>>918 "เอจจี้" (หรือที่ในโม่งชอบเรียกว่าเอกกี้) : ลักษณะตัวละครที่เก๊ก เคร่งขรึม ชอบเครียด แยกตัวจากผู้อื่น ดูลึกลับ พูดน้อย และมักมีอดีตมืดมน เทียบตามสีก็เทาเข้มค่อนไปเกือบจะดำ จุดเด่นอื่นๆ ที่สร้างขึ้นเป็นตัวละครสไตล์เอกกี้มักพ่วงมาด้วยความบ้าคลั่ง อารมณ์รุนแรง มีศักยภาพความสามารถในการต่อสู้สูง ไม่ทำงานร่วมกับใคร แต่เป็นที่น่าแปลกใจว่ามักจะมีตัวละครกลุ่ม Heroine มาแอบชอบกันมากหน้าหลายตา ซึ่งจะกลายเป็นรักสามเส้า (หรือหลายเส้า) ก่อนจบลงด้วยการเฟดตัวออกมาเองของตัวละครนั้นอย่างโคตรจะเอจจี้
"วอนนาบีเอกกี้" : ตัวอย่างของความพยายามสร้างตัวละครเอจจี้ขึ้นมาแบบผิดๆ จากข้อมูลที่บอกไปข้างบน มีนักเขียนอายุน้อยจำนวนมาก ชอบตัวละครสไตล์เอจจี้ เพราะคิดว่ามันดูเท่ คิดว่าหากนำไปใช้ในนิยายของตัวเอง จะได้รับความดิบ ความโหดอย่างสะใจ จากตัวละครพระเอก สุดท้ายก็ยัดทุกอย่างใส่ตัวละครเอกแบบเกินความเหมาะสม ขาดที่มาที่ไป ขาดภูมิหลังและแรงผลักดันก่อนจะมาเป็นตัวตนนี้ มีแต่ความโหดร้ายฆ่าคนได้โดยไม่รู้สึกอะไร ปากเสีย ไร้มารยาทในทุกสถานการณ์ ถ้าเป็นเด็กๆ และผู้อ่านเลเวลน้อย (ไม่เคยอ่านนิยายดีๆ เรียลๆ มาก่อน) ก็จะชื่นชอบ ส่วนนักอ่านที่อยู่ในระดับกลางขึ้นไปจะต้องร้องเหยดแถมบ่นต่อด้วยประโยคจำพวก "ไอ้เหี้ย นิยายวอนนาบีดาร์คชั้นสวะ"
ตัวอย่างตัวละครเอจจี้และกึ่งเอจจี้ : ตัวละครฝรั่งที่เป็น Anti hero ทั้งหลายแหล่ (แบทแมน, วูฟเวอร์รีน) กัซจากมังงะเบอร์เซิค (ก่อนที่อาจารย์จะเปลี่ยนมาเขียนแนว สนวม. จนเสียความดาร์ค) ลีไว อัคเคอร์มันจากแอคแทคออนไททัน (เฮย์โจวเตี้ยสุดโหด) โทงุโร่คนน้องจากยูยูวฮาคุโช และ Goblin Slayer จากมังงะชื่อเดียวกัน