กูรู้ว่ากูชอบอะไร... แต่ไม่รู้ว่าคสรเอาไปเรียนอะไร... และถ้าได้เรียน จะทำได้ดีไหม...
>>586 เป็นความผิดของโม่งแปลสินะ แต่เราจะไม่แตะขนโม่งแปลนอกจากหงอก ดังนั้นเราจะเอาอย่างอื่นแตะแทน
https://imgur.com/fz8ow83
Last posted
Total of 1000 posts
กูรู้ว่ากูชอบอะไร... แต่ไม่รู้ว่าคสรเอาไปเรียนอะไร... และถ้าได้เรียน จะทำได้ดีไหม...
ขอวกเข้าหวีดเรื่องอีกนิด// พีคสุดของกูคือตอนที่ทั่นเรย์กะนังทำคิ้วตกหน้าม่อยละคาบุอ่อนให้อะ ไอ้บ้าเอ๊ยฟหกดสหาสหสห
เด็กเตรียมสอบเยอะว่ะ
นึกว่าอยู่ซักมหาลัยกันซะอีกนะ
อยากฟังความจริงอันโหดร้ายมั้ย :D
มาป้าจะบ่นให้ฟัง
ถ้าพวกเมิงไม่ได้อยากทำอาชีพเฉพาะทางสุดๆจริงๆ อย่าง พวก หมอ นักวัจัย วิศวะ โปรแกรมเมอร์ สถาปัตย์ นักกฏหมายไรพวกนี้
เรียนอะไรก็ได้นะจริงๆ
แต่ถ้าอยาก เข้าราชการ จริงๆ ไปสาย สังคม+นิติ+รัฐศาสตร์ ไรพวกนี้เลย เพราะ แทบทุกตำแหน่งรีเควส ทางนี้ว่ะ
แม้สุดท้ายเมิงจะไปนั่งเฉยๆแทบไม่ได้ใช้ อุ๊บ โทษๆ เผลอๆ คือมันมีหลักการทำงานของมันทุกอย่างแล้ว ไม่ค่อยได้ใช้อะไรซับซ้อนมาก
ใช้จริงๆ ก็พวกนิติเนี่ยแหละ(ต้องตรวจเอกสารตลอด)
ตอนเรียนกุก็เลือกที่ชอบ 4 คณะ กุเลือกคนละอย่างเลย อักษร รัฐศาสตร์ ศิลปะ มนุษย์ฯ (ยังกะสุ่มเลือก)
ก็ติด 2 ในนี้แหละ ก็เลือกๆไป ไม่ได้อะไรมากมาย
ตอนทำงานจริงๆ ไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่ อันนี้อยู่ที่ฝีมือและไหวพริบของเมิงเองอ่ะ แต่คอมยังไงเมิงต้องเป็น
เอ็กเซลไร พิมพ์งานไรต้องคล่องไว้จะสบาย กุว่าพวกเมิงไม่น่ามีปัญหาหรอก ถ้าทำงานออฟฟิสส่วนใหญ่โปรแกรมสำเร็จรูป เรียนรู็ไม่นานหรอก
บัญชีด้วย ปกติแทบทุกบริษัทเค้าก็ใช้โปรแกรมสำเร็จรูปเมิงกดเครื่องคิดเลขให้คล่องก็พอ 555
กุเคยทำราชการ มา 2 ที่
แต่กุทนสังคมในนั้นไม่ค่อยได้ รำคาญความอาวุโส และธรรมเนียมมากมาย ไม่ไหว
ปัจจุบัน เอกชน ก็ ไม่ได้เกี่ยวเชียกับที่เรียนมาเลย แต่ก็มีความสุขดี เงิน พอไหวค่อนไปทางเยอะกว่าราชการ(สวัสดิการพอๆกัน)
มีเวรให้เลือกเข้า ออกนอกสถานที่ก็หนุกดี(เบิกเงินเพิ่มได้)
คือแบบ ตอนทำงานจริงๆ เมิงไม่จำเป็นต้องชอบก็ได้นะ ถ้าทำได้และทำได้ดีหาเงินได้ดี ก็ทำไปก็ได้ มีเงินใช้ยังไงก็ดี
กุว่างๆ ก็วาดรูป เขียนนิยาย กุก็มานั่งคิดถ่าทำเป็นอาชีพกุต้องเครียดและเกลียดแน่ๆ แบบมีเส้นตาย มีลูกค้าเร่งงานไรงี้
กุเลยแยกงานกับเรื่องที่ชอบไว้คติกุคือ กุไม่ต้องชอบงานนั้น กุได้เงินจากงานนั้นก็พอ
เดี๊ยวค่อยเอาเงินไปเปย์ของเล่นได้มากมายสบายใจ
นี่ที่ต้องเรียนอันที่ชอบเพราะพอขึ้นม.4เจอวิชาที่ไม่ชอบไปแล้วไม่มีแรงอ่านหนังสือเลย แต่จะให้เรียนก็เรียนได้นะแต่ไร้ความอยากในการลุกขึ้นมาอ่าน แบบถ้าเป็นเรื่องที่ไม่สนใจก็จะไม่อยากอ่านเลย ถ้าไปมหาลัยแล้วเป็นแบบนี้คงไม่ได้แน่ๆ เพราะสิ่งเดียวที่ทำให้อยากลุกขึ้นมาอ่านคือคำว่าพรุ่งนี้สอบ เลยต้องเลือกอันที่ชอบไว้ก่อนอย่างน้อยตัวเองก็ชอบไปค้นนั่นนี่มาอ่านเพิ่ม
แต่เอาตรงๆนี่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชีวิตการทำงานเลย นึกออกแต่ภาพสายสุขภาพ สายอาขีพอื่นคือไม่รู้เลยว่าทำงานกันยังไง ขอบเขตงาน ความกดดันเป็นแบบไหน ทำอะไรบ้าง
อย่างสายสุขภาพนี่ก็ไปรพ.บ่อย ก็คิดว่าน่าจะทำได้ แต่พอนึกภาพตัวเองช่วยคนไข้ไม่ได่แล้วรู่สึกทำใจไม่ได้+ลึกๆกลัวการไปรพ.มาก รู้สึกเชื้อโรคเกาะตามตัวไปหมด ก็รู้นะว่าอยู่ไหนก็มีเชื้อโรคแต่ในรพ.นี่แบบ ;____; อะไรบ้างก็ไม่รู้
นี่ก็อยากเจอให้เรื่องที่ตัวเองชอบอยู่ในสายงานที่ได้เงินดีเหมือนกันนะ เรื่องที่ต้องเปย์มันเยอะมาก 5555
เวลามีใครถามอยากเรียนไรนี่อยากตอบเหลือเกินว่าคณะที่จบมาแล้วได้เงินเยอะ
(เห็นบ่นๆแบบนี้พอเอาเข้าจริงๆอาจจะเลือกสายสุขภาพก็ได้ คอมฟอร์ตโซนสุดๆ 555)
อย่าหาว่าโลกไม่สวยเลย แต่การเลือกคณะอ่ะ เลือกที่มันหางานได้ก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ชอบ แค่เป็นอาชีพที่คิดว่าตัวเองสามารถอยู่กับมันได้ยี่สิบสามสิบปีก็พอ
ตอนอยู่มหาลัย เรื่องเรียนสำคัญ แต่ที่สำคัญกว่าคือการฝึกคิด ฝึกแอตติจูด ฝึกบุคลิก ฝึกการเข้าสังคม soft skillทั้งหลายนี่เป็นสิ่งสำคัญยิ่งกว่าความรู้อีกถ้ามึงไม่ได้อยู่ในสายอาชีพเฉพาะทางมากๆ ตัวอย่างเช่น ต่อให้มึงมีแผนงานที่ดีมากแค่ไหน แต่ถ้าไปพรีเซนท์งึกๆงักๆต่อหน้าผู้บริหาร เค้าก็ไม่เอางานมึง
พวกโฆษณาชวนเชื่อว่าเป็นเจ้านายตัวเอง เล่นหุ้น ขายตรง เล่นบิทคอยน์อะไรต่างๆนานาก็ขอให้ฟังหูไว้หู คนที่เล่นพวกนี้แล้วรวยมีจริง แต่พวกที่เล่นแล้วจนมีมากกว่านั้นอีก งานประจำกอดเอาไว้ให้แน่น ส่วนอื่นๆเก็บไว้เป็นรายได้เสริม/งานพิเศษ
อีกเรื่องคือความรับผิดชอบ เด็กเดี๋ยวนี้ชอบเฮโลไปเรียนพวกวิชาชีพเฉพาะ(หมอ วิศวะ บัญชี ฯลฯ) แต่กูไม่ชอบ การที่มันเป็นวิชาชีพเฉพาะเพราะมันเกี่ยวข้องกับผู้คนและทรัพย์สินจำนวนมาก ความรับผิดชอบของผู้ประกอบอาชีพก็สูงตามไปด้วย เช่น ถ้ามึงเป็นหมอ มึงต้องรับผิดชอบชีวิตคน ถ้ามึงทำพลาดอาจหมายถึงชีวิตของคนๆนึง มึงสามารถรับอะไรแบบนั้นไหวไหม? ถ้ามึงเป็นวิศวกรไปสร้างตึก แล้วตึกที่มึงสร้างถล่ม มึงรับผิดชอบไหวไหม?
ความรับผิดชอบของมึงมากพอที่จะรับความเสี่ยงเหล่านี้ไหวไหม ถ้าไม่ไหวก็อย่า กูยกตัวอย่างแบบมองโลกเลวร้ายมาก ความจริงมันมีระบบตรวจสอบอีกเยอะ แต่อยากทำให้เห็นภาพว่ารายได้ดีๆของอาชีพพวกนี้มันมาพร้อมกับความเสี่ยงนะ
มีเด็กจบใหม่ที่ไม่พร้อมรับเรื่องแบบนี้เยอะมาก ถ้าปรับตัวได้ก็ดีไป แต่ถ้าปรับตัวไม่ได้ก็ลาออกไปทำงานสายอื่นก็เยอะ ก็อยากเตือนเด็กๆก่อนเลือกเรียนว่าคิดถึงตอนทำงานด้วยแล้วกัน
แชร์อีกมุมมองนึงบ้าง กูทำงานที่กูชอบนะ ตอนนี้เรียนจบละกำลังทำ
กูอยากไปที่ทำงานทุกวัน เพราะที่ทำงานมันแฮปปี้มาก ของกินพร้อมมีมาม่า ไข่ ผัก ให้กินฟรี ใช้ครัวได้ตลอดเวลา แอร์พร้อม ของพร้อม เพื่อนร่วมงานดี๊ดี(ไม่มีวงจับกลุ่มนินทาอ่ะมึง กูฟินมาก มีแต่วงเม้าอะไรไร้สาระกับเม้าเรื่องงาน555) ทำงานเหมือนจะเครียดแต่เมาท์มอยทั้งวัน จะหยุดจะอะไรก็ได้ขอแค่บอกก่อน และงานต้องเสร็จตามเวลา ถ้างานหนักมากๆ ไม่ทันจริงๆ คนที่งานจะเสร็จหรือยังไม่ใกล้เดธไลน์จะมาช่วยกันทำ มีเบื่อบ้างไหมก็มี แต่พอเบื่อก็ไปหยิบการ์ตูนมาอ่านได้ ลงไปทำอาหารได้ ดูยูทูปในเวลางานได้ พอเริ่มมีไฟก็มาทำงานต่อ
บางครั้งเล่นเกมในเวลางานด้วยน้ำ แกนนำคือหัวหน้างาน ชวนแหกคอกบ่อยเหลือเกิน ข้อเสียก็ตรงบางครั้งทำงานไม่โดนใจลูกค้าแล้วต้องแก้อยู่นั่นแหละ แต่แก้เกินโควต้่าก็คิดเงินเพิ่มเลยไม่เท่าไร แต่ถ้าเจอลูกค้าที่บรีฟงานได้... นี่ก็น่าร้องไห้อยู่
ส่วนหมอกูมีพี่น้องเรียนหมอนะ ถามว่าตอนเข้าไปได้เตรียมใจเตรียมพร้อมกับเรื่องภาระไหมก็ไม่ เด็กอายุ18 ตอนนั้นก็แค่คิดว่าอะไรมั่นคง อะไรน่าจะทำให้ได้เงิน แต่พอเข้าไปเรียนจริง หมอเขามีวิชาพวกแนวละลายพฤติกรรม กับจริยธรรมนะ พี่กับน้องกูตอนนี้กลายเป็นคนนอนตรงไหนก็ได้ไปละ เพราะลงชุมชนบ่อยตั้งแต่ปีหนึ่ง กันดารมากๆ นอนบนดินมันยังหลับได้อ่ะ พี่กูกลายเป็นพวกนอนไม่ต้องเปิดพัดลมไม่เปิดอะไรทั้งสิ้นไปแล้ว5555 บวกความกดดันต่างๆ ปี 1-3 นี่อาจไม่เท่าไร แต่ปี 4 เริ่มทำงานในโรงพยาบาลเหมือนช่วงปรับตัวรุนแรง หลายคนไม่ไหวก็ต้องออก แล้วในรัฐแพทย์ระบบอาวุโสแรงอยู่นะ บางทีมึงร่มเคสกับคนที่อาวุโสกว่า แล้วเขาพลาดและมึงไม่ผิด แต่มึงจะถูกอีกคนด่าจนร้องไห้เลย เป็นแพะแทนเขา เพราะพวกที่อาวุโสเขาไม่อยากขัดขากันเอง เด็กจบใหม่เลยซวยแทนบ่อยๆ ต้องอยู่เป็นถ้าไม่มีที่ไป งานหนักถ้าเทียบกับเงิน เงินเดือนถ้าจำไม่ผิด 17000 มั้ง ที่เหลือค่าเวรที่ทำลายสุขภาพกายและจิตอย่างมาก ไหนจะเสี่ยงติดโรคจากผู้ป่วยอีก ต้องฉีดวัคซีนให้ตัวเองเยอะแยะกว่าคนปกติหลายตัวยาเพราะ รพ คือแหล่งเชื้อโรคดีๆ 55555 ที่หมอรัฐรวยกันกูว่าเพราะไม่มีเวลาใช้มากกว่า กูเห็นว่างก็นอนตลอด ไม่ทำอย่างอื่นเลย เอกชนนี่กูไม่รู้ว่าเป็นไง
>>547 เห็นด้วย เรื่องบรรยากาศ งานกุจริงๆแม่งเจอลูกค้าด่าทั้งวันแหละ แต่คือกุไม่ได้ไม่ชอบตัวงานรึที่มำงานเลยนะ
คนในแผนกแบบแม่งดีอ่ะ ไม่มีนินทา ไม่มีตีกัน สงครามเย็น แบบราชการ
บอกตรงๆตอนทำราชการว่างชิบหาย แต่เบื่ออยากออก สามเวลา แต่เอกชนที่ทำแม่งก้มหน้าทำงานงกๆเงยหน้ามาหกโมงละ
เงินเดือนกุพูดกันตรงๆ ถ้าบ้านมึงไม่ได้ติดลบ มีหนี้สิน + เลี้ยงพ่อแม่ เงินเดือนสัก 20k-30k อยู่สบายมากนะ
กุพ่อแม่ทำงานเงินเดือนเยอะกว่ากุ ทุกวันนี้ให้เงินเค้ากินหนมกับซื้อของขวัญ พากินข้าวนอกบ้าน ไม่ได้ใช้ไรมากมายอ่ะ
บ้าน รถ กุมีไม่ต้องไปเช่าห้องอยู่ ที่ทำงานก็ใกล้บ้าน คือแบบเงินเหลือๆเลยอ่ะ กุอยู่ กทม.นะ
กุว่าหลายคนเงินดือนเยอะแต่หหมดกับค่าหอ น้ำไฟ ซะเยอะ
>>547 เห็นด้วย บรรยากาศงานเป็นสิ่งสำคัญแต่ถึงยิ่งระบบงานอาวุโสนะเด็กๆ โดนด่าตลอดโดยเฉพาะลูกจ้าง หัวใหญ่ๆทะเลาะกันแม่งด่าหัวไม่ได้เลยด่าลูกน้องเค้า ลูกน้องก็โกรธสิว่ะสาปส่งอยู่ในใจแถมนินทาลับหลังสนุกปากแถมทำงานไปงั้นๆแหล่ะ พอสิ้นหัวโขนแล้ว ไม่มีใครแลเลยแบบว่าไม่เคยได้ใจลูกน้องไง จะยิ่งมันส์กว่านี้ถ้าเกิดการฟ้องร้องคดีทุจริตแล้วเค้าสืบย้อนหลังใครดำรงตำแหน่งช่วงนั้นมีเรื่องปวดหัวตอนเกษียณนี่แหล่ะมีลุ้นเอาว่าจะรอดไหมถ้ารอดก็ดี ไม่รอดก็อดได้บำนาญ
สิ่งที่จะทำให้ทำงานมีความสุขหรือไม่ไม่ใช้งาน แต่คือ "เพื่อนร่วมงาน" ซึ่งได้แต่สวดมนตร์ภาวนาอย่างเดียวเลย
กูหนีเพื่อนร่วมงานมาทำฟรีแลนซ์เองเนี่ย เลยเหลือแต่ลูกค้าไรก็ไม่รู้ ฮือ
เรียนจบมากูก็ยังไงแน่ใจเลยว่าชอบมั้ย แต่กูแค่ทำมันได้เรื่อยๆไม่เกลียดหรือเบื่อและมีเงินก็โอเคละ...
