ทว่าการแต่งกายของฉันที่ดูราวกับออกมาจากภาพยนตร์กลับไม่ได้แปลกประหลาดไปจากรอบข้างเลยแม้แต่น้อย ฉันเงยหน้าขึ้นมองคาบุรากิที่กำลังร่ายข้อกล่าวหา เขาอยู่ในชุดอัศวินเกราะทองหรูหรา ดูทั้งหนักและเว่อร์วังอลังการสมกับเป็นคาบุรากิ หนำซ้ำยังคอสเพลย์ได้ครบชุดเพราะนอกจากเกราะแล้ว ข้างเอวเขายังเหน็บดาบเล่มหนึ่งอีก
ด้านข้างของคาบุรากิคือวาคาบะจังในชุดกระโปรงโบราณ ฉันมองวาคาบะจังที่ปกติใส่แต่ชุดนักเรียน หรือไม่ก็ชุดสบาย ๆ เพราะเจ้าตัวชอบขี่จักรยานไปไหนต่อไหนแล้วอึ้งไป วาคาบะตรงหน้าฉันไม่เหมือนวาคาบะจังที่ฉันรู้จักแม้แต่น้อย วาคาบะจังในโลกของฉันหน้าตาเอ๋อ ๆ แต่ก็ดูเป็นผู้หญิงเฉลียวฉลาดแข็งแกร่ง ทว่าวาคาบะจังตรงหน้าของฉันกลับมีท่าทีอ่อนหวานราวกับลูกกวางตัวน้อย ๆ ทำให้ฉันนึกถึงนางเอกการ์ตูนโชวโจทั่วไปที่ทั้งสวยและน่าปกป้อง
อีกข้างหนึ่งของคาบุรากิคือเอ็นโจ เอ็นโจไม่ได้อยู่ในชุดเกราะ แต่อยู่ในชุดที่ดูท่าทางแฟนซีราวกับเจ้าชายในเทพนิยาย ฉันสบเข้ากับสายตาเย็นชาที่มองมาของเขาแล้วสะดุ้ง ปกติเอ็นโจมักจะมีท่าทางอ่อนโยนและแฝงไว้ด้วยความดำมืดเล็ก ๆ แบบที่ทำให้ฉันต้องระมัดระวังตัวเสมอ ทว่าเขาไม่เคยมองฉันอย่างเป็นปรปักษ์โดยตรงแบบนี้ ครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นเขามีสีหน้าแบบนี้ ก็เป็นตอนที่เขาดุริรินะซึ่งทำเรื่องไปทั่ว แต่สายตาของเขาในตอนนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังยิ่งกว่าครั้งนั้นมาก
ฉันมองไปรอบ ๆ เห็นท่านแม่ยืนหน้าซีด เธอดูเหมือนจะแล่นออกมาหาฉันได้ทุกเมื่อ แต่ถูกทานุกิยึดข้อมือไว้แน่น ฉันมองทานุกิที่มีท่าทางชั่วร้ายเหมือนตัวโกงในหนังแล้วรู้สึกประหลาดใจ นั่นไม่ใช่ทานุกิท่านพ่อที่ไม่ได้เรื่องของฉัน เขาไม่เหมือนท่านพ่อที่ชอบตามใจและดูท่าทางบื้อ ๆ เลยแม้แต่น้อย เขายืนอยู่ในชุดแฟนซีที่ดูราวกับเตรียมพร้อมไปร่วมงานคาลนิวาลด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว แต่เขาไม่ได้มองฉันด้วยความเป็นห่วงเหมือนท่านแม่เลยแม้แต่น้อย
แต่คนที่ทำให้ฉันประหลาดใจมากที่สุดคือท่านพี่
ในการ์ตูนเรื่องคิมิดอลไม่มีฉากที่ท่านพี่ของคิโชวอิน เรย์กะ ปรากฏตัวออกมา ทว่าโลกที่ฉันอยู่มาทั้งชีวิตในฐานะคิโชวอิน เรย์กะ เขาคือพี่ชายสุดที่รักของฉัน ท่านพี่ที่อ่อนโยน เป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมสมบูรณ์แบบกว่าคาบุรากิและเอ็นโจรวมกันเสียอีก ทว่าในตอนนี้ท่านพี่คนนั้นกลับมองฉันด้วยสายตาเย็นชา ราวกับว่าฉันเป็นจุดด่างพร้อยเพียงอย่างเดียวในชีวิตที่เขาอยากจะกำจัดไปให้พ้น ๆ
ฉันไม่สามารถทนสายตาแบบนั้นของเขาได้ จึงกวาดตามองไปรอบ ๆ ตัว มีคนที่ฉันคุ้นหน้าบ้าง ไม่คุ้นหน้าบ้าง ทุกคนอยู่ในชุดที่ราวกับพวกเรากำลังเล่นละคร ฉันเหลือบมองสถานที่ที่พวกเราอยู่ มันคือห้องโถงที่งดงามราวกับราชวังแวร์ซายด์ ฉันมองไปรอบ ๆ ตัวแล้วไม่เจอเทคโนโลยีเลยแม้แต่น้อย บนโคมแชนเดอเลียนั่นคือเทียนจริง ๆ หลายพันเล่ม
ฉันมองจนกระทั่งสายตากลับมาหยุดอยู่ที่ตัวเอง และระลึกได้ว่า ฉันมาในโลกใหม่ที่เป็นโลกซึ่งอ้างอิงตัวละครจากคิมิดอล แต่อยู่ในเซ็ตติ้งที่ต่างออกไป โดยที่ไม่ได้มีความทรงจำของตัวคิโชวอิน เรย์กะ ที่เคยอยู่ในโลกนี้เลยแม้แต่น้อย
.....