Fanboi Channel

7.

แต่เขาคิดผิด

ตอนที่เขานั่งประชุมผู้ถือหุ้นเรื่องการจัดสรรสวัสดิการสำหรับพนักงาน ไลน์จากมาซายะก็เด้งขึ้น

‘ฉันอยู่ในห้องสารภาพบาป’

ชูสุเกะเหลือบอ่านไลน์ เขาหวังว่ามาซายะคงไม่ฆ่าใครไปซักคน แล้วรู้สึกผิดเลยไปสารภาพบาป

‘ฉันอยู่ในห้องประชุม นายไปโบสถ์เพื่อสารภาพบาปกับพระเจ้างั้นเหรอ มาซายะ ฉันนึกว่านายไม่นับถือศาสนาซะอีก’ เขาลองหยั่งเชิง

‘ไม่ ฉัน -อยู่- ในห้องสารภาพบาป ในฐานะบาทหลวง แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังสารภาพเรื่องที่เธอมีเซ็กส์กับพี่ชายตัวเองแบบละเอียด ฉันควรจะทำยังไงดี’

งบประมาณทางด้านประกันสุขภาพสำหรับพนักงานผ่านหูซ้ายทะลุหูขวาเมื่อเขาอ่านข้อความนั้น เขาสงสัยว่าตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่กฏของความเป็นเพื่อนระหว่างพวกเขาอนุญาตให้เล่าเรื่องเซ็กส์แฟนตาซีให้ฟังทางไลน์ ชูสุเกะคบเพื่อนแบบผิวเผินกับคนหลายแบบ เขามีเพื่อนที่ส่งภาพโป๊ในกลุ่มไลน์ แต่ไม่มีใครเคยเล่าเซ็กส์แฟนตาซีให้เขาฟัง

‘ฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันนั่งในห้องสารภาพบาป โดยที่คิโชวอินนั่งอยู่ที่หว่างขาของฉัน’

เขาถามกับตัวเองว่าทำไมมาซายะถึงได้อยากให้เขารู้ว่าตัวเองคิดอะไรระหว่างกิจกรรมบรรเทาความเครียดส่วนตัว เขาไม่อยากจะรู้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรทั้งนั้น แม้ว่าจะเป็นข้อมูลที่ดีในการเช็คว่ามาซายะจะตบะแตกตอนไหน และอาจจะจับคุณคิโชวอินกดตอนไหน เขาจะได้ห้ามทันก็ตามที

‘มาซายะ ฉันกำลังประชุมกับผู้ถือหุ้นโรงพยาบาล ไม่มีเวลามาฟังนายเล่าจินตนาการเรื่องเซ็กส์เกี่ยวกับคุณคิโชวอินหรอกนะ’

ภาพที่ส่งมาทำให้เขารีบลดโทรศัพท์ลงอย่างรวดเร็ว

จังหวะแรกเขาไม่ได้มองอะไรทั้งนั้นนอกจากภาพของคุณคิโชวอินที่นั่งอยู่ใต้โต๊ะ เธอใส่เดรสสีขาวประดับลูกไม้ คลุมทับด้วยเสื้อขนสัตว์ตัวสั้น แม้ว่าจะอยู่ในที่ ๆ แสงน้อย แต่ก็เห็นได้ชัดว่าใบหน้าของเธอแดงจัด ตาวาวด้วยน้ำตาที่ใกล้จะล้นออกมา บนขอบโต๊ะที่เธอซุกตัวอยู่คือสัญลักษณ์ศาสนจักร เขารู้สึกเหมือนโดนเธอหวดกำปั้นอัดท้องอีกครั้ง ลมหายใจหายไปจากปอดราวกับประสบอุบัติเหตุอีกครั้ง

เขาไม่รู้ว่าเธอเข้าไปอยู่ในนั้นได้ยังไง แต่เมื่อผนวกกับสิ่งที่มาซายะเล่า เขาก็จินตนาการภาพเธอนั่งอยู่ใต้โต๊ะนั่น ร่างกายร้อนผ่าวด้วยความต้องการเมื่อฟังเรื่องราวในห้องนอนของคนที่มาสารภาพบาป ชูสุเกะคิดภาพตัวเองประคองต้นคอของเธอจนกระทั่งใบหน้าของเธอจ่ออยู่ที่เป้ากางเกงของเขา ดวงตารื้นไปด้วยน้ำตาเหลือบขึ้นมองอย่างไม่มั่นใจ ในขณะที่ริมฝีปากคู่นั้นจุมพิตลงไป

‘เด็กดี’ เขากระซิบชม เธออ้าปากแล้วประกบลงบนส่วนที่ถูกดันจนตึง พ่นลมหายใจร้อน ๆ ใส่เขา จูบไล่ขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงซิป ใช้ฟันลากมันลงมา ก่อนจะเอื้อมมือมาปลดตะขอกางเกงของเขา ‘ท่านเอ็นโจ’ เธอกระซิบด้วยน้ำเสียงเขินอาย เหมือนตอนที่เธอมองเขาแล้วอยากให้เขาจูบ คุณคิโชวอินไม่เคยจูบเขาก่อน แต่ถ้าเธออยากให้เขาเริ่ม เธอจะมองเขาแล้วกระซิบเรียกชื่อเขาแบบนั้น

เขาสงสัยว่า Oral Fixation ของเธอจะเป็นเฉพาะในเรื่องกิน หรือรวมไปถึงเรื่องอื่นกันแน่ เขานึกภาพตัวเองเกี่ยวนิ้วพันกับเส้นผมม้วนนุ่ม ๆ ชมเธออย่างให้กำลังใจก่อนจะบอกเธอว่าเธอจะต้องทำยังไง เขาชมเธอซ้ำ ๆ อย่างที่เธอชอบในขณะที่เธอใช้ลิ้นเลียตรงส่วนปลาย ทำหน้าเหมือนไม่รู้ว่าชอบหรือไม่ชอบรสชาติที่ได้ชิม แต่คำชมองเขาทำให้เธอยอมเปิดริมฝีปากสีชมพูโอบรอบแก่นกายของเขา ดูดกลืนด้วยท่าทีไม่ชำนาญของสาวบริสุทธิ์ เขาอาจจะจงใจทำให้เธอสำลักเล็กน้อย เพราะสีหน้าตอนโดนเขารังแกของเธอน่ารักยิ่งกว่าตอนไหน

เขาเหลือบมองมุมล่างของรูปที่ปรากฏหลักฐานว่ามาซายะเองก็มีความคิดที่ไม่ต่างไปจากเขา ดังนั้นเขาเลยรีบพิมพ์ตอบกลับไปก่อนที่อีกฝ่ายจะสติหลุด

‘สงบใจเอาไว้ แล้วก็คิดถึงหน้าพี่ชายของคิโชวอินซะ’ เขาทั้งปลอบทั้งขู่

‘ฉันไม่คิดถึงหน้าพี่ชายคิโชวอินในสภาพแบบนี้หรอกนะ ฉันควรจะ — s;ldkfjsk’

เขาอ่านด้านท้ายที่กลายเป็นภาษาต่างดาวแล้วรู้สึกกังวลใจ ‘?’

‘ไม่มีอะไร คิโชวอินแค่บอกฉันว่าเธอขาชาเฉย ๆ’ โกหก ‘คิโชวอินเอาโทรศัพท์จิ้มตรงนั้นของฉัน -โดยบังเอิญ- แล้วตอนนี้ก็ขยับตัวไปมาในหว่างขาของฉัน ฉันควรจะทำยังไงดี ชูสุเกะ ฉันไม่อยากจะทำเรื่องบัดสีในโบสถ์อย่างการหลั่งในกางเกงโดยที่หน้าของคิโชวอินอยู่ห่างออกไปแค่คืบเดียวหรอกนะ’

ชูสุเกะไม่รู้ว่าเขาควรจะรู้สึกยังไงระหว่างตื่นตัวทางเพศเพราะคำบรรยายที่ยิ่งทำให้นึกถึงภาพคุณคิโชวอินใช้ปากให้เขา โกรธที่มาซายะอยู่ตรงนั้น หรือควรจะพิจารณาจริงจังเรื่องการหย่อนเมล็ดพันธุ์ความคิดเรื่องเซ็กส์หมู่ลงไปในหัวของมาซายะและคุณคิโชวอินดี

โอเค อันหลังไม่ใช่ออปชั่น หยุดคิด. เดี๋ยวนี้.

‘มาซายะ ถ้านายทำแบบนั้น ฉันจะบอกพี่ชายของคิโชวอิน เพราะงั้นสงบสติอารมณ์เอาไว้ซะ’ เขาพิมพ์กลับไป การประชุมเลิกพอดี แต่เขาบอกว่าเขาจะนั่งเคลียร์งานต่อในห้องก่อน เพราะไม่อยู่ในสภาพที่ลุกออกไปไหนได้

‘ชูสุเกะ เมื่อกี้ฉันเกือบจะถึงจริง ๆ แล้ว’

ไซเรนในหัวของเขาดังลั่น เขาไม่เคยใส่ใจเรื่องซุบซิบระหว่างเขากับมาซายะ แต่นี่มันข้ามเส้นเพื่อนสนิทไปแล้วเรียบร้อย

‘มาซายะ ความสัมพันธ์ของพวกเราพัฒนาจนมาถึงขั้นที่นายบอกฉันว่านายกำลังจะถึงจุดสุดยอดตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ’ เขาส่งสติกเกอร์ร้องไห้ตามไปด้วย

‘หน้าของคิโชวอินซบเข้ามา -บนเป้า- ของฉันตอนที่เธอพยายามจะออกมาจากใต้โต๊ะ แล้วยังบอกอีกว่าเธอไม่รังเกียจถ้าฉันจะช่วยตัวเองในห้องที่พวกเราอยู่’

เขาอึ้งไป แต่เกือบ ๆ จะมั่นใจว่ามาซายะตีความคำพูดของคุณคิโชวอินผิดอะไรไปบางอย่าง และสาบานจริง ๆ ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะคิดภาพคุณคิโชวอินใช้ปากให้กับมาซายะ ในขณะที่เขาสอดใส่เข้าไปในตัวของเธอจากทางด้านหลังในห้องสารภาพบาปแคบ ๆ เขารู้สึกเกลียดตัวเองที่จินตนาการเรื่องเลวทรามแบบนั้นกับคุณคิโชวอิน เธอเป็นเทพธิดาของเขา เขาอยากให้เธอเป็นของเขาเพียงคนเดียว แต่เขาห้ามความคิดของตัวเองไม่ได้

ความคิดนี้จะถูกฝังลงไปในหลุมศพพร้อมกับร่างในวาระสุดท้ายของเขา ไม่ได้เห็นแสงเดือนแสงตะวันเด็ดขาด เพราะถ้าพี่ชายของคิโชวอินรู้ เขาคงถูกฝังจริง ๆ ณ ตอนนั้น

‘อย่าทำอะไรบ้า ๆ เป็นอันขาด คุณคิโชวอินเป็นเพื่อน เป็นเพื่อนนายเหมือนกับฉัน นายไม่อยากจะชักว่าวให้ฉันดูหรอก แล้วฉันก็ไม่อยากจะดูด้วย คุณคิโชวอินแค่พูดตามมารยาทเท่านั้น’

เขาพิมพ์ตอบกลับไป วางโทรศัพท์ ก่อนจะคิดว่าคิโชวอิน ทาคาเทรุจะฆาตกรรมเขายังไงหากรู้ความคิดในหัวของเขาเพื่อให้ตัวเองสามารถสงบสติอารมณ์ลง แล้วสามารถออกจากห้องประชุมได้ในที่สุด

.....