//จากก้นครัวเป็นห้องสยาม ตอนนี้ห้องไรละเนี่ย
เอาสายภาษามั่งมะ เนื้องานกูมันทำได้ทั้งฟรีแลนซ์ทั้งงานบริษัทน่ะนะ กูก็ทำมาทั้งอย่าง มันก็ทุกข์สุขไม่เหมือนกัน ฟรีแลนซ์นี่อิสระมากกกกก จะไปดูหนังวันพุธก็ได้ อะไรๆ ในชีวิตก็ประหยัดกว่า แต่ความทุกข์คือห้ามป่วยห้ามตาย ไม่งั้นชีวิตมึงจะขาดรายได้ทันที แถมถ้าเจอลูกค้างกเงินต้องไล่ทวงกันนี่ประสาทแดกมาก ทวงแล้วทวงอีกจนกูนี่หน้าชาเลอ
ส่วนชีวิตบริษัทนี่แล้วแต่ที่ว่ะ ข้อดีคือไม่ต้องห่วงเรื่องรายได้ ส่วนงานหนักกูไม่มีปัญหา แต่เพื่อนร่วมงานนี่เป็นประเด็น คือกูเป็นพวก introvert ไง แต่แผนกที่กูสังกัดเพื่อนร่วมงานเป็น Extrovert ต้องไปปาร์ตี้มีดริงค์ฟังดนตรีโยนโบว์มีกิจกรรมห่าเหวไรกันทุกสัปดาห์ เหนื่อยสัดๆ ทนไม่ได้ลาออกมาเตะฝุ่นแม่ง
>>551 น่าจะเป็นห้องปรึกษาปัญหาชีวิต 555555
สายศิลป์ออกแบบว่ะ เป็นผู้ชายด้วย
เคยทำมาทั้งฟรีแลนส์ทั้งบริษัทถ้าจะให้แจแบบ >>552 ก็ประมาณนี้
ฟรีแลนซ์ - ใช้ชีวิตเต็มที่ ไม่ต้องห่วงเรื่องตารางเวลาอะไรเลยเพราะแม่งจัดเองได้ทุกอย่าง ขอแค่งานเสร็จมึงจะทำอะไรก็ได้ เป็นฟรีแลนซ์นานมาก 9 ปีได้มั้ง แต่ช่วงหลังๆ ที่มีเครื่องพิมพ์ไวนิลมาดัมป์ราคาทำป้ายแข่งนี่เริ่มแย่ ต้องเฟดตัวออกมาหางานอื่น ตกร่องปล่องชิ้นมาจับได้งานบริษัท
พนักงานเงินเดือน - บอกตามตรงว่าปรับตัวนานพอสมควร 2-3 เดือนเลย ต้องตื่นเช้า แดกข้าวเป็นเวลา อิสระที่เคยมีขาดหาย เพื่อนร่วมงานเหี้ยๆ แต่ก็ทำใจอยู่ไป ตะทีนี้ด้วยความที่อ่านการ์ตูน หัวศิลป์ เขียนงานมาเยอะเลยมีสกิลภาษาและรูปแบบพรีเซนท์มากกว่าชาวบ้านเขา นายฝรั่งเห็นเลยชอบใจจับย้ายแผนกเลื่อนขั้นให้ซะงั้น ตอนนี้ก็เลยสบายมากกับงานบริษัทเพราะใกล้เคียงกับตอนที่เป็นฟรีแลนซ์ คือโดนจับมาเป็นฝ่ายซัพลูกค้า ตอบคำถาม ทำพรีเซนท์หรือบอกความจริงไม่หมดยังไงก็ได้เพื่อให้ลูกค้าพอใจสั่งออเดอร์ บางทีไม่ต้องเข้าบริษัทเลยก็มี
บอกตามตรงว่าที่พิมพ์ตอบตอนนี้ก็คอมบริษัทนะ
พวกมึงคุยอะไรเครียดกันจังวะ ตอนใหม่คาบุรากิน่ารักจังวะะะ ท่านจักรพรรดิผู้จริงจังขึงขังพึ่งพาได้!! *บวกแต้มความรักรัวๆ*
เป็นห้องศาลาประชาคมไปแล้ว ช่วงนี้คือช่วงปรับทุกข์ในหน้าที่การงานกันสินะ ถถถถถถถถถถถถถ
เออ ไม่ดิ ต้องห้องสีลมที่มันเกี่ยวกับมนุษย์เงินเดือน ห้องศาลาประชาคมมันเอาไว้ร้องทุกข์ กูจำผิด โทษๆ
>>547 โม่งมึงแหกแล้ว //จับหมวกกันน็อคสวมทับมึงอีกชั้นนะ
ของกูที่เรียนมาเฉพาะสาย แต่จบไปแม่งไม่ค่อยมีคุณภาพ เฉไปสายอื่นซะเยอะ ค่อนข้างเหมาะกับพวกแอคทีฟตามข่าวสาร มึงต้องวิ่งตามเทคโนโลยีตลอด สายสล็อตแบบกูนี่จะร้อง อิเหี้ยเรียนตอนปี1 เป็นpython 2.x เพิ่งขึ้นปี 2 แม่งอัพเป็นpython3.x กูยังไม่ทันจบเลยนะ... ปรับเปลี่ยน syntax อีก ศึกษาวนไปค่ะ วนไป มีอะไรออกมาใหม่ก็ต้องไปเรียนรู้เพิ่ม
กูเครียดชิบหายเลย รอบพอร์ตเปิดรับแล้ว แต่กูยังทำพอร์ตไม่เสร็จเลย ไม่ถึงครึ่งด้วย ตายยยยย กูตายแน่
>>565 เอาจริงๆ พูดแบบอุดมคติก็คือไม่ว่าจบสายไหนมา ถ้าเป็นคนระดับครีมมี่หัวกระทิจริงๆ ค่าตอบจะสูงเสมอ ไม่ว่าสาย IT สายภาษา บัญชี ฯลฯ แต่มันก็จะลิมิตอยู่ซัก 5-10% ของส่วนบนๆ พูดแบบโลกไม่สวย ถ้าตระหนักว่าตัวเองอยู่แถวๆ ค่าเฉลี่ยคือควรเลือกคณะที่มั่นใจว่าจะไม่ตกงานแบบที่ท่านเรย์กะคิด พวกสายสุขภาพ บัญชี เฉพาะทางอะ
ช่วงโม่งแชร์ประสบการณ์
สมัยกูอยู่หอที่มหาลัยกูมีรูมเมท3คน ในห้องมี
กู-สินกำ
เมท1-วิศวะ
เมท2-บัญชี
เมท3-นิติ
สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
เมท1จบไปอยู่แท่นเจาะขุดน้ำมัน บ่นว่าอยากออกจากงานแต่ไม่ได้ออกซะที
เมท2สอบผู้ตรวจสอบบัญชีผ่านแต่ชีดันได้แต่งกับผู้ฝรั่งเลยต้องมาทำร้านอาหารร่วมกับผู้จากนักบัญชีกลายเป็นเชพเพื่อผู้
เมท3สอบเนติดแต่ดันจับพลัดจัยผลูมาเป็นผู้จัดการโรงงานแห่งนึง
ส่วนกูจากพนักงานบรีษัทเสื้อผ้าไปฟรีเลนส์ออกแบบ ปัจจุบันเป็นเจ้ากิจการเล็กๆ
อยากจะบอกว่าเรียนอะไรก็เรียนไปเถอะมีสิทธิได้งานไม่ตรงสายเยอะมากอ่ะมึง
ทำไมมันมาไกลขนาดเน้ งั้นกูขอบ่นในฐานะเรียนคณะวิทย์ละกัน ถึงกูจะยังเรียนอยู่ก้เถอะ
กูเรียนด้านชีวะเพื่อหนีพวกวิชาคำนวน สุดท้ายก็เจอมันทุกปี ทำใจให้ชอบไม่ได้แม่งเหมือนอกจะแตกตายให้ได้ พวกหัวกะทิมันก็ชิลๆเว้ย ส่วนที่เหลือแม่ง ขนาดตอนปี 2 ยังครํ่าครวญว่าทำไมกูไม่ซิ่วอยู่เลย ชวนจิตตกแล้วอยากยอมแพ้ตามชิบหาย orz
ส่วนเรื่องทำงานไม่ตรงสายเป็นปกติของคณะไปแล้วว่ะ เหมือนอยากเรียนให้มันจบๆกันไปแล้วหนีไปทำอย่างอื่น ยังดีสาขากูมีใบประกอบโรคศิลป์
>>566 ของกูนะ เรื่องภาษาตอนนี้กูก็กลางๆแหละ แต่เรื่องสายวิทย์ พวกเรียนแล้วไม่ตกงานนี่ไปเป็นฐานให้คนอื่นแน่นอน แบบนี้กูควรไปเรียนภาษามั้ย 555
>>567 พวกบ่นอยากออกบ่อยๆมักจะอยู่นาน ส่วนคนที่อยากออกจริงๆไม่ค่อยบ่นแต่รู้อีกทีคือเห็นยื่นใบลาออกแล้ว 55555
ตอนเด็กๆกูอยาหเรียนมากนะวิศวะ อยากทำปิโตรด้วย ไปอยู่แท่น เกร๋ๆ จนกระทั่งกูมาเจอฟิสิกส์ กูเรียนพิเศษฟิสิกส์มาตั้งแต่ม.2แต่กูยังไม่เข้าใจมันเลย ฮือออออ
https://touch.pixiv.net/member_illust.php?mode=medium&illust_id=65237480
ความโชโจวิ้งวับนี่มันอะไรกัน
>>586 เป็นความผิดของโม่งแปลสินะ แต่เราจะไม่แตะขนโม่งแปลนอกจากหงอก ดังนั้นเราจะเอาอย่างอื่นแตะแทน
https://imgur.com/fz8ow83
ช่วงนี้มู้เงียบจัง...
นั่นสิ ไม่มีฟิคกาวเลย กูกระหาย
กูว่ากระทู้วิ่งเรื่อยๆ นะ บางวันเป็นสไตล์ห้องก้นครัว สยาม ปรึกษาปัญหาชีวิต แลดูคล้ายวงน้ำชาของเด็กซุยรัน 55555
คนแต่งฟิคเขาสอบกันรึเปล่ามึง 5555
เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนใหม่ก็มาแล้ว ไว้ค่อยเม้าตอนนั้น555
ใช่ไหมโม่งแปล?/มองด้วยสายตาปิ๊งๆ แต่ด้านหลังถือเทปกาวไว้พร้อมใช้งาน
จะว่าไปนี่ก็ใกล้ทันต้นฉบับแล้วนี่
สรุปตอนที่ 300 อาจารย์ประกาศดรอ---//โดนฟาดจากทุกสารทิศ
ฮว้ากกกกกกก~~~~~~
ตอนนี้นอกจากท่านพี่ใส่สูทแล้วยังมีเอ็นโจสอนหนังสืออีกเรอะ!!!!!!!
ชั่วช้าสามานย์ ชั่วช้าสามานย์ยิ่งนัก คิโชวอิน เรย์กะ ชาติที่แล้วเธอทำบุญด้วยอะไรรรร
อยากจะหวีดให้มากกว่านี้ แต่แปดโมงกูมีสอบ ฮรอลลลลลล/ท่องนิยามวนไปค่ะ
ตอนนี้ช่างก๊าวหัวใจกูเหลือเกิน ท่านพี่กับเอ็นโจสอนหนังสือให้เรย์กะ อะไรมันจะเป็นร่างแยกของกันและกันได้ขนาดเนร้ ท่านเรย์ก่าาา นี่ไงคะ ผู้ชายที่เหมือนท่านพี่ เป็นคนในสเป็คไม่ใช่เหรอ อยู่ใกล้แค่เอื้อมเอ๊งงงงงง
ที่ท่านพี่บ่นพึมพำตอนท้ายๆนี่คือพิษรักแรงหึงสินะ เห็นอิมาริโอบไหล่สาวไปถึงกับอยากยิงให้ตายเลย พวกจอมมารนี่ก็หึงโหดไม่แพ้กันเลยนะคะ ถถถถถถถถถถถถ
โอ๊ยยยยยยย กร๊าวใจอิช้อยยิ่งนัก!! มีเอ็นโจมาติว ท่านพี่มาติว คาบุมาวอแว ชีวิตเธอทำบุญด้วยอะไรมาาาา
ส่วนท่านพี่กับอิมาริ.... เราจะไม่กล้าเสี่ยงยุ่ง
ตอนท่านพี่พูดว่าตัวเองเหมาะกับเก็บงานอยู่เบื้องหลังนี่กูก็คิดว่าถ้าเป็นเอ็นโจโดนเรย์กะถามว่าทำไมไม่ขึ้นเป็นประธานก็คงตอบมาแนวๆนี้ ท่านพี่กับเอ็นโจนี่โคตรร่างแยกของกันเลยโว้ย
แล้วตอน 'ผมว่าผใจดีกับทุกคนนั่นแหละ' สบตากันแล้วหัวเราะหึหึนี่อะไรกันคะ คุณคิโชวอินมาอธิบายหน่อยค่าาา แล้วนั่งติวหนังสือด้วยกันนานสองนานนี่ยังไงกันคะคุณเอ็นโจ
กูอยู่เรือเอ็นโจนะแต่หลังมาๆกูรู้สึกถ้าท่านเรย์กะกับคาบุจะชอบกันก็ไม่น่าแปลกใจเลย แถมจะเป็นคู่ที่น่ารักมากด้วย ฮือ สองคนนี้อยู่ด้วยกันมันน่ารักมากๆๆ
>>621 กูก็เรือเอ็นโจ แต่ตอนนี้เริ่มกรี๊ดน้อยลงเป็นผลพวงจากจอมมารระเบิดตัวเองบ่อยจนตอนนี้คิดว่าเรย์กะคู่กับใครก็ได้แล้ว
ส่วนแปลล่าสุด ฮาท่านพี่ไอ้ที่ว่าอิมาริมาเป็นเป้าธนูยิงไม่พลาดแน่นอน ท่านพี่พูดเรื่องจริงได้โหดร้ายมากนึกถึงการปฏิวัติฝรั่งเศสประชาชนอย่างเดียวไม่ได้ต้องมีผู้มีอำนาจส่วนหนึ่งสนับสนุนด้วยนะเออ
กุว่าพวกน้องสาวคนเล็กมันต้องคู่กับพี่ชายคนโตด้วย. ลูกชายคนเดียวมักต้องคู่กับพี่สาวคนโต. มันถึงจะพอดิบพอดี
กูกรี๊ดๆๆๆ ตอนนี้มาเป็นแพ็คคู่ ท่านพี่และเอ็นโจพร้อมๆกัน กูเรือเอ็นโจแต่ยอมใจในความจอมมาร เห็นเรือแล่นเป็นไม่ได้โยนระเบิดลงทุกที ทุกวันนี้ต้องพายเอื่อยๆไหลตามน้ำ มีกาวและกัญชาเป็นเชื้อเพลิงหลัก ส่วนออฟฟิเชียลหรือ คืออะไรอ่ะ!?
