Fanboi Channel

เอาไว้พูดคุยเรื่อง "นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!"

รักใคร อวยใคร ชอบใคร อยากให้ใครเข้าวิน เชิญได้ที่กระทู้นี้

.

謙虚、堅実をモットーに生きております！
นอบน้อมและหนักแน่น คือคติประจำใจในการใช้ชีวิตของฉันค่ะ!
(RAW) http://ncode.syosetu.com/n4029bs/
(TH) http://www.nekopost.net/novel/3015

♕ คลังกระทู้ ♕
>>>/webnovel/3289 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ [เรือลำที่ 1 : องค์ชายเอ็นโจ]
>>>/webnovel/3364 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำชายามบ่ายของโม่งซุยรัน [ซาลอนที่ 2]
>>>/webnovel/3451 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันยามบ่ายกลางจักรวาลแห่งกาว (ยานแม่ลำที่3)
>>>/webnovel/3507 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสตูดิโอกาวโปรดักชั่นหมายเลข 4
>>>/webnovel/3543 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับปฏิบัติการปลูกไร่กัญชาบนดาวเคราะห์ดวงที่ 5
>>>/webnovel/3572 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับหลุมดำดูดเวลา กาวแลคซี่ที่ 6
>>>/webnovel/3588 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือกาวฟิคที่ไปไกลกว่าเรืออฟช. ลำที่ 7
>>>/webnovel/3600 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการผนึกกำลังของเหล่าพันธมิตรเรือเพื่อล่มเกาะแห่งคาน ครั้งที่ 8
>>>/webnovel/3628 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับนิทรรศการเรืออับปางใต้ท้องทะเลลึก ครั้งที่ 9
>>>/webnovel/3689 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูใบไม้ผลิอันฟรุ้งฟริ้งของเรย์กะจัง♡ ~โดขิโดขิ หัวใจของเธอเป็นของฉันนะ! ♡♡ กาวยกกำลัง10! ♡♡ (,,,ゝ∀・,,,)ﾉｼ *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧
>>>/webnovel/3786 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการหายตัวไปอย่างปริศนาของฟิคกาวในห้องซาลอนปิดตาย [คานที่กำลังก่อตัวชั้นที่11]
>>>/webnovel/3805 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็ก love ปริศนา ที่ไม่ตั้งใจจะใส่มาหรอกนะ แค่มันอยู่ใกล้มือเท่านั้นเอง [แท็กที่ 12]
>>>/webnovel/3856 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับกองเรือรบสยบคาน ประจัญบาน​พิชิต​ใจ​เธอ! [ศึกรักที่ 13]​
>>>/webnovel/3899 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับคำอธิษฐานรักผ่านเส้นผม (ผมลอนสลวยเก๋เส้นที่ 14)
>>>/webnovel/3953 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสูตรอาหารคิวปิดสื่อ​รัก​สุดมิราเคิล​ของยอดเชฟสาวเจ้าเสน่ห์​เร​ย์​กะ​ ~"แค่คำเดียว"เป็นจานที่ 15 แล้วนะ!
>>>/webnovel/4018 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ ：ปาร์ตี้​น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับท่านเทพเกศาบันดาลรัก โปรดรับบรรณาการนี้ไปด้วยเถิด!!! (บรรณาการจานที่ 16)
>>>/webnovel/4099 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการซื้อบ้านพร้อมที่ดินในหมู่บ้านมีรักถวายเจ้าแม่ [หลังที่ 17]
>>>/webnovel/4218 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับไอเดียบรรเจิดเพ้อฝันของเจ้าแม่ [ขอปฏิเสธรอบที่ 18]
>>>/webnovel/4296 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการขี่โพนี่พุ่งทะยานข้ามแดนไปหาเจ้าชาย [หน้าตาสมัยศตวรรษที่ 19]
>>>/webnovel/4454 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับโอนิวาบังในเงามืด [ชั่วช้าสามานย์ ทุกประการเพื่อฮาเร็มทั้ง 20]

>>>/webnovel/4574 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [กรรมการชูมือนับครั้งที่ 21]
>>>/webnovel/4659 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับศึกแย่งชิงพื้นที่การออกอากาศ [ชัยชนะของ tag food ครั้งที่ 22]
>>>/webnovel/4903 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : วงน้ำ (กัญ) ชาซุยรันกับซูชิไข่ปลวกและหนังสือหนังมนุษย์ [หนอนตัวที่ 23 กระดึ๊บออกมาแล้วค่า]
>>>/webnovel/5102/ : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแผนการล้างสมองของจักรพรรดิจอมมาร [วิ่งเข้าไปซะ! เจ้าสัตว์กีบคู่! รอบที่ 24]
>>>/webnovel/5401 : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับงานชมดอกไม้ไฟในฝัน [ขอตอนต่อไปรอบที่ 25]
>>>/webnovel/5719 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับประกายแสงแห่งความหวัง งานดอกไม้ไฟมันก็ต้องหน้าร้อนสิ!!! [ระเบิดแห่งกาวครั้งที่ 26]
>>>/webnovel/5876 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเสียงโหยหวนของเหล่าโม่ง [กรีดร้องขอตอนใหม่รอบที่ 27]
>>>/webnovel/6040 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับถุงกาวที่ไม่มีวันหมด ไม่เหนื่อยล้าแม้จะร้องไห้ [เติมถุงกาวครั้งที่ 28]
>>>/webnovel/6114 : ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการรอคอยให้ท่านฮิมาต่อพร้อมกับการเปิดตัวพระเอกที่เหล่าโม่งกำลังสับสน [การย้ายเรือไปมารอบที่29จากการเมากาวของเหล่าโม่งฟิค]

.
.
.
.
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
1.2) ไม่สปอยล์เนื้อหามากจนเกินไป คนอยากโดนสปอยล์ก็อดใจรอไว้หน่อย ไว้ไปฟินพร้อมๆกัน

2) อย่าเร่ง อย่ากดดันโม่งแปล !!!!

3) งดเว้นการตั้งชื่อกระทู้ด้วยถ้อยคำที่ไม่เป็น​มงคล (หรือถ้อยความ​ที่เป็นแง่ลบ อาทิ คาน, จมเรือ, เรืออับปาง, หักธง, ซากเรือ เป็นต้น) "ห้ามแก้เคล็ดเด็ดขาด" หากฝ่าฝืนตั้งมา ชื่อนั้นก็จะไม่เอามาโหวตนับคะแนนแต่อย่างใด

4) แจ้งดิบตอนใหม่​​หลังเที่ยง เพื่อ​ไม่ให้​ทับซ้อนกับแปลไทย

.

♕ สารบัญแฟนฟิค-แฟนอาร์ต ♕
https://docs.google.com/document/d/1Jtm_XMsTD_t_6GWtvFfN3qDIm3yxYGeJCX29QUS1vIo/edit?usp=sharing

How to: วิธีการใช้และอัพเดตสารบัญ
https://docs.google.com/document/d/1ET-eMchwMQyJ8awYO1Q5yIcKWuTeJrJ0TVhXXVd8eD4/edit?usp=sharing

รวมไฟล์สารบัญ
https://drive.google.com/drive/folders/0BwR6XEqxsnTAZWdSckFqb182VDQ

หว่าย ไม่รู้ว่าตอนวิ่งจะถึง 1000 พอดี เก๊าขอโต๊ดดดดดดด😂😂😂😂

ไม่เป็นไรครบ1000แล้ว!!

มี FA ใหม่ตอนไปอควอเรียม.....ช่องกลางแถวล่างสุดพี่แกดูยันๆยังไงไม่รู้ดิ 555555555555

https://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=72904112

>>5 กรี๊ดดดดดดดดดด ขอบคุณมึงมาก กูชอบแฟนอาร์ตคนนี้มากกกกกกกกกกกกกก ไม่นึกเลยว่าเขายังวาดอยู่ ดีใจชิบหายเลยยยย มาให้จุ๊บเหม่งทีสิจ้ะ

ใครเป็นคนปิดมู้ที่แล้ว อิเหี้ย อิเลววววว

ใครเป็นคนปิดมู้ที่แล้ว!!? ตบตัวเองตามรอบเอวท่านเรย์กะเดี๋ยวนี้!!!

กูเพิ่งมา แม่งปิดมู้ไวกันมากค่ะเพื่อนโม่ง

>>8 จะเอากันถึงตายเลยเหรอ โหดร้ายยยยยยยยยย

>>8 ต่อให้ท่านเรย์กะเอวบางร่างน้อย ก็เหนื่อยนะ

จะวาเลนไทน์แล้ว จะได้ตอนใหม่มั้ยน้อ

>>8 กรุกลัวคนโพสทำจริงล่ะบอกว่า นี่ตบไปถึง 50 ครั้งแล้ว ยังต้องตบเพิ่มอีกเท่าไหร่เหลือเกิน😂

>>8 นี่ตบไปถึง 50 ครั้งแล้ว ยังต้องตบเพิ่มอีกเท่าไหร่วะ

>>14 บังอาจ!!! ไรจิน! ฟูจิน! เอามันไปตัดหัว!

