Fanboi Channel

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการรอคอยให้ท่านฮิมาต่อพร้อมกับการเปิดตัวพระเอกที่เหล่าโม่งกำลังสับสน [การย้ายเรือไปมารอบที่29จากการเมากาวของเหล่าโม่งฟิค]

Last posted

Total of 1000 posts

160 Nameless Fanboi Posted ID:/wPY4U..9J

>>151 (มุมมองของ โมโมโซโนะ อิมาริ) (มโนแต่ง กาวๆ) 5 ถ้าคิโชวอิน ทาคาเทรุเป็นน้องชาย
“วันนี้เป็นวันที่น่าเบื่อจริง ๆ” ผม โมโมโซโนะ อิมาริ เป็นพื่อนกับ คิโชวอิน ทาคาเทรุ ผมอิจฉาทาคาเทรุที่ได้อยู่กับพี่สาว คิโชวอิน เรย์กะ คนสวยตลอดเวลา ทำไมชีวิตเราช่างน่าเบื่ออะไรแบบนี้ รู้สึกเหมือนวันๆเวลาผ่านไปแบบไม่มีอะไรเข้ามาเลย ว่าจะไปหาพี่สาวเจ้าทาคาเทรุเล่นซะหน่อยระหว่างเดินผ่านไปห้องพี่เรย์กะ
“หือ นั้นมัน” เหมือนตั้งแต่พรุ่งนี้ไปผมจะมีเรื่องสนุก ๆ รออยู่สินะ
วันนี้เป็นเช้าที่ดีไม่ร้อนจนเกินไป สายตาผมตามหาเด็กคนหนึ่งและเมื่อผมเห็นเด็กคนนั้นก็รีบวิ่งออกไป
“ทาคาเทรุ จอมซิสค่อน” ทันทีที่ทักทายออกไปก็โดนต่อยที่ท้องอย่างจัง
“อู้ย เจ็บๆ หน่อยเจ้า....” แว่วตาที่ทาคาเทรุมองผมนี้ทำเอาเสียวเอาเย็นสันหลังเลย
“ขอโทษ” อ้ากกกก น่ากลัวแกมันน่ากลัวจริง ๆ แค่ล่อเล่นนิดเดียวเอง
“มีอะไรก็ว่ามา อิมาริ”
“ฉันได้ข่าวมาว่า ท่านจักรพรรดินี ได้จดหมายรัก ฉันเลยอยากจะถามนายว่า จริงหรือเปล่า!?”
“ว่าไงนะ!?”
“อะไร นายไม่รู้เหรอ” ผมรู้สึกเกินความคาดหมายเพราะสีหน้าของทาคาเทรุดูตกใจมาก ฮะ ฮ่า ฮ่า สมน้ำหน้า พี่เรย์กะของนายคงไม่ได้เล่าให้ฟังสินะ
หมอนี้ทำสีหน้าแบบนี้แล้วตลกดีแฮะ
“นายเอาข่าวนี้มาจากใหน อิมาริ”
“เอ้ อยากรู้เหรอ อยากรู้สินะ บอกดีเปล่าน่า อือ ถ้าเลี้ยงเค้ก..” คิดว่าจะแกล้งทาคาเทรุกับโดนเตะที่หน้าแข้งจนลงไปกลิ้งกับพื้นด้วยความเจ็บปวด
“โอ้ย เจ็บๆ บอกก็ได้ไม่เห็นต้องรุนแรงเลย” เจ็บสุดๆเลยหมอนี้มันโกรธอะไรมาเนี้ย อะไรกันสีหน้าพออกพอใจแบบนั้นมันอะไร