ถึงโม่งแปล ประโยคทิ้งท้ายมึงดูให้กำลังใจ แต่ทำไมกูรู้สึกถึงไอมืดๆดำๆออกมาให้เสียวสันหลังวูบอ่ะ//กระซิก
>>623 สูตรเดียวกันเลยแฮะ กูเคยอ่านที่ไหนไม่รู้ว่ามีคนทำสติติคู่สามีภรรยาที่อยู่กันยืด ส่วนใหญ่จะไม่ใช่พี่คนโต-พี่คนโต หรือ น้องเล็ก-น้องเล็ก แต่จะไขว้กัน แบบคนนึงเป็นพี่คนโตอีกคนนึงมักจะเป็นน้องคนกลางหรือน้องเล็ก ลูกคนเดียวก็ต้องคู่กะคนที่มีพี่น้อง อะไรเงี้ย พอมาสังเกตดูคนรอบๆ ตัวก็เหมือนจะจริงนะ อาจจะเพราะนิสัยพี่-พี่ น้อง-น้อง มันจะคล้ายๆ กันแล้วเลยตีกันเอง
ยังงี้คุณน้องสาวก็คงได้คู่กับคุณพี่ชายจริงๆ น่ะสิ *ขัดถูดาดฟ้าเรือเอ็นโจ จงส่องประกายแวววาว แวววาว...*
จะว่าไป ท่านพี่ยิงธนูแม่นเพราะอิมเมจเทรนนิ่งกับแกนสมองของท่านอิมารินี่เอง 555
กูกรี๊ดท่านพี่กับอิมาริตอนนี้หนักมากบอกเลย กูรู้สึกถึงออร่า กลิ่นไอความหึงหวงที่ท่านพี่พวยพุ่งออกมาจากร่าง อิมาริก่อปัญหาให้ ยังมีหน้าไปโอบไหล่สาวเดินยิ้มๆจากไป ส่วนท่านพี่ต้องตามไปเช็ดปัญหาให้ แต่ยังไงท่านพี่ก็ยังตัดไม่ตายขายไม่ขาด อิมาริก็ดูภักดีเหลือเกิน จะมีใครกี่คนก็จะกลับมาหาท่านพี่ตลอด มีใครต่อใครคือจะยั่วให้ท่านพี่หึงใช่มะ ไปมอง อาเมอใส่อีก นี่มันผัวเมียละเหี่ยใจชัดๆ
กูฮาท่านพี่ เวลาอยู่ชมรมยิงธนู เล็งแม่นไม่มีพลาดเพราะนึกเป้าเป็นหน้าท่านอิมาริใช่ไหม ฤทธิ์ความหึงนี้ 5555
ตอนนี้กรี๊ดกร๊าดเหลิอเกิน ในที่สุดก็เป็นฮาเร็มท่านเรย์กะเหมือนชื่อกระทู้สักที กระซิกๆ ท่านเรย์กะค่ะ มีคนบ่นอิจฉาชีวิตม.ปลายของท่านแล้วนะ
กรี๊ดท่านพี่กับอิมาริมาก จนลืมพายเรือเอนโจแล้ว นี่มันแบบเดียวกับในละครหรือนิยายจีนประเภทจักรพรรดิ์เจ้าสำราญเลยนะ ถ้าสนมในวังตบกันคนมีหน้าที่ไปจัดการคือฮองเฮาตลอดดดดด โว๊ยยยยย ประกาศคบกันไปเลยไหมคะคู่นี้ น้องโดกิโดกิจนไม่มีใจจะอ่านหนังสือสอบแล้ว
>>630 กูกร๊าวกับคำว่ามงอาเมอมากๆ ประโยคนั้นพูดให้ท่านพี่เหรอออออ นึกภาพท่านพี่จัดการปัญหาบรรดากิ๊กของอิมาริจนหมดแล้วอิมาริมานั่งเจี๋ยมเจี้ยมต่อหน้า ยิ้มประจบเอาใจ บอกรักคำหวานๆ แต่ท่านพี่ปัดทิ้งหมด อิมาริก็ตามมากระดิกหางใส่จนท่านพี่ใจอ่อนยอมคืนดีครั้งแล้วครั้งเล่า ฮึ่ยยย ประกาศคบกันซักทีสิคะ จะได้ไม่เป็นภาระกองอวย
>>632 ก็ความหวานในอฟช.มันไม่ได้มีมากันบ่อยๆนี่มึ้งง สภานักเรียนก็รู้สินะว่าคนนี้เมียหลวง ถถถถถถถถถถถ
เอาจริงๆท่านพี่จะไม่สนใจก็ได้นะ อิมาริจะไปควงคนนั้น สาวๆตบตีกัน มันก็ไม่ใช่เรื่องของท่านพี่เลย แต่ก็ยังไปตามแก้ปัญหาให้ หน้าที่เมียหลวงชัดๆ
ปล. กูต้องขออภัยที่ได้สะกดคำอ่านว่า mon amour ผิด จริงๆมันต้องเป็นมง นามูร์ต่างหาก คำนี้แปลว่า my love ใช้เรียกได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย เรียกใครกันน้อออออออ
จะว่าไปสิ่งที่ทำให้ชีวิตมัธยมของท่านพี่กระอักกระอ่วนนี่เพราะมีท่านอิมาริใช่ไหม 555
ท่านพี่เปิดโหมดดาร์คมีคำหยาบหลุดมาด้วย
ส่วนเอ็นโจนี่มันอาร๊ายยทำไมทำตัวดีมาหลายตอนติดๆกันแล้ว!!?
บรรยากาศท่านเรย์กะกับฮาเรมของเธอนี่มุ้งมิ้งๆชื่นใจดีจริงๆ
กูคิดว่าท่านพี่นี่น่าจะเนื้อหอมกว่าอิมารินะ แต่ทำไมไม่เคยมีปัญหาเลย กูเคยดูรายการยุ่นที่เอาสาวๆไปรร.ชายล้วน แล้วมีหนุ่มหน้าม่อปากหวานมาจีบ สาวๆแกบอกไม่โอเคเลยคนแบบนี้ กูเลยคิดว่าจริงๆที่อิมาริหยอดนี่สาวๆจะโอกันจริงหรือเปล่า หรือที่จริงแล้วแกล้งทำเป็นตบตีแย่งอิมาริกันนี่เพื่อให้ท่านพี่มาออกโรง เพราะท่านพี่หาโอกาศคุยยากงี้ อารมณ์พอท่านพี่ออกมาสาวๆก็หยุดตี เสพโมเม้นท์กัน 555555
>>636 ช่วงแรกๆที่บอกท่านพี่คุยยากเลยต้องสร้างโอกาสเองเพื่อจะได้คุย ยังดูเป็นสาวโอโตเมะอยู่ แต่ช่วงหลังๆที่บอกหยุดตีกันแล้วเสพโมเมนต์นี่...ไหงดูเป็นฟุโจชิไปได้ล่ะ ถถถถถถถถถถ
จริงๆแล้วพวกหล่อนเป็นสาววายกันหมดสินะ มองการกระทำระหว่างท่านพี่กับอิมาริแล้วชื่นใจ กูว่าสมัยท่านพี่ต้องมีคนเขียนโดจินกับฟิคของสองคนนี้ แล้วเอาไปเวียนกันอ่านแบบลับๆแน่ๆ
แอบ KY นิดนึง กูแอบตกใจที่ท่านพี่บอกว่ายังไงก็ไม่เกิดปฎิวัติเพราะฝั่งโรงเรียนจะเลือกกลุ่มคนอภิสิทธ์แบบ Pivoine แน่นอน คือท่านพี่แอบเลือดเย็นอ่า ถึงจะเป็นมุมมองตามความเป็นจริงเลยก็เหอะ มิน่านายตัวสำรองถึงได้พูดปลงๆ แบบสู้ไปก็ไม่ชนะ สุดท้ายท่านเรย์กะนี่ใสสุดแล้วมั้ง นานๆ ทียังนึกผวาๆ กลัวโดนโค่นอำนาจอยู่เลย
>>640 ก็โรงเรียนสร้างโดยการสนับสนุนจากคนกลุ่มนี้ กูว่าไม่ได้เลือดเย็นอะไรนะ นักเรียนทุนได้มาเรียนก็เพราะเงินจากคนกลุ่มนี้จริงๆถ้ามีเรื่องอันฝ่ายไหนชนะก็เห็นๆอยู่ไม่ต้องคิดไรมากเลย คนมาขอยืมเงินใช้กับคนที่ถืเป็นผู้สนับสนุนโรงเรียน Pivoineนี่ถ้าผิดจะผิดในด้านเหยียดสิทธิมนุษยชนมากกว่าซึ่งโรงเรียนมักไม่ค่อยแคร์เรื่องแบบนี้อยู่แล้ว ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้า
แล้วตามการ์ตูนที่เรย์กะแพ้ ไม่ใช่เพราะนักเรียนนอกมาปฏิวัติแต่เพราะเอ็นโจวกับคาบุรากิที่ใหญ่ที่สุด ไปอยู่ฝั่งเด็กนอกต่างหากเลยแพ้ แต่ท่านเรย์กะเหมือนจะกลัวอะไรผิดๆจนฝังใจไปละ 555
กูเข้าใจแล้วว่าทำไมเอ็นโจถึงทำท่าเหมือนจะจีบเรย์กะไปด้วย พร้อมกับอวยมาซายะให้เรย์กะไปด้วย จริงๆแล้วนางอยากจะ 3p สินะ แค่กๆ--- //กูขอโทษ กูผิดไปแล้ว มันความคิดชั่ววูบ ท่านพี่คะ อย่าเอธนูยิงกูนะ
กูสนใจที่โม่งบนๆคุยกันเลยไปหามา นิสัยลูกคนเล็กนี่ท่านเรย์กะเป๊ะเลย http://www.jatschool.com/index.php?route=module/pageview&path=1517&catagory=8#.WdSNGhkxXqA
ตอนนี้ท่านพี่ใช้โควต้าปรากฏตัวหมดแล้วมั้ง อ่านมา 200+ กว่าตอนพึ่งเคยเห็นท่านพี่พูดอะไรยาวขนาดนี้ เป็นบุญของแฟนคลับเหลือเกินค่ะ ไหนจะท่าชุดสูทหลังทำงานนั่นอีก /อุดกำเดา ชายผู้เป็นข้อยกเว้นทุกสิ่ง มาปุ๊บรงเรืออะไรกูทิ้งหมดเลยแปลงร่างเป็นจุลินทรีย์เกาะสูทท่านพี่อย่างเงียบๆ..
แต่คู่ท่านพี่อิมารินี่เหมือนคู่ผัวเมียละเหี่ยใจจริง คนนึงก็ออกไปลั้นลา โดนฟันกลับมา ท่านพี่ก็บ่นๆๆๆแล้วก็ไปตามกวาดล้าง แล้วอีกฝ่ายก็ง้อๆแล้วก็ไปลั้นลาต่อ (วนลูป)
อ่านๆไปท่านพี่ก็คล้ายเรย์กะนะ ตรงที่เก็บความคิดมาตลอดแต่พอหลุดนี่โคตรน่ากลัว เช่นท่านพี่หลุดว่าจะยิงธนูใส่หัวอิมาริ ส่วนท่านเรย์กะนี่มาแนวสาปแช่ง และหลุดลงมือเป็นบางครั้ง สองพี่น้องนี่โคตรเหมือนกันเลยนี่หว่า พอทำเสร็จก็กลับมาสร้างภาพเหมือนเดิม เหมือนไม่เคยทำอะไรแปลกๆมาก่อน
>>655 ถ้าลองเอาเหตุการณ์นั้นมาใช้กับพวกท่านพี่บ้าง
ตอนทั้งคู่พึ่งรู้จักกัน
อิมาริ:นายต้องคอยมาเก็บกวาดเรื่องผู้หญิงให้ผมอยู่เรื่อย เอาเป็นว่าเชิญทำร้ายร่างกายผมได้สบายเลยนะ
ท่านพี่:ตวัดตามองคมกริบ แล้วซัดเต็มเหนี่ยวเข้าที่ท้อง จากนั้นก็สบัดมือเบาๆ พึมพำว่าไม่ได้ออกแรงเต็มที่ตั้งนาน เดินออกมาพร้อมฉากหลังที่มีอิมาริกุมท้องอย่างสงบ
ต่อมา อิมาริก็กลายเป็น m แค่กๆ
กูทำสารบัญอาหารไล่ตามแปลไทยทันแย้ว //ชูมือ สนุกจังโว้ย!!!
อ่านสารบัญอาหารมาถึงยามะอิโมะ กูก็นึกถึงประสบการณ์ตอนเคยไปแดกไอ้ข้าวโทโรโระที่ว่านี่ตอนไปญี่ปุ่น เห็นเป็นสีขาวๆดูยืดๆ กูก็คิดว่าต้องอร่อยเค็มๆมันๆเหมือนชีสแน่นวล เลยสั่งมาแดกด้วยความมั่นใจ คำแรก...จืดสะแด่ว คำที่สอง...มันเป็นเมือกๆอ่า คำที่สาม...รู้สึกหยะแหยงง่า คำที่สี่...กูควรพอแล้วสั่งอย่างอื่นมาแดกแทน ไม่น่าลองของแปลกเลยกู ให้ใครแดกช่วยก็กินได้คำเดียวแล้ววางช้อนกันหมด แต่เห็นเขาว่าใส่โอโคโนมิยากิจะอร่อย ถ้าได้ไปญี่ปุ่นกูเดี๋ยวกูจะลองสั่งมากินใหม่
เห็นแล้วทำเอากูคิดว่าจริงๆเอ็นโจไม่ได้ชอบไอ้ยามะอิโมะนี่เลย แต่เห็นเจ้าแม่อยากกินก็เลยสั่งให้เขากินมากกว่า แต่ก็เป็นมโนของกูอะนะ จริงๆฮีอาจจะชอบก็ได้
>>662 เออ นี่เป็นอย่างหนึ่งที่กูไม่เข้าใจความอร่อยของมันเหมือนกัน ตอนไปกินร้านเนื้อย่างนี่มีให้สั่งเพิ่มราดมาบนข้าวด้วยนะ ยืดย้วยแหยะ กูสลดมาก เซนส์ของคนญี่ปุ่นที่ชอบกินอะไรยืดๆ แบบกระเจี๊ยบ นัตโตนี่เป็นอะไรที่กูเข้าไม่ถึงสุดๆ
แต่ตรงนั้นกูก็คิดว่าเอ็นโจสั่งมาเอาใจเจ้าแม่น่ะแหละ อุอิ
ตอนหารูป เห็นมันยืดๆกูก็นึกว่ารสชาติต้องแบบเดียวกับชีสเหมือนกัน อยากลองกินจังเลยน้า แต่พออ่านคำบรรยายรสชาติจืดๆ เป็นเมือกลื่น เหนียวๆหนึบๆ โอเค กูไม่อยากกินละ บรัยยยย
>>663 >>665 ช่วงไปเที่ยวญี่ปุ่นกูลองอะไรแปลกๆที่ไม่เคยได้กินในไทยอยู่เยอะเหมือนกันนะ อียามะอิโมะก็อย่างหนึ่งละ นัตโตะก็ด้วย ทำตามวิธีที่เขาบอกแบบนี้อร่อย ผลคือคำแรกกูวิ่งไปอ้วกละ ไม่ไหว เหม็นในปาก รู้สึกอึ๋ยๆกับไข่ดิบมาก เสียดายเงินนิดๆ
แต่อย่างพวกไอติมเนื้อม้า...รสชาติบอกไม่ถูกว่ะ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นเนื้อม้าตรงไหน เหมือนไอติมวานิลามากกว่า ไปญี่ปุ่นงวดนั้นเหมือนไปเปิบพิศดาร ถ้ามีโอกาสอีกกูอยากลองไปกินไอติมรสชาติแปลกๆให้ครบนะ เก็บ trophy 55555555
เมื่อก่อนกูนึกว่านัตโตะเค็มนะ แบบอยากลอง แต่พอกินจริงๆแม่งขมชิบหาย 555
กูเคยได้ยินว่าไข่ญี่ปุ่นกินดิบๆได้ เคยมีใครลิ้มลองรสชาติไข่ดิบคลุกข้าวยัง กูอยากรู้ว่าเป็นยังไง
>>668 เคยกินกับหมูชาชู เอาหมูไปลวกจุ่มๆ แล้วเอาออกมาจุ่มๆไข่ดิบแล้วกิน ตัวไข่ดิบมันไม่ค่อยมีรสหรอก แต่เหมือนทำให้รสหมูละมุนขึ้น
แต่กูเคยอ่านเจอมาว่าการกินไข่ดิบไม่มีประโยชน์อะไรเลย นอกจากเสี่ยงกับแบคทีเรียเชื้อโรคฯลฯ เลี่ยงได้เลี่ยง ถ้าจะลองก็เลือกดีๆหน่อยเอาไข่สดๆสะอาดๆ
กลับเข้าห้องก้นครัวอีกแล้วเหรอ 5555555
>>668 ไม่เคยกินไข่ญี่ปุ่น แต่เคยกินไข่ดิบไทยกับข้าวสวยร้อนๆ ผลคือกูอ้วกจ้า แม่งโครตคาวเลย ขนาดหยิบเอาแพ็คที่มันเขียนว่าผลิตวันนั้นวันนี้แล้วนะ แต่ถ้าเป็นไข่ต้มแบบตานีหรือยางมะตูมกูกินได้สบายมากนะ ออกจะชอบด้วย ถ้าจะกินข้าวหน้าไข่ดิบเห็นเขาบอกให้ไปซื้อไข่ไก่ตามซุปเปอร์ญี่ปุ่น พวกนั้นจะเป็นเกรดกินดิบได้ กูยังไม่เคยลองเลย
ว่าไปแล้ว ตั้งแต่ทำสารบัญอาหารมากูยังไม่เคยเห็นท่านเรย์กะกินข้าวไข่ดิบเลยนี่หว่า ไม่แม้แต่จะพูดถึงด้วย ไหนบอกเป็นอาหารสิ้นคิดของคนญี่ปุ่นไง
กู 668 เอง กูเคยกินไข่ดิบของไทยนะ แต่เห็นคนญี่ปุ่นเขาเอาข้าวคลุกไข่แล้วใส่โซยุมาเป็นอาหารมื้อจริงๆ เลยคิดว่าจะมีอะไรสเปเชียลกว่าซะอีก555
เอาตอนใหม่มาทิ้งไว้ให้นะพวกตะเอง วันเสาร์ขี้เกียจตื่นเช้าจริงๆ ว่ะ
ป.ล. ดีใจได้ แต่ห้ามดึง แตะ ลอก ถอนขนบนร่างกายกู
กรี้ดดดดดด. โม่งแปลลล. นี่มันไฮไลตรึเปล่าค้าาตอนหน้าาา. ตื่นเต้ลลลลลล
แต่หลังจากผ่านความชอกช้ำผิดหวังมามากมายก็รู้สึกปลงว่าอาจจะไม่มีไรในกองไผ่สินะ 555. ที่ได้คงมีแต่ข่าวลือระหว่างท่านเรยกะกะคาบุ.