วาเลนไทน์แล้ว ครบรอบวันเกิดของไซซายะ ชูสุมอย เรย์ทันพอดี กี่ขวบกันแล้ววะ 5555555

ชูไก่อ่อนคิดลามกกับท่านเรย์กะกี่รอบละ กูอดคิดไม่ได้ 55555 ดูแต่ละคำชมดิ

>>14 หะ....โหดร้ายมาก

>>17 กูว่าฮีคิดตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่มแล้วว่ะ เป็นวัยรุ่นก็สนใจเรื่องทางเพศมากขึ้นกันอยู่แล้ว ขนาดหนังที่ดูยังมีฉากเรทแบบจะๆแจ้งๆล่อเข้าไปถึง 2 ใน 3 เรื่องเลยนะ ไอ้เรื่องที่จะไม่คิดหรือทำใจให้บริสุทธิ์ผุดผ่องเทิดทูนนุ้งต่ายไว้บนหิ้งมันเป็นไปไม่ด้ายยยยย

>>17 จำนวนอาจจะเป็นอินฟินิตี้....

>>19 อาจคิดจนน้องชายสงสาร ถ้าพี่จะง่อยขนาดนี้ถถถ

จะมีปาฏิหาริย์รับวันวาเลนไทน์มั้ยคะ มอบตอนใหม่ให้ชาวหมู่บ้านคานทองที่แห้งแล้งเหลือเกิน

>>17 กูไม่น่าถามเลย กูว่า กูอยากรู้ข้างในหัวของคาบุรากิมากกว่า 5555555

>>23 กูว่ามันก็ต้องมีคิดลามกบ้างล่ะวะ ยังไงก็ผู้ชายนะ
แต่เนื่องจากอิมเมจคาบุในหัวกูคือร่าง C ของเรย์กะ ถึงจะคิดแต่ก็คงมาฟีลโรแมนติคดูดดื่ม ไม่โซ่แส้กุญแจมือยันเดเระแบบอีตาจอมมารแน่นอน

>>23 เอาตรงๆ ถึงจะอ่านฟิค a-z แล้ว แต่กูก็ยังสลัดภาพบ้าๆบอๆเป็นไซซายะในอฟช.ของบักคาบุไม่ออกอยู่ดีว่ะ กูมีความรู้สึกว่าฮีเด็กเกินกว่าจะยุ่งกับเรื่องอะไรแบบนี้อ้ะ 5555555

>>25 +1 บากะรากิกูยังไงก็บากะรากิว่ะ

>>26 เราทุกคนจะเชื่อในตัวบากะรากิ ( - ° ° -)o

กูว่าคาบุจริงๆมันก็หื่นได้นะ ในมังงะคิมิดอลก็บอกว่าเร่าร้อนกับวาคาบะ น่าจะมีฉากจูบแบบติดเรทนิดๆ ถึงเนื้อถึงตัวนางเอกบ้างล่ะ เพียงแต่ตอนนี้กูนึกภาพมันหื่นไม่ออกเลยว่ะ น่าจะติดภาพไซซายะแบบลบจากหัวไม่ได้เหมือนเมนท์บนๆไปแล้ว

น่าจะแนวๆ อารมณ์พาไปอะไรงี้ปะ เหมือนพวกพระเอกทั่วไป ปกติก็จะบ้าๆ โชว์ความโรแมนติกหน่อยๆ แต่พอสถานการณ์เป็นใจก็ทำได้ ยังไงกูก็ไม่คิดว่าบากะมันจะเป็นคนหื่นอ่านะ ต่างจากชูสุไก่ลิบลับ--- รายนี้คิดไว้เยอะแหงๆ หึยยย--

รายชื่อหนังที่เอ็นโจดูนี่อยู่ประมาณช่วงตอนที่เท่าไหร่อ่ะ กูว่าจะไปหาดู อยากรู้รสนิยมเอ็นโจ

>>30 238

>>30 the cook, the thief, his wife and her lover แล้วก็ the tin drum ละก็ and then there were none อ่านครั้งเดียวตอนนู้น ทุกวันนี้ยังจำได้อยู่เลย 555

>>32 ไม่ใช่ and then there were none นะ เรื่องสุดท้ายคือ the cabinet of dr.caligari ต่างหาก

>>32 >>33 ไม่ว่าอันไหนจะถูก แค่โปสเตอร์หนังกูยังกลัวเลยมึงงงงงงงง

>>34 เชี้ย! จอมมารชอบแบบนี้จริงเหรอว้ะะ

กูว่าจริงๆฮีคงไม่ได้ชอบอะไรนักหรอก น่าจะเอามาแค่ขู่มาซายะเฉยๆ เพราะหนังแต่ละเรื่องมีจุดร่วมคือคนแย่งเมียพระเอกต้องตายอนาถกันทุกคน 5555555555555

>>36 ไม่ค่อยจะแอบแฝงอะไรเลย ถามว่าคนที่ขู่ไปเขารู้ตัวป่ะเหอะ 5555

ชูเกะแม่งร้ายจริง 5555 เห็นยิ้มขื่นละกูสงสารไม่ลงเลย อารมณ์ตอนเห็นบักซายะหลงวาคาบะแม่งคงแบบ "จริงนะ ชอบคนนี้นะ ชอบให้จริงนะ ไม่งั้นเอ็งตาย" แล้วเฮียแกก็หนับหนุนเต็มที่ ชิ้วๆ อยู่ให้ห่างคุณคิโชวอิน 555555 หน้าโครตชั่วร้าย

สรุปใครมีแนวโน้มที่จะเป็นพระเอกกันแน่วะ

>>39 คานซัง

>>39 เห็นงี้ก็เถอะ แต่บักคาบุมันเคยได้แต้มนะ ตอนนั่งใกล้กัน ท่านเรย์กะมีออกอาการสั่นไหวเขยิบออกห่าง แต่ฟีลโรแมนติกเสียหมด เพราะไอ้คาบุมันบ้าแถมปากหมา สรุป คานซังชัวร์ๆ มันจบแล้วเพื่อน...

>>39 ที่หวั่นไหวใจเต้นที่สุดก็อาหารซังนั่นล่ะ แต่คู่แท้พรหมลิขิตกูว่าคานซังแน่นอน

มาตอบดีๆไม่เล่นแล้วจ้า
ตอนนี้แคนดิเคทอันดับหนึ่งคือจอมมารนี่ล่ะ ทั้งเรื่องจะเห็นได้ว่ามีโมเมนต์โปรยมาตามทางตลอดไม่เคยขาด โดยเฉพาะมุมมองตัวละครอื่น ถึงจะบทออกน้อยเพราะเจ้าแม่มักบรรยายถึงแต่คาบุไม่ค่อยพูดถึงเอ็นโจ แต่ก็มาเรื่อยๆพีคมากและน้อยสลับกันไป บางอันก็ดูเป็นโมเมนต์เล็กๆน้อยๆแทรกอยู่ระหว่างบรรทัดไม่ใช่ใจความสำคัญของตอนหลักเลยค่อนข้างจะถูกมองข้ามแต่พอมานึกๆตามก็หวานอยู่ มีก้างชิ้นใหญ่มากติดอยู่ในนามของว่าที่คู่หมั้น เจ้าแม่ดูจะมีใจให้ แต่นางซึนชอบปฏิเสธไว้ก่อน

อันดับสองก็คาบุ คนนี้เจ้าแม่สังเกตสังกามากเป็นพิเศษเพราะเป็นตัวการทำบ้านคิโชวอินล้มละลายเลยต้องจับตามองไว้ มองจนคนอื่นเขาคิดว่านางแอบชอบอยู่ บทบรรยายก็มักจะโฟกัสที่คาบุราวๆ 80% ของเรื่อง เจอเหตุการณ์อะไรนางก็คิดว่าคาบุเจอจะทำยังไงบ้าง นึกถึงแต่คาบุแม้จะไม่ใช่ทางโรแมนซ์ มีโมเมนต์ใจเต้นอยู่เกือบๆตลอด แต่มักจะถูกทำลายด้วยความ ky ของอีตานี่เอง หรือไม่ก็ความสติแตกลนลานของเจ้าแม่ เป็นคู่ที่เคมีเข้ากันมากในทุกด้าน ทั้งรสนิยม อาหารการกิน แนวความคิด แต่ยังมองไม่เห็น passion แบบชายหญิงระหว่างสองคนนี้ เช่นตอนดูดาวทานาบาตะที่บรรยากาศโคตรโรแมนซ์เป็นใจ แต่แห้งแล้งซะยิ่งกว่าทะเลทรายซาฮาร่า

คันตะนี่เป็นตัวเลือกที่ดีอีกอัน แต่น้องเขาบทน้อย มาทีไรก็ให้แต่อาหาร ไม่ค่อยมีความสำคัญกับพล็อต (หรืออาหารนี่ล่ะที่เป็นพล็อตหลักสำคัญ ไอ้เรื่องบ้านคิโชวอินล้มละลายอะไรนี่ช่างมันเถอะ มีอาหารโลกก็สงบสุขแล้ว) โมเมนต์ก็น่ารักดี เด็กที่ทำตัวเป็นผู้ใหญ่มันก็ก๊าวใช่ย่อย อยู่บ้านวาคาบะเจ้าแม่ก็สบายใจ ผ่อนคลาย เป็นตัวของตัวเอง แต่เจ้าแม่ดูจะไม่คิดอะไรไปมากกว่านี่น้องเพื่อน เป็นอาจารย์สอนทำขนม

