หลังจากเลิกเรียน ผมเดินไปยังห้องเรียนของคุณคิโชวอิน พร้อมๆ กับคิดไปด้วยว่าจะไกล่เกลี่ยเรื่องพวกนี้ยังไงดี แค่อ้างชื่อหมอนั่นให้ทุกคนหุบปากก็น่าจะพอแล้วใช่มั้ยนะ?
"มีเรื่องไหว้วานหรือคะ? ไม่ทราบว่าเรื่องอะไรหรือคะ?"
"เรื่องนั้นจะให้ดิฉันพูดออกมาเองมันก็..."
ผมได้ยินเสียงคนคุยกันทันทีที่เข้าใกล้ โอ๊ะโอ คุณคิโชวอินโดนรุมแล้วสินะ ผมควรจะเข้าไปช่วยตอนนี้เลย
"คุณคิโชวอิน อยู่รึเปล่าคร้าบ?" ผมเปิดประตูเข้าไปและก็ต้องพบกับเสียงวี้ดว้ายของสาวๆ ที่ตะโกนเรียนชื่อผมทันที ทำไมเด็กผู้หญิงทุกคนถึงไม่ทำตัวเหมือนเรย์กะ ไม่ตะโกนชื่อผมทันทีที่เจอไม่ได้นะ?
"ท่านเอ็นโจ!"
ผมไม่สนใจเสียงวี้ดว้ายเหล่านั้นและเดินไปหาคุณคิโชวอิน "อ๊ะ คุณคิโชวอิน อยู่ตรงนั้นเองหรือครับ เกี่ยวกับเรื่องที่คุณคุยกับมาซายะไว้ ช่วยมาที่สโมสร Pivoine หลังทางอาหารกลางวันด้วยนะครับ"
"อา คือว่าท่านเอ็นโจคะ? ที่ท่านเรย์กะได้รับการไหว้วานจากท่านคาบุรากินี่จริงหรือเปล่าคะ?" ผมเหลือบมองคนถาม ตอบไปด้วยรอยยิ้ม "อา อืม ก็ตามนั้นแหละครับ"
เสียงฮือฮาของสาวๆ ยิ่งหนักกว่าเดิมอีก เห็นเลยว่าพวกเธออิจฉาคุณคิโชวอินน่ะ
"บอกพวกเราได้หรือเปล่าคะว่าไหว้วานเรื่องอะไร"
"แย่จังเลยน้า ผมบอกไม่ได้หรอกครับ ถ้าพวกเธอเข้ามายุ่มย่ามมากไป เดี๋ยวมาซายะจะโกรธเอารู้ไหมครับ? ถ้าเป็นอย่างนั้นก็แย่เลยจริงไหมครับ? คุณคิโชวอินก็กรุณาอย่าพูดออกไปนะครับ" ผมส่งสัญญาณให้คุณคิโชว์อินอย่างเงียบๆ และยิ้มให้ เยี่ยม เธอเล่นตามผมด้วย
"ได้ค่ะ"
"เข้าใจแล้วค่ะ" สาวๆพึมพำตกลง มาซายะ ชื่อนายนี่มีน้ำหนักจริงๆ นะ
"แล้วเจอกันครับ" ผมยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องเรียน หวังว่าพวกนั้นจะเลิกขุดคุ้ยเรื่องที่เธอคุยกับมาซายะนะ
ผมกลับไปยังห้องเรียน และรอมื้อกลางวัน
-