ปล. เบื่อเอ็นโจ ไม่ต้องเดินมาทางนี้เลยนะ
มีการถามถึงด้วยเว้ย! //ได้แค่นี้ก็เอา
แปลไทยตอนใหม่มาแล้วนะเพื่อนโม่ง ขอบคุณมากๆนะโม่งแปล
ปล.โม่งแปลลงแบบนี้แสดงว่าเสาร์-อาทิตย์ไม่ว่างใช่มั้ยเนี่ย?
อ่อ. โม่งแปลคิดว่านั่นคือพระเอกกะนางเอกรึ?
จับได้แล้วว. โม่งแปลอยู่เรือคาบุ คริๆๆๆ
จริงๆน้าา. สองคนที่สนิทสนมกันและเหมาะสมกันขนาดนี้. เชื่อไหมว่าเด๋วเอ็นโจต้องบังเอิญเห็นฉาก2 คนเคียงข้างเข้าสวนแล้วรีบปลีกตัวตามมา ฟันธง!
เอ็นโจ แกจงทำอะไรซักอย่างนอกจากรอยยิ้มลึกลับข้างยุยโกะณบัดนี้
สุดท้านก็โดนเล่นขนจนได้
อะฮ่า คอนเซปต์ท่านเรย์กะคือนกกางเขนเรอะ งี้ก็ไม่ได้สมหวังเองซักทีสิ ต้องทอดกายเป็นสะพานให้คู่รักอื่นเขาเหยียบย่ำอยู่ร่ำไป ยังงี้เป็นแพนด้าอาจจะดีกว่าก็ได้นะ ไม่ว่าจะไปอยู่สวนสัตว์ไหนมนุษย์ก็จะพยายามจับคู่ให้ได้ปั๊มลูกตลอดๆ 555
ไม่รู้ว่าบากะรากิระเบิดเรือตัวเองหรือติดไอพ่นดี อา แต่ฟิน
พอกุอ่านว่าบากะกับเจ้าแม่จะออกไปหาท่านอิมาริ ในหัวมโนทันทีว่าทั้งสองคนไปเห็นท่านพี่กับท่านอิมาริแอบมาทะเลาะกันเรื่องผู้หญิงของอิมาริ ถ้าคนแต่งมีความเป็นฟุหน่อย จะต้องมีฉากท่านอิปล้ำจูบท่านพี่ตอนท่านพี่งอน แล้วเจ้าแม่ก็จะเหวอรับประทาน
กูพุ่งขึ้นเรือคาบุแล้วนะ ดูมีหวังขึ้นมา 55555555
โอ้ว ยุยโกะโผล่มาแล้ว มีตบกันแหงๆ ตบกัน ตบกัน ตบกัน //ผิดเรื่อง
ที่คาบุทักว่าเป็นแพนด้านี่เพราะหุ่นคล้ายๆใช่มั้ย แล้วไปยืนข้างต้นไผ่อีก แพนด้าจริงๆด้ว....//สัญญาณขาดหาย
ยุยโกะโผล่มาแบบนี้ กูว่าตอนหน้ากูต้องได้รับความเสียหายทางใจอะไรบางอย่างแน่นอน อีเอ็นโจยิ้มรูปปั้นกรีกอีกแล้วรึ ต่างจากตอนเรย์กะบรรยายว่านายยิ้มให้พร้อมทำตาวิบวับไม่น่าไว้ใจเลย
>>676 กูบำรุงขนให้น้า ขนโม่งแปลจะได้อยู่คู่โม่งแปลให้โม่งซุยรันได้ถอนเล่นแก้เขินไปนานๆ
>>694 อ๊ะ แต่กูขึ้นเรือท่านพี่ไปพร้อมๆ กับเรือคานซังนะ ท่านพี่แม่งโคตรดีทำลายทุกกฎเกณฑ์ทุกลำเรือ มีช็อตปลดเนคไท ใส่แว่น สอนหนังสืออย่างอ่อนโยน ลูบหัว มางานก็ยังควงน้องสาวมาโชว์ ดีทุกสิ่งอัน ติดที่อิมารินี่แหละที่ชอบทำให้ท่านพี่เฉไฉคอยกดโทรศัพท์หาแทนที่จะดูแลน้องสาว 555555
ขอบคุณนะโม่งแปล ตอนนี้ก็ดีมากๆ
ถ้ากูเป็นเรย์กะกูจะจี้จุดเรื่องที่นางเคยบ้าคาบุรากิมากๆให้แฟนนางฟังนะ แต่ดูท่าท่านเรย์กะจะช็อคกับคำว่าแฟนเลยคิดไม่ทัน 55555
แต่ตอนนี้กูสงสารเอ็นโจเหมือนกันนะ ยืนยิ้มเป็นหุ่น ดูว่าที่คู่หมั้น (?) อ้อล้อกับหนุ่มๆ ส่วนเพื่อนสนิทดันตบหลังสาวที่ใส่ชุดเผยผิวเยอะๆ พาเดินออกไปในสวนกลางแจ้งในคืนทานาบาตะให้เห็นคาตาอีกตะหาก....
โอ้ยยย ใกล้จะตอนสามร้อยแล้วว อย่าบอกนะว่าไคล์แมกซ์จะเป็นการเฉลยปมเอนโจกลางงานคาบุรากิปาร์ตี้นะ!
ปล.รอกาวท่านพี่Xอิมาริอยู่นะคะอาจารย์-----
คิดอีกแง่ ผีพรายอาจจะอยากให้หึงแต่ไอ้ไก่อ่อนดันไม่หึงก็ได้นะ
ผีพรายเลยหรอวะ? 55555
เรือเอ็นโจจะไปรอดไหมวะ ยุยโกะมาทีไร รู้สึกอึดอัดทุกที
อยากรู้ว่าพงไปทำไรกันนน. คาบุกะเรยกะ
ใครแอบมาสปอยดกุที. กุแอบหวังว่ะ. ถึงแม้ว่ารู้ว่าจะต้องผิดหวังงง
กูไม่สนเรื่องคาบุเรย์กะแล้วว้อยยยน ฝั่งจอมมารน่าเผือกกว่าเยอะ
มึงงงง ท่านพี่ไปหาอิมาริใช่มั้ย ซิสค่อนยังไงน้องสาวก็แพ้แฟนสินะ
กูรับไม่ได้ ถ้าอ.จะชงขนาดยี้ก็แต่งเรื่องใหม่แยกไปเลย เราพร้อมดำน้ำติดตามท่านพี่ไป!
กูอยากอ่านมุมมองบุคคลที่สามในงานเลี้ยงโว้ยยยยยย 555
>>716 กูว่าถ้าเป็นมุมมองเด็กซุยรันขาประจำคงโคตรอย่างติดฟิลเตอร์ อา... วันนี้ท่านจักรพรรดินีก็ดูงดงามอีกเช่นเคย ชุดขาวดำช่างเข้ากับท้องฟ้ายามราตรีในคืนทานาบาตะจริงๆ อ๊ะ! ไม่ทันไรก็มีกลุ่มท่านๆ Pivoine รุ่นน้องเข้าห้อมล้อมท่านเรย์กะกันใหญ่ แววตายามที่พวกเขาเหม่อมองท่านเรย์กะช่างเศร้าสร้อยเหลือเกิน คงรู้ว่าเป็นดอกฟ้าที่เกินเอื้อมสินะคะ
อ้าว ไม่ทันไรท่านจักรพรรดินีก็เป็นฝ่ายผละออกจากกลุ่มมาก่อน ที่แท้ก็มาทักทายท่านที่เรียนอยู่ยูริมิยะ ช่างเป็นที่รู้จักกว้างขวางจริงๆ ค่ะ หัวเราะต่อกระซิกแลดูสนิทสนมกันดีนะคะ แต่ดูท่านเรย์กะซึมๆ ไปเล็กน้อย เพราะอะไรกันน้า... อ้าว! พอท่านจักรพรรดิเดินมาหา ท่านเรย์กะก็แลดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาเลยค่ะ! มีหน้าแดงสะบัดหน้าง้องอนด้วย อุหุหุหุ แต่กิริยาที่ท่านเรย์กะเหลือบมองดูท่านเอ็นโจอย่างเศร้าสร้อยแวบหนึ่งก่อนจะโดนท่านคาบุรากิเดินโอบไหล่ออกไปในสวน (ใส่ฟิลเตอร์) ก็ไม่พ้นสายตาฉันไปได้หรอกนะคะ เดี๋ยวจะตามรีพอร์ตแบบไลฟ์ต่อไปค่ะ!
จากห้องแชทปริศนาของเด็กซุยรัน
กูรอไม่ได้เลยไปดำน้ำมา ตอนหน้าแม่งพีคชิบหาย กูนั่งขำนานมาก555555555555
กรี้ดดดดด กุอยากรู้วววว
สปอยล์มาทีเถ้อออออ ><><><
♕ สนธิสัญญา ♕
1) สปอยล์ได้ แต่รบกวนเตือนและจุดลากยาวทุกครั้ง(อย่างน้อย7-8บรรทัด) ช่วยป้องกันให้คนที่ไม่ต้องการอ่านสปอยล์เนื้อเรื่อง
1.1) ไม่สปอยล์เนื้อหาที่แปลไทยใกล้จะถึงแล้ว
เตือนจ้ะ ตกลงกันแล้ว อีกตอนเดียวเอง อดทนหน่อย
อีกไม่กี่วันเองมึง สู้ๆ //เกาะขนหน้าแข้งโม่งแปลที่พริ้วไสวจากการบำรุง
รอตอนหน้าสุดๆเลย /หวีขนให้โม่งแปล
จริงๆที่ยิ้มนี่อาจจะอารมณ์แบบเสียหน้าหน่อยๆแต่ก็ทำไรไม่ได้ จะห้ามก็ไม่ได้ จะไปก็ไม่ได้อีก จอมมารหนออออ
ส่วนบากะนี่โคตรไม่ไว้ใจอิมาริเลย พอเรย์กะบอกจะไปหาอิมาริก็เลยไปด้วยแบบว่าปกป้องไรงี้อ่อ #ติดฟิลเตอร์
ปล.จริงๆเรือจอมมารแต่ตราบใดที่ข้างกายไม่ว่างเราก็ยกให้คนอื่นๆไป จริงๆบากะก็ดีนะ
เคๆ กุรอโม่งแปลล.
แต่โม่งบนๆบอกขำมากก. สรุปเป็นคอมเมดี้ไม่ใช่โชโจวสินะ. ปรับอารมณ์นิดนุง
กุอยู่เรือคาบุแม้ว่าความหวังจะริบหรี่ก็ตาม ไปเล้ยยยคาบุ ฉันเลือกนาย ตอนหน้าขอให้มีความคืบหน้านะ!!
ที่คาบุรากิกลัวนี่เพราะโดนจีบแน่ๆ ท่านอิมาริน่าจะเหมาชายหญิง หลวงคือท่านพี่ ที่ยังซึนบวกเอส
กุว่าความสัมพันธ์ของเรย์กะกับคาบุเหมือนต่างฝ่ายต่างสนใจกันและกัน แต่ท่าเยอะทั้งคู่ ถึงเจ้าแม่จะวางตัวห่างๆรักษาคอนเซฟอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ(กลัวบ้านล่มจม)มาตลอด แต่คาบุอารมณ์ดีไม่ดี เจ้าแม่รู้แจ้งหมด ส่วนคาบุทั้งๆที่บรรยายว่าเป็นพวกโนสนโนแคร์ แต่ก็ชอบสังเกตุเรื่องเล็กน้อยของเจ้าแม่ แม้ว่าที่ฮีสังเกตุได้จะมีแต่ข้อเสียบ้างมโนบ้าง หาเรื่องเอามาจิกเจ้าแม่บ้างก็เหอะ แต่ถ้าไม่สนใจจริงๆฮีก็ไม่น่าแม้แต่จะแลเล
นี่กุลงเรืองคาบุเต็มตัวละ ไม่ใช่อะไร แต่กุแค่คิดว่า
.
.
((กันไว้ก่อนเผื่อกุสปอยล์พวกเมิง))
.
.
.......ถ้าคนเขียนไม่ปักธงฮีเป็นพระเอกก็น่าจะอาศัยจังหวะที่ฮีไปชอบวาคาบะลดแอร์ไทม์ของฮีป่าววะ
แต่นี่ผูกเรื่องให้คาบุชอบวาคาบะแล้วอันเชิญเรย์กะมาเป็นที่ปรึกษา เพิ่มโอกาสให้ฮีได้ใกล้ชิดเรย์กะมากขึ้นซะงั้น
กุว่า คาบุแมร่งนกวาคาบะแน่นอล เพราะตอนนี้วาคาบะมีเจ้าแม่คอยปกป้อง คาบุเลยทำคะแนนพระเอกให้นางซาบซึ้งเหมือนในมังงะต้นฉบับไม่ได้ เท่าที่อ่านๆมากุว่าวาคาบะก็เหมือนไม่ค่อยอินกะคาบุเท่าไหร่
.
.
.
.
.(สปอยล์)
.
.
.
.
