Last posted
Total of 1000 posts
ขอสังคีคทั้ง 5 บ้าง >> 803
ลองย้อนกลับไปอ่านใหม่บทแรกแผนห้าข้อของท่านเรย์กะยังทำไม่ได้สักกะข้อ เปิดตอนที่สองอ่านต่อเจอตรงที่บอกยังสติดีพอที่จะไม่หัวเราะแบบโอะโฮะโฮะโฮะแล้วย้อนกลับมาดูปัจจุบันโดนน้องๆวาคาบะเอาเสียงหัวเราะโฮะโฮะโฮะนั่นมาล้อสรุปทำตามความตั้งใจเดิมไม่ได้เลยสักนิดสินะท่านเรย์ก่าาาาา
>>920 แต่กูชอบเรื่องนี้ตรงนี้นะ คือตัวละครมันมีพัฒนาการอย่างที่ควรจะเป็น อย่างเรย์กะ ตอนแรกนี่งก สามัญชนมากๆ แต่พอนางอยู่ไปอยู่มา โดนหล่อหลอมด้วยวิถีคุณหนูตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้กลายเป็นคุณหนูตัวจริงไปแล้ว(แบบมีวิธีคิดแบบสามัญชนติดมาหน่อยๆ) ถ้าไปเทียบกะตอนแรกจะเห็นความแตกต่างชัดเลย ตอนแรกๆเห็นอะไรก็แพง เห็นอะไรก็เปลือง บ่นในใจตลอด เดี๋ยวนี้นางเคยชินแล้ว ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายขึ้นเยอะ เสื้อเลอะขี้นกไม่ใส่ ของฝากต้องเป็นอย่างดี สมัครฟิตเนสแต่ไม่ไป ฯลฯ การหัวเราะแบบคุณหนูที่ว่าจะไม่ทำ ตอนนี้กลายเป็นเอกลักษณ์ เราว่ามันสมจริงดีอ่ะ คือนางมาถูกทรีตแบบคุณหนูเป็นสิบปี มันไม่มีทางที่นิสัยจะไม่เปลี่ยนหรอก นางค่อยๆเปลี่ยนไปจนตัวเองยังไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้กลายเป็นคุณหนูจริงๆไปแล้ว
วันนี้ถึงวันที่มาซายะนัดหมายคุณคิโชวอินให้มาออกกำลังกายที่ฟิตเนส
ปากบอกว่าจะช่วยเขาลดน้ำหนัก แต่จริงๆแล้วกะเอาไปทำแผนโครงการของบริษัทตัวเองอยู่ชัดๆ ดูยังไงก็ไม่น่าไว้วางใจ ผมก็เลยตามมาด้วย
มาถึงที่ฟิตเนสก่อนเวลานิดหน่อย ก็พบว่าร้างราผู้คน ก็รู้หรอกว่ามาซายะจริงจังหนักมาก แต่ถึงขนาดปิดเหมาทั้งวันเพื่อฝึกคุณคิโชวอินสองต่อสองเลยนี่มันก็... ดีนะที่ตามมาด้วย....
ไม่นานนักมาซายะก็รับคุณคิโชวอินมาถึงที่หมาย สายตาดูจะล่อกแล่กออกเซ็งๆทันทีที่ได้เห็นเครื่องออกกำลังกายดูตลกชะมัด ผู้หญิงคงไม่ค่อยชอบเล่นอะไรแบบนี้สินะ
ผมเข้าแนะนำเรื่องห้องแต่งตัวนิดหน่อย ก่อนที่คุณคิโชวอินจะเข้าไปข้างใน
คุณคิโชวอินหายไปนานพอตัว มาซายะที่รอฝึกซ้อมหฤโหดก็บ่นอยู่นั่น ผู้หญิงก็แต่งตัวนานแบบนี้อยู่แล้วหรอกน่ะ พอพูดแบบนั้น มาซายะก็บ่นหนักกว่าเดิมว่าจะไรนักหนากะแค่ใส่เสื้อผ้า... ไม่ละเอียดอ่อนเอาซะเล้ย
ระหว่างที่คุยกันอยู่คุณคิโชวอินก็ออกมาพอดี ในชุดออกกำลังกายสีชมพูหวานแหววน่ารักดูเจริญตา อืม.. ดีจริงๆที่มาด้วย...