“อู้ย บ้าจริง ก็เมื่อวานตอนเย็นฉันไปที่ห้องสโมสรPivoine ม.ปลายเพื่อไปหาพวกพี่สาว เลยได้ยินที่พวกเธอคุยกันว่า มีจดหมายในโต๊ะเรียนของท่านจักรพรรดินี แล้วพอเธอเปิดอ่านก็ทำหน้าตกใจแล้วก็ยิ้ม มันทำให้พวกเธอคิดว่าอาจจะได้ จดหมายรัก จากท่านจักรพรรดิหรือไม่ก็องค์ชายก็ได้” เจ้าทาคาเทรุช็อกไปเลยทั้งวันเหมือนจะหลุด ๆ บ้อง ๆ ไปเลย มาดคุณหนูสมบูรณ์แบบหายไปเลย ตลกชะมัด ทาคาเทรุ นายนี่ติดพี่สาวจริง ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
พอวันรุ้งขึ้นผมก็ถูก ทาคาเทรุ ลากออกมา หมอนั้นบอกว่าต้องหาความจริงให้รู้เรื่อง
“นี่ไม่เห็นต้องลากฉันมาด้วยเลย วันนี้ว่าจะไปฝึกจีบสาวซะหน่อย นี่ ทาคาเทรุ” ผมยอกล่อออกไปด้วยความสนุกที่เห็นทาคาเทรุลนลานกระวนกระวายใจ
“ถ้านายไม่รับผิดชอบกับคำพูดเมื่อวานของนายละก็ ผู้หญิงคนไหนที่นายไปจีบผมจะทำให้พวกเธอรังเกียจนายจนไม่อยากเข้าใกล้เลย”
“อึ้ย มันเรื่องจริงนะได้ยินมาจริงๆ พี่นายก็สวยจะตายทำไหมถึงคิดว่าจะไม่มีคนมาจีบละขนาดฉันยังชอบพี่เรย์กะเลย”
อยู่ดี ๆ ก็โกรธนายมันคนติดพี่สาวจริง ๆ
“โอ้ยเจ้าทาคาเทรุ มันเจ็บนะเดี่ยวไปฟ้องพี่นายเลย” ผมมองทาคาเทรุ แล้วเย็นสันหลัง น่ากลัวชะมัดเลย แต่ก็รู้สึกสนุกดี
“เออ ไม่รู้ว่าคิดอะไรแต่ดูน่ากลัวจัง ขอโทษด้วยช่วยยกโทษให้ทีนะ นะ”
พอทาคาเทรุหันหน้าหนีผมก็เดินตามไปพอได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงคุยกันก็หยุดยืนฟังกับทาคาเทรุก่อน ผมคิดอยากเห็นทาคาเทรุกลุ้มใจมากกว่านี้ และแล้วความปรารถนาผมก็เป็นจริง เมื่อ เอ็นโจ ยูกิโนะ ปรากฎตัวออกมา ผมก็พอรู้จักกิตติศักดิ์หมอนี้มาเหมือนกันเพราะเป็นน้องขององค์ชาย
สาว ๆ เลยติดกันตรึมด้วยรุปร่างหน้าตาที่อ่อนโยนเหมือนพี่ชายไม่มีผิดยิ่งกว่านั้น
ยูกิโนะดูจะสนิทกับพี่เรย์กะพอสมควร เอาจะทำยังไงล่ะ ทาคาเทรุ ผมยิ้มชอบใจให้กับเหตุการณ์นี้
“เป็นอะไรหรือเปล่าทาคาเทรุ”
“อา ไม่เป็นไร” ไม่เป็นอะไรแต่ดูหน้านายตอนนี่สิ นายมันเด็กติดพี่จริง ๆ
จากนั้นทาคาเทรุก็เดินออกไปคุยกับ ยูกิโนะ ส่วนผมไม่ได้สนใจผู้ชายคุยกันหรอกนะ สนแต่เด็กผู้หญิงที่ยืนกรี๊ดกร๊าดรอบพวกเราสามคนอยู่

