Fanboi Channel

ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับศึกแย่งชิงพื้นที่การออกอากาศ [ชัยชนะของ tag food ครั้งที่ 22]

Last posted

Total of 1000 posts

456 Nameless Fanboi Posted ID:elDfgv+RV

ต่อจาก >>455

คล้อยหลังจากนั้นเหมาเหมาจำไม่ได้ว่าตัวเองเดินมายังประตูตำหนักถูกได้อย่างไร บางทีอาจมีผู้ใดนำทางเพราะกลัวนางไม่ทราบรถม้าของคุณหนูจี้เป็นคันไหนก็ได้กระมัง ผู้คนผลัดเปลี่ยนมากหน้าหลายตาต่างบอกกล่าวนางคำหนึ่งจนนางหยุดยืนที่รถม้าที่มีเพียงสารถีคนหนึ่ง

สารถีผู้นั้นเพียงมองนางด้วยความสนใจก่อนเหมาเหมาจะเอ่ยปากถาม "ใช่รถม้าคุณหนูจี้หรือไม่เจ้าคะ"

สารถีคนนั้นพยักหน้าตอบก่อนเหมาเหมาจะยกกรงไม้ขึ้นมาแล้วกล่าวว่า "คุณชายเฉิงซิ่วเจี้ยฝากมาให้คุณหนูจี้เจ้าค่ะ"

กล่าวจบสารถีผู้นั้นทำตาโตครู่หนึ่งก่อนจะรีบเปิดประตูรถม้าออกแล้วบอกให้เหมาเหมานำกรงไม้สานนั้นวางไว้ภายในได้เลย

ธุระเสร็จสิ้นเด็กสาวค่อยเตรียมตัวกลับไปนอน สุดท้ายพบคุณหนูจี้ผู้นั้นกำลังเดินมาทางนี้พอดี

"เจอกันอีกแล้วนะ" คุณหนูจี้ยิ้มทักทาย

"โปรดรักษาตัวด้วยเจ้าค่ะ" เหมาเหมาคารวะตอบ

คล้อยหลังคุณหนูจี้เหมาเหมาเห็นชายเสื้อสีเหลืองนวลปลิวไสวแข่งกับแสงจันทร์ยามมืดมิด

แสงจันทร์จุดหนึ่งนั่นใช่หิ่งห้อยหรือไม่กันนะ

เหมาเหมายิ้มให้กับความงดงามของความสัมพันธ์ผู้คน หิ่งห้อยในกรงไม้สานกรงนั้นที่แท้คุณชายเฉินมอบให้คุณหนูจี้มีหมายความเช่นไร

เหมาเหมาหลับตาวาดฝันชั่วขณะก่อนจะหันหลังก้าวผ่านประตูตำหนัก

"วิกาลถึงยามนี้เจ้ายังคิดเดินเล่นอยู่งั้นหรือ"

น้ำเสียงบุรุษที่ขึ้นเคยดังขึ้นต่อหน้า เหมาเหมารีบเงยหน้าขึ้นก่อนจะพบว่า

"ท่านจินชิ" จากนั้นรีบหันหลังกลับไป

รถม้าหายไปแล้ว งานเลี้ยงเมื่อครู่กลับกลายเป็นวังที่เงียบสงบทั้งคุ้นเคย เสียงของบุรุษสตรีที่งดงามทั้งหลายพลันสลายไป

"หายไปทั้งวันเลยนะ"

"อย่างงั้นหรือคะ"

เหมาเหมาเงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์ที่สุกสว่าง ดูท่ายามนี้ดึกมากแล้วจริงๆ

"ท่านจินชิเองก็มาเดินเล่นเช่นกันหรือเจ้าคะ"

อีกฝ่ายยิ้มก่อนจะตอบ "ก็คงอย่างงั้น แต่เดินจนพอแล้ว"

เงียบงันครู่หนึ่งบุรุษผู้นั้นค่อยกล่าวว่า "กลับกันเถอะ ข้าจะเดินไปส่ง"

เหมาเหมาที่เหม่อลอยถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ค่อยได้สติก่อนจะตอบรับคำหนึ่ง

ที่แท้เมื่อครู่เป็นความฝันงั้นหรือ

ยามค่ำคืนลมหนาวเย็น เหมาเหมาเอามือซุกเข้าด้านในเสื้อ

มือสัมผัสกับวัตถุบางอย่าง ทั้งนุ่มทั้งอุ่นก่อนเหมาเหมาจะหยิบออกมาค่อยพบว่าเป็นซาลาเปาไส้หมูป่าลูกหนึ่ง

"ที่แท้เจ้าแอบมาหาอะไรกินหรอกหรือ" บุรุษด้านข้างแย่งซาลาเปานางแบ่งออกมาครึ่งหนึ่งก่อนจะนำเข้าปากก่อนจะกล่าว "อร่อยดีนี่"

ซาลาเปาครึ่งลูกถูกส่งกลับมาให้เหมาเหมา นางเหม่อมองอย่างเลื่อนลอยก่อนจะหันกลับไปที่ประตูอีกครั้ง ก่อนจะคิดในใจ

เรื่องราวเมื่อครู่ทั้งลึกลับทั้งพิศดารนัก

ตอนที่ 3/3 ตอนพิเศษ เหมาเหมากับท่านหญิงแห่งรุ่ยหลวน

Posts limit exceeded

Topic has reached maximum number of posts.

Please start a new topic.

Be Civil — "Be curious, not judgemental"

  • FAQs — คำถามที่ถามบ่อย (การใช้บอร์ด การแบน ฯลฯ)
  • Policy — เกณฑ์การใช้งานเว็บไซต์
  • Guidelines — ข้อแนะนำในการใช้งานเว็บไซต์
  • Deletion Request — แจ้งลบและเกณฑ์การลบข้อความ
  • Law Enforcement — แจ้งขอ IP address

All contents are responsibility of its posters.