหี้ยไรนักหนา
สวัสดีทุกคน กู >>528 เองนะ
>>529
ใช่เลยกูอ่าน hush shout แล้วไปอ่าน spring dream เหมือนอ่านเรื่องเดียวกันเลย แต่ตัวละครชื่อเปลี่ยน
ส่วน aishiteru กับ he drop dead dirty (ชื่อประมานนี้มั้ง ?) และอีกเรื่องนึงกูนึกไม่ออก คุณเฟื่องบอกจะไม่รี
เพราะคุณเฟื่องบอกว่า เค้าแต่งได้ไม่ค่อยดี เลยไม่อยากทำอีก เสียใจ กูอยากอ่านเหมือนกัน T_T
>>530
กูอยากไปเม้นแทรกกลางวงมาก คือเห็นปกแล้วแบบนั่นเรียกว่าสวยหรอ แต่กลัวติ่งกระทืบ แล้วคุณเปรมนางยึดตัวเองเป็นที่หนึ่ง มั่นใจมาก
กูยังจำตอนถูหนานปกแข็งกูมีตำหนิได้อยู่เลย ตำหนิอยู่ตรงปกแบบเกิดจากการผลิตอ่ะ โทรไปขอเคลมนางไม่ให้ นางบอกไม่กระทบการอ่าน
แล้วตอนนางแพคนางได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว จ่ะ แล้วไอ้ตำหนิจากการผลิตนี่มันมาหากูได้ไงวะ ตอนนั้นกูเกือบปาหนังสือลงพื้นอ่ะ โมโหมาก
>>532
กูไม่ใช่ร่างแยกเมิงหรอก จริงๆเราใจตรงกัน และมีอีกหลายคนที่ใจตรงกันแบบนี้ แต่ไม่กล้าเม้นด่าเท่าไร
เวลามีคนเม้นด่าคุณเปรมนะ ติ่งมาตรึม แบบใจเย็นๆ ค่อยๆคุย คุณเปรมดีอย่างโน้น ดีอย่างงี้
อย่างไอ้เรื่องขอคนวาดปกนี่กูก็อุตวส่าช่วยเสนอ ใครก็ช่วยเสนอ
แต่สุดท้ายนางก็เลือกเอง กูก็สงสัย คุณฌปรมจะมาถามความเห็นพวกกูทำห่าไร สุดท้ายก็ตัดสินใจเอง
มีปัญญาซื้อลิขสิทธิ์แพงๆ แต่งไม่ยอมจ้างนักวาดเก่งๆ วาดปก
>>533
กูเพิ่งรู้ว่ามีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ
เมิงโดนนางเตะออกจากกลุ่มเดเพราะบอกเฉยๆ 555555555555555555555
กลุ่มนั้นเมิงต้องเลียเข้าไว้ อย่าแตกแยกมาก ถ้าเมิงไม่มั่นใจว่า เมิงทำตัวไม่ผิดกฏ
หรือถ้าเมิงทนไม่ได้กูแนะนำให้ เฉยๆ ไว้ อย่าเม้นห่าไรเลย
พวกแอดมินทั้งลายนั่นก็ติ่งคุณเปรม นิสัย สันดานเหมือนกันเด๊ะ
หลงตัวเองทั้งนั้น กับมีตรรกะที่โคตรจะแปลก ออกแนวโลกสวย
เห็นตัดสินพวกคดีคนโกง คนโดนหลอกได้แย่มาก
กฏของกลุ่มคือห้ามดราม่า ห้ามบ่น มีใครมาโพสไรพวกนี้นะ โพสปลิวตลอด
กูหล่ะเพลีย... - -
กูไปนั่งหานิยายอ่านในเล้ามา เจอเรื่องนึงกูชอบมาก นายเอกส่งข้อความผิดเบอร์ ไปเข้าเครื่องพระเอก แล้วหลังจากนั้นก็โต้ตอบกันไปมาจนสนิทกัน ทั้งๆที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าตาอีกฝ่าย ทั้งบทไม่มีคำบรรยาย มีแต่ข้อความที่ตัวเอกสองคนส่งหากัน โคตรน่ารัก มุ้งมิ้ง แม่งดีงามมาก ฟฟฟฟ
แต่กลางเรื่องมันก็เจอกัน เปลี่ยนเป็นบทบรรยายอ่ะนะ กูแอบเฟลๆ ตอนมันไม่เคยเห็นหน้า ไม่รู้จักกัน สื่อสารผ่านข้อความอย่างเดียวแม่งพีคกว่าอ่ะ
ที่กูบ่นมาทั้งหมดคือ... มีเรื่องแนวนี้อีกมั้ย กูอยากอ่าน แนะนำกูที วายก็ดี ไม่วายก็ได้ (เดม่อนเบเกอรี่กูอ่านแล้วนะ ข้ามๆ)
>>536 จริงงง แอดมินแม่งก็ติ่งคุณเปรมทั้งนั้นแหละ อวยทุกอย่าง คุณเปรมทำอะไรก็ดี
กูไม่ชอบที่ไล่ลบโพส เตะคนออกจากกรุ๊ปอย่างไรเหตุผล (จริงๆก็ไม่ไร้เหตุผลไปซะทีเดียว แต่เหตุผลแม่งห่วยเกิน เหมือนที่ >>533 โดน)
กูเห็นบางคนที่โดนยังงงๆอยู่เลยว่าเพราะอะไร ทำไมถึงโดนเตะออก
ส่วนคนในกลุ่มนี้ส่วนมากก็ติ่งคุณเปรมเกือบหมด เรื่องไหนคุณเปรมว่าสนุกเราก็สนุก เรื่องไหนแพงคุณเปรมไม่เอาเราก็ไม่เป็นไร รอเรื่องอื่นก็ได้เราเชื่อมือคุณเปรม (แล้วจะเอามารีวิวเพื่อ?) เห้อมมมมม
กูรู้สึกว่านางภูมิใจที่ชุดหมาป่าของนางได้เป็นนิยายแรร์ ที่ทุกคนตามหา //แม่งโดนสะกดจิตหมู่ป่ะวะไม่ได้สนุกขนาดนั้นซักหน่อย เออเรื่องรูปวาดนี่กูนึกถึงภาพประกอบในนิยายชุดเพชรเล่มแรกๆอ่ะ แม่งให้ฟีลหนังสือผีมากก แต่นางก็เถียงว่าเหมาะสมกะเรื่องแล้ว
>>536 อีกเรื่องน่าจะ Be my Valentine ว่ะ กูไม่ได้ใส่ชื่อนี้เพราะกูเคยได้ฉบับทำมือมาแล้ว ตัวเอกเป็นฝรั่ง นิยายแนวเมกันอ่ะ กูว่าเขาเขียนดีนะ อย่างน้อยก็ฉีกแนวจากเรื่องอื่นๆ หรือแนวปัจจุบันที่เขาเขียน (When the Fall กูก็ถือว่าฉีกออกมา) กูอยากอ่านสองเรื่องที่เหลือมาก เหมือนจะมี Fairy tale อีกเรื่องด้วย ทีแบบนี้กลับไม่มีปล่อยในตลาดมือสองวุ้ย?
>>531 คุณรายกูติดใจ unexpected love กับ cirin's gate กูชอบเขาเขียนแนวแฟนตาซีนะ อย่าง No Return ถ้าตอนจบไม่เผารีบๆ จบก็ยังชอบเลย แต่นิยายยุคปัจจุบันในไทยที่เมื่อก่อนก็ชอบบ้างอย่างเรื่องวุ่นวายในกองถ่าย (แม้เอากลับไปอ่านจะเชยๆ ไปหลายจุดแล้ว) มาเฟลเรื่องที่นายเอกทำรายการทำอาหารชิบหาย สำนวนดีแต่พลอตอ่อนแบบไม่น่าเชื่อเขาจะเขียนไรแบบนี้ เฮ่ออ
KY ได้ป่ะวะ จากชั้นหนังสืออันแรกเลยมั้งไอ้ที่มีรีวิว Feel: คนเจ้าอารมณ์ อะ ตอนนี้มันอัพพาร์ทสุดท้ายแล้วเว้ยย เรื่องมันก็แบบคนใช้ในบ้านกับคุณหนูอะ ซึ่งกุชอบความสัมพันธ์อะไรแบบนี้มาก แล้วมันผ่านตาก็เลยลองอ่านดู(แค่พาร์ทสุดท้าย5555) คือตอนแรกๆมันก็ดีแหละ(ถึงจะขัดใจที่พระเอกแม่งโอเวอร์โพรเทคสัสๆ พูดกับนายเอกว่า ไม่ได้นะครับเด๋วผิวสวยๆของคุณหนูจะเป็นรอย /อ้วกเป็นรุ้ง) จนมาถึงตอนนึงที่แม่งลิฟต์ค้าง มันเหี้ยมากกกกกมึง แต่กุก็ทนอ่านต่อเพราะกุรักพระเอก อ่านต่อไปเรื่อยๆก็พบว่านายเอกแม่งแรดชิบหาย ขี้เงี่ยนมากด้วย ตอนฉากเย็ด พระเอกแม่งก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย อีเหี้ย ช้ำใจมาก หลังจากนั้นกูก็เลยอ่านทุกพาร์ทแม่งเลย พบว่ามันเหี้ยทุกพาร์ท เลยเลิกอ่านแม่ง
ปล.กุไม่รู้จักคนเขียนมาก่อน พอเข้าไปดูนิยายที่แม่งเคยเขียนก็... อืม เคเว้ย
เดี๋ยวนะพวกมึง คือคุณเปรมกับ mirininthemoon คือคนเดียวกัน ? กูเข้าใจถูกปะวะ
>>543 เขาเป็น 1 ในทีมเขียนนะถ้าจำไม่ผิด mirin นี่มันเอาคนแต่งหลายคนมาแต่งร่วมกันใช้ 1 นามปากกา แต่ไม่รุ้ตอนหลังเหลือคุณเปรมแกแต่งคนเดียวแล้วใช้ชื่อนี้ด้วยเลยหรือเปล่า เพราะเขาพูดเหมือนแต่งคนเดียวเลยหลัง
ป.ล. เราควรทำตั้งกระทู้นินทาในหมวดนี้เพิ่มมั้ยเนี่ย? เป็นสมาพันธุ์แม่บ้านสาวฟุนักเม้ามอย รู้สึกประเด็นมันห่างจากหนังสือมากๆๆๆ ถ้ามีใครตั้งกูจะไปเม้าด้วย 5555
>>536 มึงพูดได้ถูกต้อง อยู่กลุ่มนั้น ถ้าไม่เลียก็ต้องเงียบ ไม่งั้นซวยแน่
ตอนกรณีลำนำของคุณฟ กูยังรู้สึกว่าคุณปโคตรเข้าข้างคนที่ทำผิดเลยเหอะ แล้วก็ยกเรื่องข้อกำหนดห้ามดราม่ามาอ้าง ให้เรื่องรีบๆจบ กูว่าคุณฟไม่ได้ดราม่าแค่ต้องชี้แจงจุดยืนของสนพ. ให้คนเข้าใจถูกต้อง แต่กลุ่มนี้ของคุณป ก็ละนะ เขาใหญ่สุดนี่ เหอๆ
ในกลุ่มก็อวยพวกคนดังประจำกลุ่มเหลือเกิน เคยเห็นคนลงขายแรร์ราคาแพง มีคนมาเม้นว่าแพงๆๆๆ ที่สุดๆคือเม้นนึงพิมพ์ว่า ใครซื้อนี่โง่มาก อุ๋ยเราล้อเล่นนะ อย่าจริงจัง เห็นแล้วแบบ ไหนว่ามีกฎห้ามพูดเสียดสีประชดประชันไงวะ? แต่กูไม่กล้าเผือก เดี๋ยวโดนเด้ง (และถ้ากูจำไม่ผิด แรร์นั่นราคาปัจจุบันพุ่งเกินกว่าตอนนั้นล่ะ)
แต่พอคนดังในกลุ่มลงขายแรร์แพง มีแต่คนชวนคุยเล่นกันสนุกสนานเฮฮา ไม่ว่าไม่เสียดสีซักคำ
>>540 คุณรายกูไม่เคยอ่านเรื่องอื่นแต่ no return ชอบช่วงแรกมาก แบบอ่านที่ลงในบอร์ดฝูแล้วรีบพุ่งไปซื้อเลย แนว sci-fi น่าสนใจดี แต่ช่วงหลังกูจะร้องไห้ ทำไมมันดูจบแบบเร่งๆง่ายๆแบบนั้นวะ จำรายละเอียดไม่ได้แต่เฟลเพราะเสียดายช่วงต้นเรื่องมาก
พูดถึงsci-fi คุ้นๆว่าบลายเอา locus of blue เข้ามาปะวะ สนุกมั้ย เหมือนเคยเห็นไพเรททำ พอดีกูชอบแนวนี้อะ อยากได้ข้อมูลเพิ่มเติมจากเหล่าโม่ง
>>545 No Return นี่เสียดายจริงๆ คุณแกไม่น่าเผาตอนหลังเลย ทุกอย่างเหมือนโดนรวบรัดให้จบทั้งที่ถ้าค่อยๆ คลายปมหนากว่านี้หน่อยจะสนุกมาก (ทีนิยายวายบางเรื่องแม่งแต่งซะน้ำท่วมทุ่ง)
>>544 ห้อง anime&manga เขามีห้องสารพันปัญหาสำนักพิมพ์การ์ตูนเมืองไทย ทำเป็นห้องทำนองนี้ดีมั้ย กูคิดว่าเอาไว้บ่นพวกสำนักพิมพ์ การทำงานต่างหากได้ ส่วนห้องนี้ก็ไว้คุยนิยาย เนื้อหานิยายตามปกติต่อ ส่วนวิจารณ์คนเขียนอันนี้ไม่แน่ใจถ้านิสัยควรไปเนทวอช ถ้าเป็นนิยายที่เขาเขียนควรอยู่ห้องนี้ แบบนี้หรือเปล่า
>>547 มันหลายเดือนล่ะ ถ้าให้รายละเอียดผิดอย่าว่ากูนะ
คือมีคนพูดถึงลำนำหรือลงประมูลก็ไม่รู้ แล้วมีหนึ่งในคนดังของกลุ่มนั้น แทนด้วยคุณภ บอกว่าลำนำจะรีปรินท์ราคาหมื่นกว่าๆ ก็ถือเป็นข่าวใหญ่ แต่มีคนที่รู้จักคุณฟบอกว่าไม่มีนะ เอาข่าวมาจากไหน คุณภก็ยืนยันว่าเรื่องจริง ถามคุณส มาแล้ว ยืนยันรีชัวร์
ก็ไล่ตามหาความจริงกัน ส่วนนี้กูไม่รู้รายละเอียดมากนัก เพราะมันมาดราม่าตรงที่ คนรู้จักคุณฟ ออกมาเรียกร้องให้คุณ ภ แก้ข่าวที่ตัวเองแจ้งข้อมูลรีผิดๆ เพราะคุณภ ดันยอมรับว่าผิดแค่ในreply ของเม้นในโพสเล็กๆ ทำให้คนทั่วไปก็ยังไม่ได้ข่าวสารที่ถูกต้อง
หลายคนก็ออกมาแก้ต่างให้คุณ ภ แต่ตัวคุณ ภ หายเงียบ ส่วนเพื่อนคุณฟเหมือนจะโดนรุมว่าละมั้ง ว่าจะไล่บี้คุณภ ทำไม
คุณฟ เลยต้องเข้ามาเคลียร์แทน ว่าทางนั้นให้ข่าวผิดก็ควรมาชี้แจงในกลุ่มที่เขาปล่อยข่าวให้ถูกต้อง แต่คุณ ป บอกว่า กลุ่มเขาห้ามดราม่า ควรไปเคลียร์ทางib มากกว่า แล้วก็แก้ต่างให้คุณภ ว่าเขาคงรู้สึกเสียหน้าที่ให้ข้อมูลผิด เลยไม่มาโพสอะไรอีก
พอคุณฟ รับทราบเรื่องกฎกลุ่ม ก็ชี้แจงเรื่องข่าวให้ถูกว่ายังไม่มีโครงการรีลำนำนะ จริงๆดูเหมือนจะไม่เห็นด้วยเรื่องให้เคลียร์ทางไอบี แต่คงไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดมากนัก ก็เลยถือว่าจบเรื่อง แยกย้าย ประมาณนี้มั้ง
>>548 เป็นเรื่องบอยเลิฟแต่ไปลงเนตวอชจะถูกพวกที่ไม่ใช่วายว่าเอารึป่าวเพื่อนโม่ง
สรุปตั้งกระทู้นินทาในนี้เลยได้ใช่มะ? ประเด็นยาวและเยอะมากจะได้ไปต่อกันที่ใหม่ที่เม้าได้สะดวกๆกันดีกว่า
>>550 กูว่า พอบอก สมาพันธ์สาวฟุนักเม้า มันดูไม่เน้นเรื่อง สนพ อ่ะ ถอยกลับมานิดนึง มันจะเป็นห้องไว้บ่นสนพ+นักเขียน หรือว่าเม้ารวมๆ หมด คือใจกูก็อยากให้เน้นเป็นสำนักพิมพ์แบบห้อง anime&manga มากกว่า แต่ถ้าต้องการให้เม้ารวมๆ ก็เป็น สมาพันธ์สาวฟุนักเม้า ได้นะ (แต่มันจะต่างกับ สารพันปัญหาฟุโจฉิเกิลล์ยังไงเนี่ยสิ)
>>544 อ้ออออออ ถึงว่า
กูเคยอ่านแค่ลิลิตบุษบา ซึ่ง ... มันก็สนุกนะมึง แต่กูเกลียดนิสัยตัวละครชิบหาย งี่เง่า ไร้เหตุผล เนื้อเรื่องบางส่วนแม่งก็แหว่งๆ โหว่ๆ เหมือนอยากใส่เรื่องนี้กูก็ใส่ๆ เข้าไป ยาวเกินความจำเป็นไปอีก กูชอบในแง่ที่เค้าเอาพวกวรรณกรรมไทยมาเล่น แต่มันไม่สุดว่ะ เอามาเก๋ๆ แต่ไม่ค่อยเข้ากัน พวกเซ็ตหมาป่านี่กูก็เดาว่าพระเอกแม่งน่าจะเหี้ยๆ ไม่น่าคบ เลยไม่อ่านดีกว่า
ความจริงถ้าโฟกัสที่ตัวคนเขียนกูว่าไปลวเน็ตวอชได้นะมึง//รอบเก่าๆกูก็เห็นอยู่ในนั้น แต่สนพนี่กูเห็นด้วยที่จะตั้งในนี้ว่ะ
>>552 กูทันมาม่านี้ในกลุ่มมม แต่งงๆเลยไม่ได้ตาม รู้แค่ว่าสุดท้ายคุณฟก็ออกมาเคลียร์เอง กูรักเขาจัง TwT #อวย
กูจำอะไรไม่ค่อยได้แล้ว ว่าแต่คุณภนี่ใครวะ ใบ้กูหน่อยยย กูลืมไปแล้วววว
>>555 ลิลิตกูว่าเฉยๆ จริงๆแม่งก็สนุกแหละ กูเพิ่งอ่านไปจบช่วงปีใหม่ แต่กูมีข้อสงสัยเยอะมาก พอเอามารวมๆกันมันทำให้กูงงกับเนื้อเรื่อง กูเลยตัดสินให้นิยายเรื่องนี้สนุก แต่ไม่คุ้มค่าที่จะเก็บ อ่านได้ แต่ไม่ถึงกับสนุกเว่อร์วีว่าต้องไปหาประมูลแพงๆกันแบบที่คนในกลุ่มอวย
>>540 เหย ไอ้เรื่องรายการทำอาหารนักเลงทวงตังค์นั่นมันก็อ่านเพลินๆ ดีนะ อ่านแบบไม่ต้องคิดมาก อารมณ์ซื้อมาเพราะกะอ่านไรเบาๆ ด้วยมั้งตอนนั้น เรื่องนี้ก็ตอบโจทย์ดี นึกถึงคนด่าเรื่องนายตั้มของคุณDDว่างี่เง่าไร้สมอง สำหรับคนที่กะอ่านไรเบาสมองตอนนั้นถือเป็นเรื่องโปรดเลยล่ะ TvT
>>545 บลายไม่ได้เอาlocus of blueมานะ? เป็นเรื่องที่ชอบเหมือนกัน แต่ดูท่าจะยาก เรื่องดันยาวด้วย ซันชิโร่ของเดี๊ยน
ที่เอามาเป็นเรื่องgin no shizuku no furu miyakoอะ
>>552 โห ไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้น แต่แค่อ่านก็รู้สึกว่าคุณป.นี่วุฒิภาวะต่ำมากจริงๆ
>>558 เท่าที่จำได้กูรำคาญที่ตัวละครในเรื่องชมนายเอกหน้าตาดีงั้นงี้บ่อยมากด้วยมั้ง คือแบบโอ้ยยนายเอกไปไหนต้องมีคนทัก คนพูดตลอด คือแบบเบื่อมาก แถมยังมีแต่ฉากจนเฝือให้กูเงิบ บางทีกูอาจคาดหวังสูงมากเพราะเหมือนเป็นงานใหม่แกะกล่องและหายไปนานด้วยมั้ง เพราะตอนอ่านนายตั้มของคุณ DD กูกลับโอเคนะ สนุกดี แต่ส่วนตัวกูชอบพี่มาร์คกับน้องปาย กับเรื่องด้วยรักจากสวรรค์มากกว่า (แต่หลังจากนั้นไม่ได้อ่านงานเขาอีกเลยแฮะ ไม่รู้เป็นไง)
พวกมึงจะตั้งห้องนินทาใหม่กันไหมวะ คือกูอยากเม้าท์เรื่องสนพ.นาบู อยากรู้ว่าพวกมึงมีความคิดเห็นยังไงกันบ้างเรื่องที่ว่าคนไปขโมยหนังสือมาขายลดราคา
ใครจะตั้งงงงง กูรออยู่นะ อยากเม้าท์เรื่องนาบูด้วยยยย กำลังดราม่าได้ที่เลย
เดี๋ยว หนังสือโดนขโมยไปขายนี่ยังไงวะ โดนแงะโกดังเก็บนิยายเอามาขายเลยรึยังไง กูงงมาก
กูky แปบ กูรู้สึกมานานแล้วว่า นาบู กับ คุณเปรม ของพวกมึงนึงนี่สันดานคล้ายๆกันเลย
ยิ่งการบริการด้านนาบูนี่กูไม่ชอบ อารมณ์ประมาณดังแล้วไม่จำเป็นต้องเห็นหัวลูกค้า อวยยาวว 55555
สมาพันธุ์สาวฟุนักเม้า ยกที่ 1
เน้นเม้ามอยเรื่องสำนักพิมพ์วาย นักเขียน นักแปล หรือจะเรื่องอื่นๆ คันปากอยากเม้าก็มาคุยได้
เอาแบบนี้มั้ยจะได้ตั้งไปเลย?