อาริมะ พระรองจากคิมิดอล เป็นคนดีเกินไปเลยจืดจาง แถมบทน้อย โผล่มาทีไรถ้าไม่ถกปัญหาภายในโรงเรียนก็เป็นตัวตบมุกให้ตัวละครอื่นอย่างเดียว โมเมนต์แม่บ้านทีวีไดเรคก็น่ารักดี แต่ไม่สื่อไปทางโรแมนติคซักแอะ แถมโดนหักธงตั้งแต่ยังไม่ทันจะปัก คนนี้ก็แห้งแล้งเหมือนกัน

อุเมวากะ บทน้อยมาก มักจะโผล่มาแค่ตอนปิดเทอมที่เจ้าแม่ไปเรียนพิเศษ แต่เป็นเพื่อนชายคนแรกที่ได้เมล์เจ้าแม่เอาไว้คุย(ในนามของหมา) ได้ของแฮนด์เมด(ที่กลายเป็นลูกบุญธรรม) ไม่รู้จะมาแนวอ้างหมาบังหน้าเพื่อจีบมั้ย แต่ถึงจะอ้างหมาแต่กูก็ยังไม่เห็นสิ่งที่เรียกว่าการจีบจริงๆจังๆซักเท่าไหร่ เจ้าแม่ก็ไม่คิดไปแทรกกลางความรักระหว่างอาทันและเบียทันด้วย โอกาสเลยน้อยมากกกกกกก

อิมาริ ชายที่ทำเจ้าแม่ใจเต้นได้มากที่สุดในเรื่อง ลีลาแพรวพราวลื่นเป็นปลาไหล แต่โผล่มาทีไรถ้าไม่แพคคู่มากับท่านพี่ก็ไปจีบสาวอายุมากกว่า ถึงจะหยอดคำหวานใส่เรย์กะ แต่ทุกอย่างล้วนทำไปเพื่อยั่วโทสะท่านพี่ สังเกตได้จากเวลาที่อิมาริจะทำตัวหวานๆพูดหวานๆเชิงจีบนี่ทำต่อหน้าท่านพี่ทั้งนั้น แล้วท่านพี่ก็จะโมโหลากไปซ้อมแต่ไม่เคยเข็ดหลาบแถมดูจะชอบใจ และถึงจะใจเต้นแต่เจ้าแม่ก็ไม่ได้หวั่นไหวมากมายเท่าไหร่ มองเป็นพี่เขย..แค่กๆ พี่ชายอีกคน ถ้าอิมาริจะจีบคงต้องฝ่าด่านท่านพี่ไปให้ได้ แต่เห็นๆกันอยู่ว่าไม่ได้ ท่านพี่เอาตายแน่ๆ 5555555

ยูกิโนะ ชายที่เจ้าแม่รักและแคร์ที่สุดในเรื่องรองจากท่านพี่ แต่อายุห่างกันเกินไป ถ้าจะให้เป็นพระเอกคงต้องรอน้องเขาโตก่อน

วาคาบะ เมียเก็บที่ท่านเรย์กะทุ่มเทความรักความห่วงใยให้มากที่สุดในเรื่อง ปกป้อง ดูแล เป็นห่วง เป็นตัวละครหญิงที่เจ้าแม่โฟกัสที่สุด ทำอะไรก็นึกถึงแต่วาคาบะจังๆๆ โมเมนต์น่ารักดีเวลาอยู่ด้วยกัน ถ้าไม่ติดแท็กโชโจแต่ติดแท็กยูริ คนนี้น่าจะเข้าวินแบบไม่ต้องเดาใดๆทั้งสิ้น

>>43 มีความวิเคราะห์สูงมาก อา กูอ่านแล้วช้ำใจ

จริง ๆ แล้วเรือใหญ่สุดของกูคือจอมมารนะ แต่แต่งฟิคทีไร ทำไม๊ทำไมถึงเขียนแต่คู่คาบุกับเจ้าแม่ก็ไม่รู้ มันมีความเคมีเข้ากันดีมาก กูเขียนฟิคเองยังงงเอง ตกลงคือใจกูอยู่เรือไหน ฟิคจอมมารก็เขียน น้องคันตะก็เขียน วาคาบะจังก็เขียน ยูกิโนะก็เขียน แต่เขียนแล้วไม่คล่องมือเท่าคู่คาบุเจ้าแม่อ่ะ ฮือ

นั้นสิวาคาบะนี้ เมียเก็บท่านเรกะชัดๆ ต้องคอยหลบๆซ่อนๆไปแอบพบไม่ใครรู้ อยู่ต่อหน้าคนอืนต้องทำเป็นห่างเหิน พออยู่ด้วยกันก็แสดงความเป็นตัวเองออกได้อย่างปิดบังบางมุมแม้แต่ท่านพี่ยังไม่เคยเห็นด้วยซ่ำแต่วาคาบะกลับเป็นคนเดียวที่ได้เห็นตัวตนจริงๆของเจ้าแม่..

เกิดวาคาบะเข้าวิน กูว่าสองหนุ่มคงหันมากินกันเองแหงๆ หรือไม่ บักคาบุมันก็ไปโดดน้ำ ช้ำใจตาย

>>46 อาจจะกลายเป็นแบบฟิคเรือสวย 55555555

>>43 โคตรชอบการวิเคราะห์จริงจังของมึง มันใช่เลย เห็นคานซังกับฟู้ดซังโบกมือมาแต่ไกลเพราะมีโมเม้นท์ทำให้เจ้าแม่ใจเต้นกว่าพวกนี้อีก ถ้าติดแท็กยูรินี่กูก็ว่าวาคาบะจังมีสิทธิเข้าวินสูงกว่าคนที่เหลืออีก ทำอาหารได้น่ารักคุยได้เป็นตัวของตัวเอง ทำไมโมเม้นท์ดีๆพวกนี้ไม่เกิดกับตัวเอกชายทั้งสองคนละคะท่านฮิ...

ky แป๊ป ความหมายของกอล์ฟมากเกอคือไรวะ กูไปอ่านฟิคเก่าๆแล้วบางทีก็เจอพวกมึงพูดถึงเรื่องนี้กัน แต่ค้นกูเกิ้ลแล้วไม่เจอความหมายแฝงมันอ่ะ

>>49 >>>/webnovel/4018/398/

>>50 แต้งมากมึง ถ้าคิดว่าเอ็นโจเลือกให้โดยรู้ความหมายแฝงนี่มัน โอ๊ย ลั่น 555555

พวกมึง กูโม่งที่จะแปลฟิคกาวนอกเอ็นโจต่อนะ กูพึ่งเห็นว่ามีคนแปลตอน23ไปแล้วแต่เขาเปลี่ยนชื่อตอนเป็นตอน22แล้วข้ามตอนมุมมองยูกิโนะไป เพราะงั้นกูจะเปลี่ยนไปแปลตอนมุมมองยูกิโนะแทนนะ กูไม่รู้ว่ามาบอกงี้มันจะรกป่าว แต่กูรู้สึกว่าควรบอก จะพยายามแปลมาให้เร็วที่สุดเพื่อให้พวกมึงมีกาวสูดดมหลังจากแห้งเหือดจากการรอตอน300นะ

>>52 จัดเลยมึง กูกำลังแห้งแล้ง //เกาะขา ทำตาปิ๊งๆ

ขอถามหน่อย พวกมึงคิดว่ายูกิโนะเนี่ยเวลาพูดกับตัวเองในใจงี้ จะแทนตัวเองว่าผมหรือฉันหรือเราหรืออะไร

>>54 ก็คงแทนว่าผมนี่ล่ะ เพราะพี่น้องบ้านเอ็นโจพูดแทนตัวเองว่าผมทั้งคู่

>>52 ดีแล้วค่ะมึง ไม่รกหรอกนะ ได้รู้ความเคลื่อนไหวสิดี

กูเคยอ่านผ่านๆตามาว่าท่านฮิโยโกโคตรรวยโคตรทรงอำนาจ ค่ายไหนๆมาแกก็ถีบส่งกลับไปหมด แม่งจริงปะวะ แต่จากที่อ่านท่านเรย์กะกูว่าน่าจะจริง ละเอียดสัสรัสเซีย

>>57 บางทีท่านฮิโยโกะอาจจะเป็นคุณหนุรวยโคตรๆแบบท่านเรย์กะแล้วไม่รู้จะทำอะไรเลยเอาชีวิตตัวเองมาดัดแปลงแต่งนิยายก็ได้นะมึง

>>58 กูก็เคยคิดนะว่าแกเอาชีวิตตัวเองมาเขียนปะวะ ดูจากที่บรรยายจากมุมมองท่านเรย์กะแล้ว กูว่าใช่แน่ๆ

