แสงอาทิตย์ที่สาดเข้ามาจากด้านหลังส่องให้ผมดำขลับของเอ็นโจสุกสว่างเป็นสีน้ำผึ้งราวกับในต้นฉบับการ์ตูน
ทำไมถึงคิดจะแวะมาห้องสโมสรก่อนกลับด้วยนะ ฉันนี่ รู้งี้ไปดื่มน้ำชาที่คาเฟ่ข้างนอกเอาดีกว่า...
ทำไมคิดเยี่ยงนี้ท่านเรย์กะ
ทำไมบรรยายท่านเอ็นใจซะชวนใจเต้นแต่ต่อท้ายด้วยไม่น่ามาห้องสโมสรแบบนี้ล่ะท่านเรย์กั
แต่ให้อภัยถึงท้ายๆจะเป็นการเม้ามอยคาบุรากิแต่บรรยากาศยามอาทิตย์อัสดงหนุ่มสาวสองคนนั่งจิบชาคุยหัวเราะยิ้มแย้มกันสองคน มันช่างชวนให้คนนอกเอาไปลือยิ่งนัก