>>573 งั้นระบุเป็น
สมาพันธุ์สาวฟุนักเม้า ยกที่ 1
นินทาครอบจักรวาลที่เกี่ยวข้องกับวงการหนังสือ จะสำนักพิมพ์ นักเขียน นักแปล คันปากเรื่องไหนก็เปิดมา
++++++++++++++++
แบบนี้มั้ย ส่วนทู้นี้ก็เน้นรีวิวหนังสือ เน้นเนื้อหาว่าอ่านห่าอะไรมา หรือพีคเรื่องไหน แยกแบบนี้เนอะ เดี๋ยวอีกสักพักกูจะตั้ง
>>576 https://fanboi.ch/801/2253/l5/ กูเปิดละ
กูต้องเดินทางไปเข้าค่ายบนป่าบนเขาอยู่หลายวันเลยว่ะเพื่อนโม่ง
แนะนำนิยายเด็ดๆ ให้กูอ่านแก้เบื่อที แนวแฟนซีหน่อยก็ได้ ชีวิตกูจะได้มีสีสัน
อ่านบนเว็บนะเว้ย เป็นเล่มกูหาไม่ทัน ;w;
มึงคือตอนนี้กูอยากอ่าน กว่าจะรู้ belated love มาก กูจะหาซื้อได้ที่ไหนวะ //ทำไมกูต้องมาอยากอ่านตอนทีาเขาขายไปหมดเเล้วด้วยวะเนี่ยย ร้องไห้
>>557
จัดตัวเต็มของ >>552 ให้
+เพิ่มเนื้อเรื่องดราม่า
ภ = ภาวิกา จาติเกตุ
ส = สามเสนบุ๊ค (Samsenbook)
ฟ = เฟื่อง
ป = เปรม
ขอเล่าเรื่องเสริมเหตุมันเกิดจากการที่สมาชิกคนหนึ่งในห้องปล่อยของ (จากดราม่าเรื่องนี้ทำให้เฟสเค้าปลิวไปเลย)
โพสรูปชั้นหนังสือนิยายวายในห้องปล่อยของ โพสอวดหลายรูปมาก
แล้วที่นี้รูปที่ฮอตคือรูปที่มีเซ็ตลำนำวิหคสวรรค์ในชั้นหนังสือเรียงเป็นตั้ง
คนห้องปล่อยของก็ไปรุมเม้นว่า อยากได้ อยากอ่าน อิจฉาที่มีลำนำ
ทีนี้คุณ ภาวิกา จาติเกตุ (แม่ค้าขายหนังสือชื่อดัง ที่บางเล่มก็ถูก บางเล่มก็ขายแพง) ก็มาเม้นว่า เดี๋ยวพี่เอ๋จะมีมาขาย ( ภาวิกา จาติเกตุ = เอ๋)
แล้วทีนี้ทุกคนก็ไปเม้นประมานว่าได้จากไหนไรงี้ เพราะคนบางส่วนก็รู้ว่า ฝูบอกหมดทุกที่แล้วไปเอามาได้ไง มีความสงสัยเกิดขึ้น
คุณเอ๋เลยบอกว่า สามเสนบุ๊คเป็นคนบอกเค้า ว่าเดี๋ยวมีมาอีกประมาณนี้ กูจำไม่ค่อยได้
ทีนี้ คุณเฟื่องเลยไปคุยกับสามเสน (มั้ง) ผลสรุปคือ คุณเอ๋มันเข้าใจผิด
แล้วคุณเอ๋เลยโพสขอโทษตรงนั้น คือถ้าไม่อ่านหมดไม่รู้เรื่อง
แล้วคุณเปรมก็ออกมาประมาณว่า งดดราม่า ทำไมคุณฌฟื่องต้องเข้ามาชี้แจงอะไรด้วยไรงี้
จบละ
>>589
ตบบ่า กูเข้าใจเมิง ตอนนี้ก็อยากหาเหมือนกัน
ตอนไปร้านที่ลิโด้ เจอหลายรอบแต่ไม่เอา
พอหมด คนรีวิวเสือกอยากอ่าน
รอไปเหอะเมิง.. นาน คุณเฟื่องบอกเรื่อง belated love นี่กว่าจะขายหมดนานมาก
ยังไม่มีแผนรี แต่ก็ไม่แน่ ถ้าเห็นแบบขายแพงๆกันมากๆ อาจจะเปลี่ยนการตัดสินใจมั้ง
มึงๆๆๆ เห็นไลน์หนังสือใหม่ของนาบูยัง แม่งเปิดไลน์นิยายแปล
และที่กูอึ้งมากคือ น่าจะนิยายแปลยุ่นแน่นอนเพจขื่อ Taisei books พวกเจ้าจงไปสังเกตการณ์โดยพลันนนนนนน
ปรากฏมาจริงแปลไต้หวันเหมือนเดิม เงิบ 55555555
แต่กูว่าน่าจะยุ่นนะ มาซะขนาดนี้
ไหนๆ ขอแหล่งหน่อย
กุก็ว่ายุ่นนะ ไม่งั้นจะตั้งชื่อญี่ปุ่นทำไม หรือตั้งเก๋ๆ
>>593 มึงก็ไปพิมพ์ช่องค้นหาเฟสก็เจอแล้ว
ถ้าแปลยุ่นจริงนี่คงเป็นทาสไลน์ TB เพราะนิยายแต่งนาบูกูไม่ชอบ 5555
ที่เคยซื้อมาอ่านก็เฉยๆ แต่แปลยุ่นนี่กูยอม แล้วกูว่าน่าจะไว้ใจเรื่องคุณภาพรูปเล่ม บลาๆได้มากๆๆๆๆๆ เพราะคนสนพ.นี้ก็คนแถวนั้นแถวนี้เองเขาต้องเข็นงานออกมาได้ดีแน่นอน TvT (หวังให้เป็นแบบนั้นนะ)
EverY ประกาศ lc เรื่องใหม่แปลจีนว่ะ ฝากความหวังว่ามันจะสนุกได้มั้ยวะเนี่ย
>>596 มึงคิดเหรอว่านาบูจะถูก 555555 นิยายไทยที่ไม่ได้เสียลิขสิทธิ์แพงเท่าแปลยังราคาอลังการมาก นี่ซื้อมาแล้วค่าแปลอีก นึกถึงราคาถูกไม่ออก ฮา
แต่คิดว่าพวกรูปพวกอะไรไม่น่าจะโดนตัด คือคนทำก็อยู่วงการวายรู้ดีว่าคนอ่านบ่นอะไรอยากได้อะไร ถ้าแพงหน่อยแล้วทำออกมาดีกูโอนะ TvT
>>598 Introduction to love นี่เฉยๆนะ คือมันก็อารมณ์อ่านอะไรเบาๆ
ไม่พีค ไม่อะไรเลย ผ่านมาผ่านไป ส่วนพินัยกรรมป่วนรัก... แอบตอบยาก ด้วยรสนิยมส่วนตัวกูไม่ชอบสไตล์คนแต่งคนนี้มันจะต้องมีการยัดเยียดข้อคิดคำสอนอะไรสักอย่างที่ให้อารมณ์เฝือๆหงุดหงิดเหมือนเจอพระมาเทศน์ตอนละครอวสาน เรื่องพินัยกรรมนี่ก็แบบอะไรไม่รู้แฮะสำหรับกู แต่มันก็อยู่ในเกณฑ์อ่านได้แหละไม่ได้เลวร้ายมั้งนะ? เท่าที่สำรวจๆมา แต่ของคนนี้กูว่า Goat Howling โอเคสุดแล้วมั้ง? ถึงจะน่ารำคาญก็ตาม 55555 รอความเห็นคนอื่นๆต่อไป
ไร้กรอบแพงสัส ฟอนต์ก็ไม่มีมาตรฐาน กูซื้อแบดกายมาภาค1กับ2ใช้คนละฟอนต์ อ่านก็ยาก แถมตรวจคำผิดไม่หมดด้วย
สมัยนี้เขาซื้อนิยายวายกันที่ไหนอะ เคยซื้อแต่ที่โรงหนังชั้นสอง แต่ไปไม่ค่อยจาเปิดเลย อยากหาที่ซื้ออื่นๆบ้าง ไม่เอาแบบไปรฯอะของโดนตีกลับบ่อย
>>600 กูไม่ค่อยชอบ The Goat's Howling ว่ะ กูว่าเพราะเค้าเขียนอวดไว้หน้าแรกว่านิยายตัวเองเป็นไง พอแม่งไม่เป็นงั้นกูเลยเซ็ง ตรรกะตัวละครไม่ค่อยสมเหตุสมผลด้วยปะวะนายเอกเคยรวยจะตายห่าอะแถมมีคนพร้อมช่วยทำไมเสือกอีโมไปขายยาได้เงินก็น้อย คือกูว่าคนรวยๆ น่าจะฉลาดอะบางคนแม่งรู้กฏรู้วิธีค้าขายแม่งไต่ไปเป็นเจ้าพ่อค้ายายังได้แต่นายเอกแม่งกูอ่านละรู้เลยแม่งไม่เคยศึกษาไร แต่ในขณะเดียวกันกูว่าเค้าลืมรีเสิร์ชข้อมูล สรุปเลยได้นิยายกลวงๆ มาหนึ่งเล่มไว้ขายพวกมึงชะละล่า
>>613 สัส แต่งงานแล้วจริงปะ โอ้โหเหี้ย5555555
>>615 มึง มันโอเคสุดในที่เขาเขียนมาเว้ย 5555555
มึงดู Carta Visa โอโหหหหหหหหหหหหหหหหหห ป่วยยเหี่้ยยยยยยยยยยย
พระเอกเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย โคตรแมรี่ซู เนื้อเรื่องก็ป่วยๆ
กูอ่านและโคตรรำคาญ แต่แฟนๆนิยายเรื่องนี้บอกว่ารักพระเอกมากอยากได้ผู้ชายแบบนี้อิจฉาเพชร พ่อมึง ถ้าทั้งโลกเหลืออีบ้านี่ไว้ตัวเดียวบนโลกกูจะจับฆ่าทิ้งให้มนุษย์สูญพันธุ์ไปเลย
ป.ล. กูไม่ชอบนิยายเขาสักเรื่อง และกูอ่านของฟรีเอา 5555555
>>616 อีเรื่องนั้นตอนกูไปบูทนาบูคนขายแม่งอวยว่าเป็นนิยายเบอร์หนึ่งของสนพ.เค้าเลยนะ โอ้โหสัสดีกูไม่เชื่อ555555555555555
ที่พระเอกเป็นมาเฟียด้วยปะ เล่าคว่มพินาศของแม่งหน่อยกูอยากเสือก
ที่กูอ่านของนาบูแล้วว่าโอเคก็ไอ้เรื่อง คุณครับ ผมเห็นผี แต่! ถ้าพวกมึงไปอ่านงานอื่นของเค้าอย่าเลย กูรู้สึกว่าเคะนิสัยเหมือนๆ กันหมดอะ
ส่วนเรื่องบุพเพ อีสัสเลย เสียดายเงิน ปาหัวหมากูยังสงสาร หนูมากัดสันปกกูยังไม่เสียดายไม่รู้จะทำลายยังไงห่า อยากได้เงินคืนมาก
มีใครเคยอ่านตรวนพายพันธนา ของนาบู บ้างอ่ะ กูอ่านในเว็บ กูชอบดู sm ดี ภาพปกก็สวย แต่ไม่ได้ซื้อมาอ่านซะที
กูเพิ่งซื้อเรื่องรามิเรสมา อิดอก เสียดายตังค์ ภาพหน้าปกสวยสัดดด แต่เนื้อหาน่าเบื่อมาก นายเอกมึงน่าเบื่อสัด แต่กูพยายามคิดว่ามันสนุกเพราะราคา 5555555 เพิ่งมาสนุกตอนช่วงท้ายๆ เซ็งชิบหาย
>>617 กูขอบ่นเรื่องพระเอกเบาๆละกัน พระเอกรูปหล่อพ่อรวยแม่สวยเรียนเก่ง หลานประธานาธิบดี แถมมีความสามารถในการถ่ายภาพระดับโลก!!!! เอาง่ายๆคือเป็นเพอร์เฟคชันนิสต์ตัวจริงเสียงจริง
สันดานนี่แบบกูถูกทุกอย่าง เล่าคร่าวๆมีตอนนายเอกถ่ายภาพออกมาไม่ค่อยดีเพราะนายเอกบอกว่าไม่ค่อยถนัดถ่ายแนวนี้ พระเอกก็ด่าว่าฝีมืออย่างนายให่เด็กอนุบาลถือกล้องมาถ่ายก็ได้ รู้ว่าไม่ถนัดทำไมไม่ตั้งใจถ่ายให้มันดีๆ อีนายเอกก็โกรธสิคะ คือไม่ได้ช่วยอะไรนอกจากด่า นายเอกก็เลยโกรธพระเอกสะบัดบบ็อบจากไป เพื่อนนายเอกเดินมาซ้ำบอกทำไมไม่รู้จักที่พระเอกพูดที่พระเอกพูดมันก็ถูก อีนายเอกก็เลยโหโหอีกว่าทำไมเข้าข้างพระเอก เพื่อนนายเอกก็บอกว่าแล้วที่เขาพูดจริงมั้ยบลาๆๆทำไมไม่ฟังฉันเตือนบ้างงู้นงี้แล้วก็เลยงอนนายเอกเหตุมาจากพระเอก อีนายเอกก็ต้องขอโทษขอโพยตามไปง้อ อ่านแล้ววอทเดอะฟักมากๆ คือคนเขียนบอกว่าเขียนเรื่องนี้จากประสบการณ์ทำงานจริง คือที่เขียนๆนี่ไม่ได้มโนขึ้นมา แต่มาจากสภาพแวดล้อมการทำงาน ตัวละครต่างๆก็ด้วย ก้มีคนอวยว่าอูยยย ตัวละครจับต้องได้จริง เนื้อเรื่องสมจริงบลาๆๆๆๆๆๆ ก็ไม่แน่นะที่ตรรกกะคนเขียนป่วยๆอาจจะเพราะเจออะไรป่วยๆมาจนชินละมั้ง นี่ไม่ใช่มู้เม้ามอย ขอยกเว้นทอปปิคนิสัยคนเขียนไว้ละกัน ใครเคยอ่านมีอะไรอยากเพิ่มเติมก็บอกได้ กูเขียนจากความทรงจำ แล้วกูไม่คิดจะกลับไปเปิดอ่านอีก
>>628 แปะ18+ ไว้หน้าปก แล้วขายเลย พวกแปลแบบถูกลิขสิทธิ์ทั้ง มีดีส์ นาบู เฮอมิส กล้วยม่วง บลาย พงษ์อักษร ร้านหนังสือหลายๆร้านที่ไม่ใช่สามเจ้าใหญ่อย่างซีเอ็ด บีทูเอส นายอินทร์ก็เจอของเบเกอรี่เยอะเลย ไม่รู้อนาคตฝูจะสนใจทำบ้างไหม เพราะทำนิยายถูกลิขสิทธ์แล้ว แต่ขายดีตลอดแบบนี้อาจไม่
>>619 ตรวนพายกูชอบนะ เห็นด้วยกับ>>624 ต้องทำหัวว่างๆ
แต่อ่านแล้วกูร้องไห้เฉย ถ้าตัดเรื่องประเด็นในห้องเม้าออก ก็ถือว่างานดีอยู่ เป็นแนวที่ชอบ
ถึงพวกเรื่องมาเฟียแม่งจะหาเหตุผลไม่ค่อยได้ก็เหอะ นิยายนาบูกูซื้อเล่มนี้มาถูกใจสุด
เผลอซื้อ รัก/คิด/ลึก มา อีห่า...เเพงก็แพง อยากขาย แต่จะขายออกมั้ยก็ไม่รู้ กูเสือกมั่นหน้าไม่อ่านเนื้อในเด็กดี กูผิดเอง
>>617 เพิ่งเคยมีคนมาสับเรื่องนี้ อิเหี้ย กูนึกว่ากูผิดปกติไปคนเดียวแล้วที่ไม่ชอบฝบอกเลยนะกูเคยเป็นแฟนนิยายเขา เคยชอบเรื่องนี้มากจนคนเขียนหายไปพักใหญ่แล้วเขาก็เปลี่ยนไป แม่งกูเกลียดพระเอก กูเกลียดการโดนบังคับแบบนั้น เกลียดความถูกต้องทุกอย่างของแม่ง เกลียดการยัดคำสอนโง่ๆเข้าปากมัน เกลียดที่สุดคือขบวนการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของพระเอกยันลูกน้อง กูจำฉากลูกน้องพระเอกไปส่งนายเอกกลับบ้านได้ พอไปพ่อพระเอกแม่งก็ถามดีๆชวนคุย เสือกไปพูดจาเหี้ยๆใส่หน้าเขาซะงั้น เป็นอะไรที่กูคิดว่าแม่งไม่ควรเลย เลยเกลียดความกร่างของพระเอกและลูกน้องมาจนถึงตอนนี้ แม่งชวนให้กูนึกถึงแขกตะวันออกกลางที่มาใช้เงิน มาเที่ยวในไทยแล้วคิดว่าจะทำอะไรก็ได้ จะเหี้ยแค่ไหนก็ไม่มีคนว่าเพราะมีตังค์และกูใหญ่ พระเอกกับพวกทำตัวเหี้ยมากในพาร์ทเมืองไทย แต่พอไปประเทศตัวเองกลับจัญไรกว่า อะไรคือเอาเมียเก่าตัวเองไปทำงานในเหมือง กูตลกมาก แม่งใหญ่ในประเทศกูรู้ แต่เอาไปทำงานเหมืองเนี่ยแม่งคิดไรไม่ออกแล้วเหรอ เหมือนละครสมัยเก่าที่ขู่ด้วยการใช้งาน นายหัวถีบชลลี่ไปสร้างบ้านเป็นคนงานก่อสร้างซะอย่างนั้น เหมือนพยายามลากมาดราม่ากับนายเอกให้ได้แบบเฝือๆ ขำนามสกุลพระเอกด้วย มันไปเอานามสกุลผู้บุกเบิกก่อตั้งประเทศเขามาจริงๆแล้วสมมุติตัวเป็นหลาน ยิ่งใหญ่อลังการสุดๆ จะเป็นปธน.คนต่อไปอีก ด้วยตรรกะแบบนั้นการทำตัวแบบนั้น กูล่ะสงสารประชาชนชิบหาย แถมกูเศร้าตรงแม่งมีภาคสองและอาจมีภาคสามนี่ล่ะ
มาแจ้งข่าวสำหรับไทเซย์บุ๊คส์เครือนาบู(เพจชื่อ Taisei Books ) สรุปเขาเปิดตัวแล้วว่า
"ใครรัก #วายจีน #วายญี่ปุ่น #วายฝรั่ง บอกเลยว่าดาหน้ามากันครบค่ะ #โอ่งใส่เงินสั่นกันรึยังคะ เตรียมพบกับนิยายเปิดตัวของเรา เร็วๆ นี้ค่ะ"
สรุปก็มีแปลจีนเหมือนเดิมที่เพิ่มเติมคือญี่ปุ่น!!!! ซึ่งกูวอนท์มากบอกเลย ส่วนฝรั่งนี่เฉยๆ
ถ้าตัดภาพเฉือนภาพกูจะเคืองบอกเลยย (แต่ถ้ามาเต็มๆแล้วจะขายไงวะ? สงสัยมารูปแบบเดียวกับฝูคือขายกันเองเหมือนเดิม)
ป.ล. กูไม่ใช่หน้าม้านะว้อยยย เขาเอาเรื่องอะไรมาแปลบ้างกูยังไม่เห็นเลยยยยย
>>635 เขาเปิดให้อ่านจนจบไม่ใช่เหรอมึงทั้งสองภาคเลย แค่ในเล่มมีตอนพิเศษ แต่จะทนอ่านกันไหวมั้ยก็อีกเรื่องนึงนะ 5555555555555555
คือนาบูเขามีธรรมเนียมว่าลงให้อ่านจนจบได้แต่ในเล่มจะต้องมีตอนพิเศษ
แต่บางคนก็ไม่นะแบบแบคทีเรียที่ไม่เคยลงให้อ่านจบ พอซื้อมาอ่านจนจบแล้วก็กรีดร้องด้วยความแค้น ORZZZZZZZ กูชักเข้าใจคนชอบอ่านฟรีและ มันไม่ควรเสียเงินให้จริงๆนะบางเรื่องอ่ะ
>>639 ที่จริงไม่ค่อยอยากพูดถึงคนเขียน แต่มันเกี่ยวเนื่องกับวิธีการเขียนนิยายด้วยส่วนหนึ่ง เลยขอยกมาไว้ตรงนี้แล้วกัน คือตามหลักการเขียนนิยายแล้วมันไม่ควรเขียนภาษาที่สามผสมเข้ามาแบบโชว์เก่งโชว์เหนือ เพราะมันเสียมารยาทกับผู้อ่าน อารมณ์คิดว่าง่ายๆแค่นี้ก็อ่านออกอยู่แล้วไม่ออกก็ไปเปิดดิก แต่จริงๆคือความรู้ของคนอ่านไม่เท่ากัน มึงคนอ่านอาจจะพูดได้ 28 ภาษาตั้งแต่สวาฮีลียันอารบิกยกเว้นภาษาอังกฤษ แบบนี้แสดงว่ามึงมันโง่มึงมันไม่รุ้จักเรียนรู้ไม่ฉลาดเท่าคนเขียนหรือเปล่า? แล้วอีเรื่อง Carta Visa เนี่ยเคยมีคนอ่านออกมาบ่นว่าแบบเออเขียนภาษาไทยไม่ได้เหรอคะ? หรือแปลให้ด้วยได้มั้ยอ่านไม่ค่อยออก สิ่งที่คนเขียนทำคือด่าคนอ่านว่าไม่รู้จักขวนขวายทำไมต้องรอให้ป้อนตลอด ไม่ฝึกจะเก่งมั้ย? ซึ่งแม่งเสียมารยาทกับคนอ่านไม่รุ้จะเสียยังไงและ แถมตัวคนเขียนเองก็ไม่ใช่ว่า influence อะไรด้วยนะ ถ้าไม่มีเทคนิคการเขียนให้รู้ว่าตัวละครพูดภาษาต่างด้าวกันอยู่แต่ถ่ายทอดออกมาด้วยภาษาไทยให้คนอ่านรู้ก็ไม่ต้องเขียน จบ
ป.ล. คนฝึกภาษาที่ไหนจะมาฝึกกับนิยายไทย คิดสิคะคิดดดด
>>640 โอโหหหหห พูดงี้จริงดิ ? อยากจะเอาดิคฟาดหน้า กูไม่มีปัญหากับการอ่านภาษาอังกฤษ เพราะงั้นจะใส่หรือไม่ใส่มากูก็ไม่เกี่ยงแหละนะ ถ้าใส่แล้วแปลมาด้วย ก็ถือว่าดี แต่ถ้ากระแดะจะใส่แต่ไม่หาข้อมูลทั้งเรื่องแกรมม่าทั้งคำศัพท์มาดีๆ เนี่ย มันน่ารำคาญ ไม่ใส่มายังจะดูดีกว่า
มันเป็นนิยายที่นิสัยพระเอกส่งตรงจากกมลสันดานของเจ้าตัวเอง กูคิดแบบนั้น
เรื่องจิกด่าคนอ่านมีมาตั้งแต่แรกๆแล้วว่ะ อ่านทอล์คทีล่ะกูปวดหัว บอกห้ามทวงนะ งานเยอะมาก มาลงให้อ่านก็ดีแค่ไหนแล้ว มีแค่นี้แหละ ใครถามอะไรไม่พอใจก็ด่าแบบข้างบน กูเพลีย เสียใจด้วยที่นักเขียนที่เคยชอบเซลฟ์จัดขนาดนี้ คิดถึงสมัยก่อนๆที่นิสัยเขายังไม่แย่ปานนี้ คิดถึงนิยายดีๆของเขาอย่างเรื่อง@Home กูนี่แก่แล้วจริงๆ
KY ใครเคยอ่านเจ้าชายทะเลทรายของ Hermit จบแล้วมั่ง(ไม่เอาแค่ตัวอย่างนะ)
คือเห็นสนพ.ออกมาอวยว่าไม่ใช่นิยายทะเลทรายตามขนบ แต่แหวกแนว สรุปมันสนุกจริงป่ะ?