ฟิคกาวนอกมุมมองเอ็นโจ
มุมมองของเอ็นโจ ยูกิโนะ:วันหยุดฤดูหนาว Part1
(ขอลงแบบแบ่งครึ่งนะ ดำน้ำค่อนข้างเยอะเพราะไม่รู้จะแปลออกมายังไง แล้วก็ไม่แน่ใจเรื่องสรรพนามที่ใช้ เนื่องจากเป็นมุมมองยูกิโนะเลยพยายามแปลให้เหมือนเด็กพูดด้วย แต่ยากจังแฮะ สุดท้ายนี่เป็นครั้งแรกที่แปลออกมาให้คนอื่นอ่าน ช่วติชมแล้วก็แนะนำการใช้คำใช้ภาษาด้วยนะ ไม่บ่นละ ไปอ่านกัน!)
----------------------------------------------------------------------
เมื่อวันหยุดฤดูหนาวมาถึง ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้า แสงแดดส่องลงมาบนตัวผมจากหน้าต่าง
'อา...' ผมยกตัวเองขึ้นจากที่นอนและสวมสลิปเปอร์ 'ท่านพี่จะออกไปวันนี้...ผมหวังว่าเขาจะหาท่านพี่มาซายะเจอนะ'
ผมอารมณ์บูดเมื่อนึกได้ว่าผมจะต้องใช้เวลาช่วงวันหยุดคริสต์มาสคนเดียว แน่นอนว่าท่านแม่และท่านพ่อจะอยู่กับผม แต่พวกท่านก็ยังค่อนข้างยุ่งอยู่ดี บวกกับท่านแม่จะจัดงานปาร์ตี้คริสต์มาส ญาติๆทั้งหมดของเราจะมา และนั่นรวมถึงพวกอุริวด้วย นั่นหมายความว่าเธอก็จะมาด้วย
'ยุยโกะ'
ผมออกจากห้องแล้วลงไปห้องนั่นเล่นของคฤหาสน์ของครอบครัว 'เช้าจัง' ผมคิดขณะที่เดินผ่านห้องโถงที่ว่างอย่างแปลกๆ ปกติแล้วเวลานี้ของวันจะมีเมดอย่างน้อยสองคนวุ่นอยู่กับการเตรียมอาหารเช้า กับท่านเเม่อยู่ที่ระเบียงเพลิดเพลินกับน้ำชายามเช้า ในขณะที่ท่านพ่ออยู่ในห้องหนังสือทำงาน บางครั้งท่านพี่จะตื่นเวลานี้ และเวลาเหล่านั้นท่านพี่จะยุ่งกับการจัดการตารางหรือคุยกับเพื่อนของเขาหรือคนอื่นจากโรงเรียนของเขา เมื่อไหร่ที่ท่านพี่ตื่นสาย ยังไงก็ตามมันดีที่สุดที่จะปล่อยให้มังกรหลับนอนอยู่อย่างงั้นมากกว่าเริ่มพายุ
ช่าย ผมรู้เรียบร้อยแล้วเกี่ยวกับตัวตนจริงๆของเขา
ก็นะ ต้องขอบคุณท่านพี่มาซายะสำหรับเรื่องนั้น สรุปคือ ท่านพี่มาซายะชอบเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับพวกเขาที่โรงเรียน เรื่องของท่านพี่น่าสนใจเป็นพิเศษตั้งแต่ที่ท่านพี่มาซายะสนุกกับการเล่าเรื่องแผนของท่านพี่ ผมสงสัยว่าถ้าท่านพี่มาซายะรู้ตัวหรือยังว่าเขามีส่วนในส่วนใหญ่ของแผนพวกนั้น ผมสงสัยมัน ท่านพี่มาซายะออกจะ...หัวช้านิดหน่อยที่จะรู้เรื่องพวกนั้น
ถึงอย่างงั้น พอคิดว่าเขาจะหนีไปที่ไหนสักที่...
ผมไปที่ห้องของท่านพี่และเปิดประตู เอ๊?

"ท่านพี่ จะไปตอนนี้เลยเหรอฮะ?"ผมถามอย่างงงงวย ท่านพี่แต่งตัวด้วยชุดฤดูหนาว และเขาดูเหมือนจะเดินผ่านกระเป๋าเดินทางก่อนที่ผมจะเข้าไป "พี่จะไม่กินข้าวเช้าเหรอฮะ"
"อ่า...ไม่ล่ะ รถไฟออกตอนเช้า และพี่ต้องทำให้แน่ใจว่าพี่ไปถึงที่นั่นก่อนที่มาซายะจะทำอะไรโง่ๆ" ท่านพี่ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่รูดซิปกระเป๋า "พี่จะหาอะไรกินหลังจากออกไปแล้ว คิดว่านะ"
"แต่มันเช้ามากเลยนะ!"ผมบอกด้วยน้ำเสียงงอแง โธ่เอ้ย! ท่านพี่! พี่บอกผมให้ดูแลสุขภาพในเมื่อพี่ไม่กินมื้อที่สำคัญที่สุดของวันเนี่ยนะ? แน่นอนว่าท่านพี่มาซายะหนีออกจากบ้าน แต่พี่ทำเหมือนเขาออกจากบ้านไปในการเดินทางเพราะอกหักแล้ววางแผนจะฆ่าตัวตายหรืออะไรแบบนั้นเลย!
"พี่รู้น่า พี่รู้"เขาเช็คนาฬิกาแล้วสะพายกระเป๋าเดินทางบนไหล่ "พี่ต้องไปแล้ว ทำตัวดีๆตอนพี่ไม่อยู่ล่ะยูกิโนะ!"
เขายีหัวผมตอนที่เดินผ่านออกไป ผมรีบเดินตามแล้วเตือนว่ามันอันตรายแค่ไหนที่พลาดมื้อเช้า
เสียงของผมดังพอที่จะลากท่านแม่เข้ามาในการสนทนาของเรา
"ชูสุเกะจ๊ะ ทำไมอย่างน้อยลูกไม่กินข้าวโอ๊ตก่อนออกไปล่ะ?"ทันพี่ตัวแข็งทันทีตอนที่ได้ยินเสียงท่านแม่ เขาหันไป180องศาแล้วตอบตกลง
'หืม เจ้าลูกแหง่ติดแม่!'
ผมแลบลิ้นให้ท่านพี่จากด้านหลังของท่านแม่แล้ววิ่งเหยาะๆตามพวกเขาไปที่โต๊ะอาหาร
น่าแปลกใจ หรือค่อนข้างจะไม่น่าแปลกใจตั้งแต่มันเป็นของท่านเเม่ มันมีข้าวโอ๊ตไม่หวานกับชาที่ท่านพี่ชอบรอเขาอยู่ที่โต๊ะเรียบร้อยแล้ว ท่านพ่อยิ้มอย่างใจดีขณะที่เงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์แล้วทักทายพวกเราด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแบบเดียวกับที่ท่านพี่ใช้หลอกเด็กผู้หญิงทั้งหมดที่ซุยรัน
"ยูกิโนะ หน้าแบบนั้นมันอะไรน่ะ?"
อุ๊บ "ไม่มีอะไรฮะท่านพี่!"ผมยิ้มหวานแล้วกระโดดขึ้นไปบนที่นั่งของผมข้างท่านแม่
ท่านพี่มองผมอย่างระแวงก่อนจะนั่งลง เมื่อพวกเราที่เหลือถูกเสิร์ฟอาหารเช้าแล้ว ท่านพี่ก็เริ่มกิน
"แล้วลูกจะไปที่ไหนก่อนล่ะ"
"น้ำตกเคกอนครับ หลังจากนั้นจะไปที่โทจินโบแล้วก็อาโอกิกาฮาระ"
"ที่พวกนั้นมัน..."ท่านแม่ดูเป็นกังวลกับคำตอบของท่านพี่ ในขณะเดียวกันผมเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย
ที่พวกนั้นมีอะไรผิดปกติงั้นเหรอ ไม่ใช่ว่าพวกนั้นเป็นจุดท่องเที่ยวงั้นเหรอ น้ำตกเคกอนเป็นที่รู้จักเพราะน้ำที่เปลี่ยนสีของมัน(ไม่ใช่ว่าเป็นช่วงฤดูใบไม้ร่วงไม่ใช่ฤดูหนาวไม่ใช่เหรอ)โทจินโบก็มีทิวทัศน์ที่สวยงามมาก และอาโอกิกาฮาระ...ในเวลานี้ของปี ผมคิดว่าถ้ำจะเต็มไปด้วยน้ำแข็งแล้วในตอนนี้ และ...หืม ผมคิดว่ามีหนังสือเกี่ยวกับที่นี่อยู่รึเปล่านะ?ผมนึกไม่ออก...แต่พวกนั้นล้วนเป็นจุดท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมาก นี่ท่านพี่มาซายะหนีออกจากบ้านจริงๆเหรอ หรือเขากำลังทัวร์ญี่ปุ่นอยู่กันแน่เนี่ย
"ท่านพี่ฮะ ซื้อของฝากมาให้ผมด้วยนะ!"
"พ่อไม่คิดว่าลูกจะอยากได้ของฝากจากที่พวกนั้นหรอกนะยูกิโนะ"ท่านพ่อพูดอย่างหนักแน่น
มีแววตาน่ากลัวอยู่ในตาของท่านพี่ มันทำให้ผมนึกถึงเมื่อตอนที่ท่านพี่ตามหาอารม์ขันในเรื่องน่ากลัว เหมือนตำนานดาร์กๆหรือตุ๊กตาสยองขวัญ ตุ๊กตาเป็นหัวข้อที่เขาชอบเมื่อไม่นานมานี้ โดยเฉพาะอันที่ได้รับความนิยมเมื่อไม่นานมานี้ ลูลู่ ฮาชิโมโตะ
ผมเคยจำได้ว่าท่านพี่บอกผมเล่นๆว่าถ้าผมได้เจอท่านพี่เรย์กะ ผมจะได้เจอลูลู่ ฮาชิโมโตะในชีวิตจริง นั่นมากพอที่จะยับยั้งผมจากการขอให้เขาพาผมไปซุยรันและเจอเธอ
ตุ๊กตาน่ะน่ากลัว
"แน่นอน ยูกิโนะ"
"ชูสุเกะ!" "ขอบคุณฮะท่านพี่!"
ท่านพี่มอบรอยยิ้มมีเสน่ห์ตามปกติของเขาให้ท่านแม่แล้วจัดการอาหารของเขา
"ผมควรจะไปแล้ว"
"โทรมาตอนลูกเจอเขาแล้วด้วยล่ะ"
"แน่นอนครับ แล้วเจอกัน"ท่านพี่หมุนตัวแล้วเดินออกไป
"ท่านแม่ฮะ"
"ว่าไงจ๊ะยูกิโนะ"
"ผมไปน้ำตกเคกอนด้วยได้ไหมฮะ?"
"แน่นอนว่าไม่จ้ะ"
แต่ไม่ใช่ว่าน้ำตกพวกนั้นสวยเหรอ?งั้นก็ ผมเดาว่ามันเย็นเกินไปสำหรับผมที่จะไปกับท่านพี่ยังไงก็ตาม
--------------------------------------------------------------------
ติดตามต่อพาร์ท2
ลองไปค้นลูลู่ ฮาชิโมโตะมา นี่นายบอกว่าเหมือนท่านเรย์กะอย่างงั้นเรอะเอ็นโจ๊ววววววว

