โอเคมาถึงเรื่องสุดท้ายของปี 62 ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เอามาแปะให้สับ (มีคนโดนหยิกหีด้วย อย่างฮา) แต่พอเห็นชื่อนักเขียนแล้ว กูแม่งจำได้เว้ยว่าไอ้นี่เคยเป็นขาประจำมาก่อน สำหรับพวกที่เคยอยากให้ลองสับนิยายของขาประจำบอร์ด นี่จึงถือเป็นเรื่องที่สองแล้วต่อจากขยี้หัวใจนายสโนว์โวท์ข้างบน ถ้าใครสงสัยว่าอ้าวแล้วทำไมไม่นับของเจ๊ดอกด้วย เพราะเขาก็ขาประจำเหมือนกัน ให้ลองย้อนกลับไปอ่านสับเองว่าทำไม
เรื่อง : Rubika Legend ตำนานลูกบาศก์ผู้พิทักษ์
นามปากกา : หลับปุ๋ย`
ลิงก์ : https://my.dek-d.com/pandatrain/writer/view.php?id=1429036
คำโปรย : "ไนท์" ถูกส่งตัวข้ามมิติโดยไม่เต็มใจ ต้องสูญเสียความทรงจำแทนค่าเดินทาง ซ้ำยังได้ความพิการเป็นเงินทอน เด็กหนุ่มจะทำอย่างไรต่อไป เมื่อสิ่งที่เหลือไว้มีเพียงความเร็วบนปลายนิ้ว
หมวด : แฟนตาซี
จำนวนตอน : 57 ตอน
สถานะตัวเรื่อง : ยังไม่จบ [ อัพเดตล่าสุด 15/12/61 ] ดองมาได้ปีหนึ่งเต็มๆ แล้ว
ก่อนอื่นกูขอพูดถึงเรื่อง Tag ก่อน (#ไม่ออนไลน์ #ไม่ฮาเร็ม #ไม่ใช่นิยายแปล) อ่านแล้วขำเลยสัส ไอ้นี่มันนักเขียนสายขวางคลองสวนกระแสนี่หว่า ถ้านึกดูดีๆ กูเคยเจอเรื่องนี้ในกระทู้ขอนิยายอ่านน่าจะสัก 2-3 ปีที่แล้ว ช่วงที่นิยายแปลจีนโคตรบูม ส่วนออนไลน์กับฮาเร็มนี่ของตาย ขายมาได้เรื่อยๆ ถ้ากล้าติด Tag ตัวเองแบบนี้ แสดงว่าคนเขียนแม่งมั่นใจในตัวเองพอควรเลย เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกทีกับเนื้อหาข้างใน
ข้อมูลเบื้องต้นบนปกน่าจะเป็นรูปพระเอก ติด Quote ดราม่าเบาๆ กับ Talk ทักทายอธิบายที่มาที่ไปของเรื่องคร่าวๆ เขียนบอกด้วยว่าเป็นนิยายแบบไหน เออ ก็จริงใจดี ใครไม่ถูกจริตจะได้ตัดสินใจปิดทิ้งได้เลย ตามความเห็นกูคือไม่น่าทำแบบนี้ อย่างน้อยถ้าไม่เขียนบอกแนวเรื่องไว้ก็อาจทำให้มีคนอ่านเพิ่มขึ้น (มนุษย์แม่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยากรู้อยากเห็นอยู่แล้ว) ควรให้นักอ่านมันลองอ่านกันก่อนแล้วตัดสินใจทีหลังจะโอเคกว่า ตรงหมายเหตุดูมีความห่วงใยนักอ่านที่ใช้มือถืออ่าน กูอยากบวกคะแนนตรงนี้ให้แต่ทำไม่ได้ เดี๋ยวจะหาว่าลำเอียงอีก มีติด Plug-in หน้าเพจ facebook นักเขียนไว้ ถือว่าไม่ล้าหลังเรื่องเทคโนโลยี ด้านชื่อเรื่องอ่านแล้วเฉยๆ อาจสร้างความน่าสนใจได้ ถ้าเรื่องนี้เริ่มแต่งยุคเดียวกับเซวีน่า ส่วนคำโปรยป้ายยาได้โอเคโดยเฉพาะพวกคนชอบอ่านต่างโลก, โอลสคูลแฟนตาซี จะต้องสนใจมากขึ้นแน่นอน
ทีนี้ก่อนจะเริ่มสับกูมีความลำบากใจเกิดขึ้น เพราะนักเขียนมันเขียนแต่ละตอนไว้ยาวชิบหาย ลองสกิมดูคร่าวๆ คือนอกจากตอนแรกที่เป็นบทนำ ตอนที่เหลือคือมีอย่างละสาม-สี่ตอนย่อย ทีแรกกะจะบ่นว่าบทนำค่อนข้างยาวนะเนี่ย แต่พอเจอบทเต็มปุ๊บ ไอ้เหี้ย... บทนำดูสั้นไปเลย ถ้าสับแบบเป็นตอนย่อยก็จะไม่รู้เรื่องอีก กูเลยตัดสินใจจัดเต็มสับสี่ตอนใหญ่ที่เหลือต่อจากบทนำให้ครบห้า คือไม่ได้เจออารมณ์แบบนี้มานานมาก ตั้งแต่สมัยอ่านเรื่อง "ล็อคอินข้ามศตวรรษ" ของ Original Bluestin (ที่ตอนนี้เปลี่ยนนามปากาเป็น GreyScaleAroma คนแต่งเรื่อง "Dungeon Runner Buncha" AKA - บัญชายอดนักดอย) เพราะเป็นสายแต่งโหดหนึ่งตอนมีหมื่นถึงหมื่นห้าพันคำเหมือนกัน มีแววว่ากิจกรรมข้ามปีของกูปีนี้ จะเป็นการสับนิยายข้ามปีเสียแล้ววะ