ล่าสุด(298) เจ้าแม่มีนอยเล็กๆที่คาบุนัดวาคาบะเดทแล้วไม่รีพอร์ทนางด้วยนะเว้ยยย
กุว่าจริงท่านพี่กับวาคาบะน่าจะไปกันได้ดีนะเว้ย
ท่านพี่ดูทำงานจริงจัง กุว่าวาคาบะน่าจะชอบคนแบบนี้มากกว่าคาบุ
มโนว่าพอไปเดทกันหลายๆที ทั้งคาบุทั้งวาคาบะอาจจะรู้ตัวว่าไม่คลิก คาบุรู้ตัวว่าชอบเรย์กะไรงี้ 555
ส่วนเอ็นโด กุว่าออร่าพระรองเปล่งประกายมาก กุว่าฮีเป็นหัวหน้าทีมคาบุเรย์กะเลยนะ
กูรับได้นะถ้าสุดท้ายเรือคาบุเข้าวินอ่ะ
แบบเวลาปกติก็เป็นจักรพรรดิจักรพรรดินีทัวร์บริโภค ยามศึกก็กลายเป็นทรราชกับเจ้าแม่กาลีร่วมกำราบศัตรู
แต่กูสงสารเอ็นโจ โลกโน้นก็พระรอง โลกนี้ก็พระรอง แถมโลกนี้มีผู้หญิงที่ตัวเองสลัดไม่หลุดมาติดพันอีก ถ้าไม่มีเรย์กะนี่มีหวังโดนจับแต่งแน่ๆ กูสงสารเค้าาาาาา
กูเรือเอ็นโจ กูโอเคถ้าคาบุจะเข้าวิน แต่ขอให้เอ็นโจมีความสุขด้วยเหอะ กูสงสารเขาที่ได้แต่ยิ้มขื่นๆหรือยิ้มเป็นรูปปั้นตลอด อยากให้ยิ้มจากใจ ยิ้มแบบมีความสุขน่ะ แต่กูก็คิดว่าเอ็นโจออร่าพระรองแรงมากๆเหมือนกัน ถถถถถถถถ
>>745 โลกโน้นเพื่อนพระเอก พระรองคืออาริมะต่างหาก ถึงจะจืดจางแต่ก็เป็นพระรองของคิมิดอลนะเว้ยย 55555
เออจริง กูว่าโลกนี้คาบุอาจจะไม่ได้คู่กับวาคาบะจังว่ะ ในคิมิดอลที่คู่กันเพราะเรย์กะคอยตามราวี เป็นอุปสรรครักระหว่างเรา ยิ่งเพิ่มความอาลัยอาวรณ์ความเป็นห่วงของคาบุในการปกป้องวาคาบะจากเหล่าร้ายเข้าไปใหญ่ พอโลกนี้ท่านเรย์กะไม่ตามราวี แถมชิงดูแลตัดหน้าก่อนคาบุเกือบทุกอย่าง กลายเป็นว่าวาคาบะยืนด้วยลำแข้งตัวเองได้แล้ว มีความมั่นใจในการอยู่ซุยรัน โล่จักรพรรดิที่ได้มาก็เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรมาก อย่างว่ากุว่าวาคาบะน่าจะเริ่มรู้ความรู้สึกคาบุแล้วแหละ กูว่านางคงไปคู่กับอาริมะมากกว่า ถ้าอีเวนท์ยังไม่บีบบังคับอยู่แบบนี้
>>747 กูว่านางไม่เริ่มรู้หรอก นางรู้ตั้งนานแล้วว่าเขาจีบ คันตะก็รู้เลยทัก แต่นางตอนนั้นคงไม่กล้าคิดอาจเอื้อมมั้ง ไม่กล้าเข้าข้างตัวเองด้วย ไปๆมาๆคาบุมันเช้าถึงเย็นถึง แสดงออกนอกหน้าว่าจีบนะ นางก็คงคิดว่าลองๆดูก็ไม่เสียหลายมั้ง คาบุมันก็เป็นคนดี เทคแคร์นางดี ก็ขอศึกษานิสัยก่อนก็แล้วกัน หลายคนว่าคาบุไม่ได้แสดงนิสัยจริงๆที่เป็นข้อเสียให้วาคาบะเห็น กูว่าวาคาบะก็ไม่ได้แสดงข้อเสียให้คาบุเห็นเหมือนกัน
แล้วธรรมชาติผู้หญิงเนี่ย รู้ว่าผู้ชายจีบ ถ้าไม่ใช่พวกหลอกแดกจะกินฟรี และไม่มีใจให้เลยก็คงไม่ไปว่ะ อารมณ์แบบถ้าไม่ชอบก็ไม่อยากให้ความหวังกันอะ กูว่าวาคาบะนางมีใจอยู่นะ ช่วงนี้คงอยู่ในช่วงศึกษานิสัยกันมากกว่า แต่เพราะอะไรๆในเรื่องมันช้า มันก็เลยดูเอื่อยๆไปหมด
เอ้ออ. กุชอบคาบุ. แต่ๆๆ. กุไม่เห็นวี่แววความรักระหว่างคาบุเรยกะเลยซักนิด. คือคาบุมันไม่ใช่คนที่จะเปลี่ยนใจอะไรง่ายๆนะ ความมุ่งมั่นเบอร์นั้น. ถึงแม้ว่าจะยากเย็นแค่ไหนคาบุมีแต่จะมองว่าต้องทำให้ได้นั่นแหล่ะ
อีกอย่างถึงเคมี2 คนนี้จะเข้ากันแค่ไหน มันก็เป็นการเข้ากันแบบคอมเมอดี้ คู่หูคู่ฮาอ่ะ. นิสัยมันเด็กๆทั้งคู่คล้ายกัน. เหมือนปลั้ก ต้องคู่กับเต้าเสียบอ่ะ จะมาคู่กันอินเลิฟมันดูขัดๆ. อย่าหาว่ากุยิงระเบิดใส่เรือคาบุเลยนะ 555
อย่างที่บอกกุชอบคาบุเรยกะนะ แต่ไม่ใช่แนวรักๆใคร่ๆอ่ะ กุมโนว่าต่อไปคาบุอาจจะเรียก "เรยกะ" แทนคิโชวอินก็ได้นะ 555. เพราะสนิทกันเบอรนั้น อิอิ. อีกอย่างจากสปอยล์
.
.
.
.
.
.
ตอนที่ 298 คาบุยังจีบวาคาบะอยู่เรยนะเฟ้ย! ป่านนี้แล้วจะยังไม่รู้ใจตัวเองเชียวรึ
.
.
.
.
.
จบสปอยล์
>>749 กูแอบรู้สึกว่ามึงยิงนิดๆว่ะ ไม่เรือนี้ก็ไม่เรือนี้แต่อย่าฟันธงได้มั้ยว่าคู่นี้ไม่มีทางได้กัน
ส่วนตัวกูรู้สึกวาคาบะมีแนวโน้มจะชอบคาบุ อย่างคาบุโดนทำลายอีเวนท์จนเจอวาคาบะช้าก็ยังเข้าชะตาเดิมๆว่าไปตกหลุมรักสาวเจ้าเข้า ดังนั้นกูว่าสุดท้ายถึงเหตุการณ์จะเปลี่ยนนิดหน่อยแต่ก็จะเข้าทิศทางเดิม ขนาดคาบุไม่มีอีเวนท์ปักธงวาคาบะก็ยังดูรู้สึกดีกับคาบุหน่อยๆ กูว่านางรู้ว่าคาบุจีบตอนนี้ก็เลยคอยศึกษาดูใจไปเรื่อยๆว่าโอเคมั้ย ซึ่งในคิมิสองคนนี้เคยรักกันมาแล้ว ถ้ารักกันนอกจากอีเวนท์ปักธงแล้วก็ต้องรักกันที่นิสัยด้วย ถ้ารู้จักนิสัยกันจริงๆกูว่าสุดท้ายวาคาบะก็ตอบรับคาบุ นอกจากวาคาบะจะรักคนอื่นก่อนที่จะรักคาบุเช่นท่านเรย์กะ เป็นต้น
>>750 ยูริรูทสินะ กูว่าควรเตะแท็กโชโจออกแล้วเอาแท็กยูริไปแปะแทนได้ละ ถถถถถถถถถถถถถถ
กูก็เห็นด้วยนะ วาคาบะนางรู้ว่าเขาจีบก็ดูไม่ได้รังเกียจอะไร ให้โอกาสด้วยซ้ำ ยอมไปไหนมาไหนสองต่อสอง ถึงมีปฏิเสธบ้างก็เหอะ แต่ก็ยังไปกับเขานะ ช่วงนี้ก็คงอยู่ในระหว่างดูใจคุยกันไปเรื่อยๆนั่นล่ะ ถึงไม่มีเรย์กะคิมิดอลมาคอยสร้างความร้าวฉาน แต่คนเราบนโลกมันก็ไม่ได้จะคบกันเพราะอุปสรรคหรือเขาคอยตามปกป้องกันไปหมดทุกคู่ซักหน่อย
อย่างกูกับแฟนกูหน้าตาถูกใจ นิสัยเบื้องต้นก็เข้ากันได้ เขาเลยเอ่ยปากว่ามาลองคบหาดูใจกันก่อนมั้ย คุยๆกันก่อนก็ได้ไม่ต้องเป็นแฟน ไม่ชอบก็แยกย้าย พอแน่ใจว่าโอเคก็ตกลงเป็นแฟนกัน ก็ราบรื่นดีไม่ต้องมีนางร้ายมากรี๊ดๆสร้างอุปสรรคให้รักกันแน่นแฟ้นแบบในโชโจมังงะ หรือมีพระรองแสนดีมาคอยตามเทียวไล้เทียวขื่อ แต่ก็ฟังดูจืดๆเหมือนกันนะ ชีวิตรักของกูโครตราบเรียบเลย 55555555555555555
กุว่าที่นิสัยคาบุ เรย์กะมันเด็กๆ เพราะแสดงความเป็นเด็กใส่กันด้วยป่าววะ คือกับคนอื่น 2 คนนี้จะมีฟอร์มพอสมควร (จริงๆเรย์กะนางก็ไม่ค่อยมีฟอร์มหรอก) เรื่องยังเพิ่งถึง ม.ปลาย ซุยรันมีมหาลัย กุว่าคนเขียนมีเวลาในเรื่องอีกเยอะว่ะ เท่าที่อ่านมา กุว่า เรย์กะ กับคาบุ มีคาแรคเตอร์ ดิวิลอปเมนท์ เยอะสุดในตัวละครทั้งหมดแล้ว
เอนโจบุคลิกตั้งแต่ประถมถึง ม. ปลาย เหมือนเดิมเลย แถมมีว่าที่คู่หมั้นสลัดไม่หลุดอีก ท่านเรย์กะดูเป็นพวกมีศักดิ์ศรี ไม่แย่งกับใครอ่ะ ถ้าเอนโจไม่เคลียเรื่องคู่หมั้น ยังไงก็ท่านเรย์กะก็ไม่เอา ถ้าเผลอๆเรย์กะแมร่งเกี่ยวคู่หมั้นเอนโจมาเป็นเพื่อนหญิงได้นี่เรือจมแน่นอล ที่เรื่อคาบุยังวิ่งได้ก็เพราะวาคาบะจังไม่ได้แสดงท่าทีว่าชอบคาบุเท่าไหร่ แต่ดูๆไป กุว่าถ้าว่าวาคาบะจังชอบคาบุ เรือคาบุก็เตรียมจมอ่ะ
กูลงหมดทุกเรือ! ตั้งแต่อ่านท่านเรย์กะมาสองร้อยกว่าตอน กูไม่สามารถคาดเดาใจฮิโยโกะซามะได้อีกแล้ว กูรักทุกเรือไม่เว้นแม้แต่คานซังสุดหล่อ
>>749 (298) จีบวาคาบะแต่โทรหาเรย์กะตอนอยู่กับวาคาบเจังนะเว้ย ทำไมต้องเลือกเวลาโทรตอนนั้น แถมกุว่าที่ไม่รายงานเรย์กะเรื่องเดทนี่ก็น่าสนใจ ความเป็นไปได้อันแรกคือฮีรู้สึกว่าฮีไปต่อเองได้ ไม่ต้องปรึกษาเรย์กะแล้ว อันที่2คือฮีไม่ได้ดีใจ ตื่นเต้นที่วาคาบะยอมไปดูดอกไม้ไฟด้วยมากมายเหมือนเดทแรกๆ ฮีเลยไม่ได้แชร์ความสุขของฮีกับเรย์กะ แบบฮีก็วางแผนตามสเตปไปเรื่อยว่าจีบสาวต้องแบบนี้ๆนะ แต่เหมือนความ enthusiastic มันค่อยๆลดลงว่ะ ตามประสาผู้ชายมั้ง
เดี๋ยววววว กูไม่ได้เป็นคนเริ่มประเด็นขนๆ มีคนมาดึงขนหน้าแข้งกูก่อน โปรดอย่าผลักไสเฟติชประหลาดๆ ให้กู๊!
บำรุงทรีตเมนต์อะไรเท่าไหร่ไปก็รอตอนใหม่วันจันทร์นะเคอะ ถามว่าพีคไหม ก็ว่าก็พีคนะ.... ในหลายๆ แง่....
กูว่าท่านฮิโยโกะโคตรเก่งเลยนะ เป็นเรื่อง Tag Love ที่ลากยาวมาเกือบสามร้อยตอนคู่หลักยังไม่มีใครสมหวัง อยู่กันไปแบบเรื่อยๆ เปื่อยๆ แดกจนอ้วนแล้วก็ไดเอ็ทใหม่เหมือนชีวิตจริงกูเลย...
กุก็ได้หมดถ้าสดชื่น แม้แต่คานซัง 555
กูไปนอกมาสามอาทิตย์กลับมาเจอกระทู้ใหม่(ไม่แปลกใจ)และการถอนขน
ขอถามหน่อยว่ามันเกิดอะไรขึ้นวะ?
ตอนใหม่นี่ กุว่าคาบุแม่งโคตรซึน
เค้าคุยกันเรื่องแฟน พอเรย์กะซึมปุ๊ปพี่แกเข้าหาปั้ป
ฮั่นแหน่ รู้เลยนะท่านจักรพรรดิ5555
>>770 กูว่าคงเป็นฝั่งอิมาริที่ร้องไห้ฟูมฟายว่ะ ประมาณว่าโดนสาวแทงแล้วทรุดลงไปเลยรีบหันไปหาเทพมาร
อิมาริ : ช้าก่อน สะต๊อปปุทากะจัง คือไม่ใช่นะ แบบว่านี่น่ะเข้าใจผิดนิดหน่อยน่ะ ใจเย็นๆอย่าพึ่งกระทืบซ้ำนะ คืออย่างน้อยก็ขอให้ได้พูดแก้ตัวก่อนเถอะ!!!
ทาคาเทรุ : หืม? (ใบหน้าเฉยชา)
อิมาริ : ห้านาที!!! สงบสติแล้วฟังเรื่องราวสักห้านาทีนะ!!!
ทาคาเทรุ : ห้า
อิมาริ : ใช่ๆห้านาทีๆ
ทาคาเทรุ : สี่...สาม...
อิมาริ : (เชรี่ยยยยยยย)
>>769 กูนึกภาพเป็นอิมาริทำให้ท่านพี่เคืองอะไรสักอย่างพอชวนเที่ยวในวันคริสมาสต์ด้วยกันเลยปฏิเสธ อิมาริจากที่คาสโนว่าอยู่แล้วก็อัพเกรดเป็นซูเปอร์คาสโนว่า หว่านจีบป้อนคำหวานเกินลิมิตจนสาวตบกัน ระหว่างท่านพี่ไปเคลียร์ให้ สาวยันเดเระนางหนึ่งก็แทงอิมาริจนเลือดท่วมหมดสติ
ตัดฉากมาอีกทีตอนอิมารินอนสลบในโรงพยาบาล ท่านพี่ยืนข้างเตียงเงียบๆมือข้างนึงพาดเสื้อนอกที่ชุ่มไปด้วยเลือด คิดอยู่แล้วว่าสักวันต้องมีวันนี้แต่พอเจอจริงๆใจกลับวูบโหวงอย่างประหลาด
ต้องขอบอกว่านี่เป็นกระทู้ที่แปลกมาก ปกติถ้าเรื่องไม่วายแล้วสาววายจับตลค.มาจิ้นกัน โม่งผู้ชายจะต้องรังเกียจไล่ให้ไปไกลๆ แต่อิคู่ผัวเมียละเหี่ยใจนี่กูยังไม่เห็นใครคัดค้านเลย ความคาน่อนนี้ 5555555555555555
..."จะให้พวกกูเอาอะไรมาค้าน"
ลงชื่อโม่งชายซุยรัน
แต่กุว่าถ้าวายจริงอิมาริไม่น่าจะเฟลิทกับหญิงนะ กุมีเพื่อนเกย์ /ยิงเรือ
คานซังนี่หล่อสุดวินสุดในเรื่องแล้วนะ มึงยอมๆยกท่านเรย์กะให้เค้าไปเหอะ//ปลูกขนหน้าแข้งโม่งแปลหน้าหมู่บ้านคาน
ท่านอิมาริก็บอกว่าน้องชายตัวเองไม่น่ารัก หรือจะเป็นพวกไม่รับมุขพี่ชายว่า พูดอะไรมาทำหน้านิ่งแบบไซตามะใส่
กุก็อยากให้รุ่นพี่ประธานกลับมามีบทอีกรอบ เข้ามหาลัยจะได้เจอกันไหมเนี๊ยะ
ประธานก็ได้นะ กุพร้อมลงเรือทุกลำ
คู่หลักอฟช.นอกจากนายบ้าหมา-เบียทริช ท่านพี่-อิมาริแล้ว ยังมีท่านไอระ-ยูริเอะอีกนะ! ....ทำไมไม่มีคู่นอมอลเลยวะ?
กุฟินคู่ไอระ-ยูริเอะมักๆ
>>799 แต่นี่ก็คู่รองหมดเลยนะ หรือว่าเจ้าแม่จะเอาดวงความรักไปแจกคนรอบข้างหมดแล้วจริงๆ วะ ถถถถถภถ นี่ทุกวันนี้กูยังคาใจเรื่องนารุคุงอยู่เลยนะ ออกมาทำไมหว่า เงาโคตรจาง ตอนแรกเหมือนจะโยงถึงปมอดีตในชาติก่อน แต่ดันหายไปดื้อๆ ซะงั้น ไม่ปล่อยให้เจ้าแม่ได้พูดจาด้วยซักคำ
800 แล้ว ตั้งชื่อมู้ด้วยนา
งานเลี้ยงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็กเลิฟที่หายไป...
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [ขน 21 เส้นสุดท้ายของโม่งแปล]
ทำไมพวกมึงถึงวนเวียนกับเรื่องขน!!!!
อีพวกข่ลเฬวววววว //เอาพัดไล่ตีมือ ซักวันกูจะไปทำเลเซอร์กำจัดขน ระหว่างนี้ห้ามยุ่งกับขนต่างๆ บนร่างกายกู และห้ามมีคำว่าขนในชื่อกระทู้ว้อย ใครไม่เชื่อขอให้ตกเป็นทาสฮาเร็มของคานซังโดยที่ไม่มีอะไรมาลบล้างได้!
