A&A - 13.
เอ็นโจบอกฉันว่ายูกิโนะไม่สบายเลยฝากให้เขามาบอกว่าจะมาหาฉันไม่ได้ ฉันรีบถามอาการของยูกิโนะคุง เอ็นโจบอกว่าน้องชายของเขาไม่ค่อยชินกับการเข้าร่วมงานเลี้ยง จึงไม่สบายและต้องพักรักษาตัว
ฉันรู้สึกเป็นกังวล และเสียใจที่เขามาเยี่ยมฉันไม่ได้อีก ฉันจึงบอกเอ็นโจว่าก่อนที่เขาจะกลับไปยังดินแดนของเขา ช่วยแวะมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม ฉันมีของที่จะฝากเขาไปให้น้องชายของเขา
เขามีท่าทางประหลาดใจ แต่ก็รับปากฉัน
“ได้ยินว่ายูกิโนะมอบที่ประดับผมให้คุณ”
ฉันตอบรับไป เขาเลยถามฉันว่าถูกใจไหม ฉันตอบเขาว่าฉันรู้สึกดีใจมากที่ได้รับของขวัญ แต่การติดเครื่องประดับที่ดูน่ารักแบบนั้นตอนใส่ชุดผู้ชายดูไม่เข้ากันเลยแม้แต่น้อย ฉันเลยเก็บมันไว้ที่หัวเตียง
“ผมไม่เคยนึกเลยว่าจะมีวันได้เห็นคุณในชุดแบบนี้ ปกติแล้วคุณชอบเครื่องประดับกับชุดหรูหราที่สุด”
เอ็นโจบอก ฉันไม่รู้จะตอบเขายังไงดี อันที่จริงฉันก็ชอบชุดสวย ๆ เครื่องประดับหรู ๆ แต่ในโลกที่ชุดสำหรับผู้หญิงใส่ยากขนาดนี้ คอร์เซ็ตก็รัดจนหายใจไม่ออก ซ้ำฉันยังต้องทำงานบ้านทุกอย่าง พ่วงทำสวนเข้าไปด้วย การใส่ชุดผู้หญิงเลยไม่สะดวกเลยแม้แต่น้อย และเมื่อทรัพยากรมีอย่างจำกัด ฉันเลยแปรสภาพชุดกระโปรงที่ได้รับมาไปใช้เป็นผ้าขี้ริ้วบ้าง ทำผ้าอนามัยบ้าง ทำกระดาษทิชชู่บ้าง สุดท้ายแล้วเสื้อผ้าผู้หญิงที่มีทั้งหมดเลยไม่เหลืออีก
“มีชุดอยู่แค่ไหนฉันก็ใส่แค่นั้นแหล่ะค่ะ ท่านเอ็นโจ ก่อนกลับอย่าลืมแวะมานะคะ” ฉันพูดตัดบท รู้สึกเหมือนไม่มีอารมณ์สนทนาต่อไปอีก
สองวันที่ไม่มีแขกมาเยือน ฉันเขียนนิทานมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ลงในกระดาษ แทบไม่ได้ทำอะไรนอกจากกิน นอน เขียนนิทาน พอเอ็นโจแวะมาอีกครั้ง ฉันก็เขียนนิทานได้ยี่สิบกว่าเรื่อง ใช้กระดาษไปจนเกือบหมด ฉันส่งม้วนกระดาษให้เขา
เขารับมันไปดู เลิกคิ้วอย่างประหลาดใจ เอ็นโจขอบคุณฉันแล้วจากไปในที่สุด
.....