https://www.facebook.com/taiseibooks/photos/a.863629890402662.1073741828.780629618702690/863690067063311/?type=3 TB ปล่อยนิยายมาแล้วเว้ย
เรื่อง สะกิดรักออนไลน์ เจ้านายสาย S
ผู้แต่ง จื่อหยาง
แปล แมวบนพระจันทร์
เรียบเรียง กองบรรณาธิการไทเซย์บุ๊กส์
จำนวนหน้า 224 หน้า
ภาพสี 1 ภาพ
ราคา 239 บาท
ราคารับได้นะ มีภาพสีให้ 1 ภาพ หน้าละบาทกว่าๆ น่ะ ถูกกว่านิยายไทยอีก
ปกติเค้าขายทั้งเรื่อง/ปก/ภาพประกอบ เเต่ในกรณีที่สนพ.ไทยงก หรือสู้ราคาไม่ไหวก็ซื้อมาเเต่เรื่องไม่มีภาพ
ที่เป็นปัญหาไม่ใช่เจ้าของลิขสิทธิ์ คือไม่ใช่เค้าไม่ให้ เเต่สนพ.บ้านเราเสนอราคาไม่ได้มากกว่า
เเล้วค่อยมาจ้างคนไทยด้วยกันเองวาดทีหลัง เพราะคิดเเล้วถูกกว่าค่าลิขสิทธิ์ เหมือนเคสก๊อปงานที่โด่งดังในพันดริฟนั่นไง
>>657 สรุปคือถ้าเจอสนพ.บอกว่าต้นฉบับเขาไม่ขายปกให้นี่คือเราไม่มีเงินไปซื้อเองทุกกรณีเลยป่ะ??? เพราะมันมีบางเรื่องสนพ.เขาก็บอกแบบนี้เลยนะ อย่างของ Hermit เรื่องของเฟิงน่งเขาก็บอกแบบนี้ว่ะ แต่ได้ภาพประกอบนู่นนี่นั่นมาหมด ถ้าจริงนี่สนพ.ตอแหลตามๆกันด้วยเหตุผลลอกกันมาเลยนะเนี่ย สะพรึงเบาๆ
EverY ซื้องาน ต้าเฟิงกัว คนแต่งหนี้ดอกท้อมาแล้วว่ะ เรื่อง เสด็จอา (หวงซู 皇叔) น่าสนใจดี แต่กูโครตฮาคำโปรโมทท้ายเรื่องย่อเขา
เรื่องนี้มีคนคลิกอ่านในเน็ตกว่า 6.7 ล้านครั้ง มีการขายลิขสิทธิ์ไปยังประเทศเวียดนามแล้ว ผู้เขียนยังเป็นนักเขียนที่เป็นแรงบันดาลใจให้นักเขียนสายนอร์มอลคนอื่นๆ ด้วย 555555 ฮาเป็นจุกนึกถึงถังชีแห่ง3ชาติ3ภพขึ้นมาเลยมึงเอ๊ย
>>658 อ.น่ง ปกกับภาพประกอบข้างในคนละคนวาด ปกติดต่อคนวาดไม่ได้ ส่วนภาพประกอบไปขอซื้อมาจากคนวาดที่วาดลงรายเดือนสมัย อ.น่งเขียนยังไม่รวมเล่ม
ส่วนปกกับเนื้อใน เวลาซื้อลิขสิทธิ์ต่างประเทศเขาจะถามเว้ยว่าจะเอาทั้งสองอย่างหรืออย่างเดียว เเต่บางครั้งอยากได้ทั้งสองอย่าง ตัวคนวาดเองก็ไม่ขายให้งานให้ตปท.ก็มี
บางสนพ.บอกว่าเจ้าของลิขสิทธิ์ไม่ยอมขายซื้อได้เเค่เรื่อง เเต่เวอร์ชั่นภาษาอื่นๆก็พิมพ์ได้ทั้งภาพทั้งเรื่องเหมือนต้นฉบับเปี๊ยบ
เเสดงให้เห็นว่าสนพ.บ้านเราเองที่ตอเเหลบอกว่าเค้าไม่ขายภาพ มีไม่มากที่ผู้วาดหวงลิขสิทธิ์ไว้เองไม่ยอมขายจริงๆ
คือถ้าสิ่งที่เราจะทำขายไม่ทับไลน์ที่นักวาดผลิตเพื่อขายเองก็ไม่มีปัญหา หรือในอีกกรณีคือสนพ.ต้นฉบับให้ติดต่อไปทางนักวาดเอง
เพื่อซื้อสิทธิ์ภาพอีกที บางครั้งสัญญาไม่ได้ครอบคลุมต่อการขายลิขสิทธิ์ให้ตปท.ไง
ถ้าสนพ.ไทยอยากได้ภาพตรงตามต้นฉบับยังไงก็ต้องติดต่อเสนอราคา ขอเเค่ข้อตกลงเหมาะสมก็ดีลสำเร็จ ที่ไม่ได้ก้สงสัยไว้เลยว่างบสูงไป
จริงๆจ้างใหม่ก็ควรลงทุนว่ะ อย่างน้อยต้องจ้างสวยๆหน่อยไม่จืด น่าเบือเกินไป กูชอบงานปกประเทศอื่นมากมีแต่สวยๆดูดี
จริงๆปกเป็นประตูด่านแรกของการซื้อหนังสือนะ ปกไม่สวยใครจะหยิบ ยกเว้นว่านักเขียนจะดังพอให้เสี่ยงซื้อ ถึงจะดูชื่อคนแต่งเอา
กูงงเฮอร์มิทมาก ที่ทำนิยายเฟิงน่งปก Eno แล้วสุดท้ายไปจ้างคุณจิวาด หาว่าติดต่ออีโนไม่ได้ ตอนแรกกูก็เชื่อนะ แต่เห็นฝูให้อีโนวาดปกเล่มพิเศษท่านสี่ได้แล้วกูเงิบ
หวางอีเคยวาดปกให้สนพ.ไหนในไทยบ้างวะ
ฮัลโหลทุกคน เรามีเรื่องจะระบาย คือเรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง สมมุตินามสมมุตร์แม่งคือแป้ง(เพราะแม่งชอบอ่านเจ้านายเป็นของคุณเข้มมาก... ฟวย)
คือเรากับแป้งอ่านวายทั้งคู่(แค่แป้งไปทางรักนี้ลิ้นกับฟัน,cata vista--- ซึ่งกูเกลียดเรื่องเห้พวกนี้มากค่ะทุกคน) ทีนี้ปัญหาของเราคือแป้งดันชอบเรื่องพวกนี้มาก อิมเมจว่าวายทั้งโลกต้องมีแต่เรื่องแนวนี้ แบนหนังสือสายนอร์มอลทุกชนิดและไทป์เพื่ออ่านวาย(ซึ่งแม่ง ผู้หญิงมีคว ยชัดๆ) ล่ะคือหลังๆนางคุกคามชีวิตนักอ่านของเรามาก ไม่ว่าเราจะอ่านหนังสือเล่ม , เปิดมือถือเล่นเน็ตนางจะต้องอิมเมจว่าเราอ่านวายอยู่(อิมเมจอะไรก็เกรงใจสังข์ทองบนปกหนังสือกูบ้างค่ะบางที) หนักเข้าเวลาเราอ่านหนังสือแล้วยิ้ม(ด้วยเหตุผลนานาจิตตังเช่นพ่อมดฮาวล์ของกูปรากฏตัวแล้ว)นางก็จะหาว่ากูฟินพระเอก-นายเอกนิยาย...
พ่อง o l o
ทีนี้นางก็เริ่มล้างสมองเราด้วยการเอาวายทีนางเห็นว่าดี(อาทิเช่น cata vista--- ดีพ่อมึ ง)มาคุยบนโต๊ะอาหารกับเพื่อนอีกคนเพื่อให้เราสนใจ พอเราพูดถึงหนังสือเห้อะไรก็ตามที่ไม่ใช่วายนางก็จะบอกประมาณว่า เออ เนี่ย เมื่อก่อนเราอ่านพวกนี้นะแต่ตอนนี้หันไปอ่านวายแทนแล้ว เบาสมองกว่าเยอะ(แม่ง เบาจนสมองนางปลิวหายไปล่ะ) คือบางทีกู--- ไม่ๆ ต้องใช้เรา เราก็รำคาญจนอยากจับนางนั่งหนังสือเผาแม่งไปพร้อมกัน
และ ณ วันนี้ นางเดินมาคุยกับเราเรื่อง EverY ค่ะทุกเพื่อนโม่ง(ฟีลกูคือแบบ เหี้ ยยยยยยยย ทำไมต้องกรูวววววว) ทีนี้นางมาโคตรได้จังหวะดี๊ดี คือเรากำลังสนทนากับเพื่อนอีกคนด้วยท็อปปิคที่ว่านักเขียนเดือนเกี้ยวเดือนเข้าขายให้ EverY หลังปิดพรีด้วยราคาที่ถูกกว่าและมีตอนพิเศษเพิ่ม ทีนี้นางผู้ฟังบทสนทนาทั้งหมดของเรากูเอื้อนเอ่ยวาจาออกมาว่า
"ขายให้ก็ดีแล้วนี่ เราจะได้ซื้อในราคาถูกๆ นักเขียนเขาก็แค่ทำตามความฝันเท่านั้นเอง"
พ่อมึงงงงงงงงงงงงงงงงง อีเหี้ย อีห่า อีเหว คือแบบ กูเจอแล้วว่ะ พวกสาวกที่อวยนักเขียนแบบที่พวกบนๆแม่งว่ากันไว้อ่ะ(แม่งงงงงงงงง)
พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง พ่อง
ขอจบการระบายเพียงเท่านี้ค่ะ สวัสดี
>>669 มึงก็บอกแม่งตรงๆ ดิวะว่ามึงรำคาญเว้ย เพื่อนกันก็ใจๆ หน่อย แต่เตือนแล้วไม่ฟังอันนี้มึงต้องทำบุญไม่ก็ให้คนที่คิดเหมือนมึงช่วยเหลือแม่งออกจากหลุม อันนี้กูหมายถึงเรื่องที่แม่งพูดไม่ตรงหัวข้อ คือดูท่าทางพยายามเบี่ยงมาประเด็นที่ตัวเองสนใจไง ส่วนความชอบของแม่งก็ปล่อยไปเหอะคนเราไม่ต้องชอบเหมือนกันได้เว้ย
>>634 มึงงงง! กูจะบอก กูจะเม้าท์ วายฝรั่งโคตรพ่อโคตรแม่แซบ อีเหี้ย ไม่มีร่างสูงบางให้กูรำคาญ กูซื้ออ่านเรื่องนึงคือเด็ดมากฉากเรทนัมเบอร์วันของกูกูจำการเขียนฉากเรทมาจากอีเรื่องนั้นเลยมึง มึงต้องโดนสักเล่มขอให้พวกมึงลองกันกูรับประกันเว้ย จริงจัง!
เรื่องอี Carta Visa กูรวมๆละกันขี้เกียจจิ้ม คือกูว่าเค้าไม่ฉลาดปะวะ? แบบ ภาษาอังกฤษถ้าแปลเป็นไทยแล้วง่ายกว่าก็แปลดิ นิยายแม่งก็ภาษาไทยทั้งเรื่องอีห่ามึงจะเอาอินเตอร์ปลอมเปลือกไปทำไม แล้วคนในเรื่องไม่ใช่ว่าแม่งคุยภาษาอังกฤษกันเหมือนเหรอวะอยู่เมกา คนอ่านแม่งก็รู้ปะหรือทุกครั้งที่แม่งอ้าปากมึงจะเขียนภาษาอังกฤษหมดไม่ใช่เขียนแค่บางที่ นิยายบางเรื่องถ้าแม่งพูดภาษาอื่นนอกจากอังกฤษหรือไทยขึ้นมาถึงเขียนเป็นภาษานั้นๆ อีกที พอกูเจอนิสัยพระเอกกูปวดกบาล มาเฟียควยไรกร่างไปทั่วดูออกเลยว่าคนเขียนแม่งไม่รีเสิร์ชเรื่องมาเฟียอีห่า กูแนะนำนะดูก๊อตฟาเทอร์ยังดี
มึงอย่าบอกนะว่าแม่งเอานามสกุลโคลัมบัสมา อีห่ามึงโคลัมบัสโคตรเหี้ยแม่งฆ่าอินเดียนแดง จับเด็กอายุไม่ถึง 10 ขวบให้ลูกน้องตัวเองเย็ดแล้วแย่งมาเป็นอเมริกาจนถึงปัจจุบัน น่าเคารพตรงไหนสัสแยกดินแดนคนผิวสีมาหน้าด้านๆ
>>669 กูว่าคนประเภทนี้แหละที่ทำให้เหล่าคนชอบวายเสื่อมเสีย เหยดดดด // เข้าใจมึงนะเพื่อน ต่อไปอนาคตเลี่ยงได้เลี่ยงเถอะปวดสมอง หรือไม่ ถ้ามึงไม่แคร์ มึงพูดตรงๆไปเลย อย่ามาระรานความชอบส่วนตัวกู อย่ามายัดเยียดกู ถ้าอยากคุยวายคุยได้แต่อย่ามาล้างสมอง(เสนอให้อ่าน/ชวนอ่านกับพยายามยัดเยียดว่านี่ดี นี่ไม่ดี มันต่างกันนะเว้ย ที่สำคัญบางทีคนชอบไม่เหมือนกันนะเห้ย) อย่าอิมเมจเวลากูทำอย่างอื่น ไม่ชอบ แล้วอีกอย่างกูไม่ชอบ cata vista ของมึงเว้ยยยยยยยย ลาก่อยนะสาวแป๋ง เออมึงอีกนิด ถ้าคราวหน้านางอิมเมจว่ามึงอ่านวายหรือฟินคู่พระ-นายอยู่ มึงบอกนางเลยว่าบาปนะ กูท่องบทสวดมนต์/อ่านบทแผ่เมตตาอยู่
ปล.cata vista นี่อ่านว่าไรวะ
>>670 กูอ่านนิยายยุ่นที่มีอารยะ(???) ก็ไม่มีร่างสูงร่างบางเหมือนกัน มีแต่ของไทยนี่แหละ กูเห็นแล้วหงุดหงิด 5555
คือที่กูบอกว่าวายฝรั่งเฉยๆ เพราะยังไม่เจอเรื่องที่สนุกถูกจริต(เท่าที่ขอบข่ายกูอ่านมา) กูเลยบอกว่าเฉยๆ
มึงมีอะไรแซ่บๆมึงบอกต่อสิคะ 55555555555555555555555 ไอ้เล่มที่มึงใช้เป็นคัมภีร์เล่มนั้นอ่ะ บอกชื่อกูมาาาา
Cata vista คือเรื่องอะไรวะ
มึง ถามหน่อย เรื่องHotline XXXของFuนี่หนุกมั้ย
>>681 คือกูชอบตรงที่มันตลก แต่พล็อตแบบ.....