มาซายะเข้าจู่โจมออกปฏิบัติการโค้ชโหดทันที เริ่มจากการมอนิเตอร์น้ำหนักส่วนสูงคุณคิโชวอิน นั่น... ไม่ละเอียดอ่อนเอาซะจริงๆนั่นแหละ แหงล่ะว่าคุณคิโชวอินยืนกรานปฏิเสธอย่างหนักแน่น ผมเข้าไปไกล่เกลี่ยสักหน่อย ก่อนที่...
“นี่เธอ ขืนปล่อยไว้แบบนี้เดี๋ยวก็ได้กลายเป็นสัตว์กีบคู่หรอก!”
“สัตว์กีบคู่!?”
... ไปเรียนวาจาเชือดเฉือนแบบนี้มาจากไหนกันนะ มาซายะ
คุณคิโชวอินเบิกตาโผล่ง หน้าซีด ซวนเซจะเป็นลมลอมล่อ ผมเลยรีบเข้าไปช่วยพยุงไว้
น้ำหนักที่โถมมานิดหน่อยก็ไม่ได้หนักอย่างคำครหาสักนิด ต้องเรียกว่าผิวเนื้อเนียนนิ่มมีน้ำมีนวลต่างหากล่ะ ไม่เข้าใจอะไรซะเล้ยมาซายะ
คุณคิโชวอินตัวสั่นกึกจากคำพูดไร้การถนอมน้ำใจของมาซายะ ท่าจะพูดอะไรไม่ออก ส่วนมาซายะก็อย่าพูดมากกว่านี้เลยน่ะ
“ไม่ต้องสนใจที่มาซายะพูดหรอก คุณคิโชวอิน ไม่ต้องห่วงนะ คุณคิโชวอินผิวขาวน่ารักเหมือนกระต่ายอยู่แล้ว”
“.....!”
ลองพูดชมเสริมกำลังใจหน่อยคุณคิโชวอินก็สะดุดกึกในพลัน ก่อนจะทำหน้านิ่งทำหูทวนลม ...เขินรึเปล่านะ? หรือว่าจะไม่ได้สนใจคำพูดผมเลย?... ก็น่าจะรู้คำตอบอยู่กะตัวแล้วนี่นะ คำชมของเราน่ะเขาเคยสนใจซะที่ไหนล่ะ เฮ้อ...
____
ลองแต่งตอนนอนไม่หลับ แต่นอนนี้ง่วงละ พอและ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
>>930 อันนี้นี่ก็เป็นอีกเรื่องที่กูรู้สึกชื่นชมฮิโยโกะซามะว่ะเอาจริงๆนะอ่านตอนแรกๆต่อไปเรื่อยๆนี่กูไม่ค่อยรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงสักเท่าไหร่มันเหมือนว่าคนเราอยู่ด้วยกันทุกวันอ้วนขึ้นหรือผอมลงยังสังเกตยากแต่พอย้อนกลับไปอ่านตอนแรกแล้วหันกลับมาดูตอนล่าสุดท่านเรย์กะนี่เปลี่ยนไปเยอะมากๆจริงๆ
>>930 กูรู้สึกว่าตัวละครที่เห็นพัฒนาการเยอะสุดๆ นี่คือคาบุล่ะนะ ไม่รู้เพราะเรื่องมันเล่าจากสายตาเรย์กะด้วยหรือเปล่า เลยเห็นความเจริญเติบโตของมาซายะน้อยจากเด็กประถมหน้าตาบูดบึ้งตายซากเอาแต่ยูริเอะจนเริ่มพัฒนาการมาถือของให้คนอื่นได้ รู้จักซื้อของมาฝาก ฯลฯ ถึงด้านอื่นๆ จะยังบ้าๆ บอๆ อยู่ก็เหอะวะ 5555
ตัวละครอีกตัวที่พัฒนาเยอะมากคือริรินะ
จากยัยเด็กติ่งเอาแต่ใจกลายมาเป็นผู้เป็นคนได้ขนาดนี้
ปัจจุบันกำลังจะกลายเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งเจ้าแม่กาลีแห่งซุยรันแล้ว
ทำไมคุยกันไปคุยกันมา ตอนนี้เหมือนสมาคมคุณแม่คุณป้าพูดคุยเรื่องการเจริญเติบโตของลูกน้อย อาห์...เมื่อตอนนั้นยังเป็นเด็กน่ารักอยู่เลยน้า...