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับความหวังที่ยังเหลืออยู่ เจ้าชายของฉัน! อยู่ที่ไหนกันคะ!!! [รถด่วนขบวนที่21]
เห็นโม่งบนๆ พูดถึงอิมเมจ ในจินตนาการพวกมึงท่านพี่กะท่านอิมาริหน้าตาประมาณไหนวะ ของกูจิ้นหน้าท่านพี่ไม่ออก เวลาอ่านจจะจินตนาการเป็นคำว่าหล่อแล้วมีแขนยื่นมาตบหัวน้องสาวแปะๆ ยิ้มใจดี อะไรทำนองนี้ ไม่ว่าจะเค้นสมองยังไงกูนึกหน้าท่านพี่ไม่ออกเลย ส่วนท่านอิมาริกุมักจะคิดว่ามันผมสั้นๆ เสยขึ้น
กูนึกหน้าท่านพี่เป็น2D ผมสีอ่อน
อิมาริกุนึกหน้าไม่ออก lol แบบว่ากุไม่ค่อยชอบพวกคลาโนว่าปากหวานเรื่อยเปื่อยไปทั่ว
กุอยากเพิ่ม tag food and travel ให้เลย อ่านแล้วอยากตามรอยท่านเรย์กะ
ขอสครีมแบบ Spoil ใครอ่าน Spoil มาสครีมเป็นเพื่อนกรุหน่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
คือ กรุอ่านตอนที่คาบุเดทกับวาคาบะแล้วเล่า/เขียนอีเมล์ให้เจ้าแม่ คือแบบ มึง ในตอนนั้นรู้สึกว่า เหนือกว่า Friend zone ยังมี Mom zone คาบุเหมือนเด็กอนุบาลที่ตื่นเต้นกับการไปโรงเรียน แล้วกลับมาเล่าให้แม่ฟังมาก เจ้าแม่ก็แบบ กุก็รับฟังตามหน้าที่ค่ะ บวกดีใจที่ได้เห็นลูกนกโบยบินออกจากรังได้ อา ความจริงกุเรือเอ็นโจนะ แต่เห็นเรือคาบุมุ่งเข้าน่านน้ำ Mom zone แล้วเศร้าใจ
ว่าถึงเรือเอ็นโจ หลังๆจอมมารรุกหนักฉิบหาย กรุอ่านไปจิกหมอนไป โอ๊ย ภูติพรายก็ภูติพรายเหอะ มาเจอพรมลิขิตของเรือเอ็นโจ เจอกันบังเอิญในสโมสรที่ไม่มีคนบ้าง เจอกันในร้านคอฟฟี่ชอปบ้าง อะไรจะบังเอิญจนน่ากลัวขนาดนั้น แล้วเจ้าแม่จะไปไหน นั่งกะใคร ถ้ามีเสียงคนทัก ไม่ต้องสงสัยค่ะ เอ็นโจแน่นอน นี่ถ้าไม่ติดยุยโกะนะ กรุว่าเจ้าแม่โดนต้อนติดผนังเหมือนในการ์ตูนตาหวานแน่ *สูดกาว*
.
.
.
.
.
.
.
.
>>817 สำหรับกูท่านพี่คือหน้าตาแบบจิ้งจอกตามวงการธุรกิจว่ะ ยิ้มๆนิ่งๆแต่เชือดเฉือนและฆ่าคนหน้าตาย อาจมีปนความราชินีอยู่ค่อนข้างสูง เป็นผู้ชายที่เหมาะกับการนั่งไขว่ห้างบนบัลลังค์อ่ะมึง //เหยียบหนูทีค่ะพลีสสสส
ส่วนเอ็นโจคือ เวอร์ชั่นร่างโนวิซของท่านพี่ อาจจะเก็บสีหน้ายังไม่เกลี้ยงเท่าท่านพี่แล้วก็ยังขาดความราชินีอ่ะ
ส่วนท่านอิมาริ ....ผู้ชายตามโฮสต์คลับเลยอ่ะมึง ติดลิเกๆพอสมควรเลยด้วยอาจบวกความปลาไหล พูดไปเถอะจับไปเถอะ พ่อคุณเค้าไม่อยู่เฉยๆหรอก
...และไซซายะก็ยังเป็นไซซายะต่อไป//นี่เป็นคาแรคเตอร์ที่ตรงสุดเท่าที่กูนึกออกละถถถถถถ
คนอื่นนึกไม่ค่อยออก แต่มาซายะ สำหรับกูอิมเมจคือ โทบิโอะ เรื่องไฮคิวอะ ถถถถ
จริงๆกระทรวงวัฒนธรรมญี่ปุ่นน่าจะสปอนเซอร์ท่านเรย์กะให้เป็นเรื่องเป็นราว 555
เรานึกอิมเมชท่านพี่เป็นเคียวยะจากเรื่อง Ouran และแน่นอนว่า อิมาริต้อวเป็รทามากิ 555
>>824
.
.
.
.
.
.
.
จอมมารมีพลังแฝงนะเว้ย พลังแห่งการสตอเกอร์ไงล่ะ แต่ว่าเอ็นโจมีปมทางบ้านแน่นอนเพราะเห็นเคยบ่นในสปอยว่าไม่อยากอยู่บ้าน บางทีกูก็คิดมโนว่าเอ็นโจไม่ใช่คุณหนูแต่แรกอาจเคยใช้ชีวิตแบบสามัญชนมาก่อนเป็นคุณหนูแบบนี้ก็ได้ เพราะพี่แก่รู้สึกจะคล่องในร้านสามัญชนกับการครัว
.
.
.
.
.
.
>>824 กรี๊ดไปกะเมิง
(สปอยล์)
กุว่าคาบุจีบวาคาบะจังนี่เรือคาบุเรย์กะยิ่งแล่น
เหมือนมีเหตุให้คาบุกะเรย์กะใกล้ชิดกันมากขึ้น รู้จักกันมาตั้งแต่ป.1 เพิ่งมาแลกเบอร์ ทานข้าวกัน2คน(เดท?) กันช่วงนี้
แถมตอนล่าสุดนี่คาบุมีวางแผนเดทจัดเต็มดูดอกไม้ไฟกับวาคาบะจังบนเรือยอร์ชส่วนตัวแล้วไม่รีพอร์ทท่านเรย์กะเลยคิดว่านางอาจจะออกจาก mom sone เร็วๆนี้ (เข้าสู่โหมดลิ่วล้อโซนแทน โดนครูจ่าคาบุจับมาฝึกสมรรถภาพ lol) กุมโนว่าคาบุเองก็พยายามหาเหตุอื่นดึงเรย์กะมาใกล้ๆ ไม่งั้นตอนเอ็นโจ้ทักก็ซื้อของให้เป็นการขอบคุณเรื่องทีท่านเรย์กะช่วยเป็น love life coach ก็จบปะ
แถมที่ผ่านมา คนรอบข้างที่สนิดกับคาบุก็อวยท่านเรย์กะเต็มที่ มันต้องมีอะไรบ้างแหละน่า หึหึ
เอ็นโจ้ช่วงหลังบังเอินเจอท่านเรย์กะบ่อย ถึงจะมีโมเมนต์บ้าง แต่เอ็นโจ้ไม่ได้วางแผนจะให้เรย์กะมาอยู่ใกล้ๆเพื่อตัวเองนะ ฮีมักจะดันให้เรย์กะอยู่กับคาบุ เจอกันก็คุยเรื่องคาบุ แต่กุคิดว่าเอ็นโจ้ก็ชอบท่านเรย์กะว่ะ แต่มีว่าที่คู่หมั้นเกาะหลังอยู่เลยออกตัวแรงมากไม่ได้(?)
ส่วนคาบุ กุว่าฮีออกอาการหวงเรย์กะโดยไม่รู้ตัวบ่อยๆ พอเอ็นโจ้บอกว่าอยู่ร้านกาแฟกับเรย์กะก็รีบมาเลย ตอนพีคสำหรับกูคือตอนที่ท่านเรย์กะยืนคุยกับประธานที่โรงเรียนให้เห็น ฮีก็จู่เข้ามาถามด้วยความรมย์เสียเลยว่าคุยอะไรกัน แกล้งเรย์กะเหรอ แถมเอาความเป็นประธานpivoine มาชนจังๆ ซึ่งดูไม่ใช่นิสัยของฮี ได้คำอธิบายแล้วก็ยังเหวี่ยงใส่ประธานได้อีก ขนาดตอนวาคาบะโดนแกล้งฮียังดูมีสติกว่านี้ (สูดกาว)
แต่กุก็พร้อมลงเรือเอ็นโจ้นะเว้ย ถ้าฮีจะ man up ชนกับความรู้สึกตัวเอง กล้าบอกคาบุว่าฮีชอบเรย์กะ คือกุว่าถ้าฮีชอบเรย์กะแล้วทำเป็นอวยเรย์กะกับคาบุแบบที่ผ่านมา กุว่าฮีไม่แมนว่ะ
>>834 งั้นมาสูดกาวกัน พล็อตมันก็จะน้ำเน่าๆหน่อยนะ ใส่จุดเป็นพิธีเพราะไม่น่าจะสปอยอะไร
.
.
จริงๆแล้วเอ็นโจอาจจะเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยงเพราะหน้าคล้ายทายาทผมสีน้ำผึ้งตัวจริงที่ตายไป ละทิ้งชื่อจริงตัวเองแล้วใช้ชีวิตในชื่อชูสุเกะนับแต่นั้น
ภายใต้ชื่อชูสุเกะ เขาต้องพยายามถีบตัวเองทุกอย่างขึ้นไปให้ทัดเทียมกับคนอื่นๆในวงสังคมไฮโซ ทุกอย่างก็ไปได้ดี เขาแสดงละครเป็นคุณชายได้แนบเนียนจนทุกคนเชื่อ อนาคตทุกอย่างถูกกำหนดไว้แล้วเขาก็ได้แต่ก้มหน้ารับไม่มีปากเสียงเพราะสำนึกในบุญคุณบ้านเอ็นโจที่เก็บเด็กแบบเขามาเลี้ยง แต่ในใจก็โหยหาอิสรภาพและที่พักใจจนกระทั่งเจอเธอคนนั้น ผู้ที่เป็นแสงสว่างในชีวิตเพียงอย่างเดียวของเขา นกในกรงที่ไม่เคยมีความฝันก็เริ่มอยากสยายปีกออกไปยังโลกภายนอก แต่ก็ถูกกดหัวไว้ด้วยคำว่าบุญคุณ ทำให้ทำอะไรอย่างใจไม่ได้ซักอย่าง ได้แต่มองเธอตาละห้อย ดูเธอไปกับคนนั้นคนนี้ด้วยความเจ็บปวด แถมเธอก็ไม่เหลียวแลอีกต่างหาก
.
.
น้ำเน่าพอมั้ย
>>834 กุว่าไม่น่าถึงกะไม่ใช่คุณหนูนะ เพราะสังคมแคบ พ่อแม่รู้จักกันหมด แถมเป็นเพื่อนกับคาบุตั้งแต่เด็กๆ น่าจะคุณหนูแหละ เพียงแต่ที่บ้านอาจจะกดดันเรื่องว่าที่คู่หมั้นไรงี้ป่าว ตอนเด็กฮีก็คงไม่ได้ว่าอะไร พอโตขึ้นพอฮีรู้ตัวว่าไม่ได้ชอบนางพราย ก็เลยอึดอัดเพราะชีเป็นญาติ มาบ้านบ่อย ปฏิเสธตอนนี้ผู้ใหญ่อาจจะเข้าหน้ากันไม่ติดไรงี้ กุนี่ก็มโนใหญ่เลย 555
พวกเมิงว่าอีกนานไหมกว่าจะจบวะ แล้วมันจะจบหรือเปล่า กุกลัวคนแต่งมีกิจธุระ ขี้เกียจแต่งต่อ
>>827 จริง กูก็คิดว่ามาซายะคือโทบิโอะเวอร์ชั่นเสริมหล่อ+โหวกเหวกขึ้นมาหน่อย สองคนนี้นิสัยเหมือนกันมาก แค่คนนึงบ้าขี่ม้า อีกคนบ้าวอลเล่ย์ ถถถถ
ท่านพี่กับเอ็นโจมีความใกล้เคียงกันสูงมาก แต่ท่านพี่จะไปทางหล่อสวยติดเจ้าเล่ห์แบบนักธุรกิจ ส่วนเอ็นโจจะไปทางหล่อสุภาพนุ่มนวลเหมือนพวกคุณชายบนหอคอยงาช้าง
ผมสีอ่อนทั้งคู่ ใส่สูทขึ้นมากๆ สายตาแอบเจ้าเล่ห์ ใส่แว่นแล้วดาเมจ+100%
อิมารินี่ถ้าเป็นธีมย้อนยุคจะต้องเป็นพวกคุณชายอิตาเลียนเสเพลๆ ผมยาวสีทอง รวบหลังท้ายทอยแล้วเอามาพาดบ่า
>>843 กูว่าถ้าไม่มีภาคมหาลัยต่อน่าจะได้อีกซัก 50-100 พูดแบบเหวี่ยงแหมากๆ เพราะท่านฮิโยโกะสัด อะไรที่คนหวังจะได้เห็นก็ดันพูดสามบรรทัดจบ แล้วให้เจ้าแม่นั่งมโนเรื่อยเปื่อยไปอีกครึ่งหน้า ณ จุดนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้
แต่ถ้ามีภาคมหาลัยซุยรันต่อ กูให้บวก 1000 ตอนอัพไปเลยว่ะ อ่านกันยันแก่ โสดไปพร้อมๆ กับท่านเรย์กะ แค่กๆๆ
>>846 300 ตอนนี่ก็ 3 ปีละนะ 1000 ตอนอัฟ มิปาเข้าไป 10 ปีรึ
แค่กุสงสัยว่า ระดับมหาลัยแล้ว ไอ้ pivoine ยังมี power อยู่แค่ไหน คือจริงๆพอวัยเข้ามหาลัยแล้วถ้ายังเอาอำนาจที่บ้านมาอ้างก็ดูเป็น looser ปะ สภาพสังคมไม่น่าจะเหมือนระดับมัธยมที่บังคับให้คนเรียนด้วยกัน มำกิจกรรมด้วยกัน อยู่มหาลัยเลิกเลคเชอร์ก็จับกลุ่มเฉพาะที่สนิดๆ หรือกลับไปรวมกลุ่มกับเพื่อนมัธยมก็ยังได้
ทำไมอิมเมจทุกคนในหัวคือคือท่านทามากิท่ไม่เลเวลความเรื้อนที่ต่างกันวะ555
กูว่าเอาจริงๆสถานการณ์ชีวิตเอนโจอาจจะคล้ายๆเคียวยะช่วงที่ดูมีปมเรื่องพี่ๆอ่ะ คือแบบรู้มาก เก่ง แต่คิดไปเองว่าตัวเองไม่มีสิทธิทำไรงี้
ตอนนี้ raw ถึง high school เทอม2 ยัง ใกล้เรียนจบยังวะ
มึง กูขอสงสัยนิดนึง ตอนมันนานมากแล้วแต่กูยังคาใจอยู่
ช่วงที่ท่านเรย์กะไปไฟท์กับคาบุเรื่องแก๊งซึรุฮานะ แล้ววันถัดมาคาบุเดินแถ่ดๆมาเขกหัวท่านเรย์กะทีนึงแล้วบอกหายกันนะคือมันสื่อถึงการขอโทษยังไงวะ ?