แรกๆก็ดีนะ พอเฉลยมาหลังจะแบบ อะไรวะ? แล้วยังมีฉากไสตล์ระเบิดภูเขาเผากระท่อมอีก คือถ้าอยากอ่านอะไรตลกๆกูโคตรแนะนำ 555555555555
พระเอกกับนายเอกแม่งตลกสัสๆ มุกมันดีงามมากกูชอบ
แต่บอกไว้ก่อนว่าพออ่านจบแล้วจะอยากเอามาอ่านอีก หรือเสียดายเงินกูก็บอกไม่ได้ว่ะ แล้วแต่รสนิยม
กูอยากลองส่งต้นฉบับให้นาบูวะ ปัจจุบันเขายังรับอยู่ไหม ในนี้มีใครเคยส่งบ้างรึเปล่า
>>684 กูไม่เคยส่ง แต่เขายังรับอยู่เรื่อยๆ เพื่อนกูเคยถามไปเมื่อปีที่แล้วเรื่องรายละเอียดการจัดหน้านู่นนี่ พอดีช่วงนั้นมีของประกวดด้วย แต่เพื่อนกูไม่ได้เขียนธีมของประกวดเลยไปถามดู แต่ถ้ามึงไม่แน่ใจอะไรแนะนำว่าส่งเมลล์ไปามเขาได้ เขาไม่กัด แต่อาจโดนงับเบาๆด้วยความรัก 5555555
พอดีไปอ่านปิตุครรภ์มาแล้วโคตรถูกใจเลยว่ะเพื่อนโม่ง นิยายดราม่า ดาร์ก หน่วงแบบนี้นี่แหละคือแนวทางกู เลยอยากจะถามว่ามีนิยายเรื่องอื่นอีกไหมวะที่เป็นแนวประมาณนี้ ไม่ต้องแฟนตาซีก็ได้ กูชอบแนวดราม่า ตัวเอกชีวิตบัดซบ อ่านแล้วเครียด อินกับตัวละคร หน่วงแบบหน่วงเหี้ยๆ
ใครอ่านนิยายของ March Marcia บ้าง กูไปส่องเจอคำว่าแน่งน้อยแล้วบั่บ.... แม่งเป็นนางในวรรณคดีหราาา
แล้วพระเอกที่เขาเขียนนี่เลวทุกเรื่องเลยไหมวะ
แน่งน้อย? กูว่ากูไม่ค่อยเจอคำๆนี้ในนิยายสมัยใหม่ซักเท่าไหร่แล้วนะ ร่างบางยังพอทนแต่แน่งน้อยนี่ไม่ไหวละ 555
แน่งน้อยนี่ศัพท์รุ่นเดียวกับนงคราญเยาวมาลย์ป่ะ เก่าใช้ได้จริงๆ...
ขอบใจพวกมึงมากที่ทำให้กูว่ารู้มันเป็นศัพท์เก่า กูสงสัยมานานและว่าเขาไปเอามาจากไหน 555555
เออมึง มีวายเรื่องไหนอ่านแล้วสบายๆคลายเครียดบ้างวะ เอาแบบเคะไม่ง้องแง้งนะมึง กราบบบ เดี๋ยวจากคลายเครียด กูจะเส้นเลือดในสมองแตกซะก่อน
>>696 โจทย์มึงยากมาก ไอ้เคะไม่ง้องแง้งเนี่ยกูคิดหนักเลย ไม่มีนิยายที่ไหนโดนใจกูจนตราตรึงอยู่ในความทรงจำเลยว่ะ กูอ่านผ่านไปแล้วก็ลืม
แนวฟีลกู๊ดที่นึกออกจะมีของ bitterSweet กูไม่ได้ตามอ่านทุกเรื่องนะ จำไม่ได้แล้วว่ามันเป็นไง นึกออกแต่ว่าน่ารักดี อยากอ่านยาวๆไป ซีรีย์หวานอมขม ก่อนเลย
ของ K2Karn คนเขียนเสื้อกาวน์หมอฯ อีกเรื่องนึงแต่งแต้มเติมรัก ซึ่งกูรออ่านนานมาก....
'S แสดงความเป็นเจ้าของ เรื่องสั้น โรงที่3 B10-11 น่ารักดี กูชอบ เสียดาย แม่งสั้นจริงๆ TT
บอกตรงๆกูนึกออกแค่นี้และมึงคงอ่านมาหมดแล้ว 55555
ยังไงถ้ามีเรื่องไหนเด็ดๆก็บอกกูด้วยแล้วกัน
ที่กูพอนึกออกตอนนี้ก็มี นกยูงแดง/ the oppositeสองเรื่องนี้คนแต่งเดียวกัน
แล้วก็มี เอาให้แน่นะครับ จะเป็นเพื่อนหรือผัว อันนี้แนวเฮฮาเห็นเค้าเปิดจองอยู่ด้วยมั้ง
อีกเรื่องก็ diagnosisสะกดงี้รึเปล่าวะ ที่พวกมึงเคยรีวิวกันก็โอนะ
This time lucky in game อะไรสักอย่างกับสุริยันอุ่นดวงใจฯของเจิ้นกูก็ว่าโอ
ใส่รักป้ายสี ก็ใช้ได้อยู่ แต่กูว่าที่พวกโม่งฟุเคยรีวิวกันมาตั้งแต่สมัยก่อนก็ไม่แย่นะมึง ให้กูนึกตอนนี้กูนึกได้แค่นี้แหละ
เดี๋ยวนะ กูลืมว่ามึงจะเอาแนวสบายๆไม่เครียด ตัด นกยูงแดง/the opposite/diagnosisเลยมึง
กูถามนิดนึง นกยูงแดงฉบับพิเศษน่าเก็บไหมวะ
นกยูงแดงคนแต่งคนเดียวกับ the opposite เหรอวะ กูพึ่งรู้ มิน่าล่ะปกถึงได้...
โอ้ย กูลั่นมาก 555555555 ภาพแม่งแว๊บเข้ามาในหัวเลยว่ะ opposite นี่สุดๆแล้ว //ปาดน้ำตา
กูนึกถึงสมัยก่อนเลย ตอนที่ตามอ่านเรื่องนี้แม่งโอเคมากจนเค้าทำปก.....
คนเขียนทุกคนก็อยากให้ปก ตัวละคร ฯลฯ เป็นไปตามที่จินตนาการไว้แหละ หลายคนที่วาดได้ออกแบบได้ก็ทำกันเองนะ เหมือนคนเขียน opposite ไงมึ้ง 555555555 กูไม่ได้ตามมานานมากแล้ว ที่กูเห็นผ่านๆและเทียบกับเมื่อก่อนทำไมรู้สึกว่าแย่ขึ้นเรื่อยๆวะ กูคิดไปเองรึเปล่า
กูอยากเห็นปกที่พวกมึงว่าเลยว่ามันแย่ขนาดไหน
นกยูงแดงภาคปกติยังโอเคว่ะ พอมาดูปกแบบภาษาพิเศษเท่านั้นแหละ แล้วก็กลับมามองปก opposite อีกที คือเขาที่ปัญหาอะไรกับการเลือกเฉดสีผิวคนรึป่าววะ
*มีปัญหา
กูอาจจำสลับนะ นกยูงแดงภาคพิเศษคนวาดคนละคนกับภาคปกติ คนเขียนแกไม่ได้วาดเอง แต่มันบ่งบอกถึงรสนิยมแกมากเลยว่ะว่าแกชอบลายเส้นกับการลงสีแบบนี้ กูเพลีย
เรื่อง 's นี่ บางทีกูก็สงสัยนะ เพื่อนเขาเป็นเด็กพิเศษหรือเปล่า แบบพวกบกพร่องทางอารมณ์ แต่ว่าเทพด้านศิลปะงี้
กูถามไรหน่อยดิ ถ้าจะลงนิยายวายในเล้า แต่ในเรื่องมันมีนอร์มอลกับยูริมาด้วย วายเป็นคู่หลักคือพระเอกนายเอกเป็นตัวดำเนินเรื่อง พล็อตย่อยมีนอร์มอลกับยูริ แบบนี้มันผิดกฎการลงนิยายป่ะวะ กูไม่ชอบพล็อตแบบทั้งโลกเป็นเกย์แล้วกูก็ไม่เหยียดผู้หญิงด้วยอะ เลยให้มีรักหลายๆแบบหน่อย
เรื่องอื่นในเล้าก็มีคนเเต่งแบบนี้นะ กูเคยอ่านเรื่องนึงคู่หลักเป็นนอร์มอลด้วยซ้ำ(คู่อื่นๆเป็นวาย) คนอ่านก็ไม่ยี้
เเต่อาจจะบ่นหน่อยนึงประมาณว่าเสียดายนางเอกไม่เป็นผู้ชายไรงี้ หรือถ้ามึงกลัวพวกงี่เง่าเข้ามาด่า มึงก็จั่วหัวไว้เลยว่ามีคู่นอร์มอล/คู่ยูริ
พวกรับไม่ได้ก็ไม่ต้องอ่านเเม่งเลย
แต่จริงๆกูว่าฟุส่วนใหญ่เปิดกว้างเรื่องความหลากหลายทางเพศพอสมควรเเหละ ถ้าเรื่องน่าติดตามเเล้วคงไม่ยี้หรอก
กูก็ชอบเรื่องที่มีเพศอื่นบ้างนอร์มอล/เลส/ไบ ไม่ใช่ทั้งสังคมมีเเต่เกย์ หรือประเภทที่นายเอกไม่ได้เป็นเกย์มาก่อนเเต่พอมีผัวเเล้วตุ๊ดเเตก
วันๆคอยเหวี่ยงชะนีที่เข้ามาเเย่งพระเอกงี้กูจะไม่อ่านเลย คาร์งี่เง่าไม่สมเหตุสมผลสัสๆ
กูเขียนให้มีผู้หญิงโผล่มาในเรื่องก็เจอคอมเม้นท์ทำนองแบบอี๋ชะนีเอาชะนีออกไป กูโคตรเซ็ง จะให้มีแต่ตัวผู้ได้กันเองทั้งจักวาลเลยรึไงง
กุเกลียดนิยายที่ผู้หญิงเป็นตัวร้ายชิบหาย แบบ ไม่ได้ร้ายแบบไม่คิดนะ แต่โดทำให้มองว่าไม่ดี ว่าจะแย่งผัวเคะ เคะด่า อีชะนี เมะไม่เอามึง แล้วด่า อีดอกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อีหวงผัวววววววววววววววววววววว แล้วบางเรื่องผญ เป็นแฟนก่อน แล้วเมะเอาเคะเสือกติดใจ ผญ ไปด่า มันด่ากลับครับท่านผู้โช้มมมมมมมมมมม อีหี้ย แล้วทำให้นางเป็นตัวละครนางร้ายหลังข่าว กูละ อยากถามสมองคนแต่งมาก
นาบูเอาปกใหม่มาล่ออีกแล้ววว
กูก็เจอ บางทีผู้หญิงในเรื่องไม่ผิดนะเว้ยแต่คนอ่านด่าชิบหาย คนเขียนบางคนก็เขียนแบนมาก มีแต่นางร้ายในละครไล่ตบเคะ
กูเห็นแล้วสยองเลยว่ะ กูมีพล็อตที่พระเอกมีผู้หญิงคนสำคัญมากๆ ที่รักแบบน้องสาว เพราะมีปมเรื่องแม่ ทำให้นอนกับผู้หญิงไม่ได้
แบบนี้กูเขียนไปสตรีนางนี้กูจะโดนถล่มมั้ยว่ะ ถถถถถถถถถถถถถ
จริง opposite ข้อมูลแน่นดี
กูได้ are you sure? ของภาพวาดมาแล้ว ยิ่งอ่านยิ่งสงสารไอ้จอร์จ 55555 นี่เป็นนิยายกาม+ตลกใช่ไหม คือตอนอ่านที่เคยลงเมื่อก่อนกูหวังไว้สูงนะ พออ่านเต็มๆรู้สึกเฉยๆอ่ะ คือมันไม่ฮาอย่างที่คาด ช่วงหลังๆเริ่มอ่านข้าม บอกตรงกูยังงงๆความสัมพันธ์พวกมันอยู่ เอากันง่ายดี--- ปกร้อยปอนด์สีขาวกูกลัวทำเปื้อนมาก แต่กูชอบเล่มเล็กๆแบบนี้จัง -///- แอบเสียดายปกเก่านิดหน่อย ผู้ชายสองคนขึ้นปกแบบนี้กูกลัวคนสงสัย สรุปยังไม่ถึงขั้นให้เก็บ ลาก่อย
ปล.มารีวิวแล้วไม่เก็บแบบนี้โม่งแตกแน่กู 5555
ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร เรื่องนี้ก็อ่านเพลินๆดีนะ
ใครเคยอ่านพันธนาการแห่งสายน้ำบ้าง สนุกป่ะวะ เห็นออกกับนาบูปกสวยโคตรๆ แต่บอกราคาสี่หลัก กูไม่กล้าซื้อเลย
ราคาของหนังสือล็อตใหม่ของนาบูมาแล้ววว พันธนาการสายน้ำ 2 เล่มจบรวมบอกซ์ 1000 นึง
เหมือนจะไม่แพงแต่แพง เทียบกับนางสนมของแจ่มใสก็ราคาเท่ากันป่ะจำนวนเล่มเท่ากันรวมบอกซ์แต่นางสนมปกแข็ง
ไอห่าน พูดจริงป้ะวะ กูเคยอ่านในเด็กดีจนเขาลงจบก็ไม่ได้ตามเลย สนุกดีนะเว้ย แต่ถ้าถามว่ามันคุ้มกับ 1000 นึงไหม กูว่าไม่ขนาดนั้นนะ...
>>736 เรื่องนี้โอเคสำหรับกูมากเว้ย กูชอบ และถ้าราคาไม่แพงขนาดนี้กูซื้อแน่นอน
*สปอยล์มั้ง*
คือนายเอกเป็นคนฉลาดแบบนิ่งๆ เย็นสบายเหมือนสายน้ำ กูเลยชอบไง จากที่กูเคยคิดว่านายเอกเป็นคนที่ไม่เกี่ยวอะไรกับสงคราม รักสงบ แต่ถูกพระเอกลากมา พออ่านมาเรื่อยๆกลายเป็นว่าแบบอีเหี้ย นายเอกเป็นคนวางแผนให้แคว้นของตัวเองแพ้แคว้นของพระเอกในสงคราม โอย กูแบบ...
พระเอก ตอนแรกๆกูไม่ค่อยชอบ แม่งงง เล๊วเลว ไม่คู่ควรกับนายเอกของกูเลยสักนิด 55555 แต่นางดีนะ อ่านไปเรื่อยๆจะรู้
ตัวประกอบแต่ละตัวกูก็โอเคมาก ตัวร้ายสมเหตุสมผลดี ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองทั้งนั้น...
กูขายตรงแค่นี้แหละ 55555
พันธนาการสายน้ำ กูชอบนะ เคยอ่านแล้วดอง แล้วก็ลืมเพราะไปติดซีรีย์ 555 ตั้งใจอยู่แล้วว่าจะซื้อ
ออกกับนาบูกูก็เตรียมใจเรื่องราคาระดับหนึ่งล่ะ แต่กูก็เพิ่งรู้ว่า กูเตรียมมาน้อยไป
กูไม่เคยซื้อนาบู ถูกสุดเท่าไหรากับแพงสุดเท่าไหร่วะ
พวกมึงดูมีปัญหากับเรื่องเงินเนอะ
>>743 กูนี่เข้าไปอ่านมานิดหน่อยละมึง สิบกว่าตอน กูรู้สึกว่าคนเขียนเค้าเขียนดีเลยนะ
แต่จะลองอ่านไปก่อน ถ้าชอบจริงๆกูอาจซื้อ แต่กูปาดน้ำตากับราคาของนาบูจริงๆว่ะ สองเล่มพันกว่า
>>739 ครึ่งแสนเลยเหรอมึง แพงโครตๆ ถึงว่าทำไมนาบูแม่งขายแพงจัง
แต่กูตั้งข้อสังเกตนะ กูจองว่าด้วยอาชีพนางสนมของแจ่ม แพงเหมือนกัน แต่กูได้ปกแข็งว่ะ
กูว่านาบูเองแหละที่ขายแพงไปนิดนึงอ่ะ ดูนิทานพันดาวของแบทธีเรียดิ เล่มสี่ร้อยกว่า มีสามร้อยกว่าหน้า คำโปรยงงสลัด
KYแปปนะ พวกมึงมีใครเคยอ่าน จุมพิตเจ้าชายนิทรา กับ มิโดริที่รัก ของ BLY บ้าง
กูจะถามว่าเนื้อเรื่องดีมั้ย สนุก เฉยๆ หรือน่าเบื่อมั้ย ขอความเห็นหน่อย
>>746 สำหรับกูนานๆซื้อที ซื้อเยอะ ดองนาน บางทีนานเกินลืมไปเลยก็มี เสียดายตังมาก ยิ่งกูนิสัยเสียด้วย อ่านไปครึ่งเล่ม เบื่อ (ฉากที่ กำลังมันส์ นายเอกโดนทำร้าย จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป.... กูก็หยุดอ่านไปทำอย่างอื่น แล้วก็วางไว้งั้นแหละ) มองไปที่เล่มสอง สาม สี่ที่มี ... ยิ่งบางเรื่องนะ พอเจอ ตัวเอก งี่เง่า ...บายเลย เสียดายตังจริงๆ
กุสงสัยนาบูนะ ทำไมนิยายนาบูแพง
คือ ถามเรื่องคุณภาพ โอเค สวย เล่มหน้ามั้ย ก็หนานะ... แต่ถามว่า.. ราคาไปด้วยกันได้มั้ย...
