กาวววววววว
คันตะ - อย่างโคโรเน่น่ะถ้าปล่อยใว้คงจะเข้ารกเข้าพงหลงไปสู่ด้านมืดของการทำอาหารแน่ๆ ช่วยไม่ได้จะดูแลให้เอง
วาคาบะ - อะไรกันคันตะ อายุน้อยกว่าแถมตัวก็เล็กแท้ๆ ทำเป็นอวดดี
คันตะ - อะไรเล่า พี่เนี่ยอายุห่างกันแค่สี่ห้าปีอย่าวางท่าหน่อยเลยน่า ก่อนหน้านี้พี่ก็ยังอยู่ในวัยฝึกหัวเราะโฮะโฮะโฮะ อยู่เหมือนกันแหละ
วาคาบะ - หนอยเจ้าคันตะ ตอนนั้นเพราะตื่นเต้นที่ต้องเข้าโรงเรียนไฮโซหรอก
เรย์กะ - ฮุฮุ สนิทดีจังเลยนะคะทั้งคู่เนี่ย ฉันไม่มีน้องชายให้ทะเลาะได้เลยทำเป็นแต่อ้อนท่านพี่เท่านั้น
คันตะ - ได้ยินมั้ยล่ะพี่ เป็นพี่สาวก็หัดให้น้องอ้อนบ้างสิ
เรย์กะ - แต่จะดีหรือคะ พูดเองก็กระไรอยู่แต่ตัวดิฉันน่ะค่อนข้างจะเหลวไหลแถมมีนิสัยเอาแต่ใจด้วย ที่สำคัญโดนคันตะขับออกจากสำนักไปแล้วสิ
คันตะ - จะดีไม่ดีก็ช่างเถอะ ยังไงก็ตัดสินใจจะดูแลโคโรเน่ไปตลอดชีวิตอยู่แล้วล่ะน่า