อ่าาาา. กุรู้สึกเหมือนอ่าน diary เพื่อนเลย เรื่องนี้. มันเหมือนชีวิตเพื่อนม้ากมากก. บางอย่างมันลุ้นๆ ลุ้นไปก็เท่านั้น. รอกันยาวๆๆนะตะเองเฟมือนชีวิตจริง
>>859 บทพูดคล้ายกัน แต่ชะตากรรมคนพูดต่างกันนะมึง
"มงไดไน ไดโจบุ" นี่คนพูดแม่งเคลียร์ปัญหายากๆ เอาตัวรอดมาได้แบบเทพๆ เลยมาพูดหล่อๆ ว่า "ไม่มีปัญหา ไม่ต้องห่วง"
ส่วน "ไดโจบุดะ มงไดไน" นี่มีคนให้อาวุธ + ชุดเกราะแต่คนพูดทำหล่อบอก "ไม่ต้องห่วงน่า ไม่มีปัญหา" ...เลยโดนกระทืบตายห่ากลับมาเจอคำถามเดิม งวดนี้เลยยอมไม่หล่อบอกไปว่า "เออ จัดเต็มมาให้ที"
>>861 ไอ้หมอนี่ใช่ไหม
https://www.youtube.com/watch?v=PvmVc1LgP28
>>838 กรี๊ดดดด น้ำเน่าเหลือเกิน แต่กูชอบ น่าเอาไปเขียนฟิคสัสๆ
จริงๆถ้ามาอีหรอบนี้ กูว่ามันก็ตอบคำถามได้หลายอย่างนะกับนิสัยของฮี ทั้งไม่พยายามทำตัวเด่น ทั้งรักเขาแค่ไหนแต่ก็ต้องพยายามผลักดันกับชงให้เพื่อน ทั้งการขัดขืนภูตพรายไม่ได้ แล้วก็เรื่องบุญคุณที่ฮีชอบย้ำนักย้ำหนาด้วย กูนึกถึงคุณกุหลาบสีม่วงในหน้ากากแก้วว่ะ เป็นลูกคนใช้ในบ้านแต่พ่อเอามาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมเพราะเห็นแววเป็นคนฉลาด รักนางเอกแต่ก็ต้องแสดงออกแบบร้ายๆ ทำตัวเป็นคนใจดำเห็นแค่ผลประโยชน์เป็นที่ตั้ง แต่ไปคอยช่วยเหลือเขาลับหลัง แถมยังมีคู่หมั้นสวยบอบบางเหมือนกันอีก
>>861 อีเกม el shaddai อะไรนี่ใช่มะ กูไม่เคยเล่นแต่เคยอ่านไดอะลอกมัน แม่งอย่างฮา เป็นเกมที่กาวพอตัวเลย 555555555555555
>>861 >>862 เห็นแก่ที่พวกมึงขุดmemeนี้มา แปะให้เอาไปดูกันเล่น
https://www.youtube.com/watch?v=8vkuZc3-xWo
สวัสดี กูเป็นโม่งที่ตามมาจากห้องลิทนะ พอดีมีคนเอานิยายเรื่องนี้ไปแนะนำ กูเลยไล่อ่านรวดเดียวตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนปัจจุบัน แล้วก็ตัดสินใจมอบกายถวายใจเป็นทาสท่านเอ็นโจไปแล้ว กูชอบคาแรคเตอร์แบบนี้มากเลย ชอบมาตั้งแต่สเนปละ แบบคุณฮายามิในหน้ากากแก้วก็ใช่ พวกที่รักเขาและคอยช่วยเขาตลอดอยู่ด้านหลังแบบไม่ต้องการผลตอบแทนแม่งก๊าวหัวใจกูเหลือเกิน >[ ]<
ทีนี้เขาก็แนะนำให้อ่านฟิคในนี้ด้วย ซึ่งกูก็ตกใจพอสมควรที่มีตั้งยี่สิบกระทู้แล้ว กูจะอ่านหมดมั้ย 5555+ กูเพิ่งได้อ่านฟิคเดียวคือเอ็นโจ side story แต่ฟินฝุดๆ ทนไม่ไหวเลยขอกรี๊ดก่อน ซีนจับหิ่งห้อยนี่ละมุนมากเลย ไปเดินมืดๆในป่ายุงกัดบ้างรึเปล่าไม่รู้ แต่นางดันเอาไปปล่อย ทำไมใจร้ายจัง T_T
>>866 >>867 กูอ่านถึงตอนปัจจุบันแล้ว ตาแฉะมากมาย แต่ต้นฉบับญี่ปุ่นไม่ได้อ่านเพราะอ่านไม่ออก มันยังไม่จบใช่มั้ย กูแค่อยากรู้ว่ากูขึ้นเรือถูกลำรึเปล่า เพราะกูเคยปฏิญาณตนไว้ว่ากูจะไม่อ่านเรื่องที่พระเอกหรือนางเอกไม่ชัดเจนเด็ดขาด กูช้ำในมามากแล้วในสงครามกองอวย พูดถึงแล้วก็เฮิร์ต เจ็บจี๊ดๆ เจ็บนี้รสปูอัด
แต่คนนี้กูต้องยอมเขาจริงๆว่ะ เขาเป็นคาแรคเตอร์ตรงสเป็คกูมากๆเลย กูได้แต่กรีดร้องอ๊ายๆอยู่คนเดียวในห้อง กูกรี๊ดตอนไปขู่สาวแกลปกป้องเธอลับหลังมากๆๆๆๆๆๆๆ อยากให้มีตอนเฉลยจริงจังว่าเขาไปทำอะไรเพื่อนางเอกบ้าง ท่าทางจะฟินไม่น้อย
ทำไมพวกมึงยอมรับแท็กนอกรีตอย่าง spinster กันยะ หยาบคาย หยาบคายเป็นที่สุด
ส่วนเรือเอ็นโจมึงควรทำใจ คนอื่นเขาพัฒนาขึ้นมีแต่เรือนี้แหละที่ระเบิดตัวเองบ่อย ๆ
เรือเอ็นโจก็ลุ่มๆดอนๆตามประสาพระรองเบอร์หนึ่งอะนะ โฮะโฮะ
>>886 แหม่ มึงนี่ก็.... ไอเดียกูกำลังบรรเจิดเลยรู้มั้ย งานแต่งสุดโรแมนติคริมทะเลยามเย็น บนพื้นเป็นหาดทรายสีขาววางประดับด้วยดอกไม้และเทียนหอม เจ้าสาวในชุดสีขาวแบบสบายๆ ประดับผมด้วยดอกไม้สีขาว ถือช่อดอกอุราระไว้ในมือ ส่งยิ้มเอียงอายให้ให้เจ้าบ่าวรูปหล่อ(คานซัง-อาหารซัง ใครซักคน กูยังไม่ได้ตัดสินใจเลือกจะเขียนใคร) อยู่ใต้ซุ้มดอกไม้ที่มีบาทหลวงส่งยิ้มอบอุ่นให้คนทั้งคู่ เจ้าบ่าวเจ้าสาวแลกแหวนกัน จุมพิตสาบานรักชั่วนิรันดร์ คลอด้วยเสียงคลื่นซัดสาดน้อยๆเป็นดนตรีธรรมชาติ โรแมนติคโครตๆ
ขอบคุณโม่งแปลสำหรับตอนใหม่ด้วยนะคะ ท่านอิมารินี่สุดยอดในหลายๆความหมายจริงๆ
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่เน้อโม่งแปล อิมาริแม่ง....
นกไนติงเกลที่สละชีวิตเพื่อความรักของผู้อื่น คงไม่ใช่ว่าอ.ฮิโยโกะจะหมายถึง เรย์กะเสียสละ ยอมเจ็บปวดให้คาบุจีบวาคาบะ แต่สุดท้ายวาคาบะไม่รับรัก การเสียสละของท่านเรย์กะเลยสูญเปล่าหรอกนะ
คาบุเอ๊ยยยย ตอนที่แล้วอุตส่าห์อวยพรให้มีความคืบหน้าทำไมเอ็งดันคิดถึงสาวอื่นขึ้นมาห้ะะะ ไร้น้ำยาเกินไปแล้ว!! ว่าแต่ท่านเรย์กะนี่ท่าจะชอบหน้าคาบุจริงๆนะ ชมหลายครั้งละ ถ้านิสัยไม่ใช่อย่างนี้อาจจะเป็นผู้ท้าชิงเขย่าคานอันดับหนึ่งก็ได้ ส่วนพ่อนกไนติงเกลของกูไม่ทำให้ผิดหวังจริงๆ สมแล้วที่เป็นท่านอิมาริ 5555
ขอบคุณโม่งแปลลลลล
ตอนล่าสุดนี่แบบ. เอ้ออ. กุเรือเอ็นโจ ชอบคาบุ. หลงสเน่หท่านอิมาริ. แต่รู้สึกว่าท่านพี่นี่แหล่ะดีสุด. ท่านพี่ขาาา. เกาะแขนแน่นๆ. คนอื่นใช้ไม่ได้ๆๆ
กุชอบคาบุจริงๆนะ. แต่ตัดออกเลยเมิงทำลายบรรยากาศขนาดนเน้. ขนหลุยวิกตองที่ลืมไว้บนเรือคาบุใบสุดท้ายออกมา. พำนักบนเรือเอ็นโจ พลางแพ็คของขู่! ปกติสลัดยัยพรายพระจันทรยุยโกะได้. วันนี้เสียของมาก. แก้ตัวมาน้าาา
>>896 เรยกะชอบหน้าเอ็นโจมากกว่าป่ะ ตอนแรกๆที่บอก
คาบุคงชอบวาคาบะจริงๆ เรยกะโง่เกิน(ด้านการเรียน). ไม่ใช่สเป็ค. เป็นแค่น้องสาวหรือลูกน้องที่ต้องดูแลได้แค่นั้นแหล่ะ. เศร้าจายย. ซิกๆ
คาบุเรยกะจะเป็นจริงก็ต้องนกวาคาบะก่อน. ซึ่งกุว่าไม่น่าจะนกได้ คู่นี่เป็นคู่พรหมลิขิตแท้ๆ. ยิงเรือคาบุตู้มๆๆๆพลางน้ำตาไหล
เอ็นโจเห็นตอนก่อนๆไม่ได้ยิงเรือตัวเอง งวดนี้เลยเอาซะเรือกระจุยเลย
อะไรคือใส่เสื้อซ้ำทีมกันแถมมีค็อกเทลประจำคาแร็คเตอร์
ดูสิ!! ลูกเรืออพยพข้าวของมาเรือคาบุกันเต็มไปหมดแล้ว
//โดนระเบิดเรือจนต้อไปว่ายน้ำอยู่ในทะเล
มองเห็นเรือเอ็นโจระเบิดตัวเองตามเคย. ยิงเรือคาบุเมามัน. หันมามองตัวเอง. อ้าว กุอยู่บนเรือท่านพี่(คานซัง)นี่นา. ไม่รู้ตัวเลย
เออ แต่อ่านตอนนี้แล้วนึกภาพว่าคุณยุยโกะน่าจะสวมประมาณดาราเกาหลี บอบบาง หน้าตาสวยพิมพ์นิยมแบบเอเชีย ส่วนท่านเรย์กะนี่คงสวยแบบฝรั่งๆ ที่โครงหน้าชัดๆ แต่มีแนวโน้มจะดูเป็นผู้ใหญ่ (= แก่กว่าวัย) สินะ
ขอบคุณโม่งแปลค่ะ ท่านเรย์กะนี่น่ารักจริงๆน๊า ชอบการปิดหูไม่รับฟังของนาง ฮาาา ตั้งแต่ตอนไปงานชมซากุระราตรีละ แลดูสนิทสนมกันดีกับทั้งเอ็นโจและคาบุรากิ
ส่วนยุยโกะก็ยังแพ้ทางอยู่ ที่ว่าหวานอร่อยดีหมายถึงอะไรน่ะ จงใจข่มกันรึเปล่านะ
ขอบคุณโม่งแปลมั่กๆ กูลั่นปนขนลุกกับบทจีบของอิมาริชิบเป๋ง ไม่หล่อจริงแล้วพูดเลี่ยนๆแบบนี้มีสิทธิ์ดับได้เลยนะเนี่ย ถถถถถถถถถถ
นางเอาตัวเองไปเทียบกับยุยโกะอีกละ กูว่าในงานก็น่าจะมีคนแต่งชุดขาวหรือชุดคอนเซปต์ทานาบาตะอยู่เยอะนะ ที่ผ่านมานางก็ไม่เคยเอาตัวไปเทียบกับใครด้วย พอยุยโกะโผล่มาปุ๊บนางเริ่มเปรียบเทียบตัวเองทันที แล้วก็คิดว่าไม่มีทางชนะตลอดเลย
กูจำได้ว่าตอนนี้เคยมีคนมาสปอยฟังดูแย่มากเลยนี่หว่า พออ่านจริงก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดนะ แต่ยุยโกะนางก็ไม่ได้คิดจะสานสัมพันธไมตรีอะไรกับเรย์กะด้วยเลย ตอบตามมารยาทไปงั้น เห็นคุยดีกับหนุ่มๆแท้ๆ หรือจะคุยกับผู้หญิงไม่เก่ง??
>>906 กูว่าตัวตนของยุยโกะที่มองจากท่านเรย์กะกับที่ฟังจากริรินะนี่ผิดกันเป็นคนละเรื่องเลยนะ ที่ว่านางสวยระดับตำนาน เป็นดาวโรงเรียน มีผู้ชายจากข้างนอกแห่แหนเข้ามาดูหน้า แต่พวกผู้หญิงก็ยังไม่มีใครอิจฉาเลย เพราะดูนางบอบบางอ่อนหวาน น่ารัก แต่จากมุมมองเรย์กะนี่ ดูยังไงก็เป็นที่น่าหมั่นไส้ในหมู่ผู้หญิงด้วยกันชัดๆ
>>907 กุว่านางกลัวๆคุณยุยกะนะ ออกแนวแพ้ทาง เหมือนซากุระจังที่เป็นหญิงบอบบางน่ามนุถนอม นางก็ไม่กล้าสู้ผุ้หญิงแนวนี้ ไม่เหมือนกับไมฮามะที่นางวอร์ใส่เต็มที่
แต่ก็แอบรู้สึกว่านางไม่ค่อยถูกชะตากับคุณยุยโกะเท่าไหร่ ไม่ชอบให้สาวๆมาเกาะแกะเอ็นโจ้งั้นเหรอ เอ๊ะ หรือเรือเอนโจ้จะเริ่มแล่นน 555
รายชื่อท้าชิงหัวกระทู้หน้า
>>806 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ :งานเลี้ยงน้ำ (กัญ) ชาซุยรันกับทรีตเม้นท์ขนหน้าแข้งโม่งแปล [เส้นขนยาวสลวยราวกับลอนผมเจ้าแม่ขยุ้มที่ 21]
>>808 งานเลี้ยงน้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับแท็กเลิฟที่หายไป...
>>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [ขน 21 เส้นสุดท้ายของโม่งแปล]
>>814 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับความหวังที่ยังเหลืออยู่ เจ้าชายของฉัน! อยู่ที่ไหนกันคะ!!! [รถด่วนขบวนที่21]
(แต่ละอันแม่ง....)
เอ็นโจตอนนี้เป็นอะไร ปกติก็อ่านบรรยากาศเป็นนี่ น่าจะเห็นได้ชัดว่าบรรยากาศอึดอัดยังเสนอตัวตามเรย์กะไปตอนขอปลีกตัวอีก
ปกติก็กันเรย์กะออกจากยุยโกะชัดเจน ทำไมครั้งนี้จะตามไป ปล่อยสาวสองคนปล่อยออร่าใส่กันส่วนตัวเองยืนหล่อๆไม่เกี่ยวกูไม่โอว่ะ หักคะแนนรัวๆ ถ้าปกป้องเขาจากคนของตัวเองไม่ได้ก็อย่าจีบอย่าหยอกเลย
กูขอส่งหัวข้อท้าชิง
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูร้อนแห่งความหวัง!!! [นกไนติงเกลตัวที่ 21]
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับเรือรักที่แข็งแกร่งของคานซัง : เรือเสริมใยเหล็กลำที่ 21
.
.
.
