Vow สาบาน
Last posted
Total of 1000 posts
Vow สาบาน
แต่อืม.... ถ้าให้แบกตลอดไป คาบุจะไม่หลังหักตายห่าก่อนอ่อวะ //ที่บอกว่าหน้าแดงนี่คือเหนื่อยใช่ไหม เจ้าแม่หนักมากสินะ...โดนตบ
แบกตลอดไป ไม่ดีมั้ง เดี๋ยวเข่าทรุด ข้อเสื่อมกันพอดี
คาบุไม่ว่าจะอยู่ฟิคไหน(ที่ได้เป็นพระเอกในฟิคนั้น)จะต้องโรแมนติกตลอดเว้ย แต่เอาจริงๆคาบุก็โรแมนติกตามประสาพระเอกโชโจนั่นแหละ
ความจริงสิ่งที่คาบุทำให้เจ้าแม่ในฟิคก็เหมือนที่คาบุจะทำให้ยูริเอะกับวาคาบะในเรื่องหลักนั่นแหละ มองจากมุมเจ้าแม่ในเรื่องหลักรู้สึกแม่งโคตรโอเวอร์ แต่พอมาอ่านฟิคกลับรู้สึกโรแมนติกฉิบหาย
เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว~~
W-Wooing
อ้าว ยังเหรอ โทดๆ
โมงฟิก กรุอยากได้ฟิกท่านพี่กับท่านไอระ. Please
แปปๆก็จะzแล้วหรอเนี่ย เร็วเว่อร์5555
V - Vow
“เป็นไงบ้าง”
หลังจากที่ฉันส่งเสียงตอบรับ คาบุรากิก็เปิดประตูเข้ามาถามอาการของฉัน
ไม่รู้ว่าเพราะโหมงานหนักมากเกินไป หรือว่าไปติดเชื้อไวรัสจากที่ไหน ทว่าสามวันก่อน จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกเหมือนตัวร้อน ๆ และในเย็นวันนั้นเอง ฉันก็ถูกหามส่งโรงพยาบาล
หมอสั่งให้ฉันนอนดูอาการเพื่อตรวจดูว่าติดเชื้อไวรัสตัวอื่นนอกจากหวัดรึเปล่า ตั้งแต่ฉันเข้าโรงพยาบาล คาบุรากิก็มาเยี่ยมฉันทุกวัน ในแต่ละวันเขาจะเอาของประหลาด ๆ มาให้ อย่างเช่นตัวต่อห่วงกล แม้ว่าฉันจะตาลาย ป่วยขนาดที่ว่าจะเข้าห้องน้ำพยาบาลก็ยังต้องมาช่วยประคอง ดูยังไงก็เล่นตัวต่อที่เขาเอามาไม่ได้แน่นอน แต่ฉันก็ยังรู้สึกดีที่เขามาเยี่ยม
ในวันนี้เขาหอบหนังสือปริศนามาให้ บอกว่าให้ฉันเล่นแก้เบื่อตอนที่เขาไม่อยู่ แม้ว่าฉันจะเข้าโรงพยาบาล แต่ก็ยังห่วงเรื่องงาน ดังนั้นเลยชวนเขาคุยเรื่องความคืบหน้าของโปรเจคและงานเลี้ยงต่าง ๆ คาบุรากิเล่าให้ฉันฟังทุกโปรเจค ยกเว้นโปรเจครีสอร์ทที่มีสนามขี่ม้า
ฉันรู้ว่าคาบุรากิไม่ได้ไปที่ฟาร์มอายูคาวะอีก และถึงแม้ว่าพวกเราจะได้เจอคุณชิสึกะในงานสังคมบ้าง แต่เขาก็วางตัวห่างจากเธอในระดับหนึ่ง
หากแต่ฉันรู้ว่าในใจของคาบุรากินั้นยังคงคิดถึงเธอ เขาเป็นผู้ชายที่หากรักแล้วก็จะทุ่มเทลงไปสุดหัวใจ ทว่าเขาไม่สามารถทำแบบนั้นได้เพราะติดที่มโนธรรมของตัวเอง
ฉันคุยกับเขาจนกระทั่งคาบุรากิถูกคุณเลขาตามตัวในตอนบ่าย พอเขาไป ฉันก็ส่งข้อความหาท่านพี่ ถามว่าเขาจะปลีกเวลามาเยี่ยมฉันได้หรือเปล่า อันที่จริงท่านพี่มาเยี่ยมฉันแล้วตั้งแต่วันแรกที่เข้าโรงพยาบาล แต่วันถัด ๆ มาเขายุ่งมากจนไม่ได้มาอีก
ท่านพี่ตอบข้อความของฉันอย่างรวดเร็ว บอกว่าเคลียร์ธุระเสร็จแล้วเย็นนี้จะไปหา ฉันรอท่านพี่อยู่จนกระทั่งใกล้ถึงเวลาปิดวอร์ด เขากับท่านอิมาริก็เข้ามาเยี่ยม ท่านอิมาริแบกดอกไม้ช่อโตกับตะกร้าผลไม้มาให้ บอกว่าอยากให้ฉันรู้สึกสดชื่นขึ้น ฉันยิ้มขอบคุณเขา ก่อนจะบอกออกไปตามตรงว่ามีเรื่องที่อยากคุยกับท่านพี่ตามลำพัง
ทั้งสองคนมองหน้ากัน ก่อนที่ท่านอิมาริจะยิ้มแล้วบอกว่าเขาจะไปซื้อกาแฟด้านล่าง พอท่านอิมาริไป ท่านพี่ก็ถามเรื่องอาการของฉัน ฉันบอกเขาไปว่าตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว จากนั้นจึงเข้าประเด็นทันทีเพราะพวกเรามีเวลาก่อนปิดวอร์ดไม่นานนัก
“ท่านพี่คะ ถ้าน้องหย่ากับท่านคาบุรากิ ธุรกิจของพวกเราจะเกิดผลกระทบยังไงบ้างเหรอคะ?”
