บอกได้เลยว่า 5 ตอนใหญ่ช่วงแรกเหมือนอุ่นเครื่อง นักเขียนคนนี้เป็นแนว Slow Start ต้องรอให้ถึงจุดๆ หนึ่งก่อน แล้วเรื่องจะเข้มข้นขึ้นเยอะ แล้วแม่งเล่นกับจิตใจคนอ่านอย่างหนัก เหมือนอยากบอกว่าการรู้สึกเฉยๆ แล้วมามีความสุข มันให้อารมณ์น้อยกว่าเจ็บปวดก่อนแล้วค่อยพบความสุข หรือให้กูอดจนหิวโซแล้วถึงค่อยยอมให้กินอาหารโปรดเต็มที่ อารมณ์แบบนั้นเลย หลังๆ มามีฉากบู้ที่สนุกเร้าใจดีแต่กว่าพระเอกจะเก็บได้นี่ใช้ Plot Armor เพื่อให้รอดตายมาหลายรอบ เป็นนิยายที่ถ้าใครอ่านแล้วชอบ จะชอบมาก แต่ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบก็คือเกลียดเลย และเป็นนิยายที่เกิดผิดยุค ถ้าเรื่องนี้เขียนขึ้นมาเร็วกว่านี้สัก 10 ปี มีโอกาสเกิดในวงการได้อยู่ เพราะเด็กสมัยนี้อาจไม่ชอบนี้ยายแบบนี้แล้ว มันอ่านแล้วไม่เทพทรู ไม่มีหีรุมล้อม แถมฉากดราม่าบีบคั้นจิตใจด้วย เป็นอะไรซึ่ง "ถูกที่ผิดเวลา" อย่างแท้จริง