กูเชียร์คานซัง คานหล่อสุด 5555555555
>>918 แต่ซากุระจังนี่ยังแสดงออกค่อนข้างตรงไปตรงมานะ ตอนเจอกันนั่นยังเป็นเด็กประถมด้วยมั้ง มารยาเลยไม่ค่อยเยอะ หวงแฟนก็แสดงออกตรงๆ พอคิดได้ก็ขอโทษตรงๆ ถึงได้เป็นเพื่อนกันได้ แต่คุณยุยโกะนี่ยิ้มเยื้อนอ่อนหวานลูกเดียว เดาใจไม่ถูก แต่กูว่างานนี้เอ็นโจผิดจริงว่ะ ระดับนี้แล้วไม่มีทางไม่สังเกตเห็นว่าเรย์กะกระอักกระอ่วนไม่อยากอยู่ตรงนั้น ยังจะตามเกาะ ไม่รู้เกิดนึกอยากระเบิดเรือตัวเองขึ้นมาอีกทำไม
อ่านตอนกูแล้วกูชอบเวลาสามหน่ออยู่ด้วยกันเลยวะ มันเหมือนเป็นเป็นเพื่อนสนิทที่ถึงจะแง้วๆใส่แต่ก็รู้ใจกันอะ กูเข้าใจเลยว่ายุยโกะจะมองว่าเรย์กะเป็นศัตรูก็ไม่แปลก ทั้งสามคนเวลาอยู่ด้วยกันมันต้องมีรังสีบางอย่างที่คนข้างนอกเขาไม่ถึง ยุยโกะจะไปอิจฉาคาบุก็จะแปลกๆ เลยอิจใส่เรย์กะที่เป็นผู้หญิงคนเดียวแทน555
>>920 คุณยุยโกะเธอก็แสดงออกชัดเจนนะ เกาะหนึบเอนโจ้ขนาดนั้น เหมือนซากุระโกะที่เกาะแฟนนางแสดงความเป็นเจ้าของน่ะ ไม่ได้รู้สึกว่านางมารยาอะไร กุว่าถ้าเอ็นโจ้ไม่ชอบนางก็ควรทำให้ชัดเจนว่ะ นึกถึงที่ท่านเรย์กะเคยเตือนแฟนซากุระจังไว้ เอนโจ้กับคุณยุยโกะนี่ก็น่าจะเป็นแบบเดียวกัน ประมาณว่าผู้ใหญ่ที่บ้านเป็นใจ ตอนเด็กๆก็ไม่ได้รังเกียจอะไร อีกฝ่ายก็ปักใจเต็มที่ พอโตมาจะปฏิเสธก็ลำบากละนะ (กรูมโน)
เดาว่าที่เอ็นโจ้ดึงเรย์กะไว้ก็คงไม่อยากยืนอยู่กับคุณยุยโกะ 2 คน ให้คนมองว่าเป็นคู่รัก love bird คือกุว่าฮีมีนิศัยที่จะใช้คนอื่นออกหน้าถ้าดูแล้วมีความเสี่ยงอ่ะ
อยากกินโซเมงเลย
โหวตขน 21 เส้นของโม่งแปล 555
ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรัน กองเรือรั่วกองที่ 21 เรือคานและอาหารเท่านั้นที่ยังยืนยง
โหวต 806
กุไม่เข้าใจทั้งคุณยุยโกะทั้งท่านเรย์กะเลย
คุณยุยโกะจากที่ยิ้มแย้มเบ่งบานกับหนุ่มๆทั้งงานข้างๆว่าที่คู่หมั้นทำไมมาทำเย็นชาเมินใส่ท่านเรน์กะขนาดนี้
หรือเป้าหมายจริงๆนางคือคาบุ หรือแค่เคืองท่านเรย์กะที่ดึงความสนใจหนุ่มไปจากนาง(คาบุกะเอ็นโจ)
ประมาณว่าชั้นเป็นราชินีทุกคนต้องให้ความสนใจ พอมีหนุ่มระดับท็อปไปเดินชมดาวกะสาวอื่นเลยเคือง
หรือเพราะเห็นเอ็นโจคอยมองหาท่านเรย์กะตลอดเวลาเลยเคือง(อันนี้กาว)
ส่วนท่านเรย์กะคุณยุยโกะเหมือนเป็นปมด้อยท่านเรย์กะจริงๆ กับพวกไมฮามะ ทสึรุฮานะนี่หาข้อด้อยจิกใส่ได้รัวๆ
แต่กับคุณยุยโกะนี่นางหาแต่จุดเด่นเขามาเทียบกับตัวเองรัวๆเลยอ่ะเป็นอะไรของนาง
กูโหวตอันนี้ว่ะ >> ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับฤดูร้อนแห่งความหวัง!!! [นกไนติงเกลตัวที่ 21]
ชื่อกระทู้มันต้องมีหวังแบบนี้แหละ!! ว่าแต่นกไนติงเกลมันจะเป็นลางร้ายรึเปล่าวะ (ปล. เรื่องนี้กูก็เคยอ่านตอนเด็กๆ อ่านถึงตอนจบแม่งหงุดหงิดอัดอั้นชิบหอย นึกดูเด็กประถมที่โลกสวยงามอ่านแต่นิทานทุ่งลาเวนเดอร์ มาเจอเรื่องจบแบบจบเห่แบบนี้ กูอ่านจบแล้วอึนๆ เหี่ยวๆ ไปหลายวันเลย The Happy Prince ก็อีกเรื่อง)
>>933 กุว่าคุณยุยโกะเขม่นท่านเรย์กะเพราะนางระแคะระคายว่าท่านเรย์กะสนิดกับเอ็นโจ้ แถมสนิดกับน้องชายเอ็นโจ้อีก แถมโพรไฟล์ท่านเรย์กะก็เริศ เป็นคู่แข่างนางได้เลย
มองว่านางไม่น่าจะสนคาบุนะ ส่วนที่ยิ้มแย้มกับหนุ่มๆก็ตามมารยาทสังคมอะนะ จะให้นางเหวี่ยงวีนยโสใส่หนุ่มๆ admirer ของนาง ก็คงไม่ใช่ก็เหมือนเรย์กะกับอิมาริไง เรย์กะก็ยิ้มแย้มพูดคุยกับฮีเวลาฮีหว่านเสน่ห์ใส่นะ ในความนอยของท่านเรย์กะ นางก็จิกคุณยุยโกะเล็กๆนะ เปรียบคุณยุยโกะเป็นภูตพรายมั่ง ออร่าน่ากลัวมั่งไง
นี่กุชอบท่านเรย์กะตอนช่วยคาบุจีบวาคาบะจังมากเลย เหมือนนางจะด่าคาบุไปแต่นางก็ลุ้นให้คาบุสมหวัง คำแนะนำนางก็มีประโยชน์นะ
>>934 ถ้าเป็นนกมันจะขี้ใส่หัวเจ้าแม่ป่ะวะ หรือขี้ใส่แค่นกพิราบ นกตัวอื่นยังเป็นมิตรอยู่....
แต่อ่านตอนนี้กูฮาบทจีบของท่านผู้ใหญ่บ้านคาสโนว่าจริงๆ นึกถึงคาบุรากิเป็นคาสโนว่าขึ้นมา กูควรกลับไปเขียนต่อดีมั้ย ไหนๆก็มีต้นแบบมาให้เลียนแบบต่อหน้าต่อตาทั้งที 555555555555
>>933 นั่นสิ กูว่านางชอบเอาตัวเองไปเทียบกับยุยโกะตลอดอะ มีคิดอีกว่าใครจะเหมาะกับชุดขาวมากกว่าด้วย แต่จริงๆกูก็ไม่เข้าใจนะ แค่แต่งสีขาวเหมือนกัน แต่แพทเทิร์นชุดคงไม่ใช่แบบเดียวกัน ต้องเป็นเรื่องคิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ คนอื่นในงานไม่แต่งสีขาวมาเลยงั้นสิ ถ้าชุดแบบเดียวกันกูยังพอเข้าใจได้หน่อยว่ามันน่ากระอักกระอ่วน
เออ กูนึกขึ้นมาได้อีกเรื่อง ตอนงานหิ่งห้อย นางใส่กิโมโนสีฟ้าอ่อน ไมฮามะก็ใส่สีเดียวกับนางเหมือนกัน นางยังไม่เห็นจะคิดเทียบเลย ไม่มีความคิดจะเปรียบเทียบด้วย ก็แปลกดีนะ
เวลาท่านเรย์กะเผชิญหน้ายุยโกะตามงานต่างๆ มักจะมีการกล่าวถึงนิยายต่างๆร่วมด้วย
ครั้งก่อนงานชมซากุระ ก็มีพูดถึงเรื่อง มีศพอยู่ใต้ต้นซากุระ ก่อนยุยโกะเปิดตัวแบบหลอนๆ
คราวนี้มีเรื่องนกไนติงเกลกับกุหลาบสีเลือด ก่อนจะมาเจอเอ็นโจ-ยุยโกะอีก
โหวต => >>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [ขน 21 เส้นสุดท้ายของโม่งแปล]
.
>>923 >>928 ขอแปะมือพวกมึงด้วย ,__, กูนี่ช้ำใจเหลือหลาย ฮืออออ
.
กูอ่านตอนนี้ละหงุดหงิดเอ็นโจนิดหน่อย กูว่านางต้องดูออกอะว่าท่านเรย์กะอึดอัดแล้วก็กระอักกระอ่วนอยู่ ยังจะมีมาถามว่าไปคนเดียวได้มั้ยอีก อยากจะ เห้ออออออ ยาวๆ
แต่ท่านเรย์กะดูซีเรื่องชุดมากอะ มันเป็นเรื่องหน้าตาทางสังคมอะไรงี้เหรอ กูไม่รู้อะ ใช้คำไม่ถูก
เสนอ ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับการชมเดือนดารา [ดูนก21ตัวที่เกาะอยู่บน...นั่นสิ]
>>948 ไม่ๆ ก่อนหน้านั้นนางแค่เห็นว่าไมฮามะมีหิ่งห้อยอยู่รอบๆตัวเลยรู้สึกแพ้เท่านั้นเอง ไม่ได้คิดเรื่องสีชุดขึ้นมาเลยด้วยซ้ำนะ ต้องให้ท่านโยโกะทักก่อนเรื่องสีชุดของไมฮามะว่าสีเหมือนไฟล่อแมลง แต่นางก็ไม่ได้คิดเรื่องสีชุดอีกนั่นล่ะ ว่าท่านโยโกะพูดแบบนี้ก็เหมือนว่ากระทบนางไปด้วย เพราะนางก็ใส่สีฟ้าอ่อนเหมือนกัน
นี่กุกังวลมาก คุณเรย์กะมี story เหลืออีกเยอะ ทั้งเรื่องตุีกตาที่นางสัญญาไว้แล้วยังไม่เริ่ม เรื่องการดูหนังสือสอบของนาง เรื่องเข้ายิมลดหุ่น เรื่องวาคาบะกะคาบุ เรื่องเอ็นโจะกับคุณยุยโกะ แถมมีเรื่องประธานเก่าประธานใหม่มาเล่นได้อีก
กูยังตะหงิดๆว่าโทโมเอะเซมไปต้องมีใจให้คุณเรย์กะนิดๆ แหงๆ ชีแสดงออกชัดเจน ขนาดว่าหัวหน้าห้องยังดูออก ถ้าเซมไปไม่ชอบชี ฮีจะขอ Chocolate วันวาเวนไทน์เหรอ แถมพอชนะกีฬาก็มีการส่งซิกให้คุณเรย์กะอีก ช่วยเกรงใจคุณแฟนด้วยนะคะเซมไป
ปล. ตอนงานกีฬาที่นางเชียร์โทโมเอะเซมไปออกนอกหน้า พอเซมไปชนะเกมแล้วคาบุแอบหน้าหงิก กุเดาว่าคาบุแอบหวงนางนะ โฮะโฮะ (สูดกาว)
กูว่าที่ไม่มีคนอิจฉายุยโกะนี่เป็นเพราะภาพลักษณ์ของนางปะ บอบบางน่าทะนุถนอม แต่ความเป็นจริงมันต้องมีคนหมั่นไส้แน่ๆแต่ออกตัวไม่ได้เพราะมีสายตาคนอีกเยอะคอยจ้องอยู่ ไม่ก็นางแอบไปจัดการลับหลังได้เนียนกริ๊บจนไม่มีคนรู้อ่ะ ถถถ
ถ้าเกิดอีตาเอ็นโจเป็นพระเอก(คู่รักท่านเรย์กะ)ของเรื่องจริงๆเรื่องคงจะจบแบบเดียวกันกับในมังงะมั้งถึงจะถอนรากถอนโคนได้หมดจด
>>952 กูว่าโทโมเอะเอ็นดูเรย์กะแบบน้องสาวว่ะ ไม่ได้มีใจเชิงชู้สาวหรอก ไม่งั้นคุณแฟนคงหึงเรย์กะไปละ
>>954 กูว่าเพราะยุยโกะสวยจริงว่ะ สาวอื่นคงมีอิจฉาแต่เทียบชั้นไม่ได้เพราะสวยไม่เท่าอะ แถมมีภาพลักษณ์บอบบางน่าทนุถนอมอีก ถ้าไปหาเรื่องก็คงดูเหมือนเป็นคนเลวไปเลย ตอนพวกเซริกะนินทานางก็ยังดูกร่อยๆจ๋อยๆกันเลย ไม่เหมือนตอนนินทาวาคาบะหรือคนอื่นๆที่พวกนางจะแสดงอาการข่มได้เต็มที่เลยใส่ไม่ยั้ง
>>954 คิดว่าคนที่โรงเรียนนางไม่หมั่นไส้นาง(ออกนอกหน้า) เพราะคุณยุยโกะอาจจะแสดงออกชัดว่าชอบเอ็นโจ้ที่อยุ่โรงเรียนอื่น ไม่ได้เป็นคู่แข่งแย่งหนุ่มๆกับสาวๆโรงเรียนเดียวกันด้วยด้วยละมั้ง แถมหนุ่มๆก็ชื่นชมชีว่าดูอ่อนแอน่าทนุถนอม ถ้าใครเผลอทำท่าไม่ชอบขี้หน้านาง อาจจะภาพลักษณ์เสียหายถูกมองว่ารังแกคนเรียนร้อยไม่มีทางสู้ แต่นั่นเป็นที่โรงเรียนนาง ถ้าเกิดนางมาอยู่ซุยรันแล้วเกาะเอ็นโจ้เป็นปลิงแบบนี้ คิดว่าคงโดนแก๊งส่วแกลเขม่นแหงๆ
>>809 ฮาเร็มของเจ้าแม่เรย์กะ : ปาร์ตี้น้ำ(กัญ)ชาซุยรันกับสังเวียนความรักของจักรพรรดินี โอ้! ทรุดลงไปแล้วครับ! [ขน 21 เส้นสุดท้ายของโม่งแปล]
ขอโหวต ถึงมีความเสี่ยงกับขนกับโม่งแปลแต่ชื่อแรกให้ผ่านอ่ะ ชอบ
แปลไทยล่าสุด ดูยังไงยุยโกะเหมือนข่มเรย์กะอ่ะ แล้วเรย์กะเป็นพวกคิดมากแบบถ้าวอร์ไปเหมือนเป็นนางร้ายไปรังแกสาวน้อยอีก แต่เครียดไม่ทันไรเจอมุกท่านอิมาริถอยแทบไม่ทันเลย ฮาเกิน
ใจคอเราจะเอาขนขึ้นชื่อกระทู้จริงๆเหรอ
นั่นดิ กุว่าหยุดเรื่องขนๆไว้เพียงเท่านี้เตอะ
ขอใช้สิทธิโม่งแปลห้ามเอาขนขึ้นหัวกระทู้เฟ้ยยยย เราต้องมีอารยธรรมเกรงใจผู้อยู่ร่วมห้องกันบ้าง เดี๋ยวเปิดมาแล้วผงะทุกครั้ง โหวตชื่ออื่นๆ ที่รื่นหูรื่นตากันนะตะเอง
เพิ่งอ่านตอนล่าสุดมา โมเม้นชมดาวในสวนนี่แม่งส่งความเป็นโชโจมาก แต่กลับมาด้วยความบอบช้ำจากนกไนติงเกลทั้งสองฝ่าย คู่นี้ดูๆไปมันก็น่ารัก ตลกดี
เฮ้อ ละเหี่ยใจจัง อ่านมาขนาดนี้แล้วเริ่มรู้สึกไม่อยากจะเชียเรือไหนแล้วอ่ะ ต่างคนต่างก็มีพันธะ ท่านพี่น่าจะดีที่สุด โอเค กูเชียคานซัง(ท่านพี่)เต็มตัวเลยละกัน
ท่านพี่ก็มีพันธะเป็นท่านอิมารินะ 555555 โตกันทำงานแล้วยังตัวติดกันอยู่เลย หายากนะเนี่ย
พวกมึงก็อิมาริกับท่านพี่กันจนกูเริ่มคิดแล้ว...คิดว่าที่ท่านพี่เตือนคราวหลังไม่ให้ตามอิมาริ นี่กลัวน้องไปเจอฉากจีบสาวหรือไปเจอฉากจีบพี่
ตอนล่าสุดกูคิดไปเองคนเดียวรึเปล่าวะ ว่าเอ็นโจวกำลังส่งสัญญาณ SOS ขอความช่วยเหลือจากเรย์กะ ใช้ช่วยอยู่เป็นเพื่อนหน่วย
กลับไปนั่งอ่านใหม่แล้วสะดุดท่อนทางช้างเผือกที่มองไม่เห็นเพราะแสงในเมืองสว่างเกินไป ในขณะที่ดาวชายเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้ายังเห็นได้ชัด เหมือนท่านเรย์กะที่ตอนนี้ความรู้สึกที่มีให้ยังไม่ชัดเจน ไม่เหมือนวาคาบะที่เป็นดั่งสาวทอผ้า----เชี่ย นี่กรุมโนอะไร เดินขึ้นเรือคาบุเฉยเลย
KY สวนกระแส ทำไมคาบุมันทำลายโมเม้นตัสเองแบบนี้ ทั้งๆที่จะเปลี่ยนเป็นชวนกันดูดาวได้แบ้ว
อย่าเพิ่งตอบกันจนเต็มนะ กูจะตั้งกระทู้เอาลิงก์มาแปะ
เปิดวาร์ป
>>>/webnovel/4574/
ทำไมเรือวาคาบะกูไม่แล่นเลยห๊ะ!
By โม่งเรือนกระจก
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.