41. AU ถ้าคิโชวอิน ทาคาเทรุเป็นน้องชาย
>>>/webnovel/3600/555-556
>>>/webnovel/3786/58
(มโนแต่ง กาวๆ) 1 ถ้าคิโชวอิน ทาคาเทรุเป็นน้องชาย แต่งเล่นๆอ่านจากตรงเรื่องนี้เลยเมากาว ขอโทษด้วยที่มันอาจไม่ค่อยสนุก
เช้าที่สดใสนี้ดูแจ่มใสมากสำหรับผมเพราะผมได้ไปโรงเรียนพร้อมกับเธอ เราสองคนนั่งรถไปด้วยกันช่วงเวลาแบบนี้มันชั่ง
มีความสุขจริงๆเธอนั่งมองออกไปนอกกระจกแล้วยิ้มหวานๆเปี่ยมไปด้วยความสุขผมมองดูความสดใสของเธอ เธอสวยงามราวกับเจ้าหญิงเลย
“พี่เรย์กะฮะวันนี้ดูมีความสุขจังเลยนะฮะ”
ใช้แล้วพี่ของผม คิโชวอิน เรย์กะ เป็นผู้หญิงที่เหมือนตุ๊กตาฝรั่งเศส ผมม้วนเป็นลอน มีผิวที่ขาวอมชมพู และเหมือนเธอจะได้ฉายาจักรพรรดินีอยู่ที่โรงเรียนด้วยแต่ผมไม่ค่อยจะสนใจฉายาพวกนั้นหรอก
“รู้ด้วยเหรอ! ทาคาเทรุ แหม่ม ก็วันนี้อะน่ะที่สโมสรPivoine มีของหวานเป็น Crémet d'Anjou อ่า อยากกินเยอะๆจังเลย ฮุฮุฮุ”
“นั้นสิฮะ” ผมได้แต่มองหน้าเธอและก็ยิ้ม
ทำไหมพี่ชอบกินขนมหวานจัง อยู่ที่บ้านก็ชอบแอบท่านพ่อท่านแม่กินตลอดเลย แล้วก็บ่นๆจนต้องไปออกกำลังกายทุกที
พอถึงโรงเรียน เราก็แยกทางกันผมต้องไปเข้าเรียนแผนกประถมส่วนพี่ก็ไปแผนกม.ปลาย ระหว่างทางผมเจอกับเจ้าบ้าคนหนึ่ง
“ทาคาเทรุ จอมซิสค่อน”
ผมต่อยหมอนี้เข้าที่ท้องอย่างแรง
“อู้ย เจ็บๆ หน่อยเจ้า....”
ผมมองตาขวางใส่ ที่แบบว่าถ้ามองแล้วตายก็อยากให้ตายๆไปเลย
“ขอโทษ”
“มีอะไรก็ว่ามา อิมาริ”
หมอนี้ ชื่อ โมโมโซโนะ อิมาริ จะบอกว่าเป็นเพื่อนมันก็ ไม่รู้เหมือนกัน ผมไม่ค่อยอยากสนใจหมอนี้เท่าไร
“ฉันได้ข่าวมาว่า ท่านจักรพรรดินี ได้จดหมายรัก ฉันเลยอยากจะถามนายว่า จริงหรือเปล่า!?”
“ว่าไงนะ!?”
พี่ไม่เห็นมีคุยอะไรเลย ตอนไหนกัน ไม่เห็นรู้เรื่องเลย เห็นพี่ก็ดูจะไม่ค่อยจะสนผู้ชายซักเท่าไรนี้ขนาดเรื่องเจ้าพวกนั้นพี่ยังไม่เห็นว่าจะชอบพูดถึงเลย
มีแต่ไม่อยากจะเจอหน้าด้วยซ้ำ
“อะไร นายไม่รู้เหรอ” เห็น อิมาริ อมยิ้มมันยิ่งทำให้รู้สึกโกรธ และยิ่งไม่พอใจ
“นายเอาข่าวนี้มาจากใหน อิมาริ”
“เอ้ อยากรู้เหรอ อยากรู้สินะ บอกดีเปล่าน่า อือ ถ้าเลี้ยงเค้ก..”
ผมเตะไปที่หน้าแข้งอิมาริอย่างแรงด้วยความโกรธ
“โอ้ย เจ็บๆ บอกก็ได้ไม่เห็นต้องรุนแรงเลย” การได้เห็น อิมาริ ลงไปดิ้นแบบนี้มันทำให้รู้สึกดีเหมือนกัน
“อู้ย บ้าจริง ก็เมื่อวานตอนเย็นฉันไปที่ห้องสโมสรPivoine ม.ปลายเพื่อหาพวกพี่สาว เลยได้ยินที่พวกเธอคุยกันว่า มีจดหมายในโต๊ะเรียนของท่านจักรพรรดินี แล้วพอเธอเปิดอ่านก็ทำหน้าตกใจแล้วก็ยิ้ม มันทำให้พวกเธอคิดว่าอาจจะได้ จดหมายรัก จากท่านจักรพรรดิหรือไม่ก็องค์ชายก็ได้”
พอได้ยินแบบนั้นวันนี้ทั้งวันผมไม่รู้สึกอะไรเลยหัวสมองขาวโพรนไปหมดคิดแต่ว่ามีคนมาจีบพี่ได้ยังไงทั้งฐานะทั้งชื่อเสียงไม่น่าจะมีคนกล้าเข้า
ใกล้พี่ได้ หรือจะเป็นสองคนนั้นอย่างเจ้าอิมาริพูด หรือว่าที่เมื่อเช้าที่พี่ยิ้มอย่างมีความสุขจะเป็นเรื่องนี้ตอนกลับบ้านคงต้องถามพี่ให้รู้เรื่องซะแล้ว
เย็นวันนี้ในระหว่างที่พวกเรากลับบ้านพอผมขึ้นไปนั่งบนรถข้างๆพี่แล้วว่าจะคุยเรื่องจดหมายก็สั่งเกตุบรรยากาศในรถมันดูแปลกๆแตกต่างจากตอนเช้าสิ้นเชิง พี่ทำหน้าเบื่อหน่ายตลอดเวลายังกับว่าวันนี้ไม่น่ามาโรงเรียนเลยจนทำให้รู้สึกไม่อยากถามเรื่อง จดหมายรักเลย
----------------------------------
ขอโทษด้วยพลังกาว