สุดท้ายมาซายะก็ไล่คนอื่นๆ ที่อยู่ในสโมสรออกไปเหลือแต่พวกเราสามคน คุณเรย์กะดูใกล้จะบ่อน้ำตาแตกอยู่รอมร่อ ผมได้แต่ถอนหายใจ มาซายะ ทำตัวเหลือขอขนาดนี้จะเป็นสาเหตุให้นายโดนทิ้งเอานะ
คุณเรย์กะยืนอยู่ต่อหน้าเราอย่างขลาดๆ ขณะมาซายะตั้งต้นซักถามรัวๆ แม้ผมจะพยายามขัดจังหวะเข้าไปช่วยเธอ มาซายะก็จะตวาดอย่างโมโหๆ แล้วยิงคำถามต่อไป
ผมฝืนยิ้มแล้วว่า "มาซายะเองก็อยากรู้เรื่องของยูริเอะใช่ไหมล่ะ งั้นก็อย่าไปข่มขู่สิ ควรจะถามเธออย่างอ่อนโยนต่างหาก เอาเถอะ ถ้าเป็นไอระล่ะก็ผมไปถามให้เองก็ได้นะ"
ผมพูดเพื่อจะช่วยคุณเรย์กะนะ นี่ดูกลัวจนจะพูดต่อไม่ไหวล่ะ
"ไม่ได้หรอก ต่อให้เป็นนายไอระก็คงไม่บอก ฉันจะใช้ผู้หญิงคนนี้แทน"
"อา ก็น่าจะเป็นอย่างนั้นแหละนะ งั้นคุณคิโชวอินช่วยหน่อยนะ พูดชัดๆ คืออยากให้ไปถามเธอน่ะว่า ยูริเอะโกรธถึงขนาดไหน แล้วเมื่อไหร่ถึงจะยกโทษให้น่ะ มาซายะนายมีอะไรอย่างอื่นอยากถามอีกไหม"
"....ยูริเอะจะยกโทษให้ฉันหรือเปล่า"
ผมร้องอืมเบาๆ "ในเมื่อยูริเอะบอกว่าอยากให้นายสำนึกผิดอีกระยะ เธอก็คงไม่ถึงขั้นตัดความสัมพันธ์กับนายหรอกนะ ถ้าเธอรู้ว่านายสำนึกผิดถึงขนาดนี้แล้วล่ะก็ ยูริเอะต้องอภัยให้นายอย่างแน่นอน"
มาซายะพยายามโอนอ่อน ผมใช้ชื่อยูริเอะเป็นตัวล่อให้เขาเชื่องทันที พอยูริเอะโผล่มาทีไรหมอนี่ก็ใจอ่อนทุกที..
คุณเรย์กะแนะนำตัวอย่างขลาดๆ ผมยิ้มอย่างสุภาพเป็นการตอบรับ
"พยายามเข้านะ คุณคิโชวอิน ถ้าทำได้ดีจะได้รับคำขอบคุณจากมาซายะที่ปลาบปลื้มเชียวนะ"
"ก็ไม่ได้ปลื้มอะไรนี่คะ.."
....ก็ว่างั้นแหละ ตอนมาซายะตั้งต้นสอบสวน คุณดูทำท่าจะประสาทเสียอยู่รอมร่อนี่นา ความหวาดระแวงในสายตาเวลามองมาซายะก็ไม่เปลี่ยนเลยด้วย
"อ้าว จริงเหรอ เห็นคุณมองมาทางมาซายะอยู่บ่อยๆ เลยนึกว่าคุณคิโชวอินก็ชอบมาซายะเสียอีก รู้ไหมว่าเพื่อนๆ คุณคิโชวอินเองก็ชอบมาป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ พวกเราน่ะ"
ไม่บอกก็ต้องรู้ชัวร์ๆ
"ก็พวกคุณสองคนเด่นกันซะขนาดนั้นนี่คะ ช่วยไม่ได้หรอกค่ะที่ฉันจะหันไปมอง ขอโทษด้วยนะคะถ้าสร้างความรบกวนให้ ตั้งแต่นี้ไปจะระมัดระวังให้มากขึ้นค่ะ"
เธอพูดอย่างขอโทษขอโพย จากนั้นคุณคิโชวอินก็กล่าวอำลาก่อนออกจากโรงเรียนไป
ผมมองมาซายะนิ่งๆ ชั่วครู่ก่อนจะโคลงหัวไปมา "นายต้องมีปัญหาใหญ่แน่ๆ ถ้ายูริเอะรู้ว่านายไปขู่เด็กผู้หญิงจนเกือบร้องไห้น่ะ"
"...ไม่ใช่ความผิดของฉันนะ"
"ความผิดของนายนี่แหละ" ผมกลอกตาขณะโบกมืออำลา ขอให้โชคดีนะ คุณคิโชวอิน
คุณจำเป็นต้องใช้โชคแน่ๆ ล่ะ
(จบบทที่ 2 ส่งไม้ต่อจ้า)