>>60 ยูกิโนะนี่น่ารักจริงๆเลยน้า โผล่มาทีไรก็ฮีลลิ่งได้ตลอด เพราะพลังของโชตะรึเปล่าหว่า
แต่ลูลู่ ฮาชิโมโตะก็น่ารักดีออก เป็นตุ๊กตามีชีวิตเหมือนเจ้าแม่ไง 5555555555555

>>62 สำหรับกูรู้สึกดูน่ากลัวอ่ะมึง อีกอย่างคือแอบดูเหมือนตุ๊กตายาง...แค่กๆ

>>63 กูว่าตุ๊กตายางหลอนกว่านะ นี่คิดว่าเหมือนพวก BJD ที่ราคาแพงๆหน่อย ลักษณะลูกตาหรือท่าทางเหมือนกันเลย

>>43 กูอยากเม้าประเด็นนี้ต่ออีกหน่อย เมื่อกี้พิมพ์ในมือถือไม่ค่อยสะใจเท่าไหร่ 555555555

ถ้าเป็นเรื่องอื่น คาบุมีสิทธิ์เข้าวินราวๆ 90% เลยว่ะ ตามสเต็ปนิยายหรือมังงะแนวๆนี้ที่มาเกิดใหม่เป็นนางร้ายมักจะได้คู่กับพระเอกคนแรกที่โผล่มาหรือตัวละครที่เด่นที่สุดในเรื่องเสมอ เป็นตัวละครชายที่เจ้าแม่โฟกัสมากที่สุด การบรรยายของเรื่องจะเน้นที่คาบุแทบทุกอย่าง เจ้าแม่มักจะให้ความสำคัญกับคาบุที่สุด ทำอะไรก็จะมีคาบุเป็นศูนย์กลางของการกระทำตลอด นางมีความวิตกกังวลสูงว่าตัวเองจะดูไม่ดีในสายตาคาบุเอามากๆ อย่างเรื่องเตี๊ยมให้วาคาบะแพ้ตอนซ้อมวิ่ง นางยังกังวลเลยว่าถ้าคาบุรู้ต้องเม้งแตกแน่ๆ แล้วนางทำอะไรอยู่ก็ตามมักจะแว้บไปนึกถึงแต่คาบุอยู่เรื่อย ถึงจะไม่ใช่แนวๆความโรแมนติคแต่ก็นึกถึงตลอด แล้วทุกอย่างของสองคนนี้ก็สอดคล้องกันมากๆ มีฉายาคู่กัน (จักรพรรดิ-จักรพรรดินี) เป็นตัวท็อปฝั่งชายกับฝั่งหญิงเหมือนกัน ฐานะเท่าเทียมกัน นิสัยใจคอเปิดเผยตรงไปตรงมาเหมือนกัน เคร่งธรรมเนียมเหมือนกัน รสนิยมไปด้วยกันได้ คาบุดูจะชอบอะไรก็ตามที่เรย์กะกำลังใช้หรือเรย์กะกินก็อยากกินเหมือนกัน แนวความคิดก็เหมือนกันแทบทุกอย่าง เพียงแค่คาบุมันเอาจริงเอาจังกว่าและปากหมา ถ้าหันมารักกันจริงๆก็เรียกได้ว่าปูพรมโรยกลีบกุหลาบ บ้านเรย์กะนี่แทบจะอุ้มใส่พานถวายแล้ว น่าจะเป็นแคนดิเคทคู่หมั้นอันดับหนึ่งในใจมาดามคาบุรากิเลยด้วยซ้ำ

เสียอย่างเดียวคือโมเมนต์เยอะและเข้ากันได้ดีแค่ไหน สองคนนี้ก็ดูไม่มีความห่วงหากันและกันในแบบชายหญิงเลยซักนิด แม้ทุกอย่างเป็นใจในการสร้างโมเมนต์โชโจหวานแหวว คู่นี้ก็มักจะเตะขัดขาสกัดดาวรุ่งกันเองอยู่ตลอด อย่างตอนจะทำอาหารมาให้แล้วฮีชิงปฏิเสธว่าเป็นวีแกน ซอรี่นาจา หรือตอนคว้าแขนตอนล้มแล้วด่าว่าอีอ้วนเอ้ยยยย ตอนมุมมองคันตะที่เป็นคนนอกมองเรื่องระหว่างคาบุกับวาคาบะยังสมเป็นมังงะโชโจมากกว่ามุมมองเจ้าแม่อีก เจ้าแม่มองคาบุหรือวาคาบะทีไรมีแต่เรื่องรั่วๆตลอด น่าจะเป็นเพราะวงจรความคิดของเจ้าแม่ที่บ้าๆบอๆนั่นล่ะ

แต่ใช่ว่าจะเปลี่ยนมาเป็นความรักไม่ได้นะ เพราะคาบุก็ดูจะมีความห่วงใยเจ้าแม่อยู่พอสมควร ตอนไปตามหาอิมาริฮีก็ตามไปด้วย ตอนรุ่นน้องมาคุยฮีก็มา ตอนอาริมะฮีก็เอาตัวเข้ามาแทรก หลักๆกูคิดว่าคาบุน่าจะเห็นว่าเรย์กะดูเอ๋อๆไม่ค่อยทันคนมั้ง ถึงได้พยายามจะปกป้อง พอใครสนิทกับเจ้าแม่หน่อยน่าจะรู้นิสัยเลยว่านางก็เพี้ยนๆบ๊องๆ แล้วไปเจอผู้ชายเจ้าชู้แบบอิมาริหรือไอ้พวกเด็กรุ่นน้องก็คงเป็นห่วงอะ กับอาริมะน่าจะเข้าใจว่าเรย์กะโดนอาริมะขู่ เพราะสภานักเรียนกับพวกโบตั๋นไม่ถูกกันเลยต้องไปปกป้อง แถมอาริมะนี่ศัตรูหัวใจอันดับหนึ่งด้วยสิ แล้วคาบุก็มีเพื่อนน้อย พอเจอคนที่เข้ากันทุกอย่างปรึกษาได้แทบทุกเรื่องอย่างเจ้าแม่ก็คงยึดติดมากๆ อยากให้เขาอยู่กับเราไปนานๆไรงี้ แต่อยู่ฐานะไหนค่อยว่ากันอีกที