>>935 กูเห็นด้วย แล้วตัดภาพไปที่จอมมารไก่ของกู นี่มันแขกรับเชิญ A ชัดๆ
ถ้าว่ากันตามตรงตัวละครชายที่เจ้าแม่สนิทด้วยมากๆก็คือคาบุ ปากบอกรำคาญ แต่เขาก็ส่งเมลล์หากันตล๊อด แลดูเฟรนด์โซน ส่วนเอ็นโจผู้ทำตัวลึกลับไม่เปิดเผยเรื่องส่วนตัวสักเม็ด โชคดีที่มียูกิโนะเป็นน้องชาย แต่ใครจะรู้ว่าคนไหนจะปักธงเจ้าแม่กันแน่ หุๆๆๆ
อาห์...ค่ะ สมาคมคุณแม่คะ พูดๆไปแล้วก็... ดิฉันย้อนกลับไปอ่านตอนสมัยเด็กทีไร รำคาญไซซายะทุกที โตมาก็น่ารำคาญน้อยลงแล้วล่ะนะ...แต่ก็น่ารำคาญอยู่ดีค่ะ อาห์...
>>941 จะว่าไป จอมมารก็มีพัฒนาการ ...ในแง่เลวลงเหมือนกันนะมึง ตอนแรกๆ ยังออกมาเป็นสุภาพบุรุษยิ้มแย้มแจ่มใสที่ในใจไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่แค่นั้นอยู่เลย หลังๆ มานี่เริ่มเผยความยันออกมาอย่างชัดเจน ทั้งรสนิยมเรื่องหนังละคร และความเป็นสตอล์กเกอร์แบบปิดไม่มิด แค่นางเอกไม่เหลียวแลเขาเลยแค่นั้นเอง แค่กๆ
>>945 กูว่าไอ้เรื่องความเป็นสตอล์กเกอร์นี่มันปิดไม่มิดนานแล้วว่ะ แต่หลังๆมันแสดงออกชัดเจนว่ากูสตอล์กเกอร์แน่นอน แต่เจ้าแม่ยังบื้ออยู่อีก ไม่ถามเลยว่าสตอล์กเกอร์ป่ะเนี่ย
แล้วเวลามีประเด็นอะไรในบททีไรแม่งย้อนเข้าตัวเองทุกรอบอะ อย่างไอ้เรื่องล้างสมองที่ฮีด่าเขาแต่เสือกเป็นเอง หรือด่ามาซายะว่าเป็นสตอล์กเกอร์แต่ตัวเองนี่ระดับมือโปรแล้ว 5555555555
พอย้อนอดีตกันปล้วก็นึกได้
กุอยากรู้มุมมองท่านซาราระตอนเห็นเจ้าแม่เล่นมุกนางซาโลเม่ในงานฤดูร้อนมากว่าท่านซาราระคิดยังไง...