....... //เหม่อ
เรื่อง พันธนาการสายน้ำ กูเห็นกองอวยบอกว่าดีงามมาก การเมืองดีมาก บลาๆ
ทีนี้กูจำได้มีโม่งในมู้ไหนไม่รู้เคยบอกไว้อยู่ว่าการบ้านเมืองงั้นๆมาก มันไม่ได้ดีเวอร์ขนาดที่พูดกัน กูไปอ่านดูก็เห็นด้วย บทงั้นๆมาก
แต่ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นที่ไทยแต่งก็ถือว่าดูดีขึ้นมาหน่อย เห็นนาบูบอกว่ามีปรับแก้ด้วยในเล่ม คงอาจจะดีขึ้นไม่มากก็น้อยมั้งกูว่า
สายนาบูแม่งเล่นโม่ง กูรู้ 555555
>>754 พันธนาการกูไม่รู้ว่ะไม่เคยอ่านจริงจังเคยเปิดๆ กูก็ว่าคงโอเคมั้ง ไม่ก็เข้ามาตรฐานนาบูคือธรรมดาแต่เทียบกับสนพ.อื่นถือว่าไปคว้าเอาเรื่องที่ถือว่าโอเคมาพิมพ์แล้ว แต่แบคทีเรียนี่ลาก่อยกูจะไม่โง่ซื้อของนักเขียนคนนี้อีกอ่านมา 4 เรื่อง (ลองคิส เพรสทีจ ใจจ้าว รักคิดลึก) เสียดายเงินทุกเรื่องเลยหอกมากกก ใครเป็นแฟนนักเขียนคนนี้ขออภัยกูทนอ่านมาพอแล้ว 55555
อ่านรีวิวพวกมึงแล้วกูคิดหนักเลยว่ะ กูอยากจองพันธนาการฯนะ แต่ราคาแม่งแพงมาก แถมถ้าซื้อมาแล้วไม่สนุกอีกกูคงผูกคอตายใต้ต้นผักชีแน่ๆ
แต่นายช่างมึงอ่านๆไปรัศมีเคะจับนะ จับกว่าอีกคน แต่ฮีติดแมนๆหน่อยหมอก็แมน
ปกครึ่งแสนถึงมั้ยกูไม่รู้ แต่คนวาดเขาไม่ใช่คนไทยนี่หว่า ค่าเงินบาทต่างกันอยู่นะเพื่อนโม่ง
อะไรที่มาจากคนที่คุณก็รู้ว่าใคร กูก็ว่าเวอร์ เรียกกระแส
แต่หวางอีปกนี้กูว่าไม่ปังเลยว่ะ หน้าดูเบี้ยวๆอีกต่างหาก
>>749 กูอ่านจุมพิตเจ้าชายนิทราแล้ว กูชอบนะ พลอทเบาๆไม่มีอะไรมาก แต่เขียนถึงอะเลยสนุก
เคะมีปมทำให้ไม่กล้ารักใคร เมะซื่อๆตรงๆมาตามรุกจีบ เรื่องน่ารักมาก ออกแนวฟีลกู้ด ตามสไตล์อ.อะแหละถ้าเคยอ่านเรื่องอื่นของอ.มาก่อนน่าจะชอบ
(สปินออฟจากเจ้าชายสายs มังงะเซนชู)
ปกหวางอี กูว่าราคาไม่ถึงครึ่งเเสนหรอก คนรู้จักกูที่จ้างคนจีนวาดปก ( ก็พอมีชื่ออยู่บ้าง) ยังไม่ถึงสามหมื่นเลย เเต่ก็เเพงกว่าปกคนไทยวาดอยู่พอสมควร
เเต่งานการ์ตูนของหสม อาจจะเเพงก็ได้เพราะมันเป็นการ์ตูนวาดเองไม่ใช่นิยายที่มีเเค่ปกกับภาพประกอบ
ว่าเเต่ของนาบูจะมีภาพประกอบข้างในมั้ยวะ
ส่วนตัวกูว่าถึงว่ะ ไม่ถึงก็ใกล้เคียง ENO กับอิบูกิ ราคาประมาณ 3หมื่นนะ หวางอีก็ดังพอๆกับ2คนนี้ 1ภาพ2ปก กูว่ายังไงก็เรทราคาเท่า ENO
เพื่อนโม่ง ใครทันนิยายของ ziaru มั่งอะ กูเคยอ่านอยู่หลายเรื่อง ชอบมากเลย ถึงพล้อตจะไม่แหวกแนวอะไร แต่ภาษาสวย ที่จำได้คือเรื่อง Take my heart in your heart กับ สายลมแห่งรัก
เรื่องแรกเค้าเคยรีมาลง blogspot อยู่พักนึง แต่ตอนนี้ลิ้งค์เลิ้งหายไปหมดแล้วมั้ง เรื่องประมาณว่า พระเอกเป็นพ่อทูนหัวของนายเอก เพราะพ่อแม่นายเอกตายหมด อะไรงี้ แล้วพระเอกก็แบบพวกรวยพันล้าน ไม่ค่อยดูแลแต่ส่งเงินมาให้ นายเอกมันเลยงอน เข้าใจว่าพระเอกไม่รัก เจอหน้ากันแม่งยังจำนายเอกไม่ได้เลยว่าเป็นเด็กในอุปการะของตัวเอง แต่ดันหลงรักเข้าให้ ไรเงี้ยมึง มีตัวเมียที่มาเกาะพระเอกเป็นนางร้ายกรี๊ดๆๆๆ เออ เล่าแล้วก็ไม่ต่างกับนิยายสมัยนี้เท่าไหร่เนอะ แต่กูชอบตอนพระเอกพยายามตื๊อนายเอก อยากให้นายเอกแกล้งแม่งเยอะๆ แต่ยอมง่ายชะมัด กูขัดจัยเล็กๆ
ส่วนเรื่องสายลมแห่งรักนี่กูหาอ่านไม่เจออีกเลย กูเสียจัยยยยยยยยยย อีเรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซี พระนายอยู่คนละเมืองแล้วก็รบกันไรเงี้ย รายละเอียดกูลืมไปหมดแล้ว กูจำได้นะว่าสมัยที่อ่านกูเซฟหน้าเพจเก็บไว้แล้วไรท์ลงซีดีปรินโกะ ซึ่งตอนนี้เปิดแผ่นไม่ออก ที่จริงกูก็หาไม่เจอว่าเซฟใส่แผ่นไหนไว้ ทั้งภาพแฟนอาร์ทวาย โดวาย เหี้ยห่าอะไรหาที่เก็บไม่ได้ เสียดายเป็นบ้า
http://imgur.com/ZM0SIhU
ไปเจอจากหนังสือประวัติศาสตร์เล่มหนึ่ง น่าสนใจและชวนจิ้นดีว่ะ
ผู้ชายในรูปลงทุนแต่งหญิงให้คนสนิทดูแล้วถามว่าน่ารักมั้ย คิดถึงนะ อ๊ายยย
นอกเรื่องหน่อย ถูกห้องเปล่าวะเนี่ย งง
เพิ่งมาตามอ่านเจอ
คือ ES company สนุกมากปะอะ คือเคยอ่านนะแต่ไม่ซื้อ เพิ่งกลับมาสิง Y เลยอยากรู้ว่ามันคุ้มค่ากะการขวนขวายหาปะวะ
>>777 กุเคยอ่าน แต่ไงดีฟระ มันนานแล้ว มันอ่านเรื่อยๆ ไง ไม่ได้อะไรกะมันมาก
ที่นี้โดนกระแสลาก ช่วงนี้ปลิวตามกระแสว่ะ รั้งไม่อยู่ ไม่อยากจะบอกยอดเงินที่หายไป ห้าๆ กุเลยมาหาคนรั้งแถวนี้
ปล.เท่าที่อ่านคือนาบูแทบไม่มีไรน่าเก็บใช่ปะวะ ตอนนี้มีแต่เป้าฯ กะตรวจพรายฯ ซึ่งกุยังคงไม่ได้อ่าน - -" งานยุ่งแสรด
ปล.2 แม่มอุปทนาหมู่กะห้อง ป.ว่ะ
>>775 ร.6 ตอนเป็นเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธ ท่านมีพระราชนิยมแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว
http://imgur.com/CX54k43
>>778 ตรวนพายสำหรับกูถ้าจะเก็บต้องทำหัวกลวงๆอ่ะ 555555
ส่วน es คงแล้วแต่คนเพื่อนกูอ่านแล้วไม่ชอบเพราะไม่ชอบคาแรคเตอร์สไตล์นายเอก(ซึ่งเป็นแนวตัวละครที่นักเขียนชอบเขียนแต่ก็ไม่ได้ทุกเรื่อง) แต่ถ้านับในผลงานของคนเขียนคนนี้แล้วอีเรื่องนี้แหละคนอวยเยอะสุดเรื่องอื่นค่อนข้างเงียบกับพูดถึงประปราย คือถ้ามึงเฉยๆมึงจะเก็บทำไมอ่ะ ถถถถถถถ
กูสงสัยไนบางอย่างว่าเพื่อนดม่ง เพราะติรูตูดคนเรามันสีชมพูมั้ย แบบกุอ่านนิยายสมัยนี้แล้วกูงงเล้กน้อย ชอบบรรยายูตูดเคะ
เอวบางรับกับสะโพกกลม ตรงรอยแยกสีชมพูหวานงี้ คือเอิ่มมมมมม
มันต้องแล้วแต่ undertone ของแต่ละคนอ่ะกูว่า ดูอย่างสีริมฝีปากก็ได้ คนเอเชียขาวเหลืองอย่างดีคือออกสีแดงส้ม/coral ก็ไล่โทนกันไป
>>776 คหสต กูชอบพลอต แต่ไม่ถูกใจนิสัยนายเอก พอดีรำคาญนายเอกที่ขี้บ่นมากๆ และจบเรื่องแบบ "ห่ะ จบแล้ว? แก้กันง่ายๆงี้เลย? (โดยเฉพาะตอนผนึกตัวไรซักตัวกับควานหาวิญญาณกีและเอาน้ำอมฤต)
สิ่งดีงามสำหรับกูคือตอนพิเศษว่ะ เพราะกูชอบคู่คุณรุต แต่ก็ไม่ได้เก็บเรื่องนี้นะ ซื้อมือสองมา อ่านจบก็ปล่อย
ถ้าคู่คุณรุตเป็นเมนกูอาจจะพิจารณาเก็บ
>>782 เขาคงอยากบรรยายว่ามันสวยงามมั่กๆ น่าเสียบกระมัง
กูไปตามอ่านเพราะเขาเป็นพ่อเลี้ยงมาแล้ว
ไอ้เชี่ย กูค้างงงงงงงงงงงง กูอยากอ่านต่อออออออออ เนื้อเรื่องแบบนี้กูไม่ว่า แต่กูไม่ชอบตามเรื่องที่ยังไม่จบอะเพื่อนโม่ง กูอยากอ่านรวดเดียวววววววว
>>791 รุกแท้ในหมู่เกย์มั้ยคะมึง จบแล้วนะ ถึงกูจะไม่จบด้วยก็เถอะ
ตอนนี้ es ขายหมดแล้วเหรอวะ? กูจะได้หาที่ปล่อย กูเสียดายเงินพอประมาณ TT
ขอโลภนิด ให้กูขายราคาเต็มเท่าที่กูซื้อมาเถอะ
กูซื้อเพราะโดนปกพี่หนวนลวง ห่า ตอนนั้นหยิบรัวๆ ไม่ดูราคาด้วย ตอนรวมราคาแอบช็อค นิยายแค่สิบกว่าเล่มสามารถเหยียบราคานี้เลยเหรอวะ //เลือดไหลมุมปาก
เห็นข้างบนพูดกูอยากรู้ว่ะ นิยายคนไทยเขียนมีพวกแรร์ราคาแรงๆ บ้างมั้ย ที่เคยเห็นราคาน่ากลัวคือนิยายจีน อย่างนิยายของ fu หิมะแดง ถ้าของญี่ปุ่นกูเคยเห็นแพงคือ Deadlock (ไม่รู้ยังแพงมั้ย) อย่างนิยายไทยมีของแรร์บ้างหรือเปล่าว่ะ
>>793 ของคุณเฟื่อง แรร์ทุกเล่มแล้วละมั้ง
ที่เหลือก็พวกที่ทำมือขายเอง อย่างเดมละมั้ง กับใครอีกคนที่บอกว่าไม่รีแน่ๆราคาเลยพุ่งกระฉูด (คุ้นๆว่าเคยเห็นคนบอกในห้องปข อะนะ)
Deadlock ยังแพงอยู่
องค์ชาย รัชทายาท ก็ยังแพง
ขนาด จ้าว ทาสหัวใจที่กำลังจะรี (คุ้นๆว่าราคารีประมาณ1200)กูก็เพิ่งเห็นขายไปที่ 2200 ขายได้ซะด้วย
ตอนนี้อะไรที่ประทับตราฝู กูว่าซื้อได้ซื้อเหอะ แม่งอัพราคากระจุยมากๆ
เห็น tale of a lost lover ประมูลจบที่ 1600 แล้วสยองชิบ
KY นิด คือกูหาแนวจีนโบราณอ่าน พวกมึงช่วยแนะนำหน่อยได้ไหม กูหาอ่านเองแล้วยังไม่เจอที่ถูกใจ
ปล.ไม่เอารัชทายาทนะกูอ่านแล้ว ลำนำก็ไม่เอากูตามไม่ไหว.....
พูดถึงจีนโบราณ กูเห็นที่เปิดพรีชื่อเรื่องสัตตบรรณอะไรนี่ ปกสวยดีว่ะ ใครเคยอ่านมั่งวะ เป็นไงบ้าง สมควรเสียเงินมั้ย
สวัสดีค่ะ คือว่ามีเพื่อนโม่งคนใหนอ่านนิยายวาย/เกย์ภาษากิดไหม
มีเล่มใหนแนะนำไหม เอาแบบเล่มตีพิมพ์เลย ขอบคุณฮร่ะ
>>803 กูแนะนำเรื่องลิขิตจันทรา
http://writer.dek-d.com/duaenmaysa/story/view.php?id=1420124
คือตอนแรกกูว่าจะไม่อ่านแล้ว เพราะหมั่นนายเอกคือแม่งสวยเกิน เคะเกิน ไม่ใช่นายเอกแบบที่กูชอบเลยซักนิด =__= แต่กูเห็นในเฟสธัญวลัยโปรโมทเลยลองอ่าน แบบอีเหี้ยยย เกือบพลาดละ คือมึงงงง ตอนแรกกูหมั่นนายเอกซักพักกูสงสารนางร้องไห้ตามนางเฉยเลยอ่ะ นิยายแม่งดราม่าเกิน นักเขียนสำนวนดีใช้ได้ แต่ที่กูชอบคือกูรู้สึกว่าเค้ารีเสิร์ชมาอ่ะมึงดูเค้าใส่ใจผลงาน ไม่ใช่เขียนลอยๆเหมือนนิยายไทยที่ใช้ชื่อตัวเอกเป็นจีน ซึ่งกูเห็นหลายเรื่องมาก บางเรื่องได้ออกเล่มกูนี่อยากปาทิ้ง =_=
อีกเรื่องคือดอกไม้ในอุ้งมือมังกร http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=48960.0 เรื่องนี้เป็นแนวเทพเซียน บรรยายดีพอๆกับเรื่องบน กูชอบนายเอกเรื่องนี้มากแบบอวี้ส่ามันน่ารักอ่ะช่างประชดประชันในใจ พระเอกก็ซึนนน กรี้ดรัว แต่อัพช้ามากกกกกก กูลงแดงตาย T____T
พันธนาการแห่งสายน้ำก็ดี ตอนนี้ออกเป็นเล่มไปละ แพงเกิ๊นกูจะร้องไห้ TT แต่ในเล้ายังมีให้อ่านอยู่ ตอนแรกกูไม่ชอบคาแรคเตอร์นายเอกนะ แต่รู้สึกว่ามันไม่เรียลเหมือนมันสงบนิ่งเกินไปฉลาดเกินไป พอตอนหลังอ่ะกูรักเลย เหมือนนายเอกเริ่มเหมือนมนุษย์ มีรักมีโกรธน่ารักมากกกก นักเขียนบรรยายดีมาก กรี้ดรัวๆ แต่บางปมเหมือนเปิดไว้เฉยๆแล้วไม่เขียนต่อ แบบกูอุตส่าห์ลุ้นสุดท้ายไม่กล่าวถึง =_____= อันนี้แอบมีข้อง
องค์ชายอัปลักษณ์กูเฉยๆทั้งชอบและไม่ชอบ กูรักนายเอกแต่เกลียดพระเอกอ่ะ สำหรับกูสนุกสุดคือเล่มหนึ่ง เล่มสองสามนี่เฉยๆเลย แอบเสียดายตังค์นิดๆ คุณเฟื่องแกแปลดีนะแต่กูไม่ถูกจริตกะงานของอี้เหรินเป่ย
คนเลี้ยงม้าก็เซม กูเกลียดทั้งพระเอกนายเอก อ่านจบแล้วแทบจะเผาทิ้ง ทำไมมึงต้องยอมเค้าขนาดนั้น ทำไมไม่มีศักดิ์ศรี ทำไมยึดติดขนาดนั้น กูอ่านไปด่าไปแต่น้ำตาไหล ดราม่าหนักมาก กูรู้สึกเหมือนนักเขียนมันบีบให้ดราม่าอ่ะมึง
โรงน้ำชาเร้นรัก นิยายแนวตัวเอกย้อนอดีต ของสนพ.มีดีส์มั้ง กูอ่านละแบบเออสนุกนะ บางทีมันไม่เรียลบ้างแต่ก็พอรับได้ เรื่องของเรื่องกูชิปคู่รองอาเผิ่งกับอ๋องแปด พระเอกตอนแรกๆกูเกลียดหลังๆกูนี่ชักชอบ อยากอ่านต่อมากกกเหมือนเล่มสองยังไม่ออก
เจ็ดยอดดวงใจจ้าวยุทธ์ กูได้อ่านแต่เล่มแรก คือกูเกลียดพระเอกอ่ะ มีเมียเจ็ดคน ซึ่งกูอยู่ทีมฉีเอ๋อร์เมียคนแรกไง T_____T บางทีก็เจ้าชู้ไปอ่ะ แต่สนุกนะ ถ้าชอบแนวฮาเร็มน่าจะอ่านสนุก
ฝันรักในธารน้ำแข็ง กูกรี้ดเจียงลั่วมากกกกกก นายเอกเรื่องนี่ฉลาดดีกูชอบ หมั่นไส้พระเอกเหมือนเดิม =____= แต่โดยรวมสนุกนะเสียดายสั้นไปหน่อย เล่มเดียวเอง TT แต่ซื้อมาไม่รู้สึกเสียดายตังค์คุ้มค่าที่ได้อ่าน
>>805 สัตบรรณหลงฟ้าป่ะวะ ออกเล่มละอ่อ
ไม่รู้จะบอกว่าสนุกหรือไม่สนุก กูว่ามันเฉยๆ เหมือนนายเอกคนไทยย้อนอดีตไปจีนโบราณ
เป็นองค์ชายรัชทายาทที่เป็นตัวประกันในต่างแคว้น
กูรู้สึกว่ามันยังไม่มีความจีนพออ่ะ อีกอย่างคือนักเขียนปูพาร์ทอดีตขององค์ชายนี่ไม่ดีพอ ตอนจบแปลกๆเหมือนรวบรัดเกิน
ลองเสิร์ชชื่อละอ่านดูก่อนก็ได้ บางทีอ่านแล้วอาจจะชอบ
>>805 กูอ่านแล้วชอบนะ สำนวนดีใช้ได้ แต่เสียที่มันยังไม่จบนี่แหละ เทียบกว่าพันธนาการแห่งสายน้ำ กูชอบเรื่องนี้มากกว่า เพราะพันธนาการแม่งจบเศร้าเกิน ถ้าสัตตบรรณจบเศร้าก็อีกเรื่องนะ 555 อีกอย่างเรื่องนี้ไม่ค่อยจีนว่ะ แต่กูชอบนายเอก มันไม่น่ารำคาญเหมือนบางเรื่อง ไม่แต๋วแตก แต่มึงต้องลองอ่านดูถึงจะรู้ว่าชอบไม่ชอบ
>>810 กูเห็นต่างกับมึงทุกข้อ รสนิยมกูไม่ตรงกับมึงอย่างยิ่ง
ลิขิตจันทรา - กูอ่านแล้วเฉยมากถึงมากที่สุด .. ไม่ผ่านสำหรับกู
พันธนาการแห่งสายน้ำ - กูเห็นนาบูเปิดจองเลยแล่นตามไปอ่าน ...... บอกคำเดียวว่า หาว... กูไม่ค่อยชอบการบรรยายมันดูยืดๆย้วยๆ พยายามจะเยอะ พยายามดราม่า แต่อ่านแล้วมันไม่ถึงขั้นอยากจะซื้อเลยสักนิด
องค์ชายอัปลักษณ์ - กูรักเรื่องนี้มาก จนเอามาอ่านซ้ำๆหลายรอบละ
คนเลี้ยงม้า - กูชอบตรงมันดราม่าได้ถึงเลือดถึงเนื้อดีนี่แหละ ได้ใจกูไปเต็มๆ ชอบคาแรกเตอร์ทั้งพระเอกนายเอก สมกันแล้ว
โรงน้ำชาเร้นรัก, ดอกไม้ในอุ้งมือฯ,ฝันรักในธารน้ำแข็ง กูยังไม่อ่าน
7 ดวงใจจ้าวยุทธ์ กูเกลียดพระเอกแนวฮาเร็ม ขอผ่านสถานเดียว...
>>815 กูคิดคล้ายๆมึงเลยว่ะ
พันธนาการแห่งสายน้ำ - ตามไปอ่านแล้วเฉยยยมากก ยืดย้วยจริงๆ เหมือนจะมีอะไรแต่อ่านแล้วก็ไม่มีอะไร(หรือกูยังอ่่านไม่ถึง?) ตัวละครก็เฉยๆ คลิเชๆอีก กูกับนาบูคงไปกันไม่รอดจริงๆ อ่านไม่ผ่านสักเรื่อง
องค์ชาย/คนเลี้ยงม้า - สองเรื่องนี้รักจริงๆ ดราม่า อ่านแล้วสะใจมาก ชอบตรงคาแรคเตอร์เขียนได้สุดดี ยิ่งเรื่องหลังจะเลวก็เลวได้สม่ำเสมอไม่ต้องมากั๊ก 5555
ฝันรักในธารน้ำแข็ง - อ่านแล้วเฉยๆ จำแทบไม่ได้แล้ว เป็นเรื่องที่อ่านจบก็จบไป ไม่ได้ดีไม่ได้แย่ขนาดเสียดายตัง
เรื่องอื่นยังไม่ได้อ่าน
คนเลี้ยงม้าแรกๆดราม่าโหดสัด ตอนหลังนี่อะไรวะ หวานซะงั้น อย่างกับคนละเรื่อง
กูลองไปอ่านพันธนาการฯแล้ว อดทนไปได้แค่บทที่ 30 หลับ zzZZ
ภาษายืดยาดน่าเบื่อมาก พล๊อทก็เดาง่าย ไม่มีอะไรเลย ถ้าบ้าจี้ซื้อมานี้เสียใจตาย
>>818 คนเลี้ยงม้า กูเชียร์ให้มันแบดเอนด์มาก แต่ก็นะคนจะยิ่งรับไม่ได้ละมั้ง
จุดที่ทำให้ปรับความเข้าใจกันก็พีคดี เลยโอเคพอกล้อมแกล้มไปได้มั้ง
มีที่หวานๆเกินก็ตรงที่เป็นตอนพิเศษเนี่ยแหละ ดูหลุดๆไม่เข้ากับช่วงแรก
แต่คิดว่ามาเขียนทีหลัง อารมณ์แบบตอนแถมด้วยไหม อ่านเอาฟินๆไม่ไรมาก
>>819 อ่าน30ตอนนี่อึดกว่ากูอีก..