เพียงแต่ว่าคาบุไม่ใช่คนโลเลหลายใจ รักใครก็พุ่งเป้าหาคนนั้นไม่ลังเลหรือวอกแวก ตัดใจจากยูริเอะไปแบบจริงจังถึงได้เริ่มชอบวาคาบะ การที่ฮีจะเปลี่ยนใจมาชอบเรย์กะแบบชู้สาวในเวลานี้ทั้งที่ยังติดพันกับวาคาบะจึงค่อนข้างจะริบหรี่ เพราะทุกอย่างที่ทำล้วนแต่ใช้วาคาบะเป็นศูนย์กลางหมดเหมือนกัน เป็นประธาน Pivoine ก็เพื่อวาคาบะ ถ้าเรย์กะไม่ไปพูดว่าวาคาบะโดนรังแก กูเชื่อเลยว่าฮีคงไม่ยกมือขอเป็นประธานหรอก อยากเข้าใจวาคาบะถึงได้มาขอคำปรึกษาจากเรย์กะ ปะฉะดะกับท่านโยโกะเพื่อปกป้องวาคาบะ ตอนรุ่นน้องสั่งให้วาคาบะเก็บกวาดกระป๋องเครื่องดื่ม ทีแรกฮีไม่รู้ว่าวาคาบะโดนสั่งยังแทบไม่สนใจแถมมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่พอรู้ว่าวาคาบะโดนทำแบบนั้นปฏิกริยาเปลี่ยนไปเลย ลงโทษรุ่นน้องที่ก่อเรื่องทั้งหมดก็เพื่อวาคาบะอีกเหมือนกัน ดังนั้นกูคิดว่าถ้าวาคาบะไม่ปฏิเสธ ฮีก็คงไม่หันมองเรย์กะแน่ๆ ก็ออกจะทุ่มเทเพื่อวาคาบะขนาดนี้ และนับกันจริงๆก็แทบจะไม่เห็นฮีทำอะไรเพื่อเรย์กะเลยนะ ถึงจะแคร์แต่ก็ไม่ได้เอาเรย์กะมาเป็นอันดับหนึ่งเหมือนวาคาบะน่ะ

ของเอ็นโจกำลังพิมพ์ ยาวมากเพราะกูรักเขา อยากเม้ามอยเรื่องนี้เยอะๆ อุอิ

>>65 เมาท์มาค่ะ กูรออ่าน

>>65 ความคิดเห็นเดียวกัน แกวิเคราะห์ได้ตรงใจจัง

>>65 มาเลยมึง รออ่านอยู่

Ky หน่อย แวะมาบอกว่าคิดถึงท่านพี่ Y-Y~~~~

>>65 สุดยอดว่ะ มาไม่ต้องนอนมันละกูจะรออ่านของมึงนี่แหละแล้วค่อยนอน

พิมพ์ไว้ตั้งแต่เมื่อคืน แต่เผลอหลับเลยไม่ได้กดส่ง ซอรี่น้าาาา

เอ็นโจนี่โหงวเฮ้งพระรองที่โผล่หน้ามาก็มีป้ายแปะเอาไว้เลยล่วงหน้าว่าต้องอกหักรักคุด ชอบนางเอกเขาก็ไม่แล เห็นเป็นศาลาพักใจแล้วเขาก็ไปกับชายที่เขารัก ทำอะไรนางเอกเขาก็ไม่เห็นหัว มองข้ามไปตลอด ในเรื่องเจ้าแม่ก็ไม่ค่อยนึกถึงเอ็นโจเท่าไหร่ ส่วนมากนางจะไปโฟกัสอยู่กับคาบุ แต่ใช่ว่านางจะไม่รู้หรือไม่สนใจเอ็นโจเลยนะ เพราะนางก็แพลมๆข้อมูลเล็กๆน้อยๆของเอ็นโจมาเรื่อยๆเหมือนกัน อย่างตอนยูกิโนะยกชามาให้นางก็บอกว่าไม่เคยเห็นพี่ชายยูกิโนะทำแบบนี้ให้ใครเลย หรือไม่เห็นเอ็นโจกินขนมเลย ถ้ากินก็กินนิดเดียว แสดงว่านางก็มองเอ็นโจอยู่เหมือนกัน แค่ไม่บรรยายถึงเหมือนคาบุรากิ

ถึงมุมมองเจ้าแม่จะไม่ค่อยกล่าวถึงเอ็นโจมาก แต่มุมมองตัวประกอบคนอื่นๆจะเน้นเอ็นโจมากเป็นพิเศษ เวลาพูดถึงคาบุจะเล่าผ่านๆพอให้รู้นะว่านี่คือคนสำคัญของโรงเรียน อะ กล่าวถึงซักหน่อยแล้วจบไปไม่สานต่อ เรื่องที่เล่าเกี่ยวกับคาบุก็คือเรื่องที่คนอ่านรู้กันอยู่แล้ว แต่ของเอ็นโจจะมีขยายความต่อไปว่าเกิดอะไรขึ้นลับหลังเจ้าแม่ที่คนอ่านยังไม่รู้บ้าง อย่างตอนที่ฮีไปตบเกรียนสั่งสอนซึรุฮานะหรือมุมมองน้องแว่น KGB ที่เล่าเกี่ยวกับเอ็นโจ โมเมนต์ถึงจะน้อยและโดนขัดบ่อยแต่ไม่เคยขาดช่วง พีคมากพีคน้อยลดหลั่นกันไป และมาเรื่อยๆทิ้งไว้ตามรายทางบ้าง บางทีก็แทรกๆตามบรรทัดเป็นจุดเล็กๆ ต้องคอยสังเกตให้ดี เพราะโดยมากมักจะโดนเรื่องที่เป็นประเด็นใหญ่ในตอนนั้นๆกลบหมด

อีกอย่าง อีเวนท์ทั้งหลายที่เหมือนจะดันคาบุให้เด่น อย่างตอนหิ่งห้อยที่สองมาดามพยายามจะชงลูกชายลูกสาว กลับกลายเป็นเอ็นโจคว้าตรงนี้ไปครองแทน เรื่องติวหนังสือสอบที่คาบุลากเรย์กะไปติว เอ็นโจ(และท่านพี่)ก็เป็นคนติวให้ เรื่องนี้มาลูปนี้ตลอด ไม่เชื่อไปสังเกตได้เลย

แล้วใช่ว่าเจ้าแม่จะไม่รู้สึกอะไรกับเอ็นโจเลยนะ เพราะตอนแรกนางก็บอกว่าชอบหน้าตาเอ็นโจมากกว่าคาบุรากิ เวลานางมีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือ นางจะเห็นว่าเอ็นโจพึ่งพาได้ทุกครั้งเลย แต่นางไม่ยอมไปขอความช่วยเหลือเพราะกลัวโดนทวงบุญคุณ แต่ก็เห็นเป็นที่พึ่งอะ เรื่องต้องการความช่วยเหลือนี่นางไม่เคยคำนึงถึงคาบุในหัวเลยซักครั้ง และเวลานางยิ้มข่มขู่ใครเงี้ย นางจะเลียนแบบเอ็นโจตลอด ตอนที่ยิ้มให้คาบุที่ไปดักรอหน้าโรงเรียนก็บรรยายว่าเลียนแบบรอยยิ้มของเอ็นโจ หรือตอนขู่รุ่นน้องก็บอกว่าใช้รอยยิ้มน่าเกรงขามไม่แพ้เอ็นโจ มีซึมซับพฤติกรรมลอกเลียนแบบกันไปอีก

เวลามีผู้หญิงเข้าใกล้เอ็นโจนางจะโกรธหรือไม่ก็หงุดหงิดตลอด เอ็นโจมีเดทไวท์เดย์นางก็งอนนิดๆ กับคนอื่นนางไม่เป็นนะ ขนาดคาบุที่มาฝอยว่าทำนั่นทำนี่หวานแหววกับวาคาบะ นางก็รับฟังเออๆคะๆไปไม่ออกปฏิกริยาไปมากกว่าการรำคาญ แต่พอเป็นเอ็นโจมากับยุยโกะทีไร นางจะแสดงอารมณ์ด้านลบออกมาเต็ม และนางเป็นคนพูดเองว่าเวลาอยู่กับเอ็นโจเหงื่อจะซึมฝ่ามือด้วยความตื่นเต้น จะด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่ค่อยแน่ชัดเพราะนางชอบตัดฉับความคิดตัวเองเกี่ยวกับเอ็นโจทุกครั้ง เหมือนกลัวว่าถ้านึกต่อไปนางจะรู้ตัวถึงความรู้สึกบางอย่างของตัวเองอะ ก็ต้องรอดูกันไปว่านางจะเลิกซึนมั้ย ตราบใดที่เรื่องไม่ใกล้จบ กูว่ายากที่นางจะยอมรับ

แต่คนรอบข้างนี่สังเกตได้นะว่านางมีความรู้สึกซัมติงกับเอ็นโจ เพราะเวลาถามว่าชอบคาบุเหรอ นางปฏิเสธเขาก็เชื่อ แต่ถ้าถามต่อว่านางชอบเอ็นโจใช่มั้ย พอนางปฏิเสธจะไม่มีใครเชื่อเลย แสดงว่าต้องออกอาการท่าทางบางอย่างให้เขารู้ว่านางมีอะไรในใจ เพราะนางเป็นพวกมีอะไรก็แสดงออกทางสีหน้าหมด ไมฮามะยังบอกเลยว่านางไปเล่นหูเล่นตากับเอ็นโจ แต่ด้วยความที่เป็นมุมมองนางก็มักจะคิดเข้าข้างตัวเองว่าทำหน้านิ่งบ้างล่ะ หักธงหน้าตายบ้างล่ะ จริงๆแล้วอาจจะหน้าแดงเลิกลั่กแตกตื่นอยู่ก็ได้ เลเวลการหลอกตัวเองของนางสูงขนาดไหนให้ไปดูตอนเอาผ้าเปียกโปะหน้าคาบุ อันนั้นกะฆ่าเลย เอาจริงด้วย แต่ทำเป็นแบ๊วว่าหนูหวังดีนะค้า อย่าใส่ร้ายหนู