ไม่ไหวแล้วตามแอบอ่านมาเงียบๆเเต่อยากเม้นมาก
คือพ่อจอมมารเคยเเง้มทฤษฎีกระจกออกมาด้วยนะ
ที่บอกว่าทำให้สามารถรู้ได้ว่าอีกฝ่ายคิดไรอ่ะ
นี่คิดว่าจอมมาีต้องเคยใช้กับเจ้าแม่เเน่ๆเลยรู้ยันพยาธิในท้อง
ตอนเก่าๆ นึกถึงตอนนึง จำไม่ได้ว่าตอนที่เท่าไหร่ แต่เรย์กะพูดถึงคาบุ ราวๆว่า ปัจจุบัน(ประถม)คาบุงี่เง่า เป็นสตอร์กเกอร์ แต่พอถึงมัธยมคงจะเติบโตเป็นจักรพรรดิผู้เคร่งขรึมแบบพระเอกในมังงะมั้ยนะ
//มองตอนล่าสุด ไม่เลยสักนิดว้อย 5555555
จะว่าไป ตอนแรกที่ท่านพี่ออกมา (ตอนที่5) ยังบอกว่าท่านพ่อท่านแม่ดูถูกคนที่ต่ำกว่า คาร์ช่วงแรกก็พยายามยัดเยียดเจ้าแม่ให้บ้านคาบุรากิ ถึงขั้นที่ท่านพี่คิดว่าอาจต้องปะทะกันในวิธีทำงาน
แต่ตอนหลังๆกลายเป็นครอบครัวฮาเฮไปแล้ว
อันนี้พวกมึงว่าหลุดคาร์ หรือเพราะเจ้าแม่เป็นแบบนี้ เลยส่งผลกระทบกับคาร์อื่นวะ
>>957 ฮาเฮแค่ภายในบ้านกับคนสนิทมั้ง เพราะไม่มีฉากที่ทั่นพ่อทั่นแม่คุยกับสามัญชนเลย เลยไม่รู้ว่าเหยียดรึเปล่า
ส่วนเรื่องยัดเยียด ก็เห็นเคยพาเข้าคอร์สล้านแปดที่มาดามคาบุจัด ถ้าให้เดา ตามประสาคนรวยต้องมีคนคอยตามคุณหนูอยู่แหละ คงเอาไปรายงานว่าสนิทกับคุณชายทั้งสองดี เลยไม่ยัดเพิ่มมั้ง
>>960 ระยะเวลาที่อยู่ร่วมกับเจ้าแม่มากกว่าคนอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด ของวาคาบะที่บ้านอาจคิดว่าแค่รู้สึกผิดเพราะนานๆ ไปที (เจ้าแม่ปรามไว้ไม่อยากให้ไปรบกวนมาก)
ลองคิดดูนะถ้าเป็นรายงานก็จะ
วันนี้เลิกเรียนไปท่านข้าวกับคุณหนูบ้านคิโชวอิน
วันนี้เลิกเรียนไปเดินซูเปอร์สามัญชนกันคุณหนูบ้านคิโชวอิน
วันนี้โทรหาคุณหนูบ้านคิโชวอินแต่อีกฝ่ายติดเรียนพิเศษไม่ได้พบกัน
วันนี้ไปคาเฟ่กับคุณหนูบ้านคิโชวอิน
วันนี้ไปร้านขนมเค้กของเด็กซุยรันที่เคยถูกรถบ้านคาบุรากิชนคนนั้นอีกครั้ง
วันนี้โทรนัดพบกับคุณหนูบ้านคิโชวอินแต่เช้า
วันนี้คุณชายมาซายะให้เตรียมฟิตเนสเพราะนัดกับคุณหนูคิโชวอินไว้
คิดดูสภาพคนฟังข่าวสิ วันๆ ขลุกอยู่กับเจ้าแม่ขนาดนี้ถ้าบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกันคงได้แต่ยิ้มอ่อนแล้วบอกว่าวัยรุ่นนี่ปากแข็งกันจังเลยนะ
>>961 กูว่าคาบุมันก็ไม่ได้เชื่อฟังอะไรนะตอนบอกอย่าไปรบกวน เพราะไปพบวาคาบะนอกรอบนอกเหนือจากที่นางรู้ตั้งหลายหน อารมณ์แบบอยากไปหาก็ไป แต่ไม่ได้เล่าให้ฟังเฉยๆ อย่างตอนไปขอโทษที่เด็ก pivoine เกรียนใส่ถึงบ้าน หรือโผล่ไปชวนไปนั่นไปนี่น่ะ เรย์กะมารู้ทีหลังว่าไปหาวาคาบะจากปากคนอื่นก็หลายรอบอยู่นะ
ตอนใหม่ทำกูขำก๊ากตอนที่เรย์กะซามะเลียนแบบวิธีการประหารแปะกระดาษโปะหน้า ที่พกผ้าเช็ดหน้าไว้เยอะๆ คือเตรียมไว้เพื่อการนี้เลยใช่มะ!? ตอนนี้เอ็นโจดูน่ากลัวมาก ยิ้มไม่ได้ชวนให้สบายใจเลย เรย์กะซามะจะกลัวก็ไม่แปลกใจอ่ะ 5555555
ไอ้โมเม้นต์โชโจที่เกือบจะเป็นการฆาตกรรมนี่มันอะไรกันเนี่ย!! รู้ละ ท่านเรย์กะเป็นประเภทคิดหลอกตัวเองเวลาจะทำอะไรแบบนี้ใช่มะ อย่าบอกนะที่ว่าตัดฉับความคิดเกี่ยวกับเอ็นโจตลอดเพราะว่าไม่อยากคิด ถ้าคิดก็จะรู้สึกตัวขึ้นมา แต่ไม่อยากรู้สึก เลยตัดวงจรไปเลยสินะ!
ว่าแต่เอ็นโจนี่ ตัวห่างไกลแต่คงดูอยู่ตลอดแต่แรกใช่มะ ถึงได้ไม่เข้ามาแต่แรก คงเพราะอยากแกล้งไซซายะด้วยมั้ง5555
>>961 อยากอ่านฟิคกาวคนรับใช้/คนขับรถคุณหนูขึ้นมาทันที ป่านนี้มาดามคาบุคงฟินขึ้นสวรรค์ ลูกชายสนิทกะสาวน้อยที่ตัวเองเล็งไว้ ไม่รู้อีเวนท์ประกาศตัววาคาบะจะเป็นไงมาก สมัยคิมิคาบุดูปีกกล้าขาแข็ง แบบว่าซื้อหุ้นกิจการของคิโชวอินจนเทคได้ มาดามคงอ่อนใจ แต่ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะคนที่เล็งไว้ฐานะก็ไม่เท่าเทียมกันแล้ว ส่วนตอนนี้ถ้าคาบุเปิดตัววาคาบะ มาดามคงเฟลและโกรธสุดๆ เพราะตั้งความหวังไว้สูง บ้านคิโชวอินก็ยิ่งใหญ่กว่าตอนคิมิเพราะท่านพี่อีก แถมเรย์กะก็นิสัยดี สนิทกับคาบุดี ไม่มีแฟน ทำไมลูกชายตัวเองไปคว้าผู้หญิงชาวบ้าน ดูเอ๋อๆ อย่างวาคาบะมาทำเมีย
>>967 กูก็คิดเหมือนกันนะ มาดามคาบุรากิดูถูกใจท่านเรย์กะเพราะชวนคุยเรื่องอะไรก็เข้ากันได้ ชวนคุยเรื่องโอเปร่าก็รู้เรื่อง รักสวยรักงาม เป็น PR คอร์สลดน้ำหนักให้ได้อีกต่างหาก รสนิยมการกินก็ดี ซื้อช็อกโกล่ามาถูกใจคาบุได้อีก ยังนึกไม่ออกว่านอกจากเรื่องกินแล้ววาคาบะจะทำเรื่องอื่นๆ ที่ว่ามาได้ยังไง ไม่ได้ว่านางไม่ได้ดีนะ แต่ไม่ใช่เสป็คมาดามคาบุรากิอะ
ประคองคนที่เป็นตะคริวให้เดิน มันต้องโอบระดับไหนวะ ฟืดฟาดดดดดด
ตอนล่าสุดนี่ท่านเรย์กะหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองในการเอาคืนคาบุได้เหมือนเวลาใส่ส่วนผสมแปลกๆลงไปในอาหารเลย
ตอนล่าสุดคือโคตรเถื่อน 5555555
พออ่านตอนนี้แล้วแสดงว่า3คนนี้นี่สนิทกันจริงๆ
ถ้าท่านเรย์กะยังระแวงรูทหายนะคงไม่กล้าเล่นแรงขนาดนี้
แถมจบเรื่องที่ท่านเรย์กะพยายามฆาตกรรมคาบุด้วยเมล่อนคนละลูก
เมื่อเทียบกับการยืนแช่งจากข้างหลัง กับ อยากเอาคราบน้ำมันป้ายโทรศัพท์ ครั้งนี้ถือว่ารุนแรงจริงๆ สงสัยจะแค้นเรื่องสัตว์กีบคู่จริงๆ 5555
แต่ตอนนี้ ถือว่าเป็นตอนโดขิๆ ของคาบุเลยนะ 555
//ตัวตนด้าน S ของเรย์กะได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ววววว เห็นเขาดิ้นทุรนทุราย ยังเอามือไปกดไหล่เขาอีกแน่ะ
ความจริงฉากยืนมองหน้าตอนนอนมันควรจะโชโจสิ ดูอีเรื่องนี้ พลิกไปโคนันเฉย5555555555
ที่บอกฆ่าแม่งนี่ไม่ได้พูดเล่นนี่หว่า เอาจริง55555
เจ้าแม่ชอบบอกว่าไม่สนิทกับคาบุและเอ็นโจ แต่ดูยังไงก็โคตรสนิทเลยเนี่ย5555
ฝั่งสองหนุ่มน่าจะคิดว่าสนิทกับเจ้าแม่มานานละ ไม่งั้นคนไม่สนิทกันจะถ่ายรูปตอนหลุดๆเหวอๆไปให้คนอื่นได้เหรอวะ
คาบุถ่สยเจ้าแม่ตอนโดนกวางรุมงี้ ตั้งแต่เด็กๆนี่นะ
อะไรคือการบรรยายอย่างโชโจจ้องหน้าตอนหลับแล้วเลี้ยวลงข้างทางเป็นฆาตกรรมไปได้ เรื่องนี้ก็ยังคงคอนเซปต์เสมอต้นเสมอปลายดีจริง สิ่งที่คุณอยากเห็น คุณอยากได้ เราไม่ให้.....
ว่าตามตรง ก็มีวิญญาณหญิงชราสิงอยู่จริงๆนั่นแหละ.... นับอายุตอนโลกก่อนบวกรวมกับอายุโลกนี้ก็ดูไม่น้อยแล้วนะ!
เอ้า ปั่นเม้นกันได้แล้ว ดูซิว่ามู้นี้จะปิดท้ายด้วยอะไร!?
รู้สึกได้ถึงความสนิทสนม มันกร๊าวใจมาก ในที่สุด เรือก็เริ่มแล่นอย่างที่ควรจะเป็น ขอโมเม้นแบบนี้อีก นี่แหละ เซชุนหละ
ตั้งกระทู้ใหม่รอล่ะ เชิญวิ่งควายกันตามสะดวก! ขอให้ดิบตอนใหม่คลอดไวๆ!
https://fanboi.ch/webnovel/5102/
ตอนหน้ามุมมองฟูจินไรจินแล้วสินะ รออออออ
อาริมะกับบทที่หายไป...
ถ้าแปลทันดิบทู้ต้องเงียบแน่ๆ
ขอให้ท่านฮิโยโกะต่อไวๆที
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.