>>822 มึงคิดแบบกูอ่ะ สำหรับกูคนเลี้ยงมัาแม่งไม่สุด บีบให้ดราม่าขนาดนี้กลับมาแฮปปี้เอนด์
สำหรับกูคือมันได้มากกว่านี้ ไหนๆจะดราม่าแล้วมันดราม่าได้มากกว่านี้ มันไม่พีคสำหรับกู
ตอนพิเศษก็โดดเกิน คือถ้าไม่เคยอ่านเนื้อเรื่องหลักกูอาจจะฟินได้นะ มันหวานเกินไปเหมือนที่มึงบอกอ่ะไม่เข้ากะเส้นเรื่องหลักเลย
ตอนพิเศษกูว่าชีวิตนายเอกดีเกิน กูไม่อยากให้แม่งได้ลูกไปว่ะ
คุยไปหลายรอบแต่กูว่ามันเสียตรงตอนจบชีวิตพวกแม่งดีไปแค่นั้นแหละ นอกนั้นกูชอบนะ เป็นเรื่องรักแบบสุดโต่งดี
>>810 ลิขิตจันทรา กูอ่านแล้วพอได้นะ ชอบที่พล็อตน่าสนใจ แต่งงตรงภาษาว่ะ พยายามให้สวยเกินจนดูเปลือง มัวแต่ใส่ความงามของภาษาซะจนบทดราม่ากูยังไม่ดราม่าเลย มัวแต่โฟกัสการบรรยายว่าน้ำตานายเอกมันไหลไปถึงตรงไหนของแก้มแล้ว เรื่องนี้ถ้าแก้ภาษาให้กระชับอีกหน่อยจะดีมาก
พันธนาการแห่งสายน้ำ ภาษากระชับกว่าเรื่องข้างบนและตอนแรกๆเรียบเรื่อยน่าเบื่อพอสมควร กูไม่ชอบตอนต้นๆแต่ชอบช่วงท้า่ยๆที่ตัวนายเอกมีรักมีหลงแบบบนๆว่าเลยว่ะ แต่เออคนเขียนเปิดปมแล้วทิ้งๆไว้หลายอันอยู่ ยังไม่เก็บให้หมด น่าเสียดายเหมือนกัน
สัตบรรณกูเห็นเหมือนข้างบนคือออกแนวไท้ยไทย ส่วนตัวคือเฉยๆ
ส่วนองค์ชายอัปลักษ์กูชอบพระเอกนะ กูว่ามันสุดโต่งดี เด็ดขาด และเลว คือเหี้ยนั่นแหละ แต่กูชอบตรงมันรักนายเอกมากๆ รักของมันจริงจัง ขณะที่คนเลี้ยงม้ากูเกลียดแม่งทั้งพระนาง ซื้อมาแล้วรีบขายทิ้งเลยกู
7 ยอดดวงใจเจ้ายุทธ์ กูทีมท่านรอง กูเบื่อฉีเอ๋อร์ชิบหาย หยิ่งวีน น่ารำคาญ หาเรื่องให้พระเอกไม่หยุดหย่อน กูไม่ชอบเคะประเภทนี้ แต่กูรักเคะแนวท่านรองมากกกกกก แมนๆดี
>>826 ก็ไม่ต่างกับไทยมากนะเพื่อนโม่ง แค่คำตรงไปตรงมา มันแล้วแต่เรื่องที่เราเลือกอ่านด้วยแหละ
แนะนำเรื่อง Simon vs. The homo sapiens Agenda นะ เป็นแนวไฮสคลูน่ารักๆ เคะเป็นเกย์แต่ที่รร.ไม่มีใครรู้ นางเขียนเมล์แลกกับเกย์วัยเดียวกันที่เจอในทัมเบลอ แล้วนางเผลอไปตอบเมล์ที่รร.แต่ลืมล็อคเอาท์ออกจากคอม เพื่อนในรร.เลยเอาเมล์มาแบล็กเมล์นาง เห็นว่าจะได้ทำเป็นหนังด้วยนะ
มึงงงงงขอระบาย เพิ่งอ่าน True star ถึงตอนปัจจุบัน(อิ้ง ตอน88) อ่านตั้งแต่เมื่อคืนเพิ่งจบ5555
คือกูฟินมากกก สนุกมากกก คือกูอยากรู้ตอนนี้ที่จีนจบยัง มาสปอยกูทีเพื่อนโม่ง กูจะลงแดงตายละ
ใครเป็นพระเอก เพราะตอนนี้กูอินเลิฟกับชาร์ลมาก ฟินฮิมมาก แอบมีปันใจให้ไมเคิลบ้าง ให้หนูลู่นิดๆ อิอิ
มีใครมีนิยายแนวนี้อีกมั้ยแนะนำให้ที ได้ทั้งแบบแปลไทยและอิ้ง ภาษาอื่นอ่านไม่ออกละ T_T
>>832 จริง มีคนสปอย ในปล่อยของ
Search ว่า true star ดิ
เอาง่าย ๆ นะคะ ตอนจบนายเอกประสบความสำเร็จมาก ได้โกอินเตอร์ ได้รางวัลใหญ่ และมาได้เล่นหนังที่ดังมาก ๆ ก็เรื่องชีวิตตัวเค้าเอง ส่วนพระเอก นายเอกเราเหมาหมดค่ะ แบบเรื่องมันพาไป อ้อ ไม่มี 3 p นะคะ แบยโดนคนนั้นฉุด คนนี้ฉุด (แปลจีนกูเกิล) สุดท้ายแบบอยู่กันประจำกับชาร์ลส์ และลู่เทียนเฉิน ส่วนตัวมาเฟียไป ๆ มา ๆ
---
แบบสถานการณ์พาไปน่ะ คนแรกก็ชาร์ลส์ถูกลู่เทียนเฉินขายให้ไปอยู่ 1 เดือน และถูกวางยา แต่คอนหลังชาร์ลส์ก็รักจริง ตามตื๊อมาก จนตัดกันไม่ได้ ตอนที่ถังเฟิงคัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือกใคร ระหว่างชารส์กับลู่ 2 คนนี้ก็หายไปเลยนะ แล้ว ช ก็กลับมา บอกจะยังไงก็ได้ ขอให้ได้อยู่กะถังเฟิง ตัวเองรับได้หมด
---
ส่วนลู่นี่เริ่มติดใจถังเฟิงตั้งแต่เห็นเปลี่ยนไป และเป็นคนเดียวที่จับได้ว่านายเอกคนนี้ไม่ใช่คนเก่า จนตอนหลังจับได้ว่านานเอกเป็นใครก็รับได้ แต่ตอนจะให้เลือก แล้วตัวเองหายไป ถูกพ่อจะจับแต่งก็ทนไม่ไหว จนออกจากบ้าน โดนทำร้ายบาดเจ็บ ช มาช่วนพาไปอยู่บ้านด้วยกัน เลยเริ่มทำใจได้
ตอนหลัง เห็นถังเฟิงมาเล่นหนังเป็นตัวเองในชาติก่อน เลยสงสารก็เลยบอกกะ ช ว่ายอมรับได้ ไม่ว่าถังเฟิงจะรักใคร มีใครรับได้หมด
---
ส่วนมาเฟียนั่น ใช้ลูกสาวเป็นเครื่องเข้ามาค่ะ และคอยคุ้มครองห่าง ๆ พอเผลอก็ปล้ำเลย 555 แต่รายนี้ไป ๆ มา ๆ ไม่อยู่ประจำค่ะ
---
ปอลอ ตอนพิเศษน่ารักมาก โดนเฉพาะตอนเล่นไพ่แก้ผ้ากัน แบบนางสอนให้ ผช แต่ละคนเล่นไพ่ แล้วทีคนเสรอเล่นแบบใครแพ้ถอดเสื้อทีละชิ้น นางก็ยิ้มเลย ว่าส่วนใหญ่ตัวเองเล่นชนะ แต่ผลจะเป็นยังไงก็ทายออก 555 ถูกถอดหมดเลย
---
กูก็อปที่เด็ดๆมา +กูแก้คำผิดให้ด้วย 555
บ่วงเล่ห์ กะ Hotline XXX ของฝูโอเคเปล่าวะ เห็นยังมีขายอยู่
เรื่องuncensoredในหนังสือมันมีตอนพิเศษที่ไม่ได้ลงเพิ่มมาเยอะป่ะ สงสัย
ตอนแรกกูนึกว่านิยายของเมย์ จะสนุกนะ เห็นติ่งเยอะดี ติดท็อปตลอด แต่พออ่านงานแล้ว....ยิ่งมีฉากเข้าใจผิดกับผู้หญิงไรพวกนี้กูรู้สึกงงว่านิยายดังได้
กูอ่านไม่รอดจริงๆ 5555 ฝืนสลัด แต่เห็นนักเขียนวางตัวดี ไม่เหมือนอีกคน 5555
ถึงโม่งที่แนะนำเรื่อง true star กูไปชิมลางฉบับแปลไทยมาล่ะ กูชอบนิสัยนายเอกว่ะ ยิ่งรู้สปอยตอนจบนี่ยิ่งโอเค
กูเลยต้องไปอ่านฉบับอิ้งล่ะ ขุดภาษาอังกฤษกากๆมาใช้ (ถ้าเป็น text ให้ตายกูก็ไม่ทุ่มทุนสร้างขนาดนี้แน่)
กูอ่าน true star แบบอิ๊งจบ 88 ตอนละ กำลังดำน้ำกับอากู๋ทรานต่อ และกำลังจะตายกลางทาง
กูเห็นมีคนไปเสนอเรื่องนี้กับสำนักพิมพ์ด้วยว่ะ ไม่รู้ได้ป่าว แต่อยากให้ได้เพราะขี้เกียจดำน้ำละ
บ่นอย่าง KY กูเบื่อปกเลล่าจะแย่แล้วเนี่ย
คือเป็นนักวาดที่กูชอบมากๆๆๆๆๆๆๆนะ แต่หน้าตาเดิมๆสไตล์เดิม ไปสำนักพิมพ์ไหนก็พิมพ์หน้าปกเดียวกันกูเบื่อชิบหาย ตอนแรกเห็นนกฮูกไปจ้างมากูนี่น้ำตาจะไหล เพราะกูชอบงานคนนี้ ตอนนี้แบบ ม่ายยยยยยยยย
เลล่าค่าตัวถูกหรือยังไงวะทำไมจ้างแค่คนเดียว ;;w;; ค่าตัวนางก็แพงนี่หว่า คนอื่นๆที่ค่าตัวพอๆกันก็เยอะแยะเปลี่ยนคนบ้างอะไรบ้างเหอะ ฮือออออออออ ก็รู้แหละว่ากูไม่ใช่คนจ้างบ่นในโม่งไปก็เท่านั้นแต่ขอกูบ่นหน่อยเหอะ
ฮ่องเต้เจ้าสำราญเป็นไงทำไมคนอวยเยอะ
ฮ่องเจ้เจ้าสำราญ หรือ บุปผาลายมังกร คนอื่นอวยว่าสนุก เอาตามที่กุขอวิจารณ์เลย
นิยายเรื่องนี้ อยู่ระดับกลาง
พระเอก เป็นฮ่องเต้หน้าสวย มีงานอดิเรก ฟันเขาไปทั่ว ด้วยใบหน้าที่สวยยยยยยยยยยยย ทุกคนเลยหลงใหล แต่นิสัย จัญไร ย้ำว่า มีดีแค่หน้า นอกนั้น จัญไร ฮ่องเต้เป็นซาดิส นิยมความรุนแรง บริหารบ้านเมืองมาได้ยังไงกุยังสงสัย
วันหนึ่งมีเรืรองโจรป่า พี่ท่านแต่งหญิงเป็นอุบายไปจับโจร แต่งหญิงเพื่อแต่งเข้าเป็นเมียหัวหน้าโจร พอเข้าหอปุ๊บ ข่มขืนข่า
โทษนะ โจรที่เป็นนายเอกนี้ มึงไม่น่าเกิดเป็นผช เลย
อารมดาวพระศุก ถูกปล้ำแล้วรักพระเอก..
ซึ่งพระเอกผู้ซึ่งนิสัยจัญไร ก็จัญไรจริงๆ ทำเรื่องเลวร้ายสารพัดกับนายเอก ยกตัวอย่าง สอดมือเข้าช่องทวาร ให้คนซ้อมจนนายเอกเกือบตาย เกือยตัดหรรมนายเอก และอื่นๆ
แต่นายเอกยอมทุกอย่าง เหมือนหลงใหลพระเอกไปแล้ว พอเนื้อเรื่องคล้ายจะเข้มข้น ประมาณใกล้จบ นายเอกแม่งจะตัดใจจึงมาง้อ
ท้ายสุดลงเอยกัน...
กุยังสับสนนิยายเรื่องนี้ว่าแม่ง...อะไรวะเนี่ย...
คือคนอวยว่าสนุก มันก็มีมุมที่สนุก ถ้ามึงเชื่อว่า รักจะชนะทุกสิ่ง โอเค มึงต้องมีฟังชั่นเบลอทุกอย่างด้วย เรื่องนี้ก็จะสนุก แต่ถ้าไม่.... อือ...
กูไม่โอเคกับฮ้องเต้ โครตเอาแต่ใจ นายเอกก็...นะ รักจนหลงเกิ๊น
บุปผาลายมังกรนี่กูอ่านแบบการ์ตูนชอบตอนแรกมาก จนกระทั่งมาถึงตอนอิโจรโดนเล่นใช้อุปกรณ์ที่หอนางโลม กูดรอปทันที แม่งงง ฮ่องเต้มึงเหี้ยมากกกกกกก เหี้ยจนกูคิดไม่ออกว่าโจรจะรักมันไปได้ยังไง
>>846 นี่ 840 นะ ถ้าชอบแนวฮาๆตลกมุ้งมิ้ง slice of life แบบในเล้า(?) (บางเรื่องกูอ่านไม่รอดอ่ะ...) แนะนำ Simon vs. The homo sapiens Agenda แต่มันเป็น YA นะ ไม่มีฉากอย่างว่าอ่ะ 55+ Captive นี่ ไม่มุ้งมิ้งเลยซักนิดมันดาร์กเลย ถ้าไม่ใช่แนวอาจจะอ่านไม่รอดนะ แนะนำ ลอง Simon ก่อนต่อด้วย Carry แล้วค่อย Captive
ที่กูตะลึงคือนายเอกมันเป็นโจรป่าเว้ย แต่โดนพระเอกเย็ดที แม่งอ่อนระทวยไร้แรงขัดขืนยิ่งกว่ากระหรี่ในซ่องอีก
กู 859 มาแก้ต่างให้นายเอกแปป
คือฮ่องเต้ทำไมถึงจัญไร ไม่ใช่แค่ 'สวย' แต่ เชี่ยม..
ฮ่องเต้ ครั้งแรก ข่มขืน ติดใจในกล้ามนายเอก เลยเอายาปลุกเซ็กชนิดที่ยัดเข้าใน.. เสร็จแล้ว ยานี้เสือกเป็นยาวิเศษ ถ้าไม่ถูก.... เย นายเอกจะต้องร่าน
คือมันเป็นยาสั่ง ฉะนั้น พอถึงเวลานายเอกเลย เหมือนไม่มีทางเลือก เพราะฮ่องเต้ขู่ ประมาณว่า ถ้าเจ้าไม่นอนกับข้า ข้าจะให้คนอื่นมาขย่มเจ้า และถ้าเจ้ายังขัดขืน เจ้าต้องร่านไปเรื่อย
อี... นายเอกก็เหมือนไม่มีทางเลือก อยากได้ยาแก้ก็อยาก ไปหาหมอก็แล้ว ไอ้ฮ่องเต้ก็มีอำนาจมืดเยอะ งานการไม่ทำ เล็งแต่จะเอาๆ นายเอกเหมือนถูกขู่เยอะ ฮ่องเต้ก็เสือกเป็นขู่จริงทำจริง เล่นนายเอกบาดเจ็บสาหัสเลยอะมึง สาหัสขนาดไหนก็ไม่ขอบอก
แต่ถ้านายเอกถูกมือทะลวงลำไส้เล็กได้ มึงว่ามันจะทำอะไรอีกบ้าง
ต่อมามีอีกกลายๆ เหตุการณ์ โมเม้นในหวาน หนทางที่มันจะรักกันได้ ก็ยังหาไม่เจอ
อล้วในเนื้อเรื่อง พระเอกมันรักคนอื่นอยู่ข่า
ไอ้คนที่มันรัก ไม่ยอมมัน เลยเหมือนจะยอมโดนโทษประหาร หรืออะไรสักอย่าง
พระเอกเลยเอาลูกสาวของคนที่มันรักเป็นตัวประกัน เหมือนเอาขึ้นเป็นฮองเฮาน่ะ กุลำดับละเอียดไม่ถูก
คำถามคือ โอเค เนื้อเรื่องดราม่า
แล้วนายเอกไปหลงพระเอกได้ไง... วันนี้ยังเป็นปริศนา
>>868 แนวหมาป่าเหรออืม...นึกไม่ออกแฮะ กูอ่านแนว Shape-Shifter อ่ะ ไม่ใช้หมาป่าแต่เป็น สิงโต กับ เสือ (พวกแมวป่า) เรื่องไม่หวาน แนวสืบสวนสอบสวน สนุกดี : Infected: Prey แต่คือเล่มสองมันมีเรื่องสะเทือนใจ กูยังทำใจอ่านไม่ได้ว่ะ แต่ลองอ่านเล่มแรกก่อนก็ได้ (8 เล่มจบแหนะ) อีกเรื่องลืมไปเลยเพิ่งนึกได้ แนวตลกมุ้งมิ้งที่กูอ่านแล้วชอบมากคือ Love for the Cold-Blooded, or The Part-Time Evil Minion's Guide to Accidentally Dating a Superhero. <อวยเรื่องนี้ ฮาดี ชอบๆแนะนำให้แซงคิวอ่านเลยๆ
คือในอเมซอนคงนิยายห่วยๆเยอะ ห่วยแต่ดัง(?)ก็มี แบบคิดได้ไงถึงจะสั้นๆจบก็เถอะ แต่อึ้งอ่ะ แบบแปลกมาก ขายออกด้วยนะ... มนุษย์กับแก้วกาแฟกระดาษงี้ (ไปฟังเค้าอ่านใน ยูทูป มา ทั้งอึ้งทั้งฮา)
>>870 กูอ่านจากเว็บนี้ แต่มันเรียงตอนไม่เหมือนกันนะ ต่อจากตอนที่ 88 เว็บนี้คือตอน 36
http://www.sto.cc/mbook-53332-36.html
>>870 http://www.lcread.com/bookPage/164966/index.html กูอ่านเว็บนี้
จากห้องซับคัลเจอร์กูอยากคุยเรื่องผู้กองแงซายอีกกกเกรงใจห้องนั้น กูรู้สึกว่ากูจะขุดนู่่นนี่มาจนพนมเทียนประกาศว่าสองคนนี้มีซัมติงกันจริงๆเลยมั๊ยกูถึงจะพอใจแล้วสงบเวลาเห็นชื่อรพินทร์ แงซายได้55555555
>>876 กูว่าแม่งพอๆกับเพื่อนรักกรีดเลือดร่วมสาบานนั่นแหละ แต่เคมีแม่งเข้ากันเกินเพื่อนไง แต่เอาจริงกูก็ไม่ได้เกลียดคุณหญิงอะไรมากนะ แต่คือแงซายแม่งบวกผู้กองรัวๆจนกูทนไม่ไหวว่ะ//นี่มันผชในฝันชัดๆ แถมโมเมนท์ที่แม่งบอก มันจะเตะผู้กองก็ได้แต่ไม่ทำนั่นคือเหี้ยไร ฟฟฟฟฟฟฟ
>>877 กูอยากแนะนำให้มึงไปอ่านภาคแรกเล่มหลังๆ มันดีงามมากมึง มีทั้งอยู่ในถ้ำสองต้อสองแล้วผู้กองแม่งงอแงจะออกไปอีก//ภาคสองแม่งมีแต่มากวนตีนตอนผู้กองนอนแถมกูว่าอ่านแล้วเลี่ยนกว่าภาคแรกว่ะ เอาจริงคุณหญิงช่วงหลังนางก็โอเคขึ้นนะอย่างน้อยนางก็ทำให้กูชอบนางขึ้นได้
>>876 กูว่าผู้กองแงซายไม่เป็นเพราะพนมเทียนแกไม่แต่งเกย์กับสมัยนั้นอะไรแบบนี้ยังไม่บูมนี่แหละ แต่ฟีลอะไรที่ทำให้กันหรือความรู้สึกกูว่าแม่งแหย่ขาไปโบรแมนซ์แล้วว่ามิตรแท้แม่งไม่ต้องอ่อยกันขนาดนั้นก็ได้มั๊งหรือกูไม่เข้าใจมิตรภาพลูกผู้ชายเอง555555 อีตอนหลุมอุกกาบาตป่ะวะหรือเนินพระจันทร์ที่แงซายพนันให้ผู้กองอยู่ด้วยกันที่มรกตนครกูก็สงสัยนะว่ามึงชวนนี่ลืมไปมั๊ยว่าผู้กองมึงจะไปแต่งเมียกับนายหญิง กูคิดว่าแงซายไม่น่าชวนดารินพ่วงด้วยนะถ้าผู้กองแม่งตกลงจริงๆ
นึกถึงวลีเด็ดฝั่งเต้ามู่เลยว่ะ มิตรภาพพ่อง
>>877 เออกูก็เริ่มอ่านเพราะคุณk เขาหายไปแล้วกูเสียใจ ร่ำนิสัยคุณหญิงเหมือนกันกูเกลียดชะนีแว๊ดๆมาเรียแม่งยังดีกว่าอีกจุดนี้ แต่คนแต่งคือพนมเทียนผู้ชายคงชอบแบบนั้นว่ะ
กูว่าลุงพนมเทียนเเกเซอร์วิสคนในยุคนั้นนะมึงโดยเฉพาะนักอ่านชาย ตลค.ผญ.ในเรื่องเเม่งเปลือยโคตรบ่อยแบบไม่สมเหตุสมผล
ลองเเกเกิดยุคนี้กูว่าคงมีเซอร์วิสฟุบ้างล่ะ ขนาดยุคไม่บูมยังส่งกลิ่นวายซะ
>>878 แงซายแม่งเมะเด็กกว่าชอบกวนตีนในฝันกูเลย5555 คิดๆแล้วโคตรมั่นจะเตะผู้กองก็ได้แต่ไม่ทำ ไอ้ตอนพาเชษฐาไปหลุมอุกกาบาตก่อน(ป่ะวะ?)แล้วผู้กองโกรธตามไปกะจะยิงเสือกบอกผู้กองไม่ฆ่ามันหรอกเพราะผู้กองรักมัน โคตรมั่น
"ถ้าผมเป็นผู้หญิงสักคนหนึ่ง ผมจะรักผู้กอง" สมัยก่อนมันเป็นอะไรที่ยอมรับเรื่องเกย์ไม่ได้ความรักที่สุดที่แงซายจะมีกับรพินทร์ได้มันเลยสุดที่มิตรแท้พี่น้อง แต่ถ้าสมัยนี้แงซายอาจไม่โดนข้อจำกัดเรื่องชายหญิงคู่กันก็ได้นะ /กูกราบลุงพนมเทียนเลย
แงรพินทร์แง กูเสพได้หมด ตอนอ่านไปดูเขามุ้งมิ้ง(?)จีบกัน ผู้กองปากร้ายโมโหแงซาย แต่แงซายยิ้มยิงฟันขาวสวยใส่กูนี่ฟิน ห่าๆๆๆ พ่อแง่แม่งอนชัดๆ ซึนเอ๊ยยยยยยย /กราบลุงพนมเทียน/ อิฉาก "ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมคงหลงรักผู้กองไปแล้ว" กูนี่แบบปรบมือรัวๆ นี่มันขอแต่งงานใช่มั้ย
เป็นโบรแมนซ์ที่จิ้นอร่อยที่สุดในสามหล้า -.,-
โอ้ย กูเห็นพวกมึงคุยกันเรื่องเพรชพระอุมาแล้วกู ฟฟฟฟฟฟฟ ตอนกูอ่านครั้งแรกที่ห้องสมุดโรงเรียนกูเกร็งสุดไส้ติ่งไม่ให้ยิ้มออกมา อร่อยสราดดดด
กูกริ๊ดซีน"ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมจะรักผู้กอง" กับซีนหิมะแรกแม่งงงงงง แงซายแม่งงงงงงง
มึงงง กูชอบซีนหิมะนั้นมากเลยเลย ที่แงซายรู้สึกจะอุ้มผู้กองด้วย ใครจำไดอะลอกซีนนั้นว่าสองคนนั้นคุยอะไรกันบ้างช่วยสงเคราะห์กูที กูจำได้ตอนกูอ่านเพรชพระอุมาครั้งแรกพอถึงซีนฟินๆ กูต้องปิดหนังสือแล้วไปสงบสติอารมณ์ /จิกหมอนก่อนแล้วถึงอ่านต่อได้ 5555
ขอกนอกเรื่องแปป พวกมึงงง ใครเคยอ่านจิ้งจอกแต่งเมียบ้าง อ่านแล้วเป็นไงบ้าง น่าเก็บป่ะ สนุกไหม กูพึ่งเห็นว่ามีรีปริ๊น(ปิดวันนี้) กูจะได้ตัดสินใจถูก
กูขอแหวกแงซายผู้กองแปปนะ
มีใครเคยซื้อหนังสือแปลของสำนักพิมพ์ Onederwhy บ้าง
แปลดีป่าววะ กูจะซื้อนิยายอี้เหรินเป่ยเรื่องใหม่
น่าสนุกดีอ่ะ แต่แม่งมี 8 เล่มแหนะ
กูเคยซื้อแต่นิยายไทย ก็ดีอ่ะ แต่มีบางคนบอกนิยายจีนเรื่องที่แล้วแปลไม่ค่อยดีเท่าไหร่
เพื่อนโม่งมีคนไหนเคยซื้อบ้าง ตอบกูหน่อย
กูเห็นมีคนแปลไทย true star ในเด็กดีว่ะ ได้ 10. ตอนแล้ว
กูเห็นพวกมึงเม้ากันแล้วอยากอ่านเพชรพระอุมาเลย แต่กูเคยพยายามแล้ว กูก้าวผ่าน 50 หน้าแรกไปไม่ได้ เช่นเดียวกับเชอร์ลอคโฮล์ม TvT
7th เห็นภาพร่างน้องวัวแล้ว คุณเฟอร์วาดน่ารักกว่านุ้งฟีอีกว่ะ แบบกูรู้สึกหัวหน้าหน้าตาไม่คู่ควรน้องวัวกูเลยทีเดียว 5555
หรือถ้าให้ตอบดีๆกูจะบอกว่านิยายเรื่องนี้คงไม่ถูกจริตสาวๆเท่าไรเพราะมันเน้นผจญภัย กว่าจะเปิดตัวแงซายคนอ่านจะเบื่อก่อน แถมช่วงแรกก็ไม่ค่อยมีฉากจิ้น(ยกเว้นตอนที่แงซายบอกว่าเคยไว้ชีวิตผู้กองให้รอดจากซุ้มปืนของตัวเอง) ที่เหลือแทบไม่มีวัตถุดิบเลย ผู้ชายในเรื่องที่พอจิ้นได้ก็มีแค่ผู้กองกับแงซาย กว่าจะได้จิ้นหนักก็ไปเล่มหลังๆ ช่วงแรกแม่งเน้นยิงสัตว์เน้นบู๊เน้นภูตผีปีศาจ
เล่มแรกถ้าอยากอ่านให้สนุกแนะนำให้ทนอ่านไปถึงตอนไอ้กุดมาตบลูกหาบไปแดกเนื้อเรื่องจะเริ่มสนุกตื่นเต้นขึ้นจากตอนนี้
ปล.ไม่แนะนำให้สาวฟุซื้อเก็บเพราะถ้าซื้อครบชุดจะแพงชิบหาย ฉากจิ้นก็น้อย แนะนำให้ยืมจากห้องสมุดประชาชนใกล้บ้าน
>>895 มึงก็พลิกแสกนแบบผ่านๆก็ได้ เอาให้พอรู้เรื่อง กูใช้วิธีนี้เป็นช่วงๆสำหรับที่ตอนน่าเบื่อหรือช่วงที่ไม่มีเวลาแต่อ่านติดพัน
แต่กูมาตายแถวๆช่วงจบเรื่องไดโนเสาร์ ยังไม่ได้ต่อซักที
>>898 กูเห็นแล้ว น่าฟัดน่าหยิกโพดๆ ขอรูปอ.วัวสมัยเด็กให้กูที้
จริงๆกูเชียร์ฮาเร็มนะเรื่องนี้ แม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็ตาม กูชอบทั้งจารย์วัว หัวหน้า รุ่นพี่เงือก (เจ้าชายกับรถยังอยู่ระหว่างพิจารณา)
ว่าแต่รูปหัวหน้านี่ดูจากไหน หนังสือปะ ทำไมกูนึกหน้าฮีไม่ออก
>>895 ตอนเเรกกูก็คิดเเบบมึง ซึ่งจริงๆกูชอบอ่านแนวผจญภัยนะ เเค่เเรกๆเปิดเรื่องมาน่าเบื่อไปหน่อย
พอผ่านไปได้ละมึงเอ้ยบันเทิงเลย ตื่นเต้นเป็นระยะ ส่วนแงซายผู้กองเป็นของเเถมจากสกิลฟุซึ่งมันอร่อยมาก
ปล. เรื่องนี้กูขัดใจนิดเดียวตรงนิสัยดาริน กูว่าผู้กองที่ชอบนิสัยเเบบคุณหญิงได้ต้องเป็นMที่ดีแน่ๆ
>>902 อ่ะอันนี้กูเห็นด้วย ตอนแรกคุณหญิงแกทำตัวน่ารำคาญมากว่ะ ถ้าตัดฟิลเตอร์ฟุออกไป(ว่าไปคู่กับแงซายเถอะ) กูอ่านๆแม่งยังคิด ผู้กองชอบเข้าไปได้ไงวะ คือค่อนไปทางไทป์ผู้หญิงชอบทำตัวงี่เง่าแบบที่กูเกลียด -_-;; แต่หลังๆ ก็ดีขึ้นอ่ะนะ
โดยรวมถามว่าเรื่องนี้เป็นไง กูว่าภาคแรกสนุก ภาคสองจืดไปนิดเพราะมันเหมือนมาอ่านเรื่องซ้ำ ความตื่นเต้นของการผจญภัยมันน้อยลง ถ้าเป็นคนชอบอ่านนิยายผจญภัยอยู่แล้ว แนะนำให้อ่าน แล้วมึงจะได้อร่อยกับโบรแมนซ์เข้มข้นเป็นของแถมสุดเลอค่า
อ่านเพชรพระอุมาต้องทำใจว่ะ ลุงแกเป็นผู้ชายที่เขียนตัวละครหญิงได้ไม่น่ารักเท่าไหร่ แล้วบทเกี้ยวแง่งอนก็แย่มาก คุณหญิงโดนแค่นี้ แต่แหม่มๆนี่เป็นเซ็กส์ซิมโบลหมดเลย (มีที่ดูจะดีก็เมยานี แต่รายนั้นก็แบดแอสอยู่ดีๆเจอจักราชไปก็อ่อนระแน้เฉย อ้อ อีกคนที่ดีคือนาคเทวี มารูทพี่สาว)
>>906 พูดถึงนาคเทวีแล้วกูสนใจตัวละครนี้มาก พูดเป็นนัยๆว่าชาติก่อนมีความผูกพันกับผู้กองชาตินี้เลยมาช่วย
ชอบผู้กองเป็นคนเดียวในเรื่องที่กล้าแซวนาคเทวีแรงๆด้วย
บทตอนนางมาเตือนโคตรมุ้งมิ้งเลยว่ะ
"ผมลืมอะไรไปคนสวย"
"ทะลึ่ง มาช่วยแล้วอย่าลามปาม"
"ข้าพระพุทธเจ้าลืมอะไรพะยะค่ะ"
"แหม่ ไม่ต้องประชดขนาดนี้ก็ได้"
ว่าแล้วนางก็บีบจมูกผู้กอง บทแม่งมุ้งมิ้งกว่าคุณหญิงอีกมึง
ถ้าเป็นการ์ตูนสมัยนี้ผู้กองคงเป็นพระเอกที่มีฮาเร็ม นายหญิงเป็นสาวซึน นาคเทวีเป็นรุ่นพี่มีเสน่ห์ มาเรียกับเบลเป็นแหม่มสายรุก
ปล.จำไม่ได้แล้วว่ามีเฉลยรึเปล่าว่าตกลงนาคเทวีเป็นใครทำไมช่วยผู้กอง
>>907 กูมองฟว้าหนักมาก จำไม่ได้ 55555+ เหมือนพูดถึงแค่ว่าระหว่างชาติภพที่เป็นอัคนีรุทธจนกระทั่งมาถึงเป็นพรานใหญ่เนี่ยผู้กองกับคุณหญิงจบแบดเอนด์กันมาตลอด(?)แต่พบเจอกับนาคเทวีแล้วก็ผูกพันกัน อาจจะมีสักชาติที่ผู้กองเป็นนาคแล้วม่องเท่งไปก่อนแต่นางยังจำได้มั้ง
พูดถึงการ์ตูนฮาเร็มแล้วโรคประจำตัวพรานใหญ่นี่มีไว้ให้ใครๆทำคะแนนล้วนๆเลยนะ 55555 ไม่ว่าจะเป็นคุณหญิง เป็นแหม่ม(แหม่มเบลได้แอ้มผู้กองเพราะการณ์นี้เลยนะ!) แงซายที่จีบผ่านสไกป์ไม่ขาด แหม่
กูลองเริ่มอ่านเพชรพระอุมาเพราะโม่งเลยนะเนี่ย เมื่อก่อนไม่คิดจะอ่าน แม่งยาวเกิน ... ช่วงแรก ๆ นี่ข้ามๆ ไปได้มั้ยวะ กูรำนิสัยคุณหญิงว่ะ
>>888 กูพึ่งสแกนหาช็อตหิมะแรกเจอ
พรานใหญ่ก้าวออกไปเบื้องหน้าได้เพียง 4-5 ก้าว อย่างเปะปะเหมือนคนตกอยู่ในครึ่งฝันครึ่งจริง
แต่แล้วก็สุดที่จะทนทานต่อไปได้ ขาทั้งคู่เริ่มจับตะคริวก้าวไม่ออก เขาเริ่มซวนเซ
ทันใดนั้นเองก่อนที่ร่างของรพินทร์ ไรวัลย์ จะล้มฮวบลงไปบนกองน้ำแข็งที่ปกคลุมอยู่
เงาสูงใหญ่ก็ถลันออกมาจากโขดหินด้านหลังรวบประคองไว้ด้วยอ้อมแขนอันอุบอุ่นแข็งแรง
"แงซาย!" เขาหลุดปากอุทานออกมาอย่างยากเย็น
ใบหน้าในเงามืดนั้นสว่างด้วยรอยยิ้ม แลเห็นฟันขาวสะอาดราวกับหิมะที่แวดล้อมอยู่ในขณะนี้
"อย่าออกไป ผู้กอง อันตรายมาก"
"หิมะ!"
"ครับ หิมะ... หิมะแรกของต้นฤดูหนาวบนเทือกเขาพระศิวะ"
เสียงกังวาลแจ่มใสนั้นกระซิบตอบแผ่วเบา พร้อมกับรอยยิ้มน้อยๆบนใบหน้าไม่ได้สะดุ้งสะเทอนกับความหนาวเย็นในขณะนี้เลย
ประดุจร่างกายจะสร้างขึ้นมาด้วยหินผา ตรงข้ามกับเขาซึ่งประสาทชาไปหมดทุกส่วน แม้แต่นิ้วก็แทบจะกระดิกไม่ได้
รพินทร์จ้องดูเค้าหน้าอันหมดจดคมสันนั้น ลมหายใจของเขาเริ่มขัดไม่สะดวก เขาอยากจะผลักร่างที่ประคองอยู่ให้ห่างตัวออกไป
แต่ก็ไม่สามารถทำได้ อย่าว่าแต่อื่นใดเลย แม้จะทรงกายอยู่บัดนี้ก็ยังต้องอาศัยร่างอันมั่นคงนั้นเป็นหลักยึด
..
หลังจากนั้นก็คุยกันสองสามประโยคแล้วแงซายประคองผู้กองเข้าถ้ำ
//ขอยาดมกะน้ำหวานให้กูที อ้อมแขนอันอุบอุ่นแข็งแรงอะไรวะ ผู้กองจ้องหน้ากะเหรี่ยงแล้วหายใจขัดทำไมกูอยากจะคว่ำโต๊ะร้อยรอบบบบบ
พนมเทียนเป็นเกย์ แต่คนไม่ค่อยรู้ แบบเดียวกับที่คึกฤทธิ์เป็นเกย์แต่นักอ่านไม่ค่อยรู้
ถ้ามึงอ่านฉากของแงซายจะมีจุดบอกใบ้นิดหนึ่งให้รู้ว่าแงซายเป็นSelf insertของแก ผู้กองก็คุ้นๆอยู่ว่ามี
ลุงเคยเขียนไว้ว่าเเงซายเป็นตัวละครในจินตนาการของลุง ที่เลือกเอาเทพกรีก(Narcissus)องค์ที่หล่อสุดมาเป็นเเนว
บอกกูทีนี่นิยายผจญภัยไม่ใช่นิยายวาย...อิห่า //ลูบหน้า
ฉากเซ็กซ์ในเรื่องแม่งรุนแรงชิบหาย แรงจนกูคิดว่าลุงแกอาจชอบเล่นsm เย็ดกันทีป่าแทบถล่ม
>>923 https://www.facebook.com/sulak.sivaraksa/posts/10150943281982798
ส.ศิวรักษ์: การแสวงหาข้อเท็จจริง ต้องใช้เวลา เรื่องพวกนี้เขาไม่เปิดเผยง่ายๆหรอก คุณคึกฤทธิ์ก็เป็นเกย์ คุณเปรมก็เป็นเกย์ เขาก็ปิดบังกันแทบทั้งนั้น แต่เวลานี้เมืองฝรั่งเขามาเปิดเผยกันแล้ว เกย์กับเกย์ก็แต่งงานกัน เปิดเผยแล้ว ที่นี้เมืองไทยข้อเสีย เมืองไทยเป็นเมืองที่ไม่ยอมเปิดเผย
ปล.แงซายจบคณะอักษรจาก ม.บอมเบย์ ที่เดียวกับพนมเทียน
ผู้กองจบแซนเฮิร์ท ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกับพนมเทียนยังไงแต่กูจำได้ว่าทั้งแงซายทั้งผู้กองมีประวัติที่เอามาจากพนมเทียนอยู่เหมือนกัน
โอย มดขึ้นจอคอมกูละมึง อ้อมแขนอบอุ่นแข็งแรง สัสสสสสส คุณหญิงแกคงแบบ ตายแล้ว นี่ฉันจะเสร็จรพินทร์ ไพรวัลย์งั้นหรือ แล้วแงซายก็ตอบยิ้มๆว่าผู้กองก็เสร็จผมแล้วเหมือนกันครับ..โอยตาย
ขอถามหน่อยนะ อยากได้ของแถมคอมโบของนาบูว่ะ แต่ไม่ได้สนใจไอ้เรื่องที่เอามาจัดคอมโบเลย (นิทานกับพันธนาการฯ) ซื้อคอมโบมาแล้วค่อยปล่อยดีปะวะ?
ยืนยันคำเดิมนะ
มิตรภาพพ่อง
กูคิดว่าแงซายรักรพินทร์นะ คือจะบอกว่าเป็นเกย์แม่งก็ไม่ใช่เพราะกูมโนเอาเองว่าแงซายรักผู้กองแบบชีวิตก็ให้ได้
อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้เพราะหน้าที่ค้ำคอ เช่น
ภาคแรก
"ผมรู้มานานแล้วว่าผู้กองรักผม ไม่มีวันที่จะปล่อยให้ผมเป็นอันตรายหรือเผชิญกับภัยพิบัติใดๆได้ตามลำพังหรอกตราบใดก็ตามที่ผู้กองยังมีลมหายใจอยู่"
โอเคไม่เกี่ยวอันนี้กูฟินเอง55555555555
เอาใหม่
"มี.. และมันเป็นเดิมพันที่จะทรงความหมายที่สุดในชีวิตเราทั้งสองฝ่าย"
"ถ้าผู้กองชนะผมอันหมายความว่า นายชดกับคนของเขาตายไปเสียแล้วกับอีกอย่างหนึ่งคือเราไปไม่ทันตามกำหนดเวลาที่เนินพระจันทร์
ผมจะลืมเรื่องราวและหน้าที่อื่นๆทั้งมวลเสียให้หมดสิ้นและจะเป็นแงซายคนเดิมติดตามผู้องไปทุกหนทุกแห่ง
ยอมเป็นทาสเป็นลูกงานผู้รับใช้ผู้กองตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ พูดง่ายๆก็คือผมกลับไปอยู่ร่วมกับผู้กองที่หนองน้ำแห้งตามเดิม
มีสภาพรับใช้ผู้กองอย่างบุญคำ เกิด เส่ยและจัน ขอฝากชีวิตไว้กับผู้กองตลอดไป"
ถ้าแพ้..
"ผู้กองสละโลกภายนอกและชีวิตเดิมๆของผู้กองมาอยู่ร่วมกับผมในมรกตนครตลอดไปเช่นกัน ตกลงไหม?"
"ผู้กองน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่า ไม่ว่าแงซายจะอยู่ที่ไหน ทุกข์สุขอย่างไรแงซายปรารถนาจะมีผู้กองรพินทร์เคียงข้างด้วยเสมอ
ตราบจนกว่าวันที่เราจะตายจากกันไป"
มาเรียถามเรื่องแต่งงานกับเมยานี
"...แต่ถึงอย่างไรผมก็ต้องรับเธอเป็นราชินีของผมแน่นอนอยู่แล้วตามเสียงเรียงร้องของมหาชนส่วนใหญ่"
มึงพูดถึงผู้หญิงที่ไปเกี้ยวมาว่าพี่นี้แสนรักเจ้างี้หรอวะะ
แล้วกับผู้กอง
จักราธิราชสืบพระบาทเข้าประชิดแล้วสวมกอดไว้แน่นอัสสุชลซึ่งทุกคนไม่เคยเห็นบัดนี้หลั่งรินเป็นทางอย่างไม่อาจสะกดกลั้นไว้ได้อีกต่อไป
"ผู้กองที่รัก"กระแสดำรัสนั้นสั่นเครือ
"ในชีวิตของจักราชจำได้ว่าเสียน้ำตาเพียงสองครั้งเท่านั้น ครั้งแรกเมื่อราชวงศ์เทพถูกโค่น พระบิดาถูกปลงพระชนม์ พระชนนีสวรรคตกลางป่า
ส่วนครั้งที่สอง คือครั้งที่คนชื่อรพินทร์ ไพรวัลย์จากไป.."
ภาคสอง สไกป์จีบ
"...ถ้าผู้กองไม่อยากได้ยินเสียงของผมก็เดินกลับเข้าไปรวมกลุ่มกับพรรคพวกเสีย แต่ถ้ายังนั่งซึมเงียบๆอยู่อย่างนี้ผมก็จะยังไม่ทิ้งผู้กองไปไหน
คอยแหย่คอยแซวผู้กองอยู่อย่างนี้แหละ"
"เอ้า! จะถามอะไร?"
"เธออยู่ไหน?"
"ฉันอยู่นี่ ที่รักจ๋า!"
"...ลาก่อน พี่ชายที่รักของข้า!!"
รพินทร์ยืนนิ่ง คอแข็ง น้ำตาซึม จักราธิราชเจ้าก็ทรงอยู่ในพระอาการเดียวกัน
"แงซาย ทำไมแกไม่เข้ามากอด'ผู้กอง'ของแกไว้"
แงซายปฎิเสธเสียงเครือไม่อยากเสียน้ำตาต่อหน้าทหารหลังจากนั้นก็พูดฝากรพินทร์กับคุณหญิง
"ขอฝากรพินทร์ ไพรวัลย์ ไว้กับพี่สาวด้วยครับผม.."
จากประโยคพี่ชายที่รักนี่ตัดทฤษฎีที่มีคนเคยว่าในพันทิปได้เลยว่ะว่ามาจากคำว่าmy dearเพราะแงซายจบนอก
คือนี่แม่งหมายถึงผู้ที่รักจริงๆในความรู้สึกกู
ภาคแรกแงซายอยากให้ผู้กองอยู่ด้วยแต่พอสุดท้ายต่างคนต่างมีหน้าที่ ผู้กองเลือกรักคุณหญิงแบบคนรัก
แงซายก็ทำทุกอย่างให้แน่ใจว่าผู้กองมีความสุขมีคนดูแล
หมั้นดารินไว้ภาคแรก ภาคสองจัดงานแต่งให้ ตามแรงกาวกูนี่คือ คงอยากให้ความสุขที่สุดกับคนที่เรารักที่สุดด้วยมือตัวเอง
พอจะจากกันไปก็ฝากฝังไว้กับคุณหญิงอีกรอบ
สัสสสสสสสสสสสสสสกับเรื่องเรียนกูขยันงี้มั๊ยย
เมยานี: องค์จักราชนี่มเหสีท่านไงจำไม่ได้หรือ
>>934 เหมือนกูพูดไม่รู้เรื่องห่าจวกค่ะ คือจะบอกว่าแงซายรักผู้กอง เป็นความรักที่ไม่ได้ถูกจำกัดด้วยเพศชาย หญิง ชื่อเพศเก เบี้ยน ไบ อะไรก็ตาม
แค่รู้สึกว่ารัก ผู้กองเป็นคนสำคัญที่แงซายรักที่สุดเคารพที่สุด ให้ได้แม้แต่ชีวิต รักมาก มันดูล้ำเส้นมิตรภาพพี่ชายน้องชายแต่แบบพี่น้องมิตรแท้แม่งเป็น
ชื่อเรียกที่ใกล้เคียงสุดแค่นั้นเอง เอวัง นี่กูมาทำอะไร
เหี้ยยย มีนิยายวายเรื่องไหนฟีลแบบนี้มั๊ยวะกูอยากอ่านแนวๆนี้เจอแต่เคะสาวแตกตุ๊ดเด็กกูเลยไม่อยากอ่านนิยายวายเลย
>>934 >>935 กูเข้าใจฟีลมึงนะ
คือมันรักและผูกพันมากเกินกว่าจะใช้แค่คำว่า "รัก" อธิบายได้ เพราะกูก็เคยแต่งเรื่องสั้นแฟนตาซีที่ตัวเอก(กึ่งๆ)ฝาแฝด 2คนที่มีปมอย่างนึงทำให้ผูกพันกันมาก ตอนแต่งไม่คิดว่าจะให้มันออกมาเป็นวาย แต่อยากสื่อว่าเขาผูกกัน เป็นครึ่งนึงของกันและกัน ไม่ใช่รักแบบชายหญิงหรือพี่น้อง มันเป็นสิ่งที่อธิบายไม่ได้อะ แต่คนอ่านบอกว่านี่มันจิ้นวายแบบกู่ไม่กลับชัดๆ
ส่วนเรื่องนี้ถ้าไม่มีดารินนะมรึ๊งงง กูจะยกให้เป็นนิยายวายอันดับหนึ่งเลยเหอะ ให้ฟีลคล้ายๆ ask the star for help อะ ไม่ได้ใช้sex หรือคำสารภาพรักคบกันเป็นแฟนเป็นตัวบ่งบอก แค่ดูจากการกระทำทุกสิ่งอย่างก็บอกได้แล้ว
>>941 เออ กูก็อยากรู้ว่ะ มีนิยายว่ยไหนให้ฟีลแบบนี้มั้ย มันดูละมุนและทรงคุณค่า
มึงงงงงง ใครรอ this time, lucky in game lucky in love หยูๆพี่มู่เหมือนกู ที่กูเคยเดาว่า leila น่าจะวาดปกนิไม่ใช่นะเว้ยยย
แอดมินแม่งบอกมาแล้วว่าเป็น eno ในที่สุดกูก็จะได้ปกวายงามๆจากคนวาดที่กูชื่นชอบแล้วววว
เอา eno มาวาดปกข่มนาบูใช่ไหมเนี่ย
เชี่ย every แม่งโคตรลงทุนกับปก สงสัยจะรู้ว่าสายวาย ขอให้ปกงามไว้ก่อน เนื้อในเป็นยังไงค่อยว่ากันอีกที
จุดนี้ every เอาเงินจากกูไปเลย
ด้วยรัก
ปก eno ก็ดี แต่เห็นบอกจะบวกราคาหนังสือเพราะค่าปกแพง โขกสับว่ะ เห็นว่าสาววายยังไงก็จ่ายสินะ ทำไมค่ายฝูไม่บวกค่าจ้าง eno มั่งวะ ทั้งๆที่ค่ายเล็กกว่า กูว่าพอมาเป็นวายแล้วแจ่มขายแพงกว่าเดิมมาก ไม่ประทับใจ
จะเรียกว่าแม่งลงทุนก็ไม่ถูก เพราะสุดท้ายแม่งก็มาเก็บเงินจากคนซื้อเพิ่มอยู่ดีล่ะวะ ... คิดหนักเลยกู กูชอบงาน eno แต่เรื่องนี้กูเฉยมากอะ เรื่อยเกิ๊น
งานenoเป็นไงวะ
>>949 ตัวเอกชาติก่อนชีวิตบัดสบทำห่าไรก็ซวยสุดท้ายตายไป แต่เหมือนกับย้อนมาตอนตัวเองมีชีวิตอยู่ก่อนจบการศึกษา ตัวเอกซูพอดูเพราะเหมือนจะใช้ประสบการณ์ชีวิตจากชาติก่อนมาช่วย จากชาติก่อนที่ซวยโคตรพอย้อนมาก็โชคดีชิบหายสมชื่อเรื่อง โดยรวมแล้วเนื้อเรื่องก็น่ารักใสๆไร้มลพิษฉากอย่างว่าไม่มีมีแต่แพลนกล้องไปที่อื่น ดราม่าอย่าถามถือเป็นฟีลกู๊ด ใครที่ชอบดราม่าหาร์ดคอหนักหน่วงเนื้อเรื่องเข้มข้นก็อาจจะไม่แลแนวนี้
ป.ล ตัวเอกอีกคนกูเฉยๆนะ กูชอบเรื่องนี้เพราะพี่มู่ล้วนๆน่ารักเหมาะสมเป็นเคะด้วยประการทั้งปวงใครจะว่าแกเป็นรุกกูไม่สนกูจะสวนกระแส
โอ้พอ everY ทำบ็อกจั่วปังกะสอยซะหน่อย
แต่จุดๆ นี้แตะเบรคดูราคาก่อน ราคาสูงที่ว่าขนาดไหน ถ้าสูงเทียบกับแนวหลักก็เข้าใจ แต่ไม่ใช่แพงเท่านาบูนะ นั่นก็โหดไป เท่านั่นบายเลย
กูดี๊ด๊ากับปก eno ไปแปปหนึ่ง เพิ่งดึงสติได้ตอนที่พวกเมิงทักเรื่อง ค่าจ้างแพงจะมาบวกกับหนังสือ คิดหนักเลยกู ดูราคาประกอบไปละกัน
เรื่องนี้กูชอบนะ เรื่อยๆดี
บ๊อกซ์เเพงอะมึง บวก 150-200 ได้ข่าวว่าพิมพ์จำนวนเยอะกว่าพวกสนพ.วายอื่น ที่ไม่ใช่ตัวใหญ่ๆ เเต่มึงคิดราคาเท่าเขาเลย เเพงกว่าบางเจ้าอีก
กูว่ามันเรื่อยๆดี อ่านเพลินๆ
(แต่กูเชียร์พี่มู่เมะอะ ;w;)
เห็นแจ่มใสละกูว่าจะรอดูราคาก่อน แต่นี่ก็รู้สึกเยอะตรงที่แม่งบอกว่าราคาจะเพิ่มอย่างนั้นอย่างนี้
คือเรื่องแบบนี้มึงต้องบอกเหรอ มึงเป็นสนพใหญ่อ่ะ พิมพ์ที่ 3,000 เล่มอัพ เยอะกว่ารายเล็กๆเขามากอ่ะ
สมมติว่าหน้าปกสองเล่ม ราคาสักหกหมื่น เฉลี่ยสามพันชุดก็เพิ่มขึ้นยี่สิบบาท
แล้วสมควรจะอัพราคาเพิ่มขนาดไหนวะ จำนวนพิมพ์มากก็ลดราคาต้นฉบับไปแล้วอ่ะ
คือถ้าอัพเยอะเท่าๆกับพวกนาบูนี่กูก็ไม่รู้จะพูดไงแล้วอ่ะ
คือกูตั้งใจจะซื้อเรื่องนี้นะ ฟีลกู๊ดดี กูเองก็ชอบพี่มู่เหมือนกัน
แต่เห็นแจ่มโพสแล้วกูหมั่นไส้จริงๆว่ะ
กูก็ว่าจะดูราคาก่อน แต่ที่แน่ๆคือกูไม่เอาบ็อกซ์จะราคายังไงกูก็ไม่ซื้อยิ่งพอเห็นว่าราคาแม่งจะเพิ่มกูก็ผวานิดๆ ดังนั้นขอแค่ปกอ่อนก็พอสำหรับกู
จริงๆจัดว่าฉลาดจัด ปกeno กูยอมจ่ายเหมือนกัน แต่เนื้อเรื่องกูว่าสนุกนะ หยูหยูเฮียมู่น่ารักแถมแมนสัส เดาเมะเคะไม่ถูก กูว่า2คนนี้สลับกันได้ว่ะ
จริงๆวายลงทุนปกกูโอเคนะ พอใจ อย่างนาบูเอาหวางอีมากูก็ยอมซื้อเพราะปก ถึงเฉยๆกับเรื่อง 555
ทำไมเกือบทุกเจ้าพอเอา eno มาต้องโอดครวญว่าปกแพงแล้วมาขูดเลือดกับคนอ่านวะ กูไม่เข้าใจ แจ่มใสทำวายตอนแรกกูโคตรดีใจ ได้ซื้อนิยายถูกรูปเล่มดีแล้วทีนี้ ทำไปทำมาแม่งแพงพอกับวายใต้ดินเลย สัสเอ๊ย
ขอkyหน่อย เพื่อนโม่งช่วยแนะนำนิยายแนวนายเอกชอบถูกพูดจารุนแรงใส่หน่อยสิแบบ ชอบถูกเรียกว่าร่านจังนะ อะไรแบบนี้ บังเอิญไปอ่านนิยายเรื่องนึงมาโครตถูกใจที่นายเอกเป็นฝ่ายเรียกร้องให้พระเอกพูดแรงๆใส่ พูดจาลามกสุดๆใส่แล้วมีอารมณ์ ฟฟฟฟ
กู 948 เองนะ พี่มู่น่ารักจริง ตอนแรกกูก็เชียร์ให้เมะ อ่านไปอ่านมานี่พลิกเรือแทบไม่ทัน แต่เสี่ยวหยูซูไปหน่อยว่ะ แบคอัพดีไม่พอยังมีความรู้ความจำจากชาติก่อนอีก กูเลยว่ามันเรื่อยๆ มาเรียงๆ ไปหน่อย อ่านเป็นนิยายฟีลกู้ดใสๆ ก็ได้อยู่ แต่สำหรับกูคือไม่คุ้มถ้าจะต้องจ่ายแพง ถ้ามึงสนใจจริงๆ แนะนำให้ลองไปอ่านเนื้อเรื่องก่อน เผอื่ไม่ใช่แนวจะได้ไม่เสียดาย
พูดถึงงานวาดของ eno พวกมึงมีใครเก็บอาร์ตบุ้คหรือสมุดภาพอะไรแนวๆ นี้กันมั่งมั้ยวะ คือมันคุ้มค่าที่จะซื้อปะ มีที่ไหนขายราคาดีๆ มั่ง
>>965 เพิ่งเข้ามาใช้ แท็กงี้ถูกเปล่าวะ ไม่ใช่ร่านแบบนั้นสิมึง 5555555555555 แบบเคะนิสัยประมาณนายเอกนับสิบก็ได้ อยากให้เขาทำรุนแรง อยากให้ทำให้สกปรกจนตัวสั่น แต่เป็นเวอร์ชั่นนิยาย กุอ่านBi Ju to Kedamonoแล้วโครตชอบนิสัยนายเอกที่แมนๆ แต่ว้อนอยากให้อีกฝ่ายพูดจาลามก อยากให้อีกฝ่ายทำแรงๆใส่ไรงี้
ว่าแต่eroticaกับthreesomeมันดียังไงวะ
>>939 อ่านตั้งแต่บท 16 เป็นต้นไป http://thaipope.org/webbible/09_016.htm
น้องยีนกับ 50shade ถ้าได้ฟรีหนึ่งเล่มจะเลือกเล่มไหน
>>972 มันเป็นชื่อนิยายอ่ะมึง เรื่องแรกคือ erotica เป็นรวมเรื่องสั้น แต่ละตอนก็สื่อถึง sex play และตัณหามนุษย์ในแต่ละแบบ (เว้นแค่ตอนสุดท้ายที่เป็นความรักแบบไม่มีเรื่องเพศมาเกี่ยวเหมือนจะให้ย้อนแย้งกับ 5 เรื่องแรก) ส่วน threesome คือ spin off จาก 1 ในเรื่องสั้นเล่มนั้น คือ 10x3 ตอนนี้จะเขียนถึง sex play แบบ 3P และมี sex toy มาเกี่ยว
ส่วนตัวกูชอบ concept ของ erotica นะ แต่กูติ่งงาน อจ เอดะ ด้วยแหละ ขอเม้าในฐานะติ่งแล้วกัน คือ erotica เขาเขียนเรื่องตัณหาและเซ็กซ์ได้อารมณ์ดี แถมสนุกด้วย คือไม่ได้แบบพวกตูน H วันชอต สักแต่เอากัน แต่ยังมีเนื้อเรื่อง มีความคิดตัวละคร และที่มาที่ไปให้คนอ่านอินไปกับสถานการณ์นั้นๆ แล้วคือมันมืดกำลังพอดีสำหรับกู (คือบางเรื่องอย่าง ไอ้ที่น้องชายโรคจิตปล้ำพี่มันเองแล้วฆ่าแม่ทิ้ง หรืออย่าง dead end กูว่าสักแต่ขายความรุนแรงแต่พลอตโคตรอ่อน ตัวละครขาดเสน่ห์ไป) เรื่องที่ชอบก็มี เรื่องที่มันริบะกัน (ชอบที่มันดราม่าปวดใจสงสารนายเอกสลับไปกับความฮาได้) หรืออย่างเรื่อง ส้นสูง ที่เขียนถึงเฟติซของพระเอกและ blackmail ได้กดดันอารมณ์ดีมาก และเรื่องสุดท้าย จดหมาย เขาบรรยายได้สวยงามถูกใจกูดี โดยสรุปกูว่ามันเป็นเรื่องที่ขายความหื่นได้กำลังพอดี จะว่าไปข้างบนมีถามอยากอ่านนายเอกร่านเงียบ กูว่าเล่มนี้น่าจะตอบโจทย์ได้มั้ง อย่างส้นสูง นายเอกโดนข่มขู่แต่สุดท้ายก็คือลึกๆ มันต้องการแบบนี้แหละ หรือแจกัน exhibitionism และมีฉากปัสสาวะ แต่นายเอกก็รุกแรงเหมือนกัน อ้อ แจกันกูชอบที่เขาเขียนได้กดดันกับสถานการณ์จนไม่เหลืออารมณ์หื่น แต่พอเคลียร์ปมของเรื่องก็เร่าร้อนต่อได้น่ะนะ
threesome ไม่ใช่งานที่ชอบสุด แต่ก็ถือว่าสนุกนะ แต่กูไม่คิดว่ามันเป็นนิยายรักเท่าไร ถ้ามึงอยากได้ความหวานฉ่ำ การแสดงความรักเรื่องนี้ไม่ใช่สำหรับกูว่ะ แต่อาจเพราะกูไม่ได้นิยม 3P เท่าไร และพระเอกทั้งสองคนก็ไม่ใช่แนวกูทั้งคู่ แต่นายเอกดี เรื่องนี้กูอ่านจบเพราะนายเอกว่ะ เหมือนอ่านความคิด ปมของนายเอกมันมากกว่า และพลอตรองแม่งสนุกกว่าไอ้เรื่อง 3P อีก พระเอกสองคนแม่งกูว่าตัวประกอบไงไม่รู้ ตอนที่ชอบในเรื่องคือ เรื่องนายเอกมันนอนกับลูกสาวหัวหน้าแล้วเรื่องถึงหูหัวหน้าแล้ว ซีนนี้ทั้งสนุกและฮาระบบความคิดนายเอกมันจริงๆ
มันดราม่าไรกันเหรอวะ? แต่กูเห็นที่มีคนตามหา โดจิน pet lover ที่ค่าย astraroth ทำแจก 100เล่มแล้วเห็นมีคนพูดราคาที่โผล่มาคือ 2800 บาท กูแบบห่าาาา ของฟรีนะมึง แถมตัวเล่มของจริงบางโคตรๆ คือขนาดกูชอบเรื่องนี้และชอบคู่ในโดจินแถมนั้นกูยังว่าไม่คุ้มเลยย ปกติโดแถมพวกนี้เนื้อหาไม่มีไรมากมายด้วยนะมึงแม่งงง
มึงรู้จักนักเขียนที่ชื่อละอองฝนไหมวะ กูไปอ่านตัวอย่างนิยายที่พระเอกเป็นนาซี นายเอกเป็นยิวของเขามา อีห่าเขียนดีชิบ
ตอนแรกกูว่าจะไม่เอาแล้วอ่ะ นี่อยากได้ขึ้นมาเลย ใครเคยอ่านนิยายเขาบ้าง เรื่องอื่นๆ อ่ะ กูอยากรู้ว่าดีไหม
กูเพิ่งอ่านเรื่อง we are เห็นมีคนพูดถึงกันเยอะกูเลยไปลองมา แรกๆอ่านก็โอเคนะสำหรับกู แต่กูมาสะดุดตรงมีคนมาชอบอินายเอก แล้วอินายเอกมันบอกไม่ได้คิดกับพระรองแบบนั้นมันรักพระเอก แต่บอกอิตัวรองว่าจะให้มันเป็นคนพิเศษนะ แล้วมีนอนจับมือ กอดกันด้วย.. พอพระเอกหึงมันก็ด่าพระเอกว่าหึงเกินไป ไม่มีเหตุผล โอ้โห เป็นกูก็หึงมั้ยห่า กูก็ทนอ่านจนจบอินายเอกกับพระรองก็ยังเป็นเพื่อนคนพิเศษเหมือนเดิม ตรรกะเหี้ยไรวะเนี่ย แฟนพอเลิกกันก็เป็นคนอื่น แต่คนพิเศษน่ะเป็นไปได้ตลอดชี่วิต นี่มึงรักพระเอกจริงเหรอเนี่ย
>>982-984 เคยด่าเรื่องนี้กันมาแล้ว >>>/801/1995/305-370/
มึง แนะนำวายแนวจีนหรือแนวบรรยากาศโบราณ/แฟนตาซี ให้กูหน่อย ไม่เอาเคะสาวแตกร่างบางตัวน้อยตัวนิดบ๊องแบ๊วน่าตบกะโหลกนะ
ปิตุครรภ์ผ่านมีดีส์แหละมึง ในเล่มมีตอนพิเศษตอนนึง
ไม่รู้รู้กันยัง บอกเผื่อๆ
>988 ที่กูนึกออกตอนนี้มี สุริยันอุ่นดวงใจแห่งบูรพาไร้พ่าย แล้วก็อนธการจิ้งจอก ส่วนเรื่องที่กูยังไม่ได้ลองก็มีบุปผาองค์ราชัน ลิขิตจันทรา ดั่งหทัยสวรรค์
ปล.มีใครมีวายกำลังภายในแนะนำกูที
ใครเคยอ่านนิยายของ west มั่ง สนุกมั้ย เห็นรีแล้วรีอีก เปลี่ยนปกใหม่เป็นว่าเล่น
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.