เอ็นโจเนี่ยเหมือนจะบทน้อย แต่เอาจริงๆทิ้ง hint ไว้ตามทางเยอะมากกกกก ความลับเยอะ ปริศนาเยอะ ปมของคาบุนี่รู้ทุกอย่างแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และชีวิตของเรย์กะนางร้ายก็ผูกติดกับคาบุ ส่วนเอ็นโจไม่ใช่ตัวเอก ตามเรื่องเดิมก็เป็นคาแรคเตอร์รองที่คอยซัพพอร์ตให้พระเอกนางเอกรักกัน เจ้าแม่เองก็ไม่ค่อยพูดถึงเรื่องราวของเอ็นโจในคิมิดอล ทั้งที่ตัวละครนี้ได้รับความนิยมเป็นอันดับหนึ่งของเรื่อง ตรงนี้กูเดาสองอย่างว่าต้นฉบับเดิมก็น่าจะไม่ค่อยมีเรื่องเกี่ยวกับเอ็นโจเท่าไหร่ เพราะยังไงก็ต้องโฟกัสพระเอก นางเอก พระรอง รักสามเส้าเราสามคน ไม่ใช่เพื่อนพระเอกอยู่แล้ว ปริศนาเยอะไปอีก หรือไม่ก็มีเรื่องเยอะพอควรนั่นล่ะ ตัวละครเป็นที่นิยมขนาดนี้ยังไงคนเขียนก็ต้องเอามาเขียนขายเรียกลูกค้า ไม่มีทางที่จะไม่นำเสนอ เพียงแต่เรย์กะนางหลีกเลี่ยงที่จะนึกถึงเอ็นโจเลยไม่ยอมพูดเท่านั้นเอง จอมมารเองก็เป็นพวกไม่เล่าเรื่องตัวเองมากนัก เวลาคุยกับเรย์กะถ้าไม่คุยเรื่องยูกิโนะก็มาซายะ เพราะโทนเรื่องก็โฟกัสที่คาบุ จะพูดถึงตัวเองน้อยมากๆ กับคาบุนี่รู้แทบหมดเปลือกแล้ว แต่กับเอ็นโจนี่แทบไม่รู้อะไรเพิ่มเลยแม้จะผ่านไปเกือบสามร้อยตอนแล้วก็ตาม

ปมของเอ็นโจนี่หลักๆเลยก็คงเรื่องทางบ้านที่น่าจะเป็นปมใหญ่ที่สุด ฮีดูเป็นคนเก็บกด มืดหม่น มองโลกในแง่ร้าย ก็เลยชอบคนตรงไปตรงมาแบบมาซายะและเรย์กะ สองคนนี้นิสัยเหมือนกันมากๆ เป็นคนที่นิสัยตรงข้ามกับฮีโดยสิ้นเชิง อยู่ด้วยแล้วสบายใจเหมือนกัน ก็ไม่แปลกที่ฮีจะชอบเรย์กะ แต่ที่ยังไม่จีบเต็มตัวน่าจะเพราะเรื่องคู่หมั้น เรื่องทางบ้าน แถมไม่แน่ใจว่าเจ้าแม่คิดยังไงกับตัวเอง ดูเขาไม่อยากอยู่ใกล้เราหรือจะเกลียดเราหว่า ฯลฯ เป็นประเภทใช้สมองนำหน้าหัวใจ ทำอะไรต้องคิดทบทวนให้รอบคอบ พิจารณาผลดีผลเสียทุกข้อไรงี้ก่อนค่อยลงมือ การที่ฮีดูกั๊กๆน่าจะมาจากนิสัยในส่วนนี้ด้วยแหล่ะ คงพิจารณามาแล้วว่าได้ไม่คุ้มเสียแน่นอน แต่ให้เลิกชอบมันทำไม่ได้ไง เลยคาราคาซังไม่ไปไหนซักที เดินหน้าก็ติด ถอยหลังก็ไม่ได้

กูว่าฮีทำอะไรก็ดูเป็นรองมาซายะตลอด มีความรันทดแบบตัวรอง ถึงปากจะบอกว่าพอใจให้มันเป็นแบบนั้นและไม่ต้องการแข่งกับมาซายะ แต่ลึกๆกูว่าฮีก็อยากเอาชนะ อยากได้สิ่งที่ต้องการ แต่ด้วยอะไรหลายๆเลยทำให้ฮีทำอย่างใจคิดไม่ได้มาก ชีวิตเหมือนถูกขีดเส้นไว้แล้ว และน่าจะโดนกดดันจากทางบ้านพอสมควร ไม่แน่ว่าที่ชงๆเรย์กะให้มาซายะก็ผู้ใหญ่ขอร้องมานะ

แต่หลังจาก 268 เป็นต้นไป กูรู้สึกว่าฮีรุกหนักมาก เหตุผลอะไรที่เคยคิดน่าจะโยนทิ้งไปหมดแล้ว เพราะตอนที่ 268 คิดว่าเหมือนเป็นตอนที่ปลดล็อคทุกความรู้สึกที่ฮีมีต่อเจ้าแม่อะ ในตอนนั้นดูออกว่าฮีเฟล เหนื่อย ไม่มีอารมณ์จะพูดกับใคร แต่เรย์กะมาทำให้หัวเราะได้ คงแน่ใจแล้วว่าคนนี้ล่ะคือคนที่รักที่สุด อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ถ้าขืนไม่ทำอะไรซักอย่างฮีน่าจะต้องอยู่กับยุยโกะไปตลอดชีวิต ซึ่งคงออกมายิ้มขื่นๆแบบทุกวันนี้ จากที่ไม่กล้าก็มีความกล้ามากขึ้น กล้าโทรไปชวนดูดอกไม้ไฟ แม้จะใช้น้องเป็นใบเบิกทาง เจ้าแม่ดูมือถือนานก็เดินไปส่อง ทำอะไร คุยกับใครเหรอ มีความร้อนรนอยากรู้ เมื่อก่อนเรย์กะไปนั่งกับเพื่อนผู้หญิงฮีจะไม่ตามไปนะ แต่หลังจากส่องมือถือแล้วยังไม่ได้คำตอบว่าจะไปที่นั่นทำไม ไปกับใคร ฮีตามติดไปเอาคำตอบจ้า นั่งเนียนในวงเป็นเพื่อนสาวอีกคน แต่เนื่องจากเรื่องนี้คือเรื่องชีวิตสโลว์ไลฟ์และอาหารการกินของเจ้าแม่ การรุกจีบหนักมากไปจะผิดคอนเซปต์เอาได้ มันก็เลยหยุดตรงนั้นนั่นล่ะ พัฒนากันช้าๆเอื่อยๆสโลว์ๆกันไปวันๆ รุกจีบเร็วเดี๋ยวเรื่องจบไวเกินไป แกล้งคนอ่านและเจ้าแม่เล่นนี่ล่ะสนุกดี

จริงๆกูค่อนข้างชัวร์ว่าเรื่องนี้ใครเป็นพระเอกนะ แต่ก็เผื่อใจไว้ด้วยว่าทุกอย่างอาจไม่เป็นไปตามที่คิด เพราะเรื่องนี้พร้อมหักหลังกูตลอด เดาทางไม่เคยถูกซักที แต่จะมีจุดสังเกตอยู่อย่างคือ ถ้าอ.แกเกริ่นเรื่องมายาวๆหลายตอน ดูชงหนักๆมันเหมือนจะมีอีเวนท์สำคัญแต่ส่วนใหญ่จะจบลงด้วยการไม่มีอะไรในกอไผ่ เอามาดักควายไปงั้นอะ เช่นตอนไปตลาดอาซากาโอะที่แห้วทุกคน เอ็นโจก็ไม่ชวน คาบุก็ไปกับวาคาบะ เจ้าแม่ไปคนเดียว แห้งขนาดไหนถามใจดูก่อน แต่พอนิ่งๆเฉยๆไม่มีคลื่นลมสัญญาณอะไรเลย ดันปาโมเมนต์มาอัดหน้าแบบไม่ให้ตั้งตัวซะงั้น เช่นตอนที่เอ็นโจกับเรย์กะคุยกันในสโมสร ยอมรับว่าเซอร์ไพรส์มากเพราะไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่าจะได้เจอกัน แถมเป็นโมเมนต์ที่โคตรดีย์ อีกอันหนึ่งคือปูเรื่องล่วงหน้าแค่ตอนเดียวแล้วอัดอีเวนท์ใส่หน้าทันทีไม่ให้ตั้งตัวอีกเหมือนกัน เช่นตอนน้องแว่นบอกได้ยินข่าวลือประหลาดเกี่ยวกับเอ็นโจมา ตอนต่อมาอัดอีเวนท์ให้ทันทีจนต้องไปซดน้ำใบบัวบกเลยมั้ยล่ะ

อย่างไรก็ดี นี่คือการวิแคะของกูเอง ซึ่งอาจจะไม่ตรงกับความคิดใครหลายๆคนก็ดีเบตกันได้ กูก็อยากฟังมุมมองคนอื่นต่อเรื่องนี้เหมือนกัน และกูเขียนยาวมาก อาจจะน่าเบื่อมีแต่น้ำไปหน่อยก็ต้องขออภัยด้วยนะ

>>73 กราบมึง ดีต่อใจมาก ฮือออออ

มึงช่วยวิเคราะห์ความสัมพันธ์หลังดอกไม้ไฟหน่อยสิ คือกูแห้งขนาดแค่บทวิเคราะห์ กูก็ปริ่มละ

>>73 ไม่ ไม่น่าเบื่อเลย กูอ่านไปแบบมีความสุขมาก

ตอนนี้กูกลัวแต่ว่าโมเม้นเดทดอกไม้ไฟที่รอคอย ประกดนังเอ็นโจโทรมาบอกตอนเช้า ขอโทษนะยูกิโนะป่วยกะทันหัน

>>71-73 รักการวิเคราะห์ของมึงจัง
จริงๆ กุก็คิดเหมือนกันว่าบทพระเอกดูส่งไปทางเอ็นโจมาก ตอนแรกที่อ่านก็แอบเชียร์คาบุอยู่แต่อ่านมาได้ 200 กว่าตอนก็ไม่จะมีพัฒนาการระหว่างสองคนนี้เลย คิดอยู่ว่าคาบุชอบวาบาคะมากขนาดนั้นจะมาชอบเรย์กะได้ไงวะ แถมวาบาคะเองก็ไม่ค่อยปฏิเสธตอนคาบุชวนไปไหนมาไหน ไม่เห็นแววที่ท่านเรย์กะกับคาบุจะมาชอบกันได้ กุเลยวนอ่านอีกรอบเพื่อเก็บรายละเอียดก็มาสะดุดกับเอ็นโจนี่แหละ ถึงได้เบิกเนตรว่าอีตานี่เห็นเงียบๆ(?)แต่ก็แอบรุกอยู่ตลอดถึงจะชอบหักธงก็ตามเถอะ 55555555

อ่านที่มึงวิเคราะห์แล้วกูอยากอ่านเรื่องนี้ต่อไวๆเลย TTOTT

ท่านฮิหายไปปีกว่าแล้วแต่พอมาเจอวิเคราะห์ของมึงกูรู้สึกมีกำลังใจรอต่อเลยง่าาา แงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ฮืออออ ท่านฮิโยโกะะะะ มาต่อแบบนิยายรายเดือนก็ได้นะคะะ แงงงงงงงงงงงงงง TTOTT

เห็นด้วยกะโม่งมาก เอ็นโจกับเจ้าแม่มีโมเม้นแบบไม่ตั้งใจเยอะ เจอบังเอินที่สโม ที่ร้านกาแฟ จับหิ่งห้อยให้เจ้าแม่ ส่วนคาบุเหมือนทุ่มเทให้วาคาบะไปหมดแล้ว. ยังนึกไม่ออกว่าคาบุจะมารักเจ้าแม่ได้ไงถ้าวาคาบะไม่ปฏิเสธ ซึ่งกูก็คิดว่านางคงจะไม่. คาบุแสดงออกชัด วาคาบะก็ยอมไปไหนมาไหนกับคาบุสองคน เหมือนเดทแล้วล่ะ

มึงๆ กูว่าเลี่ยงประเด็นโจมตีฝั่งเรือคาบุหน่อยก็ดีนะมึง กูกลัวมีสงครามเรือถถถถ

หลังดูดอกไม้ไฟ กุเดาว่าถ้าคาบุได้ไปกับวาคาบะ 2 คนคู่นี้น่าจะ OFC ละ ส่วนเอ็นโจก็ใช้น้องรุกคืบเจ้าแม่ไปได้เรื่อยๆ ตีกันไม่ให้ใครมาจีบอีก แล้วก็สนับสนุนวาคาบะกับคาบุสุดกำลัง. ทีนี้ก็ไม่รู้ว่าทางบ้านคาบุจะกีดกันได้แค่ไหน. สงสัยเหมือนกันว่าจะเขียนท่านแม่คาบุให้กีดกันวาคสบะได้ยังไง เท่าที่อ่านมาก็ไม่ได้ดูเจ้ายศเจ้าอย่างเท่าไหร่

แต่ถ้าให้กูเดาทาง กูว่าคาบุแมร่งต้องแห้ว ไม่ได้ไปกะวาคาบะแหง. เผลอๆยังโผล่มาแจมเดท(?) เอ็นโจกับเจ้าแม่อีก /เหมือนตอนตามมาที่ร้านกาแฟ 555

นิดนึง กุเรือคาบุนะ แต่ถ้าจะให้คาบุโดนวาคาบะปฏิเสธแล้วหันมาหาเจ้าแม่นี่กุไม่ค่อนโอเคว่ะ

>>80 ทะเลาะกันแค่ไหน ไหดองกะคานซังก็มาวินค่ะ

>>83 ไม่เป็นมงคล!! ไม่เป็นมงคลลลลลล

>>74 เอาตรงๆ กูคิดว่าไม่คืบหน้าแบบเป็นชิ้นเป็นอันทั้งคู่ เพราะเรื่องมันสโลว์มาก ลงเอยกันเร็วจะผิดคอนเซปต์ อ.แกดูกั๊กความสัมพันธ์ระหว่างสองคู่นี้มากๆ คาบุกับวาคาบะไม่เคยเห็นฉากเดท ได้รู้ผ่านปากไม่เห็นเหตุการณ์ แต่พอเล่าแล้วก็ อ้าว ก็คืบหน้ากันดีนี่นา แบกข้าวกล่องมาให้กินแล้ว ยอมขึ้นเรือไปด้วยกันสองต่อสองตอนกลางคืนแล้ว เอ็นโจกับเรย์กะที่ไม่ค่อยเอ่ยเรื่องอีกฝ่าย ต้องใช้มุมมองคนนอกเป็นตัวเฉลยเรื่องราว(ซึ่งนานๆมาที)

คือกูก็ไม่รู้ว่าคาบุจะสารภาพรักในอีเวนท์นี้เลยมั้ย แต่ตามต้นฉบับเดิมคือไปสารภาพรักกลางสี่แยกไฟแดง อีกอย่าง ฮีเริ่มสะกิดใจเรื่องโคโระจัง น่าจะมีข้อสงสัยเต็มหัวและหาทางไขปริศนาเรื่องนี้ก่อน ดังนั้นกูคิดว่าคาบุคงไม่สารภาพรักในอีเวนท์ดอกไม้ไฟหรอก แต่ถ้าบอกรักไปแล้ววาคาบะตกลงน่าจะเข้ารูทขุ่นแม่กีดกันและงานหมั้นจะบังเกิดแน่ๆ

ส่วนเอ็นโจ อีตานี่ปริศนาเยอะจนไม่รู้จะเดายังไง ฮีมีปัญหานะแต่ไม่เคยมาปรึกษาหรือแพลมๆข้อมูลอะไรให้รู้เลย ไม่แน่คนโดนจับหมั้นก่อนอาจจะเป็นอีตานี่ก็ได้ และถ้าหมั้นแล้วเจ้าแม่น่าจะโบกมือบ๊ายบาย ลาก่อย ชอบแค่ไหนก็ไม่เป็นมือที่สามหรอกย่ะ แต่กูคิดว่าอีเวนท์งานหมั้นนี่ช้าหรือเร็วยังไงก็ต้องเกิด และหวยจะไปออกที่ใครนี่สิ

>>81 กูคิดว่าที่เห็นว่ามาดามไม่เจ้ายศเจ้าอย่างเพราะเรย์กะก็คนระดับเดียวกับนาง ก็ต้องได้รับการปฏิบัติตัวดี แต่กับคนที่อยู่ระดับต่ำกว่าอาจจะเป็นอีกเรื่องนึงก็ได้ อย่างพ่อแม่ของเรย์กะก็เหยียดคนที่ไม่ใช่คนระดับเดียวกันอยู่นี่นา แล้วในหนังสือการ์ตูนมาดามก็เป็นตัวตั้งตัวตีให้เรย์กะหมั้นกับลูกชาย บังคับให้เลิกกับวาคาบะเองด้วยซ้ำ คิดว่าเซ็ตติ้งตรงนี้คงไม่เปลี่ยนหรอก

ดูอย่างไงความสัมพันธ์ของคาบุกะเจ้าแม่ก็เป็นแบบเพื่อนกันอ่ะ ไม่น่ามีอะไรในกอไผ่ ถึงแม้เจ้าแม่จะแอบโดกิโดกิก็เถอะ 555555
เอ็นโจยังมีความเป็นไปได้ในทางโรแมนซ์มากกว่าอีก