161 Nameless Fanboi Posted ID:/wPY4U..9J

จากนั้นยูกิโนะก็ชวนพวกเราสองคนไปคุยกันที่อื่น ผมบอกลาเหล่าเด็กสาวแล้วเดินตามสองคนนั้นไป
พอเดินเข้าไปในห้องสโมสรPivoineก็เห็น ผู้หญิงที่น่ารักเหมือนตุ๊กตาฝรั่งเศส ผมม้วนเป็นลอน มีผิวที่ขาวอมชมพูใช่ คิโชวอิน เรย์กะ พี่ของเจ้าทาคาเทรุนั้นเอง อ้ากพี่เรย์กะนี่น่ารักจริงๆ น่าอิจฉาเจ้าทาคาเทรุ มันคงมีความสุขทุกวันเลยที่ได้อยู่กับพี่สาวน่ารักแบบนี้
ทันทีที่เห็นยูกิโนะวิ่งไปหาพี่เรย์กะ ก็นึกเรื่องสนุกขึ้นมาได้ผมเลยรีบวิ่งไปหาพี่เรย์กะ
“พี่เรย์กะฮะผมขอนั่งข้างๆฝั่งนี้ได้ไหมฮะ” ผมรีบไปขอนั่งข้าง ๆ อีกฝั่งเพื่อไม่ให้มีที่นั่งให้เจ้าทาคาเทรุมันนั่ง
“ฮือ!? อยากนั่งข้างพี่ด้วยเหรอจ๊ะอิมาริคุง ได้สิจ๊ะ” พี่เรย์กะตอบพร้อมยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับผม
พอทาคาเทรุเดินถึงด้านหน้าพี่เรย์กะผมก็ยิ้มให้ทาคาเทรุ เอาจะทำยังไงล่ะทาคาเทรุ สมน้ำหน้าชอบใช้กำลังดีนัก
“ว่าไงจ๊ะ ทาคาเทรุ” ผมดูสีหน้าทาคาเทรุที่ตอนนี้หน้าแดงจนเหมือนจะพูดอะไรไม่ออก
“ผมขอนั่งตักพี่ได้ไหมฮะ” ผมนี่ยิ้มไม่หุบเลย นายมันเด็กติดพี่ ดูทำหน้ามีความสุขสิ ฮ่า ฮ่า ติดพี่จริง ๆ ทาคาเทรุ
“ได้สิจ๊ะ ทาคาเทรุนี่ชอบอ้อนพี่จังเลยนะ ฮิฮิฮิ”
“ทำไหมวันนี้ ทาคาเทรุถึงมาที่ห้องสโมสรPivoineนี่ล่ะปกติเห็นไม่อยากมานี้” พอผมเห็นพี่เรย์กะเหมือนจะหอมทาคาเทรุ
“ทาคาเทรุเขาสงสัยเรื่องจดหมายที่พี่เรย์กะเจอที่โต๊ะนะฮะ” เสียงของยูกิโนะพูดออกมาก่อนที่ผมจะได้ถามพี่เรย์กะ
“นั้นสินะพี่ยังไม่ได้เล่าให้ทาคาเทรุฟังเลย” เจ้าทาคาเทรุทำหน้าจ๋อยเลย
”ถ้าพี่มีแฟนทาคาเทรุจะเหงาไหมจ๊ะ” หน้าตอนนี้ยิ่งหนักเข้าไปอีกทาคาเทรุทำหน้างอนใหญ่เลย
“จดหมายรักเหรอฮะ ของใครส่งมาหรือฮะ” ผมเร่งพี่เรย์กะยั่วให้ทาคาเทรุมันฟัง
“เหงาฮะ เหงามากๆ ถ้าพี่” โอ้คำตอบนายตอนนี้มันหน้ารักไปแล้วทาคาเทรุ
ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้เห็นอาการสีหน้าต่าง ๆ ของทาคาเทรุ
“ฮิฮิ เหงาสินะ พี่ก็ไม่รู้ว่าใครส่งมาแต่ที่แน่ใจคือมันเป็นจดหมายรักแรกพบที่บรรยายการเจอกับพี่และตกหลุมรักพี่ ว้าย
ยิ่งพูดยิ่งอายจังเลย” โอ้ ใบหน้าของพี่เรย์กะเป็นสีแดง น่ารักจังผมแอบมองปฎิกิริยาของทั้งสองพี่น้องคู่นี้
“ผมถึงบอกไงฮะว่าอาจเป็นของพี่ชูซึเกะก็ได้” เห็นพี่เรย์กะกับทาคาเทรุหันหน้าไปมองยูกิโนะพร้อมกัน
พวกเขานี้เหมือนกันจริงๆ อาการออกทางหน้าตาหมดแล้ว
“ไม่ใช้หรอกจ๊ะยูกิโนะคุงพี่มั่นใจเลย”
“ทำไหมถึงมั่นใจละฮะ” ผมมองทาคาเทรุแล้วยิ้มให้ทาคาเทรุ
พี่เรย์กะก็เล่าถึงเนื้อความจดหมายฉบับนั้นไปเรื้อยๆ
ผมก็นั่งคิดว่าจะบอกสองพี่น้องนี่ดีไหมเรื่องที่เห็นคนให้จดหมายฉบับนั้นที่โต๊ะพี่เรย์กะ แต่ว่าเรื่องสนุกแบบนี้เก็บไว้บอกทีหลักดีกว่า
-----------------------------
หมดมุก ฮือๆๆๆๆ

Posts limit exceeded

Topic has reached maximum number of posts.

Please start a new topic.

Be Civil — "Be curious, not judgemental"

  • FAQs — คำถามที่ถามบ่อย (การใช้บอร์ด การแบน ฯลฯ)
  • Policy — เกณฑ์การใช้งานเว็บไซต์
  • Guidelines — ข้อแนะนำในการใช้งานเว็บไซต์
  • Deletion Request — แจ้งลบและเกณฑ์การลบข้อความ
  • Law Enforcement — แจ้งขอ IP address

All contents are responsibility of its posters.