สับนิยายตุ๋นกบภาคจบ
เนื้อเรื่อง : ไม่มีเหรี้ยไรเลยครับ แม่งเอาคอนเซ็ปนิยายเกมออนไลน์มาทั้งดุ้นแบบไม่มีความแปลกใหม่เลยแม้แต่น้อย ย้ำว่าไม่มีอะไรใหม่เลย ทั้งที่มันสามารถบิดเนื้อเรื่องให้แหวกออกไปได้ แต่มันกลับจมอยู่กับทิศทางเดิมๆ ไร้ซึ่งจินตนาการใดๆ กูว่าต่อให้เป็นน้องเกรียนก็ยังเบื่อนิยายของมันเลยมั้ง
เพราะแบบนี้ไง ตอนที่มันลงนิยายใหม่ๆถึงได้ไม่มีคนอ่าน
การบรรยาย : ธรรมดา ไม่มีการแสดงสำนวนหรือคำที่เป็นเอกลักษณ์ของคนเขียนออกมาแม้แต่น้อย บรึ๋ย
การนำเสนอและการดำเนินเรื่อง : กร่อย กร่อยมากด้วย คือกูไม่รู้จะสับอะไร เพราะมันไม่มีอะไรเลยนอกจากความน่าเบื่อ คือกูรู้สึกเบื่อที่จะสับนิยายมันอะ มึงคิดดูละกัน
มันเป็นไปได้เหรอวะที่ใครสักคนจะสามารถเขียนอะไรที่น่าเบื่อแบบนี้ออกมาได้ คนที่ตื่นเต้นกับงานเขียนของมันได้จะต้องเป็นคนที่ไม่เคยอ่านนิยายมาก่อนในชีวิต กูบอกได้เลยว่าไอ้ตุ๋นกบควรจะไปกราบขอบคุณนักอ่านของมันทุกคนที่อุตส่าห์สละเวลาอันมีค่ามาทนอ่านนิยายของมัน พวกเค้าเป็นผู้มีพระคุณแบบสัสๆ และกูมองว่ามึงไม่คู่ควรกับ "คำขอบคุณ" ที่คนอ่านมอบให้มึงด้วยซ้ำ เพราะงานของมึงมันดูถูกสติปัญญาคนอ่าน มึงมันไร้พรสวรรค์ มึงมันไร้จินตนาการ มึงมันน่าเบื่อ ทุกอย่างที่มึงทำคือการเอาความน่าเบื่อทั้งหลายแหล่มายำรวมกันกลายเป็นงานขยะนามว่าโลกาวินาศ
กูไม่อยากสับด้วยถ้อยคำที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังแบบนี้หรอก กูอยากจะชมมันนะ แต่นิยายของมันมันแสดงให้เห็นถึงความไร้ศักยภาพอันไร้ก้นบึ้งจนกูไม่อาจค้นหาคำชมขึ้นมาได้เลยจริงๆ
สิ่งที่ชอบ : กูชอบอ่านตอนมันหัวร้อนใส่คนอ่าน แม่งมันส์กว่าเนื้อหานิยายอีกสัส หัวร้อนเก่งชิบหาย คนอ่านตำหนิหน่อยไม่ได้เลยเป็นต้องดิ้นตลอด
สิ่งที่เกลียด : ทุกสิ่งที่เป็นนิยายของมัน ตั้งแต่หน้าปกที่ก๊อปกันสึ พระเอกลุคเด็กแว้น พระเอกที่เกริ่นว่าฉลาดแต่การกระทำโคตรง่าว ตัวละครหญิงโคตรกลวง การเล่าเรื่องอันน่าเบื่อชวนหาว "กำจัดซอมบี้ได้ค่าประสบการณ์..."
คะแนน : 0/10
ลงชื่อ โม่งเห็บหมา