ขอบ่นหน่อย
คือเรามีรุ่นน้องเป็นเพื่อนชะ แล้วรุ่นน้องคนนี้นางก็เขียนนิยายเหมือนกัน เราก็แบบเป็นเพื่อนเป็นรุ่นพี่ที่ดีนะ ไปดูงานเขาให้หน่อยหนึ่ง ก็ปรากฏว่านิยายนางคนตามเยอะพอควรอยู่แหละนะ ประมาณเกือบสองร้อยได้มั้งจากสี่สิบห้าสิบตอน (ที่ตอนนี้นางรวบตอนจนเหลือยี่สิบกว่า เข้าสู่การหมักดองแล้วด้วย) ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรมากหรอกนะ แบบหมวดเกมน่ะคนตามน่าจะเยอะกว่าแฟนตาซีอยู่แล้ว แต่ที่น่าตกใจคือ เฮ้ยยย เขียนผิดเยอะชิบ แค่คำง่ายๆ ยังสะกดผิดเลยเว้ยย
ที่เจอก็มี อาวุดงี้ สนิดงี้ พนังบ้าน งี้ประเทษงี้ อนุญาติงี้ สถานการงี้ ปรากฎงี้ กฏงี้ วิญาณงี้ ถึงกระนั่นงี้ กระพริบตางี้ ทรมาณงี้ วงตระกูลงี้
คือ เฮ้อยาวๆ ไป แค่เพื่อกับเผื่อก็แยกไม่ออก มั้งกับมั่งก็มี ล่ะกับละด้วย ใช้สลับกันหมด คนล่ะเมืองบ้าง ฉันละบ้าง เดี๋ยวก็เป็นเดียว พัฒนามาหน่อยหนึ่งก็เดี่ยว ยังไม่พอนะ นี่เป็นนี้ นั่นเป็นนั้น นู่นเป็นนู้น แล้วคืออออ นางเขียนเพิ่งยอมแก้คำว่า นั่นแหละ (กว่าจะยอมแก้นะ) แล้วก็เวทย์กับเวท อันนี้เห็นคนอื่นผิดเยอะก็เลยปล่อยๆ ไปบ้างเพราะเราก็เคยผิดเหมือนกัน เคยผิด ค่ะ คะ ด้วยแหละ (นางก็ผิด)
ที่น่าตกใจคือคำว่า น่าตา น่าตา! อันนี้นางบอกลืม คือ แบบ ลืม ห๊ะ ลืม! จะลืมได้ไงวะ แถมพวงมากับคำว่ารังเกลียดกับขี้เกลียดด้วยเฮ้ย! (ยังดีนางแก้แล้ว แค่-คำเดียว-จากทั้งหมดหลายสิบคำ ไม่พวงคำว่าน่าเกลียดมาด้วยก็ดีแล้ว) แล้วก็เมื่อกี่ กี่ว่ะ กี่่่่่ เมื่อกี้ต้องเป็นไม้โทจ่ะ แล้วๆ อาจาร-ย์-จ่ะ ไม่ใช่ อาจา-ร์-ย
คือเราจะปวดหัวกับคำว่า witch เว้ย นางใช้แทนทั้งหญิงและชายเลยเว้ยยย witch เป็นของเพศหญิง wizard ของผู้ชาย เราก็เตือนนางไปแล้วนะแต่นางไม่เปลี่ยน แต่ประเด็นคือมันอยู่หน้าแรกไง... ระวังคำผิดหน่อยเถอะน้องรัก
คือทั้งนี้ทั้งนั้น นางแก้แค่สามคำ คำว่า นั่นแหละ กับขี้เกียจ/รังเกียจ และก็ประเทศ
อ่า คำผิดหมดแล้ว ต่อไปก็เรื่องที่นางจะเขียนในบทต่อไปนะ คือนางอยากยัดฉากแบบไม่มีเนื้อใส่เพื่อเพิ่มความยาวเว้ย เพื่อยืดให้นิยายนางดูยาวขึ้นเท่านั้น ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องห่าเหวอะไรทั้งนั้นแค่อยากใส่ไป (แถมบอกว่าขี้เกียจเขียนด้วย) เราถามไปก็ตอบกลับว่าอะไรรู้ไหม? ‘นั่นแหละๆ’ คือ เอิ่ม จ่ะ โอเค ตามที่สบายใจนะ มีช่องโหว่ของพล็อตด้วยแหละแต่เราจะไม่ก้าวก่ายเรื่องเนื้อเรื่องนาง แค่ถ้าเกิดเราถามอะไรไปและนางมีคำตอบรองรับ เราก็โอเค
TL;DR เรามาบ่นเรื่องคำผิดที่มากมายและผิดได้ซ้ำซากกับเรื่องที่นางใส่น้ำลงไปจนเกือบกลายเป็นซุป
จบ
เกือบลืม
คำว่า review เว้ย คือนางเขียนไทยว่ารีไรท์แต่พอมาเป็นอังกฤษดันเขียน review พี่ล่ะยอมใจน้องจริงๆ
ถ้าน้องหรือรู้ตัวว่าเป็นเพื่อนของนางมาอ่าน ก็ขอบอกตรงนี้เลยว่า พี่หวังดีล้วนๆ