ท่านพี่ชะงักเมื่อได้ยินคำถามของฉัน เขามองสีหน้าของฉันแล้วตอบออกมาอย่างระมัดระวังว่าหุ้นของพวกเราอาจจะร่วงลงช่วงสั้น ๆ เพราะการหย่าของฉันกับคาบุรากิอาจจะทำให้นักลงทุนทั้งสองฝ่ายไม่มั่นใจว่าโครงการที่พวกเราทำด้วยกันจะมีปัญหาไหม
“เรย์กะ น้องกับคาบุรากิทะเลาะกันเหรอ?”
ฉันนิ่งไป มองหน้าท่านพี่ก่อนจะพูดความจริงออกไปทั้งหมดว่าความสัมพันธ์ของฉันกับคาบุรากิที่ผ่านมานั้นเป็นเพียงแค่การแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ของตระกูลจริง ๆ ตัวเขามีคนที่รักอยู่แล้ว ตัวฉันเองในตอนนั้นก็ยังตัดใจจากเอ็นโจไม่ได้ พวกเราจึงเป็นได้แค่เพียงเพื่อนที่ดีต่อกัน
ในช่วงเวลาที่พวกเราไม่มีใคร ฉันกับเขาถือว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกับที่สุด เขาเป็นผู้นำตระกูลคาบุรากิ เป็นสามีที่อ่อนโยนใจดีช่างดูแล ส่วนฉันเป้นภรรยาที่คอยช่วยงานเขา จัดการเรื่องต่าง ๆ รอบตัวเขา ทำให้งานดำเนินไปได้อย่างราบรื่นที่สุด
หากแต่เมื่อคาบุรากิหลงรักคุณชิสึกะ ความสัมพันธ์ของพวกเราจึงไม่สามารถดำรงอยู่ในรูปแบบนั้นได้อีกต่อไป คาบุรากิเป็นผู้ชายที่รักใครรักจริง เขารักท่านยูริเอะ ตอนโดนทิ้งในคราวนั้นเขาคงตายไปแล้วถ้าไม่ได้เอ็นโจช่วยลากกลับมา เขารักวาคาบะจัง และสู้เต็มที่เพื่อที่จะได้อยู่กับเธอ แม้ว่าสุดท้ายแล้วจะไม่ได้สมหวัง แต่เขาก็ได้พยายามแล้ว
ทว่ากับคุณชิสึกะ ความรักนั้นถูกตัดไฟตั้งแต่ต้นลมเพียงเพราะว่าเขามีภรรยาอยู่แล้ว หากฉันเป็นภรรยาของเขาจริง ๆ เขาก็คงเป็นผู้ชายสารเลวหลายใจ ทว่าฉันเป็นเพียงแค่ภรรยาในนามของเขาเท่านั้น
เขาเคยสัญญากับฉันว่าตราบเท่าที่ฉันยังใช้ชื่อคาบุรากิ เขาก็จะไม่มีวันไปหาผู้หญิงคนอื่นอย่างเด็ดขาด แม้ว่าเขาจะรักเธอมากเท่าไหร่ก็ตาม และฉันรู้ว่าเขาจะไม่มีทางผิดสัญญาที่ตัวเองเคยได้ลั่นวาจาออกไป
เพราะฉะนั้น ฉันจะคืนชื่อคาบุรากิให้กับเขา เพื่อที่จะทำให้เขาเป็นอิสระอีกครั้ง ความรักของคาบุรากิไม่สมหวังมาหลายครั้งแล้ว เขาควรจะได้อยู่กับผู้หญิงที่เขารัก ไม่ใช่ผู้หญิงที่พ่อแม่หาให้
ท่านพี่ยื่นมือมากุมมือฉัน เขาบอกให้ฉันคิดดี ๆ ทว่าพอเห็นสีหน้าของฉัน เขาก็บอกว่าการหย่าของฉันกับคาบุรากิอาจจะส่งผลกระทบมากก็จริง แต่เขาสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ ฉันไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ว่าฉันจะเป็นคาบุรากิ หรือคิโชวอิน ฉันก็ยังเป็นน้องสาวของเขา และเขาจะปกป้องฉันจนถึงที่สุด
ฉันปล่อยให้น้ำตาไหลลงอาบแก้ม แล้วเอนตัวซบลงไปในอกของท่านพี่ นึกถึงช่วงเวลาต่าง ๆ ที่ฉันกับคาบุรากิอยู่ด้วยกันมาสามปี ในสามปีนี้คาบุรากิดีต่อฉันอย่างที่ไม่เคยมีใครดีกับฉันมาก่อน
ฉันรักเขา
แต่เขารักคนอื่น ดังนั้น ฉันก็จะปล่อยเขาไป
จบ
Wild.
เหมือนเรื่องใกล้ดำเนินมาถึงจุดจบแล้ว.....
ท่านเรกะะะ ประโยคทิ้งท้ายทำน้ำตากูจะไหล โม่งฟิคมึงทำให้กูอยากอ่านตอนจบมากกก กูลุ้นนน
ขอเสนอ
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับถุงกาวที่ไม่มีวันหมด ไม่เหนื่อยล้าแม้จะร้องไห้ [การเรียกร้องให้กลับมาครั้งที่ 28]ฃ
เฮ้ยๆ ใจเย็น ปิดโหวตนับคะแนนกันก่อน กระทู้จะเต็มแล้ว
เปิดวาร์ปไปเม้าท์ต่อ
>>>